randkrant-04-2014

kwestievansmaakENRie van Pol's cafeCheerful customersand glasses full of cheerAn old white house with a tiny yard and atiny shed can be seen to the right of thechurch on Mollem village square. This oldcafe is now acknowledged as being somethingof an institution. Unesco shouldhave it listed as a world heritage site. Orrather, no, it is perhaps better just to leaveRie van Pol and his customers alone. He is92 years old, has to use a walking stick toget about and only hears in one ear butRie still converses with his customers,who turn up here as regular as clockwork.One euro is the average price for a drinkhere, where everything is poured straightfrom the bottle. All you have to do is listento the people chatting in their local dialect,which lends a somewhat mysteriousair to all their conversations.Niet voor zure mensenEen uitbundige foute party met kleurrijkecocktails? Een weemoedige toogavondmet een goede trappist? Een gezelligehippieavond met lassi’s en smoothies?Een verfrissend sapje na een langewandeling in de wildernis? Als je dejuiste drank kiest, creëer je meteen eeneigen sfeer. tekst Karen Stalsgaan met schuimwijn. Het leverde een duivelsaperitiefje op. Voor de durvers onder ons … Voegaan een glas prosecco, cava of crémant negenà tien druppels tabasco toe. Het levert in eersteinstantie een kwalijke reuk op, zodra je een eersteteug van het glas wil nemen. Zet je daar overheenen je zal merken dat het resultaat een pittigdrankje is. Liefhebbers van peper toestanden zullenhet zeker kunnen pruimen.men dat het levendige karakter van dit kleinemuseum illustreert.MickyAlleen de geuze en de kriek kosten drie euro.Maar er gaat weinig boven een lentedagwaarin een paar stevige glazen volgegotenworden met dieppaarse kriek, waarvan deromige, roze schuimkraag als in een stripverhaalde wetten van de fysica trotseert en verboven de glasrand uittorent.Al wat je dan nog moet doen, is luisterennaar de conversaties die door het plaatselijkedialect een geheimzinnige ondertoon hebben,kijken hoe de hond Mickey vrolijk rondspringten blaft als er nog een dorpeling komt binnengestapt,meemaken hoe de wielerploeg na éénzondagsrondje weer verder trekt, staren naarde vliegenvangers aan het plafond waar zich deoogst van dertig jaar op heeft samengepakt,en hopen dat niemand ooit op het idee komtom die vliegenvangers daar weg te halen. Riekrijgt soms al eens wat bijstand van een jongerfamilielid dat zijn best wil doen om deze plekvoor altijd te vrijwaren. Maar als Rie er binnenzestig jaar dan toch het bijltje bij neerlegt, zalhet moeilijk zijn om hem te vervangen.Bij Rie van Pol, Dorp 6, Asse,onregelmatige openingsuren.Een drankje, of drank, is een vloeistof die specifiekis voor menselijke consumptie. Naast het vervullenvan een fundamentele menselijke behoefte,maken dranken deel uit van de cultuur van demenselijke samenleving. (Wikipedia)InstantgelukDe regels? Geen. Behalve dat je altijd alles eensmoet proberen. Je hoeft daarbij zelfs niet noodzakelijkstreekgebonden te werk te gaan. Zo zatik ooit in een deftig restaurant in Sonoma, pal inde Californische wijnstreek. Op de menukaartspotte ik een lemon meringue pie cocktail.Alcohol met een dessert als dekmantel. Niet teweerstaan. De desserten in de Verenigde Statenhebben altijd een vrij hoog suikerspingehalte.Je zou dus een erg feestelijke, schreeuwerigecocktail verwachten. Dat was hier gelukkig niethet geval: vanillewodka, limoncello en citroensap,met daarover een verkruimelde meringue,in een behoorlijk sobere uitvoering. Daar wordteen mens vrolijk van. Iedereen zou een ‘signatuurcocktail’moeten hebben waar hij instantgelukmee op kan wekken. Vandaag is die vanmij een pisco sour, een cocktail met pisco,suiker water, limoensap, opgeklopt eiwit en ijs.En natuurlijk: een snuifje kaneel.Duivels aperitiefWie houdt van gemixte drankjes, moet zich nietinhouden. Zelfs op kerstmarkten vind je tegenwoordigeen ruim aanbod: warme chocomelkmet Baileys, amaretto, rum of whiskey, eenwarme punch of een lekker frisse limonsecco. Dielaatste, een mengeling van prosecco en limoncello,inspireerde me om creatief aan de slag teBamboehutHet hoeft niet altijd alcohol te zijn. Een behaaglijkgevoel krijgen kan perfect met lekkerevruchtensappen of yoghurtdrankjes. Het liefstzijn die vers gemaakt. De favoriet is limoensapmet gember, bij voorkeur in een bamboehut opeen eiland, al is dat niet altijd haalbaar. Bij datlimoensap mag ook een likje honing, maar niette veel. Je kan natuurlijk eindeloos variëren metsappen, smoothies en consorten. Zo hoordeik al wilde verhalen over een combinatie vanavocado en chocolade, al wil ik daar verder niette hard over nadenken.Frisdranken met onlogische kleuren ofexotische namen hebben een onmiskenbareaantrekkingskracht. Er zijn de alom bekendemerken, maar ook die verrassen in vreemde landen.Denk maar aan Fanta met de smaak vanzwarte bessen, druiven, ananas of aardbeien ofcola met vanillesmaak. Toch zijn het vooral deonbekende dorstlessers die de aandacht trekken.Een Indische Limca bijvoorbeeld, op basisvan citroen en limoen. Het ziet er uit als Gini,maar het smaakt eerder fris en zoet dan bitter.Of een Nimbooz. Dat is een frisdrank die nimbupani probeert te imiteren, een drank van water(pani), citroen- of limoensap (nimbu), suiker enzout. Ideaal om te bekomen na een plakkerigwarme dag. Deze voor ons compleet onbekendefrisdranken blijken vaak toch een link te hebbenmet een van de megabedrijven. Dat geldt ookvoor de Inca Kola, een knalgele frisdrank metprik. Het goedje is kleverig, walgelijk zoet en jetong ziet drie dagen kanariegeel. Enkel aan teraden als je voor een hyperkinetische bubbelgumsfeerwil gaan. Nee, dan val je beter terugop de limoenvarianten.29