Craeyen maart 2015

VEELBESPROKEN KRAAI
JAARGANG 8 // NUMMER 3 // MAART 2015

kind
ELK DOELPUNT TELT
ELISABETH EEN KANS
In Liberia worden meisjes nog steeds op
grote schaal uitgebuit en misbruikt.
Meisjes zoals de 10 jarige Elisabeth. Zij haalde
als jong meisje ‘s nachts glazen op in een
nachtclub en ging niet naar school. Gelukkig
gaat ze sinds kort naar het opvanghuis van
Save the Children. Hier volgt ze versneld
basisonderwijs, slaapt ze ‘s nachts veilig in bed
en speelt ze met leeftijdsgenootjes, zodat ze
haar toekomst weer een kans krijgt en ze
Save the Children redt de levens, de dromen en de toekomst
weer van kinderen kind door kan medische zijn. zorg, kwalitatief goed onderwijs
en het realiseren van betere leefomstandigheden. Save the
Children is ’s werelds grootste onafhankelijke organisatie op
het gebied van kinderrechten. Elk kind van 0 tot 18 jaar dat
en bedreigd doneer wordt eenmalig in het kind zijn, 3 euro. door armoede of omdat ze
mishandeld, misbruikt of gevlucht zijn, heeft onze aandacht.
Ongeacht het geloof, geslacht, ras, huidskleur, seksuele
sms SAVE naar 4333
geaardheid, nationaliteit of politieke gezindheid.
Geef andere kinderen in Liberia ook een kans
Kijk op www.savethechildren.nl
Red hun leven.
Red hun dromen.
Red hun toekomst.
savethechildren.nl
Scoren voor je club
& het goede doel
SCORE MEE stelt sportsclubs en haar jeugdteams in staat om te
“SCOREN” voor de club en het goede doel.
Met SCORE MEE worden de jeugdteams op een leuke manier
betrokken bij de club en het goede doel. De clubs krijgen een
kant-en-klaar programma en een nieuwe sponsorpropositie in
handen die rechtstreeks geld oplevert.
Elk kind uit het deelnemende team gaat op zoek naar sponsors
voor elk gemaakt doelpunt van hun eigen team. De helft van de
opbrengst gaat naar de club, de andere helft naar het goede doel.
Doe mee en meld je aan op
www.savethechildren.nl/actie of
mail naar actie@savethechildren.nl.

Hoofdredactie
Met de mannen van HBS 6 kijk ik op een zonnige
zondagmiddag naar de wedstrijd van ons
eerste elftal. Ze spelen thuis, tegen Hercules uit Utrecht.
Een tegenstander die op papier te kloppen is. We zien Tjeerd
Westdijk met zijn tegenstander een duel aangaan. Over en weer
getrek en geduw. Moeilijk te zien, natrappen door Tjeerd? De assistentscheidsrechter
staat er bovenop en twijfelt niet. De scheidsrechter
overlegt en geeft Tjeerd de rode kaart. Heftige discussie bij mijn teamgenoten,
de meningen langs de lijn zijn verdeeld. Ze variëren van
‘niks aan de hand’ tot ‘geel was genoeg geweest’ en ‘hoe stom kun je
zijn’. Sommigen pleiten voor vrijspraak, anderen voor een schorsing
plus een aanvullende straf vanuit de club. Een van mijn teamgenoten
vindt dat dit soort incidenten gewoon bij Tjeerd hoort. Als je zo’n briljante
voetballer bent, zulke geweldige dingen met een bal kan, dan
zit dat impulsieve nou eenmaal in je karakter, zo meent hij. Hoe je
het incident in de wedstrijd tegen Hercules ook beoordeelt, feit is dat
Tjeerd deze dagen het gesprek van de dag is op HBS. De afgelopen
weken is hij in bloedvorm, de ene goal na de andere, geruchten over
een transfer naar AFC of een keuze voor het grote geld van de Bollenstreek.
Uiteindelijk blijft Tjeerd tot grote vreugde van velen bij zijn
jeugdliefde. Voor de redactie in ieder geval meer dan genoeg reden
om deze geboren en getogen Kraai de voorkant van ons nieuwste
nummer te laten sieren.
In deze editie verder de tweede column van Dennis Jansen, die HBS
jarenlang als sportverslaggever van de Haagsche Courant volgde.
Tegenwoordig werkt hij voor AD Sportwereld. Hij is vader van een
dochter en drie zoons, die allen voetballen bij HBS. Zelf traint Dennis
mee met de jonge Veteranen, waar hij naar eigen zeggen nog forse
stappen moet maken om een plekje in de wedstrijdselectie te veroveren.
Tot die tijd kan hij al zijn energie steken in zijn columns voor de
Craeyen. Dat is ook deze keer weer goed gelukt. Het cricketseizoen
staat voor de deur. Voor sommigen van ons iets om naar uit te kijken
want de mooiste sport ooit, voor anderen een bron van irritatie,
grappen en onbegrip. Hoe dan ook, wij kijken vast vooruit naar het
komende cricketseizoen en brengen in dit nummer een eerbetoon
aan een HBS’er die op dit moment voor Nieuw-Zeeland uitkomt op
het WK.
In deze uitgave ook het langverwachte Craeyen-debuut van Lex
Hendriks, een gesprek met ondernemer Marcel Tjin en een teaminterview
met Dames 9, een nieuw elftal dat onder de strenge regie
van Fred Lonzieme opereert.
Heeft u een suggestie of een tip voor een mooi verhaal? Laat het ons
dan weten.
Ivar Noordenbos
redactie@craeyen.nl
@craeyen
IN DIT
NUMMER
4 Van de voorzitter
6 WESSEL COSTER:
DILEMMA VAN EEN TOPSPORTER
10 Column: Marco Böcker
12 De vrijwilliger: Craeyen Stewards
14 Man van het moment: Tjeerd Westdijk
16 ONDERNEMENDE KRAAI: MARCEL TJIN
18 CRAEYEN OVER DE GRENS: JEROEN GOLDMAN
26 Kunstgras op veld 1
28 Dames 9: Best wel een Modelelftal
32 Craeyenflitsen
33 De klaagmuur
34 WIJ DULDEN JAN SALIES
38 CRAEYENDATE
40 Craeyenkids
COLOFON
Hoofdredactie: Ivar Noordenbos
Redactie: Rogier Schildkamp, Jan Hillenius, Jaap van Gorkum,
Joris Drost, Guus Bekker
Eindredactie: Lisa von der Assen, Merel Barreveld
Fotografie: Rolf van Raamsdonk, Jasper Vink, Daan Rhijnsburger
Vormgeving: Eveline Hendriks, Arrow Grafitotaal

VAN DE VOORZITTER
JACCO VISSER
Een ode aan onze vrijwilligers
Ik houd van het perspectief dat deze periode biedt; de waterige
kou wordt langzaam verdreven, in het lenteachtige duwen
wij de virussen ver van ons weg. Het licht komt terug en de
finales van de voetbal- en hockeyseizoenen dienen zich aan.
In de zaal is het jeugdcricket gestart dus al onze afdelingen
zijn actief. Daar is het allemaal voor. Op naar 3 mei, de wisseling
der seizoenen, drie vlaggenschepen thuis inclusief een
heuse HBS - Quick als opening van het cricketseizoen. Super
Sunday, het ontstond zo maar, en het is gebleven.
Mijn bijdrage aan dit onvolprezen blad staat in het teken van
vrijwilligers; alle mensen die bereid zijn om een steentje bij
te dragen aan het langzaam voorstuwen van onze club in de
tijd; en dat al ‘since 1893’, een uitdrukking die ik prachtig
vind duiden waar wij vandaan komen. Die ons voor houdt
dat wij zuinig moeten zijn op wat wij zijn, zorgvuldig moeten
verder bouwen aan wat wij kunnen en met overtuiging moeten
doorgaan in wat wij geloven. Dit blad dat u vasthoudt wordt
gemaakt door vrijwilligers; mannen en vrouwen die drukke
banen combineren met gezamenlijk plezier om in dit blad de
geschiedenis van de toekomst op te tekenen.
mensen in de website en andere vormen van communicatie
stopten, stoppen en willen stoppen. Het gebeurt door vrijwilligers.
Wat te denken van de barorganisatie. Langzaam maar
zeker draaien wij aan de knoppen van verandering. Iedereen
doet zijn bardienst, hoe moeilijk wij het soms ook lijken te
vinden. In barcommissarissen (bartoezicht) komen wij nog
wat tekort, maar dat zal toch goed komen?
Om meer bekendheid te geven aan wat onze vrijwilligers doen,
hebben wij overwogen om de vrijwilliger van de maand aan
te wijzen. En daar raken wij precies de kern: benoemen wat
goed is, doet afbreuk aan het niet benoemen van wat net zo
goed is. Of net zo goed gevonden wordt. En daarom doen wij
het niet. Verder geloof ik dat als wij een omgeving op de club
creëren waarin leden en ouders bereid zijn de welbekende
handen uit de mouwen te steken, te veel beloningen helemaal
niet nodig zijn. Wij zullen bij voorkeur onze voldoening halen
uit de liefde en waardering die wij voor onze club hebben of
weten te ontwikkelen.
De zomer zal in het teken staan van de aanleg van kunstgras
op het hoofdveld, voorafgegaan door vervanging van
de toplaag van het tweede hockeyveld. Medio mei beginnen,
voor het voetbalseizoen klaar. Hier wordt een inspanning van
jewelste geleverd; de technische commissie die in overleg
met de Gemeente de voorbereidingen treft, aanbestedingen
doet, uit veldsoorten, lichtsoorten en dug-outsoorten kiest
en ons complex vervolmaakt. Achter de schermen wordt met
de hoogste mate van discretie de financiering van het veld
geregeld. Vrijwilligers steken hun tijd in alle facetten die komen
kijken bij de ontwikkeling van zo’n veld; vrijwilligers met
een korte of een lange staat van dienst bij de club, mannen
die ik als jongetje ‘u’ moest noemen van mijn ouders, mensen
die nooit meer weg zullen gaan van onze club.
En op de achtergrond tuigen wij de buitenbar weer op; gegeven
het succes ervan in vorige cricketseizoen proberen wij
dit jaar daar weer meer mogelijk te maken. Daarnaast werkt
een groep communicatiemensen aan onze communicatievormen
van de toekomst. Als wij maar half wisten hoeveel tijd
4

Vrijwilliger zijn is het codewoord. Het is daarom zo passend
dat in Jan de Borst het uithangbord van de AD-campagne
voor de clubvrijwilliger van het jaar is gevonden. Een schitterende
foto van Jan, passende aandacht voor een vrijwilliger
die vaak buiten het zicht van de meesten van ons, van onschatbare
waarde is voor onze club. Een sierlijk bescheiden
man, die zijn blijdschap voor wat hij voor de club betekent
breed lachend uit op de wel perfect geschoten AD-foto.
dat wij zuinig blijven op onze vrijwilligers. Opdat zij blijven
doen wat zij doen en anderen inspireren hen te volgen.
In de foto van Jan en de bondsspeld van Ad geniet ik van de
inspanningen van alle vrijwilligers. Since 1893.
Dank jullie wel!
Jacco Visser
Of de gouden bondsspeld, die op 1 maart door de KNVB aan
Ad Vermolen werd uitgereikt voor tientallen jaren van vrijwilligerswerk
voor HBS. Ad was een van de leiders van de crickettour
die ik als jeugdlid maakte naar Engeland. En nu lijkt het
mij prachtig om dit voor de huidige jeugdleden mogelijk te
maken. Ik denk dat Ad zijn draaiboek gewoon nog thuis in
zijn bureau heeft liggen.
Oprechte waardering uiten voor onze vrijwilligers kan geen
kwaad en hierbij doe ik dat voor allen die de club brachten
waar wij zij zijn, houden waar wij willen en brengen waar wij
kunnen. En met onze plannen in het vooruitzicht is het nodig
BROCHURES • FOLDERS • NIEUWSBRIEVEN
JAARVERSLAGEN • BOEKEN • POSTERS
KALENDERS • MAGAZINES • LEAFLETS
DOCUMENTATIEMAPPEN • RINGBANDEN
EN TABSETS • BANNERS • HUISSTIJLEN
BUITENRECLAME • BINNENRECLAME
ADVERTENTIES • RELATIEGESCHENKEN
Jan Biesheuvel
Tel. 070 - 361 54 44
janbiesheuvel@arrowgrafitotaal.nl
Frankenslag 32, 2582 HS Den Haag

