advocaat bij Klabou Advocaten

0073
DE HERPLAATSINGSPLICHT
Introductie
Met de invoering van de Wet werk en zekerheid (‘Wwz’) heeft de herplaatsingsplicht in artikel 7:669 BW
een wettelijke basis gekregen. Zij bestond al langer maar is door de wettelijke verankering nu prominenter
aanwezig bij de opzegging van arbeidsovereenkomsten.
Het doel van dit artikel is een overzicht te geven van de relevante wet- en regelgeving waarbij de relevante
aspecten van de herplaatsingsplicht nader worden belicht aan de hand van (wettelijke) toelichtingen en
jurisprudentie. Verder zal worden bezien of opgeworpen vragen in de literatuur inmiddels kunnen worden
beantwoord.
De herplaatsingsplicht
In beginsel kan een arbeidsovereenkomst opgezegd worden. In artikel 7:669 lid 1 BW wordt geregeld dat
de werkgever voor die opzegging wel een redelijke grond dient te hebben. Bovendien dient de werkgever
aannemelijk te maken dat herplaatsing van de werknemer binnen een redelijke termijn, al dan niet met behulp
van scholing, in een andere passende functie niet mogelijk is of niet in de rede ligt.
De herplaatsingsplicht komt dus pas aan de orde als er een redelijke grond voor opzegging is. Aldus kan de
herplaatsingsplicht worden gezien als een tweede drempel voor de beëindiging van een arbeidsovereenkomst.
Werkgevers hebben er belang bij de herplaatsingsregels na te leven omdat het UWV anders geen toestemming
voor opzegging zal kunnen verlenen of de rechter de arbeidsovereenkomst niet zal kunnen ontbinden.
De nieuwe regeling
Wet
De herplaatsingsplicht vindt zijn wettelijke basis in artikel 7:669 lid 1 BW en lid 5 BW. Hierin staat dat:
“1. De werkgever kan de arbeidsovereenkomst opzeggen indien daar een redelijke grond voor is en
herplaatsing van de werknemer binnen een redelijke termijn, al dan niet met behulp van scholing, in een
andere passende functie niet mogelijk is of niet in de rede ligt. Herplaatsing ligt in ieder geval niet in de rede
indien sprake is van verwijtbaar handelen of nalaten van de werknemer als bedoeld in lid 3, onderdeel e.
[…]
5. Bij regeling van Onze Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid worden:
a. nadere regels gesteld met betrekking tot […] de herplaatsing van de werknemer en de redelijke termijn,
bedoeld in lid 1, waarbij onderscheid kan worden gemaakt naar categorieën van werknemers;”
De herplaatsingsplicht bestond al voor de invoering van de Wwz. De memorie van toelichting1 zegt hierover
dat met het voorgestelde artikel 7:669 BW en de daarop gebaseerde lagere regelgeving geen wijziging werd
beoogd ten opzichte van hetgeen reeds eerder bij het Ontslagbesluit en de daarop gebaseerde
Beleidsregels Ontslagtaak UWV was geregeld.2 Aldus dient op dezelfde manier als voorheen uitvoering te
worden gegeven aan de herplaatsingsplicht.
1 TK 29 november 2013, 33818, nr. 3.
2 TK 29 november 2013, 33818, nr. 3, p. 98.
LEERGANG ARBEIDSRECHT • DE ARTIKELEN 59