Suiker editie april 2016

nr. 71 – JAARGANG 7 – APRIL 2016 www.suikerkrant.be – www.facebook.be/suikerkrant
De ‘Kempense periode’ van
Thijs van Leer
DE CULTUURKRANT
VAN DE KEMPEN
GRATIS
Filmfestival
MOOOV
van 19 april tot 1 mei
in Utopolis (Turnhout)
Ik zie u graag:
Nederlands festival
met Belgische muziek
Pi-Kant in het Taxandriamuseum
“Dit is geen expo, maar een campagne”
MET
DANK
AAN

BLADWIJZER
– een greep uit de inhoud –
Verantwoordelijke
uitgever
Kempense cultuurpromotie vzw
Redactieadres
Oranjemolenstraat 35,
2300 Turnhout
roel@suikerkrant.be
Zakelijke leiding
en distributie
Leen Verwaest
0495 53 54 80
leen@suikerkrant.be
Adres Kempense
cultuurpromotie vzw
Otterstraat 8 bus 3,
2300 Turnhout
Oplage
10.000 exemplaren
Verspreidingsgebied
Arrondissement Turnhout (Arendonk,
Baarle-Hertog, Balen, Beerse, Dessel,
Geel, Grobbendonk, Herentals,
Herenthout, Herselt, Hoogstraten,
Hulshout, Kasterlee, Laakdal, Lille,
Meerhout, Merksplas, Mol, Olen, Oud-
Turnhout, Ravels, Retie, Rijkevorsel,
Turnhout, Vorselaar, Vosselaar,
Westerlo), Nijlen, Lier, Heist op den
berg, Overpelt, Neerpelt, Antwerpen,
Brussel, Breda, Tilburg, Eindhoven,
Zundert, Goirle, Reusel.
Verdeelpunten
zie website
Redactie
Roel Sels
Stijn Janssen
Redactiemedewerkers
Ivo Verheyen
Floor Deckx
Wim Paeshuyse
Foto's
Bart Van der Moeren
Vormgeving
Dimitri Paeleman
Opmaak advertenties
Els Vandervoort
Advertenties
Sabine Clijmans
0496 87 42 52
sabine@suikerkrant.be
Drukkerij
DKZet (Hapert, NL)
Website
www.suikerkrant.be
www.facebook.com/suikerkrant
Zwijgen
Hier staat geen column.
Omdat ik geen zin heb om over de aanslagen
in Brussel te schrijven en ik ook geen zin
heb om te doen alsof ze niet gebeurd zijn.
Soms moet een mens gewoon zwijgen.
Roel
ROEL
SELS
MUZIEK
12. Serge Lazarevitch Trio
12. Gerald Clayton Trio
12. Logan Richardson
19. Fabrizio Poggi
19. Gabriel Rios
20. Stoomboot
26. Raul Midón
27. Manic Street Preachers
THEATER
19. Lazarus
20. Muziektheater Transparant
HUMOR / COMEDY
19. Raf Walschaerts
20. Leandre
20. Piv Huvluv
EXPO /
BEELDENDE KUNSTEN
3. Pi-Kant in het Taxandriamuseum
6. Form follows function? in ACHV
7. Jan Vosters in het Jakob Smits Museum
8. Mens & Machine in de Warande
FILM
30. Films buiten het reguliere circuit
FESTIVAL
4. De vaart verjaart
10. Groezrock
11. Ik zie u graag
15-18. Filmfestival MOOOV
REPORTAGE / INTERVIEW
16. Lieven Corthouts
24. Thijs van Leer
DANS
20. L-E-V
ARCHITECTUUR
14. Zorg
COLUMNS
2. Roel Sels
14. Wim Paeshuyse
28. Stijn Janssen
2 - April 2016

‘Pi-Kant’
toont de oneindige
mogelijkheden van
kant
Reizende tentoonstelling is het ultieme
wapen om de kantopleidingen te redden
TURNHOUT - “Dit is meer dan een
tentoonstelling. Dit is een campagne.”
Dat zegt Gio De Weerd over de expo
‘Pi-Kant’, die op 15 april opent in het
Taxandriamuseum in Turnhout. Gio De
Weerd is hoofd van de Stedelijke Academie
voor Schone Kunsten in Lier. Samen met
Bart d’ Eyckermans (Koninklijke Academie
voor Schone Kunsten in Antwerpen) en
Dominique Seelen (Stedelijke Academie
voor Schone Kunsten in Turnhout) is hij
de bezieler van Pi-Kant. “Kant is niet
ouderwets of oubollig. Het heeft zijn plaats
in het kunstonderwijs. Maar het is vijf
voor twaalf. Als we willen voorkomen dat
mijn collega’s of ik over een paar jaar de
opleidingen kant moeten sluiten, is het nu
tijd voor actie. Een boeiende tentoonstelling
die de oneindige mogelijkheden en
toepassingen van kant laat zien, is de beste
promotie die we konden bedenken.”
Pi-Kant laat kantwerk (opgepast, woordspeling
op komst!) van zijn beste kant zien. Dat
moet ook, want er staat veel op het spel. De
opleidingen kant zijn immers met uitsterven
bedreigd.
“Drie jaar geleden ondervond de Antwerpse
academie problemen bij de aanstelling van
een leerkracht kant. De oorzaak: er bestaat
geen diploma die de vakkennis op het gebied
van kant bewijst. Een leraar kant was
doorgaans iemand die een opleiding textiel
of mode doorlopen had en daar een pedagogisch
diploma aan kon koppelen. Het probleem
werd uiteindelijk -na een lange en
moeilijke procedure- opgelost, maar het was
toch het sein voor de directeurs van de academies
van Turnhout, Antwerpen en Lier
om eens samen te zitten. Immers: wat zich
in Antwerpen had voorgedaan, zou zich ook
elders kunnen voordoen. Neem daar nog
bij dat de opleiding kant niet de populairste
richting in de academies is en je ziet het
precaire van de situatie. Een en een is twee.
Als de regelgeving errond niet deugd én er
is weinig interesse, is de opleiding ten dode
opgeschreven. De drie directeurs waren het
onmiddellijk eens: ‘Als we de opleiding kant
willen redden, moeten we nu in actie schieten.’
Het sluiten van een opleiding is immers
zo goed als onomkeerbaar. Als je ze eenmaal
gesloten hebt, moet je minstens tien jaar
wachten voor je zelfs maar een aanvraag
kan doen om ze opnieuw te openen. Dat
moesten we per se voorkomen.”
“Het eerste jaar hebben we het terrein verkend,”
vertelt Gio. “Ik ondervond al snel dat
het als man niet eenvoudig was om de wereld
van de kant, die vooral bevolkt wordt
door vrouwen, te doorgronden. Hier en daar
was er ook wel wat argwaan. Toch bereikten
we al snel een eerste succes. De Vlaamse
Gio De Weerd: “Kant heeft oneindig veel mogelijkheden. De link
naar mode en textiel ligt voor de hand, maar er is bijvoorbeeld
ook een link naar de architectuur. Kijk maar naar het stadhuis
van Leuven. Dat oogt als een kantwerk in steen.”
Gemeenschap was bereid een beroepsopleiding
kant in te richten. Een eerste stap in de
herwaardering van kant! Hoe meer we ons
in de kant verdiepten, hoe meer we erdoor
geïntrigeerd raakten. Zowel door het kantwerk
zelf als door de sociale geschiedenis
die er onlosmakelijk mee verbonden is. In de
provincie Antwerpen werkten tussen 1880
en 1910 duizenden vrouwen -in slechte omstandigheden
en zwaar onderbetaald- in de
kantnijverheid. In Turnhout alleen zouden
er om en bij de 2.000 kantwerksters geweest
zijn. We kennen dat oude kantwerk wel. Het
nieuwere kantwerk is veel minder gekend.
Onterecht, want het is boeiend, kleurrijk,
sexy, prikkelend… En dan heb ik het niet
alleen over kanten lingerie. Kant heeft oneindig
veel mogelijkheden. De link naar
mode en textiel ligt voor de hand, maar er
is bijvoorbeeld ook een link naar de architectuur.
Kijk maar naar het stadhuis van
Leuven. Dat oogt als een kantwerk in steen.
Er zijn ook kunstenaars die kantwerk integreren
in hun schilderijen. De toepassingsgebieden
zijn eindeloos. De principes van het
kantwerk kan je bijvoorbeeld ook gebruiken
als je met staaldraad werkt. De tentoonstelling
‘Pi-kant’ zoomt in op mogelijke toepassingsgebieden.
Daarom hebben we trouwens
voor die titel gekozen. Hij verwijst naar de
pikante eigenschappen die kant kan hebben,
maar ook naar de oneindige (het getal
pi) toepassingsmogelijkheden die er bestaan.
Die nieuwe, moderne, innovatieve aspecten
van kant laten we zien, weliswaar met het
grootste respect voor de geschiedenis, die we
ook in herinnering brengen.”
Tekst: Roel Sels
Pi-Kant:
praktische informatie
TURNHOUT – De tentoonstelling
loopt van 15 april tot 31 augustus
in het Taxandriamuseum
(Begijnenstraat 28 in Turnhout).
Open van dinsdag tot zaterdag
van 14 tot 17u en op zondag van
11 tot 17u. De toegang bedraagt
5 euro. Na Turnhout reist de
expo nog naar Lier (Timmermans-Opsomerhuis,
van 14
september tot 31 oktober) en
Antwerpen (Black Box, 18 november
tot 27 november).
Aan de expo in Turnhout wordt
een uitgebreid randprogramma
gekoppeld. Er is een rondleiding
door Sabine Oosterlynck op 15
april, een kantdemonstratie en
een speciale rondleiding op 24
april (Erfgoeddag), op 19 juni
en 28 augustus worden ‘openkantklosdagen‘
gehouden en
op 6 juli en 25 augustus kan je
deelnemen aan een workshop.
Gedetailleerde info over al deze
activiteiten vind je op de website
van het Taxandriamuseum
(www.taxandriamuseum.be).
Suiker - 3

De vaart verjaart
Zes maanden feest!
De feest- en expoboot.
KEMPEN – De vaart verjaart. Het kanaal
Dessel-Schoten bestaat 170 jaar. Of 150.
Of 142. Het hangt ervan af over welk
deel je het hebt, want die sleuf werd
natuurlijk niet in één dag gegraven. De
vaart wordt gevierd in alle gemeenten die
erlangs liggen: Dessel, Retie, Arendonk,
Ravels, Oud-Turnhout, Turnhout, Beerse,
Rijkevorsel, Brecht en Schoten.
Met enige zin voor overdrijving kunnen we
stellen dat volksvertegenwoordiger en oudburgemeester
van Turnhout Pieter De Nef
slaagde waar vóór hem Keizer Karel V, Napoleon
en Koning Willem I faalden: de aanleg
van een kanaal in de Kempen. Helaas
stierf hij (1844) vooraleer in Dessel de eerste
spade in de grond werd gestoken (1845).
Het kanaal werd volledig met de hand uitgegraven.
Met paard en kar werden de gronden
afgevoerd. Duizenden arbeiders waren
van ’s morgens tot ’s avonds in de weer met
kruiwagens en spaden. Het graven zelf ging,
alles in beschouwing genomen, nog redelijk
goed vooruit. Na 4 maanden was men al 7
km ver. Toch duurde het bijna 30 jaar voor
de werken afgerond werden. Regelmatig
moesten de werken stilgelegd worden omwille
van onteigeningsprocedures die lang
aansleepten en omwille van geldkwesties.
Het stuk tussen Dessel en Turnhout was
klaar in 1846, het deel tussen Turnhout en
Het industriële, het recreatieve
en het mondaine gezicht van de
vaart.
Sint-Lenaarts in 1866 en het laatste stukje,
van Sint-Lenaarts tot in Schoten, werd pas
in 1874 voltooid.
Tot het midden van de 19de eeuw was de
Kempen niet de aangenaamste plek om te
leven. De zandgrond was er kurkdroog en
viel nauwelijks te bewerken, het gebied was
bijzonder slecht bereikbaar en bijgevolg waren
nijverheid en industrie er amper aanwezig.
Kanalen (niet alleen Dessel-Schoten,
maar ook Herentals-Bocholt en later het
Albertkanaal) waren levensaders voor het
achtergestelde gebied. Bij het graven stootte
men tussen Ravels en Brecht op een kleilaag.
De baksteennijverheid kwam tot volle
ontwikkeling; cementfabrieken en pannenfabrieken
schoten als paddenstoelen uit de
grond. Ook de boeren deden hun voordeel.
Via het kanaal kon mest worden aangevoerd
om gronden vruchtbaar te maken. Daardoor
nam de roggeteelt een hoge vlucht, waardoor
weer brouwerijen en maalderijen ontstonden.
Twee wereldoorlogen, de concurrentie
van andere transportwegen zoals het Albertkanaal,
autosnelwegen en spoorwegen en
een veranderende maatschappij deden veel
fabrieken langs het kanaal Dessel-Schoten
de das om. Daar kwamen andere zaken voor
in de plaats. De ‘groene Kempen’ kreeg er
met de waterwegen een extra troef bij. Recreatie
en toerisme speelden daar handig op
in. In een nog latere fase kreeg het kanaal
ook een mondain kantje. Er werden jachthavens
aangelegd in Geel, Mol, Herentals,
Turnhout en tal van andere plaatsen. Langs
het kanaal werden buurten verfraaid en verschenen
luxeflats.
KEMPEN – Hoe vier je de verjaardag
van een kanaal? Groots. Daar gaan alle
gemeenten die langs het kanaal liggen
voor zorgen. Ze krijgen hulp van de lokale
VVV’s, erfgoedcellen, Toerisme Provincie
Antwerpen, de ‘Regionale Landschappen’
Voorkempen en Kleine en Grote Nete en
de nv de Scheepvaart. De festiviteiten
beginnen in april en duren tot eind
september. De grootste activiteiten en
evenementen worden in de zomer gepland.
Een volledig overzicht geven van het ganse
programma is haast onmogelijk. In de acht
Kempense gemeenten alleen al zijn er op
dit moment 50 activiteiten gepland. Concerten,
tentoonstellingen, uitstappen en
wandelingen, cursussen en lezingen, literatuur,
sport… er is voor ieder wat wils.
De grote communicatiemiddelen worden
uitgerold om het programma bekend te
maken. Op internet is alle info te vinden.
De site www.vaartverjaart.be is bijzonder
overzichtelijk en gebruiksvriendelijk. Je
kan er het programma opvragen per gemeente,
per datum of per soort van activiteit.
Wij vroegen woordvoerder Elle Verwaest
uit Beerse om ons te helpen door de bomen
het bos te zien. “Het programma bestaat
uit een reeks lokale activiteiten en een flink
aantal activiteiten die het lokale overstijgen
en eerder regionaal zijn. De gemeenten
en verenigingen verzorgen vooral het lokale
programma. Daar zit bijvoorbeeld een vlottentocht
bij of een editie van ‘Te land, ter
zee en in de lucht’. Leuke en originele dingen.
Aanvullend hebben we wat activiteiten
toegevoegd die het puur lokale overstijgen.
De wereldrecordpoging lijndans is daar een
goed voorbeeld van, maar ook het bootfestival,
de wandelboottochten en de tentoonstelling
die in de laadruimte van de boot, een
echte ‘Kempenaar’ (foto), meereist en in alle
gemeenten aanmeert.”
Tekst: Roel Sels
Foto’s kanaal: Bart van der Moeren
4 - April 2016

Familievereniging geestelijke gezondheidszorg
Donderdag 28 april
Infomoment
Psychiater Jeroen Kleinen heeft een boeiende kijk
op het herstel van zowel patiënten als hun familieleden.
Op zijn eigen wijze weet hij de goede accenten te leggen die
ook voor familieleden herstel bevorderend kunnen werken.
Donderdag 26 mei
Infomoment
Mijn zoon werd geïnterneerd. Wat nu ?
Wat is dat nu die internering? Hoe werkt de Commissie ter
Bescherming van de Maatschappij? Wat doet de psychosociale
dienst van de gevangenis? Wat doet de justitie assistent?
Is er wel zorg aanwezig in de gevangenis?...
Op al deze vragen en meer rond de nieuwe zorgtrajecten
trachten we een antwoord te formuleren.
Gastspreker : Joke Nauwelaerts
Wanneer : Van 20u00 tot 22u00
Waar : WZC – De Wending (‘t Kaffee)
Albert Van Dijckstraat 18, Turnhout
Meer info : Similes Inloophuis Kempen
tel 014 414624 • similes.turnhout@skynet.be
GAAF
creatief communiceren met kinderen en jongeren
& creatieve therapie en integratieve psychotherapie
voor jongeren en volwassenen binnen de thema’s:
• hoogbegaafdheid (en IQ–onderzoek) •
• beelddenken • concentratie & motoriek •
• visuele stress (test) • agressie & angsten •
• burnout & boreout • hyperventilatie •
Workshop:
praatstenen schilderen
Thema-avonden:
• Is mijn kind hoogbegaafd?
• Kijk en luister naar beelddenkers
• Burnout en boreout (zelfzorg)
Contact Lieve Van Beeck - Centrum Het Midden
Eekhoorndreef 18 - 2390 Malle - 0475 807 652
www.psychotherapie-gaaf.be
Uw telenet center! Digitale TV | Internet | Telefonie | Mobiel Wij helpen u met al uw vragen! 014 47 06 53 | Telenet@webstore.be
Openingsuren: Ma-Vr 9u-18u30 Za 9u30-18u
TURNHOUT
Kempenlaan 2
014 470 606
turnhout@webstore.be
GEEL
Antwerpseweg 116h
014 470 621
geel@webstore.be
MECHELEN
Blarenberglaan 6
015 31 02 22
herstelling@webstore.be
DEFECT SCHERM OF BATTERIJ?
KNOPPEN WERKEN NIET MEER?
Gratis
diagnose
Originele
kwaliteit
6 Maanden
garantie
Snelle service
& op afspraak!
Tarieven online
raadplegen
Ruime
voorraad
Kijk snel op www.gsmherstellen.be
voor meer info en tarieven voor een snel herstel!
WIJ HERSTELLEN
ÓÓK
TABLETS!
10%
KORTING
Neem deze bon mee naar een
van onze servicepunten en ontvang
10% korting op je herstelling!
Max. 1 bon per klant. Niet cumuleerbaar met andere
kortingen. Actie geldig van 1 t.e.m. 30 april 2016.
Suiker - 5

BONJOUR
EXPO
Abstracte kunst van
1952 tot heden bij
Hugo Voeten
Vorm
en
Functie
HERENTALS – Als er ergens te lande
een constructivist of een geometrischabstract
kunstenaar de neus aan het
venster steekt, zijn wij niet te houden.
De titel ‘Form Follows Function?’ van de
tentoonstelling in Art Center Hugo Voeten
in Herentals, plus de bijhorende illustratie
vonden we dus heel uitnodigend. Toch
wrong er iets: van de negen namen die
op de affiche prijken, kenden wij er maar
drie. Spoorslags naar daar gereden
dus om dat raadsel uit te klaren, en het
dient gezegd: we hebben ons dat niet
beklaagd. Het concept is simpel: drie
opeenvolgende generaties ‘abstracten’
komen er naast en door elkaar te hangen.
Een feestelijk schouwspel.
Confrontatie
De ons -en vermoedelijk ook u- bekende
namen zijn die van Jo Delahaut, Amédée
Cortier en Guy Vandenbranden: de oudere
generatie, de schilders van het midden
van de vorige eeuw, dat ‘midden’ redelijk
ruim genomen dan. Van hen hangen er
telkens drie werken, waarvan enkele uit
de jaren 50. Hier wordt vanuit een theorie
geschilderd, zoveel is duidelijk: lijn, kleur,
vorm. Onverwoestbaar zijn deze doeken en
panelen. In hun vormperfectie, hun strakke
eenvoud en helderheid hebben ze niets
van hun kracht verloren.
Maar boeiend en verrassend wordt het natuurlijk
pas echt met de confrontatie, als
de tweede generatie aantreedt, geboren in
de jaren 50 en 60. Zij blijven -hier althansvasthouden
aan de traditionele schildertechniek,
maar vinden hun eigen accenten.
Vincent de Roder zweert bij evenwicht
op groot formaat, Mario De Brabandere
komt geometrisch-speels uit de hoek, en
Alain Biltereyst toont behalve een muur
vullende wandschildering twee piepkleine
werkjes in wit en blauw. Bij De Brabandere
en Biltereyst valt het op dat ze durven
Form Follows
Function?
Abstracte werken van Amédée
Cortier, Jo Delahaut, Guy
Vandenbranden, Alain Biltereyst,
Mario De Brabandere,
Vincent de Roder, Atelier Pica
Pica, Dieter Durinck, Elke Van
Kerckvoorde.
Nog tot 30 april 2016. Open
van maandag tot zaterdag van
13.30 tot 17.00u.
De toegang tot deze tijdelijke
tentoonstelling is gratis. De
bezoeker krijgt bovendien een
keuze uit de vaste collectie te
zien.
Wie de hele verzameling wil
zien, betaalt €10 voor een
gegidste rondleiding op zondag
om 10.30u of om 14u en op
donderdag om 20u. Reserveren
is niet nodig.
‘knoeien’: een veeg doorheen een witte achtergrond
was een onvergeeflijke zonde bij
de pioniers, maar bij hen mag dat.
Experiment
Van de jongste telgen, geboren in de jaren
tachtig en negentig, trapt Atelier Pica Pica
het wildst om zich heen. Het betreft hier
een Luiks kunstenaarscollectief dat zowel
met materialen als met de individuele artistieke
bijdrage experimenteert. Ze creëren
de dingen samen. Op deze tentoonstelling
hebben ze hun werken niet aan
de muur gehangen, maar in de muur ingepast.
Dieter Durinck gaat aan de slag met
alle technieken die hem dienstig kunnen
zijn: van acryl- en lakverf tot fotokopie en
zeefdruk op polypropyleen. Elke Van Kerckvoorde
stapelt met lakverf beschilderde
panelen boven en naast elkaar. In haar
kleuren en motieven, en in de gladde perfectie
waarmee ze die uitwerkt, refereert
ze aan commercie en reclame.
Wat maakt ‘Form Follows Function?’ tot
een geslaagde tentoonstelling? Vooreerst
het concept: de invloed van de drie kanjers
(en van afwezige collega’s als Jean Milo,
Jean Rets, Georges Collignon en anderen)
op de jongeren is duidelijk, maar even
duidelijk is dat die voortbouwen en nieuwe
wegen inslaan. Hier wordt een stukje
kunstgeschiedenis getoond. Wat ook helpt,
is de omgeving. Een stroming als deze
komt ontzettend goed tot zijn recht in de
koele, industriële ruimte die het ACHV
toch is: hoog, diep, breed, wit. Het ontgaat
je niet als bezoeker: je ziet en hoort die
werken opgelucht ademhalen. Iedereen
wint.
Tekst: Ivo Verheyen
6 - April 2016