Wessel Coster
dilemma van een topsporter
Het is hemelsbreed een paar honderd meter van de
cricketpitch op HBS naar de middenstip in de Hellashal
aan de Laan van Poot. Op deze twee plekken speelt
het sportleven van Wessel Coster zich grotendeels af.
‘s Zomers op het veld als speler van HBS Cricket 1, in de
winter steekt hij over naar de Vogelwijk en handbalt hij
voor Hellas in de Eredivisie. Maar als zoon van een cricketen
handbalinternational is hij niet zomaar een talent.
Wessel crickette in Nederlandse jeugdelftallen en schopte
het bovendien tot de handbalselectie van Jong Oranje. Een
zegen voor velen, maar wat als je moet kiezen?
Bezweet en met hars op z’n handen om de bal goed te laten
kleven zit Wessel voor ons. Hij heeft net getraind met Hellas dat in
degradatienood verkeert. Met zijn twee meter en schoenmaat 50
maakt hij direct indruk. ‘Ik heb ook best grote handen’, zegt hij met
gevoel voor understatement. ‘Daar kan ik aardig hard meegooien.
Het is als handballer fijn om fysiek sterk te zijn, het gaat er af en
toe stevig aan toe. Je moet kunnen incasseren en kunnen uitdelen,
dat gaat met mijn lichaam wel wat makkelijker. Ook met cricket
heb ik daar profijt van. Ik vind mezelf meer een bowler, dat heeft
natuurlijk ook te maken met mijn lengte. Eigenlijk ging batten
afgelopen seizoen ook wel goed. In het begin van het seizoen
begon ik als nummer zeven, maar daarna ging ik vroeger in en
maakte ik toch nog ongeveer 400 runs.’ Mede dankzij zijn goede
prestaties promoveerde HBS naar de Topklasse en zal het komend
jaar weer op het hoogste niveau spelen.
“Je moet kunnen
incasseren en
kunnen uitdelen,
dat gaat met mijn
lichaam wel wat
makkelijker”
Wessel maakte afgelopen seizoen 377 runs en nam 20 wickets
Jong Oranje
Maar of Wessel komend seizoen op het cricketveld te vinden is,
is nog maar de vraag. Deze zomer vindt in Brazilië het WK
handbal voor Jong Oranje plaats. De selectie is nog niet bekend,
maar een lastige keuze ligt op de loer. ‘Ik weet eigenlijk niet
precies wanneer die selectie bekend is, en eigenlijk ook niet
hoeveel er mee mogen. Volgens mij negentien spelers. Of ik er
bij zit, durf ik niet te zeggen, dat heeft ook te maken met een
blessure die ik heb gehad. Daarvoor zat ik wel bij de selectie
dus wie weet. Om blessures te voorkomen speel ik met speciale
enkelbraces die zijn ontworpen en gemaakt door mensen van
mijn studie. Ik studeer bewegingtechnologie aan de Haagse
Hogeschool, nadat ik ben begonnen met een universitaire studie
6

Wessel strijdt met Hellas tegen degradatie
in Rotterdam. Dat bleek niet te combineren met het sporten en
mijn sociale leven. We trainen nu vier keer in de week en als ik
word geselecteerd voor Jong Oranje bereiden we ons in Sittard
voor op het WK. Limburg is het handbalbolwerk van Nederland,
dus voor mij is het ver reizen maar voor de meeste jongens is
het om de hoek.’
“Als ik word
geselecteerd voor
Jong Oranje bereiden
we ons in Sittard voor
op het WK”
HBS of Hellas?
Het WK handbal in Brazilië of Topklassewedstrijden voor een
handjevol publiek in Den Haag? De keuze lijkt snel gemaakt,
of speelt er meer? Het is voor Wessel nog niet echt aan de orde
geweest. Vroeger wel, toen voetbalde hij ook nog. Als keeper
speelde hij tot en met de C’tjes op HBS. Drie sporten werd
teveel en dus verkoos hij handbal boven voetbal. ‘Cricket en
handbal gaat goed samen. Er is wel wat overlap, met name
aan het eind van het cricketseizoen, maar tot nu toe gaat het
steeds goed. De trainers tonen van beide kanten veel begrip.
Het WK met Jong Oranje lonkt voor Wessel
7

Zien we Wessel komend seizoen in actie op het cricketveld?
‘Handbal doe ik bijna mijn hele leven. Ik heb altijd bij Hellas
gespeeld, speelde samen met mijn broer Dennis in het tweede
en maakte op mijn zeventiende mijn debuut in de Eredivisie. Ik
betaal gewoon contributie en word niet betaald, dat hoeft ook
niet. Als er een mooie aanbieding komt van een andere club
wil ik er best over nadenken, maar zoals het nu gaat zie ik
mezelf niet zo snel weggaan bij Hellas. De kern van het eerste
team komt allemaal uit de jeugd, net als bij HBS eigenlijk.’ We
kijken vanaf onze tafel de hal in naar de training van Dames 1.
‘Dat zijn gezellige meisjes, we kunnen allemaal goed met elkaar
opschieten. Vaak gaan we na wedstrijden met Dames 1 de stad in,
naar het Feest van Sinterklaas, dat is de enige tent waar we
“De kern van het
eerste team komt
allemaal uit de
jeugd, net als bij
HBS eigenlijk”
met zo’n hele groep binnenkomen. Maar toch is het clubgevoel
bij Hellas iets minder. Dat blijft toch iets bijzonders bij HBS.
Op dit moment geef ik met Julian de Mey en Sjoerd Weurman
bijvoorbeeld wintertraining aan de cricketjeugd, gewoon omdat
ik het onwijs leuk vind om te doen. Ook Cricket 1 is een heel
gezellig team, met veel echte HBS’ers. Van jong tot oud kunnen
we het goed met elkaar vinden. Het is natuurlijk ook bijzonder
dat ik samen met mijn broer speel. Met hem heb ik het over het
spelletje en we hebben een ‘klik’ met runnen. Ook belangrijk.’
Nu is Wessel nog druk bezig om met Hellas om degradatie
te ontlopen. Om niet te degraderen moeten de Haagse
handballers wegblijven bij de laatste twee plaatsen. Dankzij
een belangrijke overwinning op stadsgenoot Hercules, de week
na ons interview, hebben ze alles nog in eigen hand. Mede door
goed spel in de laatste fase van de competitie zou Wessel zijn
plekje in Jong Oranje kunnen veroveren. Het zou jammer zijn
als Wessel dit jaar niet voor HBS in de Topklasse kan cricketen,
maar wij gunnen hem natuurlijk het schitterende avontuur met
de talentvolste handballers van Nederland in Brazilië. Wessel
we blijven je sowieso volgen, op het veld en in de zaal.
Joris Drost & Jaap van Gorkum
8

ALTIJD ACTIEF VOOR ÚW WOONGELUK
Korff de Gidts sponsort de meiden van B2 en E2!
www.korffdegidts.nl
Illustraties Dick Bruna © copyright Mercis bv, 1953-2012 5
Specialist voor inrichting
van verkeersveilige en vrolijke
school- en leefomgevingen
De leukste Dick Bruna verkeerslespakketten voor peuters en kleuters
Gratis voor scholen in Den Haag en omgeving
Vrolijke meubels voor terras, tuin of openbare ruimte
Speciale aanbieding voor leden van HBS Craeyenhout
Interesse? Neem contact op met Marcel Tjin of kijk op onze websites:
www.leerinhetverkeer.nl | www.tjinco.nl T 070-361 59 35 | 06-515 712 17 | E info@tjinco.nl

COLUMN
MARCO BÖCKER
Bij de amateurs van DHC stond in de jaren tachtig van de
vorige eeuw ene Hans Suiker op doel. Een heel goede, maar
ook bijgelovige keeper. Tijdens de busreis naar een uitwedstrijd
zag hij een reiger. En toen ze die middag hadden gewonnen,
was er een ritueel: Suiker móest voortaan een reiger
zien als ze moesten voetballen. De buschauffeur schijnt er
wel eens voor omgereden te hebben.
Rituelen. Gewoontes. Tradities. Iedereen heeft ze. In alle soorten
en maten. Zelf heb ik iets met schoenen. Ik durf het hier
bijna niet te zeggen, maar ik draag al jaren Quicks.
Wat?
Ja, schoenen van Quick. Mijn eerste voetbalschoenen waren
van Quick. Met die twee autobaanstrepen. Ik kreeg er een
poster bij van Ruud Geels. Inmiddels zijn het sneakers. En nu
waren ze versleten. Ik wilde nieuwe. Bij het avondeten hadden
we het erover.
Mijn oudste zoon viel van zijn stoel. Of ik soms gek was
geworden. ‘Als je bij HBS voetbalt, ga je toch niet op Quickschoenen
lopen? Waar sláát dat op?’ Ruim drie jaar zijn we
nu lid van HBS, maar de rivaliteit met Quick zit er al snel in.
En diep ook.
Die voetbalzaterdag kijk ik eens om me heen op Craeyenhout.
Wat dragen al die clubgenoten? Nike Air Max. Van Bommel.
Converse. Mugello Cognac. Moccasins Magnanni. Adidas.
En Quick? Niemand.
Is het merk nu helemaal uit, of is het toch die heerlijke
rivaliteit? Ik moest opeens aan Marco Böcker denken, ooit
een bikkelharde verdediger in het Haagse amateurvoetbal.
Opgegroeid bij HBS met jeugdvrienden Daniël Veenman,
Marcel Tjin, Hans Apontoweil en Jan Hillenius. Met hen
verzamelt hij herinneringen. Leent hij zijn fiets aan Marcel
Tjin die daardoor zijn verovering Wendy thuis kan brengen.
En haar op die avond de eerste kus mag geven. Hij geeft
Vincent Schildkamp, met wie hij aan de Regentesselaan in
een studentenhuis woont, bijlessen economie en wiskunde,
waardoor Vincent zijn gymnasiumdiploma haalt.
Marco stapt over naar Quick in de periode dat de ‘Kraaien’
in de Vierde Klasse spelen en de ‘Haantjes’ naar het hoogste
amateurniveau van Nederland lonken. Hij wil hogerop. Zo’n
overgang is normaal gesproken ‘not done’, maar Marco houdt
zijn sympathie bij beide clubs. Na trainingen en op wedstrijddagen
belandt hij dan ook geregeld nog op Craeyenhout voor
een drankje. Marco is Quick én HBS.
In 2001 interview ik voor de Haagsche Courant, Marten
Glotzbach, die net trainer is geworden van Quick. Ook
zo’n HBS’er die is overgestapt. Het is augustus, zijn ploeg
in voorbereiding op het nieuwe seizoen en in het lijf van
Glotzbach woedt een oorlog van emoties. Hij wordt vader,
maar is tegelijkertijd geraakt door verschrikkelijk nieuws:
zijn rechtsback is net met chemotherapie begonnen. Marco
Böcker heeft leukemie.
Een kleine twee jaar later, op 29 mei 2003, overlijdt de
geliefde voetballer. Nog voor hij met jeugdliefde Madelon een
gezin kan stichten. ‘Böckie’ is dan 31 jaar. Op zijn kist bij de
crematie ligt een speciaal voetbalshirt, een combinatie van
de tenues van HBS en Quick. Met zijn vaste rugnummer ‘2’
achterop.
In 2005 slaan HBS en Quick de handen in één. Het bekerduel
tussen de twee rivalen staat in het teken van Marco Böcker.
Duizenden belangstellenden komen af op de wedstrijd die
later moet beginnen omdat niet iedereen binnen is. 5500
euro wordt opgehaald voor het KWF Kankerfonds. De sfeer is
uniek. Den Haag heeft zijn eigen Klassieker. HBS-Quick moet
jaarlijks worden gespeeld om de Marco Böcker Bokaal, is de
gedachte. Is er een mooier eerbetoon denkbaar? Nee, maar
toch versloft de derby en nooit om goede redenen. Die zijn er
namelijk niet.
10

