onderdelenmagazijn ouverture sccb - Volvo Classic Club Belgium

Een uitgave van Swedish Car Club Belgium v.z.w. • maart 2008 • Nr 97 • jaargang 26 • Driemaandelijkse uitgave • Edition trimestrielle
Une édition du Swedish Car Club Belgium a.s.b.l. • mars 2008 • N° 97 • année 26 • Kantoor van afgifte - Bureau de dépôt: Leuven Mail
België - Belgique
P.B. / P.P.
3000 Leuven mail
BC 2/2942 P 408643
Tijdschrift
Toelating - gesloten
verpakking
3000 Leuven mail
n° BC 2/2942
01/08

Inhoud
Sommaire
Voorwoord maart 2008 - Avant-Propos mars 2008 4
Activiteiten SCCB 2de trimester 2008
Activités SCCB 2ième trimestre 2008 5
Tidsresan 8
Het autosalon van 1967 - Salon de l'automobile 1967 10
Boucles de Spa Classic 14
Oude Volvo advertentie 16
Tips voor het rijden met Volvo personenwagens
Conseils pour rouler avec voitures Volvo 17
Volvo 145 blaast 40 kaarsjes uit
La 145 souffle ses 40 bougies 18
Met een 245 rond de wereld in 74 dagen, een record!
Le tour du monde en 74 jours, à bord d’une 245; un record! 26
Classic Car salon te Antwerpen
Classic Car salon à Anvers 28
Clubartikelen - Articles du club 29
Dagen H 30
Ecobonus - Ecomalus 32
Mielleke Volvo's - Les Volvo de Mielleke 33
Technische voormiddag Luik
Avant-midi technique à Liège 34
In de kijker - A la une 36
Antiek - Antique 40
Welgemeende dank aan Lucas, Manu en Lena Vande Putte voor diverse vertalingen.
Te verwachten in de volgende Uitlaat:
- 40 jaar geleden: de Volvo 164
- expo '58 - 2008
- een hobby als een ander?
2 S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m
deze editie kwam tot stand dankzij de medewerking van:
cette édition a été realisé avec la collaboration de :
Micha Depoortere, Manu Cammaert, Fabrice Lambert,
Filip Van Wezemael, Martin Seghers, Michel Ducuroir,
Stef De Wachter, Milleke Volvo, Rony Van Dierdonck,
Guido De Backer, Stijn De Smedt
40 jaar volvo 145
Recherche :
Des volontaires pour traduire les textes vers français.
Merci de contacter la rédaction, merci !
A paraître dans le prochain Uitlaat:
- il y a 40 ans: le Volvo 164
- expo '58 - 2008
- un passe-temps comme un autre?
40 ans de volvo 145

vzw/asbl kbo nr: 428.064.958 / id. 1968/85
Onze vereniging werd opgericht op 23 december 1983. Ze heeft als doel het in
stand houden van de automobielen van het merk Volvo. Toegelaten is elke Volvo
personenwagen ouder dan 25 jaar + de types 780 en 480, alsook Volvo vrachtwagens,
ouder dan 30 jaar.
Het lidmaatschap staat open voor ieder, die de doelstellingen van de vereniging
onderschrijft. Het bezit van een oldtimer is geen voorwaarde.
Het jaarlijkse lidgeld bedraagt 40 euro en het toetre-dingsgeld bedraagt 15 euro.
Na 30/6 bedraagt het lidgeld 25 euro (+15 euro)
Na 30/9 bedraagt het lidgeld 40 euro (+15 euro) tot eind van het volgende jaar.
Dit dient gestort te worden op rekeningnummer van de club :
Voorzitter - Président
Ledenadministratie - Administration des membres Verzekeringen -
Assurances
Manu Cammaert, Ploegstraat 41
2880 Bornem, 03-899 12 90
kb_heritage@skynet.be
Secretaris - Secrétaire
Onderdelen - Pièces de rechange
Guido De Backer, Frans Beckersstraat 104
2600 Berchem, 03-281 58 66
gieke@antwerpen.be
Activiteiten - Activités
Micha Depoortere, Stuivenberg 2
3140 Keerbergen, 015-22 65 64
michadepoortere@skynet.be
PR - Clubartikelen
Tom Debont, Leiebos 31/183
2170 Merksem, 0476-74 88 55
tom.debont@skynet.be
Medewerkers Collaborateurs
Praatgroep moderator - coordinateur groupe de discussion -
Onderdelen/technische vragen - pièces/questions techniques
Peter Van Dyck
E-mail: http://autos.groups.yahoo.com/group/sccb/
Webmaster
Martin Seghers, Dieveketse 10
9500 Geraardsbergen, 054-58 97 12
E-mail: seghers.martin@scarlet.be
Notre association a été fondée le 23 décembre 1983. Elle a pour but le maintien
en ordre de marche des automobiles de la marque Volvo. Sont admis : les voitures
de plus de 25 ans, les modèles 780 et 480 ainsi que les camions de 30 ans et
plus.
L’adhésion est ouverte à toute personne souscrivant aux buts de l’association. La
possession d’un ancêtre n’est pas une condition.
La cotisation annuelle est de 40 euro et le droit d’affiliation s’élève à 15 euro.
Du 01/07 au 31/12 : montant de la cotisation 25 euro (+15 euro).
A partir du 01/10 : cotisation de 40 euro (+15 euro) valable jusqu’au 31/12 de
l’année suivante.
Le montant doit être versé sur le compte bancaire du club :
001-3067285-27 Swedish Car Club Belgium, Frans Beckersstraat 104, 2600 Berchem.
Buitenlandse betalingen - Payements à partir de l’étranger - Foreign Payments:
BIC : GEBABEBB IBAN : BE 48 0013 0672 8527
www.swedishcarclub.be
vzw/asbl kbo nr: 428.064.958 / id. 1968/85
De naam Swedish Car Club Belgium is veranderd in Volvo Classic Club Belgium
Le nom Swedish Car Club a été changé en Volvo Classic Club Belgium
Bestuur 2007 - 2008 Comité
Penningmeester - Trésorier
Jean-Pierre Côme, Silvesterdennelaan 2
2390 Oostmalle, 0495-20 29 20
jpcome@yahoo.com
Redactie - Rédaction
Stef De Wachter
Meerstraat 158
1840 Londerzeel
0477/94.73.85
stef.dewachter@telenet.be
Relations Francophones & activités
Fabrice Lambert
Melkwezerstraat 68
3350 Wommerson
011-78 28 85
Fabrice.Lambert@telenet.be
Medewerkers Collaborateurs
Clubartikelen - Articles du club
Rony Van Dierdonck, Vredegerechtstraat 30
9160 Lokeren, 09-348 11 69
E-mail: rony.van.dierdonck@telenet.be
Verantwoordelijke uitgever Editeur responsable
Guido De Backer, Fr.Beckersstraat 104, 2600 Berchem
Overname toegestaan mits vermelding: “ Uitlaat”,
een uitgave van Swedish Car Club Belgium v.z.w.”
Reprise autorisée avec mention de la source « Uitlaat »,
une édition du Swedish Car Club Belgium a.s.b.l.”
S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m
3

Voorwoord maart 2008 Avant - Propos mars 2008
Beste VCCB’ers,
Wel ja, dat is het verkiezingsresultaat van onze laatste statutaire vergadering
die we in Aarschot gehouden hebben op 15 maart. V.C.C.B.
VZW of duidelijker: de Volvo Classic Club Belgium, de nieuwe naam
die door een overdonderende meerderheid van onze effectieve leden
gekozen werd.
Eindelijk vinden we na ongeveer 20 jaar afwezigheid, die naam terug,
die de aandacht van al onze leden trekt. En dat juist voor we onze 25ste
verjaardag gaan vieren. Dit bevestigt onze geprivilegieerde band met
ons moederhuis; bedankt Filip en Tania voor jullie steun.
Samen met deze naamsverandering werden ook onze aangepaste
statuten aangenomen. Nog enkele details “tunen” (bedankt Robbert
Jan) en we kunnen ze publiceren in het Staatsblad en, zoals het bij een
professionele organisatie past, zal het bestuur zijn plicht nakomen jullie
allen een exemplaar toe te zenden.
In hetzelfde elan werd, zoals beloofd, een primitieve versie van het
huishoudelijke reglement voorgelegd. Primitief? Ja, want het is een
opgekuiste versie van een ”oerdocument” van de Club, dd. 1984,
sindsdien nooit meer aangepast... De recente geschiedenis van de Club
heeft aangetoond dat dit document belangrijk is in crisissituaties. We
hebben nog veel werk om er een praktische en buikbare handleiding
van te maken, die duidelijk stelt waar het om gaat in onze vereniging,
wat wij, leden, van elkaar mogen verwachten en wat onze individuele
plichten zijn om er een toffe gemeenschap van te maken. Het bestuur
zal zijn werk doen, geef ons de tijd.
Buiten het feit dat een begroting in evenwicht werd voorgesteld (proficiat
JP), het magazijn in orde is (Good job van “de ploeg van Guido”),
heb ik vooral de vraag van enkele van de vorige bestuursleden om meer
in het beleid van de club betrokken te worden en om ons hun ervaring
ter beschikking te stellen, met beide handen aangenomen. Het is in lijn
met mijn visie over de Club: het is de club van alle leden en er moet
ruimte zijn voor iedereen om erin te participeren, zonder uit het oog
te verliezen dat het bestuur door de raad uitgevoerd wordt. We zullen
bekijken hoe we dat pragmatisch kunnen uitwerken.
Ook het idee om de ”Wegwijzer” (compendium over alle Volvooldtimers)
eindelijk in productie te nemen, waarin al heel wat energie
gestoken werd door een aantal leden, is één van onze zorgen. Het
hoe en wanneer houden we nog achter als verrassing, maar ik vraag
met aandrang aan al degenen die er al aan gewerkt hebben met ons
contact op te nemen om dit titanenwerk eindelijk tot een goed einde
te brengen.
Tenslotte wens ik een aangename lectuur van deze eerste « Uitlaat »
2008, eerste ook voor Stef, die de redactie op zich genomen heeft. Ik
geloof dat we hem proficiat mogen wensen met het resultaat, kwalitatief
echt van “Volvo”-niveau.
Voor 2008 hebben we een prachtige agenda, enkele uitmuntende
activiteiten, de spirit zit er weer in en jullie –de leden- hebben ons –het
bestuur- laten aanvoelen dat jullie er weer in geloven. Dus, stoppen
met kniezen, weg met het negativisme en op weg naar onze 25ste
verjaardag en een kilometerrijke zomer 2008. En vooral, vertel het aan
alle Volvo-eigenaars!
Let’s Roll !
Manu
4 S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m
Chers VCCB’s,
Bien oui, c’est le résultat des votes pendant notre dernière réunion
statutaire à Aarschot ce 15 mars.
V.C.C.B. ASBL ou en clair : le Volvo Classic Club Belgium, nouvelle dénomination
choisie par une majorité écrasante de nos membres effectifs.
Enfin nous retrouvons, après une vingtaine d’années, ce nom qui fait
tourner la tête de tous nos membres. Et ceci juste avant de souffler
nos 25 bougies. Ce changement confirme la position privilégié du Club
envers notre maison mère ; merci Tania et Filip pour votre appui.
Lié à ce changement de nom nous avons également approuvé nos statuts
adaptés. Encore un « tuning » de quelques détails (merci Robbert
Jan) et nous pouvons les publier au moniteur et, comme c’est coutume
pour une organisation professionnelle, le comité se fera un devoir de
vous en envoyer un exemplaire.
Dan ce même élan, comme promis, une version primitive de règlement
d’ordre intérieur fut présenté. Primitif ? Oui, car il s’agit d’une version
nettoyée d’un « document ancestral » du Club, dd. 1984, jamais
changé depuis… L’histoire récente du Club a démontré l’importance
de ce document en temps de crise. Nous avons encore beaucoup de
travail pour en faire un manuel pratique qui explique clairement de
quoi il s’agit dans notre association, ce que nous, membres, peuvent
espérer l’un de l’autre et quels sont nos devoirs individuels pour en
faire une communauté sympa. Le comité fera son travail, donnez nous
le temps.
En dehors du fait que notre budget a été présenté en équilibre (félicitations
JP), que le magasin est en ordre (Good job, « l’équipe de
Guido ») mon attention a été particulièrement attirée par la demande
de certains anciens membres du comité à être plus impliqué dans la
gestion du club et à mettre leurs expériences à notre disposition, ce
que j’accueille à bras ouvert. C’est en phase avec ma vision du club :
c’est le club de tous les membres et l’espace nécessaire pour y participer,
tout en respectant l’organe de direction qu’est le comité, doit être
crée. Nous allons étudier comment tout cela peut être réalisé de façon
pragmatique.
L’idée d’enfin de prendre le « Wegwijzer » (signalisation – compendium
de tous les ancêtres Volvo) en production, qui a déjà absorbé pas mal
d’énergie de certains de nos membres, est également une de nos préoccupations.
Nous vous gardons le comment et le quand en surprise,
mais je demande avec instance à tous ceux qui ont déjà rassemblé de
la documentation, de prendre contact avec nous afin d’enfin mettre à
terme ce travail titanesque.
Enfin, je vous souhaite une bonne lecture de ce premier « Uitlaat »
2008, premier aussi pour Stef, qui en a repris la rédaction. Je crois
qu’on peut le féliciter pour le résultat, qualitativement vraiment de
niveau « Volvo ».
Nous avons un bel agenda pour 2008, avec quelques activités de
pointe, l’esprit y est à nouveau et vous – les membres- vous nous –le
comité- avez fait sentir que vous y croyez à nouveau. Donc, arrêtons
de chagriner, au revoir ce négativisme et en route vers notre 25ième
anniversaire et une multitude de kilomètres cet été 2008. Et surtout,
dites le à tous les propriétaires Volvo !
Let’s Roll !
Manu

Activiteiten SCCB
2de trimester 2008
26 & 27 april: Dreamcar International
Locatie: Nekkerhallen Mechelen.
Organisatie: Depoortere Micha in samenwerking met SCCB.
SCCB zal er aanwezig zijn met een grote stand ter ere van 2 vieringsmodellen.
De stand zal iets groter zijn dan de andere jaren met
wagens uit de jaren ’70.
2 mei: praatavond Mechelen
Adres: Duivenstraat 56 2800 Mechelen.
(www.hotelmontrealbelgium.be).
Organisatie: Micha Depoortere in samenwerking met SCCB.
Voor het eerst na enkele jaren zal de praatavond op een andere
locatie doorgaan.
De vergadering zal doorgaan in Taverne Montréal te Mechelen.
Wegbeschrijving: Komende van de E19 afrit Mechelen–Noord,
richting St-Katelijne-Waver (R6). Aan de Tweede lichten naar rechts
(Liersesteenweg) en de eerste straat links nemen, juist voorbij
speelgoedwinkel “Fun”. Dit is de Duivenstraat waar men op 500
m op de rechterkant de Brasserie ziet. Iedereen welkom vanaf 20
uur.
10 tot 12 mei: Pinksterrit in Frankrijk
Plaats: Le Touquet.
Organisatie: JP Come en Chris Vanhille in samenwerking met
SCCB.
Te laat, reeds volboekt! Voor de mensen met spijt,sneller inschrijven
is de boodschap!
23 mei: praatavond Herenthout
Plaats: Kastanjelaan 16, 2270 Herenthout.
Tf 014/51.59.22.
Organisatie: garage van Alfons De Preter.
Het onderwerp van de avond zal een verrassing zijn. Iedereen welkom
vanaf 20 uur.
25 mei: Nationale Meeting BFOV
Plaats: Heizel Brussel;
Coördinatie: Micha Depoortere.
Een jaarlijks treffen dat zal doorgaan na weer 3 jaar weggeweest te zijn.
De laatste keer was het in Beauvechain, nu aan het Atomium te Brussel,
met als thema “Expo ‘58”.
Graag hadden we alle leden opgeroepen massaal deel te nemen, omdat
dit nu juist het ideaal moment is om onze auto’s in de spotlights te
zetten. Vooral de eigenaars met voertuigen uit het jaar 1958 zullen een
ereplaats krijgen aan het Atomium.
Gelieve dan ook in te schrijven bij het BFOV (NIET de SCCB) met het
voorziene formulier, uiterlijk VOOR 10 april. Nadien kan men niet meer
inschrijven.
Gelieve Micha op de hoogte te houden (e-mail, Tf 015/22.65.64 of kopie
formulier sturen naar SCCB, Frans Beckersstraat 104, 2600 Berchem), zo
heeft de club een zicht wie er allemaal deelneemt en met welke wagen.
Activités SCCB
2ième trimestre 2008
26 & 27 avril: Dreamcar International
Endroit: Nekkerhallen Mechelen.
Organisation : Micha Depoortere en collaboration avec la SCCB.
La SCCB sera présente avec un grand stand à l’occasion de 2 modèles
à fêter. Le stand sera plus grand que d’habitude et comprendra
des modèles des années ’70.
2 mai: soirée bavardage Mechelen
Adresse: Duivenstraat 56 2800 Mechelen.
(www.hotelmontrealbelgium.be).
Organisation: Micha Depoortere en collaboration avec la SCCB.
Pour la première fois depuis de nombreuses années, l’endroit
change.
La réunion se tiendra à la taverne Montréal à Malines.
Route: en venant de l’E19 prendre la sortie Mechelen-Noord,
direction St-Katelijne-Waver (R6) Au 2ieme feux à droite
(Liersesteenweg) et ensuite prendre la première à gauche passé
le magasin de jouets « Fun » . ceci est la Duivenstraat, vous apercevrez
al brasserie à votre droite 500 m plus loin. Accueil à partir
de 20 hr.
10 au 12 mai: Ballade de la Pentecôte en France
Endroit: Le Touquet.
Organisation: Come JP & Chris Vanhille en collaboration avec la
SCCB.
Trop tard, déjà clôturé! Pour ceux qui sont vexées, inscrivez vous
plus tôt!
23 mai: soirée bavardage Herenthout
Endroit: Kastanjelaan 16, 2270 Herenthout.
Tf 014/51.59.22.
Organisation: garage d’Alfons De Preter.
Le sujet de la soirée reste un petit secret. Tout le monde est la bienvenue
à partir de 20 heures.
25 mai: Meeting National FBVA
Endroit: Heyzel Bruxelles;
Coordination: Micha Depoortere.
La concentration annuelle sera organisée après 3 ans d’absence. La
dernière fois c’était à Beauvechain, maintenant à l’Atomium à Bruxelles
avec comme thème “Expo ‘58”.
Nous aimerions avoir une participation maximale de tous nos membres,
parce que c’est le moment idéal pour mettre nos voitures en exergue.
Surtout les propriétaires de voitures de 1958 auront une place d’honneur
sous l’Atomium.
Prière de vous inscrire auprès de la FBVA (PAS la SCCB) avec le formulaire
prévu AVANT le 10 avril. Une inscription tardive n’est plus possible.
Prière de prévenir Micha (e-mail, Tf 015/22.65.64 ou copie du formulaire
à envoyer à SCCB, Frans Beckersstraat 104, 2600 Berchem), de
telle sorte que le club a une vue sur la participation et les voitures
représentées.
S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m
5

