Vlugschrift november 2012 - Oelbert Gymnasium

Zaterdag 6 april “De dag van het weerzien”:Op zaterdag zullen we meer dan vijftienhonderd oud-leerlingen en oud-medewerkers begroeten.In het hele gebouw en waarschijnlijk ook in feesttenten zal het bruisen van feestelijkeactiviteiten. Onder het genot van een hapje en een drankje kunnen herinneringen worden opgehaald.Foto’s, films, schoolkranten en andere documenten uit de oude doos kunnen daarbij helpen.De alumnivereniging zal een prominente plaats krijgen , het Fonds “Vrienden van het Oelbert”zal gelanceerd worden en oud-leerlingen zullen een toneelstuk opvoeren. Tot in de vroegeavond zal de school bruisen!Zondag 7 april “De Festivaldag”:De jubileumfeestweek zal worden afgesloten met een bijzondere versie van het Oelbertfestival.Leerlingen en oud-leerlingen, maar ook ouders, docenten en andere medewerkers zullen hun onvermoedetalenten op gebied van muziek, zang, dans, cabaret tentoonspreiden op het schoolpleinof in de feesttent. Het toneelstuk van oud-leerlingen zal een aantal keren in de Agora ofelders op het feestterrein n worden opgevoerd.We rekenen op een groot publiek. We nodigen in ieder geval u uit, de ouders, vertegenwoordigersvan het gemeentebestuur en van collega-scholen. En verder natuurlijk buurtbewoners, zakelijkerelaties, sponsoren en alle mensen uit de wijde omgeving die het Oelbert een warm harttoedragen.Goede doelWe rekenen erop dat we van de inkomsten van het feest (entreegelden, sponsoring, subsidies,verkoop van drankjes en hapjes etc . )nog wat over hebben na dit feest. Dit bedrag zullen weter beschikking stellen aan ”Ninos de Guatemala”, een ontwikkelingsproject van oud-leerlingenAnnemieke en Martin Dresen.Het gaat een onvergetelijk jubileum worden!Hanneke Blom, RectorHelpende HandenNa jaren actief te zijn geweest in de oudervereniging van de basisschool voelde het heel vreemdom helemaal niet meer betrokken te zijn bij de middelbare school van onze oudste zoon, dieoverigens niet op het Sint Oelbert gymnasium studeert. Toen vervolgens mijn dochter wel haaroog liet vallen op deze school zag ik al snel op de website dat hier wel helpende handen nodigwaren bij diverse activiteiten. Het overzicht werd naast mijn agenda gelegd en ik gaf me op alshulp bij de schoolfeesten. De eerste keer was wat onwennig; ik kende natuurlijk niemand maarwerd heel hartelijk ontvangen. Naast de zogenaamde oude rotten die al vijf of zes jaar als hulpouderingezet werden, waren er ook nog meer ouders die net als ik voor de eerste keer op schoolkwamen helpen. Ik hielp de hele avond mee in de garderobe en er waren drukke, maar ookrustige momenten. Genoeg tijd dus om een praatje met elkaar te maken, ervaringen uit tewisselen, tips te krijgen. Een mooi moment om de school, haar leerlingen en leerkrachten op eenandere manier te leren kennen. De feestcommissie van de leerlingenraad zorgde de hele avondvoor een drankje en ook stond er een bordje met hapjes klaar. Af en toe kwam een leerling ietsuit een tas of jaszak halen, of was iemand zijn kaartje kwijt en moest de jas teruggevondenworden. Ook de verkoop van de consumptiebonnen is een van de hulpacties. Net als bij de garderobeis het af en toe even druk en dan weer rustig om even wat te praten met buurvrouw ofman. Aan het einde van de avond moeten natuurlijk alle zeilen bijgezet worden om iedereen zosnel mogelijk van de juiste jas te voorzien. In het begin was ik verbaasd dat de afgifte tafelsmet grote spanbanden aan de pilaren waren vastgemaakt, tot het moment daar kwam dat hetfeest op zijn einde liep en alle leerlingen hun jas even kwamen halen!4