Probeersel deel 2: Verblindende reflecties

datum onbekend - 5 december 1999
Boek 2 begon ik ergens niet al te lang nadat het eerste deel af was,
maar het is het enige deel waar ik geen exacte startdatum van weet.
Sowieso ergens in 1999. Indertijd was ik hoteldebotel verliefd, je weet
hoe dat gaat. Eerste liefde, ook nog eens. En voor 1999 voorbij was,
werd mijn hart tot pulp getrapt. Hoort er ook bij. Bekend terrein voor
velen, natuurlijk, en ik wil er allang niet meer kleinzerig over doen.
Maar het verklaart misschien de cynischere koers die dit boek vaart. Ik
sloot mezelf wekenlang af van de wereld en werkte koortsachtig aan dit
vervolgavontuur van de onfortuinlijke jongeling die Probeersel heet.
Het verhaal pakt de lijn op waar we gebleven waren: Probeersel is zijn
geheugen kwijtgeraakt op een feest en heeft vooralsnog geen enkel
aanknooppunt richting zijn identiteit. Gelukkig heeft hij onderdak.
Achteraf was dit een van de leukste delen om te maken, maar indertijd
was ik uiteraard in een iets andere bui. Toch introduceert deel 2 één van
mijn favoriete karakters uit de reeks (ik verklap even niks). Wat een
plezier om te tekenen, echt.
Alles kreeg vorm: ik wist hoeveel delen het zouden gaan worden. Ik
wist welke thematiek elk deel onderliggend zou krijgen. Ik had al deels
voor ogen hoe het allemaal zou aflopen. Verblindende Reflecties was het
koersbepalende segmentje.
Ondertussen lazen vrienden in de dummy waar deel 1 in stond, en begon
die hard te slijten. Dus begon ik ook met het scannen van de stripplaatjes.
Al die scans zijn inmiddels eindeloos bewerkt, verkleind, verloren. Dus
net als bij het vorige boek moest ik alle pagina’s opnieuw scannen en
oppoetsen zodat ook dit deeltje uitgebracht kon worden.
Wederom heb ik vrijwel alles, om de originelen in ere te laten, één
op één overgenomen. Belangrijk detail: ik ben kleurenblind. Naar het
schijnt heeft de vrouwelijke hoofdrolspeler dan ook ineens ergens in het
vorige boek 'n volstrekt andere jurk aan. Ik zie dat dus niet. In online
versies heb ik dat allemaal gecorrigeeerd, maar hier gaan we gewoon de
schaamte voorbij. Ik presenteer u: het authentieke vervolg op Probeersel.
René van Densen