De mannen van Volker Stevin Materieel - Dorpsorgaan Spaarndam

Missiewerkers op de werf“Op een dag komt er man met een lange baard, met blote voeten in sandalen, de werf op stappen. Hijwas op zoek naar de jongens van de verschepingsafdeling. Het bleek een missionaris van eenkloosterorde in ’s-Hertogenbosch te zijn, die met verlof over was uit Nigeria. Deze man onderhield inNigeria goede contacten met dokter Harskamp, die werkzaam was in het eigen ziekenhuis van VolkerStevin in Port Harcourt. Deze dokter stuurde regelmatig een telex naar ons met een opgave van watdeze missionaris nodig had voor de behoeftige Nigeriaanse bewoners, zoals kleding en speelgoed, maarvooral ook medicamenten. Wij verstopten deze spullen steeds op speciaal afgesproken plekjes in eengemerkte en zwaar afgesloten container, want er werd veel gestolen op de kade van aankomst. Dat wasjaren goed gegaan en deze man was nu naar ons toegekomen om ons daarvoor te bedanken. Dat wasbest wel ontroerend”, zegt Henk.Cees te Beek (55)Pal tegenover de afdeling administratie bevindt zich het kantoor van Cees te Beek, waarhij sinds 1990, na zijn aanstelling als chef van de afdeling TOSA (timmer- en schilderwerkplaats,opslagterrein en accommodatiebouw), is gehuisvest.Hij trad op 3 april 1978 op 27-jarige leeftijd als vrachtwagenchauffeur in dienst vanVSM. Hij had toen al een zeer gevarieerde carrière achter de rug. Als 15-jarige ging hijals magazijnbediende werken bij een ijzerwarenbedrijf. Daarna was hij betontimmerman,loodgieter en van 1970 tot 1972 bezorgde hij voor de firma Kok in Amsterdamvis aan de grote hotels in Amsterdam en het koninklijk paleis op de Dam.Zo vrij als een vogelIn die laatste functie werkte hij samen met zijn zwagerFerry Zeulevoet. In 1972 besloten de twee, 21 en 20jaar oud, samen een eigen zaak te beginnen. Zijkochten een SRV-wagen met aanhanger en begonneneen melkwijk in Spaarndam en omgeving. Dat bevielze uitstekend. Ze waren zo vrij als een vogel, haddensamen veel plezier in hun werk en er werd aardigverkocht. Aan het eind van hun wijk gingen zedikwijls, met wat jongens uit de buurt, een partijtjevoetballen op het veldje waar nu het dorpshuis staat.Dat ging er dikwijls ongecontroleerd aan toe. Af entoe ging er een bal door een ruit of werd eenbewoonster, die lekker in haar tuintje lag te zonnen,ruw wakker geschud door een bal op haar blote buik.Cees en Ferry waren populair bij hun vrouwelijkeklanten, maar als het er op aan kwam gingen dezetoch steeds meer naar de grote supermarkten dieEen man met humorkwamen opzetten. Toen hun bus na drie jaar aanvervanging toe was besloten zij te stoppen. Na nog wat tussenstations werd Cees in1978 door Bert Hilbers gevraagd bij VSM te komen werken.11