Klik hier voor 59e editie mei 2013 - Indo Privé

SP.??Hij vroeg altijd beleefd of hij mocht opnemen. Dat is heel wat anders, dan de ‘’you tube fananten’’ van tegenwoordig.Altijd kwam hij wel met een copietje voor de bandleden aanzetten. Zo moet ik ook aan dit bandje gekomen zijn.Ondanks alle omzwervingen is het bewaard gebleven. Het is altijd verrassend om de sound uit die tijd weer eens tehoren.Robby, een zelden genoemd en onderschatte ‘’Godfather’’, deed hierover de volgende uitspraak: ‘’Wat die z.g.Indorockers ook proberen, ze zullen nooit meer die sound en die uitstraling uit die tijd kunnen evenaren’’.Als ik het bandje beluister slaat hij de spijker op de kop moet ik toegeven. Ook ons lukt dat niet meer. Natuurlijk zijner altijd hoogvliegers die beweren dat ze het wel kunnen. O.K. dat is dan de buitencategorie.Bij het beluisteren hoor ik als eerste nummer een parodie op ‘’Geh’ nicht vorbei wie ein Fremder’’ dat als ‘’Gehnicht vorbei du alte Drecksack’’ gezongen wordt. Het is te horen, dat dit tot algehele hilariteit in de zaal leidt, datgeeft de sfeer aan uit die tijd, maar ook het niveau van het publiek.Quatermaster Store, Hänschen Klein een hele rits van lang vergeten nummers zoals Love me warm and Tendervan Paul Anka en Please love me forever en vooral Peter Gun met een saxofonist. Dat moet Walter Kohn geweestzijn, die waarschijnlijk op bezoek was bij ons. Een lange film met veel nachtelijke scènes draaide zich voor mijngeestesoog af.Ik denk, dat zulke authentieke documenten, want dat zijn ze voor mij, interessant kunnen zijn voor echte liefhebbersen zelfs voor een heus Indorockmuseum. Het roept herinneringen op, bij het kleine restant zichzelf respecterende oude‘’rock dino’s’’, maar kan ook voor de volgende generatie interessant zijn, als wij al lang en breed buiten liggen slapen.Tenzij… anderen al zo’n exemplaar in een of andere hutkoffer op zolder hebben liggen natuurlijk. Maar daar gaat hetmij niet om. Ik vind het spannend iets terug te vinden waar ik decennia lang niet wist dat ik het überhaupt in mijn bezithad. Nu mijn leesbril nog terugvinden. Snap niet waar ik dat koelere ding heb laten liggen.Ik probeer de sfeer van toen in me op te nemen, laat het even bezinken en ga dan analyseren, wat de z.g. Indorock totIndorock maakte. Door al het ge analyseer om me heen ga ik zelf twijfelen aan wat Indorock eigenlijk is. Zelfs mijnoude tante Marie denkt dat ze het wel weet. Hoewel… tante Marie was er wel bij toen wij de eerste ‘’rock schreden’’zetten, ze kent zelfs de tekst van Jailhouse Rock nog beter dan ik. Ik zou het eigenlijk beter moeten weten als‘’Zeitzeuge.’’P.s.Nog iets: Ik moet diegenen,die mij graag in een houten jas zien liggen, teleurstellen. IK ben er nog steeds of je hetnou leuk vindt of niet.Woody