Klik hier voor 45e editie maart 2012 - Indo Privé

45 e editie: maart 2012Laatste actuele nieuwtjes vanCelebraties en non celebratiesuit de indische gemeenschapIndo Privé is een onafhankelijk niet politiek georiēnteerd blad, dient uitsluitend het wel en weevan de Indische gemeenschap en zijn sympathisanten.De redactie neemt geen enkele verantwoording voor de ingezonden stukken maar zal zo nodig dereacties naar de verantwoordelijke personen toe sturen.Het is niet toegestaan om zonder schriftelijke toestemming van de rechtmatige eigenaar of webmaster artikelenen/of publicaties van deze website te dupliceren, of te verspreiden

Indo Privé word gesponsord doorSir Winston Leisure CenterGen. Eisenhowerplein 27 • 2288 AH RijswijkTEL 070-3 192359 FAX 070-3192430info@sirwinston.nlIndonesisch restaurant SarinahGoudenregenplein 4 • 2565 GJ Den HaagTEL 070-360 15 85info@sarinah.nlFred LammersPostbus 243• 7600 AE AlmeloTEL 0546- 865811 gsm 06-20582405info@flamproductions.nlToko /afhaalSpecialiteitenBuffetCateringKookworkshopuw gesprekspartnervoor al uwfeestelijke zaken enzakelijke feestenSpecialistin het organiserenvan evenementenin de Indonesische sfeerPasar MalamAssen/Hengelo

Rudy DavidRudy David is geboren op 8 september 1941 op een eilandje ten zuiden vanJava genaamd Nusa Kembangan, waar vroeger net als op Alcatraz(California) de zware criminelen werden opgesloten.Zijn vader werkte daar bij het gevangeniswezen.Omdat hij tot zijn zestiende levensjaar In Indonesië zijn school heeft doorlopen, was hij in de gelegenheid om tochnog een jaar lang goed Bahasa Indonesia te leren, waar hij uiteraard nu nog profijt van heeft.In Nederland heeft hij ook de liefde voor de muziek ontdekt en werd drummer bij zijn eerste serieuze bandje deStarlights met o.a. Dolf de Vries, Eddy Weber, Henk en “si Tompel of te wel Andre Swensen” zegt hij met een bredeglimlach. Zij traden op in de Embers club, wat in die tijd de verzamelplaats was van de opgroeiende Indische jeugd.Net als vele andere indo Bands ging ook hij mee naar Duitsland met Worry and the Jumping Jacks. Het beloofde landvoor de toenmalige Indo musici. Zij traden in verscheidene plaatsen op als Neurenberg, Landshut, Witten, Keulen enz.Op een gegeven moment kwam ook Walther Kohn de saxofonist van de Javalins die inmiddels uit elkaar waren deband versterken. Louis Nol (bassist) en Wally Schwarts (sologitarist) waren een paar van die muzikanten die ook enigetijd tot het illustere gezelschap mochten toetreden. De band speelde een paar maanden op het kuureiland Nordenei endaar kwam de legend George de Fretes (steel gitarist) de band versterken.In Mannheim kwamen ze een afro Amerikaanse man tegen J.J. Jackson die regelmatig een liedje meezong met deband en later zelfs als vaste zanger van de band mocht fungeren met natuurlijk het gewenste succes. De soul invloedenvan de zanger waren niet te versmaden en oogsten vooral bij het Amerikaanse publiek op de toenmalige US Bases hetultieme resultaat. Zij kregen zelfs een aanbod om een tour door Denemarken te doen maar wel onder de naam TheJavalins mede omdat Walther Kohn als ex Javalin in de band zat. Het hoogtepunt van het optreden was meestalwanneer Walther Kohn met zijn corpulente figuur naar voren sprong en Louis Nol dan het overhemd van zijn lijfscheurde. Walther zei dan voor de show tegen Louis met een Duits Indisch accent dat hij zijn overhemd van achtermoest vast pakken omdat, ais hij het van voren deed wellicht zijn enorme borsten te zien zouden zijn. Natuurlijkluisterde Louis niet naar dit welgemeend advies van Walther en scheurde zijn overhemd express van voren open.Terwijl Walther scheldend en tierend met zijn rug naar het publiek verder speelde kwamen wij niet meer bij van hetlachen. Natuurlijk hebben zij ook in Berlijn en Hamburg gespeeld waar zij de jonge Beatles tegen kwamen. DeEngelse bands waren toen al goed op weg om de Duitse markt te veroveren.Een andere collega van hem (Pierre Alexander) toevallig ook drummer, had inmiddels zijn stokken aan de wilgengehangen en was in Nederland een goed lopende Indische toko begonnen en vroeg aan Ruud of hij bij hembedrijfsleider wilde worden.

