Randeevoe Ronse, april 2015

EEN GEDICHT | KOP VAN DE MAAND
22
Een gedicht
Op deze bladzijde wordt
elke maand een gedicht
gebracht, nu eens van
mezelf, dan weer van
een ander dichter of
dichteres. Altijd wordt het
vergezeld van een korte
introductie, sfeerschets
en/of bespreking.
DE SCHREEUW VAN DE VOGEL
(voor Daniel Bourdanné)
Ik wilde beneveld worden door stilte
Ik heb de beminde vrouw verwaarloosd
Ik heb me afgesloten voor de vogel van de hoop
Die me uitnodigde te klimmen in de takken
Van de boom, mijn dubbelganger
Ik heb de open plek in mijn tuin vernield
Ik heb alle grond opengemaakt
Ik hield van de lucht die tussen de ramen
Stroomt. Het verheugde me
De tovenaar te zijn van mijn leven
Toen de avond zijn spoken ontvouwde
Werd de vogel in mij weer wakker
Zijn schreeuw verspreidde de angst
Midden in mijn koninkrijk.
Nimrod Bena Djangrang
Deze maand trekken we -eindelijk- nog eens naar Afrika. Dichter, romancier en essayist Nimrod Bena Djangrang
(° Koyom, ten zuiden van Tsjaad op 7 december 1959) volgde lager en secundair onderwijs in zijn thuisland om
nadien hogere studies te volgen in Ivoorkust. In 1996 werd hij daar doctor in de filosofie. Nadat hij er enige tijd
redactie voerde van een literair tijdschrift, verhuisde hij naar het Franse Amiens, waar hij filosofie doceert aan
de Universiteit van Picardië “Jules Verne”. Zijn romans, en in zekere mate ook zijn poëzie, roepen de sfeer op van
zijn geboorteland Tsjaad tijdens de burgeroorlog van de jaren 1979-1982. Nimrod Bena Djangrang is oprichter
van het literaire tijdschrift ‘Agotem’. In 2008 ontving hij de Edouard Glissantprijs voor de poëtische en politieke
waarde van zijn globale artistieke werk dat onder meer racisme en emancipatie centraal stelt. Merkwaardig is
dat hij recent verklaarde “qu’il est temps de considérer le français comme une langue africaine...”.
Paul Cox - www.paulcox.be
© Fabrice Donkerwolcke
Kop van de maand
Marie-Mathilde Ketels-Lefebvre
‘Madame’, het hart van de Ronsese Persbond
Marie-Mathilde Ketels-Lefebvre (93) is secretaris-penningmeester van de Ronsese persbond en journaliste bij
L’Avenir – Le Courrier de L’Escaut. Ze begon haar carrière in de pers in 1948 bij ‘Le Courrier de Renaix’ van
haar vader. In 1953 was ze betrokken bij de oprichting van de Ronsese Persbond waarvan Ephrem Delmotte
de eerste voorzitter was. Marie-Mathilde was er ook bij toen einde de jaren zestig na een korte onderbreking
de Persbond opnieuw werd opgericht. ‘Madame’ was en is dan ook overal present.
Marie-Mathilde werd geboren op 28 maart 1922 in de Wijnstraat in Ronse. Als jong meisje volgde ze een opleiding
als boekhoudster. Toen haar papa, die pâtissier was, ziek werd, stopte ze haar studies om voor hem te
zorgen. Hij begon als correspondent voor ‘Le Courrier de L’Escaut’ in 1929 en stond mee aan de doopvont van
‘Le Courrier de Renaix’, de gazet van de Franstalige en katholieke Patria. De redactieteksten van dat weekblad
werden bij Marie-Mathilde en haar papa thuis verzameld. Toen haar vader in 1948 stierf, nam ze zijn werk als
redactiesecretaris over. Ronse is een van de weinige steden die nog een persbond heeft. ‘Madame’ is er de ziel
van, al meer dan zestig jaar. Ephrem Delmotte richtte de Persbond op in 1953. Marie-Mathilde werd er in 1978
voorzitter van, tot in 1981. Sindsdien is ze secretaris en penningmeester.
Maar ‘Madame’ schrijft vooral. En graag. Over ‘haar’ Ronse. Omdat ze houdt van haar geboortestad en omdat
ze wil dat ze ook buiten de stad weten wat er in Ronse leeft. Al die jaren typt ze haar teksten met de schrijfmachine
en ‘direct in het Frans’. De enige actualiteit die ze weigert te volgen is die van de computerwereld, dus
schrijft ze tegenwoordig haar artikels met de pen en laat ze het tikwerk en doorsturen via internet over aan
Marie-Ange, haar dochter. ‘Chapeau’ voor deze mooie carrière, Madame !
Fabrice Donkerwolcke