A c t i v i t e i t e n - A c t i v i t é s S C C B
Activiteiten SCCB
2de trimester 2008
1 juni: Corsendonckrit
Plaats: Cafe “De Samme”, Dorp 6, 2360 Oud-Turnhout (centrum)
Organisatie: Willy Noeyens in samenwerking met SCCB.
Voor de eerste maal wordt een rondrit van SCCB georganiseerd in
samenwerking met 2 andere clubs: de Opel- en Taunus-club.
Wegbeschrijving: Autosnelweg Antwerpen –Eindhoven, afrit 25
richting Oud-Turnhout, vervolgens richting “centrum” rijden tot aan
de markt (ongeveer 4 Km).
Inschrijven: VOOR 25 mei, SCCB, Fr. Beckersstraat 104,
2600 Berchem.
Inlichtingen: Tf 014/45.13.22.
8 juni: Volvo voerenrit
Plaats: Brasserie Berwien te Moelingen, ontvangst om 1030 uur.
Organisatie: Jo Walpot in samenwerking met SCCB.
Voor de 8 ste maal zal deze prachtige rit van start gaan aan
Brasserie Berwien.
Zeker niet te missen als klassieker met vele verrassingen en culinair
hoogstandje waar de dag meestal mee afgesloten wordt.
Wegbeschrijving: autostrade Luik-Maastricht afrit Voeren nemen.
Enkele kilometers rijden en vervolgens over een spoorweg rijden.
Wanneer men aan een kruispunt komt ziet men linksvoor de
Brasserie met aan de rechterzijde een rivier.
Inschrijven: VOOR 25 mei, SCCB, Fr. Beckersstraat 104,
2600 Berchem.
Inlichtingen: Tf 0031/47691996
Te verwachten activiteiten bij volgende editie van UITLAAT:
• 29 Jun: Kristoffeltocht, Bocholt
• 4 Jul: Praatavond Mechelen.
• 10 Aug: Rit Antwerpen.
• 14 Sep: Elegant Car Meeting Wijnegem.
• 21 Sep: « Moosekes »-rit. Dilbeek.
• 3 Okt: Praatavond Herenthout.
Gelieve uw artikels voor de volgende Uitlaat per mail of per post
door te sturen naar de redactie. Uiterlijk voor 15 mei.
Alvast bedankt.
6 S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m
Activités SCCB
2ième trimestre 2008
1 juin: Ballade de Corsendonck
Endroit: Café “De Samme”, Dorp 6, 2360 Oud-Turnhout (centrum)
Organisation : Willy Noeyens en collaboration avec la SCCB.
Pour la première fois une balade de la SCCB sera organisée en collaboration
avec deux autres clubs: le club Opel et le club Taunus.
Route: Autoroute Anvers- Eindhoven, sortie 25 direction Oud-
Turnhout, puis suivre direction “centrum” j’jusqu’a la place (environ
4 km).
Inscriptions: AVANT le 25 mai, SCCB, Fr. Beckersstraat 104,
2600 Berchem.
Informations: Tf 014/45.13.22.
8 juin: Ballade Volvo Fourons
Endroit: Brasserie Berwien à Moelingen, acceuil à 1030 heures.
Organisation: Jo Walpot en collaboration avec la SCCB.
Pour la 8ième fois cette magnifique ballade partira de la Brasserie
Berwien.
Classique à ne certainement pas rater avec beaucoup de surprises
et une pointe culinaire par laquelle la journée sera clôturée.
Route: autoroute Liège-Maastricht, sortie Apres quelques kilomètres,
traverser une ligne de chemin de fer. Au carrefour vous verrez
la Brasserie à votre droite, loguée par un rivière.
Inscriptions: AVANT le 25 mai, SCCB, Fr. Beckersstraat 104,
2600 Berchem.
Informations: Tf 0031/47691996
Activités planifiées dans l’édition suivante de UITLAAT:
• 29 Jun: Ballade de Christophe, Bocholt
• 4 Jul: Soirée bavardage Mechelen.
• 10 Août: Rit Antwerpen.
• 14 Sep: Elegant Car Meeting Wijnegem.
• 21 Sep: Ballade « Moosekes ». Dilbeek.
• 3 Oct: Soirée bavardage Herenthout.
Vous voulez envoyer votre articles pour la prochaine Uitlaat à la
rédaction avant le 15 mai.
En attendant merci.

nieuw
We willen allemaal zo lang mogelijk blijven rijden met onze
Volvo
Voor sommign wordt het sturen wat zwaar en anderen willen
best wel een beetje meer comfort Wij hebben de oplossing
ELECTRIC POWER STEERING
Voor amazon, P1800, 140 serie
Een electrische stuurbekrachtiging volledig onder het dashboard
weg gewerkt. Onder de motorkap blijft alles als voordien.
Alles gemonteerd op de orginele punten.
Garage Van Den Berg Heistsesteenweg 24
2580 Beerzel
015/76.03.91
www.vanden-berg.be erik.van.den.berg@telenet.be
OPENING SCCB - ONDERDELENMAGAZIJN
OUVERTURE SCCB - MAGASIN PIECES DE RECHANGE
Adres(se) : Floralaan 29, 2640 Mortsel
Alle briefwisseling naar / Tout courier à : Guido De Backer,
Frans Beckerstraat 104, 2600 Berchem 03/281,58,66 gieke@antwerpen.be
Ons magazijn is open / Notre magasin est ouvert : (11:00 - 18 :00)
Zaterdag /samedi 19 april
Zaterdag /samedi 17 mei
Zaterdag /samedi 14 juni
Zaterdag /samedi 5 juli
Onder voorbehoud van wijziging / Sous réserve de changement
Voor bevestiging bel / pour confirmation sonnez 03-281 58 66
Oproep - Appel:
* Gelieve de bestelde onderdelen af te halen in het magazijn. * Prière d’enlever les pièces commandées.
* Betalingen gebeuren enkel en alleen contant ter plaatse. * Les paiements se font uniquement comptant.
* Gelieve de uitgeleende gereedschappen terug te brengen. * Prière de remettre les outillages prêtés au magasin.
INSTRUCTIEBOEKJE - MANUEL D’INSTRUCTIONS :
SCCB heeft een groot lot instructieboekjes verkregen over de modellen 240/260, 340/360, 440/460/480, 700 reeks, 900
reeks en recentere modellen tot 2002. Leden met dergelijk Volvo model kunnen hun boekje gratis afhalen in het magazijn.
SCCB a reçu un grand stock de manuels d’instructions pour les modèles 240/260, 340/360, 440/460/480, 700 série, 900
série et des modèles plus récents jusqu’a 2002. Les membres SCCB en possession d’un modèle ci repris peuvent obtenir
au magasin un exemplaire gratuit.
Meeus autocenter bvba
Autowisselstukken
Stationsstraat 65 – 1840 Londerzeel – Tel.: 052/30 05 91 – Fax: 052/30 38 72
E-mail: info@meeusautocenter.be – www.meeusautocenter.be
VOORJAARSPROMO
We willen terug gaan rijden als de winter voorbij is, dus een
onderhoud is zeker aan te raden.
- Verversen van olie en oliefilter
- Bijvullen van ruitensproeistof
- Bijvullen en controle van koelvloeistof
- Controle en op druk zetten van banden
- Een algemene visuele controle
Slechts 50 euro voor Swedish Car Club leden
Op basis van 3.5 liter olie
Garage Van Den Berg Heistsesteenweg 24
2580 Beerzel
015/76.03.91
www.vanden-berg.be erik.van.den.berg@telenet.be
S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m
7

T i d s r e s a n
8 S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m
Tidsresan*
* de tijdreis - le voyage dans le temps
De 25.000e
Op 30 juni dit jaar (1937 vert.) werd den 25.000e volvo wagen geleverd, een blauwe
PV 52-er. Dat werd niet echt uitbundig gevierd bij Volvo : een zilveren plaat met de
datum en ordernummer bij de voorruit was alles.
Dit jubileum kwam binnen het jaar dat we ook den 20.000 gevierd hebben.
25.000 wagens is toch een imponerende kwantiteit. Als ze na elkaar zouden rijden,
met een snelheid van 60 km/uur en met een minimum afstand van 15 meter,
dan duurt het 8 uur voor ze allen voorbij gejaagd zijn, met ongeveer 1 wagen per
seconde !
Bij Grauers in Stockholm, die den 25.000e verkocht, bleef dit feit meer gevierd. Hier
volgt een artikel uit een krant van Stockholm:
Bij de automobielenfirma Ernst Grauers AB vierde men donderdag den 25.000e
volvo die dit merk op de markt bracht, met een groepsfoto van de verkopers bij
de blauwe autoschoonheid, een exponent van de expansiekracht van de Zweedse
automobielnijverheid.
Nadat de foto genomen was, kwan juffrouw Margaretha Östergren, dochter van den
Heer Direkteur Östergren van “de Melkcentrale” het eigendomsrecht op den 25.000e
opeisen. Zij nam plaats in den nieuweling en vertrok gauw naar Torsgatan.
Het ging hier om een PV52 luxemodel van het type “sedan” met een elegante
stroomlijn. De wagen is voorzien van dubbele zonnekleppen en dubbele ruitenwissers,
een electrische klok en een verend stuurwiel. In de bestuurdersplaats is de
rugleuning van de bank neerklapbaar, waardoor de wagen geschikt is om kamperen
te gaan. Zelfs de rugleuning van de achterbank is verwijderbaar zodat het bagagecompartiment
van binnenuit bereikbaar is.
Deze door Volvo uit Göteborg gefabriceerde wagens hebben een snelle omzet in
Zweden maar zelfs ook in den vreemde, zelfs in verre landen zoals Egypte of Brazilië
rijden er Zweedse wagens met ongekende aantallen over de wegen.

ONTMOETING IN DE wOESTIJN
Onze vertegenwoordier in Syrië, Mr. Tancered Depolla uit
Beirut, stuurde ons de bovenstaande foto. Hij voorzag ze van
de volgende tekst:
In de Syrische woestijn. Uit 3 verschillende richtingen komen
een bus en 2 vrachtwagens. Ze stoppen om groeten uit te wisselen
en om elkaar te leren kennen. Het zijn 3 Volvo’s.
De lading van de achterste hoeft geen vragen op te roepen : het
rechter achterwiel is opgekrikt voor een bandenwissel.
VOLVO -4
Model 29, reed ongeveer 5,000 mijl, verkoop of verwissel
voor een recenter model van Volvo of een ander goed merk.
Antwoord 'autowissel', Norrköping 5
VOLVO -4
Modèle 29, environ 5,000 mille, vente ou echange pour une
modèle plus recent de Volvo ou une autre bonne marque.
Réponse 'echange-voiture', Norrköping 5
T i d s r e s a n
RENDEZ-VOUS DANS LE DéSERT
Notre représentant en Syrie Mr Tancered Depolla, habitant en
Syrie , nous a envoyé la photo ci-dessus, accompagnée du texte
suivant :
Dans le désert de Syrie: Un bus et deux camions, prevant de
trois directions, se sont arrêtés, afin de se saluer : ce sont trois
Volvos.
Le chargement du dernier est évident : la roue arrière droite est
levée afin de remplacer un pneu.
Kommentaar van volvo :
Ons boekje 'Ratten' (het stuur) is
geen advertentieboekje waarvoor
wij hopen dat onze lezers ons dankbaar
zijn. Voor het eerst nemen wij
hier echter een advertentie over
omdat het een perfecte illustratie
is van een feit dat ons met plezier
vervult. De eigenaar van de volvo uit
1929 wil deze ruilen voor een nieuwer
model volvo of een ander kwaliteitsmerk.
Bij het bijwerken van ons lezersbestand
op basis van nieuw ingeschreven volvo's, merken wij
regelmatig dat de adressen reeds gekend zijn. Met andere
woorden: mensen die al een Volvo hadden, kopen opnieuw
Volvo. Een beter bewijs dat onze klanten tevreden zijn met
hun Volvo, is er niet !
S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m
9

H e t a u t o s a l o n v a n 1 9 6 7
Het autosalon van
Salon de l'automobile
Voor de ‘verzameldende mens’ is een ritje naar het containerpark
steeds een risico. De verzamelaars onder ons, en daar zijn er wel
wat van, komen wel eens iets tegen dat ‘best nog bruikbaar’ is…
Een vrouw in huis veranderde voor mij de balans : de stroom richting
park werd aanzienlijk groter. Maar toch zijn er soms dingen
die men moeilijk kan laten liggen, zoals bijvoorbeeld de officiële
catalogus van het ‘46e autosalon van Brussel 1967’ bij het oud
papier…
Boeiende lectuur !
Voor 40 frankskens kreeg je 2 boekjes : één met plans, index per
merk en per exposant, en een dun boekje met de prijzen van al dat
fraais. Het is niet geheel duidelijk of alle vermelde modellen ook
werden ten toon gesteld, of dat het een opsomming was van alles
wat de markt te bieden had.
De beurs ging over auto’s, vrachtwagens, maar ook onderdelen
en gereedschappen. Uiteraard is VOLVO het eerste waar we naar
kijken.
Vervolgens al het andere fraais, want 1967 was op automobielgebied
een vruchtbaar jaar. Buiten de bolides zijn er ook mini wagentjes
te vinden, en zijn er een verbazend aantal merken, waarvan
vele verdwenen zijn.
Volvo
Volvo nam een gote hap van paleis 9 voor zijn rekening voor vrachtwagens
en in paleis 5 stonden de personenwagens.
Het eerste boekje vermeld 15 personenwagens en in het prijzenboekje
staan er nog 3 meer, misschien dat er dus wel werkelijk
15 wagens ten toon stonden ? Mij lijkt het nogal veel. Feit is dat
er zeker amazons 2 en 4 deurs gestaan hebben, wellicht ook een
combi. De P1800 zal ook wel niet ontbroken hebben. Maar de
blikvanger was ongetwijfeld de nieuwe 140 serie. Die was op dat
moment een halfjaar in productie.
Als we eens naar de prijzen kijken, dan zien we dat een volvo tussen
93.000 en 210.000 fr. kostte. Daarmee zit volvo duidelijk in
de betere middenklasse. Een amazone B18A 3 versnellingen had
je al voor 93.000 fr. Voor een 4 deurs met B18D van 100 Pk met
een overdrive moest je 127.000 fr neertellen. De 140 die nieuwer
en groter was, was dan ook iets duurder geprijsd : van 120.000 fr
voor een B18A met 85Pk tot 144.000 voor een B18B van 115 Pk
met overdrive.
De P1800 was de duurste personenauto van volvo, met 210.000 fr
kostte hij het dubbele van een amazone.
Bij de vrachtwagens zien we tot onze verbazing dat de lijst aangevoerd
wordt door een Laplander : de L3314 kostte ongeveer
evenveel als een P1800. Verder merken we een groot gamma types
vrachtwagens op, allen van de beroemde ‘systeem 8’ serie waarbij
de 82 een 250.000 fr kostte en het topmodel een F88 turbodiesel
van 270Pk op bijna 700.000 fr uitkwam. Verder waren er nog 3
10 S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m
1967
Pour le collectionneur, une visite au parc à conteneur n’est pas sans
risques. Elle permet toujours de retrouver et de conserver quelque
chose « qui peut encore servir ».
Une présence féminine à la maison changea le cours des choses, et
les aller-retours vers le parc à conteneur s’accrurent. Mais il y a des
choses impossibles à jeter, comme par exemple le catalogue officiel
du 43ième salon de l’auto de Bruxelles, de 1967.
Une lecture passionnante !
Pour à peine 40 Fbancs, on recevait deux brochures ; une avec le
plan, la liste des marques et des exposants, et la deuxième avec
le prix de toutes les merveilles exposées. Il n’est pas vraiment
certain que tous les modèles mentionnés étaient exposés, ou qu’il
s’agissait seulement d’une liste de ce que les marques proposaient
sur le marché. Le salon exposait non seulement des voitures et
des camions, mais aussi des pièces de rechange et de l’outillage.
Evidemment, j’ai commencé par lire le chapitre consacré à VOLVO,
puis le texte consacré aux autres voitures, car 1967 fut une année
marquante dans le monde de l’automobile. En plus des bolides, on
trouvait pas mal de de mini voitures, et un nombre étonnant de
marques dont beaucoup ont aujourd’hui disparu.
Volvo
Volvo occupait une bonne partie du palais 9, avec ses camions,
tandis que les voitures se retrouvaient au palais 5.
La première brochure mentionne 15 voitures alors que le liste des
prix en indique 3 de plus. Je suppose qu’effectivement 15 voitures
étaient exposées.
Cela me semble beaucoup, mais le fait est que le stand comprennait
des amazons (2 ou 4 portes), peut être un combi, et certainement
une P1800. Ce qui focalisait sans aucun doute les attentions fut la
nouvelle série 140, en production depuis quelques mois.

