GIP NIkki

LAAT JE
DRIJVEN
Mijn toeristische trip
per flessenpost.
ISSUE 1-2020

www
INLEIDING
Een gebruikelijke, nauwkeurig een half
jaar van te voren uitgestippelde reis, zal
het deze keer niet worden. Daar heb ik zeker
geen bezwaar tegen, want met het talent
‘plannen’ zijn ze bij mij in de eerste plaats toch
al behoorlijk zuinig geweest.
Desondanks wou ik ook eens wat beleven.
Uit een mix van ‘het komt wel goed’, en ‘we zien
het allemaal wel’, vertrouwen, reislust en mijn
ongestructureerdheid, bedacht ik me dat net
het ‘niet kunnen plannen’, in deze situatie, een
erg veelzijdige en verrijkende kwaliteit zou zijn.
Optimistisch over dit nieuwe inzicht besloot
ik er een glaasje op te drinken, uiteindelijk
een flesje (kinderchampagne)
terwijl ik op het Sint-Annastrand zat.
Er dreef vanalles voorbij: voornamelijk
blikjes, Mozes,
een aantal vluchtelingen
en verlepte stukken plastic die eruit
zagen alsof ze al heel lang onderweg waren.
Waar zou hun reis ooit begonnen zijn?
Waar zou hij eindigen?
Geband door mijn vragen en fantasieën leek
het me, afgezien van het feit dat ik niet eens
een zwemdiploma heb, een goed idee om
het antwoord op mijn vragen zelf tegemoet te
gaan.
Zo gezegd, zo gedaan kroop ik in mijn lege fles
en besloot mij aan te sluiten bij de drijfstoet en
haar onvoorspelbare avontuur.
Waar zal hij stranden? Wanneer zal hij stranden?
Zal hij stranden?
Dat is bijzaak als je reist in een fles. Ik ben flessenpost.
Want uiteindelijk zal het avontuur
naar het doel leiden, met de stroming van het
water en toeval als reisgids.
1

FLESSENPOST?
Flessenpost
werd gebruikt
door
zeelieden,
soms als grap, maar
ook soms als uiterste
noodkreet
of -oproep. Zij
gooiden een fles
met daarin een mededeling
overboord, in de hoop dat de fles ergens heel
zou aanspoelen en een lezer zou bereiken. Vaak
bevatte de fles een laatste mededeling of wens
voor de familie van in nood verkerende opvarenden.
Ook werd flessenpost gebruikt voor onderzoek naar
zeestromingen. Het doel was daarmee efficiënte
vaarroutes te vinden. Zo liep er een experiment hiermee
tussen 1864 en 1933 door Duitse kapiteins.
Flessenpost wordt soms ook door anderen dan zeelieden
gebruikt, als grap of als wedstrijd om te kijken
welk flessenpostbericht het eerst een lezer zou
kunnen bereiken. Dit gebruik is vergelijkbaar met
een ballonnenwedstrijd. Een grote flessenposter is
de Belgische visser Franky de Vriendt. Elke nacht zet
hij minstens één fles overboord, soms verscheidene.
Op 26 augustus 2004 spoelden er in Zandvoort negen
aan. In juttersmusea zijn nog vele andere voorbeelden
van flessenpost te vinden.
Flessenpost is zelfs gebruikt voor spionage: Sieds
van Straten uit Dokkum begon na de Duitse inval
in 1940 met het verzamelen van militaire gegevens
door heel Nederland. Aangezien er geen verbindingen
waren met Engeland, wist hij niets beters te
doen dan zijn rapporten in groene flessen te stoppen
en bij Rotterdam in de Nieuwe Waterweg te
gooien. Van die flessen spoelden er vier of vijf daadwerkelijk
aan. In 1943 werd hij daarvoor geridderd,
met de bedoeling dat hij het lintje na de oorlog zou
ontvangen, maar hij overleed in hetzelfde jaar.
2

