Navigo 2015-2016

NAVIGO
Jaarboek 2015 - 2016

2

3

Colofon
Uitgave:
Eerste druk,
Juni 2016
Oplage:
175 stuks
Contact:
Postbus 1080
8900 CB
Leeuwarden
Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze
uitgave mag worden vermenigvuldigd,
opgeslagen in een geautomatisceerd gegevensbestand
of openbaar gemaakt, in enige
vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch,
mechanisch, door fotokopieën, opnamen, of
op enige wijze, zonder schriftelijke toestemming
van de Navigocommissie der Studievereniging
Navigo Ergo Sum.

Studievereniging
Navigo Ergo Sum
Jaarboek 2015-2016

Inhoud
Voorwoorden p. 10
Het 9e bestuur p. 16
Verenigingen p. 26
Commissies p. 38
Activiteiten p. 56
Docenten p. 90
Afstudeerverhalen p. 106

Voor- & door studenten p. 112
Smoelenboek p. 130
Wat er verder nog aan
boord komt....
p. 144

Voorwoorden

Meliza Boer & Esther Douma
Redactie

Het paard der jaarboeken is bestegen. Waar men voorgaande jaren het jaarboek
nog met een Shetland pony kon vergelijken, hebben wij er dit jaar een heus
‘Frysk hynder’ van gemaakt, met een allure zo fraai als haar wapperende manen
en een kaft zo hard als haar hoefijzers.
Wij maritieme meisjes hebben niets met paarden of pony’s, maar met deze vergelijking
kan wél gesteld worden dat wij zeker trots zijn op het voor u liggende
resultaat. Onze voorgangers hebben vorig jaar een uitstekende basis geleverd,
en wij hebben het weten te vormen tot een goedgevuld overzichtelijk jaarboek,
welke hopelijk bij vele Scheepsbouwers een speciaal plekje in de boekenkast
krijgt, tussen het mooie ‘Ship Knowledge’ en het substantiële ‘Statics’ of
‘Dynamics’.
Aangezien algemeen bekend is dat dames vaak beter zijn in plannen, (en vooral
het aan een planning houden) was het vanzelfsprekend dat er in het begin van
het jaar door deze ‘damescommissie’ al veel werk werd verzet bij het maken
van dit jaarboek. Zowel bij het maken van foto’s als bij het verzamelen van
verhalen. Dit betekent echter niet dat er geen slapeloze nachten besteed zijn
tijdens de ‘afbouwfase’. Het is namelijk ook algemeen bekend dat de afbouw
van een schip vaak vertraging ondervindt, bijvoorbeeld wanneer bepaalde componenten
niet op tijd aangeleverd worden, en zo ook bij deze Navigo. Gelukkig
is er tijdig geanticipeerd en viel het project niet in het water.
Er zijn vele boeiende artikelen geschreven die allemaal zeker de moeite waard
zijn om te lezen. Verder zijn bijna alle verhalen door verschillende studenten
geschreven, zodat het jaar vanuit zoveel mogelijk oogpunten wordt weergegeven.
Ook hebben we dit jaar weer leuke quotes en wist-je-datjes toe kunnen
voegen en daarbij een hoop nieuwe onderdelen, zoals scheepsbouwliederen,
leuke tests en handige gegevens.
Met een lustrumjaar voor de boeg, hopen we dat we deze stijgende koers met
betrekking tot de jaarboeken vastgehouden kan worden. Voor nu wensen wij u
veel plezier met het lezen van deze editie.
‘’Dat u blijve lezen.’’
Meliza Boer & Esther Douma, Navigocommissie 2015-2016
13

Gerrit van Leunen
Directeur Maritiem Instituut
Willem Barentsz, Terschelling

Met veel genoegen ben ik dit jaar weer ingegaan op de uitnodiging om het voorwoord voor
dit jaarboek te schrijven. Het doet mij goed om te zien dat er een actieve studievereniging
rond de opleiding is ontstaan en dat het aantal leden gestaag groeit. Als men een bezoek
aan de website brengt en het jaarboek van vorig jaar doorbladert, wordt men aangenaam
verrast door de vele activiteiten die worden georganiseerd. De studievereniging is uitgegroeid
tot een vereniging waar jullie trots op mogen zijn. Vanaf mijn standplaats op Terschelling
vinden veel activiteiten vaak buiten mijn gezichtsveld plaats en de dagen dat ik
op de NHL ben, zijn meestal volledig vol gepland met allerlei overleggen. Onlangs mocht
ik echter een gastcollege bij de opleiding verzorgen en dat heb ik met veel plezier gedaan.
Zelf ben ik niet tot scheepsbouwer opgeleid maar tot stuurman; en uiteraard aan de zeevaartschool
op Terschelling. Het gastcollege ging dan ook niet over het scheepsontwerp,
maar over ‘Maritime Economics’. Een bijzonder boeiend onderwerp en het lesboek van
Martin Stopford is naar mijn mening verplicht leesvoer voor iedereen die in de maritieme
sector aan de slag gaat. Men hoeft de dagelijkse scheepvaartberichten maar te volgen, om
zich te realiseren dat het onderwerp bijzonder actueel is. Niet alleen de crisis in de offshore
sector, maar ook de problemen in de containermarkt, met overcapaciteit, schaalvergroting
en lage vrachtprijzen als gevolg, beheersen de maritieme nieuwsberichten bijna volledig.
De markt zal zich ongetwijfeld weer gaan herstellen; de grote vraag is natuurlijk hoe en
wanneer.
Een vraag die wellicht nog meer boeit, is welke invloed technologische ontwikkelingen
gaan hebben op de scheepvaart van morgen. Onlangs was ik aanwezig op een maritiem
congres in Zweden waar één van de sprekers een presentatie gaf over trends en ontwikkelingen
in de maritieme en offshore sector. Na een korte inleiding stonden op slide nummer
zes de prikkelende woorden: “The world as you know it, is gone…………….” De gasten
in de zaal begonnen zich iets oncomfortabel te voelen en op een indringende manier
maakte hij zijn publiek duidelijk welke veranderingen hen te wachten staan. De internationale
eisen m.b.t. veiligheid en bescherming van het milieu worden strenger. Dit heeft tot
gevolg dat binnen de maritieme sector er een sterke toename van regulering op dit gebied
plaatsvindt. De internationale concurrentie binnen de scheepvaart neemt toe; met als gevolg
een grotere druk om het kostenniveau te verlagen. Men verwacht dat, mede als gevolg
van dit soort krachten, het belang van technologische innovaties, in het bijzonder op ICT
gebied, communicatie en dataverkeer groter wordt en voor grote veranderingen binnen
de sector gaan zorgen. Dit soort veranderingen kan men beter accepteren en niet trachten
tegen te houden, aldus de spreker.
Ook ik ben er van overtuigd dat ons grote veranderingen te wachten staan op technologisch
gebied. Hier over schrijven, lijkt tegenwoordig een trend op zich, maar het negeren zou
niet verstandig zijn. Voor ons, als opleiders van toekomstige maritieme ingenieurs zijn dit
soort vraagstukken natuurlijk van groot belang. Door de snelheid waarmee veranderingen
plaatsvinden wordt ver vooruit kijken steeds lastiger. Schepen zullen echter steeds geavanceerder
worden en met veel belangstelling kijk ik dan ook uit naar de ontwerpen en technische
innovaties die jullie als maritieme ingenieurs in 2030 bedacht hebben. Voor komend
jaar wens ik jullie in ieder geval weer veel succes met NES toe!
Gerrit van Leunen, Directeur Maritiem Instituut Willem Barentsz
15

Het 9e Bestuur
Het 9e Bestuur

Voorzitter
Timon Vinke

Een jaar als voorzitter. Een jaar lang vergaderen, mailen, bellen, en alle hoofden in dezelfde richting
houden. Of dat nou tijdens de voorbereiding van sponsorbezoeken is, of tijdens de organisatie
van het symposium. Een jaar in het bestuur leert je in ieder geval goed samenwerken. En dat is
zeker gelukt! Zo hebben wij dit jaar een mooi symposium uit de grond gestampt en tal van andere
nieuwe activiteiten georganiseerd. Daarnaast hebben wij sv NES een nóg sterkere identiteit kunnen
geven. Zowel door de nieuwe website, alsook door het eerste bestuur te zijn met een volledig pak!
Gelukkig is dit jaar nog niet voorbij en hebben wij tegen de tijd dat je dit leest ook nog een prachtige
excursie op de planning, een aantal leuke activiteiten en natuurlijk nieuwe NES kleding!
Als bestuur hebben wij ook meegedaan aan de bikkeltocht. Hier kwam onze ultieme samenwerking
wederom perfect tot uiting. Diep in de nacht met Rik en Bastiaan peddelend en bomend, en
met onze nachtblinde Martijn aan het roer (met alle gevolgen van dien), zat er niets anders op dan
even een dutje te doen van een uur, of 5.... Kan toch niet!
De groei die het vorige bestuur heeft weten te realiseren is door ons stevig doorgezet. Naast het
ledental, het aantal activiteiten, het aantal sponsoren, is dit jaar ook de Nessie gegroeid. Onze
prachtige vierkante blauwe badkuip is onlangs vervangen door een langer, ronder, en donkerder
exemplaar. Een prachtige manier om ons als maritieme studievereniging te profileren in de Leeuwarder
stadsgrachten. Tevens de meest efficiënte manier om het alcoholverbod van de Prinsentuin
te omzeilen, maar dat is een ander verhaal. Wij hopen dan ook dit blauwe dieselrook spuwende
monster vaak in de stadsgracht te mogen zien, of in ieder geval te horen!
En nu even over hetgeen wat er voor jullie ligt. Een jaar geleden was het ook al flinke stress. Bastiaan
en ik waren toen druk bezig met het eerste jaarboek der sv NES. Er op terugkijkend mogen
wij trots zijn op het resultaat, maar nog veel mooier is dat het jaarboek dit jaar er een flinke schep
bovenop doet! Een commissie die zich het hele jaar al in heeft gezet door stukjes te schrijven,
foto's te verzamelen, nieuwe rubrieken te verzinnen en ga zo maar door. Dit harde werk verdient
uiteraard een passend jasje. In vernieuwd formaat en met hardcover zullen deze en alle volgende
edities jullie momenten met NES voor altijd bewaren. Waarop jullie over 10 jaar weer terug kijken
en bij jezelf zullen denken: "Goh was ik maar voor altijd student gebleven!"
Na in een jaar zo veel tijd met mijn medebestuursgenoten om te zijn gegaan kan ik dan ook niet
anders dan hopen hen nog vele jaren na afloop van ons bestuursjaar te zien. Jaa? Ohyeah! En dan
zonder de stress, in een ontspannen toestand!
Nu rest mij niets anders meer dan onze opvolgers ontzettend veel succes te wensen. Als 10e bestuur
aan jullie de taak er prachtig lustrumjaar van te maken! Ik ben er in ieder geval van overtuigd
dat dit zeker zal lukken!
"Dat ie blijve drijven"
Timon Vinke
9e voorzitter der sv NES
19

Secretaris
Rik Beltman

Met het einde van ons bestuursjaar in zicht wil ik graag in deze Navigo (Navis – schip en Ago – ik
drijf) terugkijken op mijn tijd als secretaris tijdens een gezellig maar druk jaar.
Met het 9e bestuur hadden wij dit studiejaar de tweeledige taak om binnen onze prachtige studievereniging
de continuïteit te waarborgen, maar daarnaast ook voortgang te boeken. Daarom
hebben wij aan het begin van ons bestuursjaar gekeken naar wat wij nu echt belangrijk vinden en
daaruit kwam het volgende: De vereniging moet drie hoofdtaken hebben, namelijk: studenten in
contact brengen met bedrijven in de sector, studenten meer scheepsbouwkundige kennis bijbrengen
en sociale activiteiten organiseren voor de studenten. Aan de hand van deze hoofdtaken zijn
wij begonnen aan ons bestuursjaar.
Het studiejaar begint en eindigt traditioneel met een week waarin alles samenkomt, onze introductieweek.
Met het hele nieuwe bestuur hadden we besloten om direct onze nieuwe studenten (en
leden) te leren kennen door zoveel mogelijk mee te lopen tijdens de week. Na 2 dagen in Leeuwarden
en 2 dagen op Terschelling was het tijd om te doen waar wij scheepsbouwers in excelleren:
een echte onderlinge competitie zeilen! Met aanwezigheid van onze sponsoren en docenten het
eerste echte moment in een studiejaar waarop wij als studievereniging iedereen samenbrengen!
Na een stormachtige groei georkestreerd door het 8e bestuur, zowel in activiteit als in ledenaantal,
was het de opgave aan ons om ook dit jaar de traditionele activiteiten te blijven organiseren. Een
voorbeeld hiervan was het Sv NES Symposium eind januari. Met 4 workshops in de ochtend, de
bedrijvenmarkt van onze opleiding tussen de middag en 3 lezingen in de middag een zeer leerzame
activiteit waar wij een rol kunnen spelen bij het bijbrengen van kennis aan onze studenten.
Met het 9e hadden we dit jaar ook het ambitieuze plan om elke maand een activiteit te organiseren
voor onze leden. Ondanks dat Leeuwarden een leuke studentenstad is, kan een activiteit met gezellige
scheepsbouwers nooit kwaad. Helaas bleek het net niet te lukken om maandelijks iets te organiseren,
maar met o.a. zwemmen, schaatsen, poolen en een speciaalbierborrel waren er weer extra
activiteiten voor onszelf en onze leden. Wij hopen dat het 10e bestuur dit goed oppakt en doorzet!
Naast dit alles is er dit jaar veel meer gebeurd. Zo heeft de studievereniging haar oude boot genaamd
Nessie ingewisseld voor een prachtige sloep, zodat leden nu ook maximaal kunnen genieten
van het water door en rondom Leeuwarden. Daarnaast is dit ons nieuwe vlaggenschip bij
activiteiten! Ook heeft onze website een grondige vernieuwing doorgemaakt, waarbij deze nu ook
via de mobiel goed te bezoeken is!
De afgelopen maanden als bestuur geven mij het gevoel dat we een mooie tijd hebben gehad. Hierbij
wil ik de Navigo commissie bedanken voor het harde werk en het maken van dit memorabele
jaarboek en wens ik het aankomend 10e bestuur veel succes met het lustrumjaar waar ik zeker bij
zal zijn!
"Dat ie blijve drijven"
Rik Beltman
9e secretaris der sv NES 21

Penningmeester
Martijn Boontje

Afgelopen jaar mocht ik in het bestuur de rol vervullen als penningmeester voor deze gezellige,
professionele, groeiende vereniging. Ook vervulde ik de rol als voorzitter in de activiteitencommissie
en was ik penningmeester van de Race of the Classics Team MIWB.
Vorig jaar was groei het sleutelwoord van het 8e bestuur. Het 9e bestuur der studievereniging
Navigo Ergo Sum zette deze groei door. We zijn gegroeid in ledenaantal, omvang van activiteiten
en de hoeveelheid van activiteiten. Ook zijn de contacten met het bedrijfsleven professioneler,
hebben we meer contacten weten te leggen, nieuwe partners mogen verwelkomen als sponsor van
onze vereniging en hebben we onze banden versterkt met de zusterverenigingen in Rotterdam
(UNFC) en Delft (S.G. William Froude).
Achter de schermen heeft het 9e bestuur ook grote aanpassingen gemaakt om de vereniging professioneler
te maken. Verschillende werkwijzen zijn efficiënter gemaakt, dingen worden langzaamaan
steeds meer geautomatiseerd en er treedt een betere flow op in het regelen van zaken door de
vereniging en voor de vereniging. Commissies zijn gaan groeien en steeds meer mensen raken
betrokken bij de vereniging. Hier gaan toekomstige besturen de vruchten van plukken.
Bestuur zijn is een zware taak, er worden veel dingen verwacht en de werkdruk is hoog. Maar desondanks
hebben wij als bestuur ontzettend veel plezier beleefd aan deze rol. Wij zijn in korte tijd
van bekenden van elkaar naar elkaars beste vrienden gegroeid wat voor een zeer goede werksfeer
zorgde.
Leden uit verschillende jaren hebben vriendschappen voor het leven opgebouwd en het verschil in
jaargangen is bijna compleet verdwenen. Activiteiten werden steeds drukker bezocht en de sfeer
was elke keer weer beter dan waar we op hoopten. Dit maakt onze vereniging ook zo leuk; een relatief
kleine groep mensen met dezelfde passie die elkaar dingen leren en helpen om hun studie zo
succesvol mogelijk te laten verlopen, maar waar ook tijd is voor gezellige activiteiten met elkaar.
Dit alles zorgt ervoor dat de vereniging fris en vol goede moed de toekomst in kan kijken waarin
de groei van de afgelopen twee jaar doorgezet kan worden. De basis is nu gelegd en Sv NES bruist
van de potentie. Ik hoop dan ook dat het toekomstige bestuur deze potentie exploiteert. Waarschijnlijk
vergeet ik nog veel dingen hier te benoemen, maar daarvoor verwijs ik u door naar de
teksten van de overige bestuursleden.
Tot slot wil ik mijn medebestuursleden bedanken voor een prachtig jaar, wat hebben wij veel meegemaakt
en zijn we gegroeid als personen waarvoor dank, vrienden. Ik ga mij nu focussen op het
afstuderen en hopelijk zie ik jullie, lezers, snel weer.
"Dat ie blijve drijven"
Martijn Boontje
9e penningmeester der sv NES
23