modellen autobussen te koop: de B54, B57 en B58 voor prijzen
rond 500.000 fr.
Prijzen
Als we de prijzen vergelijken met andere merken, zien we dat
Volvo een goede concurrentiele prijs had, ze zaten onderaan in de
beter klasse. Alfa Romeo was iets duurder, maar had ongetwijfeld
mooie modellen zoals vb de Guilia GT junior 1300cc en 103 Pk voor
150.000 fr.
BMW begint bij 100.000 voor een 1600 tot 170.000 voor een 2000
Ti. Citroën vroeg voor de legendarische DS prijzen tussen 125 en
170.000.
Ford was dan weer goedkoper, vooral de ‘engelse modellen’ Anglia
en Cortina, maar die begonnen dan ook bij 1000cc aan 60.000 fr.
Een duitse Taunus V4 van 1700cc kostte evenveel als de goedkoopste
amazone. En voor de prijs van de duurste amazone had je een
Taunus V6 van 2 liter.
Mercedes begon met een ‘200’ 2 liter benzine aan 144.000 en was
dus een directe concurrent voor de volvo 140, maar daarna lopen
de prijzen bij Mercedes snel op, prijzen tussen 250.000 en 500.000
zoals Jaguar en zelfs tot 970.000 voor een 600 limousine, net zoals
een Rolls wellicht de duurste van het salon.
Opel was een directe concurrent met erg vergelijkbare prijzen, een
Record van 1500, 1700 en 1900cc zat aan prijzen van 95,000 a
H e t a u t o s a l o n v a n 1 9 6 7
Si on regarde les prix, on constate qu’une volvo coûtait entre
93.000 et 210.000 Fb, ce qui plaçait volvo dans la classe moyenne
supérieure. Une amazon B18A 3 vitesses se vendait à 93.000 Fb, et
une 4 portes avec le B18D de 100 CV plus overdrive à 127.000 Fb.
La nouvelle 140, plus spacieuse, affichait des prix plus élevés : de
120.000 Fb pour une B18A de 85 Cv jusqu’à 144.00 Fb pour une
B18B de 115 CV avec overdrive.
La plus chère était la P1800, de 210.000 Fb, soit le double d’une
amazon.
Une surprise de taille avec les camions, ou la liste est menée par
une « Laponne » ; le L3314 coûtait pratiquement aussi cher qu’une
P1800. On remarquera plus loin une vaste gamme de camions, tous
de la célèbre série « system 8 », où un 82 coûtait 250.000 Fb, et
où le top modèle F88 turbodiesel arrivait à presque 700.000 Fb.
On retrouve aussi la série d’autobus B54, B57 et B 58, à des prix
tournant autour des 500.000 Fb.
Les prix
Si on compare les prix avec les autres marques, on constate des
prix concurentiels pour la gamme Volvo, situés en bas de la classe
supérieure. Alfa romeo était un rien plus cher, avec des modèles certainement
attrayants comme la Guilia GT Junior 1300 cc de 103 CV
pour 150.000 Fb. BMW commençait à 100.000 Fb pour une 1600,
pour terminer à 170.000 Fb pour une 200 Ti. Citroen demandait
entre 125.000 et 170.000 Fb pour la légendaire DS.
Ford était encore meilleur marché, surtout pour les « modèles
anglais » Anglia et Cortina, qui commençaient malgré tout à 60.000
Fb. Une Taunus allemande en V4 de 1700 cc coûtait autant que
l’amazon la meilleur marché. Et pour le prix de l ‘amazon la plus
chère, on pouvait s’offrir une Taunus V6 de 2 litres.
Mercedes commençait avec la « 200 » 2 litres essence en bas de
gamme, en concurrence directe avec la 140. Et puis les prix s’envolaient
rapidement avec des prix variant de 250.000 à 500.000 Fb,
comme pour Jaguar, pour culminer à 970.000 Fb pour la série 600,
prix pratiquement identique à la Rolls Royce, sans doute la voiture
la plus chère du salon.
Opel se trouvait en concurrence directe avec Volvo ; une Record
de 1500, 1700 ou 1900 se vendait entre 95.000 et 126.00 Fb. Pour
ce prix-là, autant s’offrir une volvo ! Idem pour les Peugeot de
l’époque.
Pour Saab, on trouve des choses plus curieuses, comme une différence
de prix entre les moteurs 2 et 4 temps, respectivement à
83.000 et 92.000 Fb.
S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m
11

H e t a u t o s a l o n v a n 1 9 6 7
126.000 fr. Dan toch liever een Volvo ! Peugeot idem.
Bij Saab zien we ook leuke dingen, met een opsplitsing tussen
2-takt vanaf 83.000 en 4-takt vanaf 92.000 fr.
Sportieve auto’s
Als je 200.000 fr te besteden had, kon je een P1800 kopen, maar
bijvoorbeeld ook een Saab Sonett voor 185.000. Of een Triumph
‘spitfire’ voor slechts de helft, of een TR4 voor 150.000 fr. Voor
een Alfa 2600 zagato kwam je echter de helft te kort: die kostte
370.000 fr
Idem voor de Jaguar E-type of voor een Ford Thunderbird. Maar
de 6 cylinder amerikanen waren dan wel weer een optie, vb: de
Plymouth Fury voor juist 200.000. Een goede koop was ongetwijfeld
de Austin Healy 3000 MkIII : met 150pk voor een open twee-
12 S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m
Voitures sportives.
Pour 200.00 Fb vous pouviez vous offrir une P1800, ou une Saab
Sonett à 185.000 Fb, une Triumph Spitfire pour seulement la moitié
du prix, ou encore une TR4 pour 150.000 Fb. Il fallait cependant
doubler le prix pour une Alfa 2600 zagato ; elle coûtait à l’époque
370.000 Fb.
On demandait grosso modo le même prix pour une Jaguar Type
E ou une ford thunderbird. Cependant, les moteurs 6 cylindres
américains restaient encore en option. Un exemple: la Plymouth
fury coûtait exactement 200.000 Fb. Un bon achat était sans nul
doute l’Austin Halley 3000 Mk III, avec 150 CV et deux places pour
209.000 Fb, ou alors l’Alpine « Tour de France », un modèle rallye
d’un prix équivalent. Et avec un petit effort d’épargne vous pouviez
vous offrir une Porsche, disponible pour 250.000 Fb.

zitter was die scherp geprijsd aan 209.000fr. Idem voor de Alpine
“tour de france’, een beroemd rallymodel aan eveneens dezelfde
prijs. Nog een beetje sparen en je kon ook een Porsche kopen, die
gingen rond de 250.000 van de hand.
Bolides
Nog leuker wordt het als je op zoek gaat naar de iconen uit mijn
jeugd. En 1967 was een vruchtbaar jaar ! Zo maakte Ford reclame
met de GT40 die net de 24u van Le Mans gewonnen had. De straat
versie was te koop (stond wel geen prijs bij) A.C. was er met een
428 cobra en ook een GT40, Shelby was er met een 500GT en een
Shelby-cobra. Motoren van 7 liter en 400 Pk. Uiteraard Ferrari met
de 275GTB en de 330GTS en met een 365 California, allen met 12
cylinders. De Iso Grifo, de Iso Rivolta. Maserati met oa. De Ghibli.
Het doet me terugdenken aan de kwartet-kaarten die ik als kleine
jongen verzamelde. Allemaal heel mooi.
Mini's
Het andere uiterste waren de micro-cars. De serie goedkoopste
wagentjes waarmee men jan-met-de-pet verleidde tot het auto
rijden.
De Fiat 500 bijvoorbeeld: voor 39.900 fr, of de Daf Daffodil voor net
geen 50.000 fr, een Daf 44 kwam toch ook al op 70.000 uit en was
dus al een klasse verder.
Een 2PK van citroen kostte 47.000, en een Renault 4 : 44.900 fr
De goedkoopste was een “Zaporojetz-Yalta” voor 39.900 met als
optie een verwarming voor 2.000 fr. Ik denk niet dat het een succes
was, ik had er nog nooit van gehoord…
Andere merken
Er waren trouwens wel meer ‘oostblok’ merken, verbazend eigenlijk, zo
op het einde van de koude oorlog. Moskovitch Scaldia, Skoda, Trabant,
Volga, Wartburg. Eén ding hadden ze alle gemeen, ze bouwden zeer
goedkope wagentjes. Ook was het de periode van de opkomende
Japanse auto-industrie. Toyota, Datsun en Hino trachtten met grote
advertenties het publek te overtuigen. De vroege modellen hadden
echter een groot ‘oostblok’ gehalte, maar waren duurder geprijsd.
En dan zijn er alle verdwenen merken.
Ik heb eens geteld en voor de personenwagens alleen waren er
in 1967 niet minder dan 70 verschillende merken! En bij sommige
werden dan nog submerken apart geafficheerd : bijvoorbeeld
Lincoln en Mustang bij Ford.
In 67 vond je bijvoorbeeld nog het franse Panhard, één van de pioniers
van de autoindustrie en later opgegaan in Citroën. Ook NSU,
Auto Union-DKW, Karmann-Ghia, waren alle nog apart. Idem met
Marta en Simca en Glas en BMW.
Maar de echte slachting vond plaats over het kanaal : Austin,
Austin-Healey, Hillman, Humber, M.G., Morris, Princess Vanden Plas,
Rambler, Riley, Rover, Sunbeam, Triumph, Vauxhall, Wolseley…daar
blijft niets van over.
En dan zijn er nog de mysterie merken : wie hoorde ooit van ASA,
Hino, Imperial, Neckar, P.M.C. of Sabra ?
Al bij al een gelukkige vonst ! Mooie advertenties van lang vergeten
merken. STP : daar had ik als klein ventje nog zelfklevers van.
En al die mooie modellen… ‘67 was een goed jaar.
Guido
H e t a u t o s a l o n v a n 1 9 6 7
Les bolides
Plus amusant est de rechercher les icônes du temps de ma jeunesse.
1967 fut une grande année, celle où Ford remporta les 24 heures du
Mans avec la GT 40, qui devint un support publicitaire remarquable.
La version « courante » était à vendre, sans mention de prix.
A.C. était présent avec une Cobra 428 et une GT 40, et on pouvait
remarquer la firme Shelby, avec une 500 GT et une Shelby-Cobra.
Des moteurs de 7 litres et 400 CV ? Pas de problème ; Ferrari exposait
la 275 GTB, la 330 GTS et la 365 California, toutes équipées
d’un 12 cylindres. On trouvait également l’Iso Griffo, l’Iso Rivolta et
une Maserati. Toutes ces merveilles me font me souvenir d’un jeu
de cartes que je collectionnais dans mon enfance. Elle y figuraient
presque toutes.
Minikes
Les microvoitures représentaient l’autre extrême, une série de voitures
bon marché pour convaincre l’homme de la rue de se mettre
à la conduite automobile. La Fiat 500, par exemple, à 39.900 Fb, la
Daf Daffodil à juste 50.000 Fb. Par contre, la Daf 44 parvenait à
coûter 70.000 Fb, dans une catégorie supérieure.
La « deux poils » de Citroën coûtait 47.000 Fb, et la Renault
4, 44.900 Fb. Dans le fond du panier, on trouvait une certaine
“Zaporojetz-Yalta” à 39.900 Fb, plus 2.000 Fb pour le chauffage, en
option. Vraiment le genre de projet dont personne n’a plus entendu
parler, voué dès le début à l’échec
Autres marques
On trouvait un nombre certain de marques des pays de l’Est, étonnant
en cette période de fin de guerre froide. Moskovitch Scaldia,
Skoda, Trabant, Volga, Wartburg ; ces marques avaient en commun
de présenter des voitures petites et bon marché.
C’était également le début de l’émergence de l’industrie automobile
japonaise. Toyota, Datsun et Hino tentaient de séduire le public
à grand renfort publicitaire, avec des voitures somme toute fort
proches des voitures du bloc de l’Est, avec cependant des prix plus
élevés.
Et puis, les marques qui ont disparu ;
J’ai compté pas moins de 70 marques de voitures différentes en
1967. Et encore, certaines marques reprennaient des sous-marques,
comme Lincoln et Mustang chez Ford.
En ’67, on trouvait encore le français Panhard, un des pionniers de
l’industrie automobile, avant qu’il ne soit repris par Citroën. Et puis
aussi, NSU, Auto Union DKW, Karmann-Ghia étaient encore indépendants,
tout comme Matra de Simca, et Glas de BMW.
Mais le vrai massacre se déroula Outre-Manche ; Austin, Austin-
Healey, Hillman, Humber, M.G., Morris, Princess Vanden Plas,
Rambler, Riley, Rover, Sunbeam, Triumph, Vauxhall, Wolseley… Il
n’en reste rien.
Que dire alors de marques mystérieuses qui ont sombré dans
l’oubli ? Qui se souvient de ASA, Hino, Imperial, Neckar, P.M.C. ou
Sabra ?
Tout compte fait, une heureuse trouvaille ! Les jolies publicités des
marques oubliées depuis longtemps. STP ; comme gosse j’en avais
un autocollant…
Tous ces beaux modèles… , 1967, quelle belle année !
Traduction : lucas.
S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m
13