Jan Vosters
in het
Jakob Smits
Museum
BOB ROES, SOMERS
& MODAMSKE
HERENTALS, OUD-TURNHOUT – ‘De wissel’ is
een uitwisselingsproject tussen ’t Hofke
van Chantraine in Oud-Turnhout en cc ’t
Schaliken in Herentals. Het opzet is dat
kunstenaars uit de omgeving van Herentals
exposeren in Oud-Turnhout en omgekeerd.
Somers en Modamske zijn een twee-eenheid.
Ze vullen mekaar perfect aan. Dat
tonen ze opnieuw in ‘A good brand’, dat
van 2 tot 24 april te zien is in ’t Hofke.
De schilderijen van Modamske en de
voorwerpen en installaties van Marcel
Somers gaan wonderwel samen en zorgen
steeds voor een avontuurlijk geheel. Ze
brengen zowel oud als nieuw werk.
Turnhoutenaar Bob Roes maakt schilderijen
die vaag zijn. Hij kiest bewust voor
onscherpte of voor het wegvagen of weglaten
van een deel van het onderwerp. In
Herentals zullen enkele schilderijen uit
zijn serie ‘The Messenger’ voor een mooi
contrast zorgen met het statige gebouw
waarin ze hangen. Van 2 tot 24 april in
De Lakenhal.
MARC JANSSENS
MOL – In de exporuimte van cc ’t Getouw in
Mol stelt van 25 april tot en met zondag 15
mei Marc Janssens tentoon. Centraal in het
werk van Marc Janssens staat de mens. Zijn
krachtige en fragiele sculpturen dompelen
de toeschouwer onder in een wereld van fantasie,
tederheid en humor. Met veel zin voor
detail bouwt Marc Janssens aan het originele
verhaal van elke sculptuur. Hij bekleedt
hiervoor zijn beelden met materialen zoals
ijzerdraad, linnen stroken, papier, hout,
herwerkte onderdelen van gerecycleerde objecten
en allerlei prullaria. Deze materialen
zijn van fundamenteel belang voor de originaliteit
en dragen bij tot de poëtische expressie
van elke creatie.
MEURIS, TWEELIN-
CKX, VAN INGELGEM…:
‘AROUND THE CORNER’
HEIST-OP-DEN-BERG – Cc Zwaneberg organiseert
een tentoonstelling met kunstenaars die
vooral gefascineerd zijn door architectuur en
de indeling van ruimtes. Niet alleen de fysieke
ruimte. Ze beschouwen ruimte als iets
ondefinieerbaars. Iets dat interpreteerbaar
is en voor iedereen anders aanvoelt. In deze
tentoonstelling, die nog tot 17 april te zien
is, laten de kunstenaars niet alleen enkele
werken zien, maar gaan ze ook met de exporuimte
zélf aan de slag.
Sober, sereen, schoon
MOL – Kunstschilder Jan Vosters
(1949) woont en werkt in Reusel, net
over de Nederlandse grens, en is van
19 maart tot 1 mei te gast in het Jakob
Smitsmuseum. Het is niet zeker dat u
hem kent, maar als wij goed hebben
opgelet, is het toch al de derde keer
dat hij Mol aandoet. In ’98 stelde hij al
eens tentoon in De Oude Post, en drie
jaar later was Cum Laude aan de eer.
Het is niet zonder weemoed, ja zelfs met
een krop in de pen dat we de namen
van deze teloorgegane cultuuroorden
vermelden. Daar viel haast altijd iets
moois en vaak zelfs iets belangrijks
te beleven. Kunstgalerieën, de dingen
die voorbijgaan. Gelukkig is er nog
het JSM, die rots in de branding. En
zoals het een museum past, zien ze
de dingen ruim. Er staat namelijk
een overzichtstentoonstelling op het
programma: veertig jaar schilderen!
De vergane mens
De bezoeker van de expositie krijgt drie
thema’s voorgeschoteld: portretten, landschappen
en een hoofdstuk met de titel
‘Verleden tijd’. Beginnen we met dat laatste.
Daarin behandelt Vosters de archeologische
opgravingen die in de tweede
helft van de jaren ’90 in zijn dorp zijn
gebeurd. Daarbij zijn heel wat menselijke
resten gevonden, sommige daterend
uit de negende eeuw. ‘Behandelen’ lijkt
bij nader inzien niet de juiste term. De
kunstenaar heeft bij de graven gestaan
en is getroffen door wat hij heeft gezien.
Hij verwerkt zijn indrukken; hij toont de
vergankelijkheid van de mens en van alles
wat des mensen is. De tijd heeft hier
zijn onverbiddelijke werk gedaan. Vosters
geeft de grotendeels vergane menselijke
resten vage, ongedefinieerde contouren
mee en hij schildert ze in sobere, grijze
tinten. Hier en daar mag een voorzichtige
strook blauw, zachtroze of dito oranje het
geheel wat bijkleuren, maar zonder ook
maar in het minst de rust in ons oog te
verstoren. Zo ontstaat er een heel eigen
versie van het ‘ecce homo’, en die versie
blijft, zowel door kleurenkeuze als door
compositie en de korrelige verfopleg, stil,
sereen, respectvol.
Poëtisch
De stilte van die ‘Verleden Tijd’ vinden
we overigens helemaal in zijn landschappen
van vandaag terug. Ook die zijn doorgaans
heel tonalistisch geschilderd. Nu
nog komen aanzetten met het cliché ‘vijftig
tinten grijs’, kan uiteraard niet meer,
maar wij kunnen het ook niet helpen: bij
Vosters is dat meer dan eens exact wat
we te zien krijgen. En omdat hij een zo
voorzichtig kleurenpalet hanteert, wordt
elk contrast, hoe klein ook, geaccentueerd.
Of: hoe rijk van kleur een tonalistisch
schilderij wel kan zijn.
Vosters toont de kijker weinig: een grote
wolk, een donkere strook land tegen een
wat lichtere horizon. Daar moeten we het
mee stellen. Omdat hij zoveel doet met
zo weinig komt hij dicht bij wat we doorgaans
onder de term ‘poëtische schilderkunst’
verstaan. Klassieke categorieën
als ‘figuratief’ en ‘abstract’ lijken hun
-doorgaans toch heldere- betekenis in zijn
werk wat te verliezen. Oog in oog met
het werk van Vosters doen ze er gewoon
niet meer zo toe. Wij bedoelen dat als een
compliment.
Voor wie (ten onrechte, als u het ons
vraagt) vindt dat kunstenaars die abstraherend
werken het zichzelf makkelijk
maken, hangen er op de tentoonstelling
een aantal portretten, die haarscherp
geschilderd of getekend zijn. Vooral de
reeks zelfportretten is indrukwekkend.
Ook meer ‘naar de natuur’ is het oudere
werk van Vosters. Ga er als bezoeker
gerust naar op zoek. Een kunstenaar
die durft te laten zien waar hij vandaan
komt, verdient alle respect.
Tekst: Ivo Verheyen
Jan Vosters:
Verwondering
en verbeelding
Jakob Smits Museum
Sluis 155a
2400 MOL
014 31 74 35
www.jakobsmits.be
van 19 maart tot 1 mei
alle dagen van 13 tot 17u
gesloten op maandag en Paaszondag
Suiker - 7

BONJOUR
EXPO
UNGENAU
GEEL – Curator Philippe Van Cauteren maakte
voor cc de Werft de tentoonstelling ‘Ungenau’.
Hij toont werken uit het S.M.A.K. in
Gent, dat in totaal over bijna 2.000 werken
beschikt. Van Cauteren selecteerde werken
die anders zelden of nooit te zien zijn.
‘Ungenau’ is Duits voor onnauwkeurig. Het
tegengestelde van ‘genau’. De tentoonstelling
staat op zijn plaats in Geel, dat op een
aparte manier en los van alle conventies
omgaat met geesteszieken. Maar het zou net
zo goed over de vluchtelingencrisis kunnen
gaan. Dat Jan Hoet, ereburger van de stad
Geel, directeur was van het S.M.A.K. staat
natuurlijk ook niet los van deze tentoonstelling.
De vriendschap tussen Hoet en Geel
is eeuwig. Een hommage aan Hoet, aan de
gezinsverpleging en aan de kunst op zich:
UNGENAU is de tentoonstelling die voorbestemd
was om ooit in cc de Werft plaats te
vinden.
In de volgende editie van Suiker belichten
we de expo, die nog tot 5 juni te bezichtigen
is, uitgebreid.
ROB SCHEUERMANN:
‘SO GALANTE’
RAVELS – In de wandelgangen van het gemeentehuis
van Ravels stelt van 1 tot 29
april de Nederlander Rob Scheuermann
tentoon. Hij combineert schilderkunst met
grafiek en toont in Ravels werk dat hij nooit
eerder liet zien.
DIEDERIK BOYEN:
‘PEK EN VEREN’
MEERHOUT – In Tarmac (Pastoor van
Haechtplein 9 in Meerhout) stelt Diederik
Boyen van 2 tot 24 april zijn schilderijen,
installaties en beeldhouwwerken
tentoon. Boyen maakte oorspronkelijk
beelden, maar legde zich nadien ook toe
op de schilderkunst; meestal olieverf op
doek. Zijn werken laten de toeschouwer
niet onberoerd, maar ze becommentariëren
niet. Ze roepen vragen op.
‘Mens en Machine’
in de Warande
Ga er zelf maar
eens aanstaan!
TURNHOUT – Wordt de mens een
machine? Wordt de machine mens?
Het probleem dateert bepaald niet
van vandaag of gisteren -remember
Frankenstein- maar de tentoonstelling in
de Warande lijkt toch wel goed getimed.
Het is nog maar een paar maanden
geleden dat de Britse fysicus Stephen
Hawking, een man die doorgaans redelijk
goed weet waarover hij praat, zijn zorg
met ons deelde. Hij vreest dat de mens
het pleit tegen de door hemzelf ontworpen
artificiële intelligentie mogelijk zal gaan
verliezen. Einde van de soort. Oeps!
Overzicht
Een hawkingiaanse nachtmerrie hoeft u
in de Warande nu niet meteen te vrezen.
Dat wordt al duidelijk nog voor je helemaal
binnen bent en tegen de reusachtige
mechanische hond van Freek Wieringa
aanloopt. Indrukwekkend! Een bakbeest
vanjewelste, maar totaal niet angstaanjagend.
Je kunt een glimlach niet onderdrukken.
Eens binnen valt vooral de enorme
verscheidenheid van de expositie op. Wat
knullige probeersels staan naast uiterst
gesofisticeerde apparaten of je vindt een
mengvorm van de twee: de oude zoötroop,
die simpele voorloper van de film, wordt
hier door Marcio Ambrosio complexloos gecombineerd
met computertechnologie die
de toeschouwer hier en nu in beeld brengt.
Eigenlijk kunnen we over een soortement
Praktisch:
Mens en Machine Een interactieve
en multimediale
tentoonstelling met werk van
een twintigtal kunstenaars
die heel verschillend tegen de
relatie M&M aankijken.
Waar: de Warande, Turnhout
Wanneer: tot 22 mei, van
woensdag tot zondag van 11
tot 17u, vrijdag van 11 tot 20u,
maandag en dinsdag gesloten
Gratis
Voor het uitgebreide randprogramma
(lezingen, workshops,
geleide bezoeken): zie www.
warande.be
‘overzichtstentoonstelling’ spreken: ‘Mens
en Machine’ overkoepelt een ruime tijdsspanne.
De prille mechanica van de achttiende
eeuw staat, ligt en hangt hier naast
werken uit 2016, zoals de in stof uitgevoerde
naaimachine van Margerita Cabrera.
Echt gisteren gemaakt. Het zou een werk
van Claes Oldenburg kunnen zijn, maar
dit is geen popart, wel een geëngageerde
aanklacht tegen de uitbuiting van Mexicaanse
textielarbeiders in Amerikaanse
sweatshops. Een filmfragment uit Modern
Times van Charley Chaplin (1936) herinnert
ons eraan hoe actueel zijn boodschap
nog altijd is. En kijk in godsnaam niet over
het ingelijste schilderspalet van Victor Servranckx
(1945) heen. Hij titelde het dingetje
‘Machiene om te ontroeren’. Verdere
commentaar overbodig.
Goed bezig?
Iemand die je in een tentoonstelling rond
dit thema uiteraard kan verwachten, is de
Antwerpenaar Panamarenko. Hij heeft zijn
leven lang niet anders gedaan dan vliegende
mensen, rijdende vehikels, ruimteschepen
dies meer getekend en gebouwd. Altijd
weer ontroert hij ons, omdat zijn creaties,
behalve harde mechaniek, ook kwetsbaarheid
inhouden. Zijn tuigen werken namelijk
vaker niet dan wel.
De outsiderkunstwerken van Serge Delaunay
en Gerard van Lankveld, de 3D-geprinte
‘cyborgs’ van Nick Ervinck, de briljante
tekeningen van François Schuiten,
de strandbeesten van Theo Janssen, de
tandwielen van Jennifer Townley (die er
26 dagen over doen om weer bij de ‘beginsculptuur’
uit te komen)… wij kwamen er
niet van bij. Een fundamentele tentoonstelling,
waarop schoon en lelijk, primitief
en complex, nuttig en nutteloos vrolijk
naast elkaar komen te staan. Maar ondertussen
worden hier wel een paar stevige
vragen gesteld. De belangrijkste luidt voorzeker:
zijn we goed bezig? Een vraag die,
zo blijkt overduidelijk, de mens al eeuwen
bezighoudt. Niet vrijblijvend dus, deze tentoonstelling,
maar gekruid met een pittig
engagement. En zoals boven al aangegeven:
veruit de meeste werken maken toch
eerder een glim- dan een grimlach los. Dat
lucht op.
Tekst: Ivo Verheyen
8 - April 2016

presenteert
op donderdag 7 april om 20.30u
EMILIE MY DEAR,
gitaar en zang - intieme jazz, blues, soul...
Inkom gratis
Peperstraat 2 - Hoogstraten - Tel 03 284 12 20
www.oud-hoogstraeten.be
Suiker - 9

Groezrock
doet niet mee met de
algemene festivaltrend
De favorieten van
Hans Maes
MEERHOUT – 21 groepen op vrijdag, 33 op
zaterdag. Netjes verdeeld over vier podia. Dat
is wat Groezrock anno 2016 te bieden heeft.
We vroegen Hans Maes enkele bands te
noemen waar hij speciaal naar uitkijkt.
RANCID
“Rancid noem ik als eerste en daar zijn verschillende
redenen voor. Ten eerste vieren ze
de 20ste verjaardag van hun megagrote succesalbum
‘… And out come the wolves’. Ze spelen
die cd integraal. Dat staat sowieso al garant
voor drie kwartier fantastische muziek.
Als organisator ben ik ook zo blij als een kind
dat het ons gelukt is om hen te boeken. We
zijn het enige festival in Europa dat daarin
geslaagd is.”
SUM41
Meer comfort voor minder geld!
MEERHOUT – Houd ons tegen of we gaan
de organisatoren van Groezrock drie
kussen geven. Terwijl Rock Werchter en
Pukkelpop (en een dozijn andere festivals)
de prijzen jaar na jaar opdrijven, doet
Groezrock niet mee. Integendeel zelfs.
Een festivalticket wordt meer dan 10%
goedkoper. “Wij vinden het niet meer dan
logisch om de prijs te laten zakken,” zegt
organisator Hans Maes, “want we hebben
minder onkosten. Er zullen dit jaar minder
groepen optreden.” Toch spreekt hij niet
van een koerswijziging. “We doen verder
zoals we bezig waren, maar we verleggen
een paar accenten. Eén podium minder
plaatsen en meer comfort bieden, is er
daar een van.”
Het Meerhoutse rockfestival mag dit jaar
25 kaarsjes uitblazen. Tijd om het een en
ander eens te herbekijken? “Niet echt,”
zegt Hans Maes. “Dat we een paar dingen
anders gaan doen, heeft niks met onze verjaardag
te maken, maar eerder met toevallige
omstandigheden. Van het ene is het
andere gekomen. Het begon met een paar
gronden die verkaveld werden en bouwgrond
zijn geworden. Daardoor moesten we
ons festivalterrein anders inrichten. Het
festival vindt nog plaats op dezelfde locatie,
maar we hebben het terrein 90 graden
gedraaid.”
“Tegelijk speelde er nog iets anders door
ons hoofd. We kregen al wel eens te horen
dat vijf festivalpodia (4 in tenten en 1 in de
openlucht) van het goede te veel was. Bezoekers
konden dat niet altijd appreciëren.
Elk voordeel heeft immers zijn nadeel. Het
voordeel voor een organisator om zoveel
podia te hebben, is dat je affiche nog uitgebreider
en interessanter wordt. Je kan nog
meer mensen bereiken. Maar een nadeel is
dat met elk podium dat erbij komt de bezoeker
procentueel minder bands kan zien.
Je kan immers niet bij al die podia tegelijk
zijn. Of het komt steeds vaker voor dat je
als toeschouwer halfweg een optreden al
moet afhaken om op tijd bij het volgende
concert te zijn. Ook dat is niet leuk. Kiezen
is verliezen, zegt men wel eens.”
“We hebben de knoop dan maar meteen
doorgehakt: we doen het dit jaar met één
podium minder. We hebben één binnenpodium
geschrapt. Daardoor krijgen de festivalgangers
meer tijd én meer ruimte op de
wei. Het comfort zal merkbaar toenemen.”
“We doen het twee dagen lang met een podium
minder en op de andere podia spreiden
we de bands iets beter, zodat het voor
de bezoekers makkelijker wordt om meer
optredens te zien. Tel dat allemaal samen
en je komt uit bij het gegeven dat wij dit
jaar ongeveer 25 bands minder hebben
moeten boeken dan vorig jaar. De scheelt
een stuk in de onkosten en dan is het logisch
dat je dat doorrekent aan het publiek.
Voor een combiticket duiken we weer onder
de 100 euro (98 euro, n.v.d.r.) in voorverkoop.
Vorig jaar betaalde je daar nog 110
euro voor. De grote festivals hebben ook de
prijs voor een pintje verhoogd. Ze zijn van
2,50 naar 3 euro gegaan. Ook daar doen
we niet aan mee. Zakken kunnen we niet,
maar onze prijs blijft 2,50 euro.”
En wat met
de terreur?
MEERHOUT – We spraken Hans
Maes net op de dag van de
aanslagen in Brussel. Op de
website van Groezrock werd
meteen het bericht geplaatst
dat er voor alle zekerheid al
overleg was geweest met de
ordediensten, maar dat er
voorlopig geen reden is om het
festival te schrappen. “Wat de
gevolgen van die aanslagen
zullen zijn, kunnen we nog niet
inschatten. Zeker is dat enkele
groepen via Zaventem naar ons
komen. Misschien moeten we
een aantal vluchten ‘omboeken’
naar Schiphol. De komende
dagen zal ik veel telefoontjes
doen om te vragen of dat nodig
of wenselijk is. Voor de rest hoop
ik dat de voorverkoop er niet
onder lijdt, want die liep juist
goed. Normaal ontvangen we
15.000 bezoekers per dag op
Groezrock. Hopelijk blijft dat zo.”
“SUM41 is een oude gekende van het festival.
Schitterende band. Vorige keer waren ze ijzersterk
en ik ben apetrots dat we ze opnieuw
hebben vastgelegd.”
DILLINGER FOUR
“Hier kan ik zelfs emotioneel van worden. Ik
overdrijf niet als ik zeg dat we al 7 of 8 jaar
bezig zijn om hen naar Meerhout te halen.
Eindelijk is het ons gelukt. Ik weet wel dat
‘Dillinger Four’ niet de grootste naam op onze
affiche is. Maar dat is juist typisch voor deze
groep. Ondanks het feit dat ze nog nooit één
slechte cd hebben uitgebracht, zijn ze nooit
superpopulair geworden. Zelfs niet in ‘het wereldje’.
Ze malen daar niet om. Ze blijven gewoon
hun ding doen. Veel groepen kunnen er
een voorbeeld aan nemen.”
DOUBLE VETERANS
“Het gebeurt niet meer zo vaak dat ik van
mijn sokken geblazen word bij een concert. Bij
Double Veterans was dat het geval. Ik zag hen
in Antwerpen en ik heb onmiddellijk na het
concert met hun manager gebeld. Ik moest en
zou hen hebben; daar is geen vergadering bij
te pas gekomen. En het heeft er verder niks
mee te maken, maar het is toch leuk om te
weten: Lee Swinnen, de zoon van Guy, is de
frontman.”
Tekst: Roel Sels
10 - April 2016

