80lerde-Lubunya-Olmak-Web

Bu kitap Global Diyalog Vakf tarafndan 

finansal olarak desteklenen ve Siyah Pembe 

Üçgen zmir Dernei tarafndan yürütülen 

“LGBT Sözlü Tarih” projesi kapsamnda yayna 

hazrlanmtr. Yaynn içindeki görülerin 

Global Diyalog Vakf’nn fikirlerini yanstt 

düünülmemelidir.

80’lerde Lubunya Olmak 

Siyah Pembe Üçgen Tarih Dizisi 

ubat 2012 

Yayna Hazrlayan: Erdem Gürsu - Sinan Elitemiz 

Düzelti: Bülent Kale 

Kapak Tasarm: B. Refik Keçeli 

Siyah Pembe Üçgen 

Adres: Kbrs ehitleri Cad. 1447 Sok. No: 4/6 

Alsancak, Konak, zmir 

Telefon & Fax:+90 232 4644459 

E-Posta: dernek@siyahpembe.org 

URL: http://www.siyahpembe.org

80’lerde Lubunya Olmak

Önsöz 

Bu kitap, Siyah Pembe Üçgen zmir Dernei 

tarafndan Global Diyalog Vakf’nn desteiyle 

yaynlanmaktadr. Derneimizin LGBT tarihi 

alannda yaynlad ilk kitap olmas açsndan, 

örgütün politik duruunu göstermesi babnda 

önemli bir yeri doldurmaktadr. Bir sözlü tarih 

çalmas yapmak uzun süreden beri gündemimizde 

olsa da, bu çalmaya ancak 2010 ylnn 

Aralk aynda balayabildik. Böyle bir çalma 

yürütmek istememizin temel nedeni, Türkiyeli 

LGBT bireylerin tarihine ilikin yeterli kaynak 

bulunmamasyd. Amacmz, kiilerin yaam hikayelerinden 

yola çkarak Türkiye’nin son 40 

ylna LGBT bireylerin yaantlarndan ve tanklklarndan 

hareketle bakabilmekti. Kendimize 

balangç çalma alan olarak 70’lerin sonunu, 

80’lerin ban seçtik. Hiç kukusuz, bu tarih 

Önsöz 

7


8 

araln seçmemizin nedeni, Türkiye’nin siyasi 

tarihinde bir krlma noktas olan 12 Eylül Darbesi 

öncesi ve sonrasnda yaananlard. 

12 Eylül darbesi toplumun büyük kesimini derinden 

etkiledi. Bugüne kadar darbe rejiminin 

maduru kesimler, farkl çalmalarla bu döneme 

çeitli açlardan ayna tutmaya çaltlar. 

Ancak LGBT bireyler bu dönemde gerek asker 

gerek polis tarafndan çok fazla ayrmcla 

uram ve iddet görmü olmalarna karn bu 

konuda imdiye kadar toparlayc bir doküman 

oluturulamamt. Bu sözlü tarih çalmas ile 

LGBT bireylerin, Türkiye’nin siyasi tarihiyle de 

çokça ilintili olarak, maruz kaldklar ayrmc tutumlar 

ve hak ihllallerini bir sistematik içerisinde 

sizlere ulatrmay hedefledik. 

Elbette tüm gayretlerimize ramen ulaamadmz 

birçok kii ya da belge oldu, zaman zaman 

yetersiz kaldk, bocaladk. lk defa böylesi bir 

çalma yapmann getirdii amatörlükle, doldurmaya 

çaltmz boluun gerektirdii profesyonellii 

elimizden geldiince dengede tutmaya 

çaltk. Çalma esnasnda olabildiince çok 

LGBT bireyle görümek istedik. Bunlarn bir 

ksm görüme talebimizi reddetti, bir ksmyla 

ise fiziki artlar elvermediinden görüülemedi. 

Sonuçta elinizdeki kitapta yer alan dokuz LGBT 

bireyin çou ile birden fazla açk uçlu görümeler 

gerçekletirildi. Sohbet eklinde olmas 

için çabaladmz görümeler kayda alnd. 

Ardndan ses kaytlar deifre edildi, deerlendirildi. 

Yetersiz bulunan ya da anlalmayan ksmlar 

için tanklarla yeniden görüüldü. Anlat-

lan olaylar ve mekanlar hakknda tutarllk olup 

olmad kontrol edildi. Ekip olarak günlerce 

saatler süren tartmalar yaptk. Görümeler haricinde 

de döküman aratrdk. Çeitli kitaplardan, 

fanzinlerden yararlandk. Bunlar görümelerle 

karlatrdk ve aratrmamza yeni katklar 

sunanlar kullandk. An fotoraflar için 

ayrca çaba sarf ettik. Görümecilerin eski albümlerinden 

döneme ait fotograflarn bizimle 

paylamalarn rica ettik. Elinizdeki kitap tüm bu 

çalmalarn harmanlanmasyla ortaya çkarld. 

Her ne kadar, aratrdmz dönemi olabildiince 

geni bir perspektifle ele almaya çalsak da 

bu çalma içerisinde u ya da bu ekilde yer 

alamam birçok olay ve kii olduu da unutulmamaldr. 

Siyah Pembe Üçgen zmir Dernei olarak, önümüzdeki 

dönemlerde de çalmalara devam edeceimizi 

ve her dönem bir önceki deneyimlerimizin 

üzerine koyarak, eksikliklerimizi gidererek 

çalmalarmz sürdüreceimizi belirtmek isteriz. 

Bu kitap tamamyla kolektif bir çalmann sonucunda 

ortaya çkmtr. Öncelikle bizimle görümeyi, 

yaam hikayelerini anlatmay, anlarn 

ve fotoraflarn paylamay kabul eden ve bu 

kitapta yaynlanmasna izin veren dönemin 

LGBT tanklar Ahu’ya, Belgin’e, Bennu’ya, 

Cansel’e, Demet’e, Deniz’e, Filiz’e, N. K.’ya ve 

Özlem’e sonsuz teekkürlerimizi sunuyoruz. Ayrca, 

söyleileri gerçekletiren Deniz ve Erdem’e, 

görümelerimiz için her türlü destei sunan tüm 

LGBT örgütlerine, Meyra’ya; söyleilerin çeviri 

Önsöz 

9


10 

yazmlarn yapan Aysun’a, Damla’ya, Lâl’e, 

Berkant’a, Erdi’ye ve Yavuz’a, ortaya çkan 

metinleri redakte eden Rahan’a ve Bülent’e te- 

ekkür ederiz. 

Global Diyalog Vakf ile birlikte 2011 yl boyunca 

yürüttüümüz 1980’li yllara tanklk eden 

LGBT bireylere yönelik bu sözlü tarih çalmas 

da göstermitir ki, LGBTT bireylere yönelik 

sistematik iddet ve dlama günümüzde 

de halen devam etmektedir. Siyah Pembe Üçgen 

zmir Dernei olarak, sözlü tarih çalmalarn 

on yllk aralklar eklinde devam ettirmeye 

karar verdik. Bu on yllk aralklardaki çalmalarmz, 

yine söz konusu döneme ait belirgin 

sistematik iddet vakalar üzerinden kurgulamay 

planlyoruz. Elinizdeki çalmada 1980'li yllardaki 

12 Eylül Darbesi, ardndan gelen yasaklar 

ve iddet olaylarn ele aldk. Sradaki çalmamzda 

ise 1990'l yllarda tank olduumuz 

Ülker Sokak Olaylar’n * çalmann belkemii 

olarak seçtik. Sözlü tarih çalmalarmzn devam 

edeceini ve Ülker Sokak Olaylar ile ilgili 

çalmann da siz okuyucularla kitap olarak buluacan 

buradan sizlere duyurmaktan mutluluk 

duyarz. 

Siyah Pembe Üçgen zmir Dernei 

* Türkiye'deki LGBT hareketi için bir vahet deneyimidir. Bu 

ifade, Haziran 1996 ylnda stanbul'da gerçekleecek olan 

“Habitat II” konferansndan önceki dönemde stanbul'un 

Beyolu lçesi'nin Cihangir Mahallesi'ndeki Ülker Sokak'ta 

LGBT bireylerin kökünü kurutmak amacyla yaplan vahi 

müdahaleler ve yaanan olaylar için kullanlr.

80’li Yllara Genel Bak * 

* Bu bölümün hazrlanmasnda yararlanlan eserler: 

1) Ali Erol. Ecinsel Kurtulu Hareketinin Türkiye Seyri. 

Cogito Say: 65 / Bahar 2011 

2) Deniz Yldz, Türkiye Tarihinde Ecinselliin zinde; 

Ecinsellik Hareketinin Tarihinden Satr Balar-1:80'ler, Kaos 

GL, say: 30, Ocak-ubat 2007 

80’li Yıllara Genel Bakış 

11


12 

Türkiye’de LGBT bireylerin yaamlarna ilikin 

verilere 1970’ler ve sonras üzerinden ulalabilmektedir. 

Bu dönemde, trans kadnlar ve ecinsel 

erkeklerin birarada hareket ettiklerini görmekteyiz. 

70’lerin balarnda Abanoz Soka 

etrafndaki evlerde hem çalp hem de yaayan 

trans kadnlar, 1978’de Saadettin Tantan’n 

stanbul Asayi ube Emniyet Amirlii döneminde 

bu bölgeden uzaklatrlmlard. Kendilerine 

yeni mevki olarak Dolapdere’yi seçen 

trans kadnlar burada da barndrlmamlardr. 

12 Eylül 1980 askeri darbesi sonrasnda stanbul’dan 

trenlere bindirilip sürgün edilmeye çal- 

lan trans kadnlar 1981 ylnda sk bir ekilde 

uygulanmaya balayan sahne yasaklaryla bera-

er barnma ve istihdam konusunda ciddi skntlar 

yaamlardr. Birlikte yaam kültürüne 

darbe vurulmu, insanlar sokakta braklmlardr. 

LGBT bireylerin medyada yer almasna da 

yasaklar getirilmiti. Medyada LGBT bireyler ile 

ilgili haberlerde çounlukla “homoseksüel, kadn 

klnda erkek” gibi ifadeler kullanlyordu. 

Ecinsel ve biseksüel kadnlar ve trans erkeklerin 

varl ise tamamyla görmezden gelinmekteydi. 

Bu dönemde Türkiye medyasnda “ecinsel”, 

ne olduu tam olarak kestirilemeyen hayali bir 

varlktr. Hatta bu hayali varlk, hayattan daha 

da koparma, uzaklatrma ve toplumun dna 

atma gayretiyle özellikle “homoseksüel” olarak 

adlandrlr. Kerameti kendinden menkul her 

türlü uzman/akademisyen de, sokaktaki vatanda 

da, emniyet mensubu da, halk bilgilendirecek 

gazeteci de, söz birlii etmiçesine, “normal” 

kategorisine sokamadklar herkesi “homoseksüel” 

diye adlandrdlar. ster bykl biri, 

isterse çoktan operasyonunu tamamlam bir 

transeksüel olsun, Türkiye medyas için fark 

etmiyordu. 

Bu dönem ayn zamanda “homoseksüel” tabir 

edilen insanlara yönelik ayrmcln, basknn 

ve ikencenin dorua çkt bir süreçti. Dönemin 

haftalk dergilerinden Yeni Gündem, “suçu 

olmayan suçlu” diye kapak yapmt. 

Bu dönemin dergilerinde ecinsellik, daha 

dorusu her türlü cinsellik, bir “haber” konusuydu. 

Çounda da yaratlan, kurgulanan ve 

genelde “kapak” olan bir haber nesnesi olarak 


13


14 

sunuldu. Bata “Nokta” dergisi, “Sokak”, “Yeni 

Gündem”, biraz geriye gidersek “Yank”, bu 

dönemden hatrlayabileceimiz dergiler olarak 

sralanabilir. Yine de dönemin TRT’sinin inkâr, 

inkâr edemediinde “psikoseksüel patoloji” ile 

“ahlâkszlk” zihniyetiyle harmanlad sunuu 

hatrlandnda bu dergilerin “kapak” dosyalar 

ecinseller için soluk alnabilecek vahalar gibiydi. 

O dönem resmi ideoloji ecinsellii poetlenmesi 

gereken bir “muzr”lk olarak görüyordu. 

Ecinsellik, daha dorusu, dönem itibariyle 

“homoseksüellik”, günlük, ulusal gazetelerin 

ancak “3. sayfa”larnda kendine yer buluyordu. 

Aslnda çou yine bu gazetelerin patronlarnca 

ucuz versiyon olarak çkarlan ve “bulvar basn” 

da denilen günlük gazetelerde ecinselliin 

sunuluu ise her türlü “fantezi” snrlarn zorlar 

nitelikteydi. Hitap edilen kesimlere göre cinselli- 

in sunumu çeitlenirken örnein lümpenler ve 

içiler için “Tan” gazetesi, patronlar ve beyaz 

yakallar için ise “Playboy” medyada arz- endam 

ediyordu. Ecinsellik de bazen sürmanet, 

bazen de duruma göre ortal renklendirecek 

bir malzeme oluyordu. 

Bu dönemde Avrupa ve Amerika kamuoyunda 

AIDS gündeme yerlemiti ve haliyle Türkiye 

medyasna yeni malzeme çkmt. Bugün artk 

AIDS’in bir “ecinsel hastal” olmadn anlayan 

Türkiye medyas o zaman yine snfta kalmt. 

Her konunun uzman köe yazarlar, o 

dönemde, “AIDS, Tanr’nn ecinsellere bir laneti” 

tekerlemesini tekrarlamaktan geri durmamlard.

“Normal” görülmeyen ecinselliin haberi de 

normal sunulamazd. çinde ecinsellik geçen 

veya ecinsellii çartran bir haber, okura 

“fla haber” olarak sunulur. Cinsiyetçi ve rkç 

zihniyetlerden beslenmekten geri durmayan 

medya, ecinsellikle ve ecinsellerle ilgili haberlerde 

bu zihniyetini yeniden üretmekte saknca 

görmez. Yalan, yanl, abart, aalama, ayrmclk 

söz konusu “fla haber”lerin alldk süsleridir. 

Gazeteci, cehaleti orannda küstah, gücü 

orannda zalimdir. Çünkü bir haber nesnesi olarak 

“ecinsellik” ortalk maldr. Çünkü gazeteci 

için örgütsüz ve en sorunsuz alandr. Bir ecinsel 

bireyin ortaya çkp “düzeltme” yapamayaca, 

hakkn arayamayaca herkesin malumudur. 

80’lerin ilk yllar trans bireylerin beden geçi 

süreçleri için de zorlu yllard. Devletin art kotuu 

ameliyatlar gerçekletirmi olmasna ramen 

birçok trans birey kimliklerini deitiremiyordu. 

Polis Vazife ve Selahiyetleri Kanunu 

uyarnca bir çok keyfi muamele yaplmaktayd. 

Özellikle Sirkeci’deki stanbul Emniyet Müdürlüü 

olan Sansaryan Han ve “Cancan” diye 

anlan Zührevi Hastalklar Hastanesikolektif bir 

ekilde çalyordu. Polis ekipleri tarafndan gözaltna 

alnan trans bireyler bazen günlerce buralarda 

mahsur kalyordu. Bu gözalt ve inceleme 

süreçlerinde iddet, antaj ve rant youn olarak 

görülmekteydi. Polis memurlar trans kadnlarla 

zorla cinsel ilikiye giriyor, saç kesiyor, sopalarla 

vuruyordu. Hastane çalanlar ise ileri halletmek 

için rüvet talebinde bulunuyorlard. Ka- 


15


16 

nunda ecinsellikten söz edilmemi olmasna 

karn, zamann çileri Bakan Yldrm Akbulut 

meclisteki bir konumasnda öyle dedi: 'Yeni 

kanun bizlere homoseksüellik üphesi olan kiileri 

24 saat gözaltnda tutma yetkisi veriyor… 

Homoseksüelliin anti-sosyal eilimlerden biri 

olmadna inanmyoruz. Böyle sapk düünceleri 

ve eilimleri olan kiilere kar kat olmalyz. 

Bu tür insanlarn says her geçen gün artmakta… 

Bu yüzden biz, her yerde, özellikle büyük 

ehirlerde bu insanlara kar kanunlar çkaraca- 

z.' 

1985'te 116, 1986’da 100 ecinselin 'bu ii 

yapt' tespit edilip parmak izi alnm, stanbul 

Emniyet Müdürlüü Asayi ube Müdürü 

Hasan Ceyhan bir yandan ecinselliin Türk 

Ceza Kanunu'na göre suç olmadn söylerken, 

dier yandan “Suç deilse neden parmak izleri 

alnyor?” sorusuna “Ehliyet alnrken sizin parmak 

iziniz alnmad m? Hem alsam ne olur, 

almasam ne olur? Kimlik tespiti için aldk, o 

kadar. Bir yerde bu ii yaparken yakalanm, 

ecinsel olduunu söylemi, biz de onu kaytlara 

geçirdik” yantn verme cüretini kendisinde 

bulabilmiti. 

Ayn dönemde ecinsellerin bir parti kurup kuramayaca 

tartmalar balamt: ANAP Genel 

Sekreteri Mustafa Taar “ecinsellerin tedavi 

ettirilip topluma kazandrlmas gerektiini”, 

DYP Genel Bakan Yardmcs Mehmet Dülger 

“toplumun ve tabanlarnn ecinsellii aalk 

bir konum olarak deerlendirdiini”, DSP zmir 

Milletvekili Fikri Ertan “ecinselliin dlanarak,

aalanarak yaklalmamas gereken büyük 

ölçüde biyolojik bir sorun olduunu” söylemiti. 

SHP Genel Bakan Yardmcs Fikri Salar ise 

“Böyle bir partileme iine giriilmesinin kiisel 

olarak bir sakncas olduunu zannetmiyorum. 

Bamsz, demokrat ve uygar bir ülkenin gerei, 

her görüün örgütlenerek sesini duyurmasdr. 

Biz u anda programmza ecinsellerin vatandalk 

haklarna ilikin ek bir madde koymay 

düünmüyoruz. Herkes yasalar önünde eittir 

ve eit muamele görecektir. Bizim programmzda 

insan hak ve özgürlüklerini savunacamz 

zaten belirtiliyor” diye görü bildirmiti. 

1980’lerin ikinci yarsndaki iki önemli gelimeden 

biribrahim Eren ve arkadalar’nn Radikal 

Yeil Parti’yi kurma çalmalar, dieri ise Arslan 

Yüzgün’ün“Türkiye’de Ecinsellik-Dün, Bugün” 

kitabyd. Her iki gelime de o dönem medyada 

geni yer bulmutu. 

brahim Eren, Almanya’da yeil parti üyeleri ile 

de görümü ve Türkiye’de feministler, antimilitaristler 

ve ecinsellerle birlikte yeni bir parti kuracaklarn 

duyurmutu. Bu çalmalar açlk grevi 

gibi çeitli eylemlerle ve giriimlerle devam 

ettirilmeye çallsa da, 90’l yllarn banda 

tamamyla sona ermitir. Sonuç olarak, böyle 

bir parti hiçbir zaman kurulamamtr. 

1986 ylnda yaynlad “Türkiye’de Ecinsellik 

-Dün, Bugün” kitabyla adndan söz ettiren 

Arslan Yüzgün, “ecinsellik” konusunda basna 

da demeçler vermitir. çindeki anketler ve gerçek 

yaantlarn aktarm ile alanndaki ilk büyük 

yayn olan eserin, muzr neriyat yasasn- 


17


18 

dan dolay poette satlmas uygun bulunmutu. 

Arslan Yüzgün, daha sonrasnda bulunduu 

noktay politik bir zemine tamak ve direkt olarak 

siyaset alanna müdahil olmak için çeitli giriimlerde 

bulunmusa da bu giriimler de sonuçsuz 

kalmtr. 

1988 ylna gelindiinde ise Turgut Özal’n giri- 

imiyle, Bülent Ersoy için yeniden düzenlenen 

yasalar neticesinde trans bireylerin trans geçi 

ameliyatlar yasallamtr. Trans bireyler için 

özgürlük yollar az biraz aralanrken bu sefer de 

Ahlak Masas efi Doan Karakaplan, trans bireyler 

ile uramaya balamtr. Doan Karakaplan 

zamannda yaanlan iddet ve keyfi 

uygulamalar 90’larn ilk yllarna kadar devam 

etmi, sonrasnda Ülker Sokak Olaylar ve onu 

takiben 2000’lerdeki Eryaman Olaylar ile trans 

bireylere yönelik sistematik iddet devam etmitir. 

80’li yllarda çok az olan LGBT bireylere yönelik 

nefret cinayetleri ise 90’lar ve 2000’lerde 

hzl bir art göstermitir. imdilerde ise ev kapatmalar, 

Trafik Kanunu ve Kabahatler Kanunu’ndan 

kesilen idari para cezalarnn yan sra 

devam eden keyfi uygulamalar ve iddet olaylar, 

sistematik yldrmann ne denli köklü ve 

güçlü olduunu göstermektedir.

Ahu: 

“80 htilali’ne kadar Ankara’daydm. Evdeydik. 

Benim laçom vard. Yatyorduk. 

Arkadam geldi, kapy çald: Kalk, dedi. 

N’oldu, dedim. htilal oldu, dedi. Ben 

dedim, ihtilal ne demek? N’oldu, ihtilal 

ne, bilmiyorum çünkü... Bana dedi ki, kocana 

sor. Kocam da makine mühendisiydi, 

Sümerbank’ta çalyordu. Ben 20 

yandaydm, o da 23-24... htilal olmu, 

dedim ben. Okumu kültürlü bir insand. 

O bana izah etti. “Askeriye el koydu” dedi, 

“sokaa çkma yasa var.” Ben de, 

tamam, dedim o zaman.” 

Ahu 

21

Ben 1960, Samsun-Bafra doumluyum. lkokulu 

orda okudum. lkokulu bitirdikten sonra 

stanbul’a geldim. Annem stanbul’dayd. Köyde 

abim, ben ve yengem beraber oturuyorduk. 

Bir de babaannem ve büyükbabam. Babam 

stanbul’dayd; Ayryd babamla annem. Ben 

doduumda baka bayanlarla beraberdi benim 

babam... 

Ben annemin yanna geldim. lkokulu bitirdim 

ve stanbul’a kaçtm ben. Kaçtm yani. Köyden 

stanbul’a kaçtm. lkokulu yeni bitirmiim, çocuktum 

daha. Yam kaç ki? 12 yanda ite. 

Kaçtm stanbul’a, annemlerle kaldm. 

Biz fakirdik; kapcyd benim annem. Hiçbir zaman 

evlenmedi. Tek bana çalyordu. Bir so- 

Ahu 

23


24 

kakta bizim evimiz buradayd, rahmetli babamn 

evi de ilerdeydi. Babam baka kadnla 

birlikte yayordu. O da kapclk yapyordu, biz 

de kapclk yapyorduk. Ama ben annemi çok 

sevdiim için hep annemin yannda kalyordum, 

anneme yardm ediyordum. Sekiz katl bir 

binayd, asansör yoktu, ben siliyordum oray, 

temizliyordum. leri ben yapyordum. 

Okula gidemedim ama hocalarm köydeyken 

demilerdi, -ben çok öretmen olmak isterdim- 

“bunu okutun” falan diye. Ama okutmadlar 

yani. 

stanbul’da Aksaray’daydk. O zamanlar Aksaray 

da Aksaray’d hani benim zamanmda. Zengin 

apartmannda çalyorduk. Annem o zamann 

parasyla daire ba 25 lira m, 50 lira m ne, 

öyle bir ey alyordu. 16 daire vard. Baz hayat 

kadnlar da vard, ev tutuyorlard ordan. Ben 

görürdüm onlar, heveslenirdim. 

Ben çocukken bende vard bir eyler. Köyde 

benim adm duyuldu. lkokula giderdim ben, 

bamda tülbent ayamda eteklikler… Köyde 

herkes biliyordu beni. Zeki Müren diyorlard da, 

ben Zeki Müren’in Zeki Müren olduunu bilmiyordum 

ki. lkokula gidiyordum daha, 8-9 ya- 

ndaydm. Bir komumuz, köy yerinde bir kadn, 

bana dedi ki: “Sen Zeki Müren gibi olacaksn.” 

“O kim?” dedim, “Ben tanmyorum.” 

Ben sonra imdi idrak ediyorum. Kadn bana 

doruyu söylemi yani. 

Hep kz gibi hissediyordum kendimi. Köyde 

abimin arkadalar geliyordu. Beni istemeye 

gelecekler diyordum. Ben avluyu süpürüyor-

dum, ite tülbent takyordum. Evcilik oynuyordum. 

Abimden dayak yemedim mi? Yedim: ‘Sana 

yakmyor. Erkek gibi ol’ derdi. Ama daha 

çocuk olduum için pek aldr etmiyorlard. Bir 

de anne-baba olmad için abim çok üstüme 

dümüyordu. Çok da mark büyüdüm. Bir de 

rahmetli büyükannem olduu için bana kimse 

dokunamazd. Rahmetli büyükannem, topra 

bol olsun, beni çok sever, kayrrd. Kimse dokunamazd 

bana. O yüzden çok mark büyüdüm. 

te öyle geldim stanbul’a. stanbul’da Aksaray 

zaten beynelmilel bir yermi. Aksaray denilince 

bataklk, fuhuun, birahanelerin her eyin oldu- 

u yer Aksaray’m o zamanlar. 1972-73’lerde. 

Rus karlar, bilmem neler, Beyazt’a doru çkarken 

Kapalçar’ya doru her ey ordaym. 

O devirlerde ben otostop yapyordum. Kzm 

diye satyordum kendimi. likiye girmiyordum 

para alyordum. Koli vermiyordum * yani, kzm, 

diyordum, dokunma, diyordum. 13 yanda bir 

çocuum daha. 

Annemin yanna ilk geldiimde de kz gibiydim. 

Mahallede alt ay beni kz zannetti çocuklar. Annem 

ne diyecek, ie batm. Koca yok, baka 

kimse yok. Bir abim var benden 5-6 ya büyük. 

Zaten o da çalyor. Ne diyebilir? 

Babam kontrol ediyordu bizi. Her akam 

kontrole gelirdi. Rahmetli babam... Eer ben 

evde yoksam, “Nerede çocuk?” diyordu. An- 

* Koli vermek: Cinsel ilikide bulunmak. 

Ahu 

25


26 

nem, “komuda” derdi. Hâlbuki komuda da 

deilim. Veyahut da ertesi gün geldiinde bana 

soruyordu:“Neredeydin?”, ben “komudaydm” 

diyordum. Annem bana söylüyordu çünkü: 

“Akam baban geldi, seni sordu, böyle dedim” 

diye. Çünkü biz babamzdan çok korkardk. 

Benim babam alkol alrd. Alkol ald için de 

çok korkardk babamzdan. Ben babamdan çok 

korkardm. Gerçi bütün kardeler, alt kardeiz, 

hepimiz de babadan çekinirdik. Babaya sayg 

vard. 

ki abim, iki ablam vard. En büyük abim köyde 

yayordu. En büyük ablam Almanya’dayd. 

Onun küçüü ablam stanbul’da ayr bir yerde 

yayordu. Zaten onun küçüü abimle, benim 

bir büyüüm yani, beraber yayorduk, o çalyordu. 

Ondan sonra ben vardm annemin yannda. 

Bir de kz kardeim var benden 5 ya küçük. 

Benden bir büyük olan abim benden önce 

gelmiti stanbul’a. Ayn evde yayorduk. Bana 

onlar hiçbir ey söylemediler. O zamanlar ben 

daha 13-14 yamdaydm. Mahallede bir kom- 

umuz vard. Onlar da kapclk yapyorlard. 

Kzlar vard iki tane. Adam beni biliyordu; travesti 

olduumu. Ben de yeni yeni örenmitim 

artk. Aksaray’da lubunyalar * gördüm, travesti- 

leri gördüm, altm, tantk. Arkada olduk, lu- 

bunya dilini ** örettiler bana. Ama içlerinde en 

* Lubunya: feminen görünümlü erkek ecinsel ya da trans 

kadn. 

** Lubunya dili: LGBT jargonu

küçük benim; 13 yandaym. Herkes benle 

gezmiyor, korkuyorlar, aman bir ey olacak 

diye. Ümit adnda bir arkadam vard; halen 

yayorsa Allah ömür versin, öldüyse Allah nur 

içinde yatrsn. Ümit diye bir lubunyayla tantm 

ben hayatmda, benim adm da koyan odur. 

Bana her eyi öreten de odur. 

Mahallede karmzda bir bakkal vard; o da 

Karadenizliydi. Ben oje sürerdim trnaklarma, 

öyle giderdim bakkala. Karadenizli olduum 

için bakkal barrd bana. Anneme söylerdi: 

“u oluna bir ey söyle; oje sürüyor, bilmem 

ne yapyor” diye. Annem bana barrd, tamam 

derdim, silerdim ama gene yapardm ayn 

eyi… 

lk seferki köyde olmutu, çok ac çektim, benden 

çok büyük birisiydi. Ben 9 yandaydm. 

Ben de arzu ettim. Zoraki hiçbir ey olmad, 

ama birden bire ani bir hareket olduu için çok 

korktum. Ondan sonra ilikiye girmemeye baladm. 

te sonra 13-14 yanda bir ilikiye girdim. 

Ak hayat da yaadm; bir çocuk vard. Çocuk 

yalvaryordu bana. Ben deli gibi am. Erkan... 

Hayatmda unutmam o çocuun ismini 

de. Ay, plaklarla ak yayoruz. Danslar ediyorum 

çocukla. Ay, nasl am çocua... Çocuk 

da bana âk. Ben 13-14 yandaym, o da 20 

yanda falan bir çocuk. Güzeldi, yakklyd. 

Çocuk okuyordu. Akam oldu mu buluuyorduk 

biz, gece parkta buluurduk. Bir adam vard, 

bizi çok severdi. Benim o Ümit dediim ar- 

Ahu 

27


28 

kadam, ben, iki tane de manti * . Bir arkada- 

mz daha var lubunya. Üç lubunya, üç manti... 

Üçümüz ayn eve gidiyoruz. Bir oda böyle, 

odada plaklar. Çalyoruz pikaplar, dans ediyoruz, 

alyorum. Ben deli gibi am. Çocuk 

benle ilikiye girmek istiyor, ben kabul etmiyorum. 

“Kimseye vermedim daha” diyorum, 

“kendimi, genç kzm... Ben bir genç kzm...” 

lk Ümit arkadam görmütüm. Birahaneler 

sokandaydm, ben gece geziyordum. Daha 

Beyolu’na kefe çkmamtm. Aksaray da 

Beyolu gibiydi o zamanlar. Birahaneler var, 

kulüpler var, sinemalar var. Vatan Caddesi’ne 

doru yürüyor millet. Vatan Caddesi’nin ilerisinde 

lunapark var. Lunapark Gazinosu var. 

Bütün sanatçlar orda çkyor. Öyle bir kalite 

yer. O zamanlar öyleydi. Yeralt geçidi var. O 

zamanlar yeni açlmt, yeralt geçidi. Ben hep 

oralarda dolanyordum. Ümit de peime taklyordu. 

Meerse travestiler varm oralarda. De- 

irmenci diye bir meyhane var, oraya geliyorlar. 

nsanlar beni yanna almyorlard. O erkek 

klndayd. Lubunyayd. Birahanede oturuyorlard, 

ama beni yanna almyordu çocuum 

diye. Onlar görüyordum konumuyordum. 

Ümitle konuunca bana, çok belli ediyorsun, 

dedi. Çok krm krmmm böyle. 

Yürüyordum. Trikalyd ** o, byklyd. Ben içimden, 

erkek bu, dedim. O da bana dedi ki; 

çok krtyorsun, çok belli ediyorsun kendini. 

* Manti: Genç erikin erkek. 

** Trika: Kl

dedim; “Sana ne?”, “Olur mu, bak ben de senin 

gibiyim ama çok belli etmiyorum” dedi 

bana. Ben ok olmutum o zaman. Nasl olurdu 

o da benim gibi? Ben zannediyordum ki Türkiye’de 

bir tane ben varm böyle, baka kimse 

yok. Öyle tantm ve o bana her eyi öretti. 

O gündüzleri çalyordu. Ya mühendisti, ya da 

bir yerlerde tezgâhtarlk m ne yapyordu, hatrlayamyorum 

imdi. Bir de bunun çevresi vard; 

mesela bankada müdür gibi. 72-73 yllar. Beni 

tantrd çevreler, hep devlet ilerinde çalanlar. 

Akam saat 8 oldu mu, herkes iten çkyordu. 

Bir parkmz vard, orda hepimiz buluuyorduk. 

Herkese açk bir park. Oturuyorduk, 

adamlar gelip gidiyordu. Veyahut da hepimiz 

kol kola giriyorduk varyanttan aaya doru, 

Aksaray’n yeralt geçidine doru yürüye yürüye, 

krta krta iniyorduk. Alkan, alkyordu * .. 

Bizi bilen biliyordu. Hepimiz lubunyaydk. 

Bir arkadam vard Sabri. Ben bu sokaktaydm, 

o da u arka sokakta, orda kapclk yapyordu. 

O da lubunyayd. Evliydi, üç tane çocu- 

u vard. Ben evine gitmitim Sabri’nin, çok severdim, 

çok saftirikti. Ama Herkül gibi bir 

adamd. ri yar. Bir oturuyordu parkta: “Naber 

gac, iyi misin gac” derdi böyle kaln bir sesle. 

Kz Sabri, biraz gac gibi alksana, diyorduk. 

Aman abla bo ver, derdi yine kaln sesiyle. 

Böyle biriydi yani. O bile çkyordu. Kapclk 

* Alkmak: (1) yapmak,etmek (2) kur yapmak, ilgilenmek, 

sarkmak 

Ahu 

29


30 

yapyordu karsyla beraber. Akam çark yapyorduk 

* . Ama yaant güzeldi. 

Ben iki sene onlarla kaldm. Ümit beni her yere 

altrd. Kulübe götürdü Beyolu’na. lk gördüm 

Beyolu’nu, ok oldum. Gerçi Beyolu’na 

gitmitim ama gündüz gitmitim. Kapclk yapt- 

mz zaman. Ben ve daire 4'teki bir kadn. Malatyal 

bir kadn vard. “Gel,” dedi, “senle 

Beyolu’na çkalm”. O zaman Beyolu’na çkaca 

zaman herkes çok süsleniyor püsleniyordu. 

O kadn da bir süslendi; aaa, zannedersin 

gazinoya gidecek. Kadn öyle bir süslendi. Çktk 

Beyolu’na, maazalar falan gezdik. 

Ama sonra ben gece hayatn gördüm. Ümit 

beni götürdü Vat 69 diye bir kulübe. Hayatmn 

dönüm noktas oldu. Yani o gece benim hayatmdaki 

dönüm noktas. Çalyorum, fabrika 

gibi bir yerde çalyordum. Haftalm alyordum 

o haftalmdan 20 liray oraya ayryordum. 

Yirmi lira o zamann parasyla. Zaten 50 

mi 60 m ne haftalk alyordum. Gerisini de anneme 

veriyordum. Ama o diskoya bir gittim 

ya… 

Ben çocuum daha. 13 yanda bir çocuk, ama 

ellerim öpülüyordu orda. O mantiler, o güzelim 

insanlar, sanatçlar, Allahm hepsi orda. Huysuz 

Virjinler, Arzu Okaylar hep ordayd. Ben o hayat 

istemiyorum, ben buray istiyorum, diyorsun. 

Ben o tarafa gitmek istemiyorum, ben burada 

yaamak istiyorum, diyorsun artk. O derece 

oldum. Her haftay iple çekerdim. Hafta so- 

* Çark yapmak : dolamak, aranmak, volta atmak

nu gelsin de gideyim diye. Her hafta buluurduk 

Ümit’le, oraya giderdik. 

Bir gece babam geliyor, beni soruyor. Ailemin 

örenmesi de öyle oldu. Diyorlar ki, kapc 

arkadana sor. O da diyor ki, böyle böyle oldu. 

“Anca gider Vat 69’da bulursun onu” diyor. 

Annem, üvey annem, babam, polisler, bütün 

Beyolu Karakolu, Vat 69’a geldiler. Benim 

boynumda -hayatmda hiç unutmam onu, lubunyalm 

o zaman anlad ailem- bir fular, ksa 

bir fular, bel açk ksa bir bluz. Altna spanyol 

paça bir pantolon. Oynuyorum. Ay klar 

yand, ben bir gördüm üvey annemi, saklandm. 

Ay, dedim, annem babam. O zaman beni 

yakaladlar, anladlar lubunya olduumu. 

Ne olacak, babamdan dayak yedim, tedaviye 

gittim bir sene. Ailem beni tekrar erkek olmam 

için tedaviye götürdü. Muayeneye götürdü. 

Hastaneye gittik. Her yerimden parça aldlar. 

Her yerimi muayene ettiler. Her eyime bakld. 

Kadnlk hormonum fazla gelmi. Doktor öyle 

söyledi. “Ben bunu erkek yapamam” dedi. “ 

iten geçmi” dedi. Öyle deyince ben de annemi 

hastanede braktm, kaçtm. 

Arkadalara kaçtm. Ümit’e kaçtm. Ümit de biraz 

ey yapt, sonra bir arkadala tantm Osman 

diye. Sivasl. Onun ailesine kaçtm. Onlar 

da kapclk yapyordu Nianta’nda. Ben onlara 

kaçtm. Onun ailesi de yava yava örenmeye 

balamt onu. Onla biz kaçtk. ki aileden 

kaçtk, stanbul’da baka bir yerde çalyoruz. 

Artk travestilerin gittii yerlere gidiyorum. 

Ahu 

31


32 

Çilli Taverna diye bir birahane vard. Lefter’in 

Yeri-Çilli Baba’nn Yeri diyorlard. Böyle yerin 

altnda bir kulüp. Biz oraya gittik. Seda ile 

ikimiz. Orda çalyoruz, kons yapyoruz, konsomatrislik 

yani. Beyolu’nda bir otelde kalyoruz 

ikimiz de. Adamlarla koliye çkyoruz. Anlayoruz, 

koliye çkyoruz * . Orda kons yapyoruz, 

kons paras da alyoruz. 

Bir gün Ebru diye bir kz geldi. Sar platin saçlar 

ksa. Gac gibi. Dediler ki bu dönme. Ay nasl 

olur, dedim, bu dönme. Oturduk onunla. 

“Abla, n’olur ben de senin gibi olmak istiyorum, 

nasl olacak?” dedim Ebru’ya. O da dedi 

ki,“Yarn buraya gel, ben sana anlatacam” 

dedi. Tamam, dedim. Ertesi gün oldu, arkada- 

m aldm yanma. 15 yandaym. Oraya gittim. 

Sene 75. Merhaba-merhaba, dedik karlkl. 

Sonra o bana dedi ki: “uraya gideceksin” 

dedi, “Bir kadn var: ‘Kör Leyla’. Bu Leyla’ya 

ben kadn olmak istiyorum diyeceksin, onlar sana 

yol gösterecekler”. 

Biz gittik arkadamla. Arkadamla ikimizi aldlar. 

Doru bir kuaföre götürdüler. O zamana 

kadar frapan bir lubunyaydm. Gerektii yerde 

laçovariydik ** . O zamanlar laf atyorlard “Tanju” 

diye. Saçlarm da çok uzun deildi. Ama 

çok ksa da deildi. Anlayan olursa, madilik 

*** yapyorlard. Sonra biz o gün kadn klna 

girdik. 

* Koliye çkmak: müteriye gitmek 

** Laçovari: maskülen, erkeksi. 

*** Madilik: Kötülük, Bela Çkartmak

Mehur Abanoz Soka. Bayanlar da vard, 

ama onlarn yeri ayryd. Nükhetler, Arzular, 

onlar hep ayr yerde çalyorlard. enol 1, 

enol 2 vard. Biz gittik Kör Leyla’nn evine… 

Kadn peruklar taktlar bize, makyajlar yapld. 

Her ey yapld. Sonra ailem bast polislerle 

birlikte. Ama nasl basmlar? O Ümit yok mu? 

Ümit’i bulmular. Ümit söylemi böyle böyle, 

çocuunuz burada diye. Sonra da alyor getiriyor 

annemleri oraya. 

Annem tabi bakt, beni tanyamad. “Benim 

çocuum burada yok” dedi. Gördüü halde 

beni tanmad. Ümit kafamdan peruu bir çekti; 

benim: “Anne bak çocuun burada” dedi. 