B o u c l e s d e S p a C l a s s i c
Boucles de Spa
Classic
Op 16 februari kwamen 218 teams aan de start van de 50e editie
van de Boucles De Spa, de derde editie in de vorm van de “Legend”.
Het werd een compleet succes in Spa, want duizenden toeschouwers
trotseerden de vrieskou.
De wedstrijd zelf ging omstreeks 1000 uur van start langs Crèppe
gevolgd door twee ritten op het circuit van Francorchamps. De
rit werd verder gezet langs de militaire basis van Marche, de
Clémentine, Stoumont, allemaal bekende rally-doortochten.
Bij de Classics (50km/u) ging de zege naar Alfa-rijder Gregory
Penders, die het met miniem verschil haalde van Porschist Joseph
Paisse. Jean-Paul Bertrand (Escort Mexico), Dan Camerman (Simca
Rally 2) en Raphael Thijs (Mini) maakten de top 5 rond.
Alle VOLVO’s haalden de finish de 17de . De betrouwbaarheid van
de wagens was weer troef !
Kl Drivers N° Nat CoDrivers Nat Vehicle Annee
24 ADRIAENS Serge 158 B TOUSSAINT Michel B Volvo PV 1963
29 ENGELS Didier 156 B PAULET Daniel B Volvo 444 1950
31 MACLOT Jacques 216 B BORGERS Pierre B Volvo Amazon 121 1966
33 TROQUETTE David 179 B HARDENNE Guy B Volvo Amazon 1966
35 RANSY André 167 B HUBY Alain B Daf 55 Marathon 1970
46 VERHELLE Claude 159 B THIRIONET Yves B Volvo 142 1970
48 GLAUDE Christian 154 B GLAUDE Sébastien B Volvo 144 1972
59 DELPORTE José 160 B BOZET Jean Yves B Saab 99 EMS 1974
60 FRANSOLET Benoît 224 B BRAKEN Jean-Philippe B Volvo 242 DL 1975
73 CLAESSEN André 226 B GATZ Philippe B Volvo Amazon 122 S 1969
88 BLANDIAUX Yves 231 B GONDA Frédéric B Volvo Amazon 122 1968
105 SCHYNS Jean Paul 195 B BINET André B Volvo Amazon 1965
112 LEONARD Vincent 199 B THOMAS Jean Pierre B Volvo Amazon 123 GT 1966
14 S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m
Le 16 février, 218 équipes prenaient le départ de la 50ième édition
des Boucles de Spa, la troisième édition sous la forme de « Legende ».
Ce fut un succès complet à Spa, car – bien qu’un froid glacial - des milliers de
spectateurs étaient au rendez-vous.
Le départ fut donné aux environs de 1000 heures par Crèppe suivi de deux
passages sur le circuit de Francorchamps. Le trajet fut poursuivi par la
base militaire de Marche, la Clémentine, Stoumont, tous des passages bien
connus.
Dans la classe Classics (50 km/hr), la victoire revient à Grégory Penders (Alfa),
suivi de très près par Joseph Paisse (Porche), Jean-Paul Bertrand (Escort
Mexico), Dan Camerman (Simca Rally 2) et Raphael Thijs (Mini) complétèrent
le top 5.
Toutes les VOLVO’s engagées franchisèrent la ligne d’arrivée le 17, quelle
fiabilité !

ooijtrading@skynet.be
S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m
15

O u d e V o l v o a d v e r t e n t i e s
Wie heeft er nog tijdschriften, kranten… met oude Volvo advertenties?
Neem kontact op met de redactie!
16 S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m

Tips voor het rijden met Volvo personenwagens
Conseils pour rouler avec voitures Volvo
Hierbij worden enkele belangrijke tips gegeven –
voor meer uitvoerige beschrijvingen verwijzen wij naar
het instructieboek
tip
2
Quelques conseils importants pour rouler en Volvo –
pour plus de renseignements nous vous conseillons
de lire attentivement le livre d'instruction.
Maak u vertrouwd met Uw wagen.
Tout d'abord il faut vous familiariser avec votre voiture.
Zorg ervoor, dat U precies weet waar de instrumenten en
bedieningsknoppen zitten.
De hoek van de stoel
Il faut bien connaître le tableau de bord et son Le coin du siège
équipement.
Stel de stoel in de voor U gerieflijkste stand.
Mettez le siège dans la bonne position.
Vergeet de achteruitkijkspiegel niet!
N'oubliez pas le rétroviseur!
De bestuurdersstoel van de 164
heeft een speciale inrichting voor
het instellen van de
hoogte.
Le siège du chauffeur de la 164 peut être règlé
en hauteur.
Vooruit
Avant
Achteruit
Arrière
tip
1
De lendesteun
Soutien du dos
Wordt vervolgd / Continu
S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m
17

V o l v o 1 4 5 b l a a s t 4 0 k a a r s j e s u i t
Volvo 145 blaast
40 kaarsjes uit
Een jaar na de introductie van de Volvo 144 in 1966, kwamen er
2 nieuwe modellen bij, de 142 en de nieuwe estate 145, die we
in dit artikel aan bod laten komen. Hij zou de amazon combi
moeten opvolgen en was duidelijk een heel ander concept. Jan
Wilsgaard, ontwerper bij Volvo, zag de wagens in die periode en
toekomstgericht veel strakker en rechthoekiger. Volgens hem zou
de houdbaarheidsdatum veel langer zijn dan de bolle vormen van
weleer. Nu we 40 jaar verder zijn, kunnen we dit beamen en zien we
de stationcar tot nu toe op de Belgische wegen rijden, weliswaar in
een doorontwikkelde 245. De Volvo 145 was ook groter dan zijn
voorgangers en had voor het eerst een grote laadklep die volledig
openging tot gelijk met de daklijn. Zo kon men grotere voorwerpen
laden en vervoeren.
Wegens budgetaire redenen moest Wilsgaard de estate op het
einde nog eens hertekenen zodat men de deuren van de sedan ook
kon gebruiken op de break. Normaal gezien moesten de deuren
mooi doorlopen naar achteren toe. Ivm de veiligheid, had Volvo ook
een primeur op gebied van gescheiden remsystemen in driehoeksvorm
en met voor het eerst vier schijven rondom, zodat bij defect
steeds drie wielen remkracht behielden. In een reklameslogan die
men in die tijd toepaste werd dan ook trots gezegt: Een Volvo rijdt
op vier wielen maar remt op zes.
Uiteraard had men ook voor driepuntsgordels gezorgd en een carrosserie
met de welbekende kreukelzone’s wat een mooie troef was
voor de Amerikaanse Export gezien dit de grootste afzetmarkt was.
Ook een primeur voor het eerst in de geschiedenis was het kinder-
18 S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m
stoeltje dat omgekeerd kon geplaatst worden, vooraan naast de
chauffeur tegen de rijrichting in. De allereerste 145’s hadden onder
de motorkap een B18a en voor de sportievere mensen een B18b,
145 S genaamd, die vooral voor de Amerikaanse markt bestemd
waren. Deze motoren werden daar gekozen om zo aan de strenge
emissienormen te voldoen. Men kon eveneens opteren voor een
manuele of automatische versnellingsbak.
Een A motor had rond de 85 pk en een sport rond de 100 pk. Wat de
cockpit betreft, was het interieur bij de eerste productiejaren nog
al sober, en kon men via een optielijst het interieur wat verfraaien
met toen in die tijd dure accessoires. De zetels hadden nog een
plastiekachtig uitzicht en de hoofdsteunen kwamen er pas 2 jaar
later standaard op. De eerste jaren werd de wagen gebouwd en
gespoten in Zweden en zo verscheept tot in Gent om dan verder
gemonteerd te worden.
Het duurde tot in 1972 vooraleer een volledige Volvo 145 zou
gebouwd worden in Gent . Vanaf die periode beschikte men over
een eigen spuitafdeling en pers en mallen om carrosserie delen te
maken. In 1969 verving de B20 de oude trouwe B18, die meer pk’s
gaf en koppelrijker was omdat het gewicht wel hoger lag dan bij de
Volvo P220 of Duett. Zo had men de B20a met 90pk en de krachtige
B20b die met 2 carburatoren 118 pk aan de krukas leverde. Op
de grille prijkte het ‘B20’ logo zodat iedereen kon merken dat de
wagens van een 2 liter motor waren voorzien. De Duett, werd nu
wel erg ouderwets.
Zijn vervanger zou de Volvo 145 express worden met verhoogd

Un an après l’introduction de la Volvo 144, soit en 1966, deux nouveaux
modèles sont apparus, la 142 et la nouvelle Estate 145, dont
nous parlerons dans cet article. Celle-ci devait remplacer l’Amazon
combi, et relevait manifestement d’un autre concept. Jan wilsgaard,
concepteur chez Volvo, imaginait pour le futur des voitures sans
courbure, et de forme plus carrée. Il pensait que ces formes perdureraient
plus longtemps que les formes fluides du passé. 40 plus tard,
nous ne pouvons qu’approuver, et retrouvons dans les breaks qui
roulent aujourd’hui sur les routes belges l’inspiration du modèle de
la 245. La Volvo 145 était plus grande que ses prédécesseurs, avec
pour la première fois un grand hayon arrière, pivotant dans le prolongement
de la ligne de toit. Ce détail permettait l’embarquement
et le transport de plus grandes charges.
Pour des raisons de budget, Wilsgaard du modifier le dessin de
l’Estate, dans le but de pourvoir incorporer les portières de la Sedan
dans le break. Dans un premier temps, des portières spécifiques
auraient du s’intégrer dans le ligne de ce break.
Dans le domaine de la sécurité, Volvo innova avec le système de
double circuit de freinage en triangle, et la pose de freins à disques
sur les 4 roues. Ainsi, en cas de défaillance d’un des circuits, 3 roues
conservaient leur capacité de freinage. D’où le slogan de l’époque,
où Volvo déclarait non sans fierté que « ses voitures roulaient sur 4
roues, et freinaient sur 6 ».
En plus de le ceinture de sécurité à trois points, Volvo avait développé
le concept nouveau de la déformation de la structure conçue
pour absorber un maximum d'énergie lors de l'impact, ce qui
V o l v o 1 4 5 s o u f f l e s e s 4 0 b o u g i e s
La 145 souffle
ses 40 bougies
représentait un bel atout pour pénétrer le marché américain, le plus
important pour la marque. Autre primeur, le siège d’enfant placé à
l’envers à côté du chauffeur, dans l’axe du véhicule.
Les toutes premières 145 furent équipées du moteur B18A, et
du B18B pour les conducteurs plus sportifs. Ces dernières furent
baptisées 145S, et principalement destinées au marché américain.
Le choix de ce moteur se justifiait pour satisfaire aux normes antipollution
rigoureuses. Le client avait aussi le choix entre la boîte
mécanique et la boîte automatique.
Le moteur A développait 85 CV, et le B dans les 100 CV. La sobriété
de l’intérieur dominait dans les premiers modèles, et le client
pouvait l’améliorer via une liste d’options et d’accessoires assez
chers pour l’époque. La sellerie montrait un aspect plastique peu
engageant, et les appuie têtes ne furent montés de façon standard
que deux ans plus tard. L’assemblage et la mise en peinture avaient
lieu en Suède ; les caisses transitaient par voie de mer jusque Gand,
pour y être complétées.
Il fallut attendre 1972 pour voir à Gand la construction complète
des Volvo 145. A partir de cette date, l’entreprise disposa de l’atelier
peinture et des presses pour façonner les tôles, les assembler et
peindre les caisses.
Le moteur B20 remplaça le B18 en 1969. Ce remplacement fut bienvenu,
avec une puissance plus importante et un couple amélioré,
pour propulser des voitures plus lourdes que les P220 ou les Duett.
Ainsi, le B20A développait au vilebrequin 90 CV, et le B20B, avec ses
deux carburateurs, 118 CV. Sur la calandre scintillait le sigle B20, de
S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m
19

V o l v o 1 4 5 b l a a s t 4 0 k a a r s j e s u i t
dak, zo dat men nog omvangrijkere goederen kon vervoeren en
laden, kijk maar naar de Volvo service wagens. Men kon ze in verschillende
variaties hebben, bv met of zonder ruiten. Ook toen al
werd een gewone break als luxeobject gebruikt door mensen die
dit eigelijk niet echt nodig hadden zoals handelsreizigers ,waar dit
fenomeen nog steeds niet verdwenen is uit ons straatbeeld ,denk
maar aan onze recente V70’s. Voor het eerst in ‘70 werd er aan
de Volvo estate lichte wijzigingen aangebracht zoals een gelijmde
vooruit in gelaagd glas, hoofdsteunen werden standaard, mooiere
stoffen zetels met beter zitcomfort, ruitensproeier achter, ook het
kinderbankje bleef nog even standaard zitten in de kofferruimte en
de klapvenstertjes in de achterste ruiten mochten nog een jaartje
langer blijven.
Het kleurenpalet werd nog uitgebreid met een mosterdkleurtje en
een speciaal blauwe lak.
In 1971 kregen we voor het eerst het metalen Volvo embleem tezamen
met de Volvo-diagonaal. (Deze diagonaal werd voor het eerst
opnieuw ingevoerd bij de introductie van de 164 in 1968)
De oude grille bleef nog een tijdje het standaardmodel sieren. Voor
het eerst werden DL (deluxe) en GL (grand luxe) gebruikt. De grand
luxe kreeg benevens metaalkleuren, ook een lederen interieur,
schuifdak, meer chroom, wielsierringen en een heerlijk schuifdak.
Deze waren meestal voor de Amerikaanse markt bestemd.
Ook op veiligheidsvlak kwam er nog een snufje bij zoals een rood
knipperlichtje bij het niet omdoen van je gordel, ook de zijruitjes
achter verdwenen en werd vervangen door 1 grote ruit om de 145
een langer uitzicht te geven. Het driehoekig Volvo embleem op de
motorkap verdween, en als laatste kwam het geliefde achterbankje
op de optielijst terecht.
20 S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m
De verkoop liep op wieltjes en de 140 serie was al één van de meest
verkochte breaks sinds het Volvo bestaan, nu vooral ook de 145
met een injectiemotor B20e te verkrijgen was.
Nu een jaartje later, modeljaar 1972 veranderde zowel wel wat aan
de buitenzijde alsook aan de binnenzijde van de wagen. Zo kregen
de deuren, verzonken handgrepen ipv bovenop, wat
puur met de veiligheid te maken had omdat de oude klinken traumatisch
zouden zijn bij aanrijding van zwakke weggebruikers. De
korte versnellingspook werd ingevoerd en de wagens met een automatische
transmissie kregen de keuzehendel nu op de vloer i.p.v.
aan het stuur. Ook kregen de modellen veschillende aluvelgen
op de optielijst en kon men naargelang de wielen herkennen of het
om een basis of een luxemodel ging. Er kwamen nog wat metallickleuren
bij het optielijstje mits een extra
toelage op het aankoopfactuur, en het interieur werd opgefrist ,
zoals een ander dashboard met imitatiehout en een andere middenconsole
met het zelfde bruine hout. Het klokje zou er mooi in
het midden prijken met daarbij nog wat knopjes en bij sommige
speciale modellen een voorziening voor metertjes, zoals oliedruk en
batterij voor de iets wat sportievere rijder. Wat nu zeer nieuw was,
was het verklikkerlampje met ‘fasten seat belts’ wat de chauffeur
er deed aan herinneren zijn veiligheidsgordel om te doen, voorlopig
straalde het enkel nog een rood licht uit, later met een licht irriterend
getik er bovenop .
Modeljaar 1973 was wellicht de meest ingrijpende sinds het ontstaan
van de 140 serie..
De carrosserie werd grondig ge-restyled, met vooraan knipper-

façon à ce que chacun puisse remarquer que la voiture était équipée
d’un moteur 2 litres.
La Duett passait dès lors pour démodée.
La voiture destinée à lui succéder devint la volvo145 Express, avec
toit surélevé, afin de pouvoir embarquer et transporter plus de
volume. Le meilleur exemple en est la voiture de service Volvo. Le
client pouvait choisir entre différentes versions, comme la présence
ou non de vitres latérales. Déjà à l’époque, le break devient un objet
de luxe pour des personnes n’ayant pas vraiment l’utilité d’un tel
véhicule, tel les représentants de commerce. En voyant les récentes
V70, on constate que ce phénomène n’a pas disparu du paysage
routier.
A partir de 1970, on remarque des améliorations notoires sur la
Volvo Estate, comme le pare-brise collé, en verre feuilleté, les
appuie-tête en monte standard, des sièges plus élégants et plus
confortables, le lave-glace arrière, la banquette pour enfants, repliée
dans le coffre arrière. Par contre, les déflecteurs sur les portières
arrières disparurent en 1971.
La palette des teintes disponibles s’étendit, avec le choix, entre
autres, d’une couleur moutarde et d’un bleu spécial.
En 1971 apparaît pour la première fois l’emblème métallique Volvo,
superposé sur la diagonale de calandre. Notez que cette diagonale
date de 1968, montée à l’époque sur le 164.
Les anciennes calandres vont encore équiper pour quelque temps
les modèles standard. Et la marque propose désormais les modèle
DL (de luxe) et GL (grand luxe). La version GL dispose de peintures
métalliques, d’une sellerie en cuir, de plus de chromes, d’un toit
ouvrant et d’enjoliveurs de roues.
V o l v o 1 4 5 s o u f f l e s e s 4 0 b o u g i e s
Ces modèles furent surtout destinés au marché américain.
La sécurité s’améliora, avec l’introduction d’un signal visuel en cas
de non bouclage de ceinture, les vitres arrières furent remplacées par
une seule et longue surface vitrée, afin d’améliorer la visibilité latérale
arrière des 145, l’emblème triangulaire Volvo disparut du capot, et la
troisième banquette pour enfant ne fut plus qu’une option.
Ces voitures se vendirent comme des petits pains, la série 140 fut
une des plus vendues de la production Volvo, d’autant mieux que le
moteur B20 injection équipait certains modèles.
L’année suivante, soit 1972, apporta des modifications aussi bien à
l’intérieur qu’à l’extérieur de la voiture. Les poignées de portières
furent noyées dans la carrosserie, alors qu’il s’agissait auparavant
de boutons poussoirs, dangereux en cas d’accident pour les usagers
de la route les plus exposés.
Le levier de changement de vitesse court fut introduit, et le levier de
sélection de la boîte automatique passa de la colonne de direction
au plancher. Les jantes alu en option datent de cette époque, et
il fut possible de distinguer les modèles de base des modèles de
luxe rien qu’en regardant les jantes. La liste des couleurs métalliques
s’allongea, et l’intérieur s’adapta à la mode du temps, par un
nouveau tableau de bord avec imitation bois et une autre console
centrale décorée du même ton.
L’horloge émigra en position centrale, ensemble avec d’autres
commandes. De plus, sur les modèles plus sportifs, des cadrans
s’ajoutèrent, comme celui de pression d’huile et de charge de la
batterie. Le voyant clignotant « fasten seat belts » ne suffisait manifestement
pas pour le conducteur distrait, et désormais le système
émettait un cliquetis désagréable tant que la ceinture n’était pas
bouclée.
S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m
21

