Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
M ‹ L L Î F O L K L O R<br />
Üç Ayl›k Uluslar Aras› Halkbilimi Dergisi<br />
International and Quarterly Journal of Folklore<br />
Revue Internationale et Trimestrielle des Arts et Traditions Populaires<br />
Cilt/Volume/Tome: 7 • Y›l/Year/Année: 14 • Say›/Number/Nombre: 53 •<br />
Bahar/Spring/Printemps: 2002 • ISSN 1300-3984<br />
‹Ç‹NDEK‹LER / Contents / Sommaire<br />
Türkiye’de<br />
ilk halkbilimi<br />
enstitüsü 1966<br />
y›l›nda bu adla<br />
kuruldu.<br />
Hakem Kurulu /Editorial Board / Comité d'Experts ............................................................................3<br />
Birkaç Söz/Foreword/ Par l'éditeur ........................................................................................................4<br />
M. Öcal O⁄UZ<br />
Mit Yoksullaflmas› ve "Bayram Dede" Miti /Getting Mythless and the Myth of "Bayram Dede"/<br />
Pauvreté de mythe et mythe de “Bayram Dede”.......................................................................................5<br />
Doç. Dr. M. Öcal O⁄UZ<br />
Nevrûz ve Türk Kültüründe Renkler /Nevruz and the Place and Importance of Colors in the<br />
Turkish Culture/Nevrûz et couleurs dans la culture turque ................................................................10<br />
Doç. Dr. Hayrettin RAYMAN<br />
Uygur Folklorunda Nevruz Kutlamalar›/Nevruz Celebrations in the Uighur Folklore/<br />
Célébrations de "Nevruz" dans le folklore d'Uygur ...............................................................................16<br />
Yard. Doç. Dr. Ramazan KARAMAN<br />
XIX. Yüzy›l Sonu Osmanl› Belgelerine Göre Dinî Bayram ve Nevrûz Tebrikleri/ Religious<br />
Holidays and Nevruz Celebrations Among the Ottomans According to the XIX. Century<br />
Documents/Célébrations de fêtes religieuses et "Nevrûz" d'apres les document ottomans<br />
de la fin du XIX e siècle ............................................................................................................................23<br />
Ahmet O⁄UZ<br />
Nevruz Fallar›/Fortune Telling in Nevruz/Augures de Nevruz ..........................................................25<br />
Dr. Enver UZUN<br />
Destan Araflt›rma ve ‹ncelemelerinde Kullan›lan Baz› Terimler Hakk›nda -I- /An Evaluation<br />
On Some of the Terms Used in the Research and Study of the Epics/ A propos des certains<br />
termes utilisés aux recherches et études des épopées -I- ........................................................................27<br />
Doç. Dr. Metin EK‹C‹<br />
Âfl›klar›n Destanlar›n›n Sosyal Tarihe Kaynakl›k Etmeleri/Afl›ks’ (Minstrel-Poet, Story Tellers)<br />
Destans and the Usage of the Destans As the Source for the Social History/Poèmes épiques<br />
(Destan) des ach›k-s comme les sources de l'histoire sociale.................................................................34<br />
Doç. Dr. Erman ARTUN<br />
Türk Anlat›m ve Gösterim Gelene¤i ‹çinde Özay Gönlüm'ün Yeri/The Place and importance of<br />
Özay Gönlüm in the Turkish Narration and Performance Tradition/Place d'Özay Gönlüm dans la<br />
tradition turque de la narration et de la performance..........................................................................39<br />
Yard. Doç. Dr. Nebi ÖZDEM‹R<br />
Akmescid'den Türkü Sesi/The Voice of A Turkish Songs from Akmescid/Voix de<br />
chanson turque à Akmescid ....................................................................................................................56<br />
Yard. Doç. Dr. ‹smet ÇET‹N<br />
Millî Folklor 1
Bedik/Bedik/Bédik.................................................................................................................................66<br />
Yard. Doç. Dr. Ayfle YÜCEL ÇET‹N<br />
Kadir fiAH‹N<br />
Türkiye'ye Yerleflen Afganistan Kazaklar›ndan Derlenmifl Tekerleme, Bilmece ve<br />
Ata Sözleri/Collected Rigmaroles, Riddles and Proverbs from Afghan Kazakhs/Contines,<br />
devinettes et proverbes chez les Kazak-s s'installés en Turquie ............................................................71<br />
Yard. Doç. Dr. Nergis B‹RAY<br />
Özbek Türklerinin Destanc›l›k Gelene¤i Üzerine Notlar/On the Epic Tradition of Uzbek Turks/<br />
Notes sur la tradition de poèmes épiques chez les Turcs d'Uzbek ........................................................78<br />
Yard. Doç. Dr. Mehmet AÇA<br />
Mazgirtli Bir Masal Anlat›c›s›: Süleyman Gül/A folk tale narrator from Mazgirt: Süleyman Gül/<br />
Süleyman Gül: Comme un conteur à Mazgirt .......................................................................................94<br />
Ebru fiENOCAK<br />
Günümüz Azerbaycan Edebiyat›nda Yaflayan Afl›klar Üzerine Baz› Tespitler/Some Observations<br />
on the Living Afl›ks (Minstrel-Poet, Story Tellers) in the Contemporary Azerbaijan Literature/<br />
Certaines fixations sur les achik-s vivants dans la littérature d'Ajerbaïdjan ...................................102<br />
Eyüp AKMAN<br />
Eflrefo¤lu ve Bir fiathiyyesinin fierhi/Eflrefo¤lu and An Evaluation on One His fiathiyes/<br />
Eflrefo¤lu et Commentaire de l'un des ses "fiathiyye'-s .......................................................................106<br />
Doç. Dr. Ahmet MERMER<br />
Klâsik Türk fiiirinde Günefl Tutulmas› ve Bununla ‹lgili ‹nan›fl ve Âdetler/Solar Eclipse in the<br />
Classical Turkish Poetry and, the Believes and the Traditions About the Solar Eclipse in the<br />
Turkish Folklore/Éclipse solaire dans la poésie classique-turque et croyances et traditions<br />
concernant l'éclipe solaire .....................................................................................................................114<br />
Dr. M. Fatih KÖKSAL<br />
Türk Dilinin Tunus'taki Tarihi: Örnekler ve Evreler/The History of Turkish Language in Tunisia/<br />
Histoire de la langue turque en Tunisie: attestations et évolution......................................................126<br />
Doç. Dr. Mohamed-Fadhel BECHRAOUI<br />
Kültürel Küreselleflme ve Mistik Folklor/Cultural Globalization and Mistique Folklore/<br />
Folklore mystique et mondialisation culturelle ...................................................................................161<br />
Dr. Yaflar KALAFAT<br />
Türkler Almanya'n›n Sosyal ve Kültürel Yap›s›n›n Bir Güvencesi mi? /Are the Turks<br />
Guaranteeing the Social and Cultural Structure of Germany?/Sind die Türken eine Garantie<br />
in der sozio-kulturellen Stuktur des deutschen Staates ? ...................................................................168<br />
Sedat fiAH‹N<br />
Mitin Gerçekli¤i/The truth of Myth/Vérité du Mythe........................................................................172<br />
Raffaele PETTAZZONI<br />
Çev: M. Mete TAfiLIOVA<br />
Millî Folklor-Uluslararas› Halkbilimi Dergisi Yay›n ‹lkeleri /The Publication Principles/<br />
Principes de publication........................................................................................................................180<br />
2 Millî Folklor
HAKEM KURULU<br />
Editorial Board/Comité d'Experts<br />
Prof. Dr. Ziyad AKKOYUNLU Hacettepe Üniversitesi (Türkiye)<br />
Prof. Dr. Ensar ASLAN Dicle Üniversitesi (Türkiye)<br />
Prof. Dr. Sarah G. Moment ATIfi University of Madison-Wisconsin (A.B.D)<br />
Prof. Dr. Muhan BAL‹ Atatürk Üniversitesi (Türkiye)<br />
Prof. Dr. ‹lhan BAfiGÖZ Bilkent Üniversitesi (Türkiye)<br />
Prof. Dr. Mustafa CEM‹LO⁄LU Uluda¤ Üniversitesi (Türkiye)<br />
Prof. Dr. fiükrü ELÇ‹N Hacettepe Üniversitesi (Türkiye)<br />
Prof. Dr. Nevzat GÖZAYDIN Ankara Üniversitesi (Türkiye)<br />
Prof. Dr. Umay GÜNAY Hacettepe Üniversitesi (Türkiye)<br />
Prof. Dr. Abdurrahman GÜZEL Gazi Üniversitesi (Türkiye)<br />
Prof. Dr. Abdulhamid HÉN‹A Tunus Bir Üniversitesi (Tunuseli)<br />
Prof. Dr. fiakir ‹BRAYEV Ahmet Yesevî Türk-Kazak Üniv. (Kazakistan)<br />
Prof. Dr. Metin KARADA⁄ Dokuz Eylül Üniversitesi (Türkiye)<br />
Prof. Dr. James P. LEARY University of Madison-Wisconsin (A.B.D)<br />
Prof. Dr. Hasan ÖZDEM‹R Ankara Üniversitesi (Türkiye)<br />
Prof. Dr. Karl REICHL University of Bonn (Almanya)<br />
Prof. Dr. Saim SAKAO⁄LU Selçuk Üniversitesi (Türkiye)<br />
Prof. Dr. Bilge SEY‹DO⁄LU Atatürk Üniversitesi (Türkiye)<br />
Prof. Dr. Abdeljelil TEM‹M‹ Temimi Vakf› (Tunuseli)<br />
Prof. Dr. Fikret TÜRKMEN Ege Üniversitesi (Türkiye)<br />
Prof. Dr. Dursun YILDIRIM Hacettepe Üniversitesi (Türkiye)<br />
Prof. Dr. Kemal YÜCE Çanakkale On Sekiz Mart Üniversitesi (Türkiye)<br />
Doç. Dr. Ali Berat ALPTEK‹N Selçuk Üniversitesi (Türkiye)<br />
Doç. Dr. Erman ARTUN Çukurova Üniversitesi (Türkiye)<br />
Doç. Dr. Pakize AYTAÇ Gazi Üniversitesi (Türkiye)<br />
Doç. Dr. Ali ÇEL‹K Karadeniz Teknik Üniversitesi (Türkiye)<br />
Doç. Dr. Ahmet DO⁄AN Karadeniz Teknik Üniversitesi (Türkiye)<br />
Doç. Dr. Ali DUYMAZ Bal›kesir Üniversitesi (Türkiye)<br />
Doç. Dr. Metin EK‹C‹ Ege Üniversitesi (Türkiye)<br />
Doç. Dr. Metin ERGUN Selçuk Üniversitesi (Türkiye)<br />
Doç. Dr. ‹smail GÖRKEM Erciyes Üniversitesi (Türkiye)<br />
Doç. Dr. fieyma GÜNGÖR ‹stanbul Üniversitesi (Türkiye)<br />
Doç. Dr. Nerin KÖSE Ege Üniversitesi (Türkiye)<br />
Doç. Dr. Hayrettin RAYMAN Afyon Kocatepe Üniversitesi (Türkiye)<br />
Doç. Dr. Esma fi‹MfiEK F›rat Üniversitesi (Türkiye)<br />
Doç. Dr. Ali TORUN K. Dumlup›nar Üniversitesi (Türkiye)<br />
BU SAYIYA EK<br />
Doç. Dr. Osman HORATA Hacettepe Üniversitesi (Türkiye)<br />
Doç. Dr. Ülkü ÇEL‹K fiAVK Hacettepe Üniversitesi (Türkiye)<br />
Millî Folklor 3
YAYIN ‹LKELER‹M‹Z<br />
Say›n yazarlar›m›z,<br />
Dergimizin hakemli dergilerin<br />
uluslar aras› kurallar›na göre yay›m›n›<br />
sürdürebilmesi sizin gösterece-<br />
¤iniz duyarl›l›¤a ba¤l›d›r. Bir kaç y›ld›r<br />
Yay›n ‹lkelerimizi Türkçe ‹ngilizce<br />
ve Frans›zca olarak her say›n›n<br />
sonuna eklememize ra¤men, üzülerek<br />
söylemeliyiz ki kimi yazarlar›m›z<br />
bu kurallara uymayan yaz›lar<br />
göndermeye devam etmektedirler.<br />
Söz edilen yaz›larda görülen önemli<br />
eksiklikler flunlard›r:<br />
1. ‹kinci dilde bafll›k, özet ve<br />
anahtar kelimelerin bulunmamas›,<br />
2. Disket ve 3 nüsha ç›kt› gönderilmemesi,<br />
3. Hakem raporlar›n›n sonuçlanma<br />
süreçlerini dikkate almaks›z›n<br />
kimi yazarlar›n yaz›lar›n› bir an<br />
önce yay›nlatma arzular›.<br />
Daha önceki say›lar›m›zda duyuruldu¤u<br />
üzere, Yay›n ‹lkeleri'nde<br />
belirtilen flartlara uymayan yaz›lar›<br />
de¤erlendirebilmemiz mümkün olamad›¤›ndan<br />
say›n yazarlar›m›z›n<br />
yaz›lar›n› yay›n ilkelerimizi özenle<br />
okuyarak haz›rlamalar›n› diliyor ve<br />
yaz›lar›n› bekliyoruz.<br />
UMAY GÜNAY ARMA⁄ANI<br />
Önceki say›lar›m›zda duyurdu-<br />
¤umuz üzere, 2002 y›l›n›n sonunda<br />
yay›nlanacak olan 56. say›m›z›<br />
UMAY GÜNAY'A ARMA⁄AN olarak<br />
haz›rlamaya karar vermifl bulunuyoruz.<br />
Arma¤an say›ya kat›lmak<br />
isteyen meslektafllar›m›z için dergideki<br />
bu duyurular davet niteli¤inde<br />
olup baflka bir yöntemle yaz› tale-<br />
B‹RKAÇ SÖZ<br />
binde bulunulmamaktad›r. Arma-<br />
¤an say›ya kat›lmak isteyen meslektafllar›m›z›n<br />
1 Eylül 2002 tarihine<br />
kadar yaz›lar›n› göndermeleri gerekmektedir.<br />
DOSYA: NEVRUZ<br />
Nevruz'un Türk halk kültürü<br />
içindeki tarihî yeri, günümüzdeki<br />
durumu ve gelece¤i üzerine yo¤unlaflan<br />
bir nevruz dosyas› haz›rlad›k.<br />
Bilimsel Nevruz araflt›rmalar›na<br />
katk› aç›s›ndan yararl› olmas›n› diliyoruz.<br />
TUNUS'TAK‹ TÜRKÇE<br />
M. Faz›l Beflrevi'nin "Türk Dilinin<br />
Tunus'taki Tarihi: Örnekler ve<br />
Evreler" adl› yaz›s›, yazar›n uzun<br />
zamand›r üzerinde çal›flt›¤› bir araflt›rman›n<br />
sonucu olarak alan›nda<br />
önemli bir bofllu¤u doldurmakta<br />
olup ilk kez dergimizde yay›nlanmaktad›r.<br />
Yazar, akademik endiflelerle<br />
yaz›n›n baflka bir dile çevrilerek<br />
yay›nlanmas›n› uygun görmemifl,<br />
ancak istendi¤i takdirde Türkçe'ye<br />
çevrilip tekrar yay›nlanma<br />
hakk›n› dergimize devretmifltir.<br />
Önümüzdeki dönemde Türkçenin<br />
Tunus'taki tarihi ve günümüzdeki<br />
durumunu inceleyen bu önemli araflt›rman›n<br />
Türkçesini de yay›nlamay›<br />
plânl›yoruz.<br />
Sayg›lar›m›zla.<br />
M. Öcal O⁄UZ<br />
Yay›n Yönetmeni<br />
4 Millî Folklor
M‹T YOKSULLAfiMASI VE “BAYRAM DEDE” M‹T‹<br />
Getting Mythless and the Myth of "Bayram Dede"<br />
Pauvreté de mythe et mythe de “Bayram Dede”<br />
Dünyay› günden güne tek tipli hale<br />
getiren ve ilhâm›n› kimi H›ristiyanl›k de-<br />
¤erlerinden alan kültürel küreselleflme olgusu<br />
karfl›s›nda ulusal kal›t›n (ulusal kal›t<br />
ve küreselleflme için bkz. O¤uz 2001) korunmas›<br />
yönteminin içe kapanma olmamas›<br />
gerekti¤i, bunun aksine olarak ulusal›<br />
küresellefltirme yöntemlerinin gelifltirilmesi<br />
gerekti¤i konusu ne yaz›k ki Türkiye’de<br />
henüz oluflmufl ve olgunlaflm›fl bir<br />
kültür stratejisi düflüncesi de¤ildir.<br />
Türk kültür de¤erlerinin yaflamas›n›<br />
sa¤laman›n “de¤iflime direnerek, korumak”la<br />
mümkün olabilece¤i düflüncesi ile,<br />
bu de¤erlerin mitik kökenlerine itiraz temelinde<br />
oluflan “yok sayma” e¤ilimi, birbirine<br />
taban tabana z›t iki yaklafl›m gibi görünse<br />
de, paradoksal bir iflbirli¤i içinde,<br />
Doç. Dr. M. Öcal O⁄UZ*<br />
ÖZET<br />
Dünyada mitler yeniden önem kazan›yor ve mitin gerçek üstü dünyas›, gittikçe gündelik hayata yerlefliyor.<br />
Bat›l› ülkeler, ekonomik zenginlikleri ve bu alandaki bilimsel araflt›rmalar› sayesinde kendi mit ve ritüellerini<br />
küresellefltirmek için çaba harc›yorlar. Buna karfl›l›k, Türk ve Do¤u mitleri, sosyal ve kültürel hayattaki<br />
önemlerini günden güne kaybediyorlar. Do¤ulu araflt›r›c›lar, kültürlerinin yer yüzünde yok olmamas›<br />
için, yerel mitlerini ça¤dafllaflt›rmay› ve küresellefltirmeyi denemelidirler. Bunun için, özellikle çocuklara<br />
hediye verme uygulamalar›n›n yayg›n oldu¤u mitik bayramlardan, yeni ve ça¤dafl mitler oluflturmak için yararlan›lmal›d›r.<br />
Anahtar Kelimeler<br />
Mit, Ritüel, Bayram, Ulusal Kal›t, Küreselleflme<br />
RÉSUMÉ<br />
Les mythes regagnent l’importance dans le monde entier et l’univers irréel du mythe s’instale de plus<br />
en plus à la vie quotidienne. Les pays occidentaux cherchent à mondialiser leurs mythes et leurs rituels grâce<br />
à ses richesses économiques et à ses recherches scientifiques dans ce domaine. Par contre, les mythes oriantaux<br />
et turcs perdent de jour en jour l’importance dans la vie sociale et culturelle. Les chercheurs orientaux<br />
doivent essayer de moderniser et mondialiser les mythes locaux pour que leurs cultures ne disparaissent<br />
pas sur la terre. Pour cela, il faut particulièrement profiter des pratiques des fêtes mythiques qui sont données<br />
des cadeaux aux enfants pour reformer des mythes contemporains et modernes.<br />
Mots-clés<br />
Mythe, Rituel, Fête, Patrimoine national, Mondialisation<br />
* H.Ü. Türk Halkbilimi Ö¤retim Üyesi<br />
Bat›ya yönelen Türk toplumunun arkaik<br />
dönemlerinden ve Do¤u kültürlerinden<br />
kaynaklanan ritüellerini yok etmektedir.<br />
Kültür araflt›rmalar› ve ça¤dafl dünyan›n<br />
elde etti¤i deneyimler göstermifltir<br />
ki, bir toplum hangi uygarl›k seviyesinde<br />
bulunursa bulunsun, çevresindeki gündelik<br />
yaflant›y› ve s›radanl›klar› de¤ifltiren,<br />
insan› ola¤an üstü varl›k ve unsurlarla tan›flt›rarak<br />
gizemli bir atmosfer yaratan<br />
mitik ve ritüelistik dünyadan kopamamaktad›rlar.<br />
Nitekim, XIX. ve XX. yüzy›llarda<br />
özellikle Bat› dünyas›n› derinden<br />
sarsan maddesel gerçekçili¤e dayal› pozitivist<br />
ak›m›n, “en gerçek” yönünde ilerlemesi<br />
beklenirken, mitlerin dönüflü ile “gerçek<br />
üstü” karfl›s›nda eski anlam ve önemini yitirmeye<br />
bafllad›¤› tart›flmas› ortaya ç›k-<br />
Millî Folklor 5
m›flt›r. Son yüzy›llarda Uygarl›k bak›m›ndan<br />
sa¤lanan geliflmeleri, biraz da Bat›n›n<br />
kendi kendini abart›l› biçimde “reklâm” etmesinin<br />
etkisinde kalarak, “insanl›¤›n büyük<br />
de¤iflimi” biçiminde yorumlamak, mitler<br />
ve ritüeller üzerine çal›flanlar aç›s›ndan<br />
de¤erlendirilince görülür ki, maksad›n›<br />
aflan yaklafl›mlara kaynakl›k etmifltir.<br />
Gelecekte Do¤u kültürlerinin yerel renklerini<br />
ve bir ulusun ulus olarak tan›mlanmas›n›<br />
sa¤layan “ulusal kal›t” unsurlar›n›<br />
yok edebilecek ve onlar› Bat› kültürü içinde<br />
erimeye itebilecek sonuçlar do¤urmas›<br />
tehlikesi bulunan bu yaklafl›mlar, esin<br />
kaynaklar› Bat› mit ve ritüelleri olan “küreselci<br />
sermaye”nin iflini kolaylaflt›rmakta,<br />
tüketim toplumu yaratmak için yap›lan<br />
küresel ölçekli dev reklâm kampanyalar›ndan<br />
“sebeplenen” kimi “yerel sermaye”<br />
sahipleri ise, bu “flimdilik” yapay ama gelecekte<br />
ola¤an hale gelecek ve dinsel derinlikler<br />
kazanacak olan mit ve ritüel<br />
transferlerini desteklemektedir.<br />
Türk toplumunu etkileyen kimi siyasal<br />
ve kültürel ak›mlar aras›nda “ulus” ve<br />
“ulusal kal›t” kavramlar›n›n tan›mlanmas›nda<br />
“asgari müflterek” denilen en alt düzeyde<br />
dahi bir anlaflman›n olmamas›na<br />
ra¤men, birilerinin “dinsel referans kaynaklar›m›zda<br />
yok”, ötekilerinin “Bat› referans<br />
kaynaklar›m›zda yok” diyerek, toplumsal<br />
yayg›nl›¤› tart›flmas›z olan Türk<br />
mit ve ritüellerini yok etmede z›mni bir<br />
anlaflma düzleminde “azami müflterek”<br />
içinde hareket ettikleri görülür. Yüzy›llar<br />
boyunca “geleneksel” din yorumcu ve vaizlerinin<br />
“hurafe” veya “flamanist kal›nt›” diyerek<br />
toplum d›fl›na itmeye çal›flt›¤› ‹slam<br />
öncesi kültürel birikimlere dayanan Türk<br />
mit ve ritüelleri kaybolmufl veya sosyal<br />
hayattaki etkisi azalm›flken, günümüz<br />
“ultra” din yorumcular›n›n Arap kayna-<br />
¤›ndan gelen dinsel bilgilerle oluflan veya<br />
biçimlenen mit ve ritüelleri “paganist” veya<br />
“putperestlik ça¤›” kal›nt›lar› olarak ele<br />
almalar›, mitsel yoksullaflma döneminin<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
ikinci basama¤›n› oluflturmufltur. “Ultra”<br />
din yorumcular›n›n Arap kayna¤›ndan<br />
geldi¤i san›lan mitlere, ‹slâm dininin kutsal<br />
kitab›n› referans göstererek karfl› ç›k›fllar›,<br />
‹slaml›k öncesi Türk mitlerini öldüren<br />
din yorumcular› taraf›ndan “her uygulaman›n<br />
kutsal kitapta bire bir karfl›l›-<br />
¤›n›n olmas› gerekmez, baz› konular toplumsal<br />
uzlaflma ile ortaya ç›kan dinsel görenek<br />
ve gelenek uygulamalar›d›r” denilerek<br />
reddediliyorsa da, “geleneksel” yorumcular›n<br />
“ultra” yorumculardan daha “medyatik”<br />
olamamalar› nedeniyle, ‹slâm kaynakl›<br />
mitlerin yok olufl süreci h›zlanmaktad›r.<br />
Bu çok yönlü sald›r›lar karfl›s›nda<br />
bunalan veya etkilenen, öte yandan mit ve<br />
ritüelsiz yaflamas› mümkün olmayan toplum<br />
ise, Bat› sosyal veya dinsel tarihinden<br />
kaynaklanan mit ve ritüelleri benimsemekle<br />
bir uzlaflma zemini aramaya ve ritüelistik<br />
ihtiyaçlar›n› karfl›lamaya çal›flmaktad›r.<br />
Bu karfl›l›kl› mit yok etme savafl›n›n<br />
vahim sonuçlar› veya kimin ifline yarad›¤›<br />
konusu, ulusal kal›t stratejisi oluflturma<br />
sorunsal› içinde ele al›nmal›d›r.<br />
Noel Baba ve kimi H›ristiyanl›k mitleri<br />
etraf›nda flekillenen y›lbafl› ritüelleri,<br />
bütün dünyada oldu¤u gibi Türk toplumu<br />
aras›nda da yayg›nlaflm›flt›r. Ça¤dafl tüketim<br />
toplumu taraf›ndan, flimdilik “eski y›ldan<br />
yeni y›la geçifl” sevinci ekseninde uygulanan<br />
bu ritüellerin, yaflamas›n› anlaml›<br />
k›lan ve Bat› kültüründe referanslar›<br />
bulunan mitik ve dinsel arka plân›n da uygulamaya<br />
paralel olarak gelecekte yay›lmas›<br />
ve benimsenmesi do¤ald›r. Yeni y›l<br />
kutlamas›, asgari “takvim” bilgisi olan<br />
kültürlerde, belli mitolojik gerekçelere dayanan<br />
ve kimi ritüellerle ortaya konan bu<br />
yönüyle de s›radan bir uygulamad›r. Yeni<br />
y›la giriflte tören düzenleme uygulamas›n›n<br />
yer yüzündeki yayg›nl›¤› ile mit ve ritüellerin<br />
benzerlik veya farkl›l›¤›n›n ayr›<br />
konular olmas›na ra¤men, olgunun Bat›<br />
H›ristiyan mit ve ritüelleri lehine manipüle<br />
edilip edilmedi¤i sorunsal› üzerinde du-<br />
6 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
rulmamaktad›r. Türk toplumunun yeni y›la<br />
geçifl sevinci içinde Noel Baba ve öteki<br />
H›ristiyanl›k mitlerinin yerinin ne oldu¤unu<br />
sorgulayabilecek ulusal kal›t stratejisi<br />
gelifltirilemedi¤i veya bu konuda uzlaflma<br />
sa¤lanamad›¤› ve ulusal kal›t›n küresellefltirilmesi<br />
düflüncesiyle Türk mitlerinin<br />
ça¤dafllaflt›r›lmas› hedeflenmedi¤i için,<br />
Türk yeni y›l kutlamalar›na Noel Baba yerine<br />
Boz Atl› H›z›r Baba’n›n ikame edilip<br />
edilemeyece¤i konusu tart›flma zemini bulamamaktad›r.<br />
Dünyay› saran “ça¤dafl ritüeller”,<br />
ça¤dafl insan›n hayat›n› ve ihtiyaçlar›n›<br />
göz önüne alan ve uygulanabilir hale getirilen,<br />
büyük oranda Bat› H›ristiyan toplumunun<br />
sosyal olaylar›ndan ve dinsel tarihinden<br />
kaynaklanan ritüellerdir. Son dönemlerde<br />
tüketim toplumu yarat›lmas›<br />
stratejisi içinde gelifltiren özel gün kutlamalar›n›,<br />
bir grubun bakt›¤› gibi sadece<br />
hediyeleflmeyi zorunlu k›lan kapitalist tuzaklar<br />
olarak yorumlamak, yeterli de¤ildir.<br />
Örne¤in, H›ristiyanl›k d›fl› toplumlara<br />
“Sevgililer Günü” olarak sunulan günün<br />
H›ristiyan toplumlarda “Saint Valentin<br />
Günü” oldu¤u ve erken dönem H›ristiyanl›k<br />
mitlerinden ve azizlerinin hayatlar›ndan<br />
esinlenilerek popülerlefltirildi¤i gerçe-<br />
¤i gözden uzak tutulmamal›d›r. Bu kutlaman›n<br />
zamanla Saint Valentin miti etraf›nda<br />
H›ristiyanl›k de¤erlerini kabul veya<br />
be¤eniye dönüflmesi, H›ristiyanl›k d›fl›<br />
toplumlarda ulusal kal›t stratejileri aç›s›ndan<br />
“kültürel yok oluflun ayak izleri”,<br />
“kültürler aras› etkileflimin do¤al sonuçlar›”<br />
veya “kültür de¤ifltirmenin olumlu görünümleri”<br />
olarak m› de¤erlendirilmelidir?<br />
Bu ve benzeri konularda düflünce<br />
üretilememesi, yerel mit ve kültürlerden<br />
kaynaklanan ça¤dafl ritüeller yarat›lamamas›<br />
ve bunun yerel sermaye sahiplerine<br />
benimsetilememesi etaplar›, sorunun ana<br />
unsurlar›n› oluflturmaktad›r.<br />
Ulusal kal›t›n ulus olarak kimli¤imi-<br />
zi oluflturan ve tan›mlayan temeller oldu-<br />
¤u ve ulusal kal›t›n korunmas›n›n ça¤dafllaflt›rma<br />
ve ulusaldan küresele do¤ru yayma<br />
ile mümkün olabilece¤i gerçe¤i, de¤erlerini<br />
küresellefltiren kültürler dikkate<br />
al›nd›¤›nda daha iyi gözlenebilir. Ulusal<br />
kal›t›n toplumu bir araya getiren en belirgin<br />
unsurlar› aras›nda mitler ve bunlardan<br />
kaynaklanan ritüeller ilk s›ralarda<br />
yer almaktad›r. Mitler ve dinsel inançlardan<br />
kaynaklanan toplumsal törenler olarak<br />
insanl›¤›n ritüellere olan ihtiyac›n›n<br />
de¤iflmezli¤i, uygarl›k düzeyi bak›m›ndan<br />
öne geçmifl toplumlarda gözlenmifltir. Eski<br />
mit ve ritüellerin yerlerini yenilerinin almas›<br />
olgusu do¤ru yorumlanamad›¤›ndan<br />
zaman zaman mit ve ritüellere duyulan ihtiyac›n<br />
ortadan kalkt›¤› düflünülmüfl ise<br />
de, bu düflüncelerin geçersizli¤i, mit ve ritüellerin<br />
ne oldu¤unu (Dundes 1984, Günay<br />
1990, Rappaport 1997) ve toplumlar<br />
için önemini sorgulayan mit araflt›rmalar›<br />
uzmanlar›n›n bildi¤i bir konudur.<br />
‹slaml›k öncesinde “Atl›-Göçebe”, ‹slâml›k<br />
döneminde “Yerleflik-Köylü” yak›n<br />
dönemde “Bat›l›-Kentli” diye tan›mlayabilece¤imiz<br />
uygarl›k süreçlerinde Türk mitleri<br />
yarat›lm›fl veya biçimlenmifl ve bunlar<br />
ritüelistik törenlerle toplum hayat›na kazand›r›lm›flt›r.<br />
Toplumlar›n yeni mitler yaratmas›<br />
ve bunlar› toplumsal uzlafl› ve kat›l›mla<br />
ritüelistik uygulamalara dönüfltürmesi<br />
kolay de¤ildir. Mit ve ritüeller inanç<br />
arka plân›ndan desteklendikleri için, ça¤dafl<br />
toplumlar›n kurgulad›¤› mitlerde bile<br />
dinsel referanslar önemli yer tutmaktad›r.<br />
Bat› kültüründe ça¤dafllaflt›r›lan ve bütün<br />
dünyaya sunulacak tarzda biçimlendirilen<br />
“Noel Baba” veya “Saint Valentin” mitleri<br />
böyledir.<br />
Son dönemlerde dünyay› saran ve tamam›<br />
Bat› din ve kültüründen kaynaklanan<br />
“özel gün” uygulamalar›n›n kapitalist<br />
sermayenin tüketim toplumlar› yaratma<br />
çabalar›n›n ürünü oldu¤u fleklindeki de-<br />
¤erlendirmeleri ‹slam kaynakl› bayramlar<br />
Millî Folklor 7
a¤lam›nda yorumlayacak olursak, sonucun<br />
söylenenden daha farkl› oldu¤unu görürüz.<br />
Her ne kadar bütün Müslüman ülkelerde<br />
Ramazan ve Kurban bayramlar›,<br />
“bayram haz›rl›klar›”, “hediyeleflme” ve<br />
“misafir a¤›rlama” gibi kültürel göstergeler<br />
bakam›ndan Türkiye ile bire bir paralellik<br />
göstermese de, bayramda temiz giyinme,<br />
yeni giysiler giyme gibi reddedilemez<br />
al›flkanl›klar, hemen hemen bütün ‹slam<br />
toplumlar›nda görülmektedir. Bask›n<br />
Bat› kültürünün ve medyan›n rüzgar›n›<br />
arkas›na alan sermaye sahiplerinin, yeni<br />
özel günler icat ederken ve büyük paralar<br />
harcayarak bunlar› tan›tmaya çal›fl›rken,<br />
Dünya üzerinde iki milyara yaklaflan nüfusuyla<br />
‹slam ülkelerinin reklâms›z, tan›t›ms›z<br />
hatta biraz da horlanarak sürdürdü¤ü<br />
bayram ritüellerini, tüketim al›flkanl›klar›n›n<br />
korunmas› ve gelifltirilmesi aç›s›ndan<br />
neden görmedikleri sorusu, “paran›n<br />
dini yoktur” vecizesi ile birlikte de¤erlendirilmelidir.<br />
Fransa’n›n stratejik araflt›rmalar›n›<br />
yürüten bilim kuruluflu olan<br />
ve k›sa ad› CNRS olan Le Centre National<br />
de la Recherches Scientifiques (Bilimsel<br />
Araflt›rmalar Millî Merkezi) taraf›ndan<br />
yay›nlanan “La fête du mouton” (Koyun<br />
Bayram›) adl› yaklafl›k 350 sayfal›k araflt›rma,<br />
Fransa, Belçika ve ‹ngiltere gibi<br />
Bat› ülkeleri ile Faseli, Cezayireli (ülke<br />
adlar›n›n bu flekilde kulan›m› için bkz.<br />
O¤uz 2002) ve Türkiye gibi ‹slam ülkelerindeki<br />
Kurban Bayram›n› özellikle tarihi<br />
kaynaklar› ve güncel durumuyla inceleyen<br />
ciddi bir eser olarak, Kurban Bayram›n›n<br />
mitik ve ritüelistik kaynaklar›na e¤ilir ve<br />
bu bayram›n ‹slam dünyas›ndaki etkinli-<br />
¤ini vurgular.(Brisebarre 1998). K›saca<br />
söylemek gerekirse Bat›, Do¤unun kültür<br />
kaynaklar› ve bunlar›n uygulamalar› hakk›nda<br />
Do¤ulular›n sand›¤›ndan daha fazla<br />
bilgiye ve bilimsel araflt›rmaya sahiptir ve<br />
dolay›s›yla kapitalistlerin bu büyük “hazine”yi<br />
cehaletleri nedeniyle de¤erlendiremedikleri<br />
düflünülemez. Buradan hareket-<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
le, Bat›l› sermayedar›n kendi kültürünü<br />
küresellefltirme bak›m›ndan belli bir tavr›n<br />
içinde oldu¤u veya en az›ndan öteki<br />
kültürlerden gelebilecek küresellefltirme<br />
önerilerine kapal› oldu¤u söylenebilir. Bunun<br />
karfl›s›nda Do¤ulu sermaye sahiplerinin<br />
özgün olmay› düflünmeksizin Bat›l› ortaklar›n›n<br />
kültürel etkisinde kalmalar› ve<br />
kendi toplumlar›nda Bat› mit ve ritüellerini<br />
“tüketim toplumu yaratma ülküsü” do¤rultusunda<br />
yaymaya çal›flmalar›, genelde<br />
Do¤unun, özelde Türk topluluklar›n›n mit<br />
yoksullaflmas›na neden olmaktad›r.<br />
Bugün özellikle Türkiye ölçe¤inde<br />
Türk toplumu, “geleneksel” din yorumcular›n›n<br />
‹slaml›k öncesi, “ultra” din yorumcular›n›n<br />
Arap kültüründen kaynaklanan<br />
‹slamî dönem mit ve ritüellerini etkisizlefltirmeleriyle<br />
ortaya ç›kan mit yoksullaflmas›n›n<br />
do¤al sonuçlar›n› yaflamaktad›r.<br />
Bunlar›n üzerine Türk kültürünü küçümseyen<br />
ve Bat› kültürünü “benimseyen” etkin<br />
çevrelerin “medyatik” bask›s› eklenince,<br />
Türk toplumunun ulusal kal›t›n› küresellefltirmesi<br />
veya eski mit ve ritüellerini<br />
ça¤dafllaflt›rarak etkinlefltirmesi süreçleri<br />
t›kanmaktad›r.<br />
Kuzey Afrika’dan Orta Do¤u’ya Rumeli’den<br />
Türkistan’a uzanan genifl bir<br />
Türk kültürü “etki” alan›nda, Türk dilinden<br />
gelen bayram kelimesi, bayram kavram›n›<br />
karfl›lamak üzere bilinmekte ve kullan›lmaktad›r.<br />
“Bayram” kelimesini kullanan<br />
toplumlarda bayram gelenekleri bir<br />
çok aç›dan bir birine benzemektedir. Türk<br />
veya Do¤u sermaye sahiplerinin, esasen<br />
kendi do¤al ortam›nda var olan bayram<br />
tüketim al›flkanl›klar›n›, Bat›l› meslektafllar›<br />
gibi biçimlendirerek yönlendirmesi,<br />
yeni üretim ve tüketim dengeleri oluflturabilir.<br />
Ramazan ve Kurban bayramlar›nda<br />
çocuklar›n hediyelerini “Bayram Dede”nin<br />
getirmesi temelinde iyi haz›rlanm›fl bir<br />
mitin Dünya ‹slam nüfusu dikkate al›nd›-<br />
¤›nda yaflamas› ve bölgesel aç›ndan küreselleflmesi<br />
pekâlâ mümkündür. Yeter ki,<br />
8 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
bilimsel bilgiyi popülerlefltirme süreçlerine<br />
yerel sermaye ve buna ba¤l› olarak kitle<br />
iletiflim araçlar›n› ellerinde tutanlar<br />
destek versinler. Dünyada Noel Baba mitinin<br />
yayg›nlaflmas›, paradoksal olarak Bayram<br />
Dede mitinin yayg›nlaflmas›nda bir<br />
karfl› referans olarak olumlu etki yapabilir.<br />
Bayram Dede mitinin ça¤dafl bir mit<br />
olarak haz›rlanmas› ve ça¤dafl tekniklerle<br />
halka sunulmas› ile ulusal kal›t›n tan›mlanmas›<br />
ve nelerin ulusal kal›t olarak korunup<br />
yaflat›laca¤› ve gelifltirilece¤i sorunu<br />
birbiriyle iliflkilendirilerek ele al›nmal›d›r.<br />
Örne¤in toplum, “Bayram Dede” mitinin<br />
referans›n›n Ramazan veya Kurban<br />
bayram› gibi dinsel kaynakl› oluflunu benimsemiyorsa<br />
ve bu bayramlar› ulusal kal›t<br />
olarak görmüyorsa böyle bir mitin yaflama<br />
flans›n› art›rmak çok masrafl› kampanyalar<br />
gerektirebilir. E¤er toplum bunun<br />
aksini düflünüyorsa Bayram Dede mitinin<br />
çok az bir çabayla toplum katmalar›na<br />
yerleflmesi mümkündür. Bu konuda<br />
toplum mühendislerinin afaki de¤erlendirmelerinin<br />
yerine, halkbilimi araflt›rmalar›n›n<br />
sonuçlar›ndan yararlanmak gerekir.<br />
Miladî takvimin kabulünden sonra<br />
toplum hayat›ndan uzaklaflt›r›lan “Nevruz”un<br />
1990’larda “ac›n›n miti” olarak geri<br />
dönece¤ini, ne geleneksel uygulamalar›<br />
ça¤d›fl› görenler, ne eski Türk kültür de-<br />
¤erlerini hurafe olarak niteleyen geleneksel<br />
din yorumcular› tahmin edebilirdi.<br />
Toplum d›fl›na itilmelerine göz yumulan<br />
veya neden olunan mitleri yeniden canland›rmak<br />
için dünyan›n enerjisi harcanmakta<br />
ama baflar›l› olunamamaktad›r. Kökeni<br />
hangi kültüre dayan›rsa dayans›n Türk<br />
kültür hayat›nda zemin tutmufl ve toplumsal<br />
uzlafl› temelinde benimsenmifl mit ve<br />
ritüelleri yaflatmak, ça¤dafllaflt›rarak kü-<br />
resele kazand›rmak ve mit yoksullaflmas›<br />
ve bunun do¤al sonucu olarak öteki kültürlerin<br />
mitlerini benimseme olgusu karfl›s›nda<br />
yeni ve yarat›c› çözümler aramak gerekti¤i<br />
gerçe¤i, -ac› Nevruz deneyimi de<br />
dikkate al›narak- unutulmamal›d›r.<br />
Dünyada son dönemlerde bafllayan<br />
“mit sempatisi”nin, bilimsel araflt›rmalar›<br />
h›zland›raca¤› beklenmelidir. Türk halkbilimi<br />
araflt›r›c›lar›, dünya mitoloji çal›flmalar›n›<br />
yak›ndan izlemeli ve mitler üzerine<br />
daha fazla e¤ilmelidir. Bu arada eski mitlerin<br />
varl›¤›n› belgelemeye ve arflivlemeye<br />
yönelik “durum tespiti” tarz›ndaki yap›lmas›<br />
gereken geleneksel çal›flmalar›n üzerine<br />
mit çözümleme yöntemlerini eklemelidir.<br />
Bu birikime paralel olarak, ça¤dafl<br />
toplumun mit ihtiyac›n› karfl›lamaya yönelik<br />
düflünceler üretmeli ve ça¤›n sanatsal<br />
ürün üretim imkanlar›n› ve tüketim<br />
kanallar›n› göz önüne alarak mitleri ça¤dafllaflt›rma<br />
ve güncellefltirme stratejileri<br />
gelifltirmelidir.<br />
KAYNAKLAR<br />
Brisebarre, Anne-Marie, 1998, La Fête du<br />
mouton, Un sacrifece musulman dans l’espace<br />
urbain (Koyun Bayram›, Kentsel Yerleflimde Bir<br />
Müslüman Kurban›), Paris, CNRS Yay›n›.<br />
Dundes, Alan, 1984, Sacred Narrat›ve, Readings<br />
in the Theory of Myth, Berkeley-Los Angeles-London,<br />
Universty of California Yay›n›.<br />
Günay,Umay, Ritüeller ve H›d›rellez”, Millî<br />
Kültür, Say›: 72<br />
O¤uz, M. Öcal, 2001, “Küreselleflme ve Ulusal<br />
Kal›t Kavramlar› Aras›nda Türk Halkbilimi”,<br />
Millî Folklor, Say›: 50.<br />
O¤uz, M. Öcal, 2002, Tunuseli ‹ncelemeleri/Études<br />
de Tunisie, Ankara, Millî Folklor Yay›n›.<br />
Rappaport, A. Roy, (Çev. Kürflat Korkmaz),<br />
“Ritüel”, Millî Folklor, Say›: 33.<br />
Millî Folklor 9
NEVRÛZ VE TÜRK KÜLTÜRÜNDE RENKLER<br />
Nevruz and the Place and Importance of Colors in the Turkish Culture<br />
Nevrûz et couleurs dans la culture turque<br />
G‹R‹fi:<br />
A. Nevrûz’un sözcük anlam›: Nevrûz<br />
Farsça bir sözcüktür. Nev, yeni, rûz, gün,<br />
nevrûz, yeni gün demektir. Nev hecesi ile<br />
bafllayan baflka Farsça sözcükler de dilimize<br />
girmifltir. Örne¤in; nevbahar, ilkbahar,<br />
nevzat, yeni kifli, yani çocuk, nevcivan,<br />
yeni yetiflen genç vb.<br />
Nevrûz, Orta Do¤u ve Ön Asya halklar›nca<br />
yeni y›l›n bafllang›c›, bahar bayram›<br />
olarak benimsenen bir gündür(Tezcan:<br />
s.3). Ülkemizde Nevrûzla ilgili olarak baz›<br />
törenler düzenlenmektedir. fiimdi bu törenlerden<br />
baz›lar›n› tan›maya çal›flal›m:<br />
1. Ertu¤rul Gazi Törenleri: Eskiden<br />
Mart ay›nda yap›lan bu törenler, günümüzde<br />
Eylül ay›n›n ikinci günü düzenlenmektedir.<br />
Törenler, Sö¤üt’te Ertu¤rul Gazi’nin<br />
türbesi çevresinde gerçeklefltirilir.<br />
Bu törenler, bir tür “ Yörük Bayram› ” havas›<br />
tafl›maktad›r. Kat›lanlar daha çok<br />
Karakeçili afliretinin mensuplar›d›r. Kur-<br />
Doç. Dr. Hayrettin RAYMAN*<br />
ÖZET<br />
Nevrûz, Türklerde ve ‹ran’da bahar bayram›d›r. Türkiye'de Nevrûz ile ilgili birçok tören düzenlenmektedir.<br />
Nevrûz, de¤iflik anlamlar içerir. Buna karfl›n bir ortak payday› da anlat›r. Bu da dirilifli, canl›l›k ve yeniden<br />
do¤uflu anlatmas›d›r.<br />
Son y›llarda Nevrûz Bayramlar› önem kazanm›flt›r. Buna paralel olarak baz› renkler de ön plana ç›km›flt›r.<br />
Renklerin de¤iflik anlamlar içermesi milletlerin mitolojileri ve uygarl›klar›yla ilgidir. Renkler, insanlar›m›z›<br />
kaynaflt›rmak için kullan›lan araçlard›r.<br />
Anahtar Kelimeler<br />
Nevrûz, bayram, renk, fonksiyon, kültür<br />
RESUME<br />
"Nevrûz" est une fête chez les Turcs et en Iran. Dans notre pays, Il se fait plusieurs cérémonies sur<br />
Nevrûz. Nevrûz porte des sens differents. Malgré cela, il represente l’ associe dénominateur. Ces derniers<br />
temps la cérémonie de Nevrûz gagne d’ importance.<br />
Les couleurs expliquent des sens differents a propos des nations et des civilations.<br />
Les Mots Clés<br />
Nevrûz, Fête, Couleur, Fonction, Culture<br />
* Afyon-Kocatepe Üniv. Ö¤retim Üyesi<br />
banlar kesilir, etli pilavlar yenir. Halk<br />
oyunlar› ve cirit gösterileri yap›l›r(Çay:<br />
s.120).<br />
2. Tahtac› Türkmenlerinde Nevrûz:<br />
‹zmir Bornova’ya ba¤l› Naldöken Köyü’nde,<br />
Tahtac› denen konar- göçer aileler<br />
yaflamaktad›r. Genellikle Ak Deniz ve Ege<br />
yöresinin da¤l›k bölgelerinde yaflayan ve<br />
a¤aç iflleriyle u¤raflmalar›ndan dolay›<br />
kendilerine “ tahtac›” s›fat› verilen Türkmenler<br />
vard›r. Naldöken köyündeki yaflayan<br />
halk da bu zümredendir. Bunlar da<br />
Nevrûz, yaylaya ç›k›fl günü olarak bilinir.<br />
Halk o gün, topluca yemek yer, mezarl›klar›<br />
ziyaret eder.<br />
Güney Do¤u Anadolu’da, Nevrûz sözcü¤ünün<br />
bafl›na bir de “sultan” s›fat› getirilir.<br />
Bu bölgede Sultan Nevrûz, 21 Mart’›<br />
22 Mart’a ba¤layan gecedir. Bu gece, belli<br />
olmayan bir saatte gökyüzünde görülen<br />
güzel bir k›z›n ad› Sultan Nevrûz’dur.<br />
Baflka bir inan›fla göre, aya¤›nda halhal›<br />
10 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
bulunan kufl k›l›¤›na girmifl bir erendir.<br />
Nevrûz’un gökyüzünden geçti¤i saatte<br />
uyan›k olup onu görenlerin bütün isteklerinin<br />
kabul olaca¤›na inan›l›r<br />
Nevrûz, Orta Anadolu’da Mart dokuzu<br />
olarak kutlan›r.Amasya yöresinde Nevrûz<br />
günü k›r gezisi yap›l›r.Tokat civar›nda<br />
ise Nevrûz, hem ulusal hem de dinsel bir<br />
özellik kazanm›flt›r. Bu yöredeki inanca<br />
göre, bahar, Tanr›’n›n ilahi güzelli¤inin<br />
yeryüzüne yans›d›¤› zamand›r. Bahar, yeflili,<br />
dirilifli, yeniden do¤uflu, tazeli¤i, güzelli¤i<br />
simgeler.<br />
Türklerde 21 Mart günü, y›lbafl› olarak<br />
kabul edilir. 21 Mart günü gece ile<br />
gündüz eflittir. Türkler bu güne “Yengigün”<br />
derler. Orta Asya ve ‹ran’da da Nevrûz,<br />
ortak bir kültür ö¤esidir. Türklerde<br />
bir varolufl, dirilifl bayram›d›r. Nevrûz,<br />
güneflin Koç Burcu’na girdi¤i gündür.<br />
Nevrûz, Türklerin Ergenekon’dan ç›kt›klar›<br />
gündür.<br />
Alevî- Bektafli inanc›nda Nevrûz, Hz.<br />
Ali’nin do¤um günü, Hz. Fatma ile evlendi¤i<br />
gündür (Makas: s.182).<br />
Kürtlerde Nevrûz, bayram günüdür.<br />
Nevrûz, Kawa adl› bir demircinin zalim<br />
yönetici Dahhak’› yendi¤i bir gündür. Gerçekte<br />
Pers olan Kawa, bu efsanede Kürt<br />
kimli¤i ile karfl›m›za ç›kmaktad›r(Aksoy:<br />
s.136).<br />
Nevrûz, de¤iflik etnik gruplarda<br />
de¤iflik anlamlar içerir. Buna karfl›n bir<br />
ortak payday› simgeler; bu da yeflillik,<br />
bafllang›ç, coflku ve canlanmad›r.<br />
B. Türk Kültüründe Renkler: Yüzy›llardan<br />
beri uluslar›n yaflam ve kültürü,<br />
gelenek ve göreneklerinde renkler, de¤iflik<br />
anlam, imaj ve görev yüklenmifllerdir. Afrika’da<br />
yaflayan zenciler için kara renk, iyi<br />
ruhu, ak ise, kötü ruhu simgeler. Kara<br />
renk, Avrupal› için kötülük, yas anlat›r.<br />
Çin ve Japonlar için de kara ve ak renkler,<br />
yas ve kötülü¤ün habercisidir(Nedret<br />
Mahmut: S.1). Yeflil renk, Avrupal› için<br />
k›skançl›¤›, umudu anlat›rken, Asyal› için<br />
sevinç ve mutluluk kayna¤›d›r. Sar› renk,<br />
Avrupal› için korkakl›¤›, k›skançl›¤›, al-<br />
çakl›¤› sembolize ederken Asyal› için, temiz<br />
ve pak sözcükleriyle anlamdafl olarak<br />
kullan›l›r(Nedret Mahmut: s.1).<br />
Son y›llarda, Nevrûz Bayramlar›n›n<br />
önem kazanmas›yla baz› renkler, Türk<br />
halk kültüründe ön plana ç›km›flt›r. Bu<br />
nedenle baz› renklerin kültürümüzde<br />
yüklendikleri fonksiyonlar› belirtmenin<br />
yararl› olaca¤›n› umuyorum.<br />
AK: Türk inançlar›nda, özellikle fiamanizm’de,<br />
büyüklü¤ü, adaleti, ve güçlülü¤ü<br />
anlat›r. Ak, renklerin bafl›d›r. Ak, temizlik,<br />
ar›l›kt›r. Devlet büyüklerinin savafllarda<br />
giydikleri giysilerin renginin<br />
ad›d›r. Günümüzde kullan›lan “Yüzü ak”<br />
ve “Aln› ak” deyimleri ak’›n Türk kültüründe<br />
adalet, do¤ruluk, yücelik, hakl›l›¤›<br />
içerdi¤ini gösterir. Alp Aslan, Malazgirt<br />
Savafl›’na ç›kmadan önce beyaz elbise giymifl,<br />
at›n›n kuyru¤unu kendisi ba¤lam›flt›r.<br />
Buradaki ak elbise, yüceli¤i, üstünlü-<br />
¤ü simgelerken, ‹slâmiyet’te kefeni, ölümü<br />
ça¤r›flt›r›r.<br />
Gönül yaylas›nda üç gül aç›lm›fl<br />
Ak gül k›rm›z› gül sar› gül<br />
Birbirinden güzel do¤mufl ay›lm›fl<br />
Ak gül k›rm›z› gül hele sar› gül.<br />
Âfl›k Meslekî, s.447.<br />
Atasözlerinde: Ak koyunun kara kuzusu<br />
da olur.<br />
Ak ak yudu, mor mor serdi.<br />
Ak akçe karan gün içindir.<br />
Ak esvap leke götürmez.<br />
Ak gözden kendini sak›n.<br />
Ak gün a¤art›r, kara gün karart›r.<br />
Ak koyunu görüp içi dolu ya¤ sanma.<br />
Ak sade yüksek nal›n, üstüne binip<br />
sal›n.<br />
Ak fleker beyaz fleker bir damar› soya<br />
çeker<br />
Ak üstüne karalar, birbirini kovalar<br />
Ak yüze kara göz.<br />
Deyimlerde: Anas›n›n ak sütü gibi<br />
helâl etmek.<br />
Ak beze kara yamal›k.<br />
Bilmecelerde: Bir salk›m üzümüm<br />
var, yar›s› ak, yar›s› kara (Gece – Gündüz).<br />
Millî Folklor 11
Ald›r onun tepesi<br />
Yeflildir hem cübbesi<br />
Kara kara küpesi (Karpuz).<br />
Ben kar beyazd›m<br />
Sonra ot gibi yeflil<br />
Sonunda kan k›rm›z›<br />
Çocuklar beni sever (Kiraz).<br />
Halk Türkülerinde: Yafl› yirmi yedi<br />
gencecik ifli<br />
Tabuta s›¤m›yor a¤ beyaz döflü(Öztürk:<br />
s. 263).<br />
Türk mitolojisine göre tanr› Ülgen<br />
dünyay› yaratmay› düflünürken, su içerisinden<br />
birden Ak-Ana görünür, Ülgen’e<br />
ak›l verir. Ak-Ana, ak›ll› ve bilgilidir. Tanr›<br />
Ülgen’in k›zlar›na da Ak-k›zlar denir<br />
(Ö¤el: s.571). Ak sözü, Altay Türkçesi’nde<br />
cennet anlam›ndad›r.<br />
SARI: Kavray›c› bir dinamizmi, külçe<br />
alt›n›, sonbahar yapraklar›n›, damal›<br />
taksileri, ay çiçek tarlas›n›, flöminedeki<br />
alevleri, patates k›zartmas›n›, PTT’yi, civcivi<br />
simgeler. Sar› rengin kutsall›¤› fiamanizm’den<br />
kaynaklanmaktad›r. Sar› renk,<br />
dünyan›n merkezinin sembolüdür. Tanr›lar<br />
tanr›s› Ülgen’in alt›n kap›l› saray› ve<br />
alt›n renkli taht› dünyan›n merkezini<br />
oluflturur.<br />
Türkler, uzun y›llar, sar› çizme ve k›z›l<br />
keçeden külah giymifllerdir. Bugün<br />
halk aras›nda yayg›n olarak kullan›lan<br />
“Sar› Çizmeli Mehmet A¤a” deyiminin<br />
kayna¤› bu kültür gelene¤imize dayanmaktad›r(Genç:<br />
s.32). Sar› sözcü¤ü, ço-<br />
¤unlukla alt›nla birlikte kullan›l›r. Göktürk<br />
Yaz›tlar›’nda alt›ndan söz edilirken<br />
yaln›zca alt›n denilmez, sar› alt›n denilir.<br />
Sar› renk, Memlûk ve Alt›n Ordu Devletleri’nde<br />
genifl yer bulur. Sar› Bayraklar,<br />
M›s›r Memluk Devleti’nde çok görülür. Bu<br />
devleti yönetenler, Alt›n Ordu Devleti gelene¤i<br />
içinde yetiflenlerdir. Alt›n Ordu hakan›<br />
Batu Han’›n baflkenti ad› da Sar› Ordu’dur.<br />
Sar›; edebiyatta beniz, y›ld›z, çiçek<br />
ve giyim için kullan›l›r. Sonbahar›, yafll›l›-<br />
¤›, hastal›¤›, ça¤r›flt›r›r. S›cak ve ›fl›kl› bir<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
renktir. Uyar›c› özelli¤i vard›r. Trafikte<br />
geçifle haz›r ol anlam›ndad›r. Karacao¤lan<br />
bu rengi flöyle kullan›r.<br />
Sar› çiçek sarvan kurmufl naz ilen<br />
Âfl›klar da keman ilen saz ilen<br />
On beflinde yeni yetme k›z ilen<br />
Seni yaylaman›n zaman› da¤lar.<br />
Öztelli, 230/1.<br />
K›r at›n sar› donlusu<br />
Yi¤idin gözü kanl›s›.<br />
Dadalo¤lu, s. 155.<br />
Sar› saç üstüne sar›fl›n yazma<br />
Yak›fl›r bafl›na kurban oldu¤um.<br />
Huzurî, s..37.<br />
Makaram sar› ba¤lar<br />
K›z söyler gelin a¤lar<br />
Niye ben ölmüflmiyem<br />
Asiyem karalar ba¤lar(Öztürk: 263.)<br />
Sar› yazma yak›fl›r m› güzele<br />
Sarard› gül benzim döndü gazele<br />
Ben gidiyorum sen yârini tazele<br />
Al›r›m ahd›m› koymam a gelin (Öztürk:<br />
s.263.)<br />
Atasözlerinde: ‹ne¤in sar›s›, topra¤›n<br />
karas›.<br />
Sar› saman vaktinde alt›n olur.<br />
Sar› sab›r yiyen lezzetini sonradan<br />
bulur.<br />
Sar› sakall›, mavi gözlüden hay›r gelmez.<br />
Bilmecelerde: Ayva gibi sar›d›r<br />
Elma gibi suludur(Portakal).<br />
YEfi‹L: Toplum severli¤i, duyarl›l›¤›,<br />
ruhsal iliflkiyi, çam›, hal› sahay›, Bursa’y›,<br />
bilardo masas›n›, türbeyi, biber dolmas›n›,<br />
çevreyi, dört yaprakl› yoncay›, Cennet’i,<br />
ördek bafl›n› ifade eder.<br />
Türk mitolojisine göre, Tanr› Ülgen’nin<br />
yedi o¤lundan birisinin ad› Yeflil<br />
Kaan’d›r. Görevi bitkilerin büyümesini ve<br />
yeflillenmesini sa¤lamakt›r. Bir Türk efsanesine<br />
göre, Ülgen, insan› yarat›r. Sonra<br />
kuzgun denilen kuflu da yaratt›¤› insana<br />
can istemesi için Kuday adl› baflka bir<br />
tanr›ya gönderir. Kuzgun gökyüzüne havalan›r.<br />
Can› al›p dönerken yerde bir lefl<br />
görür. Dayanamaz, lefli yemek için a¤z›n›<br />
açar. Gagas›ndaki can düfler ve çam orma-<br />
12 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
n›na da¤›l›r. Bugün çam ve ard›ç a¤açlar›n›n<br />
k›fl ve yaz yeflilliklerini korumas› buna<br />
ba¤l›d›r Genç: s.23).<br />
Göçebe olarak yaflayan Türklerin hayat›nda<br />
baz› do¤a olaylar› etken olmufltur.<br />
Bunlar, otlar›n yeflermesi, gök gürlemesi,<br />
y›ld›r›m flak›mas›. Türkler, hayvan yavrular›n›<br />
otlatmak için otlar›n yeflermesini<br />
bekler. Bu nedenle yeflil renk, Türklerin<br />
yaflam›nda önemli bir fonksiyon üstlenir.<br />
Çin kaynaklar›n›n bildirdi¤ine göre,<br />
M. Ö. 8. yüzy›l ve 9. yüzy›llarda 21 Mart<br />
tarihleri önemli olmaya bafllam›flt›r. Çünkü<br />
21 Mart, ayn› zamanda otlar›n yeflermeye<br />
bafllad›¤› dönemdir.<br />
Yeflil; yafl sözünden türemedir. Yafl<br />
ise, dünyan›n her yan›nda yaflayan Türklerce<br />
ömür anlam›nda kullan›l›r. Ayr›ca<br />
yafl, Türk toplumunun baz›lar›nda genç<br />
insan anlam›nda kullan›l›r.<br />
Kaflgarl› Mahmut, ünlü eseri Divanü<br />
Lügat’it Türk’te, Çin ipeklerinden söz<br />
ederken k›rm›z›, yeflil ve sar› kumafllar›n<br />
pazarlarda çokça sat›ld›¤›n›, günlük hayatta<br />
çok kullan›lan bu kumafllar›n kültür<br />
hayat›na yans›d›¤›n› söyler (Kaflgarl› : s.<br />
251).<br />
Eski Türklerde flaman, gökyüzüne<br />
yükselirken sar›, k›rm›z, yeflil elbiselerini<br />
kullan›r. Türklerde yeflil renk, ‹slâmiyetle<br />
birlikte kutsall›k kazan›r. Safevî Türkmen<br />
Devleti’nin bayraklar› yeflildir. Osmanl›larda<br />
da yeflil renkli sancaklar uzun<br />
süre kullan›lm›flt›r. Fatih’in ‹stanbul’u<br />
kuflatt›¤› s›rada gemisinde yeflil sancak<br />
oldu¤u bilinmektedir. Çald›ran Savafl›’nda<br />
da Bolu ve Kastamonu süvarileri<br />
yeflil sancak kullanm›fllard›r. Barbaros<br />
hayrettin Pafla’n›n ‹nebaht› Savafl›’nda<br />
kulland›¤› bayrak da yeflil renklidir.<br />
Yeflil; edebiyattaki anlam› ile canl›l›k<br />
ve dirili¤i simgeler. Çöllerde, çoraklarda<br />
yaflayanlar, yeflile büyük özlem duyarlar.<br />
Halk dilinde, yeflil görmek, yeflile çalmak,<br />
yeflile susamak, yeflile dönmek, yeflile<br />
uzanmak, yefliller giymek, yeflillenmek<br />
gibi deyimler kullan›l›r (Eyüpo¤lu: s.121).<br />
Yeflil; Karacao¤lan’›n en çok kulland›¤›<br />
renklerden biridir.<br />
Boynu yeflil gövel ördek<br />
Sana bir göl gerek idi<br />
Kanad›n›n biri yeflil<br />
Biri de al gerek idi.<br />
Yeflil bafll› gövel ördek<br />
Uçar gider göle karfl›<br />
E¤ricesin tel tel etmifl<br />
Döker gider yâre karfl›.<br />
Öztelli, 230/1.<br />
Ka¤›zmanl› H›fz›: Dal›n tahta durur<br />
önün yar m›d›r<br />
Yeflil bafll› sunam güllerin hani.<br />
(S.Eyüpo¤lu, s.189).<br />
Türkülerde: Eylen turnam eylen haber<br />
soray›m<br />
Yeflil kanad›na mektup saray›m (Öztürk:<br />
s.265).<br />
KIRMIZI (AL): Birden Heycanlanmay›,<br />
çucuksu ve sinirli davran›fl›, yaflam<br />
tutkusunu, coflkuyu, kan›, itfaiye arabalar›n›,<br />
Türk bayra¤›n›, bo¤aya sallanan kumafl›,<br />
güneflin bat›fl›n›, karpuzu, atefli anlat›r<br />
(fienol: s. 314).n Türklerde çok eskiden<br />
beri Al ruhu, Al atefl terimlerinin kullan›lmas›<br />
Türklerin yaflam›nda k›rm›z›<br />
rengin önemini gösterir. Türklerin Al Bayrak<br />
kullanmalar› atefl kültü ile aç›klan›r.<br />
Kazak ve K›rg›zlar, bayrak sözcü¤ü yerine<br />
Yalav sözcü¤ünü kullan›rlar ki bu sözcü-<br />
¤ün asl› da alav-alevdir.<br />
Al ve k›z›l renkler, tarihimizin bafllang›c›ndan<br />
beri Türk ruhu ve inanc›n›<br />
yans›tmaktad›r. Çin kaynaklar›na göre<br />
K›rg›z hanlar›n›n ota¤›nda k›rm›z› bayraklar<br />
bulunmaktad›r. XI. Yüzy›ldan sonra<br />
al, bir renk ad› oldu¤u kadar, bayrak<br />
ad› da olmufltur. Dede Korkut Hikâyelerindeki<br />
bilgilere göre O¤uzlarda güveylik<br />
elbise “ K›m›z› kaftan”, gelinlik ise “Al duvak”<br />
t›r. K›rm›z› Osmanl›larda sayg›n bir<br />
renktir. Osman gazi savafllarda al sancak<br />
kullanm›fl, ölümünden sonra da eflyalar›<br />
aras›nda Alaflehir dokumas› k›rm›z› sancaklar<br />
bulunmufltur(Genç: s.19). K›rm›z›(al),<br />
edebiyatta yanak, yüz, kan, gül, tafl<br />
sözcükleri ile birlikte kullan›l›r. Dilimizde<br />
Millî Folklor 13
s›fat görevini üstlenmifltir. Dinamizm,<br />
canl›l›k anlat›r. Kan rengi olarak tehlikeyi,<br />
trafikte ise yasa¤› ve durmay› simgeler.<br />
Karacao¤lan, bu rengi flöyle kullan›r:<br />
Benim vâdem senden evvel yeterse<br />
Mezar›ma çifte tafl dikin k›rm›z›.<br />
(Öztelli, 251/2).<br />
Sümmânî: Sevdi¤im bezendi ipekler<br />
ile<br />
Al k›rm›z› mercan yelekler ile<br />
(Rayman I : s. 140).<br />
Efkârî: K›zarm›fl yanaklar olmufl al<br />
gibi<br />
Ar›n›n yapt›¤› taze bal gibi.<br />
(Rayman II : s. 18).<br />
Atasözlerinde: Al elmaya tafl atan<br />
çok olur.<br />
Al giyen al›n›r, mor giyen sal›n›r.<br />
Al kiraz üstüne kor ya¤ar.<br />
Türkülerde: Atma bu tafllar› ben yaral›yam<br />
Elâlem al giymifl ben karal›yam(Öztürk:<br />
s. 265).<br />
KARA: Suskunlu¤u, korkuyu, karanl›¤›,<br />
gece elbisesini, gözleri saklayan<br />
gözlü¤ü, elektrik kesintisini gösteriri.<br />
Türk kültüründe kara, genellikle toprak<br />
rengi, ya¤›z yer anlay›fl› ile birlikte kullan›l›r.<br />
Halk kesimine kara budun denir.<br />
Kara kul, karavafl veya karabafl deyimleri<br />
köle anlam›nda kullan›l›r.<br />
Kara, Türklerde Kuzey’in sembolüdür.<br />
Birçok kavim kuzeyin karanl›klar ülkesi<br />
oldu¤u konusunda birleflmifltir<br />
(Genç: s.41). Müslümanlar, kuzeye diyar-›<br />
zülmet demifllerdir. Kuzeyden esen yele “<br />
Karayel” diyoruz. Karak›fl dedi¤imiz mevsim<br />
de k›fl›n fliddetini anlat›r.<br />
Kara, Asya Türkçesi’nde kuzeyi, ak,<br />
güneyi sembolize eder. Anadolu halk›n›n<br />
karaya karfl› tavr› sürekli olumsuzdur.<br />
Karan›n y›k›c› ve ürkütücü bir anlam tafl›mas›<br />
karanl›ktan kaynaklan›r. Halk<br />
inanc›nda; kara y›lan, kara kedi, kara sinek,<br />
kara domuz, kara köpek, u¤urlu say›lmaz.<br />
Karaa¤aç, çok dayan›kl› olmas›na<br />
karfl›n, ölü mezar›na konulmaz. Kara<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
a¤açtan sand›k, beflik yap›lmaz. Kara,<br />
ölüm, yas ifade eder.<br />
At, Türk toplumunda çok sevilen bir<br />
hayvan oldu¤u halde karas›na ilgi duyulmaz.<br />
Kara, giyimde a¤›rbafll›l›k ve ciddiyeti<br />
anlat›r.<br />
Karacao¤lan’da göz, zülüf, ba¤›r, kafl,<br />
gün, toprak sözcükleriyle birlikte kullan›l›r.<br />
Bana kara diyen dilber<br />
Gözlerin kara de¤il mi<br />
Yüzünü sevdiren gelin<br />
Kafllar›n kara de¤il mi<br />
—————————————<br />
Beni kara diye yerme<br />
Mevlâm yaratm›fl hofl görme<br />
Elâ göze siyah sürme<br />
Çekilir kara de¤il mi.<br />
Öztelli, 460/1.<br />
Atasözlerimiz aras›nda kara ile ilgili<br />
flu örneklere rastl›yoruz:<br />
Kara haber tez duyulur.<br />
Kara gündür gelir geçer.<br />
Kara koyun oturdu, ak koyun götürdü.<br />
Karadan öte renk yoktur.<br />
Karalar kart olur, öpmesi sert olur.<br />
Kara ba¤la yan›na al a¤la.<br />
Kara dut yaprak açt› yaz, döktü k›flt›r.<br />
Deyimlerimizde:<br />
Kara ba¤lamak, kara belâ, kara cahil,<br />
kara çal›, kara günlere kalmak, kara<br />
kara düflünmek, karanl›kta göz k›rpmak,<br />
kara kedi geçti, kara gün dostu, kara yaz›,<br />
kara yüz, kara bulut, kara baht... vb.<br />
Kazan, kazana kara demifl, tavan›n<br />
gülmeden akl› ç›km›fl.<br />
Türkülerde: Gelinin kunduras› karalardan<br />
karad›r<br />
Koynunda memeler fleker paredir<br />
Benim seninkinden fleker paredir<br />
Bafl› duman duman a¤lar bu gelin<br />
(Öztürk: s.265).<br />
Ah kara koyun da koyunumun beyidir<br />
Ak koyun da yüre¤imin ya¤›dur(Öztürk:<br />
s.265).<br />
14 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
MAV‹: Duygusall›¤›, ak›lc›l›¤›, kendini<br />
denetleme yetene¤ini, tekne tatilini,<br />
do¤algaz alevini, okyanusu, blue-jean›, özgürlü¤ü,<br />
havac› üniformas›n›, ‹brahim<br />
Tatl›ses’i, halk otobüsünü, nazar boncu¤unu,<br />
aç›k bir gökyüzünü anlat›r. Bu anlamlar›n<br />
yan›nda, sessizlik, sonsuzluk, huzur<br />
ve rahatl›k bildirir. Yarat›c› düflüncelerin<br />
do¤mas›na yard›m eder. Çal›flma odalar›n›n<br />
maviye boyanmas› e¤itimcilerin iste-<br />
¤idir. Nazara karfl› koruyucudur. Gizli<br />
sevgilerin dile getirilmesinde bu renkten<br />
yararlan›l›r. Örne¤in:<br />
Mavi boncuk kimdeyse<br />
Benim gönlüm ondad›r.<br />
Türkülerde: Mavilim maviflilim<br />
Tenhada buluflal›m mavilim<br />
Kurban oldu¤um Allah<br />
Tez günde kavuflal›m mavilim(Öztürk:<br />
s265).<br />
Ayr›ca dünyada mavinin bir tonu olarak<br />
bilinen “ Turquaz” Türk rengi olarak<br />
tan›n›r.<br />
PEMBE: ‹nceli¤i, mutluluk bulutunu,<br />
tavflan burnunu, sabun köpü¤ünü,<br />
utangaç genç k›z›, masumiyeti, dans eden<br />
çingeneyi, çilek dondurmay›, genç k›zl›k<br />
hayallerini, yara band›n› ça¤r›flt›r›r.<br />
Türkülerde: ‹nce giyerim ince<br />
Pembe yak›fl›r gence<br />
‹nsan bir hofl oluyor<br />
Sevdi¤ini görünce.<br />
MOR: Yarat›c›l›¤›, özgürlü¤ü, duygusal<br />
bozuklu¤u, menekfleyi, tülü, ispirtoyu,<br />
patl›can›, karamsarl›¤›, ozaliti, ka¤›t binli¤i,<br />
üflümüfl yüzü, karbon ka¤›d›n›, uçan<br />
balonu anlat›r. Güzellik simgesi olarak<br />
kullan›l›r. ‹fade etti¤i anlam kesinlik göstermez.<br />
Türkülerde: Nerde benim mor sümbüllü<br />
ba¤lar›m.<br />
Kara çad›r dokuz direk<br />
Bende kalmad› yürek<br />
A¤ konak ›ss›z kal›yor<br />
Mor kekilli o¤lan gerek(Öztürk: 265).<br />
SONUÇ: ‹nsanlar› bir araya getiren,<br />
benzefltiren, ayn›laflt›ran, onlar› bir ulus<br />
haline dönüfltüren de¤erler vard›r. Renk-<br />
ler de bunlardan biridir. Renklerin de¤iflik<br />
anlamlar ifade etmesi uluslar›n mitoloji<br />
ve uygarl›klar› ile ilgilidir.<br />
Nevrûz Bayram› ile güncellik kazanan<br />
renklerden sar›, k›rm›z›, yeflil, ayr›<br />
kültürel kimliklerin iflareti de¤il, aksine<br />
ulusal kimli¤in ö¤eleridir. Sar›, k›rm›z›,<br />
yeflil renkler, insanlar›m›z› ay›rmak, bölmek<br />
için de¤il, aksine birbirine ba¤lamak,<br />
kaynaflt›rmak için kullan›lan araçlard›r.<br />
KAYNAKLAR<br />
1. Mahmut TEZCAN, Türk Millî Kültüründe<br />
Bahar Bayramlar› Olarak Nevrûz ve H›d›rellez,<br />
Anayurttan Atayurda, Türk Dünyas›, Mart 1995,<br />
C.II.<br />
2. Abdülhâluk ÇAY, Türk Ergenekon Bayram›<br />
(H›d›rellez), Ankara 1988.<br />
3. Zeynel Abidin MAKAS, Nevrûz, 1996.<br />
4. Gürdal AKSOY, Kürt Dili ve Söylenceler,1996<br />
5. Cahit ÖZTELL‹, Karacao¤lan (Bütün fiiirleri),<br />
‹stanbul 1970.<br />
6. Reflat GENÇ, Türk ‹nan›fllar› ‹le Millî Geleneklerinde<br />
Renkler ve Sar› K›rm›z› Yeflil, Ankara<br />
1997.<br />
7. Kaflgarl› Mahmut, Divanû Lügat’it Türk,<br />
Ankara 1974.<br />
8. ‹smet Zeki EYÜPO⁄LU, Anadolu ‹nançlar›,<br />
‹stanbul 1987.<br />
9. Hayrettin RAYMAN,Âfl›k Sümmânî Hayat›<br />
fiiirleri ve fiiirlerininTahlili, Ankara 1997.<br />
10. Hayrettin RAYMAN, Ardanuçlu Âfl›k Efkârî,<br />
Erzincan 1998.<br />
11. Sabahattin EYÜPO⁄LU, Gökyüzü Mavi<br />
Kald›, ‹stanbul 1978.<br />
12. As›m BEZ‹RC‹, Türk Halk fiiiri, ‹stanbul<br />
1993.<br />
13. Ali Osman Öztürk, Pertev Naili Boratav<br />
Arma¤an›, Ankara 1998.<br />
14. Bahaeddin Ö¤el, Türk Mitolojisi, Ankara<br />
1993.<br />
15. Ahmet fienol, Türk Halk Oyunlar› Adlar›<br />
‹çindeki Renk ve Rakam Motifi, IV. Milletleraras›<br />
Türk Halk Kültürü Kongresi Bildirileri, Ankara<br />
1992.<br />
Millî Folklor 15
UYGUR <strong>FOLKLOR</strong>UNDA NEVRUZ KUTLAMALARI<br />
Nevruz Celebrations in the Uighur Folklore<br />
Célébrations de "Nevruz" dans le folklore d'Uygur<br />
Yard. Doç. Dr. Ramazan KARAMAN<br />
ÖZET<br />
Makalede konu, Uygurlar›n Tarihi, Uygurlarda Tören ve Bayramlar ve Günümüzde Uygurlarda<br />
Nevruz Kutlamalar› bafll›klar› alt›nda incelenmektedir. Sonuçta Nevruz'un Türk topluluklar›n›n ortak kültür<br />
de¤erlerinden biri oldu¤u vurgulanmaktad›r.<br />
Anahtar Kelimeler<br />
Uygur, Nevruz, Folklor<br />
RÉSUMÉ<br />
L'article a trois parties: "l'histoire d'Uygur", "Célébrations et fêtes ches les Uygur" et "Celébrations de<br />
Nevruz ches les Uygur à nos jours". À la fin de l'article, l'auteur attire l'attention sur Nevruz comme une féte<br />
commune chez les Turcs.<br />
Mots-Clés<br />
Uygur, Nevruz, Folklore<br />
1. Uygurlar›n Tarihçesi:<br />
Uygurlar›n tarihte belirgin bir flekilde<br />
devlet sahnesine ç›k›fllar›, 745 y›l›nda<br />
Göktürk Devleti’ni y›k›p Ötüken’de<br />
Uygur Hanl›¤›’n› kurmalar›yla bafllar.<br />
Bu tarihten itibaren Uygurlar k›sa sürede<br />
di¤er Türk topluluklar›n› da kendi<br />
buyruklar› alt›nda toparlam›fllard›r.<br />
751 y›l›nda ‹slamî yay›lmay› amaçlayan<br />
Karluklar, Uygur ordular›n›n da<br />
yard›m›yla Çin<br />
Kuvvetlerini Büyük Talas Savafl›nda<br />
bozguna u¤ratm›fllard›r. Bu savafltan<br />
sonra verimli Tar›m Havzas› tamamen<br />
Uygurlar›n eline geçmifltir. Uygurlar›n<br />
kültür ve medeniyet alan›ndaki en<br />
önemli hamlelerini bu dönemde gerçeklefltirdi¤ini<br />
görüyoruz.<br />
K›rg›zlar 846 y›l›nda Uygur Hanl›-<br />
¤›n› y›km›fllar ve Uygurlar› göçe zorlam›flt›r.<br />
Kitleler halinde da¤›lan Uygurlar<br />
‹çasya’ya, Beflbal›k’a, Turfan ve Kuça’ya<br />
yerleflmifllerdir.<br />
XII. yüzy›lda ilk Müslüman Türk<br />
Devleti olan Karahanl›lar Devleti’ni kurdular.<br />
XVI. yüzy›l bafllar›nda deniz yollar›n›n<br />
aç›lmas›yla denizden ayn› uzakl›kta<br />
bulunan Türkistan, kapal› bir bölge<br />
haline geldi ve ticaret durdu. Bölgede siyasî<br />
ve iktisadi buhran bafl gösterdi. Bütün<br />
Türkistan’› bir arada tutan siyasî çat›<br />
y›k›ld› ve iç savafllara Çin ilgisiz de¤ildi.<br />
Kardefl kavgas›n› çeflitli hilelerle destekledi<br />
ve 1755 y›l›nda Do¤u Türkistan’›<br />
fiilen iflgal etti. Bu iflgalden sonra Uygurlar<br />
Çin’e karfl› pefl pefle isyanlar düzenlediler<br />
ve 1865-1878 y›llar› aras›nda<br />
Yakup Han Devleti’ni kurdular. Hem<br />
Rusya hem de Çin kendi s›n›rlar›nda bir<br />
Türk devletinin kurulmas›n› çok tehlikeli<br />
buldu¤undan kuzeyden Ruslar, do¤udan<br />
Çinliler Yakup Han Devleti’ne sald›rarak<br />
y›kt›lar. Bölgeyi Çinliler tekrar iflgal<br />
ettiler.<br />
1933-1934 y›llar› aras›nda Kaflgar’da<br />
Sabit Da Molla baflkanl›¤›nda<br />
“fiarki Türkistan ‹slam Cumhuriyeti”,<br />
1944-1949 y›llar›nda ‹li’de Ali Han Töre<br />
önderli¤inde “fiarkî Türkistan Cumhuriyeti”<br />
ad›yla devletler kurulmufl olsa da<br />
16 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
Çin bunlar› Rusya ile birlikte hareket<br />
ederek ortadan kald›rd›.<br />
fiarki Türkistan Cumhuriyeti’ni<br />
1949 y›l›nda Komünist Çin yönetimi ortadan<br />
kald›rd›ktan sonra o günden bu<br />
güne Do¤u Türkistan topraklar›nda lehte<br />
say›labilecek hiçbir geliflme olmam›flt›r.<br />
Bu dönemde Çinliler Do¤u Türkistan’da<br />
sosyal bilim alanlar›nda oldu¤u<br />
gibi Folklor Araflt›rmalar›n› da yasaklam›fllard›r.<br />
1<br />
2. Uygurlar’da Tören ve Bayramlar:<br />
Tören ve bayram faaliyetleri folklorun<br />
önemli konular›ndan biridir. Törenler<br />
ve bayramlar insanlar›n<br />
toplumsal bilinci ile yak›ndan ilgili<br />
olup, halk›n bir çeflit kültür etkinli¤idir.<br />
Bunlar›n flekillenmesinde dini inançlar<br />
oldukça etkin rol oynam›fl olsa da yaln›z<br />
bafl›na etkileyici bir faktör de¤ildir.<br />
Tören ve bayramlar›n baz›lar› uluslararas›,<br />
baz›lar› bölgesel, baz›lar› ise<br />
milli bir özelli¤e sahiptir. Bu nedenle törenler<br />
ve bayramlar halk›n örf ve adetleriyle<br />
içiçe geçti¤inden geleneksel özelli¤i<br />
oldukça kuvvetlidir.<br />
Uygurlarda tören ve bayramlar› konusuna<br />
göre üçe ay›rabiliriz;<br />
a. Geçifl dönemi törenleri;<br />
b. Halk aras›nda do¤al olarak ortaya<br />
ç›kan mevsim ve üretimle ilgili tören<br />
ve bayramlar.<br />
c. Dini bayramlar.<br />
Büyük bayramlar belli bir toplulu-<br />
¤un siyasî, ekonomik durumu, üretimi,<br />
yaflam› (giyim, kuflam,<br />
yemek-içmek, yerleflim...) dini inanc›,<br />
sanat›, sosyal iliflkisi ve milli psikolojisini<br />
ifade etmektedir. Bu nedenle halk<br />
aras›ndaki bayram ve geleneklerin araflt›r›lmas›<br />
folklor araflt›rmalar›nda oldukça<br />
önemlidir.<br />
Geleneksel bir törenin veya bayra-<br />
m›n ortaya ç›k›fl nedenlerini araflt›rd›¤›m›zda,<br />
bunun bir nedene de¤il bir çok olgunun<br />
birleflmesi sonucunda ortaya ç›kt›¤›n›<br />
görürüz.<br />
Bu süreç içerisinde geleneksel törenin<br />
veya bayram›n yay›l›p kutland›¤›<br />
yerdeki kiflilerin inanc›, üretim özelli¤i,<br />
milli psikolojisi, yaflam tarz› gibi etkiler<br />
bayram veya töreni zamanla de¤ifltirerek<br />
yeni bir kimli¤e bürünmüfltür.<br />
Dünyadaki bayram ve törenleri anlam<br />
bak›m›ndan ikiye ay›rabiliriz. Birincisi;<br />
ortaya ç›k›fl bak›m›ndan üretimle<br />
yak›ndan ilgili olan bayram ve törenler,<br />
di¤eri ise; ortaya ç›k›fl bak›m›ndan belirli<br />
dini inançla ilgili olan dini bayram ve<br />
törenler. 2<br />
Burada flunu belirtmek gerekir ki,<br />
bilinen ananevi bayram ve törenlerin<br />
hepsinde belli bir inançtan kaynaklanan<br />
unsurlar mevcuttur. Bu nedenle üretimle<br />
ilgili olan bayram ve törenlerde de dinin<br />
etkisi mevcuttur. Dini bir amaçla ortaya<br />
ç›kan bir bayram zamanla halk›n<br />
arzu ve isteklerinin de etkisiyle sosyal<br />
bir yap›ya bürünüp daha sonra geleneksel<br />
bir bayrama dönüflebilmektedir. 3<br />
Uygurlar, hayvanc›l›ktan tar›m ve<br />
çiftçili¤e geçmifl olsa da mevsimlerle ilgili<br />
çeflitli tören ve bayramlar yapmaya devam<br />
etmifllerdir.<br />
‹lkbaharda do¤an›n uyanmas›yla ilgili<br />
olarak kutlanan büyük bayramlardan<br />
biri “Nevruz” bayram›d›r. Nevruz<br />
Orta Asya ile ‹ran’da oldukça yayg›nd›r.<br />
Bu bayram çok eskiden bu yana eski takvime<br />
göre yeni y›l›n girdi¤i gün (Miladi<br />
21 Mart) yani gündüz ile gecenin eflit oldu¤u<br />
gün kutlanmaktad›r.<br />
Asl›nda “Nevruz Bayram›” yeni y›l<br />
bayram›d›r. Çok uzun bir geçmifle sahip<br />
olan bu ananevi bayram Uygur tarihinde<br />
çok önemli bir yer tutar.<br />
Büyük düflünür ve flair Aliflir NE-<br />
Millî Folklor 17
VA‹ “ÇAHAR D‹VAN” adl› meflhur eserinde<br />
geleneksel Uygur makamlar› aras›nda<br />
“Nevruz Makam’›ndan da bahsetmektedir.<br />
Ayn› zamanda “Nevruz Makam›”n›n<br />
“Nevruz Buzruk”, “Nevruz Hüseyin<br />
Sultan›” gibi varyantlar›n›n da oldu-<br />
¤u bilinmektedir. Tang dönemindeki tarihçi<br />
Hui-Lin kendinin “Müzika Tefsiri”<br />
adl› eserinde, Nevruz Bayram’›nda oynanan<br />
oyunlardan bahsederken; “Tulfar<br />
üzerinde oynanan Hontu Dans›; “Salma<br />
Tafllafl Usuli” (Kesek Atma Dans›), “Kusen<br />
Usuli (Kuça Dans›), “Yolvas Oyunu”<br />
(Kaplan Oyunu), “K›fl Bovay Oyunu”<br />
(K›fl Dede Oyunu) gibi oyunlar oynan›rd›.<br />
Bunlar halk a¤z›nda “Su-Muz” oyunu<br />
olarak adland›r›lmaktad›r denmektedir.<br />
fiang Da’n›n Tang Dönemindeki Bat›<br />
Bölgeleri ve Chan An Medeniyeti” adl›<br />
kitab›nda da “Nevruz Bayram›” konusunda<br />
bilgiler vard›r. Bu kitapta “Su-<br />
Muz” kelimesinin O¤uz dilinden oldu¤u,<br />
ayn› zamanda bu ad›n Nevruz koflmalar›n›<br />
icra eden kiflinin ad› oldu¤unu yazar.<br />
Bunun d›fl›nda yine Farsça olarak<br />
yaz› lm›fl “fiEMSUL LUGAT” adl› kitapta<br />
Uygurlar aras›nda kutlanan Nevruz<br />
Bayram›ndan bahsedilmektedir. “Nevruz<br />
kutlamalar›nda at koflturma, o¤lak<br />
tartiflifl (o¤lak kapmaca), gürefl, müzik<br />
gibi e¤lence ve sportif faaliyetlerin yap›ld›¤›<br />
yaz›lm›flt›r.<br />
K. Kirter 13.yüzy›lda kendisinin flahit<br />
oldu¤u, bir Nevruz Bayram› konusunda<br />
flöyle yazmaktad›r: “‹nsanlar yeni<br />
elbiselerini giyip, süslenip, kalpaklar›n›<br />
ka¤›t çiçeklerle süslemifllerdi. Onlar flehrin<br />
civarindaki büyük bir alana vard›lar.<br />
Burada nakkare, ney ve di¤er müzik<br />
aletleri çal›n›yordu. Her yer çeflitli oyunlar›n<br />
sedalar› ile yank›lanmaktayd›”.<br />
“Nevruz”; çetin k›fl koflullar›n›n sona<br />
