Amfibieën in de omgeving van het Arendsnest en het ... - Zuidrand

In het begin eten de larfjes uitsluitend algjes, later staan ook kleine diertjes (watervlooien,
eenoogkreeftjes, …) op het menu (Stubbe et al., 2006).
Wanneer de larven volgroeid zijn kruipen de diertjes aan wal (Stubbe et al., 2006). De pas
gemetamorfoseerde Bruine kikkers blijven wel nog enkele dagen rond hun
voortplantingsplaats hangen, maar vertrekken kort daarop naar hun zomerverblijfplaats
(Anoniem, 2002). Tijdens goede jaren kan dat zo massaal gebeuren, dat we van een
‘kikkerregen’ spreken in mei-juni (Stubbe et al., 2006). Het gebeurt dat ze dan al meteen een
heel eind van de geboorteplek wegtrekken, waarbij sommige dieren meerdere kilometers
afleggen (Anoniem, 2002).
Landbiotoop
In het zomerverblijf leven Bruine kikkers afzonderlijk en zijn ze actief op zoek naar voedsel.
Ze maken er uitstapjes van enkele honderden meter. In dat landterritorium kiezen ze een
veilige en beschutte schuilplaats waar ze overdag rustig in verblijven (Stubbe et al, 2006).
Volwassen kikkers zijn veelvraten. Alles wat beweegt en niet te groot is, staat op het menu,
van nietige mugjes tot dikke naaktslakken. De Bruine kikker zoekt zijn voedsel op het land.
Kleine landdiertjes: insecten, spinnen, pissebedden, wormen, slakjes, ... (Stubbe et al, 2006).
Overwintering
In september/oktober trekken ze terug naar hun overwinteringsplaats. De overwintering zelf
kan zowel op het land als in het water plaatsvinden (Vervust, 1998). Soms overwinteren ze in
de modder van een andere plas dan hun uitverkoren paaivijver (Stubbe et al., 2006).
Van de Bruine kikker is geweten dat men ze op milde winterdagen ook actief kan aantreffen.
Met zijn uiterst noordelijke verspreiding kan hij al bij temperaturen juist boven het vriespunt
actief zijn (Lenders & Marijnissen, 1993).
De Bruine kikker kan 6 tot 9 jaar oud worden (Stubbe et al., 2006).
Groene kikker-complex
Volwassen Groene kikker
Uitgeslopen kikkervisje
Het Groene kikkercomplex
Het Groene kikker-complex bestaat uit 2 nauwverwante soorten: de Poelkikker of Kleine
groene kikker (Rana lessonae) en de Meerkikker of Grote groene kikker (Rana ridibunda).
Door natuurlijke kruising van deze 2 soorten is een kruising ontstaan, de Middelste groene
kikker (Rana klepton esculenta). De soorten en hun kruising zijn moeilijk van elkaar te
onderscheiden en worden dan ook doorgaans als een soortencomplex in kaart gebracht
(Lenders & Marijnissen, 1993).
23