OPPORTUUN

De zaak
Aan het verhaal dat Luca zelf uit het raam is gevallen,
hecht ze geen waarde: “Moeder heeft hem nog iets lelijks
nageroepen, terwijl hij gewond op de grond lag. Iets in de
trant van ‘Je hoeft ook niet meer terug te komen’. Niet echt
een reactie van een moeder die geschrokken is, omdat haar
zoon uit het raam gevallen is.”
Tegen het ziekenhuispersoneel vertelt Luca dat hij geduwd
is, en bovendien zijn er verklaringen van buurtbewoners:
“Ik zie buren als onafhankelijke getuigen”, zegt Ter Braak.
“Twee buren verklaren dat ze de handen van de moeder
gezien hebben. Getuigenverklaringen zullen altijd van elkaar
verschillen, maar het zien van die handen is de gelijke
noemer waar je naar op zoek bent.”
maken, dan doe ik dat. Maar daarna is het voor mij af. Ik ben
wat dat betreft een echte juriste. Die doen hun stukje, en de
rest laten ze los.”
Voor een officier die zoveel geweld in gezinssituaties ziet,
is Ter Braak nog opvallend mild tegenover ouders die hun
kinderen mishandelen. “Het etiket van een slechte ouder zal
ik niet zo gauw opplakken. Soms zijn de ouders zelf in hun
jeugd mishandeld en weten niet beter. Zelfs in zaken waarin
kinderen om het leven zijn gebracht, heb ik de overtuiging
dat de ouders van hun kinderen houden, en de kinderen van
hun ouders.” •
De namen van de kinderen zijn in dit verhaal gefingeerd, om
hun privacy te beschermen.
“De kinderen werden
geschopt als ze hun
kamer niet goed hadden
opgeruimd; dat kan niet
en dat mag niet”
u
Hulpverlening belangrijk
Hoewel de moeder weinig berouw toonde, was er op de
zitting één moment waarop ze brak. Eén moment, waarop
ze emotioneel aangaf dat ze graag wilde leren om ‘normaal’
met haar kinderen om te gaan. Ter Braak: “Ik gun alle
ouders een goede band met hun kinderen. En ook bij de
aanpak van kindermishandeling is het doel altijd om weer
naar een normale opvoedingssituatie te gaan. Daarom is
hulpverlening zo belangrijk.”
Ze eist een werkstraf van 180 uur en een gevangenisstraf van
drie dagen, die de vrouw al heeft uitgezeten. Om de vrouw
te dwingen om de behandeling af te maken, komt daar een
voorwaardelijke gevangenisstraf van 267 dagen bij, met een
proeftijd van drie jaar. De rechtbank matigt de werkstraf tot
120 uur, maar vindt de lange voorwaardelijke straf passend.
Ter Braak heeft de zaak na het vonnis los gelaten, ze
weet niet hoe het verder is gegaan met het gezin: “Bij
kindermishandeling is het opstarten van hulpverlening het
allerbelangrijkste. Als ik met een vervolging het verschil kan
9
2016 Opportuun nr. 4