Dus doe ik nu, precies tien jaar na de eerste editie, een oproep
aan de besturen van HBS en Quick om de traditie in ere te herstellen.
Open de oefencampagne op het nieuwe seizoen met
de Marco Böcker Bokaal. Laat de trainers het niet bepalen,
maar de clubs. Maak er beleid van. Voor de innige banden
tussen de buren. Voor de gezonde rivaliteit. Voor het Kankerfonds.
Voor ‘Böckie’.
Dan ga ik op zoek naar nieuwe Quicks.
Dennis Jansen
11

DE VRIJWILLIGER
CRAEYEN STEWARDS
Wanneer HBS 1 thuis speelt, moet je al weer sinds enige tijd
de zijingang in de prachtige Bosjes van Pex gebruiken. Daar
aangekomen word je vriendelijk welkom geheten door de
broertjes Van Gorkum die het huisje bevolken om leden door
te laten en niet-leden te laten betalen. Wanneer je dan verder
doorfietst of -loopt krijg je weer een vriendelijk goedemiddag
te horen maar dit keer van Huib of Hans. Vervolgens wordt er
gevraagd of je jouw fiets in de rekken wilt stallen en wensen
ze je een prettige dag. Een warm welkom, maar wie zijn die
mensen en waarom hebben ze allemaal een geel jasje aan
met Steward achterop de rug? Zo heten ze toch niet allemaal?
“Op elke honderd
bezoekers moet één
steward staan met
een minimum van
vijftien stewards”
Punt b uit dezelfde paragraaf is ook mooi en tevens een tip aan
onze speaker Martijn: ‘Tijdens wedstrijden is het gebruik van de
geluidsinstallatie niet toegestaan behalve:
• voor het verstrekken van informatie over vervangen van
spelers
• op last van politie’
Verder niets dus.
In dit boekwerk staat ook dat de amateurclub moet zorgen voor
een aantal stewards. Op elke honderd bezoekers moet één steward
staan met een minimum van vijftien stewards. Vorig jaar
hoefde deze steward nog niet in het bezit te zijn van een certificaat
en werd hij officieel eigenlijk ordehandhaver genoemd, maar met
ingang van dit seizoen is het stewardcertificaat verplicht.
De gebroeders Van Gorkum heten u welkom bij HBS
HBS 1 speelt inmiddels al weer een aantal jaar op het hoogste
amateurniveau van Nederland. Bij deze status horen tegenwoordig
ook steeds meer verplichtingen. De KNVB heeft een heel
boekwerk opgesteld waar je tegenwoordig als amateurclub aan
moet voldoen om op dit niveau te mogen spelen.
In dit boek, Handboek competitiezaken amateurvoetbal, staan
een paar heel belangrijke dingen zoals punt 1.21.4.c: ‘Tijdens
wedstrijden is per club het optreden van één huisorkest toegestaan,
mits dit orkest uit niet meer dan tien personen bestaat, die
hun muziek zonder versterkers achter de afrastering van het veld
ten gehore brengen’. Volgende keer een mooie jazzcombo achter
de goal? Jammer dat nummer elf met de triangel niet mee mag
doen en zeker niet samenspelen met de combo van WKE want
dan is het huisorkest te groot en wordt de wedstrijd gestaakt.
De coördinator van de stewards op HBS is Louis Bolt. Louis is inmiddels
zestig jaar lid van de club en heeft verschillende functies
vervuld. Hij kwam in de jaren zestig tot 98 wedstrijden in HBS 1
waarin hij vijftien keer scoorde. Louis stuurt de stewards aan
en werkt nauw samen met veiligheidscoördinator (ook verplicht)
Martijn Hendriks en natuurlijk verenigingsmanager Rob Buursen.
Vriendelijker worden ze niet gemaakt: Peter Jan Zwarts
12

De taken van de stewards zijn eigenlijk bij elke club hetzelfde
maar er zit wel een verschil in hoe deze worden uitgevoerd
bij de diverse clubs. Zo kan ik mij herinneren dat we twee
jaar geleden bij de Treffers werden opgewacht bij de poort
door stewards die niet hadden misstaan bij de deur van
illustere zaken als Voltage of Cocoon in hartje Den Haag halverwege
de jaren negentig. Koelkasten met opgeschoren koppies,
zwarte bomberjacks en ‘oortjes’, klaar om in te grijpen
wanneer het misgaat, maar eigenlijk aan een blik al genoeg
hebben. Of die keer in Rotterdam bij JHR achter de goal, waar
de sfeer gemoedelijk was, tot we op voorsprong kwamen. De
stewards van de thuisclub konden dat niet echt waarderen en
sommeerden ons onze plek achter de goal te verlaten omdat
we ons cluppie iets te hard aanmoedigde.
“Koelkasten met
opgeschoren koppies”
Louis heeft inmiddels overleg met de bar om te zorgen dat
er geen glaswerk en dergelijke naar buiten gaat en heeft
gecontroleerd of de defibrillator het doet, je zal hem maar
nodig hebben. Dit zijn zaken die allemaal achter de schermen
plaatsvinden en erg belangrijk zijn. Ten eerste omdat
het levens kan redden en ten tweede kan het bij controle van
de KNVB fikse boetes opleveren wanneer de defibrillator niet
werkt of er toch blikjes of glas naar buiten gaan.
Op HBS doen de stewards het anders. Geen bomberjacks
maar gele windjasjes. Vriendelijk ogende mannen (en af
en toe een vrouw) die mensen welkom heten op de club en
hopen dat je een leuke dag hebt. Dat is ook de strekking van
het verhaal van de stewards van HBS: je moet je welkom
voelen op de club!
Zij zijn al steward: Huib Ruygrok, Martijn Hendriks, Rob
Buursen, Louis Bolt, Ferdinand Vree, Hans Weurman,
Peter Jan Zwarts, Ron Bruijnesteijn, Nanette van der
Reydt, Ton Kervezee, Bernard van Dijk, Marcel de Vos,
Johan Hendriks, Floris van Gorkum, Willem van Gorkum.
Wie volgt?
De taken van de stewards beginnen rond 12.30 uur. De poort
aan de Daal en Bergselaan wordt dan afgesloten en de bordjes
om om te lopen worden opgehangen. De stewards druppelen
binnen en melden zich in de bestuurskamer bij Louis
om wat instructies te krijgen en om hun gele jasje op te halen.
De stewards verdelen zich dan tactisch over het terrein om
bezoekers met vragen te woord te staan en mensen de weg
te wijzen. Verder zorgen ze dat de fietsen in de stalling gezet
worden en dat het pad dus vrij blijft. Dit laatste is erg belangrijk
omdat dit de enige weg is waar hulpdiensten gebruik van
kunnen maken om veld 1 te bereiken.
“Je moet je welkom
voelen op de club!”
Hans Weurman en Louis Bolt doen een controlerondje
Tijdens de wedstrijd houden de stewards de boel rond het
veld in de gaten. Zeker bij de in- en uitloop van de spelers en
scheidsrechter bij de kleedkamers moet goed opgelet worden,
en, zoals Louis Bolt zegt: “De kans dat er wat gebeurt op HBS
is klein, maar de organisatie moet op het ergste gericht zijn.”
Na de wedstrijd levert iedereen zijn jasje weer in bij de
bestuurskamer en zit er weer een geslaagde zondag op. Doordeweeks
heeft Louis vaak nog contact met de stewards over
eventuele wensen. Het is een gezellige ploeg vrijwilligers geworden
die een belangrijke taak uitvoeren op de club. Een
mooi voorbeeld hiervan is de thuiswedstrijd tegen Heracles
Almelo. Tientallen vrijwilligers zetten zich toen in om iedereen
een prachtige avond te bezorgen. Zonder de stewards was
dit absoluut niet gelukt, was de hele wedstrijd misschien niet
eens mogelijk geweest. Daarom moeten we erg blij zijn dat ze
er zijn en ze het respect geven dat ze verdienen, ook wanneer
ze eens een foutje maken. Want we zijn allemaal menselijk,
toch?
Rogier Schildkamp
13

14
MAN VAN HET MOMENT
Tjeerd Westdijk

© Foto’s: Daan Rhijnsburger
Na een moeizame seizoensstart en een lange schorsing was hij terug. En hoe. Maar net
toen Tjeerd Westdijk de man in absolute bloedvorm was, volgde op 1 maart opnieuw een
rode kaart. Als Tjeerd in het veld staat gebeurt er iets. Soms is het bijna magisch. Hij sleept,
sleurt, draait z’n tegenstanders dol. Als hij scoort lijkt het zo makkelijk. Dat ontging ook onze
concurrenten niet. Het grote geld lonkte. Een appartement aan de Noordwijkse boulevard.
Een vrijstaande villa aan het Vondelpark. Tjeerd kon het allemaal weerstaan. Hij is een kind
van de club. En hij blijft dat dus. Gelukkig maar. Wij hopen hem snel op het veld terug te
zien. Om te doen waar hij zo goed in is. Toveren met een bal.
De supporters van HBS 1
15

ONDERNEMENDE KRAAI
Marcel Tjin
De naam Marcel Tjin zal bij de meeste HBS’ers vooral
herinneringen oproepen aan de kleine, wendbare en vooral
makkelijk scorende spits van HBS 1 van tien jaar terug.
Maar hoewel Marcel, zij het tegenwoordig in ons veteranenteam,
nog steeds graag zijn kunsten op het voetbalveld
vertoont, is hij tegenwoordig vooral ondernemer. Met zijn
bedrijf Tjinco BV richt hij zich onder meer op de verkeersveiligheid
van jonge kinderen.
‘Het doel van de producten en diensten van Tjinco om
het gedrag van de mensen op een positieve manier te
beïnvloeden. Onze voornaamste doelgroepen hierbij
zijn scholen en gemeenten’, vertelt Marcel op een koude
donderdagavond onder het genot van een biertje aan
de bar op HBS.
‘Voor een project voor het vergroten van de verkeersveiligheid
van kinderen heb ik iets bijzonders
voor elkaar gekregen. Ik heb namelijk de exclusieve
licentie bemachtigd voor het gebruik van de
tekeningen van Dick Bruna in Nederland en België.
Daarmee heeft Tjinco vervolgens het lespakket ‘Leer
in het Verkeer’ ontwikkeld. Dat is een verkeersveiligheidaanpak
voor basisscholen, kinderdagverblijven
en peuterspeelzalen. Het idee is dat kinderen spelenderwijs
kennismaken met de regels en gevaren in het
verkeer. Het lesmateriaal is gebaseerd op de voor iedereen
herkenbare illustraties van Dick Bruna.
Op straat komen de lesmaterialen vervolgens weer
terug in op bijvoorbeeld stoeptegels en verkeersborden
met dezelfde illustraties en versjes. Op die manier combineren
kinderen theorie en praktijk.’ Marcel is zelf bij
Dick Bruna langs geweest om hem een pakket met zijn
lesmateriaal aan te bieden. ‘Dat was een bijzonder
moment, stond ik ineens in het atelier van de grote Dick
Bruna. Vooral erg mooi was zijn reactie toen hij het
lesmateriaal zag. Hij was er echt door geraakt, door
ontroerd zelfs, dat zijn tekeningen nu bijdragen aan de
verkeersveiligheid van kinderen. Dat was een heel speciaal
moment voor me.’
Op dit moment richt Marcel zich met ‘Leer in het
Verkeer’ op scholen en gemeenten in Nederland en België.
Maar zijn ambities reiken verder. ‘Wist je dat Nijntje echt
giga-groot is in bijvoorbeeld Japan? Ik heb al contacten
met de licentiehouder van Dick Bruna daar, wie weet
wat dat nog gaat brengen.’
Scholen in de regio Haaglanden kunnen gratis gebruik
maken het lesaanbod van ‘Leer in het Verkeer’. Zie voor
meer informatie de website www.leerinhetverkeer.nl.
Voor algemene informatie over de onderneming van
Marcel, zie: www.tjinco.nl
Ivar Noordenbos
16