Vicevoorzitter
Bastiaan van Oudheusden

Elk gebruiksvoorwerp, gebouw, stad en schip begint met een basis. Zo ook een vereniging als de
onze. Zij moet opgebouwd worden door mensen die zich ervoor in willen zetten. Met de school
als dok, menig kroeg als tekentafel en enthousiaste leden als bouwmateriaal, hebben alle besturen
voor ons al een mooie vereniging gebouwd. Afgelopen studiejaar was het onze taak om zorg te
dragen voor NES en al haar leden.
Vorig jaar is onze vereniging geweldig gegroeid. Maar als je de capaciteit van een schip wilt vergroten
zal je deze moeten verlengen. Daarom zijn wij met de vereniging even het dok in gegaan
voor onderhoud.
Zo hebben we de statuten moeten aanpassen, hebben we de website een nieuwe look gegeven
en hebben we letterlijk ons verenigings "jacht" vergroot en is er een nieuwe Nessie aangeschaft!
Daarnaast hebben we de periode activiteit geïntroduceerd en alvast voor volgend jaar de lustrum
commissie in het leven geroepen. Kortom, genoeg vernieuwingen binnen de vereniging om er
weer enige jaren mee vooruit te kunnen.
Uiteraard hebben we de basis van de vereniging ook niet verwaarloosd. De maandelijkse borrels
waren weer een bron van plezier voor een ieder, en menig bal is gegooid in de grote keizer. Ook
het sv NES symposium in combinatie met de bedrijvenmarkt was een groot succes. Dit symposium
is tijdens deze dokbeurt niet vergeten en was dit jaar uitgebreid met 4 workshops voorafgaand aan
de lezingen. Deze zijn druk bezocht en vielen zeker in de smaak.
Toen wij begonnen als bestuur waren we eigenlijk maar een bij elkaar geraapt zooitje. Maar door
dat je een jaar lang samen werkt en activiteiten doet word je toch steeds hechter. Zo hebben we
meegedaan aan de bikkeltocht, en we waren we zelfs als eerste binnen! Naja nadat we als eerste
afgeschreven waren en niet meer verder konden. Een aantal maanden later nog een keer bootje
varen, maar dan een factor 8 groter. Ik heb het dan natuurlijk over de Rees. En wat brengt een
scheepsbouwer nou meer samen dan lekker zeilen en 's avonds een biertje drinken? Oh ja, en
volgende dag gezellig samen met je mede bestuurslid over de railing hangen. Behalve varen ben je
natuurlijk ook vele uren samen om dingen te regelen. Of vijf uur te vergaderen. Maar een bestuur,
wat doen die eigenlijk? Nou ik kan wel een aantal zinnen opschrijven die typerend waren voor
dit jaar: Wie heeft de post gehaald? Gast doe nou eens iets op tijd, streepje! Een hele hoop harde
opmerkingen. Ik ben beetje faded. En als laatste: Hoe staat het met je pandapunten?
Zoals de uitspraak "koop een boot werk je dood" luidt, geldt deze ook voor een vereniging. Ondanks
alle tijd die het heeft gekost kijk ik met een lach terug op dit jaar. Het enige wat ons nu nog
rest is de vereniging weer uit het dok halen en overdragen aan het volgende bestuur, in de hoop dat
zij met net zoveel plezier deze vereniging drijvende houden!
"Dat ie blijve drijven"
Bastiaan van Oudheusden
9e vicevoorzitter der sv NES
25

Verenigingen

S.G. William Froude
28
‘‘Waarde Scheepsbouwer,
Al jarenlang heerst er een sterke band tussen het S.G. “William Froude” en SV NES. In dit
korte stukje wil ik graag de kans aangrijpen om uit te wijden over deze toch wel zeer mooie
banden. Een wijs scheepsbouwer, ondergetekende, zei ooit: “In de maritieme wereld zijn Froude
en NES erg klein, maar voor de maritieme student zijn zij dé wereld.” Deze kracht siert
onze verenigingen en wordt ook gewaardeerd door het bedrijfsleven. Zo werden UNFC,
William Froude en SV NES aan het begin van dit prachtige jaar uitgenodigd door het Marin
voor een vaartocht tijdens Sail 2015. De heer Buchner, CEO van het Marin, opende de
avond met de volgende woorden: “Ik had natuurlijk ook met klanten kunnen varen, maar
dan was het nooit zo’n leuke avond geworden als deze.” Vervolgens mocht iedereen met een
Marin-petje op gratis bier halen en er werd samen gelachen en gedronken. Voor deze avond
kende ik UNFC en SV NES slechts van naam, maar de sterke band tussen de drie studieverenigingen
kwam direct naar voren. Ik hoop dat dit nog lang gekoesterd wordt!
Met Immer Luide Plonsch!
Martijn Boekhout
Commissaris Excursies van het 112e bestuur der S.G. “William Froude”

UNFC
"Dag vrienden van Sv NES.
Wij, het 47ste bestuur der svs UNFC, hebben van de Navigo-commissie de eer gekregen
om een stukje te schrijven in jullie jaarboek. Deze kans laten we niet aan ons voorbij
gaan.
Svs UNFC kan terugkijken naar een geslaagde eerste helft van het collegejaar. Het
introweekend had een recordaantal nieuwe eerstejaars. De buitenlandexcursie naar de
Monaco Yacht Show was ook voor het UNFC een relaxt weekje met enorm lekker weer.
En toen kwam de Bikkeltocht. Het uitzeilen van de tocht der zeiltochten bleek ook dit
jaar voor niet iedereen weggelegd. Zelfs het 9e bestuur der Sv NES slaagde er niet in hun
Fryske wateren te bedwingen.
Nu kijken wij vanuit onze toren in Rotterdam gemakkelijk naar Delft, maar de laatste
tijd lijken we steeds vaker Leeuwarden aan de horizon te zien. Broeders uit het Noorden,
we zullen jullie nog vaak tegenkomen op aankomende activiteiten en kijken vooruit naar
een hechte vriendschap en milde rivaliteit!"
29

WBS
Hogere zeevaartschool vereniging “Willem Barentsz”
De WBS (Willem Barentsz Studentenvereniging) is de studentenvereniging van het Maritiem Instituut
Willem Barentsz op Terschelling, ook wel MIWB. Het doel van de vereniging is de sfeer en het leven
van de studenten op het eiland te veraangenamen. Samenhorigheid en vriendschap staan bij ons hoog
in het vaandel, en alle leden zullen beamen dat de WBS tijdens hun studententijd veel voor hen heeft
betekend. Een WBS’er, zullen zij zeggen, ben je voor je hele leven.
Doordat de interesse in de opleiding Maritiem Officier en Ocean Technology stijgt, komen er elk jaar
steeds meer studenten en dus ook nieuwe leden bij de vereniging. Voor het volgende studiejaar staan
er dan ook weer veel mensen ingeschreven. Door deze stijging van tientallen mensen per jaar speelt het
MIWB en de WBS een grote rol in de maritieme sector.
De vereniging is belangrijk voor het leven van de studenten op Terschelling. Het zorgt voor genoeg
feesten in het jaar zoals: het midwinterfeest, pullenfeest, en de highlandgames. De vereniging zorgt ook
voor vele sportactiviteiten. Zo heeft de vereniging een eigen voetbal en rugby team, en beschikt zelfs
over een fitnessruimte. Ook heeft de vereniging 5 roeisloepen waarvan 1 sloep “de Gouteyck” de felbegeerde
HT race van 2015 gewonnen heeft. De WBS beschikt ook over een zeilsloep genaamd de “Snobber”
deze sloep is sinds jaren weer te water gelaten en wordt nu met mooi weer vaak gespot op het wad.
De WBS blijft groeien en haar leden zullen zich verspreiden over de hele wereld in de maritieme sector.
Het MIWB zal dus ook alleen maar bekender en groter worden. De WBS kijkt met verlangen uit naar
vele uitdagingen, avonturen en feesten die nog gaan komen! Het studeren aan het MIWB op Terschelling
is namelijk de mooiste tijd van je leven.
Ahoy,
Het Bestuur 2015/2016.
30

KNRM
SV NES is donateur van de Koninklijke Nederlandse Reddingsmaatschappij. De
KNRM staat 24 uur per dag, 7 dagen per week klaar om hulp te schieten aan
schepen of zeelieden in nood. Om een impressie te geven van de heldendaden die
zij leveren, volgt hier een spannend waargebeurd verhaal geschreven door één
van de vrijwilligers:
Windkracht 11 en 09-11.
Het is slecht weer op zaterdag 8 september
2001. De zuidwestenwind haalt aan tot kracht
9 met uitschieters tot 11. Ik merkte het al toen
ik mijn hond uitliet, vlak voor ik naar bed ging.
De vlagerige regen die tegen mijn broekspijpen
sloeg, maakte het tot een onplezierige wandeling.
Op het duin achter West brandde het
stormsein, dat beloofde niet veel goeds.
Thuis stond scanner bij op hoog volume. Er
waren op de Noordzee diverse schepen in de
problemen geraakt door de hoge zeegang en
de harde wind, waar sommigen niet tegen in
konden komen.
Er was nog geen noodbericht uitgezonden, maar
uit de gesprekken die de schepen voerden met
het Kustwachtcentrum in Den Helder, kon je opmaken
dat een aantal kapiteins bezorgd waren.
De dienstdoende operator van de kustwacht kon
hen niet geruststellen, de verwachting was dat
het later nog harder zou gaan waaien.
Om twaalf uur schakelde ik in de huiskamer de
marifoon uit en ik nam de draagbare scanner
mee naar boven. Het slaapkamerraam bleef
dicht, want de gordijnen waaiden bijna van de
rail af. De pieper van de reddingboot legde ik
naast het bed op het nachtkastje.
Ik kon de slaap maar moeilijk vatten, ik had een
onrustig voorgevoel dat er iets stond te gebeuren.
Uiteindelijk lukte het me om in slaap te
vallen, echter lang mocht ik niet genieten van
deze nachtrust. Om 01.00 uur ging de pieper
af. Enigszins verward gaf ik eerst een ferme tik
op de wekker, die eveneens op het nachtkastje
stond. Toen het alarm aan bleef houden, kwam
ik, inmiddels klaar wakker, tot het besef dat
de reddingboot gealarmeerd werd. Licht aan,
pieper uit en de scanner aan op kanaal 16, het
noodkanaal. Onderwijl ik me in de kleren hees,
hoorde ik een conversatie tussen het vrachtschip
“Birgit” en het kustwachtcentrum, tijdens reddingsacties
“Den Helder Rescue” genoemd.
De kapitein schreeuwde met overslaande stem
dat zijn schip zwaar slagzij maakte en dat
de zeven bemanningsleden het schip gingen
verlaten. Men was bang om te kapseizen en te
verdrinken.
De operator van de kustwacht probeerde via
de radio de kapitein te kalmeren en hij vroeg
de kapitein naar de positie van het schip. Hij
voegde daar met klem het advies aan toe om
zo lang mogelijk aan boord te blijven, in ieder
geval tot de reddingsdiensten arriveerden.
Inmiddels was ik aangekleed en onderweg
naar de haven naar de reddingboot. Op de
steiger moest ik me aan de leuning vasthouden
om niet door de storm de haven ingeblazen
te worden.
Aan boord van de reddingboot “Arie Visser”
zocht ik eerst marifooncontact met Den Helder
Rescue. Een vrachtschip, de “Birgit” maakte
zware slagzij boven de Westergronden. De zevenkoppige
bemanning stond al klaar aan dek
om het schip te verlaten. Het reddingvlot was
gelanceerd. Den Helder Rescue meldde ook
nog dat een reddinghelicopter van de Koninklijke
Marine gealarmeerd was.
Aan boord van de “Arie Visser” werd alles in
gereedheid gebracht voor tocht naar de “Birgit”.
Alles ging in een hoog tempo, we mochten
geen tijd verliezen. Met zes bemanningsleden
aan boord vertrok de reddingboot 10 minuten
na het alarm uit de haven van West Terschelling.
We waren ons er van bewust dat het geen
gemakkelijk ritje zou worden. Eenmaal buiten
de haven begon de “Arie Visser” al behoorlijk
te stampen en te slingeren, terwijl we nog niet
eens op open water voeren, waar de golven
aanzienlijk hoger zouden zijn. Dit werd al
merkbaar toen we onder de opper van het eiland
vandaan voeren en ons een weg moesten
banen tussen de zandbanken door, naar het
diepere water van de Noordzee.

Het was een donkere nacht. In de zoeklichten
konden we tussen twee slagen van de ruitenwissers
door af en toe de golven zien die ons
besprongen. We kwamen handen en voeten te
kort om de bewegingen van het schip te kunnen
volgen.
Ondertussen was er druk radioverkeer tussen
kustwacht en “Birgit” en inmiddels was de marinehelicopter
“airborn”. Ook de gealarmeerde
reddingboot van Vlieland meldde zich in. Het
kustwachtcentrum probeerde de kapitein van
de “Birgit” ervan te overtuigen dat hij aan boord
moest blijven totdat de heli arriveerde.
De man liet zich echter niet overtuigen en meldde
aan Den Helder Rescue: “We are abandoning
ship now, we are going into the life-raft.”
Na deze mededeling was er geen communicatie
meer tussen de “Birgit” en de kustwacht. De
helicopter meldde dat zij met 20 minuten “on
scene” kon zijn. Onze gedachten waren ondanks
de heftige omstandigheden waarin we zelf verkeerden,
bij de bemanning, die op een donkere
Noordzee moest proberen bij 8 meter hoge golven
in een reddingsvlot te klauteren. Zou de heli
ze nog op tijd vinden?
Na 20 minuten meldde de helicopter zich ter
plaatse. Men zag de “Birgit” drijven tussen
huizenhoge golven. Het zicht werd ernstig
belemmerd door de felle regenbuien. Binnen 5
minuten (in mijn beleving 1 uur) zag men vanuit
de heli een lichtje, dat bij nader onderzoek het
reddingvlot bleek te zijn. Direct werd gestart
met de reddingsactie. De “kikker” werd aan de
hoistlijn neergelaten in de richting van het vlot.
Tijdens het aanvliegen zag men het vlot kantelen.
In het zoeklicht van de heli zag men 4 van
de 7 bemanningsleden in zee drijven, waardoor
paniek ontstond. Er waren 3 mensen vermist.
Intussen werd het eerste bemanningslid door
de kikker aangehaakt, daarbij werd veel hinder
ondervonden van de hoge zeegang. De heli was
niet in staat de deining te volgen, waardoor
de kikker telkens met het volle gewicht in het
harnas kwam te hangen, een pijnlijk ervaring.
Toen de eerste geredde aan boord van de heli
was, kwamen de drie vermiste bemanningsleden
boven water, zij waren onder het vlot terecht
gekomen toen dit kenterde.
Inmiddels waren wij met de “Arie Visser” ook in
open water buiten de gronden aangekomen. Gelukkig
kregen we geen brekers meer over, maar
de zeegang liep op tot 8 meter, waardoor we niet
harder konden varen dan 15 knopen (normaal is
onze dienstsnelheid 24 knopen).
33