Nederlands festival met
uitsluitend
Belgische
muziek
op 22, 23 en 24 april
“ Belgische muziek is spannend”
BREDA – Voor het beste festival met
Belgische muziek moet je naar Nederland.
Dat is al jaren zo. Mezz Breda organiseert
voor de achtste keer het festival ‘Ik zie
u graag’, met uitsluitend Belgische
artiesten. “Dat is geen beleidskeuze
en het kadert niet in de ene of andere
strategie. We doen het omdat we vinden
dat we het moeten doen. We volgen
gewoon ons buikgevoel.” Suiker sprak met
communicatieverantwoordelijke Janneke
Van Oijen en programmeur Steffi Blonk.
Onder de noemer ‘Ik zie u graag’ programmeert
Mezz in Breda al negen jaar Belgische
muziek. Minstens één keer per maand
treedt een Belgische band op in de Bredase
concerttempel, die een bijzonder goede
akoestiek heeft -speciaal voor optredens gebouwd-
en plaats biedt aan 650 personen.
dEUS, Arno, Flip Kowlier, Vive La Fête,
Goose, Hooverphonic, Gabriel Rios, Das
Pop, Mauro, Daan, Customs, Arid, School
Is Cool, Selah Sue, Oscar & The Wolf en
Triggerfinger…: allemaal speelden ze al
in Mezz. Eén keer per jaar wordt ‘Ik zie u
graag’ ook in festivalvorm aangeboden.
−Mezz − zet al vele jaren in op Belgische muziek.
Vanwaar die volgehouden keuze?
“Mezz werkt graag vanuit een buikgevoel.
Iets waar je met hart en ziel in gelooft en
waar je met passie voor gaat, doe je beter.
Onze keuze om veel aandacht te schenken
aan Belgische artiesten is nooit een ‘beleidskeuze’
geweest. Evenmin een strategische
keuze. Door voortdurend onze voelsprieten
uit te steken, merken we dat de Belgische
muziek heel relevant is. Dat was negen jaar
geleden zo, toen we met ‘Ik zie u graag’ begonnen,
en dat is nog niet veranderd.”
−Is − er veel verschil tussen Belgische en Nederlandse
muziek?
“Nu minder dan vroeger. Maar negen jaar
geleden was de Belgische muziekscene alternatiever
dan de Nederlandse, die meer
mainstream was. Ik denk dat dEUS voor
veel alternatieve bands in België poorten
opengebroken heeft. Met dEUS als baanbreker
ontstond in België een boeiend alternatief
circuit. Toegegeven, het is een
kwestie van persoonlijke smaak, maar wij
vonden die alternatieve bands spannender,
verrassender en uitdagender dan de
mainstream muziekgroepen die Nederland
had. Intussen is het verschil kleiner geworden.
Nederland heeft een inhaalbeweging
gemaakt en is een stukje alternatiever
geworden. Het klimaat is nu ook een stuk
gunstiger. Populaire presentatoren als Giel
Beelen op 3FM (radio) en Matthijs Van
Nieuwkerk in ‘De Wereld Draait Door’ laten
dagelijks -vooral- Nederlandse bands
live spelen in hun programma. Een paar
miljoen mensen kijken en luisteren daarnaar.
Dat is ook de alternatieve scene in
Nederland ten goede gekomen.”
−Mezz − zou het zich gemakkelijk kunnen maken
door voor ‘Ik zie u graag’ artiesten te
boeken die het in België al gemaakt hebben
en in Nederland nog niet. Maar jullie gaan
een stap verder. Jullie gaan op ontdekkingstocht
en boeken ook groepen en muzikanten
die zelfs in België nog niet doorgebroken
zijn.
“Dank je. Dat beschouwen we als een
compliment. Eentje waar we blij mee zijn,
want dat is namelijk exact onze bedoeling:
ook onbekende bands een forum geven.
Ook voor het Belgische publiek dat ons festival
bezoekt, moet er nog wat te ontdekken
zijn.”
−Hoe − talrijk zijn de Belgen die Mezz over de
vloer krijgt?
“Dat kunnen we alleen bij benadering inschatten.
Maar het ligt rond de 5%. Ongeveer
1 op 20, dus. Daarnaast zijn er nog
veel inwoners uit Breda en omgeving die
naar StuBru luisteren en vertrouwd zijn
met Belgische muziek.”
−Voor − die 5% hoef je geen festival te organiseren.
“Klopt. Het doet ons veel plezier om Belgische
bezoekers te hebben, maar daar doen
we het niet voor, want Nederlandse bezoekers
zijn natuurlijk even welkom als Belgische.
Zoals al gezegd: we doen het omdat
we geloven in de muziek.”
−Op − de affiche staan ook nu weer bands die
we zelfs in België nauwelijks of niet kennen.
Hoe houden jullie de vinger aan de pols?
“Er zijn geen geheime trucjes. Het programma
is het resultaat van heel hard
werken. We luisteren veel naar StuBru,
Ik zie u
graag
Het festival ‘Ik zie u graag’ vindt
plaats op 22, 23 en 24 april.
Vrijdag vanaf 19.30u spelen
Arquettes, Glints, Pruikduif,
Faces On Tv, Bazart en Trixie
Whitley. Zaterdag vanaf 19.30u
concerteren Lili Grace, High
Hi, Oaktree, The Black Heart
Rebellion, Dez Mona en Black
Box Revelation. Dagtickets
kosten 18 euro, combitickets 30
euro. Op zondag zijn er gratis
optredens vanaf 15u. Bij het ter
perse gaan van Suiker was het
zondagprogramma nog niet
gekend. De concerten vinden
plaats op 3 podia (1 in de kleine
zaal en 2 in de grote) in het
gebouw.
we houden de agenda’s van de Belgische
concertzalen in de gaten, we lezen Rifraf
en Poppunt Magazine, we volgen Humo’s
Rock Rally, we onderhouden goede persoonlijke
contacten met Belgische agenten
en boekingskantoren, we zoeken op beurzen
en meetings steevast Belgische collega’s
op om even een praatje te slaan… De
optelsom van al die inspanningen maakt
dat we goed op de hoogte zijn van wat er
beweegt in België. We mogen onszelf experts
noemen.”
−Ik − kan me voorstellen dat Belgen graag op
het festival spelen. Het lijkt me een ideale
springplank naar de rest van Nederland.
“Je moet inderdaad ergens beginnen. En
een festival als dit kan het opstapje zijn
om in de grotere zalen in pakweg Amsterdam
te geraken. Daar kom je meestal niet
in één keer. Je hebt er een tussenstap
voor nodig. Voor Belgische groepen is ‘Ik
zie u graag’ dus een interessant festival.
Net zoals het voor het publiek aangenaam
is om nieuwe groepen te leren kennen.
Dat is het leuke aan dit festival: het
is een win-winsituatie voor iedereen. Dat
zie je ook aan de sfeer. Het gaat er heel
gezellig aan toe. Ook backstage, trouwens.
De Belgische bands die achter de
schermen verbroederen: da’s mooi om
mee te maken.”
−Hoeveel − bezoekers verwachten jullie?
“Normaal hebben we 800 tot 1.200 bezoekers.
Tot nu toe is de ticketverkoop al erg
vlot gegaan. We zullen dit jaar tegen de bovengrens
uitkomen, vermoeden we.”
−Bieden − jullie ook arrangementen aan? Zijn
er afspraken met hotels en restaurants? Een
weekendje Breda is immers uiterst genietbaar.
“Tot sluitende overeenkomsten met hotels
zijn we dit jaar -nog- niet gekomen. Vorige
jaren was dat wel het geval. Met enkele
eetgelegenheden maken we wel afspraken.
Enkele zaken zullen voor de festivalgangers
een menu serveren tegen een aangepast
tarief. En nu we het toch over eten en
drinken hebben: voor de bourgondiërs onder
de bezoekers is er op het voorplein van
Mezz trouwens ‘De Pintelier’, een ruimte
waar we Belgische bieren schenken.”
Suiker - 11

ALL
THAT
JAZZ
Serge Lazarevitch Trio
RIJKEVORSEL – Serge Lazarevitch uit
Frankrijk begon gitaar te spelen toen hij
13 was. Hij trok naar Amerika om er in
Boston muziek te gaan studeren. Voor
zijn concert in De Singer laat hij zich omringen
door Nic Thys op bas en door Teun
Verbruggen op drums. Verbruggen is een
drummer die bij veel jazzgezelschappen
speelt. Thys kan je ook kennen van Taxi-
Wars.
Het Serge Lazarevitch Trio speelt eigen
werk en nummers van François Couperin,
Ornette Coleman, György Ligeti, Lee
Konitz en Thelonious Monk.
Serge Lazarevitch Trio, dinsdag 26 april,
20.30u, De Singer, Rijkevorsel, 12 euro.
Joris Roelofs &
Han Bennink
HEIST-OP-DEN-BERG – Joris Roelofs is een rietblazer
met een grote voorliefde voor de
basklarinet, al blinkt hij ook uit op de altsaxofoon.
Voor het concert in Hnita Jazz
laat hij zich begeleiden door drummer
Han Bennink.
Roelofs & Bennink, zaterdag 30 april,
Hnita Jazz, Heist-op-den-Berg.
Jazz Jam
GEEL – Cultuurcentrum de Werft pakt uit met
een nieuwigheid: een jazz jam. Het idee ontstond
bij drie gemotiveerde jazzmuzikanten,
verbonden aan de academie voor muziek,
woord en dans. Zij vormen een basistrio.
Andere muzikanten kunnen zich bij hen
aansluiten om op vaste datums en tijdstippen
enkele jazzstandards te spelen. Voor er
effectief gestart wordt met het nieuwe programma,
organiseert cc de Werft eerst een
try-out.
Jazz Jam (try-out), woensdag 13 april, 20u,
café de Werft, Geel, gratis.
Swingdealers Quartet
MOL – Jazzmuzikanten zoals Oscar Peterson,
Cannonball Adderley, Count Basie en Frank
Sinatra hebben het Swingdealers Quartet
ertoe aangezet om een band te vormen en
de klassiekers van de swingjazz uit de jaren
50 en 60 te spelen. Het kwartet overgiet
de standards met een saus van soul en pop.
Live barst de band van de energie.
Swingdealers Quartet, vrijdag 29 april,
20.15u, Zaal Otello, Mol, 13 euro.
Esther Van Hees en
Mateusz Pulavski
HERENTALS – Esther Van Hees is afkomstig
uit Mol en woont in Amsterdam, waar ze in
2012 gitarist Mateusz Pulavski ontmoette
tijdens een jamsessie. Sindsdien treden ze
samen op. Ze brengen een mix van eigen
werk, jazzklassiekers en nummers uit musicals.
Hun muziek omschrijven ze als avantgardejazz.
Van Hees en Pulavski, donderdag 14 april,
12.15u, foyer cc ’t Schaliken, gratis.
Artois
KASTERLEE – Els Artois is een zangeres uit
Haacht die haar familienaam geleend heeft
aan het jazzkwartet ‘Artois’. Nadat ze afstudeerde
aan de kunsthumaniora en de jazzstudio
in Antwerpen, zong ze o.a. voor de
feestcoverband Boogie Wonderband en was
ze enkele keren te gast in de tv-programma’s
De Notenclub, de Rode Loper en The Voice
van Vlaanderen. Ze is van vele markten
thuis, maar met Artois legt ze zich vooral toe
op jazzmuziek. Bram Weijters (piano), Chris
Mentens (bas) en Herman Pardon (drums)
begeleiden haar.
Artois, maandag 4 april, 21u, jazzclub Houtum
Street, Kasterlee, 10 euro.
Gerald Clayton Trio
TURNHOUT – In Cultuurhuis de Warande
treedt op 30 april pianist Gerald Clayton
op. Hij brengt contrabassist Joe Sanders en
drummer Justin Brown mee.
Clayton werd geboren in Nederland , maar
hij verhuisde al snel naar Amerika. In 2002
studeerde hij af aan de Los Angeles County
High School for the Arts. Hij maakte naam
als pianist bij Roy Hargrove en Diana Krall,
maar sinds hij drie keer genomineerd werd
voor een Grammy Award is zijn eigen ster
gerezen en is hij niet alleen meer bekend
als begeleidend artiest. Tegenwoordig wordt
hij in één adem genoemd met de grootheden
Brad Mehldau en Vijay Iyer. In 2013 kwam
zijn recentste cd uit, ‘Life forum’. De muzikanten
met wie hij die plaat opnam, zijn in
Turnhout van de partij.
Gerald Clayton Trio, zaterdag 30 april,
20.15u, de Warande, Kuub, 16 euro.
Logan Richardson:
‘Shift’
HEIST-OP-DEN-BERG – In jazzclub Hnita in
Heist-op-den-Berg treedt saxofonist Logan
Richardson op. Hij laat zich begeleiden
door Nir Felder (gitaar), John Escreet
(piano), Max Mucha (bas) en Tommy Crane
(drums).
Richardson is sinds vorig jaar ‘A Blue
Note Record artist’. Zijn cd ‘Shift’ werd
door het wereldberoemde label uitgebracht.
Richardson werd geboren in
Kansas City en woont halftijds in New
York en halftijds in Parijs. Opvallend
voor een jazzartiest is dat hij popidolen
zoals Phil Collins, Michael Jackson, Stevie
Wonder en The Temptations als zijn
grote voorbeelden aanhaalt. ‘Shift’ is
het derde album dat hij onder zijn eigen
naam uitbracht. Zijn debuut, ‘Cerebral
flow’, dateert al uit 2007.
Logan Richardson, zaterdag 16 april,
20.30u, Hnita Jazz, Heist-op-den-Berg.
Big Band o.l.v.
Bert Joris
RIJKEVORSEL – De Big Band van het Koninklijk
Conservatorium Antwerpen werd dertien
jaar geleden opgericht. Sinds 2014 staat
de Big Band onder leiding van trompettist
Bert Joris, die tevens docent arrangement
en compositie is aan het Conservatorium
van Antwerpen. Joris dient amper te worden
voorgesteld. Met Toots Thielemans en Philip
Catherine behoort hij tot de in binnen- en
buitenland meest gerespecteerde Belgische
jazzmusici. Hij is zeer actief als componist,
arrangeur en solist bij bigbands, maar ook
als lid van zijn eigen Bert Joris Quartet.
De ‘Big Band van het Koninklijk Conservatorium
Antwerpen’ speelt eigen composities
en arrangementen van de studenten. De
band bestaat uit studenten jazz/lichte muziek,
oud-studenten en een aantal professionele
musici.
Big Band, zondag 17 april, 20u, De Singer,
Rijkevorsel, 8 euro.
12 - April 2016

Zondag 24 april
13u30 – 18u
Rituelen bij afscheid en herdenking
Vertegenwoordigers van verscheidene levensovertuigingen
gaan met de bezoeker in gesprek over hun rituelen en gebruiken.
Mensen uit de begrafenissector en de academische wereld
zorgen voor omkadering en unieke invalshoeken.
Crematorium
Stw. op Merksplas 68
2300 Turnhout
Afsluitend panelgesprek met
prof. em. en filosoof Ludo Abicht.
Info en inschrijvingen:
vrijdenkend.t@gmail.com
014 42 75 31
Overleef als een echte
survival-specialist in de jungle.
Je leert het in Hidrodoe!
Geen kraantjes
in de jungle!
LICHTAART
CENTRUM VAN KUNST EN CULTUUR IN DE ROERIGE JAREN ‘60
Karl Wouters vertelt in 192 pagina’s (24 x17cm) alles over de
‘Verbrande Hoeve’, ‘de Artepik’ en diverse kunst-initiatieven en
kunstenaars op de heide, zoals Atelier Grafiek, ‘de witte velo’,
‘Baron’ Edouard Vereycken, en Remi de Pillecijn.
Het boek, uitgevoerd met hard cover, bevat meer dan 100 foto’s
en een uitgebreid personenregister (34p) hetgeen het tot hét
naslagwerk maakt van deze periode. De beperkte oplage en de
bijhorende zeefdruk van Lieven Segers maken dit boek tot een
gegeerd verzamelobject.
Berghmans Uitgevers BVBA
van
28 maart
tot
10 april
Verkrijgbaar in
de betere boekhandel
of bij de uitgever:
ISBN 97890 70959 999
Prijs: € 45
een wereld van water
Haanheuvel 7 - 2200 Herentals
www.hidrodoe.be
open van 9.30 tot 17.00 uur
woensdag en zaterdag gesloten
www.Berghmans-uitgevers.be
berghmans.Uitgevers@telenet.be
(na storting op rekening BE 27 2200 9164 9373
van de uitgever wordt het boek gratis geleverd
Suiker - 13

Oog Voor
ARCHITECTUUR
Architectuur, stedelijkheid en landschap zijn alomtegenwoordig, maar we zijn ons vaak niet meer bewust van hun
kwaliteiten of gebreken. Architect, schrijver en fotograaf Joep Gosen brengt daar verandering in. In opdracht van
AR-TUR legt hij actuele ruimtelijke thema’s vast en vertelt hij iets over alledaagse situaties in de Kempen.
Zorg
Deze foto toont een voorbeeldig verblijf
voor dertig mensen met een mentale beperking
in Sint-Gillis. In een woonstraat
staat een gebouw op de plaats van een
verdwenen kloostervleugel. Private kamers
grenzen aan de straat en via gezamenlijke
leefruimtes kijkt men uit op de
kloostertuin. Claustra’s zorgen voor een
intieme relatie met de tuin. Het gebouw
herneemt materialen, vormen en ritmes
uit de bestaande straat. Het staat niet
op zichzelf en laat zien dat zijn bewoners
deel uitmaken van de samenleving.
Activiteiten:
De tweede lezing in de reeks ‘Bouwstenen
voor een nieuwe wooncultuur’ vindt
plaats op dinsdag 12 april in de Warande
in Turnhout. Het onderwerp is ‘Wonen
in verduurzaamd erfgoed’, met aandacht
voor de architecturale kwaliteit. De sprekers
zijn Robin Engels (Origin Architecture
& Engineering) over de renovatie
van woningen van Victor Bourgeois en
Willy Van der Meeren, en Roel Simons
(BouwhulpGroep) over de renovatie van
het Philipsdorp in Eindhoven.
Berichten uit… Lichtaart
Ik fiets naast Radio Lichtaart. Dat ligt daar naast eetcafé ‘’t Ligt daar’ in
Lichtaart. Mijn oma uit Turnhout luisterde altijd naar de oude liedjes op
Radio Lichtaart. Soms belde ze, geheel in paniek, omdat ze Radio Lichtaart
niet meer kon ontvangen. Ik fietste dan naar haar toe en plakte met
plakband de antenne aan een grote oude kogel op haar kast. Zo kon ze
terug luisteren naar haar favoriete liedjes uit de oorlog.
Ik zet mijn fiets op de parking van Café de Jachthoorn. Als ik de deur
met ingang binnenga, kom ik meteen in de toiletten. De barvrouw staat
stiekem in de keuken te roken. Ze dooft snel haar sigaret als ze me ziet.
De wereld
van Wim
Elke maand verzamelt het schrijversgild
van Suiker de grootste en belangrijkste
culturele nieuwsfeiten uit de regio om
ze u in deze krant te presenteren. Wim
Paeshuyse doet daar niet aan mee,
integendeel. Hij gaat juist op zoek naar
kleine feiten, gebeurtenissen, gesprekken,
situaties... Naar verhalen die zonder hem
nooit verteld zouden worden. U leest ze
hier -hoe kan het ook anders- in primeur.
Ik bestel een koffie. Uit een oude bus ketchup knijpt ze een glaasje advocaat
vol. De koffie smaakt naar Curix, zwarte zoethout-muntbolletjes uit
een klein rond blikken doosje waarvan je het deksel moet openklikken. Ik
kreeg ze vroeger van mijn oma als ik een verkoudheid had.
Het logo van het café is logischerwijs een jachthoorn, maar van ver lijkt
het eerder een verbodsbord. Alsof de grafisch ontwerper van het logo al
wou zeggen: kom hier niet.
Op een scherm kijk ik naar Parijs-Nice. Het geluid staat niet op, maar er
is liveondertiteling in twee kleuren. Ook zonder het te horen, kan je perfect
zien welke kleur bij Michel Wuyts en welke kleur bij José de Cauwer
hoort. Beiden hanteren ze een andere woordenschat en andere zinsconstructies.
Soms is het moeilijk te zien of een vrouw de hond uitlaat of de hond de
vrouw.
In het dorp ontmoet ik een Syrische vluchteling die in Lichtaart bij een
gezin verblijft. Het gezin laat hem naar een cd van de Hukkelfukkers
luisteren, zodat hij het Lichtaarts accent onder de knie krijgt. Ik ben benieuwd
hoe lang het zal duren voor hij tongtwisters als ‘Kzee ze zegge
zoeveul zek’ en ‘Wullie wille Willy’s willie welles zien’ kan begrijpen én
meebrullen.
In café De Leeuw hoor ik een jonge bouwvakker zeggen: “Vroeger namen
we ecstasy om heel de nacht wakker te blijven. Nu heb ik een baby die
me heel de nacht wakker houdt terwijl ik eigenlijk wil slapen.”
14 - April 2016

25
37
16
6
9
36
MOOOV
filmfestival 19/4 – 3/5
10 29
15 4
13
26
30 20 34
23
8 39
33
18
24
19 1
11
31
17
21
32
14
12
22
28
5
2
35
38
3
7
A few cubic meters of love 1 Afghanistan
Mina walking Afghanistan
El clan 2 Argentinië
Entre la tierra Argentinië
Hortensiai Argentinië
La luz incidente Argentinië
Paulina Argentinië
Tanna 3 Australië
no man is an island 4 België
Samuel in the clouds België
The land of the enlightened België
Campo Grande 5 Brazilië
neon Bull Brazilië
O Menino no Espelho Brazilië
Avant les rues 6 Canada
Sahar Canada
Le memoria del agua 7 Chili
Paths of the soul 8 China
Tharlo China
El abrazo de la serpiente 9 Colombia
La ciénaga Colombia
Oscurro animal Colombia
Krigen 10 Denemarken
Rabie Chetwy 11 Egypte
Ave Maria 12 Ethiopië
Lamb Ethiopië
new eyes Ethiopië
Demain 13 Frankrijk
Dis Maîtresse! Frankrijk
Fatima Frankrijk
ni le ciel ni la terre Frankrijk
nakom 14 Ghana
Tell spring not to come this year 15 Groot-Brittannië
Ixcanul 16 Guatemala
Anfry Indian Goddesses 17 India
Dhanak India
Masaan India
Parched India
A dragon arrives! 18 Iran
borderless Iran
Paradise Iran
Sonita Iran
Mountain 19 Israël
next to her Israël
Tikkun Israël
Wedding doll Israël
Fuocoammare 20 Italië
I am Nojoom 21 Jemen
Kakuma, the invisible city 22 Kenia
Simshar 23 Malta
Les hommes d’ argile 24 Marokko
Les elegidas 25 Mexico
Ramona Mexico
Thank you for bombing 26 Oostenrijk
El adios 27 Palestina
Love, theft and other entanglements Palestina
The idol Palestina
Magallanes 28 Peru
The queen of silence 29 Polen
un dia vi 10.000 elefantes 30 Spanje
The assassin 31 Taiwan
Ferris Wheel 32 Thailand
As I open my eyes 33 Tunesië
Frenzy 34 Turkije
Memories of the wind Turkije
Rauf Turkije
Sali Turkije
Clever 35 Uruguay
Desde álla 36 Venezuela
Radio dreams 37 Verenigde Staten
necktie Youth 38 Zuid-Afrika
The endless river Zuid-Afrika
Reach for the sku 39 Zuid-Korea
The world of us Zuid-Korea
Suiker - 15