erip, bütün tabiat›n uyand›¤›, kar ve<br />
buzlar›n eriyip, da¤lardaki karlar›n ve<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
nehirlerdeki suyun fl›r›l fl›r›l akmaya<br />
bafllad›¤› a¤açlar›n ve bitkilerin suya kavuflup,<br />
yeflerip çiçeklenmeye yüz tuttu-<br />
¤u, çiftçilerin ilkbaharda çal›flmalar›na<br />
giriflti¤i güzel bahar mevsiminin bafllad›¤›n›n<br />
iflaretlerini verir.<br />
Keldi Noruz y›l bafli, ketti köngülning<br />
çirkini<br />
Noruz diban kilurlar, hatunlar›n›ng<br />
türkini,<br />
Güller kesip k›z o¤ul e¤ri koyar börkini,<br />
Meclis kilip oyniflar açur köngül<br />
mülkini,<br />
Kaygu mihnetler ketip, yayraflur<br />
kündüz bu kün.<br />
(Y›l›n bafllang›c› Nevruz geldi. Gönüllere<br />
ferahl›k geldi. Nevruz ay› gelir.<br />
Kad›nlar sal›na sal›na gezinir. K›zlar<br />
bafllar›na güller takarlar. Gençler flapkalar›n›<br />
e¤ri takarlar. Meelis oyunu oynayarak,<br />
gönül mülkünü açarlar. Kayg›lar,<br />
s›k›nt›lar kaybolup, gündüz flad olur bügün.)<br />
4<br />
3.Günümüzde Uygurlarda Nevruz<br />
Kutlamalar›:<br />
Büyük bir bölümü Do¤u Türkistan’da,<br />
ata yurtlar›nda yaflayan Uygur<br />
Türkleri için nevruz, yeni y›l›, bahar›<br />
karfl›lamak için yap›lan bir bayramd›r<br />
ve “novruz”, “noruz” fleklinde ifade edilmektedir.Uygur<br />
Türklerinde Nevruz’un<br />
anlam› geçmifl y›la veda etmek, yeni y›l<br />
kutlamak , bahar›n bolluk bereket getirmesini<br />
ümit etmekten ibarettir.<br />
Nevruzgelene¤i ile ilgili olarak 1989<br />
y›l› nevruzunda Do¤u Türkistan Urumçi<br />
Tv’de yay›nlanan “Tanr› Da¤›nda Nevruz<br />
Nevas›” adl› programda flu bilgiler<br />
verilmifltir:<br />
”Nevruz, ›l›k bahar mevsiminin elçisi,gece<br />
ile gündüzün eflit oldu¤u ve tabiat›n<br />
en adaletli günüdür.Nevruz Bayram›<br />
Uygurlar›n ananevi bir töreni-<br />
18 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
dir.Ecdatlar›m›z kabile,oymak fleklinde<br />
göçmen hayat› yaflad›klar› ça¤lardan beri<br />
bugünü milli bayram olarak kutlaya<br />
gelmektedirler.Tarihi kaynaklarda Nevruz<br />
ile ilgili flöyle bir rivayet günümüze<br />
kadar söylenegelmifltir:<br />
Çok kadim ça¤larda Türki kavimlerden<br />
Hunlar›n ecdatlar› münkariz oldu¤unda<br />
, bu Türk kavminin içinde sa¤<br />
kalan tek kollu bir bala, bir difli gökbörü<br />
taraf›ndan Altay Da¤lar›nda emzirilip,<br />
bak›larak terbiye edilip yetifltirilmifltir.Bu<br />
balan›n sonradan on çocu¤u olmufltur.Bu<br />
çocuklar›n nesli ço¤alarak bir<br />
Nevruz günü da¤dan inerek dünyaya yay›lm›flt›r.<br />
Ecdatlar›m›z bu kutlu günü - yeniden<br />
bafllan›fl,yeniden do¤mak günü kabul<br />
ederek her y›l bahar mevsiminde<br />
Nevruz gününü - “milli bayram” olarak<br />
kutlam›fllard›r. 5<br />
Nevruz bafllamadan önce insanlar<br />
yeni y›l›n flerefine sevinç duygusunu ifade<br />
eden çeflitli fliirler, flark›lar (Nevruzname)<br />
yaz›p haz›rlarlar. Nevruz günü<br />
insanlar bayraml›k elbiselerini giyerek<br />
tüm evleri, kutsal yerleri, mesire yerlerini,<br />
al›fl-verifl merkezlerini vb.yerleri ziyaret<br />
ederler. 6<br />
Uygurlar aras›nda Nevruz Bayram›n›n<br />
yerleflik birçok kurallar› flöyledir:<br />
“Nevruzun bafllamas›yla insanlar, meydanda<br />
ilginç yerli milli oyunlar oynar.<br />
Ozanlar, fliir ve türkü at›fl›rlar. fiark›c›<br />
ve çalg›c›lar flark›lar›n› söylerler. Dansç›lar<br />
dans ederler.Meddahlar, destan ve<br />
k›ssalar›n› hikaye ederler. Güreflçi gençler<br />
gürefl tutup, kendilerin s›narlar. Yetenekli<br />
at canbazlar›n› ve güçlü atlar› ortaya<br />
koyarlar. Dönme dolap üstündeki<br />
genç k›zlar ve o¤lanlar mutluluktan bulutlar›n<br />
üstüne uçarlar. K›sacas› herbir<br />
kifli kendine has becerisini ortaya koyar.<br />
Sonsuz mutluluk içinde bayram flatafat›<br />
yaflarlar. Hatta Nevruz törenlerine okul<br />
çocuklar› da kollektif flekilde kat›l›rlar.<br />
Düzenli s›ralar oluflturup, çiçeklerle bezenmifl<br />
tahtalara, güzel yaz›larla yaz›lm›fl<br />
“nevruznameleri” ellerinde tutarak<br />
flark› fleklinde söylerler ve fliir tarz›nda<br />
okurlar. Nevruz hediyeleri verilerek ve<br />
Nevruz selam› vas›tas›yla bu halk bayram›n›<br />
en içten duygularla tebrik ederler.<br />
7<br />
Yukar›da belirtildi¤i üzere, Nevruz<br />
çok eski tarihlerden itibaren Uygurlar›n<br />
ruhuna yaflant›s›na sindi¤i,mutluluklar›na<br />
mutluluk kat›ld›¤› en kutlu bayramlardan<br />
biridir. Bu günü Uygurlar,<br />
büyük bir coflkuyla kutlar. Uygurlarda<br />
Nevruz kutlamalar› ile ilgili düzenlemeler<br />
veya gelenekler, “Tokuz K›l›k” ya da<br />
“Tokuz Ogul” ananesi çerçevesinde geliflmektedir.Eskiden<br />
beri an’aneler devam<br />
etmektedir.Bunlar afla¤›da toplu olarak<br />
verilmifltir 8<br />
1.)Eski Y›l›n Bitifli fienli¤i: Nevruz<br />
davulu çal›narak nevruz bafllar veher<br />
yerde nevruzun bafllad›¤›na iflaret olarak<br />
her mahallede davullar çal›nar.Ev ev dolafl›l›p<br />
Nevruz eflarp, Nevruz beg, Nevruz<br />
selam, Nevruzgel gibi gösteriler icra edilir.Herkes<br />
köy ayini için otururlar.Herkes<br />
bu ayine elinden geldi¤i nisbette (un,<br />
ya¤, fleker, pirinç, kuruyemifl, ekmek,...)fleyler<br />
getirir.Çeflitli mahallelerin<br />
(kasaba,köy,...) merkezlerinde as›lan kazanlarda<br />
bu getirilen fleyler piflirilir<br />
Bulursan koyun getir<br />
Bulamaz isen piliç getir<br />
En güzeli bulabilen getir<br />
Bulamazsa bir bafl so¤an getir.<br />
Tapk›n› koy keltürür<br />
Tapalm›gan çoçe horuz<br />
Tapk›n› gül keltürür<br />
Tapalm›gan bir bafl piyaz<br />
Millî Folklor 19
Bu dörtlükte de belirtildi¤i üzere<br />
her bir kifli bu yeme¤e katk›da bulunmak<br />
ister. Yemekler piflirilip da¤›t›ld›ktan<br />
sonra ayine geçilir.Ayinden sonra el<br />
s›k›fl›l›p herkes birbirini “yeni yafl›n kutlu<br />
olsun” diyerek tebrik eder ve öpüflür.<br />
Ayin sofras›nda birlikte oturulup<br />
yenilip içilip dua edilip kardefllik duygular›<br />
içinde tüm insanlar bir ten, bir can<br />
ve bir vücut olarak telakki edilir.Yani k›sacas›<br />
bugünde insanlar›n birlik ve beraberlik<br />
içinde oldu¤u ifade edilir.Buna<br />
“nevruza ç›k›fl” ad› da verilir.Bu dokuz<br />
k›l›¤›n birincisidir.<br />
2.Insanlar aras›ndan ayr›lm›fl,ebediyete<br />
göçmüfl kiflilerin,devlet büyüklerini<br />
kabirleri ziyaret edilerek dualar edilir.Buna<br />
“nevruz duas›” da denir.<br />
3.Üçüncü an’aneye göre tüm yerleflim<br />
birimlerinden insanlar›n birbirlerin<br />
ziyaret etmesi,yeni yafl›n› kutlamas›,yetimlere<br />
yard›m etmesi, o bölgenin büyüklerini<br />
ziyaret etmesi,kötü kiflilere ziyarette<br />
bulunmas›,halk› düflünmesi gibi<br />
hasletler icra edilir.Buna “nevruz ziyareti”<br />
de denir.<br />
4.Herbir yerleflim biriminde orta<br />
yafl, genç ve çocuk gibi çeflitli gruplar›n<br />
temsilcileri bugünde çeflitli nevruz oyunlar›n<br />
icra ederler.Nevruznameleri, nevruzpirleri,<br />
nevruz kofluklar› k›sacas›<br />
herkes bugünde bildi¤ini ortaya koyar.<br />
Baz› kaynaklara göre; Uygurlar<br />
aras›ndaki nevruz oyununun say›s›<br />
50’den fazlad›r.Nevruznamelerin çeflidi<br />
de 10’dan fazlad›r.Nevruznameleri nevruzkeldi,köklem,<br />
ay keldi, noruzgül, karagas,<br />
anam anam, cuptorgay, h›z›r noruz,ça¤an<br />
vecanandan ibarettir.Bu bayramda<br />
nevruz ay›n›n ilk yedi günü çeflitli<br />
oyunlar oynan›r ve e¤lenceler düzenlenir.<br />
5.Uygurlar›n nevruz an’anesi içinde<br />
çeflitli yerlere gezi düzenlemek önemlidir.Bugünde<br />
ba¤lara, bahçelere vb yerle-<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
re çeflitli geziler düzenlenir.Her y›l nevruzda<br />
: at seyli, bezme seylisi (müzikli<br />
bir çeflit gezi), yurt seylisi (flehirden flehire<br />
yap›lan gezi), kök seylisi (k›rlara ,<br />
ba¤lar, bahçelere yap›lan gezi ), kabir<br />
seylisi (kabir ziyareti), çarfl› seylisi (çarfl›<br />
gezisi) gibi çeflitli geziler düzenlenir.Böylece<br />
halk sosyal ve ayn› zamanda<br />
da manevi bir faaliyetin içine girer.<br />
6.Nevruz ayn› zamanda bir hikaye<br />
ve destan günüdür de.Nevruzda herbir<br />
yerleflim biriminde o bölgenin bilim<br />
adamlar›, büyük saray veya büyük meydanlarda<br />
toplanan halka çeflitli bilgiler<br />
verirler, hikaye ve destanlar anlat›rlar.<br />
Nevruzda “nevruzname” ve çeflitli<br />
nevruziyeler okunur.Bunlar okuyan kifli<br />
taraf›ndan bu gün için yaz›lm›fl olabilece¤i<br />
gibi bir baflkas› taraf›ndan da yaz›lm›fl<br />
olabilirler.Bu ortamlarda insanlar<br />
eserlerini birbirlerine karfl›l›kl› olarak<br />
aktar›rlar.Bu tür faaliyetler Uygurlar<br />
aras›nda geleneksellefltirmifllerdir.fiu fliirler<br />
bu konuda bir misal teflkil eder:<br />
Yafll›k her kiflinin gülistan ça¤›<br />
(Gençlik her kiflinin gülistan ça¤›)<br />
Her tanda bülbülün navakefl ça¤›<br />
(Her sabah bülbülün inledi¤i zaman)<br />
Bir kaça süt bolsa bu ömür digen<br />
(Bir tabak süt olsa bu ömür dedi¤in)<br />
Yafll›k›n flu sütün kaymak› yag›<br />
(Gençlik flu sütün kayma¤› ya¤›)<br />
Bahit yamgur emes kökten yagarga<br />
(Mutluluk ya¤mur de¤il ki gökten ya¤s›n)<br />
Tehi yerdin ç›k›p sudek akarga<br />
(Üstelik yerden ç›k›p su gibi akmaz)<br />
Bahit flunde ne kelse öz kölindir<br />
(Mutluluk her zaman insan›n kendi elleri<br />
ile yarat›l›r)<br />
Tirifl Tirmafl yengilme öz yolund›n<br />
(Çal›fl çabala yenilme kendi yolundan<br />
cayma)<br />
20 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
7.Nevruz bir birlik ve beraberlik<br />
olarak anne,babaya, konuya, komfluya,efle,dosta,iyi<br />
dileklerde bulunan, küskünlere<br />
son verilen kutlu bir bayramd›r.<br />
Nevruz ayininden sonra yurt, mahalle,vs.<br />
büyükleri ziyaret edilir.Derdi<br />
olanlara derman aran›r,küs olan kar› koca<br />
komflu bar›flt›r›l›r.Evlenme yafl›na gelenler<br />
için bu günde çeflitli teflebbüsler<br />
gerçeklefltirilir.Nevruz , sosyal aç›dan<br />
büyük bir yapt›r›ma sahiptir.<br />
Nasihatta bulunma, fikir verme, fikir<br />
al›fl - veriflinde bulunma toplu olarak<br />
dua etme gibi çeflitli sosyal faaliyetlerin<br />
icra edildi¤i gün olarak nevruzun cemiyet<br />
ahlak› ve yaflay›fl› flekillenmesinde<br />
de önemli bir rolü vard›r.<br />
8.Nevruz ayn› zamanda ekonomiyi<br />
canland›ran bir faaliyetler bütünüdür.Bir<br />
inan›fla göre nevruz iflbafllang›c›<br />
olarak de¤erlendirilir.<br />
Tar›mla u¤raflanlar eskiden beri<br />
nevruzu iflbafl› bayram› , her y›l›n ifllerin<br />
planland›¤› ve bir programa ba¤land›¤›<br />
gün olarak de¤erlendirilir.O gün insanlar<br />
bir araya gelerek ›rmak, göl, köprü,<br />
geçit, kaynak vb. yerleri elbirli¤i ile onar›rlar<br />
ve düzenlerler.<br />
Ekimin bafllad›¤›,hayvanlar›n ilkbahara<br />
erdi¤i ifllerin ç›kt›¤›, ekim için<br />
alet ve edevat›n haz›rland›¤› kisaca o<br />
yerleflim birimindeki bütün çal›flmalar›n<br />
elbirli¤i ile yap›ld›¤› bu günde ifllere dört<br />
elle sar›l›n›r.<br />
9.Uygurlar nevruzda, paraca fakir<br />
vucüden zay›f insanlara yafll›lara bak›ms›z<br />
ve yetimlere kaza geçirenlere geçim<br />
s›k›nt›s› çekenlere; yemek para gibi<br />
maddi yard›mlar yan›nda çeflitli manevi<br />
yard›mlarda da bulunulur.<br />
Uygurlarda Nevruz ‘da oynanan<br />
oyunlar bahsinde söylenecek pekçok söz<br />
olmakla beraber bafll›ca oyunlar›n› s›ra-<br />
layarak birkaç örnek vermekle yetinece-<br />
¤iz.<br />
Nevruzda oynanan oyunlar›n içinde;<br />
Böri ile Koy (Kurt ile Kuzu), O¤lak,<br />
Küçüng Yetse Al (Top Kapmaca), Oyuncu<br />
fiir (Oyuncu Aslan), Heyyar (Komedyan),<br />
Od atlafl (Atefl atlama), Talaflma<br />
(Köpek dö¤üflü), Üflüflme (Koç dö¤üfltürme),<br />
Çokuflma (Horoz, keklik dö¤üflü),<br />
çepiç (yar›fl), gül mefluk (Gül ile afl›k),<br />
Koglafl (K›z kovalama), Mükümüküfl<br />
(Saklambaç), Köklefl (Uzun atlama),<br />
Koskoklar (Koflup kovalama), doram<br />
(taklit), çeliflifl(gürefl), tat›flmak (ip çekme<br />
yar›fl›), darbazl›k /cambazl›k), suret<br />
(taklit), düm düm (bir tekerleme oyunu)<br />
gibi oyunlar as›l oyunlar olarak say›l›yordu.<br />
9<br />
Baz› bölgelerdeki nevruz bayramlar›nda<br />
(pamir eteklerinde Uygurlar aras›nda)<br />
birçok eski geleneksel “kaplan<br />
oyunu “, “aslan oyunu” oynan›r. Bir kifli<br />
kaplan k›l›¤›nda bir maske tak›p, iki Hotan<br />
flapkas›yla kulaklar›n› örter.Elleriyle<br />
yere çöküp, dört ayakl› olur ve kaplan<br />
hareketlerini taklit eder.Bir kifli elinde<br />
k›rm›z› gül tutup kaplana dans ettirir.Saz<br />
olarak da çoban ravab› ile balman<br />
(Uygur halk çalg›lar›) ve tef ahenkli<br />
olarak çal›n›r.Sonunda kaplan k›l›¤›na<br />
giren kifli maskesini ç›kar›r ve ona k›rm›z›<br />
gül takdim edilir.<br />
Yine baz› bölgelerde “Arg›mak Oyini”<br />
oynan›r. Bir kifli tahta at ile bayram<br />
elbiselerini giyip dans ederek meydana<br />
girer.O anda sazla tempo tutulur.Bu<br />
oyunlar›n hepsinde bahar› karfl›lama kötü<br />
k›fl flartlar›n kovma ana temad›r. 10<br />
Nevruz bayramlar›ndaki “nevruz<br />
törenleri” tamamland›¤›nda bu insanlar<br />
bir araya toplan›r.Büyük bir kazan haz›rlan›r.Baz›<br />
aileler güçleri yetti¤ince<br />
“nevruz afl›” haz›rlay›p tören meydan›na<br />
götürürler. “nevruz afl›” genelde “aben-<br />
Millî Folklor 21
san” diye adland›r›l›r.Bu yeme¤i oradakiler<br />
oturarak ifltahla yerler.Nevruz<br />
Bayram›n›n bilinen bu tür kurallar›, Uygurlar›n<br />
bir k›sm›n›n yerleflti¤i fiin Jiang<br />
(Do¤u Türkistan) ‘›n güneyindeki<br />
köylerde çiftçilik ve hayvanc›l›kla geçinenler<br />
aras›nda günümüze kadar temel<br />
özellikleriyle aynen korunup gelmifllerdir.<br />
11<br />
5-Sonuç:<br />
Türk topluluklar›nda ortak yaflayan<br />
kültürel de¤erlerden olarak bahar<br />
bayram› ya da Nevruz, Mart ay›n›n gelmesiyle<br />
Türk Dünyas›nda yaflanan çoflku,<br />
do¤an›n yeniden canlanmas›, hareketlenmesi,<br />
renklenmesi, hayat kazanmas›d›r.<br />
Ekonomisi tar›m ve hayvanc›l›-<br />
¤a dayal› olarak geliflen Türk Topluluklar›n›n<br />
yeni y›l› coflku ile kutlamalar›<br />
kadar do¤al bir fley olamaz. Nevruz’un<br />
bir bahar bayram› niteli¤inde kutlanmas›n›<br />
en eski Türk topluluklar›n›n yaflam›nda<br />
yer ald›¤›n› tarihi kay›tlardan ö¤reniyoruz.<br />
12<br />
Türk Dünyas›n›n önemli kültür unsurlar›ndan<br />
birisi olan Nevruz, milli birli¤in<br />
ve beraberli¤in sa¤lanmas›nda etkili<br />
olan kültür de¤erlerimizin en bafl›nda<br />
gelmektedir. Uygur folklorundaki coflkulu<br />
kutlamalar gibi bütün Türkler bayram<br />
olarak kutlamaktad›rlar. Türkler’de<br />
13 bu gün genelde Mart Dokuzu,<br />
Sultan Nevruz, Sultan Nevriz, Nevruz,<br />
Novrez, Manisa, Mesir Günü vb. Gibi adlarla<br />
devam etmektedir.<br />
KAYNAKLAR<br />
1)Nuraniye-ERKIN H.Ekrem,”Uygurlarda<br />
Nevruz Kutlamalar›”,Atayurttan Anayurda Türk<br />
Dünyas› Dergisi, y›l,5,Say›:12,s.73.<br />
2)Abdulhaluk M.ÇAY,Türk Ergenekon Bayram›<br />
NEVRUZ,Turan Kültür Vakf›Yay›n›,7. bsk.,Ankara,1996<br />
3)Abdulkerim Rahman,”Tarihten Günümüze<br />
Do¤u Türkistan’da Nevruz Kutlamalar›”,Türk Kül-<br />
türünde Nevruz,Uluslararas› Bilgi fiöleni (Sempozyum)Bildirileri,Ankara,<br />
20-22 Mart 1995 (Yay›na<br />
Haz. Sad›k TURAL) Ankara,1995,s.317.<br />
4)Nizamettin Hüseyin, “Uygurlar’da Nevruz,”<br />
Türk Kültüründe Nevruz, Uluslararas› Bilgi fiöleni<br />
(Sempozyum) Bildirileri, Ankara, 20-22 Mart 1995<br />
(Yay›na Haz. Sad›k Tural) Ankara, 1995, s. 317.<br />
5)Abdülkerim Rahman, Uygur Folkloru, Çev.:<br />
S. Yalç›n-E. Emet, Kültür Bakanl›¤› Yay. , Ankara,<br />
1996.<br />
6)Ramazan KARAMAN, “Azerbaycan’da Nevruz<br />
Kutlamalar›, Bilgi Dergisi, Ankara, 2001, Say›:<br />
28/Bahar,.<br />
7)Ramazan KARAMAN, “Türkiye’de Nevruz<br />
Kutlamalar›”, Milli Folklor Dergisi, Ankara,<br />
1999Say›: 42<br />
NOTLAR<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
1 Abdülkerim RAHMAN, Uygur Folkloru,<br />
Cev.: S.Yalç›n –E.Emet, Kültür Bakanl›¤› Yay. Ankara<br />
1996, s.V-VI.<br />
2 a.e, s.,4-14.<br />
3 a.e., s. 120.<br />
4 a.e. , s.122-124<br />
5 A.M. Çay, Türk Ergenekon Bayram› Nevruz.<br />
7. bsk. , s. 39-40<br />
6 Nuraniye Erkin-H. Ekrem, “Uygurlarda<br />
Nevruz Kutlamalar›”, A. A. T. D.Derg.,s. 77.<br />
7 Abdülkerim RAHMAN, “Tarihten Günümüze<br />
Do¤u Türkistanda Nevruz Kutlamalar›”, Sempozyum<br />
Bildirileri, s.225-226<br />
8 Nizamettin Hüseyin, “Uygurlarda Nevruz”<br />
Sempozyum Bildirileri, s.317-321<br />
9 N. Erkin-H. Ekrem, a.g. mkl., s.77<br />
10 A. Rahman a.g. mkl., s. 226<br />
11 a. mkl., s 226-227<br />
12 Ramazan KARAMAN, “Azerbaycan’da Nevruz<br />
Kutlamalar›” Bilge Dergi, 2001 Bahar 28. say›.s.24<br />
13 Ramazan KARAMAN, “Türkiye’de Nevruz<br />
Kutlamalar›”, Milli Folklor Derg., Say›:42, s.39.<br />
22 Millî Folklor
XIX. YÜZYIL SONU OSMANLI BELGELER‹NE GÖRE<br />
D‹NÎ BAYRAM VE NEVRÛZ TEBR‹KLER‹<br />
Religious Holidays and Nevruz Celebrations Among<br />
the Ottomans According to the XIX. Century Documents<br />
Célébrations de fêtes religieuses et "Nevrûz"<br />
d'apres les document ottomans de la fin du XIX e siècle<br />
Osmanl› arflivleri, Türk kültür tarihinin<br />
karanl›kta kalan yönlerini ayd›nlatabilecek<br />
binlerce belge ile doludur. Türk kültürü<br />
ve halkbilimi üzerine çal›flan araflt›r›c›lar›n<br />
sözlü kaynaklarla birlikte bu yaz›l›<br />
belgeleri de dikkate almalar› daha sa¤l›kl›<br />
sonuçlara ulaflmalar›n› sa¤layacakt›r.<br />
Türklerde tebrikleflme ve bunun tarihi belgeleri,<br />
Osmanl› döneminde nevruz ve kutlama<br />
biçimleri, Osmanl› dönemi yeni y›l<br />
tebrikleri veya dini bayramlarda tebrikleflme<br />
gibi konular üzerinde çal›flan araflt›r›c›lar›n<br />
görmesi gereken veya yarar olan bir<br />
çok belge, arflivlerin tozlu raflar›nda ilgililerini<br />
beklemektedir.<br />
XIX. Yüzy›l sonu Osmanl› arfliv belgeleri<br />
üzerine çal›fl›rken, Baflbakanl›k Arflivi<br />
Y›ld›z Esas Evrak› aras›nda buldu¤umuz<br />
afla¤›daki belgeleri, bu düflünceler do¤rultusunda<br />
yorumsuz olarak bu konuda çal›flmak<br />
isteyen araflt›r›c›lar›n dikkatine sunuyoruz.<br />
M›s›r Hidivi ‹smail Pafla’n›n ‹kin-<br />
Ahmet O⁄UZ*<br />
ÖZET<br />
Makalede, Baflbakanl›k Arflivi Y›ld›z Esas Evrak› aras›nda yer alan dört belgede M›s›r Hidivi ‹smail<br />
Paflan›n Sultan ‹kinci Abdülhamid’e gönderdi¤i Ramazan Bayram›, Kurban Bayram› ve Yeni y›l tebrikleri ile<br />
Ahmet Cevdet Pafla’ya ait bir Nevruz tebri¤i yer almaktad›r.<br />
Anahtar Kelimeler<br />
Osmanl› Arflivleri, Tebrikleflme, Bayram, Nevruz<br />
RÉSUMÉ<br />
Dans l’article, vous trouverez trois documents, sur les célébrations des fêtes religieuses, et du nouvel<br />
an qui ont été envoyés par ‹smail Pacha au Sultan Abdulhamid II, et une lettre est à Ahmed Cevdet Pacha<br />
sur Nevruz.<br />
Mots-Clés<br />
Archives Ottomanes, Célébration, Fête, Nevruz<br />
* Afyon Kocatepe Üniv. Araflt›rma Görevlisi<br />
ci Abdülhamid’e Gönderdi¤i Ramazan<br />
Tebri¤i:<br />
Taraf-› hazret-i hidividen mevrud<br />
telgrafnamedir<br />
Cenab-› rab-› müteal menba-i bimuhal-i<br />
mehasin ve efsal olan zat-› ali-i mekarim-hisal<br />
padiflah›m›z efendimiz hazretlerini<br />
kemal-i afiyet ve ikbal ve mezid-i flevket<br />
ve iclâl ile nice nice emsal-i kesiresinin<br />
müflahedesiyle meflerretbin nevval kafe-i<br />
amal eylesin mütehattem-i uhde-irakabe<br />
ve ferizen zimmet-i ubudiyet ve hususiyetim<br />
üzere fleref hulul eden ifl bu mah-› ramazan<br />
magfiret niflan›n vecibe-i tebrik ve<br />
tehmiyesini huzur feyz niflur-› mülükânelerine<br />
arz ve takdime ictisar eyledigim bi<br />
vakt-i hali ve münasebede hak-i pay-› flevket-i<br />
ahtiva hazret tacdarilerine arz ve tebli¤<br />
ettirilmesi hususuna mübaderet ve dikkat<br />
edesiz.<br />
Fi: Gurre Ramazan, sene (1)294.<br />
(BOA, Y EE 128/16: Baflbakanl›k Osmanl›<br />
Arflivi Y›ld›z Esas Evrak›)<br />
Millî Folklor 23
Kurban Bayram› Tebri¤i:<br />
Hak-i pay-› meramim ihtiva-i cenab-›<br />
hilafetpenahiye ariza-i rekabet fariza-i<br />
bendegan›md›r.<br />
Cenab-› mehamin-i müteal takaddes-i<br />
zatehu anilendad-› velamesal hemifle-i vucud-›<br />
bi-hubud kerimu’l- hisul-i flahaneleri<br />
kemal-i tend-resti ve afiyetle zuyur evrenki<br />
hilafet-i uzma ve erike bahfla-y› saltanat-<br />
› kübra ederek evkat ve saat›ma ve sali<br />
mülükanelerin makrun sunuf-u safa-y› bal<br />
ve merhun-› netayic hayril fal eyleyüb fiyuzat-›<br />
amimetül el berekat-› samadaniyesin<br />
flan-› madelet niflan-› hüsrevanelerinde ibray-›<br />
ittisal eylemek duavat-› cami-ül icabat-›<br />
ruz u leyal sebt-i sahilfe-i eda ve ikmal<br />
k›l›nmakda oldu¤unun nuyna-yu uyunu<br />
alimiyan ve tahsis-i kuhali geran-› behay›<br />
bende-i namide-i flakir-ul ihsan-› abd-<br />
› melükanem olan atebe-i sema mertebe-i<br />
tacdarilerine arz ve beyana cest-i cud-› zaman<br />
de’b-i bendegiden olma¤la hululiyle<br />
flerefmend oldu¤umuz ›yd-› edha-y› meyamine<br />
müteyan›n hakk-› ehak zilyet penahilerinde<br />
kemal-i yümn ve madeni ve bu gibi<br />
nice eyyam-› esdül itsamin bil ferdil iclal<br />
idrakini cenab-› rab-› mecid-i feyz-i mezid<br />
hazretlerinden bahulus -u cenan temanna<br />
olunmakda bulunmufltur. Bununla beraber<br />
her an ve dakika müflahadesiyle dilseyr-i<br />
pürniam oldu¤um eltaf-› namütenahi-i flehinflahilerinden<br />
binde bir nisbetinde eda-y›<br />
flükrüne vüsat ve miknet-i befleriyye-i bendeganem<br />
haiz-i iktidar olamad›¤›m itiraf›ndan<br />
baflka kendime bir fleyler bulamad›m<br />
mamafih hemvare ihtiyac›yla iftihar<br />
ve kesb-i mesar eyledi¤im teveccüh ve telettüfat›<br />
bende-inevazilerinin bendeganemde<br />
atufeten beka ve min gayr-› haddin<br />
mücerred ifa-y› laz›me-i tebrik ve tehniyetle<br />
takdim-i ubudiyete ictira maraz›nda ifl<br />
bu varaka-i rukiyyet-i mahsusa-i. mikdaranem<br />
ref’i bargah-› Süleyman unvan mehabet-›<br />
iktiran k›l›nm›fl olmag›n ol babda<br />
ve her kârda ve katibe-i ahvelde lutf ve<br />
merhamet veliyünnimet-i biminnet alimiyan<br />
bi imtihan efendimiz hazretlerinindir.<br />
BOA, Y EE 85/78.<br />
Ahmet Cevdet Pafla’n›n Nevruz<br />
Tebri¤i:<br />
Nevruzunuz mübarek olsun. Bu sene<br />
bilmem Nevruziye ald›n›z m›? Burada Nevruzun<br />
ne demek oldu¤unu bilen yok. Nevruzu<br />
aray›p soran yok. Fakat Nevruza benzer<br />
gün dahi olmad›¤› gibi ya¤murlar ya¤ma¤la<br />
geri ertesi gün aç›l›p gör geri hala<br />
havalar aç›lmad›. Nevruzu yaln›z müneccimbafl›n›n<br />
takviminde görün. Ali Sedat ve<br />
Aliye gözlerinden öperim. Sizlere selamlar<br />
eylerim.<br />
Fi; 14 Safer, sene 92. Ahmed Cevdet.<br />
Ali Sedat Bey Efendiye 1<br />
Sad›k efendinin müddet-i tahdidine<br />
dair çendruz mukaddem gelen mektubunuz<br />
üzere bir ay daha müddet-i tahdid<br />
olundu ve kendisine mektubu ben taraf›ndan<br />
telgraf yaz›ld›. Yanyal›lar 2 ifllerini pek<br />
iyi bilirse flimdi seninle gelirse elbette ve<br />
vapur paras› dahi vermez. Oras›n› Sad›k<br />
efendi iyi sorup etmifltir. Fakat vapur paras›<br />
art›k senin hesab›na tutulmal›d›r o¤lum.<br />
Cevdet.<br />
BOA, Y EE 142/5<br />
Hidiv ‹smail Bey’in ‹kinci Abdülhamid’e<br />
Gönderdi¤i Yeniy›l Tebri¤i:<br />
Bafl kitabet Hidiv ‹smail bey taraf›ndan<br />
14 Kanunevvel 1279 tarihiyle varid<br />
olan telgrafnamenin tercümesi:<br />
Sal-i cedidin tebriki vesilesiyle velinimetimiz<br />
Yar-› fiahi efendimiz hazretlerinin<br />
umr-u flevket flahaneleri ravan-› hayriyyesiyle<br />
meflgul oldu¤umun felek mertebe-i<br />
tacdariye arz ve tebli¤ini niyaz ederim.<br />
(12)96. Zilkade 29. BOA, Y EE 84/29<br />
NOTLAR<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
1 Ali Sedat Bey Efendiye kayd› ile yaz›lan metin<br />
bir tebrik olamamakla birlikte, ayn› metin içinde<br />
oldu¤u ve üstteki nevruz tebri¤inin gönderildi¤i yeri<br />
gösterdi¤i için buraya kaydedilmifltir.<br />
2 Cevdet Pafla Hicri 1291 Ramazan›nda Yanya<br />
Valisi olmufltur. (Cevdet Pafla 1991 Tezakir, Cilt 4,<br />
TTK Yay›n›, Ankara, s.131.<br />
24 Millî Folklor
Nevruz gelene¤i Türk halklar›nda<br />
ve ‹ran'da oldukça yayg›n hatta dini<br />
bir karakter anlay›fl›nda kutlanmakta<br />
olan bir bayram olarak dikkati çeker.<br />
Ona göre de nevruz ile ilgili olarak pek<br />
çok de¤iflik kutlama flekilleri yap›lmakta<br />
nevruz bereketinden ya da kutsall›¤›ndan<br />
yararlanarak gelecek hakk›nda<br />
olacaklar ya da olmas› istenen<br />
dilekler ile ilgili bir tak›m davran›fl flekilleri<br />
yaflat›lmaktad›r ki, bunlardan<br />
en merakl› olan› nevruz akflamlar› ya<br />
da ilah›r Çarflamba akflamlar› yap›lmakta<br />
olan fal açmad›r.<br />
Hiç flüphe yok ki falc›l›k sanat› insano¤lunun<br />
tarihi varolufluna paralel<br />
bir geçmifle sahiptir. ‹lk örneklerini<br />
Sümerler'e ait kil tabletlerde gördü¤ümüz<br />
falc›l›k mesle¤i nevruz itikadi anlay›fl›yla<br />
da yak›ndan ilgili k›l›nm›flt›r.<br />
Bu gün en mutlu günlerden say›ld›¤›nda<br />
arzu ve dileklerin ö¤renilmesine en<br />
NEVRUZ FALLARI<br />
Fortune Telling in Nevruz<br />
Augures de Nevruz<br />
Dr. Enver UZUN<br />
ÖZET<br />
Makalede, Azerbaycan Türkleri aras›nda yaflayan Nevruz'da fal açma gelenekleri üzerinde durulmakta<br />
ve örnekler verilmektedir.<br />
Anahtar Kelimeler<br />
Fal, Nevruz, Azerbaycan<br />
RÉSUMÉ<br />
Dans l'article, l'auteur insiste sur les traditions de'augures existées chez les Turcs d'Azerbädjan et il<br />
donne quelques éxemples de'augures.<br />
Mots-clés<br />
Augures, Nevrûz, Azerbaïdjan<br />
uygun zamanda nevruz ile ilgili and›r.<br />
Yayg›n bir inan›fla göre ‹lah›r Çarflamba<br />
akflam› bütün ölülerin ruhlar› gelip<br />
bacalara oturur, gün ç›kana kadar orada<br />
otururlarm›fl ve sediklerinin durumlar›<br />
ile ilgilenirlermifl. Bu nedenle<br />
‹lah›r Çarflamba akflam›nda üzerik<br />
yak›l›r, tongal kalan›r, kurflak at›l›r ve<br />
k›z ve o¤lanlar yüreklerinde bir niyet<br />
tutarak kap› kap› dolafl›rlar. Nevruz<br />
ile ilgili olarak oluflturulmufl bu mistik<br />
anlay›fla göre de bir tak›m fal türleri<br />
yarat›lm›flt›r ki, bunlardan en önemlileri<br />
flunlard›r.<br />
A- LE⁄EN FALI:<br />
Eskiden Nahçivan'da yayg›n olan<br />
bir fal türüdür. ‹lah›r Çarflamba akflam›nda<br />
genifl bir le¤ene su doldurulup,<br />
bu suyun içerisine bir bal›k at›l›rm›fl.<br />
Sonra da su dolu le¤enin etraf›na de¤iflik<br />
hayvan resimleri konur. Bir süre<br />
sonra bal›k hangi hayvan resminin<br />
Millî Folklor 25
önünde ters flekilde durur ise o y›l›n o<br />
hayvan ile bafllad›¤›na inan›l›r. Sonra<br />
da söz konusu sudan bardaklara doldurularak<br />
çocuklara flifa niyetine içirilirmifl<br />
(Gültekin Memedali K›z›/ Nahcivan/2000)<br />
B- ANAHTAR FALI<br />
Akflamdan niyet tutulmak suretiyle<br />
ayak alt›na bir anahtar konduktan<br />
sonra bir ayna al›nmak suretiyle<br />
yüze tutularak niyet edilir. Kap›dan<br />
evin içerisi gizlice dinlenir. Konuflmalara<br />
göre niyet belirlenir. Bir fley yapmak<br />
isteyen bu yönde bir niyet tutmufl<br />
ise ilk kifli bu konuda mutlaka bir fley<br />
söyler. ‹lk duyulan söz olumlu ise niyetin<br />
gerçekleflece¤ine, olumsuz ise niyetin<br />
gerçekleflmeyece¤ine inan›l›r. (Gültekin<br />
Memedali K›z›/ Nahcivan/2000)<br />
C- K‹L‹T ya da DÜ⁄ÜM FALI:<br />
Zor durumda olanlar›n bafl vurduklar›<br />
bir fald›r. Kad›nlar etek uçlar›na<br />
mendil, eflarp, çemberlerinin ucuna<br />
dü¤ümleyip caddeye ç›karlar. ‹lk olarak<br />
yanlar›ndan geçmekte olan flah›stan<br />
bu dü¤ünü açmas› rica edilir. Rica<br />
yerine getirilince bu ifli yapanlar›n ifllerinin<br />
düzelece¤ine inan›l›rd› ki, kilit<br />
açma da ayn› flekilde idi. (Peyame Nou<br />
Gaz, Tebriz (h.fl) 1343, No:6)<br />
D- KÜZE (Kü¤üm) FALI:<br />
Genelde kad›nlar›n baflvurduklar›<br />
bir fal türüdür. Akflamdan bir yere<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
toplanan kad›nlar a¤z› genifl olan küzeleri<br />
bir yere toplarlar. Herkes bu küzelerin<br />
içerisine gelifligüzel bir fleyler<br />
(yüzük, küpe... vs) atar. Sonra küzenin<br />
a¤z› ayna ile kapat›l›r ve saçak alt›na<br />
b›rak›l›r. Gün a¤ar›rken kad›nlar küzelerin<br />
bafl›na toplan›rlar. Sonra küçük<br />
bir çocuk bu küzelerin içerisindekileri<br />
teker teker ç›kar›r. Bu ifllem yap›ld›¤›<br />
s›rada kad›nlardan birisi çocu-<br />
¤a bakmadan bir fleyler söyler. Küzeden<br />
ç›kar›lan her bir fley hakk›nda<br />
söylenen sözler onun sahibinin fikrine,<br />
niyetine göre bir sonuca ba¤lan›r. (Peyame<br />
Nou dergisi, Tebriz (h.fl.) 1343,<br />
No:7)<br />
Nevruz ile ilgili olarak ta bir tak›m<br />
halk merasimleri uygulana gelmifltir<br />
ki, bunlar içerisinde en yayg›n<br />
olanlar› flunlard›r:<br />
E- Y‹YECEKLERE GÖRE GE-<br />
LECE⁄‹ TAHM‹N ETME:<br />
‹lah›r Çarflamba ya da nevruz akflamlar›<br />
çocuklar›n de¤iflik e¤lenceler<br />
ile ev ev dolaflarak toplam›fl olduklar›<br />
yiyecekler bir kapta toplanarak tasnifi<br />
yap›l›r ve bu yiyeceklerden en çok<br />
hangisinden toplanm›fl ise o y›l o üründen<br />
çok fazla olaca¤› fleklinde eskiden<br />
yayg›n bir inan›fl vard› (Mahna Mee<br />
‹telaat dergisi, (h.fi) 1338, No:3)<br />
26 Millî Folklor
DESTAN ARAfiTIRMA ve ‹NCELEMELER‹NDE<br />
KULLANILAN BAZI TER‹MLER HAKKINDA -I-<br />
An Evaluation On Some of the Terms Used in the<br />
Research and Study of the Epics<br />
A propos des certains termes utilisés aux<br />
recherches et études des épopées -I-<br />
Türk boylar›na ait sözlü ve yaz›l› edebî<br />
yaratmalar içinde en ilgi çekici olan<br />
eserler “destan” ad›n› tafl›yan eserlerdir.<br />
Türk destanlar›, gerek Türk dünyas›nda,<br />
gerekse Türk kültürüne ilgi duyan yabanc›<br />
bilim adamlar›nca yo¤un bir flekilde<br />
araflt›r›lmakta ve incelenmektedir. Türk<br />
destanlar›; özel bir ilgi alan›, hatta halk bilim<br />
araflt›rmalar›nda bir alt bilim dal› haline<br />
gelmifl gibidir. Ancak, araflt›rma ve incelemelerin<br />
art›fl› ile birlikte, bu incelemelerde<br />
kullan›lan baz› terimler de dikkat çekecek<br />
bir flekilde ön plana ç›kmaktad›r.<br />
Bu makalenin amac›, Türk halk bilimi<br />
araflt›rmac›lar›n›n ve özellikle de destanlar<br />
hakk›nda araflt›rma ve inceleme yapan<br />
ö¤rencilerin dikkatlerini Türk dünyas›<br />
ve dünya destanlar›n› araflt›rma ve incelemede<br />
kullan›lan önemli baz› terimlere<br />
çekmek ve yap›lacak araflt›rma ve incelemelerde<br />
kullan›lacak teorik ve metodik<br />
Doç. Dr. Metin EK‹C‹*<br />
ABSTRACT<br />
One of most interesting oral and literary creations is the epic works. Epic creations of the Turkish people<br />
have attracted both Turkish and foreign scholars. The research and studies on the Turkish epics have become<br />
very large that requires a study of bibliography.<br />
While the increase on the Turkish epic studies, the usage of some of the important terms has become<br />
vital. Therefore, it is important to know and evaluate some of the most common terms, at least, for the students<br />
of the epic studies. The aim of this article is not more than the to provide the basic meanings and some<br />
personal arguments on those widely used terms.<br />
Key Words<br />
Epic, Terms, Turkish, Oral, Written<br />
Anahtar Kelimeler<br />
Destan, Terimler , Türk, Sözlü, Yaz›l›<br />
* E.Ü. Türk Dünyas› Araflt›rmalar› Enstitüsü Ö¤retim Üyesi.<br />
yaklafl›mlarda bu terimlerin nas›l kullan›ld›¤›n›<br />
ve kullan›labilece¤ine dair baz›<br />
aç›klamalarda bulunmakt›r. Ayn› zamanda,<br />
bu terimlerle ilgili böylesi bir tart›flman›n<br />
da, konuyla ilgili araflt›rmac›lar için<br />
yararl› olaca¤›n› ve Türk dünyas› destan<br />
araflt›rmalar›n›n daha sa¤l›kl› bir terim<br />
yap›s›na kavuflaca¤›n› düflünmekteyiz.<br />
Bu amaçla, alfabetik s›ralama yerine,<br />
daha çok birbiriyle ilgili, yani z›t veya<br />
efl anlaml› kullan›lan terimler afla¤›daki<br />
s›ralama çerçevesinde aç›klanmaya çal›fl›lacakt›r.<br />
Bu makale, daha ileri bir seviyede<br />
terminoloji oluflturma gayretlerinin ilk<br />
denemesinden daha fazla bir fley olmay›p,<br />
araflt›rma ve incelemelere kolayl›k sa¤lama<br />
amac›yla haz›rlanm›flt›r.<br />
Böyle bir makalede ilk olarak “Destan”<br />
terimini tan›mlamak yerinde olabilirdi,<br />
ancak, biz, destan terimini baflta<br />
aç›klamak yerine onun hakk›nda burada<br />
Millî Folklor 27
k›saca bilgi verip, makalenin sonunda,<br />
bütün terimler hakk›nda bir de¤erlendirme<br />
yapt›ktan sonra bilgi vermenin daha<br />
uygun olaca¤›n› düflündük. Bu sebeple, bu<br />
ilk k›s›mda destan terimine k›sa bir temas<br />
yer alacak, terimin yeniden ve daha<br />
genifl bir tan›m› ise bu makalenin ikinci<br />
bölümünün sonunda verilecektir.<br />
Farsça bir kelime olan destan terimi<br />
hemen hemen bütün Türk lehçelerinde ortak<br />
olarak kullan›lan bir terimdir. Çeflitli<br />
Türk lehçeleri aras›nda bu terimin kullan›m›nda<br />
sadece fonetik farklar vard›r. Örne¤in;<br />
Destan, “Dastan”, “Dästan”, “Dessan”<br />
gibi (Levend 1980; 145-170) 1 .<br />
Terim, özellikle Türkiye Türkçesinde<br />
kahramanl›k konulu anlatmalar› ifade<br />
ederken, di¤er baz› Türk lehçelerinde aflk<br />
konulu anlatmalar›, baflka bir ifadeyle<br />
Türkiye Türkçesindeki “Halk Hikayesi”<br />
teriminin ifade etti¤i anlatmalar› da karfl›lamaktad›r.<br />
Örne¤in; Azerbaycan Türkçesinde<br />
“Muhabbet Destanlar›” kullan›m›nda<br />
aflk konulu anlatmalar destan terimiyle<br />
ifade edilmektedir.<br />
fiekil, muhteva, anlat›c›, dinleyici ve<br />
fonksiyon bak›m›ndan oldukça karmafl›k<br />
özellikler arz eden destan terimi oldukça<br />
tart›flmal›d›r ve her hangi bir eser için<br />
kullan›l›rken dikkatli davranmak gerekmektedir.<br />
Bugüne kadar daha çok metin<br />
merkezli yaklafl›mlar›n her hangi bir anlatmay›<br />
sadece metne ait özelliklerinden<br />
hareket ederek destan terimiyle adland›rmalar›ndan<br />
dolay›, terimin tam olarak ne<br />
türdeki metinleri karfl›lamas› gerekti¤i<br />
belirsizleflmifltir.<br />
Destan teriminin mu¤lak kapsam›,<br />
en çok halk bilimi ö¤rencilerini zorlamakta<br />
ve terimin ifade etti¤i metinler daha<br />
çok önceden mühürlenmifl metinlerle örneklenmeye<br />
çal›fl›lmaktad›r. Örne¤in; Manas<br />
Destan›, Alpam›fl Destan›, O¤uz Ka-<br />
¤an Destan› vb. gibi. Ancak, örnek metin<br />
Köro¤lu veya Dede Korkut oldu¤unda belli<br />
belirsiz bir karars›zl›k ortaya ç›kmakta,<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
baz› tereddütler belirmekte, daha baflka<br />
terimlerden de yararlanarak “destan” terimi<br />
aç›klanmaya çal›fl›lmaktad›r. fiimdi,<br />
biz de, destan terimini bir kenara b›rak›p,<br />
ama tekrar dönmek üzere, konuyu aç›klamada<br />
kullan›lan di¤er baz› önemli terimlere<br />
bakal›m.<br />
1. Epos, Epope, Epik:<br />
Eski Yunanca bir kelime olan “epos”<br />
terimi fliir anlam›na gelmektedir. Terim<br />
olarak edebî yaratmalar› s›n›flamada kullan›lan<br />
ve kahramanl›k fliirlerini ifade etmede<br />
kullan›lan epos terimi, destani fliiri<br />
ifade ederken “epopiia” veya “epopee” yani<br />
“fliir fleklinde anlatmak” anlam›n› kazanm›flt›r<br />
(Yöntem 1930; 1-2).<br />
Aristo taraf›ndan kullan›lan ve tan›mlanan<br />
“epos” veya “epopee” terimi flu<br />
temel özelliklerle tan›mlanm›flt›r: “Epopia”;<br />
“temsili (mimétké)”, “anlatmaya dayal›<br />
(diegematike)”, “ölçülü (en métro)” ve<br />
“belli bir uzunlukta (mekos)d›r.” “Trajedi<br />
gibi, “epopiia” da, olaylar›n ölçülü bir flekilde<br />
(mimésiz spondaion) sunulmas›d›r;<br />
fakat destan›n ölçüsü, alt› m›sral› ve kahramanl›k<br />
konulu olmas› itibariyle farkl›d›r<br />
(Reichl 1992; 120-122).<br />
Esas itibariyle yukar›da özet olarak<br />
verdi¤imiz Aristo’nun tan›m›, destan›n tan›mlanmas›nda<br />
bir ölçü olarak kullan›lm›fl<br />
ve ayn› zamanda bir edebî yaratman›n<br />
da “destan” terimi ile adland›r›lmas›nda<br />
yukar›daki ölçütlere uygunluk<br />
aranm›flt›r.<br />
Bat› dillerinin hemen hepsinde kullan›lan<br />
ve “epope” veya “epik” fleklinde yaz›lan<br />
kelime, Türk lehçelerine hem “epos”<br />
veya “epope” hem de “epik” fleklinde geçmifltir.<br />
Epos kelimesi daha çok Rusça etkisinde<br />
kalm›fl olan Orta Asya’daki Türk<br />
boylar›n›n lehçelerinde kullan›l›rken,<br />
“epope” ise Frans›zca ile iliflkili olan ve<br />
“epik” ise ‹ngilizce ile iliflkili Türk lehçelerine<br />
girmifltir. Özellikle Yunanca olan bu<br />
kelimenin Yunanca’dan Türkçe’ye do¤rudan<br />
al›nmamas› tart›fl›lmas› gereken bir<br />
28 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
baflka nokta olup, atalar›m›z kadar hassas<br />
davran›p davranmad›¤›m›z›n bir göstergesi<br />
olarak düflünülebilir veya dinî taassuptan<br />
dolay› “Destan” terimini Farsça’dan<br />
almay› tercih eden atalar›m›za<br />
karfl›, Bat›l› olmay› tercih eden Tanzimat<br />
sonras› kuflaklar olarak “epos”, “epope”<br />
veya “epik” terimlerini tercih etti¤imiz<br />
düflünülebilir.<br />
Orta Asya Türk boylar› aras›nda<br />
“epos” terimi daha çok”” Manas Destan›<br />
gibi, büyük hacimli eserler için kullan›lmaktad›r.<br />
Epope veya epik terimleri ise,<br />
hem genel olarak bir tür ad›, hem de küçük<br />
veya büyük çapl›,ancak kahramanl›k<br />
konulu bütün eserler ve özellikle de “destan”<br />
teriminin karfl›l›¤› olarak bütün Türk<br />
lehçelerinde kullan›lmaktad›r.<br />
Günümüzde ise, gerek “epos” gerekse<br />
“epik” terimleri Bat› dillerinde de Aristo’nun<br />
tan›m›ndan çok öte eserler için kullan›lmaktad›r.<br />
“Epos” ve “epik” terimlerinin<br />
bat› dillerindeki anlamlar› da oldukça<br />
karmafl›k hale gelmifl ve tart›flmal›d›r.<br />
Günümüz Bat› dillerinde bu terimlerin<br />
gerçek anlam›n› aç›klaman›n art›k mümkün<br />
olmad›¤›n›n bir örne¤i olarak, 1994<br />
y›l›nda Amerika Birleflik Devletleri’nin<br />
Wisconsin Eyaletinde düzenlenen uluslararas›<br />
bir kongrenin ad›n›n “What Is the<br />
Epic?” (Epik Nedir?) bafll›¤›n› tafl›d›¤›n›<br />
belirterek bu tart›flmaya bir nokta koyal›m.<br />
2. Sözlü Destan:<br />
Destanî anlatmalar›n yarat›m ve oluflum<br />
süreci ile ilgili bir terimdir. Destan<br />
metinlerinin, Bahfl›, J›rav, Ak›n, Gayç›,<br />
Olonghohut, Ozan, fiair Türk lehçelerindeki<br />
adlar› veya genel olarak destanc› ad›n›<br />
verdi¤imiz sanatç›lar taraf›ndan ve ço-<br />
¤unlukla sözlü (flifahi) olarak yarat›ld›klar›,<br />
bu eserlerin belli bir zaman sonra kesin<br />
fleklini ald›klar› ve son aflamada ise<br />
yaz›ya geçirildikleri kabul edilmektedir.<br />
Yaz›ya geçirme veya son aflama, daha sonra<br />
destan terimi çerçevesinde tart›fl›lacakt›r.<br />
Destanlar›n ço¤unlukla sözlü olarak<br />
yarat›lmalar› kesinlikle do¤rudur. Sözlü<br />
olarak günümüze kadar gelen baz› destan<br />
örnekleri ise; Manas, Alpam›fl ve Köro¤lu’dur.<br />
Türk Dünyas›n›n Orta Asya’da kalan<br />
kesimindeki pek çok destan ise, hâlâ<br />
sözlü olarak devam etmekte veya yak›n<br />
dönemde yaz›ya geçirilmifl bulunmakta,<br />
hatta baz›lar›n› yaz›ya geçirme çal›flmalar›<br />
devam etmektedir.<br />
Sözlü olma ve sözlü olarak bir destan›n<br />
anlat›m›n›n devam etmesi daha çok<br />
usta-ç›rak iliflkisinin süreklili¤i ve böylece<br />
kuflaktan kufla¤a aktar›m›n devam edebilmesi<br />
ve de bu anlat›c›lar› zevkle dinleyecek<br />
dinleyici kitlesinin varl›¤›na ba¤l›d›r.<br />
Bu iki temelin varl›¤›yla ayakta kalabilen<br />
ve “sözlü gelenek” olarak adland›rd›-<br />
¤›m›z sosyal yap›n›n varl›¤› bir destan›n<br />
sözlü olarak devaml›l›¤›n› sa¤lar. Aksi<br />
takdirde, bir destan ya yaz›ya geçirilerek<br />
muhafaza edilecek ya da gelene¤in zay›flay›p<br />
flekil de¤ifltirmesiyle unutulup, kaybolacakt›r.<br />
3. Yaz›l› Destan:<br />
“Bu terim sözlü olman›n bazen z›dd›,<br />
bazen de bir sonraki aflamas› anlam›nda<br />
kullan›lan ve de destan metinlerinin yarat›m›,<br />
muhafazas› ve aktar›m›n› aç›klamada<br />
kullan›lan bir terimdir.<br />
Sözlü olarak yarat›ld›klar› tahmin<br />
edilmekle birlikte, sözlü flekilleri mevcut<br />
olmayan, ancak yaz›l› metinleri elimizde<br />
bulunan baz› destanlar yaz›l› destan terimiyle<br />
aç›klan›r. O¤uz Ka¤an Destan›, Dede<br />
Korkut Kitab› içindeki anlatmalar, Divanü<br />
Lügati’t-Türk’teki parçalar sözlü<br />
olarak yarat›lm›fl, ancak zamanla sözlü<br />
flekilleri unutulmufl ve sadece günümüze<br />
yaz›l› olarak ulaflm›fllard›r. Ancak, baz›<br />
Millî Folklor 29
destan metinleri de tamamen yaz›l› olarak<br />
yarat›lm›fl gibi görünmektedir. Örne-<br />
¤in; özellikle “‹slamiyet Sonras› Türk Destanlar›”<br />
bafll›¤› alt›nda verilmesi al›fl›lagelmifl,<br />
Anadolu sahas› yaratmalar›ndan<br />
“Gazavatnameler” ad›yla da bilinen “Battalname”,<br />
“Daniflmendname”, “Saltukname”<br />
gibi eserler yaz›l› destanlard›r veya<br />
ilk flekilleri de yaz›l› eserlerdir. Bu eserlerin<br />
ilk olarak sözlü flekilde yarat›ld›klar›<br />
hakk›nda elimizde kay›tlar bulunmad›¤›<br />
için, bunlar› “yaz›l› olarak yarat›lan” destanlar<br />
kabul ediyoruz.<br />
Yaz›l› olmakla ilgili üçüncü ve son<br />
durum ise, sözlü gelenekte anlat›lmakta<br />
olan destanlar›n, genellikle bilimsel<br />
amaçlarla, derlenerek yaz›ya geçirilmesidir.<br />
Örne¤in; Radloff’un “Proben” serisinde<br />
yay›mlad›¤› çeflitli Türk destanlar›na<br />
ait metinler bu türdendir. Bu tür yay›mlar›<br />
veya destan metinlerini “Derlenip, Yaz›ya<br />
Geçirilmifl Destanlar” fleklinde adland›rmak<br />
daha do¤ru olur. Ancak burada da<br />
tart›flmal› olan bir nokta, yaz›ya geçiren<br />
derlemecinin kimli¤i meselesidir. E¤er yaz›ya<br />
geçiren kifli Homer veya Elias Lönnrot<br />
gibi, kendisi de flair-destanc› bir kimse<br />
ise, derledi¤i metinlere kendi kimli¤ini,<br />
baflka bir ifadeyle üslubunu yans›t›r ki,<br />
bu durumda ortaya ç›kan eserin de¤erlendirilmesi<br />
çok farkl› flekillerde olabilir.<br />
Derlemenin ikinci flekli ise, Kaflgarl› Mahmud<br />
veya günümüz halk bilimcilerinin<br />
yapt›¤› gibi do¤rudan do¤ruya anlat›lanlar›<br />
dikte etmek veya teyp, kaset vb. araçlara<br />
kaydedilen metinleri transkribe etmek<br />
suretiyle olur.<br />
Yaz›ya geçirmenin bu iki farkl› fleklinin<br />
destan tan›mlar› için de önemli oldu-<br />
¤unu, “destan” tan›mlar›nda son aflama<br />
kabul edilen “Bir flair-destanc› taraf›ndan<br />
yaz›ya geçirilmek” ölçütünün asl›nda do¤ru<br />
bir yaklafl›m olmad›¤›n› belirtelim. Bu<br />
yaklafl›m›n, Homer ve Lönnrot’a bakarak,<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
Bat› destan tan›mlar›n›n ülkemizde benimsenmesinden<br />
kaynaklanan yanl›fllar›ndan<br />
oldu¤u düflüncesindeyiz.<br />
Bir metin, yaz›ya geçirilmese de destan<br />
özelli¤ine sahip olmak için daha baflka<br />
ölçütlere göre de¤erlendirilmelidir. Yaz›l›<br />
veya sözlü olarak yarat›lmak, yaz›ya<br />
geçirilmek veya günümüzde de sözlü olarak<br />
devam etmekte olufl, bir metnin destan<br />
türü ad› alt›nda yer alabilmesi için yeterli<br />
ve geçerli sebeplerden birisi olamaz.<br />
4. Temel-As›l Destan:<br />
Daha çok Bat›l› destan araflt›rmac›lar›<br />
taraf›ndan kullan›lan ve ‹ngilizce’de<br />
“Primary” fleklinde ifade edilen bu terim<br />
destan metinlerinin oluflumu için kullan›lan<br />
bir terimdir. Bir destan metninin sözlü<br />
gelenekte ve en eski veya ilk flekline<br />
gönderme yapar. Destan metinlerinin efl<br />
metinlerinin (varyantlar›n›n) ortaya ç›kmas›<br />
meselesine ba¤l› olarak da kullan›l›r.<br />
Bu terim daha çok kaynak veya orijin meselesini<br />
çözerken kullan›lan bir terimdir.<br />
Ayn› zamanda bir destan metninin farkl›<br />
flekillerinin, yani masal veya hikaye kadar<br />
k›salm›fl flekillerinin temelde nereye<br />
kadar dayand›¤›n› ifade eder.<br />
5. ‹kincil Destan:<br />
Temel veya as›l bir destan metninden<br />
yarat›ld›¤› kabul edilen veya düflünülen<br />
destan metinleri için kullan›lmakta olup,<br />
‹ngilizce’de (Secondary) fleklinde ifade<br />
edilir. Destan incelemeleri sonucunda, daha<br />
çok eski destan metinleriyle organik<br />
bir ba¤ içinde bulundu¤u ortaya konulabilen<br />
veyahut da bir kültürden baflka bir<br />
kültüre tafl›nm›fl bir destan metninin asl›ndan<br />
uzaklaflmakla birlikte, baz› ba¤lar›n›<br />
halen muhafaza etti¤inin gösterilmesi<br />
için kullan›l›r.<br />
6. Do¤al Destan:<br />
Destan gelene¤inin canl› olarak yaflad›¤›<br />
veya yaflat›ld›¤› bir toplumda, belli<br />
olaylara ba¤l› olarak yarat›lm›fl ve flekil,<br />
30 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
muhteva, anlat›c›-dinleyici ve fonksiyon<br />
özellikleri bak›m›ndan destan türünün<br />
özelliklerine sahip olan ve ço¤unlukla da<br />
sözlü anlatmalar için kullan›lan bir terimdir.<br />
Genellikle destan yarat›m ve anlat›m›n<br />
için gerekli sözlü gelenek ortam›na<br />
sahip bir dönemdeki yarat›lm›fl destanlar<br />
do¤al destan olarak kabul edilmektedir.<br />
Örne¤in; Alpam›fl, Köro¤lu bu türden kabul<br />
edilir.<br />
7. Yapay (Suni) Destan:<br />
Destan gelene¤ini ve destanlar›n oluflum<br />
ça¤›n› tamamlam›fl bir toplumdan<br />
yerleflik ve endüstri toplumu haline gelmifl<br />
ve büyük d›fl düflmanlarla ilgili mücadele<br />
vb. olaylar›n yaflanmad›¤›, yaz›l› kültürün<br />
etkin olarak kendini kabul ettirdi¤i<br />
ve de e¤lence araçlar›n›n günümüzdekilere<br />
daha yak›n e¤lence arac› olarak benimsendi¤i<br />
bir toplumda, bazen yaz›l› olarak,<br />
bazen de sözlü olarak yarat›lan, ancak flekil<br />
ve muhteva bak›m›ndan eski destan<br />
metinlerine benzetilerek üretilmifl anlatmalard›r.<br />
Bu anlatmalar genellikle belli baz›<br />
siyasal amaçlara yönelik olarak üretilmifltir<br />
ve destan gelene¤i içinde çok fazla benimsenip,<br />
yay›lmalar› söz konusu de¤ildir.<br />
Bu tür destan metinleri ya eski anlatmalardan<br />
derlemeler; örne¤in Kalevela<br />
gibi, ya da flekil olarak eski, konu olarak<br />
yeni; örne¤in Yoldafl Lenin Destan› gibi,<br />
olabilir.<br />
8. Halk Destan›:<br />
Bir destan›n ait oldu¤u toplumsal<br />
grubu veya s›n›f› ifade etmek için kullan›lan<br />
bir terimdir. Bu terim daha çok Sovyetler<br />
Birli¤i döneminde ortaya at›lm›fl siyasî<br />
amaçl› terimlerden biridir. Sovyet<br />
sisteminin “halklar” birli¤i olarak kabul<br />
edilmesi fikrinden hareketle kullan›lmaya<br />
bafllanan ve Rusça “Narod” kelimesinin<br />
karfl›l›¤› olarak Türk lehçelerinde kullan›ld›¤›n›<br />
gördü¤ümüz bu terim, siyasal<br />
amaçlar›n ötesinde bir fley ifade etmemekte,<br />
ancak belli bir millete ait olma özelli¤ini<br />
ortadan kald›rma e¤ilimini vurgulayarak,<br />
Sovyet halklar›n›n birlik ve bütünlü-<br />
¤ünü sa¤lama endiflesini tafl›maktad›r.<br />
Di¤er türlü, bütün toplumlar›n destanlar›<br />
do¤al olarak o toplumun, milletin veya<br />
halk›n destan›d›r. (Halk terimi hakk›nda<br />
bk. “Halk, Halk Bilimi ve Halk Bilgisi<br />
Üzerine Bir Deneme” Milli Folklor, Say›;<br />
37, S. 139-1<strong>53.</strong>) Köro¤lu, gibi baz› destanlar›n<br />
Türkiye’de de “Halk Destan›” terimiyle<br />
adland›r›lmaya çal›fl›lmas› yukar›da<br />
aç›klamaya çal›flt›¤›m›z amaçlara yönelik<br />
bir kullan›md›r.<br />
9. Millî Destan:<br />
Belli bir destan› ifade etmekten çok,<br />
belli bir millete ait olan destanlar grubunu<br />
veya destan terimi alt›nda yer alabilen<br />
bütün eserleri ifade etmek için kullan›lan<br />
bir terimdir. Daha çok eser adlar›nda veya<br />
konuflma aras›nda karfl›laflt›¤›m›z “Millî<br />
Destan” ifadesi, ayn› zamanda farkl› milletlere<br />
ait destani eserleri “biz” ve “onlar”<br />
kavramlar›ndan hareket ederek ay›rt etmek<br />
veya karfl›laflt›rma yapmak için kullan›lmaktad›r.<br />
Bu terimin Cumhuriyet döneminden<br />
itibaren kullan›ld›¤›n› ve yeni<br />
Türkiye Cumhuriyeti’nin kurumlar›nda<br />
kullan›lan “millî” teriminin ifade etti¤i<br />
anlama gönderme yapt›¤›n› belirtelim.<br />
Günümüzde ise “millî” kelimesinin<br />
yerini “Türk” kelimesi almal›d›r. Ancak,<br />
burada da “Türk” kelimesini sadece Türkiye<br />
Türklerini ifade eden dar bir anlamda<br />
kullanman›n sak›ncal› oldu¤unu, Türk<br />
kelimesinin ana bir yap›ya gönderme yapacak<br />
flekilde kullan›lmas› gerekti¤ini de<br />
belirtelim. Türk kelimesini sadece Türkiye<br />
Türkleri için kullan›p, di¤er Türk boylar›<br />
için de sadece boy ismine gönderme<br />
yapan “Kazak”, “Özbek” veya “Türkmen”<br />
destanlar› gibi, kullan›mlar›n yeni karmaflalara<br />
ve parçalanmalara yol açaca¤›-<br />
Millî Folklor 31
n›, bunlar›n yerine “Türk Boylar›n›n Destanlar›”<br />
veya “Türkiye Türkleri Destan›”,<br />
“Kazak Türkleri Destan›”, “Özbek Türkleri<br />
Destan›” gibi, kullan›mlar›n Türk Dünyas›nda<br />
daha birlefltirici ve bütünlefltirici<br />
terimler olarak kullan›m›n›n yayg›nlaflt›r›lmas›n›n<br />
daha sa¤l›kl› sonuçlar ortaya<br />
koyaca¤›n› ifade edelim.<br />
10. Tarihî Destan:<br />
Tarihî Destan terimi daha çok destan<br />
metinlerinin tasnifi s›ras›nda kullan›lan<br />
bir terimdir. Özellikle, Orta Asya’daki<br />
Türk boylar›n›n destanlar›n› tasnif etmede<br />
kullan›lan “Tarihî Destan” terimi, bir<br />
destan metninin, bir toplumun tarihînde<br />
önemli bir yer edinmifl ve tarihî tespit edilebilen<br />
önemli bir tarihî olaya ve olaylara<br />
gönderme yapmak veya tamamen bu olaylar›<br />
konu almas› özelliklerine göre kullan›lmaktad›r.<br />
Örne¤in; Kazak Türklerinin<br />
destanlar› tasnif edilirken kategorilerden<br />
birisi “Tarihî Destanlar” fleklinde verilmifltir<br />
(‹brayev 1998; 20-24).<br />
Tarih ve tarihî olaylar, destani eserlerin<br />
yarat›lmas›nda vazgeçilmez temel<br />
unsurlardand›r. Hemen bütün destanlar›n<br />
oluflumunda önemli bir tarihî olay vard›r.<br />
Bu olaylar bazen bir Türk devletinin<br />
veya hanl›¤›n›n kurulmas›, bazen de bir<br />
Türk boyunun baflka bir devlet veya baflka<br />
bir toplumla mücadelesini konu edebilir.<br />
Bu olaylar›n baz›lar› tarihî belgelerle<br />
yak›nl›k arz eden bir flekilde destani eserde<br />
yer alabilirken, baz› olaylar ise, tarihî<br />
belgelerden oldukça uzak bir flekilde destani<br />
eserde yer alabilir. Baz› destani eserlerde<br />
yak›n tarihteki, örne¤in; 1900-1920<br />
aras›ndaki, olaylara gönderme yap›l›rken,<br />
baz›lar› ise 13-15. yüzy›llarda geçen ve<br />
Türk boylar›n birleflip devlet kurmalar›<br />
veya her boyun bir hanl›k halinde temsili<br />
dönemindeki olaylar› konu edebilir.<br />
Yukar›da aç›klamaya çal›flt›¤›m›z gibi,<br />
belli bir döneme ait ve belgelerle aç›k-<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
lanan tarihî olaylar› konu edinen destanlar›<br />
“Tarihî Destan” ve belgelerle aç›klanamayan<br />
destanlar› baflka bir kategori alt›nda<br />
de¤erlendirmek destan tasnif iflini<br />
zorlaflt›rmaktan baflka bir fley getirmez.<br />
Bu tür bir yaklafl›m “Tarihî-Co¤rafi Yöntem”in<br />
bir yaklafl›m›d›r ve “Metin Merkezli”<br />
halk bilim yaklafl›mlar›ndan biri<br />
olarak elefltiriye aç›kt›r. Metnin içindeki<br />
unsurlar› her zaman tarihî olaylar›n tam<br />
yans›t›m› olarak düflünmek bizi yanl›fll›¤a<br />
sevk edebilece¤i gibi, bilinen tarihî olaylar<br />
üzerine kurulmufl bir destan metnini de<br />
“Tarihî Destan” olarak de¤erlendirmek<br />
do¤ru de¤ildir. Çünkü her destan tarihî<br />
olay veya olaylara gönderme yapar veya<br />
bu olaylar› konu eder.<br />
11. Arkay›k (Arkaik) Destan; (Mitik<br />
Destan):<br />
Türk destanlar›n› ve özellikle de Orta<br />
Asya Türk boylar›n›n destanlar›n› tasnif<br />
ederken kullan›lan terim veya terimlerdir.<br />
Arkay›k Destan terimi; belli bir tarihî<br />
döneme ba¤lanamayan veyahut da<br />
metnindeki olaylar, tarihî belgelerdeki<br />
olaylarla tutarl› bir flekilde paralellik göstermeyen<br />
destanlar için kullan›lmaktad›r.<br />
Bazen bu tür destanlar, içlerinde çok fazla<br />
mitik unsurlara yer vermelerinden dolay›<br />
“Mitik Destan” terimiyle de adland›r›labilmektedir.<br />
Hemen her destan›n içinde baz› ola-<br />
¤anüstülüklere yer verilmesi mümkündür.<br />
Ola¤anüstülük ifade eden unsurlar›n<br />
baz›lar› mitlerle tam olarak örtüflebilir.<br />
Mitik unsurlar sadece destanlarda de¤il,<br />
masal, hikaye ve hatta f›kralarda bile söz<br />
konusu olabilir. Mitik unsurlar›n bir anlatmada<br />
bulunmas›, o metnin tam olarak<br />
mit kategorisi veya mit türü içinde s›n›fland›r›lmas›<br />
için yeterli sebep de¤ildir.<br />
Mit ve destan farkl› türlerdir. ‹çinde<br />
mitik unsur bulunduran “Basat’›n Tepegöz’ü<br />
öldürmesi” anlatmas›n› “Mitik Des-<br />
32 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
tan” veya “Mitik Hikaye” fleklinde adland›rmak<br />
mümkün müdür? Tabii ki de¤ildir.<br />
Ya “Duha Koca O¤lu Deli Dumrul” anlatmas›n›?<br />
Her iki anlatma da, Dede Korkut<br />
Kitab›’ndaki di¤er anlatmalardan farkl›d›r,<br />
ancak ikisi de mitik veya arkay›k destan<br />
fleklinde adland›r›lamaz. Tabii ki, Tepegöz<br />
anlatmas›ndaki ola¤anüstülük unsuru<br />
veya mitlerde gördü¤ümüz ola¤anüstü<br />
varl›k veya yarat›kla mücadele etme<br />
unsurlar›n›n bulunmas›, insan düflmanlarla<br />
mücadele eden di¤er anlatmalardaki<br />
kahramanlar›n olaylar›ndan, herkesin<br />
dikkatini çekecek flekilde, farkl›d›r. Ancak<br />
hiçbir flekilde bu anlatmay› mitik, di¤erlerini<br />
daha baflka adlarla adland›rmak tasnif<br />
iflimizi kolaylaflt›rmaz. Sadece ve mutlaka<br />
metnin unsurlar›na göre bir s›n›flama<br />
yapmam›z gerekiyorsa, “Mitik Unsurlar<br />
‹htiva Eden Destanlar” fleklinde bir<br />
adland›rma daha do¤ru olacakt›r.<br />
Arkay›k Destan terimi ise, tarihîni<br />
belgelerle gösteremedi¤imiz destanlar için<br />
kullan›lmaktad›r. Belki bir grup destan<br />
metni için kronolojik bir s›ralama yap›lmak<br />
istendi¤inde do¤ru bir ifade olabilir.<br />
Ancak, arkas›ndan gelen s›ralamalar<br />
farkl› özelliklere göre yap›l›rsa tasnifte<br />
mant›k hatas› olur. Bütün metinler ayn›<br />
temel özelli¤e göre s›n›fland›r›lmak durumundad›r.<br />
Birkaç tanesini oluflum dönemlerine<br />
göre; “eski-yeni veya en eski, eski,<br />
yeni ve daha yeni” fleklinde s›n›fland›r›p,<br />
bir k›sm›n› ise kahramanl›k, aflk vb. gibi<br />
kategorilere göre s›n›fland›rmak yanl›fll›-<br />
¤a yol açacakt›r.<br />
“Arkay›k”, “Mitik” ve “Tarihî” destan<br />
terimlerinin kullan›m› genel olarak metin<br />
merkezli halk bilim yöntemlerinin ortaya<br />
koydu¤u terimlerdir. Bu terimlerin, “ba¤lam”<br />
ve “icra”ya gönderme yap›lmadan,<br />
gelifli güzel kullan›lmas› sak›ncal›d›r.<br />
Halk bilimi ö¤rencilerini bu terimleri kullan›rken<br />
dikkatli olmalar› konusunda<br />
uyarmak gerekir. T›pk›, baz› bat›l› bilim<br />
adamlar›n›n “‹cat Edilmifl Gelenekler”<br />
(Invented Tradition) terimini, oluflum tarihlerini<br />
kesinlikle tespit edebildikleri,<br />
belli halk uygulamalar› için kullanmalar›nda<br />
yanl›fl yapt›klar› gibi, bizler de “arkay›k”,<br />
“tarihî” ve “mitik” destan terimlerinde<br />
ayn› yanl›fl› yapmayal›m. Çünkü<br />
her gelenek belli bir zaman ve yerde icat<br />
edilmifltir. Bunlardan daha yak›n dönemde<br />
oluflan ve tarihîni bilinenlere “icat edilmifl”,<br />
oluflum tarihîni tam tespit edemediklerinize<br />
“as›l gelenek” terimini kullanmak<br />
do¤ru olmaz. Herhangi bir halk uygulamas›,<br />
ilk baflta, belli bir grup taraf›ndan,<br />
belli bir yer ve zamanda oluflturulmufl,<br />
yani “icat edilmifltir”. Ancak, zamanla<br />
bu uygulama yayg›nl›k kazanm›fl ve daha<br />
genifl veya dar bir alanda uygulanma<br />
flans› bulurken, ayn› zamanda çok çeflitlilik<br />
kazanm›fl, yani “efl metinler de oluflturmufl”<br />
olabilir ve böylece bir süreçten<br />
sonra “gelenek” teriminin ifade etti¤i anlam<br />
içinde de¤erlendirme özelli¤i kazanm›flt›r.<br />
Bu tür uygulamalar›n eski veya yeni<br />
olufllar› onlar›n “icat edilmifl” terimiyle<br />
ifade edilmelerini gerektirmez.<br />
Ayn› flekilde, tarihî belgelerle paralel<br />
olan destanlar için “tarihî destan”, tarihî<br />
belgelerle örtüflmeyen veya tarih araflt›rmalar›m›zdaki<br />
eksik ve yetersizlikler sebebiyle,<br />
haklar›nda yeterli belge bulamad›¤›m›z<br />
veya bulduklar›m›zla paralellik<br />
arz etmeyen, belgelerle örtüflmeyen destanlar›<br />
“arkay›k” veya “mitik” olarak tan›mlamak<br />
da do¤ru bir yaklafl›m olmayacakt›r.<br />
(Devam Edecek)<br />
NOTLAR<br />
1 Agah S›rr› Levend, “Destan” kelimesini<br />
Zal’in ad› olarak vermekte ve “hile” anlam›nda kullan›ld›¤›n›<br />
belirtmektedir.<br />
Millî Folklor 33
ÂfiIKLARIN DESTANLARININ SOSYAL<br />
TAR‹HE KAYNAKLIK ETMELER‹<br />
Afl›ks’ (Minstrel-Poet, Story Tellers) Destans and the Usage of the<br />
Destans As the Source for the Social History<br />
Poèmes épiques (Destan) des ach›k-s comme<br />
les sources de l'histoire sociale<br />
Sanat ürünleri, toplumun yap›s›ndan<br />
soyutlanamaz. Bunlar toplumsal<br />
iliflkilerden do¤an olgulard›r. Her toplumun<br />
kendine özgü ac›lar›, sevinçleri,<br />
umutlar›, özlemleri k›sacas› kendine göre<br />
bir iç dünyas› vard›r. Bu iç dünyan›n<br />
birikimleri sanat ürünlerinde dile getirilir.<br />
Edebi eserler, yaflayan kültür toplulu¤unun<br />
ortak dünya görüflüne ve de¤erler<br />
sistemine göre flekillenir. Afl›klar›n<br />
fliirlerinde Anadolu halk›n›n dünya görüflünün<br />
yan› s›ra estetik modelleri de<br />
temsil edilir (Artun 1996:295-298).<br />
Âfl›kl›k gelene¤i ve âfl›k fliiri sözlü<br />
kültür ortam›n›n ürünüdür. Ba¤›ms›z<br />
bir sosyo-kültürel kurum kimli¤iyle 16.<br />
yüzy›lda bafllad›¤› kabul edilen gelenek,<br />
günümüzde de sürmektedir. Afl›kl›k ge-<br />
Doç. Dr. Erman ARTUN*<br />
ÖZET<br />
Afl›k destanlar› yüzy›llarca toplumun habercili¤ini üstlenmifl, ezgiyle desteklenmifl flekil ve tür özellikleriyle<br />
günümüze tafl›nm›flt›r. Destanlar Anadolu'daki kültürel de¤iflim ve geliflimin analizinde, söylendi¤i dönemin<br />
sosyal yap›s›n›, halk›n psikolojisini, düflünüflünü, yaflay›fl›n›, inançlar›n› yans›tmalar› yönüyle sosyal<br />
tarihe kaynakl›k eder.<br />
Anahtar Kelimeler<br />
Âfl›k,sosyal tarih, destan<br />
ABSTRACT<br />
Legends of poets, with their form and genre supported by melody, have been the messenger of the society<br />
for centuries, and continued until the present time. In the analysis of the cultural change and development<br />
in Anatolia, legends function as a source of social history from the view point that they reflect the social<br />
structure of the period when they were told, the psychology, the beliefs, the way of thinking and the way of<br />
living of the public.<br />
Key Words<br />
Poet, Social History, Legend.<br />
* Çukurova Üniv. Türk Dili ve Ed. Ö¤retim Üyesi<br />
lene¤i Türk toplumunun bütün sosyokültürel<br />
katmanlar›nca özümsenmifl,<br />
Osmanl› döneminden günümüze ortak<br />
kültürü oluflturan de¤erleri bünyesinde<br />
bar›nd›ran kurumlaflm›fl bir gelenektir<br />
(Çobano¤lu 2000: l)<br />
Âfl›k, hem döneminde hem de sonraki<br />
dönemlerde sesini genifl kitlelere<br />
duyurmufl bir sanatç›d›r. Her edebiyat<br />
ak›m› gibi, âfl›k fliiri de kendi döneminin<br />
zihinsel atmosferinin bir sonucu olarak<br />
oluflmufltur. Âfl›k yaflad›¤› kültürel ortamla<br />
iç içedir, afl›k fliiri toplumun ihtiyac›na<br />
ba¤l› olarak ortaya ç›km›flt›r.<br />
Âfl›k destanlar› Türk milli edebiyat gelene¤inin<br />
en eski fliir formlar›ndan biridir.<br />
Ozan-baks› gelene¤inden afl›kl›k gelene-<br />
¤ine ve afl›k fliirine intikal etmifltir (Ço-<br />
34 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
bano¤lu 2000:333). Âfl›klar, toplumsal<br />
konular› en çok destanlarda ifllemifllerdir.<br />
Günlük hayat›n küçük olaylar›ndan<br />
büyük sosyal hareketlere kadar destanlar<br />
her türden olay› içine al›r.<br />
Âfl›k destanlar› yüzy›llarca toplumun<br />
habercili¤ini üstlenmifl, ezgiyle desteklenmifl<br />
flekil ve tür özellikleriyle günümüze<br />
tafl›nm›flt›r. Destanlar yeni yurt<br />
tutulan Osmanl› co¤rafyas›nda oluflan<br />
kültürel de¤iflim ve geliflimin toplumsal<br />
dokuya yans›ma sürecini yap›sal ve ifllevsel<br />
bak›mdan anlafl›lmas›nda ve tahlilinde<br />
birinci derecede kaynaklard›r.<br />
Destanlar› yaln›zca edebi de¤er olarak<br />
al›p incelemek eksik olacakt›r. Onlar›<br />
edebi yönlerinin yan› s›ra tarihi ve estetik<br />
boyutlar›yla da incelemeliyiz. Bu<br />
yaz›m›zda âfl›klar›n destanlar›n› naz›m<br />
biçimi, ezgi, ifllev, anlat›m biçimi ve temalar›n›n<br />
d›fl›nda sosyal tarihe kaynakl›k<br />
etmeleri boyutuyla inceleme¤e çal›flaca¤›z.<br />
Destanlar; bir kahramanl›k hikayesini<br />
veya bir olay› anlatan âfl›klar›n koflma<br />
naz›m biçiminde yazd›¤› fliirlerdir,<br />
olaylar hikaye etme temeline dayal› olarak<br />
anlat›l›r. Âfl›¤›n yaflad›¤› ça¤daki<br />
sosyal yap›y› belirlemek aç›s›ndan<br />
önemlidir. Afl›klar destanlar›nda toplumu<br />
derinden etkileyen çeflitli olaylar›,<br />
hayat sahnelerini, yank› uyand›ran savafllar›,<br />
ayaklanmalar›, k›tl›k, deprem,<br />
yang›n, salg›n v.b. konular› ifllerler. Anlat›m<br />
biçimi hikaye etmedir (Yetifl<br />
1994:202-204, Koz,1985:95).<br />
Âfl›klar destanlar›nda toplumsal,<br />
tarihsel, bireysel olgu ve durumlar karfl›s›nda<br />
epik-lirik olarak nitelendirebilece¤imiz<br />
söyleyifl gelifltirmifllerdir, halk›n<br />
ortak duygu ve düflüncelerini dile getirmeleri<br />
bak›m›ndan Türk kültürünün korunmas›nda<br />
kültür tafl›y›c›lar› olarak<br />
görev yapmaktad›rlar. Âfl›klar d›fla dö-<br />
nüktür, siyasal ve toplumsal olaylara<br />
karfl› duyarl›d›rlar. Onlar tan›k oldu¤u,<br />
yaflad›¤› ve duydu¤u olumsuz durumlar›<br />
yarg›lar elefltirir (Artun 2000 a:296).<br />
*Çukurova Üniversitesi Fen-Ed.<br />
Fak. Türk Dili ve Ed. Böl. / Adana<br />
Âfl›k edebiyat›nda destanlar tarihsel<br />
yönleri bulunan ürünlerdir. Fuat<br />
Köprülü destanlar›n tarihi ve kültürel<br />
yap›m›z›n araflt›r›lmas›nda önemini vurgulayarak<br />
destanlar› siyasi tarih çal›flmalar›<br />
aç›s›ndan belge kabul eder (Köprülü1981:192).<br />
Destanlarda tarihi olay›n geçti¤i zamana<br />
ait yaflay›fl, düflünüfl ve inan›fllar›n<br />
izleri vard›r. Destanlar bu yönleriyle<br />
eski ve yeni kültür aras›nda bir ba¤d›r.<br />
Destanlarda tarih kitaplar›nda yer almayan<br />
halk›n duygular›n› buluruz. Destanlar<br />
toplumun de¤er verdi¤i kifli ve<br />
olaylar› anlatmalar› halk›n umut ve isteklerini<br />
yans›tmalar› yönüyle hayata<br />
aç›k yap›ya sahiptirler. Toplumlar› derinden<br />
etkileyen savafllar âfl›klar›n fliirlerine<br />
de konu olmufltur (Koz,1985:96).<br />
Âfl›klar savafl konulu destanlar›nda<br />
kat›ld›klar› ya da baflkalar›ndan dinledikleri<br />
savafllar› kendi gözlem ve yorumlar›yla<br />
ele al›rlar. Bu tür destanlar genellikle<br />
savafla kat›lan veya kahramanl›k<br />
gösteren kahramanlar›n a¤z›yla anlat›l›r.<br />
Savafllar› konu alan destanlarda<br />
en dikkati çeken nokta, savafllar›n toplum<br />
üzerinde b›rakt›¤› olumsuz etkilerdir.<br />
Kaybedilen vatan topraklar›, yaralanan<br />
flehit olan askerler, geride kalan insanlar›n<br />
ac›lar› halkta derin yaralar<br />
açar. Savafl ekonomisi insanlar› zor durumda<br />
b›rak›r, bir çok de¤eri sarsar.<br />
Destanlar savafllar›n halk üzerindeki<br />
psikolojik ve sosyal etkisinin fliirleflmifl<br />
bir anlat›m›d›r (Özdemir,1991:53).<br />
Destanlarda halk›n devleti nas›l de-<br />
¤erlendirdi¤ine dair ipuçlar› buluruz.<br />
Millî Folklor 35
Âfl›klar devletin iradeli, güçlü,adaletli,<br />
ordusu e¤itimli ve savafl yetene¤ine sahip<br />
oldu¤unu belirterek devletin bekas›,<br />
kutsall›¤› düflüncelerini halka anlat›p<br />
