18.04.2013 Views

Page 1 1.-Bailemos nós ja todas tres, ai amigas, so aquestas ...

Page 1 1.-Bailemos nós ja todas tres, ai amigas, so aquestas ...

Page 1 1.-Bailemos nós ja todas tres, ai amigas, so aquestas ...

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

<strong>1.</strong>-<strong>B<strong>ai</strong>lemos</strong> <strong>nós</strong> <strong>ja</strong> <strong>todas</strong> <strong>tres</strong>, <strong>ai</strong> <strong>amigas</strong>,<br />

<strong>so</strong> <strong>aquestas</strong> avelaneiras frolidas<br />

e quen for velida, como <strong>nós</strong>, velidas,<br />

se amigo amar,<br />

<strong>so</strong> <strong>aquestas</strong> avelaneiras frolidas<br />

verrá b<strong>ai</strong>lar.<br />

<strong>B<strong>ai</strong>lemos</strong> <strong>nós</strong> <strong>ja</strong> <strong>todas</strong> <strong>tres</strong>, <strong>ai</strong> irmanas,<br />

<strong>so</strong> aqueste ramo destas avelanas<br />

e quen for louçana, como <strong>nós</strong>, louçanas<br />

se amigo amar,<br />

<strong>so</strong> aqueste ramo destas avelanas<br />

verrá b<strong>ai</strong>lar.<br />

Por Deus, <strong>ai</strong> <strong>amigas</strong>, mentral non fazemos,<br />

<strong>so</strong> aqueste ramo frolido b<strong>ai</strong>lemos<br />

e quen ben parecer, como <strong>nós</strong> parecemos,<br />

se amigo amar,<br />

<strong>so</strong> aqueste ramo <strong>so</strong>l que <strong>nós</strong> b<strong>ai</strong>lemos<br />