Marcel Tjin in actie in HBS 1
Illustraties Dick Bruna © copyright Mercis bv, 1953-2015
17

CRAEYEN
OVER
GRENS
DE
Jeroen Goldman, Singapore
Niet alleen in diverse buurten van Den Haag wonen Craeyen,
maar ook over de landsgrenzen bevinden zich diverse
HBS-leden. Voor deze editie van “Craeyen over de grens”
sprak de Craeyen met Jeroen Goldman, jarenlang fanatiek
voetballer in onder meer HBS 5, cricketer in “HBSje 5”.
Ongeveer twee en een half jaar geleden verhuisde Jeroen
voor zijn werk naar Singapore. Een Craey over de grens die
vertelt over zijn avonturen in den vreemde:
‘Door mijn werkgever, (Aon) werd ik vrij onverwacht voor een
functie in Singapore gevraagd. Ze hadden vrij urgent iemand
nodig. Ondanks dat wij nog nooit in Singapore (of Azië )
geweest waren heb ik samen met mijn vrouw Cecile deze kans
met beide handen aangepakt. Inmiddels zitten we al weer
twee en een half jaar in Singapore. De tijd gaat wel erg snel!
Aan de andere kant lijkt het ook wel een lange periode, omdat
we continu zeer veel nieuwe indrukken krijgen. Vergelijk het
maar met de eerste helft van een vakantie; die lijkt ook altijd
lang(er) te duren.
In eerste instantie was het plan dat we voor drie jaar hier
zouden zitten, maar dat betekent dat het er al weer bijna op
zit. Eigenlijk zijn we er nog niet helemaal uit wat de plannen
voor de toekomst zijn. Zowel Singapore als Nederland hebben
beide voordelen en we beschouwen Den Haag toch echt als
‘thuis’. Carrieretechnisch kan ik momenteel beter in Azië zitten
maar voor Cecile is dat juist andersom. Keuzes... In ieder
geval zijn we “over de helft.’
Tegenstellingen
‘Singapore is een fantastische stad. Schoon, veilig, makkelijk.
Ze noemen het niet voor niets “Asia for beginners” In het begin
hebben we in een gloednieuwe condo gewoond. Alles zat
nog in het plastic verpakt toen we er in trokken. Daarnaast
hadden we hier alle gewenste faciliteiten en het uitzicht over
“Ze noemen
Singapore niets
voor niets “Asia for
beginners”
een jachthaventje, dat zelfs door Sinterklaas wordt gebruikt.
In Singapore leven we eigenlijk altijd buiten dus we zaten we
veel op ons balkonnetje. Sinds afgelopen augustus wonen
we in een oude wijk (met veel meer leven!). Hier hebben we
de beschikking over een heerlijk dakterras. Dus ook in dit
huis leven we voornamelijk “buiten”. Dakloos in de positieve
betekenis van het woord dus.
Verder is Singapore een uitermate goed georganiseerd land.
Het streven is om de financiële hotspot van Azie te zijn en
daar zijn ze, als je het mij vraagt, goed in geslaagd. Aan de
andere kant krijg je soms ook wel een beetje het “Disneyland”
idee. Bijna alles is er zeer weloverwogen aangelegd en wordt
met een nagelschaartje onderhouden. Er ook hier zijn net
als overal maatschappelijke tegenstellingen. Maar ik geef ze
zeker het voordeel van de twijfel; Singapore bestaat als land
uiteindelijk pas 50 jaar en ik ben benieuwd (en positief over)
wat ze de komende jaren nog gaan bereiken.
Verschillen met Nederland
‘Verschillen? Je kunt beter vragen of er überhaupt overeenkomsten
zijn. Eigenlijk zijn er te veel verschillen om op te
noemen. Bovendien heb ik een regionale functie hier, wat
inhoudt dat ik veel omringende landen bezoek voor mijn
werk. Ook tussen deze landen onderling bestaan gigantische
18

HBS 5 met Jeroen bovenste rij 2e van links
verschillen, dus laat staan met Nederland. Het is wel goed
je altijd te beseffen dat wij te gast zijn en wij dus degene
zijn met vreemde gewoontes (hoewel dit soms anders voelt).
Als ik dan een opvallend specifiek verschil moet noemen dan
zijn het de seizoenen. Hier heb je alleen ‘nat’ en ‘droog’ en
daardoor verlies af en toe wel je gevoel voor tijd.
Voetbal is hier de sport nummer 1. Maar ook meer Aziatisch
georiënteerde sporten, zoals badminton zijn erg populair.
Je komt hier eigenlijk alle sporten tegen. Ik heb zelfs een
(weliswaar Nederlandse) collega die fanatiek heeft meegedaan
aan dragonboat racing. Iets wat me ook opvalt hier
zijn de vele mensen die tot het uiterste gaan in hun sport.
In Nederland hoor je niet vaak van iemand dat hij of zij een
Ironman Triatlon heeft gedaan. Maar hier ben ik er stiekem al
best veel tegengekomen.’
The Thirds op woensdagavond
‘Ik voetbal zelf op SCC (Singapore Cricket Club, 1852) bij ‘The
Thirds’ op de woensdagavond. Dit vind ik heerlijk. We hebben
een groot team waarbij je op maandag aangeeft of je kunt
komen of niet. Het enthousiasme is groot, we hebben altijd
genoeg man. De club heeft geen lichtmasten en aangezien
het elke avond (Singapore ligt nagnoeg op de evenaar) vrij
vroeg donker wordt moeten we op tijd beginnen. Een goede
reden om in ieder geval één keer per week op tijd het werk te
verlaten. We spelen elke week behoudens feestdagen en altijd
‘thuis’. Het is buiten de competitie en alleen op uitnodiging.
Na afloop blijft het hele team voor eten en een drankje en vaak
blijft de tegenstander ook. Voetbal zoals recreatief voetbal
bedoeld is! Het zit me alleen niet lekker om in een geel/zwart
Het shirt van Jeroen bij The Thirds
shirt met een leeuw op de borst te voetballen. En als ze nou
ook mijn naam nog eens leren spellen...
“Het zit me alleen
niet lekker om in een
geel/zwart shirt met
een leeuw op de
borst te voetballen”
SCC is overigens een prachtige oude club met een groot veld
(the Padang) midden in het business district, echt uniek.
Je kunt er meer dan tien sporten beoefenen en er zijn veel
faciltieiten inclusief bar en restaurants in een groot clubhuis.
Het is er altijd druk en je kan er gerust een zakenrelatie mee
naar toe nemen. Bovendien ligt het aan het circuit van de
Singapore Formule 1 Night Race, dus als lid kun je daar ook
nog van profiteren. Als nevenactiviteit heb ik de SCC darts
competitie gewonnen vorig jaar, maar wat niveau betreft zegt
dat helaas niet zo veel.’
Meer dan 30 jaar lage elftallen
‘Een hele korte opsomming van mijn loopbaan op HBS is
eigenlijk: meer dan 30 jaar lage elftallen, maar wel met heel
veel plezier. Ik ben in de jeugd ooit begonnen als keeper maar
19

met Jan Hillenius en Marnix Oldenburg in dezelfde lichting
was het toch vaak (zeg maar ‘altijd’) het tweede jeugdelftal.
In de senioren heb ik behoorlijk wat omzwervingen gehad.
Eerst enige tijd in het 5e. Ons kampioensjaar met onder
andere. mijn broer Michael is in de vorige Craeyen nog
uitgebreid aan de orde gekomen. Daarna heb ik tijdens mijn
studententijd in het 13e gespeeld met mijn andere broer Jim
en een paar leiders uit mijn jeugd om vervolgens, dit keer
niet meer als keeper maar als linkshalf, weer in het 5e aan
te treden. Toch een minpuntje door al die jaren heen: de vele
Haagse tegenstanders die de zondag hadden gereserveerd
om vooral géén leuke wedstrijd te spelen. Een jaartje met het
6e in de Leidse poule was wat dat betreft toch een beetje een
verademing. Ik had na dat jaar ook niet echt zin om weer
terug te gaan naar een Haagse poule.’
Transfers
‘Rond die tijd werd ik ook gevraagd om bij een studententeam
in Leiden te komen – dat speelde in het doucheputje van het
amateurvoetbal -en dat hebben Michael en ik toen gedaan.
Ik heb toen heel wat papierwerk moeten doorspitten om lid
te kunnen blijven van HBS, maar toch voor een andere club
te spelen. Het reünistenschap van HBS geef je uiteraard niet
zomaar op! Na twee jaar Leiden kwam dan toch het lang
verwachte telefoontje: Dirk Krull aan de lijn. Een nieuw
contract op HBS (onbetaald, maar dat is logisch) en wel in
HBSje 10. De sportieve uitdaging sprak mij aan en wie kan
er nou ‘nee’ zeggen tegen Dirk? De laatste paar jaren mogen
genieten van een hecht team en natuurlijk van de kookkunsten
van Bitterbal Berry. Helaas met het 10e ook het dieptepunt
uit mijn carrière beleefd: een behoorlijk uit de hand gelopen
wedstrijd tegen Quick. Zonde en onnodig.
Als ik terug kom hoop ik dat de heren nog trainen op de
woensdagavond want die avond beschouw ik inmiddels wel
als prettiger dan spelen in het weekend.’
Cricketcarrière
‘En dan was er natuurlijk ook nog een cricketcarriere. HBSje
5 uiteraard, een jaar of tien in totaal schat ik zo in. Als
hoogtepunt zullen sommigen denken dat ik een krankzinnige
catch tijdens onze Engelse tour zal noemen. De Jamaicaanse
coach van de tegenstander stond op 99 not out en al met zijn
bat in de lucht richting zijn team te zwaaien, toen ik de bal
uit de lucht plukte. Maar dat is dus niet zo. Zonder discussie
was het hoogtepunt het briljante partnership van zo’n 90 runs
met Tycho Vermeire waarbij we, terwijl niemand het verwachte
(de barbecue was al aangestoken), als batsmen nummer 10 en 11
Jeroen ontwijkt een tegenstander in de kampioenswedstrijd van HBS 10
de wedstrijd wonnen op de laatste bal. Hierbij gesteund door
een geniale en terechte beslissing van de umpire (beter bekend
als het ‘Kadaver’). HBS 1 was net afgelopen, dus we hadden
bij deze ontknoping ook nog het nodige publiek. Verder was
ik vooral goed in het in ontvangst nemen van fines.’
Op de hoogte
‘Ik volg HBS uiteraard nog op de voet. Niet alleen HBS trouwens
maar ook Den Haag. Helaas is het moeilijk hier beelden te
ontvangen ondanks alle hedendaagse techniek. Maar elke
zondagavond check ik de Teletekstapp vooraf, tijdens en
na de wedstrijd. Zo moest ik NAC-HBS ook via Teletekst
volgen. Zonde dat dat niet anders kon en de aan Facebook
gekoppelde HBS-Twitter account lag er die wedstrijd geloof
ik ook uit. En het tijdverschil van zeven uur helpt helaas ook
niet. Ik ben overigens erg blij met het feit dat krantenartikelen
goed leesbaar door HBS op Facebook geplaatst worden. Het
volgen van mijn eigen oude team is daarentegen nauwelijks
te doen. Die staan ook minder vaak in de krant.
Ook zou ik wel graag de nieuwe Craeyen willen ontvangen,
volgens mij is er iets niet helemaal goed gegaan met mijn
adreswijziging. Als ik in Nederland ben en het eerste speelt thuis
kun je me zeker op HBS vinden (en anders waarschijnlijk ook
wel). Maar voorlopig eerst nog even woensdagavondvoetbal
in Singapore. We hebben nog voldoende plannen hier en
kunnen Singapore zeker aanraden. En zoals ik al zei: het blijft
natuurlijk Asia for beginners.’
Guus Bekker
20