Osmanl› Türk kültürünün oluflmas›na<br />
olumlu katk›larda bulunmufllard›r. Devletin<br />
gücünün toplumun dayand›¤› ilkeler<br />
çerçevesinde biçimlendi¤i düflüncesi<br />
halka anlat›larak devlete ba¤l›l›k düflüncesi<br />
pekifltirilmifltir (Artun, 2000<br />
b:347). Destanlar›n arka plan›nda dönemin<br />
sosyal, ekonomik çarp›kl›klar›, yozlaflan<br />
de¤erler karfl›s›nda farkl› davran›fl<br />
biçimleri sergileyen kifliler vard›r (Artun,<br />
1996:177).<br />
Kahramanl›k konulu destanlar›n<br />
büyük bir bölümünde tematik ve ifllevsel<br />
süreklilik kural› gere¤i ozan-baks› destan<br />
söyleme gelene¤inin derin izleri vard›r<br />
(Köprülü 1989:98). Anadolu’da destanlar›n<br />
söylendi¤i sözlü destan söyleme<br />
ortam›ndan ‹stanbul gibi üst kültürün<br />
yaflat›ld›¤› kültür ortamlar›nda flehir hayat›ndan<br />
kesitlerin konu edildi¤i tematik<br />
çeflitlenme görülür (Çobano¤lu,<br />
2000:148).<br />
Savafl destanlar› ordunun zaferi<br />
üzerine söylendi¤i gibi yenilgilerin ac›<br />
veren yönleri, halk›n üzüntüsü üzerine<br />
de söylenir. Bu destanlarda halk›n çekti-<br />
¤i zulüm ve kötülükler anlat›larak padiflahtan<br />
yard›m istenilir. Destanlar, toplumun<br />
de¤er verdi¤i kifli ve olaylar› anlatmalar›<br />
halk›n umut ve isteklerini<br />
yans›tmalar› yönüyle hayata aç›k bir yap›ya<br />
sahiptirler (Koz, 1985:104).<br />
Afl›klar olay›n ekseninin savafl, isyan<br />
vb. olmas›na ra¤men olay› bir tarihçi<br />
gibi anlatmaz. S›k s›k olaya iliflkin düflüncelerini<br />
s›ralar. Destanlar, tarihi bir<br />
olay›n edebiyata yans›mas› aç›s›ndan<br />
önemlidir. Olaylar tarihi gerçe¤e ba¤l›<br />
olarak anlat›l›r. Osmanl› dönemini konu<br />
eden destanlar, Osmanl› döneminin iç<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
yüzüne ait kesitler verir. Afl›k, halk›n<br />
olaya bak›fl›n› yans›t›r. Bu yönüyle bu<br />
tür destanlar›, tarihe yard›mc› kaynaklar<br />
aras›na alabiliriz. Söz konusu destanlarda<br />
halk›n Osmanl› devletini nas›l<br />
de¤erlendirdi¤ine dair ipuçlar› da buluyoruz.<br />
Halk Osmanl› devletini iradeli,<br />
güçlü, adaletli, ordusunu e¤itimli ve savafl<br />
yetene¤ine sahip olarak görüyor.<br />
Türklerde devlet kutsald›r. Halk, hükümdar›<br />
baba olarak kabul eder. Destanlarda<br />
padiflah, adil, sahip- devlet olarak<br />
nitelenir.<br />
Savafl gören veya birinden dinleyen<br />
afl›klar gördüklerini ya da dinlediklerini<br />
de¤ifltirmeden söyleme¤e dikkat ederler.<br />
Toplumu çok yak›ndan ilgilendiren olaylar›<br />
anlatan destanlar birer tarihsel belge<br />
de¤ildir. Onlarda insan ögesi, insan<br />
psikolojisi kaynakland›klar› olaylar kadar<br />
önemlidir. O nedenle destanlar›,<br />
esinlendikleri olaylar› sosyolojik aç›dan<br />
iyi incelemek onlar› etkisinde kald›klar›<br />
yo¤un birikimden ar›nd›rmak gereklidir.<br />
Ancak bundan sonra ne ölçüde gerçekçi<br />
olduklar› görülebilir. Destanlarda toplumun<br />
sosyal yap›s›n›, psikolojisini görebiliriz.<br />
Bu yönüyle destanlar sosyal tarihe<br />
kaynakl›k ederler (Özdemir,1991:30-31)<br />
Devletin görevleri, toplumun dayand›¤›<br />
ilkeler çerçevesinde biçimlenir<br />
(Bݍak,1998:88 92). Destanda savaflta<br />
yararl›l›k gösterenler s›ralan›r. Destanda<br />
kahramanl›k gösteren Osmanl›n›n<br />
simgesi etkin mutlak bir güç olarak çizilir.<br />
Onun kiflili¤inde Osmanl›n›n gücü<br />
anlat›l›r. ‹syanc›lar küçük görülür, devlete<br />
baflkald›ranlar›n mutlaka cezaland›r›laca¤›<br />
düflüncesi vurgulan›r. Savafllar›n,<br />
isyanlar›n halk›n üzerinde derin izler<br />
b›rakt›¤›n› destanda görüyoruz. Yaz›l›<br />
destanlar›n genifl co¤rafyaya yay›lmalar›<br />
halk› bilgilendirmeleri yönüyle ifllevseldir.<br />
36 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
Âfl›klar destanlarda gördükleri, yaflad›klar›<br />
ya da duyduklar› bir olay› bütün<br />
ayr›nt›lar›yla yans›tmazlar. Onlar<br />
olayla ilgili görüfllerini a盤a vurup s›ralarlar,<br />
savafl destanlar›nda gerçe¤e ba¤l›<br />
kalma çabas› gözlenir, gözlemlerini, duygulu<br />
heyecan dolu bir anlat›mla dile getirirler.<br />
Savafl destanlar› bir tarihi olaydan<br />
kaynakland›klar› için gerçeklik pay›<br />
vard›r. Ancak destanlardan tarihi kaynak<br />
olarak yararlan›rken dikkatli olmak<br />
gerekir. Di¤er kaynaklarla da desteklenmedikçe<br />
destandan ç›kar›lacak bilgilerle<br />
tarihi olaylar hakk›nda kesin yarg›lara<br />
varmak yan›lt›c› olabilir.<br />
Tarih bilimi ve tarihçi belli bir topluma<br />
ve zamana ba¤l› geçmifli konu edinir<br />
(B›çak, 1996:54-56).Yaln›zca belgelere<br />
dayal› bilgi, tarih bilgisi de¤ildir. Tarih<br />
bilgisi geçmifl hakk›nda ba¤lant›l›,<br />
ahenkli anlafl›l›r bir bilgi formudur<br />
(Thomson,1983:6). Tarihçi inceleme alan›<br />
olarak ald›¤› geçmiflin bir kesitini bütün<br />
yönleri ve olgular›yla incelemek için<br />
yola ç›kt›¤›nda bütün teknikleri kullan›r.<br />
Bunlar›n yan› s›ra sa¤l›kl› bir sentez<br />
yapabilmek için her biri ayr› birer araflt›rma<br />
alan› olan sosyal bilimlerin bütün<br />
dallar›na baflvurma gere¤i duyar. Tarihçi<br />
araflt›rma alan›na göre gerekti¤inde<br />
edebiyat çözümlemelerinden de yararlan›r<br />
(Vial, 1994:6).<br />
Günümüz tarihçisi insanl›¤›n dünden<br />
bugüne gerçeklefltirdi¤i ve halen yaflamakta<br />
oldu¤u serüveni sorgulay›p anlama¤a<br />
çal›flmaktad›r. ‹nsanl›¤›n sorunlar›n›<br />
evrensel boyutlar›yla kavrama,<br />
ayd›nlatma çabas› araflt›rmac›lar› disiplinler<br />
aras› çal›flma¤a zorluyor. Tarihçi<br />
inceledi¤i konuyu temellendirmek için<br />
tarihi kaynaklar›n yan› s›ra dini inançlar›,<br />
destanlar›, efsaneleri, evliya menkabelerini<br />
hadisleri vb. kullanmal›d›r.<br />
Tarihi bir olay kadar, olay›n etraf›n› ören<br />
psikolojik ögeler de önemlidir (Turan,<br />
1978:37).<br />
Geçmiflin do¤ru bilgisi, bizi geçmifle<br />
ait ön yarg›lara tutsakl›ktan kurtar›r<br />
(Thomson,1983:6). Günümüzde bütün<br />
bilgilerden yararlanan, sentezci tarih<br />
anlay›fl› öne ç›kt›. Tarihçi yaz›lan bir dönemin<br />
sentezini yapabilmek için o dönemin<br />
insan›n›n düflüncelerini bilmek zorundad›r.<br />
Destanlar, halk›n duygu,düflünce<br />
umut ve isteklerini yans›tmas› yönüyle<br />
sosyal tarihe kaynakl›k ederler<br />
(Findley, 1998:28-31).<br />
Halk kültürü ürünleri toplumun ihtiyac›na<br />
ba¤l› olarak ortaya ç›km›flt›r.<br />
Toplum bilinciyle bu ürünler aras›nda<br />
bir ba¤ vard›r. Bir tarihi olay›n toplum<br />
üzerindeki etkisinin bilinmesi onu temellendirmekte<br />
önemlidir (Turan,1978:49).<br />
Halk edebiyat› ürünlerinde<br />
tarihi olay›n geçti¤i zamana ait, yaflay›fl,<br />
düflünüfl ve inan›fllar›n izleri görülür.<br />
Tarihçi kayda geçirilmifl olgular›,<br />
ulaflabildi¤i verileri belli bir düzene sokarak<br />
anlamaya ve aç›klamaya çal›flarak<br />
tahlil eder, senteze var›r (Öz,<br />
1998:53-59).<br />
Sonuç:<br />
Yaz›m›zda sosyal tarihe kaynakl›k<br />
edebilecek Prizrenli Âfl›k Ferki’nin 21<br />
(Artun 2000 e), günümüz Adanal› alt›<br />
afl›¤›n 11(Artun, 1996:295-318), Âfl›k Esrari’nin<br />
1(Artun, 2000 d:187-192), ve<br />
Âfl›k fienlik’in 10 destan› olmak üzere<br />
toplam k›rk üç destan› inceledik. Bu destanlardaki<br />
sosyal tarihe kaynakl›k edecek<br />
ö¤eleri flöylece s›ralayabiliriz.<br />
1) Afl›klar savafl konulu destanlar›nda<br />
halk›n içinde bulunduklar› ortam›<br />
ve ruh halini anlatarak döneme ›fl›k tutarlar.<br />
2) Afl›klar; salg›nlar›, büyük yang›nlar›,<br />
depremleri konu alan destanlar›nda<br />
halk›n durumunu, yaflanan fela-<br />
Millî Folklor 37
ketleri anlatarak döneme tan›kl›k ederler.<br />
3) Destanlarda anlat›lan flehir hayat›na<br />
ait çarfl›lar, hamamlar, deniz hamamlar›,<br />
mesire yerleri, meyhaneler ve<br />
e¤lence alemine ait kesitler yaz›ld›¤› zamandaki<br />
kültür hayat›na ait ipuçlar› vererek<br />
flehir tarihi araflt›rmac›lar›na kaynakl›k<br />
ederler.<br />
4) K›flla ve flehir hayat›n› konu alan<br />
destanlarda o dönemin askerlik kurumuna,<br />
flehir hayat›na ait belgeleri destekleyecek<br />
sosyal yap›ya ait bilgilere<br />
rastlan›r.<br />
5) Sanat destanlar›nda o döneme<br />
ait halk kültürüne, zanaatlara ait de¤erli<br />
bilgiler bulunur.<br />
6) Yemek destanlar›nda destan›n<br />
söylendi¤i dönemin mutfak kültürü ve<br />
yemekleriyle ilgili zengin malzemeler<br />
yer al›r.<br />
7) Kan davas› ve köy kavgalar›n›n<br />
konu edildi¤i destanlardan o dönemdeki<br />
sosyal yap›y›,devletin yapt›r›m gücünü<br />
ve adaletin iflleyiflini ö¤renilir.<br />
8) ‹flgal alt›nda kalan yörelerin kurtulufl<br />
çal›flmalar›na ait belge nitelikli bilgiler<br />
bulunabilir.<br />
9) Osmanl›n›n çöküfl dönemindeki<br />
sosyal yap›ya ait bilgiler edilinebilir.<br />
K›sacas› destanlar; söylendi¤i dönemin<br />
sosyal yap›s›n›, halk›n psikolojisini,<br />
düflünüflünü, yaflay›fl›n›, inançlar›n›,<br />
duygular›n› yans›tmalar› yönüyle sosyal<br />
tarihe kaynakl›k ederler diyebiliriz.<br />
KAYNAKLAR<br />
Artun (Erman), 1996 a, Günümüzde Adana<br />
Afl›kl›k Gelene¤i ve Âfl›k Feymani, Adana, Hakan Ofset.<br />
Artun (Erman), 1996 b, “Adanal› Afl›klar›n fiiirlerinde<br />
K›br›s Bar›fl Harekat›”, K›br›s Araflt›rmalar›<br />
Dergisi, 2-4, Gazima¤usa.<br />
Artun (Erman), 2000 a, “Osmanl›-Türk Kültü-<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
ründe Âfl›k fiiirinin Belirleyici Rolü”, Adana Halk<br />
Kültürü Araflt›rmalar›, Adana, Epsilon Ofset.<br />
Artun (Erman), 2000 b, “Günümüz Adana<br />
Afl›kl›k Gelene¤inde Nasihat (Ö¤ütleme)”, Bal›kesir<br />
Kültür Araflt›rmalar› Sempozyumu Bildirileri,Bal›kesir.<br />
Artun (Erman), 2000 c, “Adana Afl›kl›k Gelene¤inde<br />
Yi¤itleme (Yi¤it Üstüne Türkü)”, Adana<br />
Halk Kültürü Araflt›rmalar›, Adana, Epsilon Ofset.<br />
Artun (Erman),2000 d, “19.yy.Osmanl› Dönemi<br />
Ortado¤u’nun Sosyal Tarihine Bir Kaynak:Âfl›k<br />
Esrari’nin Vehhabi Destan›”, Folklor ve Edebiyat<br />
Dergisi, S.23, Ankara,Ürün Yay.<br />
Artun (Erman),2000 e, “Prizrenli Âfl›k Ferki’nin<br />
Destanlar› “, 3. Uluslar Aras› K›br›s, Balkanlar,Avrupa<br />
Türk Edebiyatlar› Sempozyumu Bildirileri,<br />
KKTC.<br />
B›çak (Ayhan), 1996,”Tarih Biliminde Tarih<br />
Bilincinin Yeri “, Toplumsal Tarih Dergisi, A¤ustos,<br />
S.32, ‹stanbul.<br />
B›çak (Ayhan), 1998, “Kültür Medeniyet ‹liflkileri<br />
“, Türk Yurdu C.18, S.127-128, Ankara.<br />
Çobano¤lu (Özkul), 2000, Âfl›k Tarz› Kültür<br />
Gelene¤i ve Destan Türü, Ankara, Akça¤ Yay.<br />
Findley (Carter V.) 1998,”Tarihçinin Diyalekti¤i<br />
“, Toplumsal Tarih, Eylül, S.57, ‹stanbul.<br />
Koz (M. Sabri), 1985,” Âfl›k Edebiyat›nda Destan<br />
ve Destan Konular›”, Türk Halk Edebiyat› ve<br />
Folklorunda Yeni Görüfller 2, Konya.<br />
Köprülü (M. Fuad), 1981,”Türk Edebiyat› Tarihi”,<br />
‹stanbul, Ötüken Yay›nlar›.<br />
Köprülü (M. Fuad), 1989, Edebiyat Araflt›rmalar›<br />
1, ‹stanbul, Ötüken Yay.<br />
Öz (Mehmet), 1998,” Osman Turan’›n Tarih<br />
Metodolojisi”, Tarihçi ve Tarih ‹liflkileri, Ankara.<br />
Özdemir (Fuad), 1991, “ Anadolu Destanlar›n›n<br />
Biçimleri ve Çeflitli Temalar›”, Anadolu Destanlar›,<br />
Ankara.<br />
Thomson (Davit),1983,Tarihin Amac›, ‹zmir,<br />
Ege Ün. Yay.<br />
Turan (Osman),1978,Türk Cihan Hakimiyeti<br />
Mefkuresi Tarihi, ‹stanbul.<br />
Vial (Eric), 1994,”Tarihin Konusu ve Yöntemleri”,Thema<br />
Larausse,‹stanbul.<br />
Yetifl (Kaz›m), 1994,” Destan”, TDV ‹slam<br />
Ans.C.6, ‹stanbul.<br />
38 Millî Folklor
TÜRK ANLATIM VE GÖSTER‹M GELENE⁄‹<br />
‹Ç‹NDE ÖZAY GÖNLÜM’ÜN YER‹<br />
The Place and importance of Özay Gönlüm in the<br />
Turkish Narration and Performance Tradition<br />
Place d'Özay Gönlüm dans la tradition turque de la<br />
narration et de la performance<br />
G‹R‹fi:<br />
Türk kültüründe tarihin ilk dönemlerinden<br />
beri, “anlat›ya çok kere canland›rma”<br />
efllik etmifltir. fiaman, törenlerinde<br />
dini-büyüsel maceralar›n› sadece anlatmakla<br />
yetinmemifl dans, müzik, söz<br />
ve hareket gibi unsurlar› bir arada kullanarak<br />
“canland›rm›flt›r”. Ozan-baks›lar<br />
da ayn› flekilde hikayelerini adeta<br />
sahneledikleri, Dede Korkut Hikayeleri’nde<br />
ustaca kullan›lm›fl olan diyalog temelli<br />
anlat› tekni¤inden kolayl›kla anlafl›labilir.<br />
Benzer flekilde, hikayeci afl›klar›n<br />
hikayelerini anlat›rken çok kere ses<br />
de¤iflmeleri, jest ve mimiklerini kulland›klar›<br />
ve diyaloglar› saz eflli¤inde ve be-<br />
Yard. Doç. Dr. Nebi ÖZDEM‹R*<br />
ÖZET<br />
Bu makalede Türk halk müzi¤i sanatç›s› ve araflt›r›c›s› Özay Gönlüm’ün özgün yarat› ve katk›lar› ortaya<br />
konmaya çal›fl›lmaktad›r. Bu amaçla, öncelikle Türk anlat› ve gösterim gelene¤i hakk›nda özet bilgiler<br />
verilmekte ve daha sonra Gönlüm’ün eserleri ve etkinlikleri, sanatç› kimli¤in oluflumu ve gösterim de¤iflkenleri<br />
aç›lar›ndan incelenmektedir. Sonuç olarak, Gönlüm’ün Türk hikayecilik ve Meddah geleneklerini elektronik<br />
kültür ortam›nda birlefltiren yarat›c› bir gelenek temsilcisi oldu¤u belirtilmektedir.<br />
Anahtar Kelimeler<br />
Türk Anlat›m ve Gösterim Gelene¤i, Özay Gönlüm.<br />
ABSTRACT<br />
This article tries to designate the original works and contributions of Mr. Özay GÖNLÜM, a famous<br />
Turkish folk music singer and researcher. In order to do this, firstly a brief information about Turkish narration<br />
and performance tradition is given, and then Gönlüm’s works and activities in point of the formation of<br />
artist’s identity and the performance is studied carefully. As a result, it is clarified that Gönlüm is a creative<br />
represantative of this kind of tradition, combining Turkish storytelling and Meddah traditions on the context<br />
of the elektronic culture.<br />
Key Words<br />
Turkish Narration and Performance Tradition, Mr.Özay Gönlüm.<br />
* Hacettepe Üniversitesi, Türk Halkbilimi Anabilim Dal› Ö¤retim Üyesi.<br />
lirli bir makamla söyledikleri türkülerle/naz›m<br />
parçalar›yla aktard›klar› bilinmektedir.<br />
Meddahlar›n ise bafll› bafl›na<br />
bir hareket ve söz ustalar› olduklar›,<br />
özellikle 19.asr›n sonuna do¤ru anlat›y›<br />
bir kenara b›rak›p tamamen taklide yöneldikleri<br />
belirlenmifltir. Özetle, Türk<br />
anlat› gelene¤i, gösterim veya canland›rma<br />
gelene¤iyle birlikte var olmufltur<br />
(Genifl bilgi için bkz. Boratav 1988; Baflgöz<br />
1986; Köprülü 1986; Nutku 1997;<br />
Günay 1992; Alptekin 1997; Görkem<br />
2000; Yüksel 1989; Y›ld›r›m 1999 vd.).<br />
Türk kültüründe “anlat›m ve gösterim-canland›rma-<br />
gelene¤i” önemli bir<br />
yer tutar. Uzun süre flamanlarca yaflat›-<br />
Millî Folklor 39
lan bu gelenek, daha sonra ozan-baks›lar<br />
taraf›ndan devam ettirilmifltir. ‹slamiyetin<br />
Türkler aras›nda yayg›nlaflmas›yla<br />
birlikte, hikayeci afl›klar küçük<br />
yerleflim birimlerinde (köy, kasaba vb.)<br />
ve meddahlar da büyük kentlerde(baflta<br />
‹stanbul, Bursa, Konya gibi) Türk anlat›<br />
ve gösterim gelene¤inin Anadolu topraklar›ndaki<br />
temsilcileri olmufllard›r. fiamanlar›n<br />
ritüelistik(dini-büyüsel) anlat›<br />
ve gösterileri, zamanla ozan-baks›lar›n<br />
epik anlat› ve gösterilerine yerlerini b›rakm›flt›r.<br />
Daha sonra hikayeci afl›klar<br />
lirik, meddahlar ise realist içerik tafl›yan<br />
anlat› ve gösterileriyle Osmanl› ‹mparatorlu¤u’nda<br />
yaflayan insanlar›n estetik<br />
ve e¤lenme/hofl vakit geçirme ihtiyaçlar›n›<br />
karfl›lam›fllard›r.<br />
Türk kültürü ve halk edebiyat› ile<br />
özellikle afl›k tarz› edebiyat gelene¤i<br />
üzerine yap›lan araflt›rmalar daha çok<br />
geçmiflin zirve flahsiyetleri veya bu günün<br />
yerel yarat›c›/aktar›c›lar› ile geleneksel<br />
ortam ve unsurlar›n›n ortaya ç›kar›lmas›<br />
ve aç›klanmas›na yöneliktir.<br />
Bu yaklafl›m, ayn› geleneksel kültür ve<br />
edebiyat geleneklerinden beslenerek<br />
farkl› yarat›m ve icra ortamlar›nda(örne¤in<br />
televizyon gibi elektronik kültür<br />
ortamlar›nda; plaklarda, kasetlerde vb.),<br />
farkl› biçimlerde veya tarzlarda ürün ortaya<br />
koyan sanatç›lar›n yeterince incelenmesini<br />
engellemifltir. Daha çok yaz›l›<br />
kültür ve daha sonra ortaya ç›kan ikincil<br />
sözlü kültür ortam›nda, bir di¤er deyiflle<br />
elektronik kültür ortam›nda, ça¤dafllaflma,<br />
bat›l›laflma, modernleflme, sanayileflme,<br />
kentleflme ve belki de son dönemlerde<br />
küreselleflme gibi kavram ve dinamiklerin<br />
biçimlendirdi¤i farkl› sosyokültürel<br />
ba¤lamda yaflayan yeni Türk<br />
insan›n›n estetik ihtiyaçlar›n› gidermeye<br />
yönelik yarat›lar ortaya koyan bu tür sa-<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
natç›lar oldu¤u uzun süre göz ard› edilmifltir.<br />
Ayn› flekilde, geleneksel Türk tiyatrosu<br />
gelene¤inin meddahl›k adl› alt gelene¤inin<br />
2000’li y›llar›n Cem Y›lmaz, Beyaz,<br />
Y›lmaz Erdo¤an gibi “stand-upç›”lar›nca<br />
devam ettirildi¤i gerçe¤i, “bu gelene¤in<br />
20.asr›n bafl›nda son ustalar›n›n<br />
bu dünyadan göç etmeleriyle birlikte yok<br />
oldu¤u” fleklindeki de¤erlendirmeleri geçersiz<br />
k›lm›flt›r. Ancak, yeniyi/ farkl›<br />
form ve ortamlarda yaflanan› incelemekten<br />
çekinenlerin, “eski esercilerin” de-<br />
¤erlendirme ve yaklafl›mlar› yüzünden<br />
uzun süre yeni ihtiyaç ve ba¤lamlar›n biçimlendirdi¤i<br />
ve sinema, karikatür, televizyon,<br />
tiyatro gibi farkl› ortamlarda bu<br />
halk tiyatrosu gelene¤ini yaflatan sanatç›lar<br />
ve onlar›n gösterimleri bilimsel<br />
araflt›rmalar›n d›fl›nda tutulmufltur. Bu<br />
nedenle de bilhassa Türk kültür bilimi<br />
alan›ndaki araflt›rmac›lar, geçmiflle u¤raflmaktan<br />
bir türlü “yaflan›lan ana” gelememifller,<br />
yaflan›lan an›n insan veya<br />
toplumunun sorunlar›na çözüm üretememifller<br />
ve taleplerine cevap verememifllerdir.<br />
Geçmifl, yaflan›lan an ile ba¤lant›l›<br />
oldu¤unda anlaml› ve önemlidir.<br />
Kültürel gelenek bir süreçtir ve yaflan›lan<br />
andan yoksun olarak incelenmemelidir.<br />
Bu yaklafl›m, 2000’li y›llardaki Türk<br />
toplum ve kültürünün tahlilinde veya<br />
sorunlar›na çözüm üretilmesinde, yüzlerce<br />
y›l öncesine ait Türk ve gerekti¤inde<br />
de farkl› milletlere ait kültür tarihi<br />
verilerinden olabildi¤ince yararlanmay›<br />
zorunlu k›lar. Bu yaklafl›m, Meddah Aflki,<br />
Ya¤c› ‹zzet, Meddah Suriri ile Erol<br />
Günayd›n, Ferhan fiensoy, Cem Y›lmaz,<br />
Beyaz ve belki de Mehmet Ali Erbil’i ayn›<br />
gelene¤in farkl› ba¤lamlardaki temsilcileri<br />
olarak kabul etmeyi ve araflt›rmay›<br />
gerektirir.<br />
40 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
Özetle belirtilen bu yaklafl›mdan<br />
hareketle bu çal›flmada, Türk anlat› ve<br />
gösterim gelene¤inin süreklili¤i, Özay<br />
Gönlüm örneklemesinden hareketle ortaya<br />
konulmaya çal›fl›lacakt›r. 1 Mart<br />
2000 tarihinde bu dünyadan ayr›lan<br />
Özay Gönlüm ve yaratt›klar› bilhassa<br />
afl›k tarz› kültür gelene¤inin halk hikayecili¤i<br />
ile Türk tiyatro gelene¤inin meddahl›k<br />
alan›ndaki verilerinden hareketle<br />
de¤erlendirilecektir.<br />
I.Türk anlat›m-gösterim gelene-<br />
¤i ba¤lam›nda yarat›c›-gösterimci<br />
ve araflt›rmac› kimli¤in oluflumu:<br />
Nas›l ki 19.as›r yaz›l› kültür gelene-<br />
¤i afl›klar› ve meddahlar› etkilemiflse,<br />
özellikle 1930’lu y›llardan itibaren radyo,<br />
1950 ve 1960’l› y›llardan itibaren de<br />
plak, kaset ve televizyon gibi ses ve görüntü<br />
kay›t ve yay›n teknolojilerinin yaratt›¤›<br />
elektronik kültür ortam› da afl›kl›k<br />
ve meddahl›k geleneklerinde de¤iflimlere<br />
ve dönüflümlere sebep olmufllard›r.<br />
Sözlü kültür ortam›nda ampirik yöntemlerle<br />
ö¤renilen, yarat›lan ve icra edilen<br />
bu gelenekler, resmi yaz›l› kültür ortamlar›nda<br />
ve yüz yüze iletiflimin ortadan<br />
kalkt›¤› elektronik kültür ortam›nda<br />
yarat›l›p icra edilir hale gelmifltir. Nitekim<br />
Özkul Çobano¤lu da, Afl›k tarz›<br />
kültür gelene¤i ve destan türü ba¤lam›nda<br />
birincil sözlü kültür, yaz›l› kültür<br />
ve ikincil sözlü kültür(elektronik kültür)<br />
ortamlar›n›n etkilerini inceledi¤i çal›flmas›nda,<br />
de¤iflen kültür ortam›na göre<br />
afl›klar›n yetiflmelerinde de farkl›laflmalar<br />
meydana geldi¤ini vurgulam›flt›r<br />
(Çobano¤lu 2000: 237). ‹flte Özay Gönlüm,<br />
Türk anlat› ve gösterim gelene¤inde<br />
böyle köklü de¤iflimlerin yafland›¤›<br />
bir dönemde yetiflmifltir.<br />
Afl›klar›n yetiflmelerinde usta-ç›rak<br />
iliflkisi önemli bir yer tutar. Afl›k aday›,<br />
çok kere usta bir afl›¤›n yan›na ç›rak girerek,<br />
afl›kl›k gelene¤inin gereklerini(saz<br />
çalma, at›flma, muamma çözme,<br />
do¤açlama deyifl söyleme vb.) ve repertuvar›n›<br />
saz ve söz meclislerinde ö¤renir.<br />
Özay Gönlüm, 1940 y›l›nda afl›k tarz›<br />
kültür gelene¤inin devam ettirildi¤i bir<br />
bölge olan, Erzincan/Tercan’da dünyaya<br />
gelmifltir. Ancak, do¤umundan birkaç ay<br />
sonra Denizli’ye ailesiyle birlikte göç<br />
eden Özay Gönlüm’ün sanat yaflam›nda,<br />
Tercan önemli bir iflgal etmemifltir. Bununla<br />
birlikte, babas›n›n ilerki yafllarda<br />
Özay Gönlüm’ü saz ve söz ustal›¤› yolunda<br />
desteklemesinde belki de Tercan’›n<br />
bir etkisi olabilir. Nitekim ilerde o¤lunun<br />
yapt›¤› derleme çal›flmalar›na kaynak<br />
kifli olarak katk›da bulunmas›, baba<br />
Ahmet Gönlüm’ün geleneksel Türk müzi¤ine<br />
vak›f oldu¤unu ortaya koymaktad›r.<br />
Onun yetiflmesinde sözlü kültür gelene¤inden<br />
çok “yaz›l› kültür gelene¤i,<br />
özellikle örgün müzik e¤itimi ile elektronik<br />
kültür ortam›”n›n etkili oldu¤u görülmektedir.<br />
Özay Gönlüm’ün 26 yafl›na<br />
kadar yaflad›¤› yerler olan Denizli, Afyon<br />
ve Kütahya illeri, bilhassa afl›k tarz› kültür<br />
gelene¤inin, Do¤u Anadolu’dakinin<br />
aksine pek canl› olmad›¤› yörelerdir. Bu<br />
yerleflim birimleri, Sivas gibi ne afl›klar<br />
yata¤›, ne de Erzurum’daki gibi afl›klar›n<br />
at›flmalar düzenledi¤i kahvehanelerin<br />
bulundu¤u yerlerdir.<br />
Babas›n›n hediyesi olan ve yaflam›n›n<br />
sonuna kadar elinden düflürmedi¤i<br />
belirtilen a¤›z armonikas›, Özay Gönlüm’ün<br />
ilk müzik aletidir. Denizli’de ortaokulda<br />
okurken müzik ö¤retmeninin<br />
teflvikiyle (keza o dönemde özellikle flehirlerdeki<br />
orta ö¤retim programlar›ndaki<br />
müzik derslerinde mandolin kullan›lmaktayd›)<br />
mandolin çalmaya bafllam›flt›r.<br />
Gönlüm’ün geleneksel Türk çalg›s›<br />
Millî Folklor 41
a¤lama ile tan›flmas› ise kendi merak›<br />
ile lise ö¤renimi s›ras›nda gerçekleflir.<br />
Özay Gönlüm’ün ba¤lama çalmay› her<br />
hangi bir ustadan de¤il, kendi çabalar›yla<br />
ö¤rendi¤i belirtilmifltir. Rock and<br />
Roll’un moda oldu¤u ve Elvis Presley’in<br />
bütün dünya gençli¤ini etkiledi¤i bir dönemde,<br />
elinde ba¤lamas›yla ‹stanbul’a<br />
gitmifl, Sebahattin Yaflar(2000: 20)’›n<br />
ifadesiyle “ba¤lama sevdal›s›” bu genç,<br />
saz›yla ‹ngilizce flark›lar dahi söylemifltir.<br />
Bu durum, belki de Özay Gönlüm’ün<br />
Türk anlat›m ve gösterim gelene¤indeki<br />
de¤iflimci özelli¤ini ortaya koyan ilk uygulamalardan<br />
biridir. Lise y›llar›ndaki(1956)<br />
bu ‹stanbul seyahati, orada bir<br />
organizatörden ifl teklifi alarak sahneye<br />
ç›kmas› ve iki ay süre ile çeflitli aç›k hava<br />
konserlerine kat›lmas›, Gönlüm’e sanatç›<br />
kiflili¤ini gelifltirme ve de¤erlendirme<br />
f›rsat› vermifltir. Çobano¤lu, bu tür<br />
konserleri, afl›klar›n elektronik kültür<br />
ortam›yla tan›flmalar› olarak kabul eder<br />
(Çobano¤lu 2000: 238). Ayn› y›l içinde<br />
TRT’de Yurttan Sesler’in kurucusu Muzaffer<br />
Sar›sözen’le tan›flmas› ve misafir<br />
sanatç› olarak radyo programlar›na kat›lmas›,<br />
Özay Gönlüm’ün 34 y›ll›k<br />
TRT’deki yaflam›n›n da bafllang›c› olmufltur.<br />
TRT ve 1966 y›l›ndan itibaren “yetiflmifl<br />
saz sanatç›s›” olarak yer ald›¤›<br />
Yurttan Sesler Korosu, Özay Gönlüm<br />
için genelde afl›k tarz› kültür ve geleneksel<br />
tiyatro geleneklerini, özelde ise halk<br />
hikayecili¤i ve meddahl›k geleneklerini<br />
ö¤rendi¤i ve araflt›rd›¤› bir “okul” ifllevini<br />
görmüfltür. Buradaki programlara kat›lan<br />
afl›klar ile son dönem hikayeci afl›k<br />
ve meddahlar›ndan, Türk anlat›m ve<br />
gösterim gelene¤ini aç›klayan kurum içi<br />
kurslardan, bilhassa Ankara Radyosu’nun<br />
di¤er imkanlar›ndan(repertuvar,<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
derleme ve kay›t çal›flmalar›, gerekli kiflilerle<br />
tan›flma ve tan›nma vb.) yararlanan<br />
Özay Gönlüm, Türk kültürü ve dolay›s›yla<br />
Türk anlat›m-gösterim gelene¤iyle<br />
ilgili alt-yap› eksikliklerini gidermifltir.<br />
Gönlüm’ün kendi teflebbüsleriyle<br />
Anadolu’da 2000 civar›nda köyü dolaflmas›<br />
ve buralarda kat›ld›¤› saz ve söz<br />
meclislerindeki afl›klardan, hikayeci<br />
afl›klardan, türkü yakanlardan derlemeler<br />
yapmas›, O’nun müzik bilgi ve tecrübesinin<br />
de temelini oluflturdu¤u ifade<br />
edilmifltir(Yaflar 2000: 21). Bu derleme<br />
döneminde Gönlüm, Anadolu’daki afl›k<br />
tarz› kültür gelene¤inin repertuvar›n›,<br />
makamlar›n›, saz çalma(Örne¤in, fielpe<br />
tekni¤ini), icra ve hikaye anlatma tekniklerini,<br />
a¤›zlar›(bilhassa Ege ve Denizli<br />
yöresi), özetle sahay› ve gelene¤i tan›ma,<br />
inceleme ve özümseme imkan› bulmufltur.<br />
Çeflitli kurumlar bünyesinde yap›lan<br />
s›navlarda seçici kurul üyeli¤i ile repertuvar<br />
kurulu üyelikleri (TRT Türk<br />
Halk Müzi¤i Repertuvar Kurulu Üyeli¤i,<br />
Kültür Bakanl›¤› HAGEM Repertuvar<br />
Kurulu Üyeli¤i) yapmas› Özay Gönlüm’ün<br />
geleneksel kültür ve müzik alan›nda<br />
yetkinleflmesini sa¤lam›flt›r. Gerek<br />
TRT ve gerekse Kültür Bakanl›¤›’na<br />
ba¤l› ve Türkiye’de halk kültürü konusunu<br />
uzmanl›k alan› olarak seçmifl tek<br />
resmi kurum olan HAGEM’in Türk anlat›<br />
ve gösterim gelenekleriyle ilgili genifl<br />
arflivlere sahip olmalar›, Gönlüm’ün<br />
Türk kültür gelene¤ini yak›ndan tan›mas›n›<br />
ve araflt›rmas›n› sa¤lam›flt›r. Yine<br />
bu kurumlarda halk kültürü sahas›n›n<br />
uzmanlar›yla tan›flmas› ve ortak çal›flma<br />
ortamlar›n› paylaflmas› da, O’nun<br />
geleneksel kültür konusunda bilinçlenmesine<br />
yard›mc› olmufltur.<br />
42 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
Sonuç olarak Özay Gönlüm, birincil<br />
sözlü kültür ortam›nda yarat›lan ve icra<br />
edilen bu anlat›m ve gösterim geleneklerini,<br />
yaz›l› ve elektronik kültür ortamlar›nda<br />
tan›m›fl, araflt›rm›fl ve yine bu geleneklerden<br />
hareketle elektronik kültür<br />
ortam›nda sergiledi¤i ürünlerini meydana<br />
getirmifltir.<br />
II.‹cra/Gösterim:<br />
Afl›k tarz› kültür gelene¤i ve meddahl›k<br />
gelenekleri, birincil sözlü kültür<br />
ortam›nda yarat›l›p yayg›nl›k kazanan<br />
Türk kültür gelenekleridir. Bu geleneklerin<br />
yarat›ld›¤› ve yaflat›ld›¤› bafll›ca<br />
eril nitelik tafl›yan sosyo-kültürel mekanlar,<br />
16.as›rdan itibaren Anadolu’da<br />
yayg›nlaflan kahvehanelerdir. Özellikle<br />
‹stanbul’da afl›klar, meydan flairleri, semaiciler,<br />
karagözcüler ve meddahlar ayn›<br />
kültürel ortamlarda(kahvehanelerde)<br />
sanatlar›n› icra ettikleri bilinmektedir<br />
(Kayg›l› 1937). Özay Gönlüm’ün sanat›n›<br />
icra etti¤i ortamlardan büyük bir bölümünü<br />
Ankara radyosu ve TRT televizyonu<br />
stüdyolar›, ses kay›t odalar›(plak ve<br />
kaset), aç›k ya da kapal› konser mekanlar›<br />
gibi elektronik kültür ortamlar›<br />
meydana getirmifltir. O’nun geleneksel<br />
kültürü elektronik kültür ortam›nda devam<br />
ettirmesiyle ilgili verileri Sebahattin<br />
Yaflar makalesinde ayr›nt›lar›yla anlatm›flt›r<br />
(Yaflar 2000). Örne¤in Özay<br />
Gönlüm 1973 y›l›ndan itibaren 10 y›l süre<br />
ile ‹zmir Fuar›’nda sahneye ç›km›fl ve<br />
sanat›n› icra etmifltir. Yine Özay Gönlüm,<br />
1973 y›l›ndan bafllamak üzere ç›kard›¤›<br />
33’lük ve 45’lik plaklar›n say›s›n›n<br />
k›rka yaklaflt›¤› ve ayn› flekilde bir o<br />
kadar da piyasaya ç›kan kasedinin bulundu¤u<br />
belirtilmifltir (Yaflar 2000: 22).<br />
Bu plak ve kasetlerin Türkiye’nin yan›<br />
s›ra bilhassa Türklerin yo¤un olarak yaflad›klar›<br />
Bat› Avrupa’da da çok sat›lma-<br />
s›, Özay Gönlüm’ün geleneksel kültürün<br />
icra töre ve ürünlerini elektronik ortamda<br />
sergilemekteki ustal›¤›n›n›n göstergesi<br />
olarak alg›lanabilir. Baflta D›fliflleri,<br />
Kültür ve Turizm Bakanl›klar› olmak<br />
üzere çeflitli resmi kurumlar›n Güneydo-<br />
¤u Asya ülkeleri, Okyanusya (Avustralya),<br />
Orta ve Kuzey Amerika (Amerika<br />
Birleflik Devletleri, Meksika) Orta Do¤u<br />
ve Avrupa’n›n pek çok ülkesinde düzenledikleri<br />
yurtd›fl› gezi ve konserlere sanatç›<br />
olarak kat›lan Özay Gönlüm, elektronik<br />
kültür ortam›n›n olanaklar›ndan<br />
yararlanarak bir taraftan Türk halk müzi¤inin<br />
ferdi veya anonim örnekleri ile<br />
Türk anlat›m ve gösterim gelene¤i ba¤lam›nda<br />
yaratt›klar› ürünleri dünyaya<br />
tan›tm›fl ve o ülkelerde yaflayan Türklerin<br />
estetik özlemlerini gidermifl, di¤er<br />
taraftan da farkl› kültürlerin benzer yarat›lar›n›<br />
inceleme f›rsat›n› yakalam›flt›r.<br />
Özay Gönlüm’ün haz›rlay›p sundu¤u,<br />
1998 y›l›ndan bafllay›p bir y›l kadar süren<br />
ve Pazartesi geceleri TRT televizyonlar›n›n<br />
1’ci kanal›ndan canl› ve izleyici<br />
kat›l›ml› olarak yay›mlanan “Türk Halk<br />
Müzi¤i ‹stekler” adl› program, Türk izleyicisinin<br />
en çok ra¤bet etti¤i programlardan<br />
biri olmufl, bu baflar›s›ndan dolay›<br />
da Özay Gönlüm’e ‹stanbul Üniversitesi,<br />
‹letiflim Fakültesi’n taraf›ndan “Y›l›n<br />
‹letiflimcisi” ödülü verilmifltir. Bu ödül<br />
asl›nda, Türk anlat›m ve gösterim gelene¤ini<br />
televizyon gibi elektronik bir ortamda<br />
baflar›yla sergilemesinin yan›nda,<br />
özellikle t›pk› afl›k ve meddahlar ile dinleyiciler<br />
aras›ndaki “s›cak ve samimi”<br />
iliflkinin bir benzerini, beyaz camlara tafl›maktaki<br />
veya yüz yüze iletiflimi/sözlü<br />
kültürün geleneksel iletiflim biçimini oldu¤unca<br />
yok eden elektronik dünyada<br />
yaratmaktaki baflar›s›n›n göstergesidir.<br />
O’nun bu baflar›s›ndan sonra, benzer<br />
Millî Folklor 43
türdeki istek programlar› TRT ve di¤er<br />
özel televizyon kanallar›nda yayg›n olarak<br />
yay›mland›¤› gözlenmifltir.<br />
Özay Gönlüm’ün yukar›da örneklenen<br />
elektronik kültür ortamlar›nda, sadece<br />
saz›yla de¤il, türkü ve anlat›lar›yla,<br />
canland›rmalar›yla izleyicinin karfl›s›na<br />
ç›kt›¤› belirlenmifltir.<br />
Özay Gönlüm’ün Ankara Radyosu’na<br />
öncelikle “yetiflmifl saz sanatç›l›¤›”<br />
s›nav›n› kazanarak kat›lmas›, O’nun saz<br />
çalmadaki ustal›¤›n›n onaylanmas› anlam›n›<br />
tafl›maktad›r. Bu s›navda kendisinin<br />
“Avflar Beyleri” gibi m›zrap tekni-<br />
¤inde ustal›¤› gerektiren türküleri baflar›yla<br />
çald›¤› ve Muammer Sun(daha önce<br />
de Muzaffer Sar›sözen) gibi o dönemin<br />
Ankara Radyosu’ndaki saz ve müzik ustalar›nca/e¤iticilerince<br />
çok be¤enildi¤i<br />
belirtilmifltir (Yaflar 2000: 21). Gönlüm,<br />
uzun süre bu toplulukta saz sanatç›s›<br />
olarak görev yapm›flt›r. Anadolu’ya yapt›¤›<br />
araflt›rma gezileri s›ras›nda sanatç›,<br />
afl›klar›n saz çalma tekniklerini (örne-<br />
¤in, flelpe tekni¤ini) ö¤renme f›rsat›n› elde<br />
ederek ustalaflm›flt›r. Özay Gönlüm,<br />
“cura ve tambura gibi telli çalg›lar›, tezene<br />
kullanmadan, sa¤ el parmaklar›n›n<br />
çeflitli hareketleriyle çalma biçimlerinden<br />
biri; elin, teller üzerinde yukar›dan<br />
afla¤›ya bir bütün halinde inmesi, afla¤›dan<br />
yukar›ya parmaklarla telleri k›rkayak<br />
gibi tarayarak çekilmesi esas›na dayanan<br />
biçem” olarak aç›klanan flelpe<br />
(Far. flefl-ber< flefl-berg’den) tekni¤ini<br />
(Özbek 1998: 171) kullanarak özellikle<br />
curas›yla yapt›¤› gösterilerle izleyenleri<br />
kendisine hayran b›rakm›flt›r. Özay<br />
Gönlüm, saz çalmadaki ustal›¤›n› ve yarat›c›l›¤›n›<br />
saz adl› geleneksel Türk müzik<br />
aletini gelifltirmekte de göstermifltir.Gönlüm,<br />
“tambura, çö¤ür ve cura” adl›<br />
gelensekteki saz türlerini bir araya ge-<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
tirmifl ve bu güne kadar örne¤ine rastlanmayan<br />
“üçlü, ama tek parça bir saz”<br />
yaratm›flt›r. Daha sonra da bu saza halk›n<br />
önerdi¤i isimlerden biri olan “yaren”<br />
ad›n› vermifltir. Gönlüm’ün saz›na “dostlar,<br />
arkadafl, yak›n, dost” (Türk Dil Kurumu<br />
1988: 1599), çok kere de “sohbet ve<br />
e¤lence toplant›s›” anlam›na gelen ve<br />
Türk sosyo-kültürel yaflam›nda uzun süre<br />
önemli ifllevler yüklenmifl bulunan bir<br />
kurumun ad› olan (Tezcan 1989 ve Er<br />
1988) “yaren”i seçmesi, O’nun geleneksel<br />
“saz ve söz meclisleri” konusundaki bilinçli<br />
tavr›n›n bir di¤er göstergesi olarak<br />
alg›lanmal›d›r. Ayr›ca, böyle bir yaratma<br />
eyleminin y›llard›r sözlü gelenekte saz<br />
ustalar› olarak kabul edilen afl›klarca<br />
gerçeklefltirilmemifl olmas› da, dikkat<br />
çekici bir di¤er konudur. Belki de bu ba¤lamda,<br />
afl›klar›n gelenek yarat›c›l›¤›n›<br />
yeniden sorgulamak gerekecektir. Özay<br />
Gönlüm’ün bu yarat›m›, gösterimlerin<br />
müzikalite aç›s›ndan zenginleflmesini<br />
sa¤lam›flt›r. Çok kere zaman ve mekan<br />
s›n›rlamalar›na tabi olmayan Özay Gönlüm’ün<br />
elektronik ortamlardaki bu icralar›<br />
sayesinde izleyici, geleneksel Türk<br />
sazlar›n› ses ve görüntüleriyle tan›ma ve<br />
sevme olana¤› yakalam›flt›r. Bu aç›dan<br />
bak›ld›¤›nda Özay Gönlüm, icralar›yla<br />
yeni nesillere Afl›kl›k gelene¤inin ya da<br />
bu gelenekte yer alan unsurlar›n aktar›lmas›n›<br />
sa¤lam›flt›r.<br />
Özay Gönlüm Ankara Radyosu’nda<br />
saz sanatç›s› olarak göreve bafllamakla<br />
birlikte, daima halk müzi¤i örneklerini<br />
çal›p söyleyen bir sanatç› kimli¤ine sahip<br />
olmufltur. On alt› yafl›nda Mustafa<br />
Sar›sözen’in daveti üzerine Ankara Radyosu’ndaki<br />
Yurttan Sesler program›na<br />
“misafir sanatç›” olarak kat›ld›¤› ilk dönemden<br />
beri, Özay Gönlüm saz› ve sesiyle<br />
birlikte var olmufltur. Ayn› flekilde An-<br />
44 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
kara Radyosu yetiflmifl saz sanatç›l›¤› s›nav›nda<br />
da Avflar Beyleri gibi türküleri<br />
kendine özgü sesiyle söyleyerek jüriyi etkilemifltir.<br />
Özetle, profesyonel meslek<br />
yaflam›na, di¤er arkadafllar›n›n aksine,<br />
sadece saz sanatç›s› olarak de¤il, saz, söz<br />
ve icra ustas› olarak bafllam›flt›r. Gönlüm,<br />
toplu saz çalma ve türkü söyleme<br />
gelene¤inin hakim oldu¤u Yurttan Sesler<br />
gibi bir toplulu¤un içinde dahi saz› ve<br />
sesiyle öne ç›kmay› baflarabilmifltir.<br />
Özay Gönlüm Anadolu’ya yapt›¤›<br />
araflt›rma gezilerinde pek çok türküyü<br />
öyküleriyle birlikte derlemifl ve notaya<br />
geçirmifltir, daha sonra da kendine özgü<br />
edas›yla bu türküleri elektronik kültür<br />
ortamlar›nda seslendirmifltir. Bu derlemelerden<br />
bir bölümünü TRT Türk Halk<br />
Müzi¤i Repertuvar›’na vermekle birlikte<br />
büyük bir bölümünün flahsi arflivinde oldu¤u<br />
belirtilmifltir. TRT Türk Halk Müzi¤i<br />
Repertuvar Kitab›’ndaki afla¤›da adlar›<br />
verilen 37 türkünün (k›r›k havan›n)<br />
derlenmesinde(Afyon, Ayd›n, Burdur,<br />
Denizli, kütahya, Mu¤la yörelerinden)<br />
ve notaya al›nmas›nda eme¤i bulundu-<br />
¤u, yine afla¤›da adlar› belirtilen ve tamam›<br />
Denizli yöresine ait türkülerin ise<br />
kaynak kiflisi oldu¤u kaydedilmifltir. Bu<br />
türkülerin büyük bir bölümü ay›rt edici<br />
söyleyifl tarz› yüzünden Özay Gönlüm ile<br />
adeta özdeflleflmifltir. Nitekim TRT Türk<br />
Halk Müzi¤i sanatç›lar›n›n, icra üslubuna<br />
olan sayg›lar›ndan dolay› bu türküleri<br />
Gönlüm’den izin almadan söylemedikleri<br />
ifade edilmifltir (Yaflar 2000: 24):<br />
Derledi¤i, Notaya Ald›¤› ve Saz› ve<br />
Diliyle Seslendirdi¤i Türkülerden Baz›lar›:<br />
Duman› da vard›r flu da¤lar›n bafl›nda/<br />
Cemile’nin gezdi¤i da¤lar mefleli/<br />
Desti içinde bekmez/ Elindedir ba¤lama/<br />
Osman’›m›n mendili saman sar›-<br />
s› (Kaynak kiflisi Özay Gönlüm’ün babas›<br />
Ahmet Gönlüm)/ Moymulun alt›ndan<br />
gelip geçersin...<br />
Kaynak Kiflisi Oldu¤u Türküler:<br />
Zobalar›nda guru mefle yan›yor/<br />
Tellidir yavrum tellidir (Denizli’nin Horozlar›;<br />
Veli Ac›maz ile birlikte)/ Evlerinin<br />
önü bulgur kazan›/ Kara üzüm salk›m›,<br />
benim yarim sakl› m›?/ Yavefl yavefl<br />
esen seher yeli mi?/ Uzad›m gam›fl<br />
oldum/ Et ald›m elim ya¤l›.<br />
Çal›flma arkadafl› ve yak›n dostu<br />
Sebahattin Yaflar(2000:23) “çal›p söyledi¤i<br />
Ege türküleri kadar; taklit kabiliyeti,<br />
flovmenli¤i, anlatt›¤› türkü hikayeleri<br />
ve f›kralar, Denizli a¤z›n› kullanmaktaki<br />
ustal›¤› ile bir Özay Gönlüm geldi geçti<br />
bu dünyadan” derken, özellikle Özay<br />
Gönlüm’ün canland›rma yetene¤ine vurgu<br />
yapm›flt›r. Ankara Radyosu’na girmeden<br />
önce bir süre M.E.B. Film, Radyo,<br />
Televizyon Merkezi’nde seslendirmeler<br />
yapmas›, icralar›nda ses inifl ve ç›k›fllar›n›<br />
etkili bir flekilde kullanmas›, Denizli<br />
a¤z› ile yaratt›¤› gösterimler (taklit, türkü<br />
icras›, Nine’nin mektuplar› tiplemesi<br />
ve türkü öyküleri ile f›kra anlat›mlar›,<br />
atasözü, deyim ve mahalli terimlerle<br />
süslü konuflma üslubu), Maliye Bakanl›-<br />
¤›’n›n televizyon için haz›rlad›¤› KDV<br />
reklam›nda ve radyo tiyatrolar›nda rol<br />
almas›, çiftçilere ve çocuklara yönelik<br />
radyo ve televizyon programlar›ndaki<br />
katk›lar›, Özay Gönlüm’ün dramatizasyon<br />
yetene¤ini ortaya koyan, elektronik<br />
kültür ortamlar›n›n hikayeci afl›¤› ve<br />
meddah› olarak kabul edilmesini sa¤layacak<br />
delillerden birkaç›d›r.<br />
O’nun bütün bu canland›rma ve tiplemelerini,<br />
Türk kültürünün geleneksel<br />
anlat›m ve gösterim geleneklerinden elde<br />
etti¤i unsurlar üzerine kurdu¤u görülür.<br />
Yukar›da bir bölümü aç›klanan çaba<br />
Millî Folklor 45
ve faaliyetlerinin sonucu olarak Özay<br />
Gönlüm, geleneksel kültürün özellikle<br />
iletiflim ve dolay›s›yla icra gelenekleri<br />
hakk›nda genifl bir bilgiye sahip olmufl<br />
ve geleneksel icra temelli kendi gösterim<br />
üslubunu oluflturmufltur. Türküleri ve<br />
türkülerin öykülerini yöresel a¤›z özellikleriyle,<br />
bilhassa da Denizli yöresi a¤z›<br />
ile icra etmesi, Özay Gönlüm’ün Türk<br />
halk› taraf›ndan tan›nmas›n› ve sevilmesini<br />
sa¤lam›flt›r.<br />
Canland›rman›n ses boyutunun d›fl›nda,<br />
hareket boyutunda da Gönlüm’ün<br />
titizlik gösterdi¤i görülür. Dramatik veya<br />
müzik icras› temelli gösterimlerinde<br />
Gönlüm, yerel tav›r ve davran›fllara sad›k<br />
kalm›flt›r. Farkl› bir ba¤lamda<br />
(elektronik bir ortamda) kendisi gibi konuflan<br />
ve davranan, türküler söyleyen<br />
biriyle karfl›laflan halk, O’nu ba¤r›na<br />
basm›flt›r. Gönlüm’ün plak ve kasetlerinin<br />
bilhassa yurt d›fl›ndaki (özellikle Almanya)<br />
Türkler aras›nda ra¤bet görmesi,<br />
bir bak›ma Gönlüm’ün bilinçli olarak<br />
oluflturdu¤u icra tekni¤inden kaynaklanm›flt›r.<br />
Gönlüm bu özelli¤ini, sadece<br />
radyo, plak, kaset gibi iflitme temelli iletiflim<br />
araçlar›n›n yaratt›¤› ortam›n yerini<br />
televizyon gibi görsel-iflitsel bir arac›n<br />
elektronik ba¤lam›na b›rakmas›yla birlikte<br />
daha etkili bir flekilde ortaya koyma<br />
f›rsat›n› yakalam›flt›r. Gönlüm’ün”ey<br />
benim fistan›m›n yamas›, torunlar›n has›,<br />
ince sezgilim, datl› ezgilim, gara yazg›l›m,<br />
eli tüfeklim, demir yüreklim, nass›n<br />
bakim, iyi min leen?” fleklindeki icra<br />
aç›l›fl kal›b›n› ifliten Türk insan›, kendini<br />
O’nun gösterimine kapt›rmaktan alamam›flt›r.<br />
Hele bir de bu hitap kal›b›,<br />
gurbette (yurt içi veya d›fl›nda) iflitilince,<br />
daha bir etkili hale gelmifltir. Gönlüm’ün<br />
bu sözleriyle kederlenen izleyici ve dinleyici,<br />
“erkek g›sm› eflfle¤inden, gar› g›sm›<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
döflfle¤inden belli olur; gad›n g›sm›na<br />
gö¤de dü¤ün vaa demifllee, gö¤e merdiven<br />
dayameye gakm›fl;...donunu mu sats›n<br />
a gahbe anal› cav›r” ara söz kal›plar›yla<br />
da kahkaha atmaktan kendini alamam›flt›r.<br />
Denizli yöresinde e¤itimi tamamlay›p<br />
yine o yörede ö¤retmenlik yapm›fl<br />
olan Mehmet Y›lmaz’›n gördükleri ve yaflad›klar›n›<br />
kurgulayarak oluflturdu¤u<br />
Umman Nine’nin Mektuplar› adl› eserinin<br />
Denizli’de 1964 y›l›nda yay›mlanmas›<br />
(Yurt Ansiklopedisi 1982: 2208), Özay<br />
Gönlüm’ün sanat yaflam›nda önemli bir<br />
yere sahiptir. Gönlüm bu kitaptan hareketle,<br />
daha sonra kendisinin tüm Türkiye<br />
ve yurt d›fl›nda tan›nmas›na da katk›<br />
sa¤layacak olan Nine’nin Mektuplar› tiplemesini<br />
yaratm›fl, di¤er bir deyiflle edebi<br />
bir metni, müzik/türkü ile birlefltirerek<br />
farkl› bir kültür ortam›nda (elektronik<br />
kültür ortam›nda) adeta yeniden yaratm›fl,<br />
canland›rm›fl ve sahneye koymufltur.<br />
Ayn› flekilde yaz›l› metinden sözel<br />
anlat›m-gösterim yaratma tekni¤i,<br />
hikayeci afl›klar ve meddahlar(Moran<br />
1983: 34-38 vd.; Nutku 1999: 60) taraf›ndan<br />
da kullan›lm›flt›r. Gönlüm’ün bu yaratma-icra<br />
tekni¤ini devam ettirdi¤i görülür.<br />
Nine’nin Mektuplar› tiplemesi<br />
müstakil bir araflt›rmay› gerektirmekle<br />
birlikte, burada Gönlüm’ün geleneksel<br />
anlat› ve gösterim sistemi ile ba¤lar›n›<br />
ya da bu gelenekler temelinde farkl› bir<br />
ba¤lamda yarat›lan örneklerini göstermek<br />
amac›yla afla¤›daki de¤erlendirmelerin<br />
yap›lmas› gereklidir.<br />
Özay Gönlüm’un bu tiplemesi, “hayat›<br />
seven, güçlüklerden y›lmayan, hoflgörülü,<br />
85 yafllar›nda, ümmi ama arif,<br />
çevresinde olup bitenlerin fark›nda, sa¤duyulu,<br />
askerdeki torunundan baflka<br />
kimsesi olmayan, Ege’nin bir köyünde<br />
46 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
yaflayan sevimli bir Anadolu kad›n›” (Yaflar<br />
2000: 23) Umman Nine’nin torununa<br />
yazd›¤› 25 mektuptan oluflmaktad›r.<br />
Umman Nine, Dede Korkut’un 20. asr›n<br />
son çeyre¤indeki Anadolu temsilcisi gibidir.<br />
Dede Korkut alt›-yedi yüzy›l öncesi<br />
O¤uzlar›n bilge kiflisi iken, Umman Nine,<br />
baz› özellikleri de¤ifliklik gösterse de,<br />
son yüzy›l›n bilge kiflisidir. O, toplumsal<br />
sa¤duyunun ve ortak düflüncenin temsilcisi<br />
olan bir tiptir. Dede Korkut ile Umman<br />
Nine’nin tipolojilerinin yan›nda Dede<br />
Korkut Hikayeleri ile Nine’nin Mektuplar›<br />
aras›nda da benzerlikler bulundu¤u<br />
görülmektedir. Unutulmamas› gereken<br />
her iki (biri sözlü iken metne dönüfltürülmüfl<br />
ve buna ra¤men sözlü olma<br />
özelli¤ini yitirmemifl, di¤eri yaz›l› metinken<br />
ikincil sözel kültür ortam›nda söze<br />
dönüfltürülmüfl) metnin de farkl› ba¤lamlardaki<br />
dinleyici ve izleyicilerinin<br />
karfl›s›nda, ilki ismi bilinmeyen bir ozan,<br />
ikincisi de Özay Gönlüm adl› “elektronik<br />
kültür ortam› ozan›” taraf›ndan gösterim<br />
halinde dönüfltürüldü¤üdür. Bu ba¤lam<br />
veya kültür ortam› farkl›l›klar›na<br />
karfl›n, icra edilen ve seci karakteri tafl›yan<br />
bu metinler, Türk anlat› ve gösterim<br />
gelene¤inin farkl› dönemlerindeki örnekleridir.<br />
Birinci sözlü kültür ortam›n›n<br />
bu destans› hikayelerinden, yaz›l› ve<br />
daha sonra Gönlüm’ün icralar›yla elektronik<br />
kültür ortam›na tafl›nan Nine’nin<br />
Mektuplar›’na uzanan süreçte, Türk anlat›<br />
ve gösterim gelene¤i hikayeci afl›klar<br />
ve meddahlar taraf›ndan yaflat›lm›fl ve<br />
aktar›lm›flt›r. Yine burada, “Orta Asya<br />
Türk göçebe topluluklar›nda, daha sonraki<br />
Türk anlat› ve gösteri ustalar›n›n<br />
atas› kabul edilen flamanlar›n hikayeleri<br />
anlatmak yerine ses-hareket-müzikdans<br />
unsurlar›n› kullanarak canland›rd›klar›<br />
hat›rlanmal›d›r (Nutku 1999: 57-<br />
58). Bu nedenle de Nine’nin Mektuplar›,<br />
yerine göre Dede Korkut Hikayeleri’ndeki<br />
epik(Umman Nine’nin K›br›s Bar›fl<br />
Harekat› ile ilgili mektuplar›nda oldu¤u<br />
gibi), yerine göre afl›k hikayelerindeki lirik<br />
ve yerine göre de meddah hikayelerindeki<br />
gerçekçi üslubu oluflturan unsurlar›<br />
içermektedir.<br />
W. Ong, birinci sözlü kültür ortam›nda<br />
söylemi ve düflünceyi sözel kal›plar›n<br />
oluflturdu¤unu ve bu kal›plar›n<br />
bafll›calar›n›n da atasözleri ve deyimler<br />
oldu¤unu belirtmifltir(Ong 1995: 50 vd.).<br />
Geleneksel bilgi depolama ve aktar›m<br />
araçlar› olarak ifllev gören bu sözel kal›plar,<br />
ayn› zamanda Türk kültüründe<br />
oldu¤u gibi, geleneksel anlat› ve gösterim<br />
ürünlerinin de esas›n› meydana getirir.<br />
Tekrarlanan bu kal›plar bir taraftan<br />
anlat› ve gösterime ritim kazand›r›rken,<br />
di¤er taraftan icra ortam›nda icrac›<br />
ile dinleyici aras›ndaki istendik iletiflimin<br />
oluflmas›na ve devam ettirilmesine<br />
de katk› sa¤lar. Ozanlardan afl›klara ve<br />
meddahlara aktar›lan bu kal›plardan<br />
oluflan anlat› tekni¤i, Özay Gönlüm’ün<br />
Nine’nin Mektuplar› tiplemesinde de yaflat›lmaya<br />
devam etmektedir. Dede Korkut<br />
Hikayeleri’nin bilhassa Girifl bölümündeki<br />
“Allah Allah dimeyinçe ifller<br />
onmaz, kadir Tanr› virmeyinçe er bay›maz.<br />
Ezelden yaz›lmasa kul bafl›na kaza<br />
gelmez..., yad o¤ul› saklama¤-ile o¤ul olmaz,<br />
böyüyende salur gider, gördüm dimez.<br />
Kül depeçük olmaz, güyegü o¤ul olmaz...”<br />
ile bafllay›p “Yapa yapa karlar<br />
ya¤sa yaza kalmaz, yapa¤ulu gökçe çemen<br />
güze kalmaz. Eski panbuk biz olmaz,<br />
kar› düflmen dost olmaz...”(Ergin1989:<br />
73-74) ile devam eden ve atasözlerinden<br />
oluflan sözel kal›plara dayal›<br />
anlat› tekni¤i, 20.as›r afl›klar›ndan fievki<br />
Hal›c›’n›n hikayelerinde “Gö¤ yerde<br />
Millî Folklor 47
osdan olmaz ba¤ olmaz, ba¤ olsa da<br />
meyve verip ta¤ olmaz, çöpten tepe olmaz,<br />
külden ta¤ olmaz...Ça¤r›lan yere<br />
erinme, ça¤r›lmayan yere görünme... Elden<br />
o¤ul külden tepe olmaz...G›z› öz bafl›na<br />
goysan ya çalg›c›ya gider ya ça¤›r›c›ya”(Cemilo¤lu<br />
2001: 52) fleklinde ortaya<br />
ç›kar. Bu anlat› tekni¤inin Özay Gönlüm’ün<br />
Nine’nin Mektuplar›’nda “...Ne<br />
derler köpek nenecek takkeyi, tingirderken<br />
düflürüverir, deye bi laf vard›r...Hani<br />
öyle derler, erkek g›sm› eflfle¤inden gar›<br />
g›sm› döflfle¤inden belli olur deye bi laf<br />
vard›r...hani öyle derler, ya¤mur ya¤d›ktan<br />
sonra ekilen dar›dan, gocas›ndan<br />
sonra galkan gar›dan hay›r ç›kmaz deye...Hani<br />
öyle derler, gar› g›sm›na gökte<br />
dü¤ün vaa dersen merdiven dayay›p da<br />
ç›kmaya galkam›fl ya...” fleklinde varl›¤›n›<br />
devam ettirdi¤i görülür.<br />
Cemilo¤lu “canland›rmaya dayal›<br />
gösteri sanat›” olarak tan›mlad›¤› halk<br />
hikayesi icras›nda “yerel a¤›z özellikleri<br />
ile kelime ve deyimler, eksiltili cümleler<br />
ve devrik cümle yap›lar›, ses düflmeleri”<br />
gibi dilsel unsurlar›n yan›nda “diyalogla<br />
anlat›m”›n önemini vurgular(Cemilo¤lu<br />
2001: 43-56).Özay Gönlüm, t›pk› afl›klar<br />
ve meddahlar (meddahlar›n gösterimlerinde<br />
tiplemeleri yaparken özellikle<br />
dil/konuflma unsurlar›n› kulland›klar›<br />
burada hat›rlanmal›d›r) gibi yöresel a¤›z<br />
özellikleri (Denizli/Ege yöresi a¤z›) ve di-<br />
¤er dilsel unsurlar›, tiplemelerinde ve<br />
gösterimlerinde baflar›yla kullanm›flt›r.<br />
Nine’nin Mektuplar›, bu yerel dil yap› ve<br />
unsurlar›yla doludur:<br />
“Yavr›m, geçennerde Bekir Day›’ngile<br />
u¤rad›m, ötüden beriden epey gonufltuk.<br />
Bekir Day›’n›n g›z› Afla vaa ya.<br />
Afla’ya eski köylü Memifl’in Veli A¤a dünürlü¤e<br />
gelmifllee. Onnar zaten evelden<br />
duyar›z iflleri miflleri biflirmifllee ya. Ney-<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
se gari, dü¤ünleri olcek diye bekleyoz,<br />
bekleyoz ya bi haber geldi ki, Afla’n›n bubas›<br />
Bekir Day›’n beflbin lira bafll›k vermessen<br />
veemecen deyomufl, Veli Agbene.<br />
Befl bin lira bafll›¤› needen bulsun Veli<br />
A¤ben. Donunu mu sats›n a gahbe anal›<br />
cav›r. Bekir Day›’n› deyon, hani olcek mi<br />
sen önden flööle olcek bööle olcek deyi gari<br />
demedin, sonnadan öyle mi olur a yavr›m.<br />
Üstelik de g›z bubas›n›n a¤z›na bak›yomufl.<br />
Vermessen paray› varmeycen<br />
deyomufl. Bunu bak gari yedi¤ine. Len<br />
önden sen iflleri biflir, Veli’ynen deyom cilvelefl,<br />
g›d›klefl, ondan soona flöyle olcek,<br />
böyle olcek, heç olu mu a cav›r...”<br />
Türk anlat› ve gösterim gelene¤inde<br />
naz›m ve nesir birlikteli¤i, Özay Gönlüm’ün<br />
icralar›n›nda yer alan geleneksel<br />
bir özelliktir. Bu anlat› ve gösteri gelene-<br />
¤ini oluflturan unsurlar, Özay Gönlüm’ün<br />
mektup formunda elektronik<br />
kültür ortam›na aktar›larak yaflat›lmaya<br />
devam etmifltir. Gönlüm, mektuplar›n<br />
kurgusunu genellikle metnin sonunda<br />
söyledi¤i türküleri göz önünde tutarak<br />
yapm›flt›r. Afl›k hikayecili¤inde de “türkülü<br />
hikaye icras›” önemli bir yer tuttu-<br />
¤u göz önünde tutulursa, Gönlüm’ün yarat›c›l›¤›nda<br />
geleneksel unsurlar›n etkisi<br />
bir kez daha ortaya ç›kmaktad›r. O türküleri<br />
ve bu türkülerin öykülerini organik<br />
bir kurgu bütünlü¤ü içinde ve mektup<br />
formunda icra etmifltir. Çöz de al<br />
Mustafa Ali adl› türküyü, “s›¤›r çoban›<br />
eflinin dansetme düflkünlü¤ü” üzerine<br />
kurgulad›¤› metin ile birlikte seslendirmifltir.<br />
Secili bir karektere sahip nesir/anlat›/öykü<br />
bölümleri icran›n birinci<br />
bölümünü, naz›m/türkü bölümü ise icran›n<br />
ikinci ve son bölümünü oluflturmufltur.<br />
Anlat› bölümü, afla¤›da örnekleri verildi¤i<br />
üzere, Özay Gönlüm’ün seyirciye<br />
ve Nine’nin askerdeki torununa hitab›n›<br />
48 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
içeren söz kal›plar›ndan meydana gelmifltir.<br />
Hikayeci afl›klar›n icralar›n›n<br />
“Efendim, olsun demimiz, olmas›n gemimiz,<br />
hay›ra dönsün serencemimiz. Deyiller<br />
ki...; Raviyan-› flirin, nak›lan-› asar<br />
flöyle rivayet ve bu yüzden de hikayet<br />
ederler ki, geçmifl zaman ve eski günlerde...(Alptekin<br />
1997:12); Efendim, seyri<br />
meflgulat, vasfi hikayet, zevk ile söhbet,<br />
bir melek sifat. Haki pay›n›za izzeti iltifatla<br />
verdi¤im gine Isfahan flehri. fiah<br />
Abbas’a ba¤l›d› bu hikaye...(Cemilo¤lu<br />
2001: 48)” fleklindeki ve meddahlar›n<br />
“‹stanbul’da, fatih’te, Fethiye civar›nda<br />
Hasan Efendi nam›nda bir zat. ‹sim isme,<br />
cisim cisme, semt semte benzer. Geçmifl<br />
zaman söylenir. Yalan, gerçek vakit<br />
geçer demifller...(Nutku 1997: 62-63)”<br />
fleklindeki anlat›/gösterim bafllang›ç kal›plar›<br />
ile Özay Gönlüm’ün gösterim bafllang›ç<br />
kal›plar›, ayn› anlat›-gösterim gelene¤inin<br />
farkl› ba¤lamlardaki örnekleridir.<br />
Özay Gönlüm’ün dinleyici veya izleyiciye<br />
hitab› ile ilgili icra bafllang›ç kal›b›:<br />
“Merhaba, sevgiler, sayg›lar hepinize.<br />
Sizlerle Ege yöresine uzanal›m flöyle.<br />
Bir köyde konuk olal›m bir nineye. Bir<br />
nine var orda yaflayan, o köylüklerden<br />
birinde. Seksen yafl›nda. Kimi kimsesi<br />
yok bir torunundan baflka. Torunu askerde,<br />
Ahmet. Mektuplar yaz›yor torununa,<br />
nine. Mektuplar geliyor torunundan nineye.<br />
Bu mektuplardan...’cisi(örne¤in<br />
kincisi) bizim de elimize geçti. Dilerseniz,<br />
sizlerle neler söylüyor, ne flekilde söylüyor,<br />
okuyal›m beraber:”<br />
(Bu bölümden sonra, mektubun giriflini<br />
oluflturan ve afla¤›da örnekleri verilen<br />
Nine’nin hitaplar› icran›n geliflmesini<br />
sa¤lamaktad›r.)<br />
Umman Nine’nin torununa yazd›¤›<br />
mektuplar›n hitap bölümlerinden örnekler:<br />
“Ey benim umudumun gandili, gözyafl›m›n<br />
mendili, da¤dan bay›rdan afl›rmad›¤›m,<br />
dilden gönülden düflürmedi-<br />
¤im, türküynen yörüttü¤üm, duaynan<br />
böyüttü¤üm, gardan g›fldan gay›rd›¤›m,<br />
bazlamaynan doyurdu¤um, tarlada topra¤›m,<br />
a¤açta yapra¤›m, bi denem, yavr›m<br />
benim, nass›n bakem, iyi min len ?<br />
Ben ninenden sorarsan, flükürler ›rabb›ma<br />
iyiyim. Senden baflga hiç bi tasam<br />
yok.”<br />
“Ey benim can› gönülden, gursa¤›m›n<br />
incisi, gözümün zencisi, g›ymatl›m,<br />
ç›lba¤›m, ba¤r› yan›¤›m, yitimim, elimin<br />
asas›, gönlümün tasas›, evlerin yak›fl›¤›,<br />
g›zlar›n afl›¤›, çorbam›n gafl›¤›, bi danem<br />
nass›n bakem iyi misin len?”<br />
Torununun ninesine yazd›¤› mektubun<br />
girifl bölümü:<br />
“Ey benim datl› sözlü, nur yüzlü, elleri<br />
havada, dilleri duada, param pulum,<br />
unum bulgurum, al bi gülüm,<br />
goc’anam, bir denem, ninem benim nass›n<br />
bakem eyi min g›?<br />
Gönlüm, söz konusu gösterimlerinde<br />
bu girifl bölümünden sonra, “yavr›m<br />
köyün içinde ne gadar havadislee vaasa<br />
hepicini yaz›n deyon/mektubunda” sözel<br />
kal›b›n› kullanarak as›l anlat›-canland›rma,<br />
yani yorumlarla bezeli köyden<br />
haberlerin aktar›ld›¤› bölüme geçmektedir.<br />
Türk anlat›-gösterim gelene¤inde oldu¤u<br />
gibi çok kere dua, dilek ve hisse<br />
içeren sözel kal›plar›n yer ald›¤› sonuç<br />
bölümlerine, Gönlüm’ün gösterimlerinde<br />
rastlanmaz. O’nun icralar›nda son bölümleri,<br />
türkü seslendirmeleri oluflturmaktad›r.<br />
Bu de¤iflim, Özay Gönlüm’ün<br />
sanatç› kiflili¤inin yan› s›ra, farkl› ba¤lamlarda<br />
farkl› taleplere sahip insanlar›n<br />
(örne¤in, bu talep de¤iflikli¤i nede-<br />
Millî Folklor 49
niyle Türk anlat›-gösterim gelene¤inde<br />
meddah, afl›k hikayeci gibi icrac›lar›n<br />
yerini elektronik araçlara ve stand-upç›lar<br />
gibi icrac›lara b›rakmas›n›n) ve icra<br />
ortam›n›n (elektronik kültür ortam›n›n)<br />
bir gere¤i olarak de¤erlendirilmelidir.<br />
Diyaloglu anlat›m, Göktürk dönemi<br />
kitabeleriyle Uygur dönemi budist ve<br />
maniheist metinleri hariç, ‹slami dönem<br />
Türk yaz›l› kültür gelene¤inin ilk ürünlerinden<br />
biri olan Kutadgu Bilig’in de,<br />
Türklük tarihi ile birlikte bafllayan Türk<br />
sözlü kültür gelene¤inin an›t eserlerinden<br />
biri durumundaki Dede Korkut Hikayeleri’nin<br />
de temelini oluflturmaktad›r.<br />
Keza ayn› anlat›m tekni¤i, Türk flamanlar›<br />
taraf›ndan da kullan›lm›flt›r. Diyaloglu<br />
anlat›m tekni¤i, her türlü dinibüyüsel<br />
ya da din-d›fl› gösterilerin, dolay›s›yla<br />
da taklit ve temsilin de temelidir.<br />
Nitekim “bir ses de¤ifltirme, anlat›m ve<br />
mizah ustas›”(Nutku 1997: 54) olan<br />
meddah da, hikayesini anlat›rken veya<br />
yaflam sahnesini canland›r›rken kulland›¤›<br />
en temel anlat› tekni¤i, diyalogla<br />
anlat›md›r. Belki de bu anlat›m özelli¤i<br />
yüzünden Türk anlat›m-gösterim gelene¤i,<br />
gerek halk hikayecili¤i ve gerekse<br />
meddahl›k bölümleriyle bir canland›rma<br />
veya gösterim gelene¤i olarak incelenmektedir.<br />
Özay Gönlüm, halk hikayecili-<br />
¤i ve meddahl›k geleneklerini elektronik<br />
kültür ortam›nda birlefltirerek 20. yüzy›l<br />
Türk toplumunun estetik ihtiyaçlar›n›<br />
gideren gösterimler ortaya koyarken, yararland›¤›<br />
temel tekniklerden biri gelenekselleflen<br />
bu anlat› tekni¤idir:<br />
Dün de mektubunu ald›m, Ormanc›<br />
Ali Efendi’ye var›veediydim, okuyuveesin<br />
deye.Ara s›ra giderim de okuyuveri sa-<br />
¤olsun. Ö¤le vaktine do¤ru vurdum gap›ya<br />
“tak tak”. Ses seda yok. Tam dönüp geliveriyoodum,<br />
gar›s› fl›ng›rtdanak gap›y›<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
açt›. “A gözel g›z›m gocen evde yok mu”,<br />
dedim. “Ben uyuyodum, o gazaya gitmifl”,<br />
dedi. “He, o giderken sen yerinden<br />
galkmad›n m› a y›l›k”, dedim. “Neyneyim,<br />
benim uykum vaad›, giderse gitsin”,<br />
dedi. “Haa, peki”, dedim. Ortal›k bi çeflid<br />
oluveemifl, dönüverdim flöyle. “Domatis<br />
suratl›, e¤ri bacakl›, çirkin fley. Töbe töbe,<br />
ele güne garfl›...”<br />
Türk anlat› ve gösterim gelene¤inin<br />
di¤er önemli bir özelli¤ini de anlat›n›n/<br />
gösterimin müzikle birlikte var olmas›d›r.<br />
Destan, hatta flamanistik gösterilerin<br />
egemen oldu¤u dönemden beri Türkler,<br />
anlat›y› müzikle birlikte sevmifllerdir.<br />
fiaman gösterilerinde müzi¤in önemli<br />
bir yer iflgal etmesi, ‹slamiyet öncesi<br />
dönemde ozan-baks›lar›n ellerindeki kopuzlar›yla<br />
çal›p söylemeleri, Türk halk<br />
hikayecili¤i gelene¤inde icran›n saz eflli-<br />
¤inde (hikayeye bafllamadan önce müzik<br />
temelli fas›l bölümünün varl›¤›, hikaye<br />
bölümünde diyaloglar›n naz›mla ve saz<br />
ezgileriyle birlikte sunulmas› vb.) gerçekleflmesi<br />
ya da hikayeci afl›klar›n büyük<br />
bir bölümünün anlat›mlar›n› saz eflli¤inde<br />
gerçeklefltirmeleri, saz çalamayanlar›<br />
dahi genellikle yanlar›nda saz<br />
çalan birini bulundurmalar›(Boratav<br />
1988: 48-51; Cemilo¤lu 2001: 54-55; Güney<br />
1972: 48-49; Öztelli 1962:108-110;<br />
Yüksel 1989: 216-217 vd.), yine Türk seyirlik<br />
oyunlar›n›n dramatik, özellikle<br />
sözlü olanlar›n›n ortak özelliklerinden<br />
birini “dans, müzik, flark› ve taklit”<br />
(And1983:17) birlikteli¤inin oluflturmas›<br />
ve dolay›s›yla meddahlar›n gösterilerinde<br />
çalg›c›lar›n veya çalg›c› tak›mlar›n›n<br />
yer almas›na özen göstermeleri(Nutku<br />
1997: 63), Türk anlat› ve gösterim gelene¤inin<br />
bu özelli¤ini aç›klar yeterliktedir.<br />
Özay Gönlüm’ün kendi icra üslubunun<br />
bu boyutunu olufltururken, Türk<br />
50 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
anlat›-gösterim gelene¤inin bu özelli¤inden<br />
ve özellikle afl›k tarz› kültür dairesindeki<br />
“musiki olmadan var olamayan,<br />
hatta belirli icra makamlar›n›n söz konusu<br />
oldu¤u ‘türkülü hikaye’ alt gelene-<br />
¤inden”(Görkem 2000: 11) yararland›¤›<br />
söylenebilir. Yaflar çal›flmas›nda, “gitar,<br />
keman, piyano ve darbuka”y› da ustal›kla<br />
çalabilen Özay Gönlüm’ün mektubun<br />
içeri¤ine göre de¤iflen bir makamla gösterimlerinde<br />
“kimi zaman saz›yla alttan<br />
dem tuttu¤unu, kimi zaman da banttan<br />
kaval ezgilerini” kulland›¤›n› belirtmifltir(Yaflar<br />
2000: 22-23). Gönlüm’ün Nine’nin<br />
Mektuplar› icralar›nda, bu secili<br />
anlat›m ile müzik birlikteli¤inin her zaman<br />
afla¤›da örnekleri verilen türkü seslendirmeleriyle<br />
bitti¤i görülür:<br />
1.<br />
Garabafl goyunumu güde güde getirdim<br />
Getirdim de gabard›c›n(gaba ard›ç) dibine<br />
yat›rd›m<br />
Ak g›z sa¤d›, ben südünü bitirdim<br />
Ablas› gözel, kendi garabafl goyunun<br />
Çöz de al Mustaf’Ali, çöz de al<br />
Çöz de al len cav›r›n domuzu, çöz de al<br />
...(Yaflar 2000: 24).<br />
2.<br />
Tepsi de tepsi f›nd›klar<br />
Ayfle de Veli Aga’y› g›d›klar<br />
Aman aman Ayfle’m flan›na<br />
Nas›l ç›kcen Veli Aga’m›n yan›na<br />
...(Yaflar 2000: 21).<br />
Özay Gönlüm bu tür anlat›m ve<br />
gösterimlerinde, çok kere kendi derlemelerinden<br />
elde etti¤i ve yorumlad›¤› türkü<br />
icralar›na yer vermifltir. Bu icra özelli¤ine,<br />
Gönlüm’ün konserlerinin yan›nda<br />
kaset ve plaklar›nda da rastlan›r. Örne-<br />
¤in Nine’nin Mektuplar› ile ilgili kasetinde<br />
Gönlüm, “Dudu G›z, Yand›m Maphushane,<br />
Dat Diri Diri Dom, Burma<br />
Burma Duman, Has›r Alt› Gar›nca, As-<br />
mam Çardaktan, Haydi Ülen” türkülerini<br />
de seslendirmifltir.<br />
Özay Gönlüm’ün Türk anlat›-gösterim<br />
gelene¤inde yer alan ozan-baks›lar›n<br />
epik, afl›k hikayecilerin lirik ve meddahlar›n<br />
gerçekçi yaklafl›mlar›ndan yararland›¤›<br />
daha önce belirtilmiflti. Nitekim<br />
Gönlüm’ün derledi¤i ve kendi edas›yla<br />
yorumlad›¤› zeybek türkülerinin<br />
yan›nda, 1974 y›l›ndaki K›br›s Bar›s Harekat›<br />
s›ras›nda (kendisi de bu harekat<br />
s›ras›nda radyodan “gafil ne bilir nefle-i<br />
pür flevki vegay›” ile bafllayan mehter<br />
marfl›n› seslendirmifltir) yaratt›¤› ve<br />
“...Ülen sefebelikte M›stafa Kemal Pafla,<br />
hepicinize bi daha Türklere dakleflmeceniz<br />
diye töbe dedirmedi mi size he?”(Yaflar<br />
2000: 24) ibarelerinin de yer ald›¤›<br />
Nine’nin K›br›s Mektubu’yla, ozan-baks›lar›n<br />
epik üslubunu elektronik kültür<br />
ortam›nda devam ettirdi¤i görülür. Bundan<br />
baflka Gönlüm, icralar›nda afla¤›da<br />
örne¤i verilen Anadolu türkü ve ezgilerine<br />
yer vererek afl›klar›n lirik/romantik/<br />
melankolik ve aflk› ideallefltiren üsluplar›n›<br />
yakalamay› da baflarm›flt›r:<br />
Elif dedim, be dedim<br />
G›z ben sana ne dedim<br />
Gufl ganedi galem olsa<br />
Ah yaz›lmaz benim derdim.<br />
...(Yaflar 2000: 21).<br />
Özay Gönlüm, özellikle Nine’nin<br />
Mektuplar›’yla ilgili icralar›nda, çeflitli<br />
konulardaki görüfllerini belirtmek amac›yla<br />
anlat›m-gösterimleri esnas›nda<br />
“arasözlere” baflvuran afl›k hikayeciler<br />
(Cemilo¤lu 2001:46-48) ile toplumsal<br />
olaylar› de¤erlendirirken, “dönemlerinin<br />
sosyal, politik, ekonomik aynas›” olarak<br />
kabul edilen (Nutku 1999: 65) yarat›lar›n<br />
sahibi meddahlar gibi, “elefltirel bir<br />
bak›fl aç›s›”n›n hakim oldu¤u belirlen-<br />
Millî Folklor 51
mifltir. Gönlüm, mektuplar arac›l›¤›yla<br />
yerine göre “eflitlik adalet, iyilik, iyi<br />
komfluluk, yard›mseverlik, sözünün eri<br />
olmak, gurbetlik” gibi de¤erleri ifllemifl,<br />
yerine göre de “12 Eylül Öncesinde kardefl<br />
kardeflin birbirine girmesini, bafll›k<br />
paras›n›, erkek çocuk düflkünlü¤ünü,<br />
kentli-köylü ayr›m›n›, bat›l inan›fllar›,<br />
Rumlar›n K›br›s Türkleri’ne yapt›¤› mezalimi”<br />
elefltirmifltir. Bütün bu elefltirilerini<br />
Gönlüm, çok kere mektup formu<br />
içinde Nine’nin a¤z›ndan torununa “köyden<br />
haberler aktar›rken” verme yolunu<br />
seçmifltir. Bu ba¤lamda Nine, köyden<br />
haberler aktar›rken kendinin, gerçekte<br />
ise toplumun yorumlar›n› da eklemeyi<br />
unutmam›flt›r.<br />
Türk anlat›-gösterim gelene¤inin<br />
en önemli özelliklerinden birini de, toplumsal<br />
ve bireysel ifllevi gere¤i, “mizah”<br />
meydana getirir. Fas›l bölümlerinde “pire,<br />
zü¤ürtlük, k›l›b›kl›k, bekarl›k, evlilik,<br />
çok efllilik, gelin-kaynana destanlar›na<br />
(Boratav 1988:48-49; Çobano¤lu<br />
2000: 56-57) ve halk hikayelerinin tasnifinde”mizah<br />
hikayeleri” bafll›¤›na da yer<br />
verilmesi (Sakao¤lu 1985: 38), icra s›ras›nda<br />
“e¤lendirme amaçl› arasözler”in<br />
kullan›lmas› (Cemilo¤lu 2001: 47), genelde<br />
duyguland›rma temelli halk hikayecili¤i<br />
gelene¤inin mizahi niteli¤ini ortaya<br />
koyan unsurlard›r. Ayn› flekilde<br />
“ses de¤ifltirme, anlat›m, mizah ve ustalar›”<br />
ve yabanc›laflt›rma tekni¤i üstadlar›<br />
meddahlar da güçlü gözlem yetenekleriyle<br />
çevrelerinde gördükleri veya çeflitli<br />
kaynaklardan elde ettikleri (yaz›l› ve<br />
sözlü kaynaklar) olay ve tipleri, çok kere<br />
karikatürlefltirerek canland›rm›fllar(Nutku<br />
1997: 54-56, 60) ve dönemlerinin<br />
toplumsal sorunlar›n› mizahi bir üs-<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
lup kullanarak ortaya koymufllard›r.<br />
Benzer anlat›m-gösterim üslubunun<br />
Özay Gönlüm taraf›ndan da devam ettirildi¤i<br />
görülür. Ayn› zaman f›kra anlatma<br />
ve lakap takma ustas›(Yaflar 2000:<br />
24) olan Gönlüm’ün icralar›nda, Anadolu<br />
insan›n›n çok kere Karacao¤lan’›n üslubunu<br />
hat›rlatan, hafifletilmifl cinsellikle<br />
kar›fl›k mizah anlay›fl›n›n sergilendi¤i<br />
belirlenmifltir. Bu mizah anlay›fl›n›n<br />
yarat›lmas›nda genellikle “atasözlerinden,<br />
