krantje4_Ketchup&Sangria_def

leve A.L.I.C.E.!
nog meer voormalig Toneelateljeeërs hun neus
aan het venster steken. Neem nu Marie Kerckx,
ze kende haar Toneelateljee-afscheid vorig jaar
met ‘Mort’ en ze liet haar andere passie, mode,
moeiteloos samenvloeien met haar liefde voor
theater door het samenstellen van de kostuums
voor haar rekening te nemen.
We zitten al enkele jaren in een fijne “flow”
waarin er geen “wij” en “zij” is, maar gewoon
één groep. De jongeren van Toneelateljee komen
mee programmaboekjes aan de man brengen,
verkopen frisco’s tijdens de pauzes en sommigen
komen al mee tappen tijdens de voorstellingen
van de volwassenen. Het bestuur en heel wat
leden van Uilenspiegel steunen op hun beurt de
werking van Toneelateljee door dik en dun, logisch
ook, want de toekomst leeft in de jongeren
en de toekomst is verzekerd!
Van deze gelegenheid willen we graag gebruik
maken om het debuut van Sofie Truyen bij onze
groep met superlatieven te overladen. Het
gonsde al maanden van de geruchten dat “die
Sofie” goed bezig was met de jongeren. Nú al
het understatement van het jaar : “die Sofie”
heeft het allerbeste uit de jongeren gehaald. De
jongens en meisjes van Toneelateljee begaven
zich op het podium alsof ze nog nooit iets anders
gedaan hadden. Toveren, elke week opnieuw,
een bewustwording van het lichaam en het gebruik
ervan én een bewustwording van taal. Wat
zeg je wanneer en met welke intentie, waar leg
je de klemtoon en waar laat je juist een pauze?
Sofie vertelde het hun en de jongeren deden het.
Talent moet je aanwakkeren en binnen Toneelateljee
is er een vlam ontstaan die ons nog moeilijk
te doven lijkt. Lang leve de mensjes!
De jongeren van het Toneelateljee met liggend vooraan regisseur Sofie Truyen
tekst Ellen Van Gelder
foto Giel Smissen
15