Foto: Ben van Hecke Foto: Chris-Jan van der Heijden Foto: Chris ...

GriekenlandIonische eilandenIn de Ionische zee, genoemd naar de godin Io,liggen de gelijknamige eilanden. Gelegen tussenGriekenland en Italië, met als belangrijkste Corfu,Paxoi, Kefallonië, Zakynthos, Ithaki, Lefkadaen Kythira.Italiaanse invloeden manifesteren zich op velerleigebieden. Zacht groene kleuren, afwijkendvan de traditioneel heldere Griekse tinten enoverblijfselen van Venetiaanse gebouwen makende geschiedenis tastbaar. Ook de keukenverraadt Venetiaanse trekken.De geografische ligging maakt de eilanden toteen groen walhalla. De relatief grote neerslaghoeveelheidheeft een weldadige invloed op deflora; deels weelderig tropisch, deels Europeesbebost. Orchidee en wilde bloem gedijen hiernet als eucalyptusboom en acacia, eik en esdoorn.Corfu is het natste en meest weelderig begroeideIonische eiland, bezongen door Homerus endecor voor Shakespeare’s The Tempest. Alsenig Ionische eiland ontsnapt aan de Turksewurggreep; Venetiaanse invloeden dominerenhier meer dan elders.De Corfu Trail, een langeafstandswandelpad,doorkruist het eiland van zuid naar noord. Oudestenen paden, landweggetjes en strandpadenvoeren door het afwisselende landschap. Hetnoorden is het meest bergachtig; de top van dePantokrator (917 m) biedt een wijds panoramaop het eiland en het grillige Albanese gebergte,op drie kilometer afstand. Oude olijfgaarden,Venetiaanse monumenten, authentieke dorpjes,stille strandjes, cipressen en wilde bloemen tekenendit mediterrane paradijsje.Kefallonia, het grootste Ionische eiland, is ietwatminder tropisch begroeid, maar bergachtiger.De landschappelijke diversiteit is enorm;dichtbeboste berghellingen, de spierwittestranden van Mytos, de druipsteengrot van Drogaratien rustige baaien waar zeeschildpaddenbroeden. Het prachtige havendorpje Fiscardoheeft als enige de aardbeving van 1953 ongeschondendoorstaan. De gelijkmatige kustwegmaakt Kefallonia tot een uitstekende fietsbestemming,evenals het kleinere, stille buureilandIthaki. Hier werd Odysseus, volgens de overlevering,na tien jaar van omzwervingen herenigdmet zijn vrouw Penelope.KretaDe geboortegrond van de oppergod Zeus. Kreta,een eiland van superlatieven; Griekenland’sgrootste eiland, met de machtigste bergketens,in het zuidwesten doorsneden door spectaculairekloven, waaronder de befaamde Samariákloof.Veel bergtoppen overschrijden de 2000meter, waar rondcirkelende lammergieren opneerkijken. De centraal gelegen Psilorítis (2456m) is de hoogste. Maar het landschap biedteveneens heuvelland, hoog- en kustvlakten,grotten en een zoetwatermeer. De ruim half miljoeninwoners wonen merendeels langs denoordkust, met vele baaien en strandjes.De Kretaanse rijkdom oefent sinds de oudheideen magische aantrekkingskracht uit op demens, die het landschap drastisch heeft veranderd.De oorspronkelijke dichte bebossing isdoor de Minoïsche beschaving (3000-1200 v.C.)en later door vele wisselende bezettingsmachtengebruikt voor de bouw van paleizen, schepenen vestingmuren. De bebossing werd vervangendoor veelal aromatisch geurendestruiken zoals lavendel, rozemarijn, tijm, venkelen struikwolfsmelk, vaak in combinatie met maquis,een doornig struikgewas. Den, spar, steenenkurkeik, laurier, kamperfoelie en stekelaspergestaan ertussen. Cultuurgewassen als druif,olijf en citrusboom floreren eveneens.Beroemd zijn de wilde bloemen, die zich tijdenslente en najaar in al hun kleurenrijkdom latenbewonderen; niet minder dan 1500 verschillendebloemsoorten, waarvan 100 alleen op Kretavoorkomen. Ook de enorme rijkdom aan inheemsevogels en trekvogels siert het eiland.Rust is gegarandeerd in de meeste natuurgebieden;de grote toeristenstroom waaiert grotendeelsuit over de 1050 kilometer lange kustlijn.Het binnenland is voor de wandelaar. Oude verbindingweggetjestussen dorpen voeren langsantieke kapelletjes met fresco’s, ezelsporendoorkruisen grillige bergmassieven en stille klovenbieden een niet minder indrukwekkende ambiancedan de Samariákloof. Het drukst bezochteGriekse eiland kent vele gezichten.DodecanesosHet eerste wat opvalt aan de Dodecanesos is deligging: ver verwijderd van het Griekse vasteland,nabij Turkije. De strategische liggingmaakte de eilanden tot een frequent strijdtoneel;sporen van Kruisvaarders zijn nog zichtbaar.Het meest invloedrijk waren de Turken, diede eilanden 400 jaar bezetten. De eilanden profiteerdentegelijkertijd van de ligging op de handelsroute;de architectonische weelde is nog altijdgezichtsbepalend.Landschappelijk verschillen de eilanden enorm.Neerslag valt er genoeg, in tegenstelling tot dewestelijk gelegen Cycladen, maar alleen de grotereeilanden Rhodos, Kos en Karpathos profiterenvan de neerslag vanwege hun dikke humuslaag,een groene vegetatie tot gevolg. Deoverige eilanden zijn rotsig en kaal.Het zonne-eiland Rhodos - met 300 zondagenper jaar - is na Kreta het grootste Griekse eilanden het centrum van de Dodecanesos, met alshoofdstad de vestingstad Rhodos, dat vele sporenvan oudheid vertoont. De naam is afgeleidvan de nimf Rhode, geliefde van zonnegod Helios.Weg van de toeristische noordkust openbaartzich een dromerig binnenland met groene heuvels,gastvrije dorpjes en monumentale sporenvan oudheid, waaronder vele kerken en kloosters.De Italianen, die het eiland aan het beginvan de vorige eeuw enkele tientallen jaren bezetten,legden goede infrastructuur en mooieparken aan en herbebosten een deel van het eiland.Karpathos is de stille en weinig gecultiveerdetegenhanger van Rhodos. Het ruige eiland, gelegentussen Rhodos en Kreta, is nauwelijks ontdektdoor het toerisme. Geen volgebouwde kusten,maar stille baaien, ingesloten door wilderotsformaties. In de middeleeuwen was Karpathoshet bolwerk van piraten, maar toch is degeschiedenis van het eiland minder turbulentdan van de buureilanden, getuige het geringeaantal monumenten. Een grote bezienswaardigheidzijn de vrouwen, die nog traditionele gewadendragen in prachtige kleuren.Karpathos herbergt een goed netwerk van wandelpadenvoor de rustzoeker.SNP.NL magazine juni 2009 67