Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Om 10 uur betrad Bodine het podium. De ruim 1000<br />
hardrockliefhebbers sloegen al gelijk op tilt toen<br />
"Rock Machine" de Stadshalle binnenstebuiten<br />
keerde. De cjubbele gitaarsolo's van Iron Anthony en<br />
Neushoor, pardon ! Rheno Xeros waren klase.<br />
Ditzelfde kon ook gezegd worden van het navolgende<br />
"Pumping Iron". De avond kon al niet meer kapot.<br />
Onder aanvoering van Nederlands rockpersoonlijkheid<br />
No. 1 Mad Man Axel werd de zaal opgezweept<br />
naar hoger sferen. Na de 'oldie' "Fraight Train"<br />
konden we de paraplu opsteken want "Heavy Rain"<br />
donderde de zaal in. Bodine nu is niet meer te<br />
vergelijken met Bodine toen. De bluesinvloeden zijn<br />
Rheno afwisselend soleerden. Na dit nummer<br />
moesten een paar opgeblazen Marshall torens even<br />
worden verwisseld. De oude kraker "Rock Rosetta"<br />
werd opgevolgd door "Heavy Metal Heart". Deze<br />
song is zo heavy dat je schrik had dat de groep door 't<br />
podium zou zakken. Armand van der Hoff plukte op<br />
z'n bas alsof z'n leven er vanaf hing. Zware tijden<br />
hadden de ongetrainde headbangers tijdens het<br />
nummer "Hard Times". In de navolgende drumsolo<br />
ging het publiek spontaan uit z'n bol toen Gerard met<br />
zijn drumsticks na elke klap jongleerde. Bij<br />
"Aragorn" was het weer headbangen geblazen.<br />
"Hardrock Lovers" sloot de set af. Het Belgische<br />
publiek ging echter zó te keer dat Bodine wel terug<br />
moest komen. In de toegift werden "Regular Rocker"<br />
en "On the Lookout" de Stadshalle ingeslingerd.<br />
Onder luid gejuich verliet Bodine het podium.<br />
geheel uit het repertoire verdwenen en hebben<br />
plaats moeten maken voor snelle en strakke heavy<br />
metal. De wilde en ruige show die Bodine op de<br />
bühne vertoond is vergelijkbaar met die van Accept.<br />
Hierna kwam "Wild Fire Queen". Dit nummer begon<br />
als een ballad maar werd, ondersteund door de<br />
beukende dubbele bassdrums van Gerard Haitsma,<br />
naar een climax opgestuwd, waarbij Anthony en<br />
Als 'top of the bill' stond hier Viva, ingevallen voor<br />
Accept. Na twee nummers van deze groep had het<br />
publiek het wel bekeken, dat in grote getale richting<br />
huis keerde. Zelfs een toegift hoefde Viva niet te<br />
geven. Maar ja, wat wil je ook. De beste groep van de<br />
avond had z'n optreden een uur eerder al achter de<br />
rug.<br />
Metal Mike.<br />
15
Change language