Regisseur Lieven
Corthouts werkte vijf
jaar aan zijn documentaire
over een enorm vluchtelingenkamp
in Kenia
‘Kakuma,
The Invisible City’
in première op MOOOV
TURNHOUT – Vijf jaar -u leest het
goed: vijf jaar!- werkte Lieven
Corthouts (41) aan zijn documentaire
Kakuma, The Invisible City, over het
leven in een van ‘s werelds grootste
vluchtelingenkampen in een woestijn in
Kenia. “Vijf jaar is inderdaad lang, maar
ik wou deze film absoluut maken”, zegt
hij. De film gaat volgende maand in
première op het Turnhoutse filmfestival
MOOOV. Suiker had een uitgebreide
babbel met de regisseur op een
zeldzaam moment dat hij nog eens in
het land was.
‘Eat your heart out, Leonardo’. Je mag dan
wel een bevroren -allicht goed verzekerdeteen
hebben overgehouden aan de opnames
van The Revenant, maar in vergelekijking
met wat Lieven Corthouts ervoor over had
om ‘Kakuma, The Invisible City’ te draaien,
zijn dat peanuts. Corthouts ging vijf
jaar wonen in het vluchtelingenkamp Kakuma,
met meer dan 200.000 (!) bewoners.
Hij sliep er met hen op de grond, at er samen
met hen het eten van de voedselbedeling
en trok zich op de koop toe persoonlijk
het lot aan van zijn ‘hoofdrolspelers’. Respect
is het woord dat men daarop in hippe
kringen laat vallen.
We hebben afgesproken in koffiebar Maurice,
gelegen vlak bij het station van Berchem.
Dat heeft zo zijn reden: Lieven is
altijd op doorreis. Hij is die morgen nog
maar net twee dagen thuis van een reis
naar Jordanië. Zichtbaar vermoeid ploft hij
twee zakken kledij en boeken neer op het
tafeltje dat tussen ons in staat. “Altijd ben
ik onderweg”, zegt hij. “Ik weet niet hoe
lang ik dat leven nog volhoud. Momenteel
is het een beetje een soep”. (lacht) Roept
hij zo’n uitputtingsslag niet over zichzelf
af door vijf jaar lang in moeilijke omstandigheden
aan een film te werken? “Dat is
de vraag die me het vaakst gesteld wordt”,
antwoordt hij. “Waarom vijf jaar aan een
film werken? Voor deze film was zo’n lange
tijd nodig. Anders kan je niet zo diep doordringen
in het leven van de mensen. Ik
wilde filmen hoe ze er leefden, sliepen en ’s
morgens naar school vertrokken. Dat kan
alleen maar als je er lange tijd gaat wonen
en hun vertrouwen wint. Ik moet me thuis
voelen bij die mensen en zij moeten mij gewoon
opnemen in hun midden.”
−Hoe − reageert je omgeving als je hun op een
dag vertelt: “Ik ga vijf jaar in een vluchtelingenkamp
wonen?”
Niemand was eigenlijk verrast. (lacht).
Over mijn vorige film (‘Little Heaven’, over
een weeshuis in Addis Abeba, n.v.d.r.) had
ik twee jaar gedaan. Dat doen maar weinig
filmmakers. Op de duur wordt het filmen
ook heel persoonlijk omdat je de mensen
zo goed begint te kennen. Ik spreek ondertussen
al hun talen. Maar ik blijf wel
een blanke; dat kan ik niet wegsteken. De
Zuid-Sudanese familie die ik volgde, vond
het in begin heel raar wat ik deed. Ik was
iedere dag bij hen, filmde hen voortdurend
en stelde verder geen vragen. Ik had me
vooraf gewoon voorgesteld en het opzet van
de film proberen uit te leggen. Ik filmde alles:
het opstaan ’s ochtends, de kinderen
die naar school gingen, de tijd die ze aan
tafel besteedden… zowat alles tot ze gingen
slapen. Voor hen was dat zeer bizar.
Wat zij deden, was in hun ogen niet zo bijzonder,
maar heel normaal.
−Je − bent dan ook een filmploeg op jezelf. Je
doet alles in je eentje.
Juist. Ik kwam er niet aan met een uitgebreide
filmcrew om er een dag of twee te
blijven en dan weer te vertrekken. Ik werk
alleen maar samen met een monteur en
een productiehuis. Het lijkt allemaal geïmproviseerd,
maar het is toch redelijk goed
georganiseerd. Het heeft alleen al 8 maanden
geduurd voor ik de toestemming kreeg
om te filmen. De autoriteiten gingen ervan
uit dat ik maar twee of drie dagen ging filmen.
“Nee”, antwoordde ik, “ik wil zolang
als ik wil en met onbeperkte toegang.”
Toen keken ze wel vreemd op. Dat hadden
ze nog nooit meegemaakt. Maar als je er
zolang bent, ken je de verantwoordelijken
van het kamp persoonlijk en krijg je alles
van hen gedaan.
−Hoe − ben je op het idee gekomen om een
film te maken over een vluchtelingenkamp?
Van een vluchtelingencrisis was hier vijf jaar
geleden nog geen sprake.
Ik woonde in die tijd in Ethiopië met mijn
vriendin. Tijdens onze rondritten kwamen
we vaak langs kleinere kampen en is het
idee bij me opgekomen. Maar ik wilde geen
klein, maar een groot kamp dat meer op
een stad leek. Toen ze me over Kakuma
vertelden, ben ik verhuisd naar Kenia om
de film te maken. Ik wist op dat moment al
wel dat die stroom vluchtelingen naar Europa
zou komen, maar ik had niet kunnen
voorspellen dat het zo ‘fel’ zou zijn.
−Is − het onderwerp ook ingegeven door een
sociaal engagement?
Het engagement komt pas later, als ik begin
te draaien. Voor ik aan een film begin,
moet ik er eerst van overtuigd zijn dat er
een goed verhaal in zit. Pas dan begin ik
eraan. Het eerste uitgangspunt was mijn
nieuwsgierigheid naar het ontstaan ‘in the
middle of nowhere’ van een dergelijke stad
met alleen vluchtelingen. Maar naarmate
ik Kakuma en zijn bewoners beter leerde
kennen, veranderde dat. Toen is mijn focus
verschoven naar het vertellen van het verhaal
van drie kinderen die er moederziel
alleen toekwamen. Op dat moment steekt
ook mijn engagement op en wil ik een boodschap
de wereld insturen.
−Voor − ons was het anders wel een openbaring
dat er vluchtelingenkampen bestaan die
gewoon functioneren als een grote stad met
winkels, scholen, kerken, ziekenhuizen en
zelfs waarzeggers.
Ik waande me na verloop van tijd ook in
een gewone Afrikaanse stad die ik al tien
jaar kende. Dat ik alles zo normaal vond,
werd op de duur een probleem Ik was niet
meer verwonderd over die normale dingen
en filmde ze niet meer. In de eerste rushes
zaten bijvoorbeeld geen winkels of kinde-
16 - April 2016

en die naar school gingen. Men heeft me
erop moeten wijzen dat het, zoals voor jou
en de meeste mensen, juist zo speciaal was
dat er in zo’n vluchtelingenkamp winkels
en scholen waren.
−Mogen − we weten hoe je als filmmaker zelf
die vijf jaar hebt overbrugd?
Ik stort me er niet mee in de armoede,
maar rijk word je er zeker niet van. (lacht)
In het kamp doe je niet veel geld op. Als je
bij de mensen thuis leeft, is dat ook ‘Afrika’.
Dat betekent dat ze ook mee voor jou
koken. Mee-eten kan je gewoon niet weigeren.
Ik probeer de mensen achteraf ook
altijd te helpen. Mijn eerste film ging over
een meisje in het dorp in Ethiopië waar ik
toen woonde. Ik heb achteraf haar studies
betaald. Ik vind zo’n wederdienst redelijk
belangrijk. Je maakt die deal niet op
voorhand, maar na verloop van tijd kan je
haast niet anders dan hen helpen.
−Ook − met het meisje Nyankong in The Invisible
City heb je een sterke band ontwikkeld.
Ja. Ze kwam er samen met haar moeder
aan. Maar op een bepaald moment is
haar moeder terug naar haar dorp gegaan
en werd het meisje opgevangen door een
Zuid-Sudanese familie. Op de duur begon
zij zich zeer sterk aan mij te hechten. Ik
werd haar grote broer. Het enige wat je
kan doen, is haar steunen in haar studies
en haar zo lang mogelijk laten studeren.
Ze zit nog altijd in het kamp, maar is geen
kind meer. Ik vind het mijn morele plicht
om me haar lot aan te trekken, hoewel ik
besef dat het een druppel op een hete plaat
is. De kinderen uit het kamp bellen me nog
voortdurend op. (Toont zijn gsm waarop
hun oproepen staan).
−Ook − een wederdienst aan de kampbewoners
is de app ‘FIND ME’ die je hier ontwikkelde
en die de mensen in het kamp moet
toelaten sneller familieleden te kunnen terugvinden.
Ja, die app moet er zeker komen. Zonder
die app vinden ze elkaar ook terug, maar
dan duurt het vier maanden. Neem Nyankong,
het kind dat alle contact met haar
moeder kwijt is. Als haar moeder zou terugkeren
naar het kamp, hoe gaat ze die
dan in godsnaam terugvinden? Begin maar
te zoeken in een stad zo groot als Gent. In
Kakuma is er 3G aanwezig en de meesten
hebben een smartphone waarmee ze de
app kunnen gebruiken. Het werkt redelijk
eenvoudig: je vult je naam in, je vadersnaam
en die van je grootvader, samen met
het land en het dorp waarvan je afkomstig
bent en je telefoonnummer in het kamp.
Als je dan toekomt in het kamp zoekt de
app naar een match met andere naamgenoten
of dorpsgenoten in het kamp.
−Het − is wel opvallend dat je steeds kinderen
en jongeren opvoert in je film.
Ja, dat klopt. Ik had dat zelf niet door, maar
anderen hebben me daarop gewezen. Ik
vermoed dat het door mijn verleden komt.
Mijn jeugd was ook niet zo rooskleurig. Dat
creëert wel een band. Maar dat is niet te
vergelijken met de veel ergere situatie van
hen. De verhalen van de kinderen worden
ook nooit verteld. Dat geldt trouwens voor
alle Afrikaanse vluchtelingen. Die worden
gewoon vergeten. In Kakuma zitten vluchtelingen
uit veertien Afrikaanse landen. In
Zuid-Sudan woedt al vijf jaar een oorlog.
Op dit moment zijn er maar liefst twee
miljoen Zuid-Sudanese vluchtelingen. We
zijn in Afrika zeker mee verantwoordelijk
voor de problemen. Een van de redenen
waarom het daar tot conflicten komt, is het
koloniale verleden. Toen werden de landen
onoordeelkundig herverdeeld. Maar ook de
wapens waarmee ze in Afrika vechten komen
van hier, en zeker ook uit België. Ik
heb heel die problematiek eerst proberen
uit te leggen in de film, maar dat leidde me
te ver. Ik vond het uiteindelijk belangrijker
dat mensen zich konden inleven in het
verhaal van vluchtelingen. Dat ze vooral
gaan begrijpen waarom jongeren naar hier
komen.
−Omdat − Kakuma wordt voorgesteld als een
gewone stad krijg je de indruk dat het leven
er niet zo slecht is. Toch stel je dat de vluchtelingen
maar één doel hebben: er zo snel
mogelijk weg geraken.
Omat ze uit een oorlogsgebied komen, is
het sowieso voor de vluchtelingen zeker
een verbetering. Het is er relatief veilig.
Toen ik er ging filmen, bleek al snel dat
“Over twintig
jaar zijn we
beschaamd
over de manier
waarop we de
vluchtelingen
hier hebben opgevangen.”
de meesten naar Kakuma komen om er te
gaan studeren en dan terug te vertrekken.
Iedereen weet dat en ik vind dat prima.
Maar je kan er inderdaad ook oud worden.
Voor de grootmoeders was het geweldig.
Ze hadden er hun kinderen en kleinkinderen
in hun nabijheid. Maar ik ben ervan
overtuigd dat op lange termijn vluchtelingenkampen
een probleem worden. Er is gewoon
niets! De mensen mogen officieel niet
werken en geen land bezitten. De kinderen
gaan er naar school tot hun 18de en dan is
er geen enkel toekomstperspectief meer. Is
het dan niet te begrijpen dat ze een uitweg
zoeken? In het begin is dat uiteraard Amerika.
Maar ze hebben al snel door dat Amerika
onbereikbaar is. En dan wordt het dus
Europa.
−Vooral − de jongeren willen weg. In de film
wordt weggaan uit het kamp een desperate
journey genoemd.
Ja, want je kan sterven onderweg. Iedereen
weet ondertussen dat die boten ook
kunnen zinken. We denken vaak alleen
aan die overtocht over zee, maar alles wat
eraan voorafgaat, is nog gevaarlijker. Ze
moeten een maffia van mensensmokkelaars
zien te overleven.
−Een − van de meisjes die je volgt, verdwijnt
van de ene op de andere dag uit het kamp.
Later vind je haar terug op Facebook en zit
ze in een kamp in Italië, waar haar situatie al
even hopeloos is.
Ja. In Europa doen we met de vluchtelingen
eigenlijk hetzelfde: we laten hen ook
maar gewoon ergens verblijven zonder
hun een toekomst aan te bieden. Terwijl ik
‘Kakuma, The Invisible City’
gaat op 20 april om 20 uur in
première op het filmfestival
MOOOV in Utopolis Turnhout.
Nadien wordt de film er nog
vertoond op 28 april om 17u en
op 29 april om 14u.
vind dat we hen moeten integreren in onze
maatschappij. In Europa moet dat toch
lukken. We nemen er uiteindelijk maar een
paar duizend op. Ik kom juist terug uit Jordanië,
waar 1 miljoen Syrische vluchtelingen
zitten. Hetzelfde in Libanon, Ethiopië
en in Kenia. Ook daar verblijven telkens 1
miljoen vluchtelingen. Ik neem aan dat het
integreren van een dergelijk groot aantal
mensen al een stuk moeilijker is. Ik vrees
dat we over twintig jaar beschaamd gaan
zijn over de manier waarop we de mensen
hier hebben opgevangen. Ik passeer in
Brussel dagelijks de bankjes waarop honderden
vluchtelingen de ganse dag gewoon
zitten te zitten. De grenzen zijn nu open en
de mensen denken terecht dat ze kunnen
afkomen. Als we ze sluiten, moeten we dat
ook duidelijk zeggen. Europa zit voortdurend
kritiek te geven op al die regimes en
te sakkeren over mensenrechten en vrijheid.
Maar in feite doen we niets. De mensen
hebben zoveel hoop gesteld op Europa.
Maar als ze dan naar hier komen, worden
ze bestempeld als profiteurs en beschouwd
als economische vluchtelingen. Maar het
zijn oorlogsvluchtelingen.
−Hebben − we wel het recht om onze grenzen
te sluiten?
Neen, dat recht hebben we niet. Maar ik
maak me geen illusies. De politici gaan ze
dicht doen. Als het van mij afhangt, mogen
ze allemaal overkomen. Maar dat gaat zeker
niet gebeuren. Als je dan toch vluchtelingen
toelaat, moet je het op zijn minst
organiseren. Geef ze hier een toekomst.
Ik ben er trouwens van overtuigd dat de
meesten later ook teruggaan. Ik heb een
tijdje in Syrië gewoond. Het is een fantastisch
land. De Syriërs willen hier gewoon
een tijd overleven en dan terugkeren.
−Krijg − je veel reacties op je films?
Het gevaar van dit soort films is dat ze gebruikt
worden om te preken voor je eigen
kleine kerk. Maar dat valt enorm mee. Ik
sta ervan versteld hoeveel mensen mijn
vorige film gezien hebben, ook in het buitenland.
Het zou met deze film ook moeten
lukken omdat het toch een ander beeld
geeft van een vluchtelingenkamp.
−Je − films geven me hetzelfde gevoel als die
van de gebroeders Dardenne. Ze gieten het
gewone leven in buitengewone films.
Je bent de eerste die me dit in België vertelt,
maar in het buitenland word ik wel
vaker met hen vergeleken: ‘The brothers
Dardenne, but in Africa’. Je moet tijdens
het kijken naar deze film ook vergeten dat
het een film is. Maar zo een film verandert
wel je leven. Ik kijk nu anders tegen de zaken
aan. Vroeger was ik een stuk pessimistischer
dan nu. Het is moeilijk te omschrijven.
Ik heb 10 jaar in Ethiopië gewoond
en heb nu vijf jaar in Kenia aan deze film
gewerkt. Ik heb een Afrikaanse kijk op de
wereld gekregen. Weet je wat grappig was.
Een goede vriend in Ethiopië zei me: “Je
begint ook al te lopen als een Afrikaan.”
−Tot − slot: je beweert in de film dat je uiteindelijk
hetzelfde doel hebt als veel jongeren
in het kamp. Net als hen ben je op zoek naar
je plaats in de wereld. Leg eens uit? Ben je
meer een zwerver dan een filmmaker?
Ik heb geen opleiding tot filmmaker genoten.
Maar sinds dit jaar voel ik me wel
degelijk een filmmaker. Vroeger had ik gewoon
het gevoel dat ik maar iets aan het
doen was wat ik leuk vond. Ik ben vandaag
redelijk ongebonden en dat laat me ook toe
deze dingen te doen. Maar op de duur stel
je jezelf ook in vraag. Ga ik dat kunnen
blijven volhouden? Toch heb ik nog veel
ideeën -te veel eigenlijk- die ik wil verwezenlijken.
Ik wil graag een film draaien in
Eritrea, over de ‘koers’. In de meeste Afrikaanse
landen is voetbal de meest populaire
sport, maar in Eritrea is dat wielrennen.
Vorig jaar was de eerste Afrikaan die
de bolletjestrui in de Ronde van Frankrijk
droeg een Eritreeër (Daniel Teklehaimanot,
n.v.d.r.) Ook wil ik nog iets doen over
het gewone leven van moslims in Jordanië
of Syrië. Ditmaal niet over oorlog of vluchtelingen,
maar over het alledaagse leven.
Waarom niet over hipsters in koffiebars
zoals hier. Dergelijke zaken vind je ginder
ook, hoor.”
Tekst: Stijn Janssen
Portretfoto Lieven Corthouts: Bart Van der
Moeren
Suiker - 17

Ali
Nazir
Ali,
Syrische
vluchteling
in Turnhout,
kiest zijn 5
favoriete
MOOOV-films
A FEW CUBIC
METERS OF LOVE
KRIGEN
EL CLAN
NAKOM
TURNHOUT – Ali Nazir Ali is een Syrische vluchteling die in Turnhout woont. In Syrië was hij verbonden
aan de Opera van Damascus. Hij schuwde de kritiek op het regime niet en moest daardoor vluchten
naar Europa. Hij kwam in België terecht, verbleef eerst in het asielcentrum in Arendonk en woont
nu in Turnhout. Hij richtte Syria Untold Story, BIN Arabic en Omnes op. Hij organiseert poëtische
en muzikale avonden waarbij hij kunstenaars uit het Midden-Oosten en België samenbrengt. Hij
verdedigt de vrijheid van meningsuiting en de burgerrechten en steunt organisaties die zich daarvoor
inzetten. Hij volgt de evolutie in het Midden-Oosten nog op de voet via ‘Ana Press’, een organisatie die
nieuwsberichten vergaart uit gebieden waar de reguliere pers moeilijk kan werken.
Suiker vroeg hem om het festivalprogramma van MOOOV te overlopen. Ali Nazir Ali pikte er vijf
films uit en legt uit waarom.
PARADISE
KRIGEN
“De Afghaanse oorlog is al bezig sinds 1967
en sindsdien is er amper vrede geweest.
Dat tekent de gezichten van de bevolking,
maar hoe kan men dat aan de wereld tonen?
Regisseur Tobias Lindholm slaagt
daarin. Hij brengt de pijnlijke oorlogsbeelden
tot bij ons via de idealistische Deense
commandant Claus Michael Pedersen, die
met zijn compagnie gestationeerd is in een
Afghaanse provincie. Zij worden geconfronteerd
met de wreedheid van Afghaanse
milities, terwijl ze ver weg van huis zijn.
Maar waarom zijn zij daar? En wie is eigenlijk
de vijand? Op een dag geeft Pedersen
het bevel het gebied te bombarderen,
zodat een reddingshelikopter hun locatie
kan bereiken. Terug in Denemarken wordt
hij beschuldigd van oorlogsmisdaden.”
“Deze film visualiseert de noodzaak, de haalbaarheid
en de chaos van een oorlog. De beelden
van de hallucinerende gekte van de oorlog
en de voortdurende en extreme gewelddadigheid
laten de toeschouwer niet onberoerd en
bezorgen hem een gewetenscrisis.”
PARADISE
“De film speelt zich af in Iran. Ondanks de
moeilijke omstandigheden om in het land te
werken, heeft de Iraanse regisseur Sina Ataeian
Dena de moed gevonden om het harde leven
van de Iraanse vrouw voor te stellen. Hij
doet dat aan de hand van strakke composities.
Meer bepaald neemt hij het publiek mee
naar Iraanse scholen, waar duidelijk wordt
hoe vrouwen en meisjes met geweld omgaan.
De 25-jarige Hanieh baalt namelijk van haar
werk. Ze is onderwijzeres en moet iedere dag
gesluierd een lange busrit afleggen om les te
geven aan meisjes in een lagere school. Haar
aanvraag om verplaatst te worden naar een
school dichter bij huis lijkt klem te zitten in
een chaotisch georganiseerde bureaucratische
administratie. Op een dag verdwijnen er
twee meisjes van de school.
Deze film toont dat vrouwen overal hetzelfde
zijn, ongeacht hun achtergrond. Bovendien
kan ‘Paradise’, hoewel de film zich in
slechts één gemeenschap afspeelt, symbool
staan voor de grotere strijd over heel Iran.”
NAKOM
“De film ‘Nakom’ vertelt het verhaal van de
Ghanees Iddrisu. Hij geniet van het leven in
de stad Kumasi en van zijn doktersstudies.
Als zijn vader sterft, moet hij terug naar Nakom,
zijn geboortedorp. Hij beslist er een tijd
te blijven en hard te werken. Langzaamaan
voelt Idrissu er zich weer thuis en hij beseft
dat zijn opleiding nuttig kan zijn voor het
dorp. Hij staat voor een verscheurende keuze.”
“Bij mij roept ‘Nakom’ veel vragen op. Veel
arme, Afrikaanse families leven namelijk
in moeilijke situaties waardoor ze al snel
hun dromen moeten opgeven. Op welke manier
kunnen we hen helpen? Hebben zij nog
ruimte voor geluk of hoop? Vecht Iddrisu
voor zijn geluk en rijkdom in Kumasi of kiest
hij voor de traditie van zijn gemeenschap?”
A FEW CUBIC METERS OF LOVE
“Deze film brengt een verhaal over hoop
en gaat over Saber, een jonge Iraniër. Hij
is verliefd op Marona, dochter van Abdolsalam,
een Afghaanse vluchteling. Ze ontmoeten
elkaar dagelijks in het geniep in
een roestige container. Hun droom is ooit
te kunnen trouwen, maar op een dag valt
de Iraanse politie het fabriekje binnen.”
“De film brengt het lijden van Afghaanse
vluchtelingen die in onmenselijke omstandigheden
moeten leven in beeld. Elke kans
op geluk wordt de kop ingedrukt. Conflicten
en ellende zijn schering en inslag. Toch is de
film hoopvol omdat hij tussen de regels ook
laat zien wat er moet en kan veranderen.”
EL CLAN
“Een dramatische thriller van Pablo Trapero.
Deze film is gebaseerd op waargebeurde
feiten en werd de grootste kaskraker uit
de Argentijnse filmgeschiedenis. ‘El clan’
speelt zich af in het begin van de jaren 80 in
Argentinië. Achter de façade van een doodgewone
familie in Buenos Aires verbergt
zich een clan die gespecialiseerd is in ontvoeringen
waarbij losgeld wordt gevraagd.
Arquímedes, de patriarch van de familie,
leidt en plant de operaties. Alle leden van
de familie zijn bij de misdadige activiteiten
betrokken.”
“Deze film is zoveel meer dan alleen maar
‘spannend’. De structuur, het onderwerp,
het tempo en de setting van de film zijn
indrukwekkend. De mensen worden zo
grotesk en onaangenaam in beeld gebracht
dat het gebrek aan karakterontwikkeling
kan worden gezien als een vernietigend
statement.”
18 - April 2016