deyimlerden, yerel terimlerden, yöresel(genellikle<br />
Denizli yöresi) hitap flekillerinden<br />
ve di¤er a¤›z özellikleri ile<br />
mizahi türküler ve türkü motiflerinden,<br />
yine yerel motiflerle süslü anlat›m/tasvir/yorum<br />
kal›plar›ndan yararlan›lm›flt›r.<br />
Özay Gönlüm’ün bu mizah anlay›fl›n›,<br />
sadece gösterilerinde de¤il, bütün yaflam›<br />
boyunca sergiledi¤i, yak›n dostlar›nca<br />
ifade edilmifltir (Yaflar 2000: 22).<br />
Yukar›da ve afla¤›da baz› bölümlerinden<br />
örnekler sunulan Nine’nin Mektuplar›,<br />
bu türden mizahi unsurlarla doludur:<br />
1.<br />
...M›g›rd›c›n fiabano¤lan, Yal›nayak Fadime’nin<br />
Irm›zan, F›t›k Osman’›n M›rat,<br />
esgerli¤imiz yetti, günümüz bitti deyi geldiler<br />
gari köye. Maflallah bu olmufllaa,<br />
gahbe anal›lar, maydonoz gibi gittile,<br />
turp gibi geldilee, gari köye...<br />
2.<br />
...Eh len Karadurmufl Day›’n bi ›radyo<br />
alm›fl gelmifl fleherden. Alt›yüzelli pang›not<br />
veemifl alm›fl gelmifl emme onunku<br />
gibi gözel türkü söyleyen ›radyo köyün<br />
içinde yok. Hele bi de Azimem deye bi<br />
türkü dutturuveriyo baz›. Esgerli¤in yetip<br />
gelivesen a yavr›m, dü¤ününü de edivesem,<br />
nazl› Emine’ne de gavufluvesen o<br />
Azimem türküsünü çald›rdecen de ele<br />
52 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
güne garfl› gari seksen yafl›ndan sona<br />
flakk›d› flukkudu oynay›vecen anas›na<br />
satem.<br />
3.<br />
Dudu G›z (türkü metni):<br />
Bahçenizde gören var<br />
Pullu¤uyla süren var<br />
‹nkar etme Dudu G›z<br />
Sar›l›rken gören var.<br />
Aman Dudu G›z gald›m yal›n›z<br />
Ahflam ahflam pencereyi depmeli<br />
Dutup dutup ah Dudu G›z› öpmeli<br />
Nerelisin ah Dudu Gelin nereli<br />
Deli oldum ah sana gönül vereli (ba¤lant›).<br />
...<br />
Ayva sar› nar sar›<br />
Ayveye gonar ar›<br />
G›z›n› bana vermeyen<br />
Kirli gömlekli gar›.<br />
...<br />
4. (Türkü metni):<br />
Deniz alt›nda bal›k<br />
Okkal›kt›r okkal›k<br />
Gad›n anam goyver beni evlencem<br />
Yetti gari yemin olsun bekarl›k.<br />
Öte yakal› beri yakal›<br />
Nas›l gaç›verdin be¤endin de kürek sakal›...(Yaflar<br />
2000: 21).<br />
Türk anlat›m-gösterim gelene¤inde<br />
genellikle icrac›n›n olaylar›/vak’y› 3.flah›s<br />
a¤z›ndan anlatmaya bafllad›¤›, ancak<br />
bir süre sonra kahramanlarla özdeflleflerek<br />
onlar›n a¤z›ndan anlat›m› sürdürdü-<br />
¤ü, bu kimli¤inden çok kere hissenin verildi¤i<br />
son bölümde s›yr›ld›¤› görülür. Nitekim<br />
bu özdeflleflme tekni¤i, tiplerin<br />
ses, görünüm ve hareketleriyle canland›r›ld›¤›<br />
meddahl›k gelene¤inde de gösterimin<br />
esas›n› oluflturmaktad›r. ‹ki gelenek<br />
aras›ndaki üslup farkl›l›klar›n› aç›klayan<br />
Nutku, meddah›n dinleyiciyi flive<br />
taklitleri ve mimikle günlük yaflam›n içine<br />
çekme ve iluzyon yaratma çabalar›na<br />
karfl›n afl›¤›n s›k s›k söyledi¤i türkü ve<br />
deyifllerle iluzyonu kesen tutumuna dikkat<br />
çeker(Nutku 1997: 64). Gönlüm’ün<br />
icralar›nda her iki tutumun da var oldu-<br />
¤u görülür. Örne¤in Gönlüm, yukar›da<br />
metni verildi¤i üzere kendi a¤z›yla Umman<br />
Nine’yi tan›tan bir girifl yapt›ktan<br />
sonra, mektup metinlerini Umman Nine’nin<br />
ve torununun a¤z›ndan seslendirmifl/canland›rm›fl<br />
ve icras›n› türküler<br />
söyleyerek bitirmifltir. Bu yarat› ve icra<br />
tekni¤i, Gönlüm’e metinleri canlad›rma<br />
ve icras›n› a¤›z taklitleri ve türkü seslendirmeleriyle<br />
süsleme kolayl›¤›n› sa¤lam›flt›r.<br />
Türk anlat›m-gösterim gelene¤i, icrac›-dinleyen-metin<br />
ba¤lam›nda yarat›lan<br />
ve icra edilen bir gelenektir (Baflgöz<br />
1986: 49-64; Nutku 1997; And 1983 ve<br />
1985; Çobano¤lu 2000; Cemilo¤lu 2001<br />
vd.). Radyo, televizyon gibi elektronik<br />
iletiflim araçlar›n›n, farkl› bofl zaman ve<br />
estetik ihtiyaç giderme araç ve yöntemlerinin<br />
henüz bulunmad›¤› dönemlerde,<br />
bu yüzyüze iletiflim temelli anlat›m-gösterim<br />
ortamlar›nda dinleyicinin icray› ve<br />
icra metnini etkilemesi do¤ald›r. Ancak,<br />
Özay Gönlüm’ün icralar›n› gerçeklefltirdi¤i<br />
ortamlar, oldu¤unca yüz yüze iletiflimi<br />
yok eden elektronik kültür ortamlar›d›r.<br />
Gönlüm, “canl› yay›nlanan televizyon<br />
programlar›n› izleyicilerin istekleri<br />
do¤rultusunda flekillendirerek, konserleri<br />
ve araflt›rma gezilerinde izleyici-dinleyici<br />
kitlesi ile yüz yüze s›cak ve samimi<br />
iliflkiler, dostluklar kurarak” elektronik<br />
kültür ortam›n›n bu tür olumsuz etkilerini<br />
ortadan kald›rmaya çal›flm›flt›r. Di-<br />
¤er bir ifadeyle Gönlüm’ün yaratma ve<br />
Millî Folklor 53
icra faaliyetlerinde, t›pk› geleneksel anlat›m<br />
ve gösterim ortamlar›nda oldu¤u<br />
gibi, dinleyici icray› biçimlerdirmeye devam<br />
etmifltir.<br />
Özay Gönlüm, Türk gösterim gelene¤inin<br />
en önemli bölümlerinden birini<br />
oluflturan halk danslar› konusunda da<br />
önemli derlemeler yapm›flt›r. Gönlüm,<br />
biri Fethiye/Mu¤la zeybe¤i, di¤erleri ise<br />
Denizli yöresi zeybekleri (Akçakoca Zeybe¤i,<br />
Denizli Zeybe¤i, K›rm›z› Gül Zeybe-<br />
¤i, Köflkdere Zeybe¤i, Yuvarlak Zeybe¤i,<br />
Çak›r Zeybek, Gireniz Sipsi Gaydas›) olmak<br />
üzere sekiz adet oyun havas›n› (sözsüz<br />
k›r›k havay›) derleyip notaya geçirmifltir.<br />
Yine Ahmet Yamac› taraf›ndan<br />
derlenip notalanan Memeli Zeybe¤i’nin<br />
de kaynak kiflisi Özay Gönlüm’dür (Yaflar<br />
2000: 24).<br />
Lise y›llar›nda bir terzinin yan›nda<br />
yapt›¤› ç›rakl›¤›n da etkisiyle Özay Gönlüm’ün<br />
icralar› s›ras›nda ve özel yaflam›nda<br />
özenle giyindi¤i, kravats›z ve tak›m<br />
elbisesiz dolaflmad›¤›, giysi/kostümlerinde<br />
yaka i¤nesi, kol dü¤mesi, kravat,<br />
tespih ve kasket (zengin bir tespih ve<br />
flapka koleksiyonuna sahip oldu¤u, ayn›<br />
kaynakta kaydedilmifltir; bu arada bu<br />
koleksiyonlar ile, Gönlüm’ün b›rakt›¤›<br />
di¤er unsurlar›n Denizli’de kurulabilecek<br />
olan Özay Gönlüm Müzesi’ni dolduracak<br />
yeterlikte oldu¤u da unutulmamal›d›r)<br />
gibi unsurlar› uyumlu bir flekilde<br />
kulland›¤› belirtilmifltir(Yaflar 2000: 24).<br />
Gönlüm, gösterimlerinde ve özel yaflam›nda<br />
geleneksel motiflerle bezenmifl<br />
giysi/kostümler ile aksesuarlar kullanm›flt›r.<br />
Plak, kaset üzerlerindeki foto¤raflar,<br />
ekran görüntüleri ve sahne görünümleri<br />
arac›l›¤›yla ortaya konulan ve<br />
alg›lanan bu giyim kuflam tarz›, Gön-<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
lüm’e elektronik kültür ortam›nda izleyici/dinleyicisiyle<br />
kolayca iletiflim kurmas›n›<br />
sa¤lam›flt›r. Türk anlat›m gelene-<br />
¤inde icrac›n›n giyim-kuflam flekli ile ilgili<br />
olarak, yap›lan taramalara göre ayr›nt›l›,<br />
müstakil bir bilimsel çal›flman›n<br />
bulunmad›¤› belirlenmifltir. Ancak özellikle<br />
Afl›k tarz› kültür gelene¤inde halktan<br />
giyim kuflam tarz› olarak ayr›lmaman›n<br />
yayg›n bir kabul oldu¤u gerçe¤ine<br />
karfl›n, 20.as›r afl›klar›ndan baz›lar›n›n<br />
geleneksel giysilerle(bu konuda Afl›k<br />
Bayramlar› önemli bir araflt›rma sahas›d›r)<br />
icralar›n› gerçeklefltirdikleri görülmektedir.<br />
Gösterimin esas›, farkedilmek<br />
ve dolay›s›yla her bak›mdan farkl›laflmak<br />
(mekan olarak farkl› bir konumda<br />
icrada bulunmak, giysi, tav›r, görünüm<br />
olarak dinleyici-izleyici kitlesinden farkl›laflmak)<br />
üzerine kuruludur. Bu gösterim<br />
tekni¤inin daha önceleri “süngü,<br />
tu¤, teberzin (küçük balta), sonralar›<br />
makreme ve de¤nek”i aksesuar olarak<br />
kullanan, anlat›lar›n› dinleyicileri yukardan<br />
görülmesini sa¤layacak yüksek<br />
bir yerde gerçeklefltiren (Nutku 1999:<br />
48-51, 62) meddahlar taraf›ndan kullan›ld›¤›<br />
bilinmektedir.<br />
Sonuç:<br />
Bu makalede, Özay Gönlüm Türk<br />
anlat›m-gösterim gelene¤i kapsam›nda,<br />
yarat›c› ve araflt›r›c›/gelifltirici kimli¤in<br />
oluflumu ile icra/gösterim aç›lar›ndan incelenmifltir.<br />
Ayr›ca bu çal›flmada Özay<br />
Gönlüm örneklemesinden hareketle afl›k<br />
tarz› hikaye ve meddahl›k gelenekleri<br />
esas al›narak Türk anlat›m-gösterim gelene¤indeki<br />
süreklilik ve de¤iflmeler belirlenmeye<br />
çal›fl›lm›flt›r. Sonuçta, müstakil<br />
bir kitap konusu durumundaki Özay<br />
Gönlüm’ün ikinci sözlü kültür/elektro-<br />
54 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
nik kültür ortam›nda Türk anlat›m-gösterim<br />
gelene¤inin önemli ve yarat›c› bir<br />
temsilcisi oldu¤u delilleriyle ortaya konulmufltur.<br />
Özay Gönlüm’ü konu edinen<br />
bu çal›flmadaki yaklafl›m›n, Türk kültürünün<br />
geleneksel müzik alan›ndaki eflsiz<br />
yarat›lar›n› kal›c› hale getirme gayreti<br />
içindeki Mo¤ollar, Ersen ve Dadafllar,<br />
Kubat, Müslüm Gürses, Orhan Gencebay<br />
gibi grup ve sanatç›lar› da kapsayacak<br />
flekilde sürdürülece¤i beklenmektedir.<br />
Bu tür araflt›rmalar, halk kültürünün<br />
ve dolay›s›yla kültür biliminin, günümüz<br />
toplum ve insan›n›n anlafl›lmas›,<br />
aç›klanmas› ve sorunlar›na çözümler<br />
üretilebilmesindeki ifllevselli¤inin farkedilmesine<br />
de katk› sa¤layacakt›r.<br />
KAYNAKLAR<br />
ALPTEK‹N, A. Berat. (1997). Halk Hikayelerinin<br />
Motif Yap›s›, Akça¤ Yay›nlar›, Ankara.<br />
ANADOLU YAYINCILIK.(1982). Yurt Ansiklopedisi,<br />
3.c.: 2208.<br />
AND, Metin.(1983).Türk Tiyatrosunun Evreleri,<br />
Turhan Kitabevi, Ankara.<br />
“(1985).Geleneksel Türk Tiyatrosu, ‹nkilap Kitabevi,<br />
‹stanbul.<br />
BAfiGÖZ, ‹lhan.(1986). Folklor Yaz›lar›,<br />
Adam Yay›nlar›, ‹stanbul.<br />
BORATAV, P. Naili.(1988). Halk Hikayeleri ve<br />
Halk Hikayecili¤i, Adam Yay›nlar›, ‹stanbul.<br />
CEM‹LO⁄LU, Mustafa.(2001).”Afl›k fievki<br />
Hal›c›’n›n Hikayecili¤i”, Milli Folklor, 49: 38-56.<br />
ÇET‹N, ‹smet. (1990). “Türk Halk Hikayelerinin<br />
Tarihi Geliflimi.”, Milli Folklor, 6: 35-36.<br />
ÇOBANO⁄LU, Özkul. (2000).Afl›k Tarz› Kültür<br />
Gelene¤i ve Destan Türü, Akça¤ Yay›nlar›, Ankara.<br />
ER, Tülay. (1988).Simav ‹lçesi ve Çevresi Yaren<br />
Teflkilat›, Kültür ve Turizm Bakanl›¤›, Ankara.<br />
ERG‹N, Muharrem. (1989). Dede Korkut Kitab›<br />
I, Türk Tarih Kurumu Bas›mevi, Ankara.<br />
GÖRKEM, ‹smail.(2000) Halk Hikayesi Tahlilleri/<br />
Çukuroval› Afl›k Mustafa Köse ve Hikaye Repertuvar›,<br />
Akça¤ Yay›nlar›, Ankara.<br />
GÜNAY, Umay. (1992).Türkiye’de Afl›k Tarz›<br />
fiiir Gelene¤i ve Rüya Motifi, Akça¤ Yay›nlar›, Ankara.<br />
GÜNEY, E.Cem.(1972). Folklor ve Halk Edebiyat›,<br />
Milli E¤itim Bas›mevi, Ankara.<br />
KAYGILI, O. Cemal. (1937).‹stanbul’da Semai<br />
Kahveleri ve Meydan fiairleri, ‹stanbul.<br />
KÖPRÜLÜ, M. Fuad.(1986). Edebiyat Araflt›rmalar›,<br />
Ankara.<br />
MORAN, Berna. (1983). “Afl›k Hikayeleri, Hasan<br />
Mellah ve ‹lk Romanlar›m›z”, Ça¤dafl Elefltiri<br />
Dergisi, 2.c., Ocak: 34-39 vd.<br />
NUTKU, Özdemir. 1976(1997)Meddahl›k ve<br />
Meddah Hikayeleri, ‹fl Bankas› Kültür Yay›nlar›,<br />
Ankara; 2. bask›, AKM Yay›nlar›, Ankara.<br />
“ (1999).”On Afl›ks (Tale Singers) and Meddahs<br />
(Story Tellers)”, The Traditional Turkish Theatre,<br />
Kültür Bakanl›¤›, Ankara: 53-68.<br />
ÖZBEK, Mehmet. (1998). Türk Halk Müzi¤i<br />
El Kitab› I Terimler Sözlü¤ü, Atatürk Kültür Merkezi<br />
Baflkanl›¤› Yay›nlar›, Ankara.<br />
ÖZTELL‹, Cahit. (1962).”Halk Edebiyat›nda<br />
Saz›n Yeri.”, Türk Dili, 134: 108-110.<br />
SAKAO⁄LU, Necdet.(1985) “Halk›n Okudu¤u<br />
Cenk Kitaplar›- Aflk Masallar›”, Tarih ve Toplum,<br />
3(18): 38.<br />
TEZCAN, Mahmut.(1989) Sosyal De¤iflme Sürecinde<br />
Çank›r› Yaren Sohbetleri, Kültürel Antropolojik<br />
Yaklafl›m, Kültür Bakanl›¤›, Ankara.<br />
TÜRK D‹L KURUMU.(1988)Türkçe Sözlük<br />
2.Cilt, Türk Tarih Kurumu Bas›mevi, Ankara.<br />
YAfiAR, Sebahattin.(2000). “Tan›d›¤›m Özay<br />
Gönlüm”, Güneyde Kültür Dergisi, 120, Mart-Nisan:<br />
20-25.<br />
“ (2000). “Özay Gönlüm ve Yaren. Daha Dün<br />
Buradayd›”, Radyo Televizyon Dergisi, 131. Nisan:<br />
20-22.<br />
YILDIRIM, Dursun. (1999). “ Dede Korkut’tan<br />
Ozan Bar›fl’a Dönüflüm”, Türk Dili, 570: 505- 530.<br />
YÜKSEL, H. Avni.(1989). “Hikaye Anlatma<br />
Gelene¤inde Hikaye Anlat›c›s› ve Çevre.”, Türk Kültürü<br />
Araflt›rmalar›, 26, II: 215-228.<br />
Millî Folklor 55
AKMESC‹D'DEN TÜRKÜ SES‹<br />
The Voice of A Turkish Songs from Akmescid<br />
Uçsuz bucaks›z Kazakistan topraklar›nda,<br />
Bursa’y› görmeyen, ancak Bursa’dan<br />
K›r›m’a, K›r›m’dan Sibirya’ya,<br />
oradan da Kazakistan’›n Akmescid fiehrine<br />
gelmek zorunda kalan Remziye Teyze<br />
ile karfl›laflt›k. 15 Nisan 2001 tarihinde<br />
Atatürk Üniversitesi Ö¤retim Görevlisi<br />
Dr. Tahsin Parlak, bizi Akmescid’te<br />
(fiimdiki ad› K›z›lorda) Remziye Teyze’nin<br />
evine götürdü. Remziye teyze gözlerinden<br />
›fl›k saçan, zeki mi zeki bir Türk<br />
anas›.. Dr. Ayfle Yücel Çetin, Türkistan<br />
sevdal›s› Ensar K›l›ç, Tahsin Parlak ve<br />
Ah›skal› güzel gelin Gülçin Han›m,<br />
Remziye Teyze’nin evine konak olduk.<br />
Remziye Teyze’nin evi, henüz gelen bahar›<br />
müjdeleyen güller, küçücük bahçesinde<br />
tomurcuklanan asma, bahçenin<br />
bir köflesinde tüm esrar› ile duran sera<br />
ile s›cac›k bir Türk evi. Dede Korkut<br />
Ad›ndaki Devlet Üniversitesi yurtlar›n›n<br />
hemen arkas›nda. C›v›l c›v›l gençler-<br />
Voix de chanson turque à Akmescid<br />
Yard. Doç. Dr. ‹smet ÇET‹N*<br />
ÖZET<br />
Folklor ürünleri, yeni bir sosyal çevreye tafl›n›p say›ca az olan bir topluluk taraf›ndan yaflat›l›rsa, tafl›nd›¤›<br />
dönemdeki ilk fleklini korur. Zaman zaman da sosyal flartlara göre baz› de¤iflikliklere u¤rar. Bu de¤ifliklikler<br />
türkülerin söz ve ezgilerinde de olabilir. Bunun örne¤ini Türkiye’den (Bursa) K›r›m’a; K›r›m’dan Sibirya’ya;<br />
Sibirya’dan Kazakistan’a tafl›nan türküler göstermektedir.<br />
Anahtar Kelimeler<br />
K›r›m, Türkü, Kazakistan<br />
ABSTRACT<br />
Products of folklore, in case they are transferred into a nev social medium and carried on by a small<br />
number of individuals, preserve their original form.Occisionally, they undergo certain alternations according<br />
to the social conditions. These alterations may take place in the lyrics and tunes of ballads. An example of<br />
this can be found in ballads which were carried from Turkey (Bursa) to Crimea; from Crimea to Siberia; and<br />
from there to Kasakhstan.<br />
Key Words<br />
K›r›m, Turku, Kazakistan<br />
* Gazi Üniv. E¤itim Fak. Ö¤retim Üyesi<br />
le pencere komflulu¤u yap›yorlar. Ensar<br />
K›l›ç’›n jestleri, selamlamalar› gençler<br />
ile bizim k›sa süreli komflulu¤umuzu<br />
adeta perçinledi.<br />
Muhtar’›n k›rm›z› renkli Auidi marka<br />
otomobili dar sokaklardan Remziye<br />
Teyze’nin evinin önünde durdu¤u zaman,<br />
o ›fl›kl› gözler bizi karfl›lad› ve belki<br />
hiç tozlanmam›fl bir odaya geçtik.<br />
Remziye Teyze’nin hamarat bir gelin gibi<br />
kofluflturmas›, tahminlerin ötesinde<br />
gösterdi¤i misafirperverli¤i bizi mahcup<br />
ediyor, utand›r›yordu. Türkiye’den el öpmeye<br />
giden yavrusuna sar›l›rcas›na sar›lan<br />
Remziye Teyze’nin kollar› aras›nda<br />
göz yafllar›m›z› tutmak mümkün mü?<br />
Allah r›zas› için bir Kur’an okuyun arzusuna<br />
Ensar Bey’in güzel sesiyle sureler<br />
okumas› Remziye Teyze’nin kendinden<br />
geçmesini sa¤l›yor ve biz göz yafllar›m›z›<br />
birbirimizden sakl›yorduk. Tan›flmadan<br />
önce Remziye Teyze o tatl› sesiyle bize<br />
56 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
hofl geldiniz dedi. “Hofl geldinizi” bir karfl›lama<br />
türküsü ile dillendirdi.<br />
Hofl keldiniz misafirler<br />
Konakbay özünüz ayy...<br />
Asla da gözümüz doymaycak<br />
Birbirimzge karap ayy....<br />
Dost kadrini dost bilir<br />
Alt›n› sarraf ayy...<br />
Sizlernin hatirinizi sorayman<br />
Seyran gözüm ayy....<br />
K›zd›r evin çicegi<br />
Gonce gulu ayy..<br />
Dudu kufltay daran›r<br />
Aha bulbulum ayy...<br />
Ben Kiriflci Abdurrahman’›n k›z›<br />
Remziye Teyze. Remziye Teyze’nin kendini<br />
takdimi bu cümlelerle oluyor. Sonra<br />
bafll›yor kendini anlatmaya. Bursal› bir<br />
aileden gelmektelermifl. Aile zaman gelir<br />
K›r›m’a yerleflir. Kiriflçi Abdurrahman<br />
henüz on yafl›nda iken yetim kal›r.<br />
Day›lar›n›n himayesinde Kur’an ö¤renir.<br />
Sadece Kur’an de¤il Kur’an yolunu da<br />
ö¤renir. Hâf›z- Kur’an olur ve medrese<br />
tahsilini de tamamlar. 1917 ihtilali oldu-<br />
¤u zaman Abdurrahman befl-alt› yafllar›ndad›r<br />
ve iyi Kur’an okumaktad›r.<br />
1918, 1919 y›llar› derken Kur’an okuyor,<br />
ezan okuyor diye komünistler bask› yapmaya<br />
bafllarlar. Abdurrahman Efendi<br />
ise Kur’an veya ezan okumad›¤›n›, Türkçe<br />
türküler söyledi¤ini ifade ederek bask›lardan<br />
kurtulur. Radyoda türkü söyleyemeye<br />
bafllar. 1935 y›l›na kadar radyoda<br />
sanatç› olarak çal›fl›r. Sesi güzeldir.<br />
Bu arada Remziye Han›m küçücük bir<br />
çocuktur. 1930 y›l›nda do¤an Remziye<br />
Han›m, çevresinde olup biteni yeni yeni<br />
anlamaya bafllar. Karasubazar flehri<br />
onun do¤um yeridir. 1941 y›l›n›n 22 eylül<br />
tarihini cengin bafllad›¤› tarih olarak<br />
hat›rlamakta Remziye Han›m. O zaman<br />
dördüncü s›n›f ö¤rencisidir. Annesi ‹brahim<br />
k›z› Ayfle de çal›flmaktad›r. ‹kinci<br />
defa seferberlik ilan edildi¤i zaman Babas›n›<br />
askere al›rlar. Abdurrahman Bey<br />
Ruslar›n içinde savafl›rken aile üç buçuk<br />
y›l daha K›r›m’daki evlerinde yaflarlar..<br />
Alman askerleri K›r›m’a girdiklerinde<br />
burada bulunanlara araz› verirler. Remziye<br />
teyzenin ailesine de bir dönüm toprak<br />
verirler. Rahatça yaflamaya bafllar<br />
burada bulunanlar. Ancak 1944 y›l›nda<br />
Ruslar gelirler ve Sivastopol’dan itibaren<br />
o çevrede bulunan Türkleri sürerler.<br />
Sürgüne sebep ise siz Türkiye’ye kaçacaks›n›z<br />
suçlamas›d›r. Her fley yirmi dakikada<br />
olup biter. Bütün K›r›m yirmi dakikada<br />
boflalt›l›r. Nereye gidilece¤ini bilmeden<br />
vagonlara doldurulan binlerce<br />
Türk art›k ailelerinden ayr› düfltüklerinin,<br />
vatanlar›ndan sürüldüklerinin, Sovyet<br />
askerleri ile omuz omuza savaflman›n<br />
ödüllendirildi¤inin idraki ile a¤›t yakarlar.<br />
Akmescit Türksüzleflmifltir art›k.<br />
Trenlerin düdük sesleri yerine a¤›tlar<br />
yükselir vagonlardan. Analar›n gözyafllar›<br />
bebeklere g›da olur. Gözyafl› ile büyüyen<br />
bebekler hayatlar› boyunca vatan<br />
hasreti çeker, k›r›m için gözyafl› döker,<br />
vatan›n varl›¤›nda vatans›zl›¤›n ac›s›n›<br />
yaflarlar zerre zerre. Remziye Teyze bu<br />
ac›y› a¤layarak “Jigirmi dakkada K›r›m<br />
Türklerini jüklep jüklep jiberdiler, mal<br />
yüklengen vagonlara yüklettiler, bir fleye<br />
uzanmaga hakk›m›z olmad›..” cümleleri<br />
ile ifade ediyor. Sibirya’da Mol›tsky<br />
Obl›s› Gayski Rayon’da bir ormanl›k alana<br />
kadar süren yolculuk, burada noktalan›r.<br />
Bir müddet sonra Abdurrahman<br />
Bey’e mektup yaz›l›p yerlerini bildirilir.<br />
Ancak yaz›lan mektup al›n›p y›rt›l›r.<br />
1945 y›l›nda Abdurrahman Bey terhis<br />
olur. Y›llarca ailesini arar ve ümidi keser.<br />
Abdurrahman Bey ilk zamanlar Sibirya’ya<br />
ailesinin görmeye gider. Bu arada<br />
K›z›lorda’da bir fabrikada çal›flmaya<br />
bafllar ve ailesi ile irtibat kurulur, gerek-<br />
Millî Folklor 57
li k⤛tlar tamamlan›p ailenin K›z›lorda’ya<br />
nakli için gerekli ifllemlere bafllan›r.<br />
Abdurrahman Bey’in yegane düflüncesi<br />
ailesini K›z›lorda’ya ald›rmakt›r. Sonunda<br />
ölüm varsa bu yolda ölmek en büyük<br />
mutluluktur. Ancak ailenin Sibirya’da<br />
bulunduklar› yerden baflka bir yere<br />
gitmeye haklar› yoktur. 1956 y›l›na<br />
kadar arada bir görüflmek, s›k s›k haberleflmek<br />
mümkündür. Stalin’in ölümü yeni<br />
bir dönemin bafllang›c›d›r ayn› zamanda.<br />
Sadece K›r›m Türkleri için de¤il,<br />
Sovyetler birli¤inde yaflayan bütün insanlar<br />
için bir rahatlama dönemi bafllam›flt›r.<br />
Bu rahatlama dönemi içinde aile<br />
K›z›lorda’da toplanmaya karar verir bu<br />
yolda çabalar h›zland›r›l›r. Nihayet 1956<br />
y›l›nda aile K›z›lorda’da bir araya gelir.<br />
Dr. Ayfle Yücel Çetin ile kaydetti¤imiz<br />
bilgiler, burada k›smen verildi.Tespit<br />
edilen türküler, Remziye Teyze’nin<br />
babas›ndan ö¤rendi¤i türkülerden baz›lar›.<br />
Türkiye’den, Bursa’dan K›r›m’a,<br />
oradan da Sibirya’ya tafl›nan türkülerimiz.<br />
Sibirya’dan Özbekistan ve Kazakistan’›<br />
dolaflan türkülerimiz...Türküler,<br />
Yard. Doç. Dr. ‹smet Do¤an taraf›ndan<br />
notaya al›nd›. Kendisine teflekkür ediyorum.<br />
Yay kurdum yal›ya<br />
Askerim yayd›m yayl›ya<br />
Paflalardan imdat yoktur<br />
‹flimiz kald› Mevla’ya<br />
Paflalardan imdat yoktur<br />
‹flimiz kald› Mevla’ya<br />
Karadeniz akmam deyor<br />
Akdenize bakmam deyor<br />
Yuzbin kâfir kesmeyince<br />
Ben tunamdan kalkmam deyor<br />
Yuzbin kâfir kesmeyince<br />
Ben tunamdan kalkmam deyor<br />
Olur mu beyle olur mu<br />
Evlat babay› vurur mu<br />
Körolas›n Kâmil Pafla<br />
Yakt›n bizi cay›r cay›r<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
Körolas›n Kâmil Pafla<br />
Yakt›n bizi cay›r cay›r<br />
Ben bir çoban k›z görmüflüm su kenar›nda<br />
Bir yavru kuzusu vard›r hem kuca¤›nda<br />
‹mdi al›mda gezerdim ben bu da¤larda<br />
Kaval çalar e¤lenirdim flu evalarda<br />
Öksüz çoban em yabanc› sabahdan beri<br />
Beyhude yerde gezerdi flu çumenleri<br />
Dertli kaval gönlüm gibi inle dur<br />
Yuregimin ac›s›n› unuttur<br />
yan›k sesinle yarama medet ol<br />
Dinle kaval dertlerimi sen sustur<br />
Bu¤day yeflil bahaman bu ba¤ degil<br />
Bu da yeflil dahamam o da¤ degil<br />
Ah neyleyim anam babam va¤ degil<br />
Dinle kaval dertlerimi sen sustur<br />
Yoh ettiler cümlemizni melunlar<br />
Yoh ettiler onlar da yoh olsunlar<br />
Belalar›n ep Tanr›’dan bulsunlar<br />
Dinle kaval dertlerimi sen sustur<br />
Hani benim yorgand›¤›m dereler<br />
Hani benim d›rmand›¤›m tepeler<br />
Baflka yerde onlanmaz yareler<br />
Dinle kaval dertlerimi sen sustur<br />
Baflka ilde onlanmaz yareler<br />
Dinle kaval dertlerimi sen sustur<br />
Bahçesaray bizimidi<br />
‹çi dolu yüzümüdü<br />
‹htiyarlar yol verse<br />
Ey gozel Ey gozel<br />
‹mdi nevbet bizimid<br />
Yar yar yar aman<br />
Erzurumda ba¤ olmaz<br />
Siyah yüzüm a¤ olmaz<br />
Yafll›¤›nda yar sevsen<br />
Ey gozel ey gozel<br />
Yüre¤inde ya¤ olmaz<br />
Yar yar yar aman<br />
Erzurum dedikleri<br />
Bal fleker yedikleri<br />
‹ç hatrimden c›kmacak<br />
Ey gozel ey gozel<br />
Yarimin dedikleri<br />
Yar yar yar aman<br />
Yar sevdas› pek yaman<br />
58 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
Millî Folklor 59
Y›l: 14 Say›: 53<br />
60 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
Millî Folklor 61
Y›l: 14 Say›: 53<br />
62 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
Millî Folklor 63
Y›l: 14 Say›: 53<br />
64 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
Millî Folklor 65
Türkistan sahas› Türk edebiyat gelene¤inde,<br />
‹slamiyet öncesi Türk inanç<br />
tarz›n›n etkisi büyüktür. fiamanizm,<br />
Kam Dini, Gök Tanr› Dini, vb. adlarla<br />
an›lan bu inanç yap›s› içinde, zaman zaman<br />
dinle aynileflen sihrî faaliyetler de<br />
görülmektedir. Medeniyet de¤iflikli¤inden<br />
sonra, yani Türk topluluklar›n›n ‹slam<br />
medeniyeti çevresine girmelerinden<br />
itibaren, daha önce sahip olduklar› inanç<br />
yap›s›ndaki unsurlardan birço¤u, ya bât›l<br />
say›lmalar›ndan dolay› yok olmufllar,<br />
ya da inanç/din çevresinden ç›karak hayat›n<br />
baflka alanlar›nda görülmeye devam<br />
etmifllerdir.<br />
Bafllang›çta dinî-sihrî bir terim olan<br />
Bedik, Türkistan sahas› Türk topluluklar›n›n<br />
‹slamiyet’i kabul etmesi ile birlikte,<br />
daha çok ayt›sgerlik gelene¤inin<br />
bir ürünü olarak varl›¤›n› devam ettir-<br />
BED‹K<br />
Bedik<br />
Bédik<br />
Yard. Doç. Dr. Ayfle YÜCEL ÇET‹N*<br />
Kadir fiAH‹N**<br />
ÖZET<br />
‹slamiyet öncesi Türk inanç sistemi içinde do¤up geliflen, din ve medeniyet de¤iflikli¤i ile eski fonksiyonunu<br />
yitiren Bedik, Kazak Türklerinin edebiyat gelene¤i içinde önemli bir yer tutmaktad›r. Tedavi maksatl›<br />
olarak ortaya ç›kan Bedik fliiri, zaman içinde anlam ve söylenifl maksad›n› yitirerek e¤lence, söz ustal›-<br />
¤›, flâirlik hüneri gibi unsurlar› bünyesinde bar›nd›ran bir tarz halini alm›flt›r. Pratikler ve söz sanat›n› ihtiva<br />
etmesi bak›m›ndan oldukça önemli bir fliir türüdür.<br />
Anahtar Kelimeler<br />
Kazakistan, Bedik, Ayt›s<br />
ABSTRACT<br />
Bedik, which came out in Turkish faith system before ‹slam and lost its previous function as a result of<br />
religion and civilization changes, has an important role in the literary tradition of Kazakh Turks. The Bedik<br />
poetry which started as a means of treatment lost its meaning and aim in time and became a literary style<br />
which is based more an entertainment, language style and poetic success. It ia quite an important literary<br />
genre in the sense that it includes language stlye and language practice.<br />
Key Words<br />
Kazakstan, Bedik, Ayt›s<br />
* Gazi Üniv. E¤itim Fak. Ö¤retim Üyesi<br />
** Ahmet Yesevi Uluslararas› Türk-Kazak Üniversitesi Ö¤rencisi<br />
mifltir. Bedik terimi, baz› araflt›rmac›lara<br />
göre bed kökünden türetilmifltir. Dirilmek,<br />
kald›rmak anlamlar›na gelen bu<br />
kelimeden bezik (Bedik) ve bezgek<br />
kelimelerinin türedi¤i varsay›lmaktad›r.<br />
1 Divanü Lügati’t-Türk’te bezik (titreme),<br />
bezgek (titreme), bezitti(titretti)<br />
flekilleriyle geçen kelime 2 , Kuman<br />
Türkçesi’nde bezgek (nöbet –s›tmadaki<br />
gibi-) 3 , Kumuk-Balkar Türkçesi’nde<br />
bezzek (humma, atefl) 4 , Karaçay Türkçesi’nde<br />
bezgek (atefl, hararet, humma)<br />
5 , K›rg›z Türkçesi’nde bezgek (s›tma)<br />
flekilleriyle geçmektedir. Üzerinde<br />
duraca¤›m›z Kazak Türkçesi’nde ise<br />
bezgek kelimesi s›tma anlam›na gelmektedir.<br />
6<br />
Bezgek, bezzek veya bezik kelimesinin<br />
de¤iflmesi ile meydana gelen Bedik,<br />
Kazak Türklerinde baflta tedavi maksat-<br />
66 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
l› söylenen büyü sözleri olarak karfl›m›za<br />
ç›kmaktad›r. Bilindi¤i gibi büyü, ak ve<br />
kara büyü olmak üzere ikiye ayr›l›r. Ak<br />
büyü, daha ziyade ilkel toplumlarda tedavi<br />
maksatl› olarak yap›l›r. ‹nsano¤lu<br />
ak büyüyü, her hangi bir kötülükten sak›nmak<br />
ve ço¤u zaman da t›bbî müdahaleler<br />
fleklinde hayvan zehirlenmeleri, vb.<br />
fleyleri bertaraf etmek için uygulamaktad›r...Tabiat<br />
varl›k ve olaylar›n› kontrolleri<br />
alt›na almak için sihre müracaat<br />
eden insan, bir noktaya gelip sihrin s›n›rl›l›¤›n›<br />
görünce daha yüksek varl›klara<br />
müracaat etmifl; cinleri, ata ruhlar›n›<br />
ve tanr›lar› yüksek tan›m›fllar. Burada<br />
iki tür inanç meydana gelmifltir. Birisi<br />
sihirle yönetme, kontrol alt›na al›p idare<br />
etme; di¤eri üst güçlerden yard›m talep<br />
ederek onlar› yat›flt›rmaya çal›flmakt›r.<br />
‹flte bu inanç, Orta Asya ile Güney Sibirya<br />
ve Kazakistan kültür çevresinde göçebe-çoban<br />
kültüründe fiamanl›¤›n saf hali<br />
olarak ortaya ç›km›flt›r. 7 Ak büyü olarak<br />
telakki edilen efsun, psikolojik hastal›klar›n<br />
tedavisinde kullan›lmakla beraber,<br />
hayvanlara onlara gelebilecek, onlardan<br />
gelebilecek tehlikelere karfl› da<br />
uygulanmaktad›r. Efsun anlafl›lmayan<br />
bir tak›m pratik,söz veya söz gruplar›ndan<br />
ibaret de¤ildir. Hasta(insan veya<br />
hayvan) tedavi edilirken efsunu yapan<br />
(bafllang›çta flaman,kam, arbavç›,bak›c›,<br />
bab, vb.) kifliye ait sihirli sözlerin yan›<br />
s›ra yard›mc› birtak›m araçlar da kullan›l›r.<br />
Türkler taraf›ndan kutsal say›lan<br />
bitkiler ve a¤açlar bunlar›n bafl›nda gelir.<br />
Çeflitli kaynaklardan aktar›lan bilgiler,<br />
efsun/ ak büyü büyü flekil ve törenlerini<br />
bafllang›çta inanç çerçevesinde kabul<br />
ederler. Bunun yan› s›ra efsun/ ak<br />
büyü yapanlar›n toplum içindeki yerleri<br />
ve kimlikleri hakk›nda zaman zaman<br />
farkl› görüfller ileri sürmüfllerdir. Abdulkadir<br />
‹nan, tabip ile flaman ayn› kiflidir<br />
derken efsun yapmak için flaman olman›n<br />
gerekmedi¤ini de ifade etmektedir.Zira<br />
oca¤a mensup herkes efsunu ö¤renmifl<br />
ise okuyabilir. 8 ‹nan, Mo¤ol hakimiyetinden<br />
sonra bu tür faaliyetlerin<br />
fleyh ve dervifller taraf›ndan icra edildi-<br />
¤ini ifade ederken, 1403 y›l›nda ‹spanya<br />
kral› taraf›ndan Semerkand’a gönderilen<br />
elçi Clavige bunlar› âfl›klar olarak<br />
tan›tmaktad›r. 9 Eliade de, Kazak-K›rg›z<br />
baks›lar›n›n ‹slamî ve ‹slam öncesi<br />
inanç kar›fl›m› baz› pratiklerle sa¤altma<br />
ifllemleri yapt›klar›n› zikretmektedir. 10<br />
fiamanist inanca göre ruhlar iyi ve<br />
kötü olmak ikiye ayr›l›r. Bilindi¤i gibi iyi<br />
ruhlar, insana kötülük yapmayan, hatta<br />
birçok durumda yard›mc› olan ruhlar<br />
olarak bilinir. Ancak ruh, küstürüldü¤ü<br />
zaman insan›, bedenini terk eder onun<br />
yerini kötü ruhlar al›r. Böylece insan ve<br />
hayvan zaman zaman çeflitli ruhsal ve fiziksel<br />
rahats›zl›klara duçâr olur. Bu durumda,<br />
çeflitli tedavi yollar› aran›r ve denenir.<br />
fiamanist inançta hastal›klar› tedavi<br />
etmenin ferdî ve genel türleri bulunmaktad›r.<br />
Ferdî tedavî metodunda<br />
yaln›zca balger (falc›, bak›c›) ve hasta<br />
bulunur. Genel tedavi yönteminde ise<br />
hastan›n yan› s›ra halk da yer almaktad›r.<br />
Yukar›da k›saca bahsi geçen tedavi<br />
flekilleri, farkl› adlarla an›lan flah›slar<br />
taraf›ndan uygulan›r. Bunlar Kam, fiaman,<br />
Bab, Ata, Arbavç›, Baks›, Bak›c›,<br />
fieyh, Mürflid, Âfl›k ve benzerleridir. Ancak,<br />
tedavi eden/ sa¤altan kiflinin ad› ve<br />
kimli¤i ne olursa olsun, hastal›klara sebep<br />
kötü ruhlar ile koruyucu olan iyi<br />
ruhlar (iye-neme) da çeflitli adlarla an›l›rlar.<br />
Kuzey Türk gruplar›nda Saha, Altay,<br />
Volga ...) her evin- insan›n bir koruyucu<br />
ruhu oldu¤una inan›l›r. fiamanist<br />
inanc› kabul edip ona mensup olan insanlar;<br />
hayvana ve insana bulaflan hastal›k<br />
ve dertlerin iyesi, tengrisinin varl›-<br />
Millî Folklor 67
¤›n› tasavvur etmifl ve buna da Bedik<br />
ad›n› vermifllerdir. 11<br />
Hasta insan veya hayvan› tedavi etmek<br />
için Kazak Türkleri aras›nda yukar›da<br />
bahsedilen ferdî ve genel tedavi türleri<br />
yayg›nd›r. Tedavi eden ve edilenin<br />
yan› s›ra halk›n da kat›ld›¤› genel tedavi<br />
türlerinden biri de Bedik’tir. Bu tür Bedikte<br />
hasta ortaya al›n›r, toplanan insanlar<br />
iki gruba ayr›l›r. Bu flekilde birbirleriyle<br />
karfl›l›kl› fliirler söylemeye<br />
bafllarlar. Bunda maksat, hastal›¤a sebep<br />
olan kötü ruhlar›n uzaklaflmas›n›<br />
sa¤lamakt›r. Bu sebeple söylenen fliirlerin<br />
son sözleri köfl köfl ( kaç kaç) diye biter.<br />
Bedik, icra edildi¤i toplumun medeniyet<br />
de¤ifltirmesi, farkl› bir dini kabul<br />
etmesi ile de¤iflikli¤e u¤ram›flt›r. Özellikle<br />
‹slamiyet’in kabul edilip yay›lmas›<br />
ile birlikte eski önemini yitirmifl, kimi<br />
zaman tedavi, kimi zaman da e¤lence<br />
maksatl› icra edilir hale gelmifltir.<br />
M. Jarmuhammedov, “‹lk baflta dinî<br />
olarak do¤mufl olan Bedik fliirleri, yavafl<br />
yavafl kalabal›k taraf›ndan söylenilmeyi<br />
b›rakarak, gençlerin toplu olarak e¤lence<br />
flekillerine dönüflmüfltür. Genç k›z ve<br />
erkekler, Bedik’in halk taraf›ndan bilinen<br />
özelliklerini de¤ifltirerek ona kendi<br />
maksatlar›na göre yeni anlamlar yüklemifllerdir.<br />
Böylece Bedik fliirinin bafllang›çtaki<br />
mahiyeti de¤iflmifl, bu gelenek<br />
gençlerin birbirine duygular›n› serbestçe<br />
söyleyebilecekleri bir fliir tarz› haline<br />
gelmifltir. “ diyerek, Bedik fliirinin geliflimi<br />
hakk›nda bize fikir vermektedir. 12<br />
Avezov da Bedik’in eski inançlardan, geleneklerden<br />
do¤du¤unu izah ederek, onu<br />
âdet-salt ayt›s› (toplumsal hayata dair<br />
at›flmalar) içinde gösterir. 13<br />
Bedik tür ve icra bak›m›ndan iki<br />
bafll›k alt›nda de¤erlendirilmifltir. Bunlar;<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
a. Hasta insan ve hayvana söylenen<br />
tedavi maksatl› fliirler,<br />
b. Gençlerin (k›z ve erkeklerin) e¤lence<br />
maksatl› söyledikleri fliirler.<br />
Bunlar›n haricinde ayt›s gelene¤i<br />
içinde de önemli bir yer tutar ki, bunu<br />
ayt›s fliirlerinin bir parças› olarak kabul<br />
etmek gerek. Zira, ayt›s fliirlerinde bir<br />
tür olarak âdet-salt ayt›s›na dahil edilmektedir.<br />
Eski dönemlerde, birisinin hayvan›,<br />
y›lan veya kurt gibi hayvanlardan zarar<br />
gördü¤ü zaman Bedik söylenmektedir.<br />
Hayvan› zarar gören kifli, komflu köylere;”<br />
bizim köye gelin dü¤ün yapal›m, e¤lenelim”<br />
diye haber salar. Bu törene Bedik<br />
gecesi ad› verilir. Bedik gecesine davet<br />
edilen insanlar toplan›rlar. Gelene¤e<br />
göre Bedik, ay ›fl›¤›nda veya gece karanl›¤›<br />
çökmeden bafllar. Toplanan gruba<br />
hem yafll›lar, hem de gençler kat›l›rlar.<br />
‹lk önce, iki k›z iki erkek ortaya ç›karak<br />
karfl›l›kl› grup olufltururlar ve Bedik<br />
söylemeye bafllarlar. Bazan Bedik gecesi<br />
yedi gün boyunca devam eder. Oyun ve<br />
e¤lence gecesi Bedikle bafllay›p sonunda<br />
k›z ve delikanl›n›n at›flmas›na dönüflür.<br />
Halk›n Bedik inanc›na göre görünmeyen,<br />
ama canl›, ço¤unlu¤un sesinden,<br />
gençlerin kahkahalar›ndan korkan varl›k<br />
fleklinde tasavvur edilir. Bedike özel<br />
süslü, hikmetli sözler söylenir.<br />
Kuyru¤u yok, yelesi yok, ata git<br />
y›lana git<br />
Yer yüzünü kaplayan dumana göç<br />
Kayadaki yaln›z kalm›fl yuvaya git<br />
Bir yerde atefl yakmadan<br />
su içmeden, yatmadan<br />
sert akan sulara göç<br />
sözleri ile Bedik’i bilinmeyen bir istikamete<br />
yönlendirmek amac› güdülür. fiiir<br />
söyleyenler Bedik’i flekillendirip, yürüyüp<br />
oturdu¤unu görürmüfl gibi tasavvur<br />
ederler. Bedik’in arkas›na düflen k›z ve<br />
68 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
erke¤in ç›nlayan kahkahalar› iflitilir. Geceye<br />
kat›lanlar “Bedik’i tedavi ettik/ hastal›¤›<br />
belay› uzaklaflt›rd›k “ diye söylerler.<br />
Bundan sonra gençlerin oyunlar›<br />
bafllar. Oyunlar esnas›nda ara s›ra Bedik’in<br />
ad›n› da söyleyerek delikanl› k›za,<br />
k›z delikanl›ya fliir yoluyla duygular›n›<br />
anlat›r. Bedik ad›yla bahsedilen k›z ve<br />
erke¤in at›flmas›nda erkekler, Bedik’i k›z›n<br />
saç›na, saç ba¤›na, eline, gece yürüdü¤ü<br />
ize göre tasvir ederler. Bunun arac›l›¤›<br />
ile erkekler k›zlar› korkutmak<br />
amac› güderler. Kendisini Bedik’in düflman›<br />
olarak göstermeye çal›fl›rlar. Bu sebeple<br />
flakal› sözler söylerler. 14<br />
Eski inançlar üzerine bina edilen ve<br />
gruplar halinde söylenen Bedik fliirleri,<br />
zaman içinde ak›nlar taraf›ndan söylenen/<br />
yaz›lan fliirlere zemin haz›rlam›flt›r.<br />
Bedik fliirlerinde hüner göstermek, söz<br />
sanatlar›n›n zenginli¤i, bilgi birikiminden<br />
ziyade gelenekte sözle nakledilen<br />
kal›p ifadeler., istihzal› söyleyifller ön<br />
plana ç›kar. Ak›nlar taraf›ndan söylenen<br />
fliirlerde görülen bilgi ve tecrübenin yan›<br />
s›ra, yetenek de önemli bir yer tutmaktad›r<br />
Din veya inançtan süzülerek kazak<br />
Türk toplumunun edebiyat dünyas›nda<br />
önemli bir yere kavuflan bu tarz fliir, e¤lenceden<br />
söz ustal›¤›na, bilgelikten halk<br />
tababetine kadar her alanda görülmektedir.<br />
Afla¤›da verece¤imiz örneklerden<br />
birincisi, tedavi maksatl› söylenen Bedik<br />
fliiri, ikincisi ise k›z ve erkeklerin karfl›l›kl›<br />
söyledikleri Bedik fliiri örnekleridir.<br />
Ayt degenden aytam›n ay Bedikti<br />
Kara makpal ton›m bar barfla edipti<br />
Ot ottamay suv iflpeyjata berse<br />
Bedik emey nemene bir kedikti<br />
Köfl...Köfl....<br />
Söyle dedi¤inden söyleyece¤im Bediki<br />
Kara makbal donum var burma dikiflli<br />
Atefl yakmayan, su içmeyen, yatmayan<br />
Bedik’i bilir misin? Bir tehlikeli<br />
Kaç...Kaç...<br />
Bedik ketip barad› jatka taman<br />
Jügen ala jüriptim atka taman<br />
Kuday ondap Bedikti kolga berse<br />
‹tere salar ödim otka taman<br />
Köfl...Köfl...<br />
Bedik gidip varayd› yada do¤ru<br />
E¤eri al›p yürüdüm ata do¤ru<br />
Allah kolay k›l›p Bedik’i ele verse<br />
‹teliyiver yanan atefle do¤ru<br />
Kaç...Kaç.... 15<br />
Erkek-Devrilsin Bedik gelmeden devrilsin<br />
Akl› gitmifl övünüyor, sevinsin<br />
Bedik’i böl böl torbaya koy<br />
fiu k›zlar Bedik’i devirsin<br />
K›z- Hadi hadi Bedik gel bize<br />
Yak›flm›fl güzel k›za yüksek ökçe<br />
Bedik’i b›rak sadece fliirini söyle<br />
fiimdi Bedik söylenir, ç›ks›n geceye<br />
Erkek-Kara da¤ dendi¤inde Kara da¤›m<br />
Da¤ bafl›nda bafllad› kara f›rt›na<br />
Sizin evde bir Bedik var dendi¤inde<br />
Göçüp geliriz hemen sizin köye<br />
K›z- Bedik gitmifl da¤› afl›p<br />
Da¤›n arkas›ndaki bulutla kar›fl›p<br />
fiimdi ikimiz Bedik’i bulup<br />
Bencillikten uzak mertçe vuruflup<br />
Erkek-‹n Bedik dendi¤inde in Bedik<br />
Sadece k›zlar›n flaka¤›n› kemir Bedik<br />
Semiz k›zlar›n içine girip<br />
Böbrek ya¤›n› da semir Bedik<br />
K›z- Gidecek Bedik kendi Mekkesine<br />
Bildirmez keçi s›rr›n› tekesine<br />
Gidece¤in yeri ben söyleyeyim<br />
Erke¤in git de yap›fl flakak kemi¤ine<br />
Erkek-Oy Bedik kara da¤dan afl›p gider<br />
K›zlar› tenhalarda yakalay›p gider<br />
Ete¤ine bir tabak toprak koyup<br />
Gördü¤ü k›z›n gözüne saç›p gider<br />
Millî Folklor 69
K›z- Git Bedik büyük da¤›n tafl›na git<br />
Kalem gibi güzel erke¤in yan›na git<br />
Gidece¤in yeri ben söyleyeyim<br />
Erke¤in büyük enseli bafl›na git<br />
Erkek-Git Bedik s›cak evin sobas›na git<br />
Cuman›n bayram günü gecesine git<br />
Gidece¤in yeri ben söyleyeyim<br />
K›zlar›n güzel güzel saç›na git<br />
K›z- Git Bedik don giyenin koynuna git<br />
Küçük çocuklar›n oyununa git<br />
Gidece¤in yeri ben söyleyeyim<br />
Yumru¤u s›k› erke¤in boynuna git<br />
Erkek-Git Bedik ozan k›z›n diline git<br />
Yabanc›lar›n bahçede aç›lm›fl gülüne git<br />
Gidece¤in yeri ben söyleyeyim<br />
K›zlar›n gidece¤i yere git<br />
K›z- Git Bedik zengin köyün kurduna<br />
Her yerden göçüp giden halk›na<br />
Gidece¤in yeri ben söyleyeyim<br />
Savaflan kahramanlar›n b›y›¤›na git<br />
Erkek-Git Bedik kal›n otun kuruyan›na<br />
Git k›zlar›n yap›fl kula¤›na<br />
Gidece¤in yeri ben söyleyeyim<br />
Hemen git k›zlar›n dura¤›na<br />
K›z- Git Bedik yafl› büyük adama git<br />
Erke¤in inci gibi difline git<br />
Gidece¤in yeri ben söyleyeyim<br />
Yeni büyüyen gencin içine git<br />
Erkek-Gider Bedik uzaktaki susam›ra<br />
Uzanm›fl yolda yatan yaln›z mezara<br />
Tanr› kolay k›l›p Bedik’i ele versin<br />
Gidelim bafl›n› ba¤lay›p bir domara<br />
K›z- Gider Bedik da¤›n ete¤ine do¤ru<br />
Gitti gitti binili ata do¤ru<br />
Tanr› kolay k›l›p Bedik’i ele verse<br />
Kâfiri itelim atefle do¤ru<br />
Erkek-Önceki zamandan beri Bedik sakl›<br />
Yiyece¤i gece gündüz hastal›k bulafl›c›<br />
Genç k›z›n içine gidip girip<br />
Oy öldüm dese, ç›kma Bedik<br />
K›z- Kofl denildi¤inde Bedik koflar<br />
‹yi cins at sahibini tapar<br />
Köyünde dü¤ünden e¤lenceli Bedik var<br />
Haber vermesen Tanr› da azat eder<br />
Erkek-Git Bedik flimdi gidersen sazl›¤a git<br />
Yaz güneflinde saç›lm›fl kaz›ya git<br />
Gidece¤in yeri ben söyleyeyim<br />
K›z›n köyünde sald›ran taz›ya git<br />
K›z- Gidici Bedik dese kofla kofla<br />
Suyu koysa yumuflar sert soba<br />
"Göçmeyeceksin Bedik’im nerdesin” der<br />
U¤urlamaya gelen Tanr› da16 NOTLAR:<br />
1 Z. AHMEDOV-T.fiANBAYEV,Edebiyettanu<br />
Terminderinin Sözdigi, Almat› 1996, s.65<br />
2 Divanü Lügat-it Türk Tercümesi (Çeviren:<br />
Besim Atalay), Ankara 1985, C: I, s.385-C: II,<br />
s.289,305<br />
3 K. GRÖNBECH, Kuman Lehçesi Sözlü¤ü-<br />
Codex Cumanicus’un Türkçe Dizini, (Çev. Kemal<br />
Aytaç), Ankara 1992<br />
4 Gyula NEMETH,Kumuk ve Balkar Lehçeleri<br />
sözlü¤ü, (Çev. Kemal Aytaç),Ankara 1990<br />
5 Wilhelm PRÖHLE, Karaçay Lehçesi Sözlü¤ü,<br />
(Çev. Kemal Aytaç), Ankara 1991<br />
6 A. Bican ERC‹LASUN-vd., Karfl›laflt›rmal›<br />
Türk Lehçeleri Sözlü¤ü, Ankara 1991<br />
7 ‹smet ÇET‹N, Orta Asya Türk Kültüründe<br />
Efsun ve Efsun Törenleri,Millî Folklor, S: 10 (Yaz<br />
1991), s.25-26<br />
8 Abdulkadir ‹NAN, fiamanizm, Ankara<br />
1986, s.14,146<br />
9 ‹NAN, a.g.e., s.187<br />
10 Mircae EL‹ADE, fiamanizm-‹lkel Esrime<br />
teknikleri-, (Çev.‹smet B‹RKAN), ‹stanbul 1999,<br />
s.249-252<br />
11 Sabit MUKANOV, Kazak Hal›k Edebiyyat›<br />
Ansiklopedyas›, C: I, Almat› 1988, s.13<br />
12 M. JARMUHAMMEDOV, Ayt›st›n Damu<br />
Joldar›, Almat›, s. 30-31<br />
13 Muhtar AVEZOV, Folklor Yaz›lar›-Seçmeler-,<br />
(Haz. Ali Abbas ÇINAR), Ankara 1977, s.254<br />
14 Sultan¤ali SADIRBAEV, Kazak Hal›k<br />
Edebiyetinin Negizderi, Almat› 1992, s.5-7<br />
15 Melik ⁄ABDUL‹N, Kazak Halk›n›n Av›z<br />
Edebiyeti,, Almat› 1996, s.60<br />
16 SADIRBAYEV, a.g.e.<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
70 Millî Folklor
TÜRK‹YE'YE YERLEfiEN<br />
AFGAN‹STAN KAZAKLARINDAN DERLENM‹fi<br />
TEKERLEME, B‹LMECE VE ATA SÖZLER‹<br />
Collected Rigmaroles, Riddles and Proverbs from Afghan Kazakhs<br />
Contines, devinettes et proverbes chez les Kazak-s s'installés en Turquie<br />
Milletimizin hayat görüflünü genellikle<br />
sade ve samimî bir dille ortaya koyan<br />
anonim veya ferdî eserlerden meydana<br />
gelen halk edebiyat› içinde tekerleme,<br />
ata sözü ve bilmecelerin farkl› bir<br />
yeri vard›r.<br />
D›fl Türk boylar›n›n halk edebiyat›<br />
mahsulleri de Türk edebiyat›n›n bütünü<br />
içinde önemli bir yere sahiptir. Bu mahsullerin<br />
derlenip ortaya konulmas› yap›lacak<br />
mukayeseli çal›flmalara da ›fl›k tutacakt›r.<br />
Bugün ço¤unlu¤u ‹stanbul Zeytin-<br />
Yard. Doç. Dr. Nergis B‹RAY*<br />
ÖZET<br />
Halk taraf›ndan meydana getirilen edebiyat ürünleri içinde tekerleme, bilmece ve ata sözlerinin farkl›<br />
bir yeri vard›r. Hem e¤lenmeye hem de zekây› gelifltirmeye yönelik olarak günümüze kadar korunmufl olan<br />
bu türler, Türkiye d›fl›nda geliflen Türk edebiyatlar›nda da yer almaktad›r. Bu mahsullerin tesbit edilmesi,<br />
ileride yap›lacak olan karfl›laflt›rmal› çal›flmalara kaynak teflkil edecektir.<br />
Bu yaz›da, Afganistan Kazaklar›’ndan derlenmifl olan tekerleme, bilmece ve ata sözleri hem as›l hem<br />
de Türkiye Türkçesi’ne aktar›lm›fl flekilleriyle verilmektedir. Bu türlerin Kazak Türkçesi’ndeki isimleri ve<br />
özellikleri üzerinde de durulmaktad›r.<br />
Anahtar Kelimeler<br />
Afganistan Kazaklar›, tekerleme, bilmece, ata sözü.<br />
ABSTRACT<br />
Rigmaroles, riddles and proverbs have different roles in works of folk Literature. Such genres which<br />
are entertçining and improving mental abilities have been protected so far, are seen in Turkish literature that<br />
developed in other Turkish nations’ literatures. Depicting such works, will be basis for further comperative<br />
studies.<br />
In this study, rigmaroles, riddles and proverbs from Afghan Kazakhs are given both in its original form<br />
and in transcribed version of Turkish. The study also olwells on the names and characteristics of Kazak Turkish.<br />
Key Words<br />
Afghan Kazakhs, rigmaroles, riddles, proverbs.<br />
* PAÜ Fen-Edeb. Fk. Türk Dili ve Edeb. Bölümü Ö¤retim Üyesi<br />
burnu’na, yüzde yirmisi Bursa’ya yerleflmifl<br />
olan Afganistan Kazaklar›n›n 5 - 6<br />
hanesi Kayseri’de yaflamaktad›r. 1982<br />
y›l›nda Türkiye’ye göç etmifl olan Afganistan<br />
Kazaklar›n›n ço¤u, bugünkü Kazakistan’da<br />
bulunan K›z›lorda ve Çimkent<br />
flehirlerinden; bir k›sm› ise daha<br />
önceden göçtükleri Tacikistan’›n Korgantepe<br />
flehrinden Afganistan’a geçmifllerdir.<br />
Say›lar› hakk›nda kaynaklarda<br />
kesin bir bilgi bulamad›¤›m›z Afganistan<br />
Kazaklar›, Kazakistan’daki k›tl›k ve zulüm<br />
y›llar›n›n ard›ndan meflakkatli bir<br />
Millî Folklor 71
yolculuk sonunda 1932-1933 y›llar›nda<br />
Afganistan’a gelmifl ve büyük ço¤unlu¤u<br />
Mazar-› fierif’le Kunduz’a yerleflmifllerdir.<br />
1982’de Türkiye’ye kabul edilen ve<br />
ilk önce Kayseri’nin Yeniflehir (Beflparmak)<br />
Mahallesi’ne yerlefltirilen Kazaklarla<br />
ilgili olarak ‹çiflleri Bakanl›¤› Koordinatörlü¤ü’nde<br />
haz›rlanan raporlarda,<br />
gelenlerin 65 hane, 277 kifli oldu¤u belirtilmektedir.<br />
1982 y›l›nda kendilerinden<br />
derleme yap›lan Afganistan Kazak<br />
Türkleri, orta ve küçük cüze mensuptur.<br />
Afla¤›daki tekerleme, bilmece ve ata sözleri,<br />
bu derlemelerden tesbit edilmifltir.<br />
Yap›lacak çal›flmalara katk›s› olmas›<br />
amac›yla bu halk edebiyat› mahsulleri<br />
hem asl› hem de Türkiye Türkçesine aktar›lm›fl<br />
flekilleriyle verilmifltir.<br />
Tekerlemeler:<br />
Tekerlemeler, ya bir bilmece, masal,<br />
halk tiyatrosu veya oyun içinde ya da tek<br />
bafllar›na ortaya ç›kan ürünlerdir. Söylenifllerinde<br />
vezin, kafiye, seci’ ve alliterasyondan<br />
faydalan›l›r. Tekerlemeler;<br />
z›tl›k, güldürme veya flafl›rtmaya dayal›<br />
sözlerdir. Belli söz kal›plar› içinde ard<br />
arda bazen kapal› bazen aç›k ifadelerle<br />
söylenir. 1<br />
Kazak Türklerinde tekerleme “jan›ltpafl”<br />
ad›yla bilinmektedir. Ahmet<br />
BAYTURSUNO⁄LU, jan›ltpafllar hakk›nda<br />
flu bilgiyi vermektedir: “Jañ›ltpafl<br />
degen at› jañ›ltuwdan fl›qqan. Qatar›nan<br />
qayta-qayta flapflañ aytqanda, ya til kelmeytin,<br />
ya til basqa söz q›l›p bur›p ketetin<br />
sözderdiñ bas›n qurap, kelistirgen fl›-<br />
¤arma- jañ›ltpafl dep atalad›.<br />
Jañ›ltpafl köbinese jañ›l¤anda ersi<br />
ma¤›nal› söz bol›p fl›¤›p küldirerlik sözder<br />
al›nad›.” 2<br />
(Jan›ltpafl ad› yan›lmaktan ç›km›fl.<br />
S›ras›yla tekrar tekrar h›zl› bir flekilde<br />
söylendi¤inde ya yanl›fl ya da dil sürçerek<br />
söylenen sözlere jan›ltpafl ad› verilir.<br />
Jan›ltpaflta genellikle yanl›fl söyleyifl, buna<br />
ba¤l› olarak da yersiz ve anlams›z<br />
sözler ortaya ç›kar ve gülünç bir duruma<br />
yol açar.)<br />
Derlemelerdeki dört tekerleme flunlard›r:<br />
Aytay karbay<br />
Aytay karbay degenin<br />
Kaytay karbay<br />
Mal›nd› jab›rat›p dala¤a<br />
Jartay garbay.<br />
(Aytay karbay<br />
Aytay karbay dedi¤in<br />
Kaytay karbay<br />
Mal›n› zorla at›p bofla<br />
Cartay karbay) 3<br />
Yesevimnin bir ja¤›na opak artt›m<br />
Bir ja¤›na kopak artt›m<br />
Opa¤›n bolsa kopa¤›n menen<br />
Kopa¤›n bolsa opa¤›n olur.<br />
(Efle¤imin bir yan›na çerçöp(?) yükledim<br />
Bir yan›na otlar yükledim.<br />
Çerçöpün olursa otlar›n ile<br />
Otlar›n olursa çerçöpün olur.)<br />
Ay bal gaymak<br />
Ay bal gaymak degenim<br />
Kay bal kaymak<br />
Ay bal gaymak<br />
Ay bal gaymak degenin<br />
Kay bal gaymak<br />
(Ay bal kaymak<br />
Ay bal kaymak dedi¤im<br />
Kay bal kaymak<br />
Ay bal kaymak<br />
Ay bal kaymak dedi¤in<br />
Kay bal kaymak.)<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
72 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
fiiyirbay fliyirbay fliyirbay kus<br />
fiiyir bas›na kon¤an kus<br />
Karkaralay kalban kus<br />
Kaz bas›na kon¤an kus<br />
(fiiyirbay fliyirbay fliyirbay kufl<br />
fiiyir bafl›na konan kufl<br />
Hürmetli, hep uçan kufl<br />
Kaz bafl›na konan kufl.)<br />
Bilmeceler:<br />
“Bilmeceler, tabiat unsurlar› ile bu<br />
unsurlara ba¤l› hadiseleri; insan, hayvan<br />
ve bitki gibi canl›lar›; eflyay›; ak›l,<br />
zekâ veya güzellik nev’inden mücerred<br />
kavramlarla dinî konu ve motifleri vb.<br />
kapal› bir flekilde yak›n-uzak münasebetler<br />
ve ça¤r›fl›mlarla düflünce, muhâkeme<br />
ve dikkatimize aksettirerek bulmay›<br />
hedef tutan kal›plaflm›fl sözlerdir.” 4<br />
Bilmeceler manzum veya mensur<br />
olabilir.<br />
“Kazaklarda bilmeceye “jumbaq”<br />
ad› verilir. Jumbaqlar ço¤unlukla manzum<br />
halde söylenirler. Kafiyeli cümleler<br />
halinde söylenenleri de vard›r.” 5<br />
A. BAYTURSUNO⁄LU “jumbaq”<br />
hakk›nda flunlar› yazmaktad›r: “Jumbaq<br />
degen at› jumuwdan fl›qqan: ya¤ni qold›ñ<br />
ifline bir närseni jas›r›p, jum›p tur›p,<br />
son› tap degennen fl›qqan. Jumbaqta<br />
närseni qol¤a jum›p tur›p tapt›rmayd›.<br />
Oyda bügip aytpay qoy›p, sol närsege uqsas<br />
närselerdi siypattap ayt›p, uqsast›¤›<br />
boy›nfla tapt›rad›. jumbaq zeyindi ustartuw¤a<br />
paydas› bar närse. Jumbaqt›ñ negizi<br />
tärizdew, ya¤ni närseniñ siypat›n tärizdep<br />
aytuw. Mäselen...at bast›, arqar<br />
müyizdi, böri kewdeli, böken sand›, qus<br />
qanatt›, qum›rsqa izdi, bota tiresekti.<br />
(flegirtke)” 6<br />
(Jumbaq ad› yummaktan ç›km›fl.<br />
Yani elin içine bir fleyi gizleyip yumup<br />
onu bul demekten ç›km›fl. Jumbaqta bir<br />
nesne ele saklan›r ve karfl›dakinin bulmas›<br />
için çal›fl›l›r. Saklayan kifli nesnenin<br />
ad›n› söylemeden ona benzer fleyleri<br />
tarif ederek benzerlik yönünden yard›mc›<br />
olarak nesnenin ne oldu¤unu buldurmaya<br />
u¤rafl›r. Jumbaq›n zihni aç›c›, keskinlefltirici<br />
faydas› da vard›r. Jumbaq›n temeli<br />
benzetme, yani nesnenin görünüflünü<br />
tarif ederek buldurmaya dayan›r. Örnek...:<br />
At bafll›, koyun boynuzlu, kurt<br />
gövdeli, bö¤ü bacakl›, kufl kanatl›, kar›nca<br />
izli, deve dirsekli (çekirge).)<br />
Derlenmifl olan bilmece örnekleri<br />
flunlard›r: 7<br />
I. Tabiat ve tabiî hadiseler:<br />
Dar darbaz<br />
Bir gümbez<br />
Bir göbök<br />
Q›rq flaflaq<br />
(Hava, Yer, Ay, Y›lduz) (417)<br />
(Dar pencere<br />
Bir kümbet<br />
Bir göbek<br />
K›rk saçak )<br />
(Hava, Yer, Ay, Y›ld›z)<br />
Tam¤a tar› jayd›m.<br />
(Y›lduz) (418)<br />
(Gö¤e dar› (m›s›r) yayd›m.)<br />
(Y›ld›z)<br />
Uzun uzun uz ketti<br />
Uzun boylu k›z ketti<br />
Köleñkesi kümüsten<br />
Külüp tur¤an q›z ketti<br />
(Aqqan suv) (419)<br />
(Uzun uzun uz gitti<br />
Uzun boylu k›z gitti<br />
Millî Folklor 73
Gölgesi gümüflten<br />
Gülüp duran k›z gitti)<br />
(Akar su)<br />
II. ‹nsan, Hayvan, Bitki:<br />
‹nsan:<br />
Qal›n gam›s iflinde q›yaq 8 gam›s<br />
Q›yaq gam›s içinde j›lt›ldav›q<br />
J›lt›ldav›q iflinde t›q›ldav›q<br />
T›q›ldav›q iflinde p›s›ldav›q 9<br />
(Safl, kirpik, köz, difl, burun) (417)<br />
(Kal›n kam›fl içinde k›yak kam›fl<br />
K›yak kam›fl içinde c›lt›ldav›k<br />
C›lt›ldav›k içinde t›k›ldav›k<br />
T›k›ldav›k içinde p›s›ldav›k.)<br />
(kal›n kam›fl: saç;k›yak<br />
kam›fl: kirpik; c›lt›ldav›k: göz<br />
t›k›ldav›k: burun; p›s›ldav›k: : difl.)<br />
Jar bas›nda jart›las›q.<br />
(Qulaq) (419)<br />
(Yar bafl›nda ›fl›ldak.)<br />
(Kulak)<br />
Hayvan:<br />
Bas›nda börigi bar qara puspaq<br />
Üstine a¤ ös qart›n kiyip al›p<br />
Turad› iki qol›n art›na ustap<br />
(Alaqar¤a) (416)<br />
(Bafl›nda börkü var kara bafll›k<br />
Üstüne bu ak elbiseyi giyip al›p<br />
Durur iki elini arkas›nda tutup)<br />
(Ala Karga)<br />
Tañga tayaq süyedi.<br />
(Deveniñ quyru¤u) (418)<br />
(Gökyüzüne dayak dayan›r.)<br />
(Devenin kuyru¤u)<br />
Kiflkentay ¤ana miden tas<br />
Atan tüye köteralmas<br />
(Qaraqurt) (418)<br />
(Küçücük sadece miden tafl<br />
Baban deve götüremez.)<br />
(Akrep)<br />
Dübir dübir törtev<br />
Yesen keldi yekev<br />
Qasabay keldi jal¤›z<br />
Ja¤as›nda qund›z<br />
(At) (421)<br />
(Pat›r pat›r dördü<br />
Kulak geldi ikisi<br />
Vücudu geldi yaln›z<br />
Yakas›nda kunduz.)<br />
(Pat›r pat›r dördü: dört ayak ;Kulak geldi<br />
ikisi: iki kulak; Vücudu geldi yaln›z<br />
at›n vücudu; Yakas›nda kunduz: Kuyru-<br />
¤u; Bir cam›n önünden geçen at›n görünüflü.)<br />
Ast› tas<br />
Üsti tas<br />
Ortas› flad›rbas<br />
(Tosbaqa) (422)<br />
(Alt› tafl<br />
Üstü tafl<br />
Ortas› kocaman bafl.)<br />
(Kaplumba¤a)<br />
Bitki:<br />
Kiflkene bala qazanfla<br />
‹fli tola palavfla<br />
(Yangaq) (418)<br />
(Küçücük minicik kazanc›k<br />
‹çi dolu pilavc›k.)<br />
(Ceviz)<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
III. Eflya:<br />
Bir adam¤a bes adam min¤esipti<br />
Mingesip ayta q›rdan izdesipti<br />
(Kalem) (416)<br />
74 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
(Bir adama befl adam bindirmifl<br />
Bindirip sorarak ovadan izlemifl)<br />
(Kalem)<br />
Bir qus bar babasmanda<br />
Bas› tömen<br />
Özine zor keledi sabasqanda<br />
Özimen qas taylasqan<br />
Bir qus bar<br />
Ketedi ilip al›p janasqanda<br />
(Quduq) (417)<br />
(Bir kufl var yüce gökte<br />
Bafl› yüksek (gö¤e do¤ru)<br />
Kendine zor gelir savaflt›¤›nda<br />
Kendiyle yak›n yükten kurtulan<br />
Bir kufl var<br />
Al›r gider ona yaklaflt›¤›nda.)<br />
(Kuyu)<br />
Qaz›q bas›nda qar turmaz.<br />
(Jumurtqa) (417)<br />
(Kaz›k bafl›nda kar durmaz.)<br />
(Yumurta)<br />
Qara s›y›r›m qaraptur<br />
Q›z›l s›y›r›m jalaptur<br />
(Qazan) (417)<br />
(Kara s›¤›r›m bakm›fl<br />
K›z›l s›¤›r›m yalam›fl.)<br />
(Kazan)<br />
Ömür ömür ömürden<br />
Jaq qanat›m kömürden<br />
fiañ›ra degen bir q›z bar<br />
Jum›rtqas› demürden<br />
(Silah) (418)<br />
(Ömür ömür ömürden<br />
Yan kanad›m kömürden<br />
Tüfek denen bir k›z var<br />
Yumurtas› demirden.)<br />
(Silah)<br />
Tap tap etti<br />
Ast›nan kerven ötti<br />
(Elgezer) (419)<br />
(Tap tap etti<br />
Alt›ndan kervan geçti.)<br />
(Elek)<br />
Aq küflü¤im a¤ etti<br />
Kötinen bo¤u sar(›) etti<br />
(Yiplik) (419)<br />
(Ak köpeci¤im ak etti<br />
Götüyle b...u sar› etti)<br />
(‹plik)<br />
Aq küflü¤im iy _aynal›p bu¤az bold›<br />
(Yiplik) (419)<br />
(Ak köpeci¤im i¤ dönüp bo¤az oldu.)<br />
(‹plik)<br />
Qatar qatar qaralar q›m›ld›¤›n<br />
Q›r›l qoz¤an aya¤›n<br />
Noqta kete b›¤›l.....<br />
(Makine) (419)<br />
(Katar katar karalar k›m›ldayan<br />
K›r›la k›r›la k›m›ldatan aya¤›n<br />
Nokta gider s›ra s›ra....<br />
(Makina)<br />
J›lq etti j›mb›l¤a getti.<br />
(Tüfengiñ tiri) (421)<br />
(Bir göründü bir kayboldu.)<br />
(Tüfe¤in oku)<br />
Qaran¤› üyde qaban kürki.<br />
(Tiyirman) (421)<br />
(Karanl›k evde kaplan kürkü.)<br />
(De¤irmen)<br />
Q›zart›p satd›m<br />
Maldat›p ald›m<br />
(Yet) (421)<br />
Millî Folklor 75
(K›zart›p satt›m<br />
Sahiplenip ald›m.)<br />
(Et)<br />
Jündüge jünsüz kirdi.<br />
(Ton) (421)<br />
(Yünlüye yünsüz girdi.)<br />
(Don)<br />
Qar¤az qar¤az<br />
Moy›n› bir ¤az<br />
fiaq›rsam kelmes<br />
Piyade jürmes<br />
(Ç›l›m) (422)<br />
(Kar¤az kar¤az<br />
Boynu bir kaz<br />
Ça¤›rsam gelmez<br />
Yaln›z yürümez.)<br />
(Nargile)<br />
IV. Dinî Unsurlar:<br />
Bes alma bes qol›mn›n aras›nda<br />
Yekevi künge pisken<br />
Üflevi bir terektin sayas›nda<br />
(Namaz) (416)<br />
(Befl elma befl parma¤›m›n aras›nda<br />
‹kisi günde piflen<br />
Üçü bir a¤ac›n gölgesinde.)<br />
(Namaz)<br />
Qattama, qattamadan attama.<br />
(Quran) (420)<br />
(Katlama, katlamadan atlama.)<br />
(Kur’an)<br />
Ata sözleri:<br />
Ata sözleri; k›sa, kal›plaflm›fl, özlü<br />
cümlelerdir. Halk düflüncesini, felsefesini<br />
hikmetli ve özlü bir flekilde ortaya koyarlar.<br />
Genellikle manzum olmalar› yan›nda<br />
mensur da olabilirler. Söylenecek<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
düflünce; mecaz, teflbih, istiâre gibi edebî<br />
sanatlardan da faydalanarak bazen kapal›<br />
bazen de aç›k bir flekilde ifade edilir.<br />
“.........maddî flekli bir hareket noktas›<br />
yapan ve ilk söyleyicilerini tesbit<br />
edemedi¤imiz bu dil mahsûlleri, hayat<br />
prensibi olacak fikir ve düflünceleri din,<br />
ahlâk, hukuk, iktisad, terbiye, gelenekgörenek<br />
ile tabiat hâdiselerinden, teknikten<br />
vb. ç›kacak kâideleri müflahhastan<br />
mücerrede giden bir yolla, bazen bir<br />
f›kra k›l›¤›nda söz ve yaz› ile nesillerden<br />
nesillere intikal ettiren hikmetli cümlelerdir.”<br />
10<br />
Kazak Türkçesinde ata sözüne “maqal”<br />
denilmektedir. “Kazaklarda atasözlerine<br />
maqal-mätelder ad› verilir. Kazak<br />
atasözlerinde konar-göçer hayat›n derin<br />
izleri görülür. Maqallar, mätellere göre<br />
daha uzun ve mânâlar› daha aç›k olan<br />
sözlerdir. Mätelder ise, daha çok âdet halinde<br />
söylenen sözlerdir. “Mezgili jetse<br />
muz da erir. (Zaman› gelirse buz da<br />
erir.)” Maqal. “Özi toysa da közi toymayd›.<br />
(Kendi doysa da gözü doymaz.)”. Mätel.<br />
Maqal-mäteller kafiyeli sözlerdir.<br />
Hatta baz›lar› iki m›sral›k manzum söyleyifller<br />
halindedir.” 11<br />
Ahmet BAYTURSUNO⁄LU, maqal<br />
ve mäteli ayr› bafll›klar alt›nda incelemektedir:<br />
“Maqal da taqpaqqa jaq›n<br />
salt-sanas›na säykes ayt›l¤an pikirler.<br />
Taqpaqtan köri maqal mañ›zd›, fl›n› keledi.<br />
.............<br />
Mätel degenimiz kezine kelgende<br />
kesegimen ayt›lat›n belgili-belgili sözder.<br />
Mätel maqal¤a jaq›n bolad›. Biraq<br />
maqal täciriybeden fl›qqan aqiyqat türinde<br />
ayt›lad›. Mätel aqiyqat ja¤›n qaramay,<br />
ädetti söz esebinde ayt›lad›.” 12<br />
76 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
(Makal da takpaka (fliir ve güzel<br />
sözler) yak›n, gelenekle ilgili de¤erlere<br />
ba¤l› olarak söylenip gelen fikirler toplulu¤u.<br />
Takpaka göre makal, daha esasl›<br />
daha gerçekçidir. .............<br />
Mätele gelince, güçlü bir ifadeyle<br />
söylenen ve herkesçe bilinen sözlerdir.<br />
Mätel, makala yak›nd›r. Fakat makal,<br />
tecrübelerden elde edilen gerçekler fleklinde<br />
söylenir. Mätel gerçekli¤ine bakmadan<br />
âdet sözü fleklinde söylenir.)<br />
Afganistan Kazaklar›ndan derlenmifl<br />
olan ata sözleri flunlard›r:<br />
A¤afl jas vak›t›nda iyiler.<br />
(A¤aç yafl vaktinde (yaflken) e¤ilir.)<br />
Alt›n alma, dua al.<br />
(Alt›n alma, dua al.)<br />
Aybar kerek - äl kerek, älsiz aybar ne kerek.<br />
(Heybet gerek, hâl gerek, hâlsiz heybet ne<br />
gerek.)<br />
Javun (jangur) men cer gögered, du¤a<br />
menen yel gögered.<br />
(Ya¤murla yer gö¤erir, duayla yurt gö¤erir.)<br />
Jer taws›z bolmayd›, el daws›z bolmayd›.<br />
(Yer da¤s›z olmaz, il kavgas›z olmaz.)<br />
J›¤›l¤an üstine jud›r›q.<br />
(Toplananlara yumruk.)<br />
Densawl›q - zor bayl›q.<br />
(Sa¤l›k - en büyük zenginlik.)<br />
Q›z›m sa¤an aytam, kelinim, sen t›ñda!<br />
(K›z›m sana söylüyorum, gelinim sen<br />
dinle!)<br />
Özi toysa da, közi toymayd›.<br />
(Kendi doysa da gözü doymaz.)<br />
Sen siylasan kerindi, kuday siylayd berindi.<br />
(Sen hürmet etsen yafll›na, Hüdâ hürmet<br />
eder hepinize.)<br />
Siylamasan ker›nd›, it kemirer bas›nd›.<br />
(Hürmet etmezsen yafll›na, it kemirir bafl›n›.)<br />
KAYNAKLAR:<br />
Ahmet BAYTURSINOV, fi›¤armalar›, Almat›,<br />
1989.<br />
Ahmet BAYTURSINOV, Aq Jol, Almat›, 1991.<br />
Nergis B‹RAY, Afganistan Kazaklar› A¤z›,<br />
Gazi Ünv. Sosyal Bil. Enst. (Dan.: Prof.Dr. Ahmet<br />
Bican ERC‹LASUN; Bas›lmam›fl Doktora Tezi), Ankara,<br />
1995.<br />
Prof. Dr. fiükrü ELÇ‹N, Halk Edebiyat›na<br />
Girifl, Kültür Bakanl›¤› Yay., Ankara, 1981.<br />
Ferhat TAM‹R, “Kazak Türkleri Edebiyat›”,<br />
Türk Dünyas› El Kitab›-(Türkiye D›fl› Türk<br />
Edebiyatlar›), IV.Cilt, TKAE Yay., Ankara,i 1998<br />
(3. Bask›).<br />
NOTLAR:<br />
1 Prof. Dr. fiükrü ELÇ‹N, Halk Edebiyat›na<br />
Girifl, Ankara, 1981, s.650-651.<br />
2 Ahmet BAYTURSINOV, fi›¤armalar›, Almat›,<br />
1989, s. 234-235 ve Ak Jol, Almat›, 1991, s.<br />
414.<br />
3 aytay, karbay, kaytay, jartay vs. gibi kelimeler<br />
tekerlemelerde kullan›lan manas›z kelimelerdir.<br />
4 fiükrü ELÇ‹N, a.g.e., s. 662-664.<br />
5 Ferhat TAM‹R, “Kazak Türkleri Edebiyat›”,<br />
Türk Dünyas› El Kitab›, IV. C., s. 423-449.<br />
6 Ahmet BAYTURSINOV, fi›¤armalar›, Almat›,<br />
1989, s. 234-235 ve Aq Jol, Almat›, 1991, s.<br />
413.<br />
7 Bilmecelerin veriliflinde, Prof. Dr. fiükrü EL-<br />
Ç‹N’in yapm›fl oldu¤u grupland›rma esas al›nm›flt›r.<br />
8 k›yak: k›z›l› ve karas› olan bir ot çeflidi.<br />
9 j›lt›ldav›k, t›k›ldav›k, p›s›ldav›k: benzetme<br />
yoluyla göz, difl, burun yerine kullan›lm›fl kelimelerdir.<br />
10 fiükrü ELÇ‹N, a.g.e., s. 684.<br />
11 Ferhat TAM‹R, a.g.e., s.426.<br />
12 Ahmet BAYTURSINOV, fi›¤armalar›, Almat›,<br />
1989, s. 249-250 ve Aq Jol, Almat›, 1991, s.<br />
425.<br />
Millî Folklor 77
ÖZBEK TÜRKLER‹N‹N DESTANCILIK<br />
GELENE⁄‹ ÜZER‹NE NOTLAR *<br />
Türk destanc›l›k gelene¤inin bir bütün<br />
halinde ele al›narak her yönüyle ortaya<br />
konulabilmesi için Türk Dünyas›<br />
geneline yay›lm›fl olan ve binlerce y›ll›k<br />
ortak kültürü yaflata gelen Türk topluluklar›n›n<br />
destanc›l›k geleneklerinin<br />
mukayeseli bir flekilde araflt›r›lmas› ve<br />
incelenmesi gerekmektedir. Derleme,<br />
metin neflri (Yeni derlenecek metinlerle<br />
önceden derlenip de arflivlerde yatan<br />
metinlerin yan› s›ra, daha önceden neflredilen<br />
metinlerin yeniden gözden geçirilerek<br />
çeflitli flive ya da lehçelerde neflri<br />
de gerekmektedir.), mukayeseli inceleme<br />
ve araflt›rma safhalar›ndan oluflacak<br />
olan her bir çal›flma, genel Türk destanc›l›k<br />
gelene¤inin ortaya konulmas›nda<br />
On the Epic Tradition of Uzbek Turks<br />
Notes sur la tradition de poèmes épiques chez les Turcs d'Uzbek<br />
Yard. Doç. Dr. Mehmet AÇA*<br />
ÖZET<br />
Bu bildiride, Özbek Türklerinin destanc›l›k gelene¤i, destan kavram›, destan anlat›c›lar›, icra teknikleri,<br />
destanlar›n konular› ve flekil özellikleri yönlerinden ele al›nmaya çal›fl›lm›flt›r. Ayr›ca Özbek destanc›l›k<br />
gelene¤inin flekillenmesini ve geliflmesini sa¤layan destanc›l›k mektepleri de önde gelen temsilcileri ile birlikte<br />
tan›t›lmaya çal›fl›lm›flt›r.<br />
Anahtar Kelimeler<br />
Özbek, Alpam›fl, Bahfl›, Jirmunskiy, Fazil Yoldafl o¤li<br />
ABSTRACT<br />
In this paper, epic tradition of Uzbek Turks was examinated together with “epic concept”, “epic singernarrators”,<br />
“narration tecniques of epic singers”, “epics’ subjects” and “epics’ formal charecteristics”. In my paper,<br />
I would like to inform my readers about the epic schools of Uzbek epic tradition and its represantives.<br />
Key Words<br />
Uzbek, Alpamis, Bahsi, Zhirmusnki, Fazil Yoldas ogli<br />
önemli bir merhaleyi teflkil edecektir.<br />
Günümüze dek Anadolu sahas›nda Altay,<br />
Hakas, Tuva, K›rg›z, Tatar, Baflkurt,<br />
Uygur gibi baz› Türk gruplar›n›n destanc›l›k<br />
gelenekleri üzerinde önemli çal›flmalar<br />
ve metin neflirleri gerçeklefltirilmiflse<br />
de, Türkistan co¤rafyas›n›n<br />
merkezini teflkil eden Özbek Türklerinin<br />
destanc›l›k gelene¤i hakk›nda, birkaç<br />
tez, makale ve bildiri ile bir metin neflrinin<br />
d›fl›nda kapsaml› bir araflt›rma ve<br />
inceleme yap›lmam›flt›r 1 . Son y›llarda<br />
Türkiye ile Özbekistan aras›nda yaflanan<br />
olumsuz geliflmeler sonucu iliflkilerin<br />
kopma noktas›na gelmesiyle Özbek<br />
Türkleri daha çok siyasî ve ekonomik boyutlar›yla<br />
gündeme gelir olmufltur. Te-<br />
* Marmara Üniversitesi, Türkiyat Araflt›rma ve Uygulama Merkezi taraf›ndan 22-24 Kas›m 2000 tarihleri<br />
aras›nda düzenlenen “Geçmiflten Günümüze Destan” adl› sempozyumda sunulan bildiri metnidir. Sunulduktan<br />
sonra metin, baz› ekleme ve de¤iflikliklerle yeniden düzenlenmifltir.<br />
** Bal›kesir Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi, Ö¤retim Üyesi<br />
78 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
melleri Sovyet döneminde at›lm›fl olan<br />
etnik ve dinsel çat›flma tehdidinin günümüzde<br />
Özbekistan’› da içine alan bir bölgede<br />
çok ciddî bir flekilde ortaya ç›kmas›,<br />
Sovyet dönemi sonras› Özbekistan devlet<br />
yönetiminin büyük hatalar yapmas›,<br />
bu bölge Türklerinin daha çok siyasî ve<br />
ekonomik aç›lardan dikkatleri olumsuz<br />
bir flekilde üzerlerine çekmelerine neden<br />
