Dankwoord

DankwoordPromovendi worden in de media vaak gepresenteerd als onderzoekers die onverschrokkennieuwe wetenschappelijke wegen in slaan. Zij zouden dan na een eenzame wetenschappelijkezoektocht het licht hebben gevonden en geheel zelfstandig tot nieuwe wetenschappelijkeinzichten gekomen zijn. Dit is een geromantiseerd beeld van de wetenschap. Deivoren-toren-wetenschapper is een zeldzaam verschijnsel. Wetenschappelijke artikelenvallen op door hun lange lijsten verwijzingen naar andere publikaties. Dit komt doordatelk nieuw stukje kennis zo goed mogelijk verankerd dient te worden in reeds bestaandekennis. Dat is de wetenschappelijke methode van verificatie en falsificatie.Promoveren is vooral een opleiding tot wetenschapper. Tijdens dit opleidingstrajectis vaak bijsturing nodig. De beginnende promovendus heeft nog niet voldoende kennisvan een vakgebied, hij weet niet wat de (die reeds belopen) doodlopende wegen zijn,wie de toonaangevende mensen op een vakgebied zijn en ook niet welke wetenschappersminder strenge eisen aan hun output stellen. Het is noodzakelijk mensen in de omgevingte hebben die een goed gefundeerde achtergrond in het vakgebied hebben. Verder ishet goed om gewezen te worden op punten die verbeterd kunnen worden en te wordenaangemoedigd als de moed tijdelijk in de schoenen is gezakt.Tijdens mijn promotie hebben een aantal mensen deze taken voortreffelijk op zichgenomen. Ten eerste wil ik hiervoor mijn promotor, Ben van den Brule, bedanken. Ikbewonder zijn gave om snel tot de essentie van de materie door te dringen. Ook alzette ik hem nog zo’n formulebrei voor, hij detecteerde feilloos elk zwak argument. Deopmerking: “Dit snap ik niet” betekende rood alarm. Het concentreren op de essentie iseen zeer goede leidraad voor het doen van onderzoek, geven van presentaties en schrijvenvan artikelen. Beperk je tot de essentie en communiceer die zo duidelijk mogelijk. Dathet aan de implementatie van dit inzicht bij mij nog wat schort blijkt uit de dikte vandit proefschrift (en het feit dat het dankwoord toch weer is uitgegroeid tot een ‘Libelleverhaal’).Naast Ben, heb ik uitermate veel profijt gehad van de begeleiding van en de discussiesmet Martien Hulsen. Hij combineert nauwkeurigheid met snelheid. Dit is een unieke, enzeer inspirerende combinatie. Binnen enkele dagen is Martien in staat een geheel nieuwidee om te zetten in een perfect geprogrammeerde (en gedocumenteerde) computer code.Ik heb veel geleerd van jou, bedankt.Naast de begeleiding binnen het laboratorium ben ik in staat geweest in contactte komen met inspirerende buitenlandse onderzoekers. Ik wil hiervoor mijn werkgeverstichting FOM bedanken. Vooral mijn bezoek van twee maanden aan de groep van283

professor Marrucci in Napels was voor mij een zeer gedenkwaardig ervaring. Ik bedankprof. Marrucci en Giovanni Ianniruberto voor hun gastvrije ontvangst; Twee maanden ineen waar Palazzo! Ook in wetenschappelijk opzicht was dit bezoek een intens leerproces.In dezelfde categorie als het bezoek van mij aan Napels valt het bezoek van Jay Schieberaan Delft. Ik wil hem bedanken voor de vele interessante discussies.Ook op het meer lokale niveau zijn er veel mensen geweest waar ik veel van hebgeleerd, en die ik dank verschuldigd ben. Ten eerste wil ik Ton van Heel noemen. Wijzijn gelijktijdig ons promotieonderzoek bij Ben begonnen. Onze onderwerpen waren erggerelateerd, we hebben een vergelijkbare achtergrond en waren kamergenoten. Vooral inde begin tijd hebben we veel steun aan elkaar gehad en veel van elkaar geleerd. Jouwcapaciteiten op het gebied van het geven van presentaties, zowel lezingen als artikelen,zijn onovertroffen. Ik wil je bedanken voor de samenwerking aan ons artikel. Ook hoopik dat jij, net zoals ik, dierbare herinneringen houdt aan onze bezoekjes aan Cambridgeen Monterey. De tweede persoon die ik in deze categorie wil noemen is Theo Barenbrug.Ik wil je bedanken voor de vele boeiende, leerzame en vooral leuke discussie. Ik hebenorm veel plezier gehad aan onze ‘projectjes’. Het bollen-project was erg geinig, vondje niet? Ik hoop dat we dit soort dingen ook in de toekomst blijven doen. Ook zal ikaltijd onze ‘werkbezoeken’ herinneren (Napels, Aix-Les-Bains, etc.).Het werken op het laboratorium was een unieke ervaring. De kleine vijf jaar die iker aanwezig ben geweest zal ik altijd als hele mooie jaren herinneren. Het laboratoriumherbergde een bonte verzameling van persoonlijkheden. Met bijna iedereen heb ik velegezellige uren doorgemaakt. De informele sfeer in het lab werd bevorderd door borrels,barbecues, ‘buitenlandse etentjes’, wadlooptochten, bezoekjes aan de Ardennen, kanotochten,zeiltochten, fietstochten, museumbezoekjes etc. etc.. Gezelligheid kent geentijd. Een gezellige sfeer is belangrijk omdat een vakgroep ook een soort thuisbasis isvoor ontheemden. Veel personeel, zoals de promovendi en de post-docs, is tijdelijk indienst en is werkzaam in een vreemde stad of zelfs in een vreemd land. Het hoofd vande vakgroep prof. Frans Nieuwstadt verdient lof omdat hij dit aanvoelt en de goede sfeerin de groep erg stimuleert.Ik wil een paar mensen uit de vakgroep in het bijzonder noemen. Ik hoop dat zij,wanneer ze over vele jaren dit lange dankwoord nog eens lezen, mij met net zo veelwarmte herinneren als ik hen. Ten eerste wil ik Dineke, Bendiks, Mathieu en Basnoemen (Dineke en de jongens). Zij zijn het bewijs dat collega’s hele goede vriendenkunnen worden. We hebben samen vele leuke dingen gedaan, van weekendjes Antwerpentot aan vakanties in Schotland en in Californië. Bij Californië moet ik ook meteen aanJan denken. Dat was erg leuk. Ik wil Piotr en Lourens bedanken voor de vele uren die wesamen hebben doorgebracht buiten de reguliere werkuren. En Piotr wil ik extra bedankenvoor de hulp bij de laatste loodjes. Ik heb enorm geboft met mijn kamergenoten, Johnen Jurrian. Mijn buurman en hardloop maatje Michiel zal ik niet snel vergeten. Hoemeer namen ik opschrijf, hoe meer namen er in mijn hoofd opkomen die dank verdienen.Kortom collega’s, vrienden, bedankt.Diegene die natuurlijk de meeste dank verdienen zijn mijn ouders. Hun methodein mijn opvoeding was om mij niet af te remmen en obstakels te laten verdwijnen. Zij284

286