SPM60_70-77_Marc Westenberg

H ET M A G A Z I N E V O O R D E K A R P E R V I S S E R
Titel - Auteur
Marc Westenberg
Aan Kroatië wordt niet vaak gedacht als het over een buitenlandse visvakantie
gaat. Het complex van Jezero Sumbar biedt echter mogelijkheden die hun
weerga niet kennen. Het ligt in een schitterende omgeving en er zwemmen
karpers waar je letterlijk stil van wordt…
Afhankelijk van het jaargetijde zwemmen
er op Jezero Sumbar één of twee
karpers boven de 40 kilo en 20 tot 25
vissen boven de 30 kilo. Het aantal
karpers tussen de 25 en 30 kilo is ook
erg groot. Kortom, er zwemmen zoveel
grote karpers dat Jezero Sumbar in
dezelfde categorie valt als het Franse
Rainbow Lake. Het complex heeft een
oppervlakte van meer dan 100 hectare
en is aan het einde van de jaren tachtig
gegraven voor de winning van gravel.
Op het complex liggen vier meren waarvan
er drie bevist worden. Het meer dat
voor karpervissers het meest interessant
is, heeft een oppervlakte van 25 hectare.
In de oeverzone staat al tweeënhalve
meter water en het diepste deel is vijf
meter diep. Verspreid over het meer liggen
een viertal rieteilanden, die het meer
een intiem karakter geven. De bestemming
is geheel omheind en er is 24 uur
per dag een beheerder aanwezig. Bij de
ingang staat het clubhuis dat is voorzien
van douches en elektriciteit, zodat accu’s
opgeladen kunnen worden. Jezero
Sumbar is een fantastische bestemming
en als je er eenmaal bent geweest, wil je
terug. Niet alleen voor de grote vissen,
maar ook voor de prachtige natuur en de
vriendelijke Kroaten.
Het is 15 mei als de auto tot aan het dak
volgeladen is en ik de TomTom instel op
Sumbar. Ik draai de snelweg op en het
is even wennen dat ik naar het oosten
rijd in plaats van naar het zuiden, zoals
ik dat de laatste 25 jaar heb gedaan.
Kilometers asfalt vliegen onder de auto
door en enkele uren later sta ik aan de
Oostenrijkse grens. Daar koop ik een
vignet voor de tolwegen in Oostenrijk en
Slovenië. Het laatste stuk leidt ons naar
het hotel waar we overnachten. Daar
checken we in en vervolgens gaan we
naar een nabijgelegen restaurant waar
we genieten van spareribs en steaks. De
volgende ochtend zitten we om acht uur
aan het ontbijt en niet veel later zitten
we in de auto voor de laatste paar uren
rijden naar Sumbar. We passeren Slovenië
en rijden vervolgens Kroatië binnen.
Daar verlaten wij de snelweg en een
kwartier later doemt de toegangspoort
met wachttoren op. Wij worden begroet
door Mario Gijbels en Vincent Van den
Abeele die al eerder zijn gearriveerd.
We melden ons en dan vertrekken we
naar de stekken. Langs de oevers van
het gehele meer loopt een goede weg en
de auto mag op de stek staan. Even later
staan de tenten al en met een peilhengel
en dieptekaart onderzoeken we de stekken.
Voeren kan op twee manieren. De
meest uitputtende manier is voeren met
70 71

H ET M A G A Z I N E V O O R D E K A R P E R V I S S E R
de spomb en de gemakkelijkste manier is
de beheerder laten voeren. Voor slechts
7 Kuna (ca. € 1,-) voert hij twee maal per
dag voor je. De eerste dag verspreiden
we met de werppijp boilies over de stek.
