Erdoganin_Planini_Bozacak_Kitap

Tayyip Erdoğan ülkeyi kalkındırmak yerine, ülkeye hizmet etme
yerine, maalesef ülkeye sahip olma çabasına girdi. Ergenekoncuların
tasfiyesi sonrasında ülkedeki güç dengelerinde oluşan boşluğu doldurma,
tek güç olma yoluna gitti. Fırsattan istifade ederek tek adam olma,
çevresinde zengin bir sınıf oluşturarak medyayı ele geçirme, kendisine
rakip gördüğü tüm güçleri ezme, ülkeye hükmetme yoluna girdi...
Ülkelerin kalkınma süreçleri üzerine çalışma yapmış biri olarak şunu
ifade etmeliyim ki, AKP’nin son dönemlerini de kapsayan son üç sene
içerisinde Türkiye hemen hemen her alanda kötüye gitmiştir. Eğitimde
ciddi reformlar yapılmadan, insana yatırım yapılmadan, tablet dağıtarak,
dershane kapatılarak ülke kalkınmaz. Oy toplamaya yönelik, göz boyamaya
yönelik göstermelik projelerle ülke gelişmez. Örneğin, Japonlardan alınan
borç parayla yine Japonlara Marmaray yaptırıldı. “Dünya lideri” başbakanı
çıktı, “asrın projesi”ni yaptık dedi. Alakası yok tabi ki. Marmaray’dan çok
daha büyük, İngiltere’de, Japonya’da, Avustralya’da, Çin’de, Norveç’te bir
sürü sualtı tüneli mevcut. Yapılan proje dünyanın en büyük tüneli olsaydı
bile yabancılara tünel yaptırarak ülkenin kalkınacağının düşünülmesi değil
bir liderin, sıradan bir vatandaşın bile aklına yatmayacak bir şey olsa gerek.
Bu istikamette gidildiği sürece, ülkenin kalkınmasını beklemek de
hayalperestlik olur.
Sonuçta, 2011’de başlayan AKP’nin son dönemi, ilk iki döneme
benzemedi. İlk iki dönemde başlatılan demokratikleşme hareketi hız kesti
ve geriye dönüş başladı. Tayyip Erdoğan son dönemde, ülkeye hizmet
etme değil, ülkeye hükmetme derdine düştü. İlk iki dönemde elde ettiği
güveni kullanarak, ülkesine değil, kendisine ve yakınlarına çalışmaya
başladı. Bu döneme gerileme veya yeme dönemi de diyebilirsiniz…
Yazık oldu doğrusu. Tayyip Erdoğan’ın ciddi bir entelektüel derinliği
yok; Abdülhamid gibi, Atatürk gibi, Özal gibi vizyoner bir lider değil belki
ama kendisine göre bazı becerilere sahip; iyi bir konuşmacı, iyi bir hatip,
liderlik vasıfları yüksek bir siyasetçi, insanları etkileyebiliyor. Eğer bu
becerilerini doğru yönde kullansaydı, ülkeye büyük hizmetleri olabilirdi.
Türkiye’nin kalbine girebilirdi. Adını Türk Tarihi’ne yazdırabilirdi.
[5]