SarinahHierdoor kreeg hij de kans om als bedrijfsleider zijn eigen toko te runnen genaamd Toko Madjoe op de Beeklaan inDen Haag. Na een jaar of zes te hebben geploeterd verkocht Pierre al zijn winkels aan Vroom en Dreesman waarvanzij als Menuet een onderdeel werden van het concern.Rudy was genoodzaakt een eigen onderkomen te zoeken en had het geluk een groot pand aan de Goudenregenstraat tekunnen overnemen.Vanaf de eerste dag liep het Indonesische restaurant Sarinah met Toko uitstekend.Volgens hem was de reden van het succes, dat er in 1973 nog niet zo veel Indische toko‟sen Restaurants waren. Restaurant Sarinah kreeg al gauw bekendheid in de hele omgevingen word tot de dag vandaag nog steeds druk bezocht.Rudy heeft hij zijn neus voor zaken doen geërfd van zijn voorouders die van Joodse enChinese afkomst waren. Zijn twee Oma‟s zijn rasechte Chinezen. Het is wel duidelijk datRudy dit alles door hard werken heeft bereikt. Begonnen als ambtenaartje, dan in de muzieken toen als bedrijfsleider waar hij zijn ervaring kon opdoen in de Indische eetbranche.Al dit had hij vanzelfsprekend niet kunnen bereiken zonder de hulp van zijn familie en vrouw Linda. Vooral in hetbegin was het echt een familie aangelegenheid. Moeder en tantes stonden te koken in de keuken en zijn broer Johnhielp een stevig handje mee. Nu is Sarinah een begrip geworden en dat komt vooral volgens Ruud door de service enkwaliteit die zij te bieden hebben. Rudy probeert nog dagelijks al zijn personeel zo te motiveren om dit principe teblijven houden. Zij moeten beseffen dat de klanten eigenlijk garant staan voor hun loonzakje en het daarom van belangis dat zij steeds weer terugkomen. Aandacht aan de klant besteden is heel belangrijk want dan voelen zij zich op hungemak en de rest komt vanzelf.In de beginperiode heeft hij echt lange dagen moeten werken. ‟s Morgens om acht uur beginnen in de toko tot een uurof zes en dan achter het luik in het magazijn tot negen uur en vervolgens in het restaurant tot in de late uurtjes.Na twee jaar werd het hem een beetje te veel en kreeg hij steun van zijn broertje John zodat hij zich meer met anderezaken kon bezig houden. Op het ogenblik helpt zijn oudste zoon Melvin met de catering en zit daarnaast voor zichzelfin de computer business. Zijn jongste zoon is Psycholoog en werkt ook nog bij het NVHO als onderzoeker.Het liefst had hij natuurlijk gezien dat zijn kinderen het roer hadden overgenomen van hem, maar zoals in de meestebedrijven het geval is hebben de kinderen het vaak wel gezien en kiezen dan toch hun eigen weg. Zeker in dezebranche is het namelijk keihard werken. Maar gelukkig is zijn tegenwoordige bedrijfsleider Jeffrey er niet vies van enstaat hij 100 procent achter de zaak. Hij voelt alles perfect aan en is buitendien ook nog een uitstekende verkoper. Indeze moeilijke crisistijd moet je vindingrijk zijn en oplossingen blijven zoeken. Vooral niet bij de pakken neer blijvenzitten omdat het overal zo slecht gaat, anders red je het niet.

