Vlugschrift jubileum editie 2013 - Oelbert Gymnasium

Zes jaar later
Acht jaar geleden alweer, ging ik met onze dochter naar de Open Dag. Het Oelbert
was toen nog op een zaterdag overdag open. Zij zat nog in groep 7, maar men
had ons ervan overtuigd dat het belangrijk was om op tijd te beginnen met de
oriëntatie naar scholen. We werden uitgebreid voorgelicht en van lokaal naar
lokaal gesleurd door onze gids. Alles bij elkaar een indrukwekkende ervaring.
Er hing een bepaalde, ondefinieerbare sfeer. Het gebouw alleen al droeg daar
zeker aan bij, en ik kreeg een soort déjà vu, met de toentertijd populaire Harry
Potter films.
Ik had al een onstuimige carrière achter de rug bij de Oudervereniging van de
basisschool, en ergens kwam de gedachte aan deelname aan de Oudervereniging
van het Oelbert bij me op. Toen ik op de informatieavond avond ook nog de exvoorzitter
van de Oudervereniging van de basisschool tegen het lijf liep, die bij
het Oelbert dezelfde functie bleek te vervullen, was mijn besluit al min of meer
genomen. Dat was zes jaar geleden. Dat jaar kwamen er veel nieuwe leden in het
bestuur. Een groot aantal daarvan waren, om allerlei verschillende redenen, na
een of twee jaar weer vertrokken. Zo zijn er in zes jaar heel wat bestuursleden
langsgekomen. Maar er bleef altijd wel een soort harde kern over.
Het zijn zes heel interessante jaren geworden. Als bestuur van de oudervereniging
zetten we ons, samen met de tientallen hulpouders, in op heel veel verschillende
gebieden. Excursies en open dagen worden begeleid en er wordt geholpen bij
allerlei activiteiten, als schoolfeesten, schooltoneel, sportdagen, teveel om op te
noemen. De directie, toentertijd nog alleen Hanneke Blom, inmiddels geassisteerd
door twee conrectoren, hield ons goed op de hoogte van alle ontwikkelingen en er
was meestal gelegenheid tot inspraak en meedenken. Zo ook via onze vertegenwoordiging
in de MR.
Zes jaar geleden werd er heel veel nagedacht en gediscussieerd over een luxe
probleem; er waren erg veel aanmeldingen van leerlingen, en het ging er op lijken
dat ze niet meer allemaal in het gebouw zouden passen. Extra tijdelijke gebouwen
als klassen, maar ook een eventuele leerlingen maximalisatie werden overwogen.
Enkele jaren later was het aantal aanmeldingen, mede door demografische ontwikkelingen,
voldoende afgenomen zodat het allemaal weer paste, maar moest er
zelfs gesproken worden over forse bezuinigingen, door draconische maatregelen
en bezuinigingen uit Den Haag. Salarissen en pensioenen werden achteraf verhoogd,
zonder dat er compensatie tegenover stond, en ook de, voor de ouders,
gratis schoolboeken, maakten het voor de directie niet makkelijk.
Inmiddels hebben we “Good Governance” (ging het dan tot nu toe slecht?), en
een Raad van Toezicht. Het zal aan het Oelbert, zoals u en ik het kennen niet zo
heel veel veranderen. Zo is er in de afgelopen jaren heel veel voorbijgekomen en
veranderd, en toch ook weer niet. Het prachtige gebouw en de schitterende omgeving
zijn er nog steeds en dat zal gelukkig nog wel even zo blijven.
Ik heb het 6 leuke jaren gevonden, en ik zou het zo weer overdoen. Al is het ook
wel fijn om nu het stokje over te kunnen dragen. Er vanuit gaande dat onze
dochter over 3 maanden wel geslaagd is.
Zes jaar, voorbij gevlogen………………
Henri Beersma
Bestuurslid en OV-vertegenwoordiger in de MR
6