Dorpsorgaan Spaarndam

Het hart van de zaakLanderigSpaarndam schudt op haar grondvesten, dreigt ten onder te gaan aan "landdrift". Het wordt steedsduidelijker: Het dorp staat in de weg.Spaardam heeft honderden jaren lang "daar ergens over veel water in het achterland" gelegen...Waar? "Je gaat bij Halfweg de polder in, volgt de dijk en dan ligt het nog een aantal kilometersvoorbij Spaarnwou, succes", of vanaf Haarlem, "volg het Spaarne naar het noorden tot de stad verachter je ligt. Op een gegeven moment houdt die straat op en moet je rechtsaf, als je goed kijkt zieje dan een soort jaagpad, helemaal aan het eind daarvan ligt Spaarndam. Pas op, ze zeggen dat heter verschrikkelijk kan waaien, dus zet je pet stevig op en, o ja, mocht je nog terugkomen, verteldan even hoe ze zijn daarginder, alle dagen eten ze paling en dat schijn je te kunnen zien, noutabee dan".Over land lag Spaarndam ver weg, over het water was je er zo. Spaarndam hield en houdt het metwater, het IJ aan de ene en het Spaarne aan de andere oever. Je kunt hier prima aanleggen,borreldrinken, scherenknippen, kalefateren en daarna de Sluis weer door... de einder tegemoet.Knooppunt Spaarndam gold het water en niet het land en dat geeft problemen.Het is dan ook niet verwonderlijk dat het dorp, zo lafhartig in de rug aangevallen doorsluipverkeer, flitspalen, landingsbanen en weidewinkels, even geen raad weet met deze gortdrogeproblematiek.Er zijn overal al flitspalen, landingsbanen en weidewinkels, genoeg zou je zeggen; qua "landen"kun je vandaag de dag vrijwel alle kanten op en wanneer het je lukt ergens ongeflitst voorbij tekomen, ben je een hele knappe jongen (of meisje). Ook is het in dit land bijna onmogelijkgeworden een plek te vinden waar je níet kunt "shoppen".Maar dat is "overal" en juist niet hier!Hier kun je nog thuiskomen met verhalen in de sfeer van "wat ik nu toch weer hebmeegemaakt!?" Vertel.. vertel..!! "Reed ik naar het stadje A, had gehoord dat ze daar nog eenauthentieke scheepstoeter in de aanbieding hadden, werd ik op de heen- en jawel, ook deterugweg geflitst, waardoor ik nog maar net zo'n gigantische landende Boeing 74 enz. konontwijken en pardoes, via een door paaltjes versmalde sluiproute naast de snelweg de weideindook. Geen koe of boer te bekennen, wel een winkel, bijna zo groot als het weiland zelf, nou jebegrijpt zo'n kans liet ik niet liggen, ik erin, en wat ik dáár zag!!: je kon wel tien potten pindakaastegelijk kopen en dan waren er nóg genoeg en dat gold zeker niet alleen voor de pindakaas... jajongens, je maakt wat mee daarbuiten, nu eerst maar die verrekte toeter vervangen, voorlopig ishet wel weer even gek genoeg geweest".Voorlopig wel ja, maar hoe lang nog?Laten we het er nu nog maar van nemen, want het moment is niet ver meer dat we met z'n allen opde dijk vliegtuigen staan uit te wuiven en we de pindakaas ook alleen nog maar ingrootverpakking kunnen kopen.Het is wel duidelijk, Spaarndam is ontdekt!Wie kwam hier vroeger nou anders dan "uit roeping", dan pastoor, dominee of onderwijzer? Ennu? De ene wijk is nauwelijks neergezet of de andere staat alweer op de rol. Het dorp schuift open komt over land nu ook steeds "dichterbij" te liggen. De verschillen worden stukje bij beetjeopgeheven.Ach dat oude Spaarndam, was eeuwen eigenwijs achter al dat water. Zal dat zo blijven... (later)??Jan Zwetsloot13