210914 Thema September 2021 - Editie Oost Brabant Nr 9

daar echt de kluts kwijt. Toen heb ik
ook gewoon gezegd dat ik even mijn
tekst kwijt was en iedereen moest
lachen. Die avond heb ik heel melige
liedjes gespeeld. Over jongens en al
hetgeen er toen bij kwam kijken. Dat
soort nummers zou ik nu niet meer
brengen. Maar dat was alleszins
een fantastische ervaring: heel het
dorp was aanwezig, zowel familie als
vrienden. Ik ben Arne (Mortelmans,
cafébaas van ’t Werrek, nvdr.) nog altijd
heel dankbaar voor die kans.”
Na ‘The Voice van Vlaanderen’
trok je op 17-jarige leeftijd naar
Hooverphonic. In november vorig
jaar zette Alex Callier de samenwerking
na een kleine drie jaar
stop. En dat in volle lockdown. Hoe
reageerde je daarop?
“Ik was heel erg geschrokken want
ik had dat ontslag totaal niet zien
aankomen. Ik voelde me teleurgesteld
en kwaad. Maar uiteindelijk
heb ik vrij snel de knop kunnen omdraaien.
Ik heb niet heel het huis afgebroken
en ben ook niet zwaar in
de drank gevlogen. Ik vind van mezelf
dat ik daar heel volwassen mee
ben omgegaan.”
Je kreeg het slechte nieuws te
horen tijdens een videomeeting,
nota bene toen je met vakantie
was. Had jij hetzelfde gedaan
als je in de plaats van Alex
Callier was?
“Als ik hem was, had ik ook voor Geike
(Arnaert, de voormalige zangers
van Hooverphonic die wilde terugkomen,
nvdr.) gekozen. Alleen had
ik dat op een andere manier aangepakt.
Op een iets sympathiekere
manier, zeg maar.”
Met welke drie woorden zou jij je
tijd bij Hooverphonic beschrijven?
“Avontuurlijk, dat zeker. Heel die periode
was één groot avontuur. Presterend,
zou ik ook zeggen. Ik moest altijd
perfect presteren en dat was niet altijd
even gemakkelijk. Alex is heel erg
perfectionistisch ingesteld. En leerrijk,
dat was het hele avontuur ook.”
Een deel van die periode was in
volle coronatijd. Hoe ging je daarmee
om?
“Ik heb heel van thuis uit gewerkt. We
waren geselecteerd om aan het Eurovisiesongfestival
deel te nemen,
maar dat is daardoor een jaartje uitgesteld.
Het jaar nadien was Geike al
opnieuw zangeres (en werd Hooverphonic
19de, nvdr.). Toch zou ik niet
willen zeggen dat die coronatijd voor
mij erger was dan voor anderen. Iedereen
heeft heel erg van die periode
afgezien, terwijl ik toch nog vaak aan
het werk was. Los daarvan was heel
die coronatoestand gewoon kut.”
Jij woont in Leuven en bent opgegroeid
in Wijgmaal. Wat is jouw
band met het Leuvense?
“Ik heb tot voor kort in Wijgmaal gewoond,
sinds mijn vierde. Ik heb
mijn kleuterschool en lagere school
er meegemaakt. Ik ging er naar de
pleintjes en naar de jeugdboot. Wijgmaal
is de plaats waar ik heel mijn
leven heb gespendeerd. Het is dichtbij
de stad Leuven, maar toch is het
rustig met alle weiden errond. Ideaal
vind ik het.”
Wat mag de toekomst brengen
voor Luka Cruysberghs?
“Veel plezier, veel optredens en
vooral: goede optredens!”
En een buitenlandse tour?
“Zeker! Zet dat er ook maar bij. Een
buitenlandse tour is voor mij het allerhoogste.
Met Hooverphonic hebben
we een keertje in Japan mogen optreden.
Als ik dat nog eens zou meemaken,
dat zou heel erg cool zijn. Die
mensen waren echt dolenthousiast.”
Ik duim alvast mee, Luka.
Veel succes!
Tekst: Andreas De Prycker/Foto’s: if
Gesproken met Luka Cruysberghs 31