Sarinah Catering serviceHet dilemma is dat de kosten van energie en grondstoffen enorm gestegen zijn maar wij het ons niet kunnenpermitteren de prijzen te verhogen omdat wij toch al niet zo goedkoop zijn voor een Indonesisch restaurant, gezien hetgrote pand en aantal personeelsleden. Wij hebben ook nog geprobeerd met acties meer klandizie te werven. Een vandie acties was met Groupon. Maar ondanks dat de hele week het restaurant stampvol zat moest er toch nog geld bijomdat de winst niet voldoende was. Het enige resultaat die wij gescoord hebben was dat de mensen zeiden dat de zaalaltijd volgeboekt was. Helaas zullen de mensen die op de actie afkwamen niet meer terugkomen omdat het meestalkoopjes jagers zijn. Tenslotte hoopt Rudy dat binnen niet te lange tijd Jeffrey geheel het stokje zal overnemen, zodathij eindelijk meer tijd aan zichzelf kan besteden. Natuurlijk zal hij hem blijven steunen en met raad en daad blijvenbijstaan maar 50procent eigen vrije tijd moet te verwerkelijken zijn. Als alles goed gaat zou het dit jaar moetengebeuren. Hooguit nog twee jaar. “Want als je 80j bent dan begin je al echt oud te worden zodat je hoogstens nog achttot tien jaar kwaliteitsjaren over hebt om van te genieten”. Aldus Rudy DavidBrad Pitt lustte er ook wel een hapje van tijdens een concert van de Rolling StonesMet haar 36 jaar mag Sarinah zich het op drie na oudste Indonesische restaurant van Nederland noemen. Sarinah is nogaltijd een begrip in groot Den Haag en omstreken en zelfs ver daarbuiten. Het Sarinah-concept is uniek in Nederland.Sarinah is het enige Indonesische Restaurant in Nederland dat een Specialiteiten Restaurant, een Buffet Restaurant, eenToko/Takeaway-service en een Party/Catering-service onder 1 dak aanbiedt.

ACES AGAINRock & Roll, Oldies, en GitaarinstrumentaalDat is de muziekstijl en genre welk deze nieuwe formatie gaat spelen.Dit muziekgenre is zeer geliefd bij de vele mensen die deze muziek bewust hebben zien ontstaan en die als eersten toender tijd in de jaren 50 en 60 daarop hebben gedankt en in de vele jukeboxen hebben beluisterd. Maar ook de jeugd vinddat nog steeds heel mooie muziek en laat zich er ook door boeien.Rock & Roll, Oldies en Gitaarinstrumentaal heeft nog steeds dat aanstekelijke van de eerste klanken in de jaren 50 en 60behouden. Wanneer je deze muziek ook maar ergens hoort dan weet jij dat er vrolijkheid en plezier voorhanden is.De muziek komt ook uit de mooie en roemruchte tijd van de vetkuiven, bromfietsen, petticoats, jarretels en nylon smeten zonder naad.Kortom een zeer romantische en mooie tijd. De leden van Aces Again hebben allemaal een groot en succesvolmuziekverleden . Zij komen uit orkesten als de Dixie Aces en The Aces. Zeer gerenommeerde formaties met eenuitstekende reputatie.Zo ziet U dat Aces altijd in hun muziekverleden een grote rol heeft gespeeld.Allemaal hebben e een grote ervaring als muzikant maar vooral een grote ware liefde voor deze muziek in hun hart.Op de allereerste plaats staat liefde voor deze muziek en enthousiasme borg voor een groots optreden.Als Sologitarist is daar Bert Smeets, een zeer bekende en geliefde virtuoos op het gebied van de cleane gitaarklanken.Vele composities staan al op zijn naam en er zijn al vele CD‟ s uitgebracht met Bert als sologitarist.Bert Smeets behoort bij de absolute top van solo- gitaristen in Nederland van deze gitaarmuziekstijl. Zijn naam is inbinnen- en buitenland een begrip geworden.

pg2Eric Schmitz staat 110 % borg voor zijn geweldige bas- gitaarspel en is bovendien een zeer goede vocalist pur sang. EricSchmitz heeft ook al vele jaren bewezen dat hij ook aan de top staat in Nederland als bassist. Een van zijn voorbeeldenis Jet Harris de beroemde Shadows- bassist. Zijn basspel is niet gewoon maar de lijn volgen maar ,met heel kunstigevariaties.Weer terug op de vertrouwde basis van Aces Again is de topzanger Ton van de Beek. Hij staat in binnen – enbuitenland om zijn prachtige stem. Anthony Brooks is zijn artiestennaam. Een van de topacts van Anthony Brooks iszijn Elvis Presley liedjes. Je zou zweten dat Elvis zelf weer teruggekeerd was op aarde. Maar met het zelfde gemaktovert Anthony met zijn stem Roy Orbison, Dean Martin of Chris Isaak op de Buhne. Anthony Brooks speelt ookslaggitaar bij de Aces Again. Voor de vele fans is Anth.ny Brooks weer een aangename verrassingBerry Kirkels de geweldige geluidsman en mixer van Dixie Aces staat ook nu weer garant met al zijn deskundigehandelingen voor de meest mooie samenklanken en laat Aces Again klinken als een fantastisch geheel. Hij laat AcesAgain klinken zoals het moet alsof het een opname betreft.Alles bij elkaar genomen staat hier weer een top formatie die U graag meeneemt op een heerlijk muziekfeest. AcesAgain laat U even Uw dagelijkse zorgen vergeten en neemt U mee op een nostalgische reis naar een muziektijdperk toennog warm en echt klonk. Aces Again raakt U in Uw hart.ManagerLouis SmeetsSamensteller en producer van het beroemde NOS radio programma van de jaren 70 en 80 “De Rock & Roll Methodemet zo‟n kleine 300 radio uitzendingen op Hilversum 1, 2 en 3”. Samen met presentator DJ Felix Meurders wisten zijwekelijks vele miljoenen wild enthousiaste luisteraars te trekken in binnen- en buitenland.Tevens 25 jaar lang leider en keyboardspeler van Dixie Aces geweest.Vanaf 1958 in rock & roll bands zoals : The Hottoppers, The Blue Aces, The Black Rocking Kids en The Aces.Louis Smeets heeft bijna alle grote Rock & Roll artiestenin binnen- en buitenland mogen ontmoeten en ook mogeninterviewen.