verrá b<strong>ai</strong>lar.<br />

Airas Núnez<br />

❦<br />

2.-Ai eu, coitada, como vivo en gran cuidado<br />

por meu amigo, que hei alongado!<br />

Muito me tarda<br />

o meu amigo na Guarda!<br />

Ai eu, coitada, como vivo en gran desejo<br />

por meu amigo, que tarda e non vejo!<br />

Muito me tarda<br />

o meu amigo na Guarda!<br />

Afon<strong>so</strong> X<br />

❦<br />

3.-V<strong>ai</strong>amos, irmana, v<strong>ai</strong>amos dormir<br />

nas ribas do lago, u eu andar vi<br />

a las aves, meu amigo.<br />

V<strong>ai</strong>amos, irmana, v<strong>ai</strong>amos folgar<br />

nas ribas do lago, u eu vi andar<br />

a las aves, meu amigo.<br />

Enas ribas do lago, u eu andar vi,<br />

seu arco na mão as aves ferir,<br />

a las aves, meu amigo.<br />

Enas ribas do lago, u eu vi andar,<br />

seu arco na mão a las aves tirar,<br />

a las aves, meu amigo.<br />

Seu arco na mão as aves ferir,<br />

e las que cantanvan leixá-las guarir,<br />

a las aves, meu amigo.<br />

Seu arco na mão a las aves tirar,<br />

e las que cantavan non nas quer matar,<br />

a las aves, meu amigo.<br />

Fernando Esquío<br />


4.- Amei-vos sempr, amigo,<br />

e fiz-vos lealdade;<br />

se preguntar quiserdes,<br />

en vossa puridade<br />

saberedes, amigo,<br />

que vos digo verdade;<br />

ou se falar houverdes<br />

con algún maldizente<br />

e vos quiser, amigo,<br />

fazer al entendente,<br />

dizede-lhi que mente,<br />

dizede-lhi que mente.<br />

Xoán Airas<br />

5.- Quantas sabedes amar amigo<br />

treides comiga lo mar de Vigo<br />

e banhar-nos-emos nas ondas.<br />

Quantas sabedes amar amado<br />

treides comiga lo mar levado<br />

e banhar-nos-emos nas ondas.<br />

Treides comiga lo mar de Vigo<br />

e veeremo-lo meu amigo<br />

e banhar-nos-emos nas ondas.<br />

Treides comiga lo mar levado<br />

e veeremo-lo meu amado<br />

e banhar-nos-emos nas ondas.<br />

Martín Códax<br />

❦<br />

6.- Sedia-meu na ermida de San Simión<br />

e cercaron-mi as ondas, que grandes <strong>so</strong>n.<br />

Eu atendendo meu amigo. E verrá?<br />

Estando na ermida anto altar,<br />

cercaron-mi as ondas grandes do mar.<br />

Eu atendendo meu amigo. E verrá?<br />

E cercaron-mi as ondas, que grandes <strong>so</strong>n:<br />

non hei i barqueiro, nen remador.<br />

Eu atendendo meu amigo. E verrá?<br />

E cercaron-mi as ondas do alto mar:<br />

non hei i barqueiro, nen sei remar.<br />

E atendendo meu amigo. E verrá?<br />

Non hei i barqueiro, nen remador:<br />

morrerei eu fremosa no mar m<strong>ai</strong>or.<br />

Eu atendendo meu amigo. E verrá?<br />

Non hei i barqueiro, nen sei remar:<br />

morrerei fremosa, no alto mar.<br />

Eu atendendo meu amigo. E verrá?<br />

Mendinho<br />

7.- Amigos, nom posseu negar<br />

a gram coita que damor hei,<br />

ca me vejo sandeu andar,


e com sandece o direi:<br />

os olhos verdes que eu vi<br />

me fazem ora andar assi.<br />

Pero quem quer xentenderá<br />

aquestes olhos quaes <strong>so</strong>m,<br />

e destalguém se queixará<br />

m<strong>ai</strong>s eu <strong>ja</strong>quer moira, quer nom:<br />

os olhos verdes que eu vi<br />

me fazem ora andar assi.<br />

Pero nom devia a perder<br />

home que <strong>ja</strong> o sém nom ha<br />

de com sandece rem dizer,<br />

e com sandece digueu <strong>ja</strong>:<br />

os olhos verdes que eu vi<br />

me fazem ora andar assi.<br />

Xoán García de Guilhade<br />

❦<br />

8.- Quantos ho<strong>ja</strong>ndam eno mar aqui<br />

cuidam que coita no mundo nom ha<br />

senom do mar, nem ham outro mal <strong>ja</strong>;<br />

m<strong>ai</strong>s doutra guisa contece hoje a mi:<br />

coita damor me faz escaecer<br />

a mui gram coita do mar, e teer<br />

pola m<strong>ai</strong>or coita de quantas <strong>so</strong>m<br />

coita damor, a quena Deus quer dar.<br />

E é gram coita de morta do mar,<br />

m<strong>ai</strong>s nom é tal; e por esta razom<br />

coita damor me faz escaecer<br />

a mui gram coita do mar, e teer<br />

pola m<strong>ai</strong>or coita, per boa fe,<br />

de quantas forom, nem <strong>so</strong>m, nem serám.<br />

E estes outros que amor nom ham,<br />

dizem que nom; m<strong>ai</strong>s eu direi qual é:<br />

coita damor me faz escaecer<br />

a mui gram coita do mar, e teer<br />

por m<strong>ai</strong>or coita a que faz perder<br />

coita do mar, que faz muitos morrer!<br />

P<strong>ai</strong>o Gómez Charinho<br />

❦<br />

9.- Non quereu donzela fea<br />

que anta mia porta pea.<br />

Non quereu donzela fea<br />

e negra come carvón,<br />

que anta mia porta pea<br />

nen faça come sisón.<br />

Non quereu donzela fea<br />

que anta mia porta pea.<br />

Non quereu donzela fea<br />

e velosa come can,<br />

que anta mia porta pea<br />

nen faça come alermã.<br />

Non quereu donzela fea


que anta mia porta pea.<br />

Non quereu donzela fea<br />

que ha brancos cos cabelos,<br />

que anta mia porta pea<br />

nen faça come camelos.<br />

Non quereu donzela fea<br />

que anta mia porta pea.<br />

Non quereu donzela fea,<br />

velha de maa coor,<br />

que anta mia porta pea<br />

nen me faça i peior<br />

Non quereu donzela fea<br />

que anta mia porta pea.<br />

Afon<strong>so</strong> X<br />

10.- A Bonaval quer'eu, mia senhor, ir<br />

e des quand'eu ora de vós partir<br />

os meus olhos nom dormirám.<br />

Ir-m'-ei, pero m'é grave de fazer;<br />

e des quand'eu ora de vós tolher<br />

os meus olhos nom dormirám.<br />

Todavia bem será de provar<br />

de m'ir; m<strong>ai</strong>s des quand'eu de vós quitar<br />

os meus olhos nom dormirám.<br />

Bernal de Bonaval<br />

❦<br />

1<strong>1.</strong>- Ai, dona fea, foste-vos queixar<br />

que vos nunca louvo en meu cantar;<br />

m<strong>ai</strong>s ora quero fazer un cantar<br />

en que vos loarei toda vía;<br />

e vedes como vos quero loar:<br />

dona fea, velha e sandía!<br />

Dona fea, se Deus mi pardón,<br />

pois havedes atán gran coraçón<br />

que vos eu loe, en esta razón<br />

vos quero <strong>ja</strong> loar toda vía;<br />

e vedes qual será a loaçón:<br />

dona fea, velha e sandía!<br />

Dona fea, nunca vos eu loei<br />

en meu trobar, pero muito trobei;<br />

m<strong>ai</strong>s ora <strong>ja</strong> un bon cantar farei,<br />

en qeu vos loarei toda vía;<br />

e direi-vos como vos loarei:<br />

dona fea, velha e sandía!<br />

Xoán García de Guilhade<br />

❦<br />

12.- Foi un día Lopo jograr<br />

a cas dun infançón cantar,<br />

e mandou-lhele por don dar<br />

<strong>tres</strong> couces na garganta;<br />

e fui-lhescass, a meu cuidar,<br />

segundo comel canta.