LAATSTE MODEL 145 '74
DERNIER MODèLE 145 '74

VOLVO

V o l v o 1 4 5 b l a a s t 4 0 k a a r s j e s u i t
lichten die om de hoeken grepen, een plastieken grille, andere
bumpers, en achteraan werden grotere lichtblokken toegepast. Het
oude dashboard werd eindelijk vervangen door een vliegtuigachtig
exemplaar wat de wagens weer ver voor op hun tijd maakten. De
verwarming/ventilatie werd veel efficiënter door toepassing van
blaasmonden die zelfs regelbaar waren. Er was nu plaats voorzien
voor een toerenteller zodat dit accesoire niet langer op het dashboard
moest worden gemonteerd. De wagen werd weer veiliger
door een verder verbeterde veiligheidsstuurkolom en er kwamen
stalen langsliggers in de portieren om een betere bescherming te
bieden tegen zijdelingse aanrijdingen. Al deze wijzigingen maakten
dat de verkoop van de 140 serie drastisch de hoogte inschoot.
Het laatste productiejaar van de 140 serie, was het jaar van de
bekende ‘dikke bumper’.
Het ‘overgangsjaar’ naar de 240 serie
Volvo adverteerde toen met: ‘Het werd tijd om het te zeggen, bumpers
zijn er niet voor de decoratie’
Niet alleen de bumpers maakten de wagens veiliger, ook de benzinetank
kreeg een veiliger plaats waardoor deze minder kwetsbaar
was bij aanrijdingen langs achter. De vuldop verdween achter een
luikje. Een ander nieuwtje was het verklikkerlampje dat aangaf
wanneer één of andere lamp het niet meer deed! Het ‘tochtraampje’
(met de na verloop van tijd afvallende hendeltjes) verdween
waardoor het wingeruis aanmerkelijk verminderde en er tevens
grotere buitenspiegels konden worden gemonteerd.
Ondertussen stond de 240 serie te trappelen om geïntroduceerd
te worden. Men mag met een zekere fierheid zeggen dat de 145
24 S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m
de grondlegger geweest is van de 245 een model met niet zoveel
visuele veranderingen op zijn lange loopbaan. Deze break was na
de amazon een heel ander en gedurfd modern concept waarbij
zowel de functionaliteit als de houdbaarheidsdatum zo goed als
onbeperkt bleven.
Op onze wegen valt dit model nog steeds niet op als ouderwets
waarbij vaak de opmerking word gemaakt, ‘is dit al een oldtimer,
of, is deze wagen reeds zo oud? dat kan niet!’
Hij zal nog vele mensen weten te bekoren, waaronder mezelf. Deze
wagen zal mijn familie en mij nog vele jaren vergezellen op veilige
en aangename ritten!
En denk er aan, 245 rijders, het succes van dit model begon eigenlijk
al in 1967, bij de 145 die voortgezet werd met de 245 tot 1993,
die de naam Volvo als specialist bij uitstek van estate wagens,
gemaakt heeft tot wat het nu is.
Micha Depoortere en Stef De Wachter

Le modèle 1973 vit sans doute les modifications les plus importantes
de la série 140.
La carrosserie fut redessinée, avec les clignotants avant placés sur
les coins, la calandre désormais en plastique, des nouveaux parechocs,
et des plus grandes optiques à l’arrière. Le tableau de bord
démodé fut remplacé par un nouveau modèle inspiré de l’aviation,
qui inspira pour longtemps d’autres constructeurs automobile. La
ventilation et le chauffage fonctionnèrent plus efficacement, avec
l’adjonction de bouches d’aérations réglables. Une place fut prévue
pour le compte-tours, de façon à ne plus devoir le placer sur le
tableau de bord.
La sécurité s’améliora, avec la colonne de direction rétractable et
des renforts en aciers placés dans les portières, offrant une meilleure
protection en cas d’impact latéral. Grâce à ces modifications, Volvo
marqua cette année-là le meilleur score de vente des modèles 140.
La dernière année de production des 140 fut marquée par
l’introduction des célèbres « gros pare-chocs ».
L’année charnière vers la série 240.
Volvo fit clairement comprendre que les pare-chocs n’avaient pas
qu’un but esthétique
Pas seulement les pare-chocs améliorèrent la sécurité. Le réservoir
d’essence fut déplacé vers une place moins sensible aux chocs par
l’arrière, et la goulotte de remplissage disparut sous une trappe.
Désormais, une loupiotte indiquait au tableau de bord qu’une
ampoule ne fonctionnait plus, et le déflecteur pivotant des portières
avant disparût au provit d’une vitre unique, permettant le pose de
plus grands rétroviseurs.
V o l v o 1 4 5 s o u f f l e s e s 4 0 b o u g i e s
Entre-temps, la série 240 attendait pour accéder sur le marché. Il est
bon de rappeler que la 145 est à la base du modèle 245, un modèle
qui n’a pas subi de grandes modifications extérieures durant sa
longue carrière. Ce break fut après l’Amazon un tout autre et
audacieux concept , qui cumulait une fonctionnalité et une fiabilité
pratiquement sans limite dans le temps.
Sur les routes d’aujourd’hui, ces modèles ne provoquent pas les
questions classiques, comme « c’est déjà un old timer ? », ou « cette
voiture a déjà tant d’années ? ». Ce ne serait pas possible !
Cette voiture continuera à séduire pas mal de monde, dont moimême.
Elle m’offrira encore, de même qu’à ma famille, des voyages
agréables, et en toute sécurité.
N’oubliez pas, conducteurs de 245 ! Le succès de cette voiture
remonte à 1967, avec la 145, et sa suivante la 245, jusqu ‘en 1993.
Ce modèle a fait jusqu’aujourd’hui la réputation de Volvo comme
spécialiste par excellence des breaks.
Micha Depoortere en Stef De Wachter
Traduction : Lucas.
S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m
25

M e t e e n 2 4 5 r o n d d e w e r e l d i n 7 4 d a g e n
Met een 245 rond de wereld
in 74 dagen, een record!
Het was in 1980, dat 2 Canadezen Garry Soverby en Ken Langley
een reis rond de wereld maakten in welgeteld 74 dagen. Ze lieten
zich behelpen door een robuuste Volvo 245 die ze klaarstoomde
tot een heuse trekkingbreak, vers van de assemblage lijn, vers van
de pers.
Hun trachting was het oude record te breken van de wereldreiziger
Philias Fogg die het voor hen deed in wel 80 dagen dagen met
trein en stoomboot. Als twee onervaren snaken gingen ze de helse
tocht aan met vol goede moed. Ze doorstonden onder andere
Woestijnstormen met ondraaglijke temperaturen, overstekende
Kangoeroe’s, onderbroken wegen met onderweg hun eigen ongemakken,
zoals ziekte’s gepaard met opkomende depressies tijdens
verschillende tegenslagen en confrontaties. Maar de Volvo liet hun
niet in de steek en maalde elke mijl als een echte globetrotter. Hun
avontuur begon eigenlijk in hun thuisland Canada, in de megastad
Toronto waar ze zo zuidwaarts trokken richting Vancouver.Van
Noord Amerika ging het dan verder per vliegtuig naar Australie,
India, Oost en West Europa om dan via de Noordkaap terug te
eindigen in hun thuisland Canada. En dit in 74 dagen met een slordige
26.561 mijl, enkele mijltjes meer dan de totale lengte van de
Evenaar. Al bij al brachten deze twee helden het er goed van af, op
enkele momentjes na waar de moed in hun schoenen zonk op de
weg van Bombay naar Nagpur. Het was op één van de kleurrijkste
wegen waar ze geconfronteerd werden met monsterfiles, maar er
was maar één weg en zagen als het ware het record verdwijnen als
sneeuw voor de zon. Op deze helse weg begaven ze hun als het
ware in een teletijdmachine waar zwaarbeladen olifanten en kamelen
voorbij marcheerde, dansende wilde beren hun ongenoegen
26 S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m
uiten. Ook zagen ze enkele over beladen vrachtwagens en bussen,
die hier al lang in de ijzermolen zou belanden met daarop een hoop
mensen op met als aandachts- trekker een hypnotiserende man,
met een giftige cobra. Hij produceerde hoge noten met zijn muziekinstrument
die ons vensterraam van ons Zweeds staal binnen
danste terwijl we met een over beladen en bijna lege benzinetank
en nog 20 liter zwart goud in reserve, voorbij reden niet wetende
hoe het eindigen zou. Deze minitank zoals sommige hem noemen
had van al dit alles niet veel last, maar moest wel enkele keren van
water en olie voorzien worden, tientallen lekke banden, en een
versleten koppeling, remmen, vering die ze in een lokale garage
konden repareren of zelf op het moment van de panne. Van wisselstukken
waren ze vrijwel goed voorzien en op het ergste voorbereid,
de motor een B21 draaide nog na de helse rit ,als een klokje. Hier
kunnen vele 4x4 eigenaars nog een voorbeeld aan nemen, dat het
met een doodgewone break ook mogelijk is moeilijke wegen te
berijden. Hier bewijst Volvo nog eens hoe robuust hun wagens zijn,
en de naam oerdegelijk zeker hier niet ongepast is.
De auto is nu nog te bezichtigen in het auto museum Peterson
gelegen in Los Angeles (USA).
Een dikke tien jaar geleden mocht deze 245 nog van stal voor een
benefiet voor het goede doel, in 1999.
Depoortere Micha

C’est en 1980 que deux Canadiens, Garry Soverby et Ken Langley
firent le tour du monde en exactement 74 jours. Ils le firent à bord
d’une robuste Volvo 245, préparée pour l’occasion et juste sortie
des chaînes d’assemblage.
Ils tentaient de battre le record du monde du voyageur (de Jules
Vernes) Phileas Fogg, qui lui, fit le tour du monde en 80 jours, mais
en train et en navire à vapeur. Comme deux amateurs inexpérimentés,
ils ont tenté le tour infernal pleins de bonne volonté. Ils ont
foncé dans des tempêtes désertiques, par de températures insupportables,
la route parfois croisée par des kangourous, confrontés à
des routes sans issue, à leurs propres malaises, comme les maladies
allant de pair avec des dépressions, conséquences des contretemps
et des problèmes rencontrés. Mais la Volvo a tenu le coup, avalant
miles après miles comme une vraie globe-trotter.
L’aventure commença dans leur pays d’origine, plus exactement
dans la métropole de Toronto, d’où ils partirent direction plein sud,
vers Vancouver. De l’Amérique du Nord, ils continuèrent par avion
vers l’Australie, l’Inde, l’Europe orientale et occidentale, d’où finalement,
via le Cap Nord, ils rejoignirent leur pays d’origine. Tout cela
en 74 jours et quelques 26.561 miles (42.436 Km), soit quelques
miles de plus que la longueur de l’équateur.
Malgré tout, nos deux héros s’en sont bien tiré, sauf à quelques
moments, où le courage leurs manqua, comme entre Bombay et
Nagpur. Sur une des routes les plus coloriées, ils se retrouvèrent bloqués
dans un bouchon énorme, sur une seule bande de roulement.
Ils voyaient leur espoir de record fondre comme neige au soleil. Sur
cette fichue route ils se croyaient remontés dans le temps, croisant
M e t e e n 2 4 5 r o n d d e w e r e l d e n 7 4 j o u r s
Le tour du monde en 74 jours,
à bord d’une 245; un record!
des éléphants et chameaux lourdement chargés et des ours à demi
apprivoisés qui dansaient. Ils remarquèrent aussi les bus et camions
antiques croulant sous le chargement, des véhicules qui dans nos
régions seraient passés depuis longtemps à la presse hydraulique.
Ces bus étaient bondés, avec parfois une attraction pour les passagers
: un hypnotiseur et son cobra venimeux. Les notes aigues de
son instrument traversaient l’acier suédois de la voiture surchargée,
alors que nos deux héros se demandaient s’ils parviendraient à destination
avec le réservoir quasi vide et les seuls 20 litres d’essence
qui leurs restaient en réserve.
Le petit char d’assaut, comme certains l’appellent, a bien supporté
l’aventure, à part quelques vidanges d’eau et d’huile, une dizaine
de crevaisons, et une fatigue de l’embrayage, des freins et de la suspension.
Tout ces problèmes furent réglés dans les garages locaux,
voire même sur place. Le stock de pièces de rechange embarquées
au départ suffit pour le voyage, et le moteur B21 tournait encore
comme une horloge après le voyage infernal. Beaucoup de conducteurs
de 4X4 pourraient en prendre de la graine, à savoir qu’il est
possible de rouler sur des chemins impossibles avec un simple
break. Ceci prouve suffisamment la robustesse de la voiture, qui n’a
pas volé son surnom.
La voiture est aujourd’hui visible au musée Peterson de Los Angeles
(USA) ; il y a une dizaine d’années, en 1999, elle en sortit encore
pour le bénéfice d’une association caritative.
Depoortere Micha
Traduction Lucas
S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m
27

C l a s s i c C a r s a l o n
Classic Car salon
te Antwerpen
pv 544 ‘58
Na een jaartje weggeweest te zijn, waren we terug van de partij
met een clubstand op het “Classic Car” salon van Antwerpen.
Het thema: Volvo en 1958, het jaar dat de wereldtentoonstelling
doorging in ons Belgen landje. Dit jaar zal de viering van de 50ste
verjaardag Expo niet ongemerkt voorbijgaan, denk maar aan het
komende BFOV treffen op 25 mei, waar SCCB samen met de Saabclub
ongetwijfeld de leiding neemt om Zweden te vertegenwoordigen
onder ons wereldberoemd Atomium.
De beurs van Antwerpen is voor ons de start van dit jubileumjaar en
de wagen die we ter beschikking kregen van Stef, een in concoursstaat
olijfgroene PV 544 anno 1958, was hier het symbool ervan.
Tevens kregen we via Raf Mennes nog een mooi ontlede metalen
cabine van een PV Pick-Up in volle restauratie, die we tijdens een
van de komende oldtimerbeurzen in een volgend stadium zullen
kunnen bewonderen.
Elk jaar lokt deze beurs heel wat liefhebbers. Ook dit jaar kon onze
club rekenen op heel wat nieuwe leden, alsook gegevens van Volvo
onderdelen die voor verkoop aangeboden werden (zie verder in dit
blad voor de aanbiedingen).
Zoals elk jaar, konden we nu steeds weer rekenen op heel wat hulp
van de SCCB leden en vrijwilligers. Hierbij willen we, Erik Boeckx,
Peter Vandijck en Rony Van Dierdonck bedanken voor het vertegenwoordigen
en opzetten van onze SCCB stand tijdens Antwerps
weekend. Maar vooral Raf Mennes en zijn zoon Yannick (die een
tijdje zijn bril kwijt was maar gelukkig teruggevonden werd ;-) voor
de voortreffelijke hulp, transport en het terug opplooien van onze
stand. Bedankt mannen voor de team-spirit!
28 S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m
Micha Depoortere
en het hele SCCB-bestuur.
Classic Car salon
à Anvers
Cockpit Duett in restauratie
Après une petite année d’absence, nous étions de retour avec un
stand de notre club au salon « Classic Car » à Anvers. Le thème :
Volvo et 1958, l’année de l’Exposition Universelle dans notre petit
pays. Cette année, le 50ième anniversaire de l’Expo ne passera pas
inaperçu, pensez seulement à la concentration organisée par la
FBVA ce 25 mai, où le SCCB et le club Saab se feront un honneur
de défendre les couleurs de la Suède sous notre Atomium universellement
connue.
La bourse d’Anvers signifie pour nous le départ de cette année commémorative
et la voiture que nous avions prêtée à Stef De Wachter,
une PV 544 vert olive en état concours, en était le symbole parfait.
Nous pouvions également disposer, par Raf Mennes, d’une cabine
complètement nue d’une PV Pick-Up en pleine restauration, dont
nous pourrons suivre les étapes de restauration suivantes pendant
les bourses à venir.
Chaque année, la bourse attire pas mal de curieux. Cette année,
notre club à pu également accueillir pas mal de nouveaux membres,
mais aussi des données de pièces Volvo qui sont présentées en
vente (voir la rubrique plus loin dans cette édition).
Comme chaque année, nous avons pu compter sur pas mal de
membres et volontaires du SCCB. Spéciallement, nous voulons
remercier Erik Boeckx, Peter Vandijck en Rony Van Dierendonck
pour avoir pris en charge la construction et l’occupation du stand
SCCB pendant ce week-end Anversois. Mais surtout, Raf Mennes et
son fils Yannick (qui avait perdu ses lunettes mais que nous avons
retrouvé à temps, heureusement ;-) pour leur aide non négligeable,
le transport et le démontage du stand. Merci à tous pour cet esprit
d’équipe !
Micha Depoortere
Et tout le comité SCCB.
Traduction Manu

