clubblad december 2015

Slaap hondje slaap
De pup is zorgvuldig gekozen, van een
bij het gezin passend ras. De pup zelf
is zich daar niet van bewust. Hij ligt
uitgeteld tegen de benen van de gedragsdeskundige.
Zijn pootjes trekken
af en toe een beetje en zijn ogen bewegen
achter zijn oogleden snel heen
en weer.
“Een teleurstelling”, zo noemt zijn eigenaresse
zijn bijtgedrag naar de kinderen.
Ze doen zo hun best! Het hele
gezin. Hun best om hem een goede
opvoeding en een goed leven te
geven. ’s Nachts is hij niet alleen. Hij
slaapt bij de kinderen op bed. Hoewel
slaapt. Hij wil nog wel eens van bed
vallen als de kinderen draaien. Of als
hij van het ene bed naar het andere
wordt gehaald. “In elk geval wel gezellig
voor hem, toch?” zegt de vrouw des
huizes vrolijk.
Als de dag start, gaan de kinderen
meteen met hem naar buiten. Na die
ochtendwandeling gaat hij mee de
kinderen naar school brengen. Daarna
heeft mevrouw tijd om aan zijn ‘socialisatie’
te werken. Ze wil het graag goed
doen, dus ze neemt hem mee naar het
winkelcentrum, de markt, de kinderboerderij.
En ze gaat twee keer in de
week naar cursus.
’s Middags gaat de pup ook weer mee
als de kinderen van school worden
gehaald. Daarna wordt het pas echt
gezellig. Er zijn bijna altijd vriendjes en
vriendinnetjes van de kinderen over de
vloer. Die spelen allemaal zo graag
met hem. Lekker rennen en spelen in
de tuin, of binnen een zoekspel.
Nee, hij komt echt niets te kort.
In het begin was het ook allemaal heel
gezellig. Maar sinds een paar dagen is
hij aan het bijten geslagen. Eerst is hij
oncontroleerbaar druk geworden.
“Onbegrijpelijk”, zegt mevrouw, “met
zo veel bezigheid op een dag en dan
nog te veel energie”. De familie weet
niet wat te doen met dat drukke gedrag.
Vervolgens begint hij ineens het
happen en bijten. Niet erg hoor, maar
ze zijn er flink van geschrokken. Vandaar
dat ze de hulp inschakelen van
de gedragsdeskundige.
Die neemt haar tijd en stelt een flink
wat vragen aan de familie. Al die tijd
ligt de pup heerlijk te ronken aan haar
voeten. Komt hij in deze fantastische
familie echt niets te kort? Aan liefde en
aandacht niet. Maar toch ontbreekt er
iets! Uit het vraaggesprek en het bekijken
van het gedrag, komt duidelijk iets
naar voren. Iets wat hij tijdens het gesprek
zelf ook vertelt. Hij komt misschien
niet veel te kort, maar één ding
overduidelijk wel: slaap!
Jonge honden hebben, meer nog dan
oudere honden, rust en slaap nodig.
Zonder slaap geen herstel en geen
verwerking van ervaringen. Alert en
wakker zijn kost veel. Om daarvan bij
te komen én om goed te blijven functioneren,
is rust en slaap cruciaal. Juist
voor een jong dier dat volop in ontwikkeling
is en relatief meer prikkels te
verwerken krijgt. (Maar ook voor werkhonden,
voor honden in het asiel, voor
gezinshonden… veilig, comfortabel en
genoeg kunnen rusten is van
levensbelang!)
Vermoeidheid en uitputting zijn niet
alleen slecht voor het dier en zijn ontwikkeling,
ze kunnen ook aanleiding
geven tot ongewenst gedrag. Agressie
is daar een voorbeeld van. Kijk maar
eens naar ons mensen. Na een slechte
nacht is ‘een kort lontje’ soms een
aanleiding tot een pinnige opmerking
of venijnige uitval, die een goed uitgeslapen
mens niet plaatst of doet.
Gek genoeg is het voor de pup juist
het feit dat hij niets te kort komt, dat
maakt dat hij iets heel belangrijks te
kort komt: genoeg rust om bij te
komen van al zijn avonturen.
Het probleem is snel verholpen. Een
eigen mand voor de nachten. Ingebouwde
rustmomenten en ‘nu even
niet’-periodes voor de kinderen. De
agressie verdwijnt binnen een paar
dagen. En als de gedragsdeskundige
na een tijdje belt om te horen hoe het
gaat, blijkt er nog een leuk neveneffect.
Mevrouw heeft namelijk ook meer
rustmomenten ingebouwd voor haar
kinderen. Die als gevolg ook een stuk
zonniger door het leven gaan!
Bron: Koninklijke Hondenbescherming
22