Denkt u al aan vakantie in 2015?
Ik regel het graag!
Passend advies en
effectieve oplossingen voor:
Werknemers, zoals
• Pensioen
• Zorgverzekering
• Arbeidsongeschiktheid
• Ongevallen
Werkgevers, zoals
• Verzuimmanagement
• WGA Eigen Risico
• Risicomanagement
• Creditmanagement
WWW.MANDEMA.NL

PROGRAMMA
TOPKLASSE 50 OVERS 2015
PROGRAMMA
T20 POULE HAAGLANDEN
Alle wedstrijden beginnen om 11.00 uur
03-05 HBS 1 - Quick 1
09-05 VOC 1 - HBS 1
14-05 HBS 1 - Hermes D.V.S. 1
16-05 Dosti CC 1 - HBS 1
23-05 HBS 1 - ACC 1
25-05 HBS 1 - VRA 1
30-05 Exelcior’20 1 - HBS 1
06-06 Quick 1 - HBS 1
13-06 HBS 1 - VOC 1
14-06 Hermes D.V.S. 1 - HBS 1
21-06 HBS 1 - Dosti CC 1
28-06 ACC 1 - HBS 1
05-07 VRA 1 - HBS 1
02-08 HBS 1 - Exelcior’20 1
Play offs:
Zondag
1 v 3
2 v 4
5 v 7
6 v 8
Sunday, 16 August
1 v 4
2 v 3
5 v 8
6 v 7
Sunday, 23 August
1 v 2
3 v 4
5 v 6
7 v 8
Championship play-offs
30 August
5 September
6 September
Vrijdag 19 juni
HBS v HCC
Quick v VCC
Zaterdag 4 juli
HCC v VCC
HCC v HBS
Zaterdag 11 juli
Quick v HCC
Quick v HBS
Zondag 12 juli
VCC v HCC
VCC v HBS
Zaterdag 18 juli
VCC v HBS
HCC v Quick
Zondag 19 juli
HBS v VCC
HBS v Quick
Zaterdag 1 augustus
Kwartfinales
Zaterdag 15 augustus
Finaledag

Een foto uit de oude doos van Grant Elliott. Grant is onze voormalig coach, voor de cricketafdeling is hij een levende legende. Op dit
moment speelt hij het WK Cricket in Australië en Nieuw Zeeland, uitkomend voor het laatst genoemde land. Dat een HBS’er op een
WK Cricket speelt is best bijzonder en zal de komende jaren waarschijnlijk niet vaak meer gaan gebeuren. Want voor Nederland
wordt kwalificatie voor het WK door de steeds strengere eisen van de ICC een lastig verhaal. Dus laten we van Grant genieten en
hopen dat hij de finale haalt en wint op zondag 29 maart in Melbourne. Een Kraai als wereldkampioen. Dat zou toch mooi zijn.

Craeyenshots

© Foto’s: Daan Rhijnsburger

KUNSTGRAS OP VELD 1
Voor sommige Kraaien is het een zegen, andere noemen
het puur verraad. Maar volgende seizoen is de tijd van
modderige voetbalschoenen en zanderige knieën toch echt
voorbij. Want ook op veld 1 komt kunstgras. Craeyen stelde
een paar vragen aan twee van de hoofdrolspelers.
Waarom en wanneer komt er kunstgras op veld 1?
‘Het is een lang gekoesterde wens van het Algemeen Bestuur
om een kunstgrasveld aan te leggen op het eerste voetbalveld.
De afgelopen jaren gaf niet alleen de selectie aan de
voorkeur te hebben voor een kunstgrasveld, maar ook bijvoorbeeld
ouders en de Jeugdcommissie die zichzelf steeds vaker
geconfronteerd zagen met een afgelasting van de wedstrijden
op voetbalveld 1. Vaak zijn dan de lagere elftallen de dupe
vanwege verplaatsing van wedstrijden van hogere teams. Ook
de trainingsgroepen die gedurende de week geen plek hadden
op ons terrein om te trainen en naar de HALO moesten uitwijken
voelden steeds meer voor kunstgras op veld 1. Allemaal
terug te voeren op ruimtegebrek, niet in oppervlakte, maar in
bespeelbaarheid. Op het nieuwe kunstgrasveld komen acht
lichtmasten met maximale wedstrijdverlichting. Zo kan er ook
’s avonds worden gespeeld en getraind. Ook komen er nieuwe
dug-outs, wedstrijddoelen en losse doeltjes op wieltjes.’
‘In de periode van mei tot en met begin augustus van dit jaar
wordt het veld aangelegd en worden de lichtmasten geplaatst.
Overigens wordt eerst begonnen met renovatie van het tweede
hockeyveld. Dat veld krijgt een nieuwe kunstgrasmat. Gelijktijdig
wordt bekeken in hoeverre het licht van de lichtmasten
op de twee hockeyvelden verbeterd of versterkt moet worden.’
Hoe is dit tot stand gekomen?
‘Nadat het Algemeen Bestuur toestemming had gekregen
tijdens de ALV is er contact gezocht met Gemeente
Den Haag. Er is binnen HBS een werkgroep samengesteld
die de opdracht kreeg het hele proces te begeleiden.
Die groep bestaat uit Ad Vermolen, Tom Leeksma, Arthur
van Rijswijk, Rob Buursen en Stephan Vink. Ook zaten er
twee mensen van de gemeente in de werkgroep die onder
leiding staat van secretaris Chris Lieshout.’
‘De commissie is in februari 2014 voor het eerst bij elkaar
gekomen en bleef dat sindsdien elke vier tot zes weken
doen. Niet alleen moest een keuze worden gemaakt over
het type veld, ook de verlichting rondom het veld moest
Tycho Vermeire
worden aangelegd, en er moest met de gemeente gesproken
worden over de planning, de subsidieaanvragen en andere
zaken.’
Wat kost dit nieuwe veld onze club?
‘We gaan uit van een bedrag van ongeveer €500.000,-
voor het veld en ongeveer €35.000,- voor de verlichting. De
gemeente stelt €100.000,- beschikbaar als subsidie. Daar
zijn we uiteraard heel blij mee. Het is en blijft een grote
investering, maar het bestuur is er van overtuigd dat deze het
geld echt waard is. De bedragen kunnen overigens nog lager
uitpakken, met diverse partijen, zoals aanbestedingen via de
gemeente, moet nog worden onderhandeld. Het feit dat wij als
vereniging dit veld zelf neerleggen, een veld dat uiteindelijk
eigendom van de gemeente wordt, zorgt voor een situatie
waarbij de gemeente het onderhoud én de vervanging voor
haar rekening neemt. Dit betekent voor de leden dat we het
veld kunnen realiseren zonder dat hiervoor extra contributie
hoeft te worden gevraagd. Het resterende benodigde bedrag
komt voor de helft uit eigen middelen en de andere helft wordt
geleend van leden.’
26

type veld dat nog niet zo lang beschikbaar is in Nederland
maar dat naar volle tevredenheid door Cambuur en VVV wordt
bespeeld. Het is een beetje technisch maar de mat wordt eerst
wordt ingestrooid met een laagje zand voor stabiliteit. Vervolgens
wordt een zand-cryo-mix aangebracht afgestrooid met
een hoogwaardige infill op basis van 100% kurk. Volgens
kenners krijgen we het beste veld dat er op dit moment verkrijgbaar
is, een fantastisch vooruitzicht! Via een kunstmat
kan er op het nieuwe veld ook worden gecricket.’
‘Aan het begin van het voetbalseizoen 2015-2016 heeft
onze club een complex met vijf schitterende kunstgrasvelden,
mét verlichting, waarop alle leden kunnen trainen
en wedstrijden kunnen spelen. Zonder dat we uit hoeven te
wijken of af hoeven te lasten. Een mooi vooruitzicht waarvoor
het Algemeen Bestuur iedereen die hieraan heeft bijgedragen
zeer dankbaar is.’
Chris Lieshout
Wat voor een veld wordt het en is het veld ook geschikt om
te cricketen?
‘In nauw overleg met de gemeente wordt het zogenoemd Cool
Play veld. Hiervoor heeft met name Stephan Vink, namens de
spelers, trainers en coaches zich sterk gemaakt. Het is een
‘Begin april organiseert de kunstgrascommissie een informatie
avond op de club voor alle leden, waarbij alle betrokkenen
en deskundigen aanwezig zijn. Houd voor meer informatie de
website in de gaten.’
Chris Lieshout en Tycho Vermeire
Tycho en Chris op het (nu nog) gras van veld 1
27

DAMES 9
Best wel een Modelelftal
De seniorenafdeling van Craeyenhout floreert als nooit
tevoren. Waar deze afdeling tot enkele jaren terug nog uit
ongeveer vijf teams bestond, zijn er vandaag de dag inmiddels
negen Craeyenhout-elftallen die op zondag hun kunsten
vertonen. De laatste toevoeging aan de vereniging betreft het
dit jaar opgerichte Dames 9. Maar hoe gaat het er eigenlijk
aan toe bij een lager dames hockeyelftal? Is er een één
op één parallel te trekken met de “bierteams” die je weleens
aantreft bij de lagere voetbalsenioren? Of gaat het hier
allemaal heel anders aan toe? Wij spraken op een zonnige
zondagmiddag met Jitske, Batul, Joy en Roos, allemaal trotse
speelsters van Craeyenhout Dames 9 en met parttime elftalbegeleider
Fred Lonzième.
‘Een nieuw hockeyteam ja, daar vonden we het de hoogste tijd
voor. Enkelen van ons liepen al langer met plannen om een
hockeyteam op te richten. Dit enthousiasme werd steeds
breder gedeeld. Via via troffen we eigenlijk steeds meer meisje
die dit ook wel zagen zitten en dan kan het snel gaan. In no time
hadden we een selectie van achttien speelsters. Het merendeel
kende elkaar al wel van hockey, uitgaan, werk of studeren, dus
een goede basis voor het team was in ieder geval al aanwezig.
Eigenlijk hebben we best wel een bonte mix van speelsters.
We variëren tussen de achttien en 25 jaar. Verder hebben we
speelsters die in hun jeugd bij Craeyenhout gespeeld, maar even
gestopt waren, maar ook een aantal dames dat bijvoorbeeld in
de jeugd van HDM, KZ en HGC gespeeld heeft. Ook sloten zich
Dames 9 strijdt om de tweede plaats
28