Dan is het tijd voor het aansteken van
de barbecue en ook de Ridgemonkey
toaster gaat op het vuur. Wij worden
getuige van een springfestijn, want de
ene karper na de andere verheft zich uit
het water. Tegen de schemering vertrekt
bij Guido de eerste hengel. De Sumbar
vissen zijn enorm sterk en na een dril
van twintig minuten ligt de eerste Kroatische
spiegelkarper in het net. De vis
weegt 17 kilo; een heerlijk begin. Als het
donker is, zie ik om de haverklap ergens
een hoofdlamp branden. Blijkbaar wordt
overal vis gevangen, maar ik blijf de eerste
nacht visloos. Daarom besluit ik een
bak met 35 liter voer klaar te maken:
Mainline Cell boilies, pellets, tijgernoten
en hennep. Het geheel wordt overgoten
met hennep olie en Fossoil en dat creëert
een geurspoor in alle waterlagen. Al
snel komt het bootje van de beheerder
de hoek om en word ik opgepikt om te
gaan voeren. Op 130 meter uit de oever
voer ik een brede strook aan waar twee
tot tweeënhalve meter staat. De hengels
worden voorzien van Cell wafters en
de Century C2-D hengels hebben geen
moeite om de montages op de stek te
krijgen.
Van René Treffers krijg ik een appje. Hij
bevist met zijn broer Thom een hoek van
het water en ze hebben beide een vis
van meer dan 20 kilo gevangen. Als ik
foto’s kom maken, zeggen de broers dat
ze zich verbazen over de enorme kracht
van de Kroatische karpers.
Ook bij Mario en Vincent is het prijs en
zij vangen mooie vissen tot 21 kilo. Bij
mij is het nog rustig, maar ik heb dan
ook grof gevoerd. Rond een uur of zes
’s avond komt er meer activiteit op het
water en trakteren de grote karpers ons
op een springfestijn. Op mijn stek zie ik
regelmatig olie aan de oppervlakte komen,
ten teken dat er wordt geaasd.
Als Guido een slok wijn wil nemen, begint
zijn middelste beetmelder aan een
lange klaagzang. Het is snel duidelijk dat
Ons restaurant in Graz.
Nummer drie van het gekke kwartier.
De stekken zijn ruim.
72

H ET M A G A Z I N E V O O R D E K A R P E R V I S S E R
Titel - Auteur
dit een grotere vis is, getuige de lange,
fers. René heeft weer een grote vis op
trage runs. Na twintig minuten drillen is
de mat liggen. Met gezwinde spoed ga
de vis nog niet veel dichterbij gekomen
ik naar hem toe en als we de schub van
en pas na een half uur zien we een grote,
25 kilo willen fotograferen, klinkt er een
schubloze flank schitteren in de avond-
grote schreeuw over het water. René,
zon. Enkele minuten later schuift de vis
Thom en ik kijken elkaar aan en ik zeg:
het landingsnet in en tijdens het wegen,
“Hoorde ik dat nou goed? 34,6 kilo?”
blijft de wijzer van de Ruben Heaton un-
Even later rijd ik naar Chef en Eugene en
ster op 26 kilo staan. Guido aanschouwt
als ik aankom, zie ik totale verbijstering
het met een brede grijns op zijn gezicht.
op hun gezichten. Ze stamelen woorden
als ‘een droom’, ‘niet normaal’ en ‘wat
Het is inmiddels donker geworden en
een bak’. Alles wordt in gereedheid ge-
af en toe horen we een zware dreun als
bracht om de gigant te fotograferen en
een van de vele grote karpers uit het
als de mannen de karper op de mat leg-
Goed aas is belangrijk.
water komt en met veel geweld terug-
gen, blijkt het een spiegel met een schit-
valt. We zitten net aan de koffie als mijn
terend beschubbingspatroon te zijn. Als
rechterhengel er keihard vandoor gaat.
Chef de vis optilt, zie ik de schitterende
De rook komt nog net niet uit de molen
bouw van de karper. Een sterk frame en
en de hengel wordt bijna uit mijn handen
een massieve staart, alles in proportie.
getrokken! Guido staat naast mij en we
Binnen vier minuten zwemt de vis alweer
denken dat dit een van de grotere vissen
in haar element en met lome staartsla-
is. De minuten tikken weg en ik krijg wei-
gen verdwijnt de mastodont uit ons ge-
nig vat op de vis. Regelmatig worden er
zichtsveld. Ik feliciteer Chef en Eugene
vele meters lijn van de molen getrokken
en keer terug naar mijn stek. Als ik de
en na een kwartier ligt de karper eindelijk
Met 34,9 kilo een van de topvissen.
foto’s aan Guido laat zien, zijn we het
aan de oppervlakte. Deze grote, scho-
erover eens dat Jezero Sumbar dromen
telvormige schubkarper blijkt 24,8 kilo
laat uitkomen.