We zouden nog minstens 20 minuten moeten
varen om de positie van het reddingsvlot te
bereiken.
De heli meldde dat ze een tweede drenkeling
aan boord had genomen en bezig was het derde
bemanningslid te hoisten. Daar zou men het
voorlopig bij laten, want de brandstof raakte op
en men moest gaan tanken (refuelen). De vier
nog in het water drijvende zeelieden waren dus
afhankelijk van onze komst. We wilden de reddingboot
wel vooruit duwen, als dat ons sneller
op de plaats des onheils zou brengen.
Ongeveer 15 minuten nadat de helicopter was
vertrokken, zagen wij vanaf een golftop de navigatielichten
van een schip. Dat moest de “Birgit”
zijn. Omzichtig koersten wij op het schip aan,
scherp uitkijkend naar het reddingvlot en de
drenkelingen.
Eerder dan verwacht kreeg een opstapper van
de “Arie Visser” het reddingvlot in het vizier.
Het dreef boven op een golftop en verdween
weer een in een dal. Toen we het vlot naderden,
zagen we ineens een paar lichtjes die op de reddingvesten
bevestigd zijn.
Schipper Ane Ruyg manoeuvreerde de reddingboot
ondanks de hoge zeegang dicht bij de
drenkelingen. Hij gaf drie man de opdracht om
aan dek te gaan en de mensen uit het water
te halen. Gelukkig waren alle vier de mannen
nog bij kennis en in staat een reddingboei te
grijpen. De “Arie Visser” werd dwars op de zee
gezet, hierdoor kwam door de hoge zeegang, de
stuurboordstube telkens bijna gelijk te liggen
met het wateroppervlak. Hierdoor werd het aan
boord nemen eenvoudiger. Bij de eerste poging
een man uit het water te halen ging het bijna
mis. Hij kreeg de hem toegeworpen reddingboei
precies boven op zijn hoofd en even dachten we
dat bij buiten bewustzijn zou raken. Tegelijkertijd
vielen de zoeklichten uit, waar door we in
het stikkedonker moesten opereren. Gelukkig
bleek de door de reddingboei getroffen man in
staat geweest de reddingboei te grijpen en hij
werd “op ’t zeetje” aan boord gehesen. Doordat
de zoeklichten nog niet werkten, moest de tweede
man op de gok aangevaren worden. Bij de
tweede run zagen we twee lichtjes veel te dicht
aan onze stuurboordszijde, net op het moment
dat de boot door een golf werd opgetild. Even
dachten we dat de twee onder het schip zouden
verdwijnen, maar op het juiste moment werd
tube aan stuurboord weer door een volgende golf
omlaag gedrukt en daar lagen twee drenkelingen
voor het grijpen.
34
De drie opstappers aan dek slaagden er in beide
mannen in een beweging aan boord te hijsen,
waar ze direct in het verblijf bij hun collega geduwd
werden.
Intussen hadden we weer zicht door de zoeklichten
die spontaan gingen branden. De vierde persoon
werd snel gesignaleerd door de reflecterende
strepen op reddingvest en overlevingspak. Met de
reddingboei werd ook deze man na twee pogingen
aan boord genomen.
Na een korte check van de geredden, werden deze
vastgegordeld in het verblijf en werd de thuisreis
aanvaard. Eerst werd de kustwacht op de hoogte
gesteld van de geslaagde redding. Een opluchting
voor allen die in spanning meegeluisterd hadden.
De terugreis voerde door het Stortemelk en vooral
het aanlopen van dit vaarwater verliep niet
probleemloos. Door de storm, die op dat moment
tegen het opkomende water op volle kracht blies,
ontstonden brekers op de ondiepe drempel voor
het Stortemelk. Gelukkig kan de “Arie Visser``’
door haar hoge snelheid “meesurfen” op de golven.
Een paar keer echter, werden we ingehaald door
een snel lopende golf, waardoor de neus van de
boot naar beneden werd gedrukt en deze onbestuurbaar
dreigde te raken met kapseizen tot
gevolg. Door tijdig ingrijpen van de schipper
gebeurde dit niet en voer de “Arie Visser” veilig
het Schuitengat in, het vaarwater naar de haven
van Terschelling. Vlak voor de haven werden
de felicitaties van het kustwachtcentrum en de
Brandaris in ontvangst genomen. De bemanning
werd medisch onderzocht, van droge kleding en
soep voorzien.
Later werd onderdak verleend op de “Prinses
Margriet” het toenmalige opleidingsvaartuig
van de zeevaartschool. Toen de bemanning voor
de gangway stond, weigerde een van de jongere
bemanningsleden aan boord te gaan. De Russen
spraken slecht Engels, maar na enig heen- en
weer gepraat bleek dat deze koksmaat zijn eerste
zeereis maakte en pertinent niet meer op een
schip wilde. Nadat we de man er van overtuigd
hadden dat het schip niet ging varen was hij
akkoord. We weten niet of hij een oog dicht deed,
die korte nacht.
Na deze spannende maar geslaagde redding, konden
wij niet bevroeden dat we drie dagen later, op
11 september, weer in actie moesten komen voor
de “Birgit”. Het schip was onbemand gestrand in
de Westergronden, vlak bij de positie waar vroeger
het goudschip “Lutine” in de golven verdween.
Bergers hadden reeds geprobeerd het schip los te
trekken, maar de weersomstandigheden stonden
een geslaagde poging in de weg.

Inmiddels was de deklast hout weggespoeld en het
grootste gedeelte van het hout kwam op Vlieland,
tot ergernis van de Terschellinger jutters.
Aan boord van de “Birgit” bevonden zich een
aantal bergers en een verzekeringsinspecteur.
De weersomstandigheden verslechterden en men
vreesde dat het schip ten prooi zou vallen aan de
zee. Daarom werd de “Arie Visser” verzocht om
de mensen van boord te halen. Aangekomen bij
de “Birgit” bleek dat het geen routineklus zou
worden om de mensen veilig van boord te krijgen.
Via de marifoon werd vanaf de “Birgit” gevraagd
of we eerst de bagage van boord wilden halen
en daarna als eerste de verzekeringsinspecteur.
Een aantal bemanningsleden verschanste zich
naast de accommodatie op het achterschip van
de “Birgit” met de bagage. Drie bemanningsleden
van de reddingboot stonden klaar om de bagage
aan te pakken. Toen de “Arie Visser” bijna langszij
was, werd ze met kracht door een golf tegen de
“Birgit” gesmeten. Op hetzelfde moment stapte
de verzekeringsinspecteur over de reling en ging
op het berghout staan. Hij kon niet meer tijdig
omhoog klauteren en werd letterlijk geplet tussen
de reddingboot en de “Birgit”. Alerte bemanningsleden
van de reddingboot konden de man grijpen
voordat hij in het water gleed. Gillend van de pijn
lag de man aan dek. Wij waren in eerste instantie
blij dat hij dat nog kon. Op volle kracht voer
de “Arie Visser” terug naar de haven, waar twee
ambulance teams klaar stonden voor medische
verzorging. Na stabilisatie van de patiënt werd
direct koers gezet naar Harlingen, van waaruit
de verzekeringsinspecteur met spoed naar het
ziekenhuis werd vervoerd.
Wij hoopten allen dat de man het er levend van af
zou brengen, maar de prognoses waren niet best.
Na een nabespreking en verhoren door diverse
instanties ging ik terug naar mijn werk op de
“Prinses Margriet”, het toenmalige opleidingsvaartuig
van de zeevaartschool. Aan boord werd
ik geroepen door de bemanning die voltallig rond
de TV zat geschaard. “Moet je nu eens kijken,
Cupido, wat er in Amerika is gebeurd”, werd er
geroepen. Op de TV zag ik een vliegtuig dwars
door een wolkenkrabber vliegen. Ik geloofde niet
dat het echt gebeurde. Mijn hoofd zat nog vol van
de gebeurtenissen die er aan vooraf gingen. Ik
dacht aan trucage en ging aan het werk. Pas later
in de middag kwam ik tot het besef welke ramp
zich had voltrokken.
In de loop van de avond kreeg ik het bericht dat
de verwondingen van onze verzekeringsman meevielen.
Hij was geopereerd en zou weer volledig
herstellen. Soms zit het mee in het leven.
35

Wij Scheepsbouwers,
Op de melodie van ‘k Zag twee beren’:
Wij scheepsbouwers,
één pot schorem,
laten de moed niet zakken.
We zijn vannacht weer lazarus
geweest
en tien keer over een hoer geweest.
Geef me de vijf,
geef me de vier,
geef me nog een potje bier.
Wij scheepsbouwers,
één bonk schrotem
laten de broek graag zakken.
We zijn vannacht weer lazarus
geweest
en tien keer over een hoer geweest.
Geef me de vijf,
geef me de vier,
geef me nog een potje bier.
Plonsch!

Commissies

Introductiecommissie
Sinds twee jaar bestaat er binnen de studievereniging
de introcommissie. Deze commissie is aangesteld
om de introductieweek te organiseren aan het
begin van het schooljaar. Het aankomende schooljaar
zal dit voor de 3e keer georganiseerd worden.
Dit jaar bestaat de introcommissie uit 6 leden: Luite
Bolhuis, Vera Hoogenberg, Meliza Boer, Shanna
Kist, Mobarrak Hassan en Niels Koopman. Dit zijn
eerste-, tweede- en derdejaars studenten die een
mooie week gaan organiseren voor de aankomende
Scheepsbouwers. Hiervoor zijn de voorbereidingen
weer in volle gang.
Ook dit jaar zullen wij weer naar Terschelling gaan,
waar verschillende activiteiten geplant zijn, bijvoorbeeld
zandschepen bouwen. Hierdoor hopen wij
dat de studenten het eiland leren kennen en elkaar
beter leren kennen voordat ze beginnen met
de lessen. Dit zal zich ook nog verder afspelen in
Leeuwarden zelf, waarbij er ook verschillende activiteiten
gepland zijn. Tijdens de week zullen de
dagen afgesloten worden met een lekkere borrel,
waarna er op de vrijdag wederom een heerlijke
zeilrace gepland staat op het Sneekermeer.
40
Dit jaar hopen wij net als voorgaande jaren dat de
introductie weer een groot succes wordt. De commissie
heeft er in ieder geval vertrouwen in en is in
staat om er een mooie week van te maken.

Zandschepen bouwen op
Terschelling
v.l.n.r: Mobarrak Hassan, Shanna Kist, Luite Bolhuis, Vera
Hoogenberg, Niels Koopman, Meliza Boer
41

Buitenlandcommissie
Sommigen van jullie zullen denken, ‘Hè? Buitenlandcommissie?
Daar heb ik amper wat van gehoord dit
jaar!’ Dat klopt helemaal. Waar er afgelopen jaar door
Rik Beltman en Jeroen Pijl een gave excursie naar Ferus
Smit in Leer en de Meyer Werft in Papenburg was
georganiseerd, was dit jaar wederom het plan ontstaan
om naar Duitsland af te reizen voor een aantal indrukwekkende
bedrijven in onder andere Bremen en Hamburg.
Helaas moesten wij door een miscommunicatie
over de datum op de korte termijn onze plannen opzij
zetten. In plaats daarvan zal er een excursie naar het
zuiden van Nederland georganiseerd worden.
Het Maritieme bedrijfsleven is actief over de gehele
wereld en er is zoveel te ontdekken. Wat is het gaaf
om als student de kans te krijgen om dat te kunnen
ervaren. Daarbij is het natuurlijk super gezellig en verbindend
om met je medestudenten in een onbekende
omgeving rond te dwalen.
De Monaco Yacht Show is een perfect voorbeeld hiervan.
Een fantastisch evenement om je als jachtbouwer
te oriënteren. Het is natuurlijk een leuk plan om dit
evenement volgend jaar écht vanuit de studievereniging
te gaan regelen, onder begeleiding van onze
commissie, maar daarvoor hebben we wel wat extra
hulp nodig!
In ieder geval hopen wij volgend jaar wel onze missie
te kunnen volbrengen en hopelijk kunnen wij onze
‘navigo’-foto dan op een veel bijzondere locatie maken
dan 5 meter voor Esthers huis!
42

Buitenlandexcursie 2015 bij Ferus Smit Leer
Esther Douma & Rik Beltman
43

Nessiecommissie
Goeidag, ik ben Jochem Grootjen 1e jaars Scheepsbouwer
op de NHL. Van jongs af aan ben ik al boo
tjesgek en zeilfanaat. In de weekenden ben ik dan
ook veelal in de haven/scheepswerf van mijn familie
in Kampen te vinden. ‘s Winters vooral klussen,
want klassieke houten bootjes vergen veel onderhoud,
en ‘s zomers natuurlijk veel zeilen. Het werk
dat je er dan in steekt, beloont zichzelf.
Dat is ook de reden dat ik bij de Nessie commissie
ben gegaan. Gezellig klussen met Luite Bolhuis &
Wouter Kramer, de boot in topconditie krijgen, en
er daarna heerlijk mee varen.
Qua werkzaamheden is het nu vooral de bedoeling
dat we het sloepje weer varend krijgen. Er waren
namelijk wat problemen met de Sabb diesel motor
die erin staat.. Daarna pakken we vooral de belangrijke-
in het oogspringende klussen aan zoals een
mooi houten kuiprandje. En ook de houten motorkist
kan een lakbeurt gebruiken.
44

De ‘oude’ Nessie
v.l.n.r. Luite Bolhuis, Jochem Grootjen, Wouter Kramer
45

Activiteitencommissie
De activiteitencommissie neemt, zoals de naam al doet
vermoeden, de meeste activiteiten op zich dit jaar voor
de vereniging. De commissie bestaat uit voorzitter Martijn
Boontje en leden Thies Baijards, Rianne Koenen, Wouter
Kramer en ons nieuwste lid Maikel Temming.
De activiteitencommissie startte het schooljaar met natuurlijk
de Vripack Regatta. Een nieuwe stroom eerstejaars
studenten krijgt hierbij het eerste contact met het bedrijfsleven
en contact met ouderejaars aan het eind van
hun introweek. Ook dit jaar was de Vripack Regatta een
groot succes. Ruim 60 studenten deden mee aan een dag
wedstrijdzeilen op het Sneekermeer in polyvalken en het
niveau lag hoog. Meerdere wedstrijden zijn gevaren onder
een prachtig zonnetje en een prima wind! Ondertussen
werd er genoten van het spektakel op de VIP-sloep waar
een aantal toeschouwers uit het bedrijfsleven zich bevonden.
Uiteindelijk werd deze prachtige zeildag afgesloten
met de ‘doping’ van de nieuwe eerstejaars door NeptuNES
en konden de studenten daarna genieten van een heerlijke
BBQ en rondleiding bij Vripack.
Ook heeft de activiteitencommissie een gezellige
zwemavond in Leeuwarden verzorgd, waarbij de glijbaan
en de bubbelbaden overuren draaiden. Ook een schaatsavond
is voorbij gekomen in de Elfstedenhal en de activiteitencommissie
organiseert altijd een drukbezochte
bowlingavond na elke maandborrel. Verder regelt de activiteitencommissie
eens in de zoveel tijd een speciaalbierenavond
in het centrum van Leeuwarden waar geproefd
kan worden aan de beste bieren, wat gegarandeerd staat
voor een gezellige avond.
46

Verder is er, als u dit leest, een pool-competitie georganiseerd
waarbij 16 deelnemers strijden voor de eer ‘koning(in) van de
biljarttafel’ én is er een voetbalwedstrijd georganiseerd met
heuse bumperballen wat gegarandeerd voor veel lachbuien en
spektakel gaat zorgen. Verder zijn er ook nog plannen om met
mooi weer een grachtenrace te houden met opblaasbare boo
tjes en wordt er al gewerkt aan veel activiteiten voor volgend
studiejaar. Dat belooft wat! Houdt daarom ook zeker de NESbrief
in de gaten waarin het laatste nieuws vermeldt staat.
Tot slot willen we onze oud-leden van de commissie, Daniël
Mars en Vera Hoogenberg, bedanken voor hun inzet in het
afgelopen studiejaar.
v.l.n.r. Vera Hoogenberg, Wouter Kramer, Martijn Boontje,
Thies Baijards, Rianne Koenen
47

