Politieman; bonnenfabriek, temmer van papieren tijgers of nog ...

Ik had Ronald Mol een betere start gegund. In de vorige Koerier heeft u reeds kunnen lezen (colofon) dat hijmijn taak heeft overgenomen. Van deze kant wens ik Ronald al het succes van de wereld toe. Maar... het kanniet van één kant komen. Help hem dus met het aanleveren van kopij. Buitenlandse collegae op bezoekgeweest? Zelf in het buitenland met de politie in contact gekomen in de goede zin van het woord, maak ereen verslag van en lever het aan bij Ronald.Even een terugblikAls je afscheid neemt dan wil je toch aan de lezer laten weten hoe ik de afgelopen 15 jaar de taak hebvervuld. In het grijze verleden- ik praat hierover de jaren 1973 tot 1997 was er in de plaats Scherpenzeel eenuitgever genaamd: Politie Publikaties Biermann. Dit bedrijf werd gerund door de heer Biermann zelf, deschoonvader van de huidige uitgever Dirk Liebold. Nadat de eerstgenoemde firma in 1997 failliet wasgegaan, ontstond er voor ons district een groot probleem, een BBQ avond kon geen doorgang vinden en deleden bleven van nieuws verstoken. Het toenmalig Hoofdbestuur – nu landelijke bestuur – zette alle zeilen bijen probeerde met de uitgever te bezien hoe verder diende te worden gegaan. Diverse uitgevers benaderdeons bestuur maar doordat de heer Liebold bij ons bestuur bekend was zijn zij met Politie Uitgeverij Biermann inzee gegaan.De heer Liebold zette zijn – nieuwe – bedrijf op in Achterveld op 1 juni 1997, en al snel bouwde hij eenklantenkring op, zowel bij de adverteerders als bij de IPA districten. Begonnen met de districten Limburg zuid,Den Haag en Amsterdam,later Nijmegen, Utrecht en Rotterdam groeide de zaak uit tot een uitgeverij waar jeu tegen kon zeggen.In 1997 maakte ik kennis met de heer Liebold. Aanwezig toen, waren het toenmalig bestuur met Roy Lioe-A-Joe, Wim Sijtsma en Henk Oldenbeuving. Ik zat er bij en keek er naar. Er werd toen een contract getekendwaarin de heer Liebold als uitgever van ons blad werd genoemd. Samen met de helaas overleden collegaJan Lammers zou ik de redactie gaan voeren en de editie van augustus 1997 was van onze hand.Voor de rest bleef alles zoals het was ( en een ieder deed een plas) doch een paar weken na de ontmoetingwerd ik door de uitgever gebeld met de vraag waar de kopij bleef voor het informatie bulletin in drie talen.Mij van niets bewust vroeg hem zich nader te verklaren waarop hij antwoordde dat het bestuur met hem eencontract dienaangaande was aangegaan. Vastgelegd was dat er een informatiebulletin zou verschijnen indrie talen. Vreemd dat men mij daar niet even over had geïnformeerd maar als politieman roei je dan metriemen die je hebt. Later heb ik nog twee informatie bulletins gemaakt, maar toen de laatste uitgave enigemaanden later nog op de IPA kamer lag, ben ik er mee gestopt.Inmiddels verscheen wel 5 maal per jaar het blad de Koerier en de samenwerking tussen redactie en uitgeverbegon steeds meer een vrienden overeenkomst te worden.Ook het personeel was gemotiveerd en werkte hard mee aan de verschijning van het blad. Een donkere vlekwas het moment dat twee personeelsleden besloten voor zich zelf te beginnen en de uitgeverij Ter Hoeveopzette. Doch niet alleen dat zij vertrokken,(de koerier in de maak)maar ook het feit dat zij alle bestanden, namen enaspirant klanten meenamen en probeerden ookpersoneelsleden mee te nemen.Nu slaat dan het spook van de economische crisis toe enlukt het de acquisiteurs van de firma niet meer om genoegadverteerders te werven in Amsterdam e.o. voor vijf editiesen moest worden overgegaan tot het nemen vaneerdergenoemde maatregelen om de uitgave van deKoerier voor de leden veilig te stellen. Voor mij betekenthet dat ik het tot de laatste editie heb mogen meemaken.Ik had reeds meerdere malen aangegeven te willenstoppen met het eindredacteurschap van de Koerier.Inmiddels had zich bij de laatste ledenvergaderingbestuurslid Ronald Mol, gemeld dat hij de zaak wel wildeovernemen. Over de schouder meekijkend heeft hij devoorlaatste editie van de Koerier een goed staaltje van zijninzet laten zien. Complimenten voor hem en ik hoop dat hij optimistisch zal blijven. Eén geluk heeft hij, hij hoeftnu maar 4 maal per jaar te zorgen voldoende kopij te krijgen.Ik heb 15 jaar het redacteurschap van de Koerier vervuld en het is een goede invulling van mijn tijd na de FLOgebleken.Het ga u allen goed en nogmaals Ronald op persoonlijke titel, veel succes in je politionele loopbaan – je hebthet in je – en met je redacteurschap voor de IPA Amsterdam-Amstelland op welke wijze dan ook.André Immel4