Louis Smeets

Jongste fan van de Indorock

WietekeWieteke van Dort, die we allemaal kennen als Tante Lien, lag twee dagen buiten bewustzijn in het ziekenhuis.Wieteke is geopereerd aan hartproblemen en werd kunstmatig in slaap gehouden.Dat vertelt Wieteke's man Theo Moody aan RTL Boulevard.Wieteke werd benauwd op Amsterdam Centraal. Ze is toen in elkaar gezakt. De ambulance bracht haar direct naar hetziekenhuis waar bleek dat ze hartproblemen had en vocht achter de longen. Een hartklep was aan het lekken.Wieteke is geopereerd, ze heeft twee bypasses en een hersteloperatie aan haar hartklep gehad. Uit bescherming werdzij kunstmatig in slaap gehouden waardoor Theo en haar kinderen niet met hun vrouw en moeder konden praten.Het laatste nieuws was:Lieve vrienden van Wieteke,Met Wieteke gaat het iets beter. Sinds vandaag is de beademing gehalveerd en het hart doet het nu zonder pacemaker.Haar hartslag mag nog iets verbeteren, die is nu 125...maar dit is natuurlijk al fantastisch nieuws dat hij klopt op eigenkracht. Haar bloeddruk is... aanzienlijk beter nu, maar nog niet helemaal goed.De slang is uit haar mond dus zij kan nu een beetje praten. Zij heeft geen pijn, wel een beetje aan haar been had zijgezegd. Zij is wakker en bij de tijd maar kan zich niets herinneren van de afgelopen dagen.Update: Wieteke mag vandaag het ziekenhuis in Amsterdam verlaten. De artsen verwachten dat zij er weer helemaalbovenop zal komen, maar héél veel rust is voor haar nodig en revalidatie om geleidelijk aan te kunnen herstellen.Daarom is er gekozen voor een revalidatiecentrum waar Wieteke een tijdje zal verblijven.Jullie steun in de vorm van een kaartje is natuurlijk nog steeds van harte welkom.Dat kan nu naar het volgende adres:Wieteke van Dort ProductionsMesdagstraat 612596 XV Den HaagNamens haar man Theo,Liefs van Lydia