olmaktad›r. Ülke yönetiminde söz sahibi<br />
olan önemli çevrelerin bafl›n› çekti¤i Özbekleri<br />
Türk kavram›n›n d›fl›na çekme<br />
yaklafl›m›n›n da Türkiye ile Özbekistan<br />
iliflkilerinin gittikçe kötüleflmesinde<br />
önemli katk›s› olmaktad›r. An›lan bölgede<br />
yaflanan olaylar›n ciddiyetiyle Özbekistan<br />
ile Türkiye aras›ndaki iliflkiler<br />
hangi boyutta olursa olsun, Sovyetler<br />
Birli¤i’nin da¤›lmas›yla ivme kazanmaya<br />
bafllayan Türkiye merkezli türkoloji<br />
araflt›rmalar›n›n yerinde saymamas›,<br />
türkologlar›n üzerlerine düflenleri, esen<br />
olumsuz havaya ra¤men yerine getirmeye<br />
devam etmeleri gerekmektedir. Bu<br />
bildiride, yukar›da zikredilen zaruretler<br />
çerçevesinde, Türk destanc›l›k gelene¤i<br />
içinde önemli bir yere sahip olan Özbek<br />
Türklerinin destanc›l›k gelene¤i hakk›nda<br />
bilgiler (Destan kavram› ve anlat›c›lara<br />
verilen adlar, destan anlat›c›lar›, icra<br />
teknikleri ve destanc›l›k mektepleri,<br />
destanlar›n konu ve flekil bak›m›ndan s›n›fland›r›lmas›,<br />
destanlar›n poetik yap›s›,<br />
vs.) aktar›lmaya, tespitlerde bulunulmaya<br />
çal›fl›lacakt›r.<br />
Türk sözlü edebiyat› araflt›rmalar›n›n<br />
en önemli meselelerinden olan terim<br />
ya da türlerin adland›r›lmas› meselesi,<br />
kendisini destan araflt›rmalar›nda da<br />
göstermektedir. Anadolu sahas›nda destan<br />
ve halk hikâyesi olarak vas›fland›r›lan<br />
anlatmaya dayal› ürünlere, di¤er<br />
Türk topluluklar› aras›nda çok çeflitli<br />
adlar verilmektedir (Elçin: 1988, 33-41;<br />
Aça: 1988, 1-90; Aça: 2000, 11-21.). Özbek<br />
Türkleri aras›nda, aflk ve kahramanl›k<br />
konulu destan ya da hikâyeleri<br />
tan›mlamak için dastan / halk dastan›<br />
ve epos kavramlar› kullan›lmaktad›r (S.<br />
F. Akabirov-vd: 1981a, 235; S. F. Akabirov-vd:<br />
1981b, 248-249; Jirmunskiy-Zarifov:<br />
1947; Muradov-vd: 1985, 3-10;<br />
Mirzaev: ?, 3-6; ‹mamov-vd: 1990, 227-<br />
267.). Epos kavram›, daha çok kahramanl›k<br />
konulu destanlar› tan›mlamak<br />
amas›yla kullan›lmaktad›r. Özbek Türklerinin<br />
destanc›l›k gelene¤i üzerinde en<br />
kapsaml› çal›flmay› yapm›fl olan V. M.<br />
Jirmunskiy ile H. T. Zarifov, dastan teriminin<br />
Özbek Türklerinin folklorundaki<br />
tan›m›n› flu flekilde yapmaktad›rlar:<br />
Epik fliir, Özbek Türkçesinde “dastan” kelimesi<br />
vas›tas›yla aç›klanmaktad›r.<br />
Farsça’dan geçen bu söz, Özbeklerde yaz›l›,<br />
klasik ve sözlü halk edebiyat›n›n<br />
epik eserleri hakk›nda kullan›lmaktad›r.<br />
Nevaî’nin fliirlerine de, bir zamanlar sözlü<br />
olarak anlat›lan halk edebiyat›n›n<br />
kahramanl›k ve aflk konulu eserlerine de<br />
“dastan” denilmektedir (Jirmunkiy-Zarifov:<br />
1947, 23-24.). Bir di¤er araflt›r›c› M.<br />
Saidov da destan›n mürekkep bir sanat<br />
eseri oldu¤unu, bir sanat eserinin destan<br />
olabilmesi için edebî metninin, müzikalitesinin<br />
ve bir terennüm edicisinin olmas›<br />
gerekti¤ini söylemektedir (Saidov:<br />
1969, 21.).<br />
Özbek Türklerinin destanlar›, kahramanl›k,<br />
aflk ve kahramanl›k olmak<br />
üzere iki konu üzerinde yo¤unlaflm›flt›r.<br />
Özbek destanlar›n›, konular›na göre, kaba<br />
hatlar›yla flu flekilde grupland›rmak<br />
mümkündür: a. Kahramanl›k dastanlar›<br />
(Göro¤li, Alpam›fl, vs.), b. Aflk dastanlar›<br />
Millî Folklor 79
(Rüstem Han, fiirin-fieker, vs.). Jirmunskiy<br />
ile Zarifov, çal›flmalar›nda, çok daha<br />
ayr›nt›l› bir s›n›fland›rma yapm›fllard›r.<br />
Onlar, Alpam›fl’› kahramanl›k masal›<br />
(bogat›rskaya skazka) bafll›¤› alt›nda<br />
incelemifllerdir. savafl/harp fliiri bafll›¤›<br />
alt›nda Yusuf-Ahmed’i; tarihi destanlar<br />
(dastan› istoriçeskogo sodercaniya)<br />
bafll›¤› alt›nda fieybani Han ile Kün<br />
Bat›r’›; aflk destanlar› (romaniçeskie<br />
dastan›) bafll›¤› alt›nda da Künto¤m›fl<br />
(ya da Halbike), fiirin-fieker, Arz›gül,<br />
Muradhan, Rüstemhan’› inceleyen araflt›r›c›lar,<br />
Göro¤li dairesini de dastan<br />
bafll›¤› alt›nda ele alm›fllard›r. Jirmunskiy<br />
ve Zarifov, yaz›l› edebiyattan do-<br />
¤an destanlar (dastan› literaturnogo<br />
proishoceniya) bafll›¤› alt›nda da<br />
Leyli-Mecnun, Ferhad-fiirin, Behram-<br />
Gülendam, Yusuf-Zuleyha, Varke ve Gülfla,<br />
Seypul-Melik, Tahir-Zuhra gibi destanlar›<br />
incelemifllerdir. Yeni dastanlar<br />
(nov›e dastan›) bafll›¤› alt›nda da Tolganay,<br />
Mamatkerim palvan gibi yak›n<br />
dönemlerde teflekkül etmifl olan destanlar›<br />
ele alm›fllard›r (Jirmunskiy-Zarifov:<br />
1947, 61-112.).<br />
Özbek Türkü âlim M. S. Saidov, Özbek<br />
Türklerinin destanlar›n› kahramanlik,<br />
saf muhabbetni küylevçi (Saf aflk› terennüm<br />
eden), romantik, cengname ve<br />
tarihi destanlar gibi türlere ay›rm›flt›r<br />
(Saidov: 1969, 32.). B. ‹. Sar›msakov ise<br />
halk destanlar›n› üç ana grupta toplam›flt›r:<br />
Kahramanlik, romanik ve tarihiy.<br />
Sar›msakov’un tasnifine göre, cengname<br />
ve kitabiy dastanlar, romanik dastanlar›n<br />
bir baflka tezahürüdürler (Sar›msakov:<br />
1981’den ‹mamov-vd: 1990,<br />
239.). K. ‹mamov, T. Mirzaev, B. Sar›msakov,<br />
O. Seferov taraf›ndan haz›rlanm›fl<br />
olan Özbek Halk A¤zaki Poetik ‹cadi<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
(Taflkent, 1990) adl› eserde de Sar›msakov’un<br />
görüflleri do¤rultusunda Özbek<br />
Türklerinin destanlar›, kahramanlik<br />
dastanlari, romanik dastanlar ve tarihiy<br />
dastanlar fleklinde üç büyük gruba ayr›lmaktad›r.<br />
Eserde, romanik dastanlar,<br />
kendi içinde cengname dastanlar, ‹flk›yromanik<br />
dastanlar, maifliy-romanik dastanlar<br />
ve kitabiy dastanlar olmak üzere<br />
alt dallara ayr›lm›flt›r. Eserde, kahramanlik<br />
dastanlar›na Alpamifl, romanik<br />
dastanlara (Ki, romanik dastanlar, araflt›r›c›lar<br />
taraf›ndan yukar›da da belirtti-<br />
¤imiz gibi, dört gruba ayr›lm›flt›r.) Yufus<br />
bilen Ahmed, Alibek bilen Balibek, Yekke<br />
Ahmed, Ernazar, Rüstem, Göro¤li, Künto¤mifl,<br />
Ravflan, Sahibk›ran, Arzigül,<br />
Erali bilen fierali, Ferhad ve fiirin, Leyli<br />
ve Mecnun, Behram ve Gülendam, Varka<br />
bilen Gülflah, Vam›k bilen Uzra gibi destanlar,<br />
tarihiy dastanlara (Tarihiy dastanlar<br />
da kendi içinde tarihiy-kahramanlik,<br />
tarihiy-fantastik, tarihiy-konkret<br />
ya da yeñi dastanlar ve avtobiografik<br />
destanlar olmak üzere çeflitli dallara ayr›lmaktad›r.),<br />
Aysuluv, Tulumbiy, fieybanihan,<br />
Tol¤anay, Mamatkerim Palvan,<br />
Cizzah Koz¤alani, Merdikar, Emir Kaçdi,<br />
Tercimei Hal (Ergafl Cumanbülbül),<br />
Künlerim (Fazil Yoldafl o¤li) gibi metinler<br />
örnek verilmektedir (‹mamov-vd:<br />
1990, 239-252.).<br />
Özbek Türkleri aras›nda bahfli, dastançi,<br />
flair, cirav, vs. ad› verilen sanatkârlar<br />
taraf›ndan terennüm edilen dastanlar,<br />
flekil bak›m›ndan naz›m-nesir kar›fl›m›<br />
bir yap›ya sahiptirler. Jirmunskiy<br />
ile Zarifov, Özbek Türklerinin destanlar›ndaki<br />
nesir k›s›mlar›, k›sa ve ba¤lay›c›<br />
eklemeler olarak de¤erlendirmektedirler:<br />
Masallarda nesir esast›r, flayet varsa<br />
manzum k›s›mlar nesir içine eklenmifltir.<br />
80 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
Destanda ise naz›m esast›r, nesir ise k›sa<br />
ba¤lay›c› bölümler olarak nazma eklenmifltir<br />
(Jirmunskiy-Zarifov: 1947, 24.).<br />
Fakat, gelene¤in sonraki aflamalar›nda,<br />
t›pk› Anadolu ve Türkmen sahalar›nda<br />
oldu¤u gibi, baz› destanlar, nesir bölümlerin<br />
a¤›rl›kta oldu¤u bir flekilde terennüm<br />
edilmifltir. Alpam›fl 2 destan›n›n<br />
Berdi bahfli’ye ait olan varyant›nda (Mirzaev:<br />
?) manzum k›s›mlar a¤›rl›ktad›r ve<br />
manzumeler, kahramanlar›n diyaloglar›n›<br />
oluflturmaktad›r. Nesir k›s›mlardan<br />
manzum bölümlere geçilirken... bir soylab<br />
turgeni,...flu beytni ok›r edi,...bir söz<br />
degeni,...bir söz deb turgeni...fleklinde<br />
ibareler kullan›lmaktad›r. Manzum k›s›mlar,<br />
dörtlüklerden oluflmaktad›r. Zaman<br />
zaman 5, 7, 8, 12 heceden oluflan<br />
m›sralar›n meydana getirdi¤i bölümler<br />
de yer almaktad›r. Manzum k›s›mlarda<br />
ço¤unlu¤u 7, 8 ve 11 heceli m›sralar<br />
oluflturmaktad›r. Ayn› destan›n Fazil<br />
Yoldafl o¤li varyant› da naz›m-nesir kar›fl›m›<br />
bir yap› sergilemektedir (Muradovvd:<br />
1985, 13-348.). Destan›n bu varyant›nda,<br />
nesir k›s›mlar az›nl›ktad›r. Manzum<br />
bölümlerde ise Berdi bahfli’nin anlatt›¤›<br />
varyant›n aksine, dörtlük naz›m<br />
birimi kullan›lmamaktad›r. Bunun yerini,<br />
Kazak Türklerinin destanc›l›k gelene¤indeki<br />
c›r naz›m flekli, yani, tüydek 3<br />
tarz›nda terennüm edilen manzumeler<br />
almaktad›r. Manzum bölümleri oluflturan<br />
m›sralar, 8 ve 11 heceden oluflmaktad›r.<br />
Destan, kahramanl›k destan› icra<br />
tekni¤ine, yani, Kazak c›ravlar›n›n anlat›m<br />
flekillerine çok daha yak›nd›r. Dalli<br />
ve Huflkeldi (Zarif, 1972.) destanlar›nda<br />
da naz›m ve nesir bölümler iç içedir.<br />
Manzum k›s›mlar, genelde 11 heceli m›sralardan<br />
oluflurken zaman zaman dörtlükler<br />
aras›nda 7 ve 8 heceli m›sralar-<br />
dan oluflmufl dörtlüklerle de karfl›laflmak<br />
mümkündür. Manzum bölümlerdeki<br />
7 ve 8 heceli dörtlükler, daha çok diyalog<br />
k›s›mlar› oluflturmaktad›r. Ara ara,<br />
dörtlüklerin yerini 6, 9, 12, 13, 16, 34<br />
m›sradan oluflan manzum bölümler almaktad›r<br />
(Zarif: 1972, 70-72, 74, 75, 79,<br />
116, 186, 187, 271, vd.). Bu durum, bizi,<br />
tüydeke götürmektedir. Kahramanl›k<br />
destanlar›n›n di¤er Türk boylar›nda (Altay,<br />
Tuva, Hakas, K›rg›z, Kazak) daha<br />
çok Kazak âlimlerin tabirince c›r türünde<br />
terennüm edildi¤i düflünülürse, bu<br />
durum çok normal karfl›lanmal›d›r. Ayn›<br />
fley, Fazil Yoldafl o¤li’nin anlatt›¤› bir di-<br />
¤er destan olan Tolganay için de geçerlidir<br />
(Hüseinova: 1974.). Dalli ve Huflkeldi<br />
destanlar›nda dörtlüklerin ve tüydek<br />
tarz› naz›m k›s›mlar›n d›fl›nda, beyitlerden<br />
oluflan manzum bölümler de yer almaktad›r.<br />
K›sacas›, dörtlükler; befl, alt›,<br />
yedi, on iki, on üç m›sradan oluflan bölümler;<br />
beyitler ve nesir bölümler destan›<br />
oluflturmaktad›r. Özbek destanlar›ndan<br />
olan ve Fazil Yoldafl o¤li taraf›ndan<br />
terennüm edilen Rüstemhan da naz›mnesir<br />
kar›fl›m›ndan meydana gelmektedir<br />
(Muradov-vd: 1985, 351-445.). Fakat,<br />
buradaki naz›m-nesir kar›fl›m› daha<br />
dengelidir. Yani, nesir k›s›mlar›n hacmi,<br />
Alpam›fl’a nazaran daha büyüktür. Ayr›ca,<br />
buradaki manzum bölümler dörtlük,<br />
yedilik, dokuzluk, on befllik, vs. sistemlere<br />
göre terennüm edilmektedir. Buradaki<br />
flekil yap›s›, aflk destan› anlatma tekni¤ine<br />
biraz daha yak›nd›r.<br />
Di¤er Türk boylar›n›n halk anlatmalar›nda<br />
oldu¤u gibi, Özbek Türklerinin<br />
destanlar›nda da klifle ifadeler (formel<br />
ifadeler) s›k s›k yer almaktad›r.<br />
Özellikle bafllang›ç ve bitifl formellerinin<br />
yan› s›ra geçifl ve ba¤lay›fl formelleri de<br />
Millî Folklor 81
ahfli, dastançi, cirav gibi sanatkârlar<br />
taraf›ndan s›kça kullan›lmaktad›r. Alpam›fl’›n<br />
Fazil Yoldafl o¤li taraf›ndan anlat›lan<br />
varyant›nda, sade ve nesir halde<br />
bir bafllang›ç formeli yer almaktad›r: Burung›<br />
ötgen zamanda, on alt› uru¤ Koñ-<br />
¤›rat elinde Danbanbiy degen ötdi... (Muradov-vd:<br />
1985, 13.). Ayn› varyant›n bitifl<br />
formeli ise manzum flekildedir:<br />
Fazil flair aytar bilgenlerini,<br />
Bu sözlerniñ biri yal¤an, biri çin,<br />
Baktihufll›k bilen ötsin körgen kün,<br />
Ebleb-sebleb aytgen sözim boldi flol.<br />
Hay deseñ keledi sözniñ makuli,<br />
fiair bolar biliñ adam fakiri,<br />
fiöytip eda boldi gepniñ ahiri (Muradov-vd:<br />
1985, 348.).<br />
Alpam›fl’›n Berdi bahfli varyant›nda<br />
da t›pk› Fazil Yoldafl o¤li varyant›nda oldu¤u<br />
gibi, nesir, sâde ve basit bir bafllang›ç<br />
formeli yer almaktad›r: Burung› zamanda<br />
fiaflabat flehrinde Davanbiy degen<br />
padfla bar eken... (Mirzaev: ?, 8.).<br />
Alpam›fl’›n Berdi bahfli taraf›ndan<br />
terennüm edilen varyant›ndaki bitifl formeli,<br />
hay›r dua ve iyi dilekten oluflmaktad›r.<br />
Berdi bahfli, destan› kendisinden<br />
dinleyip kaleme alana ve dinleyenlere flu<br />
flekilde hay›r dua etmektedir:<br />
Açilgende bagda taze gül bols›n,<br />
Amma kökregide canu dil bols›n,<br />
Ufluni okigen, fluni yazgenge<br />
Hudavendim Alpam›flday ul bersin<br />
(Mirzaev, ?,107.).<br />
Özbek destanlar›ndan Dalli’de yer<br />
alan bafllang›ç formeli, Alpam›fl’a nazaran<br />
daha uzundur: Burung› ötgen zamanda,<br />
Ürgenç elden töbende, özi k›ble<br />
tamanda, Çambilniñ belide, teke-yevmid<br />
elide Göro¤libek gürleb, bek bolib, avaze<br />
köterib ketti (Zarif: 1972, 7.).<br />
Bir di¤er Özbek destan› Huflkeldi’de<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
yer alan bitifl formeli de flu flekildedir:<br />
Hasanhanni alib kelib<br />
Bal Avazni o¤il k›lib<br />
Göro¤liden at kaladi<br />
Alemge avaze salib<br />
Ötdim, armanim kalmadi (Zarif:<br />
1972, 334.).<br />
Di¤er bir destan olan Rüstemhan’da<br />
yer alan bafllangݍ ve bitifl formelleri nesir<br />
haldedir: Zaman›nda Aktafl vilayetide<br />
Sultanhan degen ötdi... (Muradov-vd:<br />
1985, 351.). Bitifl formeli ise flu flekildedir:<br />
fiunday k›lib Hurayim bilen Rüstemhan<br />
murad-maksadige yetdi (Muradovvd:<br />
1985, 445.).<br />
Özbek destanlar›nda da Alpam›fl<br />
baflta olmak üzere, fliir sanat›n›n pek çok<br />
unsuru (Epitet, mübala¤a, teflbih, vs.)<br />
kullan›lm›flt›r. Alpam›fl destan›nda, Alpam›fl’›<br />
k›l›ç kesmemekte ve ona ok batmamaktad›r<br />
(Mirzaev: ?, 9.). Bu husus,<br />
giperbolaya (mübala¤a) bir örnektir. Hakimbek<br />
yetti yaflga kirgen. Alpinbay babasidan<br />
kalgen on tört batman biriçden<br />
bolgen parli yayi bar edi. Ana flunda yetti<br />
yaflar bala Hakimbek flul on tört batman<br />
yayni kolige ufllab köterib tartdi,<br />
tartib, koyib yubardi. Yayniñ oki yaflinday<br />
bolip ketti. Askar ta¤iniñ kette çokkilarini<br />
yulib ötdi, avazasi alemge ketti<br />
(Muradov-vd: 1985, 16). Alpam›fl’›n ola-<br />
¤anüstü gücü ve da¤›n tepesini uçuran<br />
oku, giperbola (mübala¤a) kavram› içinde<br />
de¤erlendirilmelidir. Ayr›ca On miñ<br />
üyli Koñ¤›rat, On alt› uru¤ Koñ¤›rat örneklerinde<br />
de oldu¤u gibi, çeflitli epitetler<br />
de destan metinleri içinde s›k s›k görülmektedir.<br />
Malayik suvratli, gül yüzli<br />
dilber örne¤inde oldu¤u gibi, kahramanlar›n<br />
tasvirlerinde de çeflitli benzetmelerle<br />
s›k s›k karfl›laflmaktay›z.<br />
Özbekler aras›nda destan anlatan<br />
82 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
sanatkârlara bahfli, dastançi, flair, flaire,<br />
cirav, yüzbafli, saki, sazende, sanavçi,<br />
cirçi, ak›n, ahun, halfe ve k›ssahan gibi<br />
adlar verilmektedir. Bahfli, dastançi, flair<br />
ve c›ravlar, domb›ra ve kob›z eflli¤inde<br />
destanlar› terennüm etmektedirler.<br />
Farkl› adlarla zikredilen icrac› tiplerin<br />
çeflitli yönlerden (Yarat›c›l›k, icra tarz›,<br />
destanlar›n konular›, vs.) birbirlerinden<br />
ayr›ld›klar› ve çeflitli fonksiyonlar› üstlendikleri<br />
görülmektedir. Bunlardan baz›lar›<br />
hakk›nda, s›ras›yla flu bilgileri aktarmak<br />
mümkündür.<br />
Bahflilar:<br />
Di¤er Türk topluluklar› aras›nda<br />
bakfl›, baks›, bagfl› fleklinde adland›r›lan<br />
bahflilar, Özbek Türkleri aras›nda halk<br />
destanlar›n› terennüm eden ve onlar›<br />
kuflaktan kufla¤a aktaran bir tip olarak<br />
karfl›m›za ç›kmaktad›r. K›rg›z ve Kazak<br />
Türkleri aras›ndaki bakfl› ya da baks›lar<br />
gibi, geçmiflte sa¤altma ve büyü ifllemleriyle<br />
de meflgul olan bahflilar, zamanla,<br />
Türkmen bagfl›lar› gibi, sadece destan<br />
terennüm eden kifliyi, yani, profesyonel<br />
destanc›y› temsil etmeye bafllam›fllard›r.<br />
Özbek Türkleri aras›nda, baz› bahflilar<br />
hakk›nda menkabeler teflekkül etmifl,<br />
halk bu bahflilara büyük bir sayg› ve<br />
hürmet duygusu beslemifltir. Bunda da<br />
bahflilardan baz›lar›n›n vaktiyle sanatkârl›kla<br />
birlikte sa¤altma ve büyü ifllemlerini<br />
de yerine getirmesi etkili olmufltur.<br />
Bahflilar, destanlar› domb›ra, kob›z<br />
ya da dütar çalarak terennüm etmektedirler.<br />
Kullan›lan müzik aleti, bölgelere<br />
göre de¤iflebilmektedir. Özbek Türklerinin<br />
destanc›l›k gelene¤i içinde önemli<br />
bir yere sahip olan Harezm ekolüne<br />
mensup olan bahflilar, destanlar› esasen<br />
dütar eflli¤inde icra etmekteydiler ve on-<br />
lara balaman ve giccak çalan sazendeler<br />
de efllik etmekteydiler. Harezm yöresi<br />
bahflilar›, 1930’lu y›llardan itibaren tar<br />
ve rübab eflli¤inde de eserlerini terennüm<br />
etmeye bafllam›fllard›r. Bütün bu<br />
geliflmelere ba¤l› olarak baz› bahfli topluluklar›nda,<br />
gicak yerine kemandan<br />
faydalanma, toplulu¤a daireci (tefçi),<br />
hatta oyuncu dahil etme gibi yeni âdetler<br />
de bafl göstermifltir (‹mamov-vd:<br />
1990, 228-229.).<br />
Bahflilar, sadece terme 4 ve dastan<br />
terennüm eden sanatkârlard›r. Onlar,<br />
anlatt›klar› destanlar› müzik eflli¤inde<br />
ve tam bir halde terennüm ederler. Di¤er<br />
baz› anlat›c›lar gibi, destanlar›n sadece<br />
belli bölümlerini ya da nesir k›s›mlar›n›<br />
anlatmazlar. Bahflilar›n repertuarlar›,<br />
yeteneklerine ve haf›za güçlerine göre<br />
oluflmakta, s›radan bir bahfli befl on destan<br />
bilip de bunlardan sadece bir ikisini<br />
iyi bir flekilde anlatabilirken baz› usta<br />
bahflilar›n (Ergafl flair, Polkan flair, ‹slam<br />
flair, vs.) k›rktan fazla destan› ak›llar›nda<br />
tutup terennüm ettikleri görülmüfltür.<br />
Dastançilar:<br />
Özbek Türklerinin destanc›l›k gelene¤inde<br />
destan terennüm eden sanatkârlara,<br />
genel bir ad olarak dastançi denilmektedir.<br />
Lirik halk türküleri söyleyen<br />
afluleçiler ile dastançilarin kar›flt›r›lmamas›<br />
gerekmektedir. Dastançi, daha<br />
çok destanlar› terennüm eden sanatkâr<br />
olarak ortaya ç›kmaktad›r. Baz› dastançilar›n<br />
destanlar› terennüm ederlerken<br />
zaman zaman terme söyledikleri de<br />
görülmüfltür (Jirmunskiy-Zarifov: 1947,<br />
27.).<br />
fiairler:<br />
Özbek Türkleri aras›nda, destan terennüm<br />
eden sanatkârlara bahflinin ya-<br />
Millî Folklor 83
n› s›ra flair de denilmektedir. Haz›r cevap,<br />
flirin söz söyleyen kifli anlam›na da<br />
gelen flair terimi, destanlar›n yeni varyantlar›n›<br />
terennüm eden, bunun yan›<br />
s›ra yeni yeni destanlar yaratan usta<br />
bahfl›lar için kullan›lm›flt›r. Yani, onlar<br />
hem baz› destanlar›n yeni varyantlar›n›<br />
olufltururlarken di¤er yandan da yeni<br />
yeni destanlar tasnif edebilmifllerdir. Bu<br />
tür sanatkârlara Ergafl flair, Fazil flair,<br />
‹slam flair, Polkan flair gibi isimleri örnek<br />
vermek mümkündür (Jirmunskiy-<br />
Zarifov: 1947, 26; ‹mamov-vd: 1990,<br />
229.). Araflt›r›c› V. M. Jirmunskiy,<br />
Turkskiy Geroiçeskiy Epos adl› meflhur<br />
çal›flmas›nda, baz› destan terennüm<br />
eden sanatkârlar›n, halk taraf›ndan<br />
mesleklerindeki ustal›k ve üstün baflar›lar›ndan<br />
dolay› flair olarak adland›r›ld›klar›n›<br />
ve bu sanatkârlar›n bu bak›mdan<br />
klasik bahflilardan ayr›ld›klar›n›<br />
yazmaktad›r (Jirmunskiy: 1974, 637.).<br />
Nitekim, bu flair terimine, Karakalpak<br />
afl›k tarz› fliir gelene¤inde de rastlamaktay›z.<br />
Baz› k›ssahanlar, eski hikâyelerle<br />
ustalar›n›n fliirlerini terennüm etmekle<br />
birlikte kendileri de fliir ç›kar›p söylemektedirler.<br />
Kendi fliirleri olan bu k›ssahanlara<br />
son dönemlerde flay›r ad› da verilmeye<br />
bafllanm›flt›r (Ergun: 1996,<br />
279.).<br />
Sazçiler:<br />
Özbekistan’›n Harezm bölgesinde<br />
destan ya da destan parçalar›, a¤›z kopuzu<br />
ya da a¤›z orgu ad› verilen müzik<br />
âleti eflli¤inde de terennüm edilmektedir.<br />
Destan ya da destan parçalar›n› bu<br />
flekilde icra eden sanatkârlara ise sazçi<br />
denilmifltir. Bu tür icrac›lara Kurban<br />
sazçi, Kadir sazçi gibi isimleri örnek vermek<br />
mümkündür. Sazçilar, destanlar›<br />
tam bir flekilde icra etmekten ziyade,<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
destanlardan baz› epizotlar›, termeleri<br />
ve kendilerinin oluflturduklar› eserleri<br />
terennüm etmeyi ye¤lemifllerdir (‹mamov-vd:<br />
1990, 229-230.).<br />
Halfeler:<br />
Özbekistan’›n Harezm bölgesinde<br />
destanlar›, destan parçalar›n› ve baz›<br />
termeleri terennüm eden ve çoklukla kad›nlardan<br />
oluflan sanatkârlara halfe ad›<br />
verilmektedir. Daha çok kad›nlar aras›nda<br />
yay›lm›fl olan halfecilik sanat›, bir<br />
topluluk halinde icra edifl ile anlat›c›n›n<br />
icray› tek bafl›na gerçeklefltirmesi bak›mlar›ndan<br />
iki yönde geliflmifltir. Grup<br />
halinde icrada, halfe toplulu¤u üç kifliden<br />
oluflmaktad›r. Bunlardan en önemlisi<br />
olan usta halfe, bir yandan a¤›z kopuzu<br />
çalarken di¤er yandan da aflule 5 ler terennüm<br />
eder. Daireçi (Tefçi) ad› verilen<br />
ve icra s›ras›nda bazen dans eden bir di-<br />
¤er sanatkâr ise, aflule söylemeye ifltirak<br />
etmektedir. Tef çalan, kayrak denilen ve<br />
Anadolu’daki parma¤a tak›lan zile benzer<br />
bir taflla oynayan, mani ya da atma<br />
türkü ile aflule terennüm eden oyinçi de<br />
topluluk içinde önemli bir görevi yerine<br />
getiren sanatkard›r. Sanatlar›n› bir topluluk<br />
ya da grup halinde icra eden halfeler,<br />
halk destanlar›n›, destan parçalar›n›,<br />
toy kofluklar›n›, mani ya da atma türküleri,<br />
afluleleri, kendilerine ya da baflka<br />
sanatkârlara âit eserleri a¤›z kopuzu ve<br />
tef eflli¤inde terennüm etmektedirler<br />
(‹mamov-vd: 1990, 230.). Bu tür halfelere<br />
Bibi flaire, Han›mcan halfe, Acize,<br />
Anacan Seferova, Nezire Sabirova gibi<br />
isimleri örnek vermek mümkündür.<br />
Sanatlar›n› tek bafllar›na terennüm<br />
eden halfeler, destan ve kofluklar› müzik<br />
âleti olmaks›z›n terennüm etmektedirler<br />
ve sanatlar›n› icra ederken saz eflli¤ine<br />
bafl vurmamalar›yla K›rg›z Türklerinin<br />
84 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
Manasç›lar›yla Anadolu sahas› meddahlar›na<br />
benzemektedirler. Bu tip halfeler,<br />
destanlar› ya ezberden ya da kitaptan<br />
âhenkli bir flekilde okurlar. Kitaptan<br />
okumalar›, onlar› k›ssahanlarla birlikte<br />
de¤erlendirmemize imkân vermektedir.<br />
Ayr›ca, terennüm ettikleri destanlar›n<br />
konular› da onlar› k›ssahanlara yaklaflt›rmaktad›r.<br />
Sanatlar›n› bir bafllar›na icra<br />
eden halfeler, destanlar› ezbere ya da<br />
kitaptan okuman›n yan› s›ra, Yar-yar,<br />
Kelin selam, Mübarek gibi toy kofluklar›n›<br />
terennüm etmekle de meflhur olmufllard›r.<br />
Raziye Metniyaz k›z›, Saadet Hudaybergenova,<br />
Paflfla Seidmemed k›z›,<br />
Ambercan Rozimetova, Anarcan Rezzakova<br />
gibi isimler, sanatlar›n› bir bafl›na<br />
icra eden halfelerin bafl›nda gelmektedirler.<br />
Bu isimlerin yan› s›ra Cumanbülbül’ün<br />
ninesi olan Tille kempir ile Kulsemey<br />
bahflinin anas› Sultan kempiri de<br />
burada zikretmek gerekir. Cumanbülbül’ün<br />
o¤lu Ergafl’›n Tille kempire ait<br />
olan Kür Bat›r adl› destan› da terennüm<br />
etti¤i bilinmektedir.<br />
K›ssahanlar›n kad›n versiyonu olan<br />
halfelerin baz› yönleriyle do¤rudan k›ssahanlara<br />
benzedikleri hususu üzerinde<br />
durmufltuk. Halfeler, bütünüyle dünyal›k<br />
konular› ele alan eserleri terennüm<br />
ederlerken, k›ssahanlar›n dinî konulu<br />
eserleri de terennüm ettikleri görülmektedir.<br />
Bunun d›fl›nda halfeler ile k›ssahanlar›n<br />
anlatt›klar› ya da okuduklar›<br />
destanlar›n konular› genelde ayn›d›r.<br />
Halfelerin repertuar›n›, çoklukla, Afl›k<br />
Garib ve fiasenem, Afl›k Ayd›n, Hurlika<br />
ve Hemra, Kumri, K›ssai Zeba, Tulumbiy,<br />
Zevriya, Dürepfla, Bazirgan, H›rman<br />
Deli gibi destanlarla Magt›mgul›’n›n fliirleri,<br />
çeflitli tören kofluklar› ve kendilerine<br />
ait olan eserler oluflturmaktad›r.<br />
Yukar›daki bilgilerden de anlafl›laca¤›<br />
üzere, halfeler, toylara, dü¤ünlere, bayramlara<br />
ve kad›n toplant›lar›na ifltirak<br />
ederek bu tür toplant›lar› yönetmektedirler<br />
(Jirmunskiy-Zarifov: 1947, 56-<br />
57.).<br />
K›ssahanlar:<br />
Rüstem Dastan, Tahir ve Zühre, Hikayeti<br />
Göro¤li, Behram ve Gülendam gibi<br />
dünyevî hikâyelerin yan› s›ra dinî konulu<br />
eserleri de anlatan, okuyan k›ssahanlar,<br />
halk destanlar›n›n yeniden ifllenmifl<br />
nüshalar›n›, ilgi çekici tercüme hikâyeleri,<br />
klasik edebiyat örneklerinin<br />
folklorlaflt›r›lm›fl varyantlar›n›, çeflitli<br />
cenknameleri, çeflitli toplant›larda, kahve<br />
ya da çayhanelerde ya anlatm›fllar ya<br />
da yazma metinlerden okumufllard›r<br />
(‹mamov-vd: 1990, 230.). Türkistan’da<br />
yaz›n›n yayg›nlaflmas›ndan sonra ortaya<br />
ç›kt›klar›na inan›lan k›ssahanlardan<br />
(Ay›mbetov: 1988, 147-148’den Ergun:<br />
1996, 279.) baz›lar›n›n yeni yeni hikâyeler<br />
tanzim etmeye ve terennüm ettikleri<br />
eski hikâyeleri yeniden yorumlamaya<br />
çal›flt›klar› da görülmüfltür. T›pk›, Anadolu<br />
sahas› k›ssahanlar›nda oldu¤u gibi,<br />
Özbek Türkleri ya da Türkistan sahas›<br />
k›ssahanlar› da daha çok flehirlerde ortaya<br />
ç›km›fl ve buralarda ra¤bet görmüfllerdir.<br />
Türkistan’da kitap basma iflinin<br />
yayg›nlaflmas› ve bas›lan kitaplar aras›nda<br />
daha önceleri k›ssahanlar taraf›ndan<br />
terennüm edilen pek çok hikaye<br />
metninin de yer almas›ndan dolay›, k›ssahanlar<br />
yavafl yavafl ilgi görmemeye ve<br />
ortal›ktan çekilmeye bafllam›fllard›r.<br />
Ciravlar:<br />
Özbekistan’›n daha çok Bulungur<br />
gibi belli baz› bölgelerinde destan anlatan<br />
sanatkârlar› adland›rmak için cirav<br />
terimi de kullan›lmaktad›r (Jirmunskiy-<br />
Millî Folklor 85
Zarifov: 1947, 27.). Terim, eski dönemlerde<br />
çok daha yayg›n bir flekilde kullan›lm›flt›r.<br />
C›rav terimi, Kazak, K›rg›z,<br />
Tatar-Baflkurt Türkleri aras›nda c›rav,<br />
y›rav fleklinde görülmektedir. Ad› geçen<br />
Türk topluluklar› aras›ndaki c›rav ya da<br />
y›ravlar›n t›pk› bizdeki ozanlar gibi, sadece<br />
kahramanl›k destanlar› terennüm<br />
ettikleri bilinen bir husustur. Bizdeki<br />
ozandan afl›¤a geçifl süreci, Kazak, K›rg›z,<br />
Tatar-Baflkurt Türkleri aras›nda c›rav<br />
ya da y›ravdan ak›n ya da sesene geçifl<br />
fleklinde yaflanm›flt›r. Bilindi¤i üzere,<br />
ozanlar sadece kahramanl›k fliirleri ya<br />
da terennüm ederlerken daha çok 16.<br />
Yüzy›ldan itibaren görülmeye bafllayan<br />
afl›k tipi, güzelleme söyleme özelli¤iyle<br />
ön plana ç›kmaktad›r. Afl›klar, bir yandan<br />
güzellemeler terennüm edip öbür<br />
afl›klarla at›fl›rlarken di¤er yandan da<br />
ozanlar›n kahramanl›k fliirleri söyleme<br />
özelliklerini de kendi bünyelerine dahil<br />
etmifllerdir. Ayn› fley Kazak, K›rg›z ve<br />
Tatar-Baflkurt Türklerinin ak›n ve sesenleri<br />
için de geçerlidir (Aça: 1998, 20-<br />
48, 66-90.). Burada, ak›n teriminin Özbek<br />
Türkleri aras›nda dar bir alanda da<br />
olsa kullan›ld›¤›n› da hat›rlatmak gerekmektedir.<br />
Yüzbaflilar:<br />
Surhanderya ile Kaflkaderya’n›n<br />
baz› bölgelerinde destan terennüm eden<br />
sanatkârlara yüzbafli ad› verilmektedir<br />
(‹mamov-vd: 1990, 229.).<br />
Saki, Sazende, Cirçi, Sanavçi,<br />
Ak›n ve Ahun:<br />
Güney Türkistan ya da Fergana<br />
bölgesi Özbekleri aras›nda, destan terennüm<br />
eden sanatkârlara bahflinin yan›<br />
s›ra saki, sazende, cirçi, sanavçi, ak›n<br />
ve ahun adlar› da verilmektedir (‹mamov-vd:<br />
1990, 229.).<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
Özbek Türklerinin destanc›l›k gelene¤ini<br />
meydana getirme ve gelene¤in süreklili¤ini<br />
sa¤lamada pek çok sanâtkar›n<br />
ad› ön plana ç›kmaktad›r. Yukar›da<br />
da de¤indi¤imiz gibi, bu sanatkârlar çeflitli<br />
destanc›l›k mekteplerine mensupturlar<br />
ve terennüm ettikleri destanlar›n<br />
konular›, icra tarzlar›, kulland›klar› müzik<br />
âletleri, vs. bak›mlar›ndan birbirlerinden<br />
ayr›labilmektedirler. Ancak, bu<br />
sebeplerden dolay›d›r ki, zikredilen destanc›l›k<br />
mektepleri ortaya ç›kabilmifltir.<br />
Biz burada, do¤al olarak, destan terennüm<br />
eden bütün sanatkârlar› de¤il, belirli<br />
mektepler dahilinde ad› daha çok ön<br />
plana ç›km›fl olanlar hakk›nda bilgi vermeye<br />
çal›flaca¤›z. Bu destanc›lar›n bafl›nda<br />
da Böri bahfli, Yoldafl flair, Fazil<br />
Yoldafl o¤li, Ergafl Cumanbülbül o¤li,<br />
Polkan flair, ‹slam flair, Abdulla Nurali,<br />
Nurman flair, Bala bahfli gibi sanatkârlar<br />
gelmektedir. Yaln›z, bu ad› zikredilen<br />
destanc›lar hakk›nda bilgi vermeye bafllamadan<br />
önce, Özbek Türklerinin destanc›l›k<br />
gelene¤inin oluflum ve gelifliminde<br />
önemli görevler ifâ eden destanc›l›k<br />
mektepleri üzerinde k›saca durmak<br />
gerekmektedir. Her bir Türk grubunun<br />
afl›kl›k ya da destanc›l›k gelene¤inde oldu¤u<br />
gibi, Özbek Türklerinin destanc›l›k<br />
gelene¤inde de destanc› ya da destanc›<br />
gruplar›n›n birbirlerinden icra tarz›, icra<br />
s›ras›nda kulland›klar› müzik aleti, destanlarda<br />
iflledikleri konular bak›mlar›ndan<br />
ayr›lmalar› neticesinde çeflitli mektepler<br />
ortaya ç›km›flt›r. Hadi Zarif, V. M.<br />
Jirmunskiy, K. ‹mamov, B. Sarimsakov,<br />
A. Seferov, Töre Mirzayev gibi araflt›r›c›lar,<br />
Özbek Türklerinin destanc›l›k gelene¤i<br />
içindeki mektepleri genellikle flu flekilde<br />
s›ralamaktad›rlar: Bulun¤ur, Kor-<br />
¤an (Nurata), Narpay (fiehrisebz), Ka-<br />
86 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
may, Serabad, Güney Türkistan, Harezm,<br />
vs. V. M. Jirmunskiy, Turkskiy<br />
Geroiçeskiy Epos adl› eserinde, Türkistan<br />
destanc›lar›n›n sanatlar›nda profesyonel<br />
bir flekilde e¤itildiklerini ve destan<br />
terennüm edecek adaylar›n iki ya da<br />
üç y›l boyunca usta (ustaz) destanc›lar›n<br />
e¤itiminden geçtiklerini yazmaktad›r.<br />
Genç destanc›lar, ustalar›n›n hikâyelerini<br />
dinlerler ve onlara köylere yapt›klar›<br />
seyahatler s›ras›nda refakat ederler.<br />
Adaylar, bir yandan destanlar›n geleneksel<br />
pasajlar›n› ve epik kliflelerini ezberlerlerken<br />
di¤er yandan da kendi irticalleri<br />
s›ras›nda destan›n geri kalan k›s›mlar›n›<br />
nas›l hikâye edeceklerini ö¤renmektedirler.<br />
Bir kaç y›l boyunca süren<br />
bu e¤itim, ç›raklar›n halk huzurunda<br />
s›navdan geçmeleriyle sonlanmaktad›r.<br />
Ç›rak ya da ö¤renci, seçkin destan<br />
dinleyicisi önünde tam bir destan› ezberden<br />
anlatmak zorundad›r ve ancak böyle<br />
yaparak ba¤›ms›z bir flekilde destan terennüm<br />
etme hakk›na kavuflmaktad›r.<br />
Jirmunskiy, 19. Yüzy›lla 20. Yüzy›l›n<br />
bafllar›nda Özbekistan’da destanc›lar›yla<br />
meflhur iki mektepten söz etmektedir.<br />
Bunlar Bulungur ve Nurata (Kor¤an)<br />
mektepleridirler ve birbirlerinden önemli<br />
noktalarda ayr›lmaktad›rlar. Bulungur<br />
mektebi, Alpam›fl gibi kahramanl›k<br />
konulu destanlarla ön plana ç›kmaktad›r<br />
ve temsilcilerinin icra ettikleri destanlar<br />
flekil aç›s›ndan daha kat› ve gelenekseldir.<br />
Nurata mektebinde ise daha<br />
çok aflk konulu destanlar›n terennüm<br />
edildi¤i görülmüfltür. Bu mektebe mensup<br />
destanc›lar›n üslubu romantik konulara<br />
uygun bir flekilde daha lirik ve<br />
süslüdür. Nurata (Kor¤an) mektebinin<br />
üslup özelliklerinin flekillenmesinde, Tacik<br />
ve Özbek k›ssalar›yla Fars klasik<br />
destanlar›n›n etkisi aç›kt›r. Bulungur<br />
mektebinin en önemli temsilcisi Fazil<br />
Yoldafl o¤li iken di¤er mektebin en büyük<br />
temsilcisi de Ergafl Cumanbülbül<br />
o¤li’dir. Ergafl ile ö¤rencilerinin büyük<br />
bir çoklu¤u, okumufl insanlard› ve adlar›n›n<br />
bafl›nda bir de mulla tabiri yer almaktayd›.<br />
Nurata mektebinin merkezi,<br />
Ergafl’›n do¤du¤u köy olan Kor¤an’d›r.<br />
Köy, bir kaç genifl aileden müteflekkil olmas›na<br />
ra¤men Özbek Türkü folklorcular›n<br />
tespitlerine göre, on ikinin üzerinde<br />
destanc›n›n yetiflti¤i bir merkez olmufltur<br />
(Jirmunskiy-Zarifov: 1947, 45;<br />
Jirmunskiy: 1974, 639-640.). Bu arada,<br />
bu mektebin Ergafl’tan sonraki en büyük<br />
temsilcisinin Polkan flair oldu¤unu da<br />
belirtmek gerekmektedir. Mektebin di-<br />
¤er temsilcileri ise Yadgar, Lepes, Mulla<br />
tafl, Mulla Halmurad, Sultan kempir,<br />
Tille kempir, Calman bahfli, Boran bahfli,<br />
Boran flair, Bota bahfli gibi destanc›lard›r.<br />
Bulungur destanc›l›k mektebinin<br />
en büyük temsilcisi olan Fazil Yoldafl o¤li’nden<br />
Alpam›fl, Yadgar, Yusuf bilen Ahmed,<br />
Melike Ayyar, Maflrika, Zulfizar,<br />
Bala Gerdan, ‹ntizar, Nurali, Cehangir,<br />
Muradhan, Rüstem, fiirin bilen fieker,<br />
Ra’na bilen Suhangül, Zerevhan gibi<br />
destanlar derlenmifltir. Ad› geçen mektebin<br />
di¤er temsilcileri ise Emin bahfli, Çini<br />
flair, Tavbuzar flair, Kurbanbek flair,<br />
Sultanmurad, Yoldaflbülbül, Yoldafl, Koldafl,<br />
Süyer, Rahimbülbül, Cora, Yarlakab<br />
gibi isimlerden oluflmaktad›r (‹mamovvd:<br />
1990, 236-237.).<br />
Bir di¤er önemli destanc›l›k mektebi<br />
de Narpay (fiehrisebz) mektebidir ve<br />
en önemli temsilcisi de 1874-1953 y›llar›<br />
aras›nda yaflam›fl olan ‹slam Nazar o¤li’dir.<br />
‹slam flair, 19. Yüzy›l›n en büyük<br />
flairlerinden Receb flairin ö¤rencisidir.<br />
Millî Folklor 87
‹slam flair, Özbek kökenli baz› araflt›r›c›larca,<br />
hem Narpay hem de Kor¤an mekteplerinin<br />
ortak bir temsilcisi olarak gösterilmektedir.<br />
Gerçekten de baz› destanc›lar<br />
birden fazla mektebin temsilcisi<br />
olarak ortaya ç›kmaktad›r. Bunlara bir<br />
baflka örnek olarak Yarlakab’› verebiliriz.<br />
Araflt›r›c›larca, Yarlakab’›n hem Bulungur<br />
hem de Kor¤an mekteplerinin<br />
temsilcisi oldu¤u ifade edilmifltir (‹mamov-vd:<br />
1990, 236-237.). Narpay mektebin<br />
bir di¤er önemli temsilcisi de Nurman<br />
Abdubay o¤li’dir.<br />
En büyük temsilcisi olarak fiernazar<br />
Beknazar’› gördü¤ümüz fierabad<br />
mektebi ise 19. Yüzy›l›n ikinci yar›s› ile<br />
20. Yüzy›l›n bafllar›nda etkili olmufltur.<br />
Mektebin en büyük temsilcisi, fiernazar<br />
Beknazar o¤lidir. fiernazar’›n yan› s›ra<br />
Merdankul, Evliyakul o¤li, Ümir Sefer<br />
o¤li, Narmurad bahfli, Ahmed bahfli, Nurali<br />
Baymet o¤li, Memedrayim bahfli,<br />
Böribay Ahmed o¤li, Yusuf Ötegen gibi<br />
isimler de mektebin temsilcilerindendirler.<br />
Ad› geçen destanc›lar›n repertuarlar›nda<br />
yer alan Altin Kavak, Melle Sevdager,<br />
Allanazar Alçinbek gibi baz› destanlar<br />
baflka bölgelerdeki destanc›lar›n repertuarlar›nda<br />
yer almamaktad›r (‹mamov-vd:<br />
1990, 238.).<br />
Özbek Türklerinin destanc›l›k gelene¤ini<br />
oluflturan ve gelifltiren güçlü<br />
mekteplerden baz›lar› hakk›nda bu k›sa<br />
izahat› verdikten sonra gelene¤in temsilcisi<br />
olan baz› önemli destanc›lar› ana<br />
hatlar›yla tan›tmak, gelene¤in daha iyi<br />
anlafl›lmas› aç›s›ndan faydal› olacakt›r,<br />
kanaatindeyiz.<br />
Böri Bahfli:<br />
Böri bahfli, Fergana vilayetinin Kumarlik<br />
köyünde 1886 y›l›nda çiftçi bir ailenin<br />
çocu¤u olarak dünyaya gelmifltir.<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
Babas› destanc›d›r ve Sad›k flair ad›yla<br />
tan›nm›flt›r. Bahfl›l›¤› a¤abeyi Cora flairden<br />
ö¤renen Böri Sad›k o¤li, baflka flairlerden<br />
farkl› olarak destanlar› dütar eflli¤inde<br />
söylemifltir. Bahfli, 1954 y›l›nda<br />
vefat etmifltir. Repertuar›nda Alpam›fl,<br />
Mesbeçe, Göro¤liniñ Evezni Alib Kelifli<br />
gibi destanlar olan Böri bahflidan Alpam›fl<br />
destan›n bir varyant› Yusuf Sultan<br />
taraf›ndan 1937 y›l›nda derlenmifltir<br />
(Kuçkartay: 2000, XL.).<br />
Yoldafl flair:<br />
Fazil Yoldafl o¤li’nin ustas› olan Yoldafl<br />
flair, Bulungur’dand›r ve Bulungur<br />
bölgesi destanc›l›k gelene¤inin önemli<br />
temsilcilerinden biridir.<br />
Fazil Yoldafl o¤li (1872-1955):<br />
Fazil Yoldafl o¤li, Semerkant vilayeti,<br />
Bulungur s›n›rlar› içinde 1872 y›l›nda<br />
çiftçi bir ailede dünyaya gelmifltir. Befl<br />
yafl›nda babas›n› kaybeden Fazil, koyun<br />
güderken çobanlardan domb›ra çalmas›n›,<br />
maniler söylemesini ö¤renmifl ve yirmi<br />
yafl›na girince Yoldafl flaire ö¤renci olmufltur.<br />
Befl alt› y›l boyunca destan söylemenin<br />
s›rlar›n› büyük bir ustal›kla ö¤renen<br />
Fazil, büyük bir toplant›da üstad›n›n<br />
yapt›¤› s›navdan baflar›yla geçip, tek<br />
bafl›na destan söyleme hakk›n› elde etmifltir.<br />
Bulungur destanc›l›k mektebinin<br />
büyük temsilcisi olarak tan›nan Fazil<br />
Yoldafl o¤li, k›rk üç destan söylemifl ve<br />
otuz tanesi (Jirmunskiy ve Zarifov’a göre<br />
yirmi bir.) derlenmifltir. Fazil’den derlenen<br />
destanlardan yedi tanesi (Alpam›fl,<br />
Melike Ayyar, Bala Gerdan, fiirin-fieker,<br />
Murad Han, Rüstem Han, Zülfüzar) yay›mlanm›flt›r.<br />
Fazil Yoldafl o¤li, 1955 y›l›nda<br />
vefat etmifltir (Jirmunskiy-Zarifov:<br />
1947, 48-51; Kuçkartay: 2000, XLIII.).<br />
Ergafl Cumanbülbül o¤li (1868-<br />
1937):<br />
88 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
1868 y›l›nda (fiairin do¤um tarihi,<br />
Jirmunskiy ve Zarifov taraf›ndan 1870<br />
olarak gösterilmektedir. (Jirmunskiy-<br />
Zarifov: 1947, 44.).) Semerkant vilayeti<br />
Kor¤an köyünde dünyaya gelen ve Kor-<br />
¤an destanc›l›k mektebinin en önemli<br />
temsilcilerinden olan Ergafl Cumanbülbül<br />
o¤li, yaflad›¤› yokluk y›llar› s›ras›nda<br />
köy köy, flehir flehir dolaflarak pek çok<br />
bahfli ile tan›fl›r ve onlardan çeflitli destanlar<br />
ö¤renir. Babas› Cuman da meflhur<br />
bir flair ve destanc›d›r. Yetene¤inden<br />
dolay›, ona bülbül s›fat› verilmifltir. Cumanbülbül’ün<br />
flöhretinin izlerini bugün<br />
de halk destanlar›nda sürmek mümkündür.<br />
Ergafl’›n babas› Cuman’›n Casak ve<br />
Yarlakap ad› a¤abeyleri de meflhur destanc›<br />
idiler. Casak, Cumanbülbül’ün de<br />
ustas› olmufltur. Casak’›n ö¤rencileri<br />
aras›nda Polkan flair de yer alm›flt›r. Cumanbülbül,<br />
Buran flairin (Kiçi Buran)<br />
ö¤rencisidir. Kiçi Buran, XVIII. Yüzy›l›n<br />
sonlar›nda Semerkant’›n Çelek ilçesinde<br />
do¤up XIX. Yüzy›l›n 60’l› y›llar›nda ölmüfltür.<br />
XVIII. Yüzy›lda yaflayan ve Kor-<br />
¤an (Nurata) mektebinin önemli temsilcilerinden<br />
olan meflhur Mulla Abdukadir<br />
de Buran bahflinin ö¤rencilerindendir.<br />
Ergafl’›n yedi göbek öncesine kadar bütün<br />
atalar› da flair ve destanc›d›r. Onun<br />
destanc› atalar› aras›nda Yadgar, Lapas,<br />
Mulla Tafl, Mulla Halmurad gibi isimler<br />
yer almaktad›r. Ergafl’›n babas›, okuma<br />
yazma bilmedi¤i için o¤lunun e¤itimli<br />
bir insan olmas›n› istemifl, onu mektebe<br />
göndererek özel hocalar tutmufltur. Ö¤rendi¤i<br />
destan metinlerini yorumlay›p<br />
yeniden yaratan Cumanbülbül o¤li, Buhara<br />
medreselerinde okudu¤u y›llarda<br />
Aliflir Nevaî, Fuzulî, Magt›mgul› gibi flairleri<br />
be¤enerek okumufl ve özellikle de<br />
Nevaî’nin etkisinde kalarak destanlar<br />
yazm›flt›r. 18 yafl›nda iken babas› ölmüfl<br />
ve Ergafl’›n ailesi çok zor durumda kalm›flt›r.<br />
fiair, kendi hayat›n› anlatt›¤› bir<br />
destan›nda, bu çetin yoksulluk y›llar›n›<br />
ayr›nt›l› bir flekilde anlat›r. Cumanbülbül<br />
o¤li’nin destan repertuar›n›n oluflumunda<br />
Polkan flairin önemli bir yeri vard›r.<br />
Cumanbülbül o¤li’nin destan repertuar›,<br />
Alpam›fl, Yekke Ahmed, Aysuluv,<br />
Küntugm›fl, K›ranhan, Dall›, Göro¤liniñ<br />
tu¤ilifli, Yunus Peri, Miskal Peri, Gülnar<br />
Peri, Huflkeldi, Hasanhan, Çambil Kamali,<br />
Ravflan, Avazhan, Kündüz bilen<br />
Yulduz, Haldarhan, Elaman gibi pek çok<br />
destan metninden oluflmaktayd›. Bunlardan<br />
yaln›zca sekizi bizzat kendisinden<br />
dinlenerek yaz›ya geçirilmifltir. Yaz›ya<br />
geçirilen sekiz destandan befli olan<br />
Ravflan, Kündüz bilen Yulduz, Dalli,<br />
Künto¤mifl ve Huflkeldi yay›mlanm›flt›r.<br />
Ravflan, Ergafl’›n temsilcisi oldu¤u Kor-<br />
¤an destanc›l›k mektebinin üslubunu ortaya<br />
koyan en güzel metinlerdendir. Sovyet<br />
döneminde Sosyalizmi övücü fliirler<br />
de yazmak durumunda kalan Cumanbülbül<br />
o¤li, 1937 y›l›nda 67 yafl›ndayken<br />
Taflkent’te vefat etmifltir. Jirmunskiy ile<br />
Zarifov, flairin ölüm tarihi olarak 1938’i<br />
vermifllerdir (Jirmunskiy-Zarifov: 1947,<br />
44-46; ‹mamov-vd: 1990, 237; Koçar:<br />
1991, 245-253).<br />
Polkan flair (1874-1941):<br />
Kor¤an mektebinin temsilcisi olan<br />
ve Er¤afl flairin sanat anlay›fl›n›n flekillenmesinde<br />
önemli bir yere sahip olan<br />
Polkan flairin gerçek ad›, Muhammedkul<br />
Camrat o¤li’dir. Semerkant ili Hatirçi ilçesinde<br />
çiftçi bir ailede dünyaya gelmifltir.<br />
Babas›n›n erken ölümüyle birlikte<br />
yoksullaflan Polkan, çocuklu¤undan itibaren<br />
çobanl›k yapmaya bafllam›flt›r. On<br />
dört y›l boyunca çeflitli köylerde çobanl›k<br />
Millî Folklor 89
ve iflçilik yapm›flt›r. Çobanlardan domb›ra<br />
çalmas›n› ö¤renen Polkan, yine ayn›<br />
çobanlardan çeflitli destanlar› dinleyerek<br />
haf›zas›na yerlefltirmeye çal›flm›flt›r. Ö¤rendi¤i<br />
destanlar› çobanlar aras›nda anlat›rken<br />
yetene¤i, meflhur Kor¤an flairlerinin<br />
ustas› olan Cassak flair taraf›ndan<br />
fark edilip ve ö¤rencili¤e kabul edilmifltir.<br />
Dört y›l e¤itim gördükten sonra ustas›n›n<br />
bir kaç destan›n› ö¤renir. Klasik s›navdan<br />
geçerek bahfli unvan›n› al›r ve<br />
ba¤›ms›zl›¤›n› kazan›r. Fakat, o ustas›<br />
Cassak’tan daha fazla fley ö¤renmek<br />
amac›yla her zaman ustas›n›n yan›na<br />
gelir ve destanlar terennüm eder. Polkan,<br />
yirmi befl yafl›nda iken meflhur bir<br />
flair olarak tan›n›r. I. Dünya Savafl› s›ras›nda<br />
köydafl› olan Böribay’›n yerine,<br />
Çarl›k hükümeti taraf›ndan cephe gerisinde<br />
hizmet etmek (merdikârl›k) amac›yla<br />
Rusya içlerine gönderilir. Merdikârl›k<br />
s›ras›nda bir yandan Çar hükümetini<br />
elefltiren fliirler terennüm eder,<br />
di¤er yandan da Merdikar adl› destan›n›<br />
oluflturmaya bafllar. Ekim Devrimi’nden<br />
sonra merdikârl›k yapanlar›n da¤›t›lmas›<br />
üzerine tekrar yurduna döner ve Merdikar›<br />
tamamlar. Yetmiflten fazla destan›<br />
ezbere bilen ve bunlar› terennüm<br />
eden Polkan flairin en uzun eseri 20. 000<br />
dizeden oluflan Kiranhan destan›d›r (Jirmunskiy:<br />
1974, 636; Jirmunskiy-Zarifov:<br />
1947, 46-47.).<br />
Abdulla Nurali/Abdulla flair/<br />
(1874-?):<br />
1874’te Buhara ili, Kitab ilçesi Kaynar<br />
k›flla¤›nda dünyaya gelmifltir. fiairin<br />
do¤du¤u köy, fiehrisebz’e çok yak›nd›r.<br />
Küçük yaflta öksüz ve yetim kalm›flt›r.<br />
Di¤er pek çok destanc› gibi o da çocukluk<br />
ve gençlik y›llar›n› yoksulluk içinde geçirmifltir.<br />
Uzun y›llar boyunca çobanl›k<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
ve iflçilik yapan Abdulla’n›n destanc›l›k<br />
alan›ndaki ustas›, kendisi gibi bir çoban<br />
olan Recep flairdir. Receb flair, fiehrisebz<br />
mektebinin XIX. Yüzy›l›n ikinci yar›s›ndaki<br />
temsilcilerindendir. Ad› geçen mektebin<br />
di¤er baz› temsilcilerine ise, Hidir<br />
flair ile Ernazar flairi örnek vermek<br />
mümkündür. Ernazar flair, Buhara emiri<br />
Nasrulla’n›n saray›nda destanlar terennüm<br />
etmifltir. Abdulla flairin terennüm<br />
etti¤i destanlar›n en büyük özelli¤i<br />
canl›, nefleli ve lirik olmalar›d›r. Destanlar›n<br />
böylesi bir karaktere kavuflmufl olmas›,<br />
do¤rudan Abdulla’n›n karakteriyle<br />
ba¤lant›l›d›r. Bu örnek, halk anlatmalar›<br />
incelemelerinde anlat›c› ya da yarat›c›n›n<br />
ayr›nt›l› bir flekilde incelenmesi gerekti¤i<br />
fikrini destekler mahiyettedir.<br />
Abdulla flair, Ekim Devrimi’nden sonra<br />
devrimle ilgili destanlar ve termeler terennüm<br />
etmifltir. 1937’de Moskova’da<br />
düzenlenen Özbekistan Sanat Kongresi<br />
ile 1938’de Taflkent’te düzenlenen Özbek<br />
Halk Sanat› Olimpiyat›’na ifltirak etmifltir.<br />
Özbekistan hükümeti taraf›ndan<br />
kendisine halk sanatç›s› unvan› verilmifltir<br />
(Jirmunskiy-Zarifov: 1947, 51-<br />
52.).<br />
‹slam flair/‹slam Nazar o¤li/<br />
(1874-1953):<br />
Hem fiehrisebz (Narpay) hem de<br />
Kor¤an destanc›l›k gelene¤inin temsilcisi<br />
olan ‹slam flair, 1874 (Jirmunskiy ve<br />
Zarifov, 1872 olarak göstermektedirler.)<br />
y›l›nda Semerkant vilayeti, Narpay ilçesi<br />
Aktafl köyünde dünyaya gelmifltir.<br />
Meflhur destanc› Ernazar (Buhara emiri<br />
Nasrulla’n›n saray›nda destanlar terennüm<br />
eden Ernazar’la kar›flt›r›lmamal›d›r.)<br />
flairin ç›ra¤› olarak destan icra sanat›n›n<br />
inceliklerini ö¤renen ‹slam flair,<br />
otuza yak›n destan terennüm etmifltir.<br />
90 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
Bunlardan Arzigül, Sahibk›ran, Erali ve<br />
fierali, Kunto¤mifl, Tahir ve Zühre, Zülfizar<br />
bilen Avazhan, Gülhiraman, Hirman<br />
Deli gibileri kendisinden derlenerek yaz›ya<br />
geçirilmifltir (Jirmunskiy ile Zarifov,<br />
‹slam flairin yirmi sekiz destan bildi¤ini,<br />
onlardan sadece dördünün yaz›ya geçirilerek<br />
Arzigül ad›yla yay›mland›¤›n› yazmaktad›rlar.).<br />
1940 y›l›nda halk destanc›s›<br />
unvan›n› alan ‹slam, 1941’de de Özbekistan<br />
Yazarlar Birli¤i’ne üye olarak<br />
kabul edilir. Narpay destanc›l›k mektebinin<br />
güçlü temsilcilerinden ‹slam flair,<br />
1953 y›l›nda hayata gözlerini yummufltur<br />
(Jirmunskiy-Zarifov: 1947, 52-53;<br />
Mirzaev: 1982, 307-312; ‹mamov-vd:<br />
1990, 237.).<br />
Nurman flair/Nurman Abduvay<br />
o¤li/ (1862-1940):<br />
Nurman flair, 1862 y›l›nda Semerkant<br />
vilayeti, Payar›k ilçesi, Enefl-yahfli<br />
köyünde dünyaya gelmifltir. Gençli¤inde<br />
çok güçlü bir pehlivan olan Nurman, ayn›<br />
zamanda iyi bir at binicisiydi de. Gürefl<br />
ve at yar›fllar›na kat›lmak amac›yla<br />
Buhara, Kermen, Karfli ile Güney Türkistan’›n<br />
pek çok yerini dolaflan flair, terennüm<br />
etti¤i destanlarda s›k s›k Çar<br />
hükümetini elefltiriyordu. Namaz adl›<br />
destan›, halk taraf›ndan çok be¤enilmifltir.<br />
Bu destanda, Köro¤lu gibi bir bahad›r›n<br />
mahallî idareye karfl› yürüttü¤ü<br />
mücadele terennüm edilmifltir. Namaz<br />
destan›, mahallî idarenin kula¤›na gitmifl<br />
ve flair, idare taraf›ndan a¤›r çal›flma<br />
cezas›na çarpt›r›lm›flt›r. Bu a¤›r çal›flma<br />
cezas› neticesinde sakat kalan flaire,<br />
bir de destan ve fliir söylememe yasa-<br />
¤› getirilmifltir. Ekim Devrimi’nden sonra<br />
tekrar destan terennüm etmeye bafllayan<br />
destanc›n›n sekiz eski destan› ezbere<br />
terennüm etmifl ve bunlardan ikisi<br />
derlenip yaz›ya geçirilmifltir. fiair, 1940<br />
y›l›nda vefat etmifltir (Jirmunskiy-Zarifov:<br />
1947, 53-54.).<br />
Kurbannazar Abdulla o¤li/Bala<br />
bahfli/ (1904-?):<br />
Bala bahfli mahlas›n› kullanan Kurbannazar,<br />
1904 y›l›nda Hive ilçesi Güllenbage<br />
köyünde dünyaya gelmifltir. On<br />
yafl›na kadar çocuklar aras›nda destanlar<br />
terennüm etmifltir. Dütar çalmay› ö¤renen<br />
Kurbannazar, okuma yazma bilen<br />
kiflilerden bir kaç destan ö¤renmifl ve<br />
bunlar› çocuklar aras›nda anlatm›flt›r.<br />
Balamançi Ediyar, onun bu yetene¤ini<br />
keflfederek e¤itimini üstlenmifltir. Ediyar’›n<br />
e¤itiminden geçen Kurbannazar,<br />
büyükler aras›nda da destanlar anlatmaya<br />
bafllam›flt›r. Geleneksel s›nav› geçtikten<br />
sonra ba¤›ms›z bir destanc› olmufltur.<br />
Kurbannazar, o y›llarda daha<br />
çok Bala bahfli olarak adland›r›lm›flt›r.<br />
Gençlik y›llar›ndaki hocas› ise Harezm<br />
destanc›s› olan Cuma Nazar bahfli olmufltur.<br />
Ekim devriminden sonra tambur,<br />
gicak ve tar gibi müzik aletlerini<br />
çalmay› ve okuma yazmay› ö¤renmifltir.<br />
Devrim konusunda destanlar yazm›flt›r.<br />
Repertuar›nda eski destanlardan befl<br />
destan yer alm›fl ve bunlardan sadece<br />
Afl›k Garib derlenip yaz›ya geçirilmifltir<br />
(Jirmunskiy-Zarifov: 1947, 56.).<br />
Biz, bu bildirimizde, Özbek Türklerinin<br />
destanc›l›k gelene¤ini daha çok<br />
geçmifl ba¤lam›nda incelemeye çal›flt›k.<br />
Yukar›da verdi¤imiz bilgilerden de anlafl›laca¤›<br />
üzere, Bat› Türkistan’›n kalbi<br />
konumundaki Özbek Türklerinin çok<br />
köklü ve zengin bir destanc›l›k gelene¤i<br />
vard›r. Di¤er Türk topluluklar›n›n destanc›l›k<br />
gelenekleri gibi, bu gelene¤in de<br />
geçmifli ve bugünüyle bütün yönleriyle<br />
incelenmesi, Türk Dünyas› destanc›l›k<br />
Millî Folklor 91
gelene¤ini bir bütün olarak ortaya koyma<br />
yolunda önemli bir basmamak olacakt›r,<br />
kanaatindeyiz.<br />
KAYNAKLAR<br />
AÇA, (Mehmet), 1999, Türk Destanlar›ndaki<br />
Epitetler Hakk›nda Dört Eser ve ‹lhan Baflgöz’ün Bir<br />
Yaz›s›na Dair, Türk Kültürü, 436, A¤ustos, 484-<br />
489 (36-41).<br />
AÇA, (Mehmet), 2000, Köne Epos (Arkaik Destan)<br />
Kavram› ve Türk Halk Hikâyelerindeki ‘Âfl›klara<br />
Mahsus Evlilik’ Konusunun Kaynaklar›ndan<br />
‘Alplara Mahsus Evlilik’, Millî Folklor, 6(47), Güz,<br />
11-21.<br />
AÇA, (Mehmet), 1998, Koz› Körpefl-Bayan<br />
Sulu Destan› Üzerinde Mukayeseli Bir Araflt›rma,<br />
1. c., Konya (Yay›mlanmam›fl doktora tezi).<br />
AKAB‹ROV, (S. F.)-vd, 1981a, Özbek Tiliniñ<br />
‹zahli Lügati, 1. c., Moskva 1981.<br />
AKAB‹ROV, (S. F.)-vd, 1981b, Özbek Tiliniñ<br />
‹zahli Lügati, 2. c., Moskva 1981.<br />
Alpam›fl Destan›, Ankara 2000.<br />
AYIMBETOV, (Kall›), 1988, Hal›k Danal›g›,<br />
Nökis.<br />
BAYDEM‹R, Hüseyin, 1998, Rüstem Han<br />
Destan›, Erzurum (Yüksek lisans tezi).<br />
ÇINAR, (Ali Abbas), 1994, Özbekistan’da<br />
Folklor Faaliyetleri, Millî Folklor, 3(24), K›fl, 10-<br />
19.<br />
ELÇ‹N, (fiükrü), 1988, Türk Dilinde Destan<br />
Kelimesi ve Mefhumu, Halk Edebiyat› Araflt›rmalar›,<br />
1, Ankara, 33-41.<br />
ERGUN, (Metin), 1990, Özbek Türklerinin ‹ntizar<br />
Destan›, Millî Folklor, 1(7), Eylül, 45-47;<br />
ERGUN, (Metin), 1996. Ergun, Karakalpak<br />
Âfl›k Tarz› fiiir Gelene¤i Üzerinde Araflt›rmalar-I,<br />
Türk Kültürü, 397, May›s, 275-289.<br />
⁄ABDULL‹N, (Mâlik), 1974, Kazak Halk›n›ñ<br />
Av›z Âdebiyeti, Almat›.<br />
HÜSE‹NOVA, (Zübeyde), 1974, Tolganay,<br />
Taflkent.<br />
‹MAMOV- (K).-vd, 1990, Özbek Halk A¤zaki<br />
Poetik ‹cadi, Taflkent.<br />
J‹RMUNSK‹Y, (V. M.), 1974, Turkskiy Geroiçeskiy<br />
Epos, L.<br />
J‹RMUNSK‹Y, (V. M.)-Zarifov, H. T., 1947,<br />
Uzbekskiy Narodn›y Geroiçeskiy Epos, Moskva.<br />
KARADAVUT, Zekeriya, 1996, Köro¤lu’nun<br />
Zuhuru Kolu Üzerine Mukayeseli Bir Araflt›rma-‹nceleme-Metinler,<br />
Konya (Doktora tezi).<br />
KENCEBAEV, (B.), 1973, Kazak Âdebiyeti<br />
Tarih›n›ñ Mâseleleri, Almat›.<br />
KIRBAfiO⁄LU, Filiz, 1993, Köro¤lu Destan›’n›n<br />
Özbek Rivayeti Üzerine Karfl›laflt›rmal›<br />
Bir Çal›flma, Erzurum (Yüksek lisans tezi).<br />
KOÇAR, (Ça¤atay), 1991, Türkistan Halk Saz<br />
fiairi Ergefl Cumanbülbülo¤lu, Türkistan ‹le ilgili<br />
Makaleler, Ankara, 245-253;<br />
KUÇKARTAY, (‹ristay), 2000, Özbek Kahramanl›k<br />
Destan› Alpam›fl, Alpam›fl Destan›, Ankara,<br />
XL.<br />
M‹RZAEV, (Töre), ?, Alpam›fl, Taflkent.<br />
M‹RZAEV, (Tura), 1982, Özbek Halk Destanc›l›¤›<br />
ve ‹slam fiair, II. Milletleraras› Türk Folklor<br />
Kongresi Bildirileri, II. c., Halk Edebiyat›, Ankara,<br />
307-312;<br />
MURADOV, (Malik)-vd, 1985, Cahan Balalar<br />
Edebiyati Kütübhanesi, Alpam›fl-Rüstemhan,<br />
Taflkent.<br />
ÖZKAN, (‹sa.), 1989, Yusuf Bey-Ahmet Bey<br />
“Bozo¤lan” Destan›, Ankara.<br />
RECEPOV, Muhammedcan, 1994. Özbek Destan<br />
Terennüm Düzeni, Millî Folklor, 3(23), 1994,<br />
50-52.<br />
SA‹DOV, (M. S.), 1969, Özbek Halk Dastançiligide<br />
Bediiy Maharet, Taflkent.<br />
SARIMSAKOV, (B.), 1981, Halk Dastanlariniñ<br />
Tasnifi ve Aral›k fiekller Meselesi, Özbek Tili<br />
ve Edebiyati, 3. Say›.<br />
TULUM, M. Mahur, 1991, Özbekçe “Rustem”<br />
Destan›, ‹stanbul (Yüksek lisans tezi).<br />
TÜRKMEN, (Fikret), 1989, Köro¤lu’nun Özbek<br />
Varyantlar›, Millî Folklor, 1(4), Aral›k, 8-9.<br />
YILDIRIM, (Dursun), 1989, Köro¤lu Destan›’n›n<br />
Ortaasya Rivayetleri, Millî Folklor, 1(4),<br />
Aral›k, 10-11, 26.<br />
ZAR‹F, (Hadi), 1972, Özbek Halk ‹cadi, Dalli-Huflkeldi,<br />
2. c., Taflkent.<br />
KAYNAKLAR<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
1 Tura Mirzaev, Özbek Halk Destanc›l›¤› ve ‹slam<br />
fiair, II. Milletleraras› Türk Folklor Kongresi<br />
Bildirileri, II. c., Halk Edebiyat›, Ankara<br />
1982, 307-312; Dursun Y›ld›r›m, Köro¤lu Destan›’n›n<br />
Ortaasya Rivayetleri, Millî Folklor, 1(4),<br />
92 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
Aral›k 1989, 10-11, 26; Fikret Türkmen, Köro¤lu’nun<br />
Özbek Varyantlar›, Millî Folklor, 1(4), Aral›k<br />
1989, 8-9; Metin Ergun, Özbek Türklerinin ‹ntizar<br />
Destan›, Millî Folklor, 1(7), Eylül 1990, 45-47;<br />
Ali Abbas Ç›nar, Özbekistan’da Folklor Faaliyetleri,<br />
Millî Folklor, 3(24), K›fl 1994, 10-19. Ç›nar’›n bu<br />
yaz›s›nda, Özbek Türkü bilim adamlar› taraf›ndan<br />
Özbek destanlar› üzerine yap›lm›fl olan çal›flmalardan<br />
da söz edilmektedir; Ça¤atay Koçar, Türkistan<br />
Halk Saz fiairi Ergefl Cumanbülbülo¤lu, Türkistan<br />
‹le ilgili Makaleler, Ankara 1991, 245-253; Muhammedcan<br />
Recepov, Özbek Destan Terennüm Düzeni,<br />
Millî Folklor, 3(23), 1994, 50-52. Recepov’un yaz›s›,<br />
ilk üç cümle hariç, Özbek Halk A¤zaki ‹cadi<br />
(Taflkent 1980) adl› eserden aktarmad›r. Özbek<br />
Türkleri aras›nda Alpam›fl ad›yla bilinen ve Türk<br />
dünyas›n›n hemen her köflesinde tespit edilen Alpam›fl<br />
destan›n›n Fazil Yoldafl varyant›, Türkiye’de de<br />
yay›mlanm›flt›r: Alpam›fl Destan›, Ankara 2000.<br />
Türkiye’de Özbek Türkleri aras›nda yayg›n olan baz›<br />
destanlar› konu edinen yüksek lisans ve doktora<br />
tezleri de haz›rlanm›flt›r. Bunlara flu örnekleri vermek<br />
mümkündür: ‹sa Özkan, Yusuf Bey-Ahmet<br />
Bey “Bozo¤lan” Destan›, Ankara 1987 (Doktora<br />
tezi). Özkan’›n 1989 y›l›nda Ankara’da yay›mlanm›fl<br />
olan bu çal›flmas›nda, Özbek Türkü bilim adamlar›<br />
taraf›ndan haz›rlanm›fl olan eserlerden yararlan›larak<br />
Özbek destanc›l›k mektepleri hakk›nda bilgiler<br />
de verilmektedir; M. Mahur Tulum, Özbekçe “Rustem”<br />
Destan›, ‹stanbul 1991 (Yüksek lisans tezi);<br />
Filiz K›rbaflo¤lu, Köro¤lu Destan›’n›n Özbek Rivayeti<br />
Üzerine Karfl›laflt›rmal› Bir Çal›flma, Erzurum<br />
1993 (Yüksek lisans tezi); Hüseyin Baydemir,<br />
Rüstem Han Destan›, Erzurum 1998 (Yüksek lisans<br />
tezi); Zekeriya Karadavut, Köro¤lu’nun Zuhuru<br />
Kolu Üzerine Mukayeseli Bir Araflt›rma-<br />
‹nceleme-Metinler, Konya 1996 (Doktora tezi); vs.<br />
2 Alpam›fl destan›n›n Özbekler aras›ndaki varyantlar›n›n<br />
bir de¤erlendirmesi için bk. Jirmunskiy-<br />
Zarifov, 61-112.<br />
3 Kazak, K›rg›z, Hakas, Altay, Tuva gibi Türk<br />
topluluklar›yla k›smen Özbek Türklerinin destanc›l›k<br />
gelene¤inde baz› destanlar, özellikle de kahramanl›k<br />
destanlar› dörtlük naz›m birimi kullan›larak<br />
oluflturulmaz. Dörtlük naz›m birimi ile kurulan fliirlere<br />
öleñ ya da kara öleñ ad› verilmektedir. Öleñ bir<br />
naz›m flekli olarak kabul edilmektedir. Bunun yerine<br />
c›r ad› verilen naz›m flekli kullan›l›r. C›rlar dört-<br />
lüklere bölünmezler. Gelenekte c›rlarda kullan›lan<br />
naz›m birimine de tüydek denilmektedir. Tüydekler,<br />
dört dizeli dörtlükten daha fazla dizeyle kurulurlar<br />
ve dize say›lar›n›n kaç oldu¤u da pek mühim de¤ildir;<br />
6,10,15,25,30... dizeli olabilirler. Tüydekte esas<br />
olan düflünce ve olay›n anlat›lmas›d›r. Anlat›mak istenen<br />
olay ya da düflünce kaç dizede biterse tüydek<br />
de orada biter. C›r ve tüydek hakk›nda daha ayr›nt›l›<br />
bilgi için bk: B. Kencebaev, Kazak Âdebiyeti Tarih›n›ñ<br />
Mâseleleri, Almat› 1973, 43-60; Mâlik<br />
⁄abdullin, Kazak Halk›n›ñ Av›z Âdebiyeti, Almat›<br />
1974, 164-165; Mehmet Aça, Türk Destanlar›ndaki<br />
Epitetler Hakk›nda Dört Eser ve ‹lhan Baflgöz’ün<br />
Bir Yaz›s›na Dair, Türk Kültürü, 436, A¤ustos<br />
1999, 484-489 (36-41).<br />
4 Terme: Ö¤üt-nasihat, adap-ahlak, saz ve söz<br />
konular›nda meydana getirilen, sosyal hayattaki çeflitli<br />
olaylarla kifli ve hayvanlar›n tarifi ya da elefltirisi<br />
üzerine kurulan, bahflilar taraf›ndan terennüm<br />
edilen 10-12, 150-200 hatta daha fazla dizeden oluflabilen<br />
lirik, liro-epik fliirlere verilen add›r. Bahflilar,<br />
destana bafllamadan önce dinleyicilerin dikkatini<br />
kendilerine çekebilmek, onlardaki destan dinleme<br />
flevkini artt›rmak amac›yla termeler terennüm etmifllerdir.<br />
Termelerin uzunlu¤u ve k›sal›¤› anlat›c›lar›n<br />
destanc›l›k repertuarlar›na ba¤l›d›r. Termelerin<br />
büyük bir k›sm›, otobiyografik ve biyografik eserlerden<br />
oluflmaktad›r. Bahflilar, çald›klar› müzik aletleriyle<br />
sohbet ederek kendi hayatlar› ve sanatkârl›klar›<br />
hakk›nda söz açmaktad›rlar. Termelerin fonksiyon<br />
bak›m›ndan Anadolu sahas› hikâyeci âfl›klar›n<br />
hikaye anlatmaya bafllamadan önce icra ettikleri döflemelere<br />
benzedi¤i muhakkakt›r (Terme konusunda<br />
daha ayr›nt›l› bilgi için bk. K. ‹mamov-vd., 169-<br />
172.).<br />
5 Aflule: Türkü, lirik halk türküsü.<br />
Millî Folklor 93
MAZG‹RTL‹ B‹R MASAL ANLATICISI:<br />
SÜLEYMAN GÜL<br />
A folk tale narrator from Mazgirt: Süleyman Gül<br />
Süleyman Gül: Comme un conteur à Mazgirt<br />
Anonim halk edebiyat›n›n anlatmaya<br />
dayal› türlerinden biri olarak ele alabilece¤imiz<br />
masallar, sözlü gelenek içerisinde<br />
nesilden nesile aktar›larak günümüze<br />
kadar gelmeyi baflarm›fl manevi<br />
kültür hazinelerimizden biridir. fiöyle ki,<br />
gelene¤e uygun olarak anlat›lan bir masalda,<br />
anlat›c›n›n yaflad›¤› çevreyi, kültürünü,<br />
de¤er yarg›lar›n› hatta inan›fllar›n›<br />
bulmam›z mümkündür. Bu yüzden kültürümüzün<br />
önemli bir parças› olan masallar›n<br />
sözlü gelenek içerisinde kayboluflunu<br />
engellememiz ve masal anlat›c›lar›n› tespit<br />
etmemiz gerekir. Her insan masal anlatamaz.<br />
Önemli olan gelene¤e uygun olarak<br />
anlat›lan masallar›n derlenmesidir.<br />
Ziya Gökalp’in de belirtti¤i gibi;<br />
“Halk masal› her masal söyleyenden al›nmaz.<br />
Çünkü, masal›n, kendine mahsus lisan›<br />
vard›r. Masallar› hususî tabirleriyle<br />
hususî flivesiyle nakleden ancak ocaktan<br />
yetiflme masalc›lard›r. Masalc›lar, eski<br />
ozanl›¤›n kad›nlarda devam eden k›sm›-<br />
Ebru fiENOCAK*<br />
ÖZET<br />
Türk dünyas› folklor araflt›rmalar›nda metin derleme ve incelemesi, her geçen gün daha büyük önem<br />
tafl›maktad›r. Özellikle de, gelene¤e uygun olarak anlat›lan masallar üzerinde yap›lan çal›flmalar, masallar›n<br />
Türk halk kültürüne ait maddi ve manevi unsurlar› yans›tt›¤›n› göstermifltir.<br />
Anahtar Kelimeler<br />
Derleme, masal, maddi ve manevi kültür.<br />
ABSTRACT<br />
Text compilation and investigation is getting important day by day in Turkish folkloric studied. The studies<br />
on folk tales which were narrated according to the tradition showed that the folk tales reflect the material<br />
and spiritual features of Turkish folk culture.<br />
Key Words<br />
Compilation, folk tale, material and sipiritual culture.<br />
* F›rat Üniv. Fen-Edebiyat Fak. Arafl. Gör.<br />
d›r. Ozanl›k babadan o¤ula kald›¤› gibi,<br />
masalc›l›k da anadan k›za intikal eder.<br />
Erkek masalc›lar da varsa da, ekseriya<br />
masalc›lar kad›n cinsindendir...” (F‹L‹-<br />
ZOK,1991: 94).<br />
Buradan flu sonucu ç›karabiliriz; nas›l<br />
ki halk hikâyeleri erkek anlat›c›lar taraf›ndan<br />
anlat›l›yorsa, masallar da daha<br />
çok han›m anlat›c›lar taraf›ndan anlat›lmaktad›r.<br />
“Acaba erkek masal anlat›c›s›na<br />
rastlamam›z mümkün de¤il midir?”<br />
sorusuna cevab›m›z tabiî ki “evet” olacakt›r.<br />
Han›m anlat›c›lar›n, masal analar›n›n<br />
yan›s›ra bazen erkeklerin de masal anlatt›klar›n›<br />
görüyoruz. Fakat bu, çok ender<br />
rastlanan bir olayd›r. ‹flte, Mazgirt’ten<br />
(Tunceli) Derlenen Halk Edebiyat›<br />
Örnekleri (GÜL, 1999) adl› lisans tezinde<br />
de Süleyman GÜL adl› kaynak flah›s,<br />
bir masal anlat›c›s› olarak karfl›m›za ç›kmaktad›r.<br />
‹yi bir masal anlat›c›s› olan Süleyman<br />
GÜL’ün hayat hikâyesi k›saca flöyle-<br />
94 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
dir: “1929 y›l›nda, Mazgirt (Tunceli)’de<br />
dünyaya gelmifltir. GÜL, ö¤renim görmemifl<br />
olup, okuma-yazmas› da yoktur. Eskiden<br />
dü¤ünlerde kaval çalarak halk› e¤lendiren<br />
Süleyman GÜL, babas›n›n vefat›ndan<br />
sonra çobanl›k ve ›rgatl›k yapm›flt›r.<br />
fiimdi ise hayli yafll› olup Elaz›¤’›n Abdullahpafla<br />
mahallesinde ikâmet etmektedir.<br />
Süleyman GÜL’ün masalc›l›¤› da<br />
Mazgirt’in Ortadurak köyünde yaflad›¤›<br />
zamanlara uzan›r. Anlatt›¤› masallar›n<br />
ço¤unu flu anda ölmüfl olan Davulcu Beko<br />
adl› akrabas›ndan ö¤renmifltir. Süleyman<br />
GÜL’ün, Kürtçe anlatt›¤› masallar,<br />
daha sonra akrabas› olan Zülfü GÜL taraf›ndan,<br />
Türkçeye çevrilmifltir. Söz konusu<br />
masallar ile GÜL, radyo ve televizyonun<br />
eksikli¤ini hissettirmemifl, böylece<br />
yaramazl›k yapan çocuklar› e¤lendirmeyi<br />
baflarm›flt›r. Bazen de kar ya¤s›n ve di¤er<br />
gün ava gidilebilsin diye avc›lar ve delikanl›lar›n<br />
›srar› üzerine masal anlatm›flt›r.<br />
Çünkü bölge halk›; “Ne kadar çok masal<br />
anlat›l›rsa o kadar çok kar ya¤ar,” inan›fl›na<br />
sahiptir. Bu inan›fl›n bir benzeri de<br />
K›rflehirli bir masal anas› olan Esma DE-<br />
M‹RDAfi’›n masallar›nda görülür. “Gündüzleri<br />
masal anlat›l›rsa kar ya¤ar” inanc›<br />
ile DEM‹RDAfi, masal anlatmak için<br />
genellikle gece vakitlerini tercih eder,<br />
(fi‹MfiEK, 1999: 22).<br />
GÜL’ün anlatm›fl oldu¤u masallar›n<br />
isimleri ve masal tip kataloglar›ndaki numaralar›<br />
flu flekildedir:<br />
1. Sî Ahmet (EB: -; AaTh: -).<br />
2. Edül’ün Peflinden Giden Adam<br />
(EB: 220, AaTh: 300).<br />
3. Mehmet Bey ile Cemal Bey (EB: -<br />
, AaTh: -).<br />
4. Kel ile Kör Kaz (EB:146; AaTh:<br />
301B).<br />
5. Talihini Arayan Adam (EB: -;<br />
AaTh: -).<br />
6. Ölçü (EB: 271, AaTh: 1406,1423).<br />
Bütün anlatmaya dayal› türlerde oldu¤u<br />
gibi GÜL’ün anlatt›¤› masallarda da<br />
sözlü gelene¤e ba¤l› olarak bir tak›m de-<br />
¤ifliklikler olmufl; anlat›c› masallar› kendi<br />
bilgisi, kültürü, hayal dünyas›, inanc› ile<br />
yeniden yo¤urmufltur. Her anlat›c› ayn›<br />
masal› anlatabilir, konu hemen hemen<br />
hepsinde ayn›d›r. Fakat gerek anlat›c›n›n<br />
kulland›¤› formeller, gerekse masal›n as›l<br />
konusunu anlat›rken uygun yerlerde kulland›¤›<br />
kültürüne ve yaflad›¤› bölgeye ait<br />
özellikler, masal›na ayr›cal›k kazand›r›r.<br />
Bu flekilde biz, incelemifl oldu¤umuz masallarda<br />
kaynak flah›slara ve bölgeye ait<br />
pek çok bilgiye de ulaflm›fl oluruz. Tespit<br />
etti¤imiz masallardaki özellikleri flu flekilde<br />
de¤erlendirebiliriz. (Konu ile ilgili<br />
olarak verilen örneklerin geçti¤i masal<br />
isimleri, bafl harflerine göre k›salt›larak<br />
ifade edilmifltir: Sî Ahmet (SA), Edül’ün<br />
Peflinden Giden Adam (EPGA), Mehmet<br />
Bey ile Cemal Bey (MBCB), Kel ile Kör<br />
Kaz (KKK), Talihini Arayan Adam (TAA),<br />
Ölçü (Ö)).<br />
a. Masallar›n fiekil Özellikleri<br />
a.1. Masallarda Kullan›lan Formeller<br />