“Aaa!” dedi annem, “Olumu ne hale getirmiler?” 

Aldlar beni polisler götürdüler Beyolu 

Karakolu’na. te soruyorlar: “Zorla m getirildin? 

Hayr”. Falan filan, udur budur... Böylece 

kapand olay. 

Annemlere götürdüler beni. Ama tabi ben 

duramyorum orda. Duramam artk yani. O 

gac hayatn bir ay, iki ay da olsa görmüsün, 

duramazsn artk. stediim de oydu, bütün hayalim 

oydu benim. Bir kadn olmak, kadn gibi 

giyinmek, bir kocas olmak... Çocukluktan beri 

gelen bir hayaldi benimkisi. O hayalimi de 

bulmuum, boa geçmesin diye kalmadm 

ailemle. Gene kaçtm, gene yakaladlar, gene 

kaçtm, gene yakaladlar. Bir sene böyle devam 

etti. 

Bir sene sonra ben çaltkça para yaptm ite 

biraz. Ondan sonra Doktor Nihat’a gittim. Bana 

dedi ki, sen küçüksün seni yapmam, dedi. Sene 

Ahu 

33


34 

77... Ben ameliyat olmak istiyordum. Nihat’ da 

daha önceden duymutum, orda ameliyat olan 

arkadalar vard, hepsiyle de tanyordum. Gö- 

üslerini yaptranlar, burnunu yaptranlar, ameliyat 

olmu, kadn olmu arkadalarm vard orda. 

Görünce hayran kalyordum. Ben de olucam, 

ben de olucam… 

Paray biriktirdim gittim. Ama olmad, kabul 

etmedi. Sonra iki arkadam götürdüm, bak 

yam büyük, sen böyle durduuma bakma demek 

için. Onlar 19 yanda dediler. Çünkü 18’i 

bitirmem lazmm. Ameliyat olmam için. Öylelikle 

bir kât imzalatt bana “Kendi rzamla 

ameliyatm oluyorum” diye. Ameliyatm oldum. 

Hatrladm; 5 bin lira biriktirmitim ama 

20 bin liraya ameliyat oldum. 15 bin liray patronumdan 

borç aldm. 20 bin lira güzel parayd. 

Ev alamazdn ama 50 bin liraya bir ev alrdn. 

50-70 bin falan gibi bir fiyata… 

Ben ameliyatlydm, on günlüktüm. Saadettin 

Tantan, duymusunuzdur. Bir bast oray, bütün 

soka kapatt. Bütün o Abanoz Soka, 

irinevler, stinye tepelerini, oralarda ne kadar 

evler, çalan barlar, gazinolar varsa, her yeri 

kapatt adam. Yeni atanmt, geldi ruhsatsz 

çalan bütün her yeri kapatt. Ne paralar krlyordu. 

Otuz travesti bir evde çalyorduk. Asla 

bir kavga tartma yoktu. Öyle bir hayat yayorduk. 

Abanoz kapand ben çalacak yer bulamadm 

Ankara’ya gittim. Sene 1977’de Abanoz tamamen 

kapand. Kalanlarn bir ksm Dolapdere’ye 

gitti. Çou gazinolara balad dier illerde. Bir

Bursa vard serbest. Bursa denildii zaman bütün 

travestiler orda çalyordu. Pavyonlarda 

çalyordu. Erkek kimliiyle bile izin alabiliyordun. 

Gece pavyonda çalabiliyorsun. Oryantalsen 

oryantallik yapyorsun, arkcysan arkclk 

yapyorsun. Emniyet sana izin veriyor. Canseller 

falan Bursa da çalyordu. Elif, ben, Güne, 

biz üçümüz Ankara’ya gittik. Otostop yaptk. 

Çaltk otostop yaparak. Otelde kalyorduk. 

Maltepe’de yurdun karsndaki Cem Oteli’nde 

kaldk. 

Bir olay yaadk. Ahlak amiriyle ben mahkemelik 

olduk. Ahlak amiri bizi otelin içinden alyordu. 

Dava açld. Mahkemede “Ben Türk vatandaym” 

dedim savcya o zamanlar, “Ben nereye 

gideyim? Bu bana diyor ki: ‘Ankara’dan 

çkn gidin’ Nereye gideyim ben?”. Bir de o zamanlar 

sa sol davalar var m? Otelimizin bir 

taraf sac bir taraf solcu. Bu tarafa geçsen 

dövülüyorsun. Bu tarafa gitsen dövülüyorsun. 

Öyle bir pis zamanlar 77-78’ler... 

Ne yapacamz armtk. Sonra bir arkada- 

mda bir hastalk çkt. Emniyet dedi ki bana: 

“Eer bu arkadan bulmazsan sana ceza vericez” 

dedi. Öyle deyince ben korktum. Hiç unutmam 

o zaman yoktu brahim Tatlses. brahim 

Tatlses’in menajeri Hasan'a gittim. imdi tartmal, 

kavgallar. Hasan’n menajerlik ajans vard 

o zamanlar. Ben, dedim, gazinoda çalmak 

istiyorum. Tamam, dediler kimliimi aldlar. 

Kimliimde yamn küçük olduunu görmemi 

onlar. 

Ahu 

35


36 

Beni aldlar, bir de Sevda diye bir lubunya var. 

Bizi Mersin’e götürdüler. Mersin’de de çalan 

lubunyalar var. Sofia Salim rahmetli, Alev 

Tamara, Ferah Çalar... Popüler isimler çalyordu. 

Hep lubunyalarn afileri var. stediin 

gibi çalabiliyorsun, yevmiyen güzel. Anlatn 

m, istediin kadar kalabiliyorsun. Gittik anlatk 

yevmiyede, her eyi yaptk. 1100 lira yevmiyeyle 

gittim. Dedim ki 100 lirasn yerim, 1000 

liray atarm bir kenara. Kafamda bunlar. Öyle 

olmad tabi. 

Bir bakt ki patron, yam küçük, 60 doumluyum, 

18 yandaym izin alamyorlar. 17 yandaym 

yani 18’e bile girememiim. Ben, dedi, 

bunu çaltramam, dedi pavyonda. Ordan beni 

aldlar Adana'ya götürdüler. Adana’da bir gece 

çaltm, kaçak olunca oras da çaltrmad. Ordan 

beni alp -öbür arkadam Tarsus’ta kald 

ama- Adana-Ceyhan’a götürdüler. 

Yam küçük ama kaçak çaltryormu oras. 

Orda çalyorum. Kaçak çalyorum, üç ay kadar 

çaltm, oryantallik yapyorum. Üç ay 

çaltm, gitmek istiyorum, patron salmyor. 

Teksas gibi bir yerdi eskiden Ceyhan. Kabadaylar 

gelir, tak tak, silahla kary alp götürürlerdi 

Soukoluk'a... 

Ben kolumu kestim, gitmek istiyorum diye. 

Orda bir bayan bana dedi ki; “Kolunu kesersen, 

bir yerini kesersen” dedi, “seni salarlar korkudan” 

dedi. Benim de kafam çakr olmutu. Geldim 

jileti atverdim. Emniyet amiri de gelmi, 

yeni deimiti. Demi ki, “ya küçüklerin 

hiçbirisini istemiyorum” Menajerimi çardlar.

Beni ald menajer. Adam ald beni Diyarbakr’a 

götürdü. Bir pavyonda çaltm. O da kimin ismiyle, 

bir arkadamn pavyon kartndaki resmini 

çkarttlar, benim vesikalm yaptrdlar 

oraya. Ben o arkadamn ismiyle çaltm orda. 

Benim yam küçük olduu için... Onu ezberlemek 

zorundaydm, ezberledim. 

Öyle çaltm, 6-7 ay m öyle bir ey Diyarbakr’da 

çaltm. Sonra ordan ayrldm Antep’e 

geldim. Orda çaltrmad polisler yam küçük 

olduu için. Hemen biz avukat tuttuk o zaman 

orda. Avukata yam büyüttürdüm ben; 3 ya. 

zin almak için. zin gene olmad. Alamadm. 

Ordan ayrldm, Antalya’ya gittim. Bunlar hep 

78’te oluyor. 

Antalya’ya gittim. Antalya’da ben izin kâd 

çkarttm. Hem sigortal oldum, hem pavyonda 

çalma izni çkarttm. Tutuldum da Antalya’da. 

Böyle üç ay falan çaltm. Sonra Mara’a gittim. 

ki ay da orda çaltm. Sonra ben Antep’i 

istiyordum tekrar. Antep’e geldim. Öyle böyle 

derken sene 79’a geçtik. 

Laçom * vard Antep’te. Âk olduum çocuk 

vard. Ondan sonra tekrar ben Antep’e döndüm. 

Antep’te çalacaktm. Bu sefer, bir bayan 

arkadam vard kocas menajerdi. Ben de çok 

seviyordum. Karde gibiydik onunla. Onun 

kocas dedi ki, “Gel, seni Kilis’e götüreyim. 

Hem güzel para alrsn orda” dedi. “Hem de 

ismin namn yürür” dedi. Kilis de küçük bir yer 

olduu için... yi tamam, dedim. Oraya gittik. 

* Laço: (1)Sevgili, e. (2) Maskülen Erkek. 

Ahu 

37


38 

Kilis’te anlatm ben. Bütün kzlar saatlik çalyordu, 

ben yevmiyeyle çalyordum. Orda çok 

büyük sükse yaptm. Kilis’te her yer duydu. Oryantalliim 

güzel, konslarm süper, patrona çok 

güzel para kazandryorum yani. Garsonlar önümde 

ceket ilikliyorlar: “Buyurun Prenses hanm”. 

Adm “Prenses” konuldu. im bitti benim 

orda. Ben, dedim, gidiyorum artk. Ankara’ya 

gitmek istiyorum. 

Ankara’ya geldim. Ankara’ya gelince benim bu 

eski Elif arkadam, ev arkadam, Ankara’da 

bir gazinoda çalyormu. Patrona götürdü beni. 

“Benim bu arkadam çok güzel oryantal yapyor, 

sahnesi çok güzel” dedi. Adam “tamam” 

dedi, anlatk. Adama bir art kotum dedim ki, 

“Türkiye basks bir gazete reklam istiyorum” 

Adam, tamam, dedi. Türkiye basks reklamm 

yapld benim. Günaydn gazetesinde... Ankara 

ntim Gazinosu’ndadr, diye. 

Ben çalyorum, ama nasl. Abartmal deil... 

Ki benim patronum Ankara’da 5-6 tane gazinosu 

olan bir ahst. Bir gazinosu vard zaten 

Grand Plaza diye. Kök Gazinosu vard. Kök 

Gazinosu’nda Bülent Ersoylar, Sezen Aksular, 

onlar gelip çalyordu. Grand’da da Semra Alper 

vard. Öyle bir i yapyordum ki ntim 

Gazinosu’nda, hakikaten parmakla gösteriliyordum. 

Bir de böyle boylu posluyum o zamanlar... 

At gibi kar, derlerdi. Bir de arkta çalt- 

m için bütün eski müterilerim oraya akn 

ediyordu. Bir masadan kalkp bir masaya zor 

oturuyordum. Sahnem bir olayd. Assolist Mahmut 

Tuncer’di, as alt ben. Benim altmda Güler

Ik. En altta rahmetli Bergen’di. Belks Akkale 

gelip gidiyordu. ark türkü okuyordu. te o 

Bülent’in yasa gelene kadar böyle çaltm. 

Çok güzel çaltm. 

80 htilali’ne kadar Ankara’daydm. Evdeydik. 

Benim laçom vard. Yatyorduk. Arkadam geldi 

kapy çald: Kalk, dedi. Ne oldu, dedim. htilal 

oldu, dedi. Ben dedim, “htilal ne demek?” 

N’oldu, ihtilal ne, bilmiyorum çünkü... Bana 

dedi ki, “kocana sor”. Kocam da makine mühendisiydi, 

Sümerbank’ta çalyordu. Ben 20 

yandaydm, o da 23-24... 

htilal olmu, dedim ben. Okumu kültürlü bir 

insand. O bana izah etti. “Askeriye el koydu” 

dedi, “sokaa çkma yasa var” Ben de, tamam, 

dedim o zaman. Evde oturduk. Kimse 

çalmyor. Herkes evde oturuyordu. Sonra bir 

izin verildi. Gece 12’ye kadar m ne izin verildi. 

Bir hafta falan sonra. Sonra o, 2 oldu. Saat 9- 

10 gibi gidiyorduk 2’ye kadar. Benim çaltm 

yer turistikti. Sabah sekize kadar açkt. Öyle 

öyle çaltm. 

Sahne yasa geldiinde biz Samsun’daydk. lk 

önce stanbul’da oldu sonra Türkiye’nin her 

yerine yayld bir anda. Samsun’da gazinoda 

çalyorduk. Emniyet müdürü çard. Memnundu 

çünkü emniyet müdürü… Bir saygszlk 

yapmad, geldi, çard bizi yanna. “Bakn kzlar 

size kötü bir ey söyliycem, isterseniz naklinizi 

aln gidin buradan” dedi. Sizleri çaltrmama 

emri geldi, deyince biz de nakil aldrdk, 

Ankara’ya geldik. Ankara’ya gelince Ankara 

emniyet müdürü de bizi tanyordu eskiden 

Ahu 

39


40 

çaltmz için. Bize dediler ki; “Size çok büyük 

bir yasak geldi, hiçbir yerde çalamazsnz” Öyle 

denilince biz kaldk ortada. 

Öyle olunca da benim bir arkadam zmir'de 

genelevde çalyordu. O da beni aryordu hep; 

“Gel gir” diye. “Gençsin güzelsin” diye. zmir 

genelevine girdim. Tepecik’te. Travesti bir dönem 

alyordu. Benden 3-4 ay sonra kesildi. 

Alnmad artk. 81 Austos’ta girdim. Çok arkadam 

vard genelevde, 30-40 tane travesti vard 

çalan, benden önce girmiler. Hepsi pembe 

kimlikliydi. Pembe kimlii olmayan giremezdi. 

Biz ameliyat olduktan sonra hemen ilk iimiz 

müracaat etmek, kimliimizi avukatla almakt. 

Çou arkadamd hep, Abanoz Soka’ndan 

tandklarm. Kör Leyla’nn evinden sonra baka 

evlerde de çaltm için. Yücel Anne vard. 

Bana ameliyat için borç veren de odur. Ödeyemedim 

sonra. Ameliyat olduktan sonra ben o 

kadn kuaförde gördüm. Sema Kuaför’de... lk 

kadn klna girdiimiz yer Sema Kuaför’dü. 

Travestilerin hayatnda Sema kuaför vardr. 

Tarlaba’ndayd. 

Yirmi sene çaltm genelevde. Emekli olabiliyorsun 

ama benim sigortam yatrmamlar, 

göstermemiler. imdi mecburiyet var. Eskiden 

yoktu. Herkes muhasebeciye veriyordu. Ödeniyor 

diyorlard, biz de bo veriyorduk, gençtik. 

1981’de biz ilk girdik geneleve, kadnlar ikâyet 

etti bizi. Kadnlarn ii dümütü. Ben bugün 

100 kiiyle yattysam, misal konuuyorum, 1 

milyar para alyorum. Patrona yars kalyordu. 

Bir kadn bu kadar çalamazd. Bir de travesti-

ler komple, arka-ön çalt için... Arka kadnlarda 

çok yoktu. Bu yüzden travestiye daha çok 

rabet vard. Daha çok geliyordu müteri, kadnlarn 

ii direkt kesilmiti. 

Bizi ikâyet ettiler. Bizi toplad Ahlak polisi genelevden 

81’de. Otuz krk tane travesti toplandk. 

Bizi muayeneye götürdüler. Dediler ki, vajinas 

12 santim olan giri yapabilecek tekrar. 12 

santimi alabilen girecek. Aykladlar bizleri, 15- 

20 kii kaldk 30-40 travestiden. Dardakiler 

tek tük otostop yapyorlard Talatpaa’da. Eskiden 

otostop yeri Talatpaa’yd. Ben kendim 

Yeilyurt’ta oturuyordum. Evim Yeilyurt’tayd. 

Evimi aldm, dairemi taladlar... 82’de ev satn 

aldm. Aileler istemedi. Sonra altlar. 

Hanm hanm iine gidiyor, geliyorsun. Bir sosyal 

yaantn yok. Sabah kalkyorsun, 1’de 2’de 

geneleve gidiyorsun, akam 9’da evine geliyorsun. 

Evinde, geliyorsun, televizyonunu seyredebiliyorsun. 

Baka bir sosyal yaantn yok. Vallahi 

ben duyuyordum dardakileri o zamanlar. 

Dövüyorlarm falan. Emniyete götürüyorlarm 

direkt. O zaman karakola götürme falan yoktu. 

Ben zmir’e geldiimde, Emniyet Çankaya’dayd, 

oraya götürürlerdi. Ordan sonra, Konak’taki 

açld. 

80’lerdeki büyük akm Ankara’dayd. Gazinoda 

tanmtm, 78’lerde falan, onunla çok büyük 

ak yaamtm. Makine mühendisi olan. 

Onu çok sevdim. Hatta ben ona geneleve girecem 

dediim zaman asla kabul etmedi: “Ben 

100 kiinin altna yatan sonra benim altma yatan 

bir kadn kabul etmiyorum” demiti. Anka- 

Ahu 

41


42 

ra genelevine girmek istemitim o zamanlar. 

Kabul etmedi. 

Bir ailenin bir oluydu o da. Ailesi çocuk isteyince 

mecbur kald o da. Ayrlmaya mecbur 

kaldk. Ailesiyle tantrd beni. Evlenicem, dedi. 

Her eyi konutum ama... Bilmiyordu ailesi... 

u an evlendi, evli olduu kars bile beni biliyor, 

tanyor. Neden tanyor? Ben gazinoda çal- 

yordum. Telefon açtm zaman iyerine, bayanlarla 

falan ayn yazhanede çalyordu. E, 

ben telefon açyordum. Verir misiniz bana onu, 

diyordum. Ordaki kzlarn hepsi tanyorlard beni. 

Hatta nianls bana dedi ki, “Ben de isterdim 

sizinle evlenmesini” dedi. “Ksmet benimleymi” 

dedi. “Ben” dedi, “sizinle ne kadar beraber 

olduunu biliyordum” dedi. “Ama, beni 

istediler. Ben de, evet, dedim. Nianlandm” 

dedi. “Rica ediyorum bundan sonra bir daha 

rahatsz etme” dedi. Ondan sonra rahatsz etmedim 

ama gel sen bir de bana sor onu. Of, ne 

aclar,tahta masalar, o arklar Ümit Besen’in... 

Ben inat üzerine geldim, genelevine girmeyecektim 

aslnda, inat üzerine geldim, genelevine 

girdim. Unutaym diye girdim ama unutamadm. 

Burada iki sene hiçbir erkekle beraber olmadm. 

Ak yaamadm. Bir hayalim vard: 

Geneleve girecektim, Ankara Tunal Hilmi’den 

evimi, arabam alacaktm, sonra brakp onun 

yanna dönecektim. Hayalim buydu. O da bana 

demiti ki, ben evlensem de seni brakmayacam. 

Konumalarmzda hep bunlar geçmiti. 

Ev tutarm, bakarm. Yapma; ben sana bakarm, 

ederim... Öyle bir delikanl bir çocuktu. O,

hayatmn akyd o benim. Çok arkadam tanr 

onu. Ad Semih’ti. u an evlendiini, çocu- 

u olduunu biliyorum. Bundan 10 sene öncesine 

kadar her ylba gecesi beni arard. Ylba 

gecesinin benim doum günüm olduunu biliyordu. 

Doum günümü kutlamak için arard. 

Evli olsa bile. Bir on senedir görüemiyoruz. Telefonlar 

kayboldu. Ben onu aramadm. Çocuu 

da olunca. Tamam, diyorsun artk. mkânsz. 

Sana artk dönmez o. Bouna hayal kurma. 

Önüne bak, diyorsun. Öyle oldu. 

Sonra bakasyla beraber oldum. Ege Üniversitesi’nde 

okuyordu. Bornova’da. 83’ten sonra. 

Bir müterimdi çocuk benim. Tipim de. Gelip 

gidiyordu. Parasn veriyordu. Ben de tipim 

olunca muameleyi süper yapyorum. Çocuk 

baland bana. Her gün gelmeye balad. Dedim, 

“Ne kadar ayp böyle yapman”. Sonra telefonla 

konumaya baladk. Her gün, her ak- 

am beni aryordu. Konualm m, edelim mi, 

bulualm m, sinemaya gidelim mi? Böyle 

aylarca, üç ay, dört ay ben telefonda konutum. 

Ben de holanmaya baladm. Benden bir ya 

küçüktü. Beni kantine götürdü bir sefer. Kz 

arkadam diye tantrd beni okuldaki kz arkadalaryla. 

Ay nasl havalara girdim. 23 yandaym 

o zaman, tfl tflm... Giydim mini etek, 

kot... Sonra Karyaka’da bir restoran kapatt, 

biz nian yaptk orda onunla... 84’te... Ailesi 

hayatnda bir kadn olduunu biliyor ama gizli 

nian yaptk. Yüz yüze gelmedik. Kardeinin 

ismi de benimle aynyd. Çok büyük ak ya- 

Ahu 

43


44 

yorduk. Ondan da bir gün ihaneti gördüm. Ayrldm; 

87’de...

Belgin: 

“O 80’li yllar içerisinde çalma alanlarmz 

gündüze döndü, ondan sonracma, 

gündüz müteri edinmeye baladk. te 

kelle koltukta, kimimiz Belgrad Ormanlar'na 

gidip çalyorduk, kimimiz karlara 

gidip çalyorduk, yani kelle koltukta hayat 

devam ettirmek zorundaydk: Çünkü 

ev sahibi darbeden anlamaz, elektrik darbeden 

anlamaz, ekmek, su darbeden 

anlamaz, ondan sonracma, dier giderlerin, 

kuaför darbe oldu anlamaz, bunlarn 

hepsi parayla dönen eyler, bakkalna, 

kasabna, kirana, ekmeine, kyafetine, aa 

bugün darbe oldu beni idare edin, diyemezsin: 

Yapacan tek bir ey vardr; bugün 

de olduu gibi, seks içilii yapmak 

zorundasn.” 

Belgin 

47

Çekirdek bir aileden gelmeyim. Yani ite dedi- 

im gibi anne baba ve 2 karde… Ama annenin 

babann ayrlmasndan sonra bizler mahkemece 

anneye verilmitik o tarihlerde. Sonra 

babam bizi kaçrd. Küçüktük, çok küçüktük. 

1958’di galiba, ilkokula gitmiyordum. Kardeim 

daha da küçüktü tabi. 

lk cinsel deneyimim öz mü öz amcam tarafndan 

oldu. Bir ensest iliki. Ben hiç ne olduunu 

da anlayamadm ve bilemedim. Osmaniye'de 

yayoruz. O zaman Adana'ya balyd. imdi il 

oldu. Tabi çok ac. Hep derler ya hani: Affet. 

Bu laf çok mehurdur: Affet… Ama öyle affet 

denilmekle baz eyler affedilmiyor. Yani çok 

kolay olmuyor. Ben yllarca bunun travmasn 

Belgin 

49


50 

yaadm. Din açsndan baktm zaman çok 

saçma geliyordu. Çünkü amca baba yarsyd. 

Ve imdi dini de sorguluyorum, Allah’ da sorguluyorum. 

Baz eylerin sadece bize dayatld- 

n düünüyorum. Bunu bazen anlattmda, 

“Olur mu ya, amca baba yarsdr, yeene tecavüz 

etmez, kan tutar” deniliyor, sonra ucu neredeyse 

“sen ayarttn”a çkyor. Ben bu durumu 

ancak yllar sonra Lambda'da açlma toplantlarnda 

paylamtm... 

Sonra evden kaçmalar... Üvey anne geldikten 

sonra… Üvey anne geldi. Bir sevinç var. Üvey 

de olsa bir anne. Komularn “yeni anneniz gelecek, 

size bakacak” mantklar var. Sevinçlisin 

ama buruksun. Kadn yabanc, biz ona yabancyz. 

Belki çok klasik bir laf ama hakkaten 

“üvey anne”ydi. Gerçi kendi annemizi bile 

hatrlamyorduk. Babam bizi Konya’ya kaçrmt, 

mahkeme aslnda velayetimizi annemize 

vermiti. Tabi ki o kadndan da bir ey bekleyemezsin. 

Yabanc, el... Çok zulüm çektirdi. Öldü 

imdi, Allah rahmet eylesin. Babam bizi çok 

severdi o kadn gelmeden önce, ama o kadndan 

çocuu olduktan sonra babam da 180 

derece döndü. Sanki dünyadaki ilk evlad oymu 

gibi davrand, bizler de evde birer hizmetçiymiiz 

gibi... Biraz küçük kardeim seviliyordu, 

ta ki o da küçük karde doana kadar. Sonra 

onun da pabucu dama atld. Evden kaçmalar 

balad ite... Kaçtm. 

Bir de benim çadr hayatm vard. u an sirk 

dediimiz, o zaman panayr dediimiz ey. 

Panayrc Bay Ziya'nn eline dütüm. Güzeldim,

hotum, küçücük tfldm. Gerçi hâlâ da güzelim. 

Allah kimseyi güzel yapmasn. Harcyorlar 

çünkü. Çirkin ans olsun. ans olsun insanda. 

Her eyde ans olsun. Özgürlükte de ans olmal… 

Bay Ziya çok yal, hayat görmü, bense hiçbir 

ey bilmeyen... Lubuncadaki srgaf kelimesi o 

zamanki çadrlarda da konuuluyordu. Srgaf 

udur: Yapm olduum rollerde girmi oldu- 

um o kutularn ismidir. Ben çadrlarda neler 

yapardm? Belden aa kesik kz olurdum. 

Müthi bir eydi. Denizkz olurdum, bir akvaryumun 

içinde. Tabi bunlarn hep illüzyonist taraflar 

vard. Türkiye’nin çeitli yerlerinde dola- 

rdk. 

Ben epey sokaklarda falan kaldktan sonra bulup 

kefetmiti beni Bay Ziya. imdiki Yeilçam 

filmlerine benziyor biraz. Hani imdi David 

Copperfield'in yapt eyler var ya, biz de onlar 

yapyorduk. Ayn, deimiyor. Sonra Zati 

Sungur'un yannda ikiye kesme illüzyonunu 

yapyorduk. O devirlerde milletin yürei azna 

geliyordu. Ben pek çarya falan çkamazdm, 

yüzümü görmesinler diye. Çksam bile, imdi 

bodyguard dediimiz kiiler çkard benimle. 

Herkes üstüme titrerdi. yilikten ziyade, nasl 

kapsam, onu nasl yataa atsam diye. 

imdi nasl dejenereyse insan, o zaman da ayn 

dejenerelik vard. nsanolu hep dejeneredir. 

Dincisi de papaz da hocas da akademisyeni 

de... Yani ne olursa olsun... "Sen okudun adam 

oldun"... Ama okumakla adam olunmaz. Önce 

insan olmas çok önemli. Adam nasl olsa olur... 

Belgin 

51


52 

Derken, çok para kazanyordum, çuvallar dolusu... 

Tabi bana çok az bir ey veriliyordu. Çünkü 

evinde yatyordum, yiyordum. "Sen paray 

n’apacaksn, akln ermez" derdi bana. Bilmiyordum, 

para nedir, bilmiyordum. 

Evet, babam zalimdi, kötüydü, ama ben aç kaldmz 

bilmem. Her ey eve tonlarla alnrd. 

Yani, hiç yokluk çekmedim o anlamda. Yalan 

konuamam. Giyinmeyi oldu bitti severim, 

makyaj severim. Makyaj çok seviyorum. Bu 

bir yaradl ve ruhla gelen bir eydir heralde 

bence. 

Bir ey anlatym m? lkokula gittiimde de 

yapardm makyaj. Ben bunu nerden gördüm? 

Esas ben Artvin doumluyum ama ben Artvin’i 

hiç bilmem. imdi annemlerden dinliyorum. 

Ama Osmaniye’yi biliyorum. Çünkü orda büyüdüm, 

ordan geliyorum, onun için. lkokula 

giderdim, karbon katlar vard, okulu süslerdik 

böyle renkli renkli. Onlarla dudaklarm boyardm. 

Yani bunu ben nasl kefettim. Acaba, 

diyorum ki, öbür hayatmda ben fahie miydim, 

yoksa çok aristokrat bir kadn mydm, bilemem. 

Ona da inanyorum. Ruhlar ölmüyor, 

ruhlar dolayor. Kim bilir ben kaç bedende 

yaadm, bir bakas kaç bedende. Buna inanyorum. 

Çünkü dünyada her insann bir ikizi 

vardr. Ruh ikizi yoktur, o ayr bir konu. Asla 

bulunmaz ruh ikizi. Neyse... 

Artk Bay Ziya'dan kaçmam gerekiyordu, çünkü 

Hindistan’a gideceklerdi. Beni kaçak götüreceklerdi. 

O an düündüm ve kaçtm. Bana bir 

içgüdü “kaç” dedi. Kaçtm, iyi mi yaptm, kötü

mü, onu bilmiyorum. arklarda ve filmlerde bir 

stanbul masal vardr... Herkeste hâlâ vardr. 

60’l yllarn arklarnda stanbul, filmlerinde 

stanbul. Dünyann neresinde yaarsanz yaayn, 

her insanda vardr. Yani srf Türkiye'ye 

özgü insanlardaki bir hayal alemi deil. Oralar 

görmek, oralara gitmek. Her ülkenin klas bir 

ehri vardr. Bizimki de stanbul. stanbul benim 

zamanmda stanbul’du. 

Bindim otobüse muavin, kaptan beni kullana 

kullana getirdiler. Harem’de indim. Dedim 

“stanbul’a geldik mi?”, “te buras stanbul” 

Harem’deyiz. Ne köprü var, ne biey var. 1968 

ve stanbul. Yandan çarkl vapurlar vard, onu 

gördüm. Neyse indim. stanbul neresi? Kar 

diyorlar. E buras da stanbul. Buras diyorlar 

Anadolu yakas. Nasl oluyor, iki tane mi stanbul, 

diyorum. stanbul kocaman. Beyolu nerde? 

Karda... E karya nasl geçeceim? “Burdan 

vapura bineceksin, vapurla Eminönü’ne 

gideceksin” dediler. Kafam almad. Orda biraz 

elendim, dolandm. Cepte para yok, bir ey 

yok. Sadece, seni sikmesini öretmiler insanlara. 

Ha, bu ne mi demek? Kimse karlksz hiçbir 

ey vermedi demek. Yani o Nubar Terziyanlar, 

tonton babalar hep Yeilçam sinemasnda. Hulusi 

Kentmenler sadece Yeilçam sinemasnda 

birer karakterler. Aslnda hiç gerçei oynamyorlar. 

nsana sadece umut veriyorlar. yi kalpli 

amcalar, dedeler olarak verildiler Türk halkna. 

Ben çok öyle amcalar gördüm, tonton amcalar 

gördüm. Hep Hulusi Kentmen gibi, Nubar Ter- 

Belgin 

53


54 

ziyan gibi zannettim hepsini. Ama -h... Hepsi 

üzerimden geçti. Ve bunlarn hepsi de namuslu, 

erefli, "ahlakl" dediimiz kiilerdi. Ben hep 

"ahlakl" kiilerle yattm. Hayatm boyunca hiç 

"ahlaksz" bir insanla yatmadm. Hepsi "ahlaklyd". 

Kendine göre... Bi tane ahlaksz biriyle 

yatsaydm. Oh be diyecektim. Nihayet bir "ahlaksz"la 

yattm. Rekorumun rekorunu kracaktm. 

Yok... Hepsi "ahlaklyd". 

Akam oldu, içim yava yava szlamaya balad. 

Yatma sorunu... Hiç sokakta kalmamm. 

çim böyle cz cz ediyor. Nerede yataym? N’apaym? 

Harem'in yukars koruluktu. Hâlâ vardr. 

Oralara ben imdi giderim bakarm da, içim 

cz eder. Gittim o korulua. Akam... Ayaz... Bir 

aacn dibine tünedim. Ne uyku beni uyuyabiliyor, 

ne ben uykuyu... 

Derken bir copla uyandm. Bi baktm bekçiba- 

... O zaman bekçiler vard. "Kalk!". Kalktm. 

Korku var. Evden kaçma korkusu. Baba korkusu. 

Aile korkusu. Tabi o tarihlerde aile korkusu 

acayip. Hâlâ da var. Herkeste vardr. Yani bugün 

Babakann da korkusu vardr. Cumhurbakannn 

da korkusu vardr. Kraln da... Çünkü 

biz korkulara küçük yamzda, anneden babadan 

alyoruz. lk iddeti annemizden, babamzdan 

görüyoruz. Büyüklerimizden görüyoruz. 

Evde görüyoruz. Her evde, her hanede... Çok 

azdr; iddetsiz, dayaksz, hakaretsiz ev çok azdr. 

Yani bilmiyorum o kadar, yüzdeye de vuramayacam. 

Her evde bir iddet, bir despotluk, 

bir baba korkusu, bir dede korkusu bir anneanne 

korkusu, bir anne korkusu, bir abi korkusu...

Gerçi benim abim yoktu, en büyükleri bendim. 

Ordan yrttm. Bir üvey anne korkusu. Yani 

muhakkak vardr. iddet orda balar. Sonra 

ilkokula gidersin, ilkokulda iddet balar. Öretmenlerinden 

balar. Hep iddetle yaarsn. 

Onun için "bende yok" diye bir ey yoktur. Yani 

herkeste vardr. Ben tersine inanmyorum... 

Bekçi ald beni, dier bekçi orda kald. Karakola 

götürdü beni, Harem'deki karakola... imdi 

unuttum. Gitsem belki duruyordur. Karakolu 

sildim süpürdüm. “Nereden kaçtn, anan kim?”, 

klasik sorular ite... Bekçi de iini halletti, sabaha 

kar brakt beni. Sonra eyi öreniyorsun 

yava yava: Düzülmeyi öreniyorsun. 

Demek ki, hayat bu diyorsun. Ama senin namusun, 

iffetin... Öyle bir ey yok. Seni deitiriyorlar 

bunlar yapmakla. Birisi de sana insanca 

davranarak "Gel, bu senin hayatn deil; bunu, 

bunu yapma" demiyor. Sabah baktm, vapur 

Harem’e yanat, yandan çarkl. smini unuttum 

imdi o vapurun. Karamürsel'di galiba. Ben 

vapura bindim. Ben de ne bilet var, ne bir ey. 

Bilmiyorum, çocuum çünkü. Elimi kolumu 

sallaya sallaya Eminönü'nde indim. 

Daha 10-12 yalarndaydm. Tam bilemeyece- 

im imdi. Küçüktüm yani. lkokulu bitirmeden 

brakmtm. Okuyamadm. Okul sürecinde evden 

ayrldm. Çünkü üvey annem çocuk dourdu, 

evin ileri falan, kafam almyordu. Aslnda 

zeki bir çocuktum. Bunu hocam da söylemiti 

ama… Kitleniyordum. Eve geldiim zaman bir 

zindana girmi gibi oluyordum. Dayak, i, güç... 

Yani irenç bir ey... 

Belgin 

55


56 

Neyse, geçtim karya, Eminönü’nde indim. 

Gez dola, karnm aç. Yine akam oldu. Hiç 

unutmam Eminönü'nde Yeni Camii'nin üstünde, 

tepede bir cami daha var. Ramazan ayyd. 

Hava ne souk, ne scakt. Ne olursa olsun 

Anadolu’da öyle bir ey vardr. Karnn aç 

olduu zaman bir kapdan ekmek verirler. Bu 

inkâr edilemez. Bir katk verirler sana. Ama kim 

olursan ol, fark etmez. Bu, bizde vardr. 

O zaman ite stanbul’da hiç görmediim adetleri 

görüyorum, gelenekleri görüyorum, insanlar 

görüyorum. Ve herkesi, ordaki insanlar da, 

sanki benim yaadm Osmaniye'deki komularm 

gibi görüyorum. Aye Teyze, Emine Teyze, 

u hala, bu yenge, Ahmet Amca falan... Süt 

satlyordu. Kadnn bir tanesi de süt alyordu. 

Akamd, hava kararyordu. “Teyze, n’olur” dedim, 

“bana bi lokma ekmek” dedim. “Siktir git 

piç kurusu, hrl msn, hrsz msn” diye bana 

bir azar, bir pay. Korktum, kaçtm. Kötü bir ey 

demedim. Ekmek istedim… 

Sonra dedim ki cami Allah’n evidir. Gireyim u 

caminin içinde yataym, dedim. Kendi kafama 

göre... Camiye girdim, her taraf kapal. Yatacak 

hiçbir ey yok. Hep mermer, koca bir cami. 

Hiç görmemiim. Hiç yok yatacak bir yer. Çktm 

ki caminin duvarnn dibinde bir tuvaletçi. 

Baktm, bir alüminyum tencerede pilav piiriyor. 

Bulgur pilav, salçal... 

Hiç unutmam. Gittim onun yanna, oturdum. 

Bo bir tabure vard. Karnm aç. stemeyi de 

bilmiyorum. stiyorum ama o kadn bana öyle 

dedi ya, bu adam da böyle der diye öylece

oturdum oraya. O da beni mahalleden zannetti 

galiba. “Karnn aç m?” dedi bana adam. Aç, 

dedim. “yi, pilav olsun, vereyim. Pilav ye, 

doru evine git” dedi. Bir tek o adam iyi çkt. 

te ben hep insanlar yok u okumu, bu 

hakim, bu hukukçu, bu falan diye ayrt etmem. 

nsann nerde, ne zaman çkaca hiç belli olmaz. 

Adam karnm doyurdu. Karnm doydu 

tka basa. E yatacak yer? Gittim bir inaata... 

Babam da inaatç olduu için, ordan inaatlar 

bilirim. Girdim, inaatn her taraf açk. Cam 

yok, çerçeve yok, bo... 

Bir kireç torbasnn içine girdim. Kafamdan 

geçirdim. Gene uyuyamadm, sabah oldu. Sabah 

yine çktm, geldiim yoldan aa. Sahile 

iniyordum. Herkes bana bakyor, gülüyor. Ay, 

dedim, niye bunlar bana gülüyor, ne var 

bende? Bir camekan bulup kendime baktm ki 

her tarafm harç, toz. Geldim, sahilde, Sarayburnu’nda, 

deniz kenarnda, ykadkça yapyor 

daha çok. Sabun yok, bir ey yok. 

Gezdim, dolatm, sora sora Beyolu’na geleceim 

imdi. Galata Köprüsü’ne gelene kadar 

çöplüklerden ekmek yiye yiye geldim. Ne bulduysam 

yedim. Allah kimseyi aç susuz brakmasn. 

En kötüsü. Hele ki susuzluk, hele ki açlk... 

Galata Köprüsü’nde yürüye yürüye Kumbaraclar 

Yokuu’nun ordan merdivenlerden çka 

çka. O merdivenleri çok severim ben. talyan 

yapm galiba. Ordan çka çka, sadan soldan 

Beyolu’na geldim, bam göe erdi. 

Ondan sonra sama soruyorum, Beyolu buras 

m, diyorum. Evet, diyorlar. Soluma soruyo- 

Belgin 

57


58 

rum, evet, diyorlar. Yani o sihir, o büyü, filmlerdeki 

gördüün, o arklardaki Beyolu buras 

ite. Deien hiçbir ey yok aslnda. Sen çplaksn, 

Beyolu da senden çplak. Sen giyiniksin, 

belki Beyolu da giyinik. Hiç fark etmiyor. 

Ha, sokakta yatmadm önce, tabi akam yine 

oldu. Bi yandan hava kararmak üzere, bam 

dönüyor açlktan. imdiki hani Taksim Gezi 

Park’na çkan merdivenler var ya, oralar daha 

deiikti. Simitçiye böyle daldm, bakyorum, 

isteyemiyorum. Adamn bir tanesi yanma geldi, 

1 lira para verdi bana. “Al bunu, simit al” dedi. 

“Beni takip et” dedi. Ay, dedim, ne kadar iyi 

adam. Bir sürü simit aldm, kolum doldu simitlen. 

Hem yiyorum, hem adam takip ediyorum. 

Adam dedi ya gel diye. Ald beni… O zaman 

Hilton’un, o Küçükçiftlik'in oralar bostanlkt. 