SCHOUW-
BURGEN
We love Lou
HERENTALS – Cc ’t Schaliken eert de donkere
peetvader van de rock. Lou Reed was stichter
van The Velvet Underground en protegé
van Andy Warhol. Hij was de man die in de
pop- en rockmuziek thema’s als drugs, sm,
travestie, homofilie en zelfmoord binnenbracht.
De muzikant die niet van toeters en
bellen moest weten. “Mijn muziek bestaat
uit drie akkoorden. En die ben ik nog altijd
aan het leren,” zei hij ooit. Maar met dat minimum
aan akkoorden schreef hij wel klassiekers
die moeiteloos de tand des tijds doorstaan:
‘Take a walk on the wild side’, ‘Perfect
day’, ‘Vicious’, ‘Sweet Jane’, ‘Satellite of love’,
‘Dirty Boulevard’, ‘Romeo had Juliette’…
Een negenkoppige band brengt hulde aan
Lou Reed. ‘We love Lou’ focust op de carrière
van de nog jonge en charismatische Lou
Reed, die op het podium een mix van cabaret
en punk brengt en die glitter en glamour
combineert met dood en verval. Lou Reed
tijdens zijn Velvet Undergroundperiode en
tijdens zijn allereerste solojaren: dat is wat
je te zien en te horen krijgt.
Tom Hannes kruipt in de huid van Lou Reed
en doet dat met verve. Eerder deed hij hetzelfde
met David Byrne en David Bowie. De
muzikanten die hem begeleiden, verdien(d)
en hun sporen bij de Fixkes, de Kakkewieten,
De Roovers, Lazarus, Kapitein Winokio,
Sir Yes Sir, en andere groepen.
‘We love Lou’, zaterdag 16 april, 20u, cc ’t
Schaliken, Herentals, 18 euro.
Fabrizio Poggi
GEEL –Fabrizio Poggi (59) is een Italiaanse
bluesmuzikant die als mondharmonicaspeler
enkele groten der aarde begeleidde: Bob
Dylan, Robert Plant, Charlie Musselwhite,
Flaco Jimenez en Doug MacLeod.
Hij is niet alleen een begeleider; hij maakt
ook muziek onder zijn eigen naam. In 2008
bracht hij de plaat ‘Mercy’ uit. In Italië was
dat de bluesplaat van het jaar. ‘Spirit a Freedom’
werd internationaal zelfs getipt als een
cd waarmee hij een Grammy zou winnen,
maar dat gebeurde niet. In 2014 sleepte hij
twee nominaties in de wacht op de Amerikaanse
‘Blues Music Awards’. Normaal
treedt Poggi op met zijn vaste begeleidingsband
Chicken Mambo, maar voor de concerten
in België laat hij zich bijstaan door Belgische
muzikanten.
Fabrizio Poggi, vrijdag 15 april, 20.15u, cc de
Werft, Geel, 12 euro.
Orquesta Tanguedia:
‘Georgina’
MOL – De naam doet anders vermoeden, maar
Orquesta Tanguedia is een Belgische band.
Karla Verlie (zang), Wietse Beels (viool),
Alano Gruarin (piano), Bruno De Groote
(gitaar), Ben Faes (bas) en Gwen Cresens
(accordeon en bandoneon) spelen -meestal
eigen- nummers die voor een groot deel instrumentaal
zijn. Een genre valt er niet op
te kleven. Je ontdekt elementen uit de jazz,
folk, klassieke muziek en natuurlijk de tango,
die nog altijd aan de basis van het werk
ligt. Maar de andere invloeden zijn steeds
nadrukkelijker aanwezig.
Orquesta Tanguedia, zaterdag 9 april,
20.15u, Schouwburg Rex, Mol, 16 euro.
Gabriel Rios:
‘The loneliness of long
distance songwriting’
MOL – Gabriel Rios is een artiest die zijn zin
doet, en zo hebben wij ze graag. Jaren geleden
zette hij met een grote begeleidingsband
én de dikke hit ‘Broad daylight’ Vlaanderen
en omstreken in vuur en vlam. Daarna ging
hij zich amuseren met wat jazzmuziek en
speelde hij samen met Jef Neve. Nadien verhuisde
hij naar New York en nam daar een
prachtige plaat op, waarna hij de tijd nam
om zijn familie in Puerto Rico uitgebreid te
gaan groeten. Nu is hij weer in België en
trekt opnieuw langs de zalen. Maar deze
keer zonder band. Gabriel Rios in zijn puurste
vorm. Solo.
Gabriel Rios, zaterdag 30 april, 20.15u,
Schouwburg Rex, Mol, 19 euro.
© Lieven Dirckx
Lazarus: ‘Karamazow’
MOL – Lazarus is een theatergezelschap met
een voorliefde voor de grote literatuur uit
Oost-Europa. Niet lang geleden bewerkten
ze ‘De idioot’ van Dostojewski en dit seizoen
toeren ze met een andere klassieker van dezelfde
auteur: ‘Karamazow’, naar het boek
‘De gebroeders Karamazow’, maar dat had
u al wel begrepen. Er zijn vrouwen in het
spel, drank, religie en een erfeniskwestie. De
dingen des levens dus, maar bij Dostojewski
worden die enorm uitvergroot.
Lazarus voelt zich als een vis in het water bij
zoveel drama en tragiek. De auteurs, onder
wie Koen De Graeve, Alice Reijs en Günther
Lesage, tillen het stuk naar grote hoogten.
‘Karamazow’, donderdag 28 april, 20.15u,
Schouwburg Rex, Mol, 16 euro.
Raf Walschaerts:
‘Jongen toch’
HOOGSTRATEN – Raf Walschaerts heeft
broer Mich niet nodig om een sterke cabaretvoorstelling
te maken. Al blijft de typische
Kommil Foo-sfeer in ‘Jongen toch’
wel terugkeren, want ook hier bewandelt
Raf Walschaerts het interessante pad dat
zich een weg slingert tussen de tragische,
ondraaglijke lichtheid van het bestaan
en de eerder komische, en misschien
wel draaglijke, lichtheid van datzelfde
bestaan. Gelukkig verpakt Walschaerts
zijn vertelling in herkenbare situaties en
mooie verhalen, die u nu eens doen gieren
van het lachen en dan weer een traantje
van ontroering doen wegpinken.
Raf Walschaerts, zaterdag 2 april, 20.15u,
gc Hoogstraten, Rabboenizaal, 18 euro.
Suiker - 19

SCHOUW-
BURGEN
L-E-V: ‘Sara’
en ‘Killer pig’
TURNHOUT – ‘L-E-V’ is een Israëlisch
dansgezelschap dat opgericht werd door
Sharon Eyal en Gai Behar. Eyal danste
voordien bij de Batsheva Dance Company,
die tot de wereldtop behoort. Daar
maakte ze haar eerste voorstellingen als
choreografe. 23 jaar danste en werkte ze
voor Batsheva. Sinds drie jaar heeft ze
haar eigen groep ‘L-E-V’, wat Hebreeuws
is voor ‘hart’. Eyal combineert verfijning
met pure power. In de Warande zijn opeenvolgend
twee voorstellingen van haar
te zien. ‘Sara’ en ‘Killer pig’ zijn telkens
choreografieën voor zes dansers. ‘Sara’
duurt slechts een kwartier, ‘Killer pig’
drie kwartier. Nadien is er voor de geïnteresseerden
nog een nagesprek in de
Tuinzaal.
L-E-V, woensdag 13 april, 20.15u,
schouwburg de Warande, Turnhout, 22
euro.
Stoomboot en band
BEERSE – Stoomboot is de artiestennaam van
Niels Boutsen uit Overijse. Hij prutste eerst
aan liedjes in diverse groepjes en nadien
solo, maar zijn carrière kreeg pas een boost
toen hij in 2011 de Nekkawedstrijd won. Het
opende deuren voor hem. Enkele van zijn
nummers kwamen op compilatie-cd’s terecht
en hij mocht optreden op Dranouter, Boterhammen
in het park, Theater Aan Zee, de
Nekkanacht met Willem Vermandere en de
Gentse Feesten.
In 2014 bracht Stoomboot zijn titelloze debuutalbum
uit, dat volgens Boutsen zelf
‘bijna helemaal gewijd is aan vrouwen die ik
niet heb kunnen krijgen’. Hij bracht intussen
een tweede cd uit: ‘Storm’. Die stelt hij
voor tijdens een nieuwe theatertournee, mét
begeleidingsband.
Stoomboot en band, vrijdag 22 april, 20.15u,
gc ’t Heilaar, Beerse, 14 euro.
Symfonieorkest Vlaanderen:
‘Into the wild’
HEIST-OP-DEN-BERG – Nogal wat klassieke componisten
schreven meesterwerken nadat ze
in de ban waren geraakt van overweldigende
natuurlandschappen. Felix Mendelssohn
schreef de concertouverture ‘Die Hebriden’
nadat hij daarnaartoe was gereisd en diep
onder de indruk was gekomen van de natuurpracht.
Voor Edvard Griegs ‘Pianoconcerto’
waren de Noorse fjorden een belangrijke
bron van inspiratie. De natuur was voor
Beethoven geen rechtstreekse aanleiding
tot het componeren van zijn ‘Zevende symfonie’,
maar de sterke ritmes en de onstuimige
volkse dansen in het laatste deel doen denken
aan wilde natuurfenomenen. Klassieke
muziek laat zijn wilde kantjes zien. Jan Latham-Koening
leidt het Symfonieorkest van
Vlaanderen, dat voor de gelegenheid wordt
aangevuld met pianist Pascal Amoyel.
‘Into the wild’, vrijdag 15 april, 20u, cc Zwaneberg,
Heist-op-den-Berg, 25,50 euro.
Leandre ‘Rien à dire’
TURNHOUT – In het huis van clown Leandre
is niets normaal. Sokken vliegen in het
rond, het regent paraplu’s, spoken duiken
op, lampen en spiegels bewegen… En Leandre
holt de hele tijd hopeloos achter de
feiten aan.
Leandre is een Spaanse clown van wereldformaat.
Al meer dan 25 jaar verwondert
hij jong en oud met zijn woordeloze,
poëtische voorstellingen.
Leandre, zondag 3 april, 15u, schouwburg
de Warande, Turnhout, 16 euro.
Het Ongerijmde: ‘Ernst’
RAVELS – Oscar Wilde flirt in ‘The Importance
of Being Earnest’ met de oppervlakkigheid
van de Londense high society. Karakterloze
personages worden gereduceerd tot pionnen
in het spel van een negentiende-eeuwse
maatschappij waarin echtheid ver te zoeken
is.
Jenne Decleir, Machteld Timmermans, Danny
Timmermans en Ann Tuts geven vorm
aan een vals universum, dat bevolkt wordt
door rare mensen met groteske manieren,
die iedereen behalve zichzelf zijn.
Het Ongerijmde, vrijdag 29 april, 20u, gc de
Wouwer, Ravels, 16 euro.
Fakkeltheater en
BROS Producties:
‘The 39 steps’
OUD-TURNHOUT – ‘The 39 steps’ is een thriller
van Alfred Hitchcock uit 1935. Richard Hanny
wordt onterecht beschuldigd van moord
en vlucht van Londen naar de Schotse Highlands.
Om zijn onschuld te bewijzen, wil hij
de echte dader vinden. Gemakkelijk is dat
niet, want hij raakt verstrikt in een web vol
intriges en vindt onderweg ook nog de liefde
op zijn pad.
In het stuk wordt Hanny door één persoon
gespeeld. Drie andere acteurs spelen elk
tientallen personages. Dat zorgt voor een
duizelingwekkend tempo en verrassende,
filmische beelden. De bezoeker wordt helemaal
meegesleurd in een wereld van Britse
stoomtreinen, gentlemen met pijp, whisky
met soda, bolhoeden en dubbelagenten.
Met Bert Cosemans, Sofie Van Moll, Maarten
Bosmans en Ron Cornet.
‘The 39 steps’, vrijdag 22 april, 20.15u, oc de
Djoelen, Oud-Turnhout, 18 euro.
Piv Huvluv: ‘YOLO!’
GEEL – Een documentaire over het leven van
de eendagsvlieg. Meer heeft Piv Huvluv niet
nodig om een avondvullende voorstelling in
mekaar te boksen. ‘YOLO!’, zijn nieuwste
theatershow, gaat over de eindigheid van
het leven en hoe daarmee om te gaan. Zonder
al te grote doelen voor ogen te hebben,
stuurt hij aan op een minimale portie zingeving
aan het bestaan. ‘YOLO!’ is al de vijfde
avondvullende show van Piv Huvluv.
Piv Huvluv, donderdag 14 april, 14u en
20.15u, cc de Werft, Geel, 12 euro.
Muziektheater
Transparant:
‘De waterafsluiter’
HEIST-OP-DEN-BERG – Op een hete zomerdag
is een ambtenaar van het waterleidingbedrijf
het water bij een arm gezin komen
afsluiten. De vrouw zegt niets, maar diezelfde
avond is ze met haar man en kinderen
op de rails van de TGV gaan liggen.
Deze echt gebeurde feiten inspireerden
Marguerite Duras tot het schrijven van
‘Le coupeur d’eau’, dat ze opnam in haar
verhalenbundel ‘La vie matérielle’ uit
1987.
Muziektheater Transparant en Dirk
Roofthooft gaan met dit kortverhaal over
zwijgen, taal, schuld, onbehagen, medeleven
en medelijden aan de slag. Diederik
De Cock (drums en gitaar) en Piet Rebel
(sax) zorgen voor de perfecte klankkleur.
Dirk Roofthooft vertelt het dramatische
verhaal en is de waterafsluiter, die op
een broeiend hete dag met een flesje water
in de hand zijn gedrag en zijn werk
goedpraat. Het is maar een job en iemand
moet het doen. Niet dan? Beklijvend muziektheater.
‘De waterafsluiter’, zaterdag 9 april, 20u,
cc Zwaneberg, Heist-op-den-Berg, 17
euro.
20 - April 2016

APRIL
vr 1/04/16 20:00 cc de Werft Geel Balletschool Czestochowa Pools ballet 9
vr 1/04/16 20:15 Schouwburg Rex Mol African Mamas Graceland 25
za 2/04/16 20:15 Schouwburg Rex Mol Isbells Theatertour 16
za 2/04/16 20:15 Rabboenizaal Hoogstraten Raf Walschaerts Jongen toch 18
zo 3/04/16 15:00 de Warande, schouwburg Turnhout Leandre Rien à dire 16
do 7/04/16 15:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Station Zonzo Compagnie 8,50
zo 8/04/16 11:00 cc de Werft Geel Anke Zijlstra Droomkoorts 8
zo 8/04/16 14:30 cc de Werft Geel Anke Zijlstra Droomkoorts 8
vr 8/04/16 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Nigel Williams Accident de Parcours 19
vr 8/04/16 20:00 Sint-Catharinakerk Herentals Euterpe Baroque Consort Händel en Corette: klavierconcerti 15
vr 8/04/16 20:15 begijnhofkerk Turnhout Het Goeyvaerts Strijktrio Stabat Mater 18
vr 8/04/16 20:15 Schouwburg Rex Mol De Frivole Framboos Delicatissimo 23 u
za 9/04/16 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Muziektheater Transparant De Waterafsluiter 17
za 9/04/16 20:00 cc ‘t Schaliken Herentals Janne Desmet en Villanella Hier waak ik 12
za 9/04/16 20:15 Schouwburg Rex Mol Orquesta Tanguedia Georgina 16
za 9/04/16 20:15 cc de Werft Geel Centrumharmonie Geel Opus VIII 15
zo 10/04/16 10:30 de Warande, tuinzaal Turnhout Overlezen 6
zo 10/04/16 11:00 bC De Liereman Oud-Turnhout Theater Tieret Sonderlich en zonen 10
zo 10/04/16 13:30 bC De Liereman Oud-Turnhout Theater Tieret Sonderlich en zonen 10
zo 10/04/16 15:00 cc de Werft Geel Centrumharmonie Geel Opus VIII 15
zo 10/04/16 16:30 bC De Liereman Oud-Turnhout Theater Tieret Sonderlich en zonen 10
zo 10/04/16 00:00 gc ‘t Heilaar Beerse Villanella & Compagnie Barbarie Wa wilder man 10
ma 11/04/16 20:15 gc ‘t Heilaar Beerse Philippe Geubels Bedankt voor alles (try-out) UITVERKOCHT 12 u
di 12/04/16 20:15 gc ‘t Heilaar Beerse Philippe Geubels Bedankt voor alles (try-out) 12 u
wo 13/04/16 20:15 de Warande, schouwburg Turnhout L-E-V | Sharon Eyal & Gai Behar Killer Pig & Sara 22
wo 13/04/16 20:15 gc ‘t Heilaar Beerse Philippe Geubels Bedankt voor alles (try-out) 12 u
do 14/04/16 10:30 de Warande, Kuub Turnhout Raaijmakers en Geerlings/STIP/Bonte Hond Niet huppelen! 11
do 14/04/16 12:15 Foyer Herentals Boke Hertals 0
do 14/04/16 12:15 cc ‘t Schaliken Herentals Boke Hertals: Esther en Mateusz 0
do 14/04/16 14:00 cc de Werft Geel Piv Huvluv Yolo! 12
do 14/04/16 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Stef Bos - Belgische première! Een sprong in de tijd 23
za 14/04/16 20:00 cc de Werft Geel Danz’Arte Footprints 12
do 14/04/16 20:15 Schouwburg Rex Mol Clara en Jelle Cleymans, Peter Thyssen, Inge Paulussen en
Jaak Van Assche met live orkest Ooit Gewist 21 u
do 14/04/16 20:15 cc de Werft Geel Piv Huvluv Yolo! 12
do 14/04/16 20:15 de Warande, schouwburg Turnhout De Speelman Hechten 18
vr 15/04/16 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Symfonieorkest Vlaanderen Into the wild 25,50
vr 15/04/16 20:00 cc ‘t Schaliken Herentals Gili CTRL (Alles onder controle?) 17 u
za 16/04/16 20:00 cc ‘t Schaliken Herentals We Are Not Lou Reed We Love Lou 18
za 16/04/16 20:15 de Warande, schouwburg Turnhout Adriaan Van den Hoof Nee, het was gisteren ook al laat 20
za 16/04/16 20:15 De Splinter Oud-Turnhout Comedy @ The Splinter: Lukas Lelie, Sander vdv… 8
zo 17/04/16 10:30 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Honderduit Cas Goossens interviewt Johan Verminnen 8,50
zo 17/04/16 10:30 Lakenhal Herentals Boeken en Bubbels Gène Bervoets 10
zo 17/04/16 14:00 cc de Werft Geel Danz’Arte Footprints 12
zo 17/04/16 15:00 de Warande, Kuub Turnhout Tuning People Dadakaka 11
zo 17/04/16 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Bollywood Masala Orchestra Spirit of India 20,50
di 19/04/16 13:45 de Warande, Kuub Turnhout Moldavië & fABULEUS Popcorn 14
di 19/04/16 20:30 op locatie Heist-op-den-Berg Comedy in de Living Joe van FroeFroe 11
wo 20/04/16 20:15 de Warande, Kuub Turnhout Moldavië & fABULEUS Popcorn 14
wo20/04/16 20:15 de Halle Geel De Fanfaar Naakt! 12
do 21/04/16 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Op Sterk Water Het wonderbaarlijke improvisatietheater 16
do 21/04/16 20:15 de Warande, schouwburg Turnhout Stef Bos Een Sprong in de Tijd 21
do 21/04/16 20:15 cc de Werft Geel Lies Pauwels Melle 12
vr 22/04/16 20:15 OC de Djoelen Oud-Turnhout Fakkeltheater vzw en BROS produkties The 39 steps 18
vr 22/04/16 20:15 de Warande, Kuub Turnhout Het Kip Achter ‘t eten 17
vr 22/04/16 20:15 gc ‘t Heilaar Beerse Stoomboot en band 14
vr 22/04/16 20:15 cc de Werft Geel Wim Opbrouck & NTGent We shall overcome 20
za 23/04/16 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg De Mexicaanse Hond, Olympique Dramatique / Toneelhuis en Orkater Het gelukzalige 16 u
za 23/04/16 20:00 gc De Wouwer Ravels Walter Baele de volgendjaarsconférence 15
za 23/04/16 20:15 OC de Djoelen Oud-Turnhout Petticoat Petticoat 13
za 23/04/16 20:15 gc ‘t Heilaar Beerse Günther Neefs & VRT Bigband Back to swing 17
za 23/04/16 20:15 cc de Werft Geel Koen De Preter To Belong 12
zo 24/04/16 15:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Kugoni Trio Classics Revisited 15,50
di 26/04/16 20:30 op locatie Heist-op-den-Berg Comedy in de Living Joe van FroeFroe 11
wo 27/04/16 20:15 de Warande, schouwburg Turnhout t Arsenaal Mechelen Dood van een handelsreiziger 19
wo 27/04/16 20:15 Schouwburg Rex Mol The Bootleg Sixties Muzikaal eerbetoon aan de jaren ‘60 23
wo 27/04/16 20:15 gc ‘t Heilaar Beerse Villanella & Janne Desmet Hier waak ik 11
do 28/04/16 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Walpurgis De kever, ode aan het kind 14 u
do 28/04/16 20:00 Koetshuis Le Paige Herentals Walpurgis De kever, ode aan het kind 14
do 28/04/16 20:15 Schouwburg Rex Mol LAZARUS Karamazow 16
vr 29/04/16 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Warre Borgmans, Jokke Schreurs & ‘Big Dave’ Reniers Bleiten 16,50
vr 29/04/16 20:00 gc De Wouwer Ravels Het ongerijmde Ernst! 16
vr 29/04/16 20:15 Zaal Ootello Mol Swingdealers Quartet Jazz@Ootello 13
vr 29/04/16 20:15 Zaal ‘t Getouw Mol Douglas Firs An Evening With Douglas Firs 14
vr 29/04/16 20:15 de Warande, schouwburg Turnhout Youp van ‘t Hek Licht 30
za 30/04/16 14:00 cc de Werft Geel Studio Orka Zoutloos 8
za 30/04/16 17:00 cc de Werft Geel Studio Orka Zoutloos 8
za 30/04/16 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Esmé Bos / Tom Vanstiphout Dubbelconcert 20,50
za 30/04/16 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Hildebrandt Consort The Art of Transcription J.S. Bach 17
za 30/04/16 20:15 OC de Djoelen Oud-Turnhout Living Roots Ronny Mosuse, Jan de Smet, Fay Lovsky, Tom Theuns 21
za 30/04/16 20:15 de Warande, Kuub Turnhout Gerald Clayton Trio 16
za 30/04/16 20:15 cc de Werft Geel Frank Boeijen In concert 2016 21
za 30/04/16 20:15 schouwburg Rex Mol Gabriel Rios solo 19
UITVERKOCHT
UITVERKOCHT
UITVERKOCHT
UITVERKOCHT
UITVERKOCHT
UITVERKOCHT
UITVERKOCHT
Adressen en contactgegevens: de Warande , Warandestraat 42, 2300 Turnhout, tel: 014 41 69 91, info@warande.be, www.warande.be PC De Blijde Boodschap , Lode Peetersplantsoen 2, 2300 Turnhout Het Gevolg , Otterstraat 31-33, 2300 Turnhout, 014 42 63 27, info@hetGevolg.be,
www.hetGevolg.be De Werft , Werft 32, 2440 Geel, tel: 014 56 66 66, info@dewerft.geel, www.dewerft.be De Halle , Markt 1, 2440 Geel, tel: 014 56 66 66; info@dewerft.geel, www.dewerft.be ZAAL ‘t Getouw , Molenhoekstraat 2, 2400 Mol, tel: 014 33 09 00, cultuurbalie@gemeentemol.be,
www.getouw.be SCHOUwBURG Rex , Smallestraat 2, 2400 Mol, tel: 014 33 09 00, cultuurbalie@gemeentemol.be, www.getouw.be ‘t Schaliken , Grote markt 35, 2200 Herentals, tel: 014 28 51 30, cultuurcentrum@herentals.be, www.herentals.be ‘t Heilaar , Heilaarstraat 35, 2340 Beerse, tel:
014 60 07 70, cultuur@beerse.be, www.beerse.be De Djoelen , Steenweg op Mol 3 bus 2, Oud-Turnhout, tel: 014 46 22 32, jeugd.cultuurdienst@oud-turnhout.be, www.oud-turnhout.be De Wouwer , Kloosterstraat 4, 2380 Ravels, tel: 014 65 21 55, info@dewouwer.be, www.dewouwer.be Zaal Ootello
, Ezaart 162, 2400 Mol, tel: 014 31 81 16, www.ootello.be Theobaldus Kunsthuis , Koningin Elisabethlei 2, 2300 Turnhout, www.theobalduskunsthuis.be De Onthaasting , Laar 14, 2400 Mol, tel: 014 32 20 15, www.deonthaasting.be De Kruierie , Bevrijdingsstraat 1, 2490 Balen, tel: 014 82 92 30,
dekruierie@balen.be, www.balen.be Zwaneberg , Cultuurplein 1, 2220 Heist-op-den-Berg, tel: 015 25 07 70, info@zwaneberg.be, www.zwaneberg.be
Suiker - 21

