Jaargang: 29 Nummer: 148 - Urmondia

(9)
• steeds goede onderlinge rugdekking
• elkaar voortdurend coachen
• doordekken
• bal afpakken
De 2 spitsen moeten zo opgesteld staan dat de zwakste
vleugelverdediger van de tegenpartij aangespeeld of gegooid wordt.
De ene spits gaat tussen de sterkst opbouwende vleugelverdediger en
de centrumverdediger staan, aan die zelfde zijde, zodat deze niet aan
gegooid kunnen (durven) worden. De andere spits komt naar binnen
en laat de zwakkere vleugelverdediger vrij zodat deze aangegooid kan
worden. Is de centrale verdediger toch in balbezit gekomen doet hij dit
met een omloop actie zodat de bal toch bij de vleugelverdediger komt.
Hierna sluit de spits de weg terug af.
De diepste middenvelder vangt een mee opkomende of inschuivende
verdediger op. Zodra de bal onderweg is naar de vleugelverdediger zet
mijn buitenste middenvelder aan de kant van de bal druk op de bal. De
andere buitenste middenvelder het verst van de bal knijpt naar binnen.
De taak van de verdedigende middenvelder in een ruit is het opvangen
van de man achter de spitsen bij een tegenstander met twee spitsen of
de centrale middenvelder bij een tegenstander met drie spitsen. Deze
speler moet een groot loop vermogen hebben en een goed tactisch
inzicht moet de situatie goed kunnen lezen om zo als iemand
uitgespeeld dreigt te worden dit te kunnen corrigeren.
De 4 verdedigers spelen in laatste lijn in zone dekking. Elke speler is
verantwoordelijk voor zijn eigen zone en de verdedigers kruisen
elkaar niet of nauwelijks. Afhankelijk van de situatie en tegenstander
wordt er in de zone mandekking gespeeld. Hierbij is het vertrekpunt
dat elke verdediger een eigen zone heeft. Echter als er een speler van
de tegenpartij in een zone komt en door die actie ergens anders
gevaarlijk wordt deze wel gevolgd wordt en niet door een andere
verdediger wordt overgenomen.
Bij twee spitsen van de tegenpartij schuift vleugelverdediger door op
de buitenste middenvelder van de tegenstander aan de kant van de bal