Na 50 jaar, voor even weer terug naar de “Kampung” van NederlandVorig maand heb ik de respectabele leeftijd van 60 jaar mogen bereiken. Een zegen, als u bedenkt dat mijn vader op zijn38ᵉ leeftijd aan astma (in Indonesië) is overleden. Ik had dan ook besloten van deze speciale gelegenheid gebruik temaken door al mijn broers en zussen (zes in totaal) plus partner uit te nodigen in Katwijk ZH. En zo geschiedde het.Wat zij echter niet wisten, was het plan van mij om met hen weer naar de plek toe te gaan, waar het toen ooit voor onsallemaal begon, en wel in de residentiele stad van Nederland, den Haag, met al zijn “Indo‟s achter de duinen”.In deze stad wilde ik met mijn dierbaren een stukje ”nostalgie” opsnuiven, een stukje “roots” terug vinden, en natuurlijk“back to the sixties”.Na eerst bij mij thuis de nodige risolles, lemper, pastei, bapao en loempia‟s genuttigd te hebben, gaf ik hen allen eenlolly, als toetje, met de mededeling dat we naar den Haag zouden vertrekken en ons voor enkele uurtjes daar zullenwanen als zijnde kind, dus 50 jaar terug in de tijd. Een heus schoolreisje dus!Waar woonden wij in die tijd zult u zich afvragen(?) Welnu tussen de Archipelbuurt en de Zeeheldenkwartier.Het toeval wilde dat mijn broer Rob en ik beiden op Java geboren zijn, en later in Nederland, bij de Marine gediendhebben, maar dit terzijde.Als ik aan “back to the sixties” denk, dan denk ik meteen aan Indo rock. Aan oom Harry, die op zijn bandrecorderbehalve country muziek ook “Memories” van de Emeralds had staan, of oom Karel, die “little bird” van de TielmanBrothers zo‟n beetje grijs draaide.Een stukje “roots”, dan denk ik dan aan de 38 stuks Toko‟s die den Haag rijk is, en waar ik “Waroeng Soeboer” uitkoosomdat het op loop afstand gelegen was.En het stukje “nostalgie” opsnuiven gebeurde met het slenteren door onze oude buurt; De Metropool bioscoop, waarruim één jaar lang de film “West side story” te zien was. De lagere school, waar ik mijn gebrekkige A.B.N. met dejeledar, jeledoer klanken en intonatie afleerde. Of de drogisterij, waar ik wekelijks bij juffrouw Halli, met de jerrycanpetroleum voor onze kachel haalde, en zij tevens mijn beschermengel was, als een groep “kaaskoppen” weer eens deze“poep chinees” in elkaar wilden slaan. Of de Bob shop kruidenier waar ik de havermout en brinta haalde, die onzemaagden toentertijd goed vulden.

Overigens, er werd nooit contant afgerekend, maar alles in een soort van logboek bijgewerkt. Ik neem nu aan dat erafgerekend werd als de sociale dienst traktement, (bijstand of steun) ontvangen was.Maar dit alles verbleekte bij het zien van onze oude pension, die de naam droeg van de eigenaresse “Mary”(Schuurman) aan de Laan van Meerdervoort nr. 52 h, hoek, van de Spiegelstraat. Beelden van vroeger flitsen doormijn hoofd. Zo zie ik de erwten soep voor mij liggen, met div. stukken “harige varkenspoten”, die niet echt uitnodigdeom opgegeten te worden, een Snert soep dus!! En wat te denken van Nasi goreng van Koen Visser, die op braakselleek, en ook zo naar smaakte!! Of de ruzies, die Oma David maakte met Rina, de dochter van Mary Schuurman, alsdie weer eens de maandverband door de toilet probeerde door te spoelen, wat vaak dus niet lukte! Maar niet alles waskommer en kwel. Als je met 7 mensjes, in een klein ruimte van ongeveer 8 meter moest leven, brengt het ookverbroedering met zich mee. Zo vond ik de stapel bedden waarin wij sliepen een “safe heaven”, als we met z‟n zessendaar lagen te slapen. Een soort van knus gevoel. En wat te denken van Sinterklaas tijd, als wij uitgenodigd werden inde kamer ernaast, en bij binnen komst, een grote tafel met lekkers voor ons zagen staan. Dolle pret was het dan!Overigens, of u het wilt geloven of niet, ik geloofde heilig tot aan mijn 13 jaar, in de goed heilig man. Ben ik nu naïefof naïef! Zo hadden we alle zeven memories aan het verleden …. Wat niemand ons nog af pakt.Na vluchtig een serie foto‟s genomen te hebben in een park, waar wij 50 jaar geleden vertoefd hadden, en ook nog eenoude foto van hadden, spoeden wij (mede door de kou gedreven) naar “Waroeng Soeboer” waar we met een voldaangevoel, ons tegoed deden aan een bordje Nasi met toebehoren…en natuurlijk tjendol erbij. Al klaar!!Lieve Mensen, waarom dit verhaal zou u zeggen. Misschien heeft u ook zoiets beleeft. Stuur het op naar Indo Prive.Veel Indo‟s zullen u er dankbaar voor zijn.Chris Hinne