SCHOUW-
BURGEN
Janne Desmet en Villanella
Hier waak ik
Zaterdag 9 april 2016 om 20 uur
In de schouwburg
Euterpe Baroque
Consort
HERENTALS – Een avondvullend programma
met pure barokmuziek: daar staat het
Euterpe Baroque Consort garant voor.
Het gezelschap werd in 2007 opgericht
door organist Bart Rodyns en bestaat na
bijna tien jaar uit uitstekende zangers,
solisten en instrumentalisten.
Op het programma staan drie orgelconcerto’s
van Händel, een klavierconcerto
van Corrette en een concerto van Telemann.
Boeiend is het om het werk van
Händel naast dat van Corrette te plaatsen.
Händel was in de tweede helft van
de 18de eeuw een ongeëvenaard organist
en improvisator. Corrette was zijn tegenhanger
in Frankrijk. Hij kwam een paar
decennia na Händel en moet zeker door
diens werk geïnspireerd geweest zijn.
Euterpe Baroque Consort, vrijdag 8 april,
20u, Sint-Catharinakerk, Herentals, 15
euro.
NTGent & Wim Opbrouck:
‘We shall overcome’
GEEL – Wim Opbrouck brengt hulde aan het
verzet. ‘We shall overcome’ herinnert aan de
jaren 80, toen regelmatig honderdduizenden
mensen op straat kwamen om op te roepen
tot vrede. In 1983 liepen 400.000 deelnemers
aan een betoging door de straten van Brussel
om te protesteren tegen de deelname van
de Belgische regering aan een NAVO-rakettenprogramma.
Twee jaar later werd dit
protest voor de vrede overgedaan en in 1987
nog eens. De Koude Oorlog liep op zijn einde.
In ‘We shall overcome’ brengt Opbrouck met
een paar vrienden (onder wie Axl Peleman)
enkele protestsongs van Brel, Cohen, PJ
Harvey en vele anderen.
‘We shall overcome’, vrijdag 22 april, 20.15u,
cc de Werft, Geel, 20 euro.
Esmé Bos en
Tom Vanstiphout
HEIST-OP-DEN-BERG – Cc Zwaneberg plaatst
songschrijvers Esmé Bos en Tom Vanstiphout
samen op de affiche voor een dubbelconcert.
Daar zijn goede redenen voor.
Beiden zijn ze al jarenlang actief in de muziekwereld,
houden ze van ambachtelijk
geschreven en gespeelde liedjes, zijn ze zelf
uitstekende songschrijvers en blijven ze al
heel hun carrière onder de radar. Lang waren
we er zelfs van overtuigd dat dat een
godgeklaagde schande was en een miskenning
van hun talent. Tegenwoordig denken
we veeleer dat zij zich in de luwte het best in
hun vel voelen. Ver weg van de mediaheisa
en het ‘zottekesspel’ van de business doen
Esmé Bos en Tom Vanstiphout alleen maar
waar ze zin in hebben. Werken in de schaduw
geeft hen vrijheden die hun veel populairdere
collega’s meestal niet hebben.
Laat je dus vooral niet leiden door de relatieve
naamonbekendheid van Bos en Vanstiphout.
Ze serveren de grand cru van het
betere luisterlied. Vergelijken doen we niet,
refereren aan bijvoorbeeld James Taylor en
Joni Mitchell wel.
Bos en Vanstiphout, zaterdag 30 april, 20u,
cc Zwaneberg, Heist-op-den-Berg, 20,50
euro.
Janne Desmet:
‘Hier waak ik’
HERENTALS – Een voorstelling maken over
diefstal? Makkelijk zat, wanneer je bij je eigen
moeder inspiratie kunt halen. Begrijp
ons niet verkeerd: de moeder van actrice
Janne Desmet is geen professionele dievegge.
Neen, als winkeldetective was het haar
taak om kruimeldieven in haar netten te
strikken. De jonge Janne mocht daar soms
bij helpen.
De West-Vlaamse actrice nam deze herinneringen
als uitgangspunt voor een artistiek
onderzoek naar onze bijzondere relatie
met bezittingen. Waarom zijn we zo gehecht
aan materiële dingen? Waarom brengt een
inbraak in ons huis ons volledig uit balans?
Desmet was ooit zelf het slachtoffer
van een inbraak. Toen ze er via een foto op
haar smartphone achter kwam wie de dader
was, deed ze op tv een oproep aan de inbreker:
“Laten we eens afspreken en vertel mij
waarom je het deed”.
De voorstelling ‘Hier waak ik’ kwam tot
stand met de hulp van rasverteller Johan
Petit en kunstenaar Bruno Herzeele.
‘Hier waak ik’, zaterdag 9 april, 20u, cc ’t
Schaliken, Herentals, 12 euro, en woensdag
27 april, 20,15u, HETGEVOLG, Turnhout,
11 euro.
We Are Not Lou Reed
We Love Lou
Zaterdag 16 april 2016 om 20 uur
In de schouwburg
Info en tickets
cc ‘t Schaliken | Grote Markt 35 | 2200 Herentals
tel. 014-28 51 30 | cultuurcentrum@herentals.be | www.schaliken.be
22 - April 2016

'T GETOUW
APRIL 2016
CULTUURCENTRUM MOL
TICKETBALIE
Smallestraat 2, 2400 Mol
014 33 09 00
dinsdag-zaterdag van 9.30 tot 12.30 uur
bij voorstellingen telkens 1 uur voor aanvang
BEKIJK ONS VOLLEDIGE PROGRAMMA OP
WWW.GETOUW.BE
DO 28 APR
LAZARUS
Karamazow
THEATER
VR 1 APR
AFRICAN
MAMAS
Graceland
CONCERT /SHOW
ZA 2 APR
ISBELLS
Theatertour
CONCERT
ZA 30 APR
GABRIEL RIOS
SOLO
The Loneliness
of Long
Distance
Songwriting
CONCERT
DE WARANDE
DANS
© Gil Shani
CC DE WERFT GEEL / APRIL
Centrumharmonie Geel
OPUS VIII
Zaterdag 9 april - 20u15 / Zondag 10 april - 15u00
Try-out Jazz Jam Geel
muziek
jazz
Woensdag 13 april - 20u00
Café de Werft
Piv Huvluv
YOLO!
Donderdag 14 april - 14u00 / 20u15
Fabrizio Poggi
Vrijdag 15 april - 20u15
comedy
muziek
Wim Opbrouck
& NTGent
WE SHALL OVERCOME
Vrijdag 22 april - 20u15
Koen De Preter /
Theater Stap
TO BELONG
Zaterdag 23 april - 20u15
Frank Boeijen
IN CONCERT 2016
Zaterdag 30 april - 20u15
muziektheater
dans
muziek
014 56 66 66 / RES.DEWERFT@GEEL.BE / WWW.DEWERFT.BE
Suiker - 23

Thijs
van Leer
over zijn
‘Kempense periode’:
KEMPEN – Al een tijd lang stond
muzikant Thijs van Leer op onze
verlanglijst voor een interview. Om
meer precies te zijn: al vanaf het
moment dat een vriend ons drie
jaar geleden tijdens een fietstocht
droogweg meedeelde dat de man
‘hier’ nog had gewoond. ‘Hier’: dat
was in een enorme witte villa in Mol-
Gompel, met een statige oprijlaan
die door een muur van rode
rododendrons aan nieuwsgierige
blikken werd onttrokken. Het kwam
er maar niet van. Hoe geraak je tot
bij een van de meest legendarische
muzikanten uit de Lage Landen?
Heel eenvoudig, zo bleek. Toen
van Leer de voorbije maand een
korte tournee deed in de Kempen
-met concerten in Zwaneberg in
Heist-op-den-Berg en ‘t Schaliken
in Herentals- geraakten we ‘via via’
aan zijn telefoonnummer. Trillende
vingers op het toetsenbord. Een
beltoon die overging in een zware
Nederlandse stem. ‘Met Thijs’ zei
hij. Tien minuten later hadden we in
hotel De Swaen aan de Grote Markt
in Herentals al een afspraak met
een man die wereldhits scoorde
met Focus en die als soloartiest 3
miljoen exemplaren verkocht van
één enkele plaat. We konden een
jodel niet onderdrukken.
De man die ons in Herentals tegemoetstapt
en ons erg hartelijk begroet, heeft qua looks
niets meer gemeen met de Thijs van Leer
zoals die wij in de jaren zeventig in ons
pubergeheugen hadden opgeslagen. Die
van Leer was een frêle blonde hippie met
weelderige haarbos die wild blazend op zijn
dwarsfluit de wereld veroverde. Of het is
de van Leer die ons met een engelengezicht
aankeek vanop de alomtegenwoordige hoes
van zijn succesplaat ‘Introspection’. De kerel
die zich nu als van Leer presenteert, is
gekleed als een motard, draagt een stoere
leren jekker, heeft op zijn hoofd een zwarte,
lederen pet en draagt rond zijn nek een
opvallende metalen ketting. De aarde heeft
ook meer te verduren onder zijn gewicht
dan destijds onder de rijzige Hollander.
“Waar wil je met je interview naartoe?”,
vraagt hij zich luidop af. “Om te beginnen”,
zeggen we, “willen we eindelijk wel eens
weten waarom een popster van uw niveau
zich in zijn gloriejaren in de Kempen ging
vestigen.”
“Dat was vrij simpel”, antwoordt hij. “Ik
woonde toen in Nederland met mijn vrouw
en een pasgeboren kindje in een veel te klein
huis. Hubert Terheggen, onze manager van
Focus, zei: ‘Je kan in Geel in een boerderij
gaan wonen met zeventien vertrekken en 20
hectaren grond eromheen, en nog wel voor
hetzelfde geld als een driekamerflat in de
Bijlmermeer in Amsterdam’. En het is ‘belastingtechnisch’
ook voordeliger.”
−U − had allicht nog nooit gehoord van Geel?
Nee, en ook niet van die ‘gekken’ van Geel.
Maar toen ik er kwam, werd ik verliefd op
dat huis. Het was op de Retiebaan, nummer
19, geloof ik. Ik heb net nog de plek
bezocht, maar het huis is afgebroken. Vandaag
staat er een ander huis. Ik zag toen
ook dat er in sommige huizen mensen met
minder spiritueel vermogen -of hoe noem
je dat- werkten in de tuinen en huizen. Ik
heb er een heel bijzondere en creatieve tijd
gehad. We leefden er samen met onze jonge
kinderen. Altijd hadden we wel vrienden
over de vloer. Het was een ‘va-et-vient’.
Onze deur deden we nooit op slot, ook ’s
nachts niet. Alleen toen de Bende van Nijvel
toesloeg, werden we wat voorzichtiger.
−U − hebt de plek opnieuw bezocht, zegt u.
Was dat om sentimentele redenen?
Nee, het nostalgische gevoel is bij mij erg
slecht ontwikkeld. Ik had gewoon mijn huidige
wederhelft beloofd eens te gaan rondkijken.
Ik heb met haar drie dagen rondgereden
om alle plekjes te gaan bekijken.
Ik vind dat de streek zich fantastisch ontwikkeld
heeft. Ik heb er altijd met plezier
gewoond.
−Gingen − uw kinderen hier naar school?
Jawel, naar de Europese school in Mol.
Daar werden ze spelenderwijs polyglot.
Ook de mijnwerkerskinderen uit Genk
werden er elke dag met de bussen naartoe
gebracht. Er werd niet alleen Italiaans
gesproken op de speelplaats, maar ook
Spaans, Duits en Engels. Fantastische leraars
ook, die in de buurt in die supergrote
huizen woonden, want ook zij moesten
geen belasting betalen (lacht).
−Onze − burgemeester bestempelde de rijke
Nederlanders in de Kempen als fiscale vluchtelingen?
Mocht hij dat?
Dat mocht hij. Maar ik heb dat niet zo ervaren.
Het is wel een van de redenen geweest
om hier te komen wonen, maar niet
de dwingendste.
−Als − we het over uw Kempense periode hebben,
over welke jaren spreken we dan?
(denkt even na) Laat eens kijken: mijn
jongste kind is geboren in ’73. Dan zal het
een periode zijn die loopt van het midden
van de jaren zeventig tot begin negentig. Ik
ben met mijn eerste vrouw in Geel gaan wonen.
Mijn tweede vrouw heb ik naar Westerlo
laten komen. Alle kinderen uit beide
relaties woonden onder één dak en schoten
goed met elkaar op. Ze konden er ook niets
aan doen dat hun ouders verkeerd hadden
zitten te flikflooien (lacht). Van Westerlo
zijn we dan naar Mol verhuisd. Mijn financieel
adviseur had me aangeraden een
huis te kopen. Dan brachten de centen die
we investeerden later meer op. De meeste
24 - April 2016

van mijn kinderen hebben hun jeugd hier
doorgebracht.
−In − Mol woonde u in Gompel in het huis
waarin destijds de directeur van de glasfabriek
Glaverbel woonde.
Colburnlei 5! Dat was een droomhuis. Echt
fantastisch. Met veel gras en rododendrons
errond. Er stond zelfs een bunker in de tuin
die als schuilkelder had gediend. Ik ben er
nooit in gedurfd. Elk kind had er zijn eigen
kamer. We woonden er met een groot gezin.
De vrouw waarmee ik toen leefde -en
die nu helaas overleden is- heeft me drie
kinderen geschonken en had er zelf al vier.
Het was heel erg feestelijk. We deden heel
veel aan muziek en aan literatuur. Ik bezat
toen twee vleugels: een Bechstein en
een Steinway. Die stonden als yin en yang
tegen elkaar. Als er een vriendinnetje of
vriendje op bezoek was, konden die ook pianospelen.
−Had − u destijds veel contact met de mensen
in de buurt?
Ik trok niet iedere dag de kroegen in. Er
kwamen wel veel Nederlandse vrienden
op bezoek, en ook vrienden uit Antwerpen
en Brussel. Als ik er nu op terugkijk,
had ik op het platteland niet zoveel
vrienden. De meeste mensen die we in de
Kempen leerden kennen, waren goede
kennissen. Dat er geen echte vrienden
bij waren, kan heel erg aan mij liggen.
Ik was destijds ook maar zelden thuis. In
Mol-Gompel kwamen de buren wel over
de vloer, maar ze waren geen intimi. Ik
maakte ook geen deel uit van hun gemeenschap.
Ik werd altijd wel heel lief
ontvangen, vaak met diepe buigingen. In
Amsterdam daarentegen kwamen drie
jongens naar me toe en een van hen gaf
me met zijn vuist een stoot in de buik
en zei: “Hé Thijsje!” Dat is een andere
benadering, begrijp je. In België is men
veel beleefder en beschaafder, maar uiteindelijk
gaat het toch niet zo diepgaand.
Ik kan het de plaatselijke bevolking niet
euvel duiden. Ik was in die tijd heel erg
bezig met componeren en mijn familieleven.
Maar ik zou er niet willen wonen,
dat niet.
HHH
Bij dit interview met Thijs van Leer hoort
een soundtrack die grotendeels dateert uit
de jaren zeventig, maar die u nog perfect
kan oproepen via het World Wide Web.
Trefwoorden zijn Focus en Introspection.
Van Leer was samen met gitarist Jan Akkerman
de frontman van de Nederlandse
groep Focus: een hoogst merkwaardige
popgroep die met ellenlange instrumentale
nummers als Hocus Pocus, House of King
en Sylvia wereldwijd de hitlijsten haalde.
Het zijn nummers die tot het collectieve
geheugen zijn doorgedrongen. Ook zonder
meer uitzonderlijk was dat van Leer daarbij,
naast hammondorgel ook dwarsfluit
speelde. En jodelde! Waarlijk een unicum
in de popgeschiedenis. Tussen zijn werk
door met Focus nam van Leer als dwarsfluitspeler
in 1972 de lp Introspection op,
met bewerkingen van klassiek werk. Tot
eenieders verbazing -niet in het minst van
de zijne- groeide Introspection uit tot een
monsterhit. De lp is tot op de dag van vandaag
de meest verkochte lp in Nederland.
Maar ook in Vlaanderen lag de plaat met
op de hoes het engelengezicht van ‘van
Leer’ op elke draaitafel, zeker met de kerstdagen.
Focus werd na tal van personeelswissels
door van Leer in 1998 terug in het
leven geroepen en toert weer door de ganse
wereld. Daarnaast laat hij zich als dwarsfluitspeler
nog maar wat graag inhuren als
gastmuzikant.
HHH
“Ik heb laatst nog een begrafenis gehad in
Mol”, zegt hij in de ontbijtzaal van hotel De
Swaen. “Van een kennis?”, vragen we behoedzaam.
“Nee, geen kennis,” zegt hij en
maakt het gekende geldgebaar met duim
en wijsvinger. ‘Ik laat me daar dik voor
betalen. Laatst stierf de vrouw van Willem
van Kooten, alias Joost den Draaier. Die
ken je nog wel, niet? (n.v.d.r.: de legendarische
dj van piratenradio Veronica) Toen
heb ik ook gespeeld. Maar dat was een
vriend; dat doe ik gratis.”
−U − geeft nu twee concerten in de cultuurcentra
van Heist-op-den-Berg en Herentals.
Toen we dat opmerkten, keken we toch wat
verbaasd op. U hebt stadions doen vollopen
met Focus.
Vandaag spelen we met Focus nog in enorme
zalen in heel de wereld. Het is heerlijk
om in New York of Rio de Janeiro te spelen,
maar het is ook heerlijk om in Heistop-den-Berg
of Herentals te spelen. Dat
maakt me niets uit.
−U − doet dat blijkbaar nog met dezelfde drive
als die van de jonge Thijs van Leer. We lazen
een verslag van een Focusoptreden in de
Antwerpse Roma. De recensent van dienst
was in de wolken. Hij loofde het speelplezier
dat u nog uitstraalde
Ik heb dat verslag ook gelezen. Leuk! Ik
vind optredens nog steeds erg leuk. Ook
het componeren blijft boeiend; dat ‘graven’
houdt maar niet op. Misschien is het wel
een innerlijke noodzaak. Maar ik wil er
niet te hoogdravend over doen.
Weet je: ik was eerst erg beducht voor popmuziek.
Toen ik negentien was, hield ik
alleen van jazz en klassieke muziek. Het
hele popgebeuren vond ik te oppervlakkig.
De muziek van The Beatles en de The
Stones vond ik in mijn puberteit leuk om
op te dansen en een meisje te versieren,
wat niet altijd lukte (lacht). Maar eigenlijk
hield ik toen alleen van instrumentale
muziek, van bebopjazz van Miles en Coltrane
en van klassieke muziek van Bach,
Mozart en Bartok. Mijn liefde voor popmuziek
is er pas heel laat gekomen. Pas vanaf
mijn negentiende dacht ik: jongens, dit is
misschien toch interessant om serieus te
gaan beoefenen. Als ik met die jazzmusici
zou gaan concurreren, had ik altijd in hun
schaduw gestaan omdat er zoveel goede
jazzmuzikanten zijn. In de klassieke muziek
idem. Dan moest ik gaan concurreren
met al die waanzinnig goede pianisten. Ik
dacht op een moment: laat ik dan maar
gewoon een vak nemen en ’s avonds naar
een concert gaan en lekker luisteren. Het is
anders gelopen…
−Zeg − dat wel. U bent met Focus uiteindelijk
midden in de popmuziekscene terechtgekomen.
Men vroeg zich altijd af: wat brengt Focus
nu voor muziek? Men bestempelde het als
progressive rock (spuwt het uit). Het is helemaal
geen progressive rock. Het is eerder
regressive, want we spelen ook klassieke
thema’s. De enige progressive artiest die
we ooit hebben gehad, is Frank Zappa. Die
speelde moderne klassieke muziek gecombineerd
met rock. Al die andere 100.000
bands die zich progressive noemen, zijn
gesjeesde jazzmuzikanten. Maar dat kan je
beter niet luidop zeggen (lacht).
−Focus − was met zijn instrumentale nummers
wel een buitenbeentje in de poplijsten.
Ach, een buitenbeentje… Het was wel wonderlijk
dat een instrumentale groep zo hoog
kon scoren en zoveel hits had. Al wordt
in onze grootste hit ‘Hocus Pocus’ wel gebruikgemaakt
van de stem, maar dan op
een rare manier. Vandaag gebruik ik mijn
stem wel vaker als we met Focus optreden,
maar dan meer als vijfde instrument dan
als solo voice. Die kwaliteit heb ik niet.
−Bent − u niet te bescheiden? U bent uw carrière
toch begonnen met een geslaagde
zangauditie voor Ramses Shaffy.
Ik heb laatst ook een stukje gezongen voor
Stef Bos. Ook hij zei: ‘Wat kan je goed zingen’.
Hij stelde voor om samen iets te gaan
doen. Nou, ik zou het misschien ook leuk
vinden.
−We − gaan dus binnenkort de zanger Thijs
van Leer ontdekken?
Dat durf ik niet zeggen. Ik vond mezelf niet
zo goed zingen; lang niet zo goed als Ramses
of Joe Cocker, een van de beste blanke
zangers die er bestaan.
−Het − zou je carrière mogelijk nog verder gebracht
hebben.
Ik weet het niet. Ik heb toch in Nederland
de meeste platen van iedereen verkocht.
Van ‘Inrtrospection’ meer dan drie miljoen
en met Focus zo’n 8,5 miljoen.
−Toen − ik aan vrienden vertelde dat ik u ging
interviewen, antwoordden ze vrijwel in koor:
‘De man met zijn dwarsfluit.’
In Nederland en België ben ik de fluitist,
terwijl ik in Engeland en Amerika de organist
ben.
“Ik heb er een
heel bijzondere
en creatieve
tijd gehad.”
−Dat − was ook heel atypisch aan Focus: een
frontman die dwarsfluit speelde. Alleen Ian
Anderson van Jethro Tull deed dat. Hij stond
altijd als een reiger…
(onderbreekt) Ja, hij kon op één been staan
en ik niet (lacht). Ik heb met hem samen in
Rome gespeeld. Heel leuk. Ook bij Golden
Earring speelde Barry Hay wel eens een
stukje fluit. Maar ik was niet als fluitist
het gezicht van Focus. Jan Akkerman was
de solist, ik de organist en main composer.
−Wat − u met uw stem deed op ‘Hocus Pocus’
noemden we destijds jodelen. Mag dat?
Ja, dat mag. Bij jodelen denken we al vlug
aan de lederen broeken en Tirol, maar dat
klopt niet. Er zijn veel andere culturen
waar alleen maar gejodeld wordt. In Midden-Afrika
of delen van India doen ze niet
anders dan dit (imiteert keelgezangen).
−Is − dat jodelen in het nummer bij toeval ontstaan?
Volkomen uit het niets! Akkerman deed op
een dag in de studio zijn bekende gitaarriff
en dan volgde de drummer met zijn slagen.
En toen viel ik in: ‘Jodelodo … . (doet zijn
wereldberoemde jodel). Dat gebeurde zomaar.
We hadden het nooit eerder gedaan.
Onze producer Hubert Terheggen -die niet
meer leeft- zei: “Verzin snel een titel want
dit wil ik gaan uitbrengen als single.” Wij
natuurlijk verbaasd: “Een single?” “Het
wordt een wereldhit”, zei hij. “Ja dat zal
wel…” Maar een titel? Het moest rijmen op
Focus. Krokus? Jodocus? Het enige leuke
was ‘Hocus Pocus’. Het had niets te maken
met magic. Maar de mensen dachten dat
het magic was.
−Dat − jodelen en die lange instrumentale
nummers waren toch erg ongewoon in de
popmuziek.
De doorsnee-Amerikaan die ons nog gekend
heeft, beweert vandaag dat we de
beste groep uit Europa waren. Misschien
moeten ze dan ook aan ABBA denken
(lacht). Focus heeft vandaag nog steeds
mijn prioriteit omdat ik er al mijn composities
in heb zitten. Bij ‘Introspection’ gaat
het meer om citaten van oude meesters.
−Maar − ‘Introspection’ was wel een onwaarschijnlijke
megaseller!
‘Introspection’ was een experiment van de
toenmalige platenfirma CBS, nu Sony. Die
wisten dat ik klassieke fluit speelde. En
bovendien vonden ze dat ik er hip uitzag.
Toen hebben we samen met de destijds
zeer succesvolle arrangeur Rogier Van
Otterloo een paar experimentele stukken
opgenomen met het Metropoolorkest en
het orkest van het Concertgebouw Amsterdam.
Er moest nog een luchtig stukje
bij. Dat werd het Rondo (fluit het na) van
van Otterloo. En de ene ‘zwaarmaker’
werd Pavane van Fauré. Plots hadden we
een plaat die waanzinnig goed verkocht.
We beleefden toen in Nederland ook een
treinkaping van de Zuid-Molukkers. Op
de radio mocht alleen maar dergelijke muziek
gedraaid worden. Ik heb de plugging
van mijn leven gehad met die ellende. Ik
verkocht in een week tijd 80.000 elpees.
Dat was krankzinnig. ‘Introspection’ moet
op iedere draaitafel in Nederland hebben
gelegen.
−Ook − in Vlaanderen was het een enorm succes.
We kunnen ons die iconische hoes met
alleen uw hoofd erop nog zo voor de geest
halen.
Met dat schele oog! (lacht)
−U − was toch een good-looking boy!
Ik zag dat zelf niet.
−Het − succes was ook te danken aan Willem
Duys, die toen een erg populaire talkshow
had en waar ook in Vlaanderen massaal naar
werd gekeken.
Was Duys dan ook zo populair hier? Dat
wist ik niet. Duys heeft inderdaad de plaat
erg goed gepromoot. Maar het succes was
volgens mij toch meer het gevolg van het
feit dat de muziek aansloot bij een zekere
volksaard van zowel de Vlaming als de
Nederlander. Er zat een klein beetje klei
-mud- aan en een beetje religie. Het was,
denk ik, de combinatie van die twee elementen
die het hem deed.
−Is − de sterke band tussen Vlaanderen en Nederland
vandaag niet erg verwaterd?
Dat zou best kunnen, maar jullie hebben
ook jongens gehad die ‘Daar gaat ze’ gingen
zingen. Dat was ook gigantisch.
−Nog − een laatste Belgische link met u: jazzgitarist
Philip Catherine is nog lid geweest
van Focus.
Catherine heeft Akkerman echt vervangen.
Akkerman wilde niet meer naar Engeland
en Philip heeft dat gat gevuld. Slechts
twee dagen voor hij mee op tournee moest,
had ik hem verwittigd. Die hele nacht had
ik nog gecomponeerd, 40 bladzijden lang.
Tijdens zijn eerste concerten heeft Catherine
de partituren op vier stoelen moeten
uitstallen Een gigant. Ik heb ook vaak
samengewerkt met Toots.
−Tot − slot: is het niet uw grootste verdienste
geweest dat u mensen tot de klassieke muziek
hebt gebracht?
Ja, leuk toch? Mijn vader was een Bachfanaat
en was heel erg tegen ‘Introspection’.
Hij vond dat we Bach oneer aandeden.
Maar toen kwamen de andere leden van
zijn Bachgenootschap hem zeggen: “Het is
lang niet zo gek wat jouw jochie Thijs doet.
Hij brengt heel mooie Bachmuziek bij het
gewone volk.’ Vader was fabrieksdirecteur,
maar ook fluitist. Hij heeft toen het blad
omgedraaid en is op zijn 57ste fluitleraar
geworden. De opnames van ‘Introspection’
gebruikte hij als lesmateriaal.
Tekst: Stijn Janssen
Foto’s: Bart Van der Moeren
Suiker - 25

