Nummer 3 - december 2004 - VCCN
Nummer 3 - december 2004 - VCCN
Nummer 3 - december 2004 - VCCN
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
EEN BEHEERSPLAN<br />
EEN BEHEERSPLAN<br />
Luchtbehandeling voor de Operatieafdeling in Nederland<br />
Dr. G.H.I.M. Walenkamp - afd. Orthopedie, academisch ziekenhuis Maastricht, postbus 5800, 6202 AZ Maastricht<br />
H. Huiskamp - adviseur technische installaties ziekenhuisbouw, Eindhoven<br />
In de zeventiger jaren werd in Nederland naar aanleiding van vragen uit het veld onderzoek gestart naar de ventilatie van operatiekamers.<br />
Het toenmalige Instituut voor Gezondheidstechniek (IG-)TNO voerde dat uit en werd gesteund door een gespreksforum van bacteriologen,<br />
chirurgen, en een commissie van de Nederlandse Technische Vereniging voor Verwarming en Luchtbehandeling (TVVL). Onderzoeksresultaten<br />
werden in TNO rapporten gepresenteerd, voornamelijk door ir. H.B. Bouwman en P.A. Bossers. In de jaren daarna bleef het een onderzoek<br />
waarin vooral technici zich verdiepten: de toenmalige afdeling Binnenmilieu van TNO Bouw en de inmiddels opgerichte Vereniging<br />
Contamination Control Nederland (<strong>VCCN</strong>). Ook echter de medische en paramedische sector vertoonde groeiende interesse. In februari 1989<br />
werd een themanummer van ZIP, het verenigingsblad van de ziekenhuishygiënisten, aan de luchtbehandeling van operatiekamers gewijd. In<br />
1991 en 1992 organiseerde de <strong>VCCN</strong> congressen over luchtbehandeling van operatiekamers, samen met TNO en het toenmalige College voor<br />
Ziekenhuisvoorzieningen. Tot slot organiseerden de <strong>VCCN</strong> samen met de vereniging van ziekenhuishygiënisten (VHIG) in 1998 opnieuw een<br />
dergelijk congres: de “Frisse Wind”. Dit congres werd georganiseerd na aanschrijving van alle relevante beroepsgroepen en instanties om in<br />
Nederland een aanzet te geven tot “een werkbare norm voor de luchtkwaliteit op de Nederlandse operatiekamers”. Na het congres werd door<br />
diverse vertegenwoordigers besloten daartoe stappen te ondernemen.<br />
De VHIG en de <strong>VCCN</strong> nodigden in 1999 zoveel mogelijk relevante<br />
instanties en (para)medische verenigingen uit bijeen te komen, om<br />
een dergelijke norm te realiseren (tabel 1). Er werden na eerste overlegronden<br />
een stuurgroep en een drietal werkgroepen geformeerd<br />
(tabel 3). De samenstelling en taken van de stuurgroep en werkgroepen<br />
is in de loop van de jaren die nodig waren iets gewijzigd,<br />
meestal door veranderingen van werkkring. De werkgroepen kregen<br />
opdracht de literatuur en bestaande richtlijnen te inventariseren en<br />
4 vccn nieuwsbrief<br />
te komen tot nieuwe adviezen. Daarbij richtten zij zich respectievelijk<br />
op de techniek, op de standaardisatie van de meetmethoden, en op<br />
algemene aspecten van de hygiëne. Nadat de adviezen van de<br />
werkgroepen waren geformuleerd is de stuurgroep begonnen aan<br />
een proces van bewerking en integratie dat om diverse redenen<br />
moeizamer bleek dan verwacht. Belangrijk uitgangspunt werd dat de<br />
adviezen de vorm zouden moeten krijgen van een systematisch<br />
opgezet Beheersplan, waarin de structuur van Hazard Analysis of