Gerard van der Linden - Dag van het Sportonderzoek

Een andere manier om de economische waarde van sport te berekenen is door de effecten vansport te monetariseren. Door intensief te sporten leef je ongeveer 3 jaar langer xvi . Dat moetdan wel intensief sporten zijn. Het probleem hierbij is echter dat deze winst voor degezondheid in het niet lijkt te vallen doordat de ziektekosten (verpleegkosten etc.) als gevolgvan dit langer leven hoger worden. Als je nu eenmaal in de trend redeneert kun je je ookafvragen of het voor het individu wel zo interessant is. Als je iedere week minstens 2,5 uurmatig intensief beweegt dan is dat ongeveer 2% van de ca. 110 uur per week, die overblijftvan een week (zonder slaapuren). Gerelateerd aan het gemiddelde van 40 uur vrije tijd perweek is dat ruim 6% . Per jaar is dat ruim 13 vrije dagen en op een leeftijd van 60 jaar is datbijna 1,5 jaar tijd 1 . Als het resultaat dan 3 jaar langer gezond leven is, dan is de winst niet zoformidabel. Hier gaan dit soort redeneringen toch al een beetje schuren.Ook blijkt dat de kosten voor de gezondheidszorg voor mensen met zware obesitas lager zijndan voor andere omdat zij eerder sterven en minder vaak last hebben van ouderdomsziekten.Dat zijn uitkomsten van effecten die zich weliswaar buiten de sportsector afspelen, maar diede discussie om het nut van sport wel kunnen beïnvloeden.De economische effecten van sport zijn ook uit te breiden tot werk. Mensen, die sportenverzuimen minder. Ook dit is tot zekere hoogte te kwantificeren en dus om te zetten in eenwinst- en verliesrekening. Sport kan ook leiden tot ziekteverzuim als gevolg van blessures. Indit geval ligt het voor de hand dat het beleid zich vooral richt op die sporten te nemen dieweinig blessures veroorzaken. Dat deel heb ik nog niet onderzocht.Ook kan sport bijdragen aan minder schooluitval en betere prestaties op school. xvii Ook ditzal waarschijnlijk niet voor alle sporten even sterk op gaan en dus kan het beleid hierindifferentiëren. .Maar als sportsector echt met een economische bril op bekeken wil worden dan gaan er ookandere factoren een rol spelen. Je kunt je afvragen waarom concurrentie niet een grotere rolzou moeten spelen. Grote sportorganisaties zijn redelijk goed te vergelijken metmarktmeesters. Alleen van de marktmeesters zijn er velen. Daarmee vergeleken isbijvoorbeeld de UEFA een monopolist. Wordt het dan niet tijd dat de Europese commissie omdaar een onderzoek naar in te stellen??Sociale waarden in de sport.Een andere belangrijke invalshoek voor het overheidsbeleid zijn de sociale waarden van sport.De in de beleidssector veel gehoorde veronderstelling is dat het beoefenen van sport zowelbruggen kan slaan als mensen met elkaar kan verbinden. Onderzoeken laten echter zien datook het tegenovergestelde waar kan zijn.Op de website van Sportengland staan een aantal onderzoeken beschreven met positieveeffecten. xviii Noors onderzoek komt tot de conclusie dat lid zijn van een sportorganisatiesociaal kapitaal genereert, maar dat dit minder is dan bij andere type vrijetijdsorganisaties.Het zijn echter niet altijd de beleidsmatig voor de handliggende effecten die belangrijk zijn.Zo laat een Noors onderzoek zien dat expressieve sporten voor moslim meisjes belangrijk zijnomdat het hen helpt bij de vorming van hun identiteit. De traditionele teamsporten werkenvolgens dat onderzoek niet bij deze groep meisjes.Onderzoek in Nederland laat zien dat migranten die een gemengde kennissen kring hebbendat ook in sport hebben en migranten, die meer op hun eigen cultuur georiënteerd zijn, datook tijdens de sportsector doen. Ander onderzoek bevestigd dat.1 2,5 uur per week; 52 weken per jaar d.w.z 130 uur per jaar en 7800 uur op 60 jaar; dat is 70 weken van 110 uurof 175 weken van 44 uur vrije tijdgerard van der linden Pagina 5 19-10-2010