NMU - Landschap van de Toekomst

Toekomst van de Bebouwing
Woningbouw
Door op de huidige weg
In 2072 bestaat nog altijd een ruime
vraag naar woningen in de provincie
Utrecht. Iedere gemeente heeft haar
eigen afwegingen gemaakt waar
wel en waar niet te bouwen. De kleine
kernen zijn gegroeid. Dorpen zijn
aan elkaar gegroeid, en er zijn veel
grote eengezinswoningen gebouwd.
De bouw is iets verduurzaamd, maar
heeft nog altijd veel milieu-impact.
Om woningbouw op laaggelegen,
natte plekken in stand te houden
worden straten en tuinen regelmatig
opgehoogd en de grondwaterstanden
actief verlaagd, met als gevolg
verdere daling van de bodem. Dit
kost veel belastinggeld, waardoor
wonen veel duurder is geworden.
Hogere dijken en slimme innovaties
hebben het mogelijk gemaakt om
toch in de lage gebieden te blijven
wonen. Ondanks de maatregelen
vinden door het gestegen zeeniveau
regelmatig overstromingen plaats.
Niet wenselijk op de hoger gelegen delen va
te bouwen, dan houden geen natuur over. N
zal in overleg met Duitsland moeten gaan
westen van Nederland onbewoonbaar wor
dan een grote schaalsprong naar Duits
ambitieuze keuze klinkt top. Hoe verleid je
mensen kleiner te gaan wonen? Dat heeft te
maken met besef van woonkwaliteit, waarbij
het niet meer gaat om oppervlakte
(kwantiteit), maar om woongenot (kwaliteit).
21