Navigocommissie
Onze aanwezigheid is natuurlijk in dit gehele jaarboek al te
merken, maar natuurlijk mogen wij ook niet ontbreken tussen
alle commissies. Wij zijn de Navigocommissie, ook wel
de jaarboekcommissie. Dit jaar bestonden wij uit 2 tweedejaars
Scheepsbouwers, namelijk Meliza Boer & Esther
Douma.
Met heel veel plezier hebben wij dit jaar leuke foto’s en verhalen
verzameld. Als Navigocommissie ben je volledig op
de hoogte van alle activiteiten die onze mooie studievereniging
rijk is en daarbij leer je ook ontzettend veel studiegenoten
kennen. Naast de connectie met studenten, hebben
wij ook contact met vele sponsoren en andere bedrijven,
wat natuurlijk ook erg handig kan zijn!
Het allerleukste is natuurlijk dat er door onze commissie elk
jaar écht iets opgeleverd wordt, waar je als commissie trots
op kan zijn. Onze studievereniging als tastbaar geheel. Alle
activiteiten, gebeurtenissen, evenementen van een heel jaar
verdeeld over zo’n 150 pagina’s. Ken je het gevoel dat je
een werkstuk of opdracht maakt waar je nou écht zo trots
op bent, dat het gewoonweg zonde is dat enkel een docent
het doorneemt?
Het jaarboek is ook zo’n werkstuk waar je veel tijd en energie
in gestoken hebt en waar je écht trots op bent, maar in
tegenstelling tot een werkstuk wordt dit jaarboek wél door
mensen gelezen. Zo’n jaarboek is niet alleen leuk voor de
studenten later, maar is natuurlijk ook een prachtig middel
om je studievereniging aan (toekomstige) sponsoren te
tonen!
48

Al met al kunnen wij zeggen dat wij ontzettend trots zijn op
het eindresultaat en wij zouden met heel veel plezier ook
het jaarboek voor volgend jaar samen willen stellen. Helaas
gaan wij ons volgend jaar naar verwachting bezig houden
met vele andere zaken binnen de studievereniging. Wij hopen
dan ook binnenkort een leuke enthousiaste en vooral
creatieve jaarboekcommissie te mogen verwelkomen!
‘’Dat u blijve lezen’’
De Navigocommissie
Meliza Boek & Esther Douma
49

Lustrumcommissie
Hoi allemaal! Wij zijn jarig. Komen jullie ook op ons feestje?
Wat we gaan doen is nog een verassing, maar neem in
ieder geval je zwembroek mee!
Volgend jaar is het zo ver! Het 2e lustrum der studievereniging
Navigo Ergo Sum. Een jaar waarin wij ons als lustrumcommissie
in gaan zetten om dit niet ongevierd voorbij te
laten gaan. Een jaar vol gekkigheid, feestjes, activiteiten en
uiteraard een lustrumgala. Een jaar waarin wij vieren dat de
9 vorige besturen hem daadwerkelijk “drijvende” hebben
gehouden. Een jaar van 360 dagen, omdat je er zeker 5 niet
meer van gaat herinneren. Een legendarisch jaar? Jazeker!
Voor minder doen wij het niet.
Vergeet het maar dat we in een kring zittend taart eten en
koffie drinken! Dit feest zal gevierd worden door studenten,
als studenten. Wat we wél gaan doen? Tsja, dat weten wij
zelf eigenlijk ook nog niet. Wanneer is de deadline dan? Oh,
en er is geen herkansing?
Wij hebben zeker al heel veel ideeën, maar staan uiteraard
open voor suggesties. Heb je een tof idee? Stuur dan even
een mailtje naar lustrum@svnes.nl Of spreek ons op school,
of in de kroeg, even aan.
Door logistieke complicaties is het helaas niet mogelijk om
iedereen na het feestje, aldaar niet met snoepzak, thuis
te brengen. Hoogstwaarschijnlijk strompelen jullie naar je
kamer, met een half broodje döner in je hand, en de andere
helft al op de tegels. Lachend naar de tollende wereld, nog
onbewust van de kater die jullie te wachten staat!
“Dat ie blijve feeste”
50
De lustrumcommissie Timon Vinke, Duarte van Loon.
Bastiaan van Oudheusden

v.l.n.r. Duarte van Loon, Timon Vinke,
Bastiaan van Oudheusden
51

Waarom is er geen boekje van 1D naar 2D?
Hey, anders laat je je bier koud worden
Jeetje hey
Ja maar mijn tank is leeg. Moet je ook met een auto gaan,
niet met een tank
2 woorden, 9 letters: Bier halen, Natte poes, Duurt lang
Fuckin’ Nice
Laat ik in één keer minder knap worden.
Is een schets sneller dan een 3d model?
Hoe heet dat lied ook alweer.. van Alan Walker…
iets met vervagen.
Women be like; kriebelen voor alcohol
Wel een beetje raar, ze is nog maar 11 jaar…
En nou heb je genoeg gehad!
Hoeveel kost zo’n schip?
Ja, dat weet ik wel, maar kan ik wel zeggen
Ik geloof je niet!
Sterrenkijken!
55

Activiteiten

SAIL Amsterdam 2015
Op 20 augustus 2015 gingen 90 scheepsbouwers het water
op om het grootste nautische evenement van Europa
te bekijken, SAIL 2015! Vanuit meerdere hoeken van
het land kwamen de studenten aan boord van de Zilvermeeuw
onder leiding van hun studievereniging; S.G.
William Froude, SVS UNFC of Sv NES.
Deze dag was hét moment om bij te kunnen praten met
toekomstige collega’s, die ook nog aan het studeren
zijn. Het moment om meer te weten te komen over het
verschil tussen WO en HBO en het verschil tussen de
verschillende steden en haar studies.
Dit alles, terwijl de grootste Tall Ships ter wereld
langs voeren en het aan boord een groot feest was met
de nodige consumpties. Er werd genoten van de mooie
show op het water, er werd gezongen, er werd feest
gevierd. En dit alles mogelijk gemaakt door MARIN,
TNO en het Maritiem Kennis Centrum (MKC), waarvoor
wij hen zeer dankbaar zijn deze dag mee te hebben mogen
maken met deze geweldige groep mensen.
Geschreven door Wouter van Terwisga
58

59

Intro-
Week
SBK
60

Maandagochtend begon de introweek en stond er Leip! op het programma. Niet ons favoriete
begin, maar van de NHL was dit een verplichting. Gelukkig hadden we een gezellige groep en
waren we goed te herkennen met de grote blauwe ballon, de waterballonnetjes en natuurlijk
onze beer Nessie.
Na een dag Leip! te hebben overleefd, stonden we dinsdag ochtend alweer om 8 uur op het station
Leeuwarden. Terso here we come! Wat te doen tijdens een boot reis van 2 uur? Elkaar beter
leren kennen begon daar. Met speeddaten en een wc rol kan je je wel vermaken. Aangekomen
op Terschelling liepen we door naar het Maritiem Instituut Willem Barentsz, waar alle drie de
dagen ons ontbijt, lunchpakketjes en avond eten klaar stond. Wat een service!
Eenmaal geïnstalleerd op de camping gingen we direct door naar het strand. Bootjes bouwen op
het wad en team spellen op het droge. ’s Avonds opstap, wat eindigde in een polonaise (gelukkig
ons eerste en laatste biggenavontuur).
Tweede dag was fietsdag. Een GPS tocht over het mooie Terschelling van Marloes. Gelukkig hadden
we de ‘oppersjaars’ snel gevonden en zijn we blijven hangen in het wrakkenmuseum. Toen
werd het toch echt tijd om weg te gaan en onze fietsen weer in te leveren. Er stond nog 1 activiteit
op het programma. Bowlen! Samen met het nieuwe bestuur van SV NES ging het er fanatiek
aan toe. Of er veel kegels om werden gegooid is een ander verhaal.
Na dat de meesten drie uur hadden geslapen werden we weer door de introcommissie gewekt
met de vrolijke playlist van Marloes. Inpakken, tenten schoon, voor de laatste keer ontbijten op
het Maritiem Instituut Willem Barentsz en klaar maken voor het allerlaatste spel, van ruilen
komt huilen. Snel de boot nemen, treintje naar Leeuwarden, rondleiding school en een etentje
bij Double B’s was de planning. Maar om ook nog even wat spannends mee te maken sloegen de
stoppen in de meterkast van Double B’s door. Dat werd dus heerlijk tapas eten bij El Toro.
Voor de allerlaatste dag stond er de Vripack Regatta. Het weer zat mee en er werd flink gestreden
op het water. Na de race volgde de doping voor de sjaars door Neptunus, een rondleiding bij
Vripack en om een gezellige en vermoeide week af te sluiten, een barbecue.
Geschreven door Benthe de Haan

Er werd mij gevraagd een stukje te schrijven over de introductieweek van dit jaar. Op het moment
van schrijven zit ik achter mijn pc te denken over wat er dan allemaal wel en niet in moet.
Hoe kun je nou precies een introductieweek omschrijven? Eén ding staat echter wel vast, een introductieweek
is een goede start van je studie. Je leert je klasgenoten kennen op een leuke manier
die nog niet in het teken staat van leren.
De introductieweek startte dit jaar met een algemene opening in Leeuwarden, “Leip”. Echter
waren de activiteiten niet wat de naam voorspeld had want leip was het niet.
De dinsdagochtend was het moment van vertrek uit Leeuwarden richting Harlingen. De slaperige
gezichten waren, voordat we voet aan wal zetten op Terschelling, al aanwezig. Na onze aanmonstering
op ‘’de Friesland” van rederij Doeksen arriveerden wij na ongeveer twee uur op het Waddeneiland
Terschelling. Toen brak er een moment aan dat vele eerstejaars nog lang zullen herinneren,
het verplaatsen van de tassen naar het kampeerveld. Na deze zware tocht achter de rug te
hebben, werden er zandschepen gebouwd op het strand en spellen gedaan. Na een diner achter
de kiezen te hebben op onze eetlocatie het Maritiem Instituut Willem Barentsz zijn we eerst bij
KNRM West-Terschelling langs geweest voor een zeer geslaagde presentatie en bezichtiging van
de reddingsboot “Arie Visser”. Daarna is de hele groep op stap geweest in Oka18 en elders.
De komende twee dagen hebben we nog een zeer leuke fiets/gps-tocht gedaan en een ruilspel
waarbij een theezakje geruild moest worden en waarbij het de bedoeling was om uit te komen
met een object dat een zo groot mogelijke waarde had. Er is ook nog gebowld in het Westcord
hotel woensdagavond.
Sommige activiteiten vielen niet bij iedereen in de smaak maar het doel van een introweek is zeker
gehaald, namelijk je jaargenoten leren kennen. Er zijn vriendschappen gesloten, we hebben
gelachen, het was gezellig. Sommige dingen gingen ook wat minder maar dat hoort erbij, nietwaar?
Kortom, wat mij betreft een geslaagde introductieweek.
Geschreven door: Rinse Altena

Inleiding
Er werd mij gevraagd een stukje te schrijven over de introductieweek van dit jaar.
Op het moment van schrijven zit ik achter mijn pc te denken over wat er dan allemaal
wel en niet in moet. Hoe kun je nou precies een introductieweek omschrijven?
E n ding staat echter wel vast, een introductieweek is een goede start van je studie.
Je leert je klasgenoten kennen op een leuke manier die nog niet in het teken staat
van leren.
De introductie
De introductieweek startte dit jaar met een algemene opening in Leeuwarden,
“Leip . Echter waren de activiteiten niet wat de naam voorspeld had want leip was
het niet.
Terschelling
De dinsdagochtend was het moment van vertrek uit Leeuwarden richting Harlingen.
De slaperige gezichten waren, voordat we voet aan wal zetten op Terschelling, al
aanwezig. Na onze aanmonstering op de Friesland van rederij Doeksen arriveerden
wij na ongeveer twee uur op het Waddeneiland Terschelling. Toen brak er een
moment aan dat vele eerstejaars nog lang zullen herinneren, het verplaatsen van de
tassen naar het kampeerveld. Na deze zware tocht achter de rug te hebben, werden
er zandschepen gebouwd op het strand en spellen gedaan. Na een diner achter de
kiezen te hebben op onze eetlocatie het Maritiem Instituut Willem Barentsz zijn we
eerst bij KNRM West-Terschelling langs geweest voor een zeer geslaagde presentatie
en bezichtiging van de reddingsboot Arie Visser . Daarna is de hele groep op stap
geweest in Oka18 en elders.
De komende twee dagen hebben we nog een zeer leuke fiets/gps-tocht gedaan en een
ruilspel waarbij een theezakje geruild moest worden en waarbij het de bedoeling was
om uit te komen met een object dat een zo groot mogelijke waarde had. Er is ook
nog gebowld in het Westcord hotel woensdagavond.
Sommige activiteiten vielen niet bij iedereen in de smaak maar het doel van een introweek
is zeker gehaald, namelijk je jaargenoten leren kennen. Er zijn vriendschappen
gesloten, we hebben gelachen, het was gezellig. Sommige dingen gingen ook
wat minder maar dat hoort erbij, nietwaar? Kortom, wat mij betreft een geslaagde
introductieweek.
Geschreven door: Rinse Altena

Vripack Regatta
’s Ochtends vroeg om 9 uur stonden alle
studenten klaar bij de bootverhuur om
te beginnen aan de Vripack Regatta! De
valkjes, VIP-sloep en de boeienboot van
Luite werden ingeladen en klaargemaakt
voor vertrek. Ondertussen werd er al weer
vrolijk over de introductieweek gekletst en
werd er een bootindeling gemaakt. Nadat
iedereen op de juiste boot zat en het gevoel
van het zeilen er weer in zat begon dan
ook het eerste wedstrijdje. Om 1 uur moest
iedereen bij het starteiland verzamelen en
daar lagen toen allemaal broodjes en wat
te drinken klaar, genietend van de lunch,
het mooie weer en uiteraard de speeltuin
verheugden we ons alweer op de volgende
wedstrijdjes en de barbecue! Terug op het
startschip was het eerste sein alweer gegeven,
de wedstrijdjes waren weer begonnen.
De uitslagen van de tweede en derde
wedstrijden leken erg veel op de eerste
wedstrijd. Veel te vroeg kwam het sein dat
de zeilwedstrijd weer was afgelopen, iedereen
ging weer terug naar het starteiland.
Ondertussen werd Neptunes opgemaakt en
werd de prijsuitreiking gehouden door de
voorzitter. Alle bedrijven die deel hadden
genomen waren er ook bij. De doping door
Neptunes in het bootje van Luite was een
groot succes, iedereen inclusief de meerderjaars
en het bestuur, die er eerder onderuit
waren gekomen, hebben hun doop gehad.
Iedereen bracht de boten terug en liep of
ging met de auto naar Vripack waar een
heerlijke barbecue op ons wachtte. De studenten
waren allemaal behoorlijk moe dus
al snel na het eten vertrokken de studenten
weer naar hun bedje toe. De Vripack regatta
was ook dit jaar weer zeer gezellig!
66
Door Vera Hoogenberg

