Krant SRW2017

Familie Frederiks:
Survivalfamilie en vrijwilliger in Westerbork
Survivalfamilies: er zijn er een paar van bij Valtjemet Survivalrunners
in Westerbork. Families waarbij iedereen zelf survivalt
of er sterk bij betrokken is. De familie Frederiks is er zo één.
Vader Roelof en zijn kinderen Jasper, Ilse en Leon survivallen
en moeder Hennie wast, fotografeert en fietst mee met runs
waar het maar mogelijk is.
Roelof Fredriks (47) kwam in
november 2014 met de survivalsport
in aanraking. Eerst
in Sleen omdat daar nog plek
was voor zoon Jasper. Later zijn
ze overgestapt naar Valtjemet
Survivarunners in Westerbork.
“Jasper had bedacht dat hij aan
de survivalrun in Westerbork
wilde meedoen. Ik heb gezegd:
dat is goed, maar dan moet je
wel gaan trainen”. Zo zijn we
bij Tomme Tomme in Sleen terecht
gekomen, omdat daar
nog plek was. Jasper heeft de
run in zijn eentje gelopen, ik
heb mee gehold als begeleider.
De volgende run wilde Jasper
graag als koppel gaan lopen.
Toen moest ik ook wel gaan
trainen.” De rest is geschiedenis
zoals dat zo mooi heet.
Een jaar later kregen zijn andere
twee kinderen ook het
survivalvirus te pakken. Samen
met vriendje Hidde liep
Jasper de 5 km koppelrun, Ilse
deed datzelfde met vriendinnetje
Maite en Roelof liep zelf
met Leon. “Volgens Leon was
ik maar een lastpak tijdens de
run. Leon zijn looptempo was
toen al erg hoog; ik kon hem
amper bijhouden.”
Wedstrijdklasse
Inmiddels trainen ze alle vier
in Westerbork. Het scheelt een
hoop reistijd en -hoewel altijd
met veel plezier getraind in
Sleen- is het toch ook wel fijn
om in eigen dorp te kunnen
trainen. Het was ook tijd voor
een volgende stap in de carrières
van de familie Frederiks. De
kinderen kwamen inmiddels
uit in de wedstrijdklassen (zie
kader), ook Roelof was klaar
voor een nieuwe uitdaging.
“Ik werd eigenlijk getriggerd
door de nieuwe plannen van
de survivalbond. Vroeger kon
je een wedstrijdlicentie gewoon
aanvragen. Daar hoefde
je niets voor te doen. In de
nieuwe plannen was het idee
dat je eerst vijf recreatieruns
moest hebben gelopen voor je
in aanmerking kwam voor een
wedstrijdlicentie. Ik heb toen
-onder het oude regime- snel
een wedstrijdlicentie aangevraagd
voor de korte afstand,
de vroegere BSC-klasse.”
Waarom naar een wedstrijdklasse?
“Ik vind het gewoon mooi
om mezelf te testen in wedstrijdverband.
Bovendien sta je
in de recreatieklasse toch vaak te
wachten bij hindernissen. Dat is
bij een wedstrijdklasse stukken
minder vaak het geval.”
De eerste runs waren veelbelovend.
“Mijn doelstelling was om
de runs uit te lopen met behoud
van bandje. Ik heb nu drie wedstrijden
meegelopen en het is
me ook al twee van de drie keer
gelukt om mijn doelstelling te
halen. In Leeuwarden was mijn
eerste wedstrijd. Iedereen zei
dat dit een pittige run was, dus
was ik er ook best wel trots op
dat ik die heb gehaald. Ook de
tweede wedstrijd in Vollenhove
ging hartstikke goed. De afgelopen
wedstrijd in Doorn ging
het mis. Te weinig training van
te voren. Dat kun je je in deze
sport niet veroorloven. Ik had
veel te weinig knijpkracht in
mijn handen om de hindernissen
te houden.”
“Helaas is er in Westerbork
geen wedstrijd in de korte
klasse. Daarom ga ik hier de recreatierun
van 9 km lopen. Om
in je eigen dorp te lopen, geeft
toch iets extra’s.”
Vrijwilliger
De ’t Stokertje Survivalrun
Westerbork kan niet zonder
vrijwilligers. Ook hier draagt
Roelof zijn steentje aan bij. Zeker
omdat -volgens zijn vrouw
Hennie- Roelof een echte
‘knutselsmurf’ is. Natuurlijk
was Roelof al betrokken bij het
onderhoud van de eigen trainingsbaan.
Maar in de aanloop
van de run is hij ook vaak te
vinden tijdens de bouwzaterdagen
van de hindernissen op
het parcours. “Ik heb een kantoorbaan
en ik zit de hele dag.
Ik mag graag klussen. Wat is er
nou mooier dan na een hele
week binnen te hebben gezeten
buiten in de bossen en
sloten te werken aan prachtige
hindernissen. Zodat je als je er
later tijdens de wedstrijd over
heen buffelt denkt: mooi, deze
heb ik zelf gemaakt!”
Frank Schröer
(Haar van Hem Communicatie)
Naam: Leon Frederiks
School: Groep 6
Leeftijd: 9 jaar
Wedstrijdklasse: Jeugd Survival Circuit D
Favoriete hindernis: Tomme Tomme Combi: begint
met inklim touw daarna horizontaal net
onderlangs laatste stukje verticaal, daarna
apenhang en eindigend met 6 lianen waarbij
je zijwaarts moet klimmen.
Hekel aan: staplussen. Je valt er snel uit
en je kunt er niet echt in een lekker tempo
doorheen.
Hoogste positie: 1e geworden in alle drie de
JSCD runs waar ik in heb meegelopen.
Meest trots op: Ik ben dit jaar officieus
Nederlands Kampioen geworden in mijn klasse.
Naam: Ilse Frederiks
School: Groep 8
Leeftijd: 11 jaar
Wedstrijdklasse: Jeugd Survival Circuit C
Favoriete hindernis: Combinatiehindernissen.
Bij een combinatiehindernissen mag je heel
veel hindernissen achter elkaar doen. Dat is
leuk, maar ook zwaar. Daar houd ik van.
Hekel aan: Veel swingovers achter elkaar. Te
veel koprollen maken over zulke swingovers
is niet leuk!
Hoogste positie: Ik ben 9e geworden tijdens
een JSCC-run!
Meest trots op: Ik ben er erg trots op dat
ik alle wedstrijden die ik heb meegelopen
mijn bandje heb gehouden.
Naam: Jasper Frederiks
School: Brugklas Havo
Leeftijd: 13 jaar
Wedstrijdklasse: Jeugd Survival Circuit C
Favoriete hindernis: Triangels. Ik vind het
heerlijk om te zwieren en te zwaaien van de
ene triangel naar de ander.
Hekel aan: Hardlopen. Je hebt toch wel een
goede conditie nodig om tussen de hindernissen
door een goed en lang hoog tempo te lopen.
Dat is niet helemaal mijn ding.
Hoogste positie: 16e plek bij een JSCC run.
Meest trots op: Mijn snelheid in de hindernissen.
Zoals ik al zei, ben ik niet gek op
hardlopen. Dat maak ik weer goed door snel
de hindernissen door te komen.
“Wat is er mooier dan buiten werken aan prachtige hindernissen.”