Over de
Raul Midón
EINDHOVEN – Raul Midón is een blinde gitarist
uit het zuiden van de Verenigde Staten, die
zopas zijn vijftigste verjaardag heeft gevierd.
Hij werd samen met zijn tweelingbroer Marco
te vroeg geboren. In een speciaal uitgeruste
couveuse werden hun ogen niet (voldoende)
beschermd tegen de lampen, waardoor
de beide baby’s blind werden. Het belette
hen niet om mooie carrières uit te bouwen.
Marco is ingenieur bij de NASA en Raul is
een gevierd muzikant.
De artistieke talenten erfde Raul Midón van
zijn Argentijnse vader. Die was volksdanser
van beroep en liet Midón plaatsnemen aan
de drums toen hij amper 4 jaar oud was.
Maar Midóns interesse ging al snel uit naar
de gitaar.
Raul Midón is een laatbloeier, hoewel hij al
heel zijn leven muziek maakt. Vele jaren
deed hij dat als backing vocal voor artiesten
zoals Julio Iglesias, Jose Feliciano en Shakira.
Hij was al een eind in de 40 toen hij naar
New York verhuisde om zijn eigen carrière
te lanceren.
Hij toerde een tijdje met zijn band, ‘Elements
Of Life’, en maakte zoveel indruk als
zanger en gitarist dat zijn manager een origineel
plan bedacht om Midóns carrière definitief
te lanceren. In plaats van een demo op
te nemen en die naar alle platenmaatschappijen
te sturen, nam hij Midón mee naar alle
platenbazen en liet hij hem één nummer live
spelen. Ze stonden in rijen aan te schuiven
om hem vast te leggen. Met nog niet één cd
op zijn curriculum en niet één radiohit op
zijn naam tekende Raul Midón meteen bij
Capitol Records en kreeg hij voor zijn eerste
album producer Arif Mardin toegewezen, die
eerder al gewerkt had met Norah Jones en
Aretha Franklin. Stevie Wonder werd bereid
gevonden gastmuzikant te zijn. Het debuutalbum
‘State Of Mind’ (2005) werd overal
lovend onthaald. Optredens op Amerika’s
populairste talkshows en op grote internationale
festivals waren het gevolg. In Europa
maakte Raul Midón furore op het North Sea
Jazz Festival in Den Haag.
Midón speelt muziek waarin je invloeden uit
vele Amerikaanse genres ontdekt: rock, soul,
blues en zelfs folk. Indruk maakt hij met zijn
geniale gitaarspel, maar vooral met de manier
waarop hij kan ‘scatten’ én zonder enig
hulpmiddel perfect het geluid van een trompet
kan imiteren. Raul Midón treedt solo op.
Da’s maar goed ook. Hij heeft helemaal niemand
nodig.
Raul Midón, vrijdag 15 april, 20.30u, Mezz,
Breda, 22.50 euro.
schreef
APRIL
vr 1/04/16 20:00 013 Poppodium Tilburg Deströer 666, Bölzer 16
vr 1/04/16 20:30 Mezz Breda Mala Vita 14,50
vr 1/04/16 21:00 Café Wilhelmina Eindhoven I Am Oak 10
vr 1/04/16 21:15 Effenaar Eindhoven Abba Gold 17,50 u
vr 1/04/16 21:15 Mezz Breda Ares 0
za 2/04/16 20:00 013 Poppodium Tilburg IAMX 17,50
za 2/04/16 21:00 Mezz Breda Judy Blank 0
za 2/04/16 22:00 Effenaar Eindhoven Suono Culture Indoor Festival 19,50
zo 3/04/16 16:30 Mezz Breda Wooden Soldiers 0
zo 3/04/16 20:00 Mezz Breda DeWolff 18
UITVERKOCHT
UITVERKOCHT
zo 3/04/16 20:15 Effenaar Eindhoven UB40 37,50 u
zo 3/04/16 20:15 Effenaar Eindhoven The Posies 15
wo 6/04/16 20:00 Effenaar Eindhoven A Place To Bury Strangers 12,50
do 7/04/16 20:00 013 Poppodium Tilburg My Dying Bride 22,50
do 7/04/16 20:00 Mezz Breda Grote Prijs Van Nederland: finalisten hiphop 7
vr 8/04/16 20:00 013 Poppodium Tilburg SMIB, Veldentaal 12
vr 8/04/16 20:15 Effenaar Eindhoven Rico & Ticks, #OPGEZWOLLETOTNU 25
vr 8/04/16 20:30 Mezz Breda Niels Geusebroek 18
vr 8/04/16 23:00 Effenaar Eindhoven Sevn Alias, Jonna Fraser… 15
za 9/04/16 20:00 AreaFifyOne Eindhoven Big Ups, Meatbodies 10
zo 10/04/16 14:30 Mezz Breda Cesar Zuiderwijk: Drummemoires + workshop 17,50
zo 10/04/16 20:30 Theaters Tilburg Tilburg Laibach: Sound Of Music Tour 30
ma 11/04/16 20:00 013 Poppodium Tilburg Simo 8
di 12/04/16 20:15 Effenaar Eindhoven Sunset Sons 12,50
do 14/04/16 15:00 013 Poppodium Tilburg Roadburn Festival (Paradise Lost…) 59
do 14/04/16 20:30 Mezz Breda Rootsroders: Bob Marley Tribute 18
vr 15/04/16 15:00 013 Poppodium Tilburg Roadburn Festival (Pentagram…) 59 u
vr 15/04/16 20:00 Mezz Breda StukTV, Tommy Walker… 9,50
vr 15/04/16 20:30 Effenaar Eindhoven Raul Medón 22,50
vr 15/04/16 21:00 Mezz Breda Charl Delemarre 7,50
za 16/04/16 15:00 013 Poppodium Tilburg Roadburn Festival (Converge…) 59 u
za 16/04/16 19:30 cc Zundert Zundert Repelsteeltjes - Gewoon Alice 10
za 16/04/16 21:00 Mezz Breda Märel Anna 0
za 16/04/16 22:00 Effenaar Eindhoven Black Sun Empire, Audio… 15
zo 17/04/16 14:00 cc Zundert Zundert Repelsteeltjes - Gewoon Alice 10
zo 17/04/16 15:00 013 Poppodium Tilburg Roadburn Festival (Neurosis…) 59 u
zo 17/04/16 16:30 Mezz Breda Lakshmi 0
zo 17/04/16 20:00 Effenaar Eindhoven Haevn, The Brahms, Son Mieux 12,50
zo 17/04/16 20:15 Effenaar Eindhoven Peter Hook & The Light (New Order & Joy Division Tribute 20
wo20/04/16 20:00 013 Poppodium Tilburg Fish 25
do 21/04/16 20:00 013 Poppodium Tilburg Douwe Bob 17,50
vr 22/04/16 19:30 cc Zundert Zundert Repelsteeltjes - Gewoon Alice 10
vr 22/04/16 20:00 Mezz Breda Ik zie u graag: Trixie Whitley… 18
vr 22/04/16 20:30 Effenaar Eindhoven Di-Rect 17,50
vr 22/04/16 20:30 De Kapel Eindhoven John Bramwell 13
vr 22/04/16 20:30 013 Poppodium Tilburg Lil’ Kleine 13,50
vr 22/04/16 20:30 Cul de Sac Tilburg Eerie Wanda 5
vr 22/04/16 20:45 Effenaar Eindhoven SBMG, D-Double 12,50
vr 22/04/16 21:00 Café Wilhelmina Eindhoven Drive Like Maria 10
za 23/04/16 19:00 013 Poppodium Tilburg Rotten Sound 13
za 23/04/16 19:30 cc Zundert Zundert Repelsteeltjes - Gewoon Alice 10
za 23/04/16 20:00 Mezz Breda Ik zie u graag: The Blackbox Revelation… 18
zo 24/04/16 15:00 Extase Tilburg Crows, St. Tropez 10
ma25/04/16 20:00 013 Poppodium Tilburg Logic 18,50
di 26/04/16 20:15 Effenaar Eindhoven Caro Emerald 35
di 26/04/16 22:00 013 Poppodium Tilburg Dominik Eulberg & Gabriel Ananda 15
wo27/04/16 20:30 Paradox Tilburg Lucky Fonz III 10
do 28/04/16 20:00 Mezz Breda Heavy Trash 17
do 28/04/16 20:15 Effenaar Eindhoven Manic Street Preachers 30
vr 29/04/16 20:00 013 Poppodium Tilburg Phil Campbell’s All Starr Band 25
vr 29/04/16 20:30 Effenaar Eindhoven The Legendary Shack Shakers, Heavy Trash 15
vr 29/04/16 21:00 Mezz Breda Arno 21
za 30/04/16 19:30 Effenaar Eindhoven Leaves’ Eyes 22
za 30/04/16 19:45 Mezz Breda Apophys 7
za 30/04/16 20:00 013 Poppodium Tilburg Wolfmother + aftershow 29
UITVERKOCHT
UITVERKOCHT
UITVERKOCHT
013 Poppodium , Veemarktstraat 44 Tilburg, 0031 13 460 95 00, www.013.nl
Effenaar , Dommelstraat 2 Eindhoven, 0031 40 239 36 66, www.effenaar.nl
Muziekgebouw , Heuvel Galerie140 Eindhoven, 0031 40 24 65 107, www.muziekgebouweindhoven.nl
Mezz , Keizerstraat 101 Breda, 0031 76 515 66 77, www.mezz.nl
Chassé Theater , Claudius Prinsenlaan 8 Breda, 0031 76 530 31 00, www.chasse.nl
cc Zundert , Molenstraat 5 Zundert, 0031 76 597 19 99, www.cczundert.nl
AreaFifyOne , Klokgebouw 51 Eindhoven
Café Wilhelmina , Wilhelminaplein 6 Eindhoven, www.cafewilhelmina.nl
26 - April 2016

Peter Hook &
The Light –
Tribute To New Order
And Joy Division
EINDHOVEN – Peter Hook was in de jaren
70 en 80 de bassist van Joy Division en
New Order. Hij is nog altijd actief als
muzikant en als dj. In Eindhoven laat hij
zich begeleiden door The Light en zal hij
werk van New Order en van Joy Division
spelen.
Peter Hook heeft een heel aparte stijl.
Een criticus omschreef hem ooit als ‘een
bassist die denkt dat hij gitaar aan het
spelen is’. Daar zit een kern van waarheid
in, omdat Hook op zijn basgitaar
vooral de hogere noten opzoekt. “Dat
komt omdat ik een barslechte versterker
had toen ik begon te spelen,” zegt hij. “De
lage tonen klonken allemaal hetzelfde en
allemaal even dof. Ik moest de hogere noten
spelen om nog een beetje hoorbaar te
zijn.”
De avond begint met een setlist van New
Order. In het tweede deel worden ook
nummers van Joy Division gespeeld.
Peter Hook, zondag 17 april, 20u, Effenaar,
Eindhoven, 20 euro.
Manic Street Preachers
EINDHOVEN – Wie in de jaren 90 zelfs maar een
klein beetje met muziek bezig was, kent Manic
Street Preachers. De Welshe rockband
scoorde hits met o.a. ‘Motorcycle emptiness’
en ‘If you tolerate this, your children will be
next.’
Manic Street Preachers werd opgericht in
1986 en hield nooit op te bestaan, al moest
het viertal in 1995 wel verder als een trio nadat
gitarist Richey James Edwards spoorloos
verdween. Automatisch werd aan zelfmoord
gedacht, vooral omdat zijn auto bij een brug
over een rivier werd teruggevonden. Maar
zijn lichaam werd nooit gevonden. Ook eerder
was Edwards al wel eens verdwenen,
maar dan dook hij na enkele dagen wel weer
op. Fans zouden hem nog gezien hebben in
India in 1997 en in Fuertaventura in 1998.
In beide gevallen zou hij op de vlucht geslagen
zijn nadat hij herkend werd. Vreemde
toestanden. Wat er ook van zij, ook de overgebleven
Preachers gaan ervan uit dat hij
nog leeft. Systematisch worden de royalty’s
nog altijd door vier en niet door drie gedeeld,
en een vierde wordt op de bankrekening van
Edwards gestort.
In 1996, vlak na de verdwijning van Edwards,
bracht Manic Street Preachers het
album ‘Everything must go’ uit. Daarin verwerken
ze hun verdriet om de verdwijning
van Edwards. De band viert dit jaar het
20-jarige jubileum van die plaat.
Manic Street Preachers, donderdag 28 april,
Effenaar, Eindhoven, 30 euro.
Heavy Trash
BREDA – Heavy Trash is een van de bands
van Jon Spencer, de Amerikaan die wellicht
nog het best bekend is als frontman van Jon
Spencer Blues Explosion.
Ook in Heavy Trash brengt Jon Spencer een
ode aan de Amerikaanse rootsmuziek. Hij
speelt een mix van country en rock-‘n-roll,
zoals ook de jonge Elvis dat deed. Maar Jon
Spencer voegt daar toch wel wat 21ste-eeuwse
specerijen aan toe. Zijn concerten zijn dus
geen pure retro-optredens. Ze klinken wel
degelijk hard en snel en ruig, maar de inspiratie
ligt duidelijk bij de muziek die meer
dan een halve eeuw geleden razend populair
was. Nu ja, wat maakt het ook allemaal uit:
goeie muziek is van alle tijden.
Heavy Trash, donderdag 28 april, 20u, Mezz,
Breda, 17 euro.
Lucky Fonz III
TILBURG – Hij was een nobele onbekende voor
ons, tot we hem aan het werk zagen op het
folkfestival in Dranouter. Sindsdien staat
zijn naam op onze bovenarm getatoeëerd.
Lucky Fonz heeft de gave zulke naïeve (liefdes)liedjes
te schrijven dat je er onmiddellijk
week van wordt. Nummers als ‘Ik heb
een meisje’ en ‘Linde met een E’ lijken zo uit
een tienerdagboek geplukt en misschien is
dat ook wel zo, want Lucky Fonz III weigert
halsstarrig op te groeien en volwassen te
worden. Er zijn er maar weinig die dat, zoals
hij, tot hun 35ste weten vol te houden. In
Nederland is hij razend populair; in België is
dat nog niet het geval. Maar kenners als Jan
De Smet (De Nieuwe Snaar), Bart Peeters,
Nathalie Delcroix (Laïs), Walter Broes (The
Seatsniffers) zijn grote bewonderaars.
Ontwapenend, eerlijk en ontroerend: de
concerten van Lucky Fonz III zijn altijd om
naar uit te kijken.
Lucky Fonz III, woensdag 27 april, 20u, 013
Poppodium, Tilburg, 10 euro.
Suiker - 27

