98-144 - Grueles.nl

Aangetast hoot van het dakwerk van de kerk van Gronsveld.Elfenbankjes op wandelpaaltjes.die na ongeveer 10 dagen uitkomen. De jonEe larven, dieeen hekel hebben aan daglicht, zoeken zo snel mogelijk eengeschikt plekje om in het hout binnen te dringen. Hebbenze dat eenmaal Eevonden, dan hebben ze twee tot tien jaarbout eten op het menu staan en begint het hele verhaalweer van voor af aan.In die paar jaar dat de larven in het hout leven kan hetnatuurlijk gebeuren dat houthakkers zo'n boom vellen enoverbrengen naar een houtzagerij. In afwachting vanverdere verwerkinE van het bout vreten de larven zich opde houtzagerij van boom tot boom. Wordt dit aangetastehout gebruikt als bouwmateriaal dan lopen deze keversEemakkelijk over naar andere voedzame plekjes in hetgebouw, want ook andere houtsoorten lust de bonteknaagkever maar al te graag.Het is ook deze keversoort die de nachtmerrie vanMonumentenzorg is en het is eveneens zeer waarschijnlijkdat deze keversoort ook verantwoordelijk is geweest vooraantasting van het houtwerk in de spits van de oude torenvan de Sint-Martinuskerk. Het houtwerk van de torenspitsen ook delen van het dakwerk waren zo aangevreten, datdringend een ingrijpende restauratie noodzakelijk was.Sinds de restauratie in 1983 komt de Monumentenwachtjaarlijks op inspectie en waar nodig wordt de gifspuitgehanteerd. In de vrije natuur krijgt de bonte knaagkeverniet veel kans om echte verwoestingen aan te richten.Daarvoor heeft hij te veel vijanden. Maar eenmaal eenEebouw binnengedrongen, dan is er geen houden meer aan, degifspuit ten spijt.Hub. Reumers128129