weerkunde-Kees-Floor-online

12.11 Conceptuele modellen
In het voorgaande werd uitgebreid stilgestaan bij het begrip: front. Fronten
vormen, zoals eerder beschreven, de scheidingslijn tussen warme, vochtige
lucht, die vanuit de tropen of de subtropen naar het noorden stroomt enerzijds
en koudere, van de noordelijke oceaan of uit de poolstreken afkomstige
lucht, die zuidwaarts trekt, anderzijds. De frontentheorie werd ontwikkeld in
de periode kort na de Eerste Wereldoorlog aan de universiteit van Bergen in
Noorwegen; nog steeds spreekt men daarom van de Noorse School als men
het heeft over de wetenschappers die er werkten of het gedachtegoed dat zij
vertegenwoordigen. De theorieën van de Noorse School vormden destijds
een eerste antwoord van de meteorologische gemeenschap op de complexiteit
aan waarnemingen die beschikbaar zijn om weersverwachtingen te
maken; door te werken met zogeheten conceptuele modellen als warmtefront,
koufront en occlusie probeerde men de waarnemingen te ordenen en
in hun onderlinge samenhang te kunnen plaatsen.
In de huidige situatie is het aantal beschikbare waarnemingen veel groter dan
destijds; de complexiteit van de
patronen van de verschillende elementen
die eruit kunnen worden
afgeleid, is gegroeid. Vandaar dat
er binnen de zogeheten synoptische
meteorologie nog steeds een
sterke behoefte is aan de ordening
en de relatieve eenvoud die conceptuele
modellen kunnen verschaffen.
12.12 Nieuwe ontwikkelingen
Passage van buienlijnen. Een eerste buienlijn is
vrijwel alleen actief boven de Noordzee. De
tweede buienlijn trekt over Nederland en gaat
vergezeld van zeer zware windstoten.
In de loop der jaren zijn er talrijke
verfijningen aangebracht in de
oorspronkelijke frontconcepten;
nieuwe typen waarnemingen,
zoals bijvoorbeeld de radiosondewaarnemingen,
de radar- en de
satellietbeelden, genereren nieuwe
meteorologische kennis, waarin
behoefte is aan nieuwe of bijge-
DEPRESSIES, FRONTEN EN ANDERE NEERSLAGPRODUCERENDE WEERSYSTEMEN 151