Boeken - livres: e
Volvo 1927-1984 /- 1988 /- 1997 boek/livre 2,5
Boek Volvo - De personenauto’s, een fascinerende parade,
1927-2000 12,5
Livre Volvo - Les voitures, une cavalcade, 1927-2000 12,5
Boek - De Geschiedenis van Volvo in Born (NL/Eng/S) 12,5
Volvo P1800 boek/livre 32,0
Volvo 1800 - The Complete Story “Volvo,
Safety with Style”, Haynes 30,0
Volvo Gothemburg Sweden: boek - livre (NL) 12,0
Foto’s - photos:
Poster Amazon A3 2,5
Volvo postkaart/carte postale - klein formaat
(‘20-’30-’40-’50-’60-’70) 2,5
Volvo postkaart/carte postale - groot formaat /
grand format 7,4
Poster Amazon 1956 - 2006 (70 x 100 cm) 5,0
Sticker - Autocollant: e
SCCB positief / positif 0,5
SCCB negatief / négatif 0,5
« SCCB ON TOUR » 1,0
Diversen - Divers: e
Pin’s SCCB & Zweedse vlag / Pin’s
SCCB & drapeau suédois 4,0
Sleutelhangers - Porte-clé, PV - Amazon - P1800 7,5
SCCB grille embleem editie 2002 / SCCB emblème grille édition
2002 30,0
CD Rom Ajuinenrit/Promenade des Oignons - Mechelen
beurs/Malines bourse : 5,0
CD Rom SCCB Golden Tour : 5,0
C l u b a r t i k e l e n - A r t i c l e s d u c l u b
CLUBARTIKELEN - ARTICLES DU CLUB
Miniaturen - Modèles réduits: e
Volvo 244 GL 1988 Minichamps 1/43 gold: 25,0
Volvo 144 IXO 1/43 blauw/bleu: 20,0
Volvo PV544 rally 1964 IXO 1/43 wit/blanc: 20,0
Volvo diversen - divers 1/43 Minichamps: 25,0
Volvo Amazon, Brekina, 1/87 10,0
Volvo Amazon 121 1/18 Revell Rood/Wit - Rouge/Blanc 30,0
Volvo Amazon Polis 1/18 Revell 30,0
Volvo P1800S Revell 1/18 wit/blanc - rood/rouge 25,0
Volvo P1800ES Minichamps 1/18 oranje - orange: € 55,0
(beperkte hoeveelheid - quantité lilitée)
Volvo Amazon Combi Minichamps 1/43 rood - rouge: € 25,0
(beperkte hoeveelheid - quantité lilitée)
Volvo 480 ES Minichamps 1/43 zwart - noir: € 25,0
(beperkte hoeveelheid - quantité lilitée)
Volvo PV544 Ixo 1/43 East African Safari 1965: € 20,0
(beperkte hoeveelheid - quantité lilitée)
Kleding - Vêtements: e
Overall SCCB, blauw met logo, maten 52/54/56/58 40,0
Salopette SCCB, bleu avec écusson, taille 52/54/56/58
T-shirts : (volgens model, suivant modèle) 12/16
Petje, casquette : 16,0
Geweven badge / Badge tissu: 5,0
Wintermuts / Bonnet 9,0
Petjes - Casquettes Amazon, PV, 140 & 240 16,0
NIEUWIGHEDEN / NOUVEAUTES:
POSTER “As Time Goes By”
50 years of Volvo station cars
Contacteer / Contactez: Rony Van Dierdonck: 09-348 11 69
De limousine uit
de jaren ’70.
de Volvo 264 TE.
S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m
29

D a g e n H
Dagen H (Zweeds voor Dag H) was de dag waarop Zweden wisselde
naar rechts rijden. Voor 3 september 1967 reden de Zweden aan
de linkerkant van de weg, maar vanaf die dag (Dagen H) moest er
aan de rechterkant gereden worden. De "H" staat voor Högertrafik,
wat Zweeds is voor Rechtsverkeer.
Voorgeschiedenis
Het eerste besluit om aan de rechterkant van de weg te rijden in Finland
stamt al uit 1718. In het jaar 1734 werd echter de Vänstertrafik (Zweeds
voor linksverkeer) ingevoerd. Toen de auto opkwam bleef men aan de
linkerkant van de weg rijden, desondanks werd er vooral in auto's gereden
met het stuur ook aan de linkerkant. Een verklaring hiervoor was
dat het op de veelal smalle wegen belangrijk was de zijkant van de weg
in de gaten te houden, om niet van de weg af te raken. Dit zorgde echter
wel voor veel aanrijdingen op de veel voorkomende tweebaanswegen,
doordat het zicht op de andere weghelft minder goed was.
Toen in de 20e eeuw het verkeer internationaliseerde ontstond er
verwarring bij de grensovergangen met de buurlanden van Zweden.
In Noorwegen en Finland werd namelijk wel aan de rechterkant van
de weg gereden. Omdat de problemen steeds groter werden werd er
besloten een referendum te houden over het onderwerp. In deze volksraadpleging
op 10 oktober 1955 stemde 82,9% van de Zweden tegen
het rijden aan de rechterkant van de weg, terwijl 15,5% van de kiezers
vond dat er wel wat moest veranderen.
Ondanks het afwijzen van rechtsverkeer door het Zweedse volk besloot
de Riksdag, het Zweedse parlement, op 10 mei 1963 tot het invoeren
van het rechtsrijden. Er werd besloten om Dagen H plaats te laten
vinden op zondag 3 september 1967. Behalve het versimpelen van de
grensovergangen gaven experts ook als reden dat het rijden veiliger
zou worden. Auto's met het stuur aan de linkerkant hebben namelijk
een beter zicht op de weg als er aan de rechterkant gereden wordt.
In 1963 werd de Statens Högertrafikkomission (HTK, Staatscommissie
voor Rechtsverkeer) opgericht om de hele omzetting in goede banen
te leiden.
30 S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m
Dagen H
Le dagen H (jour H en suédois), qui s'est déroulé le dimanche 3 septembre
1967 à 5 h du matin en Suède, désigne la date et l'heure choisies
par les autorités pour changer le sens de circulation automobile
dans le pays, du côté gauche vers le côté droit des routes. Le « H »
signifie Högertrafik, le terme suédois pour « circulation à droite ».
Vers le changement
Avant le 3 septembre 1967, la conduite routière s'effectuait en
Suède sur le côté gauche des voies de circulation. Cependant,
la conduite à gauche présentait plusieurs inconvénients pour la
Suède, qui amenèrent les autorités à promouvoir un changement
de côté :
• Tous les pays proches ou riverains de la Suède, et particulièrement
la Norvège et la Finlande, conduisaient à droite.
• La quasi-totalité des véhicules utilisés en Suède étaient configurés
pour la conduite à droite, c'est-à-dire avec le siège conducteur
à gauche.
Pourtant, le changement rencontre une vive résistance populaire
et est constamment rejeté durant les quarante années précédentes.
Ainsi, lors d'un référendum sur la question en 1955, 85 %
des votants s'expriment en faveur du maintien de la conduite à
gauche.
En 1963, le parlement décide néanmoins d'imposer aux Suédois le
Högertrafik, la circulation à droite.
Préparation et déroulement
En 1963, en même temps qu'il approuvait le changement du
sens de circulation, le parlement suédois institue la Statens
Högertrafikkomission (« Commission nationale sur la circulation à
droite ») chargée de le préparer. L'assemblée prévoit également un
plan d'éducation sur quatre ans, avec l'aide de psychologues.
À l'approche du dagen H, toutes les intersections sont équipées
d'un jeu de poteaux et de feux de signalisation emballés dans du

Dagen H
"H-bord", om erop te wijzen dat er rechts (Höger) gereden moest
worden.
Toen Dagen H dichterbij kwam werden bij elk kruispunt extra verkeerslichten
geplaatst, verpakt in zwart plastic. Op Dagen H moest
al het zwarte plastic verwijderd worden. Ook werd er nieuwe witte
wegmarkering aangebracht, in plaats van de gele markering die tot
die datum in Zweden gebruikt werd. Op de dag zelf werd het voor
al het verkeer wat niet noodzakelijk was verboden om op de weg
te komen tussen 1 uur 's nachts en 6 uur 's ochtends. De voertuigen
die wel op de weg waren moesten speciale regels volgen. Om kwart
voor 5 in de ochtend moest al het verkeer in Zweden stilstaan en
na vijf minuten te hebben gewacht voorzichtig naar de rechterkant
van de weg verplaatsen. Daar moesten ze weer stilstaan, totdat om
5 uur de weg weer vrijgegeven werd.
In de grotere steden was het natuurlijk onmogelijk om binnen
zo'n korte tijd alle benodigde veranderingen door te voeren. In
Stockholm en Malmö duurde het verbod op verkeer van zaterdag
10 uur 's ochtends tot zondag 3 uur 's middags. Enkele andere
steden hadden een verkeersverbod van zaterdag 3 uur 's middags
tot de volgende dag op hetzelfde tijdstip. Vooral wegen waar eenrichtingsverkeer
was leverden problemen
op, omdat bijvoorbeeld bushaltes
verplaatst moesten worden naar de
andere kant van de weg. In Göteborg
werden alle bussen (met de deuren aan
de verkeerde kant) geëxporteerd naar
Pakistan en Kenia.
Gevolgen
Alle Zweedse voertuigen moesten hun koplampen voor linksverkeer
laten vervangen voor lichten voor rechtsverkeer. De koplampen waren
een van de redenen voor de Riksdag om Dagen H niet langer uit te
stellen. De meeste voertuigen in Zweden hadden op dat moment goedkope
ronde standaardkoplampen. In West-Europa was echter een trend
aan de gang om over te stappen op duurdere koplampen die per merk
verschillen. Wanneer deze trend zou overwaaien naar Zweden zouden
de kosten voor Dagen H veel groter worden en daarom kon er beter nu
gewisseld gaan worden, nu het nog niet zo duur was.
Op de maandag na Dagen H werden er 125 verkeersongelukkken
gemeld in Zweden, terwijl in de voorafgaande maandagen dit aantal
steeds tussen de 130 en 198 lag. De eerstvolgende tijd bleef deze vermindering
van verkeersongelukken aanhouden. Dit lag echter vooral
aan het voorzichtige rijden van de Zweden, die langzamerhand moesten
wennen aan de nieuwe verkeersregels. Binnen twee jaar lag het
aantal verkeersongelukken weer op het niveau van voor Dagen H.
plastique noir, qui doit être retiré le jour dit. De même, des jeux de
lignes parallèles sont peints sur les routes en blanc, puis recouverts
de bandes noires. (Avant le dagen H, les routes suédoises utilisaient
des lignes jaunes.)
Le 3 septembre 1967, la circulation des véhicules non essentiels est
interdite entre 1 h et 6 h du matin . À Stockholm, cette interdiction
est étendue entre le samedi à 10 h jusqu'au dimanche à 15 h, afin
de permettre la reconfiguration de certaines intersections. Dans
tout le pays, les véhicules sont tenus de s'arrêter à 4 h 50 et de se
garer sur le côté droit de la route jusqu'à 5 h avant d'avoir le droit
de repartir.
Les sens uniques présentent des problèmes particuliers. Beaucoup
d'intersections doivent être remaniées afin de permettre la fluidité
de la circulation dans le nouveau sens. Tous les arrêts de bus sont
reconstruits de l'autre côté de la rue.
Les tramways sont remplacés par des bus. Les bus déjà existants
(plus d'un millier) sont eux aussi remplacés, pour des modèles
présentant les portes sur le côté droit. Toutes les voitures suédoises
doivent être modifiées, au moins pour le réglage des feux.
Conséquences
Le lundi 4 septembre, on dénombra 125 accidents de la circulation,
là où les lundis précédents il y en avait eu de 130 à 198. Aucun
accident mortel n'est attribué au changement. Cependant, certaines
personnes âgées ont décidé d'arrêter de conduire plutôt que
d'avoir à gérer le nouveau sens de circulation.
Il avait été prévu que le changement de côté réduirait le nombre
d'accidents, puisque la majorité des véhicules étaient déjà adaptés
à la conduite à droite et permettaient une meilleure visibilité. De
fait, le nombre de collisions mortelles diminua après le dagen H.
S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m
D a g e n H
31

E c o b o n u s - E c o m a l u s
ECOBONUS – ECOMALUS
Ingevolge de nieuwsuitzendingen als gevolg van de beslissing van
de Waalse Regering inzake de Ecomalus - Ecobonus, willen we een
korte uitleg geven betreffende deze nieuwe maatregel.
De begunstigde van de Ecobonus of Ecomalus is elke natuurlijke
persoon die in het Waalse Gewest gedomicilieerd is en een motorvoertuig
verwerft of daarna vervangt en daarna in gebruik stelt.
De Ecomalus - Ecobonus is van toepassing op zowel de nieuwe
voertuigen als de tweedehandse motorvoertuigen.
De volgende voertuigen zijn uitgesloten, namelijk de voertuigen die
fiscaal als « lichte vrachtauto’s » beschouwd worden namelijk : de
voertuigen van het type ‘pick-up’ met enkele cabine; de voertuigen
van het type ‘pick-up’ met dubbele cabine ; de voertuigen van het
type ‘lichte vrachtauto’ met één enkele rij zetels; de voertuigen
van het type ‘lichte vrachtauto’ met twee rijen zetels, alsook de
voertuigen voorzien van een nummerplaat van het type ‘EUR’, ‘CD’,
handelaars- en transitplaten.
Om het bedrag van de Ecomalus - Ecobonus te berekenen worden
twee gevallen onderscheiden:
• Het gaat om een vervanging van een motorvoertuig, in dat
geval worden de CO 2 -emissies van het in gebruik gestelde
voertuig vergeleken met de CO 2 -emissies van het voertuig dat
vervangen wordt;
• Het gaat om een eerste aankoop, in dat geval worden de
CO 2 -emissies van het in gebruik gestelde motorvoertuig vergeleken
met de gemiddelde uitstoot van de in verkeer gestelde
voertuigen. Dit gemiddelde werd vastgelegd op 160 g CO 2 /km.
Voor recente voertuigen kunnen de CO 2 -emissie op het gelijkvormigheidsattest
(COC) terug-gevonden worden. Staan de CO 2 -
emissies niet op het COC, dan wordt er aangenomen dat ze het
resultaat zijn van de toepassing van de volgende formule :
• BenzineVtg: CO 2 -emissie = FC * 23,9
• DieselVtg: CO 2 -emissie = FC * 26,4
• LPG-Vtg: CO 2 -emissie = FC * 17,0
FC = gemengd brandstofverbruik of het gecombineerde verbruik in
de stad en buiten de stad per 100 km.
Indien we niet over gegevens betreffende het FC beschikken en in
het geval van motorvoertuigen die op het ogenblik van hun ingebruikstelling
al meer dan 25 jaar in het verkeer gesteld werden,
worden de CO 2 -emissies van het motorvoertuig verondersteld de
volgende te zijn:
• Voor benzinevoertuigen: 195 g/km
• Voor dieselvoertuigen: 186 g/km
De Ecomalus - Ecobonus is dus NIET van toepassing op een voertuig
van meer dan 25 jaar oud.
Actueel worden er, her en der verspreid, acties tegen deze maatregel
gevoerd. De federatie heeft een strategie uitgewerkt om de
belangen van onze oldtimers te verdedigen.
Er wordt met nadruk gevraagd zich van deelname aan
deze losse acties te onthouden, vooral deze met een politiek
kleurtje, en elke informatie inzake, in het belang van
iedereen, door te sturen naar de BFOV of naar het bestuur
SCCB.
32 S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m
Suite à la diffusion des informations sur la décision du gouvernement
wallon au sujet de l’Eco-Malus - Eco-Bonus, nous voudrions
donner une courte information au sujet de cette nouvelle mesure.
Le bénéficiaire de l’Eco-Malus - Eco-Bonus est la personne physique
domiciliée en Région wallonne qui acquière ou remplace un véhicule
automobile et qui le met en usage.
Sont considérés par l’Eco-Malus - Eco-Bonus, les véhicules neufs et
d’occasion.
Sont exemptés de cet avantage, les véhicules considérés fiscalement
comme « camionnettes » c’est à dire : les véhicules de type
‘pick-up’ avec cabine unique ; les véhicules de type ‘pick-up’ avec
double cabine ; les véhicules du type ‘fourgonnette’ avec une seule
rangée de sièges ; les véhicules du type ‘fourgonnette’ avec deux
rangées de sièges, ainsi que les véhicules munis d’une marque
d’immatriculation ‘EUR’, ‘CD’, des plaques commerciales et des
plaques transit.
Pour calculer le montant de l’Eco-Malus - Eco-Bonus, on distingue
les deux cas suivants :
• Il s’agit d’un remplacement d’un véhicule automobile, dans
ce cas on compare les émissions CO 2 , du véhicule automobile
qui est mis en usage par rapport aux émissions CO 2 du véhicule
automobile qui est remplacé.
• Il s’agit d’une première acquisition, dans ce cas on compare
les émissions CO 2 du véhicule automobile qui est mis en usage
par rapport aux émissions de CO 2 de la moyenne des véhicules
automobiles mis en circulation. Cette moyenne est fixée à 160 g
de CO 2 /km.
Pour les véhicules automobiles récents, les émissions CO 2 peuvent
être retrouvées sur le certificat de conformité (COC). Si les
émissions CO 2 ne figurent pas sur le COC, les émissions de CO 2
du véhicule sont présumées être le résultat de l’application de la
formule suivante :
• Veh essence : émissions de CO 2 = FC*23,9
• Veh gazole : émissions de CO 2 = FC*26,4
• Veh GPL : émissions de CO 2 = FC*17,0
FC = consommation de carburant mixte ou combinée urbain-extra
urbain par litre par 100 km.
Si on ne dispose pas de données sur la consommation moyenne
(FC) comme dans le cas des véhicules automobiles mis en circulation
depuis plus de 25 ans au moment de leur mise en usage, les
émissions de CO 2 du véhicule sont présumées être :
• Pour les véhicules essence : 195 g/km
• Pour les véhicules gazole : 186 g/km
l’Eco-Malus - Eco-Bonus n’est donc PAS d’application pour un véhicule
de plus de 25 ans d’âge.
Actuellement certaines actions sont menées de façon dispersées
contre cette mesure. La fédération a développé une stratégie pour
défendre les intérêts de nos anciennes voitures.
Il est demandé avec instance de se distancer de toutes ces
actions, surtout celles avec une connotation politique, et de
transmettre toute information à ce sujet, dans l’intérêt de
tous, à la FBVA ou au comité du SCCB.

