You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
De andere kant van…<br />
Overdag, ’s avonds of ‘s nachts zijn onze collega’s aan het werk. In<br />
de verpleging of verzorging, als activiteitenbegeleider, vrijwilliger,<br />
bij de gastenservice, technische dienst of een van de andere<br />
“<br />
Ik hoop dat jongeren die dit lezen<br />
geïnteresseerd raken in ons vak<br />
paar collega’s en enkele anderen. Ze waren mijn proeflezers. De reacties<br />
waren allemaal positief. Toen had ik zoiets van, dit zie ik wel zitten.”<br />
”<br />
disciplines binnen TMZ. In hun vrije tijd beoefenen zij een hobby.<br />
Soms een enkel uurtje per week, vaak elke dag en op verschillende<br />
niveaus, maar allemaal met grote passie en gedrevenheid. Het is<br />
hun ‘andere kant’. Dit keer de andere kant van…<br />
Naam: Carmen Meijer<br />
Fans<br />
Iets meer dan een half jaar later is haar enthousiasme onverminderd<br />
groot en mag Carmen zich verheugen in een groeiende schare fans. De<br />
blogs getiteld Hanenkam, Schoenzetten, Pyjamaparty, Het Zusterzintuig<br />
en Koffiepraat zijn gewild. Een onderwerp om over te schrijven hoeft ze<br />
nooit te zoeken en haar notities schrijft ze niet op, maar tikt ze tussendoor<br />
op haar smartphone.<br />
Plaats: Almelo<br />
Werk:<br />
Ontroerende blogs<br />
van Carmen raken<br />
lezers in hun hart<br />
Veel mensen zijn zich niet bewust<br />
van een gave die zij bij zich<br />
dragen. Onvermoede talenten zijn<br />
het, die per toeval worden<br />
ontdekt. Die in weerwil van hun<br />
aanvankelijke angst en<br />
onzekerheid tot bloei komen.<br />
Carmen Meijer is zo’n onvermoed<br />
talent. Met blogs schetst de<br />
verpleegkundige op vaak<br />
ontroerende wijze een treffend<br />
beeld van haar werk op de<br />
psychogeriatrische afdeling van<br />
woonzorgcentrum Het Weggeler<br />
in Almelo.<br />
Verpleegkundige afdeling Beeklust, Het Weggeler<br />
Hobby: Blogschrijfster<br />
Lieve Piet,<br />
Het is zondagavond 23.00 uur als<br />
mijn late dienst erop zit en ik de<br />
afdeling verlaat. Ik haal een keer diep<br />
adem als ik de parkeerplaats af rijd,<br />
in een poging zo mijn werkdag af te<br />
sluiten. Dat lukt me niet goed. Jij ‘ligt<br />
slecht’, zoals we op de afdeling vaak<br />
zeggen op het moment dat iemand<br />
erg ziek is. Mijn gevoel zegt dat<br />
vandaag wel eens de laatste keer kan<br />
zijn dat ik je zag. Die nacht slaap ik<br />
toch wat onrustig.<br />
Zo begint een van haar blogs die op de<br />
website van TMZ te lezen zijn. Het<br />
gaat over een bewoner die zij anderhalf<br />
jaar verzorgde. Ze had er vanaf<br />
dag één een goede klik mee en zag<br />
hem langzaam op bijna mensonterende<br />
wijze aftakelen. Twintig minuten<br />
voor zijn overlijden fluisterde ze hem<br />
nog toe dat hij maar lekker moest<br />
gaan slapen.<br />
Twijfel<br />
“Ik heb lang getwijfeld of ik het zo moest<br />
laten staan”, zegt de 33-jarige verpleegkundige.<br />
“Die blog was wel heel persoonlijk,<br />
ging best diep. Ik was bang voor<br />
reacties dat ik mij te veel had laten<br />
meeslepen, dat ik onvoldoende professionele<br />
afstand had gehouden. Het tegendeel<br />
bleek. Er kwamen veel reacties, ook<br />
van buiten TMZ. De teneur was dat als je<br />
met zoveel liefde mensen kunt beschrijven,<br />
je die persoon met net zoveel liefde<br />
verzorgt. Dat deed mij goed.”<br />
Kracht<br />
Dat ze schrijftalent heeft wist Carman<br />
niet, wel dat woorden kracht hebben.<br />
Voor haar was en is een enkel geschreven<br />
woord voldoende om een onrustige geest<br />
tot bedaren te brengen en een dag goed af<br />
te sluiten. “Dat heb ik thuis soms, druk in<br />
mijn hoofd. Je maalt met je gedachten,<br />
positieve of negatieve. Die schrijf ik dan<br />
van mij af. Met een enkel woord, soms een paar<br />
woorden. Ik weet niet hoe het komt, maar dan<br />
glijdt alles van me af.”<br />
Vakantieverhaal<br />
Toch was ze mogelijk nooit aan het schrijven<br />
van een blog begonnen als er vorig jaar niet<br />
die vakantie was geweest met bewoners van<br />
Het Weggeler. Carmen schreef er een verhaal<br />
over. Zonder de bedoeling om het te publiceren,<br />
liet ze het lezen aan twee collega’s van de<br />
afdeling PR en Communicatie.<br />
Proeflezers<br />
“Het schrijven ervan was mij eigenlijk heel<br />
makkelijk afgegaan. Daar stond ik zelf eigenlijk<br />
ook wel van te kijken. Mijn collega’s vonden het<br />
mooi en vroegen mij om het vaker te doen. Dat<br />
vond ik spannend. Ik ben nogal<br />
perfectionistisch ingesteld. Voor mijzelf krijg ik<br />
het wel op papier, maar anderen moeten het<br />
ook leuk vinden. Mijn eerste blog heb ik dan<br />
ook eerst door mijn moeder laten lezen, een<br />
Spontaan<br />
Een onverwacht moment, een situatie, gedrag van een bewoner of een<br />
stilleven. Carmen: “Een onderwerp dient zich spontaan aan en dat is<br />
volgens mij ook een voorwaarde om er iets moois van te maken. Als je<br />
geforceerd gaat zoeken omdat het moet komt het niet goed. Dan wordt<br />
het gekunsteld, terwijl ik juist een beeldend verhaal wil vertellen over<br />
het dagelijks leven van onze bewoners en onszelf.”<br />
Imago<br />
Carmen vertelt enthousiast: “Wat ik heel erg fijn zou vinden is dat<br />
jongeren die een zorgopleiding volgen dit lezen en erdoor<br />
geïnteresseerd raken in ons werk. Dat ze concluderen dat ons werk<br />
absoluut niet stoffig is, maar dynamisch, nooit hetzelfde en waardevol.<br />
Dat is het voor mij in elk geval wel. Ik wil altijd aan bed blijven.<br />
Schrijven is mooi, maar de zorg is mijn thuis.”<br />
De ervaringen van Carmen zijn inmiddels ook te<br />
volgen op Instagram: Zuster_CarmenTMZ<br />
4 5<br />
3 <strong>juni</strong> <strong>2019</strong>