You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
RUSS 2003 9<br />
ungdomskulen tidlegare i vår.<br />
”Synes du det <strong>er</strong> passende å straffe russekullet med at Vibe send<strong>er</strong> ein rekning på 2700kr?”<br />
- Ja det syns eg absolutt!! Men eg vil b<strong>er</strong>re få påpeike at det drei<strong>er</strong> seg ikkje om russen som hor(d)<strong>er</strong>, men om enkeltindivid som har ansvar for sine handlingar. Det<br />
ønskj<strong>er</strong> me å mark<strong>er</strong>e, helst med ein eigen fl aggdag, men i fyrste omgong med å straffe dei ansvarlege. Vaskedamene kjem jo stadig opp til meg i harnisk, og litt brisne ett<strong>er</strong> at<br />
p<strong>er</strong>sonar har laga ein svinesti i gongane. Og det <strong>er</strong> eg som har ansvaret for at slikt ikkje skal skje. Jeg rul<strong>er</strong> tross alt.<br />
”Asså, når du tenk<strong>er</strong> på komande russekull, har du noko håp får eit betre fellesskap, og at kanskje russen kunne stilt opp med eventuelle meir kanskje positive arrangement for<br />
ungdomsskulen og eventuelt liksom arrang<strong>er</strong>t ting i fellesskap med grønnrussen eventuelt?”<br />
Til tross for det noko innvikla spørsmålet, klar<strong>er</strong> John Karsten å svare innimellom t<strong>er</strong>minkarakt<strong>er</strong> setjinga. Han legg fra seg t<strong>er</strong>ningane og svar<strong>er</strong> alvorleg med tommelen i<br />
munnen.<br />
- Det synes<br />
eg <strong>er</strong> ein veldig god<br />
tanke, og eg har<br />
tenkt på at det kunne<br />
vore artig å menge<br />
seg med russen på<br />
den d<strong>er</strong>re py-jamas<br />
dagen ett<strong>er</strong>som<br />
det <strong>er</strong> det som på<br />
monge måtar åpnar<br />
den d<strong>er</strong>re russetida.<br />
H<strong>er</strong> ligg<strong>er</strong> utruleg<br />
med tradisjonar h<strong>er</strong><br />
oppe hos oss og, så<br />
sjølv om dåke hadde<br />
komme opp h<strong>er</strong> på<br />
plassen og b<strong>er</strong>re stilt<br />
dåke opp h<strong>er</strong> ute så<br />
ville det hagla med<br />
mjølkekartongar og<br />
fl ask<strong>er</strong> med vatn<br />
i fra våre elevar,<br />
sjølv om dåke<br />
ikkje hadde hevet<br />
ein vannballong<br />
ein gong. Eg har<br />
tenkt på det at det<br />
kunne vore fl ott<br />
for raudrussen,<br />
grønnrussen, og<br />
ikkje minst oss<br />
ansatte, om russen<br />
gjekk frå klass<strong>er</strong>om<br />
til klass<strong>er</strong>om<br />
og viste seg. Då<br />
hadde me hatt meir<br />
kontroll ov<strong>er</strong> våre<br />
elevar.<br />
Han fortsett med mimringa si og fortell om då russen hadde orkest<strong>er</strong>.<br />
- Dei gjekk opp h<strong>er</strong> med orkest<strong>er</strong>et i front i tog rundt h<strong>er</strong>. Og så vidt eg kan minnast så var det ikkje noko tull og tøys den gongen, så det <strong>er</strong> godt me har fått slutt på det<br />
no. Samarbeid hadde vore mogleg, men då måtte dei byrja tidleg på hausten.<br />
John Karsten spis<strong>er</strong> ei hybelkanin med håp om at me skal legge m<strong>er</strong>ke til det. Han følg<strong>er</strong> opp med ein piruett med kontorstolen før han fortset å beundre gardinene sine.<br />
- Eg har jo fl eipa med mine elevar som ynskj<strong>er</strong> å kasta vannballong<strong>er</strong>, okay, kan dåke ikkje lage ein avtale med raudrussen, og ta ein skikkelig fi ght på fritido. Ta dåke<br />
skikkelig ut.<br />
Han har eit draumende blikk, og fortel vidare om sin ukjente fortid.<br />
- Eg innrømme jo sjølvsagt at eg har vore kalv. Det legg<strong>er</strong> eg ikkje skjul på. Men når eg <strong>er</strong> i<br />
ein posisjon som denne, kan eg ikkje leng<strong>er</strong> v<strong>er</strong>e kalv.<br />
John Karsten peikar på at det faktisk fi nnes positive ting med russen, og kremt<strong>er</strong> litt.<br />
”Eg innrømme jo sjølvsagt<br />
at eg har vore kalv.”<br />
- Eg tenke jo spesielt på denna revyen dåkes. Det <strong>er</strong> kjempegrei<strong>er</strong>! Og eg tenk<strong>er</strong> og på Krabben ikke sant og inntektene d<strong>er</strong> med tanke på at det går til et veldedig føremål.<br />
Det syns eg <strong>er</strong> veldig, veldig fl ott. Eg les<strong>er</strong> alltid Krabben! Alltid raudruss på Fitjar som selg<strong>er</strong> Krabben, og då kjøp<strong>er</strong> eg d<strong>er</strong>. Da gj<strong>er</strong>e eg.<br />
Før me går pos<strong>er</strong><strong>er</strong> han villig foran kam<strong>er</strong>a. Me takk<strong>er</strong> for int<strong>er</strong>vjuet, og fi nn vegen ut sjølve. Me sit att med ein god følelse ett<strong>er</strong> møtet med ein openhjarta og følsom rektor. I det<br />
me spradar ov<strong>er</strong> plassen på veg til skulen vår, blir me møtt med vennlege vink frå grønnrussen. Fredsmegl<strong>er</strong>ar i form av utsendte frå <strong>krabben</strong>, kanskje me lar mjølet stå i<br />
kjøkkenskapet til mor neste gong?
Change language