Arnavutlar ite turp, marul, yeil soan, yani 

sebzeler satarlard. Oralar hep bostanlkt. O 

adam da, orda bir aacn altnda o 1 lirann 

karln ald. Ben yine ordan yürüye yürüye 

Taksim’e geldim. Öyle böyle derken, sokaklarda 

yattm, bitlendim. Yani hayatn hereyini 

gördüm, görmedim deil. Barbaros, der ya, 

Barbaros ansal, biz buralara dike dike geldik 

diye. te biz de sikile sikile geldik. Aslnda o 

‘sikile sikile geldik'tir. Benim ilk gördüüm trans 

Deniz Anne'ydi. O zaman Rüya Sinemas vard, 

stiklal Caddesi'nde. Deniz Anne çok havalyd. 

Geliyor sinemann önüne, afilere bakyor, “Ha 

ha ha” diyerek saçn sallyor. Trak hedefe. Avn 

avcuna alyor. Arkasndan takip ediyorum.

Benim “sikildiim” yere gidiyor. Ordan iini 

bitiriyor, sonra tekrar... 

Ay ben bir de u laftan nefret ediyorum: "özenti", 

"özeniyorlar". Yahu ben Osmaniye’den gelene 

kadar, amcamdan gelene kadar hep bir 

eylere özenerek mi geldim. Televizyon yok, 

hiçbir ey yok. Zeki Müren var sadece, bir radyo 

varsa dinliyorduk. O zaman ta plaklar 

vard. Oralardan dinliyorduk. Ben Zeki Müren'in 

sesini mi gördüm de "özenti" oldum. En 

irendiim laf bu: "Özendiriliyorlar" lafndan 

nefret ederim. Bu içi asla doldurulamayacak bir 

kelime... Asla doldurulmaz, bombo çünkü... 

Sonra "bu böyle olmayacak" dedim. Kendi kendime 

bir eyler yapmam gerekiyor. Terziye girdim. 

O da imdi eski Lambda'nn olduu sokaktayd; 

Büyükparmakkap’da. Afrika Han’da 

bir terziydi. Gittim ta Sakzaac’na... imdi roman 

vatandalarn olduu yerde, Hachüsrev'den 

küçük bir oda tuttum. Tahtakurularyla 

yatyordum. Ne altmda bir ey vard. Terziden 

aldm 3,5 lira parayla. O zaman kaça tutmutum, 

50 kuru muydu neydi bir evin kiras. Ama 

mesafe baya uzak. Yürüyerek gidiyordum. 

Daha önce beni Osmaniye'de terzinin yanna 

vermilerdi. Terzinin yannda iyi güzel çalyorum, 

bazen terzihanede kalyorum. Orda da 

üstüme çullandlar abim bildiklerim. Güvendiklerim. 

Ordan da krldm. Hep krlma ile kar 

karyasn. Onun için ite imdi hep önce insanlar 

dinlerim aptal gibi... Beni aptal zannederler. 

Hiçbirisine de önem asla vermem. Kendi içimde 

yarglarm, kendi içimde fikirlerimi yürütü- 

Belgin 

59


60 

rüm. Kendi içimde o insann ne olduunu pat 

diye bilirim. 

Öyle böyle derken, kuaförlerle, unlarla, bunlarla 

çevre edindim derken Abanoz Soka’n kefettim. 

kinci gördüüm trans da Derya Sonay’d, 

çok ünlüdür, seks filmleri vard, stanbul gazinolarnda 

çkard... Türkiye’ye damga vurmu 

insanlar vard; Serbülent Sultanlar, Funda 

Lisalar, daha Bülent Ersoy yokken- Bülent de 

benim eski arkadam- damga vurmu insanlardr. 

Bir ilke imza atmlardr. Öyle böyle derken 

Abanoz’da buldum kendimi. Artk kendimce 

“kaarlanmtm”. 

Neyse Abanoz’a gelelim. Abanoz Türkiye Cumhuriyeti’nin 

ilk genelevlerinden. u an Aa 

Camii'nden iniyorsun, birinci deil ikinci sol... 

Abanoz’dan daha önceki genelev, Galatasaray 

Meydan var ya, oras açk genelevdi. Açk 

genelevdeki kadnlar ben Abanoz'da gördüm. 

Kimi 60 kimi 65... Günümüzde de hâlâ genelevlerin 

bazlarnda 60 ya üstü çalan kadnlar 

vardr. Abanoz Soka boaltlyor ve Karaköy’e 

tanyor. Dedim ya, ilk genelev, açk genelev 

Cumhuriyet kurulmadan öncesinden beri o 

meydan. 

Ordan alyorlar, ite saa sola, imdiki gibi vur 

kaç. Salksz, güvencesiz, nasl imdi yaplyorsa, 

aynen o tarihlerde de öyle... Ondan sonra 

ite Abanoz açlyor. Abanoz kapatlyor, Karaköy’e 

tanlyor. imdiki ite stanbul Karaköy 

genelevine tanlyor. imdiki yerine. 

Buras (Abanoz) bo kalyor. Sömürgelik her 

yerde var. Çoban olmadan sürü güdülmez. Bu-

nun çok iyi bilincindeyim. Kimse hür deildir. 

Baz o eski Abanoz’dan kalan direktör dediimiz 

ite genelevi iletenler, Kör Leyla ite Abanoz’da 

bir ev açyor. Nam dier patrondu. Gözü 

kördü. ok olmutum gözünü görünce. Takma 

gözü vard. Kör Leyla açyor, Götçü Melihat 

açyor. Sidikli Leyla, bunlar o zamanki patronlar: 

Kör Hatçe, Ermeni Leyla, Yahudi Meliha. 

Kimler var? Biyolojik kadn ve trans arlkl. 

Ha, daha Abanoz’a gelmeden kulüpleri gördüm 

tandm. Kendi çapmda artk biraz kaliteydim. 

Bu “kalite” ne demekse. nsann kalitesi mi 

olur. Yiyor, içiyor, sçyor, zevk yapyor... Dei- 

en hiçbir ey yok. Kulüp 12, devrinin gelmi 

geçmi en güzel kulübü. Ben orda bir tek Türkan 

oray' görmedim. Yani sayl bir kaç sanatçy 

görmedim. Zeki Müren her gün ordayd 

hemen hemen. Paamz, sevgili paamz?!?!. 

Bir gün lubunyalarn kulüplerini kefettim Balk 

Pazar’nda. Olaca varm ite. Buna kader de, 

ans de. Ne dersen de. Kalktm Balk Pazar’nda 

kzlarn kulübüne gittim. imdi bizlerin avam 

dediimiz yerler. Rahmetli Necla, rahmetli Selma 

-o da zmir’de öldü-, o devrin “kaar” transseksüelleri. 

Ay ite onlar gördüm, arkadalk 

ediyorum, çevre ediniyorum kendime. Ay ne 

güzel, dedim. 

Benim gittiim Kulüp 12 ile oras farkl tabi ama 

Kulüp 12’ye girene kadar ne aamalardan geçtim. 

Aa, birden klar yand. O zaman çingene 

kadnlar vard. Çingeneler oynard, sazlarla. 

Sulukule’den gelirlerdi. Ik niye yand? Bembeyaz. 

Dediler basldk. N’oldu, nasl basldk? 

Belgin 

61


62 

Elim ayam titremeye balad. Aile korkusu 

var. Yakalanacam oraya gönderileceim. O 

aclar o ikenceleri yine yaayacam korkusu. 

Baya konutular kulübün sahibiyle. Meerse 

para meselesiymi... Tamamen duygusal yani... 

Adamda para olmaynca, kadnlar bir tarafa, 

‘dönmeler’ bir tarafa... A, o zaman ‘dönme’ laf 

yoktu, ‘kadn klkllar’ bir tarafa geçtiler. Ben de 

bizimkilerin tarafna geçtim. Bana dediler ki, 

“Kzm senin ne iin var, geçsene kadnlar tarafna”… 

“Ben de onlardanm” dedim. “Geç o 

zaman!” dediler. Götüme bir tane cop. O zaman 

nerede basldysan en yakn karakola yürüyerek 

götürüyorlard. Önünde bir bekçi, arkanda 

bir bekçi... Ekip arabasna koymuyorlard. 

Günahkarz diye. Kafamz önümüzde, yürüye 

yürüye eye geldik... 

O zaman Taksim Emniyet Amirlii böyle deildi. 

Üst Beyolu Karakolu’ydu alt Taksim Karakolu’ydu. 

O bina hâlâ öyle. Hâlâ da uratmz 

karakol ite. O zaman memleketine göre 

copluyorlard. Nerelisin? Antep, Kaç plaka? 

27... Ay, 27 tane cop yiyeceksin. Aslnda o birimin 

içinde Antepli yoktur. Ama muhakkak birisi 

Antepli olur: “Ulan Ahmet, hit, hani sizin 

Antep’ten çkmazd”. “Ne? Amna koduum. 

Antepli misin? He... Domal Antep’e kar 27 

tane”. 

Allahtan ki eskiler vard: “Aman Belgin” dediler, 

“stanbullu olduunu söyle”. Niye? Ay herkes 

plakasna göre dayak yedi. imdi Adanalym 

desem bir tane yiyeceim. Nerelisin? stanbul... 

“Haa, normal” dediler. Öyle bir özdele-

miti ki; stanbul’la Bursa normaldi. Herkes 

sanki götünü siktiriyor, kaba tabirle. Bursa da 

öyle… Neden? Zeki’nin, Paa’nn eyinden dolay 

normal sayyorlard yani. “Her ey çkabilir” 

algs vard polislerin. Neyse... Aramzda 

2,5 lira, 5 lira para topland. Karakolun önünde 

mutlaka sivil bir araba olurdu. Koskoca, devasa 

bir araba... Ona bindik, geldik Sansaryan Han'a... 

O Sansaryan Han ne ikenceler, ne sapklklar 

gördü. Bilmiyorum, otel mi oldu, n’oldu 

sonra? 

Geldik, en üst kata çktk. lk defa ömrümde... 

çim ama kupalaz gibi... ‘Gûllüm’ü ben orda 

örendim ilk. imdiki camiann hepsi ‘gûllüm’ü 

artk sakz yaptlar. ‘Gûllüm’ bu demek deildir. 

Falakada dayak yediimiz zaman gûllüm yapardk 

ki, acy unutalm amataya vuralm. Gûllüm 

orda olur. kence gördüümüzde gûllüm 

yapardk. imdi sen benim kalbimi kryorsun 

ya da ben senin; “Ay abla gûllüm yaptm”. 

Böyle deil gûllüm. Azlarna ‘gûllüm yaptm’ 

diye almasnlar, sakz etmesinler. ‘Gûllüm’un 

bir anlam var. Ya ikencede ya emniyette fare 

delii kadar yerde biz ‘gûllüm’ yapardk. O 

üzüntüleri unutmak için. Ama imdi herkes, 

“gûllüm yaptm” diyor. Hiçbir ey bu kadar 

kolay olmamal. Bizler bedel ödedik, hâlâ da 

ödüyoruz. ‘Gûllüm’u de yerine göre yaparz biz 

eskiler. Bunu iyi örensinler imdiki zat zevatlar. 

Neyse... Karakolun en üst katna çktk. Büyük 

bir kap. Bak hâlâ emniyet bunu yalanlar, hayr 

doru: ‘Burada Allah yok, peygamber tatile 

Belgin 

63


64 

çkt’ yazsn okudum ben o kapdan içeri girerken. 

Kemerli bir kap, mecburen karndaki 

amire selam vererek giriyorsun, kap öyle yaplm. 

Yaz vard, imdi emniyet, hayr yok böyle 

bir ey, diyor. Zaten ben bu ülkede kim ‘hayr, 

yok’ diyorsa bir i vardr. Ama bir gün de birisi 

‘evet’ dedii an her ey düzelecek. 

Beni en öne attlar eski translar. Onlar kaar 

biliyor ii. Adamlarn sanda solunda kaln sopal 

iri yar adamlar. On tane bir ele vuruyor, 

on tane öbür ele vuruyor. Çektiin zaman tekrar 

balyorlar. Ay benim önümdeki adam bitti, 

ben de bittim. Gittim, benim arkamda da eskiler. 

Herkes kaarln yapar. Anan baban dahil. 

Ben inanmyorum dürüstlüe. Dürüstlük bir yere 

kadar. Menfaat girince herkesin dürüstlüü 

bozulur. Gözlerim kapal gittim ben, elimi uzattm, 

içim titriyor. Ben farknda deilim, nasl 

titriyormuum ki... lk defa ismini burada açklayacam: 

Cemal Dandinolu.... Amir(asayi). 

ndirin sopalar, dedi. Bizim bunlara vurmamz 

yakmaz, dedi. Bunlar Ahlak'a verin... 

Ay kzlar bir sevinçli, zil taka taka, gûllüm yapa 

yapa biz Ahlak'a indik. Ben "ahlak" nedir bilmiyorum. 

ndim. Neyse Ahlak’a dolduk. Ahlak’ta 

herey gûllüm. Yukardakine bak. Aaya bak. 

Aada ahlak masasnda “Ay naslsn abi?”, 

“Abi çayn yok mu?”, böyle. Ahlak masasndan 

bizi müteferrikaya getirdiler. Sene 1970. 

Mütefferikaya attlar bizi. Koskocaman parmaklklarla 

çevrili olan yer erkeklerin olduu yer. Bu 

taraftaki göt kadar yer de; kadn, trans, nono 

falan ayrm yok, hepsine ayrlm. Laz Yüksel,

imdiki adyla Mine, hâlâ yayor. Ben hep 

yanmdan kovardm. Karadeniz ivesiyle "Ben 

de sizden olacaum" derdi. "Ay git be" derdim. 

Sonradan estetiklerle çok güzel bir kadn oldu. 

Allahm bir kalabalk müteferrika. Balk istifi 

gibiyiz. Gaclar, çingenesi... O ona aka yapar, 

göbek atanlar. Üstü açk, erkeklerin sesini duyuyoruz 

ordan. Koli atanlar * , “Ne güzel kar olmu- 

un” diye... O zaman GBT yok, kimi bir aydr 

orda, kimi iki aydr orda. Mine: “Memur bey” 

dedi, “ben kadun deulum, erkeum” dedi. Eski 

lubunyalar diyor ki: “Bak Yüksel sus, oraya 

içeri girersen, bizim yanmzda seni gördüler. 

Tuvalete girdiin zaman bir daha çkn olmaz. 

Orda kaç kii varsa senin üstünden geçer. Hepsi 

elini ey etmekten nasr tutmutur”, “Yooook” 

dedi bu, “Ben erkeum”. O da kendi korkularyla, 

kendince böyle bir ey yapyordu. 

O zaman Necla da, “Atn bu ibneyi, bu erkek” 

dedi. O atldktan sonra, bir anda içeriden barmalar, 

çarmalar yükseldi: “Kesti kolunu” 

dedi biri. Aman, dedik, Laz Yüksel’e bir ey 

oldu. Yok, deilmi. ranl bir tr oförü yakalanm. 

Adam ran’a dönmemek için bileklerini 

kesiyor, tuvaletin ampulüyle. Onu öyle karga 

tulumba çkardlar. O zaman nerede sedye 

medye... Bizim kap da açk. Ay biraz sonra bir 

ses balad "Uy, uy"... Laz Yüksel’i yava yava 

tuvalete çekiyorlar. Orda var 50-60-70, 100 

kii. Aylardr ordalar... Artk adamlar ellerini ey 

etmekten... Dünyada elleriyle o ii yapan tek 

* Koli atmak: laf atmak, i atmak. 

Belgin 

65


66 

canl da biziz. Baka yok, hiç övünmeyelim 

kendimizle. Kendi elimizi ey yapyoruz ayol, 

bunun ötesi var m? Erkekler için konuuyorum. 

Polise iaret etti Necla falan azck daha kalsn 

Yüksel diye. Yüksel ordan kendini nasl can 

havliyle parmaklklara attysa: “Memur bey, ben 

kadunum”. ki saat önce ben erkeim diyen, 

ben kadnm demeye balad: “Aln beni buradan, 

parçalayacaklar”. Neyse memur ald. 

“N’oldu?” dedik, “hani sen erkektin?”... “Erkektin, 

ne oldu da birden kadn oldun? nsan 

tanrya yalvarsayd bu kadar çabuk dönemezdi” 

dedik. 

O zamanki translarn birlik beraberlii yeryüzünde 

yoktur. Neyse sabah oldu. Ahlak’a çktk. 

Parmak izi verip damgalanyorsun. lk parmak 

izim o zaman alnd. Hem bunca olaylar yayorsun, 

o yetmiyor bir de damgas devletin: 

“Karakolda ayna var, ayna var... Kz Belgin kolunda 

damga var, damga var” Her arknn da 

bir gerçeklii var. 

Deniz Anne falan bana “Sana sorarlarsa ‘Aa bu 

benim ilk geliim deil, bilmem kaçnc geli- 

im’de, bir eyler yap ki, bak biz gideriz, sen burada 

kalrsn” dediler. Kap açld, Cemal Dandinolu 

Beyefendi içeriye girdi. Bütün amir 

memur ayaa kalkt. “Sen, sen, sen” dedi, 

“boaltn buray” dedi. Herkes boaltt. Bir ben, 

bir Cemal Bey, kaldk. “Sen yenisin, deil mi?” 

dedi. “Olur mu efendim…”, bilmem ne falan, 

kzlar bana öretti ya. “Hiç yalan söyleyemiyorsun” 

dedi.

Alt haneli telefonu numarasn yazd kada 

bana uzatt. “Beni muhakkak ara” dedi. “Ben 

hancym, sen yolcusun” dedi. Hastane korkusu 

var ya, ine korkusu... Adamdan cesaret de 

aldm ya... Ben önce zannettim ki “Eyvah, dedim, 

ailem beni buldu”... “Ay,” dedim “n’olur 

beni hastaneye göndermeyin”.“Bak canm” dedi, 

“sen hiç hayatnda zührevi hastanesine gittin 

mi?” dedi. “O nedir?” dedim. “Oraya git” dedi 

“kendine baktr, kontrol ettir. Hastalk olabilir” 

dedi. “Zührevi hastalklara yakalanm olabilirsin” 

dedi. “Kann alsnlar, vücuduna baksnlar” 

dedi. Adam böyle, çok güzel konutu benimle... 

“Ama beni mutlaka arayacaksn” dedi. Ay 

adam çkt, ordaki tüm translar üstüme çöktü. 

“N’oldu, ne dedi sana?” diye. Ay, dedim, “bir 

ey yok…” 

Büyük Ajda vard, kötü ruhlu bir transt... Tüm 

translar iyi olacak diye bir ey yok. nsann gönlü 

neyse odur. Bunun heterosu, geyi, lezbiyeni, 

trans olmaz. nsan insandr ve a-r-za-dr. Ben 

de dahil... Kimse sütten çkm ak kak de-ildir. 

Ajda hemen ald elimden kad, kskançlkla... 

“Aydan post polisten dost olmaz” dedi 

ve cart cart yrtt adamn verdii telefon numarasn... 

Deniz, Ajda’nn üzerine yürüdü... “Kskanç 

ibne! Fesat ibne! Niye yrttn?”. 

Bizi doldurdular arabalara, ciplere. Doru geldik, 

ilk defa ite Zührevi Hastanesi ile tanaca- 

m. Hâlâ durur oras. Cancan deriz. O zaman 

kzolankz bir bahemire vard. Dünya iyisi, 

adn u an hatrlayamayacam. Neyse hastaneye 

geldik. Eski translar Deniz Anne, Necla fa- 

Belgin 

67


68 

lan sanki babasnn evine gelmi gibi. nsan 

babasnn evinde bu kadar rahat olamaz. “Ay 

anneciim” diyen bahemirenin yannda, “Ay 

canm sana çok güzel çorap aldm” diyenler, 

rüvetin en çok bulunduu yer. Her yerde 

Türkiye’de rüvet var. Her yerde... Neyse… 

“Kzlar, geçin içeriye yatn” dedi. Kadn çok adil 

bir kadnd. Hastanenin içi prl prld. Duvarlar 

falan... 

Sonra o hastanelere ne ükranlar geldi, Nevzat 

Beyler, Orhan Beyler... Hepimizi sömürdüler. 

Lafa geldi mi, bize ibne derler, trans derler, 

dönme derler, ama paramzdan yedikleri zaman 

ball ball yiyorlard. Niye o zaman o paray 

alyorlard? Madem biz günahkarz da niye 

ahane bir ekilde alyorlard... Emniyeti de yiyordu, 

Ahlak da yiyordu. O paralar tatllkla 

çoluuna çocuuna, kursaklarna gidiyordu 

ama biz yine “cehennemliiz”. Biz yine “topluma 

aykryz”. “Ahlak dyz” ama srtmzdan 

deve yüküyle götürüyorlard. Bunlarn hepsi 

“dürüst” insanlard, “ahlakl” insanlard. Ben 

diyorum ya ben hiç “ahlaksz”bir insanla yatp 

kalkmadm. Zaten imdi istesem de yatp kalkamyorum. 

Tiksindim. Tepeden trnaa kadar 

doluyum. O zaman Abanoz'da günde 100 kiiyle 

kalyordum, bir fi bana aitti. Koskoca evde 

ben çalyordum. Ha bu 100 kiiyle cinsel ilikiye 

girmiyordum. Çünkü Türk toplumu hâlâ 

seks nedir bilmez. Bilmiyor. Neyi ne usu ne... 

Kimse bilmiyor... 

u bacam bile vajina zannediyorlard. Kimisi 

anne diye gelir... “Olum ben senin annen de-

ilim”. Kimi abla diye, kimi teyze diye. Kimi hala 

diye. Böyle bir çarpk bir seks anlay var 

Türk toplumunda. Hâlâ da öyle. imdiki psikologlar, 

sosyologlar o zamanlar bendim. 

Bu ensest dediimiz eyler kendi içinden çkyor. 

Amcamn bana yapt gibi o da annesinden 

babasndan böyle görmü. imdi çocuk 

sekste bulu çana eriyor. En tehlikeli ça. Gerek 

kz çocuunun, gerek erkek... Çünkü neden? 

Hep günah, tabular içinde yetiiyorsun. 

Yere baktn günah, unu yaptn günah. Hep 

günahlar içinde yetiiyorsun. E, Kuran’ kimse 

bilmiyor. imdi evde ablas var, o olmaz. Kom- 

unun kzna bakyor, kendi sülalesinin dnda: 

"O senin ablan, teyzen". Çocuk bakyor ki herkes 

abla, teyze, amca, day...hep akrabayz. 

Seks nerede o zaman? Ben nasl, hangi denizde 

yüzeceim? Bilmiyor... te kendi içindeki fantezileriyle, 

o çöküntü içerisinde kendine bir seks 

objesi buluyor ve onunla hayatn idame ettiriyor. 

Çünkü karsnda bir muhatap yok, örenecek... 

Onun için tepeden trnaa penis doluyum. 

Bakanyla da yaadm, emniyet müdürleriyle 

de yaadm. Vekillerle de yaadm. Onlar 

da insan... Makamlar insanlara biz veriyoruz. 

Hastaneden çktk. Yine nereye? Kürkçü dükkanna: 

Abanoz’a çalmaya… Yanmzda çok az 

has gaclar vard Abanoz’da. Tutunamyorlard. 

Aç kalyorlard. Koskoca evde tek bama 100 

tane fi bana aitti. Patron istemiyordu kimseyi. 

Lüks Nermin ki, Türkiye Cumhuriyeti’nin en 

büyük patronudur. Lüks Nermin, sonradan 

Belgin 

69


70 

Abanoz’a geldi. Ne bakanlara, ne vekillere kz 

temin eden kiiler... 

Matild, bilindii gibi bir kadn deildir. Acmaszdr... 

Genç çocuklar alan, altlarnda arabas 

olan... "Bu topluma, gün gelecek, erkekleri de 

siktirticem" demitir. Evet, siktirtti. Kadnn bir 

kini vard. 

Kocas nikahl karsn satyordu: Nesrin, hiç 

unutmam. Nesrin’i getiriyordu Abanoz’a brakyordu. 

Zavallm hiçbir ey bilmiyordu ki... Çok 

acrdm ben o kadna. O kadna ben sahip çktm. 

Tek bama ben koruma altna almtm. 

Benim de bir annem var, ben de bir kadnm 

her eyden önce. Çünkü anlyordum o kadn. 

çten alyordu kadn. Gözyan görmeme gerek 

yoktu o kadnn. "stiyorsan kal Nesrin" diyordum. 

Zorlamyordum. Cebine ben kendi 

harçlklarmdan koyuyordum. Pezevenk köeden 

alp götürüyordu onu. Dünyann her yerinde 

erkek ayndr. Srf bu ülkede, Ortadou’da, 

urada burada deil... Bir insann tyneti bozuksa 

bozuktur, düzeltemezsin. Krk bir zindana 

hapsetsen de düzeltemezsin. Ruh deimez, 

neysen onu yaarsn... 

Abanoz’da Rusya’dan translar gelip çalyordu. 

Geyler gelip çalyordu Meneke plajlarnda. 

Yunanistan’dan gelip burada çalyorlard. 

Bulgaristan’dan, Hollanda’dan, talya’dan... O 

kadar özgürdük yani. Randevu evlerimiz vard. 

Kimse bunu inkâr edemez. Pansiyonlarmz açld. 

Rahattk, resmen olan geneleviydi. Sonra 

Ecevit hükümeti geldi. 74 müydü? Ecevit tek 

bana gelmedi. Rahmetli Erbakan, Türke’le

eraber ortaklaa hükümetler kurulmutu. 

Birinci Dönem’de Ecevit zamannda kapand ilk 

defa Abanoz. Çünkü çileri Bakan o zaman 

Milli Selamet Partiliydi... Kan alattryorlard. 

Demirel geliyordu, Abanoz açlyordu. Ben 

burada Demirel dediimde, herkes beni Demirelci 

zannediyorlar, deil, ben Hiçbir lideri, partiyi 

sevmiyorum, çünkü ad üstünde politika. 

Demirel geldiinde açlyordu ve tekrar biz 

çalmalarmza devam ediyorduk, kapatldnda 

çil yavrusu gibi dalyorduk. 

Sonra Abanoz tamamen kapand. Öyle bir 

ikencelere maruz kaldk ki, bir arkadamz kan 

iedi. O zamanki ahlak masasndan "krbaç" lakapl 

adam yapt. Kan kustururdu bize. Tantan 

kapatt Abanoz’u, kazd kökünü... 

Abanoz kapand, Dolapdere’ye gittik. Çöplüktü 

Dolapdere. Elmada’dan aa inen yol var, 

roman vatandalar orda oturuyordu. Orda da 

evler çalyordu. Gecekondu sistemi. Püf desen 

yklr... Hadi bizim patronlar oraya kayd, hadi 

orda evler yaplmaya baland. N’oluyordu? 

Rüvetin döndüü yer... Orda çalmaya baladk 

çünkü biz sokak nedir bilmiyorduk, sokaa 

dökülmek bizim için tehlikeliydi. Polisler geliyordu, 

ykyordu, biz yapyorduk. Oray da 

bitirdiler. Mecbur bizi sokaklara döktüler, hâlâ 

da sokaklardayz… 

Abanoz tamamen kapannca köçekçe tarihim 

balad. imdilerde “Ecinsellii de Avrupa’dan 

aldk” diyorlar ya, derebeylik tarihini, Osmanl 

tarihini açp baksnlar. Köçekçe tarihini bir 

okusunlar. imdi onu anlatsam iin içinden 

Belgin 

71


72 

çkamayz. Sonra, köçekçelii de Evren yasaklad. 

Bu corafyann hamamclk, olanclk kültürü 

Roma’dan beri vardr. Meyhane köçeklerini 

bu toplum okusun, aratrsn. O da elimdeydi, 

aldlar daha gelmedi geriye, belgeler var... 

Çarptmasnlar. Bizler deli deiliz. Bizlere deli 

diyen ruh hastalar kendileri. Tarife imkân bulamyorum. 

Bir sefer, sene 1977-78’te biz 35 tane trans 

Sansaryan Han’n altn üstüne getirdik. Pazar 

pazartesine balayan sabah, bizi yine almlard. 

Müteferrika’nn bakomiseri, yannda da iki 

tane kadn memur, bir de iki elini arkasna 

koymu, geldi. “Bunlar da ite erkeklerin yüz 

karalar” dedi, “pislik bunlar” dedi, bizi göstererek. 

ki kadna hava atyordu, polis kadnlara… 

Rahmetli Seyyal, Allah nur içinde yatrsn, kalkt 

yerinden; -gözlüklüydü Müteferrika’nn bakomiseri- 

yakasndan bir tuttu, “Allah iki tane 

sana göz vermi” dedi, “bir de o yetmemi, 

optie gözlük yaptrtmsn” dedi, “kör müsün 

be adam, ne erkei?” dedi. Bakomiser iki seksen 

bir doksan uzand. ki kadn polis ciyak 

ciyak kaçt. Vuru, o vuru var ya, hepimiz oray 

yktk. O arbedede rahmetli Soankafa yeni 

ameliyat olmutu, apandisiti patlad; bütün 

dikileri açld. Bir baktm, gözya bombas 

atcaklar bize, ordan kelli felli bir adam geldi, 

“Ne yapyorsunuz?” dedi, “Amirim bomba atyoruz” 

dediler, “Dünyann neresinde görülmü” 

dedi, “Emniyetin içinde bomba atld, hele 

Müteferrikann içinde bomba atmak nerede 

görülmü?” dedi. “Siz beni Kars'a m sürdürte-

ceksiniz, Sarkam'a m sürdürteceksiniz, indirin 

bakaym” dedi. Ben o adama hayran kaldm, 

adam çok güzel psikolojiden anlyor. “Kim bilir” 

dedi, “kzlara neler yaptnz” dedi. “Kzlarn 

canna ot tkadnzki kzlar bu hale geldi, buray 

böyle yaptlar” dedi, “yoksa bunlar böyle yapmazd, 

kabahat sizin” dedi adam. Biz yumuadk 

ama her yer dalm, ne üst ba kalm ne 

makyaj… Adam “çabuk” dedi, “kzlar yukar 

çkarn yemee, karnlar açtr, yemek, çay verin”… 

Dedim ki “Bizi buradan tek tek kurban 

olarak çkarcaklar, yukarda azmza sçcaklar.” 

Ama biz zincir olduk böyle, zincir halkalar. 

O anda ite pasaporta gelen turistler bizim resmimizi 

çekiyor, turistleri engelliyorlar. Bir zincir 

oluturduk en üst çat kata çktk, kubbenin olduu 

yere, bizi bir odaya tkacaklar, bok kokuyor 

oda, dedik ki “Bakn bizi buraya sokamazsnz, 

bizi buraya emniyet yardmcs gönderdi, 

asla bizi buraya sokmayn, bak aas demirdi 

paramparça oldu, buras tahta, buray hepten 

banza ykarz” dedik. “Aa, yok” falan dediler… 

Bize sular, her bir ey, ne istersek geliyor. 

O arada dosyalar konulduu demir dolaplar 

farkettik, üstlerinde kilitler var. Dedik “Bu 

dolaplarn içinde ne var, bu kilitler ne?”. “Orda” 

dediler, “teröristler var”. O zamanlar Devsol 

var, Dev-genç var, onlar var. Dedik, açn 

bunlar. Sadece bir delik, böyle sigara giricek 

kadar bi delik var. Ay, dedi polis “N’olur açtrmayn, 

onlar terörist, onlar Dev-solcu, Devgençli, 

azl katiller”. “Açn” dedik, açtrttk. Her 

açtrdmz kapdan adamlar çkyor. Adamlar 

Belgin 

73


74 

ne oturabilir, ne yan durabilirler orada, ayaktalar 

hep… Tepede de bir k yanyor, ampul 

tepelerinde… Kimi haftalardr ordaym, kimisi 

aylardr… Telefon numaralar verdiler; ite ben 

u kadar zamandr burdaym, suçsuzum, aileme 

bildirin burda olduumu falan diye. Biz kalem 

aradk, göz kalemlerimizle yazdk ellerimize, 

birazck hava aldrttrdk, su verdik onlara… Ne 

yaptlar, teröristler mi, deiller mi, Dev-sol mu, 

anarist mi, hiç bi ey diyemem, bilmem. Bizim 

için o an, ordaki bir insand. Çünkü ayn acy 

çekmitik biz de, çünkü bizi bile birçok eyle 

suçluyorlard. Bu sefer memur geldi alad, dedi 

ki, “Benim çoluum çocuum var” dedi. Çünkü 

eskiden arka sürgüne gönderirlerdi. “Beni sürdürmeyin, 

n’olur” dedi. “Yalvaryorum kapataym 

bunlar. imdi amir gelir de beni böyle 

görürse” dedi. Adama da hak verdik, kapattrdk. 

Adamlardan aldmz telefonlar aradk 

sonradan. Yani diyeceim öyle günler yaadk, 

gördük. Tabii bu anlattklarm sadece cmbzla 

alnm bunlarn içerisinden. 

Gelelim 79’lu 80'li yllara. Bir askeri darbenin 

olaca belliydi, yani bunu gösteriyordu durum, 

çünkü hakikaten 77 olaylar, Taksim olaylar bir 

vahetti, Mara olaylar bir vahetti, terör mü 

diyoruz buna artk ben bilmiyorum. Kontrgerillann 

yapm olduu bu olaylara isim bulamyoruz. 

Yani hakkaten ülke kan gölüne doru 

gitmiti ve evde böyle rahat oturup konuamazdk, 

sokakta nereden kurun gelecek belli deildi, 

sadan m soldan m, o zamanlar polis bile 

sac ve solcuydu, gerçi biz iki tarafa da yarana-

myorduk, imdi de öyle, yani ne sa ne sol. Ne 

sa'ya ne Musa'ya asla yaranamadk... 

80 darbesi, ite 12 Eylül... Ve 12 Eylül sabah, 

Kenan Evren ve arkadalar darbeyi yaptlar. 

Tabii ki, bu darbe hiç istemediimiz bir ey, 

askeri bir vesayetin altna giriyorsunuz. Sonra 

evler gene kapatld, hepimiz dalmak zorunda 

kaldk, kimimiz zmir'e, kimimiz artk köçekçilik 

yapmaya Krehir'e, kimisi de ta Tokat'larda 

vurkaç çalmaya balad. 

Ben o zaman Tarlaba’ndaki evimde oturuyordum. 

Hani ben, diyordum, darbe olmaz falan 

ama sigaram bitmiti, aa indim. Cadde üstünde 

evimin altnda bakkal var, bakkala ineyim 

sigara alaym dedim, ama bi sessizlik hakimdi, 

aa indim, tam kapdan darya çktm, 

baktm bir asker silahyla “Çk yukarya” dedi 

bana, “N’oldu?” dedim. “Görmüyor musun?” 

dedi, “Darbe oldu”. Ne darbesi? “Ordu el koydu” 

dedi. Dedim, “Ben sigara alcaktm, sigaram 

yok” ve o an o asker bana asker sigaras çkarp 

verdi, yukar çktm. 

Üç gün hayatla iliiim kesildi, sokaa çkamadm. 

Sokakta bir tek çocuklar vard, küçük küçük 

çocuklarn sesi geliyordu, ne bir araba sesi, 

ne bir korna sesi, ne barlt ne gürültü, çok 

büyük bir sessizlie bürünmütü ehir. Üç gün 

sonra, saat 12'den sonra sokaa çkma yasaklar 

balad; yava yava ite. 12'ye kadar ne yapabilirsek, 

imdi düzenli bir hayatn var, çalman 

var; buna çark alan * de, buna randevu 

* Çark Alan: ie çklan yer 

Belgin 

75


76 

evinde çalma de, ne dersen de. Ve birdenbire 

kimyan bozuluyor. Ve birden bire ne yapacaksn, 

sudan çkm balk oluyorsun. Çünkü almsn, 

pansiyonlarda çalyosun ama her yer 

kapatlm, nasl çalacaksn? 

te orda en zoru da bu. Yani, nerde çalaym, 

n’apaym meselesi. Bugün kendini sürekli çarka 

vermi bir arkada, bir kulüpte kolay kolay 

çalamaz, yahut da kulüpteki bir arkada gece 

gündüz orda çalyosa, çark yapamaz, kimyas 

bozulur. Ha belki diyeceksiniz ki, her ikisi de 

ayn. Ama hayr, ayn deil, herkes bunu ayn 

olarak görüyor. Hayr, çok farkl bir ey bu… O 

zaman cep telefonlar yok, ev telefonlar pek bu 

kadar revaçta deil. Yava yava, gündüz çalmaya 

baladk. Gündüz çalyoruz, çok zor yani. 

Bu acy bir tek sa çekmedi, sol çekmedi 

yani bir tek onlar ikence görmedi, bir tek onlar 

dövülmedi, sövülmedi. Biz trans bireyler de 

nasibimize düenleri aldk. En acmasz bir durumda 

aldk biz bu eyleri, paymza düen eyleri; 

çünkü bizler “riskli” gruplardk, yani halkn 

nefretle bakt, ite tiksindikleri, yani ite trnak 

içinde “tiksinç” gördükleri, öyle hitap ettikleri 

gruplardk. 

Tabii çok var, askerden çektiimiz de... Çünkü 

askeri rejim balad zaman, emniyet resmen 

ey oluyor, sivilden alnyor ve bir asker, bir albay 

emniyetin bana geliyor, karakolun bana… 

Belediyede herey deiiyor, bütün herey 

askerin elinde. Askerlere iyi yaranmak için polisin 

de bir ey yapmas gerekiyor yeni gelen 

albaya. Bizi atyorlard önlerine…

Mesela öyle bi anm anlataym; bir gün Deniz 

Anne’nin evindeyiz, oturuyoruz böyle lubunyalar. 

Deniz Anne’yi ziyaret edeyim istemitim 

o gün. Oturuyoruz; otururken kap çalnd. Ne 

bir erkek var ne bir ey… Kendi halimizde biz 

bizeyiz. Polisler girdi içeri: “Giyinin hazrlann”. 

Dedik ki “Niye gidiyoruz? Hani ne oldu erkek 

yok, hani bir zina yok, herhangi bir ey yok”, 

“Hayr, ben onu bunu anlamam hadi yürüyün 

hazrlann” dedi. Apar topar hepimiz giyindik, 

biz suçsuz yere, geldik Beyolu Emniyet Amirli- 

i'ne… Yanmzda bir tane biyolojik bayan vard, 

kendisi de eski kelavlardand * . O yalvard 

ite: “Benim çocuklarm var abi, bokunu yiyeyim 

abi, ayaklarna kapanaym abi, çocuklarm 

evde aç”. Ekipler amiri, götüne bir jop vurdu, 

onu gönderdi. Ben, Deniz Anne ve bir de dier 

translar emniyetin merdivenlerinden yukar 

çkarken, aaya iki tane subay iniyordu. Resmi 

giyinmi subaylar aa iniyordu. Bu hayattaki 

en ac olay benim için… Ve ben yllardr, o 

Beyolu Emniyet Amirlii eskiden, aas Taksim 

Karakolu, imdi emniyet, Beyolu Emniyeti 

oldu, yukars da Beyolu Karakolu'ydu. Yukarya 

en üste ilk defa çktm ben, o en üst kata, 

hep direkt Taksim Karakolu'na gider gelirdim. 

Neyse… O zaman bekçibalar vard, Deniz 

Anne üüyor donuyor, hava serin, bekçibana 

dedim ki, “Arkadam gelsin” dedim, “sobann 

bana otursun, yal” dedim, “hani biraz böyle 

üüyor” dedim. Bard bana “gidin” dedi, 

* Kelav: (1) seks içisi (2) iini bilen kii, açkgöz. 

Belgin 

77


78 

“defolun!”. “Hem geliyorsunuz, fuhutan” dedi, 

“hem de snmak m istiyorsunuz” dedi. Adam 

binbir türlü hakaretlerde bulundu. “Aman 

aman, peki” dedim, “kalsn”. Ki daha önceden 

de o bekçiban tanyorum, çay smarladmz, 

çay aldmz, verdiimiz kii. Oraya gitti miydi 

aslan kesilen bir tip. O arada da laço Bahri dediimiz 

bir trans arkada yakalanmt, yani daha 

tam translk geçi dönemindeydi; Süreyya… 

Onu da bir müteri ile yakalamlard. Onun 

müterisini görmütüm, bizimle getirmilerdi. O 

zamanlar öyle bir kan vard, stanbul çevrelerinde 

göt sikiyor bunlar diye o laçonun bir 

byn keserlerdi bir by kalrd, saçnn bir 

bölümünü keserlerdi bir bölümü kalrd, böyle 

bir damgalama vard. Adam öyle gördüm, güldüm 

yani gayri ihtiyari, psikolojim bozulmutu. 

