Schoolmagazine okt '20

Het verhaal van kamer...
De leerlingen van 6 verzorging moeten voor hun gip het levensverhaal van een bejaarde vertellen. In
het woonzorgcentrum waar ze stage lopen, moesten ze iemand kiezen en interviewen. Lees hier de
mooie verhalen die Lina en Larissa hebben opgetekend.
Het verhaal van kamer 127
(door: Larissa Milos)
Anna Maria Louisa
90 jaar
De bijnaam van Anna Maria is Wiske.
Ze heeft één dochter van 6o jaar oud. Anna Maria was getrouwd met Frans, maar die
is overleden bij een auto-ongeluk. Na de dood van haar man leerde ze iemand nieuw
kennen, maar die was niet zo goed voor haar. Hij was altijd bezig met andere vrouwen
en dronk te veel. Haar woonplaatsen waren Lier, Deurne, Borgerhout en Wommelgem.
Ze maakte sigarettenblaadjes als job.
De sfeer in het bejaardentehuis is er één met ups and downs volgens Wiske. Ze is
tevreden met kamer 127 omdat ze niet te veeleisend is. Ze mist haar huishouden
en ze mist het om haar eigen was te kunnen doen. Haar dochter, kleinzoon en
achterkleinzoon bezoeken haar vaak.
Ik vond het echt leuk om met Wiske te praten, omdat ze zo’n zachte vrouw is. Je zag ook
in haar ogen dat ze het leuk vond. Ik ben heel veel te weten gekomen over haar en haar
leven. In het begin was ik bang om iemand te interviewen, maar Wiske sprong er meteen
uit! Ik ben al vaak met haar gaan wandelen en op onze wandelingen praten we veel.
Levenslijn
1930
geboorte
1947
werken in een
motorfabriek
1955
1 e huwelijk
1960
geboorte 1 e kind
1974
auto-ongeluk
1 e man
2002
nieuwe
partner
2010
partner
overleden
2016
hersenbloeding
bejaardentehuis
Het verhaal van kamer 36
(door: Lina El Mahanaoui)
S.W. vindt de sfeer in het rusthuis redelijk goed. Ze is heel tevreden met haar kamer
omdat ze veel ruimte heeft. Ze mist het om zoals vroeger elke zaterdag met de
familie samen te komen om te tennissen en ze mist het om te zingen. Af en toe
komt haar zoon haar een bezoekje brengen, maar dat is niet vaak, omdat hij nogal
ver woont.
Ze vindt het gek om iedereen plots met mondmaskers te zien en ze vindt het spijtig
dat er minder bezoek mag komen. Maar gelukkig heeft ze een gsm om contact te
houden met iedereen. Ze vindt dat kinderen de dag van vandaag veel te weinig
buiten spelen.
Ik vond dat mevrouw S. nog goed op mijn vragen kon
antwoorden, ondanks haar dementie.
Ik zou natuurlijk hebben kunnen navragen bij anderen of haar
verhaal klopte. Maar dat wou ik bewust niet doen. Omdat haar
verhalen anders niet meer uniek zijn.
Levenslijn
getrouwd
geboorte van haar zoon
diploma gehaald
lesgegeven in mode
elke zaterdag tennissen
kleinkinderen krijgen
S.W.
geen data
door
dementie
SCHOOLMAGAZINE / 7