2018.09.22-PROJECT-7-BLAD-NIEUWSBRIEF-12-LV

Maar de natuur werkt helemaal niet met piramidestructuren
maar juist in kringlopen. Geen alleenleving aan de top maar
een samenleving waarbij iedereen een belangrijke unieke schakel
is van een groot geheel.
Hoe hoger aan de top in de piramide des te groter word de afhankelijkheid
van de lagen eronder. Maar de onderste lagen
kunnen wel zonder de laag erboven. Een boom kan prima zonder
een rups.
Maar als we in kringlopen denken dan beseffen we dat iederéén
waardevol is, zelfs als iemand aan de top staat. Dus een
boom blijft niet bestaan zonder vogels.
Heel misschien durf ik nu wel te stoppen met mij beter voor te doen. En niet meer extra mijn
best te doen om helemaal goed te zijn. En ga ik ook minder in de gaten houden wat een ander
wel van mij zal denken. Omdat ik nu weet dat ik in een cirkel geen trede kan zakken. En lukt
het mij nu om te stoppen met het vergelijken om te bepalen of ik het goed heb. En mag ik
zelfs mijn voorbeelden laten varen hoe het leven geleefd moet worden.
Nou dat is pas een uitdaging! Ver buiten mijn comfortzone.
Om mijzelf onvoorwaardelijk als uniek en waardevol te zien. Bewust te worden van mijzelf en
van de ander.
Kom ik toch weer bij de kringloop van Maslow uit. Door eerst mijn vervulling te zoeken door
na te denken over de zingeving van het leven en mij zo te ontwikkelen ga ik mijzelf meer waarderen
en krijg ik sociale contacten vervolgens ga ik mij veiliger en gezonder voelen.
Dat denken lukt natuurlijk niet met een lege maag in de kou…
Het zal duidelijk zijn, dat dit bovenstaande nu nog
mijn waarheid is komt doordat ik te lui ben om verder
na te denken. (zie je, ik doe nu al minder goed
mijn best om het helemaal goed te doen