'N ECHTE MUZIKANTHERRY TOMASILA IS NIET MEER.IN HERINNERING BLIJVEN ZIJN WARME,BESCHEIDEN PERSOONLIJKHEID,ZIJN MELODISCHEBASSPEL EN DE GEZELLIGE, SOMS HEFTIGE DISCUSSIES OVER MUZIEK, WAARBIJ NAMENZOALS, PASTORIUS,JAMIE JAMERSON,BILL BLACK,DUCK DUNN EN VELE ANDEREN DECONVERSATIE VULDEN.OOK NAM HIJ DUIDELIJK AFSTAND VAN DE HEDENDAAGSE BASSTERREUR WAARBIJ HET TEHARD OVERHEERSENDE BASGELUID,HET PUBLIEK VAAK IRRITEERT EN OOK ZORGT VOOR HET MASKEREN VAN HET GEMIS AANSTRAKHEID VAN DE OVERIGE MUSICI.JA,JA UITSPRAKEN VAN EEN ECHTE BASSIST.EEN BESCHEIDEN,SYMPATHIEKE MUZIKANT, SOLIDE SLUITPOST VAN O.A. NADA,JIM &EVE SELECTION,MATAHARI EN JAVA GUITARS,HEEFT ONS VERLATEN.BEDANKT HERRY,.... VAARWEL.HANS DE WEKKERHOEWEL HIJ DE LAATSTE JAREN AL TOBDE MET ZIJN GEZONDHEIDIS HIJ ONS NU TOCH NOG PLOTSELING ONTVALLEN.H E R R Y T O M I S I L A , BASSIST VAN O.A. NADA, JAVA GUITARS, MATAHARI, JIM & EVE, IS NIET MEER.EEN ECHTE BASSIST , MUZIKAAL,BETROUWBAAR EN ALTIJD OP DE ACHTERGRONDEEN SOLIDE SLUITSTUK VAN AL DE BANDS WAARIN HIJ SPEELDE.ONS MEDELEVEN GAAT UIT NAAR ZIJN KINDEREN,FAMILIE EN VRIENDEN.VAARWEL HERRY.Armand Filon

Lezers rubriekGeacht redactie team,Ik kreeg onlangs de editie voor mijn neus van I.P, de laatste dus.Ik las hier een epistel wat mij doet bevestigen dat ik het goed gezien heb, betreft dus de eeuwenoude vastgeroestemuziekmentaliteit.Ik heb de roerige jaren van de Indo muziek opkomst nog meegemaakt en chapeau voor onze pioniers.Echter, wat ik al in mijn epistels voor het ICM benoem, namelijk de matheid en futloze manier van muziek maken,heeft velen boos gemaakt en ik heb, zoals gebruikelijk met mijn scherpe tong die zonder meer kritieken levert,daarin geprobeerd om het muziekgebeuren in ons circuit, wakker te schudden. Zelf ontkom ik er ook niet aan ommet mijn bands het geijkte te brengen wat anderen ook al doen, want, doe je het niet val je buiten de kumpulan boot.Dat is zo jammer, zo tegenstrijdig met wat je als muzikant in je hebt als het goed is, namelijk creativiteit die je wilontplooien. Helaas moet je spelen wat men van je verlangt en daar zal best niks mis mee zijn. Echter, als creatievemuzikant bloedt je na verloop van tijd gewoon dood.Ik heb een zijsprong gemaakt naar het Nederlandse circuit van de rock and roll, waar, wat velen van ons niet weten,een grote aanhang nog steeds de originele nummers van toen wil horen en beleven. Het circuit is groter aan hetworden en de back to the....evenementen rijzen als paddenstoelen uit de grond. Zelf speel ik behalve in het Indischcircuit, ook in het Hollandse Circuit en ik moet jullie vertellen dat het een wereld van verschil is.Daar waar wij als Indische muzikanten in ons circuit min of meer gedwongen worden om met de geijkte stromingmee te gaan, is in het Hollandse circuit toegestaan om jouw eigen creativiteit ten toon te stellen. Ik trek hier devergelijking van hoe wij vroeger waren, toen jongens als The Tielman brothers, Crazy Rockers, Javalins, Rollers etc,hun EIGEN sound en karakter hebben. jammer, dood zonde dat dit bij de huidige bands niet meer aanwezig is. Ikbedoel dus, het eigen geluid en de herkenbaarheid van jouw band.Ik vraag mij af, zonder melancholiek te worden, kunnen wij het niet meer? Waarom bestaat 90 % van het repertoirevan vele bands uit het gelijke van wat anderen doen, dus massa copycats. Waarom wordt er in ons circuit nietgetolereerd als je iets afwijkt? Waarom mag het PUBLIEK niet kiezen in plaats van de organisator?Ik weet zeker dat ons circuit veel interessanter wordt als wij als bands ernaar streven om een eigen karakter tehebben, er zijn al enkele, en het hoeft niet eens speciaal de oude muziek te zijn, al doe je bij wijze van sprekenAndre Hazes of weet ik veel, zorg dan dat je herkenbaar bent en geen massa product waar tig gelijke repertoires vande band rollen.Wedden dat ik weer en lawine van kritiek over mij heen krijg? Daar heb je hem weer hoor ik als zeggen. Mensen,het is goed bedoeld en het is bedoeld om onze muziek cultuur in stand te houden. Daarom heb ik vaak een grote bek.En laten wij eerlijk zijn, wij indo's hebben lange tenen, vaak zien wij kritiek als persoonlijke aanval, zonder erbij nate denken dat JUIST de criticasters de zaak wakker houden.Albert van Prehn.(ICM moderator)