Adamn cezas bu deildi yani, böyle olmamalyd. 

Ben gülünce, o bekçiba, hemen yanma 

böyle sevinçli bir ekilde geldi. “Ay,” dedi “sen 

beni yanl anladn, arkadan gelsin o sobann 

bana” dedi. Kendi sandalyeyi getirdi. Ay, hizmette 

hiç kusur yok. “Gel” dedi, “sana bir ey 

söyliycem” dedi. Bir kat aa indirdi beni. Aa- 

indim; florasandan, lo karanlk odada iki 

tane subay gördüm. Odann içerisindelerdi, 

bekçi beni içeriye itiverdi. Orann bakomiseri 

de Murat Bey’di. Arkadaz, dostuz onunla, her 

zaman otururuz, azmz kokmasn diye votka 

içeriz, dertleiriz, çok birbirimizi severdik, öyle 

bir insand. Ben ona haber de göndermedim, 

hiçbir ekilde, nasl olsa anlalacakt zaten. 

Oraya gidince görecekti, durum ne anlatcaktk.

Neyse, içeriye girdim, kap kapand, iki tane 

silah dayand vücuduma. Askeri silahlar, tabancalar, 

biri samda, biri solumda… “Soyun!” 

dediler. Öldürülebilirim, her ey olabilir… Buna 

cinsel taciz de, bilmiyorum ben isim koyamyorum 

buna, bunun ismi yok! Evinden alnyorsun, 

hiçbir ey yok, tertemiz yani… Oturmaya 

gidiyosun, misafirlie gidiyosun… Polis tarafndan 

alnyosun, karakola götürülüyorsun… 

Karakol ne demektir? Güvencedir, benim o an 

namusum, benim hereyim orda onlara aittir, 

emanettir orda. Onlarn korumasndaym, benim 

anlaym bu. Hâlâ da böyledir… Ama orda 

bekçi tarafndan askerlere sunuluyorum… 

kisi de cinsel ilikiye girdi benimle. Ne alayabildim, 

ne haykrabildim. Ne de hakkm savunabildim… 

Asker kendinde o hükmü görüyor, 

o iki asker… Tam ben çoraplarm giyiyordum, 

askerler ilerini bitirdi kapdan çktlar. Bacaklarm 

falan açk, ekipler amiri ile göz göze geldim. 

Askerler çkt, hazrol vaziyetine geçti ekipler 

amiri falan. Artk, dedim ne olursa olsun, döndüm 

ekipler amirinin suratna “Bunun için mi” 

dedim, “getirdiniz amirim, beni”. “Kullanmalar 

için mi getirdiniz?”. “Evden bizi aldnzda” dedim, 

“Kim vard? kimse yoktu” dedim. “Ne bir 

erkek, ne baka bir ey. Biz misafirlikteydik, sana 

anlattm” dedim. “Bunun için mi getirdiniz, 

bu hizmet için mi beni buraya getirdiniz?” dedim. 

Adam kafasn duvara vurdu. Sert bi ekilde 

vurdu, cevap veremedi. Adam suratn kapatt, 

aa indi. O bekçiba - daha önce hani 

biz ona çay smarlardk - aramz gayet iyi olan 

Belgin 

79


80 

ite… Murat Bey’le de benim aramn çok iyi 

olduunu biliyor. Sen git Murat Bey’e durumu 

öyle ifade et: “Yaa ite Belgin, askerleri ayartt, 

subaylar… kisiyle de karakolda cinsel ilikiye 

girdi” de. Güya kendini temize çkaracak… 

Çünkü nasl olsa ben bunu söylecektim Murat 

Bey’e… O öyle söylese dahi, ekipler amiri de 

gördü beni diye düünmekteydim. Murat Bey 

beni çarttrd, “Yazklar olsun sana!” dedi, 

bana tokat att. Dedim; “yi de o kadar dostuz 

yani bu tokad bana niye attnz, sebep ne?”. 

Sen böyle böyle yapmsn, dedi. “Hayr” dedim, 

“çar bekçiban, buraya çar”. Durum 

bu bu bu ekil, “Ekipler amirini de çar, beni o 

vaziyette gördü” dedim. “ki tane silah dorultuldu 

bana” dedim. “Bekçiba oraya götürdü 

beni” dedim. “Biz karakola çkarken, o iki subayda 

aa iniyordu, vardiya deiimi vard, 

gördü” dedim. “Buras bir snma evi, bir karakol, 

benim namusum hereyim” dedim, “Ben 

bir fahie de olabilirim, ibne de olabilirim, her 

ey olabilirim ama benim imdi u anda hereyim 

size emanettir” dedim, “Ama ne oldu? Ben 

burda kirlendim” dedim. Adam dondu. Bir ey 

diyemedi, çard bekçiban, bekçiba kem 

küm etmeye balad, cevap veremedi çünkü. 

Neyse… Bu da asla unutamayacam anlarmdan 

bir tanesiydi… 

O zamanki askeri Bülent Ulusu hükümetinde 

çileri Bakan Selahattin Çetiner'di ve bu çileri 

Bakan Selahattin Çetiner'in öyle bir açklamas 

vardr: “Barlarda, pavyonlarda, kafelerde, 

anterlerde kadn klnda hiç kimse çaltrl-

mayacak” diye beyan vardr. O tarihlerdeki 

dökümanlar bulursanz yaynlayn, ben bunu 

uydurmuyorum. çileri Bakan Selahattin Çetiner, 

böyle bir yasak getirdi, ama bu çok kötü 

bir ey. Resmen saylyor sokak, hepimiz yok 

edildik. O andan itibaren hepimiz toplatldk, 

minibüslerle… Çünkü polis ve asker iç içe 

çalyor, asker emir veriyor polise, polis yerine 

getiriyor. Hepimiz o zaman Sirkeci’de Eski Emniyet 

Müdürlüü’ne getirildik. Sansaryan Han'n 

oras, oraya gittik. Ama bilmiyoruz nereye gidiyoruz. 

Sonumuz nereye gidiyor, n’apcaz, hiç 

fikrimiz yoktu. 

Bize yani o zamanki lubunyalara damga vururlard, 

yakalanan geylerin kollarna mühür vururlard. 

Her bölge ayrdr, Ege Bölgesi ayrdr, 

Marmara Bölgesi ayrdr, ç Anadolu Bölgesi 

ayrdr. O (damgalanan) be yl o bölgeye giremez 

artk, damgalar vardr, geyler damgalanrd. 

Bunlar çou insan bilmiyor imdi. Banliyö 

trenlerine doldurulduk, evet, gönderildik. 

Tabii ben bunu ksa ksa anlatyorum, hani bunun 

eyine girecek olursak, ooo çkamayz. 

Ama kimse Eskiehir'e gitmedi bizden. Eskiehir'e 

gitmedim kardeim, banliyö treninin en 

son dura zmit'tir. Toplatldk, ite o zaman 

Vat 69'dan tüm translar geyleri almlard; - 

biyolojik kadnlar deil- emniyette yer yok. Balk 

istifiyiz eski emniyette… te bizi ne zaman 

aldlar, ite düün sal, çaramba, perembe, cuma, 

cumartesi düün emniyetteyiz. 

Kum saatinin içindeki kumlar gibi savrulmutuk. 

1981'li yllarda her zaman olduundan daha da 

Belgin 

81


82 

fazla, daha da gaddar ve zalimceydi her ey: 

Yakaladklar her yerde, evlerimizde, iyerlerimizde, 

bakkalda, sokakta, her yerde bir sürek 

av balamt bizlere; travesti - transseksüel ve 

geylere... Topladklarn Sirkeci'deki o zamanki 

mehur Sansaryan Han'a, yani Emniyet Müdürlüü’ne 

götürdüler... Günlerce orda kaldk. 50 - 

60 kii, iddet, eziyet, ikence; üstümüz bamz, 

saçmz sakalmz birbirine karm bir halde 

bindirdiler bizi minibüslere, ver elini Haydar 

Paa garna sürükleyerek. Halkn çirkin sözleri 

arasnda, tekme tokat bindik trene. Kapattlar 

kompartman; kaplar kilitlediler. Hepimizde 

ayr ayr korkular vard. Akbetimiz ne olacakt? 

Ben o zamanlar bir film izlemitim. “Cassandra 

Geçidi” diye. O an o film gözümün önünden 

geçti. Neyse... Sonra hareket ettik. Hemen 

kapya kotuk. Kap açlmt. Tam kapy açtk, 

sivil ahlâk polisleri koridorlarda tur atyorlar. 

Gey arkadalar da, kollarndan mühürlü olarak 

yerlerde oturuyorlard. Epeyce gittik. Taa ki 

Kartal'a yaklanca tren yavalad. Yan vagondan 

birkaç arkada camdan atladlar. Oysa buras 

Hitler'in Almanya's deildi. Ne olduumuzu 

biliyorduk; bizler insandk. Derken Pendik'e 

geldik. Tren durdu. Baktk polisler yok; o an be- 

er onar trenden atladk. Kimimiz saa, kimimiz 

sola savrulduk. Kotuk, kotuk. Aç susuz, berbat 

durumda... Be alt kii yol kenarnda yeni yaplan 

bir evin önünde durduk. Kapy çaldm; bir 

bayan açt; su istedik. Kadn tam su verirken, 

öteki arkadalar görür görmez “Yetiin kom- 

ular, kadn adamlar!” diye barmaya balad.

O zaman, sadan soldan talar sopalar... Kaçtk. 

Neyse, çktk ana caddeye. Krk elli kii dizildik 

caddeye, rengârenk palyaçolar gibi... Neyse, 

ben ve u an hayatta olmayan Japon Arzu, 

bir harç arabasna binip döndük tekrar stanbul'a. 

Tam o srada, bir arkadamz, elinde sopal 

birkaç adam kovalyordu. Zavall, çlk çla 

kaçyordu. Onu hâlâ merak ederim. Geldik 

Ümraniye Köprüsü'ne. Polisler arama yapyor, 

geri dönen var m diye. Tabii biz hemen eildik. 

Sa olsun oför arkada anlayl bir beydi. Onlara 

inat, inadna girmitik tekrar stanbul'a. 

Ama o zaman da, yine hâlâ da, hep öyle derim: 

Biz TT'ler (travesti-transeksüeller), dünyann 

en kalabalk ailesiyiz, dünyada da, Türkiye'de 

de. Biz translar dünyann neresinde olursak 

olalm, dünyann en büyük ailesiyiz. Bülent de 

eski arkadamd. Erkoç'tu o zamanlar soyad. 

Çok severdim. Kulüp 12’den çkardk, Vali Kona 

Caddesi’ne giderdik. Laçovariydi daha o 

zamanlar. imdi Bülent’i ben bile tanyamyorum. 

Ben ondan bir ey mi istiyorum dernekler 

adna? Hayr... Ha, olsa da iyi olurdu. Bir trans 

yürüyüünde yürüyebilir. O da çok çekti, çok 

ezildi. 12 Eylül’de en büyük darbeleri hepimiz 

birlikte yaadk. Bülent de çekti ama Bülent’in 

çektiinden büyük aclar da bizler çektik. 

Sepet Kulüp vard daha Vat 69 yokken. lk 

Sepet Kulüp’tü. Ondan sonra Arnavut Hilmi 

Vat 69’u açt. Vat 69 da Yldz Tezcan’n plakç 

deposuydu. imdi trans barlar, gey barlar 

ayrld. O zaman Ali ordayd, Mehmet Ali ordayd, 

Korhan ordayd, hep beraberdik. Neden 

Belgin 

83


84 

imdi ayrtk? Bunu anlamyorum. imdi herkes 

köesine çekildi, hepsi birer ünlü isim oldu 

ama geçmiten kaçamazsn. Ne Bülent kaçabilir, 

ne Mehmet Ali kaçabilir, ne Korhan kaçabilir, 

ne de Cemil kaçabilir? 

imdi ben bir de unu da sevmiyorum, “ya o 

zaman siz bir avuçtunuz” diyorlar. Hayr biz bir 

avuç deildik be kardeim, tamam imdiki gibi 

çok deildik, imdi rakam veremiyoruz ama o 

zaman da vardk be kardeim! Bir avuç ne 

demek bir avuç, biz ey deiliz ki; klonlanmadk 

ki… Sen bu tarihte u kadarsn, sen u tarihte 

u kadarsn diye bir ey yok. Ne kadar saçma 

bir ey, “bir avuç” lafndan nefret ediyorum, 

bunu bazen geyler de diyor, lezbiyenler de 

diyor. Baz translar da diyor. Çünkü tarihini bilmiyor. 

Bir avuçtunuz, hayr canm ne demek bir 

avuçtunuz. O zaman biz imdi de bir avucuz. 

Deimiyor, o zaman biz hep bir avuç olarak 

kalyoruz… 

Açlk grevlerine katldm. Biz burada da balattk 

açlk grevlerini, Ankara’da da. Özal zamannda 

da basklar, ikenceler, dayaklar vard. 

Ayn imdi naslsa, yine öyleydi. ans yine Bülent 

Ersoy’a güldü. Semra Hanm kzn korudu, 

ama bizleri ezdi. Hiçbir ey cmbzla ayklanmamal. 

O 80’li yllar içerisinde çalma alanlarmz gündüze 

döndü, ondan sonracma, gündüz müteri 

edinmeye baladk. Müteriler asla vazgeçmez, 

çünkü ne kadar nefret de edilsek, ne kadar 

ötekiletirilsek de, bizim bir müteri potansiyelimiz 

vardr. Müterilerimiz de bu sefer gün-

düz gelmeye altlar. Biz de ite kelle koltukta, 

kimimiz Belgrad Ormanlar'na gidip çalyorduk, 

kimimiz karlara gidip çalyorduk, yani 

kelle koltukta hayat devam ettirmek zorundaydk: 

Çünkü ev sahibi darbeden anlamaz, elektrik 

darbeden anlamaz, ekmek, su darbeden anlamaz, 

ondan sonracma, dier giderlerin, 

kuaför darbe oldu, anlamaz, bunlarn hepsi parayla 

dönen eyler, bakkalna, kasabna, kirana, 

ekmeine, kyafetine, aa bugün darbe oldu beni 

idare edin, diyemezsin. Yapacan tek bir ey 

vardr, bugün de olduu gibi, seks içilii yapmak 

zorundasn. 

Yani bi çok arkadamz o tarihte kim vurduya 

gitti, asla ölüsünü bulamadmz arkadalarmz 

var. Ondan sonracma, hiçbir zaman için haber 

alamadmz arkadalarmz vardr ki, muhakkak 

ki bir tanesi, yllar sonra, döner gelir 

aramza, kuaföre gelir, kulübe gelir, bi eye gelir. 

Ama asla haber alamadmz bi çok arkadalarmz 

da vardr, öldürülmülerdir. 

Biz ne kadar birbirimize madilik de yapsak, kzsak 

da, hakaret de etsek yani saç baa da girsek, 

biz büyük bir aileyiz, ne cenazemiz yerde 

kalr, ne de dümanmz -ben düman kelimesini 

sevmiyorum, yani birbirimize o ekilde hitap 

dahi etmi olsak da- asla ötekiletiririz: Ölüm 

her eyi kapatr, kötülükte de gideriz, yardmda 

bulunuruz, yani bu ekilde bir yanmz var. 

Ama ben yine de diyorum ki, o tarih mi bu 

tarih mi derseniz, bu ölüm olaylar bu nefret 

olaylar, -imdi burda biz darbeden bahsediyoruz, 

darbe döneminde ite bir kaç faili meçhul, 

Belgin 

85


86 

arkadalarmz çok gitmitir, öldürülmülerdir ve 

dediim gibi asla bulamadk ama- hiç bu son 

hükümetteki kadar çok olmamt. Bugün nefret 

olaylar daha çok, daha çok yaanyor ve bu 

kadar nefrete kurban gidenler en çok TT'lerdir, 

seks içileridir. 

Aslnda hepimizin salkl çalma yerleri olsa, 

ite bahsettiim gibi, Abanoz gibi yerler olmu 

olsa, hepimizin salkl koullarda çalabilecei 

alanlar olsa, ne bu cinayetler olur –belki yine 

olur, insan kafasna koyuyosa her eyi yapabilir- 

ben asla her ey bitti anlamnda demiyorum 

ama en azndan salk açsndan, güvence açsndan, 

güvenlik açsndan daha iyi olur, en 

azndan bu kadar çok ölümler olmaz, diyorum. 

Sokaklarda bu kadar sersefil olmay hak etmiyoruz.

Bennu: 

“O yllar benim dehetle hatrladm zamanlar. 

Çok kötü zamanlard. Polis falan... 

Kötüydü yani. Sizin kimliiniz, kiili- 

iniz, içiniz, dnz deil yani tamamen 

var olmanz onlar için kötü bir eydi. Senin 

insanln, düüncen, ailende üzülenler, 

ac çekenler olmas, birilerinin bieyi 

olman ilgilendirmiyor onlar yani. Bu toplumda 

olmamalsnz.” 

Bennu 

89

Ben Konya Ereli’de dodum ama annem babam 

Ankara’da yayordu. Ben babaannemin 

yanndaydm baz sebeplerden dolay. Üç dört 

aylkken Ankara’ya gelmiim, orda yaamaya 

baladk. Çocukluumun aktif hali, okul u bu, 

lise, ortaokul filan hep Ankara’da geçti. 

Biraz kark sorunlu bir çocuktum. O zamanlar 

kimlikle ilgili pek bir ey bilemedim. Çevremdeki 

insanlar da kabul etmiyordu, çünkü tutucu 

bir ailem vard. Bir kz kardeim var, benden 5 

ya küçük… 

lkokulu, ortaokulu ve liseyi Ankara Kurtulu’ta 

okudum. lkokulun sonlarna doru annemler 

zmir’e yerletiler. Ben beinci snf Ankara’da 

okumak zorunda kaldm. Ankara’da halam vard, 

babaannemle dedem vard, onlarn yannda 

kaldm. O esnada ailemin, annemlerin yoklu- 

undan istifade içimdeki o kimlik daha çok 

darya çkt. 

Bennu 

91


92 

Yani babamn korkusu birdenbire üstümden 

kalknca ben daha özgür hissetmeye baladm. 

çimdeki kadn ahland gibi bir ey. O dönem 

öretmenin annemi arayp benle ilgili baz 

sorunlar olduunu, acilen yanlarna alnmam 

gerektiini falan söyledi. Öylelikle zmir’e geldim. 

Yani bu olay 79’da falan oluyor, 78-79 

seneleri. Ben 62 doumluyum. Hesap edin 

yani. 

Sonra ite darbe olaylar oldu. Zaten zmir'e geldiimde 

kavram karmaas yaamaya baladm. 

Ankara'yla alakas olmayan bir ehre geldim. 

Burada ecinselleri görüyorum, onlarn gittii 

barlara gidiyorum. Orda sadece gazetelerde o 

dönemin birkaç tane ünlüsü Lemi ite, Sava 

Sökmen isimli sanatçlar, ite o dönem onlar 

popülerdi. Onlar gazetelerde görürdük; Peyman 

Gece Kulübü’nde çkyor, falan. 

zmir’e gelince birebir tanma ansm oldu. Bir 

sürü insan, kimileri kadn olmular, deimiler. 

O heyecan duymaya balyorsunuz artk. Aileden 

kopma istei, özgür olma istei, o ruhu 

beslemek, dardaki insanlarn bunu sana tevik 

etmesi, bütün gelecek planlarnz, her eyiniz 

bitiyor yani. O anda sanki bir ego sürekli sizi 

kadn olmaya zorluyor. 

Çevre de bu konuda sürekli bask yapyor, yani 

birileri beeniyor, sen de olmalsn, diyor, ite 

kz gibisin. usun busun, sana yakr, yakmaz. 

Çevremde bir sürü transseksüel vard, 

benden büyükçeydi yalar. Onlarla har neirdim 

ben. Doal olarak o tarafa yönlenmeye 

balyorsun.

Kendimi kefetmeye nasl baladm ben öyle 

anlataym: Ben zmir’e geldikten sonra Ankara'ya 

tekrar gittim. Çünkü orda ayn bünye içinde 

Kurtulu lkokulu, Ortaokulu ve Lisesi, imdi ad 

deimi orann Atatürk olmu, okula ordan devam 

ettiim için orda olmak istedim. Bir de babamn 

eyine geldim. Ortandan birisi meslek 

lisesine gitmemi istiyormu ortaokuldan sonraki 

dönemde, öyle bir handikap da yaadm. Meslek 

lisesine falan da gitmitim ama okulum eitimim 

hep Ankara'da oldu benim. Gidiyordum, 

geliyordum. zmir’e yazn geliyordum ben, okul 

kapannca. Zaten ite lise bitene kadar zorluklar 

çektim. Bir sürü eyler çekiyorsunuz yani o dönemlerde, 

o kadar özgür bir taraf yok. 

Ben 19 yanda falan ilk cinsel deneyimimi ya- 

adm. Ha öyle ufak tefek ellemeler, dokunmalar 

yayorsunuz. O dönem hep kzlarla oynama 

isteim vard. Hep kzlarn yannda olma iste- 

im vard. Belki de kar cinsin daha çok ilgisini 

çekebilmek içindir, yani o kzlarn arasnda olma 

istei… 

‘Kz olan’ diyorlard ite; ona her eyi yapabilirmisin, 

dokunabilirmisin, dier kzlara fazla 

dokunamazsn da ona dokunabilirsin, çünkü o 

müsaade eder, ecinselin öyle müsait bir taraf 

var gibi bir alg vard. Bilmiyorum ya da ben 

öyleydim. Bunlar çözümlemek de baya bir 

zamanm ald ama öyleydi yani, yapyordum 

bunlar. Kömürlüe gidiyordum, birileri ile öpü- 

üyordum. Yapyorlard, ben daha dorusu 

beni öpün demiyordum da, öyle eylere ortam 

yaratyordum. Bunlar yapabilmek için. 

Bennu 

93


94 

O dönemde babamn bir mobilya atölyesi vard. 

Hem imalat yapyorlar, hem de maazada 

satyorlard. Sonra bir irketle anlap baka 

eyler yapmaya balad, yani taeron müteahhitlik 

filan, o tarz eyler. O zaman daha da iyi 

oldu durumlar. Aile tarafm iyi, yani anneannemler 

anne tarafm falan iyi, onlarn çok çok 

iyiydi durumlar. 

Ortamlar tanmaya zmir’de baladm. Ankara’da 

merak bile edemiyordum, çünkü Ankara'da 

çok çevrem vard, yani gittiim her yerde birilerini 

görme ihtimalim. Babamn çevresi çok geniti, 

genelde hep böyle gazete, dergi vr zvr 

oralardan. 

zmir’de bir tane Hüseyin diye bir çocuk vard. 

Hatay'da oturuyorduk o zamanlar. Çok iyi ahbap 

olduk. Zaten o beni fark etti. Erkekti o. O 

da, bir mobilya maazas vard karmzda, orda 

çalyordu. Biz onunla dost olduk yani. Arkada 

olduk falan filan. Anlad ki ben pek bir ey 

bilmiyorum. Beni ald akam üzeri 4 gibi falan 

Ömeraa'nn oralarda Pikoli diye bir yer var, 

oraya götürdü. Oraya girdiimde ilk gördüüm 

insan Mahir oldu. Mahir’le Neslihan' gördüm. 

Çok armtm o zaman, onlar erkekti ama çok 

frapanlard, makyajlar falan, saçlar balar… 

Çok heyecanlandm, yani böyle sadece ben de- 

ilmiim düüncesi galiba bu. Hani hep birileri 

vard da, uzaktlar, yani arkcydlar, uydu, 

buydu, zaten irtibat da yoktu. Hani o ortama 

girseydim Ankara'da, muhakkak har neir 

olurdum. Kald ki yakn dost olduum insanlardan 

birisidir Fuat Sökmen, imdi neredeyse…

Ama olmad o baskdan dolay. Benim gibiler 

varm, buluup konuabileceim insanlar. Serüven 

böyle balad zmir’de. Lisedeydim bunlar 

olduunda, yani artk 16 - 17 yalarnda… 

Sonra akabinde iki üç gün sonra m, bir hafta 

sonra m, orda bir polisle alakal bir problem 

oluyor, oras kapatlyor. Aradan bir buçuk iki 

yl geçti. Bu srada benim bir Hollanda'ya gidi- 

im oldu. Orda kaldm, orann rahatln görüp 

bir daha buraya gelince tamamen psikolojim 

saçmalamaya balad. Anormal alkol içmeler, 

gereksiz eyler kullanmalar falan. Ya içimdeki 

kimlikten kaçt, ya dardaki baskdan kaçt. 

Belki de ailemin imdi imdi anladm üzüntüsünü 

görmemek için bir kaçt. Yani bilemiyordum, 

o an için bilemiyordum ama u an anlyorum. 

Bir de benim babam çok despot bir adamd. 

Aslnda çok bonkör ama çok despot bir 

adamd. Bende öyle bir psikoloji yerleti ki… 

Ailemden 93'te ayrldm. Babam 92'de vefat 

etti. Benim için heralde kurtulu gibi gelmi o 

zamanlar. imdi keke ölmeseymi dediim zamanlar 

olmuyor deil ama. Bu da ayr bir kitap 

konusu olur… 

Bülent Ersoy'un o saç modellerini yapardm. 

Ailem biliyordu beni. Bir kere unu söyleyim: 

ben 19 yamdan itibaren, 19 yamda falan zmir'e 

geldikten sonra ben hormon inesini kefettim. 

Memelerim büyüyecek diye.. Benim için 

büyük bir keifti o. Çok heyecanlandm. Hormon 

inesi yaptrmaya baladm. Onu annem 

gördü. Bu arada ailem beni psikologlara gönderiyor 

falan. Hacettepe'ye. Doktor dinliyor dinli- 

Bennu 

95


96 

yor. Sadece bir tedavisi var, dedi anneme. lla 

bir tedavi istiyorsanz, ben size bir tedavi önerebilirim; 

hemen gidip bir cinsiyet deiimi operasyonu 

yaptrn, dedi. Karmda benim bir kadn 

oturuyor, d görünüü erkek; ne kadar erkek 

olduu da tartlr, diyor adam. Ama annem 

dütü bayld, böyle bir dönemimiz de var 

yani. O yüzden biliyorlard beni, göüslerimden 

falan haberdarlard. Her eyin farkndalard. 

Ben evden kaçmadm, sonra kendi isteimle 

ayrldm. Ama üzdüm ben, çok üzdüm ailemi. 

Aslnda çok rahat bir ailem var. Tutucular ama, 

kaderci bir aile. Anne tarafnn ve baba tarafnn 

ilk erkek torunu olmann verdii bu ansn bu 

ekilde olmas onlar için çok üzücüydü. nan 

çok ykc bir durumdu. Belki baka bir aile olsayd 

muhtemelen çok farkl eyler yaayabilirdim. 

Ama müthi bir ailem var. Hâlâ benim 

övündüüm çok özel tarafmdr, gurur duydu- 

um tarafm. 

Hâlâ görüüyorum tabi. Çok iyi bir kz kardeim 

var. Kardeim deil, arkadam gibi bir ey. Kald 

ki, o da benimle birlikte o polislerin çirkefliklerini 

yaam, beni karakollardan toplam, 

hastanelerden çkarm bir kz yani. Genç kzlk 

dönemini tamamen benimle, benim sorunlarmla 

geçirmi bir kz. Ödül verilecek bir kz diyebilirim. 

lk ilikim Göztepe basketbol takmnda oynayan 

bir çocukla olmutu. Ak yaadk, evet, 4 

sene kadar sürdü. Annem gördü birkaç kere 

kzd. Anne tarafmn uzaktan akrabasym onun 

babas. Laf edecekler diye, insanlar birden-

ire kimliimi tanyp da alglamaya balaynca, 

kzndan daha çok beni korumaya balad. Aman 

bana bir ey gelecek, öyle yapacaklar. 

Sana güvenirim de, elin adamna güvenemem. 

Erkek görünümündesin ama bir kadn muamelesi 

görmeye balyorsun. Bir koruma kollama, 

deiik bir ey... çinizde bir kimlik var, bir kadn… 

ama bir de erkek var. Bu iki kimlik zaten 

deli gibi kavga ediyorlar yani benim içimde en 

azndan öyleydi. Bazen birisi ayaa kalkyor, 

baz zamanlarda dardan bir olay tetikliyor, 

öbürü ayaa kalkyor, aileye dur diyor falan, orda 

erkek çkyor… Ben erkeim falan oluyorsun. 

Yani bu hep bir çatma hali hayatn sonuna 

kadar sürüyor. Bende hâlâ devam ediyor; 

ikisi böyle bir sava halinde. Birisi dierini bazen 

geçti, sindirdi falan ama bu sava hâlâ ya- 

yorum ben ara ara. 

Darbe srasnda ben Hollanda'daydm. Karkt 

yani Türkiye, çok karkt. O zaman pek bir 

alglayamyorsunuz. Evet, okullarda bieyler 

oluyor, insanlar bieyler yayor ama onun ne 

olduunu bilmiyorsunuz. Pek fazla ilgilendiimi 

söyleyemem. Ama bana sempatik gelen bir eyler 

vard, ideolojileri houma giden insanlar oluyordu. 

Ama ne isterler, bilmezdim. 

Amcam söyledi, televizyonu açtm, darbe olmu, 

ondan örendim. Türkiye'ye göndermediler 

beni epey. O zamanlar, çok kark buras, 

dedi annem, o sene okula gitmedim ben. Ta di- 

er senenin austos ayna kadar kaldm orda. 

81 Austos'una kadar… 

Bennu 

97


98 

Hollandaya gidiim öyle oldu: Amcamlar Hollanda’dayd, 

zmir’e gelmilerdi, amcamlar Hollanda’ya 

dönerken, ailem beni de amcamlarla 

gönderdi. Öyle esti, yengem götürelim dedi falan. 

Hadi kalktk gittik. Zaten 10 ay falan sürdü. 

Bir sömestr okula gidemedim, tekrar geldim. 

Yengem dedi; ben üstüme alaym burada kalsn. 

Orda, dedi, bu çocuk heba olacak. Yanmzda 

olsun, en azndan buras Avrupa ülkesi, 

burada daha iyi artlarda yaar, falan diye. 

Ama o arada bir anlamazlk yaadm. Beni ordan 

Türkiye'ye paket yaptlar. Saçma sapan bir 

gerekçeyle amcam gönderdi beni. Komikti yani, 

imdi hâlâ gülüyorum. Avrupa'da yayorsun, 

böyle nasl düünebilirsin, falan diyorum amcam 

için... Kiilikle alakal muhtemelen. 

Çok mutluydum Hollanda’da, o kadar mutluydum 

ki… Belki de hayatmn özel geçen zamanlarndan 

biriymi ama o zaman içinden geçerken 

bunu anlamyorsun. Cahillikler yapyorsun, 

o kadar pimanm ki… Tekrar geçen zaman 

dilimini bana geri verseler. O dönemi isterim 

daha iyi kullanmak için. Orda kalmay da isterdim. 

Gey biriyle tanmtm. Erhan Abi... 

Müzisyendi. Bir orkestras vard. Ordaki Türklerin 

nianlar düünlerinde program yapyorlard. 

Amcamn da çok iyi arkadayd. Onunla 

ahbap olmam zaten benim için rahat oldu. O 

tarz insanlar görebilme ansn, onlarn gittii 

yerlere gidebilme ansn yakaladm. Amsterdam’da 

bir kaç yere götürdü beni. Zaten ordan 

gelip de buradakileri görünce ordakilerin çok 

ansl olduunu düünüyorum. Her ey için çok

ansl orda yaayan insanlar. Orda Fasl bir çocua 

ak oldum. Ama yine Türk bir erkekle arkada 

oldum, yaknlatm. Seksüel bir deneyim 

19 yana kadar yaamadm. Hollanda’ya gitti- 

imde daha erkendi benim için. Güzel bir dönemdi 

yani ama ksr bir döngü vard. Orda sadece 

Türklerle muhatap olabiliyorsun. lk zamanlar 

dil problemi yaadm. Felemenkçe çok 

youn konuulan bir dil. Yani kendi dilleri. Onu 

örenmem bir 2-3 aym ald. Sonrasnda rahattm. 

yi iim vard. Bir patates fabrikasnda kasiyer 

olarak çalyordum. Çok keyifliydi. Hayatmdaki 

iyi bir dönemimi kendim bozdum diyeyim. 

Döndükten sonra Sümer'in Yeri diye bir yer 

varm oray kefettim. Öncesinde duyuyordum, 

birilerinin gittiini biliyordum ama hiç 

gitmemitim. Güzelyal tarafnda. Hüseyin beni 

oraya götürdü. Orda ite Mahir'le arkada olduk. 

Eda vard, Süha vard, Serkan, rahmetli 

Cem -Allah rahmet eylesin- birkaç tane arkada, 

Enver -Alem Bar'n barmeni- onlarla taklmaya 

baladm. Oraya ite arada srada yazlar 

Huysuz Virjin gelirdi. Sonra ite bu polis selahiyet 

kanunuyla her yerler baslyor, ecinsellerin 

saçlar kesiliyor. Beni saklyorlar falan. Herkeslerin 

delirdii günlerdi… Darbe olmutu, epey 

zaman geçmiti. Artk polis, devlet haline gelmiti. 

lk balarda böyle ali kran ba kesen 

deillerdi, evet belki o zaman da yapyorlard, 

belki çok eyler yaanyordu ama ben bilmiyorum. 

Ama 80’li yllarn ortalarna, sonlarna 

Bennu 

99


100 

doru artk bu tamamen dorua çkmaya balad. 

Abarttlar olay. 

Çou yeri kapattlar. Darbe öncesinde ite benim 

bildiim Pikoli vard, kapand. Lugana diye 

bir yer vard ama oras ecinsellerin yeri deildi 

de, heteroseksüeller, kadnlar falan, miks bir 

yerdi. Ecinsellerin ksmen rahat ettii bir ortamd. 

Sümer'in Yeri vard, oras uzunca bir 

süre devam etti. 

Dier yerlerde böyle Alsancak'ta falan çok frapan, 

belli olan insanlara kar çok fobik bir yaklam 

vard. Birçounda “servis yok”, “rezervasyon 

var” dendii için, doal olarak belli yerlere 

gidiyorlard. O çounluk, bir dönem bir yere 

gitmeye balyor. Bir süre sonra oras iptal oluyor, 

ya kapatlyor ya bir ey oluyor, yine ayn 

ekilde baka bir yere. Belli bir yer yoktu yani. 

O yllar benim dehetle hatrladm zamanlar. 

Çok kötü zamanlard. Polis falan... Kötüydü yani. 

Sizin kimliiniz, kiiliiniz, içiniz, dnz deil 

yani tamamen var olmanz onlar için kötü bir 

eydi. Senin insanln, düüncen, ailende üzülenler, 

ac çekenler olmas, birilerinin bieyi olman 

ilgilendirmiyor onlar yani. Bu toplumda 

olmamalsnz. 

Sürekli bir yerlerden alyor seni, sürekli bi kafeden, 

urdan burdan götürüyor. Bunun beterleri 

de var yani, yaadk... Bir keresinde çok kötü 

dayak yedim. Çok irenç bir durumdaydm. 

Brakn o dayak ksmn, o vurulan eyler geçiyor, 

ama orda edilen hakaretler o kadar kötüydü 

ki…

Burda arka tarafta bir kafeteryada oturuyordum 

bir arkadala, ite 84 falan, o civarlar yanl 

hatrlamyorsam. Saat be buçuk alt faland, 

polisler geldi içeri, sivil polisler, kimlik kontrolü 

yapyorlar. Bana, “Sen gel” dediler. Ben dedim, 

“Ne yaptm?” “Geç arabaya” dediler. 

Sonra üpheli ahs... üpheli ahs diye bir ey 

var, ben hâlâ bunu çözebilmi deilim. Bindik 

ite, gittik emniyete. O gece hiçbir ey olmad, 

kaldm. Yalnz uzun zamandr oraya gitmemitim, 

yani çok uzun zamandr. Bir iki sene önce 

falan götürmülerdi, o zaman aalarda bir 

yerlerde kalnyordu, bu sefer yukarda küçük 

bir odann içinde kalyorduk. 

Konak’tayd Emniyet. O bakomiserin ad bile 

aklmdayd benim ama sonradan… Ama avukatmda 

var ikisi de, hepsi de. Ertesi gün brakacakt 

polis beni ama öteki “Olmaz, olmaz” 

dedi “Bakomiser bilmem kim gelince o görecek” 

dedi. Tekrardan nezarete girdik. Sonra bu 

polisler geldi; bakomiser ve yardmcs. çeri 

girdi adam rahat kafadan 130 kilo var. 130-140 

o civarda, iri yar böyle, boyu da uzun. Adam 

bana hakaret ediyor, anneme küfrediyor. Seni 

bilmem ne yapan anay getirsinler de urada 

gözünün önünde, buradakiler hep birlikte zevk 

için gözünün önünde bilmemne yapalm... 

Ay, nasl bir dehet halindeyim. Öbür adam da 

ellerime copla filan vuruyor. Beni dört ayak 

üzerinde yere oturttu. Srtma bindi adam. Burandan 

m veriyosun ibne, bilmem ne, kalçalarma 

vuruyor böyle copu. Yani insann akl sal- 

na zarar verecek bir muamele gördüm. Ordan 

Bennu 

101


102 

çktmda nereye çktm anlayamadm, yani 

“ben nerdeyim” falan oldum. Bir arkadama 

ankesörlü yerden telefon açtm, hemen onlar 

Konak’a geldiler. Ben hiçbir yere gitmeden avukat 

bir arkadam var, hâlâ görüyorum, onun 

bürosuna gittim. Hemen orda dosyalar hazrladlar 

hatta beni adli tpa gönderttiler… “Doru 

gideceksin, savcya ifade vereceksin, ordan seni 

adli tpa gönderecekler” dedi. Yardmcsna verdi 

katlar, ordan gittik, adli tpa gönderdiler 

beni. Adli tp doktoru beni görünce ard: Sen, 

dedi, hrszlk m yaptn? Yok efendim. Terörist 

misin? Hayr. Peki, dedi, neden bu kadar dövdüler 

seni, ne yaptn sen, dedi bana. Ben, dedim, 

ecinselim. Bunun için mi bu kadar daya 

yedin sen, dedi. Ben dedim, evet. Delirmiler 

mi ya, dedi. Delirmi mi bunlar, dedi. Neyse 

ite dava falan açld. Avukat artk senin gelmene 

gerek yok, dedi. 

O ara bir de Sava Ay meselesi oldu, Alem 

Bar'n sahibi Enver burada, ite Sava Ay' aryor, 

Uur Dündar' aryor. Onlarda sesinizi de- 

itiricez, televizyona çkarcaz sizi gibisinden 

konuuyor. Ama yani hiçbir zaman olmad. 

Onun yerine bambaka programlar yaptlar. Zaten 

bana hep itici geldiler. Uur Dündar ve 

Sava Ay' ecinsellerin kan ile beslenen iki tane 

vampir gibi görüyorum. Hâlâ da öyle… 

Ondan iki üç gün sonra bana bir ekip arabas 

geldi. Ben arabaya gidip, “imdi de beni evimden 

mi alyorsunuz?” dedim. “Seni biri görmek 

istiyor” dediler. Beni bindirdiler arabaya, tekrar 

Emniyet’e getirdiler. te o ayn bakomiserin

karsna oturttular. Lokum ikram etti. O beni 

bir hafta önce öldüresiye döven, bana o kadar 

hakaret eden adam karmda oturuyor, bana 

bir de lokum ikram ediyor: Tatl yiyelim tatl konualm, 

diyor. Buyrun, dedim ben de, konu- 

alm. 

“imdi seni aaya hukuk ilerine indirecek 

polisler” dedi. “neceksin oraya, diyeceksin ki 

bir yanl anlalma olmu komiserimle, ben davac 

deilim diyeceksin” dedi bana. Ben de 

ayaa kalktm, gideceim zannetti. “Siz bizi ne 

zannediyorsunuz?” dedim, “Sinek falan m?”… 

Galiba öyle zannediyordu. Bakn, dedim, sinek 

imdi size neler yapacak. Vazgeçmiyorum davamdan, 

dedim. imdi arkama da ailemi alm- 

m. Kardeim yürü yürüyebildiin kadar,dedi. 