Donderdag 24 september eind van de middag
was het zover, de busreis naar Monaco ging van
start. Niet iedereen verzamelde zich op school,
een aantal mensen werden onderweg zoals afgesproken
opgehaald met de 2 busjes die gehuurd
waren. Nadat iedereen was opgehaald gingen
we ergens in het zuiden van Nederland eten in
de Mac. Daarna begon de lange busreis naar
Monaco pas echt! Na een aantal stops en ongeveer
15 uur later kwamen we met prachtig weer
aan op de camping waar we in kleine chaletjes
verbleven. Nadat we ons even hadden opgefrist
en onze Damen polo’s hadden aangetrokken
was het tijd om naar de Monaco Yacht Show
te gaan! Eenmaal binnen kregen we een kleine
presentatie bij de stand van Damen. Daarna waren
we vrij om te gaan. Ikzelf ging met Boontje
wat inspiratie zoeken voor ons ontwerp voor
de minor jachtbouw. Wat goed gelukt is want
we hebben een aantal design elementen door
kunnen voeren in ons eigen ontwerp. Na het
rondlopen op de show en zien van vele mooie
jachten en andere mooie.. dingen. Was het tijd
om koers te zetten naar Nice waar we met zijn
alle in een knus restaurantje gingen eten. Eenmaal
in Nice aangekomen was het nogal lastig
om een parkeerplek te vinden voor de twee
bussen omdat elke parkeergarage te laag was.
Na een dik half uur gelukkig toch twee parkeerplekken
kunnen vinden en uiteindelijk hebben
we heerlijk kunnen eten. Na het eten of eigenlijk
tijdens het eten vielen mijn ogen bijna dicht
en was het bijna tijd om naar huis te gaan, want
eerst werd er nog een kort bezoek gebracht aan
het strand.
De tweede dag bij de Monaco Yacht Show
begon met een bezoek aan een zeiljacht
van Royal Huisman. Het was mooi om een
zeiljacht van Royal Huisman helemaal af te
zien en sommige creatieve oplossingen die
bedacht waren op het jacht.
Daarna ging en we met een kleine groep
proberen om op meer schepen te komen.
Onderweg werden we aangesproken door
een bedrijf dat één- en tweepersoons onderzeeboten
maken. Dit kwam vooral omdat ze
zagen dat wij een polo van de Seaexplorer
droegen en zij graag hun onderzeeër wilde
verkopen aan de klanten van Damen. Na een
korte uitleg en een krappe rondleiding op een
onderzeeër mochten we op één van de grootste
jachten van de show kijken. Dit was een
hele beleving. De detail van afronding was zó
hoog, voor het eerst vond ik het gewoon eng
dat een mens zoveel geld kon hebben. Maar
gelukkig hoefden we het jacht niet te kopen
om er op te mogen varen want we konden
haar ook huren voor 1,5 miljoen per week
zonder bemanning en brandstof. Misschien
wat voor een svnes uitje?
Rond 14:00 kregen we de mogelijkheid om
naar het strand of de stad te gaan of om nog
langer op de beurs te blijven. Ik had op de
show grotendeels wel gezien dus ik koos
voor het strand met het lekkere weer. Na het
strand was het tijd om boodschappen te doen
voor de BBQ maar er was in heel Monaco
geen BBQ te vinden. Uiteindelijk wat vlees
en stokbrood gekocht en dit gebakken in alle
chaletjes en gezamenlijk aan tafel opgegeten
met het genot van een wijntje en een biertje.
Niet te veel, want de volgende dag begon de
reis naar Nederland weer vroeg.
Geschreven door: Jaimy Voorhout

BRAINWAVES

De zee is een andere wereld. Met eigen
wetten en uitdagingen. En die wereld is altijd
op zoek naar brainwaves. Echte brainwaves,
van toptechnici met een bodemloze fascinatie
voor water en golven. Pioniers die willen
onderzoeken hoe ze het bewegen van
schepen in dat water nog slimmer, veiliger
en schoner kunnen maken. Met innovatieve
scheepsrompen, indrukwekkende simulaties
en revolutionaire schroeven. Tussen ijsvelden,
voor het allergrootste cruiseschip, of met
windkracht negen. De ruimte daarvoor vind
je bij MARIN, Nederlands onafhankelijk en
wereldwijd erkend topinstituut
voor hydrodynamisch en nautisch onderzoek.
MARIN.NL/JOBS
CHALLENGING WIND AND WAVES

De Bikkeltocht
In één woord trots! Want dat waren we toen we hem bijna uitgevaren hadden. Het
was niet zomaar een bikkeltocht geweest, nee een hele zware en misschien wel de
zwaarste der tijden. Dit kwam allemaal door de wind die het er even bij liet zitten.
23:00 uur. Met een klein zuchtje wind beginnen we dan aan de bikkeltocht en is het
peddelen geblazen om een beetje goed te komen liggen. Toch hebben we redelijk wat
boten in kunnen halen op het begin, we zaten waarschijnlijk nog vol met adrenaline.
Later door een stuurfoutje moesten we helaas een wat langere route varen en zijn we
ingehaald door een aantal boten. Na goed zoeken was de Luts gevonden en gingen
we al jagend, peddelend en bomend verder. Vlak voordat het bos begon was er een
checkpoint waar we een oppeppertje kregen. We bleken 11e te liggen. Uiteindelijk zijn
we in Balk aangekomen, toen hadden we het al zwaar. Daar moesten we onder wat
bruggen door en werden we ingehaald door een ander team. Dit kwam mede doordat
we een inschattingsfoutje hadden gemaakt en de brug werd geraakt met de mast.
Gelukkig was er niets kapot gegaan, dat konden we helaas aan het einde van de tocht
74

5:00 uur. Eenmaal uit Balk gekomen, kregen we te horen dat de tocht was ingekort. Doordat
de wind nog steeds ontbrak. We mochten dus vanuit Balk gelijk door naar Woudsend.
Doordat we een beetje het lek hadden na de Luts zijn we langzaam zeilend naar de overkant
gevaren. Iedereen heeft even kunnen slapen; Ikzelf maar liefst een kwartier.
8:00 uur. Checkpoint 2 is bereikt. Na een moeilijke poging om te gaan plassen in de bosjes
zijn we in Woudsend aangekomen waar de warme choco op ons wachtte en er een toilet
bleek te zijn. Jammer genoeg hadden wij onze blaas net geleegd tussen de brandnetels.
Wel bleken we hier 8e te liggen. Verder kwamen we er hier ook achter dat er een kikker
zijn weg bij ons in de boot had gevonden. Hij hield zoveel van ons dat hij de boot nog niet
wilde verlaten dus besloten we maar verder te varen met een 6e levend wezen aan boord.
10:00 uur. We hebben bijna het Koevoordermeer bereikt, hier krijgen we tot tweemaal
toe te horen dat we niet vast mogen komen te zitten en goed binnen de vaargeul moeten
blijven. Later bleek dat het team van C-Job Naval Architects van de Noord afdeling hier op
een zandbankje was gelopen.
12:00 uur. Het punt van opgeven was bijna daar, we hadden al bijna een deal met onszelf
gemaakt: “Als we snert krijgen bij de volgende post, draaien we om en gaan we gelijk terug
naar Heeg”. Gelukkig kregen we hier geen snert, maar knakworstjes en werd met overmacht
door de vrouwen van het team besloten om door te varen. De spirit was weer terug!
We kwamen erachter dat Kikker ook nog steeds de boot niet had verlaten en die zocht wat
steun bij de knuffelbeer, deze lag zielig en verlaten in een hoekje weggestopt. Esther wilde
hem per se meehebben. Even wat later was de sfeer weer een beetje teruggekeerd en bier,
beerenburg en safari vloeide weer. Ander drinken hadden we namelijk niet aan boord.
16:00 uur. Eindelijk was daar de snert waar we zolang op hadden gewacht. Nadat we een
paar zeilers bijna ingehaald hadden maar toch vast kwamen te zitten omdat we ze net iets
te veel ruimte gaven.
Nog even en we zouden de laatste post in IJlst hebben, waarna we weer terug konden
zeilen naar Heeg.
In IJlst was het een paar tegenstanders bijna gelukt om ons te misleiden. Doordat zij
dachten dat we ergens niet in moesten waar we wel in moesten. Die hebben we ook weer
weten in te halen. En na wat vriendelijke hulp van een paar Duitsers zijn we iets verder
op ze uitgelopen, waardoor we alsnog als elfde aankwamen in Heeg (van de 26 die waren
begonnen aan de tocht), na een tocht van 16 uur waarvan we minstens 10 uur alleen maar
gepeddeld, geboomd en gejaagd hebben.
Spierpijn hadden we zekerweten, maar die was het meer dan waard!
Geschreven door: Marloes Muijskens,
75

Excursie Ferus Smit
Hoogezand
Op dinsdag 27 oktober was de
eerste Excursie voor het studiejaar
2015-2016. Voor mij als
eerstejaars Scheepsbouwer was
het de eerste excursie ooit. De
excursie begon met een kopje
koffie en een praatje over het
bedrijf. Ferus Smit is een bedrijf
dat al meer dan 100 jaar
vrachtschepen bouwt. Van de
rand van faillissement tot één
van de grootste Scheepsbouwers
heeft Ferus alles meegemaakt.
In de 100 jaar dat
het bedrijf bestaat is één ding
hetzelfde gebleven, het begin
tot eind van de bouw van een
schip gebeurt onder één dak
en daar zijn ze trots op. Ze
zijn nu bezig met een partij
schepen welke varen op LNG.
Na het praatje hebben we een
rondleiding over het terrein
gekregen. Hier kregen we een
goede indruk hoe de schepen
van plaatstaal tot romp
worden gebouwd. In de grote
loods werd al het staal gesneden,
gevormd en de secties in
elkaar gelast. Het was indrukwekkend
om te zien hoe groot
en complex het werk aan zo’n

schip is, en vooral ook om
te zien hoe veel materiaal er
in zo’n schip gaat zitten. Op
de wal stond de Greenland,
het schip was helemaal afgebouwd
en zat in de afwerkfase.
Mooi om te zien hoe
moderne technieken en de
LNG hier samenkwamen wat
dit schip revolutionair maakt.
Na de tour hebben we de werf
hartelijk bedankt dat we langs
mochten komen als jonge
Scheepsbouwers en zijn we
weer op huis aan gegaan. was
helemaal afgebouwd en zat
in de afwerkfase. Mooi om te
zien hoe moderne technieken
en de LNG hier samenkwamen
wat dit schip revolutionair
maakt. Na de tour
hebben we de werf hartelijk
bedankt dat we langs mochten
komen als jonge Scheepsbouwers
en zijn we weer op
huis aan gegaan.
Geschreven door: Sjoerd Bleeker

SV NES Symposium
‘‘Challenge Accepted’’

Challenge Accepted!
Als jij aan deze quote moet de denken wat is het eerste wat dan in je opkomt?
Het antwoord gegeven door een student Scheepsbouwkunde is dat hij of zij zich door een probleem niet
uit het veld laat slaan, het probleem te lijf gaat en voor elke uitdaging een oplossing bedenkt.
Casestudie
De ochtend is voor ons begonnen met een presentatie van Feadship. Dit bedrijf is een bekend jachtbouwbedrijf.
Feadship, Conoship, C-Job en Nevesbu hebben een tal van studenten een probleem voorgelegd
met de vraag om een oplossing te bedenken.
Een vraag van Feadship was hoe een bijboot naar buiten verplaatst konden worden met de beperkingen
die het jacht had.
Aan het eind ging ieder groepje zijn oplossing presenteren.
Bedrijvenmarkt
In de middag was er een leuke bedrijvenmarkt in de hal van de NHL. Bekende maritieme bedrijven presenteerden
zichzelf. Enkele bedrijven die aanwezig waren, zijn: Nevesbu, Damen, Royal Huisman, en Barkmeijer.
Het was zeer leuk om verschillende bedrijven en hun specialiteit te zien. Het gaf ons als eerstejaars
studenten een goede eerste indruk van de verschillende afdelingen die er zijn binnen de scheepsbouw.
Lezingen
Drie hele gave lezingen waren er gegeven met ieder haar eigen charme.
C-Job
C-Job is een scheepsbouwkundig ontwerpbureau die baanbrekende ontwerpen maakt. Het succes zit bij
hen in het meedenken met de klant. Dit bedrijf vertelde over haar ontwerpmogelijkheden.
Een voorbeeld was dat zij een baggerschip hebben ontworpen zonder ballast tanks. Wat duidelijk maakte
waartoe zij in staat zijn.
Kenniscentrum Maritieme techniek en Cofely
Het kenniscentrum is een onderdeel van de opleiding Maritieme techniek en samen met Cofely hebben
zij een presentatie verzorgd over de toekomst van LNG. Cofely is een bedrijf die innovatieve oplossingen
bedenkt voor haar klanten. Samen hebben zij gekeken naar de huidige mogelijkheden van het toepassen
van LNG. In hun presentatie vertelden zij de proeven die zij hadden gedaan, Bijvoorbeeld een container
met een LNG-unit op een binnenvaartschip zetten en kijken naar de vertoonde verschijnselen. Enorm
geweldig om te zien hoe er met passie naar de toekomst wordt gekeken.
BigLift
Biglift is een zware ladingstransportbedrijf. Dit bedrijf vervoert platformen windmolens en jachten.
Biglift vertelde in hun presentatie over het transport van een complete fabriek in delen. Het ontwerp tot
en met de uiteindelijke oplevering. Het was fascinerend om te zien hoe er op elk facet is gelet. Tel daarbij
op de zware fabrieksdelen die in een keer aan boord werden gezet. Kortom geweldig om te zien.
Afsluiting
Nadat alle presentaties van de gastsprekers waren geweest, was het tijd om te borrelen. Alle aanwezige
studenten, docenten en betrokkenen hebben erop nagekeken hoe deze fantastische dag is afgelopen. In
de toekomst hoop ik meer van zulke geweldige momenten te mogen meemaken.
Geschreven door: Mobarrak Hassan
79

ANYTHING
IS POSSIBLE
LET’S BUILD YOUR
FUTURE SHIP
TOGETHER
DESIGN & ENGINEERING | BUILDING KITS | TURN-KEY VESSELS | MARINE EQUIPMENT
WWW.CIG-EU.COM

Ben jij klaar voor de ROTC?

Race of the Classics
De achtentwintigste editie van de Race of
the Classics 2016 vindt plaats van maandag
4 april tot zondag 10 april. De begin en
eindbestemming van de ‘Rees’ zijn bekend,
alles hiertussen is een grote verrassing en
compleet afhankelijk van het weer. Deze
achtentwintigste editie zal de boeken in
gaan als een van de vele edities, waarop
de weersomstandigheden traditiegetrouw
grote invloed hadden. Alle eigenschappen
van het weer zijn ervaren van een spiegelgladde
Noordzee tot Noordzee met
golven van 3 meter. 28 jaar geleden is ‘De
Rees’, zoals het door studenten genoemd
wordt, bedacht door twee studenten van
de Amsterdamse Academie, met als doel
de onderlinge contacten tussen studenten
van verschillende opleidingen te bevorderen.
Hierdoor doen er veel studenten van
verschillende Hogescholen en Universiteiten
mee.
Maandag 4 april klonk het startschot in de
Veerhaven van Rotterdam, ruim vijfhonderd
studenten op achttien klassieke zeilschepen
vetrokken in kolonne met lekker briesje
over de Nieuwe Maas richting de Noordzee.
De in Rotterdam aan boord genomen
VIP’s, werden in Vlaardingen afgezet en de
koers werd gezet naar het open water.
Om 8 uur ’s avonds klonk het startschot
en werd er koers gezet richting Engeland
onder het genot van een zacht briesje en
een kalme Noordzee. Na half uurtje zeilen
werd duidelijk dat het een dobberpartij
werd, de wind was compleet verdwenen.
De enige voortstuwende bron was het
terplekke geldende getij van een 0.5 knoop.
Deze slechte zeilomstandigheden waren
wel debet aan een prachtig plaatje waarop
de zonsondergang op een spiegelgladde
Noordzee te zien was.
82

Op Dinsdag 5 april kwam de verlossing van
de nachtshift aanboord van de Catherina.
De organisatie bracht de dobberpartij aan
een einde door via de Marifoon het volgende
bericht te brengen: ‘’De Rees wordt
gestaakt wegens een gebrek aan wind en
zal weer rond 05:30 uur vervolgd worden.
De zeilen worden weer gestreken, het
anker gaat uit en iedereen kan weer terug
naar bed.’’ Om 5:30 kwam er bericht van
de organisatie dat het bereiken van Engeland
onmogelijk was geworden wegens de
weersvoorspellingen. De nieuwe bestemming
werd een Zeeuwse haven gelegen
aan de Westerschelde. Aangezien de wind
het afliet weten, werd de motor gestart
en zo werd er koers gezet naar Vlissingen.
Rond 10 uur kwamen alle schepen aan in
de oude visserijhaven van Vlissingen. Hier
werd onder het genot van een koude
rakker afgewacht op bericht van de organisatie
met het alternatief programma. De
organisatie had besloten om de ’s avonds
een Foute Fitness Party te organiseren in
een voormalige Fabriekshal. Deze outfit
was onderdeel van de paklijst, hierdoor zag
iedereen er heerlijk fout uit.
Woensdag 6 april werd koers gezet richting
Scheveningen. Het weer was compleet
omgeslagen. Er stond een flinke windkracht
8 à 9 aan wind met golven tot 3 meter
hoogte. Vele begonnen direct met slikken
van pilletjes, een aantal mannen en vrouwen
vertrouwden volledig op zijn of haar
zeebenen. Ondertussen op het voordewindse
rak naar Scheveningen moet er
meerdere malen worden gegijpt. Het schip
en haar bemanning krijgt het onderweg
zwaar te verduren. De koffiepotten vliegen
door de kombuis, boterhammen kunnen
met moeite worden gesmeerd. Een aantal
bikkels wagen zichzelf in de kombuis om
een lekker warme maaltijd voor de opvarenden
te maken. Om moe maar voldaan
na de trotsering van terplekke geldende
weersinvloeden, liepen we om 9 uur ’s
avonds de Scheveningse haven binnen en
werd de Champagne opengetrokken.

