De Nederlandse Golfkrant maart 2018

37
DE “BON APPETIT” CUP 2018
Onze vaste rubriek waarin negen Golfclub restaurants worden bezocht door Peter Spijkerman en zijn echtgenote. De opdracht
is eenvoudig. Ontvang onze culinair columnist en stel een driegangen menu samen waarmee u de thuis- en gastspelers verleidt
om in uw restaurant te eten.
WINNAAR Bon Appetit Cup 2015 – Golfrestaurant Tespelduyn - WINNAAR Bon Appetit Cup 2016 – G&B Scherpenbergh
WINNAAR Bon Appetit Cup 2017 GCC Goyer
GOLFCLUB HAVELTE, LEKKER
ONTSPANNEN IN CLUB 10.
Opnieuw bezoeken we een golfrestaurant
in het Noorden van Nederland,
de regio waar gastvrijheid met
grote letters wordt geschreven.
Havelte, het dorp van mijn jeugdidool
Gerard Nijboer, zeer succesvol marathonloper
in de jaren 80, verder ligt
het mooi verscholen. Een hartelijke
ontvangst door Chef Ger Sprenkeler
geeft het juiste gevoel. Ik wist dat
door de weersomstandigheden de
baan al was gesloten, dus we zijn extra
vroeg van huis gegaan zodat Ger
Sprenkeler eventueel op tijd kan sluiten.
Enigszins verbaasd zie ik diverse
gedekte tafels en een gezelschap dat
wacht op wat er culinair gaat komen.
Ger licht de bezetting in het restaurant
toe, “dit is de bridgeclub die vanavond
hier aanwezig is. Ger is een zeer rustige
persoonlijkheid en zal vanavond blijk geven
van zijn zeer ruime kookervaring. Als
we naar onze mooi gedekte tafel gaan en
van ons aperitief nippen worden we geinformeerd
over de speciale winterkaart.
Nou ja, winterkaart… een winterbord.
Een praktische oplossing voor de rustige
periode die veel golfrestaurants in deze
tijd meemaken. Omdat er zoveel mooie
gerechten opstaan stelt Ger voor om
gewoon diverse gerechten te serveren. Dit
vinden wij een prachtige suggestie zodat
ik bij mijn disgenote een vorkje kan mee
prikken en zij bij mij.
VOORGERECHTEN DIE
NIEUWSGIERIG MAKEN.
Het leukste van dit “werk” is eigenlijk,
het voorgerecht of amuse proeven. Vaak
geeft het de toon aan voor de rest van de
avond. In dit geval worden we verrast met
twee lekkere voorgerechten. Ik krijg de
heerlijke carpaccio van bieten met geitenkaas
en gerookte kip. Een goede smaakbalans
tussen de “grondige” smaak van
de flinterdunne bieten en de vette romige
smaak van geitenkaas. De rooksmaak van
de kip en de aanwezige dressing maken
dit geheel tot een heerlijk gerecht. De Vitello,
lekker dun gesneden kalfsvlees met
heerlijk tonato mayonaise werd door mijn
disgenote met veel smaak bijna alleen
opgegeten. Toch kan ik op basis van dat
karige hapje dat voor mij overbleef bevestigen
dat het ook lekker was. Ons tweede
“voorgerecht” is een schaaltje scampi’s
in Limoenboter. Een prachtig redelijk
eenvoudig te bereiden gerecht maar
super afgemaakt in een heerlijk kruidige
limoenboter. Met het overgebleven brood
op tafel kost het mij weinig moeite om de
schaalt(jes) leeg te eten.
Inmiddels is Ger bij ons aangeschoven
en praten we over zijn zeer ruime horeca
ervaring. Ger heeft bij veel bekende
restaurants in de keuken gewerkt en heeft
hier zijn “klassieke” vaardigheden aan
overgehouden (gelukkig maar). Als chef
geeft hij ook kookclinics en…
geeft aan dat zijn vertrek aanstaande
is. Ger gaat een restaurant in Havelte
bestieren, een volgende uitdaging die ik
volledig begrijp.
HET HOOFDGERECHT MET
HEERLIJKE SAUS.
De lezers van deze column weten inmiddels
al, dat ik een fervent sauzen- en jus
liefhebber ben. Een goede saus/jus is voor
mij de culinaire graadmeter van een chef.
Als mijn gegrilde bavette met rodewijn
dragonsaus wordt geserveerd vergeet ik
bijna dat ik eerst het gerecht moet vastleggen
met de camera. De bavette stukjes
zijn heerlijk gegrild en perfect gegaard. De
rodewijn/dragonsaus is superlekker. De
dragon geeft de saus een mooie “anijsachtig”
smaakaccent (een thuisgerecht
waardig). De rode kool met de “bijsmaak”
van kaneel combineert lekker met de
bavette. De gratinee van aardappel met
oude boerenkaas is lekker vet en smeuïg.
Kort samengevat, een heerlijk hoofdgerecht!
Van mijn disgenote heb ik nog een
prikje gestoofd rundervlees mee gegeten.
Lekker, maar toch vond ik mijn gerecht
lekkerder.
NAGERECHTEN VAN DEZELFDE KWA-
LITEIT.
Het mag duidelijk zijn dat deze chef
ons lekker vermaakt. Zijn gerechten zijn
relatief eenvoudig maar met een klassieke
kwaliteit. Het is ook waar ons gesprek
met Ger over gaat, de combinatie van het
enorm drukke hoofdseizoen en het rustige
winterseizoen. “ De kunst is dat je in de
drukke periode dezelfde kwaliteit moet
leveren, dus je gerechten en je opmaak
moeten daar geschikt voor zijn. Je kan
onmogelijk zeer bewerkelijke gerechten
serveren als het restaurant vol zit. “Ik zoek
het in de combinatie van klassiek bereidde
sauzen met bijpassende groente
en aardappelen/pasta” is het pleidooi
van Ger. Nou, dat hij heerlijke sauzen kan
maken kunnen wij beamen. De nagerechten
worden geserveerd; voor mij een
leuke presentatie in een bierglas, Vanille-ijs
met kletskop, chocoladeschaafsel en met
heerlijke romige Leffe bierroom! De combinatie
van het bittertje van het Leffe bier
en lekker koude vanille-ijs is erg lekker.
Mijn disgenote gunt mij bijna de helft van
haar nagerecht, niet omdat het niet lekker
is, maar ze houd graag maat. Het restant
van de advocaat parfait met bitterkoekjes
en koffiesaus zijn door mij met veel smaak
verorbert.
GER ZAL GEMIST WORDEN.
Als we natafelen worden we verrast met
een bezoek van een dame op leeftijd, ze
vraagt even beleefd of ze Ger een vraag
mag stellen? Of het waar is? Ze zullen Ger
gaan missen maar hij heeft beloofd dat
het in goed overleg zal plaats vinden. Dus
clubleden van Club 10, ga deze komende
maanden nog lekker genieten van de
kookkunsten van Ger!
Ger en de rest, nogmaals hartelijk dank
voor jullie gastvrijheid.
Peter Spijkerman
-Bon Appetit-