Crave 1

Ik liep weer terug naar de man, stak het
flesje in zijn broek en nam zijn geld aan,
even later werd hij beroofd. Dit waren
echte overlevingsmomenten.’
We lopen langs het oude bureau waar
Glenn heen werd gebracht als hij weer
opgepakt was. ‘Hier was de
hoofdingang van het beroemde bureau
van de Warmoesstraat.’ Hij vertelde over
hoe vroeger de dealers wisten hoe en
wanneer de politie een inval ging doen.
‘Vroeger waren er nog geen mobieltjes
dus als de politie kwam, schreeuwde
mensen naar elkaar als waarschuwing en
zo kwam het uiteindelijk bij de dealers
terecht. Ik heb hier zo vaak vast gezeten
dat ik hier berucht was, het langst wat ik
vast gezeten heb was achttien maanden
maar meestal maar korte periodes. We
hadden voor elke agent een bijnaam
zoals Biggie Nosso, omdat hij zo’n grote
neus had, Piraai, die had hele grote ogen,
Kromvoetoe, vanwege zijn kromme
benen en eentje heette Muis omdat hij
de enige was die alle heroïne kon vinden
alsof hij het kon ruiken.’
Glenn blijft tussen de verhalen door
herhalen dat hij echt alles kwijt was,
huis, vrouw, geld en uiteindelijk ook
zijn gezondheid. We komen aan bij het
Majoor Bosshardt standbeeld, zuster
van het Leger Des Heils. Hier eindigt de
stadswandeling met Glenn. ‘Ik raad jullie
aan om van de heroïne en cocaïne af te
blijven. Het was een ramp.’
Door: Denise Jakoby
12 | CRAVE
13 | CRAVE