De donderdags bleven alle schepen in de
Scheveningse vissershaven in verband met
de aanhoudende harde wind. De organisatie
van de ‘Rees’ had voor middag een
alternatief programma bedacht op het
strand van Scheveningen. De motivatie
voor dit programma verschilde per team,
maar uiteindelijk zorgde de uitdaging in het
zeskamp voor gezellige en strijdlustige middag.
Na de activiteiten op het strand konden
er voorbereidingen getroffen worden
voor het Gala in de strandclub Whoosah.
Iedereen was op z’n best gekleed en het
resultaat was een geslaagde avond.
De dag erop werd het startsein om 15:00
gegeven voor een 24-uurs race. Deze race
was onderverdeeld in 2 rakken. Door de
organisatie is een vlak uitgezet waarin alle
schepen zoveel mogelijk mijlen moeten
maken. Hierbij krijgen de schepen die ‘out
of the box’ gaan strafpunten, en de teams
met de meest afgelegde mijlen wint deze
etappe. Op zaterdag 9 April om 6:50 kwamen
we met de Catherina over de finish
door het schip binnen gestelde halve mijlszone
van de boei ‘Eveline’ te zeilen. Hierna
ging om 9:00 het tweede rak van start, de
sprint race. Om 11:56 ronden wij als derde
de finishboei en werd er koers gezet richting
de port side party in Beverwijk.
De zonsdag werd de laatste trip van deze
editie gemaakt met de Catherina naar
Amsterdam. In het Delirium werd de
prijsuitreiking gehouden. De Challenge
Cup, de RAA en de Media Award werden
uitgereikt. Helaas viel ons Team zelf buiten
de prijzen, maar ons schip, de Catherina,
werd beloond met een bedrag van 1000
euro die besteed mocht worden namens
het Klassieke Schepenfonds ter behoud van
de klassieke zeilvaart. Uiteindelijk zijn wij
als Team MIWB op mooi als middenmoter
op de 9e plaats geëindigd van de 18.
Geschreven door: Arno Bergsma

80
Innovate
yourself!
WORK FOR A
TRUE GLOBAL PLAYER
IN THE MARITIME INDUSTRY
ROYALIHC.COM/CAREERS

Wist je dat...
…… We dit jaar 10 keer minder op stap zijn gegaan, maar elke keer wel weer 10 keer
zo lam zijn geworden?
…… we dit jaar 17 vrouwen op de opleiding hebben gehad?
…… Willem Nugteren niet altijd nuchter hoeft te zijn?
….. De eerste jaars zo leuk waren bij de intro dat ze moesten opdrukken?
….. Kenny het niet aan kon?
….. Project offerte eigenlijk heel vervelend is?
…… Bij Thies alles heel laat binnenkomt?
…… Dit jaar de tweede scheepsbouwrelatie is ontstaan en weer is geëindigd?
…… Meliza Vaker een bril draagt in de klas
…… Jelle blond haar heeft maar een rooie baard?
….. Mobarak nooit moe wordt in de stoep?
……een kwart van de vrouwelijke scheepsbouwers een relatie hebben en de rest nog
over is…..
….. we 1,2,3 juli naar Vlieland gaan? Alle Scheepsbouwers zijn welkom!
….. Luite na 4 jaar eindelijk mee op intro mag?
….. We dit jaar 2 nieuwe Nessie’s hebben!?
….. Heijting en Visser een keer mee zijn geweest naar de borrel en bowlen, en ze ontzettend
slecht waren?
….. Douwe Bob 11e is geworden op het songfestival?
….. Timon water dronk in plaats van tequila?
….. mevrouw Poot de opleiding op poten heeft gezet?
….. er bij statica 3 75% onvoldoende heeft gehaald
….. er bij de eerstejaars op Terschelling veel wiet gevonden is?
..... het 2e scheepsbouwlied in dit jaarboek is verzonnen op weg naar de MYS?
..... bier lekker is?
..... geheimpjestijd erg populair is?
..... je bij DuNord een gratis broodje kunt fixen als je helpt schoonmaken?
89

Docenten

Ernst-Jan Voerman
Even voorstellen…?
Ernst-Jan Voerman
Opleidingscoördinator Maritieme Techniek
September 2016 start het tiende cohort voor de opleiding
Maritieme Techniek aan de NHL Hogeschool in Leeuwarden.
Je zou denken dat het zo langzamerhand routine zou
moeten worden, maar voor mij is niets minder waar. September
2015 was het moment dat ik switchte van coördinator
van het Kenniscentrum naar coördinatorschap van
de opleiding Maritieme Techniek. Er volgde een jaar van
nieuwe dingen ontdekken. Afscheid nemen van collega’s,
maar ook het uitzwaaien van 19 studenten die afstudeerden.
Aan de andere kant 35 nieuwe studenten, die net
weer zijn begonnen aan hun reis van (hopelijk) vier jaar.
Het is die cirkel die het onderwijs leuk maakt. Nieuwe
jongens en meisjes stromen de opleiding in, sommige net
klaar met de HAVO, misschien net 18 jaar oud. In die vier
jaar worden ze volwassen én scheepsbouwers! Ik vind het
een eer om daar bij betrokken te zijn. Voor het komende
jaar hoop ik dan ook weer vele nieuwe gezichten te ontmoeten,
maar ook vele scheepsbouwers te zien vertrekken
met een diploma in de hand. Vol vertrouwen op weg naar
hun maritieme carrière!
Ernst-Jan Voerman
Opleidingscoördinator
92

Zwanenzang
Toen ik, samen met mijn collega-docenten, benaderd werd
om een stukje te schrijven voor het jaarboek van de SV
NES, bedankte ik in eerste instantie vriendelijk omdat ik
per 1 augustus 2016 afscheid neem van de opleiding, de
studenten en docenten en natuurlijk de studievereniging.
Maar bij nader inzien, laat ik me de kans om vereeuwigd
te worden in dit unieke boek natuurlijk niet ontnemen.
Mijn maritieme carrière begon bijna in de wieg (ik was 13
dagen oud toen ik aan boord kwam) en heeft me via een
jeugd op de werf, scholing in Delft, en diverse banen in de
mega jachtbouw en scheepsbouw, gebracht bij DE opleiding
Scheepsbouwkunde/Maritieme Techniek. Ik heb met
heel veel plezier les gegeven, projecten begeleid en aan
het roer gestaan van onze opleiding. Ik heb met nog meer
plezier jullie verhalen, dromen en plannen beluisterd. Ik
leg mijn scheepje tijdelijk of definitief op het droge (de
toekomst zal het uitwijzen), maar ik wens jullie allemaal
veel plezier en een behouden vaart in jullie maritieme
carrière: dat ie blijve drijve!
Jeltje Borneman
Jeltje Borneman,
Ex-Opleidingscoördinator
93

Douwe Visser
Uiteraard had ik mijn beide handen vol aan onderwijs-gerelateerde zaken,
toen mij verzocht werd een bijdehand stukje te schrijven voor in het jaarboek
van Navigo en dus van de s.v. NES. Toch heb ik kort één hand vrij
kunnen maken en die draai ik er dan ook niet voor om om op zijn minst
één vinger uit steken. Daar blijft het dan niet bij, echte studenten nemen
vervolgens tòch wel die hele hand…
Eigenlijk is het best wel een eer als men je vraagt een stukje in het jaarboek
te schrijven, zelfs wanneer het níet een lustrum betreft.
”Lustrum” heeft, zoals bekend, niks te maken met het al dan niet lekker
vinden van bepaalde sterke drank, maar met een periode van vijf jaren en
het vieren van het einde van zo’n periode. Aangezien ik in mei 2012 voor
het eerst voor de klas stond bij de opleiding Maritieme Techniek, heb ik er
nu juist vier jaren op zitten en ga ik mijn vijfde jaar pas in. Geen lustrum
dus…
Toch heb ik soms het gevoel dat ik al een hele (veel langere) carrière in het
onderwijs achter de rug heb.
Dan vraag ik me af of er misschien zoiets bestaat als een career chill factor
of gevoels-werkzame-leven, net als in ”je bent zo oud als je je voelt”…
Of (positiever) als in ”time flies when you’re having fun”.
Of zou het geheugen je dusdanig in de steek kunnen laten en je verleden
kunnen mixen als een cocktail, zodat ik terugkijkend zou kunnen stellen
dat ik -technisch gezien- van de afgelopen 42 jaren er circa 28 in het
onderwijs heb gezeten (even afgezien van de rol die ik daar dan in speelde)?
Van deze 28 jaren zouden er dan ook nog eens 11 te maken hebben
met Maritieme Techniek, terwijl ik tijdens de andere 17 jaren (vooral in
de schoolvakanties) de nodige tijd doorbracht aan boord van schepen en
bootjes en op scheepswerven. De jaren buiten het onderwijs hadden in
zekere zin ook te maken met Maritieme Techniek ( circa 4 als peuter :
woonachtig aan het Zwartewater en zwaar gefascineerd door de schepen
die voorbij kwamen en nog 10 als project engineer bij Bodewes, Damen,
Dockwise en Van Voorden ).
Of zouden het gewoon de studenten zijn…?
Hoe dan ook, ik ben blij dat ik -alweer
vier jaren geleden- in het (maritieme)
onderwijs verzeild ben geraakt!
Douwe Visser,
Docent o.a. Statica, Dynamica
& Stromingsleer
94

Nog een paar weken en het studiejaar 2015/2016 is
weer voorbij. Het was me het jaartje weer wel. Alle zeilen
waren weer bij gezet om er weer wat van te maken,
nieuwe studenten van wal te laten steken en oudejaarsstudenten
te laten varen. De opleiding verandert
langzaam en gaat zo nu en dan overstag, verandert
van koers (en van naam) en verzet bakens naar een betere
toekomst. Zo probeer ik ook elk jaar weer een stuk
onderwijsmateriaal te upgraden. Dit jaar heb ik o.a.
het vak Scheepsconstructies 3 voor jaar 1 een upgrade
gegeven en een stukje “kennis” toegevoegd door een
aluminium zeiljacht onder de 25 meter langsverstijfd
te (laten) berekenen met GL (Germanischer lloyd). En
verder zijn de FEM 2 opdrachten verder verfijnd zodat
er (o.a.) meer inzicht wordt verkregen in de spanningen
rondom grote gaten in een “primary girder”. Zo probeer
ik er elk jaar weer een (constructief) stukje aan te (ver)
bouwen.
Eric Heijting
Eric Heijting,
Docent Constructieve
vakken
95

Eelco van Rietbergen
Een scheepsbouwer moet van alle markten thuis zijn. Het blijkt dat na afstuderen
je in allerlei verschillende vakdisciplines, maar ook rollen terecht komen.
Soms langdurig, soms alleen project matig. Afgelopen twee jaar ben ik Lead
Naval geweest voor Bluewater voor de integratie van een grote turret voor twee
FPSO’s voor het Kaombo veld voor de kust van Angola. Een FPSO is een drijvende
productie eenheid dat permanent is afgemeerd boven een olieveld op open zee en
de olie opneemt uit het veld, deze conditioneert en opslaat in eigen tanks totdat
een shuttle tanker deze weer ophaalt voor transport naar de wal. Daarnaast
zorgt een FPSO ervoor dat de put in goede conditie blijft (lees op druk) door water
onder hoge druk in te spuiten. De turret is het draaipunt in het schip. De turret is
afgemeerd op de zeebodem met lijnen en kettingen en het schip kan hier middels
lagers omheen draaien om zo de meest gunstige positie te kiezen voor wind en
golven. Deze turret hangt in een grote cilinder, casing, welke geïntegreerd wordt
met de scheepsconstructie. Als Lead Naval gaf ik leiding aan een klein team dat
verantwoordelijk was voor ontwerp en berekening van de casing en de integratie
constructie in het schip. Na circa anderhalf jaar ontwerp en rekenwerk was het
zover dat de casing uiteindelijk gebouwd klaarstond om in het schip gehesen te
worden. Voor deze mijlpaal ben ik samen met een collega twee keer in Singapore
geweest om te waarborgen dat de installatie van de casing zelf, maar vooral ook
het integreren van het staalwerk in het schip volgens ons ontwerp werd uitgevoerd.
Dat klinkt als vanzelfsprekend, maar is dat in de praktijk nooit. Zeker niet
in dit geval omdat het werk uitgevoerd moest worden in een bestaand schip. En
ondanks dat we alle tekeningen hadden, blijkt iedere keer weer dat er net wat
dingen anders gebouwd zijn, of niet op tekening staan die ‘clashen’ met je eigen
ontwerp. Mijn aanwezigheid was dan vereist om dit te bekijken en ter plekke een
praktische oplossing te verzinnen. Uiteindelijk is dit een ideale combinatie van
ontwerpen, rekenen en bouwen waarbij je papieren lijnen ziet uitgroeien tot een
indrukwekkende staalconstructie. Ik hoop dat jullie dit later in de praktijk ook
mee mogen maken, want het geeft bijzonder veel voldoening om als scheepsbouwer
jouw ontwerp gerealiseerd te zien worden
Eelco van Rietbergen,
Docent o.a. Weerstand &
Voortstuwing en Offerteontwerp
96

Binnen de opleiding Maritieme Techniek verzorg ik de les
sen Wiskunde en Automatisering, dit doe ik sinds 2007
(het jaar dat ik bij de NHL Hogeschool kwam werken).
Daarnaast geef ik ook Wiskunde bij de opleidingen Maritiem
Officier en Elektrotechniek. Bij deze laatste opleiding
liggen mijn eigen ‘roots’, ik heb namelijk in 2002 de
opleiding Elektrotechniek afgerond. Hierna ben ik in het
bedrijfsleven gaan werken als automatiserings engineer.
Tijdens dit werk ben ik begonnen aan een deeltijdstudie 2e
graads Leraar Wiskunde. Door bij de NHL te gaan werken
kan ik twee van mijn passies combineren: Wiskunde en
Techniek.
Naast mijn werkzaamheden, volg ik de Master-opleiding
Leraar Wiskunde. Momenteel werk ik met mijn klasgenoot
aan ons afstudeeronderzoek. Met ons onderzoek willen de
proberen een betere link tussen wiskunde en de andere
modules te leggen. Dit studiejaar hebben we een aantal
lessen van de module “Wiskunde 1” onder handen genomen
en binnen deze lessen geprobeerd de link met andere
modules duidelijk te maken. Momenteel zijn we in de fase
om te kijken wat de effecten hiervan waren en hoe de studenten
het ervaren hebben.
Marieke Poot
Marieke Poot,
Docent Wiskunde &
Automatisering
97

Jacco Sweep
Hoi mijn naam is Jacco Sweep
Net als jullie studenten heb ik de opleiding Maritieme techniek
(toen nog Scheepsbouwkunde) gedaan, maar toen nog
in Haarlem.
Na de studie aan de slag gegaan bij Jachtwerf Jongert als
constructeur op de tekenkamer. De oude werf was gelegen in
het centrum van Medemblik, en was een beetje uit zijn voegen
gegroeid, uiteindelijk zijn we verhuist naar Oude Zeug.
Veel werd intern geproduceerd, van casco en interieur tot
aan de hydraulische lieren en koolstof masten aan toe. In
deze periode hebben wij zeiljachten opgeleverd van 27 tot 46
meter in lengte.
Door financiële problemen bij de werf ben ik bij de Marine
gaan werken, bij de onderzeedienst om precies te zijn.
Hier was ik mede verantwoordelijk voor aanpassingen aan
de drukhuid, maar ook voor de stabiliteit van de schepen,
hmmm stabiliteit waarbij af en toe de waterlijn wegvalt.
Wist je dat de dichtheid van zeewater kan varieeren tussen
1,01 en 1,03 ton/m3, reken voor de grap maar eens uit wat
dit in totaal gewicht of onderwatervolume van een schip kan
schelen.
(ps onderzeeboten zweven)
Na 9 jaar was het tijd voor een nieuwe uitdaging, en die ik
gevonden heb in het les geven op de NHL en wel bij Maritieme
Techniek.
Jacco Sweep,
Docent Algemene
Vakken
98