Anlat›c›lar, masallar›n belli yerlerinde<br />
kulland›¤› formeller, masala renk katan<br />
unsurlard›r. Özellikle de masal›n bafllang›ç<br />
ve bitiflinde kulland›klar› ifadeler,<br />
“anlat›c›lar›n ustal›klar›n› göstermeleri<br />
için bir f›rsatt›r,” (SAKAO⁄LU, 1999:<br />
150). Süleyman GÜL, anlatt›¤› masallar›n<br />
ço¤unda bafllang›ç ve bitifl formellerini<br />
kullanm›flt›r. Bu formellerin dört masalda<br />
ayn› oldu¤u görülür:<br />
“Varm›fl yokmufl...bir...varm›fl” (EP-<br />
GA, KKK, MBCB).<br />
“Bir...varm›fl” (TAA).<br />
Geriye kalan masallarda girifl formeli<br />
kullan›lmam›flt›r. Söz konusu edilen<br />
“Sî Ahmet” ve “Ölçü” masallar›;<br />
“Adam›n biri...” “Talihini Arayan<br />
Adam” masal› da;<br />
Millî Folklor 95
“Bir fakir varm›fl...” ifadesi ile bafllam›fl<br />
ve hemen ard›ndan olay›n anlat›m›na<br />
geçilmifltir.<br />
Onun, uzun zaman› k›saca ifade<br />
etmek için kulland›¤› formeller de flu<br />
flekildedir:<br />
“Bir gün öyle, iki gün öyle...” (EPGA).<br />
“Bir gece kal›r, iki gece kal›r...”<br />
(MBCB).<br />
Masal ortas›nda geçifli sa¤layan<br />
ve çokça kullan›lan formelleri flöyle s›ralayabiliriz:<br />
“Çok kal›r, az kal›rlar...çocuklar› olur<br />
ve büyür,” (EPGA).<br />
“Çok gider, az gider” (SA, TAA,<br />
MBCB).<br />
Gül, di¤er masal anlat›c›lar›nda oldu¤u<br />
gibi, dinleyicinin dikkatini çekmek<br />
için de formel kullanm›flt›r:<br />
“Gider bakar ki çad›r›n yerinde kimse<br />
yoktur” (EPGA).<br />
“Bakar ki herkes e¤lenmekte, ziyafetler<br />
verilmektedir” (EPGA).<br />
“Bakar ki o¤lu eflikte düflmüfl bayg›nd›r”<br />
(MBCB).<br />
“Kolunu aç›p gösterir ki her nereye<br />
tutmuflsa oras›n› simsiyah etmifl”<br />
(MBCB).<br />
Bazen de GÜL, masal içerisinde,<br />
kahraman› de¤ifltirmek için formel<br />
kullan›r:<br />
“Neyse onu orda b›rakal›m gelelim...”<br />
(MBCB).<br />
GÜL, anlatt›¤› masallar› ise genellikle<br />
flu flekilde bitirir:<br />
“...muratlar›na ererler” (EPGA, SA).<br />
“Muratlar›na erip mutlu olurlar”<br />
(MBCB).<br />
Bunlar›n d›fl›nda GÜL’ün anlatt›¤›<br />
masallardan “Talihini Arayan Adam” masal›,<br />
özetleyen bitifl formeli (“Fakir de<br />
gidip kurtulur”) ile “Kel ile Kör Kaz” masal›<br />
da âni bitifl formeli (“Bu masal da<br />
bitti gitti”) ile sona erdirilir.<br />
Her masalda oldu¤u gibi Süleyman<br />
GÜL’ün anlatt›¤› masallarda da, formü-<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
listik say› olarak üç, yedi, k›rk say›lar›<br />
geçmektedir. Bunlar içerisinde, üç say›s›n›n<br />
di¤erlerine göre daha çok kullan›ld›¤›<br />
görülmektedir. Üç k›z kardefl, üç erkek<br />
kardefl, üç torba, üç ayn› renk ip vb. Bu<br />
say›n›n pek çok yerde kullan›lmas›nda<br />
halk aras›ndaki “Allah’›n hakk› üçtür”<br />
fleklindeki inanc›n etkisi vard›r. “Edül’ün<br />
Peflinden Giden Adam” adl› masalda “Ben<br />
diyeyim iki-üç gün kar›s›n›n yan›nda kal›r”<br />
fleklinde kesinlik bildirmeyen ifadeler<br />
kullan›lm›flt›r. Bu ifadelere, Süleyman<br />
GÜL’ün anlatt›¤› di¤er masallarda da<br />
s›kça rastlan›r:<br />
“Hâlâ bizim iki-üç günümüz kalm›fl”<br />
(MBCB).<br />
“Ben bu tarlaya iki-üç saban çekiyorum”<br />
(TAA).<br />
“Budur üç-dört kezdir seni suya at›yorum”<br />
(Ö).<br />
Söz konusu edilen ifadelerdeki belirsizlik,<br />
anlat›c›n›n baz› konularda emin olmay›fl›ndan,<br />
karars›zl›¤›ndan belki de<br />
dinleyiciyi masal havas›na katmak isteyiflinden<br />
kaynaklanmaktad›r.<br />
a. 2. Kulland›¤› Mahallî Kelime<br />
ve Deyimler<br />
Süleyman GÜL, Mazgirt (Tunceli)’in<br />
Ortadurak köyünde yaflam›fl (flu anda<br />
Elaz›¤’da ikâmet etmekte) ve anlatt›¤›<br />
masallar› ayn› yerde yaflayan Davulcu<br />
Beko’dan ö¤renmifltir. Masal metinlerinde<br />
her ne kadar Kürtçe’den Türkçe’ye<br />
çevrilmifl de olsa anlat›ld›¤› bölgenin a¤›z<br />
özelliklerini görmemiz mümkündür.<br />
GÜL’ün anlatm›fl oldu¤u masallarda<br />
“horul horul yat-” (TAA) fleklindeki tabiat<br />
taklidi seslerin yan›s›ra, mahallî kelime<br />
ve deyimlere de yer verilmifltir: “盤›n”<br />
(TAA), “dallama” (Ö), “nene” (MBCB),<br />
“odur....” (MBCB), “olmaya ki... korka”<br />
(MBCB), “Peyda ol-” (MBCB), “gözden hile<br />
gör-” (MBCB), “her fleyden elini aya¤›n›<br />
çek-” (MBCB), “gölgesi a¤›r ol-” (TAA),<br />
“etraf›nda dört dön-” (KKK), “toprak bafl›na<br />
ol-” (MBCB), “anam bac›m olsun”<br />
96 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
(KKK), “sigara duman› gibi gözünde tüt-”<br />
(MBCB), “renk mengin...” (MBCB), vb.<br />
Anlat›c›, masal›n ola¤anüstü, hayret<br />
verici özelliklerini okuyucuya hissettirmek,<br />
böylece anlat›m› daha canl› ve çekici<br />
k›lmak için bazen kelime veya cümleleri<br />
tekrar ederek durumu anlatmaya çal›fl›r:<br />
“Öyle asker gider, öyle asker gider...”<br />
(MBCB).<br />
“Asker k›rar, asker k›rar...” (MBCB).<br />
“O taraf› arar, bu taraf› arar” (TAA).<br />
a. 3. Mekân:<br />
Süleyman Gül’ün masallar›nda, hâdiseler<br />
genellikle belli bir yerde bafllay›p<br />
bitmektedir. Yaln›z, “Mehmet Bey ile Cemal<br />
Bey” masal›nda anlat›c›, hâdiselerin<br />
bafllamas›ndan geliflme ve sonuç k›sm›na<br />
kadar farkl› mekânlar› kullan›r. Ad› geçen<br />
masalda padiflah›n o¤lu, evlendikten<br />
sonra Zekrat Düzü’ne gelip yerleflir. O s›rada<br />
Rus hükümdar›, vücudunda ç›kan<br />
yaran›n iyileflmesi için memleketi d›fl›nda<br />
bir yere yerleflmesine izin verilen gelini<br />
kaç›rmaya karar verir. Pire, padiflah›n<br />
emri ile Palu’ya gelip gelini kaç›r›r ve onu<br />
Rus ülkesine getirir. Kaç›r›lan gelin ise<br />
yedi kap›n›n ard›nda eflini bekler. E¤er<br />
efli, ona verdi¤i süre içinde gelmezse, elinde<br />
tuttu¤u hançer ve zehir ile kendisini<br />
öldürecektir.<br />
Buradaki ifadelere bakt›¤›m›zda mekân›n<br />
darlaflt›¤›n› görürüz. Gelinin içinde<br />
bulundu¤u psikolojik durumu, kurtulma<br />
ümidinin yan›s›ra hançer ve zehir ile kendisini<br />
savunmaya çal›flmas› yönlendirmektedir.<br />
Dikkatimizi çeken bir di¤er<br />
özellik de, anlat›c›n›n “yedi kap›n›n ard›”<br />
fleklinde kahraman›n içinde bulundu¤u<br />
durumu ifade ederken mekân unsurundan<br />
yararlanmas›d›r. Anlat›c›n›n di¤er<br />
masallar›nda, bu flekilde bir mekân darlaflmas›<br />
bulunmamaktad›r.<br />
Süleyman GÜL’ün masallar›nda geçen<br />
Mazgirt, Palu, Zekrat Düzü, Antep<br />
fleklinde bahsetti¤i mekânlar büyük ola-<br />
s›l›kla onun yaflad›¤›, gezi veya ifl amaçl›<br />
olarak gitti¤i yerlerdir. Anlat›c› bu yerlerden<br />
bazen ülke, bazen memleket olarak<br />
bahseder. Gül’ün, masallar›nda bir ilçe<br />
olan Mazgirt’ten, Palu’dan flehir olarak,<br />
yöneticisinden de kaymakam de¤il, vali<br />
olarak bahsetmesi kaynak flah›s›n bilgisinden,<br />
belki de yaflad›¤› yeri daha güzel<br />
ve üstün görmesinden kaynaklan›r.<br />
Süleyman Gül’ün masallar›nda ola-<br />
¤anüstü mekânlar yerine realist mekânlar<br />
yer al›r. Hatta bir masal›nda (Mehmet<br />
Bey ile Cemal Bey) “Rus padiflah›”, “Rus<br />
ülkesi” fleklinde ifadeler kullanmas›, gündemdeki<br />
olaylar› masala yans›tmas›ndan<br />
kaynaklan›r.<br />
a. 4. Masallar›n Yap›s›:<br />
Süleyman GÜL taraf›ndan anlat›lan<br />
alt› masal›, hacim yönünden de¤erlendirdi¤imizde<br />
en uzun masal›n “Mehmet Bey<br />
ile Cemal Bey” oldu¤unu görürüz. “Sî Ahmet”,<br />
“Edül’ün Peflinden Giden Adam”,<br />
“Kel ile Kör Kaz”, “Talihini Arayan<br />
Adam”, “Ölçü” masallar›na karfl›l›k<br />
“Mehmet Bey ile Cemal Bey” masal›nda<br />
meydana gelen olaylar, tek bir flah›s merkezinde<br />
gerçekleflmemifltir.<br />
Söz konusu masallarda, halk hikâyeleri<br />
ve masallarda ortak olan masal<br />
motiflerine de rastlar›z. Mesela, “Mehmet<br />
Bey ile Cemal Bey” masal›nda genç k›z<br />
k›yafet de¤ifltirerek eflinin peflinden gider.<br />
Bu unsur, “Varaka ile Gülflah” adl›<br />
halk hikâyesinde de karfl›m›za ç›kar:<br />
“K›z, k›yafet de¤ifltirerek Yemen’e var›r”<br />
(ALPTEK‹N, 1997: 335).<br />
Halk hikâyeleri ile ortakl›k gösteren<br />
bir di¤er motif de “yüzükle tan›ma”d›r. Bu<br />
motif, Stith Thompson’un Motif Index<br />
of Folk Literature adl› eserinde, H80<br />
“iflaretle tan›ma” fleklinde yer al›r. “Mehmet<br />
Bey ile Cemal Bey” masal›nda da<br />
sevgilisine hasret olan genç k›z, ikram<br />
edilen çay içinden ç›kan yüzü¤ün, efline<br />
ait oldu¤unu anlar. Halk hikâyelerimizden<br />
“Mem u Zin”de de iki âfl›k, yüzük de-<br />
Millî Folklor 97
¤ifltirerek niflan takar ve aradan geçen<br />
uzun zaman›n sonunda birbirlerini bu<br />
yüzük ile tan›rlar, (fiENOCAK, 2001: 23).<br />
“Kel ile Kör Kaz” masal›nda, Kel’in,<br />
kazlar›n sihirli tüylerini birbirine sürterek<br />
sihirli bir ata ve elbiselere sahip olmas›;<br />
“Edül’ün Peflinden Giden Adam”<br />
masal›nda yedi kardeflin, k›z kardefllerine<br />
verdikleri tüyün birbirine sürtülmesi<br />
ile onlar›n hemen yard›ma koflmas› unsurlar›,<br />
halk hikâyelerinde de ola¤anüstü<br />
güç ile zor durumdan kurtulma fleklinde<br />
karfl›m›za ç›kar. Buna, “fiah ‹smail” hikâyesinde,<br />
fiah ‹smail’in kufl tüyünü gözlerine<br />
sürünce, gözlerinin görmeye bafllamas›n›<br />
ve “Melikflah ile Güllühan” hikâyesinde,<br />
Melikflah’›n gücünü bafl›ndaki<br />
tüyden almas›n› örnek verebiliriz, (ALP-<br />
TEK‹N, 1997: 310).<br />
“Edül’ün Peflinden Giden Adam” masal›nda<br />
“fiah ‹smail” hikâyesini hat›rlatan<br />
bölümler de yer al›r. Masalda yedi<br />
kardeflin, kendilerine dev ile kavgalar›nda<br />
yard›m eden gencin iyili¤ine karfl›l›k<br />
ona k›z kardefllerini vermeleri bir çerçeve<br />
masal örne¤idir. Yine ayn› masalda dikkatimizi<br />
çeken bir di¤er ortak özellik de<br />
k›z›n çeflme bafl›ndaki ocak tafllar›ndan<br />
birini kald›r›p mektup ile haber b›rakmas›d›r.<br />
Söz konusu unsur, halk hikâyelerimizde<br />
s›kça rastlad›¤›m›z bir haberleflme<br />
fleklidir. Buna,“Hurflit ile Mah›mihri” hikâyesini<br />
örnek olarak verebiliriz. Hikâyede<br />
Mah›mihri, bir mektup yazarak ocakl›k<br />
tafl›n›n alt›na b›rak›r ve göç ettikleri<br />
yeri sevgilisine haber verir, (ALPTEK‹N,<br />
1997: 204). Yine ayn› masalda k›z›n, mektup<br />
ile yedi gün mühlet verdi¤ini bildirmesi<br />
de halk hikâyelerine özgün bir motiftir.<br />
Süleyman GÜL’ün anlatt›¤› masallarda<br />
destan motiflerine de rastl›yoruz.<br />
“Edül’ün Peflinden Giden Adam” adl› masalda<br />
bir da¤›n ete¤inde bulunan konaktan<br />
dumanlar yükseldi¤ini gören adam,<br />
oraya vard›¤›nda evin kap›s›n›n, pencere-<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
sinin, ve bacas›n›n olmad›¤›n› görür. Söz<br />
konusu masal›n bu bölümü bize, “O¤uz<br />
Ka¤an” destan›n› hat›rlatmaktad›r. Anlatmaya<br />
dayal› türlerden birisi olan destanlar›m›zda,<br />
kahraman›n ola¤anüstü<br />
gücünü ön plana ç›kartt›¤› görülür. Halk<br />
hikâyelerimizden “fiah ‹smail” hikâyesinde<br />
de ad› geçen motife rastlar›z. Hikâyede,<br />
Gülizar’› takip eden fiah ‹smail, yolda<br />
bacas› olmayan bir kule ile karfl›lafl›r ve<br />
ola¤anüstü gücü ile kulede bir delik açar,<br />
(ALPTEK‹N, 1997: 206). Bu yönü ile destan,<br />
masal ve halk hikâyelerimizde ortakl›k<br />
bulunmaktad›r. Nitekim, yukar›daki<br />
örneklerde ifade edilen kap›s›, penceresi,<br />
bacas› olmayan yere, ancak güç unsuru<br />
kullan›larak yani y›karak girilebilmifltir.<br />
Yine “Kel ile Kör Kaz” adl› masalda<br />
da devin aya¤› yarad›r. Oraya ok at›larak<br />
kan, irin akmas› sa¤lanacak ve sonuçta<br />
rahatlayan devden istekte bulunulacakt›r.<br />
Ad› geçen masal›n Dede Korkut hikâyelerinden<br />
Tepegöz ile benzerlik gösterdi-<br />
¤ini söyleyebiliriz. Nitekim, Tepegöz hikâyesinde<br />
de devden kurtulufl yaln›zca<br />
aln›n›n ortas›ndaki et parças›na at›lan ok<br />
ile mümkündür. TTV (Typen Turkischer<br />
Walksmarchen) 146. masal tipi “Tepegöz”<br />
olarak yer alan metinde de Tepegöz, üç<br />
kardefl ve sürüsünü ma¤araya kapat›r.<br />
Onlar da Tepegöz’den kurtulabilmek için<br />
önce onun gözlerini k›zg›n bir fliflle kör<br />
ederler. Daha sonra da bir kaya ile öldürürler.<br />
“Edül’ün Peflinden Giden Adam”<br />
masal›nda yedi kardeflin birbirine yard›m<br />
etmesi ve dev ile savaflmas› hadisesi, TTV<br />
(Typen Turkischer Walksmarchen)’de<br />
220. masal tipi “Birbirine Yard›m Eden<br />
Kardefller”dir. “Ölçü” masal›nda kad›n›n<br />
kocas›n› aldatmas› da TTV (Typen Turkischer<br />
Walksmarchen)’de 271. masal tipi<br />
“Kocas›n› En ‹yi fiekilde Kim Aldatabilir”<br />
olarak yer al›r.<br />
Diyebiliriz ki; masal anlat›c›m›z, anlatt›¤›<br />
masal metinlerinde gerek destan,<br />
gerekse halk hikâyelerimizde rastlayabi-<br />
98 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
lece¤imiz ola¤anüstü motifleri kullanarak,<br />
yer yer yaflanm›fl hâdiselerin benzerini<br />
ele alm›fl, kültürel de¤erlerimizi geçmiflten<br />
bu güne tafl›yarak mânevi de¤erlerimize<br />
sahip ç›km›flt›r.<br />
a. 5. Üslûp/Anlat›m fiekli:<br />
Süleyman GÜL, masallar›n› ak›c›,<br />
anlafl›l›r bir dil ile aktarm›flt›r. Yer yer<br />
mahallî kelimeler de kullanarak yaflad›¤›<br />
bölgenin dil özelliklerini yans›tm›flt›r.<br />
Masal kahramanlar›n› karfl›l›kl› diyaloglarla<br />
konuflturan GÜL, böylece masala<br />
daha gerçe¤e yak›n bir anlat›m özelli¤i<br />
kazand›rm›flt›r.<br />
b. Masallar›n Muhteva Özellikleri<br />
b. 1. Atl›-Göçebe Hayat›n›n ‹zleri<br />
Süleyman GÜL, anlatm›fl oldu¤u<br />
masallara günlük hayat›n›n belli k›s›mlar›n›<br />
da aksettirmifltir. Buna ba¤l› olarak<br />
biz de anlat›c›n›n yaflad›¤› çevre ve kültür<br />
özellikleri hakk›nda bilgi edinebiliriz.<br />
Türk toplumunun, göçebelikten yerleflik<br />
hayata geçifle kadar yaflant›s›n›n<br />
hemen hemen her safhas›nda yard›mc›<br />
hayvan olarak yararland›¤› “at” motifi,<br />
anlatmaya dayal› türler içerisinde önemli<br />
bir yere sahiptir. GÜL’ün masallar›nda<br />
da bu özelli¤i görmemiz mümkündür. Bunun<br />
yan›s›ra GÜL, “çad›r”, “gürefl”, “av”<br />
motiflerini de kullanarak atl›-göçebe<br />
Türk toplumunun kültürünü masallar›nda<br />
yaflatm›flt›r.<br />
Kaynak flahs›m›z›n anlatm›fl oldu¤u,<br />
“Kel ile Kör Kaz” masal›nda, kahraman›n<br />
en büyük yard›mc›s› att›r. Masalda dile<br />
gelen at, sahibine felaketleri önceden haber<br />
vererek ne yapmas› gerekti¤ini söyler.<br />
Bunun yan›-s›ra at nal›n›n da iflaret,<br />
iz b›rakma amac› ile kullan›ld›¤› görülür.<br />
Türk kültürünü çok eskiden beri<br />
simgeleyen gürefl sporu da GÜL’ün masallar›nda<br />
problemlerin çözümü ve gücü<br />
ispat etme amac› ile kullan›lm›flt›r.<br />
“Edül’ün Peflinden Giden Adam” masal›nda<br />
delikanl›n›n Füzul Beko ile görüflmesi<br />
ve kazanan kiflinin do¤ruyu itiraf ettirme<br />
hakk›na sahip olmas› yine ayn› masalda<br />
adam›n ilk eflinden olan o¤lunun kendisine<br />
ait olup olmad›¤›n› anlamak için ikinci<br />
ve üçüncü eflinden olan o¤ullar› ile gürefltirmesi,<br />
atl›-göçebe toplumunun yaflant›s›ndan<br />
günümüze yans›yan örnekleridir.<br />
“Edül’ün Peflinden Giden Adam” masal›nda<br />
dikkatimizi çeken bir di¤er unsur<br />
da “av” ve “avlanma”d›r. Masalda A¤a’n›n<br />
o¤lu, Ala geyik efsanesinde oldu¤u gibi,<br />
evlendi¤i günden hemen sonra avlanmaya<br />
gider. Bu da göçebe-atl› toplumun ava<br />
olan merak›n› her fleyden üstün tuttu¤unun<br />
bir göstergesidir. Masalda ayr›ca “çad›r”<br />
kültürüne dair izler de görürüz. Buna<br />
göre, gönlü Edül’e düflen delikanl›, onlar›n<br />
çad›rlar›n› nereye koyduklar›n› merak<br />
eder. Çad›ra ulaflt›¤›nda onlar›n göç<br />
ettiklerini anlar. Burada da yine göçebe<br />
toplumun yaflant›s›n› görüyoruz.<br />
Diyebiliriz ki; masal anlat›c›lar›m›z<br />
kaybolmaya yüz tutan kültürel de¤erlerimize<br />
sahip ç›kan, onlar› geçmiflten günümüze<br />
tafl›yan en önemli kültür kaynaklar›m›zd›r.<br />
b. 2. Anlat›c›n›n Kültürünü, De-<br />
¤er Yarg›lar›n› Yans›tan Unsurlar<br />
Her masal, farkl› kiflilerin dilinde<br />
farkl› ifadeler kazan›r. Buna<br />
göre, anlat›c›n›n yaflam›ndaki kültürel<br />
de¤erlerin, masal›n sihirli dünyas›<br />
içinde eritilerek yaflat›ld›¤›n› söyleyebiliriz.<br />
Hatta ola¤anüstü olaylar bile anlat›c›n›n<br />
ifadeleriyle günlük hayat›n bir parças›<br />
gibi gösterilir. Bunlar belki de kaynak<br />
flah›s›n fluur alt›na yerleflen, onu derinden<br />
etkileyen, derman› olmayan bir<br />
hastal›¤a flifa bulabilme arzusundan kaynaklanmaktad›r.<br />
Ayr›ca burada, psikososyal<br />
bir anlay›fl ve hayal gücü ile imkâns›z<br />
sorunlara çözüm getirilmeye çal›fl›lm›flt›r.<br />
“Kel ile Kör Kaz” masal›nda, pa-<br />
Millî Folklor 99
diflah›n “dev sütü” ve “bin elmas”› olmas›<br />
halinde iyileflece¤inin söylenmesi bunun<br />
bir ifadesidir.<br />
Türk halk›n›n misafirperverlik özelli¤i<br />
kaynak flah›s taraf›ndan masallara<br />
da aktar›lm›flt›r. Misafir kim olursa olsun<br />
Tanr› misafiridir ve bafl tac› edilir.<br />
“Edül’ün Peflinden Giden Adam” masal›nda<br />
evinin bir taraf›n› y›kan adama genç<br />
k›z, yine de yemek haz›rlar.<br />
“Talihini Arayan Adam” adl› masalda<br />
çiftçi, fakire, ç›k›n›ndaki bir parça ekme¤i<br />
verir. “Ölçü” masal›nda da ev sahibi,<br />
izin almadan evinde saklanan fakiri görünce<br />
onu yeme¤e davet eder. Buradan<br />
kiflinin, toplumun dinî de¤erlerine sahip<br />
ç›karak, yard›mlaflmaya önem vermesi<br />
gerekti¤i mesaj›n› al›yoruz.<br />
Masallarda kültürün en büyük özelli¤i<br />
olan gelenek unsurunun örnekleri de<br />
yo¤un bir flekilde karfl›m›za ç›kar. Namus<br />
kavram›, insan› insan yapan de¤erlerin<br />
bafl›nda gelir. “Edül’ün Peflinden Giden<br />
Adam” masal›nda gürz ile evi y›kan adama<br />
genç k›z, a¤abeylerinin gelince onu öldüreceklerini<br />
söyler. Yine ayn› masalda<br />
adam, babas›n›n evine gider ve kar›s›n›<br />
orada görerek “Yoksa kar›m› m› alm›fl?<br />
Bu yüzden mi hizmet ediyor?” diye düflünüp<br />
sinirlenir. Daha sonra ikram edilen<br />
kahveyi içmeyerek yere döker.<br />
“Mehmet Bey ile Cemal Bey” masal›nda<br />
gelin, dama ç›kabilmek için kay›nbabas›ndan<br />
ve kocas›ndan izin almas› gerekti¤ini<br />
söyler. Ad› geçen masalda ayr›ca,<br />
han›m›n› kaybeden gence babas›, k›z<br />
bulaca¤›n› söyleyince o da, “insan›n tavu-<br />
¤u bile kaybolsa onun dört-befl gün arand›¤›n›,<br />
bunun namus ortakl›¤›, namus belas›ndan<br />
dolay› önemli oldu¤unu söyler.<br />
“Ölçü” masal›nda da kad›n, kocas›<br />
olmad›¤› için adam› içeri almaz. Yine ayn›<br />
masalda kad›n›n namussuzluk yapt›¤›<br />
düflünülerek dövülmesinden bahsedilir.<br />
Bütün bu örnekler, geleneklerine,<br />
mânevi de¤erlerine sa¤lam bir flekilde<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
ba¤lanm›fl bir toplumun de¤er yarg›lar›d›r.<br />
Masallardaki di¤er gelenek unsurlar›na<br />
da flu örnekleri verebiliriz:<br />
“Mehmet Bey ile Cemal Bey” masal›nda<br />
niflanl›s›n›n mendilini yaras›na<br />
ba¤layan gencin davran›fl› ve “Edül’ün<br />
Peflinden Giden Adam” masal›nda gürefli<br />
kazanan kifliye Edül’ün verilece¤inin söylenmesi<br />
kültürel özelliklerin geçmiflten<br />
bugüne hâlâ yaflat›ld›¤›n›n bir ifadesidir.<br />
Biz, okudu¤umuz masallarda kaynak<br />
flahs›n kendisi ve sosyal çevresi hakk›nda<br />
da bilgi edinebiliriz.<br />
“Edül’ün Peflinden Giden Adam” masal›nda<br />
hayvanc›l›kla geçinen adam›n<br />
hayvanlar›n›n bak›c›l›¤›n› yapmas› için<br />
Edül’ü çobanl›¤a ald›¤›, “Kel ile Kör Kaz”<br />
masal›nda da Kel’in padiflah›n yan›nda<br />
kaz çobanl›¤› yapt›¤› belirtilir.<br />
Buradan da anlafl›ld›¤› gibi geçim,<br />
hayvanc›l›kla sa¤lanmakta ve çobanl›k<br />
yap›lmaktad›r.<br />
Kaynak flah›s, yemek kültürünü ve<br />
eflinin kendisine hizmetini de masala<br />
yans›t›r. Bunu “Edül’ün Peflinden Giden<br />
Adam” masal›nda han›m›n›n kalk›p eflinin<br />
ekme¤ini, kayma¤›n›, tütününü, sigara<br />
k⤛d›n› haz›rlay›p onu u¤urlamas›ndan<br />
anl›yoruz. “Ölçü” masal›nda da karpuz,<br />
ba¤›rsak, pirinç pilav› “Mehmet Bey<br />
ile Cemal Bey” masal›nda çay içme unsurlar›<br />
konuya örnek olarak verilebilir.<br />
Masallarda ayr›ca, k›zlar›n tuz fal›na<br />
bakmas› (MBCB), yaraya tuz basarak<br />
uyan›k kalma (MBCB) kaynak flah›s›n<br />
sosyal çevresinin yaflant›lar›n›, tecrübelerini<br />
masal›na aksettirdi¤inin bir ifadesidir.<br />
b. 3. Anlat›c› ve Çevresinin ‹nan›fl<br />
Sistemini Aksettiren Unsurlar<br />
Süleyman GÜL, pek çok masalda<br />
kendi inanc›n›, masal kahramanlar›n›n<br />
flahs›nda ifade eder. Buna göre selamlaflman›n<br />
Türk toplum yaflant›s›nda önemli<br />
bir yeri oldu¤u, hatta Allah’›n selam›n›<br />
100 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
almaman›n büyük günah say›ld›¤›, masallarda<br />
da görülür.<br />
“Edül’ün Peflinden Giden Adam”,<br />
“Mehmet Bey ile Cemal Bey”, “Kel ile Kör<br />
Kaz”, “Talihini Arayan Adam”masallar›nda<br />
kahramanlar›n<br />
“Selamün aleyküm” fleklinde selamlaflt›¤›<br />
görülür.<br />
Selamlaflman›n önemi “Edül’ün Peflinden<br />
Giden Adam” masal›nda daha bariz<br />
bir flekildedir. Adam, yedi kardeflin savaflt›¤›<br />
yere geldi¤inde hangi taraf selam<br />
verirse oraya gidece¤ini söyler.<br />
Kaynak flah›s, “Mehmet Bey ile Cemal<br />
Bey” ve “Ölçü” masallar›nda abdest<br />
alma, namaz k›lma gibi dinî özellikleri de<br />
masala yans›t›r. Buradan, her an iyi dileklerde<br />
bulunma ihtiyac› duyan ve<br />
Rabb’ine s›¤›nan insan psikolojisi için<br />
inanc›n, duan›n büyük önemi oldu¤u sonucuna<br />
varabiliriz.<br />
“Sî Ahmet” masal›nda padiflah›n<br />
bahçesine izinsiz giren Sî Ahmet, dar› ve<br />
tuzu ay›klayamazsa bafl› kesilecektir. Bu<br />
zor durumda, Allah’dan yard›m isteyen Sî<br />
Ahmet’in duas› kabul edilir ve kar›ncalar›n<br />
yard›m› ile kurtulur. Yine “Mehmet<br />
Bey ile Cemal Bey” masal›nda Cemal Bey,<br />
Allah’›na, peygamberine dua ederek yard›m<br />
ister.<br />
“Edül’ün Peflinden Giden Adam”,<br />
“Mehmet Bey ile Cemal Bey” masallar›nda;<br />
“Allah iflinizle olsun” ve Ölçü masal›nda;<br />
“Allah sana uzun ömürler versin” fleklindeki<br />
temennilerin masala yans›mas›<br />
inanc›n gücü ile ayakta kalan toplumun<br />
bunun bilincinde oldu¤unun ifadesidir.<br />
Ayr›ca bu unsurlar, kaynak flah›s›n dinî<br />
yönünün a¤›r oldu¤unu gösterir.<br />
Karfl›daki kifliyi söylenen söze inand›rmak<br />
için edilen yeminlerde de inanc›n<br />
kutsal yönü vard›r. Buna “Mehmet Bey<br />
ile Cemal Bey” masal›nda gelinin, evini<br />
basan Rus askerlerine; “Vallahi kap›y›<br />
açarsan›z kendimi telef ederim” ve adam›n;<br />
“Vallahi ben kar›m› falan yerde b›-<br />
rakt›m” fleklindeki sözleri bunun ifadesidir.<br />
Görüldü¤ü gibi masallar›m›z, di¤er<br />
halk anlatmalar› gibi sadece kendi büyülü<br />
dünyas›yla, ola¤anüstü hadiselerle s›n›rl›<br />
de¤ildir. Günlük hayatla ilgili olarak<br />
pek çok unsurun bu atmosfer içinde eritilerek<br />
dinleyiciye sunulmas›, e¤itim, verilen<br />
mesaj ve kültürün belli bir bölümünü<br />
yans›tmas› aç›s›ndan oldukça önemlidir.<br />
Süleyman GÜL de anlatt›¤› masallarda<br />
gerek di¤er anlatmaya dayal› türlerde<br />
rastlad›¤›m›z motif unsurlar›, gerekse<br />
günlük yaflant›m›zdan verdi¤i örneklerle<br />
(gelenek ve görenekler, yemek kültürü,<br />
âlet ve eflyalar) masallar›n› anlatm›flt›r.<br />
Türk kültürünün geçmiflten gelece¤e tafl›nmas›nda<br />
mânevi tafllardan bir yenisini<br />
daha koyarak bu harca katk›da bulunan<br />
Süleyman GÜL, usta bir masalc›d›r.<br />
KAYNAKLAR<br />
ALPTEK‹N, Ali Berat, (1997), Halk Hikâyelerinin<br />
Motif Yap›s›, Ankara, Akça¤ Yay›nevi.<br />
F‹L‹ZOK, R›za, (1991), Ziya Gökalp’in Edebî<br />
Eserlerinde Halk Edebiyat› Tesiri Üzerine<br />
Bir Araflt›rma, Ankara, Kültür Bakanl›¤› Yay›nlar›.<br />
GÜL, Zülfü, (1999), Mazgirt’ten (Tunceli<br />
Derlenen Halk Edebiyat› Örnekleri, Elaz›¤, (F›rat<br />
Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi Türk Dili<br />
ve Edebiyat› Bölümü, Lisans Tezi).<br />
SAKAO⁄LU, Saim, (1999), Masal Araflt›rmalar›,<br />
Ankara, Akça¤ Yay›nevi.<br />
fiENOCAK, Ebru, (2001), Mem u Zin Hikâyesi<br />
Üzerine Mukayeseli Bir Araflt›rma, Elaz›¤,<br />
(F›rat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, yay›mlanmam›fl<br />
Doktora Semineri).<br />
fi‹MfiEK Esma, (1999), “K›rflehirli Bir Masal<br />
Anas›: Esma Demirdafl”,Tarla, 99/5, May›s, s. 22-27.<br />
WOLFRAM Eberhard- Pertev Naili Boratav<br />
(1953), Typen Türkischer Volkmarchen, Wiesbaden.<br />
Millî Folklor 101
GÜNÜMÜZ AZERBAYCAN EDEB‹YATINDA<br />
YAfiAYAN AfiIKLAR ÜZER‹NE BAZI TESP‹TLER<br />
Some Observations on the Living Afl›ks (Minstrel-Poet, Story Tellers)<br />
in the Contemporary Azerbaijan Literature<br />
Certaines fixations sur les achik-s vivants dans la littérature d'Ajerbaïdjan<br />
2000 y›l› A¤ustos ay›nda Azerbaycan'da<br />
tan›flt›¤›m Prof. Dr. Sednik Paflayev<br />
Pirsultanl›, Prof. Dr. Mürsel Hekimov,<br />
Prof. Dr. Meherrem Gas›ml›, Prof. Dr. Azad<br />
Nebiyev....bana gerçek Türk misafir perverli¤inin<br />
yan›s›ra Afl›k Edebiyat› hakk›ndaki<br />
engin bilgileriyle yolumu ayd›nlatt›lar.<br />
Bunlardan baflka Bakü’nün ve Tovuz’un<br />
ünlü afl›klar›yla da tan›flma imkan›<br />
buldum. Bakü’de yaflayan Azafl› Mikail’in<br />
k›zlar› Dilara ve Gülara han›mefendilerin<br />
yan›nda, ünlü ifac› afl›k Zülfiye, Tovuz bölgesi<br />
afl›klar›ndan Afl›k Semendar, Afl›k ‹lyas,<br />
Afl›k Feridun, Afl›k Fethullah ve Göyçeli<br />
Afl›k Mahmut bunlardan baz›lar›d›r.<br />
Her fleyden evvel flunu söylemek gerekir<br />
ki, afl›kl›k gelene¤i bu gün Azerbaycan’da<br />
da -malesef- eski kuvvetini, kudretini<br />
yitirmek üzeredir. Bunu, gerek büyük<br />
afl›klar›n yetiflmeyifline, gerekse afl›k sanat›na<br />
ilginin azalmas›na ba¤layabiliriz.<br />
Kendileriyle görüfltü¤üm afl›klar, ya kendilerine<br />
devlet taraf›ndan bir kömek (yard›m)<br />
yap›lmamas›ndan ya da sosyal çevre-<br />
Eyüp AKMAN*<br />
ÖZET<br />
Türk dünyas›nda Azerbaycan, afl›k edebiyat›n›n önemli merkezlerinden birisidir. Afl›kl›k gelene¤i<br />
günümüzde Azerbaycan’da a¤›r aksak devam etmektedir. Geçen y›l a¤ustos ay›nda yapm›fl oldu¤umuz seyahat<br />
sonucu gerek konunun uzmanlar›yla yapt›¤›m›z görüflmeler ve gerekse bizzat afl›klarla yapt›¤›m›z sazl›<br />
sözlü sohbetler bize Azerbaycan afl›k edebiyat›n›n günümüzdeki durumunu ortaya ç›karmaktad›r. Bu incelememizde<br />
bu seyehattan ald›¤›m›z küçük notlar ve yapt›¤›m›z mülakatlar ele al›nm›flt›r.<br />
Anahtar Kelimeler<br />
Azerbaycan, Afl›k Edebiyat›, Yaflayan Azerbaycan Afl›klar›<br />
ABSTRACT<br />
Azerbaycan in Turkish world is one of the most prominent centers of ash›k literature. Today tradition<br />
of ash›k hardly exists in Azerbaycan. The interviews with the ash›ks and experts we had reflects the peresnt<br />
literature of ash›k in Azerbaycan after we had a trip there in August last year. ‹n this study, we focused on<br />
some notes and interviews from this trip.<br />
Key Words<br />
Azerbaycan, Literature of Ash›k, Living Ash›k of Azerbaycan<br />
* Gazi Üniversitesi Kastamonu E¤itim Fak. Türk Dili ve Edb. Okutman›<br />
lerin eskisi kadar bu sanata itibar etmemelerinden<br />
flikayetçilerdir.<br />
‹rfan Ünver Nasratt›no¤lu 1992 y›l›nda<br />
yazd›¤› bir yaz›s›nda (Nasratt›no¤lu,<br />
1992)Azerbaycan Afl›klar Birli¤i’nin 700<br />
üyesi oldu¤unu ve bu birli¤in iyi iflledi¤ini<br />
söyler. Afl›klar Birli¤i 1982 y›l›nda kurulmufltur.<br />
Kurucu baflkan› Hüseyin Arif’tir.<br />
On y›l afl›klara yol göstericilik, baflkanl›k<br />
eden Hüseyin Arif 2 Eylül 1992 de vefat etmifltir.<br />
Vefat›na kadar olan dönemde denilebilir<br />
ki Azarbaycan Afl›k Edebiyat›, bir<br />
yükselme devrine girmifltir. Fakat Hüseyin<br />
Arif’in ölümünden sonra çark a¤›r dönmeye<br />
bafllam›fl, birlik da¤›lmaya yüz tutmufltur.<br />
Bütün bunlara ra¤men Azerbaycan’da<br />
dikkatlerden kaçmayan iki müessese<br />
düzenli olarak ifllemektedir. Bunlardan<br />
biri Gence-Basar Afl›klar Birli¤i, di¤eri ise<br />
Afl›k Peri Meclisi’dir. Sednik Paflavev’in<br />
anlatt›klar›na göre kendisi bu ad› geçen<br />
kurumun bafl›na 1984 y›l›nda Hüseyin<br />
Arif’in telkinleriyle geçmifltir. Halen daha<br />
11 reyonun afl›klar›na baflkanl›k etmekte-<br />
102 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
dir. Faaliyetlerini ise kervan saray› and›ran,<br />
tafllarla çevrilmifl bir binan›n içinde,<br />
serin gölgeli, billur sular› akan bir mekanda<br />
sürdürmektedirler. Kendilerini Gence’de,<br />
her taraf kufl sesleriyle dolu bu kahvede<br />
ziyaret ettim. Buras› civar afl›klar›n<br />
toplanma yeri. Burada özellikle birli¤e üye<br />
afl›klar belirli zamanlarda –ço¤u zaten her<br />
gün ordad›r-toplanarak flenlik düzenlerler,<br />
dü¤ünlere ve e¤lencelere buradan ça¤›r›larak<br />
giderler. ‹flte bu mekanda Sednik Paflayev<br />
ile ve hali haz›rdaki genç afl›klarla tan›flma<br />
ve onlar›n güzel seslerini dinleme<br />
f›rsat› buldum.<br />
Kendileriyle görüfltü¤üm ve saz ve<br />
sözlerinden istifade etti¤im afl›klar flunlard›r:<br />
Afl›k ‹lyas R›zayev. Kendisi Gence’lidir.<br />
1940 do¤umlu olup, yaflayan ünlü afl›klar<br />
aras›nda say›l›r. Üstad› Afl›k ‹mran ve<br />
Afl›k Zeynal’d›r. Halen Gence Afl›klar Birli-<br />
¤i üyesidir.<br />
Afl›k May›s Sad›kov. 1945 Gence do-<br />
¤umludur.Üstad› Afl›k fiemflir ve Afl›k Talip’tir.<br />
Göyçeli Afl›k Feridun Halilov:<br />
1949 Göyçe do¤umludur.Üstad› babas›<br />
Afl›k Bayaram’d›r.<br />
Afl›k Fethullah: 1941 Gence do¤umludur.<br />
Üstad› Afl›k fiemflir ve Afl›k ‹mran’d›r.<br />
Afl›k Selim Göyçeli: 1955 Göyçe do-<br />
¤umludur. Üstad› Afl›k Hac› Bayramovdur.<br />
Afl›k Semandar Namazov: 1961<br />
fiemkir do¤umludur. Üstad› Afl›k Gürmal›’d›r.<br />
Afl›k Heygani: 1976 do¤umlu Kelbecer<br />
afl›klar›ndand›r. Yafl›n›n genç olmas›na<br />
ra¤men bu sanata ilgi duyan birisidir.<br />
Özellikle buradaki birli¤e üye olmas› ve sürekli<br />
afl›klarla hafl›r neflir olmas› onun gelece¤inin<br />
parlak oldu¤unu göstermektedir.<br />
Afl›k Mahmut: Kendisiyle Bakü’de<br />
etrafl›ca görüfltü¤ümüz Afl›k Mahmut 1935<br />
y›l›nda Göyçe’nin A¤bulak köyünde do¤mufltur.<br />
As›l ad› Memmedov Mahmut’tur.<br />
Babas›n›n ad› ise Kas›m’d›r. 1953 y›l›nda<br />
afl›kl›k sanat› ile ilgilenmeye bafllam›fl ve<br />
on y›l ünlü afl›k ‹mran Hesenov’un ç›ra¤›<br />
olmufl ve onunla pek çok meclislere kat›lm›flt›r.<br />
Yaflayan ve bu sahada söz sahibi ün-<br />
lü afl›klar aras›ndad›r. fiiir de yazan Afl›k<br />
Mahmut’un bir fliiri flöyledir:<br />
OLAR<br />
fiahlar flah› nezer etse bir kere<br />
Günbegün ucalar, ahr› han olar.<br />
Hofl geler car sözü elde obada<br />
fiirin dili hofl zeban› car olar<br />
Talihsiz bir insan efsane yaflar<br />
Artar derdi, gemi haddinden aflar<br />
Gelbi gara, fikri gaynayar, daflar<br />
Ahvali namesi ba¤r› gan olar.<br />
‹flin düzse g›fl aylar› yaz olar<br />
fiairden niflane yaln›z söz olar<br />
Esil insan ilgar›na düz olar<br />
Yohsula fakire mehriban olar.<br />
Ba¤ban ol ba¤›n›n bar›n› ye sen<br />
Sedagatli dosta sirrini de sen<br />
Mahmud sözlerini nesihat de sen<br />
Nesihat söz halk dilinde car olar.<br />
Afl›k Muharrem Hac›yev: Gence’nin<br />
belki de Azerbaycan’›n yaflayan en<br />
yafll› afl›¤›d›r. 1913 do¤umludur. Gence<br />
Hanlar kasabas›nda yaflamaktad›r. Kendisiyle<br />
görüflmeye gitti¤imizde evde olmad›-<br />
¤›ndan, görüflemedik. Sadece eflinin bize<br />
gösterdi¤i birkaç fliirine ulaflabildik.<br />
Afl›k Dilara ve Gülara: Afl›k Dilara<br />
1947, Gülara ise 1959 do¤umludur. Her iki<br />
afl›k da babalar› Afl›k Azafl› Mikail’in oca-<br />
¤›nda büyüdüklerinden bu sanatla ilgilenmektedirler.<br />
Özelikli Dilara hem söyleyip<br />
hem de fliir yazmaktad›r. Afl›k Peri Meclisi’ne<br />
büyük katk›lar› vard›r. Her iki Afl›k<br />
da fliir yazmaktad›r. Bizimle görüflmelerinde<br />
daha ziyade babalar› Azafl›’n›n fliirlerini<br />
okuduklar›ndan, buraya “Afl›k Peri Meclisi”<br />
isimli kitapta kay›tl› bulunan fliirlerinden<br />
örnekler verece¤iz:<br />
HARA GED‹R BU DÜNYANIN AHIRI?<br />
A¤a gara, garaya a¤ deyenler,<br />
Düze dere, tepeye da¤ deyenler,<br />
Gangall›¤a meyveli ba¤ deyenler,<br />
Hara gedir bu dünyan›n ah›r›?<br />
Üflüyürem dumanlar›n alt›nda,<br />
Sular ah›r samanlar›n alt›nda,<br />
Hagg-edalet yalanlar›n alt›nda,<br />
Hara gedir bu dünyan›n ah›r›?<br />
Hegigetim yalan olup gözümde,<br />
A¤ lekeler, da¤ lekeler üzünde,<br />
Ceylan gaçmaz, lale bitmez düzünde,<br />
Millî Folklor 103
Hara gedir bu dünyan›n ah›r›?<br />
Üreklerde mehebbeti goruyar,<br />
Yeri, göyü, tebieti goruyar.<br />
‹nsanlar›, ülviyeti goruyar,<br />
Hara gedir bu dünyan›n ah›r›?<br />
Dilare’yem yaraland›m min defa,<br />
Parçaland›m, paraland›m, min defa,<br />
Öz özümden araland›m min defa,<br />
Hara gedir bu dünyan›n ah›r›? (Nar›nç Hatun<br />
vd.1991:36)<br />
Afl›k Dilara’n›n babas› Azafl› Mikail<br />
ile olan deyiflmesini de afl›¤›m›z›n bu sanattaki<br />
yerini tespit etmek için afla¤›ya al›yoruz:<br />
Dilara:<br />
Gurbanam ömrüne gününe ata,<br />
Ayr›l›k yafl›m› töker, a¤laram.<br />
Sen umut ba¤lad›n namerd, bed zata,<br />
Men ömrüm ta¤›n› söker a¤laram.<br />
Mikayil Azafl›:<br />
Gelbimin ilk bâr›, ey ci¤er parem,<br />
Olup dert seline düçar a¤lama.<br />
Talihin hökmüyle kesildi aram,<br />
Vaht olar gara gün keçer a¤lama.<br />
Dilara:<br />
Bu dünya meni çoh yand›r›b, yah›b,<br />
G›fl›nda yaz›nda göz yafl›m ah›b,<br />
Baba, hesretinle yollara bah›b,<br />
Her ahflam boynumu büker a¤laram.<br />
Mikay›l Azafl›:<br />
Kederli olsa da hicran›n da¤›,<br />
Sabreyle can bala öter gem ça¤›,<br />
Bizim de gap›da fladl›g ç›ra¤›,<br />
Sevinç fluas›n› saçar a¤lama.<br />
Dilara:<br />
Oldu hicran›ndan Dilara solgun,<br />
fiikayet yazard›m dursayd› Vur¤un,<br />
Heyat yollar›nda olmuflam yorgun,<br />
Gah y›h›lar, galhar, çöker a¤laram.<br />
Mikay›l Azafl›:<br />
Azafl› dünyan› gananlar duyar,<br />
Çoh gördüm behti kem oldu behtiyar,<br />
Âlim atalar›n bir misali var:<br />
“Bir yandan ba¤layan, açar...” a¤lama.<br />
(Kafkasyal›,1996:332)<br />
Gülare Azafl›’n›n bir fliiride afla¤›daki<br />
gibidir:<br />
DÖNER M‹ HEÇ<br />
Ürekde eflg odu ola,<br />
Sön demekle söner mi heç!<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
Baht ki senden küsüb gede,<br />
Dön demekle döner mi heç!<br />
Bir gameti keder eyse,<br />
Bir üreye güsse deyse,<br />
Bir gelbi ki hesret döyse,<br />
Gül demekle güler mi heç.<br />
Gülare’ni duyanmasa,<br />
Yasta behti oyanmasa,<br />
Ürek özü de yanmasa,<br />
Yan demekle yanar m› heç! (Kafkasyal›,<br />
1996:48)<br />
Sednik Paflayev ile her görüflmemizde<br />
hemen hemen her konudan konufltuk. Bulundu¤u<br />
bu mekanda afl›klar›n yetiflti¤ini,<br />
yeni nesillerin usta ç›rak iliflkisi içinde gelene¤i<br />
sürdürdü¤ünü söyledi. Zaman zaman<br />
dastan gecelerinin tertip olundu¤u bu<br />
kahve, denilebilir ki Azerbaycan Afl›k Edebiyat›’n›n<br />
kalbinin att›¤› yerdir. Sednik Paflayev’le<br />
di¤er bölge afl›klar› ile de görüfltük.<br />
O’na göre Göyçe, Kelbecer, Gence,<br />
fiemkir afl›klar› hep ayn› okurlar. Fakat<br />
aralar›nda baz› farklar vard›r. Mesela Gence,<br />
fiemkir afl›klar› dastana ve kahramanl›k<br />
fliirlerine meyillidirler. Kelbecer afl›klar›<br />
ise mahni söylemeyi, ferdi olarak fliir<br />
okumay› severler. Borçal› afl›klar› da tek<br />
okurlar. Gence afl›klar›n›n kahramanl›k ve<br />
cenk fliirlerini sevmelerinin sebebini de Orta<br />
Asya olarak gösterir. Çünkü eskiden hep<br />
kahramanl›klar, savafllar vard›. Bu saz havalar›n›<br />
da en iyi flekilde Gence-Basar<br />
afl›klar› icra eder. Hatta öyleki afl›klar›n<br />
kahramanl›k fliirlerini okurken ayakta olmalar›,<br />
oturdu¤u yerden sazlar›n› çalmamalar›<br />
gerekmektedir. Gerçekten de bizim<br />
flahit oldu¤umuz afl›klar›n hepsi son derece<br />
hareketli bir flekilde, adeta raks eder gibi<br />
ayakta sanatlar›n› icra ettiler.<br />
‹yi iflleyen di¤er bir kurum da Afl›k<br />
Peri Meclisi’dir. Asl›nda buna kurum demek<br />
yanl›fl olur. Çünkü daha kurumsallaflmam›flt›r.<br />
‹lk defa 1984 y›l›nda Nar›nç Hatun<br />
taraf›ndan kurulmufltur. Peri ad›n› da<br />
XIX. yüzy›lda yaflam›fl afl›k Peri’den almaktad›r.<br />
Bu konuda bilgileri bize Afl›k Mikail<br />
Azafl›’n›n k›zlar› Afl›k Gülara ve Dilara<br />
Azafl› vermektedir. Kendilerini evinde<br />
Afl›k Mahmut ile beraber ziyaretimizde bize<br />
hem peri meclisinden bahsettiler hem de<br />
104 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
baba miras› sazlar›yla küçük bir resital<br />
verdiler.<br />
Nar›nç Hatun ilk defa 1981 y›l›nda<br />
Azarbaycan ve Ermenistan’›n çeflitli yerlerini<br />
gezerek bayan afl›klar› tesbit etmifltir.<br />
Buna sebep olarak da Afl›k Gülara “Meclisin<br />
yaranmas› hayat›n talebinden ileri geldi”<br />
sav›n› gösterir. O devirlerde afl›k sanat›na<br />
pek k›ymet verilmedi¤inden böyle bir<br />
faaliyete ihtiyaç duyulmufltur. ‹lk olarak<br />
Nar›nç Hatun büyük afl›k Azafl› Mikail<br />
(Kafkasyal›, 1996) ile yak›ndan temaslarda<br />
bulunmufl ve onun deste¤ini alm›flt›r. Hatta<br />
ikisi beraber “Nar›nç Hatun ve Mikay›l<br />
Azafl›” isimli bir dastan oluflturmufllard›r<br />
Daha sonra çeflitli bayan afl›klarla sürekli<br />
bir araya gelip ne yapacaklar›n› konuflmufllar.<br />
1984 y›l›nda “‹lk Bahar ve Saz Festivali”<br />
ad›yla gerçeklefltirilen düzenlemede<br />
Hüseyin Arif’in aç›l›fl yapmas›yla ç›k›fl yapm›fllard›r.<br />
Böylelikle birlik kurulmufl olur.<br />
Birli¤in ilk üyelerinden baz›lar› flunlard›r:<br />
Azafl› k›zlar›, Dilara, Gülara, Meral, Minaye;<br />
Lütfiye, Pakize, Terlan Göyçeli...Bu gün<br />
bu birli¤in 50 üyesi vard›r. Bunlardan baz›lar›<br />
d›fl ülkelerdendir. Türkiye’den g›yabi<br />
olarak Sürmelican, ‹ran’dan Günefl Tebrizli<br />
bu birli¤in üyesidir.<br />
Bu bayan afl›klar ayda en az iki kez<br />
birbirlerinin evinde toplan›rlar ve fliir söylerler.<br />
Genellikle topland›klar› ev Afl›k Gülara’n›n<br />
evidir. Zaman zaman televizyon ve<br />
radyolara da konuk olurlar. Son zamanlarda<br />
bu afl›k k›zlar›n ünü dünyaya yay›lm›flt›r.<br />
Çeflitli ülkelere sanatlar›n› icra etmek<br />
için gidenler de vard›r. Bu birlik Medeniyet<br />
Naz›rl›¤›’n›n nezdindedir. Fakat Afl›k Gülara<br />
ve Dilara’n›n anlatt›klar›na göre devletten<br />
hiç yard›m alamamaktad›rlar. Kendi<br />
imkanlar›yla bu birli¤i sürdürmektedirler.<br />
Tek temennileri bunun kurumsallaflmas›<br />
ve meclis fleklinde devlet taraf›ndan desteklenmesidir.<br />
1991 y›l›nda bu meclisin<br />
üyeleri bir araya gelerek bir de “Afl›k Peri<br />
Meclisi Afl›klar› El fiairleri”(Nar›nç Hatun<br />
vd. 1991) isminde kitap yay›nlam›fllard›r.<br />
Bu kitapta 39 bayan afl›¤›n fliirleri ile o zamana<br />
kadar yaflam›fl ve hala yaflayan pek<br />
çok afl›¤›n fliirine yer verilmifltir. Eserde<br />
afl›klar hakk›nda bilgi olmay›p sadece birkaç<br />
fliirleri vard›r.<br />
Afl›k Peri Meclisi içinde erkek afl›k bulunamaz.<br />
Bunun sebebini de Afl›k Dilara<br />
“Nar›nç Hatun çok k›skanç biridir. Meclise<br />
erkek afl›k koymaz. Han›mlar›n özü incedir,<br />
saz sanat› da incedir, bundan dolay›<br />
kula¤a hofl gelir” diyerek aç›klar ve büyük<br />
erkek afl›klar›n da oldu¤unun alt›n› çizer.<br />
Bu afl›k k›zlar›n içinde fliir yazan, sadece<br />
ifac› olan afl›klar da vard›r. Özellikle Zülfiye’nin<br />
ifac› gücü daha yüksektir. Kendisini<br />
evinde ziyaret etti¤imizde, bir yak›n›n›<br />
kaybetmesini sebep göstererek bize sesini<br />
dinletmedi.<br />
SONUÇ: Günümüz Azerbaycan Afl›k<br />
Edebiyat› eskisi gibi güçlü de¤ildir. Özellikle<br />
Hüseyin Arif’in ölümünden sonra<br />
Afl›klar Birli¤i’nin da¤›lmas› bunu daha da<br />
kötülefltirmektedir. Fakat gerek Gence<br />
Afl›klar Birli¤i’nin ifllemesi ve gerekse Afl›k<br />
Peri Meclisi üyelerinin kendi faaliyetleri,<br />
umudumuzu yitirmememize sebep olmaktad›r.<br />
Özellikle seyrek de olsa baz› güçlü<br />
seslerin hala yafl›yor olmas› iflin baflka sevindirici<br />
taraf›d›r.<br />
Günümüzde Azerbaycan’da iki tip<br />
afl›k vard›r: Bunlardan birincisi hiç fliir yazamayan,<br />
tamamen usta mal› deyifl okuyan<br />
ifac› afl›klar, ikincisi hem fliir yazan ve<br />
hem de usta mal› söyleyen afl›klard›r. Bunlardan<br />
birincisi daha a¤›rl›k basmaktad›r.<br />
Bunlardan baflka ifac› afl›k olup da edebi<br />
de¤eri haiz olmayan fliirler yazanlar da<br />
vard›r.<br />
KAYNAKLAR<br />
HEK‹MOV, Mürsel 27 Temmuz 2000 Tarihli<br />
görüflme, Bakü<br />
KAFKASYALI, Ali 1996. Mikayil Azafl›, Hayat›<br />
Sanat›, Eserleri. Erzurum<br />
NARINÇ HATUN, EHMEDOV, Magbet 1991<br />
Afl›k Peri Meclisi Afl›klar› El fiairleri, Bakü<br />
NASRATTINO⁄LU, ‹rfan Ünver 1992 “Azerbaycan<br />
Afl›klar Birli¤i ve Hüseyin Arif” “Halk Ozanlar›n›n<br />
Sesi”, Aral›k 1992<br />
P‹RSULTANLI, Sednik Paflayev 2 A¤ustos<br />
2000 Tarihli Görüflme. Gence<br />
Millî Folklor 105
Türk insan›n› yeni bir zevk, hassâsiyet,<br />
güzellik, asâlet, saâdet, hatta kültür<br />
iklîmine tafl›man›n yollar›ndan biri<br />
de, mütefekkir kiflileri yeni araflt›rmalarla<br />
yeni nesillere tan›tmakt›r. Anadolu’yu<br />
yurt edinen Türklerin rûh dünyâs›n›<br />
inflâ eden, gönül âlemini ayd›nlatan<br />
ululardan biri de Eflrefo¤lu Rûmî’dir.<br />
Eflrefo¤lu, tekke sâhibi, büyük fleyh<br />
ve mürflid oldu¤u kadar iyi bir flâirdir<br />
de. Eflrefo¤lu, fliirlerinin baz›lar›n› heceyle,<br />
baz›lar›n› da aruz vezniyle yazm›fl,<br />
fliirlerinde genellikle ‹lâhî aflk› terennüm<br />
etmifltir. Eflrefo¤lu’nun fliirlerinde<br />
ruh bak›m›ndan çok samîmi ifâdeler yer<br />
al›r. fiâir Eflrefo¤lu’nun aflk› en güzel iflleyen<br />
fliirlerinden biri san›r›m fludur:<br />
EfiREFO⁄LU VE<br />
B‹R fiATH‹YYES‹N‹N fiERH‹<br />
Eflrefo¤lu and An Evaluation on One His fiathiyes<br />
Eflrefo¤lu et Commentaire de l'un des ses "fiathiyye'-s<br />
Doç. Dr. Ahmet MERMER*<br />
ÖZET<br />
Eflrefo¤lu, büyük moralist ve aflk ahlakç›s› oldu¤u kadar, yazm›fl oldu¤u eserleriyle de, Türkçe’ye büyük<br />
hizmet etmifl bir flâirdir. Eflrefo¤lu’nun büyük mütefekkir ve mistik yan›n› dile getiren, Dîvân edebiyat›n›n<br />
esteti¤i içerisinde yaz›lan ve çok be¤enilen bir fiathiyyesi vard›r. fiathiyyeler, Türk edebiyat›n›n en gizemli<br />
türlerinden biridir. Söz konusu fliir,estetik,tasavvufun derûnîlik, soyutluk ve giriftlik yönleriyle flerh edilmeye<br />
çal›fl›lm›flt›r.<br />
Anahtar Kelimeler<br />
Eflrefo¤lu, Tasavvuf (‹lâhî Aflk), fiathiyye<br />
ABSTRACT<br />
Eflrefo¤lu is a great moralist and mystic as well as a poet who greatly contributed to Turkish by composing<br />
works. He wrote a fiathiyye in the esthetics of literature which was Ottoman admired, and which<br />
symbolized him as a great thinker and mystic. fiathiyyes are one of the most mysterious genres of Turkish literature.<br />
The socalled poem was commented in terms of the esthetics, profoundness, abstraction, and complesity<br />
of mysticism.<br />
Key Words<br />
Eflrefo¤lu, mysticism (Divine love), fiathiyye<br />
* ‹znik Belediyesi Eflrefo¤lu Rûmî Bilgi fiöleni, Bildiri (1-2 Haziran 2001), ‹znik.<br />
** Gazi Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Ö¤retim Üyesi.<br />
Cihân› hiçe satmakdur ad› ´aflk<br />
Döküp varl›¤› gitmekdür ad› ´aflk<br />
Elinde sükkeri ayru¤a sunup<br />
A¤uy› kendü yutmakdur ad› ´aflk<br />
Belâ ya¤mur gibi gökden ya¤arsa<br />
Bafl›n› ana dutmakdur ad› ´aflk<br />
Bu ´âlem sanki oddan bir denizdür<br />
Ana kendüyi atmakdur ad› ´aflk<br />
Var Eflrefo¤l› Rûmî bil hakîkat<br />
Vücûd› fânî itmekdür ad› ´aflk (Eflrefo¤lu<br />
2000:227)<br />
Eflrefo¤lu, büyük bir moralist ve<br />
aflk ahlakç›s› oldu¤u kadar, yazm›fl oldu-<br />
¤u eserleriyle de, Türkçe’ye büyük hizmet<br />
etmifl bir flahsiyettir. Tasavvufun dinî<br />
ve ahlâkî cepheleri vard›r. Onun bir<br />
de, “Derûnîlik, soyutluk ve giriftlik” cep-<br />
106 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
heleri vard›r ki, edebiyat için, as›l bu<br />
yönleri önemlidir. Bu özellikler çerçevesinde<br />
Eflrefo¤lu’nun büyük mütefekkir<br />
ve mistik yan›n› dile getiren, divan edebiyat›n›n<br />
esteti¤i içerisinde yaz›lan, çok<br />
be¤enilen ve iyi bir fiathiyye örne¤i say›lan<br />
flu fliirini flerh etmeye çal›flal›m. fierh<br />
etmeden önce fiathiyyenin ne oldu¤unu<br />
belirtelim. fiathiyye, Türk edebiyat›n›n<br />
en gizemli türlerinden biridir (bk.Kurnaz<br />
vd 2001). Sûfî flâirlerin Cem´ sarhofllu¤uyla<br />
âdeta Tanr›laflt›¤›, Tanr› ile teklifsiz<br />
konufltu¤u çizgi d›fl› fliirlerdir.<br />
Araflt›rmam›za konu edindi¤imiz<br />
bu gazel, muhtevâ olarak incelendi¤inde<br />
sâlikin Cem´ makam›ndayken kendinden<br />
söz etti¤i anlafl›l›r. Söz konusu fliiri<br />
Abdullah Salahaddin-i Uflflâkî<br />
(ö.1197/1782) de flerh etmifltir (Mecmûa<br />
vr.101b-105a). Söz konusu fiathiyyeyi<br />
XVIII. Yüzy›lda yaflam›fl, Mevlevî flâir,<br />
Eski Za¤ral› Handî (ö.1727) de, baz› beyitleri<br />
kullanarak ilk bindini verdi¤imiz<br />
flu tahmisi yazm›flt›r (M. Eflâr, vr.30a):<br />
fiu yüzde varl›¤›n flâhid gerekdir dîde-i<br />
insân<br />
Ve lâkin her bir insâna de¤ildir behre<br />
bu seyrân<br />
Cemâlün pertevinden aks alup âyîne-i<br />
devrân<br />
Tecellî flevki dîdârun beni mest eyledi<br />
hayrân<br />
Ene’l-Hak s›rr›n› cândan an›nçün<br />
k›lmazam pinhân<br />
GAZEL<br />
Tecellî flevk dîdârun beni mest eyledi<br />
hayrân<br />
Ene’l-Hak s›rr›n› cânum anunçün<br />
eylemem pinhân<br />
(Dîdâr’›n›n tecellî nûru beni mest ve<br />
hayrân eyledi. (Ey benim) cân›m! “Ene’l-<br />
Hak” s›rr›n› onun için gizleyemem, aç›kça<br />
söylerim.)<br />
Eskiler el-ma´nâ fi-batni’fl-flâ´ir<br />
(mânâ flâirin karn›ndad›r) demifllerdir.<br />
Eski fliirde beyti anlaman›n yolu, onda<br />
geçen teflbih unsurlar› veya kavramlar›<br />
aç›klamaktan ve bunlar aras›ndaki iliflkiden<br />
geçer. Eflrefo¤lu’nun bu beytinde,<br />
tasavvufun dört önemli kavram›ndan<br />
söz edilmifltir: Tecellî, Dîdâr, Hayrân ve<br />
Ene’l-Hak.<br />
Tecellî, sözlük anlam›yla âflikâr olmak,<br />
görünmek demektir. Tasavvufta<br />
ise, Tecellî gayb âleminden gelen ve sâlikin<br />
gönlünde do¤an nura verilen add›r.<br />
Bir baflka deyiflle görünmeyenin gönülde<br />
görünür hâle gelmesidir.<br />
Dîdâr, tasavvuf terimi olarak ‹lâhî<br />
güzelli¤i seyretme ve Allâh olarak dile<br />
getirilir.<br />
Hayrân veya hayrânl›k, hayret makam›ndaki<br />
müflâhede ile meydana gelen<br />
bir hâldir. Tasavvufta Allâh’›n fiil ve s›fatlar›ndaki<br />
kemâli anlamakla bafllayan<br />
hayrânl›k, ayn› zamanda, akl›n fonksiyonunu<br />
yitirdi¤i bir makam say›lm›fl, bu<br />
bak›mdan beyitte de görüldü¤ü gibi,<br />
hayrân kelimesi mest kelimesiyle birlikte<br />
kullan›lm›flt›r. ‹nsan› hayret makâm›na<br />
götüren o hakikati idrâk aflk›d›r.<br />
Ene’l-Hak, Hallâc-› Mansûr’a ait<br />
olan bu söz “Ben Hakk›m” demektir. Tasavvufî<br />
kaynaklar›n baz›lar›nda Hallâc-›<br />
Mansûr’un bu sözü sekr halinde söyledi-<br />
¤i belirtilmektedir. Hallac’›n Kitâbü’t-<br />
Tavasin ve Dîvân›’n› Türkçeye tercüme<br />
eden Yaflar Nuri Öztürk’e göre, Hallâc<br />
denince ilk akla gelen “Ene’l-Hak” sözüdür.<br />
Öztürk’e göre, “tasavvuf ve ilm-i kelâm<br />
sahalar›nda Hallâc’›n orjinalitesi bu<br />
tabirde aranmal›d›r. Öztürk, “Ene’l-<br />
Hak” sözünü Kur’ân terminolojisi yönüyle<br />
ele alarak flu aç›klamay› yapmaktad›r:<br />
“Ene’l-Hak (Ben Hakk›m) enellâh (Ben<br />
Allâh’›m) demek de¤ildir. Bu iki söz aras›nda,<br />
Kur’ân’›n beyânlar› dikkate al›n›rsa,<br />
çok fark vard›r. Kur’ân, Allâh’›n<br />
Millî Folklor 107
hem zât›ndan hem de tecellîlerinden<br />
bahsetmektedir. Allâh, zât›yla tasavvurlar›m›zda<br />
vücut bulan fleylerden münezzehtir.<br />
O, zat› itibâr›yla bizim idrâkimizce<br />
kavranacak halde de¤ildir. Hz. Peygamber<br />
“Allâh’›n zat› üzerinde de¤il;<br />
O’nun tecellîleri üzerinde düflünün” derken<br />
bu inceli¤i aç›kl›¤a kavuflturuyordu.<br />
Allâh’›n bir de bu âlemde bize kudretini<br />
tan›tan tecellîleri vard›r. ‹flte bu tecellîler<br />
aç›s›ndan O’nun bir çok ad ald›¤›n›<br />
görüyoruz. O, tecellisiyle ayn› zamanda<br />
Hak’t›r. Ârifler hakikat semâs›na yükselenin,<br />
hakiki vâhidden gayr› bir fley görmeyece¤ine<br />
ittifakla karar vermifllerdir.<br />
Ancak bu keyfiyet onlar›n baz›lar›nda ilmi,<br />
bir irfân olurken, baz›lar›nda zevk ve<br />
hâl oluyor. Böylece gözlerinden çokluk<br />
zâil olarak ferdâniyet-i mahzda gark oluyorlar.<br />
Ve ak›llar› kaybolarak mest hâlde<br />
düflüyorlar. Böyle olunca da, Allâh’›n d›fl›nda<br />
hiçbir fley-hatta nefisleri bile- onlar<br />
için varl›k ifâde etmiyor. Gözlerinde<br />
Allâh’tan baflka fley kalm›yor. Kendilerini<br />
bu hâl içinde öyle yitiriyorlar ki, ak›llar›<br />
hâkimiyetini yok ediyor. Tam bu anda<br />
baz›lar› “Ene’l-Hak”, baz›lar› “sübhânî”<br />
diyor”.<br />
Öztürk, âfl›klar›n bu hâlde söyledikleri<br />
sözlerin sekr ile meydana geldi¤ini<br />
belirttikten sonra, “Ene’l-Hak” sözünü<br />
aç›klamaya devam eder: Hallâc flunu ortaya<br />
koymak istedi: Hakk ile mahlûk<br />
aras›nda aslî bir uzakl›k, aç›k bir ayr›l›k<br />
yoktur. Çünkü vahdaniyyet bütün varl›-<br />
¤› kuflatm›flt›r. Binâenalleyh, nefsinin<br />
zâhiri cephesinden gerçekten s›yr›lan kifli<br />
hakikki varl›¤›yla bafl bafla kal›r ki, o<br />
da Allâh’t›r. “Ene’l-Hak” diye ba¤›ran,<br />
Hallâc de¤il, bizzat Hak’t›”(Öztürk<br />
1976:37; Niyazi 1994:46).<br />
Pinhân tasavvufî bir terim olarak,<br />
Allah’›n zâhir ve bât›n s›fatlar›yla ilgilidir.<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
Selahaddîn Uflflâkî de, bu beyitte<br />
Tecellî üzerinde durmufl, Allâh’›n kulu<br />
olanlar Tecellî nurunda mest ve hayrân<br />
olanlard›r. Bunu her isteyene de¤il, Allâh’›n,<br />
kendi diledi¤ine verdi¤ini belirtmifltir.<br />
Bütün bu aç›klamalardan anlafl›laca¤›<br />
üzere flâirin, bu beytinde insân-› kâmil<br />
noktas›na ulaflm›fl kifliden bahsetti¤i<br />
ortaya ç›kmaktad›r.<br />
2 ´Aceb hayrân u mestem ki biliflden<br />
bilmezem yâri<br />
Gözüm her kanda kim baksa görünür<br />
sûret-i Rahmân<br />
(O kadar hayrân ve sarhoflum ki,<br />
yâri biliflten bilmiyorum. Gözüm her nereye<br />
baksa Rahmân’›n sûretini görür.)<br />
Yeni Tarama Sözlü¤ünde bilifl, dost,<br />
tan›d›k ve marifet anlamlar›ndad›r.<br />
Hayranl›k bilmeye ve görmeye dayal› bir<br />
bilgidir. Beyitte göz, görünür kelimeleri<br />
de, yer alm›flt›r. Dolay›s›yla biliflten<br />
maksat, ‹lme’l-yakîn (‹lmî ve aklî delillerle<br />
elde edilen bilgi)’den Ayne’l-yakîn<br />
(keflif yoluyla elde edilen bilgi) ve Hakke’l-yakîn<br />
(Müflâhede ve bizzat içinde<br />
yaflan›larak elde edilen bilgi)’e yükselme<br />
çizgisidir, desek yan›lm›fl olmay›z, san›r›m.<br />
Ayne’l-yakîn ve Hakke’l-yakîn bilgiler,<br />
sâliklere ve velîlere özgü bilgiler olup<br />
vehbî ve keflfîdir. Dolay›s›yla bilifl,<br />
Hakk’› bilmek, bulmak ve Hakk’ta olmak<br />
demektir. Bilifl, ayn› zamanda âriflerin<br />
bir s›fat›d›r. Bilifllik, ezeldendir; Allah<br />
ile yâr olma hâlidir. Sûret-i Rahmân<br />
da, Tasavvufta âriflik bilgisi olarak kabul<br />
edilmektedir. Ayn› konuda Niyâzî<br />
M›srî de, flöyle seslenir:<br />
Hakk’› istersen yürü insana bak<br />
fiems-i zât yüzünde rahflân eylemifl<br />
Hakk yüzü insan yüzünden görünür<br />
Zât-› Rahmân fleklin insan eylemifl<br />
(Nur 1982:121,249)<br />
108 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
Hayrân ve mest terimleri sâlikin<br />
hayret makam›nda bulunmas›n›n iflareti<br />
say›labilir. Kendinden geçme, sarhofl olman›n<br />
Tasavvuftaki ad› sekrdir. Sekr,<br />
vecd ehline özgüdür. Tasavvuf ehli, cemâl<br />
tecellisini temâflâ edince rûhen büyük<br />
bir zevke dalar. Burada, ayr›ca Sûret-i<br />
Rahmân ile insan-› kâmil’in kastedildi¤ini<br />
belirtelim. Zîrâ Allâh, insan›<br />
kendi sûretinde yaratt›¤›ndan insan-›<br />
kâmil olan kifli, Hakk’›n sûreti say›l›r.<br />
Selâhaddîn Uflflâkî, bu beyti flerh<br />
ederken Hz. Yusuf’un güzelli¤i karfl›s›nda<br />
M›s›r’daki saray kad›nlar›n›n meyve<br />
b›çaklar›yla ellerini kesmeleri hâdisesini<br />
ve Hz. Râbi´a’n›n “Allâh sevgisiyle gönlünün<br />
dopdolu oldu¤unu, baflka bir kimsenin<br />
sevgisine ve düflmanl›¤›na yer kalmad›¤›”<br />
sözünü örnek vermifltir (bk.Mecmûa,<br />
vr.102a). Bu örnekler dolayl› yoldand›r.<br />
fiâir, beyitte Rahmâniyyet makâm›ndaki<br />
insan-› kâmil yüzünden ‹lâhî<br />
güzelli¤i (hüsn-i mutlak) temâflâ etmenin<br />
zevkini dile getirmifltir, diyebiliriz.<br />
Tasavvuf terimleriyle söyleyecek olursak<br />
sûrî varl›ktan mânevî tecellîye geçifltir.<br />
3 Benem her derdlü dermân› benem<br />
her ma´denün kân›<br />
Benem ol dürr-i hemtâ benem ol<br />
bahr-i bî-pâyân<br />
(Her dertlinin dermân›, her ma´denin<br />
kayna¤›, o eflsiz inci ve sonsuzluk denizi<br />
benim.)<br />
Deniz, s›n›rs›z oluflu, içinde bulunan<br />
varl›klar› kapsamas›, derinli¤i ve<br />
geniflli¤iyle tasavvufta “‹lâhî aflk” ile ilgili<br />
bir benzetme unsurudur. Denizde<br />
bulunan k›ymetli cevherler, aflk ve vecd<br />
ile hâs›l olacak nimetlerdir. Bu nimetlerden<br />
biri de, dürdür. Dürr, inci demektir.<br />
‹nci, tasavvufta özü, gerçe¤i, hakîki varl›¤›,<br />
Rûh-› Muhammedî’yi temsil eder.<br />
Türk sûfîleri, Hz. Muhammed’in ilk nûr,<br />
fakat son peygamber oluflunu ifâde için<br />
flu ünlü sözü kullan›rlar: “O, varl›¤›n ilk<br />
nûru, son zuhûrudur”. Bu sözün kayna¤›<br />
yine Hz. Muhammed’in bir hadîsi olmaktad›r.<br />
Diyor ki: “Ben insanlar›n yarat›l›flta<br />
ilki, peygamber olarak gönderiliflte sonuyum”<br />
(A.Kârî 1307:508 ; Aclûnî<br />
1351:163). Sûfî düflüncenin bu hadîsten<br />
ç›kard›¤› sonuç fludur: Hz. Peygamber,<br />
gâye varl›k, gâye insan, gâye peygamber<br />
oldu¤u için bütün hayat›, bütün peygamberler<br />
ve bütün insanl›k onun flahsiyetindeki<br />
kemâlin tecellî etmesi ve aç›l›psaç›lmas›<br />
olarak görülebilir. Cem´ makâm›<br />
da, Nûr-› Muhammedî’nin tecellî etti-<br />
¤i makamd›r. Burada Eflrefo¤lu, görünen<br />
ve görünmeyen bütün varl›¤› kendisinde<br />
cem´ etmifltir. Bilindi¤i gibi, Cem´,<br />
sûfîlerin hedefi olan, hakîkatin tecellî etti¤i<br />
makamd›r.<br />
Cem´, Arapça bir kelimedir. Bir araya<br />
gelmek,toplamak gibi anlamlar› vard›r.<br />
Tasavvufî bir terim olarak flöyle<br />
aç›klan›r: Öncesiz (kadîm) ile sonradan<br />
olan aras›ndaki ayr›l›¤›n ortadan kalkmas›d›r.<br />
Zira, Cem´ hâlindeyken, ruh basîreti,<br />
Allâh’›n zât cemâlini müflâhedeye<br />
do¤ru çekilir. Eflyâlar› ay›rt edici ak›l,<br />
kadîm olan zât nûrunun kendisine galip<br />
gelmesiyle örtülü kal›r. Hakk geldi¤inde<br />
bât›l kayboldu¤u için, hudûs ile k›dem<br />
aras›n› ay›rt etmekten uzaklafl›r. Bu hâle<br />
Cem´ ad› verilir. Sonra izzet perdesi<br />
zât›n vechi üzerine örtülünce, rûh madde<br />
âlemine dönüfl yapar. Bu hâle de, tefrika<br />
hâli denir. Cem´ ve tefrika aras›nda<br />
gelir giderler. Kâflânî Cem´i, halk›n gözden<br />
silinip sadece Hakk’› müflâhede etmesidir,<br />
diye tarif eder (bk. Cebecio¤lu<br />
1997:175-177).<br />
Aç›klamalar›m›z›n sonucunda beyitte<br />
Allâh’›n lutfuna mazhar olan sâlik,<br />
S›rr-› ekber’e mâlik olur, denmektedir,<br />
desek herhalde yan›lm›fl olmay›z.<br />
Millî Folklor 109
4 Semâda seyr eder s›rrum cihân›<br />
dutd› envârum<br />
Mukaddesler cem´isi benüm s›rr›mda<br />
ser-gerdân<br />
(S›rr›m semâda seyreder, nurlar›m<br />
cihân› kaplad›, mukaddesler cem´isi benim<br />
s›rr›mda dolafl›yor.)<br />
Mukaddeslerden maksat rûh-› kudsiler,<br />
yani erenlerdir. Tasavvufta iki seyir<br />
vard›r: Seyr-i cismânî, seyr-i rûhânî.<br />
Cismânî seyir herkese ait de¤il, ama rûhânî<br />
seyir herkese aittir. Rûh-› cismânî’nin<br />
seyri insan bedenindedir. Rûh-›<br />
seyrânînin seyri de, meleklerdedir. Rûh-<br />
› kudsîlerin seyri, seyr-i cismânî, yani<br />
ulûhiyyet âlemindedir. Nûr sûresindeki<br />
“Allâh göklerin ve yerin nûrudur. Onun<br />
nûrunun s›fat›, sanki içinde bir çera¤ bulunan<br />
bir hücredir... Allah kimi dilerse<br />
onu nûruna kavuflturur. Allâh insanlar<br />
için meseller îrâd eder. Allâh, her fleyi<br />
hakk›yla bilendir.” (Sûre:24,Âyet:35)<br />
denmektedir.<br />
Cem´, toplama demektir. Tasavvufta<br />
Hakk’› halks›z temâflâ etme, halk› de-<br />
¤il, sadece Hakk’› seyretme anlam›ndad›r.<br />
Bütün eflya ve varl›klar›n Allâh ile<br />
mevcut olduklar›n› görme haline Cem´<br />
ad› verilir. Yine bir âyette “Biz diledi¤imizi<br />
derecelerle yükseltiriz ve her ilim<br />
sâhibinin üstünde bir âlim vard›r” (Sûre:5,<br />
Âyet:100) denmektedir. Eflrefo¤lu,<br />
bu beytinde Allâh’›n bir lutfu olan rûh-i<br />
kudsîlik herkese nâsip olmaz, benim s›rr›m<br />
karfl›s›nda bütün rûh-i kudsîlerin<br />
bafl› dönmüfl ve hayran kalm›fllard›r demek<br />
istemifltir, diye düflünüyorum.<br />
5 Bu ay u gün bu y›ld›zlar bu giceler<br />
bu gündüzler<br />
Bu yazlar k›fllar u güzler benim emrimdedir<br />
yeksân<br />
(Bu ay ve günefl, bu y›ld›zlar, bu geceler,<br />
bu gündüzler, bu yazlar,k›fllar ve<br />
güzler hepsi birden benim emrimdedir.)<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
Burada Cem´ idrâki devam etmektedir.Bu<br />
beyitte varl›¤›n mânâ âleminden<br />
maddeye dönüflmesi devresinde var<br />
olan bütün olufl ifâde edilmektedir. Zaman<br />
ve mekân›n tasavvuftaki anlam›,<br />
soyut mânâs›nda zaman, somut mânâs›nda<br />
mekând›r. fiiirin bütünü, göz önüne<br />
al›nd›¤›nda Eflrefo¤lu’nun tasavvuftaki<br />
“kutb” mertebesine ulaflt›¤›na da,<br />
bu beytinde iflaret vard›r, desek, herhalde<br />
yanl›fl söylememifl oluruz.<br />
Kutb, Arapça bir kelime olup de¤irmen<br />
tafl›n›n miline verilen add›r. Tasavvufî<br />
terim olarak kutb, manevî derecesi<br />
büyük, velî bir kuldur ve âlemin rûhu<br />
olarak de¤erlendirilir. Allâh, emâneti,<br />
varl›klar içinde, sadece insana vermifl ve<br />
buna ba¤l› olarak, cümle kâinât› da,<br />
onun emrine boyun e¤dirmifltir. Emânet<br />
kimdeyse, varl›klar ona boyun e¤er.<br />
Kutb, Allâh’›n izniyle hareket eder, kendi<br />
kafas›na göre de¤il.<br />
6 Çürümüfl tenlere bir kez e¤er dersem<br />
bi- iznî kum<br />
Yal›n ayak u bafl aç›k duralar kamus›<br />
´ uryân<br />
(Çürümüfl tenlere bir kez e¤er “aya-<br />
¤a kalk izniyle” dersem hepsi yal›n ayak,<br />
bafl› aç›k ç›plak dursunlar.)<br />
Nebîler, mûcizeleriyle, velîler de kerâmetleriyle<br />
bilinir. fiiirin odak noktas›,<br />
üzerinde ›srarla durulan konu Tecellî’dir.<br />
Mâ’ide sûresinde Hz. ‹sâ ile ilgili<br />
bir âyet vard›r (Sûre:5, Âyet:110): “Allâh<br />
o zaman flöyle diyecek: “Ey Meryem o¤lu<br />
‹sâ, hem senin üzerindeki hem anan›n<br />
üzerindeki (bunca) nimeti hat›rla. Hani<br />
ben seni Cebrâil ile desteklemifltim.Beflikte<br />
iken de, yetiflkin iken de, sen insanlara<br />
söz söylüyordun. Hani benim iznimle<br />
çamurdan bir kufl sûretinin benzerini<br />
tasarl›yordun, içine üfürüyordun da,<br />
benim iznimle bir kufl oluveriyordu. Hani<br />
ölüleri benim iznimle (hayata) ç›kar›-<br />
110 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
yordun...” Beyitte telmih yoluyla Hz. ‹sâ<br />
söz konusu edilmektedir. ‹bn-i Arâbî,<br />
Füsûsü’l-Hikem adl› eserinde Hz. ‹sâ ile<br />
ilgili flu bilgiyi verir: “Esâsen Cebrâil<br />
olarak de¤erlendirilen Rûhü’l-Emîn,<br />
Meryem’e insan sûretinde görünmüfltü.<br />
Bu mücerret sûret, Meryem’e bir nefes<br />
fleklinde üflendi. Üflenen nefes, saf nûrun<br />
kendisidir. Meryem’den tecellî eden<br />
‹sâ, nûrdu. Sûfînin makâm-› ‹sâ’da da,<br />
tecellîsi nûr olacakt›r. fiu halde sûfîler,<br />
erenlerin himmetiyle Rûhullâht›r. Sâlik<br />
kerâmet istese Allâh ona ihsânda bulunur<br />
demektir (M.Arabî 1981).<br />
Beyitteki aya¤a kalk izniyle anlam›na<br />
gelen “bi-iznî kum” Arapça ifâde,<br />
ayn› zamanda Eflrefo¤lu’nun memleketi<br />
olan ‹znik kelimesini de ça¤r›flt›rmaktad›r.<br />
7 Benim ilm-i ledünnümde hezârân<br />
H›zr olur âciz<br />
Benim her bir tecellimde nice bin<br />
Mûsâlar hayrân<br />
(Benim ‹lm-i Ledünümde binlerce<br />
H›zr, benim her bir tecellîmde pek çok<br />
Mûsâ âciz ve hayrân kal›rlar.)<br />
Tasavvufta Mûsâ flerîat, H›zr da hakîkat<br />
makâm›n› ifade eder. Tek bafl›na<br />
her iki makâm bir sûfî için eksikliktir.<br />
‹kisinin birleflmesi gerekir. ‹lm-i Ledün,<br />
Allâh taraf›ndan ö¤retilen ilimdir. fier´î<br />
ve zâhirî ilimler, melek ve peygamberler<br />
arac›l›¤›yla gelir. ‹lhâm ise, do¤rudan<br />
Hak’tan gelir. Bu sebeple ilhâma ‹lm-i<br />
ledün denmifltir. Beyitte Hz. Mûsâ ile<br />
H›zr’dan söz edilmesi, Hz. Mûsâ’n›n<br />
H›zr’dan bu ilmi ö¤renmek istemesine<br />
dayanmaktad›r. Bu olay Kur’ân’daki<br />
Kehf sûresinin 60-82 âyetlerinde ayr›nt›l›<br />
olarak anlat›lmaktad›r. Bu âyetlere<br />
göre, ‹lm-i Ledün, yaflamakla, yani hâl<br />
ile ö¤renilir. Bu ilim, kiflilere özgü, mahrem<br />
bir bilgidir.<br />
Hayrân, yukar›daki beytin birinde<br />
de, belirtti¤imiz gibi, hayret makâm›ndaki<br />
müflâhede ile meydana gelen bir<br />
hâldir. Beyitte hayrân olan âfl›k, Mûsâ<br />
Peygamber’in Tur da¤›ndaki yaflad›¤› tecellîler<br />
gibi manevî tecellîler yaflar, dendi¤ini<br />
düflünmekteyiz.<br />
8 Cihân t›ls›m›n›n bendi benim<br />
elimdedir flimdi<br />
Benem bugün bu meydânda benimdir<br />
top›la çevgân<br />
(Cihân büyüsünün dü¤ümü flimdi<br />
benim elimdedir. Bugün bu meydanda<br />
ben var›m. Top ile çevgân bendedir.<br />
Tasavvuf edebiyat›nda üç tür büyüden<br />
bahsedilir:<br />
1. Kalbi yönelterek karfl›s›ndakini<br />
do¤rudan etkilemektir. Gerçek sihir budur.<br />
2. Y›ld›zlar, say›lar ve uzuvlar›n<br />
özelliklerinden yararlan›larak etkili olma.<br />
3. Hayal gücüne dayal›, göz ba¤c›l›k<br />
denilen etkileme.<br />
T›ls›m, yani büyü, kendisine ba¤lama<br />
ve müdâhele etmeyi hat›rlat›r.<br />
Hakk’›n zât›n›n künhü, kâmil insan› flerefli<br />
varl›k k›lan s›rd›r. Beyitte top ile<br />
çevgân geçmektedir. Top ile çevgân bir<br />
çeflit atl› golf oyunudur. Bunlar söz içerisinde<br />
sembol kelimelerdir. Tasavvufta<br />
bütün ifllerin kah›r ve cebr yoluyla takdir<br />
edilmesi, mukadderât anlam›nda<br />
kullan›ld›¤›n› sanmaktay›z. Çevgân, tasarruf<br />
eden kifli, oyunu oynayan kifli, yani<br />
Rûh-› kudsî. Top ise, oynanan araç,<br />
varl›k, eflya.<br />
9 Benem flâh› bu meydân›n benem<br />
kutb› bu devrân›n<br />
Benem cân› bu cânlar›n benümle diridir<br />
her cân<br />
(Bu meydân›n flâh›, bu devrân›n<br />
kutbu benim. Bu canlar›n can› benim.<br />
Her can benimle diridir.)<br />
Kutub, tasarruf sâhibidir. O, bu ta-<br />
Millî Folklor 111
sarrufu kader-i ‹lâhî program›n›n d›fl›nda<br />
kullanamaz. “Kutbü’l-aktâb, kutbü’lekber<br />
veya kutbü’l-irflâd” en büyük velîye<br />
verilen adlar olup halk› Hakk’a götürmekle<br />
görevlidirler. Cisimler Alemine<br />
“kutb-› flimâlî”, melekler âlemine “kutb-i<br />
cenûbî” denir.<br />
Bilindi¤i gibi varl›klar›n Hak’tan<br />
zuhûr edip tekrar Hakk’a ulaflmas›n›<br />
aç›klayan mistik görüfl “devr” kavram›yla<br />
anlat›la gelmifltir. Devr, varl›¤›n maddeden<br />
insan mertebesine ve oradan Allâh’a<br />
ulaflmas›; Devriye bu tekâmül fikrini<br />
iflleyen mensûr ve manzûm eserlere<br />
verilen add›r.<br />
Varl›k ve nesneleri sudûr ve tecellî<br />
fikrine göre aç›klayan sûfîlere göre, Cenâb-›<br />
Hak’tan zuhûr eden bir s›fat, çeflitli<br />
merhalelerden geçtikten sonra topra¤a<br />
