Brief van pater Bentvelzen - EenVandaag

Provincialaat Nederlandse JezuïetenAmaliastraat 13, NL 2514 JC ’s-Gravenhage!070-3636932Geachte Mevrouw Durlacher,23 April 2010In antwoord op uw vragen wil ik u het volgende meedelen:Tot voor kort was ik van mening dat de eerste melding over hetseksueel misbruik van Jan Sanders bij de leiding van deNederlandse Jezuïeten binnen was gekomen in het jaar 2000,d.w.z. de melding van de Heer Klabbers over de periode 1972-1982.Het blijkt echter dat in het jaar 1988 al een melding van misbruik isbinnengekomen.Deze melding betrof een gebeurtenis die kort tevoren had plaatsgevonden.Dat ik niet op de hoogte was van deze melding wordt veroorzaaktdoor het feit dat de melding niet schriftelijk was gedaan bij deprovinciale overste en dus niet in het archief terecht was gekomen;na de dood van Jan Sanders was deze informatie mondeling ookniet meer doorgegeven.Contact met een van mijn voorgangers bevestigde echter dat dezemelding wel heeft plaats gevonden en dat de contacten hebbengelopen via de plaatselijke overste in Nijmegen, namelijk WimBuijs.Wim Buijs is overleden in 2000 en kan dus niet meer gevraagdworden naar de inhoud van de gesprekken met de vader van demisbruikte jongens.Van Jan van Deenen heb ik vernomen dat hij zich niet kanherinneren een gesprek met de ouders te hebben gehad.Ik weet daarom ook niet wat de inhoud is geweest van het gesprekof de gesprekken die Wim Buijs met de ouders heeft gevoerd en ofbij de ouders erop is aangedrongen om geen aangifte te doen.

Er zijn geen disciplinaire maatregelen tegen Jan Sandersgenomen. Hij heeft zijn werk ter plaatse voortgezet. Mij is onlangsgebleken dat dit gebeurde onder toezicht van de plaatselijkeoverste en dat hij onder behandeling van een therapeut werdgesteld. Ook heeft hij zijn betrokkenheid bij de zeeverkennersspoedig daarna beëindigd.De oversten van Jan Sanders hebben in 1988 niet geweten wat nuaan het licht wordt gebracht door de slachtoffers betreffende dejaren dat Jan Sanders werkzaam was in het Canisiuscollege.Buiten de plaatselijke overste en de provinciale overste – enmisschien een enkeling die door Jan Sanders zelf in vertrouwenwerd genomen – wist niemand van de overige jezuïeten van hetgebeuren. Dat was niet zo uitzonderlijk. Jezuïeten wisten vaakweinig van elkaar, zelfs zij die jarenlang in hetzelfde huiswoonden. Discretie werd toen meer gewaardeerd dantransparantie.Het is mij bekend dat Jan Sanders actief is gebleven voor hetweeshuis in Chili. Zijn fundraising was een succes en ik heb geenberichten gehoord over incidenten tijdens zijn bezoeken in Chili.Ik kan me heel goed de pijn en de woede voorstellen van deslachtoffers van Jan Sanders. En ook de woede van de oudersvan de slachtoffers, wier vertrouwen hij had gewonnen. Hij heeftdat vertrouwen op een schandelijke manier misbruikt.Het is goed dat de slachtoffers dit nu openbaar maken.Ik schaam mij dat hij dit deed als priester en jezuïet.Ik hoop dat ik uw vragen hiermee beantwoord heb.Hoogachtend,Jan Bentvelzen SJ,provinciaal overste van de Nederlandse Jezuïeten.