Çünkü benim yaadm pislikleri biliyordu, 

yani hepsini. Hâlâ ben o psikolojiden kurtaramyorum 

kendimi. Bir polis gördüümde hâlâ o 

olay yaayabilirim düüncesi ile kötü hissediyorum. 

Liseden sonra eitimimi devam ettirmeyi dü- 

ünmedim. O anda sadece içimdeki kadnla uratm. 

Hiçbir gelecek kurgum olmad. Planm 

bile olmad. Kimlik deitirmeyi bile on sene 

sonra bunu yaparm düüncesiyle yapmadm. 

Para kazanrm, u bu sahibi olurum falan, öyle 

düüncelerle travesti olmadm. Sadece hayalimde 

bir erkek vard. O erkekle bir evim olacakt 

ve onunla birlikte yaayacaktm. Bu yalana 

inandrmtm kendimi. Amacm buydu. Ben 

bunun böyle çetrefilli, zor bir yolculuk olacan 

tahmin etmedim. Genç yalarnzda bunu anla- 

Bennu 

103


104 

yamyorsunuz. çinden yanarak geçiyorsunuz. 

Hem akn içinden, hem hayatn içinden. Ama 

ya birilerinin basks yüzünden yaayamyorsunuz 

ya da baka bir insan aradnz için. 

Onun için bir hayat programlyorsunuz. uraya 

geleyim, öyle yükseleyim diye bir amacm hedefim 

yoktu. 

Kadn kyafetlerini giyip artk tescillenmem arkadalarmla 

oldu. Babam öldü. Babam öldükten 

sonra erkek arkadamdan ayrldm. Sorunlar 

yayordum. ki tane transseksüel arkadam 

beni aldlar, pavyona götürdüler. 93 senesi haziran 

ay, tamamen artk kadn kyafetleri giymeye 

baladm dönem. Daha öncesinde frapan 

bir ecinseldim. Göüsleri olan bir ecinseldim. 

Orda da gazino patronu beni görünce, 

jandarma gelir bir tatszlk olur, bu pansiyonda 

kalsn, diyor arkadalarma. Onlar çünkü çalmaya 

gittiler. Ben de onlarn yanndaym. Neslihan 

da sinirlendi. Gel bakaym, dedi bana. 

Kalarm aldlar, kuaföre götürdüler. Saçm 

yaptlar, bir elbise giydirdiler. Akamnda da 

kendimi pavyonda buldum, çalyordum. 

Böyle balad hikayem ve hep öyle de devam 

etti. Gece kulüplerinde çalyordum. Dans ediyordum. 

Konsomasyon yapyordum çok nadir. 

Karsna oturduum sohbet ettiim tandm 

insan, ilgilendiim insand; müdavim olacana 

inandm insand. Ya da benim dostum olaca- 

na inandm insand. Öyle kiilerle arkadalk 

kurmaya çaltm. O da seksi getirdi sonunda, 

ama asla “Bana u kadar para vereceksin” ya 

da “unu istiyorum” olmad. O bilirdi bir eyle-

in gerekli olduunu. Brakr giderdi yani. Böyle 

bir durum vard. 

Zaten seks içiliinin bu kadar relaks olmas 

2000’lerde balad. Bizim gazinolarda pavyonlarda 

çaltmz dönemlerde de böyle eyler 

vard illa ki, birileri bunu yapyordu, çarka 

çkanlar vard ayr bir grup. Ama ben kendime 

böyle format atmm ilk banda. Hani ben 

kadn olacam, bir erkek bir prens var bir yerde 

bekleyen. Bak hâlâ bekliyoruz ama gelen giden 

yok… 

O hikayeye çok inanmtm ama öyle bir ey 

yokmu aslnda. Tamamen reelmi her ey. Her 

eyi doru ve düzgün yapman gerekiyormu, 

kural buymu ama ben duygularmla hareket 

etmiim hep. imdi anlyorum… 

Seks içilii, kölelii bu ekilde oluyordu. Hâlâ 

o dönemden görütüüm dostlarm var. Arada 

srada kahve içtiim sohbet ettiim. htiyacm 

olduunda hep yanmda olan insanlar var yani. 

u anda ecinseller Türkiye'de bir ey yapamyorsa 

bir eyleri baaramyorsa önce aynay 

karlarna koyacaklar, oturacaklar. Ben nasl 

estetikçiye gidebilirimi, güzel olabilirimi düünüyorlar 

ya, bunu da düünecekler: Neden u kar- 

daki komu bana böyle davranyor, neden u 

insan böyle yapyor, neden bu gözle bana baklyor, 

bunu da bir düünecek. Biz kendi aramzdaki 

pislii temizleyemeden insanlardan bir ey 

bekleyemeyiz. çimizde öyle çirkin taraflar var 

ki; hasetlik, fesatlk, kuyusunu kazma, aa 

çekme... 

Bennu 

105


106 

Ben görmedim ki, bir travesti birisine, ay çok iyi 

bir insan, desin, ben görmedim, duymadm. 

Ksaca, trnak içinde “ay çok severim ben onu” 

dediini gördüm sadece. Bu da snrl dostluklar 

getiriyor. Biz bu içimizdeki çürümü, kokumu 

o eyleri deitiremezsek, biz Türkiye'de 

hiçbir eyi deitiremeyiz. Önce biz içimizi güzel 

bir ykayp bir lavman yapacaz. Sadece kçmza 

deil komple vücudumuza bir lavman, 

ondan sonra kalkacaz, hakkmz hukukumuz 

için sava vereceiz. 

Bir travestinin saygn olmasn istiyorum. Bir yere 

gittiinde, kimlii mavi bile olsa, “Ho geldiniz 

hanmefendi” denmesini istiyorum. Bunlar 

görmek beni mutlu edecek. En vasfsznn bile 

lafnn dinlenmesini istiyorum. Bunu birilerinin 

yapmasn istiyorum.

Cansel: 

“Bir gün beni de otostoptayken aldlar ve 

nezarete attlar. Üzerinden 2-3 saat geçti 

geçmedi, sorgu sual bittikten sonra ‘Hadi 

gidiyorsun, araba bulamazsn bu saatte, 

biz seni brakalm’ dediler. Ben de bindim 

araca. Sonra bunlar benim gözlerimi ve 

ellerimi baladlar, “Hani serbesttim” dedim 

bunlara, ‘Dur’ dediler ‘imdi brakacaz 

seni, bir tefti var, oraya götürüyoruz’. 

Ay korktum, aklma birini öldürdükleri 

ve suçu benim üzerime ykmak istedikleri 

ihtimali geldi. Beni götürdüler Eski 

zmir’in dalarna, öyle bir yere geldik ki 

kurtlar köpekler uluyor. Gözlerimi açtlar, 

aldlar coplar, beni dövmeye baladlar. 

‘Utanmyor musun? Sen bu ii bir daha 

yapacak msn? Bir daha yaparsan seni 

geberteceiz, öldüreceiz.’ 

Cansel 

109

Ben 1955 doumluyum. Bursa, Çekirgeliyim. 

ki kardetik. Benden küçük bir kz kardeim 

var. Çocukluum Bursa'da geçti. Annem de 

babam da otelde çalyorlard. Ben kz kardeimin 

mamasn yediriyordum. Kendim büyüttüm. 

Altn deitiriyordum; her eyiyle ben ilgileniyordum 

kz kardeimin. lkokula gidiyordum. 

Sabahç deildim, öleden sonra gidiyordum. 

Ölene kadar ben ilgileniyordum. Ondan 

sonra annemlerin yanna götürüyordum; o 

ilgileniyordu kz kardeimle... 

Yoksul bir aileydik biz. Ben hiçbir zaman gocunmam. 

Bizim oturduumuz evin 30-35 dönümlük 

koskoca bir bahçesi vard, çeit çeit 

Cansel 

111


112 

meyveler... Ufak ufak sepetlerimiz vard. Sepetlerle 

aaçlara trmanp, meyveleri toplardk. 

Bursa’daki otellere, turistik yerlere satardk. 

Kitap param, okul param, harçlm hep böyle 

bahçemizdeki meyveleri satarak çkartrdm. 

Çünkü ailemiz kt kanaatti, fakirdik. Bir göz 

odann içinde yayorduk. Gaz lambas dönemi, 

daha elektrik yok, televizyon yok. Bir tek küçük 

bir radyomuz vard. Dördümüz ailecek bir göz 

odann içinde yatyorduk. Üstte de amcam, 

hanm ve iki kz oturuyorlard. Sonra annemler 

çalarak bir takm birikimler yaptlar. ki katl 

bir ev yaptrdk, ayn bahçemizin içine... O eski 

evi terk ettik, yeni eve geçtik. Kz kardeim ve 

ben bu süreçte biraz daha büyümütük ve annemlerin, 

benim, kz kardeimin ayr odalar olmutu. 

Bursaspor kampnn 25 odal bir yeri vard. 

Annem birikimleriyle orann iletmeciliini ald. 

Bursa’da evlerini pansiyon yapan aileler de vard. 

Biz de orda tatile gelip de otel bulamayan 

kiilere pansiyon hizmeti veriyorduk. Ben o zamanlar 

çocuktum, 10-11 yandaydm. Babam 

avcyd. Avclar kulübünün bakanyd. Bir gider 

15 gün gelmezdi. 

Zamanla ailemizin içinde geçimsizlik balad ve 

annemle babam ayrldlar. Biraz babama dükünümdür 

ben, bu yüzden babamla kaldm, 

onu yalnz brakmadm. Sonralar Çelik Palas 

Oteli'nde çalmaya baladm. Ordaki kadn 

kuaförünün yanna çrak olarak girdim. Hem 

okula gidiyor, hem de çrak olarak kuaförlük 

yapyordum. O dönem Bursa'da ünlü gazinolar

vard. Müzeyyen Senar, Yldz Tezcan gibi sanatçlar 

geliyordu, onlarn saçlarn yapyorduk. 

15-16 yandaydm, Yldz Abla beni stanbul’a 

davet etti, bana yannda i teklif etti. Beni biliyordu 

zaten, hal ve hareketlerimden anlamt 

ey olduumu. Sanatçlarn çou bizleri çok sever. 

Her sanatçnn yannda muhakkak bir tane 

ecinsel arkada vardr. Aileme danmadan 

hiçbir ey yapmazdm. Babama durumu anlattm, 

gitmek istediimi söyledim. “Gideyim mi, 

gitmeyeyim mi” dedim, “Sen bilirsin” dedi. 

Sonra babam izin verince, gittim stanbul’a... 

Ailem beni fark etmiti ama hiçbir zaman yüzüme 

vurmadlar. Bir tek amcam hal ve hareketlerime 

kzard. Ortaokul ikinci snf dönemlerimdeydim. 

Komumuzun bir olu vard. O benden 

iki-üç ya büyük bir çocuktu, smi Faruk'tu. 

ngilizce ve matematik derslerinde bana yardmc 

oluyor, ders anlatyordu. lk, o bana yaknlama 

gösterdi, ben çekiniyordum ve hep o yaknlayordu. 

Elime dokunmalar, oram buram ellemeler... 

Sonrasnda mahalleden tandlar, gittiler 

ve bir süre sonra sada solda beni reklam 

ettiini örendim, “ben onunla kaldm” demi. 

Hâlbuki bir ilikim olmamt benim onunla. 

Anlatt arkadalar da; “Bak ite Faruk'u iyi etmisin, 

memnun etmisin. Bizi de gör, yoksa 

amcana söyleriz” diye beni tehdit etmeye baladlar. 

Korkudan onlarla beraber oldum; cahilim 

tabi, çocuum o zaman... Sonra amcam bu durumu 

duymu sadan soldan, kokum çkmaya 

balad; biraz da o yüzden de stanbul’a gittim. 

Cansel 

113


114 

Arada gelirdim yine Bursa'ya... Babam ziyaret 

eder, destek olurdum. 

Cinsellik konusunda bir korkaklm vard, tam 

olarak açlamyordum. Mesela Faruk bana diyordu 

ki “Bak sinemada öyle güzel bir film var, 

gel seni götüreyim, seyret” ve bunun gibi yaknlamalar 

bahaneler… Önümü elliyordu, alyordu 

elimi önüne götürüyordu, bir takm eyler 

yapyordu. Ben hep çekimser davranyordum; 

ben yalan konumam, ilikim olmad ama o 

sada solda reklam etmi ite; ben bunla ilikiye 

girdim diye. Hâlbuki öyle bir ey olmad. Arkadalar 

bu sefer benim önümü kesip beni tehdit 

edince korkudan ilikiye girdim ve bunu amcamn 

duymasyla ben de Yldz Abla’nn yanna 

kaçtm. 

Bir de Bursa'da bir Abla Hikmet vard; yeil 

gözlü falan... O geçtii zaman, bütün Bursa onu 

seyrederdi. Bir yürüdü mü, tamam artk, her 

yer dururdu. Ben hiç konumaya cesaret edemedim 

onunla, çekimser kaldm. 

stanbul'a gittiimde hemen öyle birdenbire sokaa 

çkma olaym olmad, Yldz Ablalarn yannda 

olduum için – onun iki tane de ufak olu 

vard – araym olamyordu o zamanlar. Küçük 

olu Önder'le ben ilgileniyordum, onu okula 

götürüp getiriyordum. Gezerken, Tarlaba'ndan 

geçerken travestileri görüyordum; orda bir 

genelev vard; Abanoz. 

Ben de sonra o geneleve gittim ve çalmaya 

baladm. Genç ve güzel olduum için patronlar 

beni hep istiyordu. Oraya olduunuz gibi gidiyorsunuz; 

kuaför falan olduu için makyaj da

yaplyor, peruk da taklyor. 75'li yllarda ordaki 

Kuaför Sema'ya gittim, zaten o size peruklar falan 

veriyordu. Sonra Saadettin Tantan oralar 

kapatt, istila etti, kuruttu. Sonrasnda hepimiz 

kaçtk, pavyonlara ve gazinolara baladk. Artk 

Abanoz kapanmt. 

Ben Kör Leyla’nn evinde çalmtm, ama bir 

sürü patronlar vard. Ondan sonra Fiko vard 

onuncu numara, ondan sonra Müveccer Abla 

vard, çok arkadalarla çaltk, çok büyüktü, 

çok güzel i yapyordu Abanoz. 

Sonra herkes bann çaresine bakmaya balad, 

kimisi benim gibi pavyonlarda çalmak için 

bir menajere bavurdu. Ben dönemin en mehur 

menajeri olan Enver’i bulmutum. Beni ilk 

skenderun'da bir ie verdi. Çolak Cengiz diye 

birinin Londra Pavyonu var, orda çaltm ve 

Abanoz'daki lubunyalarn hepsini orda gördüm, 

yabanclk çekmedim. Orda oryantallik yani 

dansözlük yapyordum. skenderun'dan Konya'ya 

çalmadm yer kalmad. Sürekli gezdim, 

Kahramanmara'ta Pehlivanolu Gazinosu'nda 

da çaltm. Bursa'da Taylan'da çalrken annem 

afilerimi gördü, “Sen ne yaptn, bu ne 

hal?” dedi. 

Babama anlatmtm durumu, bir taksi tutup arkadamla 

birlikte ziyaretine de gelmitim. Abanoz'dan, 

ona düzenli olarak para gönderiyordum, 

en son bir yerlerde yemek yedikten sonraki 

hafta öldü haberini aldm. Babam biliyordu 

yani, yanlarnda yaadm Yldz Abla da biliyordu 

ve beni hiç skmyordu ama sadece 

“Evimizi yerimizi yurdumuzu öretme, ne yap- 

Cansel 

115


116 

yorsan gizli yap” diyordu, gizlilie önem veriyordu. 

Ben Vat 69'da da çaltm o dönem, çok güzel 

bir mekând. Önceden Yldz Abla’nn plak 

deposuymu ama sonrasnda Mahmut Tezcan 

oray alm. Kaliteli insanlar, ünlüler gelirdi oraya. 

Ferdi her gün ordayd, Ali de sk gördüüm 

kiilerden biriydi o dönemde. Aldo'nun zengin 

kuyumcu bir arkada vard, o da hep gelirdi; 

Onu da Hisar'da soymak için öldürüp üstüne 

beton dökmülerdi, o dönemde gazetelere falan 

çkmt bu olay. Abanoz'da çalrken de Kulüp 

12'ye giderdim her akam. 

Abanoz'dan sonra skenderun, Bursa derken en 

son zmir'e geldim Beyza sayesinde. Onunla 

Bursa Taylan'da tanmtk, dönemin mehur 

nargile salonlarnn sahibi olan bir kiinin dostuydu 

Beyza, Hisar Pavyonu’nda çalyordu. 

“Travestileri almyoruz” demelerine ramen 

Beyza ne yapt etti, beni de aldrd oraya. 15 

gün orda çaltm, derken 16. gün darbe oldu. 

Darbeden sonra pavyonlarda çalma saatleri 

de epey deiti, gece saat 12'de sokaa çkma 

yasa balad için saat 11.30’da paydos 

ediyorduk. Beni bir müddet idare ettiler, kaçak 

maçak çaltm. Beyza'nn bir gün kafas güzelken 

– polisler de o zaman imdiki gibi deil, sürekli 

hakaret ve küfür ediyorlar – bir tartma 

çkt. Polis de bizi ald att içeri, 20 gün cezaevinde 

kaldk. 

Sonra baktm kaçak çalmakla olmuyor, o zaman 

Yeilyurt'a yerleen Ahu'nun yanna geçtim 

o sene, çünkü ameliyatsz olanlara yasaklar

gelmiti. Sonra geyler yava yava çalmaya 

balad, ben hiç çalmadm o dönem, hazr 

para yedim. Elimdeki birikimimi tüketiyordum. 

Sonra otostopa, sokaa çkp fuhu yapmaya 

balayan arkadalar “Deli misin sen, hazr para 

yiyorsun, çk sen de” deyince, ben de 80'li yllarn 

ortalarnda falan çkmaya baladm. Ahu genelevde 

çalyordu, ben de onun evinde yemek 

yapp, temizlikle falan ilgileniyordum, arada 

bir bana da müteri yolluyordu. 

Lütfü Tomu'un emniyet müdürü olduu yllar, 

zmir'in en kötü yllaryd belki de kötü muamele 

açsndan. Sadece travesti olduu için suçsuz 

yere insanlar alyor, nezarete atyor, belki 15- 

20 gün aç susuz brakyorlard. “Terk edeceksiniz 

zmir’i” deyip trenlere bindiriyorlard, kaç 

kez bindirdiler bizi trenlere... Baka ehirlere 

giden ya da tesettüre girmek zorunda kalan 

arkadalarmz oldu. 

Bir gün beni de otostoptayken aldlar ve nezarete 

attlar. Daha 2-3 saat geçti geçmedi, sorgu 

sual bittikten sonra “Hadi gidiyorsun, araba bulamazsn 

bu saatte, biz seni brakalm” dediler. 

Ben de bindim araca. Sonra bunlar benim gözlerimi 

ve ellerimi baladlar, “Hani serbesttim” 

dedim bunlara, “Dur” dediler “imdi brakaca- 

z seni, bir tefti var, oraya götürüyoruz”. Ay 

korktum, aklma birini öldürdükleri ve suçu 

benim üzerime ykmak istedikleri ihtimali geldi. 

Beni götürdüler Eski zmir’in dalarna, öyle bir 

yere geldik ki kurtlar köpekler uluyor. Gözlerimi 

açtlar, aldlar coplar, beni dövmeye baladlar. 

“Utanmyor musun? Sen bu ii bir daha yapa- 

Cansel 

117


118 

cak msn? Bir daha yaparsan seni geberteceiz, 

öldüreceiz”. Halil diye bir ahlak polisi zamannda 

oldu bunlar. Srf bana deil, baka arkadalarmza 

da yapmlar bu ayn muameleyi. 

Sezen Abla’ya da yapmlar ayn eyi, Kokulu 

Nazl vard, öldü rahmetli, ona da yapmlar, 

aban var Selçuklu aban, ona da... 

Sonra Ankara Apartman’nda otururken sabahn 

7'sinde eve geldim, “Ne geziyorsun bu saatte” 

diye bir polis beni apar topar ald karakola 

götürdü. “Nereden gelirsem gelirim hesap m 

vereceim yani” dedim, “Vay efendim, sen bize 

nasl böyle konuursun?” diye karakolda 5 polis 

öldürdü beni dayaktan. Ne azmda di kald, 

ne bilmem ne kald ama ben yeni yeni öreniyordum. 

Doru gittim o zaman Cumhuriyet 

Savcl'na. Durumu anlattm, üçünü attlar, bir 

tanesi köpek oldu, yalvard yakard “N’olur 

affet” diye ama “Asla affetmem” dedim. Ondan 

sonra gözüm açld benim... 

zmir'de Abanoz gibi bir yer yoktu; Talatpaa'da, 

Kordon'da falan çarka çkardk. Koli evi de 

yoktu pek, ya belli otellere ya da çok güveniyorsak 

evimize götürüyorduk. Bizim için o dönem 

mücadele eden de yoktu, Demet Demir 

mitinglere falan kotururdu, travestiler ona güvenirdi 

de, çok ey yapmt ama brahim falan 

sadece geyleri korurdu, o travestileri sevmezdi... 

Çok faili meçhul cinayet ilendi, çok ikencelere, 

hakaretlere maruz kaldk yllar içinde. Sadece 

hayatta kalabilmek için çok çile çektik, fuhutan 

da iyicene tiksindim artk; zaten bana i verilse 

böyle bir eyi asla yapmazdm. Hetero

erkek bile gelmiyordu artk, gelenlerin hepsi gizli 

geydi; evli barkl ama kendini koliletmeye gelen 

geyler... Ben uzunca bir süredir temizlie gidiyorum, 

yevmiyem neyse ona göre idare ediyorum, 

ne birikimim var, ne bir eyim... 

Cansel 

119

Demet: 

“Havada böyle bir sonbahar sknts 

vard, sanki her eyin bir mânâs vard. 

Hava stanbul'da o kadar kapal oldu ki, 

zaten 4 gün sokaa çkma yasa oldu. 12 

Eylül'de daha okullar açlmamt, sabah 

kalktk, hayda, “Darbe oldu” dediler, “Aa 

ne darbesi” dedik, “çkmyorsunuz darya” 

dediler. Biz o zaman sitede oturuyoruz, 

gökdelende. 15 katl, dört tane bina 

vard bizim o sitenin içinde. Hava resmen 

insanlarn acsn yanstyordu, böyle kasvetli. 

Eylül'de biraz böyle kapal olur sonra 

düzelirdi hava stanbul'da. O süreçte 

uzun bir müddet hava hep kara bulutlu 

kald; insann içini actan bir hava vard, 

sanki o iddete maruz kalacak insanlarn 

yasn tutar gibi, bir ironisi vard havann.” 

Demet 

123

Ben 1961 ylnda Yalova'da dodum. Be yama 

kadar orda yaadm. Annemle babam bo- 

andlar, babam çok geçimsiz bir adamd, annemi 

dövüyordu çok. Tembeldi, çalmazd. Annem 

Yalova'ya Amerikallara temizlie gidiyordu. 

Karamürsel'de NATO üssü vard, ordaki 

Amerikallar Yalova'da oturuyordu. Bizim sokakta 

oturan da bir grup vard; mahalle, sokak 

onlara aitti. Hatta o sokak ilginçti, bu tarafnda 

beyazlar oturur, kar srada da siyahlar otururdu, 

birbirleriyle konumazlard. 

Sonra stanbul'a geldik 5 yanda; annem, ben 

ve ablam. Ablam iki ya büyüktü benden, annem 

32 yandayd o zaman. Okuma yazmas 

olmayan bir kadn; tarla, bahçe ileri bilirdi, bir 

Demet 

125


126 

de ev temizliine gidiyordu. Daymn çevresi falan 

vard, Sümerbank fabrikasna yerletirdi annemi, 

tabi zorluklarla çalt kadn orda, iki çocuk 

bakmak zorundayd. Babam bizi yine rahat 

brakmad o boanma sürecinde, bir sürü iftiralar, 

kapnn önüne gelip rezillik çkartmalar... 

Daha sonra Gaziosmanpaa'ya tanmtk, orda 

bir kaç ev deitirmitik babamn yüzünden. 

Bir daha bizi bulamasn diye üç yl içinde be 

ev deitirdik Gaziosmanpaa'da. 

Bir ekilde buluyordu bizi, camlarmz kryordu 

annemin iten eve gelme saatinde... Ablamla 

ben çok kötü travmasn yaamaya baladk. 

Ben daha küçüktüm, okula da yeni balamtm. 

Sonra babam umudunu kesti, boandlar. 

ki sene sürdü mahkemesi, iki ya da üç sene 

kadar. Ondan sonra zaten, annem çok beddua 

etmiti, cierinden versin Allah, yakamz brak 

diye diye, en sonunda da cierine verdi, verem 

oldu babam. Kaç sene veremiyle urat, ondan 

sonra 77 senesinde Ocak'n ikisinde mi ne öldü. 

Ben 16 yandaydm o zaman... 

Sonra biz Eyüp'e tandk, ordan da Haliç Köprüsü'nün 

geçtii yere. stimlâk geçtii için ordan 

da Bahçelievler'e tandk. Annem o sra sigorta 

evlerine girmiti. Sonra ben gece ortaokuluna 

gittim. hayatna balamak zorunda kaldm. 6 

ay kadar elektrikçide çaltm, o da doru dürüst 

param vermedi. Sonra matbaaya girdim, 

matbaada çaltm 3 yl, sonra annem ikinci 

evliliini yapt. 

On dört yamda, önce elektrikçi, sonra matbaada 

çaltm. Ondan sonra çalma hayatnda

oldum ben hep. Daha sonra üvey babamn torna 

tesviye dükkan vard, onunla çaltm, beni 

sigortalayp maa verecekti, hiçbirisini yapmad 

adam. imden de etti beni, sigortal iimden. 

Bildiim bir meslekti üstelik. O dönem siyah beyaz 

tip bask vard, ofset basklar daha çok yeniydi, 

nadiren vard Türkiye'de. O yüzden de 

mesleimi epeyce örenmitim. 

On yedi yandaydm, dünyada tek bama 

olduumu düünüyordum ve kendimin be ya- 

ndan beri farkndaydm. Be yamda erkeklere 

ilgi duymaya balamtm. O dönemde herkes 

bu ilikiyi yayor, unutuyor ya da unutmu 

gibi görünüyordu. Erkekler birbirinin cinsel organlarna 

bakar, birbirine sürterler, ellerler falan. 

Bunlar o dönemlerde balayan bir eydi. 

Ben hep erkeklerden holandmn farkndaydm, 

hiç kadnlardan holanmadm. 8-9 yalarmda 

kzlarla da evcilik oynardm, erkeklerle 

çok daha az oynuyordum, kzlar toplardm. Eskiden 

biz Eyüp'te otururken bahçeliydi bizim ordaki 

evler, orda ite kzlarla evcilik oynardk, 

annem kzard. Bebeklerim vard, ama annem 

atard onlar; elbise dikerdim, onlar da yrtp 

atard. 

Ben hep kz gibiydim. Yirmili yalara geldiimde 

komu kadnlar bir araya gelir otururduk, 

kazak örülürdü. Bir de ben çok utangaç bir tiptim, 

öyle hemen gidip birisine alkamazdm. 

Adam böyle gözümün içine bakard, ben de 

korka korka alkmaya çalrdm. Mahalledeki 

çocuklarla da ilikim olmutu. On üç yalarndayken 

yarm yamalak bir ilikim olmutu. O 

Demet 

127


128 

benden büyüktü, on sekiz yanda faland, 4-5 

ya kadar büyüktü. Yan taraftaki ailece görütü- 

ümüz komumuzun oluydu. Benim ders sorunum 

da oluyordu. Orta 1'de snfta kaldm. 

Hem cinsel kimliim var, baba yok, anne okuma 

yazma bilmiyor, öretemiyor, çocuklarla ilgilenemiyor. 

Ablam mesela ilkokuldan sonra 

okumad. Ben de o çocua ders çalmaya gidiyordum. 

Komunun çocuu zaten, samimi olduumuz 

için… O lisede okuyordu. Bir gün oynayorduk, 

güre müre derken, similyasnn 

naladn * gördüm, böyle birbirimize bakp orda 

eye baladk, böyle aperatif seks yapmaya, 

ondan sonra da devam etti... 

Daha sonra, o zamanlar imdiki gibi iletiim 

araçlar yok, tek kanall bir televizyon, hatta 

televizyonumuz bile yoktu, herkesin televizyonunun 

da olmas mümkün deildi. 75'li yllardan 

itibaren insanlarn evine televizyon girmeye 

balad Türkiye'de. Çok pahalyd, bizim ilk televizyonumuz 

76 ylbana girmeye bir gün kala 

alnmt. Siyah beyazd. 6 bin lirayd, büyük 

parayd o zamann parasyla, kaç maa yapyordu 

insann. 

Mütevaz bir hayatm vard. Bir de bizim dönemimiz 

biraz daha zor bir dönemdi; cep telefonu 

yoktu, internet yoktu, çok kanallar yoktu, tek 

TRT 1 vard. O zaman her ey sansürlüydü; zaten 

basn, magazin türü eyleri herkes alamazd, 

daha yoksuldu insanlar, daha farkl bir ey vard 

yani toplumda. te ne diyeyim, insanlar çok 

* Similyas Nalamak: Erekte olmak

geç bir eyleri örenebiliyorlard. imdi bakyorsun 

5 yanda çocuk her eyi biliyor, bizde 20 

yana gelmi bir insan bile öyle deildi, o dönemin 

kültürel düzeyi, yaam düzeyi farklyd. 

Yazlk sinemalarn da bittii bir dönemdi, televizyon 

da çknca... Ben sinemada biriyle tanmtm. 

Matbaadan arada hastaym bahanesiyle 

kaytaryordum ie gitmemek için ama evden de 

ie gidiyorum diye çkyordum, tam böyle bulu 

çamd. 77'de 16 yanda Çemberlita'ta Fita 

Sinemas'ndaydm, porno film falan deil de... 

Orda adamlarn gözünün içine bakardm, belli 

etmeye çalrdm, utangaçtm, partner bulmaya 

çalrdm. Parka giderdim; Sultanahmet'te otururdum 

birini bulurum, bir eyler olur diye. 

Böyle arama ve kendini kefetme zamanlaryd. 

Sonra bir adamla tantm, gel seni Beyolu'na 

götüreyim dedi, Beyolu'na geldim. Sonra örendim 

ki orda Bayram Soka'nda bir otel var, 

Suadiye Oteli mi ne, koli oteli, oraya götürdü 

adam beni, ho güzel bir similya falan... 17 ya- 

ndaydm. Sonra ald beni Vat'a götürdü, ama 

böyle gündüz daha, kapsnn önüne getirdi, 

“Bak” dedi, “sizinkiler burada çalyor, gelip 

çalsana sen de burada” dedi. “Ne yapacam, 

ne çalacam?” dedim, “te müterilerden para 

alyorsun” dedi, “Aa manyak msn?” dedim 

adama, “Benim bildiim, o kadnlarn yapt 

seks içilii” dedim. Ay bir korktum, “Bu adam” 

dedim “herhalde beni pazarlayacak” falan diye. 

Hiç gözü açlmam, hiçbir ey bilmeyen bir 

tiptim, stanbul'da yayordum, bir daha ben 

Demet 

129


130 

korkudan Beyolu'na hiç çkmadm iki sene 

kadar. 

Ordan dönerken travestileri gördüm, travesti 

deil de böyle fazla feminen tipler. Ecinsellik 

vard o zaman, krtyorlar böyle, erkek klnda 

biraz ama daha feminenimsi. Makyaj yapm, 

ruj sürmüler. Ayol, tatlm falan diyorlar. Aa 

bunlar ne ayol, dedim birdenbire kendime, 

kadnlk böyle krtmak deildir ki çok fazla 

kendilerini belli ediyorlar. 

Korktum ben de, eyvah buralar batakhane 

falan diye, çkmadm Beyolu'na. Sonra 79'da 

yeni iime girdim, pamuk atölyesine; 6 ay 

kadar çaltm orda. Çok pisti, azn cierlerin 

falan pamuk doluyordu, orda eczanelere ürün 

datyordum. Bazen ped, pamuk siparii falan 

veriyorlard; tampon, mampon. Beyolu'nu iyice 

örenmeye baladm; ta ili'ye kadar, Elmada'a 

kadar gitmitim; akam 6'ya kadar çalyordum. 

Sonra da ordan çkp okula gidiyordum, 

gece ortaokulunda okuyordum, ama yaz 

dönemi okul olmad için rahattm. 

Bir gün datm için Elmada'a gelmitim, 18 

yanda falandm, dönüte yoruldum, Taksim 

Park'nn orda oturdum. Hava da güzel böyle, 

bir sürü erkek geçiyor, içim gidiyor, seyrediyorum. 

Oraya daha sonra da gittim, o zamanlar 

hâlâ çok bakir kalm bir tiptim, Bülent Ersoy'u 

görmütüm ilk kez. Benim ya kuamdakilerin 

hepsinin “bir ben, bir Bülent Ersoy vard” ans 

vardr. Bülent Ersoy da 75-77'lerde mehur olmutu, 

hatta cinsiyetinin de feminenlemeye 

balad dönemdi, ilk çktnda 75'te falan öy-

le deildi zaten. 77-78'lerde falan tamamen 

feminenlemeye balad. Ama yani Beyolu'nu 

bilmiyorum. Bir de ben akam 10 dedi mi evde 

olan bir insandm, annem öyle isterdi. O dönem 

erkek çocuu olsan bile belli bir saatte evde 

olmak zorundaydn. Ordan iten ayrldktan 

sonra 1980 ylnda, kan çekiyor derler ya, ayak 

m çekiyordur nedir... 

Bizde ey vard o dönem, translar için de feminen 

ecinseller için de öhretin ilk basama 

parkta balar diye bir alg, sonra birahane, sonra 

kulüpler, sonra genelevler. Sonraki sene ben 

iten ayrldm. Okul tatile girdiinde, 15 Haziran'd 

hiç unutmuyorum, Taksim Meydan’ndaki 

o parka geldim. ki tane genç çocuk yanma 

oturdu, anlamlar benim lubunya olduumu. 

Ben kz gibiydim, böyle feminen, tüysüz bir tiptim, 

On dokuzuma girmitim. Oturuyorum, öyle 

aval aval kedinin ciere bakt gibi bakyorum 

adamlara, manticiydim o zaman yama göre. 

Ondan sonra o çocuklar yanma oturdu, konumaya 

baladk falan. “Gel seni bir yere götürelim, 

sizinkiler var orda, birahane var, çalrsn” 

dediler, “Olur” dedim ama bir yandan da korkuyordum. 

Sonra “Neyse” dedim “benim iim 

var”, gene tedbirli davranyorum, neyin nesidir 

bilmem. 

Bir kez daha gittim ayn yere. Adamn biri bana 

bir yerler gösterdi, “yi” dedim “haftaya gelirim”. 

Bir hafta sonraya randevu verdim, Cumartesi 

gününe. O zamanlar cep telefonu falan 

yok, “Ama akamüstü gel ki, birahaneye gideriz, 

sizin gibiler var orda, tanrsn” dedi. Bir 

Demet 

131


132 

yandan can atyorum bir yandan korkuyorum. 

Neyse bir sonraki hafta bulutuk. adrvan’a 

gittik. Taksim meydannda kafeteryalar var ya, 

büfeler, onun üstünde bir kafe var, oras eskiden 

adrvan'd, gazinocu Fahrettin Aslan'n 

yeriydi, Maksim Gazinosu’nun sahibi. 

Oras lubunya mekanyd, yazn couyor, kn 

gene iyi olmuyor ve herkese kapanyordu, üstü 

açk bir yerdi oras. Neyse ben gittim onlarla, 

oturdum bakyorum böyle aval aval kezban 

havalarnda. Tuvalete yakn bir masada oturdum, 

onlarn bir arkada gelecekmi bizim 

travestilerden, “Hem tanrsn, hem de daha iyi 

olur” dediler. Neyse oturduk, o kz da bekliyoruz. 

imdi bilmiyorum daha, adamlar böyle 

oturuyor, ben bu tarafta oturuyorum, bütün 

herkesi görüyorum, hem heyecan hem korku 

var. 

Ay baktm adamlar -bira, içki içmeyi de bilmiyorum- 

bira kaldryorlar bana, “ay bu ne ayol” 

dedim, bir utandm. Her biri ayr ayr bana 

baktlar, anladlar tfl bir eyim, utandm masaya 

yapacaktm. Kadir'di o çocuun ad, arkcyd, 

türkücülük yapyormu bir yerde. imdi 

evlendi, bir ara trans gacvariydi, kadn klndayd 

uzun bir müddet, sonra ailesi onu zorla 

çard, köyüne memleketine döndü, evlendi, 

üç çocuu oldu, yapamyorum diye bir arkada- 

na mektuplar yazyormu o zamanlar. Onu 20 

senedir görmüyorum. 

Neyse bu lubunya geldi, tam kadn klnda de- 

il de feminen bir hali vard; ruj sürmü, azck 

böyle krtarak “ayol”lu falan konuuyor. Otur-

du karma – lubunya dili de bilmiyorum – 

“Koliye gidiyo musun?” dedi bana, “Ne kolisi?” 

dedim, “Beldeli koliye”, “Belde ne?” diyorum, 

“Para”, “Balamozlara gidiyo musun?”, “Balamoz 

ne?”, “Yal”, “Ne iim var benim yal 

adamlarla, fahielii kadnlar yapar, ben bilmiyorum” 

diyorum –ki o zamanlar kendi yatlarmdan 

holanyorum, o dönemler mantiler lubunyalara 

gidip para vermezlerdi, yani koliye– 

“Ay ne yapaym o irenç adamlar” dedim ben. 

Onlar 40-50 yanda; ben daha 19 yandaym, 

yeni girmiim 19'a, bir tuhaf oldum, çok utandm. 

Sava diye bizim bir arkada vard, zmirli 

Sava diye, aslnda Ispartal, sonra enay oldu, 

ameliyat oldu falan, o bir krtyordu, acayip 

krtyordu, yürürken böyle kahkahal gülmeler, 

böyle tavan gibi az vard. “Ay bunlar deli mi 

ayol” dedim ben de. “Kadnlk böyle mi, biz kadnlarda 

böyle hareketleri görmüyoruz, ben bütün 

gün kadnlar içerisindeyim, ay bu ne ayol 

böyle, gelmeyeyim ben buralara” dedim kendi 

kendime... Ama bir yandan da gitmek istiyorum 

tanmak istiyorum, neyse ben o yaz bol bol gittim 

oralara, okul da tatildi. 

O lubunya “Gel kz seni bizim dönmelerin kulübüne 

götüreyim” dedi. Dönmeler deniyordu o 

zaman, travesti kelimesi yoktu zaten, bizden önce 

de vard dönme kelimesi ama 90'larn sonuna 

kadar çok daha yaygnd. Travesti, transseksüel 

kelimeleri urada 7-8 senedir dile yerleti 

daha, hatta basn bile sürekli bu hatay yapyor. 

Yeni yeni biraz düzeltti, travestilere ecinsel, e- 

Demet 

133


134 

cinsellere de travesti diyordu. Her neyse, ite 

beni kulübe davet etti. Ben de “Ay” dedim “bugün 

gelemem” Hep ayn ey, bilmediim yere 

ben niye gideyim, “Haftaya gelirim, annemden 

izin alrm, ailemle kalyorum, annem saat 10'da 

evde olmam istiyor, ondan sonra kadn hesap 

soruyor” dedim, “Haftaya gelirim, gideriz kulübe”. 

Beybon 67'ye gittik, mekan travesti kulübüydü, 

onun üstü kahveydi; 12 Eylül sonras bu kulüp 

kapand, Vat’la oras vard ben Taksim’e çkt- 

mda. Vat en eski mekand, 69'dan beri varm. 

Oras biraz daha kaliteli lubunyalarn kulübüydü, 

bir de herkesi almazlard. Sonra ite o 

kulübe gittim, baktm houma gitti, kons yaplyordu. 

Diyorlar ki “Kz çalsana”, “Ay ne çalmas,” 

diyordum “ben zevkime adam aryorum, 

tipim yatm.” 

