September 2008 - Hortusbuurt

Restaurants in de buurt
Margriet
Voor iemand als ik die graag naar sport
kijkt is het altijd jammer dat de Olympische
Spelen aan de andere kant van de
wereld zijn. Ik ben dan aangewezen op
de samenvattingen ’s avonds, want overdag
ben ik aan het werk en ’s nachts kan
ik ook niet kijken omdat ik de volgende
ochtend weer vroeg op moet. Geheel onverwacht
heb ik toch nog bijna alles kunnen
volgen. Op de eerste dag van de
Spelen werd ik met vliegende vaart naar
het ziekenhuis vervoerd met een acute
blindedarmontsteking. Ik weet dat er ergere
dingen zijn in het leven, maar toch gun
ik dit niemand. Twee dagen na de operatie
werd ik al weer naar huis gestuurd,
waar ik mocht gaan herstellen. Ik had amper
de tijd om me te realiseren wat er gebeurd
was. Er zijn mensen in mijn omgeving
geweest die vonden dat ik wel wat
erg ver gegaan was om zoveel mogelijk te
kunnen zien. Ik heb inderdaad veel gezien,
zelfs ’s nachts wanneer ik niet kon
slapen was het een welkome afleiding.
Daarbij heb ik me ook af en toe geweldig
kunnen ergeren aan de negatieve reacties
in de media wanneer het met onze
sporters even niet goed ging. Alsof ze
daar zouden zijn met de gedachte het
maar eens even fijn te laten afweten voor
het oog van alle kijkers. Wij Nederlanders
vinden kennelijk dat, als iemand een kans
heeft een medaille te halen, hij dat ook
maar gewoon moet doen. Desondanks
heb ik toch genoten, afgezien dan van die
keren dat een van de poezen bij mij op
schoot sprong, omdat ze zo blij waren dat
ik onverwacht thuis was. Ik ben dol op
mijn poezen, maar je kunt ze maar beter
op afstand houden als je een hoeveelheid
hechtingen in je buik hebt………
Margriet Klasen
33