Escas<strong>so</strong> foi o infançón<br />

en seus couces partir entón,<br />

ca non deu a Lopo, entón,<br />

máis de <strong>tres</strong> na garganta;<br />

e máis merece o jograrón,<br />

segundo comel canta.<br />

Martín Soárez<br />

❦<br />

13.- Un infançón mi ha convidado<br />

que se<strong>ja</strong> seu <strong>ja</strong>ntar loado<br />

par mí, m<strong>ai</strong>s eu non o hei guisado;<br />

e direi-vos por que mi avén:<br />

ca <strong>ja</strong> des antanhei jurado<br />

que nunca diga de mal ben.<br />

Dissel, poi-lo <strong>ja</strong>ntar foi dado:<br />

«Loadeste <strong>ja</strong>ntar honrado!».<br />

Dixeu: «Faria-o de grado,<br />

m<strong>ai</strong>s jurei antanen Jaén,<br />

na hoste, quando fui cruzado,<br />

que nunca diga de mal ben».<br />

Núñez<br />

❦<br />

14.- María Balteira, por que jogades<br />

os dados, pois a eles descreedes?<br />

as novas vos direi, que sabiades:<br />

con quantos vos conhocen vos perdedes,<br />

ca vos direi que lhis ouço dizer:<br />

que vós non devedes a descreer,<br />

pois dona <strong>so</strong>des e jogar queredes<br />

E, se vos daquesto non castigades,<br />

nulhhome non sei con que ben estedes,<br />

pero mui boas maneiras ha<strong>ja</strong>des,<br />

pois daquesto tan gran prazer havedes<br />

de descreerdes; e direi-vos al:<br />

se vo-lo oír, terrá-vo-lo a mal<br />

bon home, e nunca con el jogaredes.<br />

E nunca vós, dona, per mi creades,<br />

per este descreer que vós fazedes,<br />

se en gran vergonha pois non entrades<br />

alga vez con tal home marredes:<br />

ca <strong>so</strong>nharedes nos dados entón,<br />

e se descreerdes, se Deus mi perdón,<br />

per <strong>so</strong>nho, mui gran vergonça haveredes.<br />

Pero García Burgalés#<br />

❦<br />

15.- Maria Pérez, a nossa cruzada,<br />

Maria Pérez , a nossa cruzada,<br />

quando veo da terra d'Ultramar,<br />

assi veo de pardon carregada<br />

que se non podia con el en erger;


m<strong>ai</strong>s furtan-lho , cada u v<strong>ai</strong> maer,<br />

e do perdón já non lhi ficou nada.<br />

E o perdón é cousa mui preçada<br />

e que se devia muit' a guardar;<br />

m<strong>ai</strong>s ela non á maeta ferrada<br />

en que o guarde, nen a pod' aver,<br />

ca, pois o cadead ' en foi perder,<br />

sempr' a maeta andou descadeada.<br />

Tal maeta como será guardada,<br />

pois rapazes albergan no logar,<br />

que non a<strong>ja</strong> seer mui trastornada?<br />

Ca, o logar u eles an poder,<br />

non á pardon que s' i possa asconder,<br />

assi saben trastornar a pousada.<br />

E outra cousa vos quero dizer:<br />

Ata pardon ben se dev' a perder,<br />

ca muito foi cousa mal gaanhada<br />

Pero da Ponte<br />

❦<br />

16.- Com' aveo a Merlin de morrer<br />

Com' aveo a Merlin de morrer<br />

per seu gran saber, que el foi mostrar<br />

a tal moler , que o <strong>so</strong>ub' enganar,<br />

per essa guisa se foi cofonder<br />

Martin Vásquez , per quanto lh' eu oí<br />

que o ten mort' a moler assi,<br />

a que mostrou por seu mal seu saber.<br />

E tal coita diz que lhe faz <strong>so</strong>frer<br />

no coraçon, que se quer afogar,<br />

nen er pode, u a non vir, durar<br />

e, u torna d' i, o faz esmorecer;<br />

e, per saber que lh' el mostrou, o ten<br />

tan coitado, que a morrer convén<br />

de mort' estrãia, que á padecer.<br />

E, o que lh' é m<strong>ai</strong>s grave de teer,<br />

per aquelo que lh' el foi ensinar,<br />

con que sabe que o pod' ensarrar<br />

en tal logar u conven d' atender<br />

atal morte de qual morreu Merlin,<br />

u dará vozes, fazendo sa fin,<br />

ca non pod' el tal mort' estraecer.<br />

Estevan da Guarda

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!