Neyse 3-5 ay sonra, ben tek tük beldeliye baladm 

ama hâlâ ailemle birlikte yayordum. lk 

koliye çktmda 1000 lira almtm, 25-26 yalarnda 

bir çocukla otele gitmitim. Düün; o 

parayla bir espadril, keten pantolon almtm 

kendime, bir de tiört, bir de 3-5 gün beni buraya 

getirip götürecek yol paras. Yani o zaman 

1000 lira fena para deildi. E laçovarisin, gacvariler 

3000 liraya çkyor koliye, laçovariler daha 

düük fiyata çkyordu. Ondan sonra baktm 

ie de giremiyorum, çaltm yerler de kötüydü, 

daha feminenlemeye baladm. 

O zamanlar koli evleri çok fazla yoktu zaten, 

lubunyalar için mekanlar da çok kstlyd; bir iki 

birahane, bir iki kulüp. Harbiye marbiye has

gaclarn yeriydi, sonradan lubunyalar oray da 

ele geçirdi ama çark alan olarak –geneleve almyorlar 

zaten. Daha bir yoksul snft, çou 

Tarlaba'nda tek odal onun bunun yannda 

kalyorlard. Ondan sonra çark icat oldu, çark 

alanlar geniletildi, gaclarn çkt yerlere lubunyalar 

çkmaya balad tek tük. Bayram Sokak'ta 

zaten öyle bir ey yoktu, Abanoz kapanm, 

hani belki kydan köeden çalmalar olmutur 

bir süre daha... Ayrca o dönemin bir 

ksm translar tekrar laçovari olmutu. 

1 Mays'ta ben gözaltna alnmtm daha Taksim'i 

örenmeden. Yan komumuz GD'liydi 

(lerici Gençlik Dernei) onun sempatisiyle, 

78'de balayan bir sempatizanlm vard. Sonra 

örgüte katldm, okulda gençlik örgütüne, o 

zaman GD yasald. Ama stanbul'da ubesi 

kapatld, 1 Mays'ta biz gözaltna alndk tutuklandk, 

10 gün kaldk gözaltnda, stanbul'da da 

yasaklanmt 1 Mays. O zaman belirli illerde 

olaanüstü hal vard, stanbul'da korsan gösteri 

yapld, iki kii yakaland. Sonra Harbiye 

Klas'nda kaldk; 2-3 gün karakolda, 8 gün 

Harbiye Klas'nda... 

Hem politik çevrem vard, hem de lubunyal- 

m; bilmiyorlard, o zaman sol o kadar açk de- 

ildi, o zaman en kentli devrimciler bile ecinsellie 

çok kapalydlar. imdi çou deiti, yüzde 

80'i falan deiti örgütlerin, bir kaç örgüt kald 

öyle ecinsellie kötü gözle bakan. Ben 15 

sene politika yaptm ÖDP'nin içinde, hem de iki 

dönem Beyolu ilçe yönetim kurulundaydm, 

Demet 

135


136 

milletvekili adayydm, belediye meclis adayydm. 

O sralar basklar artm ve seks içilii yaplacak 

alanlar yok olmaya balamt. Dolapdere'de 

“çöplük” dediimiz, “vrvr” dediimiz, derme 

çatma çadr gibi briketten yaplm, elektrii 

suyu olmayan, mum kl bir yer vard. Lubunyalar 

söylüyordu bana “çöplük” var diye – yani 

ad öyleydi – “bu ne çöplüü ayol” diyordum. 

Bir gün meraktan gittim, baktm; türbe gibi bir 

yer, cam çerçevesi yok, ayaküstü koli yaplyor. 

Polis bast, biz kaçtk, daha içine bile girmedik; 

neyin nesidir diye merak ediyorum. Bir nevi 

seyyar genelev gibi bir eydi, ikide bir polis 

basyor ykyor döküyor, onlar yine çadr gibi 

kuruyorlard, derken ite, ben o birkaç kulübü 

ve kzlar tanyana kadar, pat 12 Eylül oldu. 

Havada böyle bir sonbahar sknts vard, sanki 

her eyin bir mânâs vard. Hava stanbul'da o 

kadar kapal oldu ki, zaten 4 gün sokaa çkma 

yasa oldu. 12 Eylül'de daha okullar açlmamt, 

sabah kalktk, hayda, “Darbe oldu” dediler, 

“Aa ne darbesi” dedik, “çkmyorsunuz d- 

arya” dediler. Biz o zaman sitede oturuyoruz, 

gökdelende. 15 katl, dört tane bina vard bizim 

o sitenin içinde. Hava resmen insanlarn acsn 

yanstyordu, böyle kasvetli. Eylül'de biraz böyle 

kapal olur sonra düzelirdi hava stanbul'da. O 

süreçte uzun bir müddet hava hep kara bulutlu 

kald; insann içini actan bir hava vard, sanki o 

iddete maruz kalacak insanlarn yasn tutar 

gibi, bir ironisi vard havann.

Dört gün sokaa çkamadk, ekmei askerler 

datyor; gazete, televizyon sürekli sadece Evren'den 

bahsediyordu. Neyse, 4 gün boyunca 

her taraf kapalyd, fabrikalar mabrikalar da kapal, 

kimse hiçbir yere gidemedi. Dördüncü gün 

bir karar çkt, bir sene boyunca gece sokaa 

çkma yasa vard, sanrm 12'den sabah 5'e 

kadard. Bütün hayat bitti. 

Sürekli operasyonlar yaplyordu, bizim az ilerideki 

bir sitede gece yars hep operasyonlar 

düzenlendi. nsanlar yataklarndan kaldrld; 

balkonlardan gecelikleriyle atlayan kzlar, ala- 

an insanlar, bizim apartmanda baslan yerler 

vard. Bizim evde de olan bir iki dergiyi imha 

etmitim o dönem, gençlik örgütünün dergisi 

filan vard. Sonra biraz içe kapanr oldum, örgütsel 

olarak biraz daha illegal olmak zorunda 

kaldk, okuldan tutuklamalar oldu; okul sorumlular 

bölge sorumlular falan... 

On, on be gün falan Beyolu'na gitmedim; 

sonra gittim ama bu sefer de kulüpler saat 8'de 

açlyor, 11'de kapanyordu ve kimse yoktu. Bir 

de ondan sonra insanlar ordan evlerine gidecekler, 

öyle her tarafa ulam kolay deil, direkt 

Bahçelievler-Taksim otobüsü yoktu, aktarmalyd. 

Bir gün Eylül'ün sonlaryd, Ekim ba gibiydi, 

hava gene kasvetliydi biraz, üzerimde montum 

vard. Kadir adnda evinde lubunyalar 

arlayan bir adam vard, lubunyacyd, dedim 

ki en kötü ihtimalle araba bulamazsam Kadir'e 

giderim, ona da söyledim “Tamam” dedi. Bir 

tane ölen bir arkadamz vard, Japon Arzu 

adnda, onda anahtar vard, “Bak” dedim “Ka- 

Demet 

137


138 

dir'e geleceim eve dönemem, araba bulmam 

zor yani” dedim, “Tamam” dedi ama tam gideceiz 

“Ay benim iim var, gidiyorum” dedi ve 

gitti. 

Ben nasl gideceim Bahçelievler'e, çktm Taksim'e, 

doru dürüst araç yok, var bir iki araba 

ama herkes hurra ediyor. Bir tane lubunyann 

da kr vard, o da bana aslyordu. Ay ben 

kaldm m imdi Taksim'de. Saat 11 buçuk oldu, 

yarm saat sonra sokaa çkma yasa balayacakt. 

Ne yapaym derken bir çocuk peime 

takld, benim de kalacak yerim yok ayaklar 

yapt. Taksim Park'nn en son dibine gittim, orda 

kuytu bir yer ve biraz gazete buldum, dedim 

sabahlym bari burada, asker de görmez bizi 

nasl olsa. 

Ay dondum, içim titredi sabaha kadar, herif de 

sarkmaya balad, bekçiler geçiyor, bizi bulacaklar 

diye korkuyorum... Sabah zor ettim, 

dondum souktan, “Lanet olsun” dedim, bir 

daha Beyolu'na çkmamaya karar verdim. 

Sabahn be buçuu oldu, daha yeni yeni açlyor 

arabalar. Altda ordan çkp svtk. Eve geldim, 

iki ay Beyolu'na çkmadm. Sonra gene 

kant balad, arada srada çkmaya baladm 

ama kulübe gitmiyordum, imdi ne yapaym 

kulübü ben, saat 8'de açlyor... 

stiklal o dönem trafie açkt ve o kadar trafik 

de yoktu. Biz baz laçovari lubunyalar – feminen 

lubunya tarzndakiler – vitrinlere, saa sola 

bakar, adamlar öyle bulurduk tek tük ya da 

adamn evine giderdik. Yer de yoktu kalnacak, 

birini bulduumuzda ta Göztepe'ye bile gider-

dik. Bir gün bir adamn evine Göztepe'ye gittik. 

12 Eylül dönemiydi o zaman ve sokaa çkma 

yasa balayacakt. Gece evinde kalp, gündüz 

geri dönmek üzere yola çktk. Üç lubunya gitmitik; 

yolda asker çevirdi bizi, alkoydu. 

Para yok, herkes koliye para vermiyor, karn 

tokluuna dolanyorsun ortalarda. O yllarda 

çok bir müteri görmedik, tek tük müteri vard. 

Sokaa çkma yasandan –bir sene devam 

etti– bir müddet sonra biraz canllk geldi gece 

hayatna. Ama bu süreçte de tabii ki asker her 

eye karyordu. Polisin sözü geçmiyordu. Bekçiler 

önceden pek bir eye karamazd ama o 

süreçte büyük söz sahibi olmaya baladlar. 

Çünkü asker ve polisin hükmünün geçtii bir 

devlet yapsna dönümütük, bu da tam fa- 

izmdi. Bir sürü hak ihlalleri yaand, hiçbir hakkmz 

arayamyorduk. 

O yllarda tabi bir sürü ey balad; translara yönelik, 

feminen ecinsellere... Hatta gey dediimiz 

sakal by olan, çok görünürlüü olmayan, 

çok kstl mekanlarda olanlar bile gözaltna 

alnd. Gidilen kulüpler ve birahaneler baslyordu 

polis tarafndan. Gözalt süreleri de uzamt. 

O zaman biri gözaltna alndnda bir hafta on 

gününe mal oluyordu. imdiki gibi 2-3 gün 

kalp çkamyordun. Önce semt karakolu, ordan 

2. ube dediimiz yere ve sonra da Zührevi 

Hastalklar Hastanesi'ne gönderiliyorduk. Sivilceden 

dolay bile yatryorlard. Benim için ilginç 

olan olaylardan birini anlataym. Askeri 

darbe olduunda kulübe askerler dadanmt. 

Bir grup asker, içki içiyorlard. Bizim trans arka- 

Demet 

139


140 

dalarmz iliki kurmak için zorluyorlar ve her 

geldiklerinde 3-5 arkadamza tecavüz edip gidiyorlard. 

Arkadalarmz ya o kulübün tuvaletinde 

ya da kulübün karsndaki inaatta ilikiye 

zorlanyorlard. Ben de buna maruz kalmtm. 

Bir de Taksim Meydan'nda yaadm, unutamadm 

bir anm var; 30 küsur sene oldu. Hasan 

diye bir asker vard; Erzurumlu, iri yar bir 

eydi. Tuttuunu ordan geçerken hemen Taksim 

Park'na götürüp cinsel ilikiye zorluyordu 

ve ne zaman görsek bunu yapyordu. Ben de 

bir kere böyle bir ilikiye zorlandm. Tecavüz 

olarak niteliyorum ben bunu. Taksim Meydan'nn 

ortasnda durup oray gözlemleyen bir tipti 

ve onu görmemek için arka yerlerden dolardk 

sürekli. 

Seksenlerde Bülent Ersoy’a sahneye çkma 

yasa getirildi. Sadece Bülent Ersoy’a deil, o 

dönemde bir sürü feminen ecinsel ve travestiye 

de sahneye çkma yasa getirildi. Sahne 

yasaklar 10 yl kadar sürdü. arkclk yapan 

çok sayda ecinsel ve transseksüel tek bir emirle 

isizlie mahkum edildi, birçou seks içilii 

yapmak zorunda kald. Cinsiyet düzeltme ameliyatlar 

iptal edildi, yasakland. Yasaktan ksa 

bir süre önce ameliyat olanlar kimliklerini 10 yl 

sonra alabildiler. 

Sonra ben 82'de, bu 1 Mays davasnda ceza 

yedim, önlerine gelene ceza verdiler. Okuldaydm, 

son snftaydm, 4 seneydi bizim gece okulu, 

yarsnda ben cezaevine girdim. Ben 15 ubat'ta 

cezaevine girdiimde 2. sömestr bala-

mak üzereydi. 8 ay içeride yattm. 7 Ekim 

1982'de cezaevinden çktm. Ondan sonra 

stanbul'a geldim ama 3 ay kendime gelemedim 

tabi, aptal gibiydim, cezaevi sendromu yayordum. 

Çok uzun yllar yatanlar daha kötü oluyordur, 

içeride miyim ben, darda m, ayrt edemiyordum. 

Çktmda birçok arkadam gacvari olmutu, 

kadn klna girmek adeta bir furya oldu 

o dönemde, 82 sonlarnda. Kadn klna 

girenler o bizim gittiimiz birahane gibi, park 

gibi yerlere bir daha gelmiyorlard. Gettomuz 

falan da yoktu, zaten sayl mekanlar vard, bir 

iki tane birahane vard Çiçek Pasaj'nda, biraz 

feminen oldun mu almyorlard. 

Ben de bir yerden kovuldum, Reis diye bir yer 

vard adrvan'n karsnda, Maksim'in altnda, 

adam beni dar çkard, “Çok feminensin, kadn 

gibisin, git, buraya bir daha gelme” dedi. 

Sürecimi tamamlamam uzun sürdü ama çok 

fazla feminendim. Saçm uzattm, permalar 

yaptrdm o dönemde. 12 Eylül, gençlii biraz 

lümpenletirdii için disko kyafetleri giymeye 

balamt insanlar yeni yeni. Bize uygun geliyordu, 

daha kadns bir giyim tarz modayd. 

Polisten kaçarken vurulan ve ölen bir arkadamz 

vard; Bursal Yldz –ki benim hemerimdi, 

yakinen tanyordum. Ayn ekilde Seda diye bir 

arkadam Harbiye’de polisten kaçarken, polisin 

skt kurunla vurulmutu. Ölmedi ama o 

kurun hâlâ omuriliinde sapl, çkartamyorlar. 

Kendim de iddete uradm. Yine 83’te ilk defa 

falakaya yatrlmtm. Birçok arkadamz id- 

Demet 

141


142 

dete urad. Hatta birine elektrik verilmiti. Metris 

cezaevine atldlar. 83'te bir grup travestiyi 

atmlard suçsuz yere, 15 gün orda kalmlard. 

Ondan sonra 84 ylnda ben aileme ecinsel 

olduumu açkladm, travestilik bilinmiyordu 

çok. Ailem “Tamam” dedi, “biz seni atamayz.” 

“sterseniz beni kovun, isterseniz kabul edin” 

demitim. Biraz da mekanlar örenmitim, bir 

ey olursa ayaklarmn üstünde durabilecek bir 

ortamm vard, bu açlmayla epey bir yük kalkt 

üstümden. 

O 84-85'li yllarda da Fuhu Beyannamesi ile – 

çok eski bir yasayd ve kullanlmyordu– bulunduu 

kentte fuhu yapan birini kent dna sürme 

uygulamas balad. Birçok travesti toplanp 

Eskiehir’e sürgüne gönderildi. Tabii ki bunda 

baarl olamadlar, çou trenden atlayp kaçt, 

sonrasnda geri döndüler. Hatta aradan bir yl 

falan geçmiti, otobüsle tekrar yaptlar bunu, 

yine ayn ekilde Gebze-Tuzla taraflarnda arac 

durdurup, arabadan atlayarak kamyoncularla 

ehre geri dönülmütü. 

Onun yannda tabii ki bu iddet sürekli sürüyordu. 

Ben ailemle kaldm için birçok eyden 

kurtulabiliyordum, saç kesimi falan çoktu, bir 

de alvar giydiriliyordu, içine kedi konuluyordu, 

kediye vurulunca kedi de can havliyle senin bacan 

trmalyordu. Ben 3 defa falakaya yattm; 

20 defa ince, 20 defa kaln sopa yedim. Artk 

ciyak ciyak baryordum, beynime kan gidiyordu. 

Ondan sonra souk suyun üstünde zplatyorlar, 

yere su döküyorlard.

O süreçte travestilerin snf atlama durumu oldu. 

Önceleri çounlukla Tarlaba’nda oturuyorlard, 

güç kanaat zor geçiniyorlard ama kulüp 

saylar zamanla çoald, otostop yerleri ele 

geçirildi. 85'lerde Cihangir’de yeni bir getto 

filizlendi. 5-6 sokak bize aitti. Tabi buradaki rüya 

da uzun sürmedi. Cihangir’de 85'lerin sonlarnda 

tek tük translar ev tutmaya baladlar, 

Tarlaba'nda oturanlar oraya geçmeye baladlar. 

Orda oturanlar önceleri otostop çekiyorlard. 

Harbiye de revaçta olmaya balad, sonra 

camdan çark icat oldu, 86'larn balarnda tek 

tük derken 87'lerde tamamen genel ev soka 

gibiydi, camdan çarmann yannda kzlar 

kapda da çark yapyorlard. 

Türkiye’de ilk LGBT örgütlenmesi 86'larda 

balad. Ben de o tarihlerde artk kadn görünümündeydim, 

85'in sonlarnda bir arkadamla 

birlikte ev tutmutuk, üç buçuk ay oturduk, 

sonra ayrldm aileme döndüm ama gidip geliyordum 

arada. Anneme “ben kadn olacam” 

dedim, “artk kadn olmak istiyorum, böyle erkek 

gibi dolamak istemiyorum” dedim. Annem 

“Yapma etme” falan deyince evden ayrldm; 

annem çok üzülmütü. Bir süre sonra geri 

döndüm ve annem buna çok sevindi, “Anne 

ben yapamyorum” dedim, “Erkek kyafetleriyle 

dolaamyorum, kadn olmak istiyorum” dedim 

tekrardan. 

Annem bu durumu kabullenmedi. Ben “tekrar 

evden ayrlacam” dedim, “Yok, ayrlma” falan 

dedi. O zaman biraz blöf yaptm, “Eve böyle 

girip çkacam” dedim, “yi ama rezilliini 

Demet 

143


144 

çkartma” dedi. Ben 86'nn ortalarnda kadn 

kyafetleri giyerek evden sokaa çkmaya 

baladm bir yl boyunca. Sonra annem bana 

çok fazla karmaya balad; çok makyaj yapyormuum. 

Yeni kadn klna girdiim için çok 

hevesliydim. Biraz abartyordum, gece makyajn 

gündüz makyaj gibi yapyordum. Bizim 

kezbanlk dediimiz bir durumdu bu. 

Baktm olacak gibi deil, 87'de evden ayrldm, 

bir trans arkadamn yanna yerletim. O dönem 

polis basknlar da çoktu ama çalmak ve 

para kazanmak zorundaym, ama i bulmak 

büyük bir sorundu. O halimle kim alrd ki beni, 

feminen birini bir daha almyorlar, atabiliyorlard 

iten. 

Açlk grevini gazetede okumutum ben ama çok 

da irtibatm olamamt brahim Eren'in o grubuyla. 

88'de ancak ulaabildim, 87 Nisan'nda 

da Taksim Meydan’nda oturma eylemi yapmt 

travestiler; ellerinde karanfillerle, güllerle. 

Daha sonra bir grup Ankara'ya gitti, Antkabir'e 

falan... brahim Eren'lerle böyle tantk ve Yeil 

Bizans'a gitmeye baladm, bir de geçmite politik 

bir kimliim vard; orda politiklemeye, tekrar 

örgütlenmeye baladk. 

brahim Eren’in oluturduu Radikal Demokratik 

Yeil Parti oluumuydu. Onun içinde 5 ayr 

grup vard; ecinseller, ateistler, anti-militaristler, 

feministler, çevreciler. Ben 88'de katlabildim 

aralarna. Ecinseller ilk kez kendilerine bir 

yer bulabilmiti politik olarak. 86’da polis basknlar, 

Eskiehir sürgünleri birçok insan canndan 

bezdirmiti. Açlk grevi balamt. Bunun

içinde bir sürü talepler vard. iddete uramamak, 

ehir dna sürülmemek, ameliyat yasaklarnn 

kaldrlmas, kimlik almaya izin verilmesi… 

Birçok arkadamz ameliyat olmutu ama 

kimliini alamamt yasak gelince. Türkiye’nin 

en karanlk yllarndan çkma dönemiydi, 12 

Eylül faizminden. 

Arslan Yüzgün'le brahim Eren çok çattlar, 

Arslan Yüzgün “Özgürlük Partisi adnda bir 

parti kuracam” dedi, kitaplar yazd etti. brahim'le 

birbirlerine çok kavgalydlar. brahim bana 

daha mantkl geldi. Yeil Bizans'ta brahim 

Eren'le tantk, o dönem partileme çalmalar 

vard. Türkiye'de 12 Eylül'den sonra yeni olu- 

umlar dönemiydi, derken Yeni Gündem diye 

bir dergi çkmt, Seyhan Soylu'yu Arslan Yüzgün 

orda tantrmt benimle. Sonrasnda Seyhan 

Soylu daha baka kulvarlarda yer ald, sonra 

biz brahim Eren'lerle birlikte çaltk... 

O zaman sokakta böyle eylem yapmak mümkün 

deildi, basn açklamas yapamyorduk, 

izin almak gerekiyordu ancak kapal alanda 

yapyorduk. Karma bir grup olduumuz için de 

bir gün Yunan Konsolosluu'nun önüne gitmitik, 

anti-militarist bir eylemdi. brahim Eren'in 

kz kardei de biraz maskülen bir tipti, onu bile 

erkek travesti diye yazmlard, 88 ya da 89'da 

Tan Gazetesi'de “Götverenler eylem yapt” diye 

girilmiti haber. Ondan sonra biz bu haberi 

eletirdik, telefonla rahatsz ediyorduk, brahim 

Eren dava açt onlara. 

Bu sralarda da polis basks artarak sürüyordu, 

Doan Karakaplan amirliinde büyük bir iddet 

Demet 

145


146 

uygulanyordu insanlara. Gözaltna alp karakolda 

günlerce tutuyor, ikence uyguluyorlard. 

Hakaretler ediliyor, kaplar krlyor ve sürekli ev 

basknlar yaplyordu. Üstelik sanki terörist 

hücreleriymi gibi 100-200 polisle birlikte 

baslyor, ambulanslarla, panzerlerle geliniyordu. 

Sonra Suphi diye baka bir amir vard. 

Günde 3 defa ev basan bir tipti. Tüm bunlardan 

sonra Kürdan Avar diye bir arkadamz, 

16 yanda bir transseksüel, 89 ylnda basklara 

dayanamayp bunalma girdi ve beinci kattan 

atlayarak intihar etti. Her ey giderek zorlayordu. 

Sonra 90’larn sonlarna doru Hortum Süleyman 

geldi. 92’de falan gitti bu. O süreçte ben 

oturduum Cihangir semtini terk etmek zorunda 

kaldm. Kimse kalmamt. Ülker Sokaa 

geçtim. Bir o sokak, bir de Kutlu Sokak kalmt 

dönemde. Tabi orann da sonu uzun sürmedi. 

Sonra 1996’da 2. Kez Hortum Süleyman geldi 

oralara. Hatta Hortum Süleyman’n geldii 

dönemde Tahtaclar diye bir grup türemiti. 

Sivil polis ve resmi. Saat 10’dan sonra Beyolu’nda 

önlerine geleni kaln odunlarla dövüyorlard. 

Aileleri bile dövebiliyorlard, gelmeyeceksiniz 

falan diye. Laleli’de de ayn ey yapld. 

Hatta o dönemde birçok travesti ve ben kl pay 

kurtulduk. Belgrat Ormanlar’na götürüp brakyorlard. 

Paralarn her eyini alp, çrlçplak brakp 

karda kta brakyorlard. Birçok insan 

iddete maruz kald. 

Sonra Ülker Sokak Olaylar, dediim gibi,orda 

büyük bir iddete maruz kaldm ama orda iyi

ir direni de sergiledik. Tabi çou kii gitti. 

Baya dünyaya mal olan bir direni olmutur 

herhalde. Türkiye’nin Stonewall’ gibiydi. Cihangir’de 

de Stonewall’dekine benzer eyler 

yaand ama orda biz biraz daha ilkeldik, politik 

bilinçliliimiz çok fazla yoktu. Ama olsun, o bizim 

için bir ilk deneyim olmutu. 

Demet 

147

Deniz: 

“Eve gitsem bir türlü, gitmesem bi türlü. 

Ne olursa olsun dedim, gideyim. “Gittim, 

niye geldin?” dediler bu sefer. “Uslu duracaksan, 

rahat duracaksan, bir eyler 

yapmayacaksan… Otur.” dediler. Saçlarm 

uzatmm. Korkudan damda yattm. 

Dam da yüksek. Abime söylemiler geldi 

diye. Merdivenle dama çktm. Abim 

nerede bulacak beni, o da bir merdiven 

bulmu gece. Uykudayken saçlarm makasla 

kesmi. Sabah oldu gözümü açtm. 

Yastk saç dolu. O zaman çldrdm, alyorum, 

tulalar avluya atyorum. Avlumuz 

Taksim Bahçesi gibi.” 

Deniz 

151

Ben 1944 Adana doumluyum. 57’de ilkokulu 

bitirdim. Ondan sonra, içimde lubunyalk vard, 

zaten hem yabanc filmlere giderdim o zamanlar. 

te düünlerde oyun oynardm, o zaman 

dansöz gibi. Ama kyafetle oynardm öyle, kadns 

yani. Ailem tepki gösterdi. “Yapma sen 

erkeksin, sen böylesin”. Onlar böyle dedikçe 

daha beter oluyordu, ben de inadna yapyordum. 

57’de abim askere gitti. Rahatladm. Çünkü 3 

kz 2 erkektik. Evet, büyük abim askere gitti, ortal 

bo buldum. Kafama göre ey yapyordum. 

Ama gizli yapyordum. Aleni deil. Bundan 

50-55 sene önce Adana ufack bir yerdi. 

Ama Paris’ti. Hep yabanc filmler oynatyorlar- 

Deniz 

153


154 

d. Lüks sinemalar vard. Erciyes Sinemas vard, 

Alsaray Sinemas, Lüks sinema. Bunlar hep 

yabanc filmler oynatyorlard. Abim askere gitti. 

Abim gelene kadar çok rahattm, evde hiç kimse 

bilmiyordu. Büyük ablam benden üpheleniyordu. 

“Yapma, etme, sen öylesin, sen böylesin.” 

Çok uçarydm, o devirlerde bikini giyiyordum. 

Seyhan Nehri’ne gidiyordum. Çocukluk 

yani. Ama fuhula alakam yok. Gösteriyordum, 

vermiyordum. Bilmiyordum daha dorusu seksin 

ne olduunu. Ama badana m derler, ondan 

yapyordum. Bir çocua ak oldum, Tanröver 

ismi... Ama çocuu bir gör; Warren Beatty, 

hani u Shirley MacLaine'in kardei; -benim 

yabanc filmlere biraz zaafm var, hep yabanc 

filmlere giderdim o zamanlar- ölüyordum onun 

için… 

58 ylyd, 14 yandaydm. O da liseye gidiyordu 

galiba. Lise 3’e mi gidiyordu öyle bir ey. 

Onu ilk caddede gördüm. Gözüm birden ona 

çarpt. Onlar hep grup halinde geziyorlard. 

Ölüyorum bu çocuk için ama içimde bu yok. 

Sadece seyredeyim. Mesela o kadar… – tövbe 

estafurullah- çok güzeldi. Aradan 4-5 sene 

geçti ite. En son karlatm bununla. “Seviyorum” 

diyemedim, ama çocuk anlyor baklarmdan. 

Ksacas ite, abim askerden geldi, 60’ta. Ayn 

yl krizler balad. Evden çkamyorum gece. 

Abim yokken zaten 11-12’de Adana’da hayat 

ölüyordu. O vitrinleri, vitrinlerin önünü geziyordum. 

Bir gün baraja gidiyordum. Otobüste kar- 

latm çocukla. Akamüstü. Meersem onlar

da barajda oturuyorlarm, bada. O zaman 

balar vard. Balar vard. Konutuk, adn ne, 

Över ite. Yaknlama hiçbir zaman olmad, 

hep uzaktan seviyordum onu ben. Onun yüzünü 

görürsem göreyim diyordum, hiç dünyay 

gözüm görmüyordu. Aradan epey zaman geçti. 

Bunun bir arkada ile ilikide bulundum. Seks 

bilmem ne... Resimleri vard duvarda arkadalarnn. 

Ordan Över’in resmini kopardm aldm. 

Çocuun haberi yok ama, eve götürenin yani, 

haberi yok. Aldm, külotuma sakladm. “Hadi 

ben gidiyorum.” dedim. O resmi ben 4-5 sene 

sakladm külotumda. O zaman naylon yoktu, 

jelatinin içine saryordum onu. Yl 62 oldu ama 

o arada ne dayaklar yiyorum evde. Kafam m 

yarlmad, gözüm mü patlamad? Abim yapt 

hep… 

Sonra, saçlarm da kesiliyordu. Uzundu benim 

saçlarm. Beatles tarz, Beatles zamanyd. Çiçek 

çocuklar zaman. 61’de artk kyamet koptu. 

Beni istemiyorlar. Enitem –nur içinde yatsn- 

“Ya olum yapma etme, gel seni bir yere koyaym, 

çal.” dedi. Kadn gibiyim, kz gibiyim kz. 

Dinlemiyorum. Büyüdüm. Beni odaya kapatt 

m, babamla abim, Allah ne verdiyse… Küçücük 

bir odada öldürüyorlar beni. Darda annem 

çlk çla. Can tatl derler ya. Var gücümle 

ikisini de attm üstümden. Hemen kapya 

bir tekme attm, dar kaçtm. Sokaklarda yatyordum 

sonra. 

Evden ayrlm bu ekil oldu, balarda yatyordum, 

sokaklarda yatyorum. Tekrar enitem beni 

yakalad. “Doru dürüst otur. Bir yere de çk- 

Deniz 

155


156 

ma. Ye, iç, yat.” dedi. Ailemin durumu iyiydi 

Allaha ükür. Evimizin yannda genelev, aramzda 

bir set vard. Eve geldim ama olmuyor. 

çimde yangn. O çocuun yangn içimde durmuyor. 

Onu görmezsem duramyorum. Mahalle 

mahalle aryorum onu bulaym diye. Devaml 

Büyük Saat’in ordan otobüse binerdi. Ben de 

Bankalar Caddesi’nde duraa giderdim onu görebilmek 

için, mahsus otobüse binerdim onun 

peinden. Baktlar ki olacak gibi deil. Beni 

stanbul’a göndermeye karar verdiler. “Git artk” 

dediler. “Madem ki bu boku yedin –tam teferruatna 

girmeyeceim- buradan git” dediler. 

1961 senesinde, 16 yanda m oluyorum? 

Gece toplandlar. Valizimi hazrladlar. Giyindim, 

kuandm. Bana 250 lira para verdiler o 

zamann paras ile, otobüsler 12-12,5 lirayd. 

Doru stanbul otobüsüne. Kimliksiz de almyorlard. 

O zamanlar öyleydi. Garaja anam getirdi 

beni, rahmetli nur içinde yatsn. “Kendine 

mukayyet ol, gittiin zaman adres yaz. Para 

göndereceim ben sana gizli” dedi. “Tamam” 

dedim. Vedalatk. Otobüse biniyorum –Allahm- 

bir yamur, Mart aynda… Gök delindi. 

Göz gözü görmüyor. Aman Allahm, dedim, bu 

ne hikmet. Ayrldm geldim. 

stanbul’a geldik. Haydarpaa’ya. O zamanlar 

otobüsler Karacaahmet Mezarl’ndan geçiyordu, 

61’lerde… Harem’e geldik. Harem’den vapurla 

buraya geldik. Pardon, Sirkeci’ye geldik; 

o zaman iskele Sirkeci’deydi. Aldm valizimi, 

otel aryorum. Bir otele gittim. Harem Oteli, hiç 

unutmam. Çift kiilik 7,5lira, tek kiilik 4 lira m,

neydi. Neyse. Beyolu’na gelmek istiyorum 

imdi, soruyorum. Filmlerde görüyorum ama 

filmlerle dalar kadar fark var. Aradm buldum, 

Beyolu’na geldim. O zaman Sirkeci’den bu 

Karaköy deniz otobüsleri, vapurlar var. Sirkeci’den 

Karaköy’e geliniyordu. Karaköy’den 

çktm. Geldim Beyolu’na, her yere giriyorum. 

Biraz da tahsilim var. Ortaokula geçmitim, 

ama gitmedim. Dolatm, kimseyigöremiyorum. 

Tanmyorum da kimseyi. Beni görenler anlyorlar: 

“Tanju, kz Tanju” diyorlar bana. Aa, 

dedim, Tanju ne ki. Bilmiyorum ki... 

Lubunyalara Tanju diyorlard o zaman: “Ayol 

Tanju!”... Geziyordum, Galatasaray’n oraya 

geldim. Artk kz myd, erkek miydi, bilmiyorum. 

Kadn klnda biri bana “ Gac nereye 

gidiyorsun?” dedi. “Ne diyorsun lan sen?” dedim. 

Bilmiyorum ki. “Kz, ben de sizdenim.” 

dedi. “Ne kz?” dedim. Hiç görmemiim ki 

dönme. Sade benim, biliyorum. Baktm, o zamanlar 

bekçiler vard. Bekçiler geziyordu buralarda. 

Onlar hemen kaçt, bekçi yanma geldi. 

“Onlar ne söyledi sana?” dedi. “Valla ne bileyim 

bir eyler söyledi” dedim. Hemen ivemi 

deitirdim. Kibar konuuyordum. “Ne diyordu 

o amna kodumun?” dedi. “Ne bileyim abi, bir 

eyler söyledi, anlamadm.” dedim. “Sen yabancsn 

galiba, nerede kalyorsun?” dedi. “Sirkeci’de 

kalyorum” dedim. “Adana’dan geldim, 

geziyorum.” 

Akam 8-9 oldu. “Hadi, otele gidelim.” dedi. 

Gece hayat bilmiyorum ki. Velhasl onu da 

Deniz 

157


158 

ksaca anlataym. Buraya, alnna ne yazlrsa o 

olacak. 

Dayanamyorum. Mart ay. Mart aynda yanyor 

Adana. Buraya da geldim “A, Adana gibiymi.” 

dedim, scak. Aman Allah’m Mart’n 10- 

15’inde, bir baktm hava nasl soudu, buz! Elbise 

ile gelmiim, zannediyorum ki bura da 

Adana gibi. Aman gece dondum. Tramvaya 

bindim hemen. Sirkeci yazyordu. Beyolu’ndan 

bindim, hatta Lale Sinemas’nn önünden 

gidiyordu. Bindim, Sirkeci’ye geldim. Kirlenmitim 

iki üç gün içinde. Adana’da da söylerlerdi: 

“Hadi hadi olum, kzdysan git engül Hamam’na.”Ordan 

aklmda kalm. Bu engül Hamam 

nedir derken, meerse eyler oraya gidiyormu. 

Ben saatlerini bilmiyorum. Onlar akamlar 

gidiyormu, ben gündüz gittim. Ama hava 

souk. Bir hamama gireyim, kendime geleyim 

dedim. Bir 2,5 lira da hamama verdim. 

Girdim. Ykandm. Tellallar anlad beni. “Kz ne 

güzelsin sen, yeni mi geldin?” dedi. Ben de 

“Yeni geldim.” dedim. Nerde kaldm sordu. 

Otelde kaldm söyledim. “Benim yanmda 

kalr msn?” dedi. Korkuyorum, daha param 

var o zaman. 2-3 gün içinde 25 lira para harcamm. 

Dolatm buralar, epey dolatm. Bir 

gün gündüz Sirkeci’de dolayorum, Adana’da 

bir arkadam vard, Tanju. Onunla da orda ey 

yapyorduk. Onunla karlatm: “Ya sen ne 

yapyorsun, stanbul’a m geldin? Hadi Feriköy’e 

gidelim” dedi bana.“Kim var?”dedim. 

“Arkadalarmla kalyorum, bir oda var, kalrsn 

bende 2-3 gün.” dedi. 200 lirada büyük para o

zaman. Ulan, dedim, bu böyle olmaz. Çalnr… 

Ne yaparm, dedim, parasz pulsuz… 

Baktm ki olacak gibi deil, Behiye Aksoy yeni 

çkmt o zaman. “Kanaryam güzel kuum”… 

“Ben yapamayacam, Adana’ya gideyim”, dedim. 

Sirkeci’ye geldim. Param verdim, 

Tramvayla geldim. Buraya kadar geldim. O 

zaman buradan dolmular kalkyordu. Taksiler 

kalkyordu biraz ileride Galatasaray’dan. Karaköy’e 

gidiliyordu. Karaköy’e geldim. Karaköy’den 

tekrar vapura bindim. Gittim oturdum, 

yattm. Sabah kalktm gittim, Adana’ya bir bilet. 

Velhasl Adana’ya geldim, dayanamadm… 

Eve gitsem bir türlü, gitmesem bi türlü. Ne olursa 

olsun, dedim, gideyim. Gittim“Niye geldin?” 

dediler bu sefer. “Uslu duracaksan, rahat duracaksan, 

bir eyler yapmayacaksan… Otur.” 

dediler. Saçlarm uzatmm. Korkudan damda 

yattm. Dam da yüksek. Abime söylemiler, geldi 

diye. Merdivenle dama çktm. Abim nereden 

bulduysa, ordan bir merdiven bulmu gece. Uykudayken 

saçlarm makasla kesmi. Sabah oldu 

gözümü açtm. Yastk saç dolu. O zaman 

çldrdm, alyorum, tulalar avluya atyorum. 

Avlumuz Taksim Bahçesi gibi. Durumumuz çok 

iyiydi. Kiraclarmz vard. 15 tane 2 katl evimiz 

vard. Anam baryor, yeenlerim, kiraclar… 

Artk abim çkt, beni kovalad. Damdan dama 

kaçyorum. Çeviktim yani böyle. Lastik gibiydim. 

Gittim sonra, yemek yiyorlard. Dedim: “Karnm 

aç”. “Git karnn baka yerde doyur” dediler. 

“Götümü mü siktireyim?” dedim. “Yapma- 

Deniz 

159


160 

dm ama yapacam bundan sonra, sizi rezil 

edeceim” dedim. “Nasl söylersin?” dedi bir 

tane vurdu abim. Gözümü patlatt. 

Neyse, sene 62 oldu. Kiracmz vard –Allah 

rahmet eylesin- genelevin kadnyd, o böyle 

gidiyor Antakya, skenderun, Osmaniye, slahiye, 

Antep, Mara, Hatay, buralar avucunun içi 

gibi biliyor. Abime akm o kadn. “stemiyorsanz, 

bari verin benim yanma, benimle beraber 

dolasn.” dedi. “Ben göz kulak olurum 

ona.” dedi. 62’de gittik. Sonra onunla Antep, 

Mara, Malatya, Antakya, skenderun, Krkhan, 

Reyhaniye, Hassa, Osmaniye, Ceyhan bunlarn 

hepsini gezdim. 

Arkadam otelde çalyordu. Otellerde çalyordu. 

O zaman fuhu otellerde vard. Ben bir 

ey yapmyorum. Ben ona göz kulak oluyorum. 

Çantasna paralarna bakyorum. O da ite… 

Yemeimiz odaya geliyordu. Rahatla da altm. 

Neyse bir gün “Kz olacak gibi deil, Kemal 

sen artk git” dedi bana. “Ben Antep’te kalaym, 

geneleve gireceim, olmuyor böyle” dedi. “Resmi 

bir yerde çalp rahat edeyim. Askn baskn 

var, böyle olmuyor” dedi. “yi” dedim. Adana’ya 

tekrar geldim. Sene 63 oldu. Bizim evin 

yanndaki genelevin patronu Fatma Abla ile kz 

Yüksel vard. Onlarn yannda kaldm. Anasnn 

gözleri âmâyd. Onlar Kanalköprü’de ev tutmulard. 

“Gel, anama bak” dedi “Eli aya ol.” 

Haftada bana 50 lira veriyordu. 