iner. Buradan tekrar yükselerek Cenâb-›<br />
Hakk’a ulafl›r. Mutlak vücuttan tecellî<br />
ile nüzûl eden bir s›fat s›ras›yla küllî<br />
ak›l, dokuz felek, dört tabîat ve dört unsura<br />
gelir. Buradan itibaren yükselerek<br />
madenlerden bitkilere, hayvanlara ve<br />
insana ulafl›r; insandan insan-› kâmile<br />
gelerek Hakk’a kar›fl›r (Kurnaz vd<br />
2000:25).<br />
10 Benem Mansûr’› dâr eden benem<br />
a¤yâr› yâr eden<br />
Benem her var› var eden benim emrimdedir<br />
ekvân<br />
(Mansûr’u idâm eden, baflkalar›n›<br />
dost eden, var› var eden benim. Yarat›lm›fl<br />
olanlar benim emrimdedir.<br />
A¤yâr, Arapça gayr kelimesinin<br />
çokluk fleklidir. Sözlükte a¤yâr, yabanc›,<br />
el, baflkas› gibi anlamlara gelir. Tasavvufta<br />
ise, hakîkate yabanc› olanlar, hakikate<br />
vukuf olmayanlar makam›nda kullan›lmaktad›r.<br />
Kiflinin Hak ile olmas›<br />
rûh, Hak’la olmazsa nefsdir. Emredici<br />
nefse “Nefs-i emmâre” denir.<br />
Mansûr’un “Ene’l-Hak” iddiâs›ndan<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
gayesi, mertebe-i kurbiyyete iflârettir.<br />
11 De¤ilim oddan u sudan ya toprakdan<br />
yahud yilden<br />
Ben erken var idim erken henüz yo¤<br />
idi bu ezmân<br />
(Ben ateflten,sudan, topraktan veya<br />
rüzgardan yarat›lm›fl de¤ilim. Bu zaman<br />
yok iken ben var idim.)<br />
Enâs›r-› erbâa (su, toprak, atefl ve<br />
hava) ve mevâlid-i selâse (maden, bitki<br />
ve hayvan) yarat›lmazdan önce âlem-i<br />
lâhûtî, âlem-i Ceberrût ve âlem-i melekût<br />
var idi. Âlem-i ervâhta rûh yarat›lm›flken<br />
zemîn ve semâvât yok idi. Soyut<br />
mânâs›nda zaman, somut mânâs›nda<br />
mekand›r.<br />
Vücut, birbirine z›t dört nesnenin<br />
terkîbiyle ortaya ç›km›flt›r. Atefl, toprak,<br />
su ve rüzgardan ibaret olan bu z›t unsurlar›n<br />
çat›flmas›ndan nefsin süflî faaliyetleri<br />
ortaya ç›kar. Dört unsurun her birini<br />
as›llar›na dönmesi, yeri terk edip fenâya<br />
ulaflmakt›r ki bu makama ulaflan<br />
kiflinin vücûdu nûrdur.<br />
Nefs, tabiat›n mahkumudur. Mutasavv›flarca<br />
nefsin dört mertebesi, bu<br />
dört unsurla temsil edilir: Nefs-i emmâre-<br />
atefl, nefs-i levvâme-hava, nefs-i mülhime-su,<br />
nefs-i mutmaine-toprak.<br />
Beyitte, varl›¤›n mânâ âleminden<br />
maddeye dönüflmesi devresinde var olan<br />
bütün olufl ifâde edilmifltir.<br />
12 Zamâns›z bî-zamânem ben mekâns›z<br />
bî-mekânem ben<br />
Dü ´âlemde imâmem ben benem<br />
devr eyleyen devrân<br />
(Ben zamans›z›m, ben mekans›z›m.<br />
‹ki âlemin imam›y›m, devrân› döndüren<br />
benim.)<br />
Mekan, var olan fleydir. Bir fley olmazsa,<br />
uzayda yer kaplamaz. Zaman da,<br />
zihinde olaylar karfl›s›ndaki karfl›laflt›rmadan<br />
do¤ar. Bu karfl›laflt›rma olmadan<br />
zaman da olmaz. Vahdet-i vücûd düflün-<br />
112 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
cesinde zaman ve mekan hakikatte bulunmayan,<br />
iki zihnî kavramdan baflka<br />
bir fley de¤ildir. Hakiki varl›k olan Allâh,<br />
zaman ve mekan üzerinde ve bunlardan<br />
münezzehtir. ‹nsan›n hakîkati olan rûh,<br />
Rabb’in bir emridir. Bu sebeple hakîkî<br />
yurdu mekans›zl›k âlemidir.<br />
Sülûk erbâb›na Âlem-i gayb’dan bir<br />
nûr tecellî etti¤inde, ona bir âlem aç›l›r<br />
ki o âlemde zaman, mekan, gece gündüze<br />
itibar olunmaz.<br />
13 Görürsün sûretâ Âdem benim<br />
emrimdedir ´âlem<br />
Feleklerle melekler hep bana mahkûmdur<br />
ins ü cân<br />
(Sen beni sûreten bir insan gibi görürsün,<br />
halbuki âlem benim emrimdedir.<br />
Felekler, melekler, insan ve cin hepsi benim<br />
hükmüm alt›ndad›r.)<br />
Mahabbet, yani sevgi r›zâdan ibarettir.<br />
Hazreti Mevlâ râz› oldu¤u kulunun<br />
yüzünde kudretini izhâr eder.<br />
14 Sanursuz Eflrefo¤luyam ne Rûmiyem<br />
ne ‹znikî<br />
Benem dâim ü bâkî göründüm sûretâ<br />
insân<br />
(Eflrefo¤luyum san›rs›n›z, ne Anadolu’lu<br />
ne de ‹znik’liyim. Dâim ve bâkî<br />
olarak sûreten insan göründüm.)<br />
‹nsan iki k›s›mdan mürekkeptir:<br />
Biri cisimdir, di¤eri rûhtur. Cisim unsuru,<br />
yani beden fenâ bulur, toprak olur.<br />
Rûhun nefl’esi bâkîlik üzredir, fenâ bulmaz.<br />
Tasavvufta iki âdem’den söz edilir:<br />
Sûret-i âdem, Sîret-i âdem. Sûret-i<br />
âdem, yarat›lan âdem, sîret-i âdem, yarat›lmayan<br />
âdemdir.<br />
Bu konuda Seyyid Nesîmî de, flöyle<br />
seslenir:<br />
Bende s›¤ar iki cihân ben bu cihâna<br />
s›¤mazam<br />
Cevher-i lâ-mekân benim kevn ü<br />
mekâna s›¤mazam (Nesîmî 1990:241)<br />
Kur’ân’a göre Allâh, insan› flerefli<br />
ve kerâmetli yaratm›flt›r. Bu bak›mdan<br />
tasavvuf ehli, insan›n anlay›fl, duyufl, sezifl<br />
ve huy yönünden de, hakîki insan olmas›na<br />
önem vermifltir.<br />
KAYNAKLAR<br />
ACLÛNÎ (1351), Keflfü’l-Hafâ, Beyrut, I/163.<br />
AL‹YYÜ’L- KÂRÎ (1307), fierhü’fl-fiifâ, ‹stanbul,<br />
II/508.<br />
CEBEC‹O⁄LU,Ethem (1997), Tasavvuf Terimleri<br />
ve Deyimleri Sözlü¤ü, Ankara.<br />
EfiREFO⁄LU (2000), Divan, (Nflr. Mustafa<br />
Günefl), Ankara,227.<br />
KURNAZ, Cemal ve AYDEM‹R, Yaflar (2000),<br />
Giritli Salac›o¤lu Mustafa Celvetî Divan, Ankara,<br />
25.<br />
KURNAZ, Cemal ve TATÇI, Mustafa (2001),<br />
Türk Edebiyat›nda fiathiyye, Ankara.<br />
MECMÛA, “Abdullah Salahaddîn-i Uflflâkî’nin<br />
fierhi”, Süleymaniye Ktp. Uflflâkîye Tekkesi,<br />
No.108, vr.101b-105a.<br />
MECMÛA-‹ Efi’ÂR, Türk Kültürü Ve Hac›<br />
Bektafl Velî Araflt›rma Merkezi Kütüphanesi No:<br />
413, vr. 30a.<br />
MUHY‹DD‹N ARABÎ (1981), Füsûsü’l-Hikem,<br />
(Çev. M. Nuri Gençosman), ‹stanbul.<br />
NESÎMÎ (1990), Diva,n (Nflr. Hüseyin Ayan),<br />
Ankara,241.<br />
N‹YAZÎ (1994), Mansûrnâme, (Nflr. Mustafa<br />
Tatç›), ‹stanbul, 46.<br />
ÖZTÜRK, Yaflar Nuri (1976), Hallâc-› Mansûr<br />
ve Eseri Kitâbü’t-Tavasin, ‹stanbul,37.<br />
SEYY‹D MUHAMMED NUR (1982), M›srî<br />
Niyâzî Divan› fierhi, (Nflr. Mahmut Sadettin Bilginer),<br />
‹stanbul,121,249.<br />
YEN‹ TARAMA SÖZLÜ⁄Ü, (Haz. Cem Dilçin),<br />
Ankara 1983.<br />
Millî Folklor 113
KLÂS‹K TÜRK fi‹‹R‹NDE GÜNEfi TUTULMASI VE<br />
BUNUNLA ‹LG‹L‹ ‹NANIfi VE ÂDETLER<br />
Solar Eclipse in the Classical Turkish Poetry and, the Believes and<br />
the Traditions About the Solar Eclipse in the Turkish Folklore<br />
Éclipse solaire dans la poésie classique-turque et croyances<br />
et traditions concernant l'éclipe solaire<br />
Girifl<br />
Klâsik Türk edebiyat›na yönelik<br />
suçlamalar›n baflta gelenlerinden biri, bu<br />
edebiyat›n halktan tamamen kopuk bir<br />
yüksek zümre edebiyat› oldu¤u hususundad›r.<br />
Hem bu iddian›n sahiplerinin,<br />
hem de bu görüflün muar›zlar›n›n ortaya<br />
koyduklar› gerekçeler olmufltur. Esasen<br />
bu tart›flmalar ülkemizde ilmî ve edebî<br />
merkezli olmaktan çok siyasî bir mihver<br />
etraf›nda geliflmifltir. Bu yaz›n›n konusu,<br />
böyle bir meseleyi ele almak veya bu konuda<br />
bir taraf olarak deliller ileri sürmek<br />
de¤ildir. Ancak flu her hâlde herkesçe kabul<br />
edilir ki, bir edebiyat halktan ne derece<br />
uzak, genifl toplum kitlelerinden ne<br />
kadar kopuk olursa olsun, az veya çok,<br />
içinde bulundu¤u toplumun yaflant›s›n-<br />
Dr. M. Fatih KÖKSAL*<br />
ÖZET<br />
Klâsik Türk fliiri, yayg›n kanaatin aksine toplum hayat›ndan tamamen kopuk bir fliir de¤ildir. Divan<br />
flairleri de yer yer toplumun inan›fl, gelenek ve göreneklerini fliirlerine aksettirmifllerdir. Bu yaz›da insanlar›n<br />
öteden beri ilgisini çekmifl bir tabiat olay› olan günefl tutulmas› ve bununla ilgili inan›fl ve âdetlerin Divan<br />
flairlerimizce nas›l de¤erlendirildi¤i konusu ele al›nm›flt›r.<br />
Anahtar Kelimeler<br />
Klâsik Türk fiiiri, Divan Edebiyat›, Günefl Tutulmas›, Küsûf, ‹nan›fl ve Âdetler<br />
ABSTRACT<br />
Classical Turkish poem, in contrast with the common belief, is not completely irrelevant to the life. Divan<br />
poets, also, reflect the society’s beliefs, customs and traditions to their poems from time to time. This paper<br />
aims to analyze how the subject of solar eclipse, that is a natural evidence paid attention by the people<br />
from the old, and those beliefs and customs about the solar eclipse are carried out Divan poem.<br />
Key Words<br />
Classical Turkish Poem, Literature of Divan, Solar Eclipse, Beliefs and Traditions<br />
* Cumhuriyet Üniv. Fen-Ed. Fak. Türk Dili ve Ed. Böl.<br />
dan izler tafl›r. Divan fliirinde de bu tabiî<br />
gerçeklik kaç›n›lmaz olarak vâriddir. Sonuçta<br />
kendisi de toplumun bir bireyi olan<br />
Divan sanatkâr›, -elbette bir halk flairi<br />
kadar olmamakla birlikte- mensubu oldu¤u<br />
toplumun kültür ve medeniyet dairesinin<br />
inanç, görenek, âdet ve al›flkanl›klar›n›<br />
bir flekilde eserine yans›tm›flt›r.<br />
Bu yaz›n›n konusunu da, öteden beri insanlar›n›<br />
ilgisini çekmifl, çeflitli inan›fl,<br />
âdet ve kabullerle de¤erlendirilmifl bir<br />
tabiat olay› olan günefl tutulmas›n›n ve<br />
günefl tutulmas›yla ilgili inan›fl ve âdetlerin<br />
Divan fliirine yans›mas› oluflturmaktad›r.<br />
Günefl tutulmas›, ay›n belirli zamanlarda<br />
günefl ile dünya aras›na girerek<br />
günefl ›fl›nlar›n›n dünyan›n belli bir<br />
114 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
kesimine ulaflmas›n› engellemesi olay›d›r<br />
(Wiedemann 1996: 6/1117). K›sa bir müddet<br />
için gündüzün gece gibi kararmas›na<br />
yol açan bu astronomik olay halk aras›nda<br />
her zaman ilgi görmüfl, özellikle eski<br />
ça¤larda bu olay türlü flekillerde yorumlanm›fl<br />
ve bu yorumlar beraberinde bir<br />
tak›m inan›fl ve âdetleri getirmifltir. Bu<br />
inan›fl ve âdetler, Anadolu’da ve Türk<br />
dünyas›n›n muhtelif bölgelerinde kimi<br />
farkl›l›klarla bugün de varl›¤›n› sürdürmektedir.<br />
Divan fiiiri Metinlerinde Günefl<br />
Tutulmas›<br />
Günefl tutulmas› Divan fliirinde en<br />
çok Arapça “küsûf” kelimesiyle karfl›lanm›flt›r.<br />
Küsûf kadar yo¤un kullan›lmamakla<br />
birlikte, ayn› kökten gelen “güneflin<br />
‘kesâfet’i, ‘münkesif’ olmas› ve ‘inkisâf’<br />
etmesi” ibareleri de kullan›lm›flt›r.<br />
Lügat anlam› olarak “bir fleyin kesif olmas›,<br />
yo¤unlaflmas›” demek olan “küsûf”<br />
kelimesi Arapçada terim olarak olarak<br />
hem günefl tutulmas›n›, hem ay tutulmas›n›<br />
karfl›lamakla birlikte ilm-i nücûm<br />
(müneccimlik) ›st›lah› olarak günefl tutulmas›na<br />
küsûf, ay tutulmas›na husûf<br />
(veya ay›n “münhasif” olmas›, “inhisâf”<br />
etmesi) denilmifl ve ço¤unlukla da böyle<br />
kullan›lagelmifltir. Her iki tutulmaya da<br />
küsûf denildi¤i gibi günefl tutulmas›na<br />
husûf, ay tutulmas›na küsûf dendi¤i de<br />
variddir. Nitekim Gül ü Nevrûz mesnevisinde<br />
geçen (Delice 1995: 497)<br />
Var m›dur bir mihr kim bulmaz husûf<br />
Yâ ola bir meh ki ola bî-küsûf<br />
beytinde veya Nâilî-i Kadîm (ö.<br />
1666) Divan›’nda yer alan (‹pekten 1970:<br />
403)<br />
Subh› hurflîd-i ruhuñ hasret-kefl-i<br />
flâm eylesün<br />
Âfitâb› münhasif mâh› siyeh-fâm<br />
eylesün<br />
beytinde oldu¤u gibi edebî metinlerde<br />
de yer yer küsûf ile husûfun tam tersi<br />
anlamda kullan›ld›¤›na dair örnekler<br />
mevcuttur. Bu ibareler, bazen dinî ›st›lahta<br />
da yek di¤erinin yerine kullan›lm›flt›r<br />
(Meselâ bkz. Zeynüddîn Ahmed<br />
1991: 3/312).<br />
Günefl, Divan fliirinde en çok sevgilinin<br />
yüzünün parlakl›¤› tavsif edilirken<br />
bir benzetme arac› olarak kullan›lm›flt›r<br />
1 . Günefl gibi günefl tutulmas›n›n da<br />
ço¤unlukla sevgilinin yüzü ve yana¤›, nadiren<br />
de bütün vücudu ile ilgili teflbih ve<br />
istiareler yap›larak ifllendi¤ini görüyoruz.<br />
Günefl tutulmas›, “günefl”ten baflka<br />
Türkçe “gün”; Farsça “hurflîd”, “âfitâb”,<br />
“hur”; Arapça “mihr” ve “flems” kelimeleriyle<br />
de geçmektedir. Divan fliirinde günefl<br />
tutulmas›n›n genel olarak flu birkaç<br />
flekilde ifllendi¤ini görüyoruz: 2<br />
1. Sevgilinin günefl gibi parlak yüzüne<br />
siyah saçlar› dökülünce yüz k›smen<br />
veya tamamen görünmez olur. Sevgilinin<br />
yüzünün parlakl›¤›n›n görünmez oluflu,<br />
günefl tutulmas› demektir. Ayn› flekilde<br />
yüzde koyu renkli “hat”lar›n (ayva tüylerinin)<br />
belirmesi de günefl tutulmas› olarak<br />
ifade edilir. Kimi fliirlerde de sevgilinin<br />
yüzünü herhangi bir fleyle (nikâb,<br />
perde, tutuk vs.) örtmesi günefl tutulmas›na<br />
benzetilmifltir. Bu örtülme / örtünme<br />
bazen bütün bir vücudun örtülmesi<br />
fleklinde olur ki, sevgili günefle eflde¤er<br />
oldu¤u için onun parlak vücudunun örtü<br />
sebebiyle görünmemesi de günefl tutulmas›<br />
demektir.<br />
Harîmî mahlas›yla fliirler yazan<br />
Sultan Korkud (1469?-1513?), “E¤er müneccim<br />
sevgilinin yüzünde misk saçan<br />
saç›n› görse, güneflin tutuldu¤una hükmederek<br />
takvimine kaydeder.” demektedir<br />
(K›l›ç 1996: 216):<br />
Gün tut›ld› diyü hükm ide yaza takvîmine<br />
Görse yüzinde müneccim zülf-i<br />
müflg-efflân›n›<br />
Ni¤bolulu Âhî (ö. 1517) de, afla¤›da-<br />
Millî Folklor 115
ki beytinde “Sevgilinin yana¤›nda misk<br />
kokulu saç›n› gören ‘güneflin üzerine bu<br />
siyah çad›r› kim tuttu?’ diye sorar.” diyerek<br />
benzer bir hissiyat› dillendirmektedir<br />
(Sungur 1994: 213):<br />
Müflgîn saç›n› tarf-› ‘izâr›nda gören<br />
dir<br />
Kim tutd› günefl üstine bu çetr-i siyâh›<br />
Saç›n sevgilinin yüzünü örtmesi<br />
tam günefl tutulmas›n›, ayva tüylerinin<br />
küçük karart›lar› ise yar›m günefl tutulmas›n›<br />
oluflturur. Ümmî Divan flairlerinden<br />
Enverî (ö. 1547) de sevgilisinin ayva<br />
tüyleri ç›kmaya bafllay›nca bütün dünya<br />
halk›n›n ‘yar›m günefl tutulmas› oldu’ dedi¤ini<br />
söylüyor (Tatç› - Kurnaz 2001:<br />
141):<br />
Geldi hattuñ didi ey mâh bütün<br />
halk-› cihân<br />
Nîm-bahfl› güneflüñ old› küsûf ile nihân<br />
Sevgilinin günefl gibi parlak yüzüne<br />
nikâb›n› (perde) örtmesi günefl ve ay tutulmas›<br />
gibidir. Bu fikir, 16. yüzy›l flairlerinden<br />
Antakyal› Gedâyî’nin fliirinde ifadesini<br />
flöyle bulmaktad›r (Köksal 2001:<br />
2/497):<br />
Sanuram mihr ü mehe irmifl küsûf<br />
ile husûf<br />
Âfitâb-› tal‘atuñdan ref‘ idicek sen<br />
nikâb<br />
Latîfî Tezkiresi’nde yer alan ve bir<br />
baflka tezkire yazar› olan Âfl›k Çelebi (ö.<br />
1571) ’ye ait afla¤›daki beyitte de “perde”<br />
ve “günefl tutulmas›” aras›ndaki iliflki ile<br />
karfl›lafl›yoruz (Latîfî 1314: 237)<br />
‘Âr›z olm›fl çeflm-i dildâra remed tutm›fl<br />
nikâb<br />
Sandum an› göricek nîmî tut›lm›fl<br />
âfitâb<br />
Âfl›k Çelebi bu beytinde “Sevgilinin<br />
gözüne remed (bir tür göz hastal›¤›) musallat<br />
olmufl ve -muhtemelen k›zar›kl›k<br />
vs. belirtileri oldu¤u için- gözüne perde<br />
çekmifl. Ben bunu görünce yar›m günefl<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
tutulmas› zannettim.” derken sevgilinin<br />
günefl gibi parlak yüzünü perdeyle k›smen<br />
örtmesini yar›m günefl tutulmas›na<br />
benzetiyor.<br />
Vak’anüvis Râflid (ö. 1735), de, Divan’›ndaki<br />
bir beytinde sevgilinin sadece<br />
yüzünü de¤il bütün vücudunu “günefl”<br />
olarak tahayyül ederek, onun pefltemala<br />
sar›nm›fl vücudunu görenlerin yar›m günefl<br />
tutulmas› oldu¤unu zannedeceklerini<br />
söylemektedir (Biltekin 1992: 372):<br />
Mihr-i münîr nîm-küsûf old› zann<br />
ider<br />
Ol fûta-i siyâhda cânâ gören seni<br />
2. Güneflin, sevgilinin yüzünün parlakl›¤›n›<br />
görünce utanmas› ve utanç veya<br />
k›skançl›k sebebiyle kararmas› da bu hususta<br />
çokça karfl›lafl›lan tablolardand›r.<br />
Divan flairinin muhayyilesinde bu, günefl<br />
tutulmas›d›r. Yine bu cümleden olarak<br />
güneflin sevgilinin yüzüne benzemeye,<br />
onu taklide çal›flmas› ve fakat bunu baflaramamas›<br />
da onun tutulmas›na yol<br />
açar, ki bu da k›skançl›ktan dolay›d›r.<br />
Afla¤›daki beyitlerden ilkinde Fatih<br />
devri flairlerinden Sabâyî sevgilisine hitaben;<br />
“Müneccim, bilemez ve ‘günefl tutuldu’<br />
diye yalan söyler; halbuki günefl<br />
senin yüzünü görünce utanc›ndan yüzüne<br />
perde çekmifltir.” derken (Köksal<br />
2001: 2/495), muas›r› Enverî de ayn› düflünceyi<br />
dile getirmektedir (Tatç› - Kurnaz<br />
2001: 51) :<br />
Gün tut›ld› diyü kizb eyler müneccim<br />
bilemez<br />
Kim yüzüñ gördi hayâdan perdeye<br />
girdi_âftâb<br />
Yanuñda yüzine küsûf irmegin<br />
fiehâ flemse irdi be-gâyet hicâb<br />
Mostarl› Rüfldî (1636-1699) de ’de<br />
benzer ifadeleri görüyoruz (fieyhî Mehmed<br />
1989: 235):<br />
‹rdi küsûfa mihr-i felek sad hicâb ile<br />
Bilmem o meh anuñla bu gün rû-berû<br />
m›dur<br />
Meflhur “Hilye” sahibi Hakanî Meh-<br />
116 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
med Bey (ö. 1606) de Divan’›nda, husûf<br />
ve küsûfun oluflmas›na, ay ve güneflin<br />
sevgilisinin yana¤›ndaki ayva tüylerini<br />
görerek k›skançl›ktan “nutkunun tutulmas›”n›n<br />
sebep oldu¤unu söyler (Gülhan<br />
1996: 238):<br />
Hattuñ görüb ay ile günüñ nutk› tutuld›<br />
Oldur sebeb ey meh bu husûf ile küsûfa<br />
17. yüzy›l flairi Selânikli Emîn sevgilinin<br />
yüzünde görülen fleyin ayva tüyleri<br />
olmad›¤›n›, güneflin onun yüzünü görünce<br />
k›skançl›ktan karalar giyerek flala<br />
büründü¤ünü söylemifl, günefl tutulmas›n›<br />
lafzen olmasa da z›mnen bu flekilde fliirlefltirmifltir<br />
(Safâyî yz.: 25b):<br />
Hat degildir görülen reflk-i cemâliyle<br />
anݖ<br />
Karalar giydi günefl gökde büründi<br />
flâle<br />
Gelibolulu Mustafa Âlî (1541-<br />
1600)’nin gü nefl tutulmas›n› iflledi¤i flu<br />
beyti ise güzel oldu¤u kadar bize ça¤›yla<br />
ilgili baflka bilgileri vermesi bak›m›ndan<br />
da kayda de¤erdir (Aksoyak 2000: 2/783):<br />
Sen küsûf añlama öykündügiçün<br />
âr›zuña<br />
Kara sürmifl yüzine mihri meh eyler<br />
teflhîr<br />
Bu beyitte flair sevgilisine “Sen bu<br />
olan olay› günefl tutulmas› zannetme; günefl<br />
senin yüzünü taklide çal›flt›¤› için ay<br />
onun yüzüne kara çalm›fl, teflhir eder.”<br />
diyor. Günefl, sevgilinin yüzüne öykünmekte,<br />
yani bir anlamda onun parlakl›¤›n›<br />
“çalmaya” kalk›flmaktad›r. Burada eski<br />
bir âdetin izlerine rastl›yoruz: Eskiden<br />
hem suçlunun utanarak bir daha böyle<br />
bir ifle kalk›flmamas›, hem de seyredenlere<br />
ibret olmas› için bu suçun karfl›l›¤› olarak<br />
yüzüne kara çal›n›p halk içinde gezdirilerek<br />
teflhir edilmesi âdetten imifl.<br />
Burada önemli bir nokta da h›rs›zl›¤a<br />
yeltenen günefli teflhir edenin “meh” yani<br />
“ay” olmas›d›r. Bu da bize günefl tutulma-<br />
s›n›n “ay” marifetiyle oldu¤unun o zaman<br />
da bilindi¤ini göstermektedir. Bu<br />
bilgi, güneflin ayla “rû-be-rû” olmas›n›n<br />
ifade edildi¤i Mostarl› Rüfldî’nin yukar›daki<br />
beytinde de mevcuttur. Esasen günefl<br />
tutulmas›n›n ay›n güneflle dünya<br />
aras›na girerek gerçekleflti¤ine dair bilgiye<br />
daha önceki as›rlara ait edebî metinlerde<br />
de rastl›yoruz. Rüfldî’den iki, Âlî’den<br />
bir as›r önce yaflam›fl olan Necâtî (ö.<br />
1509) de güneflin “ay ile” tutuldu¤unu<br />
söylüyor (Tarlan 1963: 420):<br />
Kullaruñdan say›lur mâh-› felek<br />
ammâ günefl<br />
Bir ter o¤lan› durur kim tutulupdur<br />
ay ile<br />
Âlî’nin muas›r› Bâkî’nin (1526-1600)<br />
Divan’›nda da günefl tutulmas›n›n “ay<br />
ile” oldu¤u aç›kça ifade edilmifltir (Küçük<br />
1995: 388):<br />
D⤠üzre d⤠ur›nd› felek aflk-› yâr<br />
ile<br />
Mihr-i sipihre sanma küsûf irdi ay<br />
ile<br />
‹slâm âlimlerinin müsbet bilimlerden<br />
özellikle astronomide çok eski dönemlerden<br />
beri büyük bir bilgi birikimine<br />
sahip olduklar› bilinen bir husustur.<br />
Günefl tutulmas›n›n gerçekleflmesiyle ilgili<br />
türlü inan›fllar›n günümüzde de hükmünü<br />
sürdü¤ü göz önüne al›nd›¤›nda flairlerimizin<br />
yüzlerce sene evvel bu astronomik<br />
bilgilere sahip olmalar›n› flaflk›nl›kla<br />
karfl›lamamak mümkün de¤ildir.<br />
Divan flairlerinin günefl tutulmas›n›n yan›<br />
s›ra ay tutulmas›n›n nas›l gerçekleflti-<br />
¤ini de bildiklerini yine Klâsik fliirimize<br />
ait metinlerden tespit edebiliyoruz. Fehîm-i<br />
Kadîm (ö. 1647?) ’in a fla¤›daki rubaisinin<br />
son iki m›sra›ndan flairin, ay tutulmas›n›n<br />
güneflle ay aras›na dünyan›n<br />
(arz) girmesiyle olufltu¤u hususunda<br />
behresi bulundu¤u anlafl›lmaktad›r (Üzgör<br />
1991: 704):<br />
Bir âh idicek bu fleb harâretle Fehîm<br />
Millî Folklor 117
Tâ zîr-i zemînde mihri itdi pür-bîm<br />
Meh sâye-i arz› kendüye k›ld› penâh<br />
Nâ-gâh husûf old› k›yâs itdi hakîm<br />
3. Ay ve günefl her ne kadar parlak<br />
olsalar da her ikisinin de zevali vard›r.<br />
Yani günün belli bir döneminde parlakl›klar›<br />
gider ve görünmez olurlar. Ayr›ca<br />
ay “husûf”, günefl ise “küsûf”la malûldür.<br />
Halbuki sevgilinin yüzü daima ›fl›l ›fl›l,<br />
p›r›l p›r›ld›r. S›ras›yla Kad› Burhaneddin<br />
(Ergin 1980: 291), Ferîdî (Köksal 2001:<br />
2/940), Zâtî (Tarlan 1968: 1/463) ve Âlî’den<br />
(Aksoyak 1999: 1/269) al›nan flu dört<br />
beyitte de ayn› söyleyifl vard›r:<br />
Ay u güneflde çün gözüm gördi küsûf<br />
ile husûf<br />
Âyîne yüzüñi niçe günefl ü aya beñzedem<br />
Günden ezherdür yüzüñ irür güne<br />
geh geh küsûf<br />
Mehden enverdür cemâlüñ mâha<br />
çün noksân olur<br />
Felek bir zengî ile tutd› hurflîdi küsûf<br />
ad›<br />
Cemâl-i pâküñ ile an› bir tutmak ne<br />
lây›kdur<br />
Öykünürdi ruhuña irmese hurflîde<br />
küsûf<br />
Mâha benzerdi yüzüñ olmasa rûy›nda<br />
gubâr<br />
4. Âfl›¤›n âh›n›n duman› o kadar koyu<br />
ve fliddetlidir ki güneflin ziyâs›n› yok<br />
eder; Divan flairinin muhayyilesinde bu<br />
da bir günefl / ay tutulmas›d›r. Bunun tipik<br />
bir örne¤ini mahlasdafllar›ndan Sürûrî-i<br />
Müderris diye ay›rt edilen Bahrü’lmaârif<br />
müellifi Sürûrî (ö. 1562)’degörüyoruz<br />
(Köksal 2001: 3/2258):<br />
Hecr ile itsem eger ben bu seher<br />
dûd-› siyâh<br />
Çerhe kâr idüp felekde tut›lurd›<br />
mihr ü mâh<br />
Fehîm-i Kadîm (ö. 1647?)’de de bu<br />
muhayyile, gün tutulmas›, küsûf, inkisâf<br />
veya münkesif gibi günefl tutulmas›n›<br />
lafzen ifade eden kelimeler kullan›lmak-<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
s›z›n ifadesini bulmaktad›r (Üzgör 1991:<br />
388):<br />
Ne dem zülf-i siyehle rûy›n ol flâh-›<br />
cihân örter<br />
Ruh-› hurflîd ü mâh› dûd-› âh-› bî-dilân<br />
örter<br />
5. “Küsûf”, birçok beyitte gam, elem,<br />
keder veya bu anlam çerçevesi içindeki<br />
benzer kelimelerle birlikte an›lm›fl, küsûftan<br />
kurtulufl da mutluluk ve rahata<br />
erme olarak kabul edilmifltir. Hayretî (ö.<br />
1534?) sevgilisine “Bu can güneflini gam<br />
küsûfunda b›rakma, kurtar ve maksat<br />
y›ld›z›n› olgunluk burcuna erifltir!” diye<br />
sesleniyor (Çavuflo¤lu-Tanyeri 1981:<br />
187):<br />
Bu mihr-› cân› kurtar koma küsûf-›<br />
gamda<br />
Maksûd kevkebini burc-› kemâle irgür<br />
Tâcî-zâde Ca’fer Çelebi (ö. 1515) de<br />
günefl tutulmas›n› “göklerin bafl›n›n dönmesi”<br />
ve “kara gün gelmesi” olarak nitelendirmektedir<br />
(Erünsal 1983: 124):<br />
Günefl tut›ld› sanma kim olup sergeflte-hâl<br />
eflâk<br />
Kara gün geldi bafl›na bu mâh-›<br />
âlem-ârâdan<br />
‹nsana gam ve elem kayna¤› olan<br />
günefl tutulmas›n›n ortadan kalkmas› bir<br />
flükrân vesilesidir. Nitekim Nev’î bir beytinde<br />
öyle diyor (Tulum-Tanyeri 1977:<br />
78):<br />
Minnet Allâh’a ki hall old› yine akdi<br />
küsûf<br />
Burc-› rif’atde sa’âdet güni gösterdi<br />
‘izâr<br />
Fehîm-i Kadîm’den ald›¤›m›z afla¤›daki<br />
iki beyitte de ayn› hissiyât› görmekteyiz<br />
(Üzgör 1991: 484 ve 518):<br />
Old› küsûf-› ‘ukde-i h›rmân ile göñül<br />
Hurflîd-i nûr-bâhte-i âsumân-› ye’s<br />
Kald› küsûf-› ye’sde hurflîd-i tâli‘üm<br />
Etmez nikâb-› hüsnin o meh nîmbâz<br />
hayf<br />
Nedim (ö. 1730) de, Sultan Ah-<br />
118 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
med’in iyileflmesi üzerine yazd›¤› terkîb-i<br />
bendinin ilk bendinde, bu iyileflmeyi “güneflin<br />
küsûf illetinden kurtuluflu”na benzetmifltir<br />
(Gölp›narl› 1972:235):<br />
Olup her gicemiz kadr old› her bir<br />
rûzumuz bayram<br />
Ruh-› zifl-i keder âyîne-i dilden nihân<br />
old›<br />
Küsûf-› illet olup ber-taraf cism-i flerîfinden<br />
Yine çün mihr-i enver âleme pertevfeflân<br />
old›<br />
Sahibi meçhul flu beyitte arzu flarab›n›n<br />
kadehe girmeden döküldü¤ünden<br />
ve arzu güneflinin daha do¤madan tutuldu¤undan<br />
bahsedilirken de ayn› hüzün<br />
söz konusudur (Abdulkadiro¤lu - Sar›<br />
1998: 324):<br />
Old› rîzân girmeden câma flarâb-›<br />
ârzû<br />
Do¤madan düfldi küsûfa âfitâb-› ârzû<br />
Günefl tutulmas›n›n üzüntü, gam,<br />
keder, ye’s gibi kelimelerle birlikte s›kça<br />
an›lmas›, Klâsik Türk fliirinin bu tür<br />
duygular›n yo¤un olarak bulundu¤u bir<br />
naz›m türü olan “mersiye”yi akla getirmektedir.<br />
Gerçekten de günefl ve ay tutulmas›<br />
olay›, ölümle ilgili duygu ve düflüncelerin<br />
dile getirilmesi için, özellikle<br />
hüsn-i ta’lil sanat›n›n imkânlar› düflünüldü¤ünde<br />
oldukça uygun görünmektedir.<br />
Nitekim Ulvî’nin II. Selim için yazd›-<br />
¤› mersiyede -tahmin edilebilece¤i gibigüneflin<br />
ve ay›n padiflah›n ölümü üzerine<br />
tutulmas›ndan bahsedilmektedir (‹sen<br />
1993: 40):<br />
Bir gice tutup mâtem zulmetde idi<br />
dünyâ<br />
Olm›fld› o fleb âlem firkat günine<br />
hem-tâ<br />
Kalm›fld› küsûf içre hurflîd-i cihânârâ<br />
Mahv idi husûf içre bir mâh-› hümâsîmâ<br />
(...)<br />
Halbuki bu örne¤i tespit etti¤imiz<br />
mersiye türünü konu edinen ve çok say›da<br />
mersiyenin bir arada bulundu¤u çal›flmada<br />
(‹sen 1993) günefl tutulmas› olay›<br />
ile ilgili ikinci bir örne¤e rastlayam›yoruz.<br />
Buradan mersiye yazarlar›n›n bu<br />
tür için çok uygun olan bu tabiat olay›yla<br />
ölümü özdefllefltirmediklerini, belki de<br />
bundan imtina ettikleri sonucunu ç›karmak<br />
mümkündür. Bu kaç›nman›n dinî<br />
bir gerekçesi olabilece¤ini düflünüyoruz.<br />
fiöyle ki; Buhârî’de kay›tl› küsuf hadislerinden<br />
birinin izah›nda flu bilgi yer almaktad›r:<br />
Hz. Muhammed’in o¤lu ‹brahim’in<br />
öldü¤ü gün günefl tutulmufltu.<br />
Halk aras›nda “Günefl ‹brahim’in mevtinden<br />
dolay› tutuldu.” diye söz dolaflmaya<br />
bafllad›. Bunun üzerine Hz. Muhammed<br />
“Günefl ile ay hiçbir kimsenin ne<br />
mevtinden, ne hayat›ndan dolay› tutulur.<br />
Bunu (günefl ve ay tutulmas›n›) görünce<br />
hemen namaza durup Allah’a duaya koyulun.”<br />
dedi (Zeynüddîn Ahmed 1991:<br />
3/318). ‹slâmî bilgiler konusunda donan›mlar›<br />
güçlü olan Divan flairlerinin bu<br />
hadisi bildiklerini, günefl ve ay tutulmas›<br />
olay›n› mersiyelerinde ifllemekten bu<br />
yüzden kaç›nm›fl olabileceklerini -bir ihtimâl<br />
olarak- düflünebiliriz.<br />
Günefl tutulmas›n›n Klâsik fliirimizde<br />
kullan›l›fl›n› genel olarak yukar›daki<br />
tasnif içinde tespit ediyoruz. Ancak bu<br />
gruplara dahil edemeyece¤imiz örnekler<br />
de yok de¤ildir. Meselâ Hayâlî (ö. 1557),<br />
vücudundaki yaralar›n fliddetini anlat›rken<br />
onlar›n günefl ve aydan bile büyük<br />
oldu¤unu ifade için -yaralar›n yuvarlak<br />
olmas› dolay›s›yla- “E¤er günefl ve ay tenimdeki<br />
dert yaras›na öykünmeye çal›fl›rlarsa<br />
birine küsûf, ötekine husûf eriflsin.”<br />
diyerek âdetâ beddua etmektedir<br />
(Tarlan 1945: 224):<br />
Öykünürse tende dâ¤-› derdüme<br />
hurflîd ü mâh<br />
Birine ersün kesâfet biri olsun münhasif<br />
Zâtî’nin Kanûnî için yazd›¤› bir ka-<br />
Millî Folklor 119
sidesindeki flu beyit de küsûfun kategorize<br />
ettiklerimizden farkl› bir tarzda kullan›l›fl›na<br />
bir baflka örnektir (Kurto¤lu<br />
1995: 51):<br />
‹smetüñ hem-râh idilseydi küsûfa<br />
ser-verâ<br />
Hîç soydurmazd› ol zerrîn kabây›<br />
âfitâb<br />
(Ey padiflah! Senin temizli¤in, masumlu¤un<br />
“küsûf”a arkadafl olsayd›, günefl<br />
o alt›ndan yap›lm›fl elbiseyi üzerinden<br />
soydurmazd›.)<br />
Özellikle mesnevilerdeki örneklerin<br />
bir ço¤unda günefl tutulmas›n›n bir teflbih<br />
unsuru olarak kullan›ld›¤›n› görüyoruz.<br />
Güvâhî’nin Pend-nâme’sindeki<br />
Cemâli mihri görmesün küsûf›<br />
Ira¤ it mâh-› ömrinden husûf›<br />
beyti (Hengirmen 1983: 96), 16. yüzy›l<br />
flairlerinden Muhibbî’nin (?) Gül ü<br />
Nevrûz’unda geçen<br />
Gün yüzüñe di neden irdi küsûf<br />
Meh ruhuñ söyle neden buld› husûf<br />
beyti (Delice 1995: 184) ve Gelibolu<br />
Âlî’nin Tuhfetü’l-uflflâk mesnevisinde geçen<br />
Garaz ol mâha husûf irmekdi<br />
Mihr-i Ya ‘ kûb’a küsûf irmekdi<br />
beyti (Aksoyak 1995: 215) kullan›l›fl<br />
bak›m›ndan da birbirine çok benzeyen bu<br />
tür örneklerdendir.<br />
Sünbül-zâde Vehbî’nin, o¤luna nasihatlar›n›<br />
ihtiva eden Lutfiyye’sinde (Sünbül-zâde<br />
Vehbî 1289: 240) oldu¤u gibi küsûfun<br />
gerçek anlam›nda kullan›ld›¤› beyitlerle<br />
de karfl›lafl›yoruz:<br />
Sûret-i hâl-i husûf ile küsûf<br />
Olur ednâ ‘amel ile mekflûf<br />
An› zann eyleme bir emr-i ‘azîm<br />
O hisâb› saña itdüm tefhîm<br />
Divan fiiirinde Günefl Tutulmas›yla<br />
‹lgili ‹nan›fl ve Âdetler<br />
Günefl tutulmas›n›n inan›fl ve âdet<br />
olarak Klâsik fliirimizde nas›l yer buldu-<br />
¤u hususu bize oldukça ilginç bilgileri<br />
vermektedir. 16. yüzy›l flairlerinden Ru-<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
melili Zaîfî’nin Divan’›nda geçen flu beyitte<br />
bu inan›fllardan biri gizlidir (Akarsu<br />
1993: 68):<br />
Yüzüñe zülfüñ hicâb itme ki dir ehli<br />
nücûm<br />
Rûm’da fitne olur ey meh tut›lsa âftâb<br />
Bu beyitten anlafl›ld›¤›na göre o devirde<br />
müneccimler, günefl tutuldu¤unda<br />
Anadolu(Rûm)’da bir fitne, kar›fl›kl›k,<br />
kargafla olaca¤› hükmünü vermifller: Beyitte<br />
yukar›daki beyitlerde görüldü¤ü gibi<br />
sevgilinin saç› (zülf) yüzünü örtmüfltür<br />
ve bu bir günefl tutulmas›d›r. fiair, müneccimlerin<br />
günefl tutuldu¤u takdirde<br />
Anadolu’da fitne kopaca¤›n› söylediklerini,<br />
fitne kopmamas› için de sevgilisinden<br />
yüzünü saç›yla örtmemesini istemektedir.<br />
Za’îfî’nin bu beytinde ilm-i nücûma<br />
(y›ld›z ilmi, müneccimlik) dayal› bir tespit<br />
söz konusudur. ‹lm-i nücûm veya ilmi<br />
tencîm denilen bu eski ilim, gezegenlerin<br />
durumlar›na bak›larak onlardan insan<br />
ve toplum yaflay›fl›na, özellikle de<br />
devlet ve hükümdarlar›n durum ve istikbâllerine<br />
dair bir tak›m hükümler ç›karmaya<br />
dayal› idi. Öteden beri bütün dünyada<br />
ra¤bet görmüfl, eskiden hükümdarlar<br />
baflta olmak üzere toplumun her kesiminde<br />
kabul ve ilgi görmüfl bir bilgi sistemi<br />
olan ilm-i nücûmun, bugünkü astrolojinin<br />
eski flekli oldu¤unu söylemek de<br />
mümkündür.<br />
‹lm-i nücûmdan çeflitli nüanslarla<br />
ayr›lan, ancak ilm-i nücûm kadar tan›nmayan<br />
ilm-i melheme (veya melhame) de<br />
çeflitli astronomik olaylar›n›n oluflma zamanlar›<br />
ile toplum ve devletlerin yaflant›lar›n›<br />
iliflkilendiren bir ilim dal› olup bu<br />
türe ait eserlerde de günefl tutulmas›yla<br />
ilgili inançlar yer almaktad›r. Ancak bu<br />
yaz›n›n konusunu, Klâsik edebiyat›m›za<br />
mensup flairlerin günefl tutulmas›n› nas›l<br />
görüp de¤erlendirdikleri ve bunlar<br />
aras›ndaki inan›fl ve âdetlerin izlerini<br />
120 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
tespite yönelik oldu¤undan ilm-i nücûm<br />
ve ilm-i melhemenin hükümlerinden sadece<br />
bahsetmekle ve birkaç beyitle örnekler<br />
vermekle yetinece¤iz. Çünkü buradaki<br />
bilgiler flairlerin kendi hayâl ve<br />
düflünce âlemlerinin ürünü olmay›p mevcut<br />
bir tak›m bilgilerin manzum ifadesi<br />
durumundad›r. Edebiyat›m›zda iki manzum<br />
melheme metni bilinmektedir. Bunlardan<br />
biri Yaz›c› Sâlih’in 1408/1409’da<br />
telif etti¤i fiemsiyye, öteki Cevrî’nin (ö.<br />
1654) ayn› konuyu iflleyen Melheme-i<br />
Cevrî’sidir. Her ikisi de mesnevi tarz›nda<br />
yaz›lm›fl olan bu eserlerin 3 telif olmay›p<br />
Ebu’l-fazl Hubeyfl-i Tiflisî (ö. 1293)’nin<br />
Mel hame-i Dâniyâl ve Beyânü’n-nücûm<br />
adl› eserlerinden tercüme oldu¤u tahmin<br />
edilmektedir 4 . Söz konusu melheme metinleri<br />
çeflitli astronomik olaylara göre<br />
“fas›l”lara ayr›lm›flt›r (gün tut›ldu¤›ndadur,<br />
ay tut›ldu¤›ndadur, gün a¤›llandu-<br />
¤›ndadur... gibi). Bu fas›llarda her ay ve<br />
ay›n günleri alt bölümler (bâblar) hâlinde<br />
sunulmaktad›r. “Bu bafll›klardan da<br />
anlafl›laca¤› üzere mevzubahis edilen ayda<br />
bu hadiseler olunca o y›lda (bazan<br />
Rûm ikliminde, Acem diyar›nda, Bâbil<br />
ülkesinde, fiam’da, Ba¤dat’ta v.s. flehirlerinde<br />
diye yer belirtilerek) bilhassa k›tl›k-bolluk,<br />
ucuzluk-pahal›l›k, sulh-savafl,<br />
fitne-fesad, hay›r-fler, hastal›k-sa¤l›k,<br />
ya¤murun azl›¤›-çoklu¤u, zelzele vs. gibi<br />
fleylerden hangilerinin olaca¤› söylenir<br />
(Çelebio¤lu 1998: 78).” fiemsiyye’de ilk fas›l<br />
günefl tutulmas›na ayr›lm›flt›r. Meselâ<br />
teflrîn-i evvel ay›nda gün tutuldu¤unda<br />
flunlar olacakt›r (Çelebio¤lu 1998: 81):<br />
Ger bu ayda gün tutula iy zarîf<br />
Pâdiflâhuñ düflmeni ola za’îf<br />
Hor ola düflmen flehâ ola zafer<br />
Çün za’îf ola ‘adû hofldur sefer<br />
Martda vü abrilde mây›sda hemîn<br />
Ya¤maya ya¤mur kurak ola zemîn<br />
(...)<br />
Yiye çekürge tah›llar› delîm<br />
K›zl›k ola memleket içi ‘azîm<br />
(...)<br />
Çok vezîr öle bu y›l iy dil-rübâ<br />
Katl ideler bunlar› çokdur vebâ<br />
‹lle M›sr ilinde ola bellü bil<br />
K›r›lur kalmaz geçer dir iflbu y›l<br />
Çok k›r›lur hem bu y›l tutma at›<br />
Çok ola buz dir bu y›l hem k›fl kat›<br />
Yaz›c› Sâlih’in fiemsiyye’sinde geçen;<br />
Rûmili’nde ola hem harb u fiten<br />
m›sra› ile Melheme’deki;<br />
Ola hem Rûmili’nde harb u k›tâl<br />
m›sra›n› (Ayan 1981: 24), Za’îfî’nin<br />
yukar›daki beytiyle uygunluk gösterdikleri<br />
için burada özellikle zikretmek istiyoruz.<br />
Günefl tutulmas›yla ilgili inan›fllardan<br />
biri de tutulma an›nda günefle bakman›n<br />
u¤ursuzluk getirdi¤ine dairdir.<br />
Eflref Pafla “Ayva tüyleri ç›kmaya bafllay›nca<br />
sevgilinin yüzüne hiç bakmam, zira<br />
tutulma an›nda günefle bakmak u¤ursuzluktur.”<br />
diyor (Onay 1993: 182):<br />
Hat gelince ‘âr›z-› dildâra hîç itmem<br />
nigâh<br />
Mihre hengâm-› küsûf›nda nazar<br />
mefl‘ûmdur<br />
Bu beyit için Ahmet Talat Onay,<br />
“Tutulmufl günefle bakmak u¤urlu say›lmaz,<br />
göze zarar verece¤ine, bakan›n ak›betinin<br />
iyi olmayaca¤›na itikad olunur;<br />
bakmak isteyenler de renkli ç›ra isiyle<br />
karart›lm›fl bir cam ard›ndan bakarlar.<br />
fiu beyit bu itikad› gösterir.” demektedir.<br />
Eskiden “mefl’ûm”, yani u¤ursuz olarak<br />
kabul edilen ve bu yan›yla bir “inan›fl”<br />
özelli¤i gösteren tutulma esnas›nda “ç›plak<br />
gözle günefle bakma”n›n göze zarar<br />
verdi¤i olgusu, bugün bilimsel bir gerçek<br />
durumdad›r. Herhâlde o zaman da müneccimler<br />
taraf›ndan bilinen bu gerçek,<br />
halk›n küsûf an›nda günefle bakmas›n›<br />
engellemek için bunun u¤ursuzluk oldu-<br />
¤una dair kas›tl› olarak yayd›klar› ve zamanla<br />
halk aras›nda kabul görmüfl bir<br />
inan›fl olsa gerektir.<br />
Millî Folklor 121
Afla¤›daki beyitlerde günefl tutuldu-<br />
¤u zaman halk›n bir tak›m gürültüler ç›karmas›<br />
âdetine iflaretler vard›r. Gelibolulu<br />
Âlî, Durak A¤a’ya yazd›¤› bir kasidesinde<br />
“Dünyay› parlatan günefl tutuldu<br />
diye ufuklar› inleme ve a¤lama gürültüleri<br />
kaplad›.” diyor (Aksoyak 1999:<br />
1/259):<br />
Hurflîd-i cihân-tâba küsûf irdi diyü<br />
Tutd› âfâk› bu dem velvele-i nâle vü<br />
zâr<br />
Bursal› Sehmî de (ö. 1645), güzel bir<br />
hüsn-i ta’lîl ile sabah rüzgâr›n›n sevgilinin<br />
saç›n›n buklelerini dalgaland›r›nca<br />
(saç sevgilinin yüzünün parlakl›¤›n› kapatt›¤›<br />
için) günefl tutuldu zannedilip ortal›¤›<br />
bir velvelenin kaplad›¤›n› söylemektedir<br />
(fieyhî Mehmed 1989: 171):<br />
Beñzer ki sabâ turre-i dildâra el urm›fl<br />
Âfâka küsûf old› diyü gulgule düfldi<br />
Fehîm-i Kadîm Divan›’ndan al›nan<br />
afla¤›daki beyitte de “Afl›klar› geceyi y›rtan<br />
feryâda yönelten, yana¤›ndaki ayva<br />
tüylerinin günefl tutulmas›na sebeb olmas›d›r.”<br />
denmektedir (Üzgör 1991: 620):<br />
Hatt ile ruhsâruñ itmifl âfitâb› münkesif<br />
Ehl-i ‘aflk› mâ’il-i feryâd-› fleb-hîz eyleyen<br />
Her üç beyitte de günefl tutuldu¤unda<br />
insanlar aras›nda bir kargafla ç›kt›¤›,<br />
birtak›m ba¤›r›flmalar, gürültüler (velvele,<br />
gulgule, feryat) ç›kt›¤› / ç›kar›ld›¤› anlafl›l›yor.<br />
Bu, esasen temelleri çok eskiye<br />
dayanan bir âdettir. Eski Türkler ay ve<br />
günefl tutulmas›nda kötü ruhlar› -cinleri,<br />
perileri, ejderhalar› veya cad›lar›- uzaklaflt›rmak<br />
için davul çalarlar, gürültü yaparlar<br />
ve bu flekilde onlar›n kovulacaklar›na<br />
inan›rlard› (Boyraz 2000: 313). “Günefl<br />
tutulmas› s›ras›nda gö¤e do¤ru tüfek,<br />
tabanca at›lmas›, davul veya teneke<br />
çal›nmas›, gürültü ç›kar›lmas›, Türk<br />
inanç sisteminde görülen kara ve ak iyeler<br />
ile ilgili inançtan kaynaklanmaktad›r.<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
Güneflin yüzünü kara iyelerin kaplad›¤›na<br />
ve ›fl›¤›n yeryüzüne inmesine engel olduklar›na<br />
inan›rlar. Bu yüzden bunlar›<br />
korkutup kaç›rmak için ad› geçen yollara<br />
baflvurulurdu.” (Kalafat 1995: 38). Bugün<br />
de hâlâ Anadolu’nun bir çok yerinde<br />
günefl tutulmas› gerçekleflti¤inde davul<br />
çalma, küp k›rma, teneke çalma, bak›r<br />
dö¤me, silâh s›kmak gibi baz› uygulamalar›n<br />
oldu¤u bilinmektedir (Meselâ bkz.<br />
Petekçi 1953: 661; Bürian 1971: 13; Artun<br />
1978: 248; Görücü 1999: 97).Günefl<br />
tutuldu¤unda gürültü ç›karma âdetinin<br />
nas›l olufltu¤una dair farkl› bir yaklafl›m›<br />
da Hac› Bektafl Velâyetnâmesi’nde (Velâyetnâme<br />
yz.: 129-132) nakledilen bir olay<br />
vesilesiyle tespit etmekteyiz. Bu bilgiyi<br />
de önemine binaen burada aktarmak istiyoruz<br />
5 :<br />
‹lm-i nücûm âlimlerinden fieyh Necmeddin,<br />
bu ilme dair bir eser yazarak<br />
devrin Ba¤dat padiflah› Raflid bin Abbas’a<br />
sunmufl. Raflid bin Abbas’›n, eline<br />
ne geçerse saray›n pencerelerinden fiat<br />
›rma¤›na atmak ve cisimlerin ›rma¤a<br />
düflmesiyle ç›kan sesten zevk almak gibi<br />
tuhaf bir zevki varm›fl. fieyh Necmeddin’in<br />
eseri de ayn› âk›bete u¤ram›fl. Bu<br />
olaya çok içerleyen ve bu afla¤›lanmay›<br />
içine sindiremeyen fieyh Necmeddin oradan<br />
Tataristan’a gitmifl. O devirde Tataristan<br />
ve havalisinde hükümdar Cengiz<br />
Han imifl. Cengiz Han’›n huzuruna ç›karak<br />
Ba¤dat’›n iyi korunmad›¤›n›, asker<br />
haz›rlay›p Ba¤dat’a gönderirse Ba¤dat’›<br />
kolayca fethedebilece¤ini söylemifl. Cengiz<br />
Han ona itibar etmeyince kendisinin<br />
çok bilgili bir kimse, özellikle de ilm-i nücûmda<br />
âlim oldu¤unu söylemifl. Cengiz<br />
Han bunu ispatlamas›n› isteyince falan<br />
gün günefl tutulacak diye bir tarih vermifl.<br />
Cengiz Han da, gerçekten söyledi¤i<br />
vakitte günefl tutulursa Ba¤dat’a asker<br />
sevk edece¤ine dair söz vermifl. Söylendi-<br />
¤i gün gelip günefl tutulmaya bafllay›nca<br />
fieyh Necmeddin sevinçle saraya kofl-<br />
122 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
mufl. Fakat muhaf›zlar Cengiz Han’›n<br />
uykuda oldu¤unu ve kesinlikle uyand›ramayacaklar›n›<br />
söylemifller. Bunun üzerine<br />
fieyh Necmeddin halka seslenerek ellerine<br />
ne geçerse birbirine vurarak, yerlere<br />
çaparak gürültü yapmazlarsa güneflin<br />
bir daha yüzünü asla gösteremeyece-<br />
¤ini söylemifl. Halk, fieyh’in istedi¤i gibi<br />
müthifl bir gürültü ç›karmaya bafllam›fl.<br />
Gürültüye Cengiz Han uyanm›fl ve güneflin<br />
tutuldu¤unu görünce söz verdi¤i gibi<br />
Ba¤dat üzerine yürümüfl ve Ba¤dat hükümdar›<br />
Raflid bin Abbas’› öldürmüfl.<br />
Böylece fieyh Necmeddin, Ba¤dat hükümdar›ndan<br />
intikam›n› ac› bir flekilde<br />
alm›fl. Velâyetnâme’de belirtildi¤ine göre<br />
halk aras›nda o günden bu güne her günefl<br />
ve ay tutulmas›nda gürültü yapmak<br />
âdet olmufl.<br />
Divan fliiri metinlerinde geçen günefl<br />
tutulmas›yla ilgili âdetlerden biri de<br />
tutulma an›nda ezan okunmas›d›r. Günefl<br />
tutuldu¤u anda namaz k›l›nmas›<br />
âdeti bugün de mevcutur 6 . Bu, yukar›da<br />
geçen hadiste de görülece¤i gibi ayn› zamanda<br />
dinî bir vecibedir ve ola¤anüstü<br />
bir tabiat olay›n›n vuku bulmas› esnas›nda<br />
yaradana ba¤l›l›k ve flükran ifadesidir.<br />
Günefl tutuldu¤unda küsûf namaz›<br />
k›l›nmadan önce ezan okunmas›n›n da<br />
17. yüzy›l Türkiye’sinin âdetlerinden oldu¤u<br />
Nâbî’nin flu beytinden anlafl›lmaktad›r<br />
(Onay 1993: 182):<br />
Gelince hatt› o flûhuñ ‘aceb mi âh itsem<br />
Küsûfa girdigi dem âftâb ezân ok›nur<br />
Günefl tutulmas›yla ilgili ilginç<br />
âdetlerden birinin de tutulma an›nda aynaya<br />
bakmak oldu¤unu Nevres-i Kadîm’in<br />
(ö. 1761) bir beytinden ö¤reniyoruz<br />
(Akkaya 1996: 2/54):<br />
Geldi hat ruhsâr›ña aç sîne-i billûruñ›<br />
Bak›lur âyîneye vakt-i küsûf-› âftâb<br />
Nevres bu beytinde sevgilinin yüzü-<br />
ne ayva tüylerinin gelmesini günefl tutulmas›<br />
olarak tahayyül ediyor ki, flairlerdeki<br />
bu ça¤r›fl›ma yukar›da de¤inmifltik.<br />
fiair bu hâlde sevgiliye seslenerek, “Yüzünde<br />
hatt›n›n belirmesi günefl tutulmas›<br />
demektir. Günefl tutulmas› ân›nda aynaya<br />
bak›l›r. O hâlde flu -ayna gibi- gö¤sünü<br />
aç da bakay›m.” demektedir.<br />
Bursal› Na’îm (ö. 1753)’in flu beyti<br />
de bu âdeti hat›rlatan izler tafl›maktad›r<br />
(Atlansoy 1998: 381):<br />
Taflt-› sîmîn tutar sanma dilâ vakt-i<br />
t›râfl<br />
Mihr-i rûy›nda küsûf-› hatta nezzâre<br />
ider<br />
Bu beyitte sîmîn taflt, yani gümüflten<br />
yap›lm›fl t›rafl le¤eni parlakl›¤› ve yuvarlakl›¤›<br />
dolay›s›yla günefle benzetilmektedir.<br />
Ayn› zamanda bu sîmîn le¤ende<br />
sevgili (mahbûb) kendi yüzünü seyretmekte,<br />
“taflt”a dökülen “hat”lar yüzün<br />
görünmesini engellemekte, dolay›s›yla<br />
bu da bir günefl tutulmas› olmaktad›r. Bu<br />
beyitte do¤rudan do¤ruya güneflin tutulma<br />
an›nda aynaya bakma âdeti bulunmamaktad›r;<br />
ancak ayna gibi parlak gümüfl<br />
le¤ende mahbûbun kendisini görmesi<br />
bu âdeti ça¤r›flt›rmaktad›r.<br />
Eskiden sadece günefl tutulmas›nda<br />
de¤il ay tutulmas›nda da aynaya bakman›n<br />
âdet oldu¤u yine Nevres’in fliirlerinde<br />
kay›tl›d›r. Hatta Nevres’te ay tutuldu-<br />
¤u anda aynaya bak›lmas› âdetiyle ilgili<br />
daha çok örne¤e rastlad›¤›m›z› söylemeliyiz.<br />
Yapt›¤›m›z araflt›rmalarda bu âdetin<br />
sebebini veya mevcut âdetler içinde<br />
bir uygulamas›n› tespit edemedik. Yeni<br />
ay göründü¤ünde aynaya bakmak, suya,<br />
bir erkek çocu¤a vs. bakmak âdeti bilinmektedir<br />
(Boyraz 2000: 318-322). Ancak<br />
görebildi¤imiz kaynaklarda günefl veya<br />
ay tutuldu¤unda aynaya bakmak âdeti<br />
ile ilgili bir bilgiye bulamad›k.<br />
Sonuç<br />
Divan fliiri dünyas›nda “kozmo¤rafya”<br />
önemli bir yer iflgal etmektedir. Gü-<br />
Millî Folklor 123
nefl, bu kozmik âlem içinde “hararet ve<br />
›s› kayna¤› oluflu, ›fl›k ve ayd›nl›k vermesi,<br />
par›lt›s›, gökyüzündeki yeri, burçlarla<br />
ve di¤er gezegenlerle kurulan münasebeti,<br />
bitkiler ve madenler üzerindeki tesiri...<br />
gibi birçok yönüyle Divan fliirine konu<br />
olan kozmik unsurlar›n bafl›nda gelir”<br />
(Küçük 1988: 149). Ay’›n belirli dönemlerde<br />
dünya ile günefl aras›na girerek<br />
yeryüzünün bir k›sm›nda günefl ›fl›nlar›n›n<br />
yeryüzünün bir bölümüne yans›tmas›na<br />
engel teflkil etmesi demek olan günefl<br />
tutulmas› da, insano¤lunun öteden<br />
beri ilgisini çekmifl astronomik bir olayd›r.<br />
Tabiat›yla bu olay da türlü söz oyunlar›<br />
ve edebî sanatlarla süslenerek Divan<br />
fliiri metinlerinde yer bulmufltur.<br />
Günefl tutulmas›ne fliirlerinde türlü<br />
flekillerde yer veren Divan flairleri, bu<br />
olayla ilgili olarak devirlerinin çeflitli<br />
inan›fl ve âdetlerini de aktarm›fllard›r.<br />
Söz konusu metinlerde zikredilenler, yaz›m›z›n<br />
giriflinde de¤indi¤imiz gibi Divan<br />
fliirininin günlük hayattan ve halk yaflay›fl›ndan<br />
kopuk, dünyaya kapal› bir fliir<br />
olmad›¤›n›n bir iflareti olmas›n›n yan› s›ra,<br />
daha önemli olarak, konu hakk›nda<br />
eski devirlerin inan›fl ve âdetlerini yans›tmas›<br />
bak›m›ndan halkbilimi çal›flmalar›na<br />
kaynakl›k edebilecek bilgiler ihtiva<br />
etmektedir.<br />
KAYNAKLAR<br />
ABDULKAD‹RO⁄LU, Abdulkerim ve Mehmet<br />
SARI, 1998. Recâîzâde Ahmed Cevdet, Nevâdirü’l-âsâr<br />
fî Mütâla’ati’l-efl’âr, An›l Matbaas›,<br />
Ankara.<br />
AKARSU, Kâmil, 1993. Rumelili Za’îfî Hayat›,<br />
San’at›, Eserleri ve Divan›ndan Seçmeler,<br />
MEB Yay›n›, Ankara.<br />
AKKAYA, Hüseyin, 1996. Nevres-i Kadîm<br />
And His Turkish Divan, 2 Cilt, Harvard University,<br />
Cambridge.<br />
AKSOYAK, ‹. Hakk›, 1995. Gelibolulu Âlî ve<br />
Tuhfetü’l-uflflâk’›, Yay›mlanmam›fl Yüksek Lisans<br />
Tezi, Ankara Üniversitesi SBE, Ankara.<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
AKSOYAK, ‹. Hakk›, 1999. Gelibolulu Âlî ve<br />
Divanlar›n›n Tenkitli Metni, Yay›mlanmam›fl<br />
Doktora Tezi, 2 Cilt, Gazi Üniversitesi SBE, Ankara.<br />
ARTUN, Erman, 1978. Tekirda¤ Folklor<br />
Araflt›rmas›, Tem Ofset Yay›n›, ‹stanbul.<br />
ATLANSOY, Kadir, 1998. Bursa fiairleri,<br />
Asa Yay›nlar›, Bursa.<br />
AYAN, Hüseyin, 1981. Cevrî Divan›, Atatürk<br />
Üniversitesi Yay›n›, Ankara.<br />
BATUR, Atilla. 1996. Yaz›c› Sâlih ve fiemsiyyesi:<br />
‹nceleme-Metin, Yay›mlanmam›fl Yüksek<br />
Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi SBE, Kayseri.<br />
B‹LTEK‹N, Halit, 1993. Râflid Divan›, Yay›mlanmam›fl<br />
Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi<br />
SBE, Ankara.<br />
BOYRAZ, fieref, 2000. Türk Halkbiliminin<br />
Yaz›l› Kaynaklar› Olarak Melhemeler, Yay›mlanmam›fl<br />
Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi<br />
SBE, Ankara.<br />
BÜR‹AN, ‹rfan, 1971. “Erzurum ve Çevresi<br />
Örf ve Âdetleri”, Folklora Do¤ru, S. 13, s. 21-27.<br />
CANAN, ‹brahim, trsz. Hadis Ansiklopedisi<br />
Kütüb-i Sitte, Akça¤ Yay›nlar›, Ankara.<br />
Cevrî, 1272. Melheme-i Cevrî, Tab-hâne-i<br />
Âmire Lito¤rafya Destgâh›, ‹stanbul.<br />
ÇAVUfiO⁄LU, Mehmet - M. Ali TANYER‹,<br />
1981. Hayretî - Divan, ‹ÜEF Yay›n›, ‹stanbul.<br />
ÇELEB‹O⁄LU, Âmil, 1998. “Yaz›c› Sâlih ve<br />
fiemsiyyesi”, Eski Türk Edebiyat› Araflt›rmalar›,<br />
MEB Yay›nlar›, Ankara, s.55-91.<br />
DEL‹CE, ‹brahim, 1995. Ni¤deli Muhibb<br />
Gül ü Nevruz (‹nceleme-Metin-Dizin), Yay›mlanmam›fl<br />
Doktora Tezi, F›rat Üniversitesi SBE,<br />
Elaz›¤.<br />
ERÜNSAL, ‹smail E, 1983. The Life And<br />
Works of Tâcî-zâde Ca’fer Çelebi With A Critical<br />
Edition of His Divan, ‹ÜEF Yay›n›, ‹stanbul.<br />
GÖLPINARLI, Abdülbaki, 1972. Nedim Divan›,<br />
‹nk›lâp ve Aka Kitabevi, ‹stanbul.<br />
GÖRÜCÜ, ‹shak, 1999. Her Yönüyle Gürün,<br />
Yay›mlanmam›fl Yüksek Lisans Tezi, Cumhuriyet<br />
Üniversitesi SBE, Sivas.<br />
GÜLHAN, Abdülkerim, 1996. Hakani Mehmed<br />
Bey: Hayat›, Eserleri ve Divan›, Tenkitli<br />
Metin, Yay›mlanmam›fl Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi<br />
SBE, Ankara.<br />
HENG‹RMEN, Mehmet, 1983. Güvâhî<br />
124 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
Pend-nâme, Kültür ve Turizm Bakanl›¤› Yay›n›,<br />
Ankara.<br />
‹PEKTEN, Haluk 1970. Nâ’ilî-i Kadîm Divan›,<br />
MEB Yay›n›, ‹stanbul.<br />
‹SEN, Mustafa, 1993. Ac›y› Bal Eylemek -<br />
Divan Edebiyat›nda Mersiye, Akça¤ Yay›nlar›,<br />
Ankara.<br />
KALAFAT, Yaflar, 1995. Do¤u Andolu’da Eski<br />
Türk ‹nançlar›n›n ‹zleri, AKM Yay›n›, Ankara.<br />
KILIÇ, Filiz, 1996. “Osmanl› Hanedan›ndan<br />
Bir fiair: fiehzâde Korkut”, Bilig, S. 2, s.203-219.<br />
KÖKSAL, M. Fatih. 2001. Edirneli Nazmî<br />
Mecma’ü’n-nezâ’ir (‹nceleme-Tenkitli Metin),<br />
Yay›mlanmam›fl Doktora Tezi, 3 Cilt, Hacettepe Üniversitesi<br />
SBE, Ankara.<br />
KURNAZ, Cemal - Mustafa TATÇI, 2001. Ümmî<br />
Divan fiairleri ve Enverî Divan›, MEB Yay›n›,<br />
Ankara.<br />
KURTO⁄LU, Orhan, 1995. Zâtî Divan›’n›n<br />
Gazeller D›fl›nda Kalan fiiirleri, Yay›mlanmam›fl<br />
Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi SBE, Ankara.<br />
KÜÇÜK, Sabahattin, 1988.“Divan fiiirinde<br />
‘Günefl’ Üzerine Bir Deneme”, Mehmet Kaplan<br />
‹çin, Türk Kültürünü Araflt›rma Enstitüsü Yay›n›,<br />
Ankara, s. 149-176.<br />
KÜÇÜK, Sabahattin, 1995. Bâkî Divan›,<br />
TDK Yay›n›, Ankara.<br />
Latîfî, 1314. Tezkire-i Latîfî, ‹kdâm Matbaas›,<br />
‹stanbul.<br />
ONAY, Ahmet Talat, 1993. Eski Türk Edebiyat›nda<br />
Mazmunlar, Haz.: Cemal KURNAZ, TDV<br />
Yay›n›, Ankara.<br />
PETEKÇ‹, Ahmet, 19<strong>53.</strong> “Bozk›r’da Günefl ve<br />
Ay Tutulmas›”, Türk Folkloru Araflt›rmalar›, Ankara.<br />
Safâyî yz. Tezkire-i fiuarâ, Süleymaniye Kütüphanesi,<br />
Hâlet Efendi Eki, Nu. 112.<br />
SUNGUR, Necati, 1994. Âhî Divan›, Kültür<br />
Bakanl›¤› Yay›n›, Ankara.<br />
Sünbül-zâde Vehbî 1289. Lutfiyye-i Vehbî,<br />
Vezirhan› Matbaas›, ‹stanbul.<br />
fieyhî Mehmed Efendi, 1989. Vakâyi’u’l-fuzalâ<br />
(fiakâik-i Nu’mâniyye ve Zeyilleri C.3), Haz.<br />
Abdülkadir ÖZCAN, Ça¤r› Yay›nlar›, ‹stanbul.<br />
TARLAN, Ali Nihat, 1945. Hayâlî Divan›, ‹Ü<br />
Yay›n›, ‹stanbul.<br />
TARLAN, Ali Nihat, 1963. Necâtî Beg Divan›,<br />
MEB Yay›n›, ‹stanbul.<br />
TARLAN, Ali Nihat, 1968. Zâtî Divan›, ‹ÜEF<br />
Yay›n›, C.1, ‹stanbul.<br />
TERZ‹, Mehmet, 1994. Yaz›c› Salih (Selahaddin)<br />
Kitabu’fl-flemsiyye (Melhame-i fiemsiyye,<br />
Dil Özellikleri-Metin-Söz Dizini, Yay›mlanmam›fl<br />
Doktora Tezi, ‹nönü Üniversitesi SBE, Malatya.<br />
TULUM, Mertol - M. Ali TANYER‹, 1977.<br />
Nev’î Divan›, ‹ÜEF Yay›n›, ‹stanbul.<br />
ÜZGÖR, Tahir, 1991. Fehîm-i Kadîm Hayat›,<br />
Sanat›, Divan’› ve Metnin Bugünkü Türkçesi,<br />
AKM Yay›n›, Ankara.<br />
Velâyetnâme yz. Hac› Bektafl Velâyet-nâmesi<br />
(Anonim), Dr. Do¤an Kaya Kütüphanesi’ndeki<br />
yazma nüsha.<br />
WIEDEMAN, E., 1996. “Küsûf ve Husûf”,<br />
MEB ‹slâm Ansiklopedisi, C.6, Ankara.<br />
Zeynüddîn Ahmed b. Ahmed b. Abdullatîfi’z-<br />
Zebîdî, Sahîh-i Buhârî Muhtasar› Tecrîd-i Sarîh<br />
Tercemesi, Çev. Ahmed Naim, TD‹B Yay›n›, 13.<br />
Bask›, Ankara 1991.<br />
NOTLAR<br />
1 Divan fliirinde güneflin kullan›l›fl› üzerine<br />
ayr›nt›l› bilgi için bkz. Küçük 1988.<br />
2 Bu tasnif, ifade etti¤imiz gibi bir “genel”lemedir<br />
ve sadece görebildi¤imiz örnekler için geçerli<br />
olabilir. Divan fliirinin genifl çerçevesi içinde günefl<br />
tutulmas›n›n farkl› flekillerde kullan›ld›¤›n› gösteren<br />
örneklerin bulunmas› elbette mümkün ve muhtemeldir.<br />
3 Yaz›c› Sâlih’in fiemsiyye’si üzerine biri doktora,<br />
öteki yüksek lisans olmak üzere iki tez haz›rlanm›flt›r.<br />
Bkz. Terzi 1994; Batur 1996. Kütüphanelerimizde<br />
çok say›da yazma nüshas› bulunan Cevrî’nin<br />
eseri eski harflerle bas›lm›flt›r. Bkz. Cevrî 1271.<br />
Cevrî’nin Melheme’si de bir doktora tezinde yeni<br />
harflere çevrilmifltir: Boyraz 2000.<br />
4 Bu konuda genifl bilgi için bkz. Çelebio¤lu<br />
1998; Boyraz 2000.<br />
5 Bu bilgiyi, ad› geçen eser üzerinde çal›flma<br />
yapan de¤erli meslektafl›m Yrd. Doç. Dr. Nam›k Aslan’dan<br />
ald›m. Kendisine teflekkür ederim.<br />
6 Küsûf namaz› hakk›nda genifl bilgi için bkz.<br />
Canan trsz: 8/539-541.<br />
Millî Folklor 125
The History of Turkish Language in Tunisia<br />
126 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
Millî Folklor 127
Y›l: 14 Say›: 53<br />
128 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
Millî Folklor 129
Y›l: 14 Say›: 53<br />
130 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
Millî Folklor 131
Y›l: 14 Say›: 53<br />
132 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
Millî Folklor 133
Y›l: 14 Say›: 53<br />
134 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
Millî Folklor 135
Y›l: 14 Say›: 53<br />
136 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
Millî Folklor 137
Y›l: 14 Say›: 53<br />
138 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
Millî Folklor 139
Y›l: 14 Say›: 53<br />
140 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
Millî Folklor 141
Y›l: 14 Say›: 53<br />
142 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
Millî Folklor 143
Y›l: 14 Say›: 53<br />
144 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
Millî Folklor 145
Y›l: 14 Say›: 53<br />
146 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
Millî Folklor 147
Y›l: 14 Say›: 53<br />
148 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
Millî Folklor 149
Y›l: 14 Say›: 53<br />
150 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
Millî Folklor 151
Y›l: 14 Say›: 53<br />
152 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
Millî Folklor 153
Y›l: 14 Say›: 53<br />
154 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
Millî Folklor 155
Y›l: 14 Say›: 53<br />
156 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
Millî Folklor 157
Y›l: 14 Say›: 53<br />
158 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
Millî Folklor 159
Y›l: 14 Say›: 53<br />
160 Millî Folklor
Türk araflt›rmac›s›, araflt›rma konusunu<br />
seçerken hala tarihin bir dönemine<br />
tak›l›p kalmakta veya ço¤unlu¤u<br />
geçmiflte kalm›fl binlerce konudan biri<br />
ile bo¤uflup dururken tespitini yapt›¤›<br />
konusunu günümüze tafl›yamamakta,<br />
u¤rafl verdi¤i meseleyi mevzii olmaktan<br />
ç›kar›p milli ve hatta evrensel boyutlu<br />
çözümlü bir mesele olarak ele almakta<br />
zorlanmaktad›r. Bu itibarla dünya gelifltirilmifl<br />
yeni norm ve de¤er ölçüleri ile<br />
hükümler verirken, yeni siyasetler uygularken<br />
ve farkl› stratejiler üretebilirken,<br />
o maalesef bazen geçmiflte olanlar›<br />
anlamaya çal›fl›yor veya alandan yap›lm›fl<br />
ciddi çal›flmas›n› benzerleri ile birlikte<br />
mütalaa edilme imkan› bulamad›¤›<br />
için kenarda kalmaya mahkum olmakta,<br />
ürünleri istifadeye sunulamamaktad›r.<br />
Globalleflme, küreselleflme, Avrasyalaflma<br />
gibi uluslar›n ulusal s›n›rlar›n›<br />
aflan aray›fllar, Avrupa Birli¤i üyesi ol-<br />
KÜLTÜREL KÜRESELLEfiME<br />
VE M‹ST‹K <strong>FOLKLOR</strong>*<br />
Cultural Globalization and Mistique Folklore<br />
Folklore mystique et mondialisation culturelle<br />
Dr. Yaflar KALAFAT**<br />
ÖZET<br />
Biz bu yaz›m›zda, kültürel küreselleflme, dinler aras› diyalog ve dini turizm genelinde Türk Halk Kültürü‘nün<br />
bir alt bafll›¤› olan halk inançlar›ndan hareketle baz› tespitlerimiz üzerinde duraca¤›z.<br />
Anahtar Kelimeler<br />
Mistik Folklor, Dini Turizm, Kültürel Küreselleflme<br />
RÉSUMÉ<br />
Dans cette article, nous insisteron sur notres certaines fixations a partir de la mondialisation culturelle,<br />
du dialogue inter-religieux et du tourisme religieux.<br />
Mots-clés<br />
Mondialisation culturelle, Folklore mystique, Tourisme religieux<br />
mak gibi aray›fllarda oldu¤u gibi, misyonerlik<br />
türünden müesseselere nas›l yans›yaca¤›<br />
gözden kaçm›flt›r. Kültür ve medeniyet<br />
tan›mlar›n›n hala efl anlamda<br />
kullan›ld›¤› araflt›rmalar›m›zda gözden<br />
kaçan husus; medeniyetler aras› savafl›<br />
sulh içerisinde götüren dünya medeni<br />
aleminde, Türkün yerinin neresi oldu¤unun<br />
tespit edilememifl olmas›d›r. Türk-<br />
‹slam medeniyet aleminin bir üyesi olan<br />
Türklük Cumhuriyetten sonra bu vasf›n›n<br />
tan›m›na bir ayr›nt› getirmifl midir<br />
ve çok Türk devletli dünyan›n oluflmas›ndan<br />
sonra, Genel Türklü¤e tabi olan<br />
Türkiye Türklü¤ünün mensubu bulundu¤u<br />
medeniyet halkas› var ise neresidir?<br />
Bu noktan›n çok önem arz etmifl olmas›;<br />
Türklü¤ün yerleflik yaflama geçmesi<br />
gibi, baz› mensubu bulundu¤u medeniyetin<br />
karakterini tayin edici unsurlar›n<br />
de¤iflmesine ra¤men Bozk›r Medeniyeti<br />
kimli¤ini hala tafl›yor olmas›d›r.<br />
* fiükrü Elçin'e Arma¤an için gönderilen yaz› teknik nedenlerle bu say›da yay›nlanabilmifltir.<br />
** ASAM, Kafkasya Araflt›rmalar› Masas› Baflkan›<br />
Millî Folklor 161
Türkler Osmanl›, Cumhuriyet ve Sovyet<br />
dönemlerine ra¤men hala göçebe dönemin<br />
baz› müesseselerinin toplumun derinliklerine<br />
do¤al olarak hulül etmifl<br />
olan izlerini tafl›maktad›rlar. Zira Bozk›r<br />
medeniyeti onlar›n eseridir. Onlar›n sonradan<br />
dahil olup kat›ld›klar› bir medeniyet<br />
türü de¤ildir. Bu nedenledir ki, Dünyan›n<br />
ald›¤› yeni medeni flekillenmelerde<br />
Bozk›r medeniyetinin medeni ayaklar›m<br />
hat›rlamak mecburiyeti vard›r. Bu<br />
mecburiyettir ki, gözard› edildi¤i sürece;<br />
Türk fakir ve hakir bir birey olarak yeni<br />
oluflumlarda yer almak zorunda kalmaktad›r.<br />
Medeni geçmiflini inkar ederek<br />
aday olmak ise, topluma sözcülük yapan<br />
ayd›n ile, gerçe¤inin fark›nda olmayan<br />
Bozk›r medeniyetini ciddi izleri ile sosyal<br />
hayat›nda devam ettirmekte olan<br />
halk aras›nda zihniyet ve uyum farkl›l›-<br />
¤› yaratmaktad›r. Dini yaflam bunlardan<br />
biridir.<br />
Türkler, toplumsal karakter olarak<br />
hep, Müslüman olmadan evvelki inanç<br />
sistemlerinin izlerini dini yaflamlar›na<br />
tafl›d›lar. Do¤al farkl›l›k içermifl olsa da,<br />
Bozk›r Medeniyeti’nin bir inanç yap›s›<br />
vard› ve yap› medeniyetin tabii bir parças›<br />
idi. Bu yap› Bozk›r medeniyetinin<br />
di¤er kurumlar› ile ba¤lant›l› ve hatta<br />
öylesine ba¤lant›l› idi ki, hukuk, estetik,<br />
yönetim vb. alanlarda tayin edici idi.<br />
Türkler yeni medeni giysileri ile d›fl k›l›klar›n›<br />
üzerlerine oturtabilirken moday›<br />
takiple kalmad›lar yeni modalar da<br />
yaratt›lar. Ancak iç urbalar› daima veya<br />
büyük ölçüde Bozk›r Medeniyeti’nin, yani<br />
kendi çamafl›rlar› oldu. Bu nokta gözden<br />
›rak edildi¤i gibi, Genel Türk dünyas›nda<br />
hiç eksik olmayan ve dönemlere<br />
göre ismi de¤iflen “resmi ideoloji” ile hal-<br />
Y›l: 13 Say›: 53<br />
k›n yaflay›p yans›tt›¤› medeni yaflam<br />
farkl› oldu. Bu ön belirlemeden sonra<br />
misyonerlik konusuna de¤inece¤im. Yeni<br />
misyonerlik uygulamas› bu gerçe¤in fark›nda<br />
olarak faaliyet zemini bulmaktad›r.<br />
Bu gerçek Türk bozk›r medeniyeti<br />
bilinmedi¤i için, Türk dünyas›nda mevcut<br />
olan heterodoks yap›ya Türk ayd›n›n›n<br />
yabanc› ve bat› misyonerinin aflina<br />
olufludur. Bu toplu geçmiflte ve günümüzde<br />
Türkiye’de ve di¤er Türk kesimlerinde<br />
yönetici ile yönetilen aras›nda<br />
ihtilaf oluflturmufl, misyonerlik bu faaliyetten<br />
metotlu bir flekilde yararlanmas›n›<br />
bilmifltir.<br />
Misyonerlikte daima öncelikli hedef,<br />
bir etapla dini de¤iflimi sa¤lamak olmad›¤›<br />
gibi, de¤ifltirilecek dinin de¤ifltirilme<br />
amac› çok kere, bir direnifl unsurunun<br />
bu vasf›n› yok etmektir. Yeni misyonerlik<br />
anlay›fl›n› bu zemin üzerinde irdeleyece¤iz.<br />
Misyonerlik, heterodoks kesimle<br />
iki nedenle ilgilenir. Birincisi toplumun<br />
ço¤unlu¤unca temsil edilen ve<br />
çok kere iktidar olmufl dini zihniyete<br />
muhalefet eden kesim misyonerlik için<br />
dini hayatta ihtilaf› büyütmek inanç çöküntüsü<br />
yarataca¤› için iyi bir müttefiktir.<br />
‹kincisi, müesses dini nizama karfl›<br />
ihtilaf halinde olan kesim; dinin alg›lan›fl<br />
ve yans›t›l›fl› itibariyle, kendisiyle<br />
iliflki kurulmas›na daha yak›n olan bir<br />
kesimdir. Misyonerlik ile heterodoks diye<br />
bilinen kesimin iliflkilendirilmesi ayr›ca<br />
bir önem arz etmektedir ki, yeni emperyalizmin<br />
tezahür biçimi itibariyle bu<br />
husus özel önem arz etmektedir. Bu husus;<br />
misyonerli¤in adeta heterodoks kesime<br />
cephe olan, bir anlamda resmi ‹slam<br />
ile ayn› safhada yer alm›fl olarak görünmesidir.<br />
Bu yap›lanma Türk Bozk›r<br />
162 Millî Folklor
Y›l: 13 Say›: 53<br />
Medeniyeti miraslar›ndan birisi olan heterodoks<br />
‹slam’› resmi ‹slam’a ‹slamiyet<br />
ad›na silme arzusu intiba› b›rakmaktad›r.<br />
Bu stratejiyi bir taflla iki kufl vurma,<br />
misyonerin muhalif oldu¤u müesseseleflmifl<br />
‹slam’› kullanma olay›d›r.<br />
Aç›klamas›n› yapmaya çal›flt›¤›m›z<br />
hususu toparlamaya geçmeden misyonerli¤in;<br />
“sosyal yap›da etnik ve dini ihtilaflar<br />
ç›kar›r” prensibini Türk toplumu<br />
üzerinde örneklemelerle müflahhassaslaflt›ral›m.<br />
Saniyen belirtelim, misyonerlik<br />
bize göre muhakkak dini misyon tafl›y›c›l›¤›<br />
yapmak olmad›¤› gibi, dini misyon<br />
tafl›y›c›l›¤› yapmak da muhakkak,<br />
sadece ve ileri safhalar› itibariyle “din”<br />
amaçl› de¤ildir. Ayr›ca dini misyon tafl›mak<br />
ile ekonomik, siyasi, askeri, teknolojik,<br />
kültürel, v.s. misyon tafl›mak da<br />
her halu karda tamamen ba¤›ms›z, ilintisiz,<br />
iliflkisiz misyonerlik de¤ildirler.<br />
Biz emperyalizm, oryantalizm ve misyonerlik<br />
aras›nda ciddi alan ortakl›¤› oldu-<br />
¤u kanaatini tafl›yanlardan›z. NGO’lar›<br />
da bu dayan›flmay› Bar›fl Gönüllüleri<br />
Teflkilat›’nda oldu¤u gibi yap›sal bir tezahürat<br />
ürünü olarak görüyoruz.<br />
Türkiye, Türk toplumuna yönelik<br />
taarruz; Ermeni, Kürt (Türk) ve Alevi<br />
(Müslüman) kesimlere ayn› anda bafllat›lm›flt›r.<br />
El at›lan bu kesimlere gösterilen<br />
ilgi sürekli paralellik arz etmifltir.<br />
Ermeni konusu diplomat katliamlar› ile<br />
doruk noktas›na getirilince nöbeti Kürtçü<br />
kesime b›rakm›flt›r. PKK’nm faaliyetleri<br />
ile bu vasatta dönemi itibariyle azami<br />
has›la al›nm›flt›r, Ermeni piyonu oynat›lan<br />
Kürtçü piyonu ile korumaya<br />
al›nmal›, Alevi kozu ile yeni mevziler<br />
zorlanmal› idi. ‹çerisinde bulunulan dönemde<br />
yap›lan budur. F Tipi Cezaevleri<br />
münasebeti ile yap›lan eylemlerde bas›ndan<br />
izlenebildi¤i kadar› ile 5 bin<br />
THKP/C militan› Cem Evleri istikametinde<br />
mevzilenmifltir. Marksist Ermeni<br />
terör örgütleri, Marksist Kürtçü terör örgütleri<br />
ve nihayet Marksist Alevi inançl›<br />
örgütler nöbete sokulmak istenmifltir.<br />
Aç›klamam›z›n bu bölümü üzerinde durmak<br />
istedi¤imiz husus itibariyle sadece<br />
bir ara aç›klamad›r. Bizi, flahsen yaralayan<br />
husus, Türk toplumunu günümüze<br />
tafl›yan, kültür miras›m›z›n veya Bozk›r<br />
Medeniyeti’nin kültür temalar›n› temsil<br />
edenler hep heterodoks inançl› Müslüman<br />
Türk kesimi olmufltur. Bu kesim;<br />
Ulu¤ Türkistan’a, Ulu¤ Türkistan’›n<br />
Arapça bilmeyen göçebe yaflaml› Türk-<br />
Türkmen’ine Ahmet Yesevi bayra¤› alt›nda<br />
ve ayn› karakterli Anadolu insan›na<br />
Yunus Emre, Hac› Hac› Bektafl-i Veli<br />
bayraklar› alt›nda ‹slam› götürmüfltür.<br />
Bu ekol fiamil’in bayra¤›nda Kafkasya’da<br />
Müridizm olarak dinini Çar emperyalizmine<br />
karfl› korumufl, bu Halk ‹slam›’d›r<br />
ki, hiç resmi müesseselerine (dini<br />
kurulufllar›na) müsaade edilip, imkan<br />
verilmemifl olmas›na ra¤men, Ateist-<br />
Marksist yönetime ra¤men dinini günümüze<br />
kadar tafl›yabilmifltir. Ne ac›d›r ki,<br />
misyonerli¤in bu vasati faaliyetine uygun<br />
bulmas›na sadece seyirci kal›nm›yor;<br />
dinler aras› diyalog, din (inanç) turizmi<br />
ve benzeri gibi adeta ulusal üstü<br />
yap›lanmalarla destek olunuyor.<br />
Bilinenlere ilaveten bu amaçla, hadissiz,<br />
sünnetsiz bir ‹slam anlay›fl›n›n<br />
savunuculu¤u yap›l›yor. Sözcülük yapmaya<br />
çal›flt›¤›m husus sünnet müessesesinin<br />
abart›l› yorumlar ile istismar› veya<br />
sapt›r›lmas› de¤ildir. fiüphesiz sahih olmayan<br />
hadisleri esas alarak ‹slam’a din<br />