te wegen. Helaas werkt de fotocamera
word ik nog vier keer gewekt door vis-
Ik feliciteer hem en we leggen de grote
erg slecht en zijn de foto’s zwaar on-
sen van hetzelfde kaliber. Als ik om half
Sumbar onthaakmat klaar. Deze ont-
Vlak na het avondeten vangt Guido
derbelicht. De montage wordt opnieuw
zes ’s morgens met een bak koffie voor
haakmatten zijn perfect voor deze grote
een lange schubkarper van net over
ingegooid en omdat het bijna midder-
de Tempest zit, komt er een app binnen
vissen. Eugene en Chef tillen de sling
de 20 kilo. Ondertussen zit onze Oos-
nacht is, duik ik de bivvy in. Nog geen
van Chef en Eugene. ‘Marc, een grote
uit het water en leggen deze op de mat.
tenrijkse vriend Freda ook goed op de
half uur later zingt dezelfde hengel het
bak van een schub!’, lees ik. Ik stuur een
Als ze de sling openritsen, komt er een
vis. Hij blijkt al twee schubkarpers van
hoogste lied. De korte, driftige uitvallen
app terug en vertel dat ik er aankom.
bak van een schub tevoorschijn met een
boven de 30 kilo te hebben gevangen.
33 kilo aan geweld.
verraden dat het een kleinere vis is. De
Chef loopt rond als een kip zonder kop
schitterende grijstint. Snel worden foto’s
Het wordt tijd dat ikzelf ook aan de bak
weegschaal geeft 16 kilo aan en ik zet
en zegt: “Een bak van een schub! 29,4
en video geschoten en het ritueel wordt
ga! Terwijl Guido zich ontfermt over de
de vis snel terug. Gedurende de nacht
kilo!”
afgesloten met een ‘PR douche’.
barbecue, voer ik met de werppijp nog 5
Als ik Eugene en Chef verlaat, zitten ze
kilo Cell boilies in de eerder op de dag al
Wat een beauty.
Guido Willemsen met een 26 kilo.
nog op een roze wolk en genieten ze
aangevoerde baai. Als ik bijna klaar ben,
met volle teugen. Later op de dag weet
begint een van de verre hengels te pie-
René Treffers een schub te vangen van
pen. Na een vrij matte dril komt de vis
iets meer dan 28 kilo. Terug op de stek
onder kant. Het blijkt een lange schub
weet Guido een schub te vangen van
te zijn van iets meer dan 20 kilo. Deze
ruim 20 kilo. Mijn stek op 130 meter uit
hommer is volledig leeg en zit nog onder
de kant blijft echter stil. Daarom peil ik
de rode paaiuitslag. ’s Avonds begint het
met de peilhengel de kleine baai uit aan
dagelijkse springfestijn weer, maar aan-
mijn linkerzijde. Ondiepe stukken wor-
beten blijven uit. Om zes uur ’s ochtends
den afgewisseld met diepere geulen
zit ik voor mijn tent en staar ik over het
en het geheel ziet er interessant uit. Ik
water. De wind is gedraaid en in kracht
verspreid 15 kilo Cell boilies over de ge-
toegenomen. Hij blaast vol in de baai die
hele baai en het aas moet nu het werk
ik een dag eerder heb aangevoerd. Op-
doen. De middag vordert gestaag als ik
nieuw ontvang ik een app: ‘Eugene 33,1
opnieuw een app ontvang uit kamp Tref-
kilo schub!’
74 75

H ET M A G A Z I N E V O O R D E K A R P E R V I S S E R
Ik staar naar het scherm en mompel iets.
Dan loop ik naar de bivvy van Guido om
hem dit nieuws te vertellen. Vervolgens
vertrek ik naar de andere kant van het
meer om opnieuw een zeer grote karper
op de foto te zetten. Eugene is door het
dolle heen en ik krijg het complete relaas
te horen. De vis is verschrikkelijk massief
en er worden foto’s en filmbeelden
geschoten. Als de karper met krachtige
slagen de diepte inzwemt, springt Eugene
van blijdschap in het water.
