Çeşitli Ağaç Kabuğu Unlarının Kontrplaklarda Dolgu Maddesi ...

Tablo 2. Kontrplak levhalarının yapışma direnci, eğilme direnci ve eğilmede elastikiyet modülü
değerleri
Test
Grubu
Eğilme Direnci
(N/mm 2 )
Eğilmede Elastikiyet
Modülü (N/mm 2 )
Yapışma Direnci
(N/mm 2 )
Kontrol 74,51
(8,78) * 3959,75
(520,14)
A (Ceviz) 75,33
(6,10)
B (Kestane) 76,26
(6,86)
C (Göknar) 78,45
(6,33)
D (Ladin) 71,80
(5,87)
* Parantez içindeki değerler standart sapmadır
4168,12
(321,47)
4075,19
(491,05)
4373,20
(352,46)
3961,32
(449,81)
1,891
(0,208)
1,794
(0,256)
2,099
(0,317)
1,971
(0,385)
1,767
(0,296)
Tablo 2’den de görüldüğü gibi, tutkal çözeltisine dolgu maddesi olarak katılan ladin
kabuğu unları eğilme direncinde küçük bir azalmaya (% 3) neden olurken, diğer ağaç
kabuğu unları kullanıldığında eğilme direnci değerlerinde bir miktar artış gözlenmiştir. En
yüksek eğilme direnci değeri (78,45 N/mm 2 ), göknar kabuğu unu katılan tutkal çözeltisi ile
elde edilmiştir.
Kontrplak levhalarının eğilmede elastikiyet modülü değerleri karşılaştırıldığında, en
yüksek değer (4373,20 N/mm 2 ) eğilme direncinde olduğu gibi göknar kabuğu unu ile
hazırlanmış olan tutkal çözeltisi ile elde edildiği görülmektedir. Bununla birlikte, çalışmada
kullanılan diğer ağaç kabuğu unları da eğilmede elastikiyet modülü değerleri üzerine
olumlu bir etki yapmışlardır.
Yapışma direnci ise; ceviz ve ladin ağaç kabuklarının unlarının kullanıldığı
levhalarda daha düşük, kestane ve göknar ağaç kabuklarının unlarının kullanıldığı
levhalarda ise yüksek bulunmuştur. Bu durum ceviz ve ladin kabuklarının yapıştırıcı olarak
kullanılan üre-formaldehit tutkalı ile kimyasal olarak kestane ve göknar kabuk unları kadar
uyumlu olmayışından kaynaklanabilir. Benzer şekilde ceviz kabuğu ununun kullanıldığı bir
çalışmada da daha düşük kontrplak yapışma direnci elde edildiği rapor edilmiştir (Sellers
vd., 2005). Diğer yandan, güney çamı (southern yellow pine) odunu kabuklarından elde
edilen kabuk ununun dolgu maddesi olarak yapıştırıcı çözeltisine katılması durumunda
tutkal karışımının performansında bir iyileşme meydana geldiği belirtilmiştir (Eberhardt ve
Reed, 2006).
Fiziksel Özellikler
Deneme kontrplakları için elde edilen ortalama özgül ağırlık ve rutubet değerleri
Tablo 3’ te verilmiştir.
1830