Het gaat niet altijd om hockey
vijf meisjes aan die nog nooit gehockeyd hadden. Bovendien
hebben we best wel een multicultureel team met speelsters
met Pakistaanse, Hindoestaanse en Indonesische roots. Dat
zie je ook niet bij alle hockeyteams. En tot slot hebben we drie
zusjes in ons team, waarbij de oudste twee vaak nog wel wat
streng zijn voor Vicky, de jongste.’
En dan ben je opeens een seniorenelftal bij Craeyenhout
‘Vorig jaar maart zijn we al begonnen met trainen. Iedereen
was erg gretig en het enthousiasme spatte er vanaf het
begin dan ook al vanaf. Het was wel nog even wennen op
de club. Het regelen van kleine simpele dingen is in het
begin nog best nog lastig. Bij wie moet je bijvoorbeeld zijn
om scheidsrechters te regelen of wie kan je aanspreken voor
het inplannen van oefenwedstrijden. Batul doet erg haar best
om dat soort dingen te regelen. Zij is de leider buiten het
veld en probeert ons team echt op de kaart te zetten. Met
hulp van Fred hebben we nu onze plek op de club gevonden.
Nu hebben we ook sowieso een vaste scheidsrechter: de
vader van Jitske fluit ons elke thuiswedstrijd. Dat is erg prettig.
Publiek is natuurlijk ook belangrijk. Gelukkig komen er
elke thuiswedstrijd best veel mensen kijken. Ouders en vriendinnetjes,
en zelfs af en toe wat vriendjes.’
“In no time hadden
we een selectie van
18 speelsters”
Tijdens het gesprek blijkt al snel dat we niet met zomaar
een lager elftal te maken. De dames nemen het hockey
meer dan serieus. Dit blijkt uit hun begeleidingsstaf van
maar liefst drie personen. Zo hebben de dames in Robin
Postman een heuse trainer, functioneert Sheraz Kazmi op
wedstrijddagen als coach en Fred Lonzième als elftalbegeleider.
Van een dergelijk uitgebreide begeleidingsstaf mag
het gemiddelde selectieteam alleen maar dromen.
‘Ja, dat hebben we goed voor elkaar. Al is Fred alleen aanwezig
als hij niet bij zijn vaste team, Craeyenhout Dames 4, moet zijn.
Maar hij doet zijn best om zo veel mogelijk aanwezig te zijn. En
Robin is gewoon een toptrainer. Daar mogen we onze handjes
mee dichtknijpen. We leren erg veel van hem. Sheraz is dan
weer wat meer de tacticus, hij geeft op de zondag waardevolle
aanwijzingen hoe we bepaalde zaken anders kunnen aanpakken.
Hij en Fred vullen elkaar ook erg goed aan. En dan hebben
we natuurlijk ook nog Eva Prins. Zij is door Craeyenhout
aangewezen als onze hockeymoeder en heeft ons in het erg
goedbegin opgevangen en ook de trainingen verzorgd.’
Eva komt tijdens het interview langslopen, vraagt wat er
allemaal besproken wordt en geeft aan dat Dames 9 het liefste
hockeyteam is dat er bestaat. De dames zijn het hier zelf
ook wel mee eens. Is dit ook echt zo of houden ze ons een
beetje voor de gek?
‘Wij zijn inderdaad best wel een modelteam al zeggen we
het zelf. In onze Whatsappgroep gaat het vooral over hockey.
En over de mail stuurt Batul voornamelijk analyses over de
hockey-wedstrijden en waar we de volgende keer op moeten
letten. Ook in het veld gedragen we ons best wel goed,
29

al hebben we natuurlijk bepaalde types er tussen lopen die
tijdens de wedstrijd wat meer verbaal aanwezig zijn dan
anderen. Zeker onze keeper Kirsten is een beetje “gek” in het
veld. Die schreeuwt alles en iedereen bij elkaar en roept ook
nog weleens “Kom op KZ”, maar omdat ze extreem goed kan
keepen, vergeven we dit haar. Of Janina, die haar stick door
bewust door het veld gooide. Ook gaan we eigenlijk niet vaak
op zaterdag stappen, omdat we wel een beetje fit moeten zijn
voor het hockey. Helemaal brak is dit toch een stuk minder
leuk. Vaak hangt iedereen dan gewoon met zijn vriendje op
de bank. In sommige gevallen is dit ook wel logisch. Jitske
is bijvoorbeeld de vriendin van Arthur van der Kaaij en haar
huisgenootje heeft dan weer met Niels van Pelt. Beide heren
drinken natuurlijk niet op zaterdag, dus die kijken op zaterdag
“Voetbaljongens
zijn leuker dan
hockeyjongens”
met z’n vieren altijd gezellig een filmpje. Trouwens nog wel
een aanradertje om te aanschouwen: als wij thuis spelen en
HBS 1 ook, gaan Jitske en Arthur elkaar altijd geluk wensen
voor de wedstrijd, hier maken ze dan naast de tribune een
heel tafereeltje van.’
Na enig doorvragen blijkt dat de helft van het team nog
geen vriendje heeft. Onze vraag wat zij dan op zaterdagavond
doen, wordt weg gegiecheld. Je zou bijna denken
dat Dames 9 ook mediatraining heeft gehad en over een
perschef beschikt, want binnen een minuut hebben we het
alweer over de prestaties in de competitie. Het fanatisme
van de dames blijkt wederom.
‘De eerste wedstrijden was het nog wel wat wennen, zeker
voor de meisjes die nog nooit gehockeyd hadden. Zo renden
Tarah en Jay C nog weleens op de bal af, als deze stil
lag voor een te nemen vrije slag. Maar dat hebben ze snel
afgeleerd. Koploper Spijkenisse is in onze poule wel erg
moeilijk te verslaan, maar we spelen volop voor de tweede
plaats in de poule. De teams in onze poule zijn redelijk vergelijkbaar
met ons elftal, we hebben maar een keer tegen
echt “oudere” dames gespeeld. De wedstrijden zijn over het
algemeen ook leuk. Enige echt rare was dat een tegenstander
Elftalbegeleider Fred Lonzieme maakte de dames wegwijs op de club
30

Dames 9, dit jaar nieuw op Craeyenhout
ging klagen dat we te veel wissels hadden. We waren met
achttien speelsters in plaats van de toegestane zeventien,
waardoor ze er op stonden dat één meisje achter de
omheining plaats moest nemen. Dat was nogal kinderachtig.
Misschien is onze reputatie zich vooruit gesneld. We maken
veel vorderingen, dit is leuk om te zien en dat blijft niet alleen
onopgemerkt bij onze tegenstanders. We zijn echt hot! Er
zijn nu al meisjes die volgend jaar bij ons willen komen spelen.
Om stappen vooruit te blijven maken, is het misschien
niet slim om speelsters erbij te nemen die nooit gehockeyd
hebben. Dan begin je weer van vooraf aan.’
De redactie van Craeyen doet een laatste dappere
poging om de dames van het negende uit de school te laten
klappen over spraakmakende affaires, sappige roddels en
andere pikante details. Voorzichtig laten ze iets los.
‘Voetbaljongens zijn leuker dan hockeyjongens, geen twijfel
mogelijk. Die zijn toch minder bekakt. Het is voor ons dus extra
leuk dat er naast hockeymeisjes ook voetballers op HBS-
Craeyenhout rondlopen. Er is best wel contact met leden van de
voetbalafdeling, maar het mag een beetje meer. We zijn vaak
goed vertegenwoordigd op The Dansants alleen worden die te
weinig gehouden. Daarnaast gaan we ook een paar keer per
jaar met het hele team op stap. Zo hebben we laatst met z’n allen
Sinterklaas gevierd bij een teamgenootje thuis en ook een
Kerstdiner gehad. Waar we dan eindigen? In de Westwood!’
Meer zit er niet in vandaag. De redactie neemt een laatste slok
bier en slaat het kladblok met aantekeningen dicht. De dames
gooien hun koffiebekers weg, pakken alvast nonchalant
een sigaret en zetten grote hippe zonnebrillen op.
‘Als jullie het niet geloven, waarom komen jullie dan niet kijken
volgende week? Dan oefenen we tegen Dames 8 om ons
voor te bereiden op de tweede seizoenshelft.’ Een dergelijk
affiche kunnen we natuurlijk moeilijk laten schieten.
Joris Drost & Guus Bekker
31

Craeyenflitsen
Kerstdiner
Het jaarlijkse kerstdiner was nog niet eerder zo populair. Liefst
200 aanwezigen genoten van de verschillende gangen en
optredens.
Derde plek
Dames 1 behaalde dit zaalseizoen de hoogste klassering
voor een team van Craeyenhout aller tijden. Het team van
Rolf Sanders werd derde in de Hoofdklasse Indoor en bleef
gerenommeerde ploegen als SCHC en Oranje Zwart voor op
de ranglijst.
Nieuwjaarsdrieluik
Het vriendschappelijke toernooi op nieuwjaarsdag tussen
oud-selectiespelers van HVV, Quick en HBS, beter bekend als
het Nieuwjaarsdrieluik, is in 2015 gewonnen door de gastheren
van HBS. Cor Roeleveld debuteerde tijdens de zestiende
editie van deze traditionele opening van het nieuwe jaar in een
team met onder anderen Marcel Tjin, Hans Apontoweil, Joost
van der Laan, Pieter Bekker en Ron Navarro.
Kraaiendag
De 68ste editie van de Kraaiendag werd dit jaar gespeeld op
zondag 8 januari met 86 HBS’ers verdeeld over teams. De
heren Floris van Gorkum, Dennis Blok, Paul Bekker, Olav van
Leeuwen, Manuel Duijnhouwer, Maarten Beemer en de broers
Ferdi en Stephan Vink ontvingen aan het eind van de dag de
Zilveren Kraai.
Afscheid
Na drie seizoenen stoppen Rolf Sanders en assistent Eelco
van der Meulen als coaches van Dames 1. Op het moment
van schrijven staat het vlaggenschip van Craeyenhout op
een mooie derde plek in de Overgangsklasse. Tom Pijpers,
momenteel actief als trainer bij hdm, neemt het stokje van
Sanders over.
SnowWorld
De sponsorovereenkomst tussen SnowWorld en de jeugd van
HBS is met een jaar verlengd. In de rust van de met 3-0
gewonnen wedstrijd HBS – JVC Cuijck, werd het contract door
verenigingsvoorzitter Jacco Visser, voetbalvoorzitter Nick
Schavemaker en SnowWorld CEO Koos Hendriks getekend.
Versterking
Cricket I kan het komende seizoen een beroep doen op een
aantal nieuwe gezichten. Josh Lenssen maakt de overstap
van VCC naar HBS. Eerder werd bekend dat de Zuid-Afrikaanse
Sybrand Engelbrecht coach Rasheed Lewis, die zijn contract met
HBS verlengde, komt ondersteunen bij de ontwikkeling van de
spelers.
Ad Vermolen
Na afloop van HBS-Hercules ontving Ad Vermolen uit handen van
Wim van den Berg, lid van het districtscollege KNVB West 11, de
gouden KNVB waarderingspeld. Vermolen, Lid van verdienste van
HBS, ontving de speld voor zijn jarenlange inzet als vrijwilliger.
Supervrijwilliger
Het Algemeen Dagblad organiseert de verkiezing Clubhelden
van de amateursport. Onze eigen supervrijwilliger Jan
de Borst is een van de genomineerden. Vanaf 14 maart kan
gestemd worden via de site http://www.adclubheld.nl.
Degene met de meeste stemmen wint €25.000,- voor zijn club.
Overleden
Op 13 februari 2015 overleed Frans Annokkee op 84-
jarige leeftijd. Frans was naast fervent HBS 1-bezoeker en graag
geziene biljartgast op de vrijdagavond, lid van de Club van 50.
Geboren
Op 18 december 2014 is Yara Indie Hendriks geboren, dochter
van Jochem Hendriks en Vanya Rooker.
Zomerkamp
Ongekend enthousiasme voor het Zomerkamp van de voetbalafdeling
dit jaar. Binnen enkele dagen nadat de inschrijving opende
stond de teller al boven de honderd aanmeldingen. Inmiddels
is er een wachtlijst, het aantal deelnemers bedraagt ruim 140.
HBS 5
Naast HBS 1 heeft ook HBS 5 de kwartfinale van de beker gehaald.
Ze versloegen Full Speed 6 na een 1-1 gelijkspel na 90 minuten in
de aansluitende strafschoppenreeks.
Weet jij een hoogte- of dieptepunt voor in Craeyenflitsen?
Mail dan naar redactie@craeyen.nl
32