Club Tarik Merak stoptBESTE LEDEN VAN CLUB TARI MERAK.EN AAN ALLE BANDS EN ARTIESTEN,ORGANISATOREN EN WEBMASTERS.HIERBIJ HEEL SLECHT NIEUWS.TOT MIJN GROTE SPIJT MOETEN WIJ VAN CLUB TARI MERAKHELAAS GEHEEL EN ABRUPT ALLES CANCELEN VOOR DE REST VAN 2012.EN MET PIJN IN ONS HART NA 23 JAAR STOPPEN MET AL ONZE ACTIVITEITEN.VELE PROBLEMEN HEBBEN ONS DOEN BESLUITEN OM DEZE BESLISSING TE NEMEN.AAN IEDEREEN BETUIGEN WIJ ONZE OPRECHTE SPIJT.VOORAL AAN DE NIEUWE BANDS IN ONS BESTAND, T.WThe nightriders ,streetrollers en the black wings band.IN DE AFGELOPEN JAREN HEBBEN WIJ VEEL VRIENDEN GEMAAKT DAT MAAKT HET WEER EENBEETJE GOED.MET DANK AAN ALLE ADVERTEERDERS EN IEDEREEN DIE ONS JAREN LANG HEBBEN GEHOLPENEN GESTEUND.ONZE DANK HIERVOOR.JACQUES WENTINK JEANNETTE CUYPERS EN ONZE TROUWE CREW LEDEN.WIL,RICHARD, RON EN ANNIE , ROB EN LENIEMARJO , TINEKE, SACHA EN LIEN ,ROBERT EN LENIE.EN NATUURLIJK MARJA DE GEUS EN HAAR TEAM VOOR HUN GROTE INZET EN SERVICE, EN TOKOTOETI, TOET EN GERRIT FELIX.LEDEN EN ARTIESTEN BEDANKT!!!JACQUES.P.S.MOGELIJK IS ER EEN DOORSTART IN DE TOEKOMST.

PERSBERICHTBombing at the West Area ofKalidjati Airfield_Kenji Yoshioka, 19421942, de val van Indië‟ toont de strijd om Nederlands-Indië.Zeventig jaar geleden capituleerde het Koninklijk Nederlands-IndischLeger (KNIL) in Kalidjati (Java); op 8 maart 1942 gaf luitenantgeneraalHein Ter Poorten van het KNIL zich over aan generaalHitoshi Imamura van de Japanse Keizerlijke troepen.In Museum Bronbeek opent op 8 maart 2012 de tentoonstelling„1942, de val van Indië‟, die deze historische gebeurtenis markeert.De gouverneur-generaal van Nederlands-Indië verklaarde op 8december 1941 het Japanse keizerrijk de oorlog.Drie maanden later, op 8 maart 1942, eindigden de gevechtshandelingen op Java met de algehele capitulatie van hetKNIL. De iconografie van de strijd om Nederlands-Indië gedurende deze drie maanden is beperkt: foto‟s enfilmbeelden zijn schaars en tonen geen gevechtshandelingen.Deze tentoonstelling wil daarin verandering brengen en een aanzet geven tot de iconografie van deze strijd. Detentoonstelling toont bijzondere schilderijen over de strijd om Nederlands-Indië, die in Japan werden gemaakt voor hetJapanse Keizerlijke leger. Het is voor het eerst dat deze schilderingen van Japanse kunstenaars in Nederland te zienzijn.Berichten uit kranten en tijdschriften laten daarnaast zien hoe de strijd in Nederlands-Indië op de voet werd gevolgd.Te zien is ook een uniek boek: „Alarm‟, dat vlak voor de Japanse inval werd uitgegeven in Batavia en de bevolkingeen hart onder de riem moest steken. Tevens worden unieke filmbeelden getoond van de training van de Landwacht inBatavia. Maarten de Roode, bewoner van het Koninklijk Tehuis voor Oud-militairen en Museum Bronbeek, maakteals KNIL-militair op Java de strijd in maart 1942 mee en vertelt in een gefilmd interview in de expositie opindringende wijze over zijn ervaringen.Op 8 maart 1942 begon voor de militairen in Nederlands-Indië krijgsgevangenschap. Vanaf augustus 1942 werdenmeer en meer delen van de Europese burgerbevolking geïnterneerd. Gedurende de looptijd van de tentoonstelling zalmet diverse activiteiten aandacht worden besteed aan het begin van deze internering. Opening expositie op 8 maartdoor Commandant Landstrijdkrachten Luitenant-generaal Mart de Kruif, Commandant Landstrijdkrachten, zal op 8maart de expositie openen. Het vrij toegankelijke programma begint om 12.00 uur in Reünie- en CongrescentrumKumpulan. Spreker is onder meer Ad van Liempt journalist, auteur en programmamaker. Tevens zullen historischefilmbeelden en delen uit het portret van een ooggetuige te zien zijn. Bij het monument KNIL zal een krans wordengelegd.

