Bali en Java, reisverslag

dat we het onbewoond eiland niet hebben bezocht. Er zouden herten op leven en de beschermde
Balinese spreeuw, een van de meest zeldzaamste vogels ter wereld, zou er nog voorkomen.
Terug in het hotel aangekomen, was het tijd om op fietstocht te trekken. Jammer dat Erwin, omwille
van voet en knie, niet meekon. Het werd een boeiende uitstap, waarvan het fysieke niveau zeer
haalbaar was. Eerst met het busje de fietsen ophalen en deze afstellen. Vervolgens het Balinees
verkeer in. Kadir reed achter ons met zijn busje. We reden eerst naar de pura Pulaki met honderden
apen. Voordat we die bezochten, moesten we eerst een sarong en een sjerp aandoen. Is verplicht.
Deze tempel is één van de zeven beroemde zeetempels in Bali. Hij werd in de 16e eeuw gebouwd en
is volledig gerestaureerd in de jaren ’80. De Pura Pulaki is door een weg gescheiden van de zee en is
gebouwd tegen een berg. De tempel is zelfs deels uit de berg. Doordat de berg zo dicht bij de zee
staat, wordt de tempel door de Balinese Hindoes gezien als een plek met grote spirituele en
energieke waarde. Hierdoor komen de hele dag veel Balinese Hindoes langs om te bidden…
De Tempel herdenkt de komst van de Javaanse Priester Nirantha naar Bali in de 16e eeuw. Er wordt
gezegd dat wanneer de priester het bos betrad hij werd begeleid door apen. Ter ere van de apen
heeft hij de tempel opgericht en de apen werden de bewakers van het complex.
De fiets op en langs eerder triestige wijngaarden naar de volgende tempel: de pura Melanting die
gewijd is aan de godin van de rijkdom. Voor de ingang van de tempel bevonden zich heel wat
kraampjes met mooi gemaakte offergaven en met schitterende stenen uit de omgeving. Jammer dat
die stenen behoorlijk duur waren. De te koop aangeboden offermandjes zijn ware kunstwerkjes die
volgens ingewikkelde en vastgelegde regels worden vervaardigd en aangeboden. Ze moeten immers
op billijke wijze de geesten tevredenstellen die elke natuurlijke en bovennatuurlijke, positieve en
negatieve entiteit bezielen die kan bijdragen tot de kosmische harmonie.
Over de offers vertelde Sri het volgende: “De offers worden gemaakt door vrouwen, die hun kennis
van moeder op dochter overbrengen. Offers worden neergelegd op de grond voor het huis, in een
nisje, bij een altaar, op een kruising, in een gevaarlijke bocht, in een rijstveld, op het strand,… Offers
op de grond moeten de negatieve aardkrachten (verbonden met de zee en de onderaardse wereld)
sussen. Deze zijn een lekker hapje voor kippen en zwerfhonden. Hoger neergelegde offers hebben te
maken met de positieve hemelse krachten, zoals verbonden met de voorouders, de hemel en de
bergen. Deze worden later opgegeten door de gelovigen”. Al die offers zijn in onze Westerse ogen
wel leuk, maar worden na verloop van tijd heel rommelig. De palmbladeren raken verdord, de
bloemen uitgedroogd, er wordt op getrapt, straathonden eten er van, ze geraken uitgeregend,… Ook
de doeken en parasolletjes blijven hangen tot ze uit elkaar vallen van ellende… Misschien moeten we
bij dit alles eens blijven stilstaan bij de vergankelijkheid van het leven?
Voor de tempel deed Kahir me, volgens de regels van de kunst, de sarong en sjerp aan. Marily en
Micheline werden door Sri geholpen. De tempel dateert uit de 15 de eeuw, ligt indrukwekkend tegen
de hellingen van de Pulakiberg en is omgeven door tropische bossen en lokale wijngaarden. De
tempel is gebouwd uit lavasteen. Zoals elke tempel heeft die ook een sierlijk gesneden ingang: de
‘candi bentar’ die eruit ziet alsof een reus hem in twee stukken heeft gehakt en de helften uiteen
getrokken. Ook hier symboliseert de ingang de heilige berg, waar je doorheen moet om het
binnenste plein te bereiken. Daarna komt er nog zo´n ingang om het allerbinnenste te bereiken, waar
de heilige ceremonies plaatsvinden. Wat me opviel zijn de twee grote wielen met telkens acht
spaken. Zouden het twee wielen zijn van de wagen van de zonnegod Soerya? Zouden het
Dharmawielen kunnen zijn?
Het Dharmawiel of Dharma chakra wiel is een Boeddhistisch symbool, van Hindu oorsprong. Dit
symbool stelt een wiel met 8 spaken voor. Dharma staat voor de weg naar verlossing of verlichting.
Dit pad is voor iedereen anders.
Het symbool werd voor het eerst gebruik in de tijd van de boeddhistische koning Asokah. Deze
koning of keizer heerste zo’n 250 jaar voor Christus en wordt vaak gezien als een van India’s grootste
heersers. De cirkel in het symbool staat voor de perfectie van de Dharmaleer. Boeddha gebruikte dit
27