Hallo,
Mijn naam is Harmen van der Ende. Ik ben docent scheepsbouw
voor het vak Maritieme werktuigkunde. Ik geef altijd
op dinsdag les in Leeuwarden en vind het hartstikke leuk
om te doen.
Ikzelf heb mijn opleiding gevolgd op het Maritiem Instituut
Willem Barentsz op Terschelling voor zowel stuurman als
machinist. Toen ben ik gaan varen bij NedLLoyd als semi-geïntegreerd
officier, dus in beide disciplines. Na enige jaren
ben ik overgestapt naar de wal en ben schade expert geworden
voor een schepenverzekering. In die hoedanigheid kwam
ik veel bij scheeps- en reparatiewerven. Toen het Simulator
centrum op Terschelling werd gebouwd ben ik als machinekamerinstructeur
en docent hulpsystemen begonnen. Vervolgens
heb ik les gegeven in elektro en automatiseringspracticum.
De laatste jaren ben ik druk bezig geweest met het
ontwikkelen van de virtuele machinekamersimulator en ben
ik tevens systeembeheerder op het simulatorcentrum die we
verkocht hebben aan Kongsberg.
Ik heb ook een privé leven waar ik mijn tijd besteed aan het
houden van bijen, hardlopen en tennis. Ik heb een vrouw en
drie kinderen waar een op de zeevaartschool in IJmuiden zit.
En mijn dochter is student op de NHL.
Harmen van der Ende
Harmen van der Ende
Docent Maritieme Werktuigkunde
99

Wim van Leunen
Hoe verhoudt een baan als leraar Engels zich tot het beroep van
Scheepsbouwer/Maritieme Technieker. Wat in een jaarboek te
schrijven en toch origineel te blijven. Bij deze nodig ik de lezer uit
mij een voorstel te doen om aan mijn hieronder genoemde dilemma
volgens de gegeven voorwaarden tegemoet te komen. Ik hoop dan in
een toekomstig jaarboek terug te kunnen komen met een door mijn
studenten aangeleverde oplossing.
Hoewel ik Engels geef, ben ik mijn hele leven al watersporter. Ik
heb een voorliefde voor geluidloze voortstuwing dus luidruchtige en
‘ruikende’ diesels zijn voor mij slechts een noodzakelijk kwaad. Nu
heb ik nog (naast mijn vrouw uiteraard) een grote liefde, en dat is
Zweden. Voor de hand ligt het dan een poging te doen deze drie liefdes
te verenigen. Ziehier de opdracht voor de komende jaren.
Het te ontwikkelen vaartuig moet twee personen comfortabel (wij
zijn beiden ietwat ‘physically challenged’ dus geen gepeddel of zo
iets) op een stille wijze kunnen vervoeren over Zweedse waterwegen
en meertjes. Daarnaast moet het dusdanig licht zijn dat het omgekeerd
trailerbaar is met behulp van een vouwwagen. Twee personen
moeten het makkelijk te water kunnen laten. Verder is enige golf en
windbestendigheid en koersvastheid wel nodig want op de middelgrote
meren wil je niet meteen vol lopen en je ongans sturen. Uiteraard
moet het een onderhoudsvriendelijk en liefst zo groen mogelijk
ontwerp zijn al mag het best in het oranje.
Iemand die denkt een oplossing (bestaand of in ontwerp) voor mij
te weten weet mij vast te vinden. Ik kan haast niet wachten op de
stroom van ideeën die dit toch moet losmaken.
Wim van Leunen,
Docent Engels
100

Verknocht aan zeilen.
Tja, waarom word je scheepsontwerper….? Fascinatie voor
zeilbootjes begon te groeien tijdens de visavondjes met
mijn vader op het Alkmaardermeer. Dan is er het eerste
bootje – een Vaurien, je ziet ze hier bijna niet meer – en
zit ik bijna alle dagen op de jachthaven. Jachtontwerper
ging ik worden maar al na enkele weken HTS en vooral
de eerste excursie naar een echte scheepwerf ging dat idee
kopje onder: die grote zeeschepen zijn het helemaal! De
studie geheel ingericht op het ontwerpen en construeren
van echte schepen, het hele 3e jaar stage lopen op diverse
grote werven – zo ging dat vroeger op de HTS Haarlem.
Na afstuderen in 1980 en diverse werkgevers: een baan
gevonden bij Van de Stadt, de ontwerpers van in die tijd
succesvolle wedstrijdzeiljachten. Daar tekenden we fulltime
met de hand aan Dehlers, Trintella’s, plannen voor
zelfbouwers van zeiljachten tot zo’n 14m en zo nu en dan
een ware one-off voor een rijke klant. Toch in de jachten
terecht gekomen dus en als fanatieke wedstrijdzeiler bij
Van de Stadt helemaal in mijn element.
Maar ja, na 10 jaar raakte ik daar weg en werkte op verschillende
plekken met groot plezier als Naval Architect;
bij de marine, Azure Naval Architects en anderen.
Maar het zeilen is altijd gebleven hoewel het bootje steeds
aan de situatie werd aangepast.
Andre verkooijen
Andre Verkooijen,
Docent o.a Rompontwerp
& Lekstabiliteit
101

102
Rara wie zijn dit?

SUPPORTING
SHIPBUILDING
EFFICIENCY
BUILDING KITS | HULL PLATE FORMING | MICRO PANELS | BLOCKS & HULLS
WWW.CIG-EU.COM

Studio Delta is een bureau
gespecialiseerd in Naval Architecture
voor jachten. In onze dagelijkse
bezigheden werken we aan het
technisch ontwerp van motorjachten
en zetten we design concepten om
in bouwbare plannen. De projecten
waar aan we werken liggen tussen de
4 en 100 meter, dit zijn werkzaamheden
in nieuwbouw en consultancy. Vanquish 48
NAVAL ARCHITECTURE FOR YACHTS
“Studio Delta, een engineeringbureau dat door haar omvang een
goede sfeer en vrijheid gaf. Dit paste precies bij het geen wat ik
zocht. Studio Delta geeft je het gevoel dat je meedraait met het
bedrijf en niet zomaar een stagiair bent. In mijn project heb ik sa-
mengewerkt met een afstudeerder van de TU Delft. In het project
had hij de rol van Industrieel Ontwerper en ik de rol van Naval
Architect. Technisch een leerzame stage, maar ook op het gebied
van samenwerken.”
Stagiair Studio Delta
Het bureau is volop in ontwikkeling
en gevestigd op een unieke locatie
in Scheveningen. Regelmatig zijn er
stage plaatsen en vacatures
beschikbaar. Heb je interesse?
Reageer!
WWW.STUDIODELTA.NL - 070 360 7523

Het ultieme Reesgevoel...

Afstudeerverhalen

Fleur Bakkum
Na drie jaar hard werken in Leeuwarden (reguliere programma) en op
Terschelling (minor Offshore) had ik het voor elkaar. Ik mocht gaan afstuderen
bij Heerema Marine Contractors. Mijn interesse voor de offshore
is gestart in het tweede jaar van de opleiding, dus een afstudeeronderzoek
over het, op dit moment, grootste kraanschip ter wereld voelde als een kroon
op de studie.
3 augustus 2015 ben ik gestart op het hoofdkantoor in Leiden. Hier kreeg
ik het project Helwin Beta voorgelegd, welke is uitgevoerd met de Thialf,
juni 2014. Helwin Beta is een zogezegd ‘High Voltage Direct Current’
topside welke opgewekte energie van de windmolens converteert naar lagere
energiewaarden om het veilig naar de wal te transporteren.
Normaal gesproken opereert de Thialf op een diepgang van 26.6 [m]. De
waterdiepte tijdens het project was ongeveer 23.5 [m] wat betekent dat de
Thialf op een kleinere diepgang het project moest uitvoeren. Er is uiteindelijk
een compromis gesloten tussen stabiliteit van het schip en langsscheepse
sterkte. Op basis hiervan is besloten om het project op een diepgang van
19.0 [m] uit te voeren.
Eerder heeft HMC topsides geplaatst welke een massa bedroegen van
ongeveer 10,000 [mT]. Helwin Beta zou ook in de buurt van deze massa
terecht komen. Tijdens de voorbereidingen op kantoor kwam naar voren
dat de dwarsscheepse stabiliteit niet groot genoeg was om de operatie uit te
voeren. HMC heeft hiervoor zijn eigen criterium en veiligheidseisen.
Om er voor te zorgen dat de minimale gevraagd waarde voor dwarsscheepse
stabiliteit bereikt zou worden, heeft de innovatieafdeling een concept
bedacht waarbij er gebruik gemaakt wordt van cilindrische ‘Removable
Stability Tanks’. Deze tanks zijn aangehangen aan de tweede kolom van
de Thialf, aan zowel bakboord- als stuurboordzijde. De centerlijn van
deze tanks liggen op een hoogte van 19.0 [m] ten opzichte van de kiel van
de Thialf. Op deze diepgang zou het project ook uitgevoerd moeten worden.
De ‘Removable Stability Tanks’ gaven genoeg extra stabiliteit doordat het
waterdoorsnijdend oppervlak flink vergroot werd.
Tijdens de uitvoering van het project is gebleken dat het schip zich anders
heeft gedragen dan verwacht. De vraag was of dit te wijten was aan de
‘Removable Stability Tanks’ of waren er andere problemen die dit gedrag
kunnen verklaren?
Tijdens het onderzoek is er een case studie uitgevoerd waarbij het volledige
project is nagebootst in verschillende softwarepakketten.
108

Twee van deze softwarepakketten zijn ontwikkelend door HMC zelf. Hierbij
gaat het om SSCV Ballast en het DLS (Dynamic Logging Simulation) systeem.
In deze pakketten zijn gelijk lastige hydrostatische tabellen geïmplementeerd.
Op basis van deze informatie worden trim en helling berekend, gecombineerd met
gewichtsposten zoals deklasten en ballastwater welke ingevoerd kunnen worden.
Naast de twee softwarepakketten van HMC, is de Thialf gesimuleerd in Maxsurf
Enterprise. Exact dezelfde situaties zijn gesimuleerd in Maxsurf. Er zijn
berekeningen gedaan op basis van gelijk lastige hydrostatische gegevens, maar
ook op basis van geometrie.
De ‘Removable Stability Tanks’ zijn geïmplementeerd in alle programma’s.
Dit houdt in dat de vorm meegenomen wordt in alle hydrostatische gegevens. De
effecten op trim en helling worden hierbij al verwerkt.
Omdat ander scheepsgedrag is opgetreden in langsscheepse richting is uiteindelijk
de focus gelegd op dit probleem. Na het doen van de berekeningen op basis
van geometrie is gebleken dat in elke situatie een andere trimligging wordt gevonden
dan op basis van de berekeningen op basis van gelijk lastige hydrostatische
gegevens.
Na het analyseren van de verschillen is naar voren gekomen dat aanzienlijke
verschillen zichtbaar zijn in de positie van het langsscheeps drukkingspunt en de
waarde van de metacenter hoogte. Deze twee componenten zijn extreem belangrijk
voor de bepaling van de trimligging van het schip. Deze verschillen zijn weg
te schrijven door de grote veranderingen welke optreden in de scheepsvorm van
de Thialf op de diepgangen tussen 17.0 [m] en 20.0 [m]. Dit is ook het gebied
waarin het project Helwin Beta is uitgevoerd.
Op basis van het onderzoek kan er geconcludeerd worden dat het rekenen met een
gelijk lastige hydrostatische tabel niet toepasbaar is. Maar ook dat de ‘Removable
Stability Tanks’ niet de reden zijn van de verschillen in langsscheeps
scheepsgedrag.
Mijn tijd bij HMC heb ik als een waardevol, positief en gezellig ervaren. Met
trots mag ik nu zeggen dat ik met dit onderzoek ben afgestudeerd als scheepsbouwkundige.
109

Voor- en

door- studenten
Voor-& door Studenten

Maandborrels
Een borrel zoals we die allemaal
kennen is niks vergeleken met
de maandelijkse borrel van SV
NES. Eens per maand heeft de
student zich extra opgeladen
voor een avond vol gezelligheid,
vrienden en sterke verhalen. Zoals
een traditie wordt voortgezet
is er natuurlijk altijd energie
voor wat lichaamsbeweging op
de kegelbanen van de Keizer.
Maar niet voordat we met zijn
alle een krokante schnitzel of
een klassieke hamburger hebben
verorberd. De koolhydraten
waren dit jaar extra nodig omdat
de bowling uitslagen serieus
werden bijgehouden. Af en toe
vlogen de kegels om je oren.
Net als de kannetjes goudgeel.
Ook dit jaar heeft het bestuur
ervoor gezorgd dat de Sint onze
vereniging niet zou vergeten in
alle drukte. Iedereen kreeg een
cadeau en voor even veranderde
de avond in een ruilbeurs.
Elke maand is het een groot succes
al zijn we met veel of weinig,
het is altijd feest. Hierdoor is
zelfs tijdens de ALV gevraagd
of het niet vaker kan. Nu ben
ik benieuwd of daar gehoor aan
wordt gegeven maar 1 ding is
zeker.... Elke borrel van NES is
op zijn best!!!
Geschreven door:
Thies Baijards
115

NES Bucketlist
Mag jij je een volwaardig lid van sv NES noemen? Doe de test!
Vink aan welke activiteiten je tijdens de huidige schooljaren hebt
volbracht en bekijk het resultaat:
Als Scheepsbouwer in opleiding ben/heb ik ….
□
□
□
□
□
□
□
□
□
□
□
□
□
□
□
□
□
□
□
□
…. lid geworden van Studievereniging Navigo Ergo Sum.
…. ooit 12 uur lang in Café de Ouwe Stoep geweest.
…. ooit aangeschoten geworden tijdens het varen op de Nessie.
…. lid van een commissie (geweest).
…. in de Leeuwarder gracht geplast.
…. in de Leeuwarder gracht gezwommen.
…. SV Nes kleding in de kast hangen.
…. ooit dronken geworden op kosten van de NHL.
…. in één keer een werkende computer op de NHL gevonden.
…. meegedaan aan de Vripack Regatta.
…. meegedaan aan de Bikkeltocht.
…. meegedaan aan de Race of the Classics.
…. meegegeten met de maandelijkse borrel.
…. gedoopt door NeptuNES.
…. gefeest op Terschelling.
…. met een kater in de les gezeten.
…. minimaal 4 keer in een jaar gebowld.
…. ooit een Scheepsbouwlied uit volle borst ingezet.
…. ooit op het paard in Leeuwarden gezeten.
…. ooit een bootje ontworpen en gebouwd.
116

0-5 vakjes aangekruist?
Weet jij eigenlijk wel waar de letters sv NES voor staan? Zo te
zien heb je nog niet écht kennisgemaakt met zowel je studiegenoten
en je studiestad. Hopelijk is er voor jou nog genoeg
tijd om een paar van deze activiteiten af te kruisen tijdens de
studie!
6-10 vakjes aangekruist?
Je bent al redelijk op weg, maar nog steeds een groentje! Om
jezelf volwaardig lid te mogen noemen, moeten je nog een
paar activiteiten toevoegen aan je to-do lijstje. Tip: Kijk op
pagina … en zing! Dan kun je ook puntje 17 van het lijstje
afkruisen.
11-15 vakjes aangekruist?
Dit begint erop te lijken! Je mag je al bijna volwaardig lid
noemen. Nog een paar puntjes en dan behoor je tot de leukste
leden van SV NES! Waarschijnlijk kunnen de laatste puntjes
vanavond eventueel al afgestreept worden!
16-20 vakjes aangekruist?
Jij bent een volwaardig lid! Daar mag zeker een kistje op
gedronken worden. Leuke uitdaging: probeer vanavond zoveel
mogelijk van de lijst voor de tweede keer aan te kruisen!
117

Op de melodie van: ‘op een onbewoond
eiland’:
Als je hard wil zuipen,
kom dan bij ons in de kroeg.
We gaan van lopen tot kruipen
’s avonds laat tot ’s ochtends vroeg.
Daar in het noorden van Nederland,
Scheepsbouwers hand in hand,
Feestend van keizer tot de stoep.
Arbeiders zijn we niet,
Da’s niet ons levenslied,
Liever varen in een sloep.
T’is een ode aan de Scheepsbouw,
dus wij heffen nu de fles.
Uit volle borst vertellen wij jou:
JA DIT IS SV NES!
118

Scheepsbouw voor Dummies
119

De Commissiewijzer
Het liefst wil ik
iets...
Maken
Organiseren
Ik werk graag met
mijn handen
Dit wil ik
eenmalig
Ja
Buitenland of
Binnenland?
Nee
Hier wordt ik vast veel wijzer van!
Ik houdt van groots
& Buitensporig
Lustrum
commissie!
122
Ja

Welke commissie past bij jou? Doe de test!
Ja
Nessie
Commissie!
Intro
Commissie!
Alumni
Commissie!
Nee
Ja
Nee
Navigo
Commissie!
Binnen
Ben je goed met
jongeren?
Activiteiten
Commissie!
Nee
Buiten
Buitenland
commissie!
123

Bowlingcompetitie 2015 - 2016
Doordat er na de maandelijkse borrel altijd gebowld
wordt is er sinds dit jaar een fanatieke bowlingcompetitie
gehouden. Bij deze competitie is er
van elk éérste potje bowlen tijdens de maandborrel
de score bij gehouden. Dit is door de leden positief
opgepakt en iedereen probeerde een hoge score
te halen! Er zijn vele malen nieuwe persoonlijke
records gegooid! Om het eerlijk te houden en de
fanatieke bowlers te belonen, is er voor gekozen
om de 3 hoogste scores van de bowlers die 3 of
meer keer zijn geweest, mee te laten tellen. Van
deze scores zijn weer de gemiddeldes genomen.
Er zijn 4 prijzen te verdienen, hoogste gemiddelde
van de vrouwen, hoogste gemiddelde van de mannen,
een heus baanrecord en natuurlijk een poedelprijs.
Nu dit allemaal beschreven is, zullen we
doorgaan naar de bekendmaking van de prijzen.