De Nederlanders hebben hun verhalen over de oude Lee. Maar wij
Belgen, hebben die over de oude jonge Miel.
En het begon als een sprookje: “Er was eens” een Katterug, geen
prins maar zo een die er al op lijkt, een oud Volvo PV-ke van
1951...
Zo een stoere bink rug omhoog, brede schouders dikke ronde kont.
Als ge er voor staat vallen de dikke lippen en grote ogen op, zijn
oren vielen wel een beetje uit de boot, die flapperen alleen maar
voor links en rechts af te slaan. En toch vanaf de zijde gezien was er
heel wat auto in te merken. Als je aan een kind van 10 jaar vraagt:
“Teken eens een auto”, is dit altijd een Volvo. Een streepje omhoog
en naar achter, een bakje erop. En dan, na het midden, zijn staartje.
Daaronder twee rondekes voor alle wielen, en dit was dan Milleke
Volvo: zijn PV-ke.
Mo jong, zo veel plaats
in zo een kleine auto, ge
kunt er met ne bolhoed
gemakkelijk inzitten voor
en achter. En grote deuren!
Ik had een vriend van
wel honderdvijftig kilo’s
en die kon er gemakkelijk
in en uit.
Met de auto’s van nu had
hij wel een takelwagen
nodig om er uit te geraken.
Aan het kofferke wat
gepruts, gelijk ne moderne
auto achter plaat weg,
alleen maar gewicht,
zetels neer en… en…
en.... Bob de Bouwer was
vertrokken, zodoende kon
ik er zelfs een huisdeur in
laden.
Lang genoeg was hij nog
niet, een attachke voor ne fietsenrek, maar uiteindelijk werd dit een
trekhaak om een kamion mee op sleep te nemen (eigen fabricaat).
Bere zwaar en beresterk.
Daarna aan zijn voor frontje wat moderne look, twee gaten in de
grille, en er grote crome lucht claksonhoorens in geplaatst.
Dit was nog niet het slechtste versierstuk om de meiskes eens goed
te laten schrikken. Allé, dan ook nog maar twee mistfaren opgeplaatst,
met zo van die twee topjes, die lijken op borstjes.
En zodoende had mijn bolleke zo een goed rollerke, vervolgens van
die technische snufjes die ik u ga verklappen bij de volgende clubblad
lezing (word vervolgd).
Nadruk verboden. Of tenzij met inspraak van de schrijver, het originele
is geschreven door den ouwe die niet kan typen:
Eerste exemplaar voor Volvo Club België. Tweede exemplaar voor
Volvo Club Nederland. Derde exemplaar voor Volvo Club Zweden.
Volgend jaar maak ik “50 jaar auto’s voor de belastingen” (vroeg
beginnen te werken) en “48 jaar Volvo’s”.
M i e l l e k e V o l v o ' s - L e s V o l v o d e M i e l l e k e
Mielleke Volvo's
Les Volvo de Mielleke
Milleke Volvo’s.
Les Hollandais ont leurs histoires du vieux Lee. Mais nous, les
Belges, on a celles du vieux jeune Miel.
Ca commençait comme un conte : « Un jour » il y avait une PV, pas
un prince (*) mais une qui y ressemblait, une vieille PV de 1951…
Un gars costaux, épaules larges et un grand cul bien rond. Quand
on se trouve devant, on remarque les grandes lèvres et les grands
yeux, ses oreilles n’étaient pas tout à fait à leur place, mais ne
servaient qu’à gesticuler pour signaler qu’on allait tourner à droite
ou à gauche. Pourtant, vu de coté, il avait pas mal « d’auto ». si
vous demandez à une enfant de 10 ans : « Dessine moi une auto
», ce sera toujours une Volvo. Une petite ligne verticale puis vers
l’arrière, une petite boite dessus. Puis, plus loin que le milieu, une
petite queue. En dessous deux ronds qui comptent pour toutes les
roues, et ça c’était la Volvo de Milleke : sa petite PV.
Mon gars, quelle place
pour une si petite voiture,
on pouvait facilement
s’asseoir devant et
derrière avec un chapeau
melon. Et quelles grandes
portes ! J’avais un copain
qui pesait bien 150 kg et il
pouvait facilement rentrer
et sortir. Avec ces voitures
de maintenant, il aurait
besoin d’un dépanneur
pour en sortir. Le coffre,
on ôte la plaque arrière,
ce n’est que du poids
perdu, om rabat les sièges
et … et … et… Bob
le Bricoleur en vadrouille,
je pouvais même charger
une porte.
Mais il n’était pas encore
assez long, une attache
pour un porte vélo, mais
après coup, c’est devenu un crochet pour tirer un poids lourd (fabrication
maison). Lourd mais fort comme un bœuf.
Puis le tour à l’avant d’être modernisé,deux trous dans la grille pour
y placer deux grands klaxons chromé. Pas mal comme décoration
pour faire sursauter les nanas.
Allé, on y ajoute deux grands phares anti-brouillard, ceux avec deux
petite boutons au milieu, qui ressemblent un peu à des nichons.
Ainsi ma petite boulle savait bien rouler, ensuite quelques adaptations
techniques que je dévoilerai dans l’édition suivante (à suivre).
Reproduction interdite. Sauf après accord de l’auteur, l’original a
été écrit par le vieux qui ne sait pas taper à la machine :
Premier exemplaire pour le Club Volvo Belgique. Deuxième exemplaire
pour le Club Volvo Hollandais. Troisième exemplaire pour le
Club Volvo Suède.
L’année prochaine je ferais « 50 ans de voitures pour les contributions
» (j’ai commencé à travailler tôt) et « 48 ans de Volvo’s ».
Milleke Volvo’s.
(*) Pour respecter l’histoire racontée en néerlandais, LA voiture est masculine…
S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m
33

T e c h n i s c h e v o o r m i d d a g L u i k
�Technische voormiddag Luik
Fabrice Lambert organiseerde voor het eerst
sinds lang weer een technische dag, bij
garage NORDICAR in Luik.
Jammer dat er slechts een paar leden
kwamen opduiken, volgende keer eerder
kenbaar maken in UITLAAT?
Thema: co afstelling om het verbruik zo
optimaal mogelijk te houden en het milieu
zo weinig mogelijk te balasten!
Onder het genot van heerlijke koffiekoeken
en keuze uit koffie, thee en chocomelk, werd
eerst een Volvo 164, bj ’69 in de garage
geduwd.
Het onderwerp was iets wat velen onder
ons al hebben mee gemaakt: nl een Volvo
d ie erg lang heeft stilgestaan, terug aan de
praat krijgen.
Twee mechaniekers van Nordicar bogen zich
over het Volvo slaggeschip van weleer, een
34 S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m
6-in-lijn die meer dan 15 jaar niet meer had
gedraaid.
De bougies werden verwijderd en een lek
olie ingespoten. Dan werd er nagegaan of
er ontsteking voorhanden was. Fabrice had
nieuwe bougies meegebracht en deze vonkten
stuk voor stuk, dus dat zat wel snor.
Kontroleren of er benzine kwam. Niet dus.
Dan maar rechtstreeks uit een ‘vaatje’
tappen!
De carburateurs konden het goedje niet
helemaal slikken en braakten af en toe
een kwak kostbaar vocht naar buiten. (Het
luchtfilter was reeds verwijderd)
Na diverse startpogingen, waar de grote
6cilinder af en toe wel ‘even zin kreeg’ werden
de bougies echter keer op keer nat.
Er was dus wellicht meer aan de hand.
De wagen had in vroegere tijden op LPG
gereden, waarschijnlijk hadden de kleppen
eronder geleden.
Na het verwijderen van het kleppendeksel
bleken de tuimelaars wel te bewegen.
Uitsluitsel kon alleen bekomen worden door
de ultieme compressietest. Bij 4 van de cilinders
sloeg de naald van amper uit!
Diagnose: kleppen verbrand door achterstallig
onderhoud bij het rijden op gas!
Volgende keer: het verwijderen van de
cilinderkop!
Een bijzondere dank aan garage Nordicar,
Fernand Néri voor de voortreffelijke ontvangst,
de mecaniekers en Fabrice!
Stef

Avec l’aimable et précieuse collaboration du
Garage Nordicar, était organisée une avantmidi
technique à Liège.
Le thème de cette avant midi était le
réglage du CO2 des membres venus avec
leur ancêtre, n’oublions pas que Volvo est
très soucieux de l’environnement et que
les amateurs de Volvo partagent cette idée
de protection de l’environnement, à notre
échelle bien entendu !
L’autre sujet de cette journée, était de tenter
de remettre en route une 164 à 2 carburateurs,
restée stationnée une quinzaine
d’années.
Vers 9 heures les premiers participants arrivaient,
et étaient accueillis par une tasse de
café, jus d’orange, chocolat et bien sûr avec
de délicieux croissants et petits pains au
chocolat. Après avoir bavardé, vers 09h30,
nous rentrions donc cette 164 à l’intérieur
de l’atelier, afin de commencer à lui rendre
espoir, sa voisine d’atelier n’était autre
qu’une S 60 R, légèrement gonflée (330
CV).
Première intervention, placer une batterie
neuve, aidée par un booster. Observation
afin de voir si tous les éléments et périphériques
du moteur étaient bien présents.
Première constatation, cette voiture était à
l’époque équipée au LPG, ce qui compliquait
quelque peu la tâche.
On a ensuite enlevé les 6 bougies, placé un
peu d’huile dans les 6 cylindres afin de lubrifier
un peu ceux-ci. Le temps de laisser agir
l’huile, c’est au tour du système d’allumage
d’être vérifié. Tête de Delco démontée, nettoyée,
inspection des vis platinées, ok, tout
est en ordre.
Une autre précaution à prendre, l’arrivée
d’essence, avec un réservoir inactif depuis
tant d’années, certainement de la condensation,
des crasses, de la rouille,…. On a
préféré installer une nourrice d’essence, à
l’aide d’une bouteille en plastique et d’une
petite pompe à main badgée Volvo, dont
une extrémité se trouvait dans la bouteille
et l’autre raccordée à l’arrivée de la pompe
à essence. On a d’abord réamorcé la pompe,
en lui versant un peu d’essence.
Après toutes ces précautions, avec un appareil
spécial, nos braves mécanos ont alors
placé cet appareil sur chaque orifice de
bougie, sur le bloc moteur, et fait tourner
le moteur au démarreur, ceci afin de voir
si chaque cylindre avait encore de la compression,
le but n’étant pas de mesurer la
compression des cylindres, mais de voir si
on pouvait continuer l’opération.
L’arrivée d’essence a alors été raccordée à
la pompe, les bougies nettoyées, on a alors
vérifié la qualité de l’allumage, avec une
personne qui donne un coup de démarreur,
et l’autre qui tient la bougie dans un chiffon
ou une pince (n’oublions pas que c’est
de la haute tension) et son câble, contre le
moteur, bingo, une belle étincelle pour les
6 bougies. Mise en place des bougies, et
ensuite, on tente une mise en marche. Elle
veut presque démarrer, mais on s’aperçoit
A v a n t - m i d i t e c h n i q u e à L i è g e
�Avant-midi technique à Liège
qu’il y a trop d’air dans l’arrivée d’essence.
On change les durits devenues cassantes et
poreuses avec le temps. On essaye à nouveau.
On s’aperçoit que seule une rangée de
3 cylindres tourne. On démonte le deuxième
carburateur, on le nettoie et on vérifie la
membrane en caoutchouc, lubrification avec
de l’huile ATF des carbus et on remonte les
carbus, on essaie en vain, on dirait qu’il n’y
a pas assez d’inertie.
On décide alors de mesurer les compressions,
et la, on s’aperçoit, que seuls deux
cylindres sur six, ont une compression valable.
On démonte le cache soupapes et on
fait tourner le moteur à la main, tout à l’air
normal.
Diagnostic : il faudrait déculasser afin de
nettoyer les dépôts d’huile et toute calamine,
peut-etre un autre thème pour une
future journée technique ?
Il est passé midi, et on procède au réglage
Co des ancêtres.
Il est alors temps de prendre congé de nos
participants, qui s’en retournent satisfaits
de leur avant-midi.
Je tiens à remercier chaleureusement le
garage Volvo Nordicar à Liège qui a mis gracieusement
à notre disposition, ses locaux,
deux mécaniciens, son savoir faire, et qui
nous a offert le petit déjeuner. Merci à
Fernand Néri et à toute son équipe.
S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m
Fabrice Lambert
35

I n d e k i j k e r
De meeste mensen van de club zullen Rony
Van Dierdonck op de één of andere mannier
wel kennen. Hij stond mee aan de wieg
toen de Belgische Volvo-club werd opgericht
in 1983.
Steeds goed geluimd en niet verlegen voor
een lach en een kwinkslag!
Hij is tevens een zeer actief lid, op haast alle
bijeenkomsten is hij (en zijn vrouw) erbij.
Dat Rony een grote, echte, pure Volvo liefhebber
is zal niemand verbazen. Hij reed
zijn hele leven al met Volvo!
Maar wat bijzonder is, is dat hij haast alle
Volvo’s die de revue passeerden, nog steeds
in zijn bezit zijn!
Toen hij het felbegeerde rijbewijs op zak
had mocht hij met vaders eerste auto rijden.
Een Ford Consul uit ’52 die toen niet zo
nieuw meer was. Op bijgevoegde foto was
de Ford dat wél, gekiekt in ’52.
Wanneer de Consul aan vervanging toe was
(1969)is vader Van Dierdonck samen met
Rony (toen 23 jaar jong) en diens broer naar
de Volvo dealer gestapt.
Alle drie verlieten ze de toonzaal met
een bestelbon op zak! De 144 was nog
niet zolang op de markt en was een heel
moderne, strak gelijnde auto eind jaren ’60.
Vader en broer schaften zich elk een 144
aan. Deze auto kon Rony niet bekoren (nog
steeds niet trouwens!) Hij opteerde voor
het mooie lijnenspel van de Amazon. Deze
koste toen 118 000 oude Belgische franken.
De 140 was amper iets duurder. Natuurlijk
was de Amazone toen aan het einde van
zijn loopbaan en veel keuze was er niet
meer. Hij kon hooguit kiezen uit wit, rood
en groen. Het werd deze laatste. Rony was
(en is nog steeds) in de wolken met deze
auto. Verschillende reizen werden ermee
gemaakt, oa Duitsland en regelmatig naar
Oostenrijk.
Slechts één markant voorval deed zich voor.
De wagen was nog haast nieuw toen Rony
op een zomerse dag het portier achteloos
dichtsloeg toen met een luide knal beide
portierramen aan diggelen vlogen! Dat was
36 S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m
IN DE KIJKER
Rony Van Dierdonck
even schrikken! Het voorval werd uiteraard
onder waarborg hersteld en verder bleef de
Volvo van pech gespaard. (Het is tenslotte
een Volvo!)
Toen de wagen een 10 tal jaar jong was
kreeg Rony zin in eens wat anders maar
de Amazon wou hij zeker niet van de hand
doen.
De wagen had toen amper 110 000km achter
de kiezen, net ‘gerodeerd’ dus.
Het werd een 264! We schrijven 1978. Een
lange wachttijd van 6 maanden, vooraleer
de wagen werd geleverd. Omdat hij dacht
dat een injectie wel erg veel zou verbruiken
en uiteraard ook omwille van het prijskaartje
koos Rony voor een ‘DL’ uitvoering

