Poetas itinerantes Poeta ibiltariak

Felipe Juaristi
14 Poetas itinerantes ~ Poeta ibiltariak
Plazido Mujikak zuhaitz baten azpian aurkitu zuen
besteak utzitako Argia aldizkariaren puska,
erabili ondoren, noski.
Nerval burdin hesi batetik zintzilik utzi zuten.
Villonek baino zorte kaskarragoa izan zuen.
Haren ipurdiak ez zuen jakin haren buruaren neurria.
Virginia Woolf, Pizarnyk, Jean Rhys
beren buruekin ezin eta hil egin ziren.
Vallejo Parisen goseak hil zen,
Langar egun batean, bakardade erdian.
Mandestham goseak eraman zuen.
Babel Lubiankako hormaren kontra jo zuten tiroz.
Byron bere ahizparekin zen oheratzen.
Celanek bere burua bota zuen Mirabeautik behera,
Vienne la nuit , sonne l´heure.
Althusserrek bere emaztea bota zuen leihotik behera
eta Berlingo harresia erori zen.
Poulantzasek bere liburuak hartu eta
Kamioi baten azpira joan zen.
Bizirik geratu zen filosofia, baina zauriz beterik.
Beti ez dira batera hiltzen haragia eta hitzak.
(argitaragabea)
Plácido Múgica atopou baixo unha árbore
un anaco de revista que deixara
o outro, abofé despois de usalo.
A Nerval pendurárono dun enreixado,
tivo menos sorte ca Villon,
nunca soubo o seu cu o que pensaba a súa cabeza.
Suicidáronse Wolf, Pizarnyk e Rhys,
Vallejo morreu en París de fame,
con soidade de ferro e augacento.
Mandlstham morreu de neve.
Babel foi fusilado contra un muro de Lubianka.
Byron deitouse coa súa irmá.
Celan tirouse dende a ponte de Mirabeau,
Vienne la nuit, sonne l´heure.
Althusser botou á súa muller pola xanela
e caeu o muro de Berlín.
Poulantzas un bo día colleu os seus libros
e escorregou debaixo dun camión.
A filosofía saíu viva do intento,
pero gravemente lesionada.
A morte da carne non coincide
coa morte das palabras.
(inédito)
Oroimenaren haria
Agustin Ibarrolari
O fío das lembranzas
Para Agustín Ibarrola
Elurraren arrastoa uretan galtzen da,
ibai guztiek itsaso bat dute sehaska,
gizakiaren neurriak denborak erabakitzen ditu,
oroimenaren hari meheak eguzkiarekin lotzen gaitu.
Arte lan bat egitea, bai katedrala edo liburua,
O rastro da neve pérdese na auga,
os ríos a deitárense no berce do mar,
o tempo marca a medida da humanidade,
o delgado fío da memoria que nos une co sol.
Crear unha obra de arte, catedral ou libro,