Het baanrecord was na 3 keer bowlen door de
desbetreffende persoon gehaald. Daarna is er door
vele kandidaten geprobeerd deze score te overtreffen,
maar zonder succes. Met maarliefst 181 punten
is de winnaar geworden: Jaimy Voorhout!
De poedelprijs is na 2 maal bowlen door deze persoon
gehaald. Veel kandidaten zijn daarna dicht in
de buurt gekomen om dezelfde of een nóg lagere
score te behalen, maar het is niet gelukt. Met 32
punten is deze prijs gescoord door: Germ Sijbesma!
Dan komen we nu bij de competitie bij de vrouwen.
Maarliefst 7 kandidaten kwamen hiervoor in
aanmerking om de hoogste score te halen. Met 21
punten verschil tussen de nummer 1 en de nummer
7 was het een spannende race voor het kampioenschap.
Vooral in de top drie ligt het heel
dicht bij elkaar, met 2 punten verschil tussen de
nummers 1 en 3. Op nummer 3 is namelijk geëindigd
met 95 punten: Benthe de Haan! Op nummer
2 is geëindigd met 96 punten: Marloes Muijskens!
En dan komen we nu bij de nummer 1 van
dit bowlingkampioenschap jaar. Met 97 punten is
geëindigd: Esther Douma!

Er rest nog maar één prijs, de mannen competitie.
Bij de mannen zijn er 15 bowlers die in
aanmerking komen om de hoogste score te halen.
Tussen de nummers 1 en 15 zit 93 punten
verschil. Helaas heeft de nummer 4 met
132 punten, zich net naast het podium gegooid.
Op nummer 4 is namelijk geëindigd Stan
van Nieuwamerongen. Op nummer 3 is geëindigd
met 136 punten, Timon Vinke! Met maar 2 punten
verschil is er geëindigd op nummer 2, Arno
Bergsma! En dan komen we bij de nummer 1 van
de mannencompetitie, die zich vanaf nu voor een
jaar lang zich de bowlingkoning mag noemen,
met maar liefst 153 punten: Jaimy Voorhout!
Bij deze feliciteren wij, de Bowlingcompetitie bijhouders,
de winnaars van harte!
Vrouwen competitie:
Mannen competitie
1) Esther Douma 1) Jaimy Voorhout
2) Marloes Muijskens 2) Arno Bergsma
3) Benthe de Haan 3) Timon Vinke
Baanrecord: Jaimy Voorhout
Poedelprijs: Germ Sijbesma

Behaalde scores:

clafis
maritiem
De maritieme wereld is continu in beweging. De vraag naar innovatieve
oplossingen blijft daar door toenemen. Bij schepen voor de offshore
markt, de groeiende windenergie sector, de Koninklijke Marine,
custom-build superjachten en ook bij de reguliere scheepsbouw.
CLAFIS Maritiem ondersteunt en begeleidt projecten van ontwerp tot
oplevering. Ons succes danken wij aan onze projectmatige aanpak op
het gebied van scheepsbouw, jachtbouw, maritieme werktuigbouw
en interieurbouw. Binnen deze segmenten bieden wij kennis en
ervaring op het gebied van design, engineering, projectmanagement,
supervisie en commissioning. Wij zetten deze kennis en expertise
zowel nationaal als internationaal in voor opdrachtgevers als ontwerp/
engineering bureaus, scheeps-en jachtwerven en toeleveranciers in de
wereld van scheepsnieuwbouw, reparatie en refits.
Voor CLAFIS Maritiem is het van belang om de juiste toegevoegde
waarde te kunnen leveren. Deze waarde zit voornamelijk in de
verbindende factor: dat is voor ons de sleutel naar succes. Vanuit
betrokkenheid het beste in elkaar naar boven halen. Dat is waar CLAFIS
Maritiem voor staat.
CLAFIS Maritiem
CLAFIS Maritiem ondersteunt en begeleidt maritieme projecten van ontwerp tot oplevering. Wij bieden kennis en
ervaring op het gebied van design, engineering, projectmanagement, supervision en commissioning.
CLAFIS.com/maritiem
Vaar mee op één van de authentieke Skûtsjes | 1

Smoelenboek

Mobarak Ahmed
Beginjaar: 2015
Rinse Altena
Beginjaar: 2015
Wilco van Andel
Beginjaar: 2015
Dennis a Nijeholt
Beginjaar: 2013
Aitzen Annema
Beginjaar: 2014
Menno Baars
Beginjaar: 2014
Thies Baijards
Beginjaar: 2014
Fleur Bakkum-
Beginjaar: 2012
Rik Beltman
Beginjaar: 2012
Jesse Berends
Beginjaar: 2013
Arno Bergsma
Beginjaar: 2012
Sjoerd Bleeker
Beginjaar: 2015
132

Jorrit Bloemhof
beginjaar: 2014
Luite Bolhuis
Beginjaar: 2013
Merel van den
Boom
Beginjaar: 2012
Aren de Boer
Beginjaar: 2010
Joost Bolt
Beginjaar: 2011
Martijn Boontje
Beginjaar: 2012
Meliza Boer
Beginjaar: 2014
Derek Bood
Beginjaar: 2013
Lars Bosma
Beginjaar: 2013
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
133

Jeroen Bosman
Beginjaar: 2015
Nigel Breidenbach
Beginjaar: 2015
Menno Brugman
Beginjaar: 2015
Albert de Bruin
Beginjaar: 2010
Derk Buddingh
Beginjaar: 2013
Danitsja
Chavagne
Beginjaar: 2015
Harm Coster
Beginjaar: 2015
Joost Dekker
Beginjaar: 2013
Johan Detmar
Beginjaar: 2014
Boaz Dikken
Beginjaar: 2015
Gerof Doetjes
Beginjaar: 2015
Gerard Dotinga
Beginjaar: 2014
134

Esther Douma
Beginjaar: 2014
Onno Eggen
Beginjaar: 2013
Rutger de Goede
Beginjaar: 2014
Eize Piter Douna
Beginjaar: 2012
Ruben Faber
Beginjaar: 2011
Joost Groenland
Beginjaar: 2011
Gerard Draaisma
Beginjaar: 2015
Bart Jan
Flikkema
Beginjaar: 2014
Jochem Grootjen
Beginjaar: 2015
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
135

Benthe de Haan
Beginjaar: 2015
Riemer
Halbertsma
Beginjaar: 2015
Anne Heerschop
Beginjaar: 2011
Wytze Hof
Beginjaar: 2012
Wytze Hogeveen
Beginjaar: 2014
Jim Holthausen
Beginjaar: 2015
Vera Hoogenberg
Beginjaar: 2014
Esmee Jans
Beginjaar: 2012
Jetze de Jong
Beginjaar: 2015
Kenny de Jonge
Beginjaar: 2015
Ype Kerkstra
Beginjaar: 2010
Jorik Kingma
Beginjaar: 2011
136

Shanna Kist
Beginjaar: 2015
Kewin Koers
Beginjaar: 2015
Jelte Kuiper
Beginjaar: 2012
Alwin Kluiter
Beginjaar: 2015
Niels Koopman
Beginjaar: 2015
Florian Kuipers
Beginjaar: 2014
Rianne Koenen
Beginjaar: 2014
Wouter Kramer
Beginjaar: 2014
Laurens-Jan
Lagendijk
Beginjaar: 2012
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
137

Eric Leegwater
Beginjaar: 2014
Rein Wiebe
Leenstra
Beginjaar: 2014
Gerald Lok
Beginjaar: 2011
Jidde Looienga
Beginjaar: 2012
Duarte van Loon
Beginjaar: 2015
Daniel Mars
Beginjaar: 2013
Maus Meeuwig
Beginjaar: 2013
Emily Mertens
Beginjaar: 2015
Wypke Metz
Beginjaar: 2014
Wierd Minzinga
Zijlstra Beginjaar:
2014
Michiel Moret
Beginjaar: 2012
Berend Morrien
Beginjaar: 2015
138

Marloes
Muijskens
Beginjaar: 2013
Willem Nugteren
Beginjaar: 2015
Bastiaan van
Oudheusden
Beginjaar: 2013
Lieke Muller
Beginjaar: 2012
Quinten van
Oorschot
Beginjaar: 2013
Bill Perlot
Beginjaar: 2013
Stan van Nieuwamerongen
Beginjaar: 2014
Kevin Otterdijk
Beginjaar: 2013
Lennert Petter
Beginjaar: 2014
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
139

Jeroen Pijl
Beginjaar: 2013
Eelke Reinsma
Beginjaar: 2015
Keimpe Reitsma
Beginjaar: 2011
Wisse Renema
Beginjaar: 2015
Cynthia Riem
Beginjaar: 2015
Jorden van
Rooijen
Beginjaar: 2015
Mike de Ruiter
Beginjaar: 2010
Douwe Sas
Beginjaar: 2011
Sara Scheffer
Beginjaar: 2012
Marjolein
Schipper
Beginjaar: 2015
Ties Siemann
Beginjaar: 2012
Germ Sijbesma
Beginjaar: 2015
140

Lammert
Stellema
Beginjaar: 2012
Jan Stuut
Beginjaar: 2011
Wouter van
Terwisga
Beginjaar: 2012
Henk-Jan
Steneker
Beginjaar: 2014
Fonger Talsma
Beginjaar: 2013
Jan Lourens
Tolsma
Beginjaar: 2012
Berend Stolk
Beginjaar: 2010
Maikel Temming
Beginjaar: 2014
Jelle Valkenburg
Beginjaar: 2015
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
141

Maxine Vedder
Beginjaar: 2015
Betto Veenwijk
Beginjaar: 2012
Gerwin Veldman
Beginjaar: 2010
Peter Veldman
Beginjaar: 2012
Rutger Vellinga
Beginjaar: 2015
Timon Vinke
Beginjaar: 2010
Vincent Visser-
Beginjaar: 2015
Erris Volkers
Beginjaar: 2010
Jaimy Voorhout
Beginjaar: 2011
Irene de Vries
Beginjaar: 2015
Niels Vroman
Beginjaar: 2015
Marco Jan van
der Werf
Beginjaar: 2013
142

Niels ten Wolde
Beginjaar: 2015
Willem Zuur
Beginjaar: 2013
Durk Zijlstra
Beginjaar: 2012
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
143

Wat er verder nog aan boord komt...

Handige gegevens
Gegevens sv NES:
Bestuursleden:
Voorzitter:
Penningmeester:
Secretaris:
Vice-voorzitter:
voorzitter@svnes.nl
penningmeester@svnes.nl
sectretaris@svnes.nl
vicevoorzitter@svnes.nl
Commissies:
Navigo Commissie: navigo@svnes.nl
Activiteiten commissie: ac@svnes.nl
Introcommissie: introcommissie@svnes.nl
Lustrumcommissie lustrum@svnes.nl
Website:
www.svnes.nl
146

Gegevens Docenten MT/SBK:
J. van Balen j.h.van.balen@nhl.nl
H. van de Ende: ende@nhl.nl
M. Fokkens marjolein.fokkens@nhl.nl
T. Gorter t.gorter@nhl.nl
E. Heijting: e.j.heijting@nhl.nl
J. Huitema Jelle.huitema@nhl.nl
R. Jorritsma roelof.jorritsma@nhl.nl
J. Landstra j.h.landstra@nhl.nl
W. van Leunen w.van.leunen@nhl.nl
R. van der Meer ruurd.van.der.meer@nhl.nl
M. Poot m.poot@nhl.nl
S. Pruiksma s.o.pruiksma@nhl.nl
E. van Rietbergen e.van.rietbergen@nhl.nl
J. Sweep jacco.sweep@nhl.nl
J. Verhage j.f.j.verhage@nhl.nl
A. Verkooijen Andre.verkooijen@nhl.nl
D. Visser d.b.visser@nhl.nl
E. Voerman voerman@nhl.nl
147

Sv NES dankt al
150

haar sponsoren:
151

Adverteerdersindex
Cjob: 31 & 87
Biglift: 52-53
Vripack: 65
Marin: 72-73
CIG MT: 80 & 103
IHC: 86
Studio Delta: 104
Mulder Design: 110-111
De Voogt Naval Architects: 128
152
Clafis: 129

Dankwoord
Dit Jaarboek is nu al weer tot zijn eind gekomen. Nu al weer? of nu
pas? Voor ons is het jaar voorbij gevlogen en dit geldt ook voor alle
tijd die aan deze Navigo besteed is. Het is nu 31 mei 2016 en de tijd
is 01:27. Ook met het zetten van de puntjes op de ‘i’ is de tijd wederom
voorbij gevlogen. Wij hopen oprecht dat voor u, tijdens het lezen
van dit jaarboek, de tijd ook voorbij gevlogen is. Misschien zelfs zit u
nu 25 jaar later opnieuw in dit boek te neuzen en beseft u dat de tijd
eigenlijk maar blijft vliegen. Zoals men in de Friese taal zo mooi verwoordt:
‘De tiid hâld gjin skoft’, oftewel: De tijd doet niet aan pauzes.
Geniet ervan zo lang het nog kan!
Naast deze wijze raad willen we deze laatste woorden ook gebruiken
om iedereen te bedanken die een bijdrage aan dit jaarboek heeft
geleverd. Allereerst gaat onze dank uit naar iedereen die een verhaal
heeft geschreven voor deze Navigo. Met veel plezier hebben wij
alle ingezonden stukjes doorgelezen en van een mooi plekje voorzien.
In het bijzonder natuurlijk naast de leden en verenigingen: Gerrit
van Leunen voor zijn verassende voorwoord en Gert Cupido voor
het spannende verhaal over de KNRM. Daarbij gaat onze dank uit
naar de vele docenten die bereid waren een bijdrage te leveren. Zo’n
betrokken en enthousiast docententeam is naar onze mening vrij
zeldzaam en mag zeker gewaardeerd worden!
Verder willen wij Wouter van Terwisga en de bestuursleden Rik
Beltman, Martijn Boontje en in het bijzonder de voormalige jaarboekcommissieleden
Timon Vinke en Bastiaan van Oudheusden
bedanken voor alle hulp en ondersteuning. Ook alle bedrijven die
een bijdrage hebben geleverd aan deze Navigo willen wij hartelijk
bedanken. Zonder hen zou dit niet gedrukt kunnen worden.
‘’Dat u nog vele Navigo’s mag blijve lezen’’
De Navigocommissie 2015-2016
Meliza Boer & Esther Douma
154

Colofon
Uitgave:
Juni 2016, Leeuwarden
Drukkerij:
Copy Copy Groningen
Oplage:
175
Formaat:
170 x 230 staand
Omvang:
a) omslag b) schutbladen c) binnenwerk
à 152 pagina’s
Papier:
a) 135 gram gesat. Mc b)140 grams h.v.
offset c)115 grams h.v.c.m. silk
Afwerking:
genaaid gebonden met full color bedrukking

Dat ie blijve drijven