Millî Folklor 163
d›fl› inanç ve uygulamalar›n sokulmas›na<br />
da taraftar olamay›z. Ancak din diflilik<br />
ad›na mücadele aç›lan “yaflayan din”i<br />
y›kmak bize göre din y›k›c›l›¤›d›r ve bu<br />
noktada misyonerlik ile ayn› safha düflmektir.<br />
Örneklemeler yapal›m.<br />
‹slam’da dilekler yaln›z ve yaln›z<br />
Allah’tan yap›l›r. O mutlak oland›r. O’na<br />
ra¤men baflka bir talepte bulunacak<br />
merci aramak, hafla O’nün gücüne ortak<br />
aramak olur ki, bunun ad›n› din flirk olarak<br />
koymufltur. Bu zihniyetin savunuculu¤unu<br />
yapmak yapan› dinden ç›kar›r.<br />
Bu gerçek ile, “flefaat ya resul Allah” dile¤inde<br />
bulunmak ayn› fley de¤ildir. Veya<br />
ayn› kefeye konulurken nelerin gözden<br />
ç›kar›ld›¤›n›n hesab› iyi yap›lmal›d›r.<br />
Zira, flefaat istenilen Allah’›n peygamberidir.<br />
Peygamber, Allah nezdinde<br />
yard›m edecektir. fiüphesiz kifli kendi<br />
takvas› (amel-i iman›) ile Allah indinde<br />
de¤er kazanacakt›r. Ancak, peygamber<br />
kültünü inkar ile O’nun getirdi¤i ve<br />
O’nun arac›l›¤› ile Allah’›n kullar›na<br />
gönderdi¤i Kitab’›, o kitab›n geldi¤i günü,<br />
Miraç’›, inkar› efl anlama gelmez mi?<br />
Kutsal gecelerde yap›lan, tövbeler, bulunulan<br />
dualar ayn› bütünün parçalar› de-<br />
¤il mi?<br />
Konunun d›fl›na ç›kmay› istemiyoruz.<br />
Üzerinde durulmak istenilen husus,<br />
Hz. Muhammed’siz Müslümanl›k ile Hz.<br />
‹sa’s›z H›ristiyanl›¤›n yeni bir din anlay›fl›<br />
getirece¤i gözden ›rak tutulmamas›<br />
gereken noktan›n bu oldu¤udur. Bir H›ristiyan<br />
La ilahe ‹llallah ‹sa’y› Resulullah<br />
ve bir Müslüman La ilahe ‹llallah<br />
Muhammeden Resulullah demektedir.<br />
Amentü’ye inanan her Müslüman bu selavatlara<br />
inan›r. Ancak, ‹sevi selavat<br />
flekline ra¤men Muhammedi selavat<br />
Y›l: 13 Say›: 53<br />
fleklinin gelifltirilmifl olmas›n›n hikmeti<br />
hat›rlanmal›d›r. Bizim üzerinde durmak<br />
istedi¤imiz husus tamam› ile bu hususda<br />
de¤ildir.<br />
Biz, ayet hükmü olmasa da, ayetlere<br />
ayk›r› olmayan inanç ve uygulamalar›n<br />
toplumun inanç dünyas›ndan sökülüp<br />
at›lmas›n›n hangi hallerde ve ne derece<br />
do¤ru oldu¤u üzerinde duruyor ve<br />
bunun misyonerlik boyutunu irdeliyoruz.<br />
fiüphe yok ki, hiçbir hadis Kur’an-›<br />
Kerim’e ayk›r› olamaz. Hz. Muhammed’in<br />
yaflam tarz› ise, Kur’an’m hayata<br />
geçiriliflidir. Bu husus flüphe götürmez.<br />
Ancak, caminin iç duvar›nda Allah ad›<br />
yan›nda Muhammed ad›n›n da yer alm›fl<br />
olmas›na tepki göstermek ve savunma<br />
yap›l›rken de bu konunda bir ayet yoktur<br />
demek, anlafl›lmas› zor bir husustur<br />
ve bu zihniyeti temsil edenlere karfl›<br />
misyonerlik konusu itibariyle temkinli<br />
olunmal›d›r. Bize göre hat sanat› genifl<br />
anlamda Halk ‹slam›’n›n bir tezahürüdür.<br />
‹slam’›n geliflip kök salmas›nda ona<br />
bu dini kültürün borcu ve ihtiyac› vard›r.<br />
Hat sanat›, inanan sanatç›n›n iman›n›<br />
sanat› ile yans›t›fl›d›r. Ayn› husus dini<br />
mimari, dini süsleme sanat›, dini musiki<br />
ve di¤er alanlar itibariyle de geçerlidir.<br />
Türbeler, orada yatmakta olan zattan<br />
talepte bulunulacak yerler de¤ildir.<br />
Nedenini yukar›da aç›klamaya çal›flt›k.<br />
Çok kere buralar ziyaret edilerek talep<br />
Allah’tan yap›l›r. Kutsal mekan olarak<br />
kabul edildikleri için ‹slam’da kutsal<br />
mekan vard›r-yoktur meselesi ayr› bir<br />
meseledir. Bu tür yerlerde yatan zatlar,<br />
“Allah’›n itibarl› kullar›d›r” hususu da<br />
ayr› bir husustur. Türbeperest olunmas›n›<br />
savunmuyoruz. Ancak bu zatlar yaflarlarken<br />
dini normlara göre iyiyi, güze-<br />
164 Millî Folklor
Y›l: 13 Say›: 53<br />
li, do¤ruyu, yararl›y› savunup temsil ettiler.<br />
Bunun için an›lmay›, unutulmamay›<br />
hak ettiler. Bunlar›n ruhlar›na gönderilmifl<br />
bir fatiha, bir anlamda baflka bir<br />
kültürün ürünü olan çiçek koymaktan<br />
genifl anlamda farkl› de¤ildir. Bunlar<br />
kültürümüze zamanla girmifl heykel,<br />
büst, roliyef ve benzeri kadirflinasl›k örneklerinin<br />
‹slamiyet genel çat›s› alt›nda<br />
milli kültürümüzün gelifltirdi¤i örneklerdir.<br />
Bu zatlar çok kere dönemlerinin<br />
fikir ve sanat adamlar› ve alimleri idi.<br />
Bunlar›n isimlerinin yaflad›klar› semte<br />
verilmesi ile günümüz fikir ve sanat<br />
adamlar›n›n isimlerinin belirli yerlere<br />
ad olmas› mahiyet itibar› ile farkl› de¤ildir.<br />
Amaç yararl›n›n unutulmad›¤mm<br />
topluma ve bilhassa yeni nesillere duyurmakt›r.<br />
Bu zihniyetin bir ürünüdür<br />
ki Mevlanalar, Yunus Emreler, Hac›<br />
Bektafli Veliler resmen de merasimlerle<br />
an›l›rlar. Bu noktadan hareketle bu tür<br />
zevat› büyüklüklerine göre tasnif edip<br />
halk›n gösterdi¤i ilgiye müdahale etmek,<br />
halk ile kahraman› aras›na girmek<br />
olur. Bu uygulamada halk› baflka halklardan<br />
farkl› k›lan kurumlar› ve simgeleri<br />
y›kmak olur. Zira yap›lanman›n mimar›<br />
halkt›r. “Bizim olanlar” buna göre<br />
belirlenir.<br />
Bu tür tahribat günümüzde sadece<br />
planl› d›fl yönelmelerden de¤il ayn› zamanda<br />
Resmi ‹slam’dan, Resmi ‹slam’a<br />
karfl› olanlardan ve bazen de ‹slami e¤itim<br />
verme durumundaki kurulufllar›n<br />
bir k›sm›ndan gelmektedir.<br />
Birkaç yeni örnekle konuyu toplamak<br />
istiyoruz; bir grup ayd›n, “insan tamamen<br />
ç›plak da namaz k›labilir. Allah<br />
giysilere de¤il kalbe bakar” demektedir.<br />
fiüphesiz Allah için kapal› olan hiçbir<br />
fley yoktur. Ancak, dini giyim kültürü veya<br />
ibadet an›ndaki giyim kuflam, toplu<br />
ibadette göz önünde tutulacak k›l›k k›yafet<br />
diye bilinen, halk›n de¤er ölçüsü<br />
olarak gelifltirdi¤i kültürel unsurlar vard›r<br />
ve bunlar farkl› dinlere mensup halklarda<br />
farkl›l›k gösterir. Bu farkl›l›¤› y›kmak,<br />
korunma duvarlar›n› ortadan kald›rmak<br />
demektir. Milli ve dini de¤erleri<br />
itibariyle korunmaya ihtiyac› olmayan<br />
halklar›n ya korunacak bir bir fleyleri<br />
kalmam›flt›r, yahut da üst korunma kurumlar›n›<br />
öylesine gelifltirmifllerdir ki,<br />
çok rahat korunurlar. Kaybedecek bir<br />
fleyleri kalmam›fl halk de¤er ölçüleri dejenere<br />
olmufl halk, ‹slam toplumu karfl›s›nda<br />
sosyal yenilgiye düflmemek için,<br />
‹slam halk›n korunma duvarlar›n› engel<br />
olmaktan ç›karmak isteyebilir. Nitekim,<br />
“Eline alm›fl bir de Budist tesbih”<br />
tabiri yola ç›k›fl amac› ayn› olmasa da<br />
halk›n tesbih etraf›nda oluflturdu¤u masumane<br />
kültü y›kmak suretiyle bizi ayn›<br />
noktaya getirir. Kaç kere ilahi okunmas›na<br />
da ayn› zihniyetten yola ç›k›larak<br />
savafl aç›l›r. Dinde musiki vard›r - yoktur<br />
tart›flmas› bir yana “Kur’an okumak<br />
var iken neden ilahi?” denilmektedir. Bu<br />
zihniyet dinin bir ifltiyak, coflku olay› oldu¤unu<br />
bilmemekten kaynaklan›yor olamaz.<br />
Bize göre bu yaklafl›m da halk ile<br />
dinini ay›rmaya matuftur. O halk, bildi-<br />
¤i dil ile Allah ve onun buyru¤unu anmaktad›r.<br />
Semahlar›n da izah› bu de¤il<br />
midir?<br />
Özetlemek gerekir ise, ‹slam’› Türkistan’a<br />
götüren Ahmet Yesevi zaman›n›n<br />
iyi bir sosyal bilimcisi idi. Toplumunu<br />
inceledi, dini inceledi, hikmetleri ile<br />
misyonunu tafl›d›. Ayn› hizmeti Yunus<br />
Emre ilahileri ile Türkiye’de yapt›. Gü-<br />
Millî Folklor 165
nümüzde H›ristiyan misyonerleri Türkistan’›<br />
ve Türkiye’yi iyi inceleyebilmifl<br />
sosyologlard›rlar. Bunun için baflar›l›<br />
oluyorlar. Sosyal yap›m›z› bilemedi¤imiz<br />
için baflar›s›z›z. Halk bilimi ihmal edilerek<br />
sosyal yap› ö¤renilmifl olunamaz.<br />
Türklü¤ün mistik-folklorik arka<br />
plan›, bir noktada O’nün milli bekas› ile<br />
do¤rudan ilintilidir. Özellikle, Anadolu’da<br />
kurulan ve kurtar›lan yurdun korunmas›<br />
itibariyle Türk ‹slam› kavram›<br />
önem arz etmektedir. Türk ‹slam› tabiri<br />
ile, ‹slam›; Türk, Fars, Arap diye ay›rma<br />
amac›n› gütmüyoruz. Ama, ‹slam gövde,<br />
farkl› kökler üzerinde büyüyüp var olmufltur.<br />
Bu gövdelerin beslendikleri kökler<br />
farkl› olsalar da, ‹slam a¤ac›na hayat<br />
vermifllerdir. Vahhabili¤in bir anlamda<br />
Anadolu ‹slam Türkünü tehdit edifli buradan<br />
kaynaklanmaktad›r ve bu tehdidin<br />
Amerika’daki Moon Tarikat›’nm içerik<br />
itibariyle ortakl›klar› vard›r.<br />
Türklük, Müslümanl›¤a baz› müesseseler<br />
kazand›rm›flt›r ki, Anadolu’nun<br />
yurt olarak tutulmas›nda, düflmandan<br />
kurtar›lmas›nda ve nihayet cumhuriyetin<br />
kurulmas›nda bu milli-mitolojik de-<br />
¤er ve kurumlar›n rolü olmufltur. Bunlardan<br />
birsi “veli kültürü” dür. Veli kültü<br />
Türkler Müslüman olmadan evvel de<br />
“kam kültü” olarak vard›. Bunun k›saca<br />
izah›, “Sade insan›n yan› s›ra Tanr›-Allah<br />
baz› kullar›na Kut verir”dir. Kutlu<br />
kifli çevresine ›fl›k tutar, bulundu¤u toplumu<br />
felaketlerden korur, bu arada düflmandan<br />
da korur. Kutlu kifli yurdu düflmanlardan<br />
koruyanlarla birlikte düflmanla<br />
savafl›r ve nihayet o bu dünyadan<br />
göçünce, gerçek anlamda ölmemifltir.Yurdun<br />
korunmas› gerekince cephedeki<br />
koruyucular›n yan›nda yine yerini<br />
Y›l: 13 Say›: 53<br />
al›r. Kurtulufl Savafl›m›zda, K›br›s’›n<br />
kurtuluflunda varl›¤›na inan›lan “Yeflil<br />
Sar›kl›lar” bunlard›r.<br />
Milli bekaya yönelik bu tehdit yani<br />
Türkçü ‹slam anlay›fl ve yans›t›fla yönelik<br />
bu araz, sade dindar kesimden gelmemektedir.<br />
‹fadeye göre sadece Ankara’da<br />
faaliyet gösteren kilise say›s› 140’›<br />
bulmufltur. 21. yüzy›la giren Türkiye’de<br />
insanlar din seçiminde elbet de hür olmal›d›r.<br />
Ancak misyonerli¤in incelendi¤i<br />
zeminde Türk toplumuna yönelik faaliyet<br />
gösteren kiliselerin tebli¤lerini yaparlarken,<br />
sadece Hz. ‹sa buyru¤undan<br />
yola ç›kmad›klar› da bilinmelidir. H›ristiyanl›k<br />
Anadolu’da dünyan›n tescil etmek<br />
zorunda b›rak›ld›¤› yeni de¤er ölçülerinin<br />
kapsam›nda H›ristiyanl›¤›n mistik<br />
folkloru ile birlikte gelmektedir.<br />
“Rum Ortodoks ve Ermeni Gregoryen<br />
Patrikhaneleri kiliselerinde törenler düzenlendi.<br />
Ortodoks Rumlar vaftizi temsilen<br />
‹stanbul’un çeflitli yerlerinde denize<br />
haç att›lar. Haç› ç›karanlar kilise taraf›ndan<br />
çeflitli hediyelerle ödüllendirildi.”<br />
türünden örnekler, ‹ncil emri olmay›p,<br />
mistik H›ristiyan folklorudurlar. K›saca,<br />
kültürler savafl›rlarken sadece üst kültür<br />
kurumlar› ile de¤il, halk kültürü ile<br />
de savaflmaktad›rlar. Bu husus savafl›n<br />
kural›d›r. Savafl› gerçekte yapan halkt›r.<br />
Savafl halk için yap›l›r. Halkla ve onun<br />
kültür de¤erleri ile bilinçsiz savaflmak,<br />
milli donan›m› düflman›n emeline hizmet<br />
ettirmek demektir. Ulu Atatürk<br />
Halkç›l›k ilkesi ile sadece halk onay›n›<br />
seçim oyu olarak almay› anlam›yordu.<br />
Halk›, onun kültürü ile birlikte tan›y›p,<br />
milli kültürü halk›n kültüründen yola ç›karak<br />
infla etmeyi anl›yordu. Dine sokulmufl<br />
ve dini istismar için kullan›lan din<br />
166 Millî Folklor
Y›l: 13 Say›: 53<br />
d›fl› hususlarla mücadele etmek ile, halk›n<br />
mistik folklorunu yok saymak ayn›<br />
fley olurlar m›? Atatürk Nevruz/Yeni gün<br />
kutlamalar›na neden ifltirak ediyordu?<br />
Yunan tregadyalar›, Yunan mitolojisinin<br />
ürünleri iken ve bunlara Anadolu’da<br />
yaflama flans› arkeolojiden, felsefeden<br />
tiyatroya kadar, mevsimlik ve yöresel<br />
flenliklerde f›rsat verilirken, di¤er taraftan,<br />
Anadolu Türk mistik folkloruna<br />
savafl aç›labilirken mesele genifl kapsaml›<br />
ele al›nabilmelidir. Ça¤dafl misyonerli¤in<br />
bize göre yeni flekillenme alan›<br />
ve flekillenmifl biçimi biraz da burada<br />
aran›lmal›d›r.<br />
Çok ilginçtir. Günümüz Türk ayd›n›,<br />
halk› ile temas›n›, onu anlamaya gereksinimini,<br />
Ona mal satabilmek veya<br />
devletin bir k›fl›ma Jakoben kararlar›n›<br />
ona dikte ettirebilmek için yap›yor. Temas<br />
kurulamam›fl halk tan›nmam›fl<br />
halkt›r. Tan›nmayan halk, ihtiyac› bilinmeyen,<br />
gereksinimleri tespit edilememifl<br />
olan halkt›r. Halk›n inanc›na yönelik<br />
olarak yap›lan yay›nlar, yap›lmas› istenilenler<br />
olmay›nca, yap›lmas› gerekli<br />
olanlar yap›lamadan kal›rlar.<br />
Türkçe’nin en eski kelimeleri uzak<br />
köylerdedir de, en eski halk inançlar›<br />
baflka bir yerde midirler? Halk inançlar›ndaki<br />
Türkçe kelime hazinemizin tespiti<br />
örneklemeler yap›lamadan, nas›l<br />
tam tespitleri yap›lm›fl olabilir? Gecekonduyu,<br />
dolmuflu kültürümüze kazand›ran<br />
halk etimolojisi, halk mitolojisi<br />
alan›nda neden katk›da bulunamas›n?<br />
Halk kültürümüzün unutturulamad›¤›,<br />
yok edilemedi¤i, dejenerasyona u¤rat›lamad›¤›<br />
her yer bizimdir, vatamm›zd›r.<br />
Halk kültürü elden ç›km›fl ise, siyasi s›n›rlar<br />
göstermeliktir. Kimlik elden ç›k-<br />
m›flt›r. Dini duygular yok olunca, insanlar›n<br />
bu duygular› ifade etmek için kulland›klar›<br />
kelimelerin de yitirilecekleri<br />
gibi, halk inançlar› da kaderlerine terk<br />
edilirler ise, yüzlerce öz Türkçe kelime<br />
tarihe kar›fl›r. Halk inançlar›n› anlayamamak<br />
m› dar görüfllülüktür, yoksa dini<br />
anlayamadan, sade halk sergiledi¤i samimi<br />
inançlarla dar görüfllülük mü yapm›fl<br />
olmaktad›r.<br />
Türk ayd›m halk›m; kültürü, psikolojisi<br />
ve de¤er ölçüleri ile tan›yamam›fl<br />
halk›n; farkl› co¤rafi kesimlerinde yaflayan<br />
ve sosyal farkl›l›klar yans›tan k›s›mlar›n›<br />
ise, do¤al olarak yerel özellikleri<br />
ile fark edememifliz. Türk ayd›n›;<br />
halk›, yayg›n iletiflim vas›talar›n›n<br />
olumsuz yönlendirmeleri ile dejenere<br />
edilirken, sosyo-kültürel mevzii farkl›l›klar<br />
sonucu oluflan yöresel kültürlerin<br />
ideolojik örgütlerce istismar edilmesine<br />
de adeta seyirci kalmaktad›r. Halk<br />
inançlar›, mahalli renklerin en güzel<br />
yans›t›ld›klar› sosyal harmoniler iken,<br />
istismar edilerek sorun oluflturmufllard›r.<br />
Halk inançlar› ile metodik ilgilenmek,<br />
toplumun dini sorunlar›n› sosyolojik<br />
aç›dan ele almakt›r. Halk inançlar›<br />
denilince basit münferit olaylar› de¤il,<br />
dini içerikli ayr› kategoriden olaylar bütününü,<br />
mistik folkloru kastediyoruz.<br />
Özetle söylenebilir ki, halk bilimi ve<br />
onun bir parças› olan halk inançlar›, s›n›rlar›m›z<br />
dahili itibariyle milli harçt›rlar.<br />
Onlarla bat›l itikatlar› bir tutmamak<br />
gerekir. Onlar, Türk Dünyas› geneli itibariyle<br />
Türklü¤ün kültür köprülerinden<br />
birisidir. Ayn› zamanda onlar, kültürel<br />
emperyalist bask› karfl›s›nda milli kültürümüzün<br />
korunma kalkanlar›d›r.<br />
Millî Folklor 167
TÜRKLER ALMANYA’NIN SOSYAL VE KÜLTÜREL<br />
YAPISININ B‹R GÜVENCES‹ M‹ ?<br />
Are the Turks Guaranteeing the Social and Cultural<br />
Structure of Germany?<br />
Sind die Türken eine Garantie in der sozio-kulturellen<br />
Stuktur des deutschen Staates ?<br />
Bilindi¤i üzere 31 Ekim 1961 tarihinde<br />
Alman ve Türk Hükümet yetkilileri<br />
“Türk ‹flgücü Anlaflmas›’ n›” imzalad›lar<br />
ve ayn› y›l Türk iflçilerden<br />
oluflan insanlar Almanya’ya göç etti.<br />
Bu insanlar öncelikli olarak Fabrikalara<br />
yak›n (Heim) denilen ‹flçi Konukevlerinde<br />
bar›nd›lar. Amaçlar› ekonomik<br />
birikim yapt›ktan sonra ülkelerine<br />
geri dönmekti. Ancak Almanya’ya<br />
giden ilk kuflak zamanla efllerini ve çocuklar›n›<br />
bu ülkeye getirdiler. 1973 y›l›nda<br />
say›lar› 900.000’ e ulaflt›.<br />
Sedat fiAH‹N*<br />
ÖZET<br />
Bugün, Almanya’da say›lar› 2.5 milyona varan Türk vatandafllar› Almanya’n›n gelece¤i için çok büyük<br />
rol oynamaktad›r. Çünkü Almanya’n›n nüfusu h›zla düflmekte buna karfl› Türklerin nüfusu h›zla artmaktad›r.<br />
Dolay›s›yla bu h›zla artan nüfus Almanya’n›n sosyal ve kültürel yap›s›n›n devam›n› oluflmaktad›r. Baflka<br />
bir deyiflle yafll› Alman nüfusunu genç nüfus finanse edememektedir. Türkler bunun için bir güvence oluflturmaktad›r.<br />
Anahtar Kelimeler<br />
Almanya’daki Türkler, Sosyal Hayat, Nüfus<br />
ABSTRAKT<br />
Heute lebt in Deutschland ungefähr 2,5 millionen Türken. Die Zahl der Türken spielt für den deutschen<br />
Staat eine wichtige Rolle, weil die soziale Struktur in Deutschland sich schnell verändert. Diese Veränderung<br />
ist nicht positiv gemeint. Die Zahl der deutschen Bevölkerung wird sich in Zukunft vermindern. Deswegen<br />
bildet die türkische Bevölkerung in Deutschland die potentielle Möglichkeit, das soziale Leben in Deutschland<br />
neu zu orientieren.<br />
Schlüssel Wörter<br />
Die Türken in Deutschland, Soziales Leben, Bevölkerung<br />
* H.Ü. Edeb. Fak. Alman Dili ve Edebiyat› Bölümü Araflt›rma Görevlisi<br />
Bu rakamlar bize, Türk insan›n›n<br />
Ülkelerine geri dönmeyecekleri fikrini<br />
o zamandan beri göstermektedir. Alman<br />
Hükümetleri bu gerçe¤i anlad›ktan<br />
sonra 1974 y›l›nda Türkiye’ den iflçi<br />
al›m›n› durdurdu (Anwerbe-Stop).<br />
Almanya 1974’den sonra iflçi al›m›n›<br />
Avrupa Toplulu¤u ülkelerinden sa¤lamaya<br />
bafllad›ysa da Türk insan›n›n bu<br />
ülkeye geliflini önleyemedi. 1980 y›l›ndan<br />
itibaren Almanya Türk ailelerine<br />
ve Türk çocuklar›na mesleki e¤itim<br />
vermeyi amaçlad› ve bunda da büyük<br />
168 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
oranda baflar›l› oldu (Almanya’daki<br />
Türklerin ekonomik durumunu Türk<br />
Kültürü Dergisi, Say› 461, Eylül 2001<br />
say›s›nda genifl bir biçimde yer verdik).<br />
1984 y›l›nda Almanya Türklerin<br />
say›s›n› azaltmak amac›yla kesin dönüfl<br />
yasas›n› onaylad› ve yaklafl›k<br />
150.000 aile Türkiye’ ye kesin dönüfl<br />
yapm›flt›r. Bu aileler kesin dönüfl için<br />
ekonomik anlamda teflvik edilmifltir.<br />
Bugün Almanya’da yaklafl›k 2,5<br />
milyon Türk yaflamaktad›r. Kesin rakamlar<br />
Alman ‹statistik Enstitüsü taraf›ndan<br />
da bilinmemektedir. Çünkü<br />
bu ülkeye siyasi amaçl› giden ve orada<br />
ilticac› olarak yaflayan insanlar›n say›s›<br />
belli de¤ildir. Biz, buna benzer insanlar›<br />
araflt›rma kapsam›nda tutmuyoruz.<br />
2000 y›l› itibar›yla 7.4 Milyon<br />
yabanc›dan yaklafl›k %50 si Almanya’da<br />
10 y›ldan beri yaflamaktad›r.<br />
Bunlar›n aras›nda ki en yüksek oran›<br />
Türkler oluflturmaktad›r. Her yabanc›dan<br />
beflte biri Almanya’da do¤mufltur.<br />
Alman olmayan yaklafl›k 300.000<br />
iflveren say›s›n›n yaklafl›k 60.000<br />
Türktür. Dolay›yla yabanc›lar aras›nda<br />
en fazla Türk iflverenler Alman<br />
Devletine vergi ödemektedir.<br />
Almanlar, Almanya’ da yaflayan<br />
Türk Aile yap›s›n› üçe ay›rm›flt›r.<br />
1.Muhafazakar aile (konserative<br />
Familie)<br />
2.Uyum sa¤lam›fl aile (entegrierte<br />
Familie)<br />
3.‹ki kültüre uyum sa¤lam›fl aile<br />
(multikulturelle Familie)<br />
Biz böyle bir ayr›ma biz karfl› ç›k›yoruz.<br />
Almanya’da yaflayan Türklerin<br />
istinas›z hepsi çocuklar›n›n Alman<br />
okullar›nda e¤itim almalar›na olanak<br />
tan›makta ve onlar› mesleki e¤itime<br />
tabi tutmaktad›r. Dolay›s›yla böyle<br />
keskin bir ay›r›m›n yap›lmas› sanayileflmifl<br />
bir toplum için do¤ru de¤ildir.<br />
Federal Almanya Aile Bakanl›-<br />
¤›’n›n yapt›¤› araflt›rmada üç çocuklu<br />
bir Alman ailesinin çocuklar› 18 yafl›na<br />
gelene kadar onlar için yapm›fl oldu¤u<br />
harcamalar 900.000 Mark olarak<br />
tespit etmifltir. Ayr›ca Alman Devletinden<br />
“Çocuk Paras›” alt›nda 700.000<br />
Mark her y›l kasas›ndan ç›kmaktad›r.<br />
Her nedense bu 700.000 Mark›n içinde<br />
Türk çocuklar›na ödenen paralar da<br />
dahil olmas›na ra¤men Türk ailelerin<br />
çocuklar›na 18 yafl›na gelene kadar<br />
yapm›fl oldu¤u harcamalar dahil edilmemifltir.<br />
Çocuk yok. Modern toplumlar›n<br />
ço¤unda oldu¤u gibi Almanya’ da<br />
ölümler ile do¤umlar aras›ndaki makas<br />
aç›yor. 1964 y›l›nda Almanya’da<br />
1.36 milyon çocuk dünyaya gelirken,<br />
1999’ da do¤an çocuk say›s› art›k yaln›zca<br />
771.000 idi. Ölümler ise 846.000<br />
gibi bir say›yla do¤umlar›n üzerindeydi.<br />
Fakat alman nüfusu azalmakla<br />
kalm›yor, giderekte yafllan›yor (Deutschland<br />
Dergisi, A¤ustos/Eylül, Say›<br />
4/2001, Sayfa 21). Dolay›s›yla Almanya’n›n<br />
son y›llarda 150.000 Türk insan›n›<br />
Alman vatandafl› yapmas› rastlant›<br />
de¤il. Hele hele bu ba¤lamda,<br />
e¤er bir Türk ailesi 8 y›l kesintisiz Almanya’da<br />
ikamet etmifl ise, bu ailelerin<br />
çocuklar› koflulsuz Alman vatandafl›<br />
olabilmektedir.<br />
Millî Folklor 169
Bielefeldli nüfus uzman› Herwig<br />
Birg, Almanya’daki sosyal güvenlik<br />
sistemlerinin çöküflünü engellemek<br />
için neler yap›lmas› gerekti¤ini tasarlad›.<br />
Ya do¤uracak yafltaki kad›nlar<br />
önümüzdeki on yirmi y›lda ortalama<br />
1.3 de¤il, 3.8 çocuk dünyaya getirecekti<br />
ya da önümüzdeki 50 y›l içinde Almanya’ya<br />
yaklafl›k 188 milyon genç yabanc›<br />
göç edecekti. (Deutschland Dergisi,<br />
A¤ustos/Eylül, Say› 4/2001, Sayfa<br />
21).<br />
Yaklafl›k 30 y›l içerisinde yafll›lar›n<br />
oran› herhalde gençlerin say›s›ndan<br />
iki misli fazla olacakt›r. Almanlar›n<br />
yafllanmas›na göç bir çare olarak<br />
görülebilir. Çünkü gelen göçmenler genelde<br />
toplam nüfusun yafl ortalamas›ndan<br />
daha genç oluyorlar. Bunun ifl<br />
piyasas›na ve sosyal güvenlik sistemlerine<br />
de etkisi pozitif bir etkisi vard›r.<br />
(Deutschland Dergisi, Aral›k/Ocak,<br />
Say› 6/2000, Sayfa 44).<br />
Asl›nda Almanlar›n, bu aç›dan<br />
bak›ld›¤›nda, aç›kca söylemek istemedi¤i<br />
bir alternatifleri daha var, bu alternatif<br />
son zamanlarda sürekli gündeme<br />
gelmektedir. Türk ailelerinin çocuklar›<br />
gelecekte Almanya’n›n sosyal<br />
ve kültürel yap›s›n›n devam›n› sa¤layacak<br />
bir alternatif olarak görmektedir.<br />
Ancak bunun gerçekleflmesi için<br />
önlerinde bir engel vard›r. CDU eski<br />
Parlemento Baflkan› Rita Süssmuth<br />
bir röportaj›nda bir soruyu flöyle cevapland›rmaktad›r.<br />
“Bu noktada, belirli<br />
etnik gruplar›n bir yerleflim biriminde<br />
yaln›z bafllar›na yaflamamalar›<br />
büyük rol oynar. Kimi okullarda s›n›f-<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
lar›n %70 ve hatta %90 Türk çocuklar›ndan<br />
olufluyor- bu tür oranlar bütünleflmeye<br />
iyi gelmeyen kar›fl›mlard›r.”<br />
Türkler sosyal ve kültürel yap›lar›yla<br />
kendi kimliklerini devam ettirmifl bulunmaktad›r.<br />
Görüldü¤ü üzere bir Alman<br />
Parlamenter Türklerin ya da bir<br />
grubun bir arada yaflamas›ndan Almanya’daki<br />
bütünlü¤ü bozaca¤›n› düflünerek<br />
rahats›zl›¤›n› dile getirmektedir.<br />
Ayn› parlamenter ileride görece¤imiz<br />
gibi Göçmen Komisyonu’nun bafl›na<br />
getirilmifltir. Dolay›s›yla Almanya’<br />
da yaflayan Türklerin sosyo-kültürel<br />
yap›lar›nda bir de¤ifliklik yapabilmeleri<br />
söz konusu de¤ildir. Türk as›ll› Alman<br />
kavram› Alman nüfus uzmanlar›<br />
için sosyal güvenlik çöküflün alternatifi<br />
olarak gündeme getirilmifl ve bu konuda<br />
bir çok proje haz›rlanm›flt›r.<br />
2001 Mart ay›nda Hessen Eyaleti yerel<br />
seçimlerinde CDU (Hiristiyan Demokratlar)<br />
böyle bir modeli resmi olmasa<br />
da uygulad›lar. Yine flu s›ralar<br />
Almanya’n›n baflkenti Berlin’de Türk<br />
vatandafllar› bir çok parti taraf›nda il<br />
meclisine aday gösterildi. Almanlar›n<br />
bunu yapmadaki amaçlar›, yukar›da<br />
sözünü etti¤imiz Türk as›ll› Alman<br />
modelinin uygulamada ne gibi problemler<br />
olabilece¤ini gözlemleyecek olmalar›d›r.<br />
Dolay›s›yla flu soru sorulmal›d›r.<br />
Almanya neden Almanya’da yaflayan<br />
Türk vatandafllar›n› Alman vatandafl›<br />
yapmamakta ve sadece Almanya’ da<br />
kesintisiz ikamet etmifl olan insanlar›n<br />
çocuklar›n› Alman vatandafl› yapmaktad›r?<br />
Bu projeye neden 21, 22 ve-<br />
170 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
ya daha yukar›daki yafllardaki Türkler<br />
dahil de¤ildir. Bu sorumuz karfl›l›-<br />
¤›n› Almanya son Göçmen Tasar›s› ile<br />
birlikte verdi. Almanya’ da 23.000<br />
Türk ö¤renci Yüksek Okullarda ö¤renim<br />
görmekte. Bu yeni yasan›n onaylanmas›<br />
durumunda bu insanlar okullar›n›<br />
bitirdikten sonra Almanya’da<br />
oturma izni alabilecekler. E¤er sosyal<br />
güvenli¤in devam› için bu say›larda<br />
yetmez ise ‹lk-orta-lise düzeyinde e¤itim<br />
alan 150.000’ ne yak›n Türk ö¤renci<br />
Alman vatandafll›¤›na geçebilecek.<br />
Böylece Almanya sosyal güvenlik<br />
sorununu büyük oranda çözülmüfl olacakt›r.<br />
Bu yasayla birlikte Türkler Almanya’da<br />
daha genifl haklara sahip<br />
olacaklard›r.<br />
12 A¤ustos 2000 tarihinde Almanya<br />
‹çiflleri Bakanl›¤› Göçmen Komisyonu<br />
kurdu. Bu komisyon partiler üssü<br />
bir komisyondur. Bu göçmen komisyonun<br />
amac› her ne kadar direk olarak<br />
ifade edilmese de kalifiyeli yabanc›lar›<br />
Almanya’ getirte bilmeyi amaçlamaktad›r.<br />
Bu komisyon 21 kiflilik uzmanlardan<br />
oluflmaktad›r ve bu ülkede yaflayan<br />
Türklerin vatandafll›k sorunu<br />
öncelikli olarak ele al›nm›flt›r. Çünkü,<br />
gerçekten de Alman Devletine gelirinden<br />
vergi veren, her Alman vatandafl›<br />
gibi yükümlülüklerini yerine getiren<br />
insanlar›n Alman gibi muamele görmesi<br />
kaç›n›lmazd›r.<br />
Bilindi¤i üzere Milli E¤itim Bakanl›¤›<br />
her y›l Türkiye’ den Almanya’ya<br />
ö¤retmen göndermektedir. ‹flte<br />
bu ö¤retmenler Almanya’daki Türk<br />
varl›¤›n›n ve sosyal ve kültürel alanda<br />
kimliklerini korumak için en önemli<br />
rolü oynamaktad›rlar. Ancak gelecek<br />
y›llarda Almanya Üniversitelerinde<br />
kurdu¤u Türkoloji Bölümlerinden mezun<br />
olacak kendi insanlar›n› bu Türk<br />
ö¤retmenlerin yerine geçirebilecektir.<br />
Yukar›da yazd›klar›m›z›n gerçekleflmesi<br />
için Almanya Türk aile yap›s›n›<br />
ve bu yap›n›n özelliklerini yo¤un bir<br />
flekilde araflt›rmaya bafllam›flt›r. 31.<br />
Ekim 2001 tarihi itibar›yla Almanya’<br />
ya göçün 40. y›l› geride b›rak›lm›flt›r.<br />
2.5 milyon insan 40 y›l zarf›nda ülkelerine<br />
geri dönmemiflse Almanya’n›n<br />
bu insanlara en az kendi insan› kadar<br />
ciddi e¤ilmelidir. Çünkü Almanya’da<br />
çekirdek Türk Aile Yap›s› 40 y›l önce<br />
nas›lsa bugünde içeri¤i korumaktad›r.<br />
Bu insanlar›n Almanya uyum sa¤lad›<br />
kesindir. Almanya’n›n bu insanlar› siyasi<br />
aç›dan ziyade sosyal ve kültürel<br />
anlamda desteklemeli yeni projeler gelifltirilmelidir.<br />
Dolay›s›yla Türk insan›n<br />
Almanya’ ya bu anlamda sosyal ve<br />
kültürel yap›lar›yla katacaklar› çok<br />
fley oldu¤u gibi azalan Alman nüfusunun<br />
da gelecek için güvencesini oluflturmaktad›r.<br />
Kaynak:<br />
Deutschland Dergisi, A¤ustos/Eylül,<br />
Say› 4/2001, Sayfa 21.<br />
(Deutschland Dergisi, Aral›k/Ocak,<br />
Say› 6/2000, Sayfa 44).<br />
Millî Folklor 171
ÇEV‹R‹LER... ÇEV‹R‹LER...ÇEV‹R‹LER<br />
Mite yönelik düflüncelerden birincisi,<br />
mite karfl› bak›fl aç›s›n›n, do¤runun<br />
tafl›y›c›s› olarak edebî/tarihî gerçe¤i veya<br />
mecazî/sembolik do¤rular› tafl›mas›na<br />
yöneliktir. Birçok insan toplulu¤u, geleneksel<br />
hikaye anlatma biçimini, en az<br />
iki kategoriye ay›r›r: Birincisi, gerçek<br />
olan ve günlük hayatta tekrarland›¤›na<br />
inan›lan hikayeleri içerir (mitler, efsaneler).<br />
‹kincisi, kurgusal hikayelerdir<br />
(halk hikayeleri). Fakat bu oldukça durgun<br />
ve belirli bir tan›md›r. fiimdiye kadar<br />
mitlerin bir noktada do¤ru olabilece-<br />
¤ine inan›ld›¤› gibi, daha sonra bu düflünce<br />
böyle olmam›flt›r. Do¤ru oldu¤una<br />
art›k inan›lmayan bir mit, sona erer mi?<br />
Mitin ciddi bir tan›m›n› yapmak için<br />
inanmak gerekli bir kriter midir? Mecazî<br />
veya sembolik olsa bile, gerçe¤in iki<br />
türlü modeli var m›d›r? Mitleri, düzenli<br />
dinlerin parças› oldu¤u fleklinde geniflletmek<br />
genellikle do¤ru görülmez. Baz›<br />
yerli gruplar›n inand›¤› ya da bir flekilde<br />
do¤ru oldu¤unu sand›klar› bir mite, bir<br />
analizci inanmaz. Biz analizciler, böyle<br />
ak›l yürütmelerle din veya bilime sahip<br />
olurken, di¤er milletlerin mitleri oluflmufltur.<br />
Buradaki yanl›fl, biz analizcilerin<br />
de do¤rulu¤una inan›p inanmad›¤›m›z<br />
mitlerimizin olmas›d›r. Mitlerin do¤ruluk<br />
de¤eri hakk›ndaki tart›flmal› soru,<br />
M‹T‹N GERÇEKL‹⁄‹*<br />
The truth of Myth<br />
Vérité du Mythe<br />
Raffaele PETTAZZONI<br />
Çev: M. Mete TAfiLIOVA*<br />
Roma Üniversitesi’nde Dinler Tarihi<br />
profesörü olan Raffaele Pettazzoni<br />
(1883-1959) taraf›ndan ele al›nm›flt›r.<br />
Din Tarihi ya da Mukayeseli Din alan›ndaki<br />
bilim adamlar›, kendilerini, Judeo-<br />
Christian gelene¤i ya da büyük dünya<br />
dinleri olan ‹slâm ve Budizm’le s›n›rlamazlar.<br />
Onlar, daha çok, dinî davran›fllar<br />
ve yayg›n inan›fllar ile ilgilenirler.<br />
Profesör Pettazzoni, Afrika, Asya ve<br />
özellikle Kuzey Amerika yerlileri aras›nda<br />
birçok insandan toplad›¤› bilgiyi ele<br />
al›r. Pettazzoni, mit konulu baflka bir çal›flmas›<br />
olan “Myths of Beginings and<br />
Creation-Myths” (Leiden 1954, s. 24-36)<br />
isimli makalesinde, dinler tarihi üzerinde<br />
durur. Mitlerin do¤ruluk de¤eri hakk›nda<br />
ayr›ca flu yaz›lara bak›labilir; Giuseppe<br />
Cocchiara, “Il Mito Come Storia<br />
Vera”, Revista d’etnografia 4 (1950), 76-<br />
86; Stephen J. Reno, “Myth in Profile”,<br />
Temenos 9 (1973), 38-54 1 .<br />
Mit, kelimenin genel kabul gören<br />
flekliyle, hayali dünyaya aittir ki, o hem<br />
ondan ayr› hem de dünya gerçe¤inin<br />
karfl›s›ndad›r. Mitteki Tanr›lar›n özellikleri,<br />
bizim için, inanamayaca¤›m›z bir<br />
yap›da olup, efsanevîdir. Mit tart›flmalar›,<br />
antik putperestlik döneminde, Theagenes<br />
ve Xenophanes gibi M. Ö. 6. yüzy›lda<br />
yaflam›fl ve halihaz›rda ideal Tanr›<br />
* Bu çeviri; Raffaele Pettazzoni’nin “The Truth of Myth” bafll›kl›, Sacred Narrative –Readings in the Theory<br />
of Myth– (Ed. Alan Dundes), University of California Press, Berkeley-Los Angeles-London, 1984, s. 98-109,<br />
makalesinden yap›lm›flt›r.<br />
** H. Ü. Edebiyat Fak. TDE. Türk Halkbilimi Anabilim Dal› Arafl. Gör.<br />
172 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
ile Homeric Tanr›lar›n z›tl›¤›n›n anthropomorphismini<br />
kuran ilk Yunanl› düflünürlere<br />
kadar gitmektedir. Fakat mit,<br />
Homer’den daha eskidir ve Tanr›lara<br />
inan›lan bir dünyaya aittir. Mitteki bu<br />
inanç, Homer’de göz ard› edilen mitlerin<br />
bu dinî gerçekli¤i, ilkel mitolojilerde tam<br />
tersine oldukça canl›d›r ve yerliler taraf›ndan<br />
sa¤lanan birçok sarih belgelerin<br />
tan›kl›¤›nda mitler taraf›ndan ispat edilmifltir.<br />
Caddo dilinin Kuzey Amerika’daki<br />
bir kabilesi olan Pawnee’ler, “yanl›fl hikayeler”den<br />
“do¤ru hikayeleri” ay›r›rlar<br />
ve dünyan›n bafllang›c›yla ilgili olan ilk<br />
parçalar› “do¤ru” hikayelerin içinde kabul<br />
ederler. Burada bulunan kutsal varl›k<br />
olan aktörler; do¤aüstü, cennetlik ya<br />
da cehennemliktir. Sonra, mütevaz› bir<br />
do¤um ile insanlar›n kurtar›c›s› olan,<br />
onlar› açl›k ve felaketlere maruz b›rakan<br />
canavardan kurtaran, soylu ve faydal›<br />
ifller yapan ulusal kahraman›n mucizevi<br />
seyahatleriyle ilgili olan anlat›mlar gelir.<br />
Bunu takiben, sihirbazl›k-hekimlik<br />
dünyas›yla ilgili ve insanüstü güçlere sahip<br />
büyücülü¤ü anlatan hikayeler ile flaman<br />
yaratmalar›n›n nas›l yap›land›¤›n›<br />
aç›klayan anlat›lar gelir. “Yanl›fl” hikayeler,<br />
bozk›r kurdu (Dorsey 1906) Coyote’nin<br />
istismar› ve ö¤retici seyahatlerden<br />
farkl› olanlard›r. Böylece, “do¤ru” hikayelerde<br />
kutsal ve do¤aüstü konularla ilgilenirken,<br />
di¤er yandan “yanl›fl” olanlarda<br />
din d›fl› konular ele al›n›r. Baz› Kuzey<br />
Amerikan mitolojilerinde Coyote, elle<br />
çekilen k›zaktaki uzmanl›¤› ve hilekârl›¤›yla<br />
son derece popülerdir (Linderman<br />
1931).<br />
Bu meyanda, çok anlaml› olan,<br />
Pawnee ve Caddo’ya benzer flekilde anlat›lan<br />
Wichita’dan bir hikaye vard›r. Bu,<br />
çok iyi bilinen hikayeler Coyote ve rakibi<br />
aras›ndaki çekiflmeleri anlat›r (Dorsey<br />
1904). Bu çekiflmeler/yar›flmalar, geceleyin<br />
ateflin yan›nda oturarak, karfl›l›kl›<br />
hikayeler anlatmak suretiyle olur.<br />
Belirli bir noktada, Coyote’nin rakibi<br />
yorgunluk belirtileri göstermeye bafllar<br />
ve bildikleri s›n›rs›zm›fl gibi tereddüt etmeksizin<br />
ya da ara vermeksizin devam<br />
ederken, Coyote’nin anlatt›klar›na karfl›<br />
yeni hikayeler bulmakta zamanla yavafllar.<br />
Sonunda yenildi¤i için kendi kendine<br />
dövünür ve ölür. Coyote kazan›r çünkü,<br />
Coyote’nin hikayeleri “yanl›fl/uydurulmufl”<br />
yap›dad›r ve ço¤u belirsizdir.<br />
Söylenen, ad› geçen rakiplerinin ço¤u<br />
“do¤ru” olan olaylar› anlatanlard›r ve<br />
bunlar fazlad›r. Burada görünen Coyote’nin<br />
hikayeleri, al›fl›ld›¤› üzere, sözünde<br />
durmamak, kad›nlara tecavüz etmek<br />
gibi konular› içerir. Muhtemelen hayali<br />
seyahatlerinin hikayeleri olarak da görülebilir.<br />
Gerçek olan biçimleri istedi¤imiz<br />
kadar geniflletmek kolay olacakt›r.<br />
Wichita’lar›n bizzat kendilerinde, dünyan›n<br />
bafllangݍ tarihi ve bafllangݍ ile<br />
birlikte yeterli bulunan “eski” hikayeler,<br />
“yeni” olanlardan, ça¤›m›z›n davran›fl<br />
fleklini gösteren ve onlar için “do¤ru hikayeler”<br />
olarak adland›r›lan ilk biçimlerdir<br />
2 . Benzer bir flekilde, Oglala Dakota<br />
Kuzey Amerika’da Bat› Sioux ailesinin<br />
bir kabilesini, “kabile hikayeleri”<br />
olarak ay›r›r. Bu hikayeler, gerçekten<br />
vuku bulan tarihi olaylar, “do¤ru ve e¤lenceli<br />
hikayeler” olarak düflünülen ve<br />
gerçek de¤eri olmayan saf bulufllar, ‹ktomi’nin<br />
bütün seyahatlerinde oldu¤u gibi<br />
Coyote’ye benzeyen bir biçimidir 3 (Beckwith<br />
1930). Benzer bir flekilde Iroquois<br />
olan Cherokee, kutsal mitler (dünyan›n<br />
bafllang›c›, cennetlik bedenlerin yarat›lmas›,<br />
ölümün kayna¤›) ve din d›fl› hikayeler<br />
aras›ndaki ayr›l›klar› komiklik,<br />
hayvanlar›n anatomik ve fizyolojik özellikleri<br />
ile aç›klar (Mooney 1900).<br />
Ayr›ca, Avustralya’da, kuzeybat› sahilinde<br />
Lagranga Bay kabilesi Karadjeri’ler<br />
aras›nda, mitolojik ça¤da üzerinde<br />
durulan kutsal hikayeler ve özellikle<br />
bafllang›çlar› boyunca yeni oldu¤u düflünülen<br />
kozmogonik içerikli olanlar “do¤ru”<br />
olarak bilinir/düflünülür (Piddington<br />
1932). Afrika’da Herero’lar aras›nda, ka-<br />
Millî Folklor 173
ileyi bölen farkl› gruplar›n bafllang›c›nda<br />
anlat›lan hikayelerin, tarihi olarak<br />
do¤ru olabilece¤i düflünülür ve bunlar<br />
sonuç olarak, gerçekte hiçbir temeli bulunmayan<br />
veya komik hikayelerden az<br />
ya da çok ayr›l›rlar (Viehe 1902). Togoland<br />
zencileri, bafllangݍ hikayelerine<br />
“tamamen gerçek” olarak inan›rlar (Cardinall<br />
1931). Haussa’lar, benzer bir flekilde<br />
destanlar› ya da tarihi anlatmalar›<br />
ve hayali insan ya da alelade hayvanlara<br />
ait hikayeleri ay›r›rlar (Meek 1925).<br />
Mitler, mevcut olan evrensel, dinsel<br />
ve üstün insan oluflumlar›n› anlatan hikayelerin<br />
kesin bir flekilde bafllang›c›d›r.<br />
Ayr›ca, “do¤ru” olan hikayeleri, bu hikayelerin<br />
sahibi olan ve anlatanlar›n “yanl›fl”<br />
hikayelerden aç›k bir flekilde ay›rd›-<br />
¤›n› görüyoruz; farkl›l›k önemli olmayacak<br />
derecede muhtevaya dönüktür. Fakat,<br />
mitin do¤al olan etkileri, göze çarpan<br />
harici iflaretlerle de kedini göstermektedir.<br />
Esasen, Pawnee ve Wichita<br />
aras›ndaki fiamanlar›n birleflmelerini<br />
içeren bafllang›ç hikayeleri, yanl›fl hikayelerde<br />
olmayan bir tören ve gelecek<br />
aras›ndaki süre boyunca belirli-kesin<br />
kutsal seremoniler fleklinde ezberlenir 4<br />
Bunun yan› s›ra, yanl›fl›n z›dd› olan gerçek<br />
hikayeler, küçük bir toplulu¤un huzurunda<br />
ve geceleyin anlat›lan cennetlik<br />
insanlar, Cherokee hikayelerinin yarat›c›lar›<br />
aras›nda genel bir özellik de¤ildir<br />
(Mooney 1900). Uto-Aztek ailesinin bir<br />
dilini konuflan, Kaliforniya ile New Mexico<br />
bölgesinde yaflayan Pima’lar aras›nda<br />
mitler, kad›nlar›n oldu¤u yerde anlat›lmazd›.<br />
Dünyan›n var oluflu, Pima’lar›n<br />
ortaya ç›k›fl›, bunlar›n; cinlerle, fleytanlarla<br />
ve vahfli hayvanlarla mücadelelerini<br />
pefl pefle dört gecede anlatan mitleri<br />
sadece birkaç uzman bilir 5 (Russell<br />
1908). Sonuç olarak, tam olmayan yanl›fl<br />
veya eksik hikayeler, her zaman ve her<br />
yerde nesilden nesile farkl› olmayan bir<br />
flekilde ezberletilirken, “do¤ru” hikayeler<br />
için geçerli olmayan bu durum k›fl›n<br />
ve sonbaharda, istisna olarak da yaz<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
mevsiminde 6 ve günün herhangi bir saatinde<br />
de¤il, genellikle akflam ve gece<br />
vakitlerinde anlat›l›r 7 .<br />
Mitin sadece bir kurgu olmad›¤›<br />
böylece aflikârd›r, mitler fabl de¤ildir,<br />
“do¤ru hikayeler” bir tarihtir fakat, yanl›fl<br />
olanlar da bunun tersidir. Hekimlik<br />
ve tedavi edici güçlerle olan iflbirli¤i,<br />
ayinlerin bafllang›c›, dua, yerleflme ve<br />
avlanma iste¤i, hayvan ve bitki türleri,<br />
hayat ve ölüm, dünyan›n ve insan›n kökeni,<br />
nesnelerin bafllang›c›na ait olan etkili<br />
olaylar›n hikayelerini içeren muhtevalar›<br />
yönünden gerçektirler. Toplumun<br />
mevcut yap›s›na ba¤l› bulunan, bafllang›c›<br />
ve temeli flu andaki hayat›m›za ba¤l›<br />
olan bütün bu olaylar›n tarihi, günümüz<br />
zaman›ndan çok uzakt›r. Mitte, flafl›rt›c›<br />
bir flekilde seyahatlerdeki rolleri<br />
oynayan kutsal veya di¤er insanüstü<br />
varl›klar, flüphelenilmeyen gerçekliktir;<br />
çünkü mit, bir bafllang›çt›r.<br />
Mit sadece kutsal oldu¤u için de¤il,<br />
ayn› zamanda, muhtevas›ndaki somut<br />
dinî kuvvetler sebebiyle do¤ru bir tarihtir.<br />
Bafllangݍ mitlerinin ezberlenmesi,<br />
kendisi de inanç oldu¤undan, hayat›n<br />
geliflmesi ve korunmas› için inanca dönük<br />
kutlamalar›n sonuna katk› sa¤lar.<br />
Mitik ça¤ hikayelerinin bafllang›ç seremonileri<br />
süresince, çeflitli Avustralya<br />
topluluklar› aras›nda anlat›lanlar, bireysel<br />
klanlar›n ilk önderleri olan Totemik<br />
atalar›n›n sonsuz seyahatleridir. Çünkü<br />
bunlar, hayat› sürdürmekten baflka, kabile<br />
geleneklerinin kuvvetlendirilmesini<br />
ve farkl› Totemik türlerin artmas›n› sa¤lar.<br />
Dünyan›n yarat›l›fl›n› anlatmak,<br />
dünyan›n korunmas›na yard›m eder; insan›n,<br />
toplumun ya da kabile grubunun<br />
menfleinin anlat›lmas›, insan türünün<br />
korunmas›na yard›mc› olur. fiamanistik<br />
uygulamalar ve ayinlerin oluflumunun<br />
ezberlenmesi, etkisi ve süresini temin<br />
etmek için bir güce sahiptir. Böylece, antik<br />
Mezopotamya’da “yarat›l›fl destan›”n›<br />
Akitu ya da yeni y›l törenlerinde ezberlemek,<br />
yarat›c› hareketin tekrarlanmas›<br />
174 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
gibiydi; dünya tekrar yarat›lm›fl gibi, yeni<br />
y›l ile yeni bir yarat›fl hareketi taraf›ndan<br />
bafllat›lan yeni bir zaman halkas›<br />
olarak en iyi flekilde bafllat›ld› 8 .<br />
Mitler do¤ru hikayelerdir; mitlerin<br />
do¤rulu¤unun ne mant›ksal bir kayna¤›,<br />
ne de bir tarihsel s›ralamas› vard›r. Daha<br />
çok, büyüye dayal› düzenlemeler olmak<br />
üzere, bütün dinlerin üstündedir.<br />
‹nanc›n bitimi için mitin etkisi, dünya ve<br />
hayat›n korunmas›, eski manâda mitoslar›n<br />
gücü, fa-bula’n›n bir “efsanevî” anlat›m<br />
olarak de¤il de, gizli ve haz›r bir<br />
güç olarak fa-tum’un 9 gücünü daha kökensel<br />
gösterdi¤i için benzerdir. “Öyle oldu¤u<br />
ve bu nedenle öyle oldu¤u” fleklindeki<br />
ifade, Eskimo’lar›n Netsilik kabilesinde<br />
büyü gerçe¤inin kuvvetli bir flekilde<br />
anlat›ld›¤› ve söyleyenlerin sahip oldu¤u<br />
yapma gücünü gösteren bir cümleydi.<br />
“Hem gerçek tarihlere hem de bütün<br />
dinî düflüncelerin kayna¤›” olan Netsilik<br />
anlatmalar›na, özellikle at›fta bulunuyordu<br />
(Rasmussen 1931).<br />
Mitin bu “ar›nd›rma” gücü, anlat›m›nda<br />
iliflkili oldu¤u uygulamalarda da<br />
yans›t›l›r. Arizona’n›n güneydo¤u Yavapai’leri<br />
aras›nda, ölen Tanr›’n›n hikayesini<br />
dinleyen hiç kimse hastal›¤a yakalanma<br />
10 riskini takip etmedi. Anlat›c›,<br />
hikayesini bitirdi¤i zaman her bir dinleyici,<br />
rahats›zl›¤›ndan kurtulabilece¤ine<br />
inanarak rahatlamak amac›yla kendisini<br />
sarsacak ve s›kacakt› (Gifford 1932).<br />
Bat› ve kuzeybat› Yavapai’leri aras›nda,<br />
en yafll› kifli, geceleyin, hikaye anlatmay›<br />
bitirdi¤i zaman, kendisini dinleyen<br />
genç erkeklere ve k›zlara; “flimdi kalk›n<br />
ve flafak sökmeden önce yüzlerinizi y›kamak<br />
için nehire koflun, çünkü bu ‘büyük<br />
hikaye’dir, bunu yapmazsan›z kusurlu<br />
olacaks›n›z” diyor (Gifford 1933). Benzer<br />
bir flekilde, Cherokee’ler aras›nda, herhangi<br />
biri, geceleyin Kanati ve Selu mitlerini<br />
anlatt›¤› zaman, bütün aç›klama<br />
ve yorumlar›yla, hububat ve oyunun kökenini<br />
(kutsal bir efsane “gerçek hikaye”)<br />
anlatt›¤› zaman, dinleyenlere, flafak<br />
sökmeden evvel bir fleyler yemeksizin,<br />
“önce suya gidin ve büyücü suyun kenar›nda<br />
ayinle meflgul olurken siz banyo<br />
yap›n” (Mooney 1888) (Pettazzoni 1953)<br />
diyor. Ya da benzer bir anlat›c›ya (Mooney<br />
1900) göre, geceleyin, hikayelerden<br />
sonra;<br />
Bütün topluluk, papaz kenarda ezberden<br />
dualar okurken, yedi kez suya<br />
dal›p, yükselen günefle karfl› su yüzüne<br />
do¤ru çamurlu sudan ç›kt›ktan sonra,<br />
papaz elindeki kemik diflli tara¤› ile ç›plak<br />
derisini kafl›r, çocuklar veya dinleyiciler,<br />
akan nehire do¤ru giderler.<br />
Bu sarsma, y›kanma hareketleri,<br />
dinlerken gerilmifl olan insanlar› zararl›<br />
etkilerden kurtarmak için yap›lan ifllemlerdir.<br />
Di¤er bir de¤iflle, bu meflguliyet<br />
süresince rahats›z edilenler Yavapai’ler<br />
aras›nda Tanr›n›n ölümü gibi u¤ursuz<br />
olaylar, dinleyicinin ölümüne neden olan<br />
duygusal bir gücün olabilece¤ini akla getirir.<br />
Kurtulufl, anlat›m›n sonunda s›k<br />
s›k kullan›lan bafll›ca usûldür. Thonga’lar<br />
aras›nda, bir Bantu anlat›c›s›, hikayesinin<br />
sonunda insan ›rk›n›n atas›<br />
olarak ilk kad›n ve ilk erkek olan Gwambe<br />
ve Dzabana için, “Gwambe ve Dzabana’ya<br />
git, uzaklafl” (Junod 1927) gibi bir<br />
ifadeyle hitap eder. Berber’ler aras›nda<br />
da, kabileden kabileye göre anlat›m›n<br />
bafllang›ç ve bitim usûlleri de¤iflir. Fakat<br />
genellikle, sözlü olarak, do¤aüstü bir güce<br />
sahip olanlar›n (“Tanr› düflmanlar›m›za<br />
kötüyü, bize iyili¤i verebilir”) demesiyle;<br />
sonuç k›sm›nda da, çakal ya da<br />
baflka bir k›s›m hayvan karakterlere kötü<br />
etkileri geçirmek için apotropik anlama<br />
sahip olan bir usûlle biter 11 .<br />
Kurtuluflu sa¤lamak için tasarlanan<br />
benzer bir prensiple; y›kanmak, soyunmak,<br />
kan çekilmesi, yanmak, kusmak<br />
ve tükürmek gibi hareketlerle günah<br />
itiraf› yönetilir. Bütün bunlarla, günahkâr,<br />
günah› yerine koymay›, kendinden<br />
atmay› ya da arkas›ndan sarsarak<br />
ç›karmay› amaçlar ve böylece günah›n›<br />
Millî Folklor 175
itiraf eder. Günah› kelimelere yerlefltirmekle,<br />
günah› akl›na gelir ve çok edebî<br />
bir anlamla onu ifade ederek kendinden<br />
uzaklaflt›r›r 12 . Ayn› prensiple de s›k s›k<br />
vücut organlar›n›n etkisi ve hayallerin<br />
bask›s› alt›nda kald›¤› rüyadan da kurtulur.<br />
Eskilere göre bu kaç›fl, özellikle<br />
deniz suyunda temizlenmek 13 , büyüleyici<br />
Kirke'lerin Argonautica of Apollonios<br />
of Rhodes (›v, 663), 670) 14 deki gibi yararl›yd›.<br />
Ayr›ca baflka bir faydal› süreç,<br />
Chrysothemis (El. 424, foll., cf. 644, fol)<br />
ile ilgili olan Klytaimestra’n›n rüyas›n›n<br />
Sophokles’in Electra’s›nda bildirdi¤i gibi<br />
aç›k havada ve günefl ›fl›¤›nda rüyay› anlatmakt›<br />
15 . Eskiler, güneflte görülen rüyalar›<br />
anlatman›n bir kurutufl töreni<br />
olarak bilindi¤ini söylüyor. Canavarlar›n<br />
kal›nt› halindeki flüphesinden ve rüyada<br />
görülen bir hayaletten ya da geceleyin<br />
günefli parçalayan ve kendi karanl›k ülkesine<br />
geri dönen hayaletten bir insan›<br />
kurtarmak için halâ ayn› yöntem kullan›l›yor.<br />
Avc›l›kla geçinen insanlar aras›nda<br />
hayvan hikayeleri ve av mitlerinin, av<br />
partileri s›ras›nda söylenmesi sebepsiz<br />
de¤ildir. Bu flekilde Pawnee’ler aras›nda<br />
aç ve sald›rgan bufalolardan halk›n›<br />
kurtaran mitik bir kahraman›n “do¤ru<br />
hikayeleri” sefere ç›kan avc›lar taraf›ndan<br />
ezberlenmektedir. Çünkü, günlük<br />
avlanmadaki baflar›y› temin için bir güce<br />
sahip oldu¤u, bu nedenle de insanlar›n<br />
akl›na yerleflti¤i ve yüksek sesle anlat›lan<br />
her gerçe¤in mitte yakaland›¤›<br />
söylenir (Dorsey 1906). Benzer bir flekilde,<br />
Hindistan’›n merkezi do¤u k›sm›ndaki<br />
Chote Naqpur Kolarian’lar› olan Korwa’lar,<br />
avlanmaya gitmeden önce, av giriflimlerinin<br />
daha baflar›l› olmas›na katk›da<br />
bulunmas› için birbirlerine av hikayeleri<br />
anlatmaya al›fl›kt›rlar (Russell<br />
1916). Sibirya’n›n çeflitli topluluklar›<br />
aras›nda (Buriat’lar, Altay ve di¤erleri)<br />
avc›lar, hikayelerini halka aç›k mekanlarda<br />
anlatmazlar. Çünkü, söylendi¤i<br />
kadar›yla, hayvanlar›n do¤al koruyucu-<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
su olan a¤ac›n ruhu ile avc›lar baflar›s›zl›¤a<br />
yol açan sebepleri unuturlar (Zelenin<br />
1932). Fakat bu, anlat›c›lar›n gerçek<br />
anlam›n› kaç›rd›klar› ikincil bir usa vurma<br />
yöntemidir. Bunlar asl›nda hayvanlara<br />
dönük bir hipotezden sonra, özel<br />
türleri koruyan koruyucu ruhlar› çekmek,<br />
cezbetmek için söylenmifl olmal›d›r<br />
(Harva 1938).<br />
Ço¤unlukla Sibirya ve Altay avc›lar›n›n<br />
anlatt›klar›, esas›nda hâlâ, Güney<br />
Afrika yerlilerinin mitlerindeki gibi,<br />
hayvan hikayelerinden ibarettir. Yerlilerin<br />
kaya resimleri de birçok hayvan figürlerini<br />
ve av sahnelerini gösterir. Ayn›<br />
büyülü prensip içinde mitlerin sunulmas›<br />
olarak bu temsiller de geçerlidir; figürler,<br />
resmedilen bir fleyin kayna¤›na yeniden<br />
inilmesini ilerletmek için uygun<br />
olan duygusal bir güçle oluflturulur. O,<br />
hayvan›n ço¤almas› ya da eflit bir flekilde<br />
av ürününün itibar›d›r. Çizilen ya da<br />
boyanan büyünün küresi, figürün çevresi<br />
için söylenilen söz gibi ayn› güce sahiptir<br />
ve bir kiflinin suretine malik olan<br />
herhangi birisi, türlerin bütün fertlerinin<br />
gücüne sahip olan, hayvan ya da bitki<br />
türleri orijinli mitlerle iliflkilidir 16 .<br />
Ço¤unlukla hayvan figürleri ve av<br />
sahnelerini gösteren neolitik, mezolitik,<br />
paleolitik ve prehistorik dönem avc›lar›n›n<br />
en eski kaya resimleri birbirine oldukça<br />
benzerdir. Bunlar, bizim için grafik<br />
sanat›n›n en eski abideleridir. Benzer<br />
bir flekilde, hayvan hikayeleri (Zelenin<br />
1932) Aesop fabllar›ndan avc› mitlerine<br />
kadar, anlat›m flekilleri yönünden en eski<br />
örnekler olarak gösterilir.<br />
Fakat bu ilkel toplum hâlen, dinî<br />
bir yap›dayd›. Bunlar kesinlikle, Frazer’in<br />
düflündü¤ü dinden önceki büyülü<br />
dönem gibi, büyüden önceki dinî dönemde<br />
de¤ildi. Yarat›c› oluflumun büyük figürlerinin<br />
bafllang›c› olan mitler; hayat›n<br />
ve ölümün, dünyan›n ve insanl›¤›n<br />
yarat›c›lar› olarak, düflündü¤üm anlama<br />
daha yak›nd›r. Fakat, üstün olufl fikri,<br />
önceki mitik düflüncenin saf bir mant›kî<br />
176 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
görüflü olarak, W. Schmidt’in önerdi¤i gibi<br />
tamamen keyfi bir yap›d›r. Mit öncesi<br />
devre, L. Levy-Bruhi’nin mant›k öncesi<br />
evresinden ne daha fazla, ne de daha az<br />
soyut de¤ildir. Düflünen insan ayn› zamanda<br />
hem mant›kla hem de mitle iliflkilidir.<br />
Andrew Lang’›n düflündü¤ü gibi,<br />
hiçbir mit, saf düflüncenin inanc› de¤ildir.<br />
Büyü gibi mit de halihaz›rda dinîdir.<br />
‹lkel insanlar aras›nda yarat›c› üstün<br />
olufl fikri anlam tafl›mamaktad›r. Fakat,<br />
bafllangݍ mitinin bir flekli ve mitin karakterindeki<br />
yap› gibi s›hrî ve dinîdir 17 .<br />
Hayat›n gerçekli¤i oldu¤u için, mit oldukça<br />
güvenilirdir ve güvenilir oldu¤u<br />
kadar da gerçektir. Çünkü, kabile hayat›n›n<br />
özelli¤i ve dünyan›n kuruluflu, mit<br />
olmadan devam edemeyecektir. Di¤er taraftan,<br />
mit, bafllang›ç “aç›klamas›”n›n<br />
yaflayan bir flekli olarak, orijinal bir “ilâhi<br />
önsöz” fleklinde, bu dünya olmaks›z›n<br />
devam edemez 18 . Ayn› zamanda “güvenilir”<br />
olan mitte dünyan›n oluflumu çok<br />
önemlidir. Bundan baflka, mit esas›nda<br />
varl›¤›n› sürdürebilir, fakat yaflayan bir<br />
mit art›k do¤ru de¤ildir. O art›k “do¤ru”<br />
bir hikayeye dönüp sona ermifltir.<br />
Halihaz›rda ifade edildi¤i kadar›yla,<br />
Coyote’nin hikayeleri, Kuzey Amerika’n›n<br />
çeflitli topluluklar› aras›nda “hatal›”<br />
d›r. Onun serüvenleriyle ilgili olan<br />
anlat›mlar iyi bir örnek olmas›ndan baflka;<br />
hileleri, entrikalar›, doland›r›c›l›k ve<br />
yalanlar›, ahlaks›zl›klar›, kur yapmalar›<br />
ve seviflmeleri, her türlü kabal›klar›, kibirlilikleri<br />
içermesiyle, bafllang›ç mitlerinin<br />
tesiri olan do¤ru hikayelerdir. Fakat,<br />
Coyote figürü sadece bu de¤ersiz niteliklere<br />
sahip de¤ildir; Coyote, s›k s›k<br />
bir tür hakim olarak ortaya ç›kar. Bu hakimiyetle<br />
insanl›¤›n yard›mc›s›, kanun<br />
koyucusu, sosyal kurumlar›n kurucusu<br />
ve hatta bazen de bir yarat›c› olarak görünür.<br />
Bu görünme, en üstün varl›¤›n<br />
karfl›s›nda ve ikincil olarak oluflur 19 .<br />
Coyote’nin görünüflünün kar›fl›k ve<br />
ters tabiat›, bu biçimini yükselten birleflik<br />
bir süreçle sonuçlan›r. Asl›nda Coyo-<br />
te, hayatlar› her fleyin ötesinde avlanmaya<br />
ba¤l› olan ilkel dünya avc›lar›na<br />
kadar iner; di¤er bir de¤iflle Coyote bafllang›çt›.<br />
Öteki Kuzey Amerika mitolojilerinde<br />
oldu¤u gibi yüce oluflun temeliydi.<br />
Fakat bu dünya geçti¤i zaman, hayvanlar›n<br />
ya da bitki ve av oyunlar›n›n<br />
efendisi olarak yüce olufl da geçer (Baumann<br />
1938). Coyote, yerini baflka bir<br />
yüce olufla b›rakt›¤› zaman, yarat›c›, Coyote’nin<br />
rakibi ve açgözlü düflman› olarak<br />
itibars›z bir biçimde yaflad› ve efsaneler,<br />
bundan böyle, yarat›l›fl mitinin güvenilirli¤i<br />
karfl›s›nda hatal› oldu¤u için<br />
yeni yüce oluflla karfl›laflt›.<br />
Mitlerin inan›lmaz bir hale dönecekleri,<br />
di¤er bir de¤iflle “güvenilirliklerini”<br />
kaybettikleri ve “yanl›fl hikayeler”<br />
durumuna döndükleri bir gün gelecek.<br />
Bu durum, dünyalar›n› ilk bulunduklar›<br />
y›k›nt›lar üzerine kurduklar›nda, dönüflümlerin<br />
yok oldu¤u zaman vuku bulacak.<br />
Bu esas›nda ayr›l›klar›n ve yeniden<br />
birleflmelerin, çözümsüzlüklerin ve yeniden<br />
do¤ufllar›n, sürekli devam eden hayat<br />
ve ölümün sürmesi, tarihin nas›l tekamül<br />
etti¤inin ifadesidir. ‹ç bozulman›n<br />
veya güçlü d›fl kuvvetlerin tesiriyle dünya<br />
da¤›ld›¤› zaman ve bir di¤eri onun y›k›nt›lar›<br />
üzerinde yükseldi¤i vakit, bir<br />
kültür biçiminin zay›flad›¤› zaman veya<br />
baflka bir kültür taraf›ndan iflgal edildi-<br />
¤i zaman, kurumsal yap›n›n organik akrabal›¤›<br />
bir bitiflle sonuçlan›r. Da¤›t›lm›fl,<br />
ayr›lm›fl, parçalanm›fl olan bütün<br />
seçilmifllerini kaybederler ve merkezi<br />
kuvvetlere karfl› bir faaliyet içine düflerler.<br />
O zaman, mitler de karakterlerinin<br />
ideolojisi olan gerçek dinî özelliklerin ve<br />
yabanc› yeni yap›lar›n aras›ndaki parçalar<br />
durumundad›r.<br />
Bu, bütün din d›fl› anlatmalar›n,<br />
kutsal olmad›¤› anlam›na gelmez. Edebî<br />
görüfl aç›s›ndan belki de en ilginç olan›<br />
bafllang›c›ndan din d›fl› olmas›yd›. Sadece<br />
uydurmaya dayal› kurgusal olanlar<br />
kesinlikle “yanl›fl hikayeler”dir. Fakat<br />
bunlar›n yan› s›ra mit olmaktan oldukça<br />
Millî Folklor 177
uzak olanlar da vard›r. fiöyle ki, “do¤ru<br />
hikayeler”, “e¤lendirici hikayeler” 20 bafllang›çtaki<br />
gibi hayâli (efsanevî) oldular.<br />
Bunun gibi ayn› süreçte Coyote, yarat›c›n›n<br />
düflman›ndan sonra, fleytan›n uzak<br />
bir habercisi, “hâlâ inkâr eden ruh” fleklinde<br />
maskara edilerek ve hileli bir flekilde<br />
dejenere edildi. Bir zamanlar ayinsel<br />
bir icra olan drama tarz›, baflka bir edebî<br />
türü, dünyevî bir hale getiren ayn›<br />
yoldu. Di¤er bir k›sm›nda, resim sanat›n›n<br />
hür oldu¤u tarih öncesi ma¤aralar›n<br />
bafllangݍta mevcut olan sihri, zamanla,<br />
küçük çocuklar 21 için bir oyun flekline<br />
dönüflür 22 .<br />
KAYNAKÇA<br />
Baumann, H., 1938 ‘1939’, “Afrikanische<br />
Wild-und Buschgeister”, Zeitschrift für Ethnologie<br />
70, 208-39; A. Dirr, “Der kaukasische Wild-und<br />
Jagdgott”, Anthropos 20, (1925), 139; Daha fazla bilgi<br />
için, The All-knowing God, (London 1955).<br />
Beckwith Martha W., 1930, “Mythology of<br />
the Oglala Dakota”, Journal of American Folklore<br />
43.<br />
Cardinall A. W., 1931, Tales from Togolan, s.<br />
9, London.<br />
Dorsey G. A., 1904, Mythology of the Wichita,<br />
s. 252, Washington D. C.<br />
Dorsey G. A., 1906, The Pawnee: Myhtology,<br />
bölüm 1, s. 10, 13, 141, 428, Washington D. C.<br />
Harva, Uno, 1938, Die Religiösen Vorstellungen<br />
der Altaischen Völken, s. 39, Helsinki.<br />
Junod H. A., 1927, Life of a South African<br />
Tribe, cilt 2, s. 349, London.<br />
Linderman B., 1931, Old Man Coyote, New<br />
York.<br />
Meek C. K., 1925, The Northern Tribes of Nigeria,<br />
cilt 2, s. 147, Oxford.<br />
Mooney J., 1888, “Myths of the Cherokees”,<br />
Journal of American Folklore 1, 98;<br />
Mooney J., 1900, “Myths of the Cherokee”,<br />
Amerikan Etnoloji Bürosunun 19. Yüzy›l Raporu,<br />
bölüm 1, s. 229, Washington D. C.<br />
Pettazzoni R., 1953, Miti e Leggende, cilt 3, s.<br />
490, Turin.<br />
Piddington R., 1932, “Totemic System of the<br />
Karadjeri Tribe”, Oceania 2, s. 374, 393; “Karadjeri<br />
Initiation”, Oceania 3 (1932) 46.<br />
Rasmussen, Knut, 1931, The Netsilik Eskimos,<br />
s. 207, 363, Copenhagen<br />
Russell, R. V., 1916, The Tribes and Castes of<br />
the Central Provinces of India, cilt 3, s. 577, London.<br />
Russell Fr., 1980, “The Pima Indians”, Ame-<br />
rikan Etnoloji Bürosunun Yirmi alt›nc› Y›ll›k Raporu,<br />
s. 206, Washington D. C.<br />
Viehe G., 1902, In Mitteilungen des Seminars<br />
für Orientalicshe Sprachen zu 5, bölüm 3, s. 112,<br />
Berlin.<br />
Zelenin,D., 1932, “Die religiöse Funktion”, s.<br />
21; K. Menges, “Jagerglaube ugebrauche bei Altajischen<br />
Türken”, Mueson, s. 85.<br />
NOTLAR<br />
Y›l: 14 Say›: 53<br />
1 Dinler Tarihi üzerine makaleler, Raffaele<br />
Pettazzoni taraf›ndan (Lieden 1954), s. 11-23, E. J.<br />
Brill’in izniyle bast›r›ld›. Makalede, asl›nda “Verita<br />
del mito” bafll›¤›yla Studi e materiali di storia delle<br />
religioni 21 (1947-48), 104-126, yay›mland›.<br />
2 Sayfa 20-22.<br />
3 Iktomi’nin efsanevî dönemi (Iktomi Assiniboin’ler<br />
aras›nda, Isginki Iowa’lar aras›nda, Istinike<br />
Ponca ve Omaha’lar aras›nda). Ayr›ca bak›n›z, J. R.<br />
Walken, “The Sun Dance and Other Ceremonies of<br />
the Oglala Division of the Teton Dakota”, Anthropological<br />
Papers of the American Museum of Natural<br />
History, cilt 16, no 2, (New York 1917), 164.<br />
4 Dorsey, The Pawnee, sayfa 13, 141 ve Dorsey,<br />
Mythology of the Wichita, s. 16. Muzon Tinguian’lar›<br />
aras›nda, (bak›n›z F. C. “Cole, Traditions of the Tinguian:<br />
A Study in Philiphine Folk-lore”, Aç›khava<br />
Müzesi Yay›nlar›, no 180 (Chicago 1915), s. 6. Büyücü<br />
hikayeleri, Tanr›ya sunulan hayvanlar›n kurban<br />
edilmesi için yap›lan haz›rl›klar› anlat›r.<br />
5 Berberler aras›nda hikayeleri anlatanlar<br />
yafll› kad›nlard›r ve erkekler asla dinleyiciler aras›nda<br />
bulunmazlar. Bak›n›z, B. Basset, Essai sur la<br />
Litterature des Berberes, (Algeries 1920), s. 101.<br />
6 Berberler aras›nda hikayeler günlük olmay›p,<br />
yaz›n ve k›fl›n anlat›l›r (Basset, Essai, s. 103).<br />
Azizona Yavapai’leri aras›nda mitler, k›fl›n büyük<br />
f›rt›na tehlikesinden korunmak için yaz mevsiminde<br />
ve geceleyin anlat›l›r. Bu, sadece güneydo¤u Yavapai’leri<br />
aras›nda yayg›nd›r. Bak›n›z, E. W. Gifford,<br />
“The South-Eastern Yavapai”, Kaliforniya Üniversitesi<br />
Amerikan Arkeoloji ve Etnoloji Yay›nlar›, cilt 29,<br />
no 3 (1932), 212. Tam tersine, bat›daki ve kuzeydo-<br />
¤udaki Yavapai’ler aras›nda mitler, geceleyin ateflin<br />
etraf›nda, yafll› erkekler taraf›ndan son bahar ve k›fl›n<br />
anlat›l›r, (Gifford, “North-eastern and Western<br />
Yavapai Myths”, Journal of American Folklor 46<br />
(1933), 347). Tinguian’lar aras›nda mitik dönemin<br />
Luzon hikayeleri genellikle ya¤mur olmayan dönemde<br />
söylenir, (Cole, Traditions of the Tinguian, s.<br />
5).<br />
7 Bukaua’lar (Yeni Gine’nin Papua’lar›) aras›nda<br />
hikayeler, tah›l ve patates gibi ürünlerin olgunlaflt›¤›<br />
sezon boyunca akflamleyin söylenir. Bak›n›z,<br />
Neuhauss, Deutsch Neu-Guinea, cilt 3, sayfa<br />
479, aktaran Levy Bruhl, La Mythologie Pirimitive<br />
(Paris 1935), s. 116. Kaliforniya’da sahil kenar›nda<br />
178 Millî Folklor
Y›l: 14 Say›: 53<br />
yaflayan Yuki’ler aras›nda mitler, “gece hikayeleri”<br />
olarak isimlendirilir. Çünkü, gün boyunca denizin<br />
kabarma riski olabilece¤ini hat›rlatmak ve söylemek<br />
için “k›fl geceleri” anlat›l›r. Bak›n›z, E. W. Gifford,<br />
“Coast Yuki Myths”, Journal of American Folklore<br />
(1937), s. 116. Kaliforniya Miwok’lar› aras›nda<br />
mitler, ya¤›fllar›n bafllad›¤› sezonda ve daima geceleri,<br />
yafll› insanlar taraf›ndan söylenir. Bak›n›z, C.<br />
Merriam, The Dawn of the World (Cleveland 1910),<br />
s. 15, aktaran Van Deursen, Der Heilbringer (Groningen<br />
1931), s. 28-30. Güney Bantu’lar› olan Tonga’lar<br />
aras›nda hikayeler gündüz de¤il geceleri anlat›l›r.<br />
E¤er gündüz anlatan olursa bu kiflinin saç› dökülecek<br />
ve kel olacakt›r (bak›n›z, H. A. Junod, The<br />
Life of a South African Tribe, 2. Bask›, cilt 2 (Londra<br />
1927), s. 211). Sibirya ve Altay’›n avc› insanlar›<br />
aras›nda hikayeler, av partisine ç›kt›klar› dönemin<br />
ilk gecesinde anlat›l›r. Yenisey Ostiaklar› aras›nda,<br />
yaz›n hikayeler anlatmak yasaklanm›flt›r. Bu zamanlar<br />
f›rt›nalar›n esti¤i dönemlerdir. Abhazya ve<br />
Kafkasya’n›n di¤er insanlar› aras›nda ve göçebe<br />
olan baz› ‹ran topluluklar› aras›nda, gündüz hikaye<br />
anlatmaya karfl› insanlar engellenmektedir. Bak›n›z,<br />
Zelenin, “Die religiöse Funktion der Volksmarchen”,<br />
Internationales Achiv für Ethnographie 31<br />
(1910), 21. Ayn› gelenekler ve yasaklar hem Akdeniz<br />
ülkelerinde hem de Avrupa’n›n baflka yerlerinde,<br />
destanlar için de geçerlidir: Hikaye anlatan ‹rlandal›<br />
kad›n, gündüz hikayelerini söyleyemeyecektir.<br />
Çünkü kötü bir flans getirdi¤ine inanmaktad›r. Bak›n›z,<br />
Bolte-Polivka, Anmerkungen zu den Kinder<br />
und Hausmarchen der Brüder Grumm, cilt 4, s. 5.<br />
8 “Babilonia” Confessione die peccati, cilt 2,<br />
(Bologna 1935), s. 91; benim makalemde de, “Der<br />
babylonische Ritus des Akitu und das Gedicht der<br />
Weltschopfung”, Eranos-Jahrbuch 19 (1951), 404-<br />
30.<br />
9 Kaliforniya’n›n sahil Yuki’leri aras›nda, hikaye<br />
anlat›rken, de¤iflmeyen bir düflünceyi esrarengiz<br />
bir formül ile ortaya koymak için, küçük de¤iflmeler<br />
olmaks›z›n her kelimeyi ezberden okuyup saymak<br />
gerekmektedir, (Gifford, in Journal of American<br />
Folklore, (1937), s. 116). Kaliforniya’n›n Miwok’lar›<br />
aras›nda mitler, kuflaktan kufla¤a, eklenerek<br />
ya da ç›kar›mlar yap›larak insanlar›n din tarihini<br />
yapar, (Merriam, The Dawn of the World, s. 15).<br />
Sudan’›n Haussa’lar› aras›nda, anlat›c› yeni hikaye<br />
metinlerini anlat›nca, dinleyiciler eksik ya da yanl›fl<br />
olan kimi yerleri düzeltirler, (Meek, The Northern<br />
Tribes of Nigeria, cilt 2, s. 153).<br />
10 Güney Kaliforniya’n›n çeflitli topluluklar›<br />
aras›nda mit, ortak Tanr›n›n ya da kahraman›n ölümüdür<br />
(ve yeniden do¤mak); Luiseno, Diegueno,<br />
Mohave ve di¤erleri. Bak›n›z, Constance Goddord<br />
Du Bois, The Religion of the Luiseno Indians, Kaliforniya<br />
Üniversitesi Amerikan Arkeoloji ve Etnoloji<br />
Yay›nlar›, cilt 8, no 3, (Berkeley 1908), 145; T. T. Wa-<br />
terman, The Religious Practices of the Diegueno Indians,<br />
Kaliforniya Üniversitesi Amerikan Arkeoloji<br />
ve Etnoloji Yay›nlar›, cilt 8, no 6, (Berkeley 1910), s.<br />
338; A. L. Kroeber, “Two Myths of the Mission Indians<br />
of California”, Journal of American Folklore 19<br />
(1906), 314; R. Pettozzoni, Miti e Leggende, cilt 3,<br />
(Turin 1953), s. 201.<br />
11 Basset, Essai, s. 104.<br />
12 Bak›n›z, Confessione dei peccati, cilt 1-3,<br />
(Bologna 1929-36) ve cilt 1-2, (Paris 1931-32). Ayr›ca<br />
bak›n›, “Confession of Sins: An Attempted General<br />
Interpretation”, içinde Raffaele Pettazzoni, Essays<br />
on the History of Religions, (Leiden 1954), s. 49.<br />
13 Aeschylus Parsae, 201; Aristophanes Frogs,<br />
1340.<br />
14 Morocco’nun do¤du¤u zaman, onlar›n kötü<br />
rüyalardan uyanmas›, (E. Doutte, Magie et religion<br />
dans L’Afrigue du Nord, (Paris 1909), s. 408). Do¤u<br />
Afrika Bantu’lar› olan Akamba’larda, herhangi bir<br />
kötü rüya görülürse, derinden etkilenilir, d›flar›ya<br />
vurularak ifade edilir: “Çirkin rüyam beni uzaklara<br />
götürür belki ve derinden etkiler”. Bak›n›z, G.<br />
Lindblom, The Akamba, (Uppsala 1919-20), s. 212.<br />
15 Euripides Iphigeneia in Taurus 43.<br />
16 Panama’n›n Isthmus Cuna’lar› aras›nda, belirli<br />
yarat›k türlerinin kökenini anlamak için bir formül;<br />
bitkilerin kökenini bilmek ve iyilefltirici hareketin<br />
baflar›s› için gerekli miktarda çaba sarf etmek,<br />
(Erl Nordenskiöld, “La Conception de L’âme chez les<br />
Indiens Cuna de L’Istheme de Panama”, Journal de<br />
la Societe des Americanistes (1932), s. 6, 15, 24).<br />
17 Bak›n›z, “Myths of Beginning and Creation-<br />
Myths” içinde Pettazzoni, Essays, s. 26-27.<br />
18 Goethe’nin Faust’undan hareketle bir sahneden<br />
bahseder, bölüm 1, bafllang›ç, kendinden geçme.<br />
19 Kaliforniya’n›n Maidu’lar› (kuzey-do¤u) aras›<br />
için bak›n›z, R. B. Dixon, Maidu Texts (1912), s. 4;<br />
onun, “System and Sequence in Maidu Mythology”,<br />
Journal of American Folklore 16, (1903), s. 32; R.<br />
Dangel, “Der Schöpferglaube der Nordcentralcalifornier”,<br />
Stude e materiali di storia della religioni 3,<br />
(1937), 31.<br />
20 “Argomento di riso e di trastullo”, Giacomo<br />
Leopardi’nin fliirinden.<br />
21 Kitab›m›n birinci bölümü, I Misteri, (Bologna<br />
1924).<br />
22 Alice C. Fletcher ve Fr. La Plesche, The<br />
Omaha Tribe, Amerikan Etnoloji Bürosunun Yermi<br />
Yedinci Y›ll›k Raporu, (Washington D. C. 1911, s.<br />
197; P. H. Meyer, “Wunekau, oder Sonnenverehrung<br />
in Neuguinea”, Anthropos (1932), s. 427; W. Krickeberg,<br />
“Das mittelamerikanische Ballspiel u. seine religiöse<br />
Symbolik”, Paideuma 3, no 3-5 1948) 118.<br />
Millî Folklor 179