A LA UNE
Rony Van Dierdonck
La plupart des membres du club connaissent
d’une façon ou une autre Rony Van
Dierdonck.
Il est un des fondateurs du Club Belge de
Volvo en 1983.
Toujours de bonne humeur , il n’a pas peur
d’une blague ou d’ un bon mot
Il est toujours un membre très
actif et présent à presque toutes les
réunions avec sa femme.
Que Rony soit un véritable amateur de
Volvo n’étonnera personne, toute sa vie il
n’a roulé
Qu’en Volvo !
L’extraordinaire, c’est que pratiquement
toutes les Volvo qui ont passées chez lui,
A l a u n e
sont toujours en sa possession.
Dès l’obtention de ce permis de conduire si
désiré, il a pu conduire la première voiture
de son père,une Ford Consul de 1952, un
modèle pas très neuf. Sur la photo ci-jointe
datant de 1952
La voiture était toute neuve.
En 1969 la Consul devait être remplacée. En
compagnie de son père et de son frère Rony
alors âgé de 23 ans s’est rendu chez le
concessionnaire Volvo (concessionnaire ?)
Les trois hommes ont quitté la salle d’exposition
avec chacun un bon de commande
en poche !
Fin des années 60 la Volvo144 était un
modèle relativement nouveau sur le marché
c’était une voiture moderne de ligne sévère.
Ce modèle fut le choix de son père et de son
frère. Mais Rony n’aimait pas tellement ce
modèle, (pas plus qu’aujourd’hui). Il a opté
pour les belles lignes de l’Amazone qui coûtait
à l’époque 118.000 francs belges.
La Volvo140 coûtait à peine plus.
Evidemment l’Amazone était un modèle fin
de carrière et il n’y avait plus beaucoup de
choix. Rony ne pouvait uniquement choisir
qu’entre le couleurs blanc, le rouge ou le
vert. Ce fût cette couleur qui l’emporta.
Rony est toujours enchanté de cette voiture.
Il a entrepris plusieurs voyages avec
elle, notamment en Allemagne et le plus
souvent en Autriche.
Un seul incident marquant, la voiture était
quasiment neuve quand un beau jour d’été,
en fermant négligemment la portière, les
vitres des portières se brisèrent d’un seul
coup avec un bruit de tonnerre..
Stupeur. !! Tout est évidement réparé
sous garantie, et la voiture a poursuivit sa
vie sans autre anicroche ( C’est une Volvo
quand même).
10 ans plus tard, Rony eut soudain envie
d’une autre voiture mais il ne voulait pas
non plus se séparer de L’Amazone. La voiture
avait à peine 110.000 km sur le compteur,
elle était donc juste rodée.
En 1978 il acheta une 264. Il y eut une lon-
S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m
37

I n d e k i j k e r
met enkele carburator. Een mooie donkerblauwe
kleur stond de auto erg mooi.
Het was een zeer groot verschil met zijn
Amazon. Dit was een ‘slee’! Komfortabel
reizen in stijl! Toch vielen de prestaties en
het verbruik erg tegen. Het overmatige benzineverbruik
deed de wagen uiteindelijk de
das om en na amper een jaar was Rony zijn
‘vlaggeschip’ beu.. De wagen werd echter
nog gebruikt tot hij een jaar of 4 was en
met een km stand van 54 000 over gelaten
aan de dealer. Er was toen geen plaats
genoeg in de garage om ook deze wagen
‘bij te houden’.
Aangezien Rony nu prestaties verlangde
werd de ‘nieuwe’ de net uitgebrachte
244 TURBO, een directiewagen met amper
4000km op de teller.
Op het salon van ’81 maakte hij een proefrit
met testrijder Mike Van Hooydonck. Het
had gesneeuwd en ze belandden in een
slip, even dacht Rony dat het verkeerd zou
aflopen maar gelukkig kwam het goed! Veel
plezier werd er
met de Turbo beleefd, reizen naar Schotland,
Hongarije.
Rony werkte op de luchthaven van
Zaventem en diende hij dagelijks 120km te
38 S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m
rijden. Dat werd wel een dure grap en om
die reden werd er in ’88 voor een nieuwe
740 TIC (turbo diesel intercooler, 122Pk)
gekozen.
Ook nu werd de 240 Turbo niet ingeruild
maar kreeg hij een plaatsje naast de
Amazon.
Rony werkte zoals gezegt dus bij ‘de Sabena’
Daar bestond zijn taak erin om vliegtuigen
te verplaatsen en parkeren. Vliegtuigen
kunnen immers moeilijk op eigen kracht
achteruit rijden. De motoren moeten dan
andersom draaien en maken daarbij een
hels kabaal en ze blazen alles in de omgeving
weg door de wind die daarbij voorkomt.
Wist je trouwens dat een vlucht Brussel –
New York 9u duurt en dan zowat 180 000
liter kerosine wordt verbruikt?
Een air-bus verbruikt gemiddeld 10 000 liter/
uur. Een groot onderhoud gebeurt zowat om
de twee jaar en duurt 4 weken!
Daarbij wordt alles uit elkaar gehaald, zelfs
het interieur!
Nog een weetje: Tijdens de ouderwetste
winters kwam het voor dat er een ijslaag
zich had gevormd op de vleugels toen de
vliegtuigen een tijd aan de grond hadden
gestaan. Vliegtuigen met ijs op de vleugels
kunnen niet opstijgen! Dus moest dat eerst
verwijderd worden. Tijdens het vliegen worden
de vleugels verwarmd om ijsvorming
tegen te gaan. De temperatuur boven
bedraagt immers min 50°C.
Toen Rony in ’98 op 52-jarige leeftijd op
vervroegd pensioen kon gaan had hij de 740
niet echt meer nodig. Hij was gecharmeerd
door de schitterende C70 coupe, welke hij
zich dan ook aanschafte. Het werd een T5.
Als hij over enkele jaren 65 wordt, komt er
naar alle waarschijnlijkheid een C30.
Ook deze wagen zal met een Turbo uitgerust
zijn verzekerd Rony me.
We wensen Rony en zijn familie nog vele
jaren Volvo rijplezier!
Nota: Dit verhaal behelst enkel de Volvo’s
die achtereenvolgens werden aangekocht.
Maar de verzameling van Rony omvat ook
een schitterende PV444 en een zo mogelijk
nog mooiere 1800ES.
Stef De Wachter

gue période d’attente de 6 mois avant que
la livraison.
Comme il supposait qu’une « injection »
consommerait beaucoup et aussi à cause
du Prix Rony choisit une DL à carburateur
simple. La couleur bleu foncé lui allait à
merveille.
Cela faisait une grande différence avec
l’Amazone. Celle-ci était un « palace ».
Voyager
confortablement et avec allure ! Néanmoins
les prestations et la consommation décevaient.
La consommation exorbitante d’essence
sonnât le glas pour la voiture. Rony se
lassait de son palace roulant. Néanmoins Il
continua à l’utiliser mais à 4 ans et avec
54.000 km au compteur il l’a revendue au
concessionnaire. Il n’avait plus de place au
garage pour garder cette voiture.
Cette fois Rony souhaitait une voiture qui
prestait, il s’achetât le tout Nouveau modèle
244 TURBO, une voiture de direction avec
à peine 4000 km au compteur.
Au salon de l’auto de 1981 il fit un essai
en compagnie du pilote d’essai (testrijder)
Mike Van
Hooydonck. Il avait neigé et ils ont fait un
sacré dérapage, pendant quelques instants
Rony cru que tout aillait très mal se terminer ,
mais heureusement il n’en fut rien.
Le Turbo leur a procuré bien du plaisir
durant les nombreux voyages effectués en
Hongrie, l’Ecosse …
Rony travaille à l’aéroport, tous les jours il
parcourt 120 km pour y arriver, ce qui lui
revenait très cher, raison pour laquelle il
achetait en 1988 le nouveau 740 TIC (turbo
diesel Intercooler, 122 Pk) La Turbo 240 reçut
une place chez lui à côté de l’Amazone.
Rony travaillait à « la Sabena », où il
se chargeait de déplacer et de garer les
avions.
Il est très difficile pour un avion de faire
marche arrière de ses propres moyens. Les
moteurs doivent alors tourner dans le sens
inverse, font un bruit énorme en soufflant
tout se qui se trouve autour.
D’ailleurs savez-vous qu’un vol Bruxelles /
New York dure 9 heures et consomme
180.000 litres de kérosène.
Un airbus utilise en moyenne 10.000 litres
par heure. Un grand entretien se fait tous
les deux ans et dure quatre semaines ! A
ce moment là tout est démonté, même
l’intérieur !
A l a u n e
Et Encore ceci : A l’époque durant l’hiver il
arrivait qu’une couche de glace se forme sur
les ailes des avions qui restaient à terre pendant
quelque temps, ce qui les empêchaient
de partir. il fallait donc d’abord enlever cette
couche. Durant le vol les ailes sont chauffées
pour empêcher la formation de glace.
Là haut dans le ciel la température est en
effet de moins 50 ° C.
Quand Rony a pris sa pré pension à l’age de
52 ans il n’avait plus vraiment besoin de sa
Volvo 740 et il était charmé par la magnifique
coupée C70, et l’acheta. C’était un T5.
Pour ses 65 ans il achètera probablement un
C30. Rony m’a confirmé que cette voiture
sera aussi une Turbo.
On souhaite encore de nombreuses années
de plaisir en Volvo à Rony et sa famille.
Note : ce récit contient uniquement les
Volvo qui ont été achetées consécutivement.
Mais Rony possède aussi une superbe
PV444 et encore si possible, une plus belle
1800ES.
S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m
Stef De Wachter
39

ubriek Antiek
TE KOOP / A VENDRE
Moteur B30E complet avec boite manuelle,
révisé, à tourné 2000 km. Toute proposition
de plus de 50 €.
Motor B30E compleet met manuele schakeling,
gereviseerd, heeft 2000 km gedraaid.
Elk bod vanaf 50 €.
Naam/nom: Gunther Van den Bergh
Raymond MEDOT
Adres/adresse: Liersesteenweg 288
Raymond.medot@telenet.be 0475 81 95 08 Te/à: Berlaar 2590
Tel.: 0494560517
PV544 B18B red 1962 Datum/date/: 15 maart 2008
DAF 44
Leon Verhaegen, Terputtelaan 15, Schilde Volvo gegevens – données Volvo:
Tf 03 383 17 43
Type :Volvo Amazone 122S
Modeljaar/année: 1966
1 x Amazon P130, geen motor
Motortype/ Type de moteur: B20, 2 SU kar-
1 x Amazon Break
burators
Onderdelen Amazon, motorblokken B18, Staat/Etat: Wat roest op het spatbord juist
spatborden, voorkant, motorkappen, achter de achterwielen en de hoek van de
sierstukken, handboeken, technische deur. Onderkant is zeer gezond.
boeken
1 x Amazon P130 sans moteur
Opmerkingen/remarques:
1 x Amazon Break
Rijdt zeer goed. Is een Zwitserse auto
Pièces Amazon, blocs moteur B18, ailes, geweest. Belgische papieren.
avant, capots, pièces d’embellissement,
manuels et livres techniques
Prijs/Prix: 2900 euro, bespreekbaar.
G. Verret
Pauwendreef 6
2900 Schoten
03 685 14 14
Toute restauration de carrosserie approfondie,
méthode d’origine
Alle grondige carrosserie restauraties,
oorspronkelijke methode
Kris Suys
Hoogveld 4
9200 Dendermonde
052 21 11 51
Krissuys2001@yahoo.com
40 S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m
Naam/nom: Van Meerbeek Dirk
Adres/adresse: Helmkruidstraat 1
Te/à: 3360 Bierbeek
Tel.: 0494/45 36 66
Datum/date:26 februari 2008
Volvo gegevens – données Volvo:
Type: PV 544
Modeljaar/année: 1965
Motortype/ Type de moteur: 1800 cc
Staat/Etat: Zeer goed maar met gebruiksporen
Prijs/Prix: 7500 euro
Naam/nom: Steven De Kesel
Adres/adresse: Edegemsesteenweg 4
Te/à: 2550 Kontich
Tel.: .0475/25.20.48
Fax: 014/70.54.26
E-mail: steven@tipic.be
Datum/date:17/2/08
Volvo gegevens – données Volvo:
Type: Volvo Amazon Kombi B20
Modeljaar/année: 1968
Motortype/Type de moteur: B20
Staat/Etat: Goed, gerestaureerd in 2001
Opmerkingen/remarques:
Wagen ingevoerd uit Zweden 2 jaar geleden.
Nu ingeschreven in België als oldtimer.
Uitgerust met de originele bredere amaozon
velgen. Kom hem bekijken en proefrijden na
afspraak in Kontich
Prijs/Prix: 5750 euro
Voor de recentste advertenties, surf naar http://www.volvoclassicclub.be/
Pour les annonces plus récentes, voir sur http://www.volvoclassicclub.be/

N i e u w e l e d e n - N o u v e a u x m e m b r e s
Nieuwe leden - Nouveaux membres
Welkom bij SCCB - Bienvenue au SCCB
lid.no. - membre naam - nom adres - adresse tel.- tél.
2054 Stijn De Smedt Meerstraat 286 1840 Londerzeel 0472/87.96.21
2053 Christian Schellinck Rue des fuchsias 103 1080 Molenbeek 0475/74.46.6
2052 Nico Sakelaropolus Berkenhofstraat 37 2170 Merksem 03/645.31.45
2051 Geert Moyson Zavel 11 1840 Malderen 0475/93.61.76
2050 Jacques Lucarelli Ed Decuyperstraat 2 8400 Oostende 059/70.98.57
2049 Davy Bocquez Hugo Verrieststraat 60 8730 Beernem 0479/30.31.18
2048 Jan Van Buggenhout Kasteelstraat 5 3360 Bierbeek 016/46.09.21 + 0495/57.99.69
2047 Diederik Vandendriessche Oude Baan 187 1790 Essene 0479/88.00.67
Deze foto’s werden ons bezorgd door Bart Pyl en zijn kersverse echtgenote. Ze huwden
afgelopen zomer. Ze studeerden samen in Zweden en werken samen voor Volvo. Proficiat!
S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m
41

Jan
TROCH
specialist Swedish Oldies
AutoService
Specialiteit VOLVO
BE 463.727.405
Recente tweedehands Volvo’s
Volvo onderdelen, nieuw en tweedehands, vanaf 1990
autoserviceaalst@autoserviceaalst.be • www.autoserviceaalst.be
Gentsesteenweg 79, 9420 Erpe-Mere
42 S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m
Restauraties - Mechaniek
Tuning - Onderdelen en depannages
Kerkstraat 1, 9260 Serskamp
Tel. 09/369 23 71
Gsm 0476/64 58 19
E-mail: troch.jan@euphonynet.be
Classic Volvo Dealership
Volvo Club of America member with 33 years of Volvo car experience
Providing classic Volvos and parts for owners worldwide
- California cars delivered to Belgium - Repair parts delivered to Belgium
- Digital pictures and detailed analysis - Expert evaluations of classic Volvos
- Specialize in the P1800 models - Technical and cosmetic consultation
Visit our web sites: www.iROLLmotors.com, volvo-1800.com
Contact Mike Dudek: mike@irollmotors.com or 00-1-408-847-1544
AALSTb.v.b.a.
Nieuw: nationaal en internationaal vervoer en takeldienst

S w e d i S h Ca r Cl u b be l g i u m
43

Design by D&K Vision - www.dkvision.eu
���������������������������������
���������������������������������������������������������������������������������������������������������������
����������������������������������������������������������������������������������������������������������������
�����������������������������������������������������������������������������������������������������������������
�����������������������������������������������������������������������������
���������������������������������
�����������������
�������������
������������
�������������������
���������������
������������
��������������
�����������
������������