Stadsmagazine september 2022

met een personeelstekort ten gevolge van een zeer
beperkte instroom en een grote afwezigheid door
ziekte. Uitgedrukt in voltijdse equivalenten missen we
permanent vijf medewerkers. Zo komen de anderen nog
meer onder druk te staan. Ook hier zijn enkele positieve
maatregelen genomen door de overheid, maar helaas
zijn ze onvoldoende om het tekort aan mensen op korte
termijn op te vangen. Studenten mogen bijvoorbeeld meer
bijverdienen en gepensioneerden mogen extra werken.”
“Mag ik nog een pluim geven voor onze collega’s die
ondanks alle tegenslagen nog altijd met hart en ziel
in de zorg staan? Je kan nog de beste vaktechnische
achtergrond hebben, maar je blijft dit enkel doen als je het
hart op de juiste zorgplaats hebt.“
“De grote uitdaging voor de nabije toekomst om ons
als werkgever te onderscheiden zal erin bestaan om de
combinatie van werk en privé zo veel mogelijk in balans
te brengen. We werken daarom aan een project van
zelfroostering met als doel om dit in 2023 te realiseren.”
Opleiding
“Naast een goede work-life balance is het ook belangrijk
dat medewerkers zich kunnen ontplooien en over
de nodige technische en interactieve vaardigheden
beschikken. We hebben daarvoor zelf een opleidingsmenu
ontwikkeld. Alle medewerkers hebben individueel
kunnen aangeven waar ze nood aan hebben op vlak
van vorming, training en opleiding. De meest gevraagde
opleidingen zijn omgaan met onbegrepen gedrag en
kennis van dementie. Een aantal collega’s zullen zelfs
een gespecialiseerde opleiding volgen zoals diabetologie,
wondzorg en palliatieve zorg.”
Familienet
“Begin september brengen we enkele mooie filmpjes
naar buiten. Ze geven een goed beeld van hoe het eraan
toegaat in onze woonzorgcentra. Ook belangrijk is de
lancering van Familienet. Dat kan je vergelijken met een
beveiligde vorm van Facebook, waarbij de beleving van de
bewoners tot bij de familie komt. Maar ook in omgekeerde
richting. De familie kan foto’s posten als ze op vakantie
zijn, foto’s van de kleinkinderen en zo meer.”
“Samen met de familie van elke bewoner kunnen we
hierin een individueel levensverhaal visualiseren. Het
geeft een beeld van de persoonlijke interesses zoals
muziekkeuze en hobby’s, gebeurtenissen en historiek van
de bewoner. De medewerkers kunnen hierop inspelen
tijdens een gesprek of ontmoeting. Het creëert nabijheid,
betrokkenheid en vertrouwen.”
“Voor de familie kan het ook erg waardevol zijn om samen
met vader of moeder dat levensverhaal op te bouwen. Het
brengt herinneringen naar boven en zorgt voor binding en
genegenheid.”
Grijze zone
“Een tendens die we de laatste jaren vaststellen is dat
meer en meer mensen met psychische aandoeningen naar
de woonzorgcentra komen. Er is een grijze zone tussen
dementie en psychiatrie. De overheid heeft de bedden bij
de psychiatrie afgebouwd. Dat stelt de woonzorgcentra
voor belangrijke uitdagingen want het creëert soms
moeilijke situaties. En veel van onze medewerkers hebben
hierin niet genoeg ervaring. Het team van de afdeling
De Brem in Hoevezavel heeft zich hier eigenhandig op
toegelegd en kan bepaalde gedragingen beter plaatsen en
begeleiden.”
Drie vragen
“Men zegt dat je een oude boom niet mag verplanten,
maar soms is dat nodig en dan moeten die wortels terug
voet aan de grond krijgen. Mensen moeten zich hier thuis
voelen. Het gaat dus in essentie over wonen én leven.”
“Ik heb onze missie en visie vertaald in drie eenvoudige
vragen. Zoals ‘Wat zou je doen als het om jouw vader
of moeder ging?’ Het zorgt ervoor dat medewerkers
meedenken: Moet ik dit niet anders doen? ‘Waarom doen
we wat we doen?’ is een tweede vraag, want gewoontes
zijn hardnekkig. ‘Doe je het thuis op dezelfde manier?’
is een derde vraag. Deze vragen geven aanleiding tot
interessante gesprekken en zorgt ervoor dat bepaalde
gebruiken op een autonome manier worden bijgestuurd
zonder dit van hogerhand te moeten opleggen. We streven
op deze manier naar meer verantwoordelijkheid en
eigenaarschap.”
Mangomomenten
“Binnenkort gaan we in onze woonzorgcentra het concept
van mangomomenten lanceren. Het begrip is afgeleid van
een tv-fragment met Annemie Struyf. Een zwaar zieke
vrouw had ongelofelijke zin in een mango. Annemie bracht
die mango als verrassing langs en de mevrouw was zo
gelukkig dat ze in tranen uitbarstte.”
“Kleine gebaren maken vaak een groot verschil. Zoals
het gesprekje met Pierre bij het fotomoment over het
gemis van zijn echtgenote. Of het volgende voorbeeld:
onlangs moest een bewoonster opgehaald worden om
te gaan kaarten. Maar de chauffeur kwam niet opdagen.
Een medewerkster zei toen: ‘Ik breng je wel’. Dat is een
mangomoment. Een kleine of onverwachte attentie die
een moment van grote waarde creëert.”
“Kortom, we zetten heel wat stappen. Kleine en grote. Ze
zetten ons allemaal op het juiste pad.”
september 2022
5