IW Apeldoorn vindt een klavertje-4 Stichting Hulphond - Inner Wheel ...

LANDELIJK
DOOR ANNETTE BANGA, INTERNATIONAL BOARD DIRECTOR
Een kijkje in de koffer van een International
Board Director
Ook zo benieuwd wat er in de koffer zit
van een Nederlandse uit de polder op de
terugweg van een Internationale vergadering?
Naast de gebruikelijke zaken vind je in
mijn koffer: ontelbare zelfgemaakte zakjes
van allerlei mooie stofjes met daarin talrijke
aardigheidjes als: zeepjes, gelukspoppetjes,
kaartjes, steentjes, chocolaatjes, etc. Al deze
kleinoden gekregen van de vele dames die ik
in India ontmoet heb. Mijn koffer was ook
gevuld met allerlei souvenirs die de andere
leden van het bestuur voor elkaar hebben
meegenomen. Een teddybeer, een kalender,
een beker, een zelfgemaakte ketting, een
aantekenboekje, een toeristisch boek, enfi n,
teveel om allemaal op te noemen. Maar ook
een schat aan ervaring die ik graag met jullie
wil delen.
Hoewel ik vanuit Nederland ben voorgedragen,
vertegenwoordig ik daar niet Nederland,
maar ben ik op internationaal niveau
bezig. Ik behartig de belangen van IWI. Een
van mijn taken is de link te zijn tussen het
internationale bestuur en non districted
clubs. Dit zijn clubs in landen waar nog
geen district is, die dus ook geen landelijk
bestuur hebben. Het betekent als er geen
district is, het land wel aangesloten kan zijn
bij IWI, maar dat het geen stemrecht heeft.
Ik ben verantwoordelijk voor de volgende
zeven non districted clubs: Oeganda, Brazilië,
Colombo, twee in Spanje, Barcelona (opgeheven),
Marbella, in Amerika twee waarvan
DOOR DIRK VERHEIJ, IW DRONTEN
Anneke Segaar gehuldigd met
erepenning gemeente Dronten
President Reini Hoekman kon op onze
nieuwjaarsbijeenkomst in Dronten op 11
januari 2011 iedereen hartelijk welkom heten
in het huis van Manny en Albert Hagting, in
het bijzonder ons gewaardeerd lid Anneke
Segaar-Griffi oen. Anneke kreeg op maan-
8 kroniek MAART 2011
ik contact heb kunnen leggen met één club.
Ieder maand sturen zij mij trouw hun Newsletters
en daardoor kan ik mee beleven hoe
zij het doen. Ook heb ik contact gehad met
een club in Oeganda, maar dat was slechts
van korte duur, men reageert niet meer op
mijn brieven of mails, hoewel ik aangegeven
heb dat de taal geen probleem mag zijn. Er
kan nl. altijd een vertaler ingezet worden,
maar ik hoor niets meer. Jammer, ik blijf het
gewoon proberen.
Samen met nog vijftien andere afgevaardigden
zit ik in het internationale bestuur van
IW. De huidige president heet Pallavi Shah en
zij komt uit Mumbay. Zij heeft geregeld dat
onze internationale vergadering dit jaar in
India gehouden is. Pallavi heeft er heel veel
werk van gemaakt. Mumbay is een enorme
grote stad met maar liefst zestien miljoen
inwoners. Afgezet tegen ons land, kun jij je
vast wel voorstellen hoe overvol deze stad is.
Geen wonder dat hier zes IW clubs zijn. Na
de vergadering zijn wij ’s avonds uitgenodigd
voor een soort intercity meeting in een
school, heel bijzonder. We werden welkom
geheten met bloemenkransjes, een rode
stip werd op ons voorhoofd gezet, daarna
werden er lekkernijen, waaronder vele currys
en snacks geserveerd. Later werd een
grandioze modeshow met dans gehouden.
Iedereen loopt in een Sari, deze werden met
verve, door zowel jong als oud, op het toneel
geshowd, er werd prachtig gedanst. Al met
dagavond 3 januari tijdens de jaarlijkse
nieuwjaarsbijeenkomst van de gemeente
Dronten in de stampvolle grote theaterzaal
van ‘De Meerpaal’ door burgemeester Aat
de Jonge de erepenning van de gemeente
Dronten omgehangen, vanwege haar verdienste
voor de gemeenschap van Dronten
gedurende een lange reeks van jaren. Anneke
woont met haar echtgenoot al 50 jaar in de
polder en heeft zich in al die jaren ingezet
voor een leefbare samenleving. Zij kan samen
met haar man Lammert gerekend worden
tot de polderpioniers van Flevoland. Anneke
is in de loop der jaren betrokken geweest bij
het opstarten van velerlei initiatieven in de
Dronter samenleving, waaronder natuurlijk
de oprichting van onze IW club. Anneke had
al een kleurrijk geheel. De volgende dagen
bleek dat Pallavi iedere dag bijeenkomsten
met vele tientallen Indiase dames geregeld
had en na tien dagen was het dan eigenlijk
ook wel weer genoeg. Maar ik wil nog wel
even vermelden dat de buitengewone gastvrijheid,
de aandacht en verwelkoming in de
clubs hartverwarmend waren en dat we met
elkaar de verbondenheid die IW geeft, zeker
gevoeld en ervaren hebben. Het was een
onvergetelijke ervaring.
Dit is het eerste deel van Annette Bangma
over haar werk en ervaringen als international
board director. In een volgende
Kroniek komen de onderwerpen aan de
orde die besproken zijn in het internationale
bestuur.
zelf tijdens de IW nieuwjaarsbijeenkomst
voor een aantal fl essen Prosecco gezorgd.
Reini hief samen met de aanwezigen het
glas op haar, die deze bijzondere eer ten deel
gevallen is. Daarop begonnen de aanwezigen
spontaan het ‘lang zal ze leven’ te
zingen. Onze Anneke nam de ovaties zoals
ze is, bescheiden maar toch glimlachend,
in ontvangst. Anneke en haar echtgenoot
vertelden dat ze erg verrast waren door dit
hele gebeuren. In ‘De Meerpaal’ waren op
3 januari natuurlijk ook IW leden aanwezig
om deze gebeurtenis met hen mee te vieren.
Maar, ze waren vooral blij verrast met de
onverwachte komst van hun zoon en drie
dochters die allemaal van elders moesten
komen. Natuurlijk waren er de volgende dag
mooie boeketten, felicitatiekaarten en e-mail
berichten van vrienden, kennissen en IW leden.
Ze had dit niet verwacht, maar vond het
toch heel leuk om mee te maken. Ook haar
man zat er glunderend en trots bij te kijken.