Dag 3
Volgens mijn kalender ben ik nu al 3 dagen
onderweg.
Door de turbulente waterstroming is het
mij niet eens gelukt om te schrijven, maar
nu is het plots kalm en drijf ik in mijn
fles door een rustig riviertje, tussen mooie
bergachtige landschappen en overal waar ik
kijk is er natuur.
Helaas is mijn zicht nogal beperkt doordat
ik, zoals jullie weten, in een fles zit, die
inmiddels helemaal is aangedampt. Alsnog
herken ik het landschap en weet ik wel
bijna zeker dat ik mij in Roemenie moet
bevinden!
Ik hoop dat ik hier nog eventjes mag
blijven, want ik heb geen zin meer in die
verschrikkelijke zeeziekte die ik de vorige
dagen heb moeten uithouden.
Daarom hoop ik stiekem ook dat mijn reis
niet meer al te lang hoeft te duren, en
ik binnenkort ergens aanspoel, of gevonden
word.
Sibiu, Roemenie
3

Over Roemenie
Roemenië is een republiek in Zuidoost-Europa
grenzend aan de Zwarte Zee, Bulgarije,
Servië, Oekraïne, Hongarije en Moldavië. Op
die laatste twee na is het Romaanse Roemenië
omringd door Slavische landen. Het land
kent veel culturen, talen en religies die onderling
beïnvloed zijn.
Het landklimaat (koude winters en warme
zomers) en de bergketen de Karpaten zorgen
voor diverse landschappen met ongerepte
natuur, oerbossen en vlaktes. Aan de
Zwarte Zee zijn er brede zandstranden en
een rivierdelta.
Op een grondgebied van 238.391 km² heeft
Roemenië 21.529.967 (2017) inwoners. De
hoofdstad Boekarest - in het interbellum
Klein Parijs genoemd - is dé stad van Roemenië
en een toeristische attractie.
De officiële taal is het Roemeens.
Door minderheden wordt ook het Hongaars,
Duits (in Transsylvanië),
Russisch (in de Donaudelta), Turks en Tataars
in de Dobroedzja en het Romani (taal van de
Roma, zigeuners) in Roemenië (vooral op de
laagvlaktes) gesproken.
Roemenië kent de zevende grootste populatie
en is het negende grootste land van de
EU. De Roemeense taal behoort tot de Romaanse
talen en is verwant aan het Italiaans,
Frans, Spaans en Portugees.
4

5

6
Dag 4
Ik heb geen flauw
idee waar ik mij momenteel
bevind, maar het
water is een stuk helderder
dan de afgelopen dagen, waardoor
ik nu prachtig uitzicht heb op wat
er onder water leeft en groeit!

7
7

8

9

10
Fotoboek
Flessenpostreis
2020

De weg
zelf is je
bestemming.
- Confucius
11

.
12

13

Dag 8
Hallo, het is alweer een paar dagen later.
Ik dacht net dat ik in een wildwaterbaan terecht
was gekomen. Ik ging opeens met volle
kracht bergaf en viel met een harde plons op de
bodem van een ondiep stuk in een rivier.
Nu is mijn fles gebroken!
De laatste dagen kon ik niet eens schrijven
omdat het zo donker was. Nu zie ik dacht ik
een hele riolering ben afgevaren.
Ik voel me nog een beetje duizelig van die
hevige val van net, maar het zou zomaar de
Antwerpse kathedraal kunnen zijn die ik aan
de overkant zie! Dan zou ik zo gewoon in de
tram kunnen stappen. Tot nu toe heb ik alleen
opvallend weinig verkeer gezien, en de paar
mensen die langs liepen droegen mondmaskers.
Zat is misschien toch veiliger in mijn fles...?
zelfs tropische onderwaterwerelden mee.
Mijn reis was ook niet slecht, maar het water
was grotendeels teleurstellend troebel waardoor
het uizicht grotendeels bruin/groenkleurig was .
Dat is juist het unieke aan deze manier van
reizen, geen enkel detail van je reis staat vast,
en je gaat er zonder enige verwachting in.
Een extra leuke reis is je zeker en vast gegarandeerd
wanneer je geen last hebt van waterangst
of reisziekte!
Ik ben blij dat ik dit avontuur ben aangegaan,
maar ik ben net zo blij weer op vaste bodem te
staan en dat ik nu naar huis kan gaan zonder
het aan het toeval over te laten!
Aangezien je per flessenpost een reis aangaat
die puur van het toeval afhangt, kan het alle
kanten op gaan. Als het echt meezit maak je
misschien
14