STIJN
JANSSEN
Dinsdagochtend tien voor acht
Aan de ontbijttafel luisteren we met een half oor naar een interview over de ontknoping
van een populair tv-programma dat we samen met de familie wekenlang
gevolgd hebben. Even later volgt het nieuws van acht uur, maar daar weten we
achteraf niets bijzonders meer over te vertellen. Vlak voor ze naar haar werk vertrekt,
horen we M nog zeggen: ‘Sardinië? Is dat geen optie?’ Ze heeft het over onze
vakantieplannen in de zomer, maar we reageren verstrooid: de radiostem heeft net
gemeld dat er op Twitter berichten verschenen zijn over een ontploffing in de luchthaven
van het land. “Oei”, horen we onszelf zeggen. Even later vertrekken ook de
kinderen naar school. Ze hebben examens en we zullen naar gewoonte een kaarsje
branden voor de goede afloop.
We zijn nu alleen in het huis. In gedachten hebben we een lijstje gemaakt met
‘onze opdrachten’ voor die dag. We zullen eerst proberen de laatste hand te leggen
aan onze column voor deze krant. Het stuk is zo goed als af en moet enkel nog wat
bijgeschaafd worden. Dat vergt hoop en al nog een uurtje werk. Nadien willen we
naar de wekelijkse markt voor vis. En we mogen niet vergeten die kaars te branden.
We talmen om naar de badkamer te gaan, een plaats in huis waar we geen radioberichten
kunnen opvangen. Dan ruimen we maar eerst de ontbijttafel af. De
radiostem meldt dat er op Twitter meer en meer onrustwekkende berichten verschijnen.
Er is nu sprake van meerdere explosies en van een rookpluim die uit een
gebouw is opgestegen. Er zijn ook foto’s verschenen waarop te zien is dat de ruiten
van de vertrekhal volledig aan diggelen zijn. Een eigen reporter, zo wordt gemeld,
is uitgestuurd naar de luchthaven. We denken eraan dat we niet mogen vergeten
in de voormiddag nog langs de broodjeszaak te gaan om drie broodjes met kaas te
kopen voor de kinderen, die deze middag terug thuis zullen zijn. Oh ja, we moeten
nog een kaars branden ook.
Om halfnegen zitten we -nog steeds in pyjama- voor onze tekstverwerker. We staan
op het punt de blauwdruk op te vragen van onze column. Maar eerst zetten we de
radio wat luider. Er wordt inmiddels al gesproken van een ‘vermoedelijke aanslag
met gewonden’. Via het internet krijgen we beelden te zien van een wegrennende
mensenzee uit de vernielde inkomhal van de luchthaven. Een eerste getuige vertelt
over een neervallend plafond. Dan komt het eerste bericht over doden. We staren
even voor ons uit en besluiten om toch maar eerst naar de badkamer te gaan.
Als we omgekleed weer voor het computerscherm zitten, vangen we het bericht op
dat er ook explosies te horen waren in een metrostation in Brussel. We sturen een
sms naar M: ‘Het gaat van kwaad naar erger. Nu ook al bommen in de metro.’ Op
ons scherm zien we het icoontje verschijnen dat aangeeft dat we een nieuwe mail
hebben ontvangen. Hij komt van een vriend die twintig jaar geleden naar Amerika
is geëmigreerd. Hij schrijft: “Fuck! Ik zie het net op het nieuws... What the fuck!
Op het moment dat hij zijn mail stuurt, is het bij hem halfvijf in de ochtend. We
vragen ons af waarom hij nu al wakker is. We denken er plots aan dat een familielid
elke dag naar Brussel pendelt en er de metro neemt. ‘Alles oké?’ vragen we
per sms. Niet veel later stelt hij ons gerust. ‘Alles oké, thx. Wel chaos.’ Ondertussen
hebben we de column nog steeds niet opgevraagd. In plaats daarvan gaan we
naar beneden en zetten in de woonkamer de tv aan. De uitzendingen zijn al in volle
gang en verlopen chaotisch. De telefoon rinkelt. Het is M. Ze zat in vergadering en
vraagt wat er allemaal gaande is. We vertellen het haar in een notendop. Als we
neergelegd hebben, denken we weer aan de kaars die we nog moeten branden.
We knippen de tv uit en vertrekken naar de markt. Buiten schijnt de zon en op
het marktplein is het even druk als gewoonlijk. We halen eerst de broodjes op. Het
broodjesmeisje is de handigste die we kennen. Zij verpulvert iedere keer het record
‘broodjes beleggen’. Ook nu beeft haar hand niet. Bij de visboer is het niet druk.
De visventer is zoals gewoonlijk in een opperbeste stemming en spreekt een klant
aan over de dure garnaalprijs. “Er zijn te weinig garnalen”, legt hij uit. “Vroeger
konden we ze met de kilo’s uit de zee scheppen.” Terug thuis vermijden we het om
de radio en tv op te zetten. We moeten nu echt werk maken van die column. Daar
kunnen we vandaag heus niet aan ontsnappen. Het stuk verschijnt op het scherm
van onze tekstverwerker. Na het lezen van de eerste regel sluiten we het document
alweer af en vragen een nieuw document op. We typen: ‘Dinsdagochtend tien voor
acht … Op de achtergrond klinkt Jacques Brel op de radio en flikkert er een kaars.”
Petticoat
OUD-TURNHOUT – Nore Primus, Flore
Geuns, Emilie Stevens, Leonie Geens, Marie
Van Rompaey en Julie Dekoninck vormen
samen Petticoat. De zes dames hebben gemeen
dat ze geboren zijn in de Kempen en
dat ze veel ervaring hebben in het regionale
theaterlandschap. Zo waren ze al te zien in
GheelaMania en Mol-In-Scène. Ook op nationaal
vlak lieten ze zich al opmerken, bijvoorbeeld
in de musicals Annie, The Sound
of music, Kuifje en de Zonnetempel, Daens
en Oliver.
Petticoat zingt, danst en acteert en komt op
23 april naar de Djoelen in Oud-Turnhout.
Kaarten kosten 13 euro.
Almost, Maine
TURNHOUT – De mensen in het dorpje Almost,
in de Amerikaanse staat Maine, zijn
hartelijk. Ze wonen in het uiterste noorden
van de Verenigde Staten en kunnen, als het
een beetje meezit, het noorderlicht zien. Dat
geeft alles een andere kleur. Het theaterstuk
‘Almost, Maine’ omvat negen verhalen over
de liefde, die soms zo simpel kan zijn als
twee mensen op een bank.
Te zien op 17, 22, 23, 24, 26, 29 en 30 april
en 3, 10 en 13 mei, telkens om 20.15u in Hofpoorttheater
Elckerlijc in Turnhout. Tickets
kosten 10 euro. Je kan ze bestellen op www.
elckerlijc.com of per telefoon (014 42 42 10),
op werkdagen tussen 18 en 19u.
Hoogspanning:
‘Martino’
BEERSE – Martino is een sandwichbar in
het centrum van de stad. Een amalgaam van
personages komt er binnen, op zoek naar het
abc van de liefde. Verhalen over schietende
ex-lieven, de Niagarawatervallen, de minister
en zijn maîtresse en de urinetesten van
Madame Everaert kruisen mekaar. En er
wordt ook goede raad gegeven: dat ge moet
opletten met pilipili.
‘Martino’, dat werd geschreven door Arne
Sierens, is een stuk dat bol staat van mensen
die dingen forceren om uiteindelijk nergens
te geraken. Hilarisch!
De première vindt plaats op 22 april in het
lokaal van theatergroep Hoogspanning in
Beerse. Nadien wordt ‘Martino’ nog gespeeld
op 23, 28, 29 en 30 april en 5, 6, 12, 13, 14,
20 en 21 mei. Kaarten zijn te koop op www.
hoogspanning.be of via 0471 43 75 81.
Deze maand bij Propop
TURNHOUT – De Poppenzaal in Turnhout
(Steenweg op Oosthoven) begint de maand
april met een gastvoorstelling. Poppentheater
Hans Schoen uit Nederland speelt op 3 april
‘Olifantenpret’, voor kleuters van 2,5 tot 5
jaar. Het is een vrolijk en grappig stuk over
Vader Olifant die op twee kinderen moet passen
omdat Moeder Olifant even weg moet.
Propop zelf brengt in april twee nieuwe voorstellingen.
‘Hee man!’ gaat over het ontstaan
en de evolutie van de mens en hoe hij vuur,
gereedschappen, het wiel en het schrift uitvindt.
En over goden die hij gaat aanbidden
en oorlogen die hij gaat voeren. Tot hij zelfs
gaat proberen om het heelal te ontdekken.
‘Hee man!’ is geschikt voor kinderen vanaf
6 jaar en wordt gespeeld op 6 (om 10.30 en
14.30u), 10 en 13 april.
Kleuters vanaf 2 jaar kunnen kijken en luisteren
naar ‘Els’: een nieuwe, zachte voorstelling
waarin weinig of niet gesproken wordt.
Tenzij anders vermeld, beginnen de voorstellingen
op zondag om 10.30u en die op woensdag
om 14.30u.
Deze maand
in HETGEVOLG
TURNHOUT – Op 14, 15 en 16 april speelt
HETGEVOLG ‘Henry V’. Centraal staat een
koning die nog maar een schim is van wie en
wat hij was. Hij probeert zich vast te houden
aan zelfverklaarde wetten en regels. In zijn
hoofd gaat alles nog goed. Daar wint hij nog
veldslagen en oorlogen en is hij nooit eenzaam.
Eutonie:
“Zorg goed voor jezelf”
GEEL, TURNHOUT – “Zorg goed voor
jezelf.” “Hou je goed.” “Luister naar je lichaam.”
Hoe dikwijls horen we die goedbedoelde,
maar holle zinnen niet? Want goed
voor jezelf zorgen en naar je lichaam luisteren:
hoe doe je dat precies?
Eutoniepedagoge Renild Van Den Plas geeft
lezingen en cursussen over eutonie. “Je lichaam
functioneert pas als het de juiste
spanning heeft. Net zoals gitaarsnaren de
juiste spanning moeten hebben om perfect
te klinken,” legt ze uit. Eutonie leert je hoe
je een belastende spanning kunt opsporen
in je lichaam én hoe je er constructief mee
om kunt gaan. Dit leidt tot meer veerkracht,
vitaliteit, rust, draagkracht en levenskwaliteit,
en minder stress. Fysiek en psychisch
vaar je er wel bij.”
Renild Van Den Plas geeft introductiecursussen
eutonie, die in totaal 20 uren duren.
In Geel vinden die plaats op zaterdagen 16
en 23 april, 14 mei en 4 juni. In Turnhout
wordt de cursus gehouden van 11 tot 15 juli.
Ook in Schoten kan je de cursus volgen, van
26 tot en met 31 mei. Alle info vind je op
www.eutonie.org of op www.eutonie-kempen.com.
Expo en opendeurdagen
Vedic Art Hoeve
KASTERLEE – De Zweedse kunstenaar
Curt Källman ontwikkelde een techniek die
je helpt bij het schilderen. Vedic Art leert je
niet hoe je moet schilderen. Het is een methode
die je helpt te herinneren hoe je schildert,”
zei hij daarover. In 2010 overleed hij.
Zijn zoon zet zijn levenswerk nu verder.
Vedic Art is een methode waarbij de academische
schilderkunst gecombineerd wordt
met de Vedische filosofie. De Veda’s stelden
dat alle kennis die we nodig hebben om te
creëren inherent aanwezig is in onze natuur.
Alleen is die kennis verborgen. Via 17 fases
kan je de verborgen kennis herontdekken en
de natuurlijke wetten die in ons aanwezig
zijn opnieuw activeren.
Kunstenares Maryse Alen geeft in haar Vedic
Art Hoeve (Vorsel 18 in Kasterlee) cursussen
Vedic Art voor kinderen, volwassenen,
beginners en gevorderden.
Nieuwsgierig naar Vedic Art en naar de werken
die Maryse Alen maakt? Ga dan op 16
en 17 en 23 en 24 april naar de opendeurdagen
en de tentoonstelling van Alen in de
Vedic Art Hoeve. Je kan er terecht van 13.30
tot 18u. De toegang is gratis.
Doe mee aan
Open Monumentendag
KEMPEN - Is jouw woning een verborgen
erfgoedpareltje? Werk je op een unieke historische
locatie? Wil je dat uitzonderlijke
landschap in de kijker zetten? Of ben je betrokken
bij een bijzondere archeologische
opgraving? Doe dan mee aan Open Monumentendag
en stel je eigen monument open.
Toon jouw erfgoed aan iedereen.
‘Open Monumentendag’ is het grootste culturele
eendagsevenement van Vlaanderen.
De volgende editie van het monumentenfeest
vindt plaats op zondag 11 september.
Die dag zet de Vlaamse erfgoedorganisatie
Herita, samen met een heleboel lokale organisatoren,
de deuren open van honderden
bekende en minder bekende erfgoedparels.
Interesse om deel te nemen? Op 14 april,
van 14 tot 16u, houdt ‘de roadshow’ van
Herita halt in het Speelkaartenmuseum in
Turnhout. Daar krijg je alle informatie die je
zoekt.
28 - April 2016

Aperitiefconcert in
Hof ter Rielen
KASTERLEE - Musica Meridiana vzw organiseert
aperitiefconcerten in Hof ter Rielen, Turnhoutsebaan
181 in Kasterlee. De concerten beginnen telkens om
11u en duren een uurtje. De toegangsprijs bedraagt
10 euro en een aperitief is inbegrepen. Vanaf 12u is
het mogelijk om te genieten van een speciaal concertmenu
of om à la carte te eten in Hof ter Rielen.
Op zondag 3 april concerteren Carina Walbers (fluit),
Lien Keusters (harp) en Jeroen Corneillie (sopraancornet).
Dit trio brengt een gevarieerd programma
met originele werken, arrangementen van lichte
klassieke meesterwerken en muziek afkomstig uit
het brassbandrepertoire.
Zondag 24 april: Erfgoeddag
KEMPEN – Op zondag 24 april vindt in heel Vlaanderen
de hoogmis van het culturele erfgoed plaats:
‘Erfgoeddag’. Het culturele erfgoed wordt dan in de
kijker gezet. Overal zijn er tentoonstellingen, voorstellingen,
lezingen, evenementen… Elk jaar staat er
een ander thema centraal. Dit jaar zijn dat ‘rituelen’.
Op de website www.erfgoeddagnoorderkempen.be
vind je een overzicht van activiteiten die georganiseerd
worden in Arendonk, Baarle-Hertog, Beerse,
Hoogstraten, Kasterlee, Merksplas, Oud-Turnhout,
Ravels, Rijkevorsel en Turnhout.
Zondag 17 april:
Kempische klavierdag
HERENTALS - Na zes geslaagde edities in Turnhout,
Postel, Herentals en Hoogstraten vindt de 2-jaarlijkse
Kempische Klavierdag plaats op zondag 17 april
in de Sint-Waldetrudiskerk in Herentals. Tijdens de
namiddag zullen leerlingen uit de muziekacademies
van Turnhout, Herentals en Baarle-Hertog concerten
presenteren op orgel en op klavecimbel.
De harmoniumvereniging uit Klein-Willebroek is te
gast tijdens deze klavierdag. Wannes Vanderhoeven
en Joris Lejeune zullen het harmonium bespelen. Om
13u brengen ze samen met enkele strijkers van de
Turnhoutse Academie de ‘Bagatellen’ van A. Dvořák
en om 14.30u voeren ze samen met het vocale ensemble
de ‘Messe basse’ van G. Fauré uit. Om 16.45u
volgt een slotconcert met repertoire voor harmoniumsolo.
Om 13.30 en 15.15u verzorgen Wannes Vanderhoeven
en Joris Lejeune een workshop ‘harmoniumspel’.
Aan deze workshop zullen 12 leerlingen uit de Kempische
muziekacademies actief deelnemen. Luisteraars
zijn vanzelfsprekend welkom.
Het blokfluitconsort ‘Orgel & Circus’ zal de dag opluisteren.
Black Mango
GEEL - Black Mango speelt op zondag 10 april om
17u in De Wolwinkel in Geel. Black Mango is een
10-koppig collectief, met Kempisch bloed in de rangen:
saxofonist Joppe Bestevaar is sinds kort een Gelenaar
en trompettist Sam Joris heeft zijn wortels in
Westerlo. De band speelt instrumentale muziek die
uiterst dansbaar is, met veel ruimte voor verrassing
en improvisatie. De toegang is gratis (vrije bijdrage).
Het Laadruimfestival
zoekt talent
TURNHOUT – De stad Turnhout zoekt muziekgroepjes,
dansers, poëten, vertellers, acrobaten… die
zin hebben om op te treden op een origineel podium.
In het kader van ‘de Vaart Verjaart’, de viering van
de verjaardag van het kanaal tussen Turnhout en
Schoten, worden er heel wat activiteiten georganiseerd.
Zo trekt een festivalboot week na week langs
de tien gemeenten die langs de vaart gelegen zijn.
Van 17 tot 22 mei is Turnhout aan de beurt. Die week
worden er op de boot tal van activiteiten georganiseerd.
Het ‘Laadruimfestival’ is er daar een van. Het
is een gezellig festivalletje in de buik van het schip.
Qua opzet lijkt het op het Watertorenfestival dat
plaatsvond tijdens cultuurjaar 2012. De optredens en
de toegang zijn gratis.
Sta je graag op de affiche van het Laadruimfestival
op 21 mei, stel je dan kandidaat via cultuur@turnhout.be.
Stad Turnhout voorziet een podium en lichten
geluidsapparatuur.
KORT
avond OPLEIDING
SOLIDWORKS 3D-CAD TEKENEN
Te Hoogstraten
Duur van de opleiding is steeds 10 weken
Start basistraining solidworks : september 2016
Start vervolgtraining solidworks : april 2016
Deze opleiding is zowel toegankelijk voor
professionelen als particulieren.
opendeur
Zondag 24 april 2016
van 11.00 tot 16.00u
Met mogelijkheid tot inschrijving
Extra inschrijvingen
www.sint-victor.be
Zaterdag 14 mei van 9.00 tot 12.00u
Zaterdag 28 mei van 9.00 tot 12.00u
Zaterdag 18 juni van 9.00 tot 12.00u
NIEUW!
STEM
Suiker - 29

CINEMA
SPECIAL
In ‘Cinema Special’ krijg je
maandelijks een overzicht van
wat er te zien is in het nietreguliere
filmcircuit: films die in
de cultuurcentra vertoond worden
of die MOOOV programmeert
in Utopolis of elders. De films
vormen vaak een verrassende en
welgekomen aanvulling op het
bestaande aanbod.
Alle info over filmfestival MOOOV
vind je op de pagina’s 15 tot 18.
Cc Zwaneberg
(Heist-op-den-Berg)
The good dinosaur (3D)
Wat als de dinosaurussen nooit waren uitgestorven
en nu gewoon samen met ons zouden
leven? Deze grappige animatiefilm gaat
over Arlo, een onhandige apatosaurus met
een groot hart. Arlo trekt eropuit en leert
een speciale vriend kennen: een jongen uit
de mensenwereld.
The good dinosaur, zondag 3 april, 15u.
The revenant
Tijdens een expeditie diep in de ruige Amerikaanse
wildernis wordt de legendarische
avonturier Hugh Glass (Leonardo DiCaprio)
aangevallen door een beer en voor dood achtergelaten
door zijn gezelschap. Gedreven
door zijn wil om te leven en zijn liefde voor
zijn familie overleeft Glass vele tegenslagen
en een strenge winter om uiteindelijk verlossing
te vinden.
The Revenant, woensdag 6 april, 15 en 20u.
Mini en de muggen
Een rondreizend circus trekt door het bos.
Het gezelschap telt enkele fantastische artiesten:
Egon de mug is een fietsende stuntman
en koorddanseres Dagmar kent geen
hoogtevrees. Ook Miranda en Mini reizen
mee. Pestkop Miranda vindt Mini te klein, te
stom, te bang... tot Mini boos wegloopt. Misnoegd
sluit hij zich aan bij een bende brutale
rovers.
Mini en de muggen, zondag 10 april, 15u.
Demain
De ecologische, economische en sociale crisis
raakt maar niet opgelost. Misschien pakken
we het wel verkeerd aan. Regisseurs Cyril
Dion en Mélanie Laurent reizen, samen met
een vierkoppig team, de wereld rond op zoek
naar oplossingen en positieve verhalen. Ze
ontmoeten pioniers en mensen die ‘out of the
box’ denken. Zij schetsen hoe de wereld van
morgen eruit zou kunnen zien.
Demain, maandag 11 april, 15 en 20u.
Carol
New York, 1952. Carol is elegant, verfijnd,
rijk en gevangen in een mislukt huwelijk.
Theresa staat aan het begin van haar leven,
onzeker over wie ze wil worden. Uit een
toevallige ontmoeting in een warenhuis in
Manhattan ontstaat een bijzondere vriendschap
tussen deze twee vrouwen. Carol nodigt
Theresa uit om samen te ontsnappen en
een spontane reis door Amerika te maken.
Tijdens deze reis worden de twee hopeloos
verliefd op elkaar.
Carol, woensdag 13 april, 15 en 20u.
Star Wars – The force awakens (3D)
Vijfendertig jaar na de gebeurtenissen uit
‘Return of the Jedi’ beginnen de avonturen
van een nieuwe generatie helden in “A galaxy
far, far away”. Met o.a. Harrison Ford.
Star Wars, woensdag 20 april, 15 en 20u.
Broer
Ex-hoteluitbater Mark Lebeer krijgt onverwacht
een uitnodiging van de knappe, steenrijke
Ierse Grace om hun oude liefdesaffaire
van twintig jaar geleden nieuw leven in te
blazen. Het bericht is echter niet voor hem
bedoeld, maar voor zijn broer Michel die
destijds het ouderlijk hotel heeft failliet geholpen
en daarna vertrokken is met Marks
vrouw. Mark besluit zich uit te geven voor
zijn broer en zo de vroegere familiale ‘rekeningen’
te vereffenen. Met o.a. Koen De
Bouw en Koen De Graeve.
Broer, vrijdag 22 april, 15 en 20u.
Blush
Blush is een dansfilm, gebaseerd op de gelijknamige
voorstelling van Ultima Vez
(Wim Vandekeybus) uit 2002. De muziek
van David Eugene Edwards (Woven Hand)
en de teksten van Peter Verhelst nemen de
kijker mee op een duizelingwekkende reis
van prachtige Corsicaanse landschappen
naar de gure ondergrond van Brussel.
Blush, zaterdag 23 april, doorlopend van 10
tot 21u.
Goosebumps (3D)
Tiener Zach Cooper vindt het niet leuk dat
hij van de grote stad naar het platteland
moet verhuizen. Maar wanneer hij zijn
mooie buurmeisje Hannah ontmoet, fleurt
hij op. Hannah heeft een mysterieuze vader,
succesauteur R.L.Stine. Stine is een
vreemde man; een gevangene van zijn eigen
verbeelding. De monsters die zijn boeken
beroemd maken, bestaan echt en Stine
beschermt zijn lezers door ze gevangen te
houden in zijn boeken. Wanneer Zach per
ongeluk de monsters vrijlaat, terroriseren ze
het dorp.
Goosebumps, woensdag 27 april, 15u.
The hateful eight
The Hateful Eight, van Tarantinto, vertelt
het verhaal van acht gevaarlijke premiejagers
ten tijde van de Burgeroorlog in het
winterse Wyoming. Door een sneeuwstorm
raken ze verwijderd van hun route en komen
ze vast te zitten in een afgelegen plaatsje,
met alle gevolgen van dien.
The hateful eight, woensdag 27 april, 20u.
Cc ’t Getouw (Mol)
Life
In 1947 woont de 93-jarige Sherlock Holmes
met zijn huishoudster en haar zoontje in
een afgelegen boerderij in Sussex. Hij houdt
honingbijen, schrijft in een dagboek en worstelt
met zijn verminderde geheugen. Maar
in de nadagen van zijn leven blijft de oude
speurneus nog steeds gefascineerd door een
onopgeloste zaak rondom een prachtige, jonge
vrouw.
Life, donderdag XXXX april, 20u.
Lobster
In de nabije toekomst is het niet toegestaan
om alleenstaand door het leven te gaan. Singles
worden opgesloten in het Hotel, waar ze
45 dagen krijgen om een partner te vinden.
Als dit niet lukt, worden ze veranderd in een
dier naar keuze en losgelaten in het Bos.
Daar verschuilen zich ook de Loners. David
sluit zich aan bij de Loners, maar wordt verliefd.
Dat is tegen de regels...
Lobster, donderdag 14 april, 20u.
The good dinosaur
Wat als de dinosaurussen nooit waren uitgestorven
en nu gewoon samen met ons zouden
leven? Deze grappige animatiefilm gaat
over Arlo, een onhandige apatosaurus met
een groot hart. Arlo trekt eropuit en leert
een speciale vriend kennen: een jongen uit
de mensenwereld.
The good dinosaur, woensdag 20 april, 14u.
D’Ardennen
Een brutale homejacking gaat hopeloos fout.
Dave, een van de twee overvallers, moet z’n
broer Kenneth noodgedwongen achterlaten.
Vier jaar later komt Kenneth vrij en is er
veel veranderd. Dave heeft z’n leven op de
rails gekregen en probeert z’n broer te helpen
waar mogelijk, maar kijkt met lede ogen
toe hoe het ongeleide projectiel Kenneth ten
koste van alles z’n ex-vriendin Sylvie terug
voor zich probeert te winnen.
D’Ardennen, donderdag 21 april, 20u.
A late quartet
Wanneer bij een van de leden van een wereldwijd
erkend strijkerskwartet de ziekte
van Parkinson wordt geconstateerd, is de
toekomst voor de groep ineens onzeker. Onderdrukte
emoties, concurrerende ego’s en
oncontroleerbare passies voeren de druk op
de jarenlange samenwerking nog op. In de
aanloop naar hun 25-jarige jubileumconcert
lopen de gemoederen hoog op.
A late quartet, vrijdag 22 april, 20u.
Bridge of spies
James Donovan (Tom Hanks) is een advocaat
die gespecialiseerd is in verzekeringsclaims.
Als de CIA hem op een zo goed als
onmogelijke missie stuurt om de onderhandelingen
te leiden over een gevangengenomen
Amerikaanse piloot, bevindt Donovan
zich plotseling in het middelpunt van de
Koude Oorlog.
Bridge of spies, donderdag 28 april, 20u.
Cc ’t Schaliken (Herentals)
Son of Saul
In het grensgebied tussen de VS en Mexico
heerst wetteloosheid. Kate, een jonge en idealistische
FBI-agente, wordt gerekruteerd
door het hoofd van een speciale eenheid die
strijdt tegen de escalerende drugshandel.
Onder leiding van een mysterieuze consultant
met een duister verleden begint het
team aan een clandestiene missie. Om te
overleven, moet Kate noodgedwongen alles
waar ze in gelooft in vraag stellen...
Son of Saul, dinsdag 26 april, 20u.
Bridge of spies
James Donovan (Tom Hanks) is een advocaat
die gespecialiseerd is in verzekeringsclaims.
Als de CIA hem op een zo goed als
onmogelijke missie stuurt om de onderhandelingen
te leiden over een gevangengenomen
Amerikaanse piloot, bevindt Donovan
zich plotseling in het middelpunt van de
Koude Oorlog.
Bridge of spies, woensdag 27 april, 14.30u.
30 - April 2016

Uw specialist in Mercedes Benz
jaar- en directiewagens
WWW.VAGNV.BE
U kan ons steeds bereiken via mail: verkoop@vagnv.be of GSM 0496 57 81 80
Elke zondag
OPEN 14-17u
PERMANENTE STOCK
VAN MEER DAN 80 WAGENS
Steenweg op Gierle 228 - 2300 Turnhout - Tel. 014 41 58 53
Suiker - 31