50 lira büyük parayd. Neden? Anasnn yannda 

yatyordum, seslendii zaman kalkyordum, 

tuvalete götürüyordum. Yatryordum, kaldr-

yordum, yemeini yediriyordum, kat be kat 

helali ho olsun. Yüksel dediim kz da evlendi, 

ayrld. Gör, Gina Lollobrigida gibi kz, o devirlerde. 

Gerçi ideali Brigitte Bardot idi ama Gina 

Lollobrigida da çok güzeldi. Neyse… Ondan 

sonra ite konuuyoruz, oturuyoruz falan 

evde… Götveren abim çkar gelirdi: “Ne aldn? 

yisin iyisin” deyip, alyordu param. Benim de 

iime geliyordu. Ha, diyordum, dokunmaz… 

Yüksel’in ite kocas var, iki çocuu var; biri olan, 

biri kz, annesi de hasta… Ba tuttular sonra, 

hadi gittik bada kaldk, ama çocuun resmi 

hâlâ buramda. Bi gün tuvalette düürmüüm. 

Köy gibi bir yer. Orman, ba, elma var, üzüm 

var… 

Kz beni ama çok seviyor, kz gibiyim ya. O daha 

önce stanbul’a gidip gelmi. Çünkü babannesi 

falan stanbul Fndkl’da otururlarm. Geldi, 

“Kemal” dedi. “Benle var msn?” dedi. “Varm” 

dedim. Sene 63, aylardan Kasm. Badan 

döndük ksacas, ben hâlâ onlarda kalyorum 

ama. Evdekiler beni hiç merak etmiyorlar, para 

götürdüüm zaman deli oluyorlard: 50 lira. 

imdi kz Yüksel dedi ki bana: “stanbul’a gidelim 

mi?” dedi. “Ben gittim ama hiçbir yeri bilmiyorum” 

dedim. “Sen merak etme, ben daha 

önce bir otelde çaltm” dedi. Öyle mi öyle. 

Patron kz. Artist gibi. Annesinin evinde 10-15 

tane kz çalyor. Ama resmi genelev. O zaman 

kzn kolunda 10-15 tane burma var. “Para 

yok” dedim. “Para ite burada” dedi kolunu 

göstererek. Hadi ne yapalm. Ben yine valizimi 

hazrladm. “Annecim ben orda kalacam, 

Deniz 

161


162 

Yüksellerde, Fatma Ablalarda kalacam” dedim. 

“yi” dedi kadn. Kadnla biz kaçacaz. 

Annemlere de söylemedim. Kimliimi de aldm. 

O zaman 7-8 yaprakl kimlikler vard. Geldim, 

kaçtk, garaja gittik. O zaman garaj Taköprü’nün 

ordayd. Arabayla pazarlk ediyor kz. 

stanbul’a kaça götürürsün? Yok 600, yok 500. 

“Arkada ben sana 500 lira veriyorum” dedi. 

“Bizi stanbul’a götüreceksin” dedi. Gece saat 

9… Bindik arabaya. stanbul’u o biliyor ama 

ben bilmiyorum. Nerede kalyor, Tarlaba m? 

Bir kere girdim Tarlaba’na o zamanlar. Hep 

Beyolu’nda dolayorum. Emek Sinemas’nn 

oraya gidiyorum. Tünele doru gidiyorum. O 

zaman en güzel yer Elhamra Sinemas’yd. 

Rüya Sinemas yeni açlmt o zamanlar. Geldik 

stanbul’a. “Yüksel, nerede kalacaz?” dedim. 

“Otelde kalacaz” dedi. Asmalmescit’e 

geldik. Baron Oteli var, turistik. Baron Oteli’nde 

kalyoruz. O dar çktktan sonra ben de dola- 

yorum oralar, geziyorum. Tunç Kafeterya 

vard Tünel’in hemen eyinde, 3 katl myd, 

neydi. Neyse sonra otele kostümle mostümle 

geldi. “Ne oldu Yüksel, ne yapacaksn?” dedim. 

“Pavyona gidiyoruz.” dedi. “Nasl yani?” dedim. 

Dansözlük yapacakm, güzel oynard. 

Geldik Beyolu’na. Hâlâ 63’teyiz. 63’ün Kasm 

ay. Havalar biraz limoni, pek souk deil. 10 

Kasm deil yani… Bunun tand bir kuaför 

varm Tarlaba’nda. Pavyona geldik. Patronla 

konutu. Hemen onu alp bu Balk Pazar’nda 

bir kuaför var, artistlerin gittii bir yer, oraya 

götürdüler. Artist dediim, pavyon artistleri.

Hemen saçn ban yaptrd orda, pavyona 

baladk. “Yüksel, bu ne yapacak?” dedi patron. 

“Abi, buna da gardrobu verelim” dedi. Kz 

biraz yrtk, daha önce de çalm. “Gardrop 

nedir Yüksel?” dedim. Bilmiyorum ki. Meersem 

artistlerin kostümlerine bakacakmm. Oyundan 

geldikten sonra üstünü ban çkartacam, 

kurulayacam. Çalmaya baladk. 

Cumartesiden cumartesiye 200 lira veriyorlard 

bana. 

Yüksel’in çalt yer imdiki Vat 69’un karsnda. 

O zamanlar Vat 69 yok zaten. Nurilerin 

Yeri diye bir saz vard. Konak Pavyonu da o 

binann üstündeydi. O zaman Vakko makko 

yok, zannetmiyorum. Neyse, biz Konak Pavyon’daydk. 

Saat 10’da geliyoruz, 11’de pavyon 

balyor. Dansözler oynuyor. Ben bir ara, 

çkaym, dedim. Dar çktm hava almak için. 

Bir baktm, ekip önümde durdu. “Gel bakaym 

buraya” dedi bana. “Ne yapyorsun sen burada?” 

dedi. “Abi ben hava almaya çktm” dedim. 

“Ne i yapyorsun sen burada?” dedi. 

“Ben burada çalyorum” dedim. “Gardroba 

bakyorum” dedim. “Aha, Niyazi Bey’in yeri 

mi?” dedi. Adam da naml adamm, Erzurumlu. 

“yi, hadi git buradan” dedi. “Ekipler alr götürür 

seni. “Ekip dediim de cip. O zaman cipler 

vard. Yüksel’e anlattm. “yi ki seni almadlar” 

dedi. 

Artk 18 olmutum. Tanju Tamaralar vard, büyük 

dansöz. Eskilere sorarsan bilirler. Boylu 

poslu, aslan gibi. Artist ya, film de çevirdi. Filmlerden 

de tanyorum. “Benimle kalr msn?” 

Deniz 

163


164 

dedi. imdi ben kza bir ey yapamam, brakamam 

onu ben. “Abla brakamam, o mahallemin 

kz” dedim. “yi” dedi. Gündüz oldu, oteldeyiz. 

Tarlaba’na geldik kuaföre. “O kuaföre 

niye gitmiyoruz?” dedim. “Aman brak, kazk 

oras” dedi. O zaman 2,5 lirayd. Fön yoktu. 

Maayla yapyorlard. Kadn da tanyormu kz, 

Feriköylü Benli Sabahat’n kzym. Tatar myd 

neydi, bilmiyorum. Almanya’da yetimiler, kar 

koca orda dükkan açmlar. Kocasnn ismi de 

Ersin, babayiit... Gide gele, gide gele. “Siz nerde 

kalyorsunuz?” dedi Yüksel’e. “Otelde kalyoruz” 

dedi. “Kz benim bir evim bo, gelin bir 

odada kaln” dedi. “Kira da istemiyorum” dedi. 

Yemeler içmeler bizden. Kadn da çalyor ya. 

Her gün 75 lira para alyor kz yevmiye ama cumartesiden 

cumartesiye veriyorlard. “yi” dedik. 

Eve yerletik. ç Feriköy’de. Feriköy mezarlnn 

iç taraflarnda o zamanlar hep villa tiplerinde 

evler vard. Önünde bahçesi, havuzlu… 

Çok güzeldi oralar. 

O evlerden birinde kaldk orda 15-20 gün. Kasm 

ay bitmek üzereydi, geldik. Tarlaba’nda 

kzn kocasnn akrabalar yakalad bizi. “Siz ne 

yapyorsunuz?” dediler. “Sen bana karamazsn, 

ben boanmm etmiim. Biz beraber geldik, 

çocuu da yanmda getirdim” dedi. “Fndkl’da 

babaannemin akrabasnn yannda kalyoruz” 

dedi. Gece pavyona geldik. Kza biri bela 

oldu. lle de dost olacam aya. Kz ey 

yapmad. Paydosta demi ki, darda bekliyorum 

sizi, demi.“Aman kalk” dedi bana. Taksiye 

bindik. 5 lira tuttu. Feriköy’e gittik. Dolmula

pardon. Gittik hemen eyalarmz aldk. “Nereye 

gideceiz Yüksel?” dedim. “Bursa’ya gidece- 

iz” dedi. Haydaaa. 

Gece Bursa’ya gittik. Bursa o kadar köhne bir 

yer ki. lk defa terifatçy ben Bursa’da gördüm. 

Sinemalarda yer gösteren. Bir otele gittik. O da 

motel gibi. Ben hiç bilmiyorum. Bizi götüren oför 

dedi ki: “Abla ben sizi pansiyona götüreyim, 

bu otel pislik, yaramaz” dedi. Pansiyona götürdü 

bizi, Sabah Pansiyonu. Gündüz vakti, manav 

dükkannn üstüydü pansiyon. Kaya Müren. 

“Allah allah, bu Zeki Müren’in neyi gelir 

acaba?” dedim. Bilmiyorum ki, neyse öyle geçtik. 

Ondan sonra, Patronlar geldi. O zaman iki 

pavyon vard Bursa’da, 63 senesinde... Bir 

Moulin Rouge, bir de Kültür Park Gazinosu 

vard. Kültür Park’n içindeydi. Bir de Cubana 

vard, Otel Hirman da vard. 

Biz pansiyonda kalyorduk. Bütün büyük ünlü 

dansözler orda kalyor, film artisti Perihan, 

“Sincap Perihan” derlerdi, filmleri var, barolde… 

Gece pavyona gideceiz, 10’da… 63 senesinin 

Kasm ay ite, sonuna m geliyoruz çok 

hatrlayamayacam. Anonslar ediliyor, sirenler 

çalnyor. Bayraklar darda indiriliyormu. “Aa 

ne oldu, Yüksel” dedim. Telefon geldi pansiyona, 

pavyon kapal. Niye dedik? Kennedy öldürüldü. 

63’te. e gitmedik. Bir iki gün öyle kaldk. 

Ona da rahmet olsun. 

Bu arada bizim kz, anas ile görüüyormu, 

Yüksel. “Kzm nerdesin?” demi annesi. Anne, 

demi o da, böyle böyle.“Annesi biliyor” demi 

“Gelin artk. O çocuk da orda ziyan olmasn. 

Deniz 

165


166 

Gönder onu” demi. “Tamam, gönderiyorum” 

demi. Hayda. “Kemal sen gideceksin” dedi bu 

bana. “Yüksel, nasl gidiyim, ne yapp edeyim?” 

dedim. 

Gitmek istemiyorum ki. Altm da. Biletimi aldm. 

O zamann paras 500 liram elime verdi. 

“Sakn paray ibne abine verme!” dedi. “Paralarn 

bir yere sakla, 10 lira 10 lira çkar” dedi. 

“Bir aya kalmaz ben de gelirim” dedi. O zaman 

Tofa fabrikas yeni açlmt galiba, imdiki garaj 

deildi, eski garajd, hangar gibi. Geldim 

güzelim. Bindim otobüse geliyorum. Elimde valiz. 

Ankara’ya kadar geldik, bereket otobüsün 

plakasn almtm. Okumak okumak okumak! 

Tahsil tahsil tahsil! 

Yemee çktm. Ama çocuk anlad beni, Muavin. 

Nonoluumu anlad. Kaarlanmm böyle, 

saçlar kz gibi. Yemek molas. Yemek molas 

bitti, ben duymadm. Yemek yiyorum. Gidip 

bakaym dedim, otobüs gitmi. Hatta çocua 

demitim: “Bana haber ver” diye. Artk anons 

ettiler de, belki ben duymadm. Nasl olsa plakasn 

aldm. Ben bunu Ankara’da yakalarm. 

Orann sahibine anlattm. Valizim de gitti. Plakasn 

sordu. “Git, Ankara’nn garajnda bulursun 

onu” dedi. Beni bir otobüse bindirdiler, para 

almadlar. Sabah geldim Ankara’ya. ndim. 

Otobüsleri aryorum. Lüks otobüsler deil. 

Dangul dungul külüstür. 40’lardan kalma… 

Çocuu yazhanede gördüm, beni görünce saklanmaya 

çalt. Çeviim, atiimdir. Kavgacym 

da. “Hemen nereye gidiyorsun lan, senin anan 

bacn bilmem ne yaparm” dedim. Plakasn

almm ben. “Valizimi göster çabuk” dedim. 

“Ya seni aradk bulamadk, mecburen geldik” 

dedi. Valizimi verdiler. Otobüse bindirdi beni. 

“Beni otobüse bindir yoksa seni ikayet ederim 

garajn sorumlusu kimse” dedim. Kyafetlerim 

var, giyimlerim var. Bir tek baörtü almtm 

yanma, o zaman, mehurdu. Neyse... 

Geldik Adana’ya. Adana dilleniyor, çalkalanyor. 

Benim için Yüksel’i kaçrd diyorlarm. 

“Ya olum o zaten kendi kz gibi. Kaçran Yüksel’dir” 

diyenler olmu. Anas geldi, biliyor tabi 

kznn ne olduunu. Böyle böyle, hiç merak 

etmeyin iyidir, dedim. Kocas ile görütüm. Severlerdi 

beni, mahalle çocuuyuz. Kaynanas: 

“Bu çocuun günah yok, zaten biliyorsun Erol” 

dedi. Ben gene onunla dostluumu sürdürdüm. 

Artk Adana’daydm, ama gene bildiimi yapyordum. 

Ailemin yanndaydm ama onlara para 

veriyordum. Abime yani. Babam hayatta param 

almazd. Abime de zaten yedirmezdim. Abime 

veriyordum 5 lira. –çay 20 kurutu, sinemalar 

60 kurutu- Hergün 125 kuru para veriyordum 

ona. “Nereden alyorsun bu paray?” 

diyordu. “Külhanbeylerden istiyorum” diyordum. 

Evimiz geneleve yakn ya. Çeçen Cumali 

vard, bakma yine büyük adamlar vard. “Abicim 

bana para ver” diyordum veriyorlard. 

Seviyorlard da beni çünkü. Çocukluumu 

biliyorlard. Kz gibiydim ama bana bir gün yan 

gözle bakmadlar. Sene 65 oldu. Askere geldim. 

Haber geldi, gittim karakoldan emniyetten sülüs 

verdiler bana. Vedalaacaz artk evle. Geldim 

eve, beni sabah yolcu edecekler ama kz gibi- 

Deniz 

167


168 

yim. Saçm kestirmedim. Kam, gözüm yapl. 

stasyona geldik, trene geldik. Ah ah, Kara tren 

gelmezm’ola, düdüünü çalmazm’ola… Neyse, 

Manisa’ya geldik. O zaman Tarzan sa myd, 

bilmiyorum. Ocak aynda 65’in. Arkadalar da 

vard, Adana’l çocuklar. 2-3 günümüz var teslim 

olmaya tugaya. “Ya zmir’e gidelim bari, 

saçlar kestiririz” dediler. “Ben kestirmem, 

tugayda kessinler.” dedim. Giyinmiim o biçim, 

elbise üzerimde tiril tiril. 500 lira para var yanmda. 

Manisa’ya kadar bedava gelmiim trenle. 

Dedim: “zmir’e gidelim zmir’i de gezelim 

bu meyanda. Hadi siz para vermeyin” dedim. 

Onlarn durumunu biliyorum, tandm çocuklard 

Adana’dan. ki kiilerdi. Manisa’dan zmir’e 

15 liraya gidiyoruz. Alsancak’a gittik, otele 

yerletik 3 kiilik odaya. Paralarn ben verdim. 

“Otelde arza marza yapmayn, ben çkp 

dolaacam” dedim. 

Gençlik heves, imdikilere hak veriyorum. 

Brigitte Bardot hastasydm, onun filmi vard. 

Bilet aldm girdim. zmir’i geziyorum. 2 günü 

orda geçirdik, döndük. Bindik taksiye. Tugayn 

oraya geldik. Girdik. Saat 2 olmu. Subaylar 

seçme alyorlar ya, ben de boylu posluyum. 

Beni bir gördü alay-tugay subaylar. O diyor 

ben alacam, dieri ben. ardm. Tugay 

komutan dedi: “Karar verin”. Bir temen vard 

stanbullu, çok güzel, boylu poslu, aslan gibi. 

“Ben bununla kalmak istiyorum buna verin beni” 

dedim. Güldüler bana. Kz gibiydim, saçm 

kestiler. Subayn gözleri doldu, o derece. Böyle 

güzel bi çocuk, bi anda… Sevdirdim kendimi

acemi birliine, subaylara. Moral elenceleri, 

geceleri oluyordu, sesim de çok güzeldi. ükran’n 

plaklar yeni çkmt. Okurdum falan. 

Beni sevdiler. ki ay oldu. Datm oluyor, beni 

nereye gönderecekler bilmiyorum. Yazc geldi, 

“Sen burada kalyorsun” dedi. Subay çok severdi 

beni. 6 ay sonra bir gün geziyorum, tugay 

komutan gördü beni. “Niye gitmedin?” dedi. 

“Bilmiyorum” dedim. “Hemen komutann bana 

gönder” dedi. Komutana söyledim bunu. 

“Bi ey mi yaptn?” dedi, “Yok” dedim. Niye 

beni göndermediini sormu. Artk ne olduysa 

bilmiyorum. “Seni Menemen’e gönderiyoruz” 

dediler. 400 lira para var yanmda. Aylk da 

alyorum 10 lira. Sigaram yok, çocuklara veriyordum. 

Sabunu eyi… Kadnlara ykattryordum 

çamarlarm ordaki çingene mahallesinde. 

Manisa’ya geldim, zmir’e geldim. Direk 

Menemen’e otobüs yok. Garaj, yaz, Austos, 

scak, Allahm. Asker elbisesi üzerimde, terliyorum. 

Yazhaneye gittim. “Menemen’e tabura 

teslim olacam” dedim. Bindirdiler, Menemen’e 

geldim. Benim namm oraya da gelmi, 

“Kz gibi, Adana’dan” diye. Astemen bana 

ak oldu orda da. Çok temizdim, çok titizdim. 

Elbise verirlerdi, asker terzihanesine verir, üstüme 

göre yaptrrdm. Zaten 37 numara postal 

yok. Sivil ayakkab giyiyordum. Olmuyordu. 

Ayaklarm yara oluyordu botun içinde. Orda 2 

ay kadar kaldm. Ordan da beni brakmak istemiyorlar. 

Subayla biz ii piirdik. Kou hamama 

gidiyor paklanyor, ben tek giriyorum. “Ba- 

n sabunlaym m?” dedi. Neler duyuyordum 

Deniz 

169


170 

neler, isteseler neler yapyorlar. i bitirdik. 

Ykandm, paklandm, kouuma gittim. lk 

nöbetim Kubilay Tepesi’ne çkt. Tabi kitaplarda 

da okuyorum. Çok güzel bir heykeli var. lk 

ehit Menemen’de, kellesini kesmiler. Neyse… 

Subayla konuuyorum, ey yapyorum. Dedikodular 

çkmaya balad. Ama kimseye cesaret 

vermiyorum. “Siktir lan, dipçikle vururum seni” 

diyorum. Döneceime yakn hastalandm. Revire 

yatrdlar beni. Kam alnm. Tabi o zaman 

kep giyiyordum görünmüyordu. Hastanede kep 

çknca… Binba vard, bahekim. “Yüzünü ne 

oldu?” dedi. “Yand.” dedim. Adam ya yuttu ya 

yutmad. “Dua et hemerimsin” dedi. Adanalym… 

3-5 gün orda kaldm. Datm günü oldu. 

Tren istasyonuna gelinceye kadar yanmdan 

ayrlmad o adam. Her eyi göze ald, vucudum 

prl prl, bir de palaskayla skyordum belimi, 

belim incecik. Omuzum incecik. Popom çkyordu, 

kz gibi. “Beni ara, mektup yaz tabura” dedi. 

Yazarm mazarm, neyse… 

Edirne’ye geldim, 16. Piyade alayna. Subaylar 

ite datyorlar erleri. O zaman eitim veriyorlar. 

Telsizler vard böyle. Ona kafam çok çalt. 

15 gün içinde ifreyi çözdüm. Kanallar aramay 

örendim. Bir kanala girmiim. Bir yere bastm. 

Kbrs deniz alt bilmem ne ay yldz ifresiymi. 

“Kbrs deniz altndan aryorlar kumandamn” 

dedim. “Nerden buldun sen bunu?” dedi. “Valla 

komutanm bastm oldu” dedim. Neyse Edirne’de 

de rahattm. Depocu hemerim çkt. O 

da herhalde eydi, ama belli etmiyordu. Bana

temiz iç çamarlar veriyordu. Kz gibi çok güzel 

askerdim. Yine postal yok ayamda. 

Alay komutan olarak Karadenizli bir yedek temen 

getirdiler üstümüze. Karargahta yedek temene 

verdiler beni. Erhan Temen beni anlad. 

Hallerimi gördü. “Ulan sen aslnda stanbul’da 

Mis sokaa gitsen, ne para kazanrsn, bütün arkadalarn 

orda” dedi. “Sen nerden biliyorsun?” 

diye sordum. Olancym bu meer. 

Neyse o öylece geçti, gitti. 

Yine hastalandm, birinci senesinde. Çorlu 

askeri hastaneye götürdüler beni. Kzaryorum, 

terliyorum. Binba çok iyiydi Allah raz olsun. 

Saçm ksayd oraya gittiimde. Üç ay hastanede 

kaldm. Saçlarm uzad, kendime geldim. 

“Hava deiimine gönderiyorum seni, sen dua 

et 6 ay göndermiyorum” dedi. Çünkü üç ay 

saylyor üç ay saylmyordu. 

Evet, aldm eyimi, Edirne’ye gittim, ordan sülüsümü 

aldm. Bindim otobüse geldim Adana’ya. 

“Ne oldu?” dediler. “Hastaym” dedim. 

Üç ay orda kaldm. ki ayn sonunda postac 

geldi. smimle hitap etti, “ubeye gideceksin” 

dedi. “Hayrola” dedim. Makbuz getirmi. 500 

lira para alacakmm. Bir kilo peynir, zeytin, pirinç 

bilmem ne. Abimin az kulaklarna varyor 

ama. Paray duydu ya... Gittim aldm geldim. 

Ne yapacaksn bu paray, dedi abim. Hiçbir 

eyde gözüm yok. Al, dedim, gözünü doyursun. 

50 lira istedim içinden. Üç aym doldu. Saçlarm 

uzad, güzeldim. spanyol paçalar, ayamda 

yazlk terlikler, parmak aras, Amerikallar 

getiriyordu. T-shirt. Alaya geldim. çeri bir gir- 

Deniz 

171


172 

dim. Hepsi dönüp bakt. Subaylar deli oluyor, 

kim bu diye. Kllarm cmbzla alrdm, kaymak 

gibi olurdum. Gençlik de vard o zaman. Komutann 

yanna gittim. “Ben geldim.” dedim. “Sen 

misin lan?” dedi. “Bi insan bu kadar nasl dei- 

ir?” dedi. Adanal demeye bin ahit ister, sesim 

daha inceydi. Velhasl askerliimi bitirdim. Binba 

Kayserili bilmem ne yazcs vard. zin 

mizin kullanmamtm hiç. Çar izinlerine gidiyordum 

ama kaçak gidiyordum. Onbalar, çavular 

seviyordu beni. Moral gecesinde arklar 

söylüyordum. TSM okuyorum Zeki Müren’den. 

Sende baya bir cevher var, derlerdi. Sarayiçi’nde 

nöbetteydim, binba yazcs geldi. “Hemen 

gel, tüfei teslim et, seni binba çaryor” 

dedi. Gönderecekmi beni. Ocak’ta tezkereyi 

almam lazm. Kasm’n 10’unda merasim vard. 

Öyle oldu. “Komutanm” dedim, “Param yok 

ama”… Param vard ama amacm Edirne’de 

kalmakt biraz. Güzel yerdi. Bir subaya ak 

olmutum orda, o da bana ak oldu, göçmen 

çoçuuydu. Bu baka bir subay ama, Edirneli. 

James Dean’e benzerdi. O geldii zaman anlyordu 

ama söyleyemiyorduk birbirimize… Çünkü 

kimseye vermiyordum. Yapmyordum. Bakyordum 

bana bir hareket yapyorlar, hemen 

“Kumandana söylerim” diyordum. Adana’da 

da öyle badireler atlattm, o tecrübelerime 

dayanarak öyle yapyordum. 

Neyse teskereyi aldm, geldim Adana’ya. Duramyorum 

artk Adana’da, smyorum. Dedim: 

“Ben gidiyorum stanbul’a.” Oray söyledi ya 

Mis Soka. Kafama takld. Velhasl geldim

stanbul’a. Bir arkadam vard, bilmiyorum, öldüyse 

Allah rahmet eylesin. Geldim onu buldum 

Beyolu’nda Turan Caddesi’nde. “Metin, 

ben geldim” dedim. Metin’le hobe ettik. Paydos 

zaman, yemee gittik Lades’e, Tarlaba’nda 

mehur çorbac. “Metin, bi ev bulalm, 

n’olur?” dedim. Aradk taradk. ki üç gün bir 

yerde kaldm. o zaman Rumlar çoktu, Ermeniler 

çoktu, Yahudiler çoktu. nan kötü deillerdi. 

Doramac akirSoka’nda arkadam ev 

buldu. “Ev buldum, 175 lira aylk” dedi. Annem 

demiti ya rahmetli: “Para gönderirim. 

Sen gelme artk. Çoluk çocuk büyüdü.” Evi 

tuttum. Yatak, yorgan yok. Zekâya bak: Gazete 

aldm 15-20 tane, yatak yaptm. Ayakkablar 

yastk gibi. O çocuk da öyle yatyor. Ailesi burada 

ama gitmiyor. Mektup yazdm eve: “Bana 

yatak yorgan, tencere, kap kacak, gaz oca 

yollayn.” O zaman gaz oca vard, aygaz yoktu. 

Bir hafta sonra telgraf geldi: “Git Sirkeci’den 

al.” yazmlar. Taksiye bindim. Geldim evi serdim 

güzelce. Ordan rahmetli bir kadn da karyola 

verdi. Biliyordu da beni. Ama eve müteri 

falan almazdm, bilmiyordum öyle ey. Kimisi 

tabak, çanak verdi komularn. Dayadm döedim. 

Güzel de bir taze fasulye yemei yaptm. 

Kap çalnca açtm. Arkadam “Ne güzel olmu 

buras, cennet” dedi. “Ben yerde yatacam sen 

evin erkeisin” dedim. 67 oldu, çocuk askere 

gitti. 

Mis Soka kar kar biliyordum artk. Ev sahibim 

de dünya iyisi. Ecdad nurlar içinde yatsn. 

“Anne, arkadam beni brakt gitti” dedim. 

Deniz 

173


174 

Kadn huyumu suyumu biliyor. Evin düzgün 

olduunu biliyor. “yi, sen burada merdivenlerimi 

sil, kiralarm topla, bakkala çakala gidersin 

kiraclara, sana ayda 35 lira veririm” dedi. Körün 

arad bir göz, Allah verdi iki göz. 68’den 

69’a kadar öyle geçti. Binalara temizlie gidiyordum. 

Ermenilerin, Rumlarn, Yahudilerin 

binalarna. Para veriyorlar 15-20 lira. Yanmda 

kasap vard. Eve adam getirmediimi biliyordu. 

“Sana i buldum, Sadkzadelerde” dedi. “Burada 

ne yapyorsan, orda da onu yapacaksn, 

merdiven temizleyeceksin, pencere sileceksin.” 

“yi” dedim. Bir kadn ile kocas geldi beni arabayla 

ald. Kornaya basyorlar, baryorlar. “Ay 

ne var, Allah kahretsin” dedim. “A, bu Tanju” 

dedi, ses tonumdan dolay. “Gel kz” dedi, 

“Muzaffer’in (kasabn) bulduu insanlar biziz” 

dedi kadn. Aldlar götürdüler beni. Yedi sekiz 

sene bir mahallede oturmak her olann kâr 

deil o devirlerde. Komular tandm, Türkan 

Abla’y, Bedia’y tandm. Mahallemin kz vard: 

Meral Zeren. Yurdaer Doulu’nun arkada 

vard. Sonra Ankara’da otelde ölü bulundu, 

unuttum imdi ismini. Onlar vard. Nermin 

Denizci vard, artist. Gider gelirdim evlerine. 

Sene oldu 70. Ev satld, bilmem ne oldu. 

Gittim geldim yine Tarla Sokak’ta oturuyorum. 

Ondan sonra çark hayatm balad. Taksim’e 

çkyorum, kzlarla görüüyorum. O zaman Kader’i 

gördüm. Necla’y gördüm, Yldz’ gördüm. 

“Aa, buras iyi” dedim. Meerse askerdekinin 

söyledii yer, Taksim çark yeriymi. Mis 

Soka’nda an Oteli var, oraya götürülüyor-

mu. Bu arada memelerime ine vurdurmaya 

baladm. “Gel kz sana bir ine vuracaz, memelerin 

büyüyecek” dediler. Biliyorlard beni. 

Geldi geçti sene 72 oldu. Cihangir’e tandm, 

Kbrsl arkadamn yanna. Derken arkadama 

Kbrs’tan ihbar geldi… O zaman Makarios 

vard, Kbrs’n Babakan. Kbrs’tan teyitsiz 

çklmyormu, ihbar olduu zaman götürüyorlarm. 

Götürdüler onu, ev bana kald. Bir arkadam 

daha vard Ajda, onla beraber kalyoruz. 

Geldi, geçti. Hicran vard, Öküz Bakl Mehmet, 

Urfal ama Ankara’da kalm çokça. Daha 

önce Ankara’da kaldnda amcas Neet Erta’n 

yannda çalm. Köçeklik yapyormu. 

Bir mektup geldi Hicran’a. Bize 3-4 tane köçek 

lazm. Güzel de oynuyorum, güzel de striptiz 

yapyorum. 

Kulüpleri mulüpleri talan ediyordum ben o 

zamanlar. Adam geldi. Ankara’ya gidiyoruz 4-5 

lubunya. Saçlarm simsiyah, prl prl. Orda 

gazetelere bile çktk. Kaman’a gittik, düünlere 

götürüyorlard bizi. Türkiye’de ilk defa pullu köçek 

olarak ben oynadm. Dansöz kyafeti ile… 

Onlar alvar, ceket giydiriyorlar ama ben yapamam 

öyle ey. stanbul’da pavyonlarda, kulüplerde 

çalmm ben, yapamam. “inize gelirse 

olur, gelmezse ben gidiyorum. stanbul gibi yeri 

brakp geldim buraya öküzler” dedim. Kabul 

ettiler. Ama pullu köçek gelmi, pullu köçek gelmi 

o zamanlar. 72’lerde. Gel zaman git zaman, 

kadere bak... Okuyucular geldi, Krehir’e bir 

düüne gelin almaya gidiyoruz. “Tavrm biliyorsunuz, 

ben kostümle oynarm, erkek kyafet- 

Deniz 

175


176 

leri ile oynayamam” dedim. “Tamam” dediler. 

O adamn köyüne gittik, otelin sahibinin, kadere 

bak. Harem Oteli’nin, 60’da ilk geldiimde 

kaldm otel. Neyse, tantrdlar, bize bir oda, 

yemek verdiler. Çalgclara yemek yok. Neden 

yemek vermediklerini sordum. “Onlarn paras 

var, yesinler” dediler. “Olur mu ya onlar bizim 

ustalarmz, çalgclarmz. Neyse, vermiyor musunuz, 

iyi” dedim. Düün balad, herkes çkp 

oynuyor. Ben çkacam ya, yer gök inledi. 

Almanclarn düünü. Yanmza geldi o adam, 

“Sakn Zeki Müren gibi oynama” dedi. “Ne diyorsun 

sen ya, siz beni buraya bilerek getirdiniz” 

dedim. “Öyle mi istiyorsun?” dedi. “Ustalar, 

güzel bir ey çaln” dedim. Nasl dönüyorum 

orda. Yoruldum, “Tamam yeter” dedim. 

Oturdum. “Kalk oyna, millet damlardan seyrediyor.” 

“Oynamam, yorgunum” dedim. “Ya ne 

istersen yapacaz” dediler. “Derhal ustalarn 

karn doyacak” dedim. “Onlarn paralar pein 

verilecek” dedim. 

Allahm, bu adam ben bir yerden tanyorum 

ama nerden, dedim. Ben stanbul’da kaldm 

deyince ona, oteli sordum. Hatrlad, o zaman 

adam yumuad. “Ne isterlerse verin” dedi. Ne 

kadar para topluyorduk, kardeim ne kadar. 

Ama ne alrsan yar yaryayd. Üç ay da orda 

kaldm öyle. 

Geldim stanbul’a. Kulüplere. Emniyete düerdik, 

15-20 gün gökyüzünü görmezdik. Ama 

rahattm. Öyle öldürmeler, vurmalar, krmalar 

yoktu. Bizi el üstünde tutarlard. Arabalar gelirdi 

Taksim’e. Bizi arabalarla götürürlerdi yedirme-

ye, içirmeye, gezmeye, tozmaya, denizlere, ile, 

Kilyos, Avalara götürürlerdi. imdikiler nerede… 

Paray buldular ey yaptlar. Ama imdi 

onlara da hak veriyorum. imdikiler bastramyor 

kendilerini. Eskiler bastrmak zorundayd. 

Bayram Sokak’ta, Abanoz’da çaltm. 74’lerde 

ilk lubunyalar götüren benim oraya… Abanoz 

76-77’de kapand. Sonra, Dolapdere civarna 

tanld. Dolapdere’ye 77-78’de ekip giremiyordu 

o zamanlar. Orda çaltm. 80’lerde de 

oras da kapand. Oras da kapannca artk çarka 

çktk. Kimisi kulüplere gidiyor, kimi pavyonlara… 

80 htilali olduunda Harbiye’deydim. A, sirenler 

mirenler. Rahmetli Meral, yanmdayd. Rahmetli 

çok güzeldi, Feri Cansel gibi… Dii bir 

kadnd. Subaylar etrafmz sard, kadnz ne de 

olsa. Biraz da dilli. “Ay imdi biz nasl gideceiz 

eve? Saldrrlar, maldrrlar” dedi. Hemen bizi 

askeri araba ile Bayram Soka’na getirdiler. 

Sonrasnda neler yaadk neler… 

Bayram Soka’ndaki evi 80’de tutmutum. 

Kulüpte çalyorduk. Saat 11’e kadard. 11- 

12’de kapanyordu kulüpler. Her yer çekiliyordu. 

Müterisini alan eve getiriyordu. Kulüpte 

kalan orda kalyordu. Sabah saat 7’de çkyorduk. 

81’de Ben Konya’da genelevde çalyordum. 

80’den sonra Ankara’ya arkadam götürüp 

ameliyat ettirmitim. Ankara houma gitti. “Sen 

git ben burada kalacam” dedim. Ben orda 

çaltm. Çaça’nn biriyle tantm, beni Konya’- 

Deniz 

177


178 

ya götürdü. Orda çaltm. stanbul’a 82’de 

döndüm tekrar… 

lk etei ben giydim, stanbul’da. 68-69’larda. 

Ama darda giyerdim, eve gelince normal giyiniyordum. 

Ne kadar da olsa mahalle. O zaman 

bekçiler vard gece. Bekçiler yakaladklarnda 

2,5 lira verirdik ellerine o zaman. Seslerini çkarmazlard. 

Kadn olduuma çok mutluyum. Gençlere tavsiyem, 

akll olsunlar. Gençliin kymetini bilsinler. 

Bir insann en büyük sermayesi gençliidir. 

Havasn kullansnlar… Benim hiçbir birikimim 

yok. u an yine fuhu yaparak geçiniyorum. 

Hâlâ Bayram Soka’nda yayorum.

Filiz: 

Darbe sabah Beyolu’nda askerlerin yürüme 

sesine uyandm. Sokaa inicez, 

makyajm falan yaptk. Ev basld. Bizi 

askeriye ordu evine götürdüler. Karakola 

teslim etmediler. Hastanemiz vard bizim: 

Cancan. Bizi Cancan’a yolladlar. Ordan 

da çktk Ahlak'a geldik. Ahlak’ta saçlar 

kesildi. Sirkeci’de… Seni çuvaln içine 

koyuyorlar Ahlak’ta. Kediler de var. Kediler 

seni parçalyor çuvaln içinde. Beni 

braktlar öleden sonra saat üç dört 

gibi... Ben Sultanahmet’e gittim. Bir esnaf 

dedi ki: Senin bu halin ney?, dedi. Suratm 

paramparça. Elbiselerim yrtlm. 

Her tarafm delik deik olmutu… 

Filiz 

181

Ben 1958 Hatay skenderun doumluyum. Çocukluum 

14 yana kadar hep Hatay’da geçti. 

Ailem durumumu bilmedi. Üvey abilerim vard. 

Annem iki evlilik yapmt. lkokulda kzlarla oynuyordum. 

Erkek çocuklarla oynamyordum. 

Bir tane Mustafa diye bir arkadam vard, ufak 

bir çocuktu. Kap komumuz. Beraber gidip geliyorduk. 

Bir gün, Mehmet sen bizimle niye yürümüyorsun, 

dedi. Kzlarla yürüyorsun hep, kzlarla 

iliki mi kurmak istiyorsun, dedi. 11-12 ya- 

ndaydm. Yok yok bir ey, dedim. Silkelendim. 

Komularmzdan bir tanesi anlamt. Bu ecinsel, 

dedi benim için. Aman ailesi bilmesin, dedi. 

Tepki almasnlar, dedi. Beni çard, senin için- 

Filiz 

183


184 

de kzlk m var, dedi. Kz gibisin sen, dedi Dürdane 

Teyze. çli dl bir insand benim ailemle. 

Kadn anlaylyd. Tahsilli bir aileydi. Beni 

denize götürüyorlard, gezmeye götürüyorlard. 

Annemin yerine kendi gelirdi okula. Annemde 

kalp vard. Annem böyle eyleri kaldramazd. 

Velini çar, dedi bir keresinde öretmen. Ben 

Dürdane Abla’ya söyledim. Annenin yerine ben 

gideceim, dedi, hiç ses etme... 

Ecinsel nedir bilmiyordum... Bir gün de teyzemdeyiz. 

Akam teyzemlerde oturuyoruz. 

Okullar tatildi. Saçlarm uzatmtm. Belediye 

otobüsüne bindik. Ben orda anladm, annem 

orda anlad. Neyin ne olduunu anlad. Bir yal 

amca vard. Oturuyordu. Kzm sen de böyle 

annenin yanna otur, dedi. Annem bir bana, bir 

adama bakt. Adam da hafif sakallyd... Annem, 

hocam, dedi, bu erkek... A ben kz çocu- 

una benzettim, dedi. Kusura bakma, dedi. Evimizin 

ordaki otobüs durana geldik. ndik, orda 

erkek berberi vard. Annem oraya soktu beni, 

3 numara kestirdi annem saçlarm. Kulaklar 

çkt bende böyle... Beyefendi öyle deyince annem 

çok bozuldu. 

Daha 12 yandaydm. Ben de artk kendimi 

anlaynca, geceleri evimizin yanndaki sahile 

gidiyordum. Tekneler, kayklar vard. Alt tarafm 

istiyordu. Birisi beni siksin istiyordum. Birisi 

benle arkadalk yapsn, düsün kalksn istiyordum. 

Neyse, 13-14 yandaydm, bir subayla 

kaldm ben. Deniz kenarnda bir mekanda. O 

bozdu beni. Biz onunla arkada olduk. O bana 

tatl alyordu. 25-26 vard o. Çok iyi bir insand.

Bana çok bakt. Ailemden gizliydi. Ne diyece- 

im, ay bu beni yapt, diyemem. Komumuzun 

bir tanesi de benle kalmak istedi. liki kurmak 

istedi. Bütün erkeklerin gözü benim üstümdeydi, 

güzeldim, çok güzeldim, ahaneydim. Ailem 

içinde benim üzerime bir kz yok, diyordum. 