Betreft: Pasar Malam in de Rijnhal Arnhem.

Sajang e, sioh sajang eAnak muda, sioh sajang eSioh, dengar la anak mudaYang lahir di tanah orangJangan lupa orang tuaBilang ini e (Bilang ini e)Bekerja dan belajar kerasSebab satu kaliKamu mau melihat Tanah Air eSiohSajang e, sioh sajang eAnak muda, sioh sajang eJangan mencari kekuatanDengan hidup lainPercaya Tuhan nanti diaMembawa jalan e (Membawa jalan e)Siapa salah, siapa benarTuhan yang melihatJangan bikin orang tua sengsara eSiohSajang e, sioh sajang eAnak muda sioh sajang eMama jangan marah eIngat tanah sudah jauhBapak tidak salah eBukan ia punya mauSapu tangan basah eKapan pulang tidak tahu!Asal Tuhan sayang eItu Tuhan sudah tau!Manis e, sioh manis eAnak muda, sioh manis eSiohManis e, sioh manis eAnak muda, sioh manisVertaling Sajang eJongelui luister toch naar de generatiedie in het vaderland geboren is.Luister naar de ouderen die zeggen:"werk hard en doe goed je best,wanteens zie je je vaderland terug".Zoek de kracht niet in een andere levenswijze.Vertrouw dat God straks de weg zal leidenWie goed is en wie kwaad: God ziet hetDoe je ouders geen verdrietMoeder wees niet boos, denk aan het vaderland ver weg.Vader heeft geen schuld, het was zijn wil niet.De zakdoeken zijn nat van tranen;wanneer we teruggaan weten we niet.Als het God belieft, maar het is in zijn handen.Groetjes EDU SCHALK

Indo Privé Top 20 video’s1x klikken hieronder om de video’s te bekijken1 Donau wellen / Carioca ….The Crazy Rockers en de Mariniers Kapel2 Ajoh Den Haag .…Hans ( Antje Miemat ) en Jody ( HDSoundstudio)3 Somewhere ….Andy Tielman4 Just out of reach ….Eddy C5 I‟m Comming home ….Woody Brunings, Pim Veeren en Eddy C6 God dank ik ben een Indo Boy ….Ricky Risolles7 Beautiful Hawai ….Stella Makadoero en Eddy C8 I‟m in love again ….Jim Pownell and The Hot Jumpers9 Ramona ….Blue Diamonds10 In the still of the night ….Jack Jersey11 Juanita ….Nick Mackenzie12 18th century rock ….Andy en Reggy Tielman13 Kasian Den Haag ….Wieteke van Dort14 Waktu potong padi ….Edu Schalk op Bali15 Shake rattle and roll ….The Black Dynamites16 Sepanjang jalan ….Yuni Shara17 What I say ….Eddy Chatelin18 To soon to know ….Benny Poetiray19 Indonesië ik hou van jou ….Anneke Grönloh20 Waarom daarom ….Ed Brodie

Indo PRIVÉtot ziensRedactie medewerkers :Drs. W. BruningsR. SimonsArmand FilonIndo Privé steunpunt : Edu SchalkDirecteur en supervisor: E. B. ChatelinHeeft u nog interessante nieuwtjes die het waard zijn om gelezen te worden,stuur ze dan naar onze redactie.indoprive@gmail.com