ALPAY ERDEM ALPAY ERDEM - rugbyturkiye

RT: Leman ve L-Manyak başlı başına bir okul Mühendisliği mi? Boğaziçi Üniversitesi falan mı yani?
gibi zaten. Nasıl dahil oldunuz ekibe? O da olsa yine benim için bir önemi olmayacaktı.
AE: Amatör geçirdim 2 senemi. 21 yaşımdaydım. L- RT: Peki, gelelim stand-up'a. Siz de karikatü-
Manyak'a girmek çok zordu. Ama ben girdim. Zoru rist stand-upçılar kervanına katıldınız.
başardım, devamı da geldi. Öyle böyle değil, L-Man- AE: Aslında her şey birbirini doğurdu diyebilirim. Çiyak'a
girmek hakikaten çok zordu, hatta imkânsıza zerliğim yazarlığımı doğurdu. Yazarlık ta stand-up'ı
yakın... Ben şöyle zannediyordum; bütün çizerleri doğurdu. Şimdi üçü bir arada gidiyor. Çizerlik eskisi
hep dergilerde çizdikleri gibi çiziyorlar diye zannedi- kadar yoğun olmamakla birlikte...
yordum. Bu işin amatörlük dönemi yokmuş gibi dü- RT: Yazarlık nasıl başladı?
şünüyordum ama varmış. Başladım, iki sene kadar AE: Lombak'ta çalışıyordum, çiziyordum bol bol.
sür-dü. Hatta bir ara Hıbır dergisine gittim. Kapan- Sonra Kemik dergisinde çizdim. Bunlar aylık dergiler.
mak üzere olan bir dergiydi. Orada köşe çizme şan- Sonra bir gün, bir sayfa da yazayım dedim. Kemik'te
sım oldu. Derken iki senenin sonunda, neredeyse öyle bir özgürlüğümüz vardı. Her şeyi deneyebiliyorümidimi
kesmek üzereyken, L-Manyak'a giriş yaptım duk. Üç ay yazdım. Sonra çok sevildi bu yazılar. Baha-
“İsmail Hasta Ruh” adlı karakterimle... Sonra da de- dır Baruter “Penguen'e de yazmak ister misin?” dedi.
vamı geldi. Metin Üstündağ söylemiş olabilir büyük ihtimalle,
R.T: Bu karakter nasıl ortaya çıktı? başkaları da söylemiş olabilir… Ben önce korktum.
A.E: Benim çizdiğim tiplerle ilgili şöyle bir durum ol- Çünkü aylık dergi adamıydım, aylık performans gösmuştu;
ben önce tipi çiziyorum. Sonra o adamı bir teriyordum. Haftalığı beceremem diye korktum. Önyerde
görüyorum. Birkaç sene sonra falan... Sonra ce istemedim. Sonra biraz zaman geçtikten sonra fikgörüyorum
ki çizdiğim tip, aslında hayatın içinde olan rimi değiştirdim ve aradım Bahadır abiyi... Başladım
bir tipmiş. Ayakları yere basan, sağlam tipler çizdi- yazmaya. Sonra bu yazılar baya bir sevildi. Aradan
ğim gibi bunun yanı sıra absürt tipler de çizdim. Ne biraz zaman geçtikten sonra bu yazılardaki stand-up
bileyim “Şevki Teyze” gibi, “Top Canavarı” gibi ama duygusunu hissetmeye başladım. Çevremden aynı
aslında orada “Top Canavarı” bendim. Mesela şu an- şey hissettiklerini söyleyenler oldu ve stand-up yapda
evde 21 tane futbol topu var. Kendimi dizginleme- maya karar verdim. Aslında bu karardan birkaç sene
ye çalışıyorum çünkü daha da çok alasım var. Bütün önce ben yine stand-up yapmak istemiştim. O da
toplarım özel serilerden. En son 5 tane daha gelmiş. şöyle; her Türk erkeği gibi kendimi bir dönem komik
Neyse, “büyümem gerek” deyip, keseye zararı da bulmuştum ve komik bulunca kendini sahneye atdüşünüp
almadım. 21'de durdu. mak gibi saçma bir şey var ya bizde... Meselâ evde
RT: Jeofizik mühendisliği okudunuz değil mi? çalıştım ben iki üç ay..
AE: Evet. RT: Nasıl çalışılır evde? Ayna karşısında mı?
RT: Sorarken şaşırdık ama “Ne alaka?” deme- AE: Ayna karşısında, tek başıma... Sonra vazgeçtim.
yeceğiz. Sanki herkes okuduğu işi yapıyormuş “Bu iş yapılamaz yani çok acayip bir işmiş” dedim.
gibi.. Aradan birkaç sene geçti ve bir gün biz evlendik
AE: Evet, aslında üniversiteyi kazandığımı bile bana eşimle. Sonra eşim biraz da dalga geçer gibi “Ya, sen
bir arkadaşım söylemişti. Çok ilgisizdim. Lise son sı- bir ara stand-up yapıyordun” dedi. Dedim “Bu gece
nıfa kadar çok başarılı bir öğrenciydim. Lise son sınıf- başlıyorum.” Sonra o gece de başladım harbiden. O
tan sonra o kadar da başarılı bir öğrenci olmamaya gece hissettim, stand-up'ta da bir şeyleri başarabilibaşladım.
Okuldan nefret etmeye başladım. rim. Biraz da şans yanımda oldu. “Comedy Club” açıl-
RT: Edebiyata ilginiz varmış ama sadece Lise dı, başlamamı bekliyormuş gibi. O çok önemli bir meyıllarında
olan bir şey mi bu ilgi? kân... Comedy Club olmasaydı ben stand-up'da bir
AE: Dershanedeyken öğretmenim mutlaka edebiyat şeyleri başaramayabilirdim, hatta başaramazdım. İlk
okumalısın diyordu ama benim matematiğim de çok senesi çok amatör gitti ama amatörlük şudur; standiyiydi.
“Ben sayısal okuyacağım” dedim ama Lisedey- up'ı tutturamazsın. Bir iyi geçer, bir kötü geçer. İki köken
“İstanbul Liselerarası Hikâye Yarışması”nda tü geçer, üç iyi geçer. Arası da yoktur. Meselâ bir gün
hikâye birinciliği aldım. Bir yatkınlık vardı. Seviyor- çok eğlenirsiniz, bir gün hiç eğlenemezsiniz... Sonradum
yazmayı, okumayı ama yine de sayısal okumak ki bir senesi az oyun oynadım. Dolayısıyla bu işten biistedim.
Üniversite ile ilgili bir hayalim de yoktu ama raz soğumuş gibi oldum. Sonra yaklaşık iki sene önce
ben den bir şey olacağını biliyordum ve gerçekten de tekrar “Old City Comedy Club”da sahne almaya başoldu.
layınca bir hava geldi tekrar. 1,5-2 senesi, özellikle de
RT: Jeofizik o kadar önemli değildi galiba? son bir senesi bence çok güzel gidiyor. Her yere gidi-
AE: Ne bileyim, en süper bölüm nedir? Bilgisayar yorum. Oyunlar çok güzel geçiyor. Old City Comedy
w w w . r u g b y t u r k i y e . n e t
48