DE KLAAGMUUR
Klagende Kraaien
Dat Dames 3 als enige
team op donderdagavond
niet gratis eet
Dat de hockeykleedkamers 10 en
11 op donderdagavond bevolkt
worden door voetballers
E
E
Dat van de twee vrouwen-wc’s
in het clubhuis de linker de
bril mist
Het onzinnige woord ‘onafhankelijk’
in de bio van @HBS-
1FRIENDS. Dat is geen vrijbrief
voor je politieke boodschappen
EB
Heel fijn dat er minder hangjongeren
zijn omdat het middenhek gesloten
is, maar ik moet nu wel een stuk
verder fietsen om bij mijn hockeytraining
te komen.
M
A
Dat ze kijkcijfers van HBS 1
omhoog willen krijgen ten
koste van goed voetbal op tv
EB
De toiletten in het clubhuis
in het algemeen
Dat de HBS-website vaak in
verkeerde verhoudingen
wordt weergegeven
B
J
M
Dat Dames 2 het op woensdagavond
anderhalf uur met een
kwart veld zonder goal moet
stellen om te trainen
A
Prima dat er geen glaswerk mee
naar buiten mag tijdens HBS 1,
maar dat er geen bier naar buiten
mag is natuurlijk slechts rare
symbolische regeling
Wil je ook een keer lekker klagen? Stuur dan een mail met jouw klacht of ergernis naar redactie@craeyen.nl
33

WIJ DULDEN
JAN SALIES
Heftig ijlend, lag ik volkomen doorweekt, in mijn kletsnatte
bed. Van heel ver hoorde ik een lieve, vertrouwde,
rustgevende en zachte stem, bemoedigende woordjes
fluisteren. Even voelde ik een koud, vochtig doekje mijn
klamme voorhoofd deppen. ‘40.8,’ kreeg ik nog mee.
Giechelend, dacht ik aan een iel, gelig manneke, met een
telefoontje, die zich verdacht ophield bij de voetbaltribune.
Plotsklaps, als door een slang gebeten, kwam ik overeind
en schreeuwde verward: ‘Ze zijn hier ook. Houd ze toch
tegen die tirannen, despoten en alleenheersers.’ Zachtjes
huilend, werd ik teder in mijn kussen teruggeduwd. ‘Het
is een hoogstwaarschijnlijk een delier,’ hoorde ik een wijze
stem mompelen. ‘Hoge koorts, slecht aanspreekbaar,
onsamenhangendheid en bewustzijnsveranderingen kunnen
soms dagen aanhouden. Veel rust, een extra Paracetamolletje
en een zetpilletje op zijn tijd, kunnen wonderen
verrichten. En vooral niet te warm instoppen.’
Even zakte ik weer weg, om toen in alle heftigheid terug te
keren in mijn eigen waan. ‘We verliezen onze identiteit, treden
buiten de paden van onze eigen normen en waarden, we
glijden af. Zien jullie dat dan niet?’ krijste ik woest. Wild om
mij heen schoppend en met schuim rond de mondhoeken,
passeerden de meest onwaarschijnlijke gebeurtenissen en
paranoïde denkbeelden de revue.
Dictatatuur
Een beklemmend en uitermate angstig gevoel maakte zich
van mij meester. ‘Herkende ik ons aller HBS nog wel? Is het
niet volkomen mis aan het gaan? Wanneer is dit proces in
gang gezet? Wanneer zijn wij ons zelf verloren?’ Allemaal
onbeantwoorde vragen, die rondtolden in mijn vertroebelde
brein. ‘Is het wel de schuld van de bestuurders of hebben wij
deze leiding, sturing of zelfs dwang nodig? Een tikje religieus,
van boven af, zonder tegenspraak. Een dictaat (niet te verwarren
met de mooie man van Quick), als je wilt. Zijn wij niet
in staat meer zelf beslissingen te nemen? Moeten ‘zij’ alles
maar bepalen? Wat rest ons dan nog? Wij zijn het initiatief
volkomen kwijt.’
Het paniekerige gevoel neemt in alle hevigheid toe, merk ik nu,
licht hallucinerend. ‘Ik voorzie op korte termijn een alcoholverbod
op de club (wat zal het stil worden in de bestuurskamer),
een fusie met Quick en een terugkeer naar Houtrust. De plek
waar alle mannen nog regenjassen en hoeden droegen. De
dames, niets vermoedend van welke buitenechtelijke relatie
dan ook, hard werkend in de keuken. Bitterballetje, kroketje
en een gekookte worst. Samen schoonmaken, poetsen en
met de, ‘gemanicuurde en van zegelringetjes voorziene’
kokette handjes gezellig afwassen.’ ‘Kalifaat’, schoot mij
spontaan te binnen en ik moest zachtjes, maar hysterisch
grinniken.
De beklemmende angst bereikte een hoogtepunt. Ik begon nog
meer wartaal uit te slaan. ‘Dat enkele geriatrische patiënten
er al jaren in slagen ‘het draaien van muziek’ te gijzelen,
is al langer bekend, maar dat er sinds kort een ‘fatwa’ van
kracht is op televisie kijken, tijdens de wedstrijden van HBS
1 voetbal, spant toch wel de kroon. Welke volkomen labiele
machtswellusteling deze vorm van censuur heeft verzonnen,
mag van mij, samen met dat hersenloze Bureau Halt-hockeyteampje,
publiekelijk te kakken gezet worden voor aanvang
van alle resterende thuiswedstrijden van Dames 1.’
Daar men eerder wordt overreden door een strontkar dan
door een koets, kan de nieuwe sproei-installatie direct na
afloop, de van schrik geproduceerde excrementen weer keurig
netjes schoon spuiten.’
Elitair
‘Het is niet meer te stoppen,’ maalde ik door. ‘Weg met onze
vrijheden, lang leve de onderdrukking.’ Wel dienen voor de
definitieve machtsovername de messen nog wat meer geslepen
te worden en hier en daar nog een machtsstrijdje te worden
beslecht. De stellingen zijn al ingenomen. Bestuurders
die elkaar, hartverwarmend ordinair, voor rotte vis uitmaken
in het bijzijn van bestuurders van andere verenigingen.
Beschamende scheldpartijen en onbetamelijk gedrag bij
uitwedstrijden, keurig gekleed in drie tinten grijs overigens,
want wij blijven natuurlijk een elitair, maar boeiend gezelschap.
Een soort bestuurlijke tandem, waar de een trapt
en de ander natrapt, zullen wij maar zeggen. ‘Prominentjes’,
die vrijwillige barmedewerksters de huid vol schelden,
omdat het bitterballetje niet warm genoeg is, of het gele
kelkje niet voldoet aan de eisen van het demagoogje. Zo kan
ik nog wel een poosje doorgaan. We wandelen niet naar de
afrond, het gaat nu al in draf.’
34

‘Men meent maar van alles ongestraft te kunnen doen
en zeggen. Dit doet mij overigens direct denken aan het
HBS-sponsorbeleid. De spelregeltjes mogen, nee moeten,
toch zo langzamerhand wel bekend zijn. Maar nee, er is
altijd wel een of andere narcistje te vinden, die zijn
bedrijfje, maar vooral zich zelf, veel belangrijker vindt dan
de club. Grove bedreiging en intimidatie, zijn binnen dit
kader natuurlijk, te allen tijde toegestaan en worden dan
ook enthousiast en vooral met verve toegepast. Iedereen
zit er bij en kijkt er naar. Vooral de geldbeluste bestuurders
onder ons denken: “Natuurlijk word ik gemanipuleerd.
Maar als ik dan genaaid word, wil ik ook zoenen.” En
kijken met z’n allen, nagenietend en machtsgeil de andere
kant op. In vroegere tijden werden deze luden met ‘Pex en
veren’ afgevoerd. Nu, een stukje beschaafder, noemden
wij hen liefkozend lafbekjes. Zitten wij op dat soort lui te
wachten? Zitten wij te wachten op geldsmijtertjes, die op
eigen houtje, maar doen en laten wat zij willen binnen de
vereniging? Pikken wij het, dat deze nieuw geldproleetjes,
slalommend, in trainingspak met eigen bedrijfslogo, om
onze normen en waarden heen, afglijden naar hun zelf
gecreëerde kraaiennestje? Typetjes, die nooit en te nimmer
bij het reünistendiner zullen aanschuiven.’
‘Natuurlijk niet! Net als wij niet zitten te wachten op die ‘eencellige
infantielen,’ die de fietsbanden van onze kinderen
leeg laten lopen, in een andere kleur spuiten, of van een
ander slot voorzien, omdat zij een paaltje te ver staan.
“Je moet leren binnen onze lijntjes te kleuren,” onderwijzen
deze schatten onze verwende spruiten al vroeg. De mensen
binnen de club, die over dit soort normoverschrijdend
gedrag moeten waken schijnen ook al een tijdje, hardop
snurkend, in een hele diepe winterslaap te verkeren. Hoeveel
incidenten met scheldende ouders, kankerende jeugdleiders,
vechtende hockeydelletjes, wanbetalende verenigingsleden,
stomazuipende jeugdspelers, kopschoppende
en nekbrekende voetballers moeten er nog onder het handgeknoopte
tapijt geveegd worden?’
Elektronisch gebabbel
‘Nee, klagen over de waardevermindering van het ouderlijk
huisje, als er een paar uitgehongerde, uitgeprocedeerde
asieltomtommers met een oorlogstrauma, in een kerkje
wonen, een straatje verder op. Daar moet wat aan gedaan
worden. Ethisch volkomen verantwoord en geheel in de
geest van ons clublied… We dulden namelijk geen Jan
Salies! Ik stel dan ook voor de gehele Vogelwijk preventief,
per direct en zonder compensatie, in zijn geheel te ruimen.’
‘Ook maak ik mij al een poosje zorgen over bepaalde,
meer triviale zaken. Wie legt onze licht manische huismuezzin
nu eindelijk eens het zwijgen op? Deze man kan
35