Terug op mijn stek nuttig ik een kop koffie
en natuurlijk een gebakken eitje. Guido
vraagt of ik niet een keer een hengel
in de baai moet positioneren. Uiteraard
is dat de bedoeling en een half uur later
staan er twee hengels op scherp. Binnen
tien minuten loopt de eerste al af en
een spiegelkarper van 16 kilo is het resultaat.
Dertig minuten later ving ik nog
een vis uit dezelfde gewichtscategorie.
Opnieuw voer ik rijkelijk bij. Als Guido
even bij René en Thom aan het kijken is,
komt Zeljko Capan langs. Hij is de president
van het complex en viervoudig
wereldkampioen individueel karpervissen.
Hij heeft zijn nichtje meegenomen
en vraagt of alles naar onze zin is. Al snel
zijn we verwikkeld in een Engels-Kroatische
conversatie, maar dan loopt er een
hengel af. Ik trek een sprintje en pak de
hengel op. Een doffe dreun op de hengel
verraadt dat het om een grote karper
gaat. Dan gaat er nog een hengel van-
We komen snel terug.
76
Een succesvolle mix!
door. Ik twijfel geen moment en geef de
hengel aan Zeljko. Op dat moment gaat
hengel nummer drie er ook vandoor en
het nichtje van Zeljko staat nu ook met
een kromme hengel in de handen. Deze
georganiseerde chaos is waarschijnlijk
vermakelijk om te aanschouwen. Al snel
heb ik mijn vis onder controle en ik kan
een bak van een spiegelkarper scheppen.
Zeljko geeft mij de hengel terug en
ook deze karper ligt snel in het mandje.
Vervolgens krijg ik de laatste hengel
aangereikt en ook deze vis glijdt over het
netkoord. Ik bel Mario Gijbels voor het
maken van foto’s en ook Guido en René
zijn onderweg. Eén voor één worden de
karpers gewogen en op foto en film gezet.
Het zijn een spiegel van 28,8 kilo,
een spiegel van 24,8 kilo en een schubkarper
van 19,8 kilo. Wat een resultaat!
Ik ben er sprakeloos van. De mannen
nemen een biertje, ik een colaatje en
gezamenlijk proosten we op het succes
van deze trip. Het is duidelijk dat Jezero
Sumbar een water van wereldklasse is.
Die middag word ik uitgenodigd om de
vijftigste verjaardag van de zus van de
president bij te wonen. Het wordt een
gezellige middag en ik voel mij volledig
geaccepteerd door de Kroaten. Als ik
terug op de stek kom, zie ik een hengel
tegen mijn tent staan. Vragend kijk ik
Guido aan en hij zegt: “Sorry… De hengel
liep af en er hing een spiegelkarper
aan van 25,5 kilo!”
Het maakt mij helemaal niets uit, want
het is een fantastische dag. Later op
de dag krijg ik een app van Thom Treffers.
Na 30 karpers te hebben gevangen,
heeft hij een schitterende spiegel van
25,2 kilo gevangen. Ook Thom heeft zijn
vijftiger binnen en die is dik verdiend.
De een-na-laatste dag breekt aan en de
hengels op het wijd produceren helemaal
niets. Slechts de oeverzones geven
af en toe een vis prijs. ’s Middags
weet René Treffers nog een schitterende
schub van 25,2 kilo te vangen. Langzaam
wordt het schemerig en iedereen
geniet van de laatste zonsondergang.
Als het donker is, zoeken we onze tent
op. Om vijf uur ’s morgens word ik wakker
van het ontvangen van een app.
Chef en Eugene hebben karpers gevangen
van 25,1 en 31 kilo. Wat een sessie
draaien die mannen! Als ik bij de mannen
arriveer, zie ik twee lachende gezichten.
Foto’s en video worden geschoten en de
vismaten zeggen: “Carping Adventures
heeft onze dromen waargemaakt. Wat
een bestemming!”
Ik rijd terug naar Guido en na het ontbijt
worden de spullen ingepakt. Bij het
afscheid nemen krijg ik een onverwacht
cadeau van de president: het contract
als exclusieve boekingsagent voor alle
landen met uitzondering van de Balkan.
Ik had hier niet op gerekend en met een
glimlach van oor tot oor rijd ik naar huis.
Wat een trip! Jezero Sumbar laat dromen
uitkomen!