Bir gün baktm, abim geldi. Benim bir abim 

vard, üvey abim vard. Kalk sen, dedi bana, 

ayakta dur, dedi bana... O da polisti. Gözümün 

içine bak, dedi. çimden böyle alyorum, annem 

de ordan alyordu. Abim rahmetlik oldu 

imdi. Çorabn çkart, dedi. Anneme sen hiç 

sesini çkartma, dedi. ii stt. Ayamn altna 

i soktu. Istt böyle yakt ayamn altn, dalad 

ki sokaa çkmayaym ben diye. Bu erkeklerin 

burada ne ii var diye? Evin önünde ne ii 

var diye? Bu erkekler niye bakyor, diyor. Senin 

olun götünü siktiren bir olan, dedi. Sen, dedi, 

böyle böyle yapyorsun, dedi bana. Benim 

ayaklarm iyileti. Ekmek yemiyorum, sudan 

kesildim. Ekmekten kesildim. Babam çok iyiydi. 

Abim kötüydü. Babam belediye memuru idi. 

Okula devam etmedim evden kaçtm. Banu diye 

travesti bir arkadam vard benim Hatay’da. 

Banu’yu buldum. O, temelli Adana’ya gidelim, 

dedi. Adana’ya geldik. 14 yandaym. Cebimizde 

para kalmad. Parkta yatp kalkyoruz. 

Kimseye de, paramz bitti ekmek verin, diyemiyoruz. 

Yanmza yal bir adam oturdu. Adam 

da 50 yanda var. Siz, dedi çalyor musunuz, 

dedi. Sizi kullanabilir miyim, dedi. Sizinle ilikiye 

girebilir miyim, dedi. Paranz neyse vericem, 

Filiz 

185


186 

dedi. Bi demet para çkartt herif bize. Hele benim 

için... 

Bana, sen bozuldun mu, dedi. Beni bir kii bozdu, 

bakas bozmad, dedim. Alamadm ben zaten, 

dedim. Adam, iyi, dedi, ben sizi eve götüreyim, 

bende kaln siz, dedi. Ben açl unuttum, 

banyoyu düünüyorum, suyu düünüyorum. 

Adam beni kolileyecek, adama da amca 

diyorum. Neyse ben duumu aldm filan rahatladm, 

adam baktm koynuma girdi benim. 

Adam diyo ki: Bir yere gitmeyin canm, ay size 

yemek yapaym. Adam yemekler yapyor, et 

soteler yapyor. Pilavlar yapyor, cacklar yapyor. 

On gün adamn evinde kaldk böyle. Adama 

da Antakya’dan haber geliyor. Ben telefonu 

aldm kulama dinledim o öbür odadan konu- 

urken. O yatak odasnda, ben de salondan 

dinledim. Hemen gel, diyor kars çaryor. 

Adam da ecinseldi. Banu arkadam adam koliledi 

ben kolileyemedim. 

Adam bize paramz verdi. Nereye gideceiz? 

Ankara’ya gidelim, dedi Banu. Ankara’ya geldik. 

Maltepe’yi geziyoruz, Kzlay’ geziyoruz. 

Gençlik Park’n geziyoruz. Atatürk’ün yatt 

yeri geziyoruz. Paramz bitti mi dört gün içinde. 

Gençlik Park’nda bir bankta ben, dierinde o 

yatmaya baladk. Ben böyle yatyorum parkta, 

kar tarafta kadn bize bakyor. O da pavyonda 

çalyormu. Köpei ile yanmza geldi. Köpek 

de beni yalad. Ay, dedim, adamn biri beni 

yalyor. Ay, dedim gözümü bir açtm baktm, 

köpek beni yalyor. Kar da, biey olmaz, biey 

olmaz çocuum, dedi. Börek yapm, termosta

da çay getirmi. Ay, dedim, iyi insanlara m 

rastlyoruz, kötü insanlara m rastlyoruz, dedim. 

Yoksa bizi kandryor mu insanlar, dedim. Bizi 

mi kullanmak istiyorlar, diyorum. 

Neyse kadn bizi evine götürdü. Biz kadnn 

evinde bir hafta kaldk. Kadnn evinde altnlar 

vard. Arkadam dedi ki, çalalm, dedi. Ben olmaz, 

dedim. Banu da rahmetlik oldu. Olur, dedi. 

Olmaz, dedim. Biz yapmadk. Ben kadna 

söyledim. Annecim, bak bir ey söyleyeyim mi, 

bu altnlar ya kasaya yatr, ya da bir yere yatr, 

sakla. Benim arkadam yapar, dedim, ama günah, 

dedim, bize ekmek verdin, para verdin, 

dedim. Biz stanbul’a gideceiz, dedim. 

Neyse stanbul’a geldik. O kadn bize verdi 

paray. Hâlâ 14 yamdaym. 14’e de girmemitim 

hatta, daha 2-3 ay vard. Neyse Topkap’ya 

geldik. ndik. Arkadam, bu bankta otur sen, 

dedi bana. Oturdum. ki gün Topkap’da kaldm. 

O bankn üstünde kaldm. Bekçi geldi, 

bakt, annemi bekliyorum, dedim. O geldi, babam 

bekliyorum, dedim. O geldi, abimi bekliyorum, 

dedim. Oturdum böyle. Geziyorum dolanyorum 

ayn yere geri geliyorum yine. Tabi 

cebimde para bitti yine. Kadnn bir tanesi 

ordan duvara simit koydu. Bana direkt vermek 

istemedi, benim almam bekledi. Ben de simidi 

aldm. Yerde de bi ie su buldum. Biri brakmt. 

Simitlen onu yiyorum. 

Bir tane yal amca geldi. Gel olum, otur bakym 

yanma, dedi. Boynuma sarld böyle evlad 

gibi. Ama adam hac hocayd. Beni kucaklad. 

Gel, dedi, dükkana gidelim, dedi. Adam 

Filiz 

187


188 

acaba bana bir ey mi yapcak, dedim. 60-65 

yalarndayd. Topkap’da o zaman kazak, 

mont, pantolon satan yerler vard. Dükkanlar 

vard. Delikanl sen aç msn, dedi. Ben üphelendim. 

Adam kuru fasulye pilav yapm etli. 

Dükkannda... Oturduk yedik. Adamn gözünün 

içine bakyorum, o da benimkine bakyor. 

Adam namaza gitti sonra. Öle zaman. Namazdan 

geldi. Büyükbaba, dedim. Oturdu 3-4 tane 

müteri geldi. Gelenler bana bakyorlard. Güzeldim, 

çok parlaktm. Bana i atyorlard. Onlar 

bozdukça katlayp katlayp koyuyordum, bey 

amca fiyatn söylüyordu. Neyse ben o adamn 

yannda bir yl kaldm. likiye girmedim kimseyle, 

orda adamn ba belaya girmesin, diye. 

Kars geliyordu, kzlar geliyordu dükkana çünkü. 

yerinde yatyordum. On be gün kadar 

sonra adam hastaland kzyla biz eya satyorduk. 

Karsyla satyorduk. Kars, dedi, seni eve 

götüreceim, dedi. Kadn, adam, kz hep namaz 

klyorlard. Konyalydlar. 

Bir gün bir kalabalk toplandk arkadalarlan, 

onlar karya-kza gidecekler. Hepsiylen arkadalk 

kurdum ben ordaki personellerle. Taksim’e 

gelicez. Bir senedir stanbul’daym Taksim’i bir 

sefer görmedim, ilk defa gidicez. Taksim’e geldik. 

Randevuevine geldik. Bütün evler hep 

açkt, hepsi çalyordu. Sraselviler’de. Ay tatl- 

m, dedi, ne kadar güzelsin, kaç yandasn sen, 

dedi bir tanesi... Ben, 15 yandaym, dedim. 

Sen de mi geldin, dedi. Bunun ya ufak, dedi. 

Sen, dedi, darda bekle, dedi bana. ki üç arka-

dam iini bitirdi, çktlar geldiler yanma. Bana 

15 yamda olduum için yasak. 

Bi baktm, çiçekçiler vard orda, kardan gelen 

bir kadn gördüm. Bir kuaföre girdi köpeiyle, 

ben de girdim arkasndan. Köpei sevdim, ad 

ne, dedim. Pamuk, dedi. Abla, dedim, bana 

yardm et, yatacak yerim yok, dedim. Sen, dedi, 

ecinsel misin, dedi bana. Kaç yandasn, 

dedi? Yalan söyledim. Çocuklarn yanndan 

kaçtm ben. Topkap’y da bulamadm tekrar. 

Kendimi sevdiriyorum güzelim diye. Bir tanesi 

karnn aç m, dedi. Evet, dedim. Taze fasülye 

yedim ben. 

Kz, dedi bir tanesi, sen nerelisin, dedi. Hataylym, 

dedim. Kaç yandasn, dedi? 18 yandaym, 

dedim. Üç kez tekrarlatt bana. Dedim, çalmak 

istiyorum. Aaa, dedi, seni de kadn kl- 

na sokalm, sen de çal, dedi bana. Çok güzelsin 

sen, dedi. Sen nasl i yaparsn, biliyor 

musun, dedi. Parann, dedi, bilmem neyine 

bilmem ne yaparsn, dedi. Hazrlandm geldim. 

Bütün evler çalyor. Kafam bir kaldrdm baktm 

11 numara. Dedim, herhalde bu evde çal- 

acam ben. 

Ay, dedim, ben bunlara kimliimi vermeyeyim, 

yamn ufak olduu ortaya çkar, dedim. Ben 

içeri geçtim. Hayrl iler, dedi Arzu. Bir tane 

kadn klnda Diyarbakrl bir lubunya, hemen 

geldi bana sarld. Ah yavrum, çocuum, dedi. 

26-27 yandayd o da. Baktm patron geldi. 

Kalk, dedi, ay ne kadar güzelsin, dedi. Mehmet 

bunu brakmayn, buna bakn, dedi. lgilenin, 

dedi. Ay akam oldu. Müteri gelip gidiyor böy- 

Filiz 

189


190 

le. Bir krem: nivea. Çaltm, çaltm. Bir tane 

travesti geldi. Dedi, siz bunu burda neden çaltryorsunuz, 

dedi, bunun ya ufak, dedi. 18 

yok bu, dedi. Arzu, sen çk lan dar, dedi. Baka 

eve mi almak istiyorsun, dedi. Biz brakaca- 

z, sokaa düecek, dedi. Ben bunu brakmam, 

dedi. Ben çaltm tkr tkr. Patron da 

beni brakmad, sa olsun. 

Baktm 72’lerde 73’lerde bir darp geldi. Saadettin 

Tantan geldi. O zamana kadar 3 sene çaltm, 

yani kaç yanda oluyorum? 17 yamda 

m ne. Evleri bast, hepimiz karakoldayz. Senin 

kimliin nerde, dedi polis... Nerelisin, filan yerliyim. 

Ben verdim adresi. 18 yandaym ben, 

dedim. Arzu, dedi ki, Ebru doru söyle, dedi. 

En sonunda ben kimlii çkarttm. 17 yamdaym, 

dedim. Arzu, dedi ki, sen, dedi, bize niye 

yalan söyledin Filiz, dedi. Dedim ki, ben yalan 

söylemedim. Korkumdan yaptm, dedim. Valla 

sana helal olsun, dedi. Ben sana bir ey söylemek 

istemiyorum, dedi. 

Kimliime baktlar. Bunu çaltran kim, dedi. 

Vekili gelsin bunun, dedi. Vekil, pezevenk demek 

aslnda. Sen mi çaltryorsun bunu, dedi. 

Hayr, efendim kendi geldi, dedi. Bilerek kendi 

girdi, dedi. Benim yüzümden cezaevine girdi 

kadn. 2 ay yatt çkt kadn. Kör Leyla... Seni 

ailene teslim edicem, dedi polisler. Ben senin 

saçlarn kesicem, dedi. Abim geldi mi, beni 

almaya, polis olan... Tantan’n da asker arkada- 

. Kardeinin burda ne ii var, dedi. Aldlar beni 

tekrar Hatay’a götürdüler. Bir sene bekledim. 

Hiç sesim çkmad. Ama alyorum. Sen beni

tutsan da ben geri dönücem, yine yapcam, dedim. 

Abim ak ak, beni dövüyor. Bir sene geçti, 

18 yama girdim. 

Abanoz kapanmt. Sokaklar kapanmt. Dolapdere 

vard o zaman. Dolapdere’de çaltk, 

sonra skyönetim geldi. 

Darbe Sabah Beyolu’nda askerlerin yürüme 

sesine uyandm. Sokaa inicez, makyajm falan 

yaptk. Ev basld. Bizi askeriye orduevine götürdüler. 

Karakola teslim etmediler. Hastanemiz 

vard bizim: Cancan. Bizi Cancan’a yolladlar. 

Ordan da çktk Ahlak'a geldik. Ahlak’ta saçlar 

kesildi. Sirkeci’de… 

Askeriye bitti, polisin eline geçti. iddetler 

balad. Dayaklar yiyoruz, falakalar yiyoruz: Sizi 

ienin üstüne oturtacaz. Daha Dolapdere’deyiz. 

Ora da kapand. nsanlar tekrar Beyolu’na 

akn. Bir Bayram Soka vard o zamanlar. 

Bir otel alyordu. Bir o açk. Kadnlar alyordu, 

bizi almyordu. Ondan sonra Bayram 

Sokak’ta evler açlmaya balad tek tük. Ardndan 

Ülker Sokak açld. Ben bi ara Mara’a 

pavyona gittim. Sesim de güzeldi. 82-83 vardr. 

Bizi gönderiyorlard. Üç kiiydik. En sonunda 

beni Eskiehir’e braktlar. Trenle… n diyorlar 

sana, orda iniyorsun. Köylü bir kadn. Teyze, 

dedim, buras neresi, dedim. Eskiehir’in yaknnda 

bir köy, dedi. Geçen de sizin arkadalardan 

brakmlard. Misafir edeyim sizi, dedi. 

Ben kaldm bir buçuk ay. Dier iki arkada 

döndü. Çiftçilik yapyorlard. Pancar ekiyorlard. 

Pancar yoluyorduk. Ben teyze gidecem, 

dedim. Al olum, dedi bana... Kuvvetli bir ka- 

Filiz 

191


192 

dnd. Çkard harçlm brakt benim. Geldim 

gene ayn. 

Seni çuvaln içine koyuyorlar Ahlak’ta. Kediler 

de var. Kediler seni parçalyor çuvaln içinde. 

Beni braktlar öleden sonra saat üç dört gibi... 

Ben Sultanahmet’e gittim. Bir tane esnaf dedi 

ki: Senin bu halin ney; dedi. Suratm paramparça. 

Elbiselerim yrtlm. Her tarafm delik 

deik olmutu. Sen mikrop kaparsn, dedi. 

Üç dört arkadala Sultanahmet’e adliyeye geldim. 

Savc bizi hastaneye sevk etti. Ne bu haliniz, 

dedi. Böyle böyle, dedik. Bir dümeye bast. 

Bizi alan polisler geldi. Bu bu, dedim. Bizi 

çuvaln içine koyuyorlar, dedim. Biz, dedim, insan 

deil miyiz. Biz hayvan myz. Alaynca 

edince, savc dedi ki, bunlara para verin de üstlerini 

balarn giyinsinler, dedi. yi bir savcym. 

Savc da geymi. 4-5 kii bir eyler aldk 

üstümüze. Giyindik. Mahkemeye çktk. Polisler 

de geldi. Bir daha ellemeyeceksiniz, dedi. 

Bu adam gitti. Baka bir adam geldi. Adana’dan 

biri geldi. Çubuklar senin önüne diziyor. 

Hangisini istersin, diyor. Ben, dedim, inceyi 

isterim. Manyak, dedi, kaln istesene, dedi. Daha 

az acr, dedi. Nasl vuruyor böyle. Moraryorum, 

kzaryorum. Nasl baryorum böyle. Bas 

bas baryorum, annem annem, babam babam… 

Baban sikiyim, anan sikiyim... Ben de 

senin anan sikiyim diye küfür ettim onlara. Bu, 

dedi, küfür etti. Bunu dövün, savcla göndereceiz, 

dedi. Ayamn alt mosmor... 

Hemen yazdlar, götürdüler savcla. Ellerim 

kelepçeli. Hemen ben savcnn önüne oturdum.

Ayama bakt, bu ayann hali ne, dedi. 

Beyefendi, dedim, beni dövdüler. Srtma bakt, 

mosmor. O yanma bakt, mosmor. Memura 

dedi ki, siz, dedi, bunu niye getirdiniz? Dedi ki, 

can havliyle herkes küfreder, dedi savc. Kadnd 

ama. Serbest, dedi savc. Mahkeme göreceksiniz, 

dedi. Davanzdan vazgeçmeyeceksiniz, 

dedi savc. 

Sonra beni Cancan’a götürüyorlar. Olmayan 

hastal bana yazyorlar. Sende frengi var, dediler. 

Bende yok, dedim. Baka bir hastaneye 

daha gittim. Senin kann temiz, dediler. Nevzat 

Bey’e getirdim. Buyurun Nevzat Bey, dedim. 

Yal bir adamd. Benim kanm bozuk deil, 

dedim. Bakasnn kann bana yazyorsunuz, 

dedim. Size yazklar olsun, dedim. Seni mahkeme 

salacam, dedi. Benim kanm temiz, dedim, 

benim raporlarm var... Bunu yazan yanl 

yazm, dedi. Hayr, dedim, ben sana dava 

açyorum, dedim. Açarsn, açmazsn... Bunu, 

dedi, 15 gün brakmyorsunuz, dedi. 

Ben hastaneden kaçtm. Doru Sultanahmet’e 

geldim. Savc Hanma. Buyurun, dedim. Kan 

temiz bunun, dedi. O zaman adam, aaa, dedi, 

baka birini yazacama bunu yazmm, dedi. 

Aksaray’a müdürlüe gittim, ikayet ettim. Sen 

affet, dediler. Ben o zaman hap içiyordum. 

Roche içiyordum. Haftada 6 sefer, 6 gün 

ordaydk. Bize yapmadklarn brakmyorlard. 

Hastabakclar, hademeler sana tekme tokat 

giriiyorlard. Bir odann içinde 150 kii kalyorduk. 

Siktiriyorsam götümü ben siktiriyorum, 

sana ne oluyor? Beyolu Adliyesi’ne çkartlar. 

Filiz 

193


194 

Lazd adam. Çk, dedi, sen dar, memura. Anlat 

kzm, dedi. Bunlar bizi 48 saat deil devaml 

alyorlar, dedim. Ne yapmamz lazm bizim, 

dedim. Serbestsiniz, dedi adam. 

Bayram Sokak’ta 4 tane ev vard, orda çalyordum. 

Polislerden korkuyoruz. Açlk grevi 

yaptk. Polisler ikence yapmasn diye yaptk. 

Çok kalabalktk. Demet de vard. brahim Eren 

de vard. Pembe kimliklerimizi çkartmadmzdan, 

mavi kimlik olduu için baka türlü görüyorlar 

bizi. Hayatmz tehlikede, travestiyim, 

ameliyatszm ben. Seks içilii yapyorum.

N.K.: 

“On iki kiiydik galiba, bizi bir trene bindirdiler 

Haydarpaa’dan. K, kar yayor. 

Bolu Da’na Doru iki dan aras bir vadide 

bizi trenden indirdiler. Kn kar ya- 

yor ve gece. Kar nda yolumuzu bularak 

ana caddeye çktk. Bizi dada ölüme 

terk ettiler. Öyle olaylar da yaadk.” 

N.K. 

197

Ben N.K., 1952 Giresun-Alucra doumluyum. 

lkokul birinci snfta stanbul’a geldim. Büyükada’ya 

yerletim. Üçüncü snfa geçtiimde kendimi 

baka bir ortamda buldum. Erkeklere kar 

bir zaafm vard. Hatta öretmenime âk oldum. 

O ara stanbul’a yerletik. On yedi yama 

geldiimde kendimi Tarlaba ortamnda buldum. 

Arkadalar edindim. 

Çok arkadam vard. Yüzlerce arkadam vard. 

stanbul’da o zamanlar, Beyolu’nda Abanoz 

diye bir yer vard. Orda bütün kadnlar, ecinseller, 

homoseksüeller, ameliyatllar, ameliyatszlar... 

Hepsi bir arada çalyordu. Emniyete 

Saadettin Tantan diye biri geldi. Bu arada bizler 

de büyüdük. Ameliyatlarmz olduk. Sokaklar- 

N.K. 

199


200 

da bekçiler vard. Hepsini emniyete aldlar, polis 

yaptlar. Onlar da, astm astk kestii kestik, 

Tantan’dan kuvvet alarak bizi mahvettiler. Bizi 

ameliyata zorladlar. Kendinize bir yol seçin, dediler. 

Ben 1977’de ameliyat oldum. 78’te skenderun’da 

kimliimi aldm. stanbul’da bizi dattlar, 

pavyonlara balamtk. Tam güzel çalyorduk. 

Askeriye baa geldi. 1980 olaylar oldu. 

Yasaklar kondu. Bülent Ersoy yüzünden bize de 

yasaklar kondu. Hemen hemen 8-9 sene o 

yasaklar sürdü. Baya çektik. Sonra serbest oldu, 

kaldrdlar yasa. Bu sefer de i iten geçti. 

Öyle sokaklarda... 

Çou zaten Avrupa’ya kaçt. Urfa’da çalyordum. 

Gittim izin istedim. Kimliim vard, anlamadlar. 

Fakat sonra anlalnca beni çardlar. 

Ahlak memuru... ki koluma birer mühür... ki 

tane polis... Dersin adam öldürmüüm gibi 

Diyarbakr Tp Fakültesi’ne götürdüler beni. 

Dekan geldi beni bir yere indirdi. Talebelerin 

olduu yere... Hepsi sradan bakmak istediler. 

Ne ekil yaplm. Bir erkek nasl kadn olabilir 

diye. 5-10 kiiye gösterdim... 

imdiki kolluk güçleri nispeten daha iyi. En 

azndan bir ksm okumu, derdini anlatabiliyorsun. 

Bizim zamanmzda derdini bile anlatamyordun. 

Borcum vard, harcm vard, Urfa’da 

çalrken. Emniyet Müdürü’ne o kadar rica ettim. 

Kabul etmedi. Git, dedi, içilik yap, dedi... 

Pamua git, dedi. Bana arabalar gösterdi. O 

gene iyiydi. Onun kadar iyi olmayanlar da vard. 

O kadar gurur krc eyler konuuyorlard ki,

ir ey diyemiyordun. Elin kolun balyd. O 

zaman asker karyordu sanrm. Çünkü Kenan 

Evren koydu yasa. Bata o vard. Polisler de 

ona uyuyordu. Hepimizi perperian ettiler, 

sokaklara döktüler... O zaman gazinolarda, 

pavyonlarda çalyorduk. simliydik. Afiliydik. 

Derli toplu çalyorduk. 

Kadn, erkek, ecinsel, travesti, lezbiyen hep bir 

arada çalyorduk. Zaten Taksim’le Tarlaba 

arasnda küçük bir alan vard. Hep binalarda 

çalyorduk. Zaten bizi ilk olarak Tarlaba kabul 

etti. Romanlarla Kürtler, Güney Anadolu 

halk oturuyordu. Bir de Ermeniler oturuyordu. 

Ermeniler mi, Yahudiler mi, kark oturuluyordu. 

Bizi kabul eden o bölge oldu. Baka hiçbir 

yer kabul etmiyordu. Biz de hep ufak bir yere 

sktk. 

Bekçileri polis yaptktan sonra kimseye bir ey 

diyemiyordun. Dayak atyorlard. On iki kiiydik 

galiba, bizi bir trene bindirdiler Haydarpa- 

a’dan. K, kar yayor. Bolu Da’nda. ki 

dan aras bir vadide bizi trenden indirdiler. 

Kn kar yayor ve gece. Kar nda yolumuzu 

bularak ana caddeye çktk. Bizi dada ölüme 

terk ettiler. Öyle olaylar da yaadk. 

Ya kadn olun, ya erkek, diyorlard. Bizim 

zamanmzda öyle bask yaplyordu. Sopalarla 

vuruyorlard yakalandmz zaman. Emniyetin 

içinde yapyorlard. Bir de öyle bir kiinin içinde 

deil, yüz kiinin içinde. Seni soyunduruyorlar, 

bir de copla haya yerine vuruyorlar. ‘Bu ne 

lan!’ diye. ‘Altn erkek üstün kadn’ diye. Bir de 

N.K. 

201


202 

nasl can yanyor o sopayla, copla vurduklar 

zaman. 

80 döneminde zaten pavyonlardaydm. Antalya’da 

çalyordum. Antalya’dan beni men ettiler, 

yasak gelince. Antalya’da Turistik Roma 

Gazinosu’nda çalyordum. Ameliyatl kadn 

olduum için, Bülent Ersoy eyine girdiim için 

beni de yasakladlar. Beni deil, hepimizi yasakladlar. 

Antep’te yaadm, Kilis’te yaadm, Adana’da 

yaadm, Mersin’de yaadm. Yani yaamad- 

m yer kalmad. Urfa, Diyarbakr, Elaz, Malatya, 

Amasya... Hep buralardan men oldum. 

Hep polisler. Gazinolarda, pavyonlarda seks 

yoktu. Sadece program vard. Güney Anadolu’da 

akam yemei olurdu saat 9’da. Kzlar indirirler 

restorana. Bir masa hazrlanr. Sonra da 

gazinoya indirirler. Seks yoktu, yani. Sadece 

Soukoluk bölgesinde vard. Soukoluk’ta da 

çaltm. 

Her ahlak polisi birbirine benzemiyor. Mesela 

skenderun’daki bakayd. Ben kimliimi orda 

aldm. Hatta ahlak memuru Seyfettin Abi vard. 

O bana ahit oldu, kimliimi alrken. Öyle iyi 

insanlar da vard. Bazs da bize kar insanlk 

d hareket ediyordu… 

Ailem ilk örendiinde çok iddet gösterdi, ondan 

sonra da kaçtm zaten. Evi terk ettim. Elmada’da 

oturuyorduk, Radyoevi’nin karsnda. 

Zaten iki tane kulüp vard. Kulüpler vard 

da, mehur olan iki taneydi. Vat 69 ile Kulüp 

12... Kardeim beni görmü orda. Hareketleri-

mi, arkadalarm, grubumu görmü. Öyle bir 

olay çkt. 

‘Senin onlarla ne iin var, sen de mi öylesin?’ 

te öyle misin, böyle misin, derken bir kavga… 

Evi terk ettim. Sonrasnda hiç görümedim 

ailemle. Hâlâ da görümüyoruz. Kabul etmiyorlar 

efendim... 

N.K. 

203

Özlem: 

“80 Darbesi’ni hatrlamaz mym? Bir eve 

gitmitik. Ben ve arkadam bir eve 

gitmitik. Koliye. Dar çkmak yasak, 

dediler. Mecbur kaldk sabaha kadar o 

evde. Zeytinburnu’ndayd, hiç unutmam. 

Sabah bir dar çktk, her yer asker... 

Asker polisten daha iyi davranyordu. 

Mesela Dolapdere’de bizi aldlar, sraya 

geçirdiler. Hepimize dayak attlar. Srada 

kaç kii varsa, herkes yanndakine tokat 

atacak. En samimi arkadan bile olsa 

mecbursun vurmaya...” 

.. 

Ozlem 

207

Ben, 1962 stanbul doumluyum. Çocukluum 

stanbul’da geçti. Sekiz kardetik, ben altncydm. 

Kendimi fark etmeye 16 yamda falan 

baladm. Ailem bilmiyordu. Sonradan örendi. 

Okumuyordum. 

Orta 2’den ayrldm. Bende evcilik falan oynama 

gibi eyler yoktu, top oynuyorduk. Tamirhanede 

çaltm. Çocuktum, okuldan sonra çaltm. 

Sinemalarda çaltm. Gazoz filan sattm 

eski yazlk sinemalarda. Statlarda gazoz falan 

sattm, pide sattm. Yazn da Florya’da enitemin 

sinemas vard. Orda çalrdm. 

Cezaevine girdiim 15-16 yalarnda baz olaylar 

oldu, ak yoktu. Cezaevinden çktktan sonra 

ailemin yannda kalamadm. stanbul Kutepe’- 

.. 

Ozlem 

209


210 

de yayordum. Benim yaadm semt böyle 

eylere uygun deildi. Karydlar. Yadrgadlar 

ilk önce. Yazlar yazdlar duvarlara falan. Kaçmak 

mecburiyetinde kaldm. Cezaevinde bama 

gelen olaylar duyuldu. Mahalledeki arkadalarm 

da vard. Rahatsz etmeye baladlar. 

Ailemi düündüüm için ayrlmak mecburiyetinde 

kaldm. Sene 78’ten bahsediyorum. 

Ailemden ayrlp Beyolu’na geçtim. Beybon 

Kulüp vard, orda baz arkadalarla tantm. 

Hem Kulüp’te çaltm, hem de evde, Dolapdere’de 

çaltm. Mecbur gündüz oraya gidiyordum. 

Akamna da kulübe gidiyordum. Ben evvelden 

de gidiyordum Beyolu’na. Sinemalara 

falan gidiyordum, görüyordum arka tarafta insanlar 

ama öyle olduklarna inanmyordum. 

Sesleri kadn gibi geliyordu. Görmemiim çünkü. 

Zamanla kulüplerde falan arkada oldum 

insanlarla. Beybon Kulüp vard Beyolu’nda, 

Baba’nn Yeri... Eskiler bilir. Onun kulübüne 

giderdik akamlar... O zaman yabanclar çok 

vard. Araplar falan. Kulüp sahipleri bizi gönderiyordu 

ie... Sonra gündüzleri ite Dolapdere’de 

çalyorduk. Çok zordu. 

Bana benzeyen biri olarak ilk oray’la tantm. 

Halen yayor bu arkadamz. lk Beyolu’na 

çktm, bamdan olaylar geçmiti, cezaevinden 

çkmtm. Ailemden ayrlmtm. Ben Karadenizliyim 

ayn zamanda... Ben Taksim’e çktm, 

bir adamla tantm. Dedim ki: “Bizim gibiler 

nereye taklyor?” O da bana dedi ki: “Park 

Otel var” dedi. Çok kaliteli bir kulüptü, Gümüsuyu’nda. 

Öyle kaliteli bir kulüp zaten Türkiye’-

de bir daha hayatta olmaz, olamaz... Ben de 

oraya gittim. Bir baktm, dolu insan... te orda 

oray’ tandm. 

Tam dönerken Taksim’de alndm. oray’ da 

almlar. oray’ braktlar. (Gülben Hala)... 

ube’ye getirdiler ite. Tek bama getirdiler. Bir 

kaç gün kaldktan sonra ubede... ubede dayak, 

hakaretler... Sirkeci’de oldu, eski emniyet 

ordayd... 

Ondan sonra ite, dönmedim mahalleye... Beyolu’nda 

dolatm, arkadalar edindim. Gidecek 

yer yok, kalacak yer yok, sorun çok, oteller 

almyor. Gittiimiz laçolarn evinde kalyorduk. 

Sonra, Yasemin’i tandm, Sevim var, onla tantm. 

Vat 69 vard, Beybon vard. Vat 69 daha 

önce açlmt. 

80 Darbesi’ni hatrlamaz mym? Bir eve gitmitik. 

Ben ve arkadam bir eve gitmitik. Koliye. 

Dar çkmak yasak, dediler. Mecbur kaldk sabaha 

kadar o evde. Zeytinburnu’ndayd, hiç 

unutmam. Sabah bir dar çktk, her yer asker... 

Asker polisten daha iyi davranyordu. 

Mesela Dolapdere’de bizi aldlar, sraya geçirdiler. 

Hepimize dayak attlar. Srada kaç kii varsa, 

herkes yanndakine tokat atacak. En samimi 

arkadan bile olsa mecbursun vurmaya... 

Hiç unutmam arkadam Ayda var. Ailesini görmeye 

gittik. Aldlar yanmda saçn kestiler 

kzn... Aldlar, erkek berberine sokup saçn 

kestiler, ben kaçtm o an. Polisler zorla kolileyebiliyor. 

Bekçilerden çok korkardk. 78’ten beri 

saç kesme var. Dolmabahçe’ye getirirlerdi. Ellerimize 

vururlard. Hiç unutmam, kedi koyarlard 

.. 

Ozlem 

211


212 

çuvala, döverlerdi. Hilmi miydi neydi ad, iman 

bykl bir polisti, imdi yalanmtr. 

Benden evvelkiler de Tantan’dan çekmitir. Benim 

zamanmda hep polisler. Beyolu Emniyet... 

En çok Beyolu Emniyeti’nden... Alyorlar 

dövüyorlard. Saçmz kesip bizi Dolapdere’de 

bir yerde brakyorlard. Ya da mezarlklar var. 

Feriköy Mezarl falan, oralarda brakyorlard. 

Hakkn aramak istesen, sana hak tanmyorlard. 

Öyle bir ey yok sende. 

Seksenden sonra nasl çalyorduk? Mesela polis 

geliyordu alyordu karakola götürüyordu, dövüyordu 

ediyordu, brakyordu. Abanoz kapalyd. 

Dolapdere’yi de kapattlar. Sonra tek tek 

evler vard, çalyorduk. Bayram Sokak 82’lerde 

falan çkt. Rahatlk hiç yoktu. 

Sonra Roz açld. Valentino falan, herkes gidemezdi 

ama. Kulüp 12 vard. Kolay kolay giremezdi 

herkes, ünlüler gelirdi. Hadi, Samim 

gelirdi -Müjde’nin kocas-, Müjde gelirdi Vat 

69’a; bizi masalarna alrlard. Ali gelirdi, Korhan 

gelirdi. 

Ama en kötü zaman hayatmda unutamayaca- 

m bizi trenle gönderdikleri zaman… Trenden 

indik biz. Bir kamyon ald. Haydarpaa’ya geldik. 

Gemiyle geçtik karya. Ben zmit’te inmitim. 

Yasemin’le ben, bir de Kader Abla var 

stanbul’a gelen... Kabata’a geldik. Ordan 

Taksim’e kadar yürü babam yürü... 

O zaman hakaret çok vard, küfür vard. O Balk 

Pazar’nn ordan geçerken yumurta atmalar, 

domates atmalar... Baya kötüydü.

Selahattin Çetiner sahne yasa getirmiti 

1981’de. Biz de etkilendik tabi. Etkilenmez miyiz? 

Ondan sonra biz grev yaptk. Taksim’de... 

brahim Eren... Hamamlar vard. Lubunyalar 

onun hamamnda kalyordu. 81 ya da 82’de 

ben ameliyat oldum. Ben ameliyat Tuncer’e 

oldum. Bir yazhanede... 

Karaköy’de çaltm. Cihangir’de evler açlmaya 

balad, orda çaltm. Madi Filiz’in evinde çaltm. 

Bayram Sokak’ta Birsen Abla’nn evinde 

çaltm. 84-85’ten sonra Doan Karakaplan 

çkt, emniyet müdürü, ahlaktan... O, insanlara 

çok eziyet etti. 

zmir’e hep gider gelirdim; son geliim 90... 

Biriyle yayordum; olumsuz eyler oldu. Tas 

tara topladm, Ahu arkadamn yanna geldim. 

Uzaklamak için zmir’e geldim. 

Gacvari * olduktan sonra ailemin yanna bir 

kere gittim. Mahallede tepki gördüm. Kardelerimi 

görmek istiyorum, dedim. Beraber büyüdüüm 

arkadalarm vard, ayn snfta falan. 

Dediler, bir daha bu mahalleye gelemezsin. 

Yasak gibi bir ey koydular, ben de gitmedim. 

Haber alyordum ama gidemiyordum yani. 

Arkadalarm Ayda ile ikimizi dövdüler baya. 

Kahve boald, üstümüze geldi. Bir ablamla 

görüüyorum, bir de kardeimle. Öbürleri kabul 

etmediler. Hâlâ da kabul etmiyorlar. Abim var 

Almanya’da, ablam var Almanya’da, onlar kabul 

etmiyor, bir abim daha var, o da kabul etmiyor. 

* Gacvari: Kadns, Kadn. 

.. 

Ozlem 

213


214 

Beyolu’na ilk gittiimde darlarda yatyordum. 

Anl arkadamla Taksim Park’n dolayorduk. 

Yanma geldi, “ne olacak bu i” dedi. 

Yatacak yer yok. Yürüye yürüye Gülhane Park’na 

gittik, orda yattk. Çok iyi bir arkadat. O 

da ameliyat oldu sonra... 

O da ailesinden kaçyordu. Kurtulu’ta oturuyordu, 

Taksim’de. Okuyordu. Gündüzleri bulu- 

uyordum onla. Birahaneler vard: Bacanak 

vard, Orman birahanesi, adrvan vard. Çiçek 

Pasaj eskiden beri vard... Oralara giderdik. Orda 

taklrdk laçolarla... 

Ben Beyolu’na bile bile gittim. Zaten cezaevinde 

tanmtm bir tane arkada. O revirde çalyordu. 

Revirde meydancyd. O da lubunyayd. 

O zaman lubunya fazla olmadndan revire veriyorlard. 

O zaman benim bamdan olay geçince 

ona söyledim. Akam saymda söyledim. 

Beni revire attlar. Uzun hikâye, dayaklar falan 

filan... 

Onun yanna gittim. Kapmz kapanyordu bizim. 

Bildiiniz hasta kouu... Hastalkl insanlar 

ordayd. Orda tantm. Hiç unutmam ad Eymen, 

vurdular onu sonradan. Duvara yazard. 

Nakka * , Madilik falan... Meydanc ya, kapnn 

arkasndan saklad yemekleri etleri falan gelir, 

bana verirdi. Lubuncay o öretti. Bana, bunlar 

ezberle, derdi. 

Benimki sübyan kouuydu, onun ki revir ko- 

uu. imdi tek tek atyorlar, o zaman öyle bir 

ey yoktu. Varsa ya revire veriyorlard ya da 

* Nakka: Lubuncada ‘Yok’ anlamna gelir.

normal koua veriyorlard. Benden iki ya 

büyüktü. Önce o çkt cezaevinden. Sonra darda 

bulutuk. Beraber çarklara * m çkmadk, 

ooo... lk benim adm o koydu... Zaten bizim 

Tarlaba’nda bir kuaförümüz vard: Sema... 

Bütün lubunyalar oraya giderdi. Tarlaba’nda 

ev tutmutuk... Üç katl her katta birimiz oturuyorduk. 

Sonra Eymen öldürüldü, evinde boaz kesilerek. 

Telefon kablosuyla bomular, grtlan 

bçakla kesmiler. Maçka’da evi vard. Evinde 

ölü bulundu. Ben Ülker Sokak’ta oturuyordum 

o zaman, 87 ya da 88 olmal… 

Polis iddeti, benim gördüüm kadaryla 95’lere 

kadar devam etti. Tünel’de oturuyordum, ameliyatm 

olduktan sonra, 82-83’te Ülker Sokaa 

geçtim. zmir’e tanncaya kadar da orda yaadm. 

Öncesinde bir sene de Kadköy’de oturmutum. 

Çou arkadam oraya geçmiti, rahatt, 

ben de Ülker’e geçtim. Pürtela Sokak... 

Oras çok güzeldi. Hiç unutamayacam yerlerden 

biri orasdr. Bütün arkadalar bir aradaydk. 

Doan Karakaplan gelene kadar. Ondan 

sonra hepimizin hayat birden deiti. 

Doan Karakaplan geldikten sonra, hiç unutmam, 

ben bir çocukla yayordum. Oturuyorum, 

o da karmda oturuyor. Kapy krp geldiler. 

kimizi de aldlar. Dedim ki, “benim yaadm 

insan”. Dediler ki, “böyle bir ey olamaz”. 

Çocuu da aldlar. Ertesi güne imtihan 

da vard. Dier arkadalarm da aldlar, 100 

* Çarka çkmak: Sokakta dolap müteri bulmak. 

.. 

Ozlem 

215


216 

tane belki polis geldi. Arkadalarmdan birinin 

karakolda gösü patlamt. Dayak yedik. Hapa 

baladm. Mecburen. O daya, acy çekmemek 

için kullandm…

Fotoğraf Albümü 

219


220


221


222


223


224


225


226


227


228


229


230


231


232


233


234


235


236


237


238


239

80lerde-Lubunya-Olmak-Web

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?