N&P-004 1/4 advertentie.indd 4 22-2-10 9:21
zich maar elke thuiswedstrijd, zonder dat iemand de
stekker eruit trekt, tot een zelf geregisseerd hoogtepunt
schreeuwen, met zijn elektronische gebrabbel. Komt de
schandalig in de vergetelheid geraakte Marco Böckerbokaal
nog eens terug? Kan de verenigingsmanager zich
nu, eindelijk weer eens zelfstandig, vastbijten in zaken
die er toe doen, zonder zich te hoeven schamen voor
geschonden afspraken met een der sponsoren? Zal ons
hoogste jeugdcricketelftal zich wederom doelloos en met
het schaamrood op de kaken, zonder coach, door het
seizoen heen moeten worstelen?’
Pijnverlichtend medicijn
Het wordt nu steeds chaotischer in mijn hoofd. Felle lichtflitsen
worden nu afgewisseld met hevige, stekende pijnen
in mijn geteisterde brein. Trillend lig ik, drijfnat van het zweet,
in de armen van mijn teerbeminde. Hevig naschokkend
van mijn emotionele avontuur. ‘Het was zo heftig’, murmelde
ik met moeite. ‘Ik weet het lieverd, je sprak hardop
over allerlei vreemde zaken. Niemand kon er een touw
aan vastknopen. Soms schreeuwde je, dan weer begon
je hartverscheurend te huilen. Ik denk dat jij het ergste
nu wel achter de rug hebt. Probeer maar wat te rusten,
dat is altijd de beste remedie.’ ‘Bestaat het oude,
vertrouwde HBS nog?’ vroeg ik zwak en vol twijfel.
‘Natuurlijk popje, er is nauwelijks iets veranderd.
Om het wankele fundament van de vereniging te verstevigen
hebben wij alleen besloten om weer ‘terug naar
af’ te gaan.’ ‘Terug naar af?’ kwam er nog onbegrepen
en dromerig uit. Ik voelde dat de vermoeidheid aan
de winnende hand was. Zacht, maar met kennis van
zaken, voelde ik de hand van geliefde voorzichtig mijn
pyjamabroek in glijden.
Ik rook een vleugje van haar bedwelmende parfum. Toen
fluisterde zij: ‘Zo, nog een laatste zetpilletje, dan slaap jij
straks als een roosje.’ Vakkundig bracht zij het pijnverlichtende
medicijntje in en ik voelde vaag dat de riemen vaster
werden aangetrokken. Ze kuste mij vol medelijden en
verdrietig op mijn vochtige voorhoofd en stond langzaam
op. Wederom voelde ik even, een zacht, koud doekje
mijn warme gezicht beroeren. Met lichte tred liep zij naar
de deur. ‘Tweede divisie spelen wij nu,’ hoorde ik haar
nog teder zeggen, maar het kwam van ver, heel ver.
Volkomen uitgeput, viel ik in een hele diepe, onrustige
slaap.
‘Het is de hoogste tijd mevrouw’, zei de verpleger.
Elegant haar jurkje fatsoenerend, trok zij zachtjes de deur
in het slot.
Lex Hendriks
Beeldbepalend
voor Den Haag
NEDERHOF
& PARTNERS
Johan de Wittlaan 15
2517 JR Den Haag
Postbus 17354
2502 CJ Den Haag
36
t 070 322 60 09 m 06 22 39 25 22
e m.rog@nederhofenpartners.nl
w www.nederhofenpartners.nl
Distelvinkenplein Distelvinkenplein 9
2566 GH Den Haag
2566 GH Den Haag
Tel 070 365 00 00
Tel 070 365 00 00
Fax 070 363 06 72
Fax 070 363 06 72
info@joostvanvliet.nl
info@joostvanvliet.nl
www.joostvanvliet.nl
www.joostvanvliet.nl

www.meesonline.nl
www.meesonline.nl
€ 450,-
€ 50,-
Galerie Guthschmidt: manchetknopen labradoriet zilver | Annette Clay: WK manchetknopen acrylaat zilver
adv Guthsmit 190x117,5.indd 1 29-4-10 10:26
37

Craeyen-date
ROZEMARIJE SILLEVIS & SEBAS VAN DER GIEZEN
Een hoop belminuten armer, maar nieuwe inzichten rijker belden
we met Sebas van der Giezen. Basisschoolleraar van beroep,
dus de werkverplichtingensmoes kon bij hem in ieder geval niet
opgaan. Ons niet teleurstellend, was de speler van HBS 7 zo
sympathiek om zijn zaterdagavondplannen op korte termijn om
te gooien, mits hij de naam van de dame in kwestie mocht weten.
Bij wijzen van hoge uitzondering deelden we de identiteit van zijn
dinerpartner. Wat kon er in die anderhalve dag nou misgaan?
“Gelukkig vroeg
ze niet waar m’n
broer was”
Een naïeve gedachte, bleek later, want gezelligheidsdier Van der
Giezen kwam een paar uur voor de afspraak zijn date Rozemarije
Sillevis tegen in de Westwood. Niet in staat zijn enthousiasme te
bedwingen vloog hij Rozemarije om de hals en vertelde dat zij
de volgende dag bij elkaar aan tafel zouden zitten in de Lemon
Grass. Tot zover de verrassing.
Een grondige inspectie door de archieven van Craeyen wijst
uit dat de meest recente Craeyendate dateert van april 2014.
Die tien maanden waren meer dan nodig om de zoektocht
naar twee naar liefde hunkerende vrijgezellen te
volbrengen. Wij nodigden in het afgelopen jaar niet
minder dan twintig jongemannen uit voor een vrijblijvend
natje en droogje. De meerderheid kon geen gehoor
aan ons verzoek geven wegens werkverplichtingen.
’s Avonds. In het weekend. De arbeidsmarkt trekt aan, de
crisis is voorbij.
Blind kunnen we het dus niet noemen, maar er was wel
degelijk een date. En wat voor een. ‘De leukste date die ik ooit
gehad heb’, mogen we optekenen uit de mond van Rozemarije.
Zoals altijd verwende het restaurant in de Scheveningse haven
de Kraaien met een prachtig driegangendiner, maar het was haar
gezelschap van de avond waar de speelster van Dames 9 de
loftrompet over stak. ‘Sebas is heel open en gezellig en heeft
altijd wel een grapje klaar. Gelukkig kon hij ook om mijn grapjes
lachen en was hij een gentleman toen hij me hielp mijn jas aan
te trekken. Het was een topavond.’
38

Als we Sebas spreken heeft hij een soortgelijk verhaal klaar.
‘Roos is een hele leuke enthousiaste, lieve meid. Ze is spontaan
en makkelijk om mee te praten, het was een superleuke date.’
De meeste punten scoorde de hockeyster door Sebas niet te
vragen naar z’n broer. ‘Meestal vragen meisjes als ik ze spreek
of ik de broer van Benjamin ben. Als ik dat bevestigend beantwoord
is de tweede vraag vaak waar hij uithangt. Ik ben dus blij
dat Roos dat niet deed.’
”De leukste date die
ik ooit gehad heb”
nog ronduit vertelde over de wijnen en de amarettootjes met ijs
die zij en haar date die avond hadden genuttigd. Op zijn beurt
vertelt Sebas dat hij het ook tijdig voor gezien hield. Hij moest
naar huis om nog wat huiswerk na te kijken (sic).
Door de wol geverfde koppelaars als wij inmiddels zijn, weten
we wanneer we bezoedeld worden en er sprake is van censuur.
Rozemarije en Sebas houden iets achter, dat is duidelijk. Helaas
leverden onze beste verhoortechnieken en omkoopaanbiedingen
ook niets op. Hiermee moeten wij en u het doen.
Merel Barreveld en Lisa von der Assen
De Westwood was niet de eerste ontmoetingsplaats, ontdekten
de twee. Zo’n vier jaar geleden speelden ze per toeval samen
een cricketwedstrijd. ‘We hadden te weinig spelers voor de
Zami’, herinnert Sebas. ‘Patrick Gorlee kwam toen opeens met
een meisje aanzetten als invaller, dat bleek Rozemarije te zijn.
Ze deed het boven verwachting goed, maar dat ze een Quicker
is met een HVV-verleden hockeyend op Craeyenhout vind ik toch
niks.’
Het mocht de pret niet drukken. De avond bracht hen langs
nog een aantal bekende gezichten. Met volle magen vertrok
het tweetal naar Berend Westdijks Harbour Club voor, naar
Rozemarijes zeggen, een halve liter gin tonic, om zich daarna
te melden op de 30ste verjaardag van Amanda en Susanne
Mispelblom. En daar stopt het verhaal van beiden. Doorgestoken
kaart, vermoeden wij.
Want Rozemarije geeft aan niet lang te zijn gebleven op de
verjaardag van de tweeling, omdat ze op tijd naar bed wilde
voor haar wedstrijd van de volgende dag. Dat zouden we als
een geldig excuus accepteren, ware het niet dat ze daarvoor
Lemongrass Gastronomie
Dr. Lelykade 24
2583 CM Den Haag
070 - 352 02 95
Lemongrass Proeflokaal
Kapitein de Rijkstraat 36
2583 BK Den Haag
070 - 306 01 86
www.lemongrass-gastronomie.nl
Wil jij ook een keer op Craeyen-date?
Meld je aan via redactie@craeyen.nl.
39

CRAEYENKIDS
DIT BEN IK!
Naam: Nine Madeleine van Schouwenburg
Leeftijd: 9 jaar
Team: E4
Leukste positie in het veld: Midmid
Coach en trainer: Anouk, Lotte, Karlijn
School en groep: Galvanischool groep 6
Lievelingsfilm: Heb ik niet
Lievelingsliedje: Eén van mijn lievelingsliedjes is ‘Cheerleader’
Lievelingsboek: ‘Ik denk dat wij nu vrienden zijn’ van Wouter Klootwijk,
‘Juffrouw Pots’ van Tosca Menten en ‘De waanzinnige boomhut
van 26 verdiepingen’ van Andy Griffiths
Lievelingsdier: Konijn
Lievelingseten: Ravioli
Lievelingssporter: Heb ik niet
Voor het laatst in een deuk gelegen: 27-01-2015
Voorbeeld/idool: Heb ik niet
Wat wil je later worden: Oppas
Leukste aan hockey: Winnen
Favoriete trainer van Craeyenhout: Heb ik niet
Leukste aan mijn team: Ze zijn heel aardig
Leukste aan Craeyenhout: Weet ik niet
Andere sport, als ik niet zou hockeyen: Zangles nemen
Veranderen aan HBS-Craeyenhout/tips voor het bestuur: Leukere
training ook met posities oefenen
Droom: Dat iedereen nog lang en gezond blijft leven
Wat ik verder nog wil zeggen: Ik vond het leuk om deze vragen te
beantwoorden en ik heb last van mijn knie dus ik kan al het hele
seizoen niet hockeyen I
Ik pass de bal naar: Flore de Bekker uit de E1
40

Naam: Tito de Brabander
Leeftijd: 6 jaar
Team: Fjoeters 2
Leukste positie in het veld: Aanval
Coach en trainer: Joost, Peter en Johan
School en groep: Christelijke Montessori School de Abeel groep 3
Lievelingsfilm: Pinguïns van Madagascar
Lievelingsliedje: Thriller van Michael Jackson
Lievelingsboek: Donal Duck
Lievelingsdier: Baby leeuw
Lievelingseten: Pizza en spaghetti carbonara
Lievelingssporter: Lionel Messi
Voor het laatst in een deuk gelegen: Toen mijn moeder mij kietelde
Voorbeeld/idool: James Bond
Wat wil je later worden: Uitvinder
Leukste aan hockey: Scoren
Favoriete trainer van HBS: Joost
Leukste aan mijn team: Dat er hele goede spelers in zitten
Leukste aan HBS: Dat je ‘op mag lopen’ met het eerste.
Andere sport, als ik niet zou hockeyen: Karate
Veranderen aan HBS-Craeyenhout/tips voor het bestuur: Een
leuk stripverhaal in de Craeyen
Droom: Rijk worden
Ik pass de bal naar: Sebbe Jeurissen uit de F3
Merel Barreveld en Lisa von der Assen
41

HBS CRAEYENHOUT ZONDAG 3 MEI
SUPER
SUNDAY
HERE WE
GO!
42
11.00 HBS CRICKET 1 VS QUICK
12.45 CRAEYENHOUT DAMES 1 VS